Bestuur Voorzitter Jules Marsé Valkhof 5, 5081 WK Hilvarenbeek

ATLETIEKVERENIGING ACHIL ’87 Hilvarenbeek Secretariaat: Postbus 209, 5081 AE Hilvarenbeek Rabobank 1223 60 311 www.achil87.nl

Bestuur Voorzitter

Jules Marsé [email protected]

Valkhof 5, 5081 WK Hilvarenbeek 013-505 4611

Secretaris

Jos van der Laak [email protected]

Felix Timmermansln 3, 5081 SM H´beek

013-505 2083

Herlaerstraat 16, 5081 BH Hilvarenbeek hoofd inkoop kantine

013-505 4610

Penningmeester Loes Verhoeven [email protected] lid

Marlou van Oevelen Eksterbos 15, 5081WN Hilvarenbeek [email protected] uitslagen, wedstrijden en p.r. wedstrijden

013-505 1106

lid

Sander Smit [email protected]

013-505 0775

Attenties voor lief een leed

Astrid de Brouwer [email protected]

Bloemenstraat 8, 5081 CS Hilvarenbeek Technisch adviseur

013-5054712

Redactie clubblad Jack van de Sande (kopij) Susanne Schapendonk Esther Dooren Marian van Lieshout

[email protected] [email protected] [email protected] [email protected]

013-505 3038 013-505 6100 013-544 6343 013-505 1307

Website en voorinschrijvingen wedstrijden: www.achil87.nl Wedstrijdsecretariaat: Marlou van Oevelen

Contributie Alle leden

€ 60,-/jaar

Licentie senioren en veteranen € 33,40/jaar

Trainingen en (duur-)lopen zondag

Zonder trainer Diverse trainers maandag vacature dinsdag Cocky de Brouwer woensdag Jan Verbunt Jack van de Sande Ron Blommers Leo vd Wassenberg Addy v. Seeters Zonder trainer Gerard Leijten Rob de Groof Donderdag Zonder trainer Zaterdag Jack van de Sande Addy van Seeters

Vertrek bij/training op: 7.00/8.00 9.30-10.30 19.45-21.00 20.00-21.15 18.45-19.45

19.30-20.30 19.30-20.30 19.15-20.30 19.00-20.30

Ultralopers 505 3568 Schuttersweg 11 Beginners en gevorderden Bosrand Skeelers Roodloop Snelheid gevorderden 505 4712 Roodloop Beginners 505 3047 Roodloop Beginners 505 3038 Roodloop Beginners 505 5999 Roodloop Snelheid gevorderden 505 3885 Roodloop Gevorderden 505 4905 Roodloop Duurloop gevorderden Roodloop Nordic walking

19.15 uur 16.00-17.00 16.30-1800

Duurloop gevorderden Duurloop beginners Duurloop gevorderden

Roodloop 505 3038 Roodloop 505 4905 Fam.Driesser, Diessenseweg 86

Accommodatie Atletiekbaan Sportpark de Roodloop Uranusstraat 3

jaargang 23, februari 2009

1

Jaarvergadering 9 maart a.s. Wij nodigen alle leden bij deze uit voor de op 9 maart a.s. vanaf 20.00 u te houden jaarvergadering in de kantine van Achil. De jaarvergadering staat in het teken van het 4 jarenplan dat de jaren 2007 – 2008 – 2009 en 2010 beslaat. De belangrijkste onderdelen daarvan zijn terug te vinden op de site van Achil onder “Algemeen”. Net als vorig jaar zullen we het reilen en zeilen van onze vereniging met elkaar doorlopen aan de hand van een powerpointpresentatie. We zullen, conform het verzoek van vorig jaar, dieper ingaan op de financiële kant. Zowel terugkijkend, verantwoording, als vooruitkijkend, de begroting. Vanzelfsprekend vormen ook vaste punten als de contributie, het verslag van de kascontrole-commissie en de diverse commissies onderdeel van de vergadering. Jullie worden van harte uitgenodigd om van tevoren of ter plekke nog agendapunten op te voeren. We kunnen in ieder geval vaststellen dat Achil organisatorisch gezond is. Het bestuur is goed bezet, er zijn voldoende commissies om alle taken te verspreiden, het gaat goed met de wedstrijden die we organiseren én het ledenaantal van 2009 stemt tot tevredenheid. Dat laatste is mede te danken aan onze Nordic Walking tak. Zou het niet zo kunnen zijn dat over 10 jaar het merendeel van onze leden zal bestaan uit Nordic Walkers? Of we sportief gezien ook tevreden kunnen zijn moeten we de trainers vragen. We zijn benieuwd. Als het allemaal zo goed gaat zouden we snel klaar kunnen zijn met de jaarvergadering. Niet helemaal. We staan ook voor een aantal uitgaven waar we het met jullie over willen hebben. Het clubhuis, de kleedkamers en douches en de atletiekbaan liggen of staan er inmiddels een aantal jaren en vragen de komende jaren om investeringen. We willen dit jaar de atletiekbaan opknappen. Reparatie van wat nodig is en aanbrengen van nieuwe belijning gaat rond de 11.500 euro kosten. En in 2020 zou de totale bovenlaag vervangen moeten worden en dat loopt met een bedrag van 45.000 euro helemaal in de papieren. Ook het clubhuis vraagt om een investering. Nieuwe stoelen, barkrukken, aanpassingen aan de bar, gordijnen, televisie, beamer kopen, flip-over, kortom alles wat nodig is om er een goede vergaderzaal van te maken, met goed geluid en een gezellige kantine waar de leden graag komen zal ook geld kosten, 8.000 à 10.000 euro. Onze penningmeester is al een paar keer van haar stoel gevallen van schrik. Maar gelukkig kan ze tegen een stootje en wij als vereniging ook. En dan zijn er nog wat ‘kleinere’ uitgaven te verwachten rondom de wedstrijden die we organiseren. Denk daarbij aan de aanschaf van nog een laptop voor de uitslagverwerking en we willen ook de richtingsborden die bij de wedstrijden worden gebruikt, om mensen naar de kleedkamers, douches, kassa etc. etc. te verwijzen, goed onderhanden nemen. Wat dat gaat kosten zijn we nog aan het uitzoeken. Inmiddels zit nu de helft van ons 4 jarenplan erop. Een 4 jarenplan dat is gebaseerd op de 4 peilers: jaargang 23, februari 2009

2

- ‘actief’ (alle leden dragen hun steentje bij); - ‘delegatie’ (taken en verantwoordelijkheden zijn breed belegd binnen de vereniging); - ‘gezelligheid’; - en de dingen die we doen, doen we goed (‘professionaliteit’). Het lijkt me slim om in de loop van volgend jaar – 2010 – voorbereidingen te treffen voor een volgend 4 jarenplan (2011 tot en met 2015) en daar in de jaarvergadering van maart 2010 een commissie voor op te richten. Hoezo geen vooruitziende blik? Met vriendelijke groet en hopelijk tot 9 maart a.s. Jules Marsé Voorzitter

Aangenaam Ja aangenaam, van je familie moet je het hebben. Maar iedereen die Peter de Brouwer kent weet wel, hij heeft wel veel praat, maar zijn hart op de goede plek. Ik ben Jeanne Ketelaars, voor velen wel bekend en al jaren aan het lopen. Ik heb er al verschillende zien gaan van mijn damesgroep, maar ik blijf volhouden, als het kan natuurlijk. Maar nu flink aan het trainen als Turboslak in een gezellige, gemotiveerde groep, onder leiding van Addy van Seeters. Wat betreft doorzetten dat kan ik wel, de Wouwkes zijn echte doorzetters, zegt Bart altijd. Ik woon in het Groot Loo, waar we ons bedrijf en een Boerderijcamping hebben. Hiernaast heb ik een grote hobby, of werk, als kraamverzorgster in Kraamhotel de Meiboom. Dat staat sinds drie jaar in Tilburg bij het Twee Steden Ziekenhuis, daarvoor stond het in Goirle. Ik mag daar hopelijk dit jaar mijn 25-jarig jubileum vieren. Onze kinderen zijn het huis uit en komen graag op het honk terug. Joost is als jeugdlid en trainer actief bij Achil geweest en loopt na wat drukke jaren met ziekte en gezin weer actief bij loopgroep PSV Eindhoven. Wat mijn lopen betreft: ik ga goed met de trainingen mee en krijg nog een duw mee van Peter. En als het eindelijk een marathon wordt, een goede mental coaching door Joost en Peter. Zondag 1 februari staat een wedstrijd in ons loopschema in Apeldoorn (18,5 km-red.), dan schrijf ik verder hoe me dat is vergaan.


3

Mijn ervaring in Apeldoorn: we hebben ontzettend fijn gelopen door de goede coaching van Addy, die af en toe aan mijn jas moest trekken om me aan ons tempo te houden en niet uitgeblust over de streep te komen. Zo gaan we door met ons schema op naar de marathon in mei (HAN-KAN estafette & marathon 10 mei 2009-red.). Overigens een mooie streek om ook eens in de zomer te fietsen. Nu geef ik de pen aan Seb de Groot die ook met ons loopt. Succes. Jeanne Ketelaars

Van de trainer – Arnold Davies Het is de gewoonte dat trainers zich voorstellen in het clubblad. Blijkbaar is de beurt nu aan mij. Mijn naam is Arnold Davies, en een aantal enthousiaste lopers kent mij van de training op zondagochtend. Ongeveer een jaar geleden vroegen de doorgewinterde trainers Joes en Cocky mij of ik toe wilde treden tot de pool van trainers bij Achil. Ik loop zelf al wat jaartjes mee bij Achil. Ik vind het lopen een geweldig fijne sport en voel me prettig bij de gemoedelijke sfeer onder de z.o.g.-ers (zondagochtendgroep lopers). Ik heb in de verste verte nooit overwogen om trainer te worden. Ik vind het prima om onderwezen te worden, maar om zelf voor een groep te gaan staan is nooit in me op gekomen. Maar ja, de club deed een appel op mij, en dus heb ik me over de streep laten trekken. Zo gaat dat. Inmiddels draai ik ongeveer een jaar mee in de trainerspool. En tot mijn eigen verbazing vind ik het best plezierig. Gewoon lopen is al een opkikker. Maar een groep enthousiaste lopers begeleiden in de vroege zondagochtenduren, die gemotiveerd zijn, en altijd positieve respons geven, is erg leuk. Vanuit Achil ben ik goed ingewerkt: ik heb de trainerscursus van Mattie de Vugt gevolgd, ik heb mee gelopen met de trainers Jack, Joes, Ron, Cocky, Addy en Jan om de kunst af te kijken, en ik heb (meer) dan voldoende theorie gekregen om me in de lopersmaterie te verdiepen. Alle trainers werken met trainingsschema’s. Dat zorgt ervoor dat er voor de lopers en de trainers voldoende variatie is: piramideloop, heuveltraining, duurloop, rondje trimbaan enzovoorts. Soms wijk ik ook af van het schema. Ik vind dat inspelen op de weersomstandigheden en de wensen van lopers een afwijking van het schema rechtvaardigt. Conclusie: tegen verwachting in vind ik het trainen leuk om te doen en is het leerzaam. Het is een mooie combinatie van lekker buiten zijn, actief in beweging zijn, mensen ontmoeten, gezellig een praatje maken. Het is een prima manier om de zondag op te starten. Een aanrader voor iedereen eigenlijk. Arnold Davies


4

Even voorstellen Ik wil mezelf even voorstellen; ik ben Joke Martens – Mensen. Eind december 2008 heb ik me aangemeld bij de Nordic Walking groep en ben nu actief lid hiervan. We hebben inmiddels al een paar fantastische wandelingen gemaakt, op 4 januari in een schitterend winters decor. Wij, mijn man en ik, wonen nog maar kort in Hilvarenbeek. In september 2008 om precies te zijn, kwamen wij van Roosendaal naar Hilvarenbeek. De vraag die we het meest gesteld kregen was: “hoezo naar Hilvarenbeek”. Dat is vooral voor de prachtige omliggende natuur, het landelijke, de rust, het wat dorpse. En niet in de laatste plaats omdat onze dochter hier ging wonen. Het bevalt ons reuze goed en we hebben absoluut geen spijt van onze verhuizing. Ik ben al heel wat jaren actief aan het Nordiccen. Noodgedwongen vanwege een heupafwijking moest ik stoppen met paardrijden, destijds mijn grootste hobby. Mijn eigen paard kon gelukkig goed ondergebracht worden bij een rijvriendin. Ik ben wel echt een buitenmens en moest ook wel in beweging blijven, dus zocht ik een andere sport. Ik werkte toen als medisch secretaresse op de afdeling fysiotherapie van het Franciscus Ziekenhuis in Roosendaal en één van de therapeuten volgde een cursus in Duitsland voor een totaal nieuwe sport; Nordic Walking. Ze kwam heel enthousiast terug en vond het echt iets voor mij, lekker buiten in beweging. Ik werd haar 1e proefpersoon. Wat een opmerkingen heb ik moeten horen op straat; ik moest er wel om lachen. De beste vond ik deze; ik liep buitenaf op een asfaltweggetje en er passeerde een koetsje met twee pony’s ervoor. De menner riep; “Is dit nu de zwarte piste?” Pas één jaar later kwam Nordic Walking in Nederland als sport naar buiten. Omdat steeds meer mensen in mijn directe omgeving gingen vragen of ik het hun ook kon leren, maar ik me terdege bewust was van het belang van het goed aanleren van de juiste techniek, ben ik de opleiding tot instructeur gaan volgen bij de INWA. Eind december 2006 heb ik het examen met goed gevolg afgesloten. Sindsdien heb ik in Roosendaal heel wat mensen les gegeven. Ik vond het erg leuk om te doen. In samenwerking met een fysiotherapeuten-groep heb ik ook mensen met COPD en Parkinson les gegeven. Dit was wel het meest dankbare wat ik heb kunnen doen. Geweldig fijn om ook deze mensen in een voor hun aangepaste versie van het Nordiccen, in beweging te krijgen. Het was wel een beetje jammer om de door mij getrainde lopers in Roosendaal achter te laten, maar ik heb beloofd 1 à 2 keer per jaar een herhalingsles te komen verzorgen.


5

Naast het Nordiccen is fotografie een grote hobby, evenals reizen en lezen. We hebben één dochter en één zoon (30 en 29 jaar). Mijn man is met pré-pensioen en zelf ben ik op 31 december gestopt met mijn werk als medisch secretaresse in het Franciscus ziekenhuis te Roosendaal. Alle tijd dus voor de hobby’s. Ik hoop nog heel wat jaren te kunnen Nordiccen in en rondom het mooie Hilvarenbeek. Er valt in ieder geval nog heel wat te ontdekken hier en ik doe dat me heel veel plezier. Groetjes en tot ziens, Joke Martens-Mensen

Collecte gehandicaptensport Evenals voorgaande jaren zal in de eerst weken van april in de gemeente Hilvarenbeek de collecte gehandicaptensport worden georganiseerd. Onze club krijgt drie collectebussen om in drie aangewezen straten te collecteren. In 2 tot 3 uur ben je hiermee klaar. Vorig jaar hebben Cees van den Broek en Fré van Dal spontaan gereageerd op de oproep om te collecteren. Namens de organisatie gehandicaptensport wil ik ze hiervoor hartelijk danken. Om niet jaarlijks dezelfde mensen hiervoor te hoeven benaderen doe ik hierbij een oproep aan drie andere leden om iets goeds te willen doen voor de gehandicapte medemens. Jack van de Sande heeft zijn medewerking reeds toegezegd. Goed voorbeeld doet goed volgen, dus meld je aan bij: Jan Elings Tilburgseweg 8a 5081 XJ Hilvarenbeek 013-5053244

Natte neuzen Hardlopen hoeft niet altijd leuk en lekker te zijn, vooral in de wintermaanden treden er allerlei nare verschijnselen op zoals verkoudheid, griep, luchtweginfecties en zeker ook de bekende snotneus, … vies hè? … hoor je dan wel eens zeggen. Hoe lossen we dit probleem op??? Op verschillende manieren. Dames doen het over het algemeen heel netjes, zij heb gewoon een zakdoekje bij de hand of in de mouw. Heren hebben verschillende manieren bij dit onderwerp. Er worden weinig zakdoeken gebruikt, de meeste mannen houden een neusgat dicht en snuiven met een behoorlijke kracht het ander gat leeg, andere knijpen twee neusgaten dicht en snuiten dan, met als gevolg: de boel komt in je hand terecht. En voor de mensen met weinig gevoelspapillen onder hun neus, zie je zo’n 11, op hun jaargang 23, februari 2009

6

bovenlip. Nog een andere methode is gebruik maken van je mouw, van onder naar boven, dat is al gauw een halve meter per mouw. Bij een lange duurloop wordt dat dan twee mouwen. Och wat maakt het uit ... het jack moet na afloop toch telkens gewassen worden. Als je wedstrijden loopt, krijg je ook wel eens de nevel van je voorganger over je heen, … lekker hè? ... Dit geldt ook als de keel geschraapt wordt … waar blijf je daarmee, inslikken??? Nee,dat ligt zo zwaar op de maag, dan krijg je dat er ook nog bij. NEE, het is allemaal afval dat eruit moet op één of andere manier. Maar ... heren, denk erom als je met de dames traint, loop even wat achteraan of goed aan een kant, want de meeste dames vinden dit een vieze toestand; met een beetje fatsoen kan deze viezigheid elders gedeponeerd worden. Toch is het een veel voorkomend verschijnsel, vooral bij beginnende atleten. Probeer zoveel mogelijk door mond en neus te ademen, zeker bij verkoudheid om toch de nodige zuurstof binnen te krijgen. Alleen bij hogere snelheden zoals sprinten e.d. kan niet meer door de neus geademd worden. Bij je gewone dagelijkse bezigheden adem je wel door je neus. Dan komt de lucht op de juiste temperatuur in je longen en bovendien wordt de lucht door de neus nog gefilterd. Ik zal het hier bij laten, het is maar een smerig vies verhaaltje. Als het nog langer wordt, word je er nog ziek van ook misschien. Jack

Het leven van een startnummer Door Ad van Gent, reporter AD Lopersteam Samen met nog vele duizenden anderen werd ik gedrukt. Uniek dat wel, want ieder had een eigen nummer. Verder waren we gelijk; vier gaatjes, op elke hoek één en aan de achterzijde een nog door de loper in te vullen medisch paspoort. De drukker wist mij en de andere nummers op tijd af te leveren bij de organisatie. Hier werden we van elkaar gescheiden en in een envelop gestopt. Op naar de deelnemers van de Halve van Egmond. Bij het openen van de envelop werd ik er als eerste uit gehaald. Het leek wel of alle andere dingen in de envelop minder belangrijk waren. Ik werd gekoesterd. Het was nu wachten op de grote dag. Zondag 11 januari Eindelijk was het zover. Ik werd opnieuw uit de envelop gehaald. Aan de achterkant voelde ik wat gekriebel, het medisch paspoort werd ingevuld. De vier gaatjes op de hoeken zaten er niet voor niets. De veiligheidsspelden gingen er dwars doorheen. Tijdens het warmlopen bleef ik nog heerlijk verstopt onder het loopjack. Ik voelde wel af en toe een frisse wind onder het jack doorkomen, "maar ja", dacht ik, "het is uiteindelijk januari". Vanuit mijn warm plekje hoorde ik steeds meer drukte om me heen. Ik voelde spanning opkomen bij "mijn" loper. Plotseling ging het jack open en daar was ik, in het volle daglicht. Ik keek om me heen. Wat een verassing. Nadat ik enkele weken geleden afscheid had


7

genomen van de andere startnummers zag ik nu velen van hen weer terug, op shirts en jacks van andere lopers. Wat leuk, enige emotie maakte zich van mij meester. Tijd om elkaar te begroeten was er niet. Het startschot viel en daar gingen we. Ik keek om mij heen of ik nog bekende startnummers zag, maar we liepen te snel om dat goed te kunnen zien. Onderweg kreeg ik het wel fris en kon me met de tegenwind op het strand nauwelijks vasthouden. De spelden en de vier gaatjes werden op de proef gesteld. Na twee kilometer op het strand zag ik het eerste slachtoffer, nummer 4189, Ronald, lag daar op de rand van het zand en het koude zeewater. Vele voeten liepen over hem heen. Het was te laat. Hij heeft het niet gehaald. Iets verderop weer een startnummer, Erik, nummer 10421. Ook hij heeft de finish niet gezien. Stil en verlaten werden zij achtergelaten op een koud en winderig strand. Zelf was ik naamloos, alleen een nummer. De finish Voor mij gold nu maar één ding: die finish halen. Samen met "mijn" loper gingen we door de duinen terug in de richting van Egmond. Daar aangekomen kreeg ik, nadat we de finish gepasseerd waren een sticker op mij met de tekst dat de Champion Chip was ingeleverd en dat ze mij moesten bewaren als bewijs. Ik was klaar. Ik had mijn plicht gedaan. Gelukkig had ik nog heel veel andere startnummers gezien. Mijn dag kon niet meer kapot. Goed opgeborgen in de tas mocht ik mee naar het huis waar de post mij een paar weken eerder gebracht had. Wat er verder met mij gebeurt, weet ik niet. Voorlopig zit ik lekker veilig in de tas.

Mini-Marathon Apeldoorn Op zondag 1 februari stond ik met 12 anderen van het trainingsgroepje van Addy om kwart over acht bij de Roodloop, voor het vertrek naar de 36ste editie van de Midwinter Marathon: aangezien er toch een lange duurloop op het programma stond was dit een mooie uitdaging. We reden met drie auto’s met Addy, Wil, Jeanne, Peter, Jan, Jan, Marian, Peter-Jan, Ella, Seb, Lies, Kees en ik. In Apeldoorn aangekomen gingen we vanaf het transferium met een bus naar de schouwburg in hartje Apeldoorn. De schouwburg was ingericht als informatiecentrum, en toen wij aankwamen was het nog helemaal niet druk. We dronken in alle rust een kop koffie. Na de koffie kleedden we ons om in de parkeerkelder, deden een dansje en liepen, vanwege de bittere kou, een mini inlooprondje. Wat was het koud: de snijdende wind maakte het voor het gevoel nog kouder, maar zoals één van de Jannen zei: zolang de witte beren niet mee hout sjouwen, valt het allemaal wel mee (?). Alle ingrediënten voor een leuke sportdag waren aanwezig: goed gezelschap, goeie organisatie en een hele mooie


8

route. Het glooiende parcours, met een paar behoorlijke klimmen en afdalingen, vroeg om een doordachte wedstrijdaanpak. Het eerste gedeelte van het parcours, over de Loolaan linksaf de Jachtlaan in, was vlak en dus op het oog niet buitengewoon zwaar. Ons plan was om rustig te lopen. Zeker tot op de helft van de wedstrijd hebben de meesten van ons: alleen Peter-Jan, Jan en Peter en Jan liepen vanaf de start al harder. Het stuk vanaf de Apenheul richting de Soerenseweg liep gemeen omhoog. Kleinere stapjes dus. Toen we eenmaal rechtsaf de Soerenseweg opgedraaid waren, hadden we het moeilijkste gedeelte van het parcours wel achter de rug. Vanaf dat moment liep de weg naar beneden. Intussen liepen alleen Wil, die voor het eerst een wedstrijd liep, Jeanne, Marian en ik nog bij Addy en Ella, Lies, Seb en Kees zagen we in de verte steeds verder van ons vandaan lopen. Ondanks dat het gemakkelijk ging, bleven we in een rustig tempo lopen. Het laatste rechte stuk was de Loolaan, hier hingen veel spandoeken, maar veel publiek was er niet, dat zal wel door de kou komen. In het finishvak kregen we allemaal een medaille en wat te drinken en daarna gingen we weer snel naar de parkeergarage om ons te verkleden (brrrr….), nog een kopje koffie en daarna weer in de bus naar de parkeerplaats. Hier splitsten onze wegen, sommigen aten, volgens oude traditie, een boswachterschnitzel, anderen gingen meteen naar huis. De Minimarathon is mij, en volgens mij ook de anderen, enorm meegevallen. Je voelt dat de wekelijkse trainingen met Addy vruchten afwerpen. Wat was het weer leuk om te lopen: lekker te bewegen en te genieten van het buitenleven …. en …… weer een stapje verder op weg naar …….. 10 mei! Mai van Limpt

Blunder van de boekenman… Dit bericht ontving de redactie van onze zeer gewaardeerde boekenman: "Voor de tweede keer meer dan uur bezig geweest. Ik ga niet uitleggen wat er verkeerd is gegaan want dan was het niet gebeurd maar jullie voelen het al, ben weer alles kwijt. Het is doodzonde maar ik ga het niet voor de derde keer doen. Het is niet alleen doodzonde van mijn tijd maar vooral voor de lezers van het clubblad want het is een erg mooi item.


