Cello-Zine Nummer 2, maart 2012
De Binckhorst in Rosmalen
In de Roos
Verhuizing van Haarendael
Klaver 2a
pagina 10
pagina 4
pagina 12
pagina 6/7
Oog voor dagelijkse zorg In 2012 staat het thema ‘oog voor dagelijkse zorg’ bij Cello centraal. Het jaarthema is een afgeleide van wat we in het meerjarenbeleidsplan als een van de belangrijkste onderwerpen hebben bestempeld: het versterken van de basiszorg. Een alledaags onderwerp als ‘beweging’ staat dit Cello Zine in de schijnwerpers. Op allerlei manieren wordt geprobeerd mensen op verantwoorde wijze in beweging te krijgen. Goed voor de conditie, goed voor het welzijn. Ook, of liever juist, bij mensen met EMB (ernstige meervoudige beperking) is dit belangrijk. Onder de naam “Cello in beweging, zo
Ik zie
jou
kan het ook’ (een samenwerkingsproject met Gehandicaptensport Nederland) zijn doordachte, actieve beweegmogelijkheden ontwikkeld. Deze werden gebundeld in de Doe-map “hoofd, schouders, knie en teen” en worden gepresenteerd in workshops voor mensen die werken met mensen met EMB.
Mensen met een ernstige meervoudige beperking (EMB) zullen nooit uit zichzelf tot beweging komen. Zij zijn afhankelijk van het initiatief van anderen. Wat niet aangeboden wordt binnen een meter om hen heen, maken ze nauwelijks mee. Er bestaan wel manieren om deze mensen te prikkelen. In een zwembad of op een huifbed bijvoorbeeld, maar die zijn duur en tijdrovend. Begeleiders van deze mensen kunnen met dagelijkse beweegactiviteiten die klein zijn en gemakkelijk uitvoerbaar, hun cliënten op een simpele maar doordachte manier in beweging brengen en gelukkige momenten bezorgen.
Agnes plaagt de fotograaf maar al te graag! Meer overAgnes en Klaver 2 op bladzijde 12
Carnaval 2012
In de hele Celloregio werd enthousiast gecarnavald. Hier vrolijke foto’s van De Binckhorst.
Samen met haar collega’s bedacht bewegingsagoog Astrid Cornelissen activiteiten die niet veel personeelsinzet vragen en dicht bij het lichaam staan. Deze activiteiten werden gebundeld in een Doe-map. Die map werd begin dit jaar tijdens een workshop “de kracht van eenvoud” geïntroduceerd voor een publiek dat bestond uit fysiotherapeuten, bewegingsagogen, activiteitenbegeleiders en woonbegeleiders. De workshopgasten kregen allerlei alledaags materiaal en de opdracht vanuit het perspectief van de cliënt met EMB (je kunt niet horen, je kunt niet zien, jouw wereld zit dicht bij je lichaam) de materialen te ervaren en uit te vinden wat je ermee kunt doen. Dat leverde veel invalshoeken en de nodige ontdekkingen op; daarnaast konden op die speelse wijze heel wat ervaringen worden uitgewisseld. Daarna werd de Doe-map “hoofd, schouders, knie en teen” geïntroduceerd en toegelicht. De beweegtips zijn niet alleen voor mensen met EMB, maar voor alle mensen die ervarings- of belevingsgericht georiënteerd zijn. Met de tips uit de Doe-map krijg je als begeleider veel vaardigheden, tips en ideeën aangereikt. De map wordt alleen in combinatie met de workshop aangeboden. Dit om te voorkomen dat de map in de kast belandt en er verder niets mee gebeurt. In de workshop ervaar je hoe je de map kunt gebruiken: de materie gaat leven. Je leert kijken hoe bewegen een onderdeel kan vormen van het dagelijkse leven en de verzorging die daarbij komt kijken. In 2012 zijn nog twee workshops ‘De kracht van eenvoud’ gepland: - dinsdag 15 mei 2012, 13.30 uur - 16.30 uur - maandag 12 november 2012, 13.30 uur - 16.30 uur
Voor meer informatie of aanmelding: Opleidingscentrum Cello E
[email protected] T (088) 345 15 55
1
Inhoudsopgave
Inhoudsopgave 2
In gesprek met Frans Croonen
3
Samenstelling raad van bestuur
3
De Deel in Haarsteeg kan nog wel wat
mensen gebruiken!
4
De Binckhorst in Rosmalen
4
Supergezellig Vrijwilligersfeest 2012
4
Special Olympics zoekt vrijwilligers
5
Lions Bolduc: bedankt!
5
Social Sofa in Best
5
Zorgzwaartefinanciering
6
Bekijker
6/7
Verhuizing van Haarendael
8
40 vacatures bij Ambitie
8
De Smaak van Boxtel
8
De Start: coördinerend begeleiders
in de hoofdrol
9
Uit het venster kijken
10
In de Roos
10/11 Cliëntenraden 12
Klaver 2a
IN GESPREK MET Een gesprek met Frans Croonen, waarnemend bestuurder van Cello, over de wet maatschappelijke ondersteuning (WMO).
Van AWBZ naar WMO: de voorbereiding “Vanaf 2013 wordt de financiering en de contractering van extramurale begeleiding overgeheveld vanuit de AWBZ naar de WMO. De WMO wordt uitgevoerd door de gemeentes. Cello heeft de ambitie om een rol van betekenis te blijven spelen en vindt het belangrijk om zich om zich met de komende ontwikkelingen bezig te houden. In 2011 hebben wij ons verdiept in de mogelijke effecten van de overgang naar de WMO en hebben we inhoudelijke en financiële gegevens verzameld. Hierdoor hebben we ons een beeld kunnen vormen om hoeveel cliënten het bij Cello gaat en wat wij in welke mate voor hen doen. Het gaat om een groep van 800 van de in totaal 2000 cliënten. Wij hebben verschillende plannen ontwikkeld
Frans Croonen
om goed te kunnen reageren op de vragen die vanuit gemeenten zullen komen.” “Nu werken gemeenten hun visie op de WMO verder uit in termen van budget, indicatiestelling, verantwoording, inkoop en de rollen van de verschillende aanbieders. Ook bezinnen zij zich op hoe zij de aanbesteding willen vormgeven. Zodra gemeenten die fase hebben afgerond, kan Cello haar positie beter bepalen.”
Verdiepen en voorbereiden “In de tussentijd volgen wij met belangstelling wat andere sectoren doen. Zoals de sociale werkbedrijven. Deze bedrijven zijn al sterk verbonden met de gemeenten en zij moeten krimpen. Wellicht gaan zij proberen een bredere doelgroep te bereiken door ook dagbesteding te organiseren in de vorm zoals Cello dat nu doet. Verder maakt de invoering van de WMO het noodzakelijk dat wij onze financiële administratie en productadministratie opnieuw inrichten. Zodat we kostprijzen in beeld kunnen brengen voor de verschillende extramurale producten. En goed onderbouwde voorstellen kunnen doen richting gemeenten.”
Samenhangend “Het blijft uitdagend om in dit nieuwe speelveld goede en samenhangende ondersteuning voor onze cliënten te blijven bieden. Want het gaat om mensen met zowel complexe als lichte problematiek. Onze kracht is dat wij signaleren, coördineren en ondersteunen om mensen zo volwaardig mogelijk deel te laten nemen aan de samenleving en zwaardere zorgvragen te voorkomen. Daarover blijven we ook in deze fase van voorbereiding in gesprek met gemeenten en met de collega zorgaanbieders.” Mirelle Konings
Haaren: verbouwing Ruybosch vordert gestaag Begin februari vond de eerste officiële bijeenkomst
Mandy Stuiver vertelt:
plaats over de nieuwbouw van de Ruybosch in Haaren.
“Om half 2 hadden we een bijeenkomst over de appartementen en de groepswoning. Er werd ons eerst uitgelegd waar ze nu mee bezig waren met bouwen en toen legden ze ons later uit dat we zelf tegeltjes uit mochten zoeken voor de badkamer. En dat we mochten kiezen uit vijf verschillende kleuren voor de vloer en dat ging goed. In iedere woning is een koelkast, magnetron en een afzuigkap; dat is dus heel fijn. Ik weet al waar ik kom te wonen en dat is in een appartement. Ik hoop dat het snel klaar is, ik kan niet meer wachten tot dat ik er in kan!!!”
