BAPTISTEN WOORDEN ÉN DADEN. Niets doen was geen optie

BAPTISTEN Tijdschrift van de Unie van Baptistengemeenten • 130e jaargang nr. 4 • december 2015

WOORDEN ÉN DADEN “Niets doen was geen optie”

In deze uitgave:

KWESTBAARHEID ALS KRACHT • NOODHULP: WAT IS ER GEBEURD? VERANDERKUNDE • DE DOOP: MEER DAN EEN FEESTJE

.nu

COLOFON

HOOFDREDACTIE

Onno Visser

REDACTIE

Erik Roest Janna Schmaal

VOORWOORD

Inhoud

God maakte de twee grote lichten, het grootste om over de dag te heersen, het kleinere om over de nacht te heersen, en ook de sterren. Hij plaatste ze aan het hemelgewelf om licht te geven op de aarde, om te heersen over de dag en de nacht en om het licht te scheiden van de duisternis. Genesis 1: 16-18

05

Henk Wieringa

VORMGEVING & DTP

Reprovinci, www.reprovinci.nl

DRUK

Koninklijke BDU BV, Barneveld

ADRES

Postjesweg 175 1062 JN Amsterdam t 020 – 2103023 e [email protected] i www.baptisten.nu

ADVERTENTIES

Schit-te-rend

06

Sterren. De oude en kinderloze Abram mocht zijn nageslacht gaan tellen aan de hand van de sterren. De wijzen uit het Oosten werden door een ster geleid naar het Koningskind. Bij Hem staan we vooral in deze tijd van het jaar stil en het is bij uitstek het symbool van hoop. Het Licht van de wereld. Zoals God de sterren laat schitteren aan de hemel, wil Hij ons laten schitteren op aarde. Psalm 8 zegt: “Zie ik de hemel, het werk van uw vingers, de maan en de sterren door U daar bevestigd, wat is dan de sterveling dat U aan hem denkt, het mensenkind dat u naar hem omziet. U hebt hem bijna een god gemaakt, hem gekroond met glans en glorie.”

13

BDU Vak- en Publieksmedia Erwin Lieftink t 0342 – 494266 e [email protected]

AANLEVERING FAMILIEBERICHTEN

U kunt familieberichten e-mailen naar [email protected] Sluitingsdatum nr. 1: 1 februari 2016

BLINDEN EN SLECHTZIENDEN

Baptisten.Nu wordt ook uitgebracht op daisy-

Bij schittering denk ik ook aan een diamant. De kwaliteit van dit hardste materiaal in de natuur zit ‘em in de verschillende facetten; deze platgeslepen vlakken zorgen voor het reflecteren van het licht en dat bepaalt de schoonheid. Een diamant met de ideale -zogenoemde- slijpkwaliteit zal nagenoeg alle licht dat invalt op de steen weerkaatsen en heeft de meest prachtige en glinsterende uitstraling. Is onze Schepper niet evenzo bezig? Hij wil ons elke dag vormen zodat we in alle facetten van ons leven iets van Zijn glans en glorie laten zien. En daarbij is het goed om te bedenken dat het oorspronkelijke licht de schittering tot leven brengt.

16

cd-rom. Informatie en opgave: Christelijke ­Bibliotheek voor Blinden en Slechtzienden, ­Postbus 131, 3850 AC Ermelo t 0341 - 56 54 99

ISSN

1872-5678

In het woordenboek wordt ‘schitterend’ omschreven als 1. ‘fel en beweeglijk licht uitstralend’ of 2. ‘prachtig, heel erg mooi.’ In deze nieuwe uitgave van Baptisten.Nu weer een aantal schitterende onderwerpen. ‘Gewoon’ omdat ze prachtig zijn, maar ook omdat ze het Licht willen doorgeven. In de brief aan Fillipi roept Paulus ons op om als voorbeeld voor de wereld te leven, want dan zullen we schitteren als sterren aan de hemel. Wij mogen ons als sterren geplaatst weten in onze omgeving zodat een ieder die naar ons kijkt een prachtig vooruitzicht te zien krijgt en de weg wordt gewezen naar het Licht van de wereld. Het is mijn gebed dat we als alle christenen tezamen een fel en beweeglijk licht uitstralen tot zegen van de ander. Om met de woorden van Jesaja af te sluiten: “Sta op en schitter, je licht is gekomen, over jou schijnt de luister van de Heer.”

Onno Visser HOOFDREDACTEUR

2

|

BAPTISTEN.NU

6 13 16

WOORDEN ÉN DADEN “Kunnen we de tent niet beter sluiten?”, dacht interimmer John de Leeuw even toen hij de situatie in BG Rotterdam-Centrum in kaart had gebracht. Twee jaar later is er nieuw élan, een parttime-voorganger en het gedateerde pand wordt binnenkort ingrijpend gerenoveerd. NOODHULP De afgelopen periode zijn er diverse noodhulpacties geweest. In deze uitgave een stand van zaken van een aantal van deze acties. Hoeveel is er op gehaald en wat is er met dat geld gebeurd? In gesprek met Hans Riphagen die vanuit de Unie verantwoordelijk is voor Zending en Diaconaat.

EN VERDER: 04 - Unieuws 10 - Gedoopt 19 - Overleden 19 - Column

KWETSBAARHEID ALS KRACHT ‘’Als je voortdurend bezig bent met het verlangen om te kunnen zien, wordt het op een gegeven moment een obsessie. Ik heb er bewust voor gekozen om mijn beperking te accepteren en er het beste van te maken”. Een openhartig interview met Marianne Lenten.

BAPTISTEN.NU

|

3

Unieuws

Unieuws

VAKANTIEBIJBELFEEST in Lelystad

Veranderkunde Beroepingswerk >> Het College van Beroepbaarstellingen heeft op 2 oktober een voorlopige beroepbaarstelling aan br. Sibbele Meinderstma verleend t.b.v. zijn werk als missionair predikant van BG Rotterdam-Centrum. Op 6 december doet Sibbele zijn intrede. >> Op 4 oktober deed br. Maurits Luth zijn intrede als voorganger van BG Tweede Exloërmond >> Op 25 oktober deed br. Harry de Raaf zijn intrede als voorganger van BG Emmercompascuüm ‘De Haven’ >> Op 29 september heeft ds. Bram de Jong wegens emeritaat afscheid genomen van BG Hoogeveen ‘De Schutse’ als pastoraal medewerker.

Unieraad zoekt VERSTERKING! De Unieraad van de Baptisten in Nederland zoekt (met name vrouwelijke) kandidaten om namens de gemeenten toezicht te houden op de uitvoering door het door de Algemene Vergadering (AV) bepaalde beleid. Er wordt gezocht naar iemand met theologische affiniteit en iemand met communicatieve en/of journalistieke vaardigheden. Voor nadere informatie kan er contact worden opgenomen met Albrecht Boerrigter via: [email protected].

Wat speelt er in veranderingen in de gemeente, wat ligt er onder de oppervlakte? En hoe gaan we op een vruchtbare manier met veranderingen om? De Unie van Baptisten­gemeenten biedt de module ‘Veranderkunde’ aan, een drietal studiedagen voor voorgangers waarin vanuit theologisch onderzoek met verschillende perspectieven naar de gemeente wordt gekeken. Baptisten.Nu sprak met Ingeborg Janssen, één van de docenten en teamleider Missionaire Gemeente Ontwikkeling (MGO) bij de Unie. Veranderkunde: betekent dit dat er een klassieke gemeente was die langzaamaan verdwijnt? “De klassieke gemeente zoals we die kennen is er een met een hechte verbinding met elkaar waarin het helder is ‘zo zijn onze manieren’. Mensen zijn gewoon om op zondag naar de kerk te gaan en deel te nemen aan de doordeweekse kringen. Op verschillende plekken gaat dit nog steeds goed. Tegelijk zien we een verdergaande ontkerkelijking en worden er ook van binnen uit de kerk vragen gesteld bij de huidige vormen van kerk zijn. Er wordt gezocht naar nieuwe vormen van gemeente zijn. Soms is dat een kleine groep van een bestaande grotere gemeente zoals in Wageningen en Veenendaal het geval is. Mensen ontmoeten elkaar in kleinere groepen rond de maaltijd of rond specifieke thema’s. Maar er zijn ook gemeentestichtingen in bijvoorbeeld Rotterdam, Amersfoort en Ede die zich willen verbinden met de wijk. De verwachting van missionaire denkers is dat ‘klassieke gemeenten’ en nieuwe initiatieven naast elkaar blijven bestaan, beide vormen hebben elkaar namelijk nodig. We hopen en zien intussen dat deze initiatieven vruchtbaar zijn voor bestaande gemeenten, dat we van nieuwe initiatieven kunnen leren en dat we nieuwe vormen van gemeenschappen kunnen vormen. Dat hoeft trouwens niet altijd een nieuwe gemeente te zijn, het kan ook een kring zijn in een wijk die zich verbindt met de wijk. ‘Fresh Expressions’ noemen we dat. Hier willen we de komende tijd ons meer op richten. Oeds Blok heeft hiervoor een mentorgroep opgezet voor voorgangers die hier ruimte voor willen maken in hun gemeente.” Verandering is dus noodzakelijk? “We leven als christenen in deze tijd en in deze cultuur. We maken er volop deel van uit, of we dit nu willen of niet. Individualisme, consumentisme en materialisme: je ziet het allemaal terug in onze kerken. Tegelijk leven we ook in een tijd waarin met name twintigers en dertigers zoeken naar nieuwe vormen van verbinding en delen, in plaats van ‘bezitten’. Er is een openheid voor spiritualiteit en hier liggen grote kansen voor de kerk. Het vraagt wel om andere vormen dan waar we aan gewend zijn en tegelijkertijd vraagt dit van ons als kerken ook om contrastgemeenschappen te zijn die niet draaien om individualisme en consumentisme. Een grote uitdaging! En dat sluit aan bij een van de vragen die centraal staat in de module veranderkunde, namelijk de vraag naar discernment, naar onderscheiding. Wat vraagt God van ons nu hier, in ons dorp, in deze tijd?” Wat hoop je dat het resultaat zal zijn van ‘Veranderkunde’? “Ik hoop dat het handvatten mag aanreiken aan (interim)voorgangers die gemeenten in verandering helpen met bovenstaande vraag: dat het niet alleen gereedschappen of methodes zijn, maar dat het gemeenten helpt God aan het werk te zien in en door hun gemeente heen.”

AFSCHEID: DE STRUBBEN Stichting De Strubben Groeps­accomodatie stopt! Het bestuur heeft besloten om per 1 januari 2016 te stoppen met de verhuur van zowel het hoofdgebouw als het kamphuis. De Strubben in het Drenthse Schoonloo heeft vele decennia een belangrijke rol gehad binnen de Unie. Oorspronkelijk was het een kippenfokbedrijf, dat later werd verbouwd tot hotel/pension. In 1968 werd het pand aangekocht door stichting Tabitha, een organisatie die diaconaal werk verzorgt namens de Unie van Baptistengemeenten in Nederland. Tabitha gebruikte het als een rusthuis voor vermoeide huisvrouwen, maar het groeide in de loop der jaren uit tot een herstellingsoord voor mensen met psycho-sociale problemen. Begin jaren ’90 werd het overgedragen aan de Nederlandse Baptisten Jeugd Beweging (NBJB) en deed het dienst als jeugdcentrum. Toen de NBJB circa tien jaar geleden samenging met het Uniebureau, is De Strubben verzelfstandigd in een stichting die haar accommodaties verhuurde. Mede beïnvloed door de economische recessie van de afgelopen jaren namen de inkomsten af en werd het bekostigen van het onderhoud bemoeilijkt. Het bestuur van stichting De Strubben bedankt al haar contacten voor de samenwerking, de ontmoetingen en de goede samenkomsten die de afgelopen 25 jaar op De Strubben hebben plaatsgevonden.

Christelijke Bibliotheek voor Blinden en Slechtzienden In Ermelo is de CBB gevestigd, de Christelijke Bibliotheek voor Blinden en Slechtzienden. De CBB bestaat al sinds 1912 en maakt christelijke en andere lectuur beschikbaar voor mensen met een leesbeperking. “Ons werk begon toen een aantal domineesvrouwen catechisatieboekjes naar braille ging omzetten, zodat ook blinde kinderen in de groep mee konden doen”, vertelt Joop van Wijnbergen, manager Audio van de CBB. “Inmiddels bieden we onze lectuur behalve in braille ook aan in gesproken vorm, in grootletter en digitaal. Er is steeds meer vraag naar. Onlangs nog is de Bijbel in Gewone Taal in braille en gesproken vorm uitgekomen.” De collectie van de CBB bestaat uit

4

|

BAPTISTEN.NU

In de Baptistengemeente Lelystad werd de afgelopen herfstvakantie het Vakantiebijbelfeest gevierd. De geschiedenis van Jozef vormde de rode draad van de verhalen, de liedjes, de spelletjes en het knutselen. In alles wat hij meemaakte in zijn leven, bleef hij op God vertrouwen. De vraag aan de kinderen was: durf jij dat ook? In verschillende leeftijdsgroepen maakten de kinderen onder andere een kroon, een Egyptische halsketting, een armband en een mooie jas. Die showden ze op de laatste dag tijdens een modeshow.

onder andere de verschillende vertalingen van de Bijbel, Bijbelse dagboeken, liedbundels en romans. Jaarlijks worden gemiddeld ruim 500 boeken bewerkt, waarvan 75 tot 100 christelijke. Daar zijn zo’n 240 vrijwilligers bij betrokken. “Onze doelgroep is overigens breder dan alleen blinden en slechtzienden. Denk bijvoorbeeld ook aan mensen met dyslexie en reumapatiënten die geen bladzijden meer kunnen omslaan.” Baptisten.Nu Ook kranten en tijdschriften worden door de CBB toegankelijk gemaakt voor mensen met een leesbeperking. Zo wordt onze eigen Baptisten.Nu al jarenlang in gesproken vorm uitgebracht. “De kopij die we krijgen aangeleverd, wordt uitgeprint en voorbereid voor de opname. Er wordt

een mappenstructuur aangemaakt, met een map voor elk artikel. In de studio wordt elk artikel in het juiste mapje ingelezen en opgenomen. We werken met de zogeheten daisy-productiesoftware, waarmee de gebruiker gemakkelijk van het ene artikel naar het andere over kan gaan. De opnames worden vervolgens op cd-roms gebrand en naar de abonnees gestuurd, of online als download aangeboden. Dit laatste gebeurt steeds vaker.” Afhankelijk van het aantal artikelen duurt het inlezen van een tijdschrift zestig tot negentig minuten. In de regio’s rondom Ermelo, Zeist en Sneek zoekt de CBB nog vrijwilligers voor het inlezen van teksten. Meer informatie: www.cbb.nl.

BAPTISTEN.NU

|

5

Gemeente

Gemeente

WOORDEN ÉN DADEN in Rotterdam-Centrum ”Kunnen we de tent niet beter sluiten?”, dacht John de Leeuw even toen hij de situatie in BG Rotterdam-Centrum in kaart had gebracht. De Veenendaler, door de Unie ingevlogen als interim-voorzitter (van de raad) om een crisis te bezweren, zag eigenlijk geen toekomst meer voor de gemeente aan de Proveniersstraat. Twee jaar later is er nieuw élan, een parttimevoorganger en het gedateerde pand wordt binnenkort ingrijpend gerenoveerd. “Als je op de bodem zit, kun je eigenlijk alleen nog maar omhoog.”

TEKST Erik Roest FOTO

Dick Vos

John de Leeuw maakte zich ernstig zorgen over de situatie die hij twee jaar geleden aantrof in Rotterdam.” Er was flinke onenigheid ontstaan over de contractverlenging van de pastorale medewerkster. Het leidde tot een crisissituatie, waarna ik als interimmer werd benaderd om te kijken hoe het nu verder moest. Er is bewust voor gekozen om geen voorganger te vragen, maar een voorzitter (van de raad), omdat er vooral op bestuurlijk vlak ondersteuning nodig was. Aangezien Rotterdam-Centrum een kleine gemeente is, is het kader beperkt en mis je kennis en kunde op allerlei terreinen. Het gevolg: je maakt brokken.

QUICK SCAN In het eerste half jaar maakte De Leeuw een ‘quick scan’ van de problemen. Hij hield een enquête en had individuele gesprekken met alle leden. “Er was sprake van onderlinge verstoorde verhoudingen in een vergrijzende, steeds kleiner wordende gemeenschap. Er moest worden nagedacht over de vraag hoe Rotterdam-Centrum weer een aansprekende, wervende gemeente zou kunnen worden in deze tijd.” Ander knelpunt was de staat van het gebouw. “Sorry dat ik het zeg, maar als je hier rondkijkt, dan is er maar één conclusie mogelijk: dit is oude meuk. De kerk is dringend aan renovatie toe. Probleem: alle huuropbrengsten zijn de afgelopen jaren opgenomen in de exploitatie; er was geen geld gereserveerd om de boel te verbouwen.” Ook het gemeentelijke leven was een punt van zorg. “De contacten beperkten zich tot de eredienst op zondag. Er is een hechte onderlinge band, nog steeds, maar als je elkaar alleen maar op zondag ontmoet, en je moet na de dienst op tijd weg omdat de parkeermeter bijna afgaat, dan is het gemeenteleven niet erg florissant. Daarbij wonen de meeste mensen ook nog eens ver weg. Rotterdam-Centrum is echt een regiogemeente

6

|

BAPTISTEN.NU

met leden uit Krimpen aan den IJssel, Capelle aan den IJssel, Barendrecht, Vlaardingen, noem maar op. We hebben 46 leden, van wie er wekelijks gemiddeld 25 de diensten bezoeken.” De Leeuw bezocht alle gemeenteleden; om kennis te maken, maar ook om vragen te stellen over verlangens, dromen en knelpunten. “In die gesprekken zijn heel veel aspecten aan de orde gekomen. Ik heb boosheid en verdriet gezien, maar ook een gezamenlijk verlangen om door te gaan. Het sluiten van de kerk was voor niemand een optie. Toen dat eenmaal duidelijk was, heb ik er alles aan gedaan om het waakvlammetje aan te wakkeren.” Nadat de interim-voorzitter alle gesprekken had gevoerd, stelde hij een document op, waarin verschillende toekomstscenario’s werden benoemd, variërend van ‘zelfstandig verder’ tot ‘sluiten per 1 januari 2016’. Vervolgens werd er een jaar de tijd genomen om te kijken of de gemeente nog levensvatbaar was en welk scenario de meeste kans had. De wensen voor de toekomst van RotterdamCentrum werden alvast kernachtig verwoord. ”We willen een open, gastvrije en warme gemeente zijn, met hart voor de jeugd en aandacht voor buiten.”

VOORTVAREND De Leeuw ging voortvarend te werk. Hij probeerde Sibbele Meindertsma, die drie jaar geleden aan de slag ging als missionaire pionier in het Oude Noorden (een andere Rotterdamse wijk), meer bij de gemeente te betrekken. “Ik had daar in eerste instantie weinig zin in”, vertelt Sibbele. “Ik bezocht de zondagse diensten wel, maar kwam daar vooral om te ontvangen, niet om actief te zijn. Na verloop van tijd besefte ik dat niets doen voor mij geen optie was, omdat ik inmiddels van de mensen was gaan houden en het enorm zonde zou vinden als de kerk hier zou verdwijnen.”

BAPTISTEN.NU

|

7

Gemeente

Gemeente

Toen de Leeuw met instemming van de gemeentevergadering Sibbele benaderde om voor één dag in de week aan de slag te gaan als ondersteunend werker, was de keus snel gemaakt. Om het gemeenteleven te bevorderen, werden de leden verdeeld over drie bijbelkringen/pastorale eenheden. “De gemeente komt daardoor nu ook doordeweeks bij elkaar voor bijbelstudie en gebed. Dat functioneert prima. Een groot aantal leden doet mee en ervaart er ook vrucht van. De kringen zijn met name goed voor het geloofsgesprek, wat op zondag niet altijd uit de verf komt.” De Leeuw nam ondertussen ook contact op met de Unie. “Als we de gemeente zouden opdoeken, moest het kerkgebouw verkocht worden. Ik heb daarom de situatie besproken met algemeen secretaris Albrecht Boerrigter. Langzaam maar zeker ontstond er een droom: wat zou het toch mooi zijn als we het getuigenis in Rotterdam-Centrum continuïteit konden geven.” Op de vraag ‘wat hebben we daarvoor nodig’ kwamen al snel twee antwoorden: een goede, aansprekende accommodatie en een voorganger, die met enthousiasme zijn schouders zet onder de doorstart, iemand die ook nieuwe vormen van gemeente-zijn initieert.” Het voorstel, dat op de Algemene Vergadering van 20 november in stemming is gebracht, ziet er als volgt uit: de gemeente verkoopt het kerkgebouw aan de Unie, waarbij de Unie de plicht op zich neemt om het pand ingrijpend te renoveren. “De

gemeente kan de opbrengst van de verkoop (180.000 euro) gebruiken om een voorganger te betalen en de benedenzaal te huren. Met de hele operatie is een bedrag gemoeid van 800.000 euro.”

|

ken bij BG Rotterdam-Centrum. Teamleider van de interimmers binnen de Unie is Ingeborg Janssen. Hoe kijkt zij terug op dit proces?

OPEN UITSTRALING Het schetsontwerp voor de renovatie moeten nog worden uitgewerkt, maar het is in ieder geval de bedoeling om het kerkgebouw een open uitstraling te geven, waarbij wellicht ruimte is voor een bijbelwinkel en/of een evangelische lunchroom. ”Misschien bieden we wel gratis wifi, koffie en toilet aan. Wie weet. We zitten ook te denken aan het verzorgen van maaltijden voor mensen die het niet zo breed hebben. Mogelijkheden te over.” De bovenste verdiepingen van het pand worden verhuurd aan Stichting Timon. “Dan heb je een vaste huurder die enkele wooneenheden huurt, waarbij twee echtparen (waarvan één kostersechtpaar) 6, 7 of 8 jongeren ondersteunen op het gebied van begeleid wonen. Het is de bedoeling dat deze bewoners ook een steentje gaan bijdragen aan het gemeentewerk. Er moet nog een klap op worden gegeven, maar Timon is in ieder geval laaiend enthousiast.” Inmiddels heeft Sibbele zijn rol als gemeentewerker ingeruild voor een functie als parttime-voorganger. Tijdens de laatste gemeentevergadering kon het voorstel om hem te beroepen

BG DORDRECHT STAAT ‘KLEINE BROER’ TER ZIJDE

8

John de Leeuw was als interim-voorzitter betrok-

“In de zomer van 2013 werd bij de Unie aangeklopt om bemiddeling in een conflict. Er is geprobeerd om te mediëren, maar al snel kwam er steeds meer naar boven, zoals bepaalde patronen in het functioneren van de raad en gemeente. Er ontstond een stuurloze situatie en toen hebben we vanuit de Unie gekeken hoe we de gemeente het best konden begeleiden. We hebben de gemeente voorgesteld om een interim-voorzitter (dus geen voorganger!) te zoeken die zowel op het terrein van bestuur als geestelijk de gemeente kon helpen en coachen. Met v.l.n.r. Harm Jut, Sibbele Meindertsma en John de Leeuw.

dit voorstel stemde de gemeente in. Met een helder beeld van de vraag en het profiel

rekenen op de steun van alle (!) gemeenteleden. ”Ik werk nu 12 uur per week voor Rotterdam-Centrum en ben ook 12 uur actief als missionair werker in het Oude Noorden.” Het werk van De Leeuw zit er inmiddels op. Nu er in Martin Klink een nieuwe voorzitter van de raad is gevonden, kan hij zich storten op een nieuwe klus als interimmer. “Ik ben enorm dankbaar voor de ommekeer die we hier met de hulp van onze God hebben kunnen bewerkstelligen. Met een nieuwe voorzitter, een nieuwe voorganger, een verbouwd pand en de toegezegde bestuurlijke en praktische steun van Dordrecht (voor een periode van vijf jaar) is in ieder geval een fundament gelegd voor de toekomst. Dat we uiteindelijk maar drie leden zijn kwijtgeraakt, is een klein wonder. Eén van de geheimen -naast de persoonlijke aandacht voor ledenwas het feit dat we de gemeente stap voor stap hebben meegenomen in het proces, waarbij we open en eerlijk hebben gecommuniceerd. Alles ging in goed overleg, alle besluiten zijn door de gemeentevergadering geaccordeerd.”

van de gemeente bleek John de Leeuw de meest logische kandidaat. Hij had ervaring als voorzitter van de raad in BG Veenendaal, ervaring in coaching en begeleiding. Daarnaast is John Rotterdammer van oorsprong en past hij goed in de mentaliteit van de gemeente. Na het besluit van de gemeente om met een interim-voorzitter verder te gaan, is John binnen een paar weken voorgesteld aan de gemeente. Eerst was er een voorgesprek met een deel van de afgetreden raad die de dagelijkse gang van zaken afhandelde en een aantal gemeenteleden. Dit klikte en daarna heeft John zich voorgesteld tijdens een gemeentevergadering aan de

Harm Jut (48),

willen staan van het grotere geheel. We

“We willen graag wat betekenen voor

voorganger van

hebben een gemeenschappelijke missie:

mensen buiten onze kerk. Dat is onze

BG Dordrecht,

de liefde voor Christus zichtbaar maken

roeping, maar ook een noodzaak. De

is buitengewoon

in deze maatschappij.”

vraag is alleen: hoe sluit je aan bij de

enthousiast over

”Wij leren enorm veel van Rotterdam-

beleving van ongelovigen? Wat is onze

IN BEWEGING

John heeft vooral in het begin zowel bestuur-

de samenwerking

Centrum. Ook wij willen missionair

boodschap en hoe brengen we die? Het

bezig zijn, ook wij staan voor de vraag

is wat dat betreft mooi om mee te kij-

Centrum. “Wij

hoe je een open kerk kunt zijn in de

ken in de keuken van Rotterdam, omdat

bieden op verschillende vlakken onze

grote stad. Ik zie dat niet als een pro-

daar al een visie voor de wijk wordt ont-

expertise aan, bijvoorbeeld op het gebied

bleem, maar als een uitdaging. We

wikkeld. Ik vind dat ongelooflijk inspire-

van muziek, personeelszaken, belastin-

leven in een fantastische tijd, waarin

rend. Ontroerend om te zien hoe men-

gen en bouw. Als grote gemeente heb je

we enorm veel kansen hebben om

sen hart hebben voor wat er gebeurt in

nu eenmaal de beschikking over meer

iets van de liefde van Christus te laten

hun stad. Daar kunnen wij een hoop van

specialisten.”

zien. Je kunt tegenwoordig rustig over

leren.”

In de raad van BG Dordrecht heeft één

het geloof praten. Twintig jaar gele-

Inmiddels staat voor Jut in ieder geval

oudste Rotterdam-Centrum in zijn porte-

den stuitte je op weerstaand, sprak je

één uitgangspunt als een paal boven

feuille. Verder staan twee oud-raadsle-

vooral mensen die allemaal slechte

water. “Missionair bezig zijn begint van-

den van Dordrecht de ‘kleine’ broer met

ervaringen hadden. Tegenwoordig heb-

uit een relatie met Christus, gevolgd

raad en daad terzijde. “Wij vinden het

ben mensen geen flauw idee meer wat

door een relatie met de mensen om

mooi om er voor onze zustergemeente

geloven inhoudt, maar ervaren ze vaak

je heen. Door samen met elkaar op te

te kunnen zijn”, vertelt Jut. ”Dat doen we

wel een leegte. Wie helpt jou als je in de

lopen ontstaat er ruimte om de ander te

met liefde, omdat we graag ten dienste

knel zit?”

bereiken met het Evangelie.”

Aan Sibbele nu de uitdaging om het veranderingsproces op gang te brengen, om op een inspirerende manier missionaire en geestelijke vernieuwing te initiëren. “Hoe komen we met z’n allen in beweging? Dat is voor mij de grote vraag. Op 13 december bespreken we als gemeente ons missionaire plan en ga ik de mensen uitdagen om iets op te pakken wat dicht bij hen ligt. Dat mag ook iets heel kleins zijn. Vorm samen met een ander gemeentelid een gebedsduo voor de wijk, denk eens na over de vraag hoe we de ramen van ons kerkgebouw kunnen gebruiken om zichtbaarder te worden voor onze omgeving, draai eens mee in een missionair project... “Ik heb goede hoop. Enkele CHE-studenten hebben onlangs een onderzoek gedaan naar missionair bezig zijn in onze gemeente. Ze kwamen erachter dat er voldoende bereidheid is om hiermee aan te slag te gaan. De grondgedachte is dat je geen dingen gaat doen die je niet wilt, kunt of ziet zitten, maar dat je datgene wat je hebt, geeft, zodat God daarmee aan de slag kan gaan en water in wijn kan veranderen.”

lijk als tussen mensen rust gebracht en met de

met BG Rotterdam-

BAPTISTEN.NU

gemeente. Op die avond werd vrijwel unaniem met zijn komst ingestemd. Zo snel gaat dit proces normaal gesproken niet, maar in deze situatie was de urgentie groot.

gemeente aan herstel in relaties gewerkt. Een interim-raad werd verkozen en de leden werden in hun taken door John gecoacht. Daarnaast is er gewerkt aan visie-ontwikkeling: wie zijn wij en waar willen we naar toe. Nu zijn we twee jaar verder, en als ik terugkijk op de afgelopen periode dan ben ik enorm dankbaar. Toen ik daar in de zomer van 2013 kwam en de pijn en chaos zichtbaar werd, was er bij mij de vraag: heeft deze gemeente nog toekomstperspectief? Nu ontmoet ik een andere gemeente: mensen die zeer betrokken zijn, die nieuwe stappen in geloof hebben gezet en zijn gegroeid. En die verlangen om zich in te zetten voor de bloei van hun stad en regio.”

BAPTISTEN.NU

|

9

Gedoopt

Gedoopt

‘Eén Heer, één geloof, één doop’ - Efeze 4:5

>> BG Arnhem-Zuid ‘Ontmoeting’ Vincent Leonard Beekhuijzen (46) >> BG Delfzijl ‘Havenlicht’ Christian Folkertsma (22) en Jesper Wijchers (16) >> BG Eindhoven ‘De Schuilplaats’ Christina Wesenhagen

>> BG Hoogeveen ‘De Schutse’ Pauline Wols (48), Klaas ten Kate (55) en Edith ten Kate-Prent (51) >> BG Hoogezand-Beukemastraat Marina Ezinga-Huberts (31) en Bart Ezinga (31) >> BG Kampen Nathalie Tijmes (17)

>> BG Enschede Arjan de Weerdt (38), Vera de Weerdt-van der Vinne (34), Wendy Alblas-Pegman (35) en Ralph Pegman (33)

>> BG Kollumerzwaag ‘De Thuishaven’ Egbert de Vries (16) en Emmy Dijkstra (14)

>> BG Haulerwijk Anouk Kemna (16)

>> BG Sneek Piet Jan Dijkstra (48)

>> BG Veendam Christian Sorkale (16), Michelle Lourens-Verhof (32) en Martijn Lourens (38) >> BG Veenendaal Lydia Redert (16), Ivar Lammers (36), Vanessa Lammers (36), Else Roozeboom en Sibren Hartemink (21)

DE DOOP: MEER DAN EEN FEESTJE! OVER DOOPVOORBEREIDING EN DOOPNAZORG ‘Welkom in de strijd!’ Met een brede glimlach en een ferme handdruk feliciteerde een oudere broeder mij jaren geleden als één van de jongst (zojuist) gedoopten. Ik was een beetje bedremmeld van zijn woorden, maar uit het glimlachende knikken van mijn ouders begreep ik dat er iets relevants gezegd was. Hoe relevant ben ik pas in de loop der jaren gaan ontdekken en heeft ertoe geleid dat ik steeds meer moeite kreeg met het gebruik van het woord doopfeest en steeds meer nadruk ben gaan leggen op het belang van doopvoorbereiding en doopnazorg. TEKST

Teun van der Leer, Rector Baptisten Seminarium

WEG VAN DISCIPELSCHAP De doop is behalve een antwoord van toewijding op Gods genadige toewending in Jezus Christus en een je via Hem verbinden met zijn lichaam, de gemeente, ook een (eerste) stap op de weg van de navolging. Discipelen maken is, volgens Mattheüs 28:19, mensen dopen en hen leren onderhouden wat Jezus geboden heeft. En navolging gaat, om George Verwer te citeren, ‘voorbij de fijngrens’. Om slechts één ‘discipelschapstekst’ aan te halen: ‘Wie achter mij aan wil komen, moet zichzelf verloochenen en dagelijks zijn kruis op zich nemen en mij volgen’ (Lucas 9:23). Gedoopt worden als discipel is gedoopt worden in Christus’ dood en ‘delen in zijn lijden en zijn opstanding’ (Fil. 3:10). Voordat de doop een feest is, is het een begrafenis, een sterven aan jezelf, een pijnlijk snijden in je eigen vlees. In de Vroege Kerk was onderdeel van de doop een je radicaal afwenden van de zonde, de duivel en de wereld en je exclusief toewijden aan Jezus als je Heer en hem alleen volgen. Navolging als de gestalte van het gelovige leven, zoals de 16e eeuwse doper Hans Denck het zei: “Christus kan men slechts kennen voor zover men hem navolgt.”

BIJBELS ANALFABETISME Mijn pleidooi is dat we in een tijd van toenemend bijbels analfabetisme, consumentisme en zelfverwerkelijking, doopkandidaten zo serieus nemen dat we hen helpen de weg van de navolging

10

|

BAPTISTEN.NU

te gaan. Bij een bijbelse theologie van de doop behoren naast woorden als bekering, geloof en blijdschap, ook woorden als zelfverloochening, kruisdragen en geestelijke strijd. En dat mag je leren! Niet alleen in voorbereiding op de doopdienst, maar ook daarna. Gebaseerd op voorbeelden uit de Vroege Kerk, waarin de doopcatechese zich ontwikkelde in de vierde eeuw, en mijn eigen ervaringen als gemeentevoorganger, doe ik graag een concreet voorstel hoe je dit vorm zou kunnen geven.

DOOPMENTORAAT Centraal daarbij staat de zgn. doopmentor, iemand die de dopeling zowel voor als na de doop begeleidt op de weg van discipelschap. Dit betekent meedoen in de gezamenlijke doopvoorbereiding en na de doop ongeveer een jaar met de dopeling optrekken en samen leren bidden, Bijbellezen, je plek in de gemeente vinden en je geloof vormgeven in het leven van alledag. Toen ik indertijd begon om gemeenteleden te benaderen met de vraag of ze doopmentor wilden zijn, was er veel aarzeling: kan ik dat wel, bid ik zelf wel genoeg, ik heb nog nooit Bijbelstudie gegeven, etc. Steeds maakte ik gemeenteleden duidelijk dat ze niet meer of niet minder hoefden te doen dan iemand meenemen in de dynamiek van zijn of haar eigen geloofsleven en daar zelf ook van leren en aan groeien. En dat is precies wat ik na een jaar bij de evaluatie steeds weer van de mentoren

terug kreeg: “ik heb er zelf ook veel aan gehad.” Zo snijdt het mes aan twee kanten: dopelingen worden geholpen hun geloofsweg te vinden en weten zich daarin gezien en gesteund, en mentoren worden uitgedaagd hun eigen geloofsleven weer volop serieus te nemen en dat te delen. Concreet kan het doopmentoraat er dus als volgt uitzien: 1. Zoek in overleg met de dopeling een doopmentor nog voor de doopvoorbereiding begint 2. Organiseer een aantal doopvoorbereidingsbijeenkomsten voor alle dopelingen met hun mentoren; stimuleer daarnaast dopeling en doopmentor om ook samen een eerste keer bij elkaar te komen als voorbereiding op de doopdienst en om afspraken te maken voor het daarna te starten doopmentoraat 3. Betrek de doopmentoren zoveel mogelijk bij de doopdienst, bijv. het voorbereiden van de liturgie, eventueel meedopen of klaarstaan met de handdoek, meebidden om de Geest e.d. 4. Geef dopeling en doopmentor minimale aanwijzingen mee om hun doopmentoraatsjaar in te vullen op een wijze die bij hen past en haalbaar is 5. Evalueer (schriftelijk of in een gesprek) met zowel de dopelingen als de doopmentoren en stel op grond daarvan eventueel doopvoorbereiding en/of doopnazorg bij.

BAPTISTEN.NU

|

11

He Uit t Z gev oe er kl ij ich t

Wereldnieuws

€ 14,95

€ 21,50

€ 17,95

NOODHULPACTIES: DE STAND VAN ZAKEN De afgelopen periode zijn er diverse noodhulpacties geweest. In deze uitgave een stand van zaken. Hoeveel is er opgehaald en wat is er met het geld gebeurd? In gesprek met Hans Riphagen, die vanuit de Unie verantwoordelijk is voor Zending en Diaconaat.

Oog in oog met Hizkia

Chaos

De Christen en de Farizeeër

Gerrit Vink | 163 pag.

Tim LaHaye & Craig Parshall | 375 pag.

R.T. Kendall & David Rosen | 265 pag.

Hizkia is na Salomo de belangrijkste koning van Juda. Onder zijn leiding vindt een geestelijke herleving plaats, maar ook wordt Jeruzalem belegerd door de Assyriërs. De verslagen over Hizkia blijken verrassend actueel te zijn en relevant voor ons eigen leven. Thema’s in dit boek: leven in voorspoed, leiderschap, afgoderij, leven na de dood, geestelijke strijd en de toekomst van Israël.

In het derde deel van de serie ‘Het einde’ verblijft Joshua Jordan in Israël, om uit de greep te blijven van de Amerikaanse autoriteiten, die hem vals beschuldigen van verraad. Israël is bezig met het bergen van de lichamen na de mislukte invasie van Rusland en zijn bondgenoten. Zijn de steeds weer terugkerende dromen van Joshua over de opname van God afkomstig? En zal het einde er sneller zijn dan iedereen denkt?

Bestel telefonisch:

Wat begint als rabbi David Rosens verdediging van zijn traditie tegen de denigrerende opvatting van het woord ‘Farizeeër’ door predikant R.T. Kendall, groeit uit tot een fascinerende en unieke correspondentie waarin beide mannen openlijk discussieren over de kernpunten van hun geloof. Ze verkennen de gezamenlijke grond die beide religies delen en ontdekken de fundamentele verschillen die hen van elkaar doen scheiden.

0343 – 413300. Boeken ook verkrijgbaar bij de evangelische boekwinkel.

Bestel via onze webshop: www.zoeklichtwebshop.nl

Donatus verzekert vertro uwd

VLUCHTELINGEN

NEPAL

Sinds enkele maanden lezen we in de media dagelijks berichten over de stromen van mensen die hun land zijn ontvlucht om op zoek te gaan naar een veilige plek. Als gevolg van oorlog, schending van mensenrechten en/of gebrek aan economisch perspectief proberen velen de oversteek vanuit (veelal) Syrië, Eritrea en Afghanistan naar Europa te maken. Begin september is de noodhulpactie ‘Vluchtelingen’ gestart om de lokale opvang te verbeteren en om maaltijden en medische zorg te bieden. Hans: “Inmiddels is er ca. € 15.000,- opgehaald (stand begin november 2015, red.) en de verwachting is dat er vanuit het noodfonds tussen de €20.000,- en €30.000,- bijgedragen kan worden aan hulp. We werken primair samen met de Italiaanse organisatie Mediterranean Hope op het eiland Lampedusa (een samenwerking van Protestantse kerken in Italië, waaronder ook de Italiaanse Baptisten). Zij hebben een uitgebreid programma voor vervoer en opvang. In plaats van dat de vluchtelingen in gammele bootjes de oversteek wagen -waarbij mensensmokkelaars grote winsten maken, en velen verdrinken-, wordt er veilig vervoer geregeld. Daarnaast krijgen de vluchtelingen in Italië een welkom en tijdelijke accommodatie. Vervolgens wordt er ingezet op begeleiding bij het integratieproces voor ongeveer 3 maanden.”

Het is inmiddels 5 maanden geleden dat er in Nepal een enorme aardbeving plaatsvond. Meer dan 9.000 doden en 23.000 gewonden waren het gevolg. Grote schade aan de infrastructuur en woningen hebben het dagelijks leven van honderdduizenden inwoners van het land getroffen. Begin mei heeft de Unie het noodfonds opengesteld. Hans: “Vanuit de Unie hebben we € 40.000,- kunnen geven en daarvan is er nu bijna € 31.000,- door gemeenten bij elkaar gebracht. Een prachtig bedrag. We werken samen met United Mission Nepal en diverse lokale en internationale hulporganisaties. Na directe, eerste hulp zijn er in de afgelopen maanden plannen gemaakt voor de wederopbouwfase. De hulp zal worden ingezet in het Dhading district, waar vijf lokale gemeenschappen worden geholpen, met in totaal zo’n 7.200 huishoudens. In deze dorpen is alles verwoest, dus de hulp richt zich op een integraal herstel van de lokale gemeenschap zoals watervoorziening, scholing voor de kinderen, hygiëne en gezondheid, voorzien in levensonderhoud en wederopbouw van huizen. Bij die wederopbouw wordt er ook rekening gehouden met de toekomst: het is zaak om de gemeenschappen weerbaarder te maken, zodat nieuwe aardbevingen minder schadelijke gevolgen zullen hebben. Het project duurt in totaal 24 maanden.”

Donatus verzekert kerkgebouwen en wat daar bij hoort, zoals ruimtes voor kinderopvang, doopvonten, kanselbijbels en orgels. Donatus is een betrokken specialist. Klein genoeg om u persoonlijk van dienst te zijn. Groot genoeg om uw verzekeringsbelangen aan toe te vertrouwen. Samen met u zorgen we ervoor dat wat waardevol is, behouden blijft voor onze kinderen en hun kinderen en hun kinderen…

BG Spijkenisse zet zich in voor Keniaanse kerk Een oude kerk in Kenia die uit wat stenen muren bestond, met een loshangend golfplaten dak. In april 2014 is de BG Spijkenisse een project begonnen om daar verandering in aan te brengen. Na ruim een jaar

was er nog een bedrag van € 2.000,nodig om het gebouw volledig af te maken. Op zondagmiddag 13 september werd er een sponsoractie gehouden, waarbij gemeenteleden rondjes hebben gefietst of

hardgelopen. Dankzij deze actie kon in de maand oktober hard gewerkt worden, en staat er nu een nieuw gebouw met een stevig dak.

w w w . d o n a tu s. n l te l . 073 - 5 221700 BAPTISTEN.NU

|

13

Voorlichting donderdag 14 januari

Wereldnieuws

SYRIË EN LIBANON Naast de noodhulpactie voor vluchtelingen in Europa is er dit jaar ook aandacht gevraagd voor de situatie in het MiddenOosten. Als gevolg van het terreur van IS zijn daar miljoenen mensen op de vlucht geslagen. Onder hen zijn veel christenen, Yezidi’s en andere minderheden, die in het bijzonder het doelwit zijn, omdat ze weigeren zich te bekeren tot de Islam. Hans: “We hebben drie noodhulpacties voor Midden-Oosten gehad sinds de crisis is uitgebroken. De laatste actie was voor Irak en Syrië in 2014 (zie Baptisten.Nu 2014.4, red.). Het verdrietige van de situatie is dat die structureel is geworden. Rondom de bootvluchtelingen in Europa is veel aandacht, maar als je kijkt naar de aantallen, dan is de situatie in het Midden-Oosten vele malen erger. Zolang de situatie daar zo dramatisch blijft, blijven we samenwerken met de Libanese Baptisten die uitgebreid werk hebben onder de vluchtelingen, in zowel Libanon als ook in Syrië zelf. Gaaf dat gemeenten ook dit jaar gegeven

15.00 – 17.00 uu

r

hebben voor de structurele projecten daar. We konden daardoor helpen met een bedrag van € 12.500 voor winterhulp en voor het creëren van veilige plekken voor kinderen.”

ie? Gestopt met jeodstigu?d Doorstart n

EH-TRAJECT VAN FEBRUARI TOT JULI

Syrische vluchteling helpt lotgenoten in Almelo ze haar hele leven heeft gewoond. Ik

‘De Bron’ (BG Almelo), en met broe-

vraag u om voor haar te bidden. Als

der Nico Schipper. Met hem heb ik

zij terug moet naar Libanon, komt ze

gesproken over mijn verlangen om

op straat terecht; ze heeft daar nie-

iets te betekenen voor Arabisch spre-

mand om op te steunen.

kende christenen in Almelo. Hij en de

Ik kom uit een christelijk gezin, maar

gemeente hebben mij geholpen om

daar heb ik heb de Heer niet leren

dat uiteindelijk mogelijk te maken.

kennen. Ik leefde ver weg van Christus

14

|

en heb alle bronnen van de zonde

Op dit moment mag ik de Heer dienen

geproefd. Maar ik voelde steeds een

in de Christ Bible Baptist Church,

leegte in mijn hart; na elke aardse

een Arabisch sprekende gemeente

vorm van plezier kwam ik in een diepe

in Almelo, dat door de zegen van de

depressie terecht. In 2009 heeft de

Heer bijna twee jaar geleden gesticht

Heer het toegestaan dat ik in zware

is. Wij houden onze diensten in het

omstandigheden terecht ben geko-

gebouw van ‘De Bron’. Er worden

men. Ik voelde me alleen en begon de

drie diensten per week gehouden.

Mijn naam is Edmon Abdo, ik ben

Bijbel te lezen. Ik las over de liefde van

Daarnaast hebben we verschil-

getrouwd met Darin en samen heb-

God en Zijn bevrijdingskracht. Ik legde

lende bedieningen onder Arabisch

ben wij vier kinderen. Ik kom uit Syrië

mijn vertrouwen in de Heer en nam

sprekende christenen in de rest

en woon sinds 2002 in Nederland.

de beslissing om Hem te volgen. Hij

van Nederland. Hoewel ons aan-

Het zal u niet ontgaan zijn dat mijn

heeft mij volledig bevrijd en ik geniet

tal klein is, gebruikt de Heer ons in

geboorteland op dit moment lijdt

nu van het voorrecht een kind van God

Zijn Koninkrijk. Door de komst van

onder oorlog, geweld en terrorisme.

te mogen zijn en een dienaar van Hem,

vele vluchtelingen uit Syrië en Irak

Ik heb twee broers en twee zussen

samen met mijn gezin.

is de behoefte aan bediening onder

die met hun gezinnen nog in Syrië

In 2012 besloot ik theologie te gaan

Arabisch sprekenden in Nederland

wonen. Mijn moeder woont geluk-

studeren en heb ik God gebe-

fors toegenomen. Wij zijn in contact

kig wel bij mij; zij is drie jaar geleden

den om dit mogelijk te maken. Ik

gekomen met velen van hen. Daarom

naar Nederland gevlucht. Helaas is

kwam in contact gekomen met een

vragen wij u om ons te steunen met

zij uitgeprocedeerd; men wil haar

Baptistenseminarium in Libanon en

uw gebed.

terugsturen naar Libanon, omdat

ben de opleiding begonnen via het

zij een Libanese nationaliteit heeft.

internet. Ik ging ook op zoek naar een

Meer info over de Christ Bible Baptist

Mijn moeder is na haar geboorte (in

Baptistengemeente in de buurt en

Church in Almelo:

Libanon) verhuisd naar Syrië, waar

zodoende kwam ik in contact met de

www.cbbcarabic.com

BAPTISTEN.NU

WWW.EH.NL

EH

Evangelische Hogeschool Amersfoort

WORDEN WIE JE BENT

Proef de ontbijtgranen, de verschillende confituren en dadelproducten, de wijn van de dag, de saladetoppings en diverse kruidenmixen en sauzen. Test en beleef de huidverzorging van de Dode Zee.

Persoonlijk

Persoonlijk

TEKST Erik Roest FOTO

Dick Vos

Kwetsbaarheid ALS KRACHT ‘Het is niet altijd eenvoudig om blind te zijn, maar ik wil er het beste van maken’. Mede dankzij deze strijdlustige en optimistische opstelling heeft Marianne Lenten onlangs haar bachelor hbo Godsdienst Pastoraal Werk behaald. Het ging niet vanzelf voor de 45-jarige inwoonster van Hoogeveen, maar na vijf jaar hard studeren kon ze deze zomer het felbegeerde papiertje in ontvangst nemen. “Voor mijn gevoel ben ik altijd blind geweest. Als kind heb ik wel kunnen zien, maar daar kan ik me niets meer van herinneren.” Marianne onderscheidt licht en donker, ze ontwaart felle kleuren, maar daar houdt het dan ook mee op. Ze laat zich niet kisten door haar blindheid, maar wil er ook niet te lichtzinnig over doen. Als Marianne naar buiten gaat, wordt ze vergezeld door haar trouwe maatje Lenny (haar blindegeleidenhond) of door echtgenoot Marco (de Vos). “Als ik ergens heen wil, moet ik daar van tevoren goed over nadenken. Ik kan niet zomaar zeggen ‘ik ga zwemmen’. Dan moet ik eerst uitzoeken hoe ik daar kom en daarbij ben ik weer afhankelijk van het openbaar vervoer.” Marianne merkt dat haar blindheid soms ook andere mensen voor problemen stelt. “Ik maak geen oogcontact; dat vinden mensen lastig. Ik voel een bepaalde verlegenheid als mensen mij aanspreken. Soms word ik ook op een betuttelend toontje benaderd, doen mensen net alsof ik een klein kind ben. ‘Zo, ga jij in je eentje boodschappen doen? Knap hoor!” Vroeger vond ik dat irritant, tegenwoordig haal ik mijn schouders op. De mensen bedoelen het immers niet verkeerd.”

SCHIPPERS Marianne bracht een belangrijk deel van haar jeugd door in het internaat Bartiméus in Zeist, waar ze omringd werd door blinde en slechtziende kinderen. “In de vakantie was ik bij mijn ouders op het schip -ze waren schippers- maar het internaat voelde als mijn thuis. Ik leerde daar koken en kreeg stoklooples, waardoor ik steeds makkelijker kon omgaan met mijn beperking.” Ook maakte Marianne kennis met braille. “Ik lees niet met mijn ogen, maar met mijn handen. Ik voel elke letter en kan daardoor niet een paar woorden of regels verder kijken. Maar er is ook een groot voordeel: ik kan lezen in het donker. Als ik ‘s avonds in bed een boek pak, heb ik geen licht nodig. En dat doe ik graag, want de duisternis is heerlijk rustig voor mijn ogen.” Tijdens haar studie maatschappelijk werk werd Marianne getroffen door een flinke depressie. “Ik was verlegen en gesloten; weinig mensen wisten hoe het met me ging. In die tijd praatte ik eigenlijk alleen met God. Het geloof heeft altijd wel een rol gespeeld in mijn leven, maar juist in die moeilijke fase

16

|

BAPTISTEN.NU

heeft mijn relatie met God zich verdiept. Hij was de Enige tegen die er voor me was als ik niet kon slapen. Ik voelde me dan getroost en minder wanhopig. In die tijd wilde ik dat mijn hart een vaas was, zodat ik die dan kon stukgooien en niets meer hoefde te voelen. Dankzij God voelde ik me niet meer zo alleen.” Marianne heeft God nooit gevraagd om haar te genezen. “Als je voortdurend bezig bent met het verlangen om te kunnen zien, wordt het op een gegeven moment een obsessie. Ik heb er

“Als je voortdurend bezig bent met het verlangen om te kunnen zien, wordt het op een gegeven moment een obsessie” bewust voor gekozen om mijn beperking te accepteren en er het beste van te maken. Soms is mijn blindheid ook een voordeel. In pastorale gesprekken zien mensen mijn kwetsbaarheid, omdat die zichtbaar en voelbaar is. Dat zorgt ervoor dat anderen zich ook sneller kwetsbaar durven opstellen.” “Tegelijkertijd laat Marianne zien dat je ondanks een beperking heel ver kunt komen”, vult echtgenoot Marco aan. “Haar blindheid werkt confronterend, maar ook bemoedigend.”

GOED TEAM De pastorale gesprekken voert Marianne in veel gevallen samen met echtgenoot Marco, die het interim-voorgangerschap in Assen combineert met pastorale activiteiten in Baptistengemeente De Schutse, waar hij deel uitmaakt van de kerkenraad. “We vormen een goed team, vullen elkaar goed aan. Marco heeft meer kennis en ervaring. Ook kan hij goed verbindingen leggen. Ik praat wat makkelijker met mensen, vraag wat meer door. Ik krijg de non-verbale signalen niet mee, maar ik kan wel heel goed luisteren, hoor veel aan iemands stem. Ik kan me nog goed een gesprek herinneren, waarbij Marco iets aan het vertellen was. Aan de manier van reageren hoorde ik dat zijn gesprekspartner hem niet meer kon volgen. “Ze is jou kwijt”, zei

BAPTISTEN.NU

|

17

Persoonlijk

OVERLEDEN

COlumn

‘Mijn hart is gerust, o God’ - Psalm 57:8 >> Zr. Francina Antonetta (Nettie) Hamer (78) 5 juli 2015 – BG Harlingen >> Zr. Wijtske Visser (82) 6 juli 2015 – BG Harlingen >> Zr. J.J. Gorter-van Gelderen (69) 30 juli 2015 – BG Apeldoorn >> Br. Egbert Pijpker (71) 12 augustus 2015 – BG Roden

ik toen. De vrouw was heel verbaasd, maar ik had wel gelijk.” Marianne heeft geen schroom om door te vragen. “Als iemand zegt dat het ‘naar omstandigheden’ goed gaat, wil ik weten wat die omstandigheden zijn. Dat betekent dat ik soms erg dichtbij kom, maar we zitten niet bij elkaar om over koetjes en kalfjes te praten.”

MIDWEEKDIENST Samen met Marco heeft Marianne enige tijd geleden het initiatief genomen om elke woensdag een midweekdienst te houden in BG De Schutse. “Deze bijeenkomst is bedoeld als rustpunt in het midden van de week. We maken elke keer een andere liturgie, waarbij we waken voor vaste patronen. We zingen, we lezen uit de Bijbel, we luisteren naar elkaar en nemen uitgebreid de tijd om met elkaar te bidden. We vinden het belangrijk dat er gebeden wordt voor de nood, dichtbij en ver weg. We weten uit ervaring dat bidden helpt, dat God situaties en mensen kan veranderen.” Elke derde woensdag van de maand wordt de midweekdienst gecombineerd met een gespreksavond, die als titel ‘Onder de oppervlakte’ heeft mee gekregen. “Dan gaan we aan de hand van de Bijbel wat dieper in op een maatschappelijk thema”, vertelt Marco. “We zijn beiden theoloog, vinden het allebei interessant om in de Bijbel te spitten.” De professionele carrière van Marianne liep niet volgens plan. Ze wilde het liefst maatschappelijk werker worden, maar door een samenloop van omstandigheden rondde ze de bijbehorende studie nooit af. Uiteindelijk werd ze administratief medewerker op een middelbare school, terwijl ze ook nog een tijdje op beurzen hulpmiddelen verkocht voor blinden en slechtzienden. “Ik vond het leuk om demonstraties te geven, maar was te eerlijk voor de verkoop.”

>> Zr. Elvira Dreier GligoorBest (82) 26 augustus 2015 – BG Sittard/Heerlen ‘De Ontmoeting’

DIPLOMA Via een kennis werd ze op het spoor gezet van de HBO-studie godsdienst pastoraal werk. In 2010 besloot ze er vol voor te gaan. “Ik was ontzettend gemotiveerd en heb al mijn energie in die studie gegooid. Ik studeerde van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Mede daardoor heb ik mijn sociale contacten flink verwaarloosd.” In het derde jaar kreeg Marianne te maken met een ernstige terugval. “Ik was heel erg moe. Als ik één uur had gestudeerd, moest ik twee uur slapen.” Uiteindelijk bleek een vitaminetekort (B12) de boosdoener te zijn. Ze overwon ook die tegenvaller en nam eind augustus van dit jaar met gepaste trots haar diploma in ontvangst.

“We weten uit ervaring dat bidden helpt” Dat betekent niet dat ze nu klaar is met studeren. “Ik ben opgegroeid in een evangeliegemeente. De stap naar een baptistengemeente was daarom niet zo groot, maar ik merkte dat ik steeds nieuwsgieriger werd naar de achtergronden van de stroming waar ik deel van uitmaak. Daarom volg ik nu een minor baptisme. Erg intrigerend om te lezen over de begintijd van de wederdopers. Barre tijden waren dat, waarin de baptisten enorm vervolgd werden. Dat ze toch stand hebben gehouden, vind ik enorm knap. Als je vervolgd wordt om je geloof, leer je pas echt hoe sterk je in je schoenen staat.” Marianne weet nog niet hoe haar toekomst eruit ziet. “Het lijkt me mooi om ooit samen met Marco aan de slag te gaan in een gemeente. Dat is mijn droom.”

>> Br. Arend Meijer (67) 30 augustus 2015 – BG Arnhem-Zuid ‘Ontmoeting’ >> Zr. J. Sybesma-Elze (71) 11 september 2015 – BG Sneek >> Br. Han van Gelder (76) 17 september 2015 – BG Harderwijk >> Br. Klaas Kruit (70) 20 september 2015 – BG Hengelo-Centrum >> Br. Bertus Ensing (94) 21 september 2015 – BG Emmen ‘Het Baken’ >> Zr. G.W. Beijers-Bosman (93) 24 september 2015 – BG Apeldoorn >> Zr. C. Bergsma-de Jonge (84) 25 september 2015 – BG Harlingen

>> Zr. Christine HoeversFlietel (78) 25 september 2015 – BG Enschede >> Br. C. van Hamburg (82) 4 oktober 2015 – BG Eindhoven ‘De Schuilplaats’ >> Zr. Wilhelmina Mostert-van Ast (94) 7 oktober 2015 – BG Enschede >> Br. Ab Hummel (80) 7 oktober 2015 – BG Delfzijl ‘Havenlicht’ >> Br. Dick Neurink (84) 13 oktober 2015 – BG Almelo ‘De Bron’ >> Zr. Grietje OttensBroekema (79) 17 oktober 2015 – BG Tweede Exloërmond >> Br. Jan Huizinga (83) 23 oktober 2015 – BG Apeldoorn >> Zr. H.F. MiddelkampWarntjes (89) 29 oktober 2015 – BG Winschoten >> Zr. Teuntje BodewitzNiemeijer (85) 30 oktober 2015 – BG Tweede Exloërmond >> Zr. Rika Bots-Medema (71) 7 november 2015 – BG Dordrecht

DE EEUW VAN MIJN VADER “Ik heb mijn humeur mee”, zei mijn vader altijd. En daarmee sloeg hij de spijker op z’n kop. Hoewel zijn speelveld als gevolg van de ziekte van Parkinson steeds kleiner werd, bleef het glas van Rokus Roest (van 24 juli 1924) altijd halfvol. In oktober heb ik mijn vader begraven. Hij is 91 jaar geworden. Een mooie leeftijd, zeggen we dan, maar zoals een buurvrouw treffend zei: ‘Je begraaft geen leeftijd, je begraaft je vader’. Het was een verdrietige, maar ook mooie week, waarin saamhorigheid (met mijn broer en zussen) de boventoon voerde. Ik ben trots op de manier waarop hij tot het laatst toe in het leven stond. De geest was nog scherp, het lichaam verre van gewillig. Klagen kwam echter niet voor in zijn woordenboek. Mijn vader nam de beperkingen voor lief en probeerde er altijd maar weer het beste van te maken. Hij had een buitengewoon lenige geest. Ik heb daar altijd met bewondering naar gekeken. Mijn vader stierf als een gelovig man, maar dat is hij niet altijd geweest. Hij ging zijn hele leven naar de kerk, maar worstelde lange tijd met de vroege dood van zijn vader en de naweeën van de Tweede Wereldoorlog. De Bijbel begon pas echt voor hem te leven toen mijn moeder, zijn grote liefde, ernstig ziek werd. De kankercellen maakten haar in 1984 langzaam maar zeker kapot. Terwijl mijn moeder troost vond in haar geloof, werd mijn vader boos op God. Het was niet eerlijk, vond hij. Zijn geliefde was haar hele leven al ziek geweest en nu werd ze -als klap op de vuurpijl- ook nog eens getroffen door een dodelijke ziekte. Terwijl zij anderen (onder wie haar eigen predikant) inspireerde met haar vertrouwen in God, ging mijn vader expres op zondagmorgen bij haar op bezoek (in het ziekenhuis), zodat hij niet naar de kerk hoefde. Uiteindelijk greep God ook mijn vader bij zijn kladden. Pa deed op 60-jarige leeftijd belijdenis in de hervormde kerk, werd ouderling en groeide als mens, vooral op het gebied van mildheid. Vroeger was mijn vader een man met een Mening, maar in de loop der jaren liet hij steeds meer ruimte aan anderen. Hij bleef trouw aan de traditie waarin hij was opgegroeid (de hervormde kerk), maar kon ook genieten als hij een dienst bij ons (in de baptistengemeente) meemaakte. Ook de afgelopen weken werd eens te meer duidelijk hoe geliefd hij was. Een medebewoner van het zorgcentrum waarin hij woonde, verwoordde het als volgt: ‘mijnheer Roest was een voorbeeld voor ons allemaal’. Hij was een tevreden, belangstellende en vriendelijke man, die liet zien dat je tot op hoge leeftijd een stille, maar o zo levende getuige van Christus kunt zijn. Niet door grote woorden of grootse daden, maar gewoon door te zijn wie je bent. Ik ga hem ernstig missen.

Erik Roest EINDREDACTEUR

18

|

BAPTISTEN.NU

BAPTISTEN.NU

|

19