Gunnend geloven Bijdrage van gemeenteleden ten behoeve van de gemeentedag op 19 september 2010
2
Voorwoord Wat betekent voor u persoonlijk “Gunnend geloven”? Een vraag, die bij een groot aantal van onze gemeenteleden is uitgezet. Met de reacties die we mochten ontvangen lieten bevraagde gemeenteleden zich best wel in hun hart kijken. Ik ben onder de indruk geraakt van wat een dergelijk thema losmaakt aan creativiteit en gedachten. De openheid en de kwetsbaarheid die deze gemeenteleden door hun bijdrage hebben laten zien is hartverwarmend en getuigt van grote betrokkenheid en liefde voor hun naaste. Ook aan mij de vraag wat “Gunnend geloven” bij mij oproept: Met mensen optrekken, meeleven en oplopen. Geweldig als dat kan in een gedeeld geloof en groeiende gerichtheid op God. Soms is het ook heel lang met mensen oplopen die je in je leven bent tegengekomen, maar waarin het niet verder lijkt te komen dan de fase die Dietrich Bonhoeffer het “voorlaatste” noemde. Hij bedoelde hiermee, de fase waarin het diepste wat je die ander toewenst en –bidt nog niet aan de orde is kunnen komen. Altijd uitziend naar en biddend om openheid die de Geest geeft om juist ook over `de laatste dingen`, over Jezus Christus te spreken en over wat Hij betekent te delen met die ander. Met dit boekje willen we u als gemeente een blijvend document aanbieden ter herinnering aan de gemeentedag, welke gehouden is op zondag 19 september 2010. Ds. A. Hamstra
3
Genade Mij werd gevraagd wat versta je onder gunnend geloven? De eerste keer dat ik het woord gunnend geloven in verband met het geloof hoorde, was toen mijn vader uit de kerk kwam en zei: dit was een gunnende preek vanmorgen. Zelf vond ik het een ouderwetse uitdrukking. Ook het woord gunnen had in de oplaat waar ik woonde een negatieve klank. Je zal maar van de gunst van een ander afhankelijk zijn, dan ben je slecht af!, was het gezegde. Toen ik ouder werd en meer met het geloof bezig was, kreeg het woord gunnen een andere betekenis. Gunnen veranderde ik in genade. Wij mensen houden er niet zo van om van de gunst van een ander afhankelijk te zijn, ook niet van God, we kunnen het zelf wel redden! Maar als God echt in je leven komt, dan krijgt het woord “Godsgunstgenoten” een hele andere betekenis, dan wil je daar bij horen, dan wordt het je leven. Dan ervaar je door genade, dat Gods gunst oneindig groot is. Zo groot zelfs dat Hij zijn enige zoon gegeven heeft voor de verlossing van alle zondaren, die in Hem hun Zaligmaker en Verlosser hebben gevonden. Dan is gunt geen gunnen meer, maar enkel genade, wat een zegen!
Bijdrage Chris Siebert
4
Gunnen dat: • • • • • • • •
Mijn buurvrouw geniet van een bos bloemen, omdat ze het niet breed heeft. Onze buitenlandse buurtbewoners zich hier thuis mogen voelen door een groet. De opnieuw getrouwde weduwnaar nog een goede tijd mag hebben samen met zijn nieuwe vrouw. De predikant die voor elke begrafenis aan het graf van zijn eigen kind staat, kracht mag ontvangen. De vrouw in haar laatste levensdagen uitzicht heeft op een liefdevolle Vader, die haar thuis zal brengen. Mensen van wie familieleden overlijden door AIDS het verdriet kunnen dragen. Het misbruik van kinderen in India stopt. De mensen in Pakistan na de overstromingen een nieuw leven kunnen opbouwen.
Geloven dat: •
De Schepper van deze wereld ons zo gunde dat wij in Zijn volmaakte schepping zouden leven.
Bijdrage Addy de Feijter
5
Wat is voor mij Gunnend Geloven? Toen ik daarover gevraagd werd iets te schrijven is dat, als ik erover nadenk, nog niet zo gemakkelijk. Het eerste wat in mij opkwam en waar ik me erg door geraakt weet, is een gedeelte uit het boek “Eindelijk Thuis” geschreven door Henri Nouwen. Het is de houding en de liefde van de Vader die uitgaat naar de oudste en de jongste zoon. Beiden heeft de Vader in zijn reddend mededogen op het oog en zo op een ieder. Daarom wil ik een klein stukje citeren uit het boek “Eindelijk Thuis”. Henri Nouwen schrijft daar in zijn conclusie het volgende:
”Waarom zoveel aandacht besteden aan mijn overeenkomst met de twee zoons, als het toch de Vader is die in het middelpunt staat en met wie ik mij uiteindelijk moet identificeren. Wil ik wel zijn als de Vader? Wil ik niet alleen vergeving ontvangen, maar wil ik ook vergeving schenken? Wil ik niet alleen welkom thuis worden geheten, maar wil ik ook anderen met open armen ontvangen; niet alleen mededogen ontvangen maar ook mededogen geven? Misschien is de meest radicale uitspraak van Jezus wel deze: “Weest barmhartig evenals jullie Hemelse Vader barmhartig is”. Om je leven daarnaar te richten is voor mij een grote inspiratiebron en ik wil mijn houding daardoor laten bepalen binnen en buiten de kerk.
Bijdrage Alie Fortuyn
6
Hoog tijd om het buro eens op te ruimen, en vooral de rommel die om de computer heen verzameld is. Notities, acceptgiro’s die betaald moeten worden en de nodige “bedelbrieven”. Ik neem ze nog eens door, zoveel mensen die lijden, het zijn aangrijpende verhalen, en de nood is echt hoog, ik zou wat over moeten maken. Maar ach, we geven al best veel, en het is een bodemloze put, toch? Met een beetje moeite gooi ik ze in de prullenbak, gewoon niet meer aan denken. Ik open de mail, een vraag of ik een stukje wil schrijven over “gunnend geloven”. Hm, ik ga er eens over denken. Het is mooi weer die dag, ik ben vrij van mijn werk, en besluit lekker op de fiets naar Alkmaar te gaan. Ik zie een leuke zomerjurk en koop hem, wat een geluk, ook nog een leuk vestje erbij gescoord, kan ik het ook naar de kerk aan! Terwijl ik terugfiets laat ik mijn gedachten nog eens gaan over “gunnend geloven” en realiseer me dat ik dat jurkje niet echt nodig had, en zojuist een stapeltje acceptgiro’s in de prullenbak heb gegooid. Mensen die zo bitter weinig hebben. Bodemloze put? Heeft Jezus niet alles gegeven voor de bodemloze put die ik ben? Thuisgekomen haal ik de acceptgiro’s uit de prullenbak, ik leg ze weer naast de computer……
Bijdrage Aline Huibers-ten Bruggencate
7
Wat verontrust je meer? Wat verontrust je meer? Een mens die verloren gaat of een schram op je nieuwe auto? De gemiste kerkdienst of de vergeefse inspanningen van een werkdag? Dat de gemeente niet groeit of dat de kool in je tuin het niet doet? Dat je niet in de Bijbel gelezen hebt of dat je aan je krant niet bent toegekomen? Dat je een goede Bijbelstudie hebt gemist of je favoriete TV-programma? Dat je bijdrage voor het werk in het Koninkrijk Gods lager uitvalt of je inkomen? Dat uw kinderen te laat in de kerk of op de zondagsschool komen of dat ze niet op tijd op school zijn? Wanneer u denkt aan de miljoenen mensen die de Heere Jezus niet kennen of het feit dat u zich niet zo veel kunt veroorloven als uw buren?
Wat verontrust je meer?
Bijdrage Henk van den Heerik
8
Zeesterren op het droge Op een strand in India liggen honderden zoniet duizenden zeesterren. Door de brandende zon, drogen ze uit en gaan dood. Op een dag loopt een jongen langs het strand en gebukt speurt hij naar nog levende zeesterren. Hij pakt ze op en gooit ze terug in zee. Op een gegeven moment komt er een grijze, wijze, verstandige man aanlopen. Hij bekijkt het tafereel van een afstand en loopt vervolgens op de jongen af. De verstandige, wijze, grijze man vraagt ‘jongen, wat ben je daar aan het doen?’ ‘Ik vis de levende zeesterren ertussen uit en gooi ze terug in zee’. ‘Ja, maar moet je zien hoeveel er op het strand liggen. Het is water naar de zee dragen, wat maakt het voor verschil’. De jongen kijkt rond en zoekt een levende zeester, pakt hem op en zegt: ‘Voor al die andere zeesterren maakt het misschien niet zoveel uit, maar voor deze wel’, en hij gooit hem terug in zee.
Het gaat om de enkeling. Je kunt niet de wereld veranderen, maar wel het leven van die andere persoon.
Bijdrage Henk van den Heerik
9
Gebed Vader, help me om anderen van U te vertellen. Want wat is mooier, dan U te leren kennen. Wat is leven, zonder U? Help mij mijn vrienden, collega’s en naasten met U in contact te brengen, te vertellen over U. Zodat Uw Majesteit en goedheid, toch iedereen bekend zal worden. Dat Uw weldaden aan mij betoond, ook een ander mogen raken. Geef mij de juiste woorden in mijn mond, en raakt U dan het hart aan van mijn naaste. Maak dat ik U zal reflecteren, een springplank zal zijn naar U. Dat ik niet mijn eigen belang voorop stel, maar maak dat Uw wil ook de mijne is. Geef me de moed om te spreken, de wijsheid en kracht om U te weerspiegelen in mijn daden. Leid mij met Uw Geest en gebruik mij als een werktuig in Uw hand. Dat als U terugkomt Heere, U met open armen naar ons toe zal komen en ons als Uw kinderen verzamelt en ons aan de hand naar de Vader zal leiden. Bereik ons allemaal. Dat toch niemand verlore ga, maar U, o Heere, tot in eeuwigheid zullen loven.
Bijdrage Willemieke Splinter
10
Gunnend Geloven Wat het voor mij betekent? Gunnend geloven is voor mij: “met ontferming bewogen zijn met ieder mens, die God op mijn pad brengt en Zijn liefde uitdragen”
Bijdrage Rita Glazenburg
11
Mijn bijdrage betreft een gedicht. Ik heb wel even getwijfeld of dit gedicht recht doet aan het thema "Gunnend Geloven". Wat voor mij echter de doorslag heeft gegeven is het tekstgedeelte: .....werd Hij met ontferming over hen bewogen....(NBG) Ik heb dit voor mijzelf vertaald als, dat Hij voor mij en mijn gezin zorgt, ondanks alle zorgen en spanning. Daarom gun ik mensen van harte de woorden en de betekenis van het onderstaande gedicht: GOD ZORGT! 't Is vaak niet te verklaren, hoe God de dingen doet, totdat je toch uiteind'lijk Zijn vaderarm ontmoet. Hij troost je en bemoedigt als alles duister lijkt. Weet, wat gebeuren mag, dat Zijn liefde nimmer bezwijkt. Hij gaat soms wond're wegen, dan vragen wij ons af of Hij ons wel helpt dragen het kruishout dat Hij gaf. Maar plots zien wij Zijn armen, vast om ons heen gelegd, bemerken wij Zijn aandacht, gelijk Hij heeft voorzegd. 't Is vaak niet te verklaren, zoals God ons geleidt. Maar Hij weet alle dingen, kent onze levensstrijd. Hij laat ons nooit verzinken, hoe hoog de zee ook gaat en blijft ons, wat ook kome, een Steun en Toeverlaat! Bijdrage Jan Toet
12
Een gemeentelid mocht bovenstaand briefje ontvangen.
Bijdrage anoniem
13
Gunnend Geloven 'Gunnend geloven' is niet echt een uitdrukking waarbij me gelijk duidelijk is wat er wordt bedoeld. Wat doe je tegenwoordig als zoiets zich voordoet? Googelen, inderdaad. Het onderwerp 'gunnend geloven' wordt behandeld in een van de meest gevraagde cursussen van de IZB en is inmiddels in veel christelijke gemeenten aan de orde geweest. Het gaat over missionair zijn als gemeente, maar ook ieder in zijn eigen situatie. Zullen we 'elke gelegenheid ten nutte maken' om de blijde boodschap van het Evangelie te vertellen zoals Paulus aanraad of laat het ons onverschillig dat een ander nooit van Jezus en zijn liefde voor de mensen heeft gehoord. Jezus werd met ontferming bewogen over de mensen die naar Hem kwamen luisteren staat in Mattheüs 9. Dat mag voor ons het voorbeeld zijn voor hoe we met mensen uit onze omgeving omgaan. Je mag zelf invulling geven aan de manier waarop je dat doet of het aan anderen vertelt.
Bijdrage Margreet Harrewijn
14
Mattheüs 9 vers 35 “Jezus trok rond langs alle steden en dorpen, hij gaf er onderricht in de synagogen, verkondigde het goede nieuws over het koninkrijk en genas iedere ziekte en elke kwaal.” Waarom iedere ziekte, waarom elke kwaal? Deed hij dit om indruk te maken, populair te doen, zich willen gelden? Ik denk het niet, gevraagd en ongevraagd bracht hij genezing, vanwege zijn oprechte bewogenheid, aandacht, liefde en betrokkenheid voor iedereen. Wellicht een afspiegeling van een stukje hemel… Als wij nu in staat zijn om iedereen oprecht zijn of haar zegeningen te gunnen, oprecht blij willen zijn met zegeningen die een ander mag krijgen, dan geven wij invulling aan de 2 grootste geboden! Blessings are not just for the ones who kneel... luckily! Als dit geen gunnend geloven meer is!
Bijdrage Cees Peter Huibers
15
Gunnend Geloven Gunnend Geloven kun je op vele manieren betrekken op je eigen leven. Je kunt dit toepassen in je “dagelijkse” leven door andere de liefde van Jezus te gunnen. Dit door over de liefde van Hem te praten. Een andere manier van gunnend geloven is het accepteren van de manier van geloven van mede Christenen. In je eigen gemeente of daar buiten. De afgelopen periode is bij ons in de gemeente een discussie ontstaan over de “juiste” manier van geloven, in plaats van ieder zijn eigen manier te gunnen. Naar mijn mening is het belangrijk dat iedereen de vrijheid krijgt om God te dienen op de manier die hem/haar het beste lijkt. Hierin is het van belang dat de ander er niet op aangekeken wordt dat hij “anders” gelooft dan wij gewend zijn. We moeten iemand weer kunnen feliciteren omdat hij/zij Jezus heeft aangenomen in zijn/haar leven en samen met deze persoon God danken voor dit geschenk. Je kunt dit vergelijken met de supporters van een voetbalclub. De eerste zit achter het doel fanatiek te juichen als zijn club de aanval kiest, de tweede zit rustig in zijn lederen stoel in de business lounge te genieten van een glas champagne, terwijl hij naar zijn favoriete club kijkt. Kortom, beide personen zijn fan van één en dezelfde club, terwijl zij dit op geheel verschillende manieren beleven en ervaren. Zo zou het ook tussen de verschillende stromingen moeten gaan binnen het Christelijk geloof in Nederland en wereldwijd. Ik gun jou dat je met je handen omhoog staat tijdens het zingen, en jij gunt mij dat ik het niet doe.
Bijdrage Dennis Baggerman
16
Onlangs hoorde ik een kort gedichtje wat veel indruk op mij maakte.
Wilt in uw huis, aan Christus kruis, de plaats van ere geven. En menig kruis, wordt uit uw huis, door Christus kruis verdreven.
Bijdrage Geertje Kroon
17
Vertrouwen Op weg naar huis zag ik haar zitten in de gang. Ze wachtte op een collega waarmee ze naar huis zou rijden. Ze vroeg me hoe het wonen in Heerhugowaard beviel en hoe onze trouwdag was geweest. Ik vertelde hoe we genoten hadden van ‘onze dag’ met als hoogtepunt de kerkdienst. Terwijl ik vertelde over de dienst zag ik plotseling tranen in haar ogen. Ik schrok en terwijl ze me vroeg mee te lopen naar haar kantoor, probeerde ik een reden voor haar tranen te bedenken. Een moment later vertelde ze me hoe haar leven een maand daarvoor op zijn kop was gezet. Van het ene op het andere moment waren al haar zekerheden verdwenen. Er was weinig over van wat ze had gehad en haar toekomst was onzeker. Ik twijfelde even en stelde haar toen de vraag die mij ook weleens gesteld was: ”En waar is God op dit moment?” Het antwoord was niet het antwoord waarop ik hoopte: ”Hij is er niet. Ik ben hem volledig kwijt”. Terwijl ze over haar verdriet, boosheid en onbegrip vertelde, werd er op de deur geklopt. Haar ‘chauffeur’ was klaar om naar huis te gaan. Ietwat ontgoochelt stapte ik even later in de auto. Haar verdriet had mij geraakt en het feit dat zij Gods aanwezigheid niet voelde, maakte mij verdrietig. Door mijn leven heen heb ik mogen ervaren dat God voor mij zorgt, dat Hij mij troostte als dat nodig was en dat Hij samen met mij op weg blijft gaan. Dat gunde ik haar ook. Maar zo voelde zij het op dat moment niet. Gevoel kan soms zo misleidend zijn en dan komt het aan op vertrouwen, op weten. Je mag weten dat Hij er is, elke dag, altijd. De zegenbede van St. Patrick zegt het zo mooi: “… De Heer zij onder ons, om ons op te vangen wanneer we dreigen te vallen. De Heer zij in ons, om ons te troosten wanneer wij verdriet hebben”. Het gevoel van Gods aanwezigheid kan ik mijn collega, jammer genoeg, niet geven, maar ik kan wel voor haar bidden. En dus blijf ik bidden:”De Heer zij boven ons, om ons te zegenen. Zo zegene ons de almachtige God; vandaag, morgen en in der eeuwigheid” in de hoop dat ze op een dag toch heel even mag voelen dat Hij er voor haar is en zij dan weer kan vertrouwen. Bijdrage Herma Meijers
18
Wie was het die de zon verzon toen de allereerste dag begon die sterren aanstak voor de nacht het eerste vlokje sneeuw bedacht Wie blies de wind zijn adem in gaf mens en dier hun wezen Wie schreef de teksten, welke pen voor merels en voor mezen Je voelt als iemand huilt of lacht of als de regens zingen dat zich één grote lieve kracht verbergt in alle dingen. (Toon Hermans)
Bijdrage Jan Keizer
19
Meestal ga ik niet op zo’n losse opmerking in, maar dit is wat ik er over kan zeggen. “ In essentie is geloven een vraagstuk over leven en dood. Als je het geloof in een reddende en barmhartige Jezus verwerpt, betekent dit dat je niet tot de Vader gaat. Hij zegt immers “wie in mij gelooft heeft eeuwig leven en gaat in tot de Vader”. Als je dus Jezus verwerpt, ben je dood, je gaat niet naar de hemel, maar naar een andere plaats waar het zeer onaangenaam is. Je gunt dus dat je medemens blijft leven, dat doen we nu al door een zeer ver doorontwikkelde medische kennis en de toepassing daarvan. Zo gun je ook dat je medemens na de lichamelijke (stoffelijke) dood blijft leven en dat kan alleen door Jezus te belijden. Samengevat “gunnend geloven”. Wat verder volgens mij nog aandacht verdient is, dat er door dit soort vragen heel veel in de Bijbel gepeuterd wordt om toch maar een bevredigend antwoord op te lepelen. Het gevaar daarvan is dat je op een gegeven moment de plank volkomen gaat misslaan en zelfs het geloof er uit peutert. Ik zou zeggen ga barmhartig met elkaar om en gun een ieder om op zijn eigen wijze tot Jezus te komen.
Bijdrage Lieuwe Elzinga
20
Gunnend Geloven Voor mij moet Geloven en Gunnend Geloven onlosmakelijk aan elkaar verbonden zijn. Gunnend Geloven is een gevolg van mijn relatie met de Here Jezus. Gunnend geloven is een vrucht van de Geest. Alles wat ik ontvang van Hem, wens ik een ieder toe, gun ik de ander. Het moet nog verder gaan, ik moet uitdelen wat ik ontvangen heb. Niet voor mijzelf houden, maar uitdelen aan de mensen om mij heen. In de Romeinen brief schrijft Paulus: “Voor dit Evangelie schaam ik mij niet, want het is Gods reddende kracht voor allen die geloven, voor Joden in de eerste plaats, maar ook voor andere volken”. In het evangelie openbaart zich dat God enkel en alleen wie gelooft als rechtvaardige aanneemt, zoals ook geschreven staat: “De rechtvaardige zal leven door geloof”. Het onderwerp Gunnend geloven doet bij mij het besef naar boven komen dat God meer van mij verwacht. Ik moet de naam van de Here Jezus, mijn Verlosser, groot maken en verkondigen aan de wereld. Hoe kan ik deze belofte voor mijzelf bewaren en andere verloren zien gaan. Ik moet hiervan uit gaan delen. Gunnend geloven is al denkend een uitdaging geworden. Ik moet aan het werk. Ik moet actief Gunnend Geloven.
Bijdrage Trijnie Zondervan
21
Matteüs 9: 36 “Hij was diep geroerd toen Hij zag hoe de mensen af-
gemat waren en zich geen raad wisten. Zij leken op een kudde schapen zonder herder.”
Gunnend geloven “Je mag zelf weten wat je er over op schrijft, waar jij aan denkt als je de woorden gunnend geloven hoort….” Aan tafel lazen we een gedeelte uit 2 Corinthiërs 5. En vers 19 is helemaal wat ik vind passen bij “gunnend geloven”. Daar staat: “Door Christus herstelde God Zijn relatie met de wereld: Hij rekende de mensen hun zonden niet meer toe, maar wiste ze uit. En wij mogen dit geweldige nieuws aan iedereen vertellen”. Vers 20: “Wij zijn boodschappers van Christus. God doet door ons een beroep op u. Wij smeken u namens Christus: Laat het in orde komen tussen God en u”. Wij mogen dit geweldige nieuws aan iedereen vertellen! Om ons heen zien en ontmoeten we mensen die Jezus niet kennen. Ze zijn onrustig in hun doen en laten. Op zoek naar… ja, naar wat? Dit weten ze zelf niet, ze proberen de leegte van binnen te vullen met aardse zaken. Maar dat is een tijdelijke vulling en geeft niet de vrede die God kan geven. Of je ontmoet mensen die moe en afgemat zijn van het leven. Door ziekte, handicap, teleurstellingen enz. Deze mensen zou je zo graag het evangelie willen geven. Soms gebeurt het dat je over God kan spreken of dat je iemand kan bemoedigen met woorden van God. Als iemand zich alleen voelt, of verdriet heeft. Hoe bijzonder is het dan om over Hem te spreken. En je hoopt dat het over komt bij die ander. Dat God diegene zal aanraken en bemoedigen. Omdat je weet dat het leven met God zo gaaf is, wil en gun je het die ander ook.
22
Jezus is ook voor hen aan het kruis gestorven. Een ieder die in Hem gelooft! En God wil niets liever dan dat iedereen behouden zal worden. In de tekst staat dat we het aan iedereen mogen vertellen. Waarom is dat soms zo moeilijk? Omdat we tegenwoordig iedereen in hun waarde willen laten. En zeker geen dingen opdringen! Nu ik hier mee bezig ben, besef ik mij dat ik het te weinig vertel aan mensen. Bang dat ze mij opdringerig vinden. Of bang dat ze moeilijke vragen gaan stellen… We zijn boodschappers van Christus, dat is nog eens een baan! Laten we het de mensen vertellen die afgemat zijn. Zodat ze hun last en juk bij Hem mogen brengen. En dat Jezus ook hun Goede Herder wil zijn! Laten we ons er bewust van zijn dat we in dienst van God zijn. Betere baas kun je niet hebben, toch? Laten we het geweldige nieuws aan iedereen gaan vertellen. Zodat ze mogen ervaren wat er in een opwekkingslied wordt gezongen: “De blijdschap die U mij geeft, is meer dan de vreugde die de wereld geeft. En de vreugde van U geeft mij kracht”. Kracht voor de mensen die zijn afgemat. Dit geloof gun ik iedereen.
Bijdrage Marja Strijbis
23
Aan mij is gevraagd een stukje te schrijven wat “gunnend geloven” (jaarthema van de HGJB) voor mij persoonlijk inhoudt. Deze kreet is, net als “groen gras“, een parodie, zo kunnen we dit van “gunnend geloven” ook zeggen. Als je echt geloofd, dan ben je gunnend. Het een is het ander. Gunnend geloven Met 2 situaties uit de bijbel wil ik dit duidelijk maken wat dit wel en wat dit niet is. Het verhaal van de melaatse Naäman kennen wij vast wel. Naäman werd door zijn jonge joodse slavin gewezen op Elisa, de knecht van God. Elisa kon door Gods kracht wonderen doen, dus ook bij Naäman wist dit meisje. Soldaten hadden dit meisje meegenomen uit Israel naar het land van Naäman. Zo is zij dus als slaaf terechtgekomen bij Naäman. Hier zien we dus dat ondanks haar moeilijke omstandigheden zij het goede met haar meester voor had, en hem wees op genezing die alleen bij God te vinden is. De andere situatie is het overbekende verhaal van Jona. God vroeg hem te gaan preken in Ninevé, de zeer goddeloze stad, maar Jona wilde niet. Na een groot wonder (3 dagen in de vis) ging hij er wel heen. Toen Jona Gods oordeel over deze stad had uitgesproken (als ze in hun zonden zouden blijven) ging hij op een berg zitten om te kijken hoe het afliep met dit volk, wat hem betrof.... In beide verhalen gaat het om twee kinderen van God; allebei hadden zij dezelfde kijk op één van de vele eigenschappen van God, Zijn barmhartigheid. Daarom vertelde het dienstmeisje van Naäman aan Naämans vrouw, dat zij iemand kende die Naäman beter kon maken. Jona wist ook dat God barmhartig is. Daarom wilde hij juist niet Ninevé waarschuwen. Stel dat God dan toch het volk zou sparen.... De een gunnend, de ander absoluut niet.
24
Gunnend Geloven? Volgens mij kan dat alleen als wij in de Wijnstok blijven, Jezus Christus, dus als de Heilige Geest in ons hart woont en onze geest heilig maakt. Wij mogen onszelf wel regelmatig afvragen wat Jezus voor onszelf betekent. Dan weten wij ook hoe gunnend wij zijn. Ik heb geen Latijn gestudeerd, maar ik kan me voorstellen dat gunnen en genade uit hetzelfde Latijnse woord zijn vertaald. Dus alleen van gekregen genade kunnen wij gunnen. Concreet: bid voor alle mensen om je heen, bij ziekte? Bid voor ze tot God in de naam van Jezus, en als je het durft? Ga er dan heen, en zeg tegen die zieke of “nooddruftige”, ik ken Iemand die heel veel van ons houdt; die alles heeft gegeven. Zijn Naam is Jezus, en Hij wil u redden van uw ziekte en niet alleen van uw ziekte maar Hij wil u ook redden van uzelf, Hij wil u het leven geven wat eeuwig duurt. Het blijft moeilijk om dat interessant te maken voor iemand anders die daar niets mee heeft. Volgens mij is gunnend geloven dan ook, bidden voor onze naaste, (zij die wij dus in het dagelijkse leven ontmoeten) dat zij gaan zien. En als dat bidden voor ons niet lukt? Dat is nou ook dagelijkse bekering, bid tot God of we weer zin krijgen, en dat onze ogen geopend worden dat voor iemand bidden, voorbede dus, voor God zo waardevol is.
Bijdrage Christina Kranenburg
25
Laat God wonen Laat God wonen in je handen, en in elke daad die je verricht. Laat God wonen in je voeten, en in elke richting die je kiest. Laat God wonen in je gehoor, en in elk moment van je luisteren. Laat God wonen in je verstand, en in elke gedachte die jou bezielt. Laat God wonen in je ogen, en in elke blik die je anderen schenkt. Laat God wonen in je mond, en in elk woord dat je spreekt. Laat God wonen in je adem, en in elk lied dat je zingt. Laat God wonen in je tranen, en in elke lach die je dag verlicht. Laat God wonen in je hart, En in elke vezel van je gevoel. Laat God wonen in je komen, en ook in het scheiden met je gaan.
Bijdrage Diet Dienaar-Boeijer
26
Gunnend Geloven Een stukje wat mij erg aansprak wil ik graag met jullie delen als het gaat om gunnend geloven. Jesaja 54:13 “Als je kinderen worden onderricht door de HEER rust
en vrede zal hen ten deel vallen”.
Onderschat de overpeinzingen van een christelijke ouder nooit. Onderschat nooit de kracht die vrijkomt als een ouder bij God pleit ten behoeve van zijn kind. Wie weet hoeveel gebeden nu worden verhoord als gevolg van de gelovige overwegingen van een ouder tien of twintig jaar geleden? God luistert naar nadenkende ouders. Bidden voor onze kinderen is een nobele taak. Als iets wat we in deze gehaaste maatschappij doen ons weerhoudt voor onze kinderen te bidden, doen we teveel. Er is niets specialer, kostbaarder dan tijd die een ouder ten behoeve van zijn kind worstelend en peinzend met God doorbrengt. Uit “Leven uit Genade” van Max Lucado
Bijdrage Caroline Strijbis
27
Gunnend geloven Mij werd gevraagd om iets te schrijven over dit thema en dan wat het persoonlijk voor mij betekent. Nou, ik kan u wel zeggen dat dit thema mij heel erg aanspreekt en ik wil er graag iets over schrijven, ook als bemoediging naar u toe. Ik ben heel blij dat ik geloof in God de Here, die mij gemaakt heeft, en in zijn Zoon, die voor mijn behoud aan het kruis hing, en zijn Heilige Geest die in mij woont en altijd bij mij is, in goede en in slechte tijden. Het geloof geeft mij houvast en grond onder de voeten, het voelt veilig, wat er ook gebeurt. Ja, dat is nogal wat, ik bedoel het ook niet gemakkelijk hoor. Het leven kan heel zwaar zijn; dan moet ik er niet aan denken dat Hij er dan niet bij zou zijn. Dat is mijn houvast in leven en in sterven. Veel heb ik mogen zien bij familie en vrienden, hoe waardevol het geloof is in grote nood en problemen, ja, ook bij het sterven. Ik zal bij mijzelf blijven: Mijn moeder werd dement, dat was heel erg. Ze had een groot gezin grootgebracht, een bedrijf aan huis waarvan het personeel ook altijd bij haar terecht kon. Ze had een groot hart, het was een gelovige vrouw. Maar toch, ze werd dement. Ik vond dat heel erg, heel moeilijk ook: Waar was dat nou goed voor? Ik vond het ook heel oneerlijk, maar toch, ik heb veel voor haar gebeden en ik niet alleen: Ze moest beter worden. God zou dat kunnen, maar het werd erger met mijn moeder. Mijn gebed veranderde. Ik bad nu: Wilt u mijn moeder een rustige, vredige oude dag geven. Wilt u die onrust bij haar wegnemen en ons de kracht geven om er goed mee om te gaan en vol te houden. En dat was (denk ik) wat God wilde horen. We werden heel creatief en ik “durfde” met moeder te bidden. Dat is best moeilijk de eerste keer, maar o zo fijn als je het doen kan. Ze ging alleen maar achteruit, tot de dag dat ze niet meer wist wie ik was. Dat was erg, ik zong veel met haar. God bleef erbij, Hij liet mij vaak zien dat het Hem niet uit handen liep, mijn opstandigheid was helemaal weg, er kwam dankbaarheid voor in de plaats. Wat een wonder, want mijn moeder was inmiddels een stakker die helemaal
28
niet meer kon lopen, niet zelf eten, geen hele zinnen meer zeggen, helemaal afhankelijk. Dan zong ik: “De Heer is mijn Herder” of “Daar ruist langs de wolken”. Ze zong dan het hele lied mee. Dat was voor mij weer den teken: God is erbij! Moeder is drie jaar geleden bij haar Heer en Heiland thuisgehaald. Zo heb ik tot op heden heel veel steun aan mijn geloof, zoveel dat ik anderen dat ook zo gun. Het voelt zo goed te weten dat je nooit alleen bent. En er gebeuren nog heel veel moeilijke dingen maar Hij is er altijd bij, bid daar maar om. Bid maar voor aanwezigheid in je leven. Vraag Hem heel dicht bij je te komen en dat Hij met zijn Geest in je wil wonen. En dan zijn er nog heel veel moeilijke dingen en begrijp je heel veel niet, maar je mag zeker weten: Hij is erbij! En dat geloof gun ik iedereen. En als je dan nog twijfelt weet dan zeker: Hij twijfelt nooit. Hij gunt zichzelf ook zo aan u.
Bijdrage Wiep Balder
29
Creditcard Onlangs las ik op teletekst het volgende. Een vrouw die in New York uit eten wilde gaan, werd voor de deur van het restaurant door een bedelaar gevraagd om wat geld. De vrouw had geen geld op zak en leende de bedelaar daarom haar creditcard, op voorwaarde dat de bedelaar de kaart weer zou terugbrengen. De vrienden van de vrouw met wie ze uit eten ging, verklaarden haar voor gek en zeiden dat ze natuurlijk naar haar kaart kon fluiten. Maar ze kregen ongelijk, want de bedelaar kwam de kaart nog tijdens het eten weer terugbrengen en hij had slechts 25 dollar besteed aan wat persoonlijke benodigdheden. De bedelaar wordt nu de “eerlijkste bedelaar” van New York genoemd. Ik vond dat wat de vrouw deed ook verbazend en getuigen van een groot vertrouwen in de medemens, zelfs als het om een bedelaar gaat. Wat zou Jezus in dit geval gedaan hebben, vroeg ik me zelf af? Ik denk dat de bedelaar de kaart dan zelfs had mogen houden. En als hij hem kwijt was geraakt, had hij van Jezus weer een nieuwe kunnen krijgen.
Bijdrage Jan Alex Brandsma
30
Een lichtstraal Er breekt een lichtstraal door de wolken. Hij valt precies op jouw gelaat. Zo wil God deze dag vertolken dat Hij met jou weer verder gaat. Voel je dus maar niet zo verloren, als elke vreugde je begeeft. God laat vanuit den hoge horen, dat Hij voor jou gekozen heeft. Er breekt een lichtstraal door het duister. Gods arm reikt troostend naar omlaag, als teken van Zijn kracht en luister, voor jou, mijn kind, voor jou vandaag. Je hoeft niet voor de nacht te vrezen, Zijn liefde stuwt je naar omhoog. Dat kun je in de wolken lezen en aan die blijde hemelboog. Er breekt een lichtstraal door je zorgen, de hemelsluizen gaan uiteen. Er wacht een zegenrijke morgen, voor jou, mijn kind, voor jou alleen. Hef maar je hoofd op, kijk naar boven, vandaag is het een grote dag. God blijft nog steeds in je geloven. Dat is wat jij aanschouwen mag! (Frits Deubel)
Bijdrage Gé Gootjes
31
Jullie hebben mij gevraagd om iets te schrijven over mijn geloof, maar ik kan mij slecht verwoorden over mijn geloof dus stuur ik een gedicht. Al zit ik in het duister , Gij Heiland, zijt mijn licht; zelfs in het diepste duister zie ik uw aangezicht. Geen schaduw scheidt ons voor altijd de hemel blijft niet dicht. Al zit ik in het donker, Gij zijt voor mij niet ver, geen schijnsel, geen geflonker, geen dwaallicht, her en der. Gij zijt voor mij een licht dichtbij, een innerlijke ster. Al zit ik in het duister, al is het nog zo dicht, rondom mij heen een kluister van oordeel en gericht, Gij die mij leidt de nacht ten spijt, mijn lamp zijt Gij, mijn licht. Ik wens jullie een hele mooie en gezegende gemeentedag, ik zal vanwege mijn doofheid niet aanwezig zijn.
Bijdrage Ans Rotteveel
32
Gunnend geloven Wie spreekt over ‘gunnend geloven’ dient m.i. allereerst bij zichzelf te rade te gaan. Immers in het geval ik het geloof aan anderen zou gunnen, dan is zèlf geloven een voorwaarde. Met sommige andere zaken als geloof is het mogelijk iemand iets gunnen wat ik zelf niet heb. Het zal dan vaak over min of meer concrete, tastbare dingen gaan. Bv. een verre reis, een tweede huis in Frankrijk, een bepaalde baan, ik noem maar wat. Maar hoe kan ik iemand een gesteldheid als blijdschap overbrengen als ik die blijdschap niet zèlf heb ervaren? En waar we spreken over geloven: hoe kan ik iemand geloof gunnen als ik dat zèlf niet heb? Tenzij dit ‘gunnen’ voortkomt uit een grote mate van onverschilligheid: je doet maar! Die cruciale vraag naar het eigen geloof zullen we dus eerst moeten beantwoorden. De volgende vraag is de vraag: hoe brengen we het geloof over? En misschien is dat nog wel de moeilijkste vraag. Onze tijd is er een van communicatie. We praten, en schrijven wat af via allerlei middelen (beter: we drukken heel wat toetsen in). Het ene toestel is nauwelijks ingeburgerd, of de commercie probeert ons al weer te overtuigen van een ander medium, natuurlijk nog sneller, en nog veel beter, en handiger. De vraag is echter: luisteren we ook nog, lezen we nog echt? Kunnen we nog luisteren? Misschien meer nog: willen we nog luisteren? Steeds meer blijkt de mens bij alle informatie alleen nog gevoelig te zijn voor prikkels, kortdurende emoties. En als de ander al luistert, wat doet hij er dan mee? Wat doet hij ermee in deze tijd van schandalen binnen de kerk, etc? Omstandigheden met een soms sterk balk- en splintergehalte, waarbij het lijkt alsof elk selecterend vermogen de mensheid heeft verlaten.
33
Maar zaken die niettemin elk getuigenis soms overstemmen, nog afgezien van de omstandigheid dat velen hun anker in zichzelf hebben uitgebracht: de wetenschap, de economie, de politiek, wellicht onze kerkkeuze (goed, beter, best), etc. En laten we dan onszelf maar eens tegen het licht houden: hoe zit dat bij mij, bij ons? Misschien is het (soms) maar beter onze mond te houden, en het Evangelie te doen. Daarmee bedoel ik dat het geloof gedaan moet worden, naast een gesteldheid is het een activiteit! Kernbegrippen zouden dan kunnen zijn: trouw (binnen allerlei verbanden), beginselvastheid, (onderlinge) verdraagzaamheid, etc. Naar de gaven iemand geschonken zal niet iedereen het geloof kunnen spreken, maar we kunnen het allemaal wél doen! Zie zondag 42 van de Heidelbergse Catechismus. Zal dit alles altijd tot geloof bij de ander leiden? Nee, zeker niet, de realiteit is bepaald anders! Maar het is gelukkig uiteindelijk onze zaak niet, niet het noodzakelijke gevolg van onze inspanningen. Laten we het ons voorgeslacht nazeggen in Gezang 277 vers 4. ‘De kalme gang, de kleine taak, zijn ruim genoeg voor Godes zaak. Onszelf verliezen in ’t gebod, brengt daag’lijks nader ons tot God.’
Bijdrage Peter Donia
34
Wat betreft het thema "gunnend geloven", ik kan daar niet echt wat mee. Voor mij betekent geloven je naaste liefhebben als jezelf, en God bovenal. Bij het eerste daarbij geen onderscheid voor mij tussen gelovige, ongelovige of anders gelovigen. God bovenal geldt voor mij, maar voor velen in mijn omgeving zegt dit niets. Misschien ben ik, en als ik om mij heen kijk, misschien wij allemaal, te wereldgelijkvormig geworden? Ik zou het fijn vinden als iedereen de vrede bij God zou vinden, maar ik mis de bewogenheid.. Als ik mijn kinderen vraag wat ze het liefste zouden willen, is het antwoord van Lianne dat ze graag wil dat Jezus vandaag terug komt. Ja, het zou mooi zijn als God de wederkomst van Christus de wereld zou "gunnen", zodat er werkelijk vrede komt.
Bijdrage Ariejan Bak
35
Mattheüs 28:19-20 : “19 Ga dus op weg en maak alle volken tot mijn leerlingen, door hen te dopen in de naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest, 20 en hun te leren dat ze zich moeten houden aan alles wat ik jullie opgedragen heb. En houd dit voor ogen: ik ben met jullie, alle dagen, tot aan de voltooiing van deze wereld.’ Kennen jullie deze tekst nog? We hebben hem geleerd bij de afsluiting van het zondagsschoolseizoen. De Here Jezus geeft ons in de bijbel een opdracht mee om alle andere mensen het goede nieuws te vertellen. Dus: dat de Here Jezus is geboren en gestorven om onze schulden te vergeven, zodat we voor eeuwig bij Jezus mogen zijn. En dat gun je toch iedereen!
Woordzoeker “Gunnend geloven” e
g
b
k
q
m
g
p
y
y
d
v
u
i
r
o
y
o
c
t
i
l
a
n
j
a
m
w
s
f
s
i
g
n
n
b
c
w
x
g
c
e
e
j
g
e
e
h
p
u
i
f
e
k
e
n
l
t
x
p
d
l o
z
n
e
l
y
b
s
e
e
o
u
g
f
r
i
u
w
l
t
f
s
c
t
h
k
e
k
m
n
s
c
m
a
w
x
x
l
Evangelie, gunnen, liefde, Jezus, geloof, bijbel, kracht, kerk
36
Bijdrage Susan Huibers
37
Gunnend geloven Of jaloers op geloven, dat kan natuurlijk ook. Een vriend van me, ik ken hem al jaren. Hij vond kerk en Bijbel lastig `niet zijn ding´ droge stof, maar was er ook niet per sé op tegen. Hij begreep het gewoon niet, en dat kan ik best begrijpen. Op een dag vraag ik aan hem hoe het met hem is, hij zegt super, ik heb de Here Jezus leren kennen. Ik moest het even op me in laten werken, en feliciteer hem (licht geschokt), maar was me ervan bewust dat zijn zus er ook bij zat, en nog niets heeft met de Here Jezus. Dus daar kwam het schaamte gevoel alweer, ik dacht wat zal zij hier wel of niet van denken. Hij had hier totaal geen last van en begon te vertellen over zijn bekering, zonder enige vorm van schaamte. Ik voelde me behoorlijk opgelaten hoe hij over Here Jezus zat te vertellen. Hij koos echt ergens voor, en dat was voor hem heel apart, want hij was/is een allemansvriend die nooit het smalle pad zou kiezen, zou je wel kunnen zeggen. Hij heeft duidelijk de Heilige Geest ontvangen, heel bijzonder zegt hij zelf. Hij hoorde achteraf dat een vrouw speciaal de hele week voor hem had gebeden, en dat haar gebed was verhoord; hij zat tegen zijn zin in de kerk en werd aangeraakt door de Heilige Geest, dat is toch echt een wonder. Hij leest de Bijbel en maakt aantekeningen in zijn Bijbel zodat hij niks mist of vergeet. Voor veel mensen is het wennen, zelfs voor mensen die al gelovig zijn kan zijn enthousiasme en openheid wel eens lastig zijn. Het is heel bijzonder en mooi om te zien dat iemand zo kan veranderen, dat hij zo overtuigd zijn hart aan Jezus heeft gegeven. Dat gun je iedereen, zo gelukkig zijn met je geloof.
Bijdrage Bart Balder
38
Dat we het evangelie aan een ieder gunnen is wel duidelijk, maar we kunnen het helaas niet geven. We moeten wel proberen om een "ster" of een lichtje te zijn in deze wereld maar de geest van God doet het werk. Met het volgende gedicht wil ik dat verwoorden; `t Woord van God gaat door de wereld en geeft zoveel mensen kracht; kracht, waardoor zij gaan getuigen van Zijn overwinningsmacht. Want door Jezus is hun leven nu voorgoed de moeite waard. Wat God ons in Hem gegeven heeft, wordt door hen aangekaart. `t Woord van hoop, geloof en liefde gaat de hele wereld door. Mensen vol van hoop en liefde leven het hun naasten voor. Door de boodschap door te geven groeit het Woord nu ook in hen. Dit is wat zij hier beleven ‘God is groter dan je denkt!’ Dat het zaad, dat zij hier strooien, werkelijk ontkiemen mag, bidden wij tot Hem die mooie dingen geeft tot op Zijn Dag. Ja, door Jezus is het leven nu voorgoed de moeite waard. Wat God ons in Hem gegeven heeft, wordt door ons aangekaart.
Bijdrage Jantine Adams
39
Gunnend geloven Gunnen we het niet iedereen om te geloven? Natuurlijk; JA zal het antwoord zijn. Maar gunnen we het ook die vrouw die loopt te schelden en te tieren op haar kinderen? Of dat aso-gezin van verderop? Het antwoord hierop zal ook ja zijn. Maar….waarom spreken we deze mensen niet aan en lopen we met een boog om ze heen? Omdat het mensen zijn die niet van ons soort zijn of te volks? We kijken naar die mensen en we kletsen er over. Helaas is dit de werkelijkheid. Als we nu eens, net als de 1e gemeente, gewoon met elkaar omgaan zoals we zelf ook willen dat mensen met ons omgaan. Laat op een positieve manier zien dat je anders bent. Ga eens naast die vrouw op het schoolplein staan. Spreek dat gezin eens aan met een complimentje. We denken te vaak in ons eigen kringetje. Maar als we bijvoorbeeld eens een openluchtdienst houden? Kerkdeuren open i.p.v. dicht. Gratis pannenkoeken eten – voor iedereen. Zo leer je de gemeente kennen waar je in kerkt, de gemeente Langedijk. Als we nu letterlijk openstaan voor de ander om hun te laten zien hoe goed God is door eens met mensen te praten i.p.v. over hen te praten. Gewoon lief, aardig en gunnend tegen ze te zijn. Laten zien dat dit de wereld is, de wereld waarin we wonen. Dat hier de treden te zien zijn van Gods troon
Bijdrage Marjolein Huibers
40
Ik vond op een site een gedicht wat mij erg aansprak en het zou mooi wezen als je zo samen met anderen aan de puzzel kan werken. De puzzelstukjes van ons leven. De puzzelstukjes van ons leven Die door ons zijn bijeen vergaard. Zij zijn door God aan ons gegeven Die Hij in Zijn hand heeft bewaard. Elk moet met deze stukjes werken Ze maken tot een groot geheel. Zo zal een ieder dan gaan merken Hun aantal blijkt ontzettend veel. De puzzelstukjes moeten passen En keurig in elkaar gelegd. Dan zal de aanblik ons verrassen Gelijk ons door de Heer voorzegd. Het blijft een leven lang proberen, Met kleurschakeringen en maat. Door steeds de stukjes zo te keren Dat ‘t resultaat zich passen laat. Zo zal het beeld zich gaan volmaken Steeds verder groeiend door de tijd. Als inzet tot het doel zal raken Op weg naar wat ons God bereidt. Want ’t allerlaatste puzzelstukje Legt God de Schepper met Zijn hand. Dat belangrijkste laatste stukje Verschaft toegang tot ’t Hemels land. (Gemaakt door J.A. van Tricht) Bijdrage Netty Pikee
41
Mensen met zorgen, bezwaard, gebroken, van warmte, vrede, geluk verstoken. Een leven zonder hulp in de strijd. Dat raakt je, geeft bewogenheid. Gunnend geloven, delend geloven: je mag en kan dan beloven wanneer er leegte is en gemis, dat er altijd Iemand voor ze is. Je mag die belofte dankbaar delen, soms met een enkeling, soms met velen. Met jouw talenten, onbelast op de manier die bij jou past. Een klein zaadje, een groot streven, de hoop om je naaste vrede te geven.
Bijdrage Nicole Balder
42
Dringende oproep SOS de wereld is in nood Het lijden van de mensen groot Het reddingsplan is klaar En bestaat al ruim 2000 jaar! Een dienaar vaart uit richting zee Het water oneindig diep en zwart Toch gaat hij met opgewekt hart Hij weet: God vaart met mij mee Dan krijgt hij in zijn vizier: De man die dreigt te verdrinken Door het water omsloten De stroming sleurt hem mee Doel: de diepten van de zee Hij gooit zijn reddingstouw uit En roept: dit is je kans, grijp het aan Zie wat Jezus voor jou heeft gedaan Het water wordt kalm, geeft zich over Maar dan krijgt hij in zijn vizier: Duizenden mensen jong en oud Zich vastklampend aan wat stukken hout Vechtend om hun hoofd boven water te houden Te lang al gestreden, het lichaam te koud
43
De dienaar beseft, één touw is nooit genoeg Hij roept uit naar God: SOS vele zielen in nood En zie, Hij stuurde een vissersboot Elk touw aan boord zorgvuldig gevlochten Tot een net, om uit te gooien naar mensen in nood Om te vissen naar mensen die redding zochten Om zielen te redden van de verdrinkingsdood Als gemeente zijn wij een levend baken En ieder van ons heeft een reddingstouw Laten wij daar sterke netten van maken Dat is Zijn oproep voor mij en voor jou!
Bijdrage Cathy van Nieuwkoop
44
’’Gunnend geloven’’: je geloof delen met anderen. Velen moeten in deze tijd niets van het geloof weten. Je wordt uitgelachen of men weet precies te vertellen waarom God niet bestaat. Je gaat soms twijfelen over het geloof. Maar na het openslaan van de Bijbel verdwijnt die twijfel en weet je zeker dat er maar één God is die van je houdt. De God, die zelfs zijn Zoon voor jou aan het kruis liet sterven. In Lucas 15: 4-7 staat geschreven: Jezus zei: ’’ Als u nu eens honderd schapen had en één daarvan raakte verdwaald, wat zou u dan doen? Het zoeken! Net zolang tot u het vond. De andere 99 zou u gewoon laten grazen. Als u het verdwaalde schaap dan vond, zou u uw vrienden en buren bij elkaar roepen en zeggen: ’Luister. Mijn schaap was verdwaald en ik heb het teruggevonden. Zijn jullie ook niet blij?’ Zo is ook in de hemel meer blijdschap over één zondaar die bij God terugkomt dan over 99 anderen die niet verdwaald waren.’’ Al word je nog zo vaak tegengesproken of uitgelachen, tussen al die mensen is er echter altijd wel iemand die jou serieus neemt en geïnteresseerd is in het geloof. Dat maakt God blij; dat ene schaapje terugbrengen bij Hem. Dat is pas gunnend geloven!
Bijdrage Richard Mosch
45
Gunnend Geloven Geloven is lopen in de voetstappen van de Heer, is jezelf aan Hem geven, steeds een beetje meer. Geloven is willen leven zoals Hij heeft gedaan, is erachter komen dat dat niet zo makkelijk zal gaan. Geloven is jezelf wegcijferen en de ander op plaats 1, is omkijken naar elkaar, want uniek is iedereen. Geloven is weten dat je alles kwijt kunt bij God, is proberen te leven volgens ieder gebod. Geloven is rustig kunnen slapen in de nacht, is op Hem vertrouwen, want Hij houdt de wacht. Geloven is stralen, thuis en op het werk, is Hem eren met de gemeente in de kerk. Geloven is bij Hem komen met al je zorgen, is een eeuwig leven, straks met de nieuwe morgen. Geloven is zonder God niet meer leven kunnen, is evangeliseren, omdat je zo’n geloof iedereen moet gunnen.
Bijdrage Dennis Kuijper
46
Zonder liefde gaat het niet Lezen 1 Corinthe 13: 1-3 Liefde, daar draait het om. Zonder liefde is alles zinloos. Het is bepalend voor alles wat je doet. Het moet de allesbepalende leefregel zijn. Dat wordt hier wel heel duidelijk gemaakt. Je kunt al je bezittingen weggeven. Je kunt zelf je leven geven voor het goede doel. Maar als het gebeurt zonder liefde in je hart, dan is het waardeloos. Dan stelt het niets voor. Ook al kon je in de toekomst kijken. Of kon je door het geloof bergen verzetten. Zonder de liefde voor God is het niets waard. Het wordt dan eigenlijk een aanfluiting. Het slaat als een tang op een varken. Al deze dingen zijn op zich goed. Maar zonder de liefde wordt het tot een soort fanatisme. Hard, gevoelloos en kil. Dat maakt andere mensen beslist niet jaloers. Ze keren zich er zich juist van af! En dat kan nooit de bedoeling zijn. Want dan heb je niets van Jezus’ liefde voor ons begrepen. Zijn leven was alleen maar liefde. En dat is toch wat wij iedereen gunnen.
Bijdrage Peter Boeijer
47
“Gunnend geloven” Ik zou deze woorden om willen draaien. “Geloof aan een begunstigde”. Uitverkoren zijn om in de Here - Jezus te mogen geloven, ervan te zingen, een groter goed bestaat niet. Dit werd mij, na een in de vakantie bezochte kerkdienst, door de buurman in de kerk meegedeeld. De dominee preekte daar over het thema “Geloven is topsport” ongeveer een maand na het WK voetbal. De strekking van de preek omvatte dezelfde woorden. Gunnend geloven, een groter goed bestaat niet. In je geloof, de gunst (de overwinning van je ziekte) te mogen ontvangen van je Heer en Heiland die voor ons gestorven is, een groter goed bestaat niet.
Bijdrage Klaas Bak
48
Bij deze een kinderlied wat ik vroeger, toen ik klein was, altijd zong voor het slapen gaan. Een zeer toepasselijke tekst over gunnend geloven en je gaven geven aan anderen (diaconaal!). In andere landen, heel ver hier vandaan, daar wonen ook kinderen, daar denken wij aan, maar niemand vertelt ze van God onze Heer, die ziet uit de hemel op ons kinderen terneer. Oh, mocht ik het zeggen, zo klein als ik ben, God zorgt voor ons allen, voor mij en voor hen, maar ik kan niet gaan zo heel ver over zee en geef dus mijn gaven aan anderen maar mee.
Bijdrage Miranda Schuur
49
Bij deze mijn bijdrage. Het is een (gedeelte van een) songtekst van de Casting Crowns. Casting Crowns Until The Whole World Hears Lord I want to feel your heart and see the world through your eyes I want to be your hands and feet I want to live a life that leads ready yourselves Let us shine the light of Jesus in the darkest night ready yourselves May the powers of darkness tremble as our praises rise Until the whole world hears Lord we are calling out Lifting up Your name for all to hear the sound Like voices in the wilderness we're crying out as the day draws near we'll sing until the whole world hears Want to be your hands and feet Want to be a life that leads To see you set the captive free Until the whole world hears and I pray that they will see more of you and less of me Lord I want my life to be the song You sing Until the whole world hears Lord we are calling out Lifting your name up for all to hear the sound Like voices in the wilderness we're crying out as the day draws near we'll sing until the whole world hears
Bijdrage Ineke Tadema
50
Hierbij reageer ik op het verzoek, iets te schrijven over “Gunnend geloven”. Ik vind dit moeilijk. Het kan lijken of ik de wijsheid in pacht heb. In afhankelijkheid van de Here, schrijf ik een en ander op: -
-
Ik gun iedereen, het geloof. Voor mij is geloof een basis van mijn leven, dat gun ik dus een ieder. Ik probeer God lief te hebben boven alles en mijn naaste als mijzelf. Op bescheiden wijze in m’n omgeving in praktijk te brengen en ook door actief te zijn in niet-kerkelijke organisaties. Ik voel me daarbij gesteund en bemoedigd door middel van Bijbel lezen, gebed en preken te beluisteren tijden de kerkdiensten.
Bijdrage anoniem
51
Gunnend Geloven? Gunnend geloven, wat is dat en wat betekent het voor mij? Als mens gun je iemand iets. Je gunt je ouders of vriendjes een gelukkig leven of misschien iets heel simpels als een kado. Geloven is voor mij, dat Jezus mijn redder is. Hij is zo goed voor mij, dat ik ook wil doen wat hij zegt dat we moeten doen (dus wat er in de bijbel staat). Zo krijgt Ananias de opdracht van de Heer om naar Saulus te gaan, wat hij uiteindelijk doet. In Handelingen 16 vers 33 krijgt Saulus de opdracht van God zelf om zich te laten dopen. Wat hij later ook doet. Geloven is voor mij meer dan naar de kerk gaan. Geloven is voor mij, de vreugde en het feit dat ik een persoonlijke relatie heb met Jezus en de Vader en de Heilige Geest. En doen wat Hij zegt wat ik moet doen. Gunnend geloven is voor mij, dat ik het zoveel mensen gun om ook de vreugde en liefde van de Vader te krijgen. En daardoor met Hem te gaan leven. Gunnend geloven is, dat ik iedereen de vreugde gun die ik ook recent heb leren kennen door Jezus Christus. Gunnend geloven is, dat ik blijf getuigen van wie Hij is en wil zijn in ieders leven. En voor mensen bid, omdat ik hun licht in hun leven gun. Immers in Mattheüs 7: 7 en 8 staat “vraagt en het zal u gegeven worden”. Ik geloof dat de bijbel de waarheid is. Gunnend geloven is voor mij geloven dat meer mensen die persoonlijke relatie en geloof met de Here mogen ontvangen. Gods zegen toegewenst.
Bijdrage Nathalie Schuddebeurs
52
Uiteraard gun ik alle mensen om mij heen een geloof waaraan zij houvast hebben en waar zij troost bij vinden. Tegelijkertijd heb ik het gevoel dat de meeste mensen daar geen behoefte aan hebben. Vaak is het geloof wel bekend bij de mensen en ook het feit dat ik gelovig ben is bekend, maar ze vragen of informeren er nauwelijks naar. Dit kan natuurlijk zijn omdat ze dat niet durven of omdat ik er niet voor opensta, maar voor mijn gevoel valt dat wel mee (wellicht een vergissing ;-). Ik denk ook dat de meeste niet-gelovige mensen niet het idee hebben dat ze iets missen. Blijkbaar is het duidelijk dat christelijke mensen een groot Houvast en Trooster hebben. Wellicht zijn wij als sterren maar hele zwakke lichtjes, meer speldenknopjes. Tot zover mijn overpeinzing.
Bijdrage Margret Kouwen
53
Dit boekje is samengesteld uit de bijdragen die gemeenteleden hebben ingezonden naar aanleiding van de vraag: Wat betekent voor jou “Gunnend geloven”? Dit naar aanleiding van het thema van de gemeentedag van de Hervormde Gemeente te Broek op Langedijk, welke gehouden is op zondag 19 september 2010. De redactie dankt alle inzenders voor hun openheid en kwetsbaar opstellen met het insturen van hun bijdrage. 54