De toekomstige bewoners, hun familie en begeleiding konden de maquettes van de nieuwbouw zien. Dat helpt als je een goede keuze wilt maken waar je wilt of kunt wonen. Voor de zomervakantie weet iedereen naar welke woning hij verhuist. De bouwvakkers zijn intussen hard aan het werk en achter de schermen is de begeleiding druk bezig met alle voorbereidingen. Zo lang de bouw duurt, wonen de cliënten van de Ruybosch
2
in ’s-Hertogenbosch, in de Amundsenstraat.
Samenstelling raad van bestuur Oproep: In zijn vergadering van 7 februari heeft de raad van toezicht – na het ontvangen van een positief bericht van alle adviesorganenbesloten om per 1 maart 2012 de raad van bestuur uit te breiden naar twee personen. Zij vormen samen een
collegiaal
bestuur
bestaande uit een voorzitter en een lid.
Gerrit zoekt
De raad van toezicht meent dat de continuïteit van het bestuur intern en extern op die manier beter is gewaarborgd. Het is niet ongebruikelijk dat organisaties van de aard en omvang van Cello door een tweehoofdige raad van bestuur worden bestuurd. Bovendien hechten het waarborgfonds en de bankiers eraan dat de deskundigheid ten aanzien van het vastgoed in de raad van bestuur aanwezig is. In de praktijk werken de huidige bestuurder en de directeur Beheer al in teamverband intensief met elkaar samen met eigen onderscheiden en aanvullende aandachtsgebieden. De huidige directeur Beheer, de heer Toine van der Pol, is door de raad van toezicht benoemd tot lid van de raad van bestuur per 1 maart 2012, na positieve adviezen van OR en CCR. Hij heeft bewezen de taken die bij deze functie aan de orde zijn naar behoren te kunnen vervullen. Wij zijn verheugd Toine van der Pol in deze bestuursfunctie te kunnen benoemen en willen hem hiermee van harte gelukwensen. Wij verheugen ons op voortzetting van onze plezierige samenwerking met hem.
een vriendin
Toine van der Pol, lid van de raad van bestuur
Als je wilt, kun je met mijn begeleiding contact opnemen: E
[email protected] T 088 - 345 27 60
Dit besluit betekent dat we na het afscheid van Eric Demandt en ter vervanging van de waarnemend bestuurder nu op zoek gaan naar een kandidaat voor de positie van voorzitter raad van bestuur. Wij laten ons daarbij ondersteunen door een extern bureau. De doorlooptijd van die zoektocht schatten wij op drie maanden. drs. Jos Th.H.M. Blox, voorzitter raad van toezicht
Mijn naam is Gerrit, ik ben 46 jaar en woon in Vught. Ik zou het leuk vinden om een vriendin te hebben van mijn leeftijd (of jonger). Ik hou van autorijden –ik heb een eigen auto-, wandelen en uitstapjes, bijvoorbeeld naar de film of naar de rommelmarkt. Door de week werk ik bij de WSD.
drs. Jos Th.H.M. Blox, voorzitter raad van toezicht
De Deel in Haarsteeg
heeft nog ruimte voor nieuwe cliënten! Josine, Karin en Sandra werken als begeleider bij zorgboerderij De Deel. Zij zorgen ervoor dat cliënten bij De Deel een fijne daginvulling krijgen: prettig gezelschap en leuke activiteiten in een huiselijke omgeving. Als het lekker weer is, is een wandeling op het terrein achter de zorgboerderij heerlijk. In de boerderij is een gezellige keuken met heus fornuis en royale keukentafel, waar het goed koffiedrinken en knutselen is. In de mooie woonkamer staat een nog grotere tafel waar iedereen aan kan zitten. Voor een bingo bijvoorbeeld. Overal waar je kijkt, zie je dieren. Levende have: er loopt een lieve, aanhankelijke hond Beau rond. En binnen staan ook nog een aquarium en een kooi met konijntjes, die regelmatig op schoot mogen zitten. Verder veel foto’s en beeldjes van dieren. Zelfs de televisie staat op Animal Planet. Met regelmaat lopen er binnen lammetjes en biggetjes rond. Ook dat biedt een boel plezier. Voor het echte buitenwerk staat een derde groep cliënten klaar. Jochem is daar de begeleider van. Samen zorgen ze ervoor dat de dieren en de moestuin en fruitbomen van De Deel verzorgd worden. Er zijn schapen, ezels, kippen, kalfjes en varkens. En in de grote werkschuur nog eens
kooien met parkieten, cavia’s en konijnen. In dit jaargetijde beginnen weer de voorbereidingen in de moestuin. En er kan altijd hout gezaagd worden. Het terrein achter de boerderij is wel vierhonderd meter diep; dat geeft wel aan dat het werk nooit af is. Bij De Deel is nog ruimte voor meer cliënten. Zowel bij de groepen van Josine, Karin en Sandra als de groep van Jochem. Kent u iemand die belangstelling heeft of voor wie zo’n daginvulling goed zou zijn? Neem dan even contact op met clustermanager Wim van Veelen:
[email protected] of 06 - 46 60 13 44
3
Doordachte aanpak moet zorgen voor een soepele verandering
Binckhorst in Rosmalen: samen naar kleinschaligheid Locatie De Binckhorst in Rosmalen is sinds december 2010 in de ban van een grootscheeps bouwproject dat tot en met begin 2014 zal duren. De bouw is in twee fasen gedeeld, om de onrust voor
en de nieuwe teams hebben inmiddels plaatsgevonden. Ook de collega’s van de dagbesteding werden daarbij betrokken. Gedurende het hele proces zijn de cliëntenraad, de ondernemingsraad en de klankbordgroep bouw Binckhorst steeds goed op de hoogte gehouden.
cliënten zo min mogelijk te laten zijn. Een verhui-
Cruyffcourt
zing is altijd al ingrijpend, maar als je eerst moet
Samen met de Herman Broerenschool (HBS) krijgt Cello een ‘Cruyff Court aangepast’: een multifunctioneel trapveldje dat zo optimaal mogelijk toegankelijk is voor jeugd met een beperking. Zo kan iedereen actief aan sport deelnemen of door een passievere vorm sport en spel ervaren. HBS maakt er in schooltijden gebruik van en Cello daarbuiten.
verhuizen naar een tijdelijk onderkomen, is dat dubbel lastig. De meeste cliënten hoeven nu maar één keer te verhuizen. Bovendien wordt hiermee een nog landuriger bouwput voorkomen.
Désirée van der Valk Er is een fase 1, waarin –grofweg- de oostkant van het terrein wordt aangepast. Deze eindigt voor de zomervakantie. Er zijn dan voor 84 cliënten nieuwe woningen gebouwd en er is een dagbestedingsgebouw voor 35 cliënten. In september zullen deze cliënten naar hun nieuwe woning kunnen verhuizen. Fase 2 start in september 2012 en zal tot eind 2013 duren: dan wordt het westelijk deel van het terrein opnieuw ingericht. In fase 2 worden voor 56 cliënten nieuwe woningen gebouwd. Daarna wordt het terrein zelf aangepakt. Er is een landschapsarchitectenbureau bezig met een ontwerp. De opdracht is om dat zo te doen dat uitstraling en inrichting van het terrein in balans zijn met wat het achter De Binckhorst liggende natuurgebied de Hooge Heide te bieden heeft. De nieuwe straatnamen zijn afgeleid van al datgene je op de Hooge Heide kunt aantreffen, zoals Koningsvaren, Spechtenpad en Dotterbloem.
Zorgvuldig en afgewogen Cliënten en hun familieleden én medewerkers worden intensief voorbereid op hun nieuwe woon- en werksituatie. De eerste kennismakingen met de nieuwe groepen
Special Olympics zoekt vrijwilligers: iets voor u? Op 1, 2 en 3 juni 2012 vinden de Special Olympics Nationale Spelen 2012 in ’s-Hertogenbosch plaats. Het nationale sportevenement voor mensen met een verstandelijke handicap. Naar verwachting zullen 2.500 sporters met een verstandelijk handicap uit Nederland, 1.500 begeleiders en vele duizenden toeschouwers in juni 2012 te gast zijn in en rondom ’s-Hertogenbosch. Cello ondersteunt deze Spelen natuurlijk van ganser harte en helpt bijvoorbeeld met deze oproep de Spelen tot een succes te maken. Daarvoor zijn heel veel vrijwilligers nodig. Voor honderd en één werkzaamheden. Willen degenen die op deze dagen hand- en spandiensten willen verrichten, zich aanmelden bij Mieke Zebregs, clustermanager Vrije tijd en Vrijwilligers. E
[email protected]
Supergezellig vrijwilligersfeest 2012 Om vrijwilligers dank te zeggen voor hun grote inzet in het dagelijks leven van cliënten van Cello, organiseerde de dienst Vrije tijd een vrijwilligersfeest bij de Druiventros in Tilburg. Men kon kiezen voor een middag- of een avondprogramma. ’s Middags is het iets rustiger en fijner voor mensen die ’s avonds liever niet meer op pad gaan. Ruim 100 gasten genoten van het duo Bach en Broccoli, een zangduo dat verzoeknummers aan tafel zingt en een ongelofelijk repertoire heeft: van gouwe ouwen tot top-40! ’s Avonds speelde de Dutch Show Company de sterren van de hemel en bood de gasten volop gelegenheid om eens lekker te dansen. Natuurlijk werd er heerlijk gegeten en gedronken. Zowel ’s middags als ‘s avonds werd stil gestaan bij de jubilarissen in 2012. Negentien mensen werken al 12,5 jaar als vrijwilliger en vijf al 25 jaar (of meer)! Zij werden door Frans Croonen, waarnemend bestuurder, en Toine van de Pol, directeur beheer in het zonnetje gezet.
888 4
Cello heeft een vrijwilligerscorps dat uit 888 mensen bestaat: een getal om trots op te zijn. Wij zijn er blij mee, want hun inzet is van onschatbare waarde. Een groep om te koesteren, kortom. Mieke Zebregs, clustermanager Vrije tijd en Vrijwilligers
Lions Bolduc: bedankt!
Social Sofa in Best Een paar jaar geleden overleed Theo Scheeren. Hij kreeg van het team uit Best ambulante begeleiding. Theo was een man die hield van het buitenleven en een biertje op zijn tijd. Hij kwam regelmatig op bezoek in de Raadhuisstraat om de tuin te doen, een praatje te maken en de laatste jaren ook voor zijn warme maaltijd. Theo’s grootste wens was dat zijn nalatenschap naar de bewoners van de Raadhuisstraat zou gaan, nu Heilig Hartstraat in Best. Dit heeft hij bij de notaris laten vastleggen.
Voor de realisatie van het terras van het café op locatie De Binckhorst werd intensief samengewerkt met de Lionsclub Bolduc uit ’s-Hertogenbosch. In de tweede helft 2009 ‘adopteerde’ deze serviceclub dit project. Sindsdien hebben ze zich vol enthousiasme ingezet om geld, middelen en mankracht in te zamelen. De leeuwen organiseerden verschillende evenementen om geld in te zamelen. In 2009 en in 2011 een Eendjesrace tijdens Den Bosch Maritiem en in 2011 een Lions Bolduc Golfdag. Het bedrag mag indrukwekkend genoemd worden: 20.000 euro! Dat betekent dat de terrasoverkapping gerealiseerd kan worden. Verwacht wordt dat die in april van dit jaar klaar zal zijn.
Na zijn overlijden was aan ons allemaal de taak om aan het geld een mooie bestemming te geven: iets blijvends en iets dat past bij de man die Theo was. We besloten er mooie dingen voor onze tuin voor te kopen. Vorig jaar sierden we de tuin al op met bloemen en planten; ook plantten wij ter nagedachtenis aan Theo een boom. Verder wilden we graag een bankje in de tuin maar dat moest wel blijvend zijn. Na lang zoeken hebben we uiteindelijk besloten om een Social Sofa te laten maken. Die konden we helemaal naar onze wensen ontwerpen. Joyce, een van onze persoonlijk begeleiders, heeft het ontwerp gemaakt en daarmee is een bedrijf in Tilburg aan de slag gegaan. Begin februari was de bank klaar en kon hij eindelijk worden bezorgd. Nu prijkt hij vol trots in onze tuin. We hopen dat we lang van de bank mogen genieten en er samen nog eens verhalen over Theo kunnen ophalen. En nu maar hopen dat hij van boven toekijkt en denkt: ”dat hebben ze goed gedaan, daar beneden.” Bewoners en team Heilig Hartstraat Best
Zorgzwaartefinanciering Cello wil een organisatie zijn die zich op vragen van cliënten richt en die vragen zo goed mogelijk beantwoordt. Nu de zorgzwaartebekostiging wordt doorgevoerd op het niveau van de clusters moeten die de ruimte krijgen om te kunnen inspelen op die vragen. Het programma van het ministerie ‘In voor zorg!’ biedt Cello ondersteuning bij dit proces. Om te kunnen beoordelen welke ruimte clustermanagers en medewerkers nodig hebben om te voldoen aan de vragen die door de cliënt worden gesteld, zijn er bij wonen en dagbesteding pilots gestart. Cello krijgt hierdoor ook zicht op de knelpunten waarmee medewerkers te maken krijgen. Henk Wijnen is clustermanager van dagcentrum De Schalm en Oosterhof. Het team van De Schalm is samen met hem sinds oktober 2011 met deze pilot gestart.
Inspiratiebronnen Henk Wijnen vertelt: “Toen aan mij gevraagd werd mee te doen aan dit project heb ik als uitgangspunt genomen de huidige financiële uitkomsten van de zorgzwaartefinanciering en de verwachting dat de inkomsten in de toekomst gaan dalen. En me laten inspireren door wat ik tijdens een ziekenhuisverblijf zelf ervaarde. Toen wilde ik de beste chirurg, de beste internist en de beste zuster. En niet de mooiste. Ik wilde de beste zorg van de best mogelijke professionals. Dat wil iedereen; dus ook onze cliënten. Met ‘deze bril’ hebben wij bij De Schalm ‘ons’ project benaderd.”
Professionaliteit en kwaliteit “Het geeft mij als clustermanager de gelegenheid om, niet gehinderd door bestaande structuren, regels of wetten, te gaan denken en kijken”, aldus Henk. “Het enige uitgangspunt is de huidige zorgzwaartefinanciering. In de pilot van mijn cluster professionaliseert het team, zodat we nog beter kunnen inspelen op de vraag van de cliënt. Dat sluit overigens goed aan bij wat mijn team wil. In een teambuildingsdag gaven medewerkers aan nog beter te willen samenwerken zodat zij de cliënt nog betere zorg kunnen bieden.”
Hoe krijgt dat vorm? “Wij willen een paar dingen bereiken. Met de huidige formatie willen wij meer cliënten bedienen en zorgen dat de dienstverlening van hogere kwaliteit is. Dat kunnen wij doen door heel goed naar een juiste verhouding in de functieverdeling te kijken. Alle medewerkers van De Schalm vullen de competentiemeter in, zodat wij een beeld krijgen van ieders kwaliteiten. Daarna kan
worden bekeken welke medewerker ingezet kan worden bij welke cliëntvraag. Bij de Schalm zijn de basisvoorwaarden voor de cliënten gebaseerd op hun sociaal emotionele ontwikkeling wat betreft structuur en nabijheid. Dat betekent dat begeleiders in de buurt moeten zijn en structuur moeten bieden. Daarom kijken wij ook, samen met de personeelsadviseur, naar de functieverdeling binnen De Schalm. In oktober was het overgrote gedeelte van het team persoonlijk begeleider. Het is de vraag of er een andere verhouding nodig is in functietypen (coördinerend begeleider, persoonlijk begeleider en begeleider) om het doel wat De Schalm zich gesteld heeft, te bereiken. Dit onderzoek maakt dat duidelijk. “De uitkomsten zijn nog niet duidelijk te voorspellen. Er is ruimte voor persoonlijke ontwikkeling. Medewerkers komen los uit bestaande structuren en kunnen andere keuzes maken. Ik merk dat de pilot de bespreekbaarheid van het eigen functioneren in het team vergroot en de sfeer verbetert. We werken samen toe naar het eindresultaat. Want het is de bedoeling dat we op 1 januari 2013 met de huidige formatie inderdaad meer cliënten met een hogere kwaliteit kunnen ondersteunen. Zodat ze dus uiteindelijk de beste chirurg, internist en zuster hebben.” Mirelle Konings
5
Jacobien’s rondtollende draaimolen “Durf jezelf eens te verplaatsen in de situatie van Leontien, zei van de week een moeder tegen me. De jonge vrouw die net als Elke, en veel anderen, is verhuisd naar een nieuwe woning ... Hoe zo?, was mijn eerste reactie. Want ik begreep niet wat ze precies bedoelde. Toen legde ze uit, dat Leontien helemaal geen familie heeft die zich zorgen over haar maakt. Het verhaal gaat, dat er ergens aan de andere kant van het land nog een broer moet wonen. Maar die laat nooit iets van zich horen. Goh, dacht ik toen. En dat denk ik nog steeds. Goh. Wat ik ook probeer te bedenken, ik kan me er geen voorstelling bij maken.”
Verhuizing
van Haarendael
Indachtig het gesprek dat ze een poosje geleden had met haar vriendin Greetje, lijkt het hoofd van Jacobien op dit moment op een welhaast onbeheersbaar rondtollende draaimolen. “Leontien krijgt dus nooit bezoek van iemand van haar familie. Er is nooit een zus of een broer, of een vader of een nichtje, om haar eens mee naar huis te nemen voor een gezellige zondag. Nooit één sterveling die een keer vraagt: Hoe gaat het met haar, went ze al een beetje aan de nieuwe omgeving, aan de nieuwe medebewoners, slaapt ze goed, eet ze goed, kan ze overweg met de begeleiding en andersom? Geen familielid dat zich heeft bemoeid met de kleur van de gordijnen en de tegels in de badkamer, met een paar extra planken in de bergruimte, met een mooi kastje of wat dan ook.” “Niemand die haar ook maar één kaartje heeft gestuurd: ‘Veel geluk in je nieuwe woning. Maak er iets moois van, meid.’ Zal ze zo’n blijk van medeleven eigenlijk missen? Of valt haar dat niet op, zelfs niet op dit belangrijke moment in haar leven? Trouwens, zal ze niet jaloers zijn op de mensen die wel worden bedacht met iedere dag post? Op collega’s die wel bezoek krijgen en een kopje koffie komen drinken? Misschien weet ze niet wat jaloezie is. Of kan ze dat niet duidelijke maken, aan wie dan ook.” “Er zijn natuurlijk ook geen slapeloze nachten in haar familiekring te noteren. Of zenuwachtige momenten. Of zorgelijke blikken en tranende ogen. Nu ik er over nadenk, is dat eigenlijk om heel treurig van te worden. Er is zelfs geen hond die een zucht zal slaken, peinzend over wat zich allemaal in haar hoofd afspeelt. Ze moet het allemaal zelf zien te verwerken. Zonder stevige knuffel, zonder welgemeende kus.” “Ik moet vanzelfsprekend niet uit mijn oog verliezen, dat er lieve mensen zijn die Leontien een goed en gezellig leven proberen te bieden in haar nieuwe huis. Die haar ongetwijfeld extra aandacht geven, omdat ze elk medeleven van familieleden moet missen. Hoewel … ik kan uiteraard niet in haar binnenste kijken. En niet zien of ze in staat is iets te missen. Maar dat zal toch wel? Of is zij een nog groter vraagteken dan onze eigen Elke bij tijd en wijle? We denken iets van onze dochter te snappen, omdat we ons dicht bij elkaar voelen. En er sowieso familiebanden zijn die ons binden. En ontmoetingen waarin we onze wederzijdse liefde kunnen tonen. En kaarten die we haar kunnen sturen. En cadeautjes die we voor haar kunnen meebrengen. En vrienden die af en toe mee gaan op visite. En kennissen die naar haar vragen.” “Nu ik zo over Leontien aan het nadenken ben, denk ik bij mezelf: Zouden wij niet een soort plaatsvervangende familie voor haar kunnen worden? Met een cadeautje voor haar verjaardag? En af en toe een kaartengroet? En zo nu en dan een mooi t-shirt, of een ketting? En een belangstellende vraag aan de begeleiding over haar verhuiservaringen? En een dagje naar de Efteling? Of voor een kopje koffie naar het café? Maar ja … ik ben bang dat zoiets snel neigt naar bemoeienis met iemand waar we - familiaal gezien - eigenlijk geen echte band mee hebben.”
6
“Toch eens overleggen? Of gewoon uit mijn hoofd zetten? En snel vergeten? Omdat er al genoeg in dat koppie van mij rond dwarrelt … En ik niet nog meer sores op mijn hals moet halen.” Bekijker
In januari verhuisde iedereen van Haarendael. Het overgrote deel van de cliënten naar de nieuwe woonwijk in Haaren: Wijngaert. Of naar een andere locatie: Jasper Smits bijvoorbeeld verhuisde naar de Akkerstraat, ook in Haaren. Behalve de foto’s van de nieuwbouw vindt u op deze pagina’s de indrukken van cliënten en familie van deze ingrijpende gebeurtenis.
Hier voelen wij ons thuis!! Van Koetshuis naar Varen
Sinds 1977 woonde mijn zwager Willy op Haarendael. Van de afdeling Margriet verhuisde hij destijds naar ‘t Koetshuis. De goede zorg en de prachtige natuurrijke omgeving hebben er aan bijgedragen dat Willy daar een heel mooie tijd heeft gehad. Dagelijks ging hij de geitjes voorzien van wat oud brood. Dat was pas echt genieten!! Door de structuur die hij kreeg, voelde Haarendael als een veilige thuishaven voor hem; een plaats waar hij graag vertoefde. Maar de tijden veranderen; Haarendael ging sluiten en Willy moest verhuizen. Sinds januari 2012 woont hij in een woning aan Varen 10. Een nieuwbouwstraat in een nieuwe wijk, waar de meeste bewoners van Haarendael naartoe verhuisden. In een kleinere groep (zes bewoners) geniet Willy van zijn nieuwe appartement. Hij wordt bij het wonen begeleid, er is altijd begeleiding in de buurt. Het gaat voor hem op een heel andere manier van wonen: een eigen huiskamer, slaapkamer
en badkamer, helemaal voor hem alleen: wat een overweldigende luxe! En dat in combinatie met de gezelligheid van de gemeenschappelijke woonkamer, de gezamenlijke maaltijden en het huiselijke van een “gezin”. Een mooie kleine wijk, helemaal nieuw, van alle gemakken voorzien en ook weer een rustige woonomgeving waar wij als familie ook graag vertoeven. Het is fijn dat wij als familie de keuze hebben om in de gezamenlijke woonkamer te zitten, of in het appartement van Willy. Vaak kiezen wij voor het appartementje zodat wij zelf een kopje koffie kunnen zetten. Een appartement dat helemaal naar eigen keuze is ingericht wat betreft het meubilair, gordijnen en de kleuren van de wanden en vloeren. En wat het helemaal compleet maakt, is de goede communicatie tussen familie en begeleiding. Dat was op Haarendael al zo en dat vinden wij ook weer terug in de nieuwe woning. Hier voelen wij ons thuis!!!!! Annet van Sleuwen
Zelf koffie zetten! Van Distel naar Kruisakker
Henk Franken verhuisde op 20 januari naar Kruisakker 3; hij woont daar nu samen met vier anderen. In zijn oude woning had hij een eigen slaapkamer, een gezamenlijke woonkamer en keuken. Nu heeft Henk een eigen appartement met woonkamer, slaapkamer en badkamer en een pantry. Wij stelden hem een paar vragen.
Wat vond je van de voorbereidingen voor de verhuisdag? “Het was wel erg spannend allemaal. De persoonlijke verhuismap die ik kreeg op de eerste kijkdag vond ik heel duidelijk. Er stond precies in wat de verhuiswagen van Strang allemaal ging verhuizen: al mijn spullen van Haarendael naar Kruisakker 3. Dat is een hele organisatie voor zo’n verhuisbedrijf. Ik ben verschillende keren wezen kijken op de nieuwbouw zelf toen het nog lang niet af was.
Daarna heb ik met mijn nieuwe huisgenoten taart gegeten en koffie gedronken. Ook hebben we een keer een BBQ gehad nadat ik was wezen kijken met mijn zus Ans en haar vriend Vital. Dat was gezellig Zij hebben mijn nieuwe appartement helemaal ingericht. Ik heb allemaal nieuwe meubels. Het zijn zeer goede meubels. Dat hebben ze goed gedaan voor mij. Ik ben er blij mee. Van Sinterklaas heb ik een verjaarskalender gekregen voor in mijn nieuwe appartement. Op de Distel heb ik sommige dingen al geoefend, zoals senseo-koffie zetten. Want ik heb nu een eigen koffiezetapparaat in mijn eigen keuken. Met Marloes heb ik mijn verhuisdozen ingepakt. Want als Strang dat nog had moeten doen waren ze wel erg lang bezig! Samen hebben we voor de verhuisdag al wat dozen naar Kruisakker gebracht.”
Hoe heb je de eerste nacht geslapen?
Een paar dagen voor de verhuisdag is Henk met de andere bewoners van de Distel op een minivakantie geweest. Hierdoor heeft Henk niet veel last gehad van de chaos die er een paar dagen voor de verhuisdag toch heerste. “Ik ben op vakantie geweest naar Landal Greenparcs in Hapert. Ik zat in een huisje met Kees, Cis, Dominique en Marloes. Op de heenweg zat ik bij Dominique in de auto. We hadden de muziek lekker hard gezet, jaren 60 muziek.”
Wat zou je in de toekomst graag doen?
“Ik heb goed geslapen, heel goed zelfs. Ik was wel moe van alles. Van de vakantie en van de dag zelf.”
Je woont er nu al een paar weken; bevalt dat? “Ik heb het naar mijn zin op Kruisakker 3. Ik ben al op de koffie geweest bij mijn overbuurvrouw, Maybritt. En Maybritt is ook bij mij op de koffie geweest. Ik vind het wel leuk om nu mensen uit te nodigen op mijn eigen kamer. Er is al familie geweest en morgen komen een tante en een nicht. Er ze nemen ook iets lekkers mee! De wijk is vrij rustig, er gebeurt niet veel. Ik ben in het café carnaval wezen vieren en naar een filmavond geweest: Kuifje en de eenhoorn. Ja, ik ben tevreden zoals het nu gaat.”
“Ik zou het wel leuk vinden om een keertje met mijn medebewoners op vakantie te gaan. Ergens dicht bij Nederland, anders wordt het veel te duur. Verder ben ik tevreden. Ik zou wel graag wat actiever zijn. Dus vaker wandelen. En ik zou graag meer familie ontvangen in mijn appartement.”
Neeltje van Kaathoven,coördinerend begeleider
Wat vond je van de verhuisdag zelf? “Na de vakantie gingen wij eerst naar de Distel. Daar heb ik een lekkere hamburger gegeten en friet van de McDonald’s. Lekker! Mijn kamer was al helemaal leeg. Er stond alleen nog een doos met mijn eigen spullen. Die heb ik zelf meegenomen naar mijn nieuwe huis. Bij binnenkomst waren Ans en Vital nog aan het klussen en uitpakken. Dat vond ik leuk. Ik heb met mijn nieuwe buren koffie gedronken in de algemene huiskamer. Ik ben die dag op tijd naar bed gegaan die dag want ik was erg moe van de vakantie.”
Na vijftien verhuisdozen: van Kieviten naar de Akkerstraat 12 januari, de verhuisdag. Om één uur zijn we, mijn moeder en ik, in de Akkerstraat in Haaren om de kamer van mijn broer Jasper verder in te richten. We zijn er al verschillende keren geweest om een en ander te verzorgen: planken in de bergruimte, haakjes in de badkamer. Het is nu zo’n
voordat Jasper komt. Het zal al ingewikkeld genoeg voor hem zijn en dan moet onze aanwezigheid hem niet in nog grotere verwarring brengen. Zo is dat nu eenmaal, ook al zouden we graag anders willen. Om bijvoorbeeld te kunnen zien hoe hij reageert als hij hier komt. Om hem gerust te stellen, hem te knuffelen en te zeggen dat het even wennen is, maar dat het allemaal goed komt. Maar dat moeten we in vertrouwen overlaten aan de mensen, die nu de zorg voor hem hebben.
beetje het laatste wat we voor hem kunnen doen, voordat hij hier komt wonen.
Passende plek We zijn maanden bezig geweest om te overleggen met zeer betrokken mensen van Haarendael om een goede en passende plek voor Jasper te vinden. En ook om de overgang soepel te laten verlopen. En nu is het dan zover. Vijftien verhuisdozen uitpakken. Netjes en met zorg ingepakt door Angela en anderen. Nu is het onze taak om alles zo overzichtelijk mogelijk op te ruimen. Het is druk in alle kamers. Familie van andere cliënten zijn ook bezig om deze laatste klus te klaren. De begeleiders van de Akkerstraat komen regelmatig langs om te vragen of ze ons kunnen helpen. Ze laten merken dat ze begrijpen dat het voor ons een ingrijpende gebeurtenis is.
Knuffelen We moeten doorwerken, want we willen weg zijn
We vragen ons intussen van alles af: Zal het voor hem zoiets zijn, alsof hij op vakantie is? Hij kent een paar van zijn medebewoners en Johan en Jeroen, twee begeleiders, omdat hij bij hen af en toe koffie ging drinken. Maar dan ging hij altijd weer terug naar zijn vertrouwde plek. Hoe voelt het nu om hier te blijven?
Een oplossing We weten hoe gevoelig hij is voor de manier waarop mensen met hem omgaan en op hem reageren. En als hij iets vervelend vindt, kan hij dat niet zeggen, maar alleen op een soms pijnlijke manier laten merken. Zullen ze dan de goede reactie vinden om hem te vertellen dat hij dat niet zo moet doen? En zullen ze samen een oplossing vinden? Gelukkig zal Kirsten, zijn persoonlijk begeleidster op Kieviten, hem naar de Akkerstraat brengen en hem ’s avonds in bed leggen. Zij zal er ook de volgende ochtend zijn om hem aan te kleden en met hem te ontbijten. Ze zal ons bellen hoe het allemaal gegaan is. Maar daarna zal hij het met anderen moeten zien te rooien.
Rustig vaarwater Na ruim een maand, waarin mijn ouders zich soms vertwijfeld hebben afgevraagd en zich nog steeds afvragen of ze de goede keuze voor hem gemaakt hebben, lijkt alles in een wat rustiger vaarwater te komen. Is Jasper minder gespannen geworden? Begint hij voorzichtig zijn draai te vinden, dankzij alle goede zorg en aandacht die er voor hem is? “We moeten alles in het werk stellen om de meest passende manier te vinden om hem te begrijpen. En dat kost tijd, zowel van hem als van ons”, zegt een van de medewerkers. Het verhuisboek heeft niet echt als voorbereiding gewerkt. Jasper kent immers de betekenis van het woord ‘verhuizen’ niet. Het doet nu dienst om het samen door te bladeren en te kijken naar alle mensen die er in staan. Hij kent nu iedereen. Al is het boek niet zo bedoeld, het heeft wel degelijk een functie om samen over zijn nieuwe huis te praten. Anita Smits
57
“Van tekening naar thuis”
40 vacatures bij Ambitie Cello neemt deel aan een samenwerkingsproject Ambitie, begeleid werken. De medewerkers van Ambitie helpen mensen met een arbeidsbeperking bij het vinden en behouden van (on-)betaald werk. Op dit moment ondersteunt Ambitie ongeveer 250 mensen in veel verschillende bedrijven in Noordoost Brabant. Ambitie heeft op dit moment maar liefst 40 vacatures voor leuke werkplekken. In de meeste gevallen gaat het om onbetaald werk, waar werkervaring opgedaan kan worden. Om deze vacatures beter onder de aandacht te brengen, sluiten wij het vacatureoverzicht van Ambitie bij dit Cello Zine.
Gedurende drie jaar werd locatie Groote Cingels in Vught ingrijpend verbouwd en gerenoveerd. Voor cliënten, hun ouders en familie, medewerkers en vrijwilligers een periode waarin veel van hen gevraagd werd en waarin heel veel gebeurde. Nu dat alles achter de rug is, kan trots en verheugd worden gekeken naar het eindresultaat en alle geleverde prestaties! De feestelijke afronding van deze periode vindt plaats op 21 april a.s. Alle mensen die op Groote Cingels wonen en werken, hebben een uitnodiging gekregen om die dag - samen met hun gezins- en familieleden - te komen genieten van het gevarieerde feestprogramma dat zich op het hele terrein afspeelt.
Opnieuw een succes: de Smaak van Boxtel 2012 In Boxtel wordt al jarenlang met succes “De Smaak van Boxtel” georganiseerd. De koks, die van oorsprong niet uit Nederland komen, maken dan een gerecht uit hun eigen land. De gasten worden uitgenodigd om de kok te helpen, daarna wordt al dat lekkers samen opgegeten. Dit jaar waren onder andere Janneke, Valerie, Ad, Marinelle, Annette, Wilhelmien, Daniel en Hassan te gast. Deze formule waarin allochtone inwoners in contact komen met de autochtone bewoners van Boxtel wordt van beide zijden enorm gewaardeerd.
De Start: coördinerend begeleiders in de hoofdrol een ludieke middag konden ze hun zegje doen en met elkaar in gesprek gaan. De opbouw van deze startbijeenkomst was zeer gevarieerd: sprekers, discussie, theater.
Op 8 februari konden coördinerend begeleiders van Cello laten weten welke (opleidings-)behoeften ze hebben om hun werk goed (en prettig) te kunnen doen. Tijdens
3
1
5
De hoofdrol was echter weggelegd voor de coördinerend begeleiders!
7
9
2 4
8 6
6
8
Uit het venster kijken Te gast
Expertisecentrum - 2
In de steek
Onlangs waren verschillende mensen die betrokken zijn bij de Special Olympics (begin juni 2012), te gast bij de profvoetbalclub FC Den Bosch. Zij woonden onder meer een competitiewedstrijd bij. Sporters, medewerkers en officials onderstreepten daarmee de gedachte dat iedereen met een verstandelijke beperking op zijn of haar eigen niveau moet kunnen sporten. De club toonde met dit initiatief de maatschappelijke betrokkenheid aan als een organisatie die meer is en meer wil dan alleen voetbal. Het stadion De Vliert zal gastheer zijn voor het voetbaltoernooi van het grote sportfeest.
Ook Cello krijgt er een plek, voor observatie en diagnose van jonge kinderen. Verschillende acties worden ondernomen om geld in te zamelen voor de aanschaf van aangepaste materialen en voorzieningen, zoals een snoezelruimte, verrijdbare zandtafels, aangepaste fietsen, speeltoestellen. Gepland is dat het centrum na de herfstvakantie in gebruik genomen kan worden. Naast de nieuwe outillage komt een zogeheten Cruyffcourt, een besloten sportveld, zodanig ingericht dat ook jonge mensen in een rolstoel er gebruik van kunnen maken.
“Het persoonsgebonden budget is voor veel chronisch zieken en gehandicapten de enige manier om zorg op maat te organiseren, of de regie over het eigen leven te behouden. Deze verworvenheid wordt hun nu afgenomen nu de overheid vanwege haar bezuinigingsdrift de regeling wil afschaffen”, constateert de krant. De overheid heeft de fraudemogelijkheden zelf in de hand gewerkt, door bij het ontwerpen van de spelregels te weinig oog te hebben voor de kwetsbaarheid van de doelgroepen. En diezelfde overheid laat de zwakken nu volledig in de steek.
Sisterrun
Kunsteducatie
De Sisterrun 2012 die in april wordt gehouden, zal de plannen van het KEC financieel ondersteunen. Meisjes en vrouwen die daaraan meedoen, kunnen kiezen uit een hardloopwedstrijd over 5 of 10 km, of een wandelroute van 7,5 km. Een gedeelte van het inschrijfgeld komt ten goede aan het nieuwe centrum. De Nederlandse Stichting voor het Gehandicapte Kind (NSGK) heeft toegezegd om het opgehaalde bedrag te zullen verdubbelen. Informatie: www.sisterrun.com. En: www.nsgk.nl.
In Vught is enige consternatie ontstaan, omdat er een plan is om het woningenperceel aan de Sasse van IJsselstraat af te breken en er een centrum voor kunsteducatie voor in de plaats te bouwen. Tot voor kort woonden daar een aantal cliënten van Cello, die inmiddels allen verhuisd zijn naar appartementen een eindje verderop. Gelukkig hoeven zij geen rol te spelen in wat inmiddels een lokale politieke rel is geworden.
Meer dan liefde De stichting ISISZ heeft een speciale website ontwikkeld met informatie over vriendschap, relaties, intimiteit en seksualiteit. Men richt zich daarmee in het bijzonder op mensen met een verstandelijke beperking: toegankelijke inlichtingen over het aangaan van sociale en seksuele contacten, manieren om jezelf weerbaar te maken, het vormen van een mening over een kinderwens. De gegevens zijn te vinden op: www.meerdanliefde.nl. ISISZ is overigens de afkorting van: Intimiteit Seksualiteit Informatie en Scholing in de Zorg.
Fraude uitgelokt
Expertisecentrum - 1 In ’s-Hertogenbosch wordt een groots centrum gebouwd voor onderwijs, zorg, behandeling en naschoolse opvang van kinderen met een lichamelijke en/of een verstandelijke beperking, als gevolg van een ernstige ziekte of een ontwikkelingsstoornis. Het Kinder Expertise Centrum (KEC) omvat in drie bouwlagen bijvoorbeeld een sporthal, een zwembad, klaslokalen (onder andere voor de mytylschool), werkateliers, behandelruimtes voor diverse therapieën en revalidatie (tot nu toe voor kinderen en jongeren van 0 tot 20 jaar in de Tolbrug), een hellingbaan voor rolstoelen.
“PGB-fraude is uitgelokt” kopte een landelijk dagblad - de Volkskrant – onlangs in een commentaar. De regeling om het persoonsgebonden budget mogelijk te maken blijkt als vanzelf fraude in de hand gewerkt te hebben. En nauwelijks aan te rekenen aan degenen die er gebruik van zijn gaan maken. Zorgverleners en bemiddelaars hebben steeds vaker manieren gevonden om ‘namens’ ouderen, gehandicapten, verslaafden, nietNederlands sprekende allochtonen een aanvraag in te dienen. Zij schroomden niet er ten behoeve van zichzelf een financieel slaatje uit te slaan. De eerst betrokkenen en hun relaties waren niet bij machte inzicht te krijgen in welke zorg hen toegezegd of onthouden werd. Om diezelfde reden is het welhaast onmogelijk gebleken om voldoende bewijsmateriaal te verzamelen voor een vervolging.
Unieke app laat zien Een bericht voor ingewijden: sinds kort is er een unieke app beschikbaar waarmee een goedziende inzicht kan krijgen in wat iemand met een visuele beperking (nog) ziet. De applicatie ZIEN is ontwikkeld door de instelling Bartiméus en voor Apple-gebruikers gratis te downloaden in de App Store. Voor Android-gebruikers is de app in ontwikkeling. “Met de nieuwe app kunnen diverse oogziektes zichtbaar gemaakt worden. En dat is prachtig”, zegt Peter Hulsen van Viziris, de netwerkorganisatie van en voor mensen met een visuele beperking. “Uitleggen wat een oogziekte inhoudt en wat de gevolgen ervan zijn, blijft ingewikkeld. Met deze nieuwe voorziening kan de omgeving zich beter inleven. En kunnen professionals zich beroepsmatig verbeteren.”
Handgemaakte kaarsen In Atelier PaspARToe in Vlijmen werken mensen met een verstandelijke beperking die een groot aantal cadeauartikelen maken.
Het vervaardigen van kaarsen in allerlei maten, kleuren en vormen is hun specialiteit. Bijzonder is, dat zij een samenwerkingsovereenkomst zijn aangegaan met de begrafenisondernemer Bijnen, actief in de regio ’s-Hertogenbosch, Tilburg, Eindhoven. Het branden van kaarsen maakt nagenoeg altijd deel uit van een afscheid. Kaarsen blijken goede sfeermakers te zijn. Reden waarom de ondernemer per jaar heel wat kaarsen uit Vlijmen afneemt.
Eigen universum In de afgelopen tijd kreeg het boek “De mongool, de moeder en de filosoof” veel aandacht. Het is geschreven door de filosoof Thecla Roodhuis, die de geschiedenis vertelt van haar zoon Ramon die geboren is met het syndroom van Down. Ze laat zien hoe ze voortdurend op zoek is naar de mens achter de handicap en naar de betekenis voor hem van begrippen als vrijheid en eigen identiteit. Over haar zoon zegt ze: “Ik zal me blijven verbazen over de manier waarop hij met iedere ervaring telkens opnieuw een eigen universum schept.” Het boek wordt uitgegeven door Ten Have-Utrecht. Prijs: 19,90 euro.
Maatwerk Om even bij stil te staan: “Goede ondersteuning aan dementerenden met een verstandelijke beperking gaat niet via een receptenboek. Het is maatwerk en vereist een geïntegreerde aanpak.”
Marijke ten Kortenaar
Uit het venster kijken
een rubriek voor mensen die verder kijken dan de muren van Cello
9 57
Nieuwbouw Zayaz/In de Roos
Woningcorporatie Zayaz gaat een kantoor bouwen aan de Zuiderparkweg in ‘s-Hertogenbosch; In de Roos krijgt daarin ruimte voor zijn café en het beheer van de vergaderzalen. Samen met Zayaz organiseerde In de Roos op 13 en 14 februari twee inloopdagen over het nieuwbouwproject Rooskleurig aan de Zuiderparkweg. Begin 2013 start de bouw van dit moderne, multifunctionele gebouw. In de Roos en het bestuur van de Activiteitencommissie voor Ouderen Zuid (OAC) kunnen meedenken over de vormgeving en inrichting. Zayaz gaat straks intensief samenwerken met In de Roos: in en rondom het pand gaan medewerkers van In de Roos verschillende werkzaamheden verrichten. De vergaderfaciliteiten komen onder beheer van In de Roos. In het gebouw komen ook dertig woonunits.
In de Roos ‘Mede Hepkesmoaker’ bij Boergondiez Oeteldonk Op zaterdag 18 februari serveerden Albert, Johan, Kim en Frank van In de Roos opnieuw heerlijke hapjes tijdens deze leukste variant op het jaarlijkse Bourgondisch Den Bosch. Met een vette knipoog naar dit evenement werden de lekkere hapjes door vele restaurants van Oeteldonk, dus ook door In de Roos in het Amadeirohui op de Parade in ’s-Hertogenbosch, pardon: Oeteldonk.
6 april: countryavond voor mensen met een beperking Kom gezellig linedancen op de countryavond bij In de Roos, onder begeleiding van een groep echte country dansers! Entree is € 5,00 en dan ben je verzekerd van een heerlijke dansavond met lekkere hapjes erbij. Natuurlijk zorgen wij voor de echte country muziek! Van 19. 00 tot 22.00 uur in de grote zaal van In de Roos.
Hij is er weer: de dagtochtengids 2012 Ook dit jaar stelde de dienst Vrije tijd weer een dagtochtengids samen, waarin talloze leuke en bijzondere uitstapjes staan. Cliënten die daarvoor belangstelling hebben, kunnen zich bij Vrije tijd aanmelden. De gids is begin dit jaar bij alle woningen van Cello neergelegd. Meer informatie over de inhoud van de gids bij Ilma Bongers, dienst Vrije Tijd. E
[email protected] of T 088-345 14 83. Ook te vinden op www.cello-zorg.nl.
Van links naar rechts: clustermanager Ton van Rooij, J. Denissen, R. Adriaans, A. van Wingerde, J. v.d. Aa
Cliëntenraden Najaar 2012: thema-ochtend ‘Meer zorg naar de gemeente’
10
Voor de medezeggenschap van cliënten van dagcentra Oosthoek, ’t Hopveld, Klaver 2 en Klaver 4 is op 9 januari j.l. een nieuwe clusterraad geïnstalleerd. De heer Denissen (Oosthoek), mevrouw Adriaans (Klaver 2), mevrouw Van Wingerde (Hopveld) en de heer Van der Aa (Hopveld) gaan zich hiervoor inzetten. De raad is tot stand gekomen na een schriftelijke oproep. Deze oproep leverde meer kandidaten op dan er plaatsen zijn. De nieuwe raad heeft daardoor het geluk dat er kandidaten zijn die zich beschikbaar stellen als er een plaats openvalt.
Over Klaver 2 en Klaver 4, Haaren De cliënten die hun dagbesteding bij Haarendael kregen, kunnen daarvoor nu bij Klaver 2 terecht. Twee groepen van ‘t Hopveld zijn naar Klaver 4 gegaan.
Eind 2011 organiseerde de CCR een themamorgen ‘Meer zorg naar de gemeente’ over de veranderingen in de organisatie en financiering van de zorg (Wmo). Gemeenten krijgen immers een belangrijke rol bij die toekomstige veranderingen. De belangstelling voor die bijeenkomst was erg groot. Voor degenen die er vanwege die drukte niet bij konden zijn, zou er nog zo’n bijeenkomst plaatsvinden in 2012 en dan aangevuld met de laatste informatie over de consequenties van de invoering van de Wmo voor cliënten. Gezien de ontwikkelingen nu, lijkt september daarvoor een geschikte maand. Uiteraard krijgt u ruim op tijd een uitnodiging.
Cliëntenraden
Deze rubriek is een vast onderdeel van Cello-Zine. Hierin wordt u op de hoogte gehouden van alle ontwikkelingen op het gebied van medezeggenschap
Jaarverslag Centrale Cliëntenraad 2011 Algemeen Er is het afgelopen jaar zeven keer vergaderd. De vergaderingen zijn onverkort goed bezocht. Dit jaar zijn twee nieuwe leden in de raad gekomen. Zij hebben ter kennismaking eerst enkele vergaderingen bijgewoond en zijn daarna officieel benoemd. Frans Croonen was bij alle vergaderingen aanwezig als waarnemend bestuurder. Diverse keren werd gesproken over het Meerjarenbeleidplan en ook werden de begroting en de jaarrekening van Cello besproken. Na elke vergadering kregen de contactpersonen van de lokale cliëntenraden een kort overzicht van besproken onderwerpen via de mail toegezonden; dit overzicht werd ook in Cello Zine gepubliceerd. Ook werden zoals gebruikelijk themabijeenkomsten gehouden. Een over ‘Zorgondersteuning op afstand’ en een over de ontwikkelingen rondom de WMO. Voor de leden van de deelraden cliënten is er een studiemorgen geweest over veiligheid. Hieronder volgt een korte toelichting van de belangrijkste besproken onderwerpen:
Evaluatie Van Sonstraat De Van Sonstraat is een van de eerste grote nieuwbouwprojecten van Cello. In de toekomst worden meer van dit soort complexen opgeleverd. De CCR heeft gevraagd naar de expliciete leerpunten die getrokken zijn uit dit project en geeft de suggestie om daarover een bijeenkomst met alle ouders/verwanten van de betrokken cliënten te houden. Het is de bedoeling dat de CCR in 2012 weer een belangrijk nieuwbouwproject wordt besproken om daar van te leren.
Hiermee wordt de keuzevrijheid om op een terrein te gaan wonen beperkt. De aanbeveling om cliënten, die kunnen wonen in de wijk, tot verhuizen te stimuleren wil de CCR graag veranderd zien in het verleiden van cliënten tot verhuizen en geeft de aanbeveling meer beschutte woonlocaties in de wijk te creëren. De CCR is akkoord gegaan met de beleidsaanbevelingen in deze notitie.
Koopkracht van cliënten De koopkracht van mensen met Wajong en AOW is verminderd in de afgelopen jaren. De CCR heeft aan de bestuurder gevraagd in hoeverre die vermindering extra werk betekent voor Cello bij de invulling van de vrije tijd van de cliënten. Volgens de bestuurder was er geen sprake van schrijnende situaties als gevolg van de verminderde koopkracht van de cliënten van Cello.
Cliënttevredenheidonderzoek (CTO) Begin 2012 zal Cello opnieuw een cliënttevredenheidonderzoek uitvoeren. Aan het Zorgkantoor is door de CCR gevraagd of dit akkoord gaat met ons eigen CTO. Het onderzoek zal door een extern onderzoeksbureau worden uitgevoerd. Het verzoek is goedgekeurd.
“Wie betaalt wat, 2012” De CCR besprak aan het einde van het jaar enkele aanpassingen voor de brochure “Wie betaalt wat, 2012”. De CCR heeft toelichting op enkele wijzigingsvoorstellen gevraagd en signaleert verschillen in de uitvoering van de vergoeding van de inrichtingskosten.
Beleidsnotitie LVG plus
Overige onderwerpen
LVG -plus staat voor: licht verstandelijk gehandicapt met forse problemen in gedrag en sociale aanpassing. De CCR is gevraagd om een advies over de aanpak en ondersteuning van deze cliënten, waarmee Cello per 1 januari 2012 mee wil beginnen. De CCR was erg bezorgd over de gevolgen van de mogelijke toename van het aantal LVG plus cliënten voor andere al bij Cello wonende cliënten. Na aanpassingen in de beleidsnotitie om ongewenst ‘kruisverkeer’ te voorkomen tussen de diverse bewonersgroepen geeft de CCR zijn instemming.
De notities Ouderenzorg en Palliatieve zorg zijn besproken. Ook is aandacht geweest voor de pilot schoonmaak. Daarnaast is de CCR betrokken bij de wisseling van het lid van de Raad van Toezicht en de vertegenwoordiging in de klachtencommissie vanuit de CCR.
Plaatsingsbeleid Er zijn wachtlijsten om op een terreinlocatie te kunnen wonen, cliënten moeten daarop lange tijd, soms zelfs jaren wachten. Cello heeft een notitie gemaakt met daarin een globale aanpak om het aantal doelgroepen op de verschillende terreinlocaties te beperken. Daarin wordt de visie uitgedragen dat er pas gekozen kan worden voor wonen op het terrein als blijkt dat wonen in de wijk niet (meer) haalbaar blijkt.
Plannen voor 2012 Cello wil in 2012 de basiszorg gaan versterken. De CCR heeft besloten dit voornemen te volgen. Hiervoor zal een vragenlijst worden ontwikkeld die de clusterraden kunnen gebruiken als leidraad bij het gesprek over de basiszorg. De CCR zal ook de ontwikkelingen die het gevolg zijn van de veranderde financiering van de zorg gaan volgen. Per 1 januari is het WMO projectplan van Cello klaar; dit zal in begin 2012 in de CCR worden besproken. Rein Groenendal, voorzitter Centrale Cliëntenraad
Uit de CCR van 17 januari 2012 Kennismaking met de nieuwe pastor Theo Sikking Theo Sikking werkt sinds 1 januari als pastor, voor heel Cello. De laatste 15 jaar werkte hij bij het ziekenhuispastoraat in ’s-Hertogenbosch. Theo meldt dat hij, hoewel nog maar kort actief, al de indruk heeft dat er breed behoefte is aan geestelijke verzorging. De komende maanden gaat hij kennismaken en goed luisteren om daarna met een plan van aanpak te komen. In zijn werk onderscheidt hij vier terreinen: geestelijke verzorging van bewoners en medewerkers, helpen van medewerkers bij morele/ethische dilemma’s, onderwijs rondom levensbeschouwelijke onderwerpen en vieringen bij belangrijke gelegenheden. De CCR hecht belang aan een goede invulling van de geestelijke verzorging en is dan ook blij met zijn aanstelling. De CCR vraag aandacht voor de specifieke problematiek van ouders van cliënten die vaak een zwaar, vaak onuitgesproken verdriet hebben. Dat is niet zo gemakkelijk te duiden en voor medewerkers soms moeilijk om daarmee om te gaan.
Wie betaalt wat Er zijn vragen van de CCR over verschillen in betalingen/verrekeningen naar ouders. De bestuurder kondigt aan op dit onderwerp terug te komen, nadat hij overleg met het managementteam heeft gehad. Het gaat daarbij om duidelijk te maken wat het raamwerk is waarin het lokale management vrijheid van handelen heeft.
Voorbereidingen van Cello op de overheveling van taken naar de WMO De CCR neemt kennis van de notitie die uiteenzet wat de gevolgen kunnen zijn van de overheveling van zorgtaken naar de gemeenten. De notitie geeft verschillende scenario’s, voor als Cello taken niet meer kan doen. Cello communiceert hierover met de gemeentes; als een gemeente goede ideeën heeft, gaat Cello daarmee in zee en worden experimenten opgestart. Er zijn nog geen definitieve keuzes gemaakt. Er zal misschien meer met de sociale werkplaatsen moeten worden samengewerkt, maar niemand weet nog hoe precies. Ook de kosten van het vervoer naar de dagbesteding is een probleem, waarvoor niemand een oplossing heeft. Kortom: deze notitie is een begin van veranderingen; de volgende stap zullen concrete plannen zijn en daarover zal de CCR uitvoerig worden geïnformeerd.
Investeringen langdurige zorg De CCR gaat akkoord met besteding en registratie van het extra overheidsgeld voor kwaliteitsverbetering in de langdurige zorg. Dit geld zal worden gebruikt om de medewerkers in het primaire proces te scholen, extra medewerkers op te leiden en/of aan te nemen. Peter van den Dungen
Advies uitbreiding raad van bestuur De CCR geeft een positief advies op het voorgenomen besluit van de raad van toezicht om de raad van bestuur uit te breiden naar twee functionarissen: een voorzitter en een lid.
Als u iets meer over deze onderwerpen wilt weten kunt u contact opnemen met Liesbeth Koning, T (088) 345 10 00, E
[email protected]
11
Kijk, daar rijdt een auto!
Sinds kort werkt Carla als begeleidster van Agnes, Johan, Jan, Johan, Ineke en Tineke in het nieuwe dagbestedings-
centrum Klaver 2A. Een mooi nieuw, ruim en vooral licht lokaal, waar ze kunnen werken - papier versnipperen, schroefjes tellen - , luisteren naar muziek, liedjes zingen en samen koffiedrinken. Voordien vormden ze Dag M op Haarendael.
“De verhuizing is goed verlopen”, vertelt Carla. “Al staat nog lang niet alles op z’n plaats, toch voelen we ons hier al thuis. Voor de cliënten is het niet alleen een nieuw dagcentrum, ze wonen nu ook ergens anders. En dat is wennen. Vooral omdat de cliënten nu de hele dag hier zijn. Op Haarendael gingen ze tussen de middag allemaal naar huis, maar nu blijft iedereen hier om zijn boterham op te eten.” Agnes en Jan laten trots hun tas zien, waarin brood, melk en fruit zit. Nog nooit eerder hadden ze zoiets mee hoeven nemen. “Kijk, Marijke, daar rijdt een auto!”, roept Ineke ineens enthousiast. “Ja”, zegt Carla, “het is een hele ontdekking, dat hier van alles te zien is. Heel anders dan de beslotenheid van Haarendael. We kijken hier uit op een doorgaande weg. Tot nu toe blijft dat voor de meeste mensen een bijzondere gebeurtenis.” “We lunchen tussen de middag in het restaurant. Daar hebben de verschillende groepen hun eigen plaats. Dat is heel gezellig. In het restaurant werkt Sabine. Zij is een cliënte uit Boxtel en zij zorgt voor koffie en thee, dekt de tafels en helpt ook weer met opruimen. Wij zijn heel blij met Sabine. We hoeven nu niet meer zelf koffie of thee te zetten en ook niet meer af te wassen. We moeten de kopjes op het paarse blad zetten en dan zorgt Sabine ervoor dat alles weer naar de keuken gebracht wordt.” “Na de lunch gaan we naar het sfeerlokaal om lekker wat te rusten, zodat we ‘s middags weer verder kunnen werken. Er is een mooie gymzaal en een kooklokaal, dus we kunnen echt van alles beleven. Op maandagmiddag gaan we naar het café, waar we gezellig iets drinken. Om drie uur gaat iedereen naar huis. Als ze de weg weten, gaan ze zelf terug en anders worden ze opgehaald.” Marijke ten Kortenaar
12 Colofon Cello-Zine is een uitgave van Cello en verschijnt acht maal per jaar.
Redactie
Désirée Van der Valk (E
[email protected]) Mirelle Konings (E
[email protected]) Marijke ten Kortenaar (E
[email protected])
Vormgeving
Redactieadres
Het Inventief, Tilburg
De Ring 14 Postbus 231, 5260 AE Vught T (088) 345 10 00 F (088) 345 10 09 I www.cello-zorg.nl
Drukwerk Drukkerij Tielen, Boxtel
