Beleid & regelgeving
=>
Innovatie Kwaliteit Motivatie
Disclaimer
En nog wat verwarring: • Zorguitgaven volgens VWS: circa 74 mld • Zorguitgaven volgens CBS: circa 94 mld
Achtergrond Edwin Brugman • directeur VvAA, ledenorganisatie, verzekeraar en dienstverlener van bijna 120.000 zorgverleners • Mede-initiatiefnemer Comité Behoud Vrije Artsenkeuze • Voormalig mede-eigenaar accountants- en advieskantoor in de zorg
Wat ik wil zeggen …
De aansporing: wordt geen klapvee ….. Daar hebben we al genoeg van …
Maar denk kritisch mee
Dankwoord: • Onze gastheer & pionier, Jan van Bodegom van de Alexander Monro Kliniek • De dames en heren van de organisatie
• De leden van de Eerste Kamer • En ….
En vooral mevrouw Schippers ….. • Zij was als kamerlid verantwoordelijk voor het opnemen van artikel 13 van de Zorgverzekeringswet • Artikel 13 bevat het zogenaamde ‘hinderpaalcriterium’ en borgt de ‘vrije artsenkeuze’ voor iedere burger • En borgt dat zorgverleners en instellingen ook zonder overeenkomst kunnen bestaan
Als artikel 13 er niet was geweest …. • dan hadden patiënten met een naturapolis alleen naar gecontracteerde instellingen of zorgverleners gekund • en zou de start van een nieuwe kliniek zoals deze zonder duidelijkheid over contractering onmogelijk zijn
… en zou de vraag zijn: • welke criteria gelden er voor een nieuw initiatief? – nieuwe instelling – nieuw zorgconcept – nieuwe manier van werken
• wie beslist daarover? • wie financiert? Bezien vanuit het perspectief van de zorgverzekeraarsmarkt: 4 verzekeraars beheersen 90% van de markt
Wie willen van artikel 13 af ….. •
Diezelfde minister Schippers, ‘geadviseerd’ door de NZa
•
Een aantal wetenschappers die aan de basis stonden van dit stelsel (Van de Ven)
•
Zorgverzekeraars
•
Andere partijen?
En waarom? •
Verzekeraars krijgen meer macht over zorgverleners en -instellingen
•
En dat zou moeten leiden tot goedkopere zorg tegen een betere prijs (Zorgakkoord zou besparing moeten opleveren van 1 mld)
• •
Een vraag tussendoor: waarom zou 75% van de ‘reguliere’ prijs uiteindelijk duurder zijn dan de reguliere prijs? Is zo’n besparing wel haalbaar met scherpere inkoop? En tegen welke prijs?
En wie waren er tegen?
Bijna 80 organisaties, 5,5 miljoen burgers En gelukkig 38 leden van de Eerste Kamer (en niet 3 ‘dissidenten’ …)
Het resultaat:
Protest was feitelijk protest tegen toename macht zorgverzekeraars •
Bij zorgverleners & patiënten: groeiende frustratie over rol zorgverzekeraars: – – – – –
Toename bureaucratie voor zorgverleners Toenemende onzekerheid voor patiënten Niet-transparant en tegenstrijdig inkoopbeleid Werkgelegenheid meer en meer volledig afhankelijk van inkoopbeleid Kritiek op effectiviteit zorgverzekeringsmarkt (ondanks de pogingen van de NZa om deze te prijzen); de ‘polisjungle’
Terechte zorg?
Kent u dit rapport? Time to learn from the Dutch champions how to build valuefor-money healthcare!
Nederland zou het beste stelsel hebben Klopt dat ook?
Reacties op het rapport
De 4 pijlers van de afgelopen 10 jaar:
• De zorg is of wordt te duur (is dat zo?) • Fraude in de zorg is een groot probleem (4 mld?) • Er zijn teveel ‘cowboys in de zorg (de verslavingskliniek in Z-A?)
• We moeten af van slechte artsen (waar is de IGZ voor?)
Gevolgen:
• Volle focus op zorgaanbieders • Alle ruimte voor zorgverzekeraars • Wet- en regelgeving feitelijk gericht op beperking van aanbod, vooruit- en verschuiven van problemen (besparingen op zorg landen bij andere ministeries)
In elk geval:
De bezieling staat vooral onder druk door administratieve rompslomp als gevolg van de toegenomen regels en bemoeienis van onder andere overheden, toezichthouders en zorgverzekeraars.
Wat gebeurt er nu? • Schippers wijzigt artikel 13 niet, maar komt met nieuw ‘Zorgplan’ • Focus daarin op ‘betere kwaliteit tegen lagere kosten’ • Kwalitatieve elementen van het plan: inkooprol moet worden versterkt. Niet linksom? Dan maar rechtsom. – De restitutiepolis maken we feitelijk duurder / minder aantrekkelijk (eigen risico en verevening) – Niet-contracteren ontmoedigen we (macro budgettaire overschrijdingen wentelen we af op groep niet-gecontracteerden)
Gevolg: • Nóg meer onrust onder zorgverleners én patiënten • Beweging bij Huisartsen: Het Roer Moet Om • Toenemende kritiek op zorgverzekeringen (‘budgetplafond’, ‘polisjungle’) • Nog meer kritiek / focus op het gedrag van zorgverzekeraars (limitering, protocollering) • Steun voor het systeem brokkelt af
Daarom is een andere houding nodig: • Houding zorgverzekeraars moet structureel veranderen, en niet alleen vanuit de Raden van Bestuur • Stem vanuit zorgverleners en patiënten: stop met de U-bocht, kwaliteit is een zaak van zorgverleners en patiënten, niet primair van zorgverzekeraars • Stop met focus op systeem, er is meer dan genoeg aandacht voor geweest, focus zet acceptatie alleen verder onder druk
Wat moet er dan gebeuren: • Stelselwijziging? Tegen welke kosten, en welke prijs? – CBS becijferde de kosten van een stelselwijziging op 100-en miljoenen per jaar
• Gedragsverandering? Wie en wat? – Zorg is een kwestie van vertrouwen, dat moet de basis zijn voor alles wat er binnen de zorg gebeurt. Een andere taal is nodig. – Zorgverzekeraars moeten niet focussen op hun gemak, maar investeren in de relatie tussen patiënten en zorgverleners
Pleidooi: • Meer ruimte voor pluriformiteit: – Uniforme oplossingen voor specifieke problemen leiden tot keurslijven (loondienst voor dokters, protocollen), staan innovatie in de weg – één ultiem organisatiemodel bestaat niet, doorontwikkeling blijft nodig, dus ruimte voor verschil is nodig (MSB-en, ZBC’s, nieuwe initiatieven)
• Faciliteer debat over kwaliteit vanuit zorgverleners en patiënten • Management met oog op faciliteren van zorg, niet op ‘sturen’, vergt een andere houding en ander gedrag van (heel) veel managers en bestuurders • Meer humaniteit in de zorg: – Ruimte voor menselijk contact – Ruimte voor kleinschaligheid (i.p.v. creëren van molochen)
Dank voor uw aandacht