9

Het boek van Haruki Murakami 'Waarover ik praat als ik over hardlopen praat'. Voor de verschillende groepen uit de Achilfamilie had ik hele citaten uit het boek gehaald. De NewYork gangers, de ultralopers, de eenmaal jaarlijkse marathonlopers en voor de filosofen in onze vereniging. Fantastisch boek voor onze doelgroep en zeer de moeite waard !!!! Jammer maar helaas.” Herman de Boekenlezer !!! PS “dit mag je wel publiceren als de blunder van de maand" NB De redactie raadt het lezen van dit boek ten zeerste aan...

Attenties voor lief en leed Bij ziekte-langdurige blessure-geboorte-huwelijk e.d., graag doorgeven aan: Astrid de Brouwer, telefoon: 013-5054712, e-mail: [email protected], of natuurlijk mondeling.

Uitslagen coopertest 21 januari ‘09 Joris Huub Hareld Anja Corrinne Marian L Wendy Ivonne Ans Mariette Theo Marianne Linda

2925mtr 2550mtr 2250mtr 2150mtr 2150mtr 2150mtr 2150mtr 2150mtr 2125mtr 2125mtr 2075mtr 2000mtr 1990mtr

Monique Els Willy Mirjam Carien Leonieke Cees Felix Annelies Lia Stefan Corrie Angelique

1975mtr 1975mtr 1975mtr 1975mtr 1975mtr 1975mtr 1975mtr 1975mtr 1850mtr 1800mtr 1800mtr 1750mtr 1600mtr

Wings for Life Op zaterdag 28 maart 2009 organiseert het Wings for Life Roparunteam een topsportclinicdag op de vliegbasis Gilze Rijen. De Roparun is een non-stop estafette loop van Parijs naar Rotterdam, waarbij een groep van acht lopers ondersteund worden door een team van fietsers en verzorgers. Deze sportieve prestatie wordt geleverd om publiciteit te trekken voor het Roparun fonds. Dit fonds zet zich in voor pijnbestrijding en verzorging van kankerpatiënten. Je kunt deelnemen aan atletiekclinics, die verzorgd worden door Bram Som (met als specialisatie de middellange afstanden en dan vooral de 800 meter) en Nellie Cooman (voormalig sprintser en wereld-, Europees en Nederlands kampioen). De kosten zijn € 10,00 per deelnemer aan een clinic. Voor meer informatie kijk op: www.wingsforlife.nl.


10

Het Brabants is de kortste taal van ons land en dus de meest efficiënte! In het Nederlands:

In het Brabants:

■ Dit behoort tot de mogelijkheden. ■ Hieromtrent kunnen wij u geen enkele zekerheid bieden. ■ Zou u dat eens willen herhalen? ■ Zulks ben ik geenszins van plan. ■ Ligt dat in de lijn der verwachtingen? ■ Hiermee denk ik geen problemen te ondervinden. ■ Dit wordt door mij als bijzonder spijtig ervaren. ■ Hetgeen u mij vertelt, verbaast mij ten zeerste. ■ Deze informatie is geheel nieuw voor mij. ■ Ligt dat binnen het kader van uw bevoegdheden? ■ Ik heb hierover een enigszins afwijkende mening. ■ Het leven van een Brabander gaat niet over rozen.

■ Da ken. ■ Ge wit noit nie. ■ Wa? ■ Da den’k toch nie. ■ Zou da? ■ Hendig zat. ■ Da’s sund. ■ Wa zedde nou? ■ Daor wit ’k niks van. ■ Meude gaai da wel? ■ Das nie! ■ Tis wa.

Met het Brabants als voertaal kunt je 80% bezuinigen op de tijd van werkbesprekingen.

Ook bij vergaderingen!!!!! Houdoe


11

Bestuur Voorzitter Jules Marsé Valkhof 5, 5081 WK Hilvarenbeek

Recommend Documents