Als jullie met Nieuwjaar de kurken laten knallen, mogen jullie van ons ook altijd een toast op het Sint-Pietersinstituut uitbrengen. Gezondheid!

Sint-Pieters I nstituut

de sleutel

Elektra: historisch project op onze school Tijdens gesprekken met oud-leerlingen vragen we graag wat volgens hen de sterke punten van onze school zijn. Steeds weer krijgen we van hen te horen dat ze goed voorbereid waren op het hoger onderwijs en dat ze de grote waaier aan sportieve, culturele en andere activiteiten bijzonder konden appreciëren. Als humaniora letterlijk ‘meer mens worden’ betekent, dan moeten we dus zeker aandacht blijven hebben voor alles wat buiten de lessen een meerwaarde in de ontwikkeling van onze leerlingen kan zijn. Zeker één activiteit stak er dit semester bovenuit: het Elektraproject waaraan zo’n 150 leerlingen en 20 leerkrachten deelnamen. Wie erbij was, zal het met ons eens zijn: het was een artistiek hoogstandje waar veel energie is ingekropen, maar waar ook veel positieve energie uit is voortgekomen. We willen alle betrokken leerlingen hartelijk feliciteren met de schitterende prestatie en onze personeelsleden hartelijk danken voor hun vrijwillig engagement. Die dank geldt niet alleen voor Elektra, dat sterk in de picture stond, maar voor alle activiteiten die op onze kalender staan en bijkomend engagement vragen. Denken we o.a. maar aan de begeleiding van de Bijlokeconcerten voor leerlingen van de derde graad, de begeleiding van de reizen, de bezinningsdagen … allemaal extra’s die het schoolleven kleur geven. Het is voor een school altijd zinvol om zichzelf even te evalueren: kijken wat ouders, leerlingen en personeelsleden als sterke punten ervaren, maar ook wat mogelijke werkpunten zijn. Hoe jullie, leerlingen en ouders, onze school ervaren, hebben jullie laten weten in de enquête die in 2013 is afgenomen. Ondertussen zijn de resultaten verwerkt. Jullie kunnen ze vinden op Smartschool bij communicatie ouders/zelfevaluatie. Sinds enkele maanden is mevrouw Hilde Crevits onze nieuwe minister van onderwijs. Haar beleidsnota is niet meteen een document om happy van te worden. Een be-

sparing van 4.5 % op de werkingsmiddelen betekent jaarlijks enkele tienduizenden euro’s minder op onze rekening. En dat is frustrerend als je bedenkt dat we steeds meer moeten inzetten op ICT-integratie en onderhoud van de gebouwen om van onze school infrastructureel een school van de eenentwintigste eeuw te maken. Koken kost geld, maar hoe zullen we de ingrediënten blijven betalen? In haar beleidsplan stelt de minister dat ze scholen wil moderniseren door het door de vorige Vlaamse regering goedgekeurde masterplan uit te voeren, in samenwerking met het onderwijsveld en de sociale partners. In de eerste graad ligt de focus op de verkenning van interesses, talenten en competenties. Voor de tweede en derde graad worden studierichtingen verwerkt volgens inhoudelijke domeinen en gericht op latere aansluiting op hoger onderwijs en/of de arbeidsmarkt. Ook dit zal wel een financieel plaatje hebben, maar … zonder extra middelen. We kunnen maar hopen dat alle beleidsmensen een goede kerstvakantie hebben zodat ze in 2015 met een verfrissende kijk het beleidsplan concreet vorm mogen geven.

INHOUD December 2014

3 Elektra 4 Fietstocht 5 Schrijf-ze-vrijdag

6 Op reis 8 Sport 9 School in actie

Graag eindigen we met jullie allen een heerlijke eindejaarsperiode te wensen met enerzijds de nodige rustmomenten en anderzijds veel zinvolle activiteiten waar tijdens het schooljaar geen tijd voor is, maar die toch zo broodnodig zijn om de batterijen weer op te laden. Stuur ons gerust vakantiegroeten, we zijn nieuwsgierig! Aan al onze afgestudeerde zesdejaars wensen we een goede examenperiode in het hoger onderwijs. En weet dat jullie altijd welkom zijn op jullie ‘oude’ school.

14 Internaat 16 Oud-leerlingen 18 Familienieuws

Als jullie met Nieuwjaar de kurken laten knallen, mogen jullie van ons ook altijd een toast op het Sint-Pietersinstituut uitbrengen. Gezondheid! Renata Janssens en Werner Claeys, directie

Verder: 02 Eerstejaars > 04 quiz > 10 in beeld > 11 geschiedenis > 13 vanuit de lessen > 15 leraarskamer > 17 Sint-Pieters tijdens WOI

Van onze eerstejaars

Een nieuwe school De eerste week op SP 1 september was voor 167 eerstejaars een grote stap. Een nieuwe leerling getuigt over die eerste dagen.. De eerste dag brak aan! In het begin keken we nog allemaal de kat uit de boom. We kregen een eerste indruk van elkaar. Hoe stonden we daar? Lachten we? Waren we stil? Toch was het een fijne start van een leuk jaar! We keken allemaal uit naar de tweede dag en de ontmoetingsdag op de Blaarmeersen. We waren benieuwd wat we gingen doen, hoe we elkaar beter konden leren kennen. Zouden de spelletjes moeilijk zijn? Zouden die spelletjes wel helpen? Maar we moesten nog eventjes wachten, nog zo’n 24 uur.

Alle eerstejaars stapten in klasgroep naar de Blaarmeersen. Ik vond algauw een paar leuke meisjes met wie ik de wandeling kon maken . We kwamen aan en kregen gemakkelijke en leuke spelletjes voorgeschoteld. Je vond al gauw leuke klasgenootjes. We konden ook zwemmen, dat heb ik dus maar meteen gedaan met mijn nieuwe vriendinnen! En nu heb ik in het Sint-Pietersinstituut al veel vrienden! Ik heb geluk met de klasgroep! De band wordt elke dag beter. Over de middag zit niemand meer alleen. We zijn één mooie groep vrienden! Noa Van Raes (1A5)

10 tips voor een superleuke klas 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8.

Wij wensen elkaar elke dag goedemorgen. We plaatsen een grote knuffelbeer in onze klas. We versieren de klas met knotsgekke foto’s van onszelf. We maken ons eigen klaslied. Als er iemand jarig is, hebben we natuurlijk geen toets. Wanneer er iemand jarig is, geven we een kleine attentie van onze klas. Een keer in de week doen we iets leuks samen. We pesten zelf niet, maar als er toch iemand gepest wordt, springen we onmiddellijk in de bres voor hem/haar. 9. Als er iemand ziek is, schrijven we een leuk kaartje. 10. Maar bovenal luisteren wij naar elkaar, respecteren wij elkaar en helpen elkaar waar het nodig is. Nathan Willem (1A3)

Het slotspel winnen Twee leerlingen brengen verslag uit van de sportdag van de eerstes. We deden vele activiteiten zoals: tafeltennis, Kubb, voetbal, badminton, dans, honkbal, netbal en rope skipping. We kregen een appel als vieruurtje. In de namiddag deden we met alle klassen samen een groot slotspel. Hierbij moesten we een parcours afleggen en vervolgens een leerkracht ‘aankleden’. Onze klas, 1A7, zette hierbij de beste tijd neer en mocht daarom de eerste prijs in ontvangst nemen: een wisselbeker en een zak snoepjes. Deze wisselbeker wordt elk jaar doorgegeven aan de winnaar. Het was een supertoffe dag om nooit te vergeten. Fien Demeyer (1A7) De sportdag voor de eerstes was superleuk … leuke sporten, echt dik oké!

2

Het allerbelangrijkste voor onze klas was het winnen van het slotspel! We waren superzenuwachtig …, maar gelukkig waren we al in orde met het binnenbrengen van onze kledij. Eerst keken we wat onze concurrenten ervan bakten. Dan was het eindelijk onze beurt. We stonden te springen van de zenuwen, maar gaven niet op! Het startschot werd gegeven en met bewondering keek ik hoe mijn groep pijlsnel te werk ging. Ook bij mij ging het vlot en het was leuk mw. Noël te helpen de laars aan te trekken. Uiteindelijk werd onze inspanning beloond met een beker! Nu staat de wisselbeker in onze klas te pronken als aandenken aan onze overwinning. Phaedra Imschoot (1A7)

SP in de opera

Elektra Elektra! Bang bang

Actrice aan het woord

Geen verhaal voor doetjes, dat stuk over de Griekse tragische heldin Elektra.Verscheurd door verdriet en woede wil ze wraak voor de moord op haar vader Agamemnon. De koning van Mycene werd immers vermoord door zijn vrouw Klytaimnestra en haar minnaar Aigisthos. Zelf had hij ook bloed aan zijn handen kleven, waaronder dat van Elektra’s zus Iphigenia, die hij offerde om een gunstige wind bij de goden af te dwingen. Niettemin wil Elektra, net als haar dood gewaande broer Orestes, haar vader wreken. Dit tijdloze verhaal lééfde in Gent het voorbije najaar. NTGent voerde de tragedie van Sophocles op, en ook Kunsthuis Opera Vlaanderen maakte indruk met een eigenzinnige bewerking van de opera Elektra van Richard Strauss en Hugo von Hofmannsthal. Bovendien mocht ons eigen Sint-Pietersinstituut op vrijdag 14 en zaterdag 15 november, onder de deskundige begeleiding van het educatieve team van Opera Vlaanderen, een eigen versie op de planken brengen. In totaal gingen meer dan 150 leerlingen acterend, zingend en musicerend tekeer op een scène waar het bloed kroop waar het niet gaan kon.

Het Elektraproject, en schaduwproject van de Opera van Gent, was een combinatie van dans, muziek, drama en zang. Het was een fantastische ervaring om in de Opera te mogen acteren. Het was echt een plezier om met professionals samen te werken want we werden heel goed begeleid door het operateam. Het resultaat was subliem, al zeg ik het zelf! We hebben er lang naar uitgekeken en er naartoe gewerkt, en nu vind ik het natuurlijk heel jammer dat het gedaan is. Het was een hele leuke groep vol gemotiveerde en toffe mensen die er alles voor over hadden om van Elektra een succes te maken. In amper 4 dagen hebben we alle onderdelen samengevoegd en zijn we in de opera beginnen repeteren. Toen alles zo mooi in elkaar paste en we het totaalplaatje te zien kregen, was iedereen tevreden: een voorstelling die mensen, die ervoor openstonden naar de keel greep en een hard maar sterk verhaal vertelde. De spanning vóór elke voorstelling en de ontlading achteraf, zijn momenten om nooit te vergeten!

‘Bang! Bang! They shot her down.’ Met overtuiging. En, voor alle duidelijkheid, alleen maar net echt.

Daphne Segers (5LMT)

Jeroen Bert (lkr.)

Oud-leerlinge Josephine Schreibers (1989, 6GL) werkt op de sociale en educatieve dienst bij de Vlaamse opera en heeft het Elektraproject van heel nabij gevolgd. Ze blikt terug op dit unieke project van haar oude school. Het is steeds een plezier om terug te komen op Sint-Pieters. Jan Verbeeck is

hierbij de zeer geapprecieerde en bemiddelende factor. Totaal begeesterd door muziek hebben wij ons gemeenschappelijk doel gevonden: jongeren laten musiceren rond, met, door, via opera. Ondertussen is ons derde project (Elektra) achter de rug en kan ik terugkijken op twee grandioze avonden waarbij niet alleen het publiek maar ook de jonge gas-

ten totaal uit de bol gingen. Enthousiast over de show, enthousiast over de prestaties, enthousiast over het groepsgevoel. We hebben samen weer een mooie weg afgelegd. Een weg die nooit eenvoudig is, want een creatief proces laat zich niet dirigeren. Het dwingt een mens om af te wijken van de vaste paden, om eens over muurtjes heen te kijken, out of the box te

denken. En dat maakt zo'n project voor mij zo ontzettend belangrijk. Eigenlijk gaat het mij niet om de juiste noot, de feilloze tekst, de perfecte move. Het gaat mij om het vuur dat overgedragen wordt van begeesterende docenten op hun leerlingen. Niet alleen op scène, ook in de coulissen, en zelfs op café ... Josephine Schreibers (Vlaamse Opera)

3

Een actieve school

SP-fietstocht Langs de Kale: van abdij naar kunstgalerij Van iets een traditie maken is niet eenvoudig. Die traditie in stand houden is nog moeilijker. Maar een mens moet durven geloven en dus planden we op 14 september de derde Fietstocht van Sint-Pieters. Mooi weer was geregeld, veel mensen waren beschikbaar om een en ander in goede banen te leiden. Nu nog fietsers … Dat viel een beetje tegen, we waren met net geen 200 deelnemers, maar die hebben er wel een fantastische dag van gemaakt voor zichzelf en voor elkaar. De afwezigen … De route? Die leidde dit jaar naar het groene gebied ten westen van Gent: de hoek van de Leie die Drongen scheidt van Afsnee, langs de meersen tussen de R4 en het water. We hielden halt in de abdij van Drongen, kregen er taart met muziek gebracht door het voortreffelijke bandje van Eleni Gorgon (4GLb),Thomas Langlois (4GLb), Josefine Hondekyn (2GL2) en Marie Hondekyn (4GLb). We reden verder langs de Campagne en het stadskasteel in Luchteren.

maar per fiets zie je zoveel meer … en dat is daar in die mooie omgeving heel wat. De vallei van de Kale bijvoorbeeld, een beek van 83 cm breed, maar met een heel natuurgebied errond. De kunstgalerij van Lieve Lambrecht was voor bijna iedereen een ontdekking. Zalige plek om te genieten van moderne kunst, een beeldentuin en een drankje. Een terrasje hier, een tuintje daar, de molen van Vinderhoute langs, en door berg en dal richting Gent. Ooit door het natuurgebied tussen Brugse Poort en Drongensesteenweg gefietst? Wij wel. Op school wachtte een gratis aperitiefje en een zeer betaalbare spaghettimaaltijd. Lekkere afsluiter van een fijne dag. Volgend jaar opnieuw? Zeker weten. Meer volk? Hangt van jou af. Hou de kalender in de gaten. We houden je op de hoogte. Frank Degruyter

Na de taart reed je via weg en pad naar Merendree. Je kunt van A naar B per auto,

SP-quiz: zaterdag 31 januari Het oudercomité nodigt jullie uit voor de vierde editie van “The Battle of Sint-Pieters”, een onvergetelijke quiz voor ouders, leerlingen, leerkrachten, personeel, vrienden en sympathisanten van SP. De quiz staat in het teken van “The show must go on”. De presentatie wordt verzorgd door niemand minder dan acteur Ben Rottiers, alias Pol uit FC De Kampioenen. “The Battle of Sint-Pieters” heeft plaats op zaterdag 31 januari 2015. Deuren open om 18.45 u. Begin om 19.30 u. Noteer de datum alvast in jullie agenda’s of nog beter, schrijf nu reeds in op www.QuizOpStP.be, download het inschrijvingsformulier en stuur het naar [email protected]. Inschrijven is mogelijk per team van minimum 3 en maximum 5 personen. Het inschrijvingsgeld bedraagt € 10 per team (extra sponsoren mag natuurlijk altijd). Om organisatorische redenen kunnen we niet meer dan 49 teams inschrijven, vlug zijn is de boodschap. Je kan ook komen supporteren, er is voldoende plaats en een schitterend overzicht vanop het balkon.

4

In beeld: Sint-Pietersbal

Een solidaire school

SP solidair Amnesty International: SP schrijft 407 brieven Op vrijdag 17 oktober 2014 was het Schrijf-ze-Vast-Dag met dit jaar als thema: ‘my body, my rights’. Ook onze school nam dit jaar opnieuw deel aan deze actie door massaal brieven de schrijven.

religieuze leiders beslissen vaak wat het beste is voor anderen. Met de campagne My Body My Rights wil Amnesty International daarin verandering brengen. De Schrijf-ze-VRIJdag op 17 oktober was daar het uitgelezen moment voor! De schrijfactie tijdens de middagpauze kon op heel wat belangstelling rekenen: 407 (!) brieven werden verstuurd! Bedankt aan alle leerlingen en leerkrachten die een brief schreven. Ook een pluim voor de leerlingenraad voor het mee organiseren van deze schrijf-ze-vrijdag.

Zelf kunnen beslissen of je wil trouwen en vooral met wie. Zelf kunnen beslissen of/ en wanneer je kinderen wil. Zelf kunnen beslissen over je gezondheid en hierover informatie kunnen krijgen. Vrij van seksueel geweld kunnen leven. Het zijn allemaal seksuele en reproductieve rechten. Het zijn mensenrechten die ons allen toekomen. In heel wat landen is hiervan nochtans geen sprake. Overheden, ouders of

We schreven naar de autoriteiten van Zuid-Afrika om aandacht te vragen voor de grote moedersterfte, veroorzaakt door de discriminatie in de gezondheidszorg en de gebrekkige infrastructuur, en naar El Salvador waar het totale verbod op abortus al veel vrouwenlevens heeft geëist. Wil je op de hoogte blijven van de activiteiten van Amnesty en de resultaten van de schrijfacties of zou je graag nog meer mensen helpen? Kijk dan eens op de site van Amnesty International: www.aivl.be. Magda Rogiers (lkr.)

Recht op seksuele gezondheidszorg We hebben allemaal het recht om beslissingen te nemen over ons lichaam. Maar overal ter wereld wordt de vrijheid van mensen om dergelijke beslissingen te nemen aan banden gelegd: door regeringen, gezondheidswerkers, familieleden, enz. ‘My Body My Rights’ is de wereldwijde campagne van Amnesty International om de controle op en de criminalisering van seksualiteit en reproductie een halt toe te roepen. De stem van kinderen en jongeren wordt doorgaans buiten deze debatten gehouden. Beslissingen over hun lichaam en hun rechten worden maar al te vaak door anderen genomen. Volgens Amnesty International kunnen jongeren daarom een sleutelrol spelen als drijvende kracht achter deze campagne.

In 1994 kwamen regeringsleiders van verschillende landen tot een internationaal akkoord over bevolking en ontwikkeling. Ze beloofden om meer aandacht te besteden aan het recht van elk mens op seksuele gezondheidszorg. Nu, twintig jaar later, worden die rechten van 1,8 miljard jongeren helaas nog steeds geschonden. Jongeren die geen juiste informatie krijgen lopen een groter risico op seksueel geweld, raken sneller ongepland zwanger en lopen vaker seksueel overdraagbare aandoeningen (SOA’s) op. Wie niet zelf mag beslissen over zijn eigen lichaam heeft doorgaans ook minder toegang tot onderwijs en werk. Seksuele en reproductieve rechten kunnen alleen ‘echt’ worden als we de culturele normen van een samenleving beter leren begrijpen. Gelukkig zijn culturen dynamisch en kunnen ze openstaan voor verandering. Amnesty International ziet hierin een kans om wereldwijd een cultuur van respect voor deze mensenrechten te creëren. (uit campagnetekst Amnesty International)

In beeld: dag van de jeugdbeweging

5

Een reizende school

Dwars door Europa Vierdes naar Trier in Duitsland

Eindejaarsreis in Turkije Midden in de nacht van donderdag op vrijdag vertrokken we. Onze laatstejaarsreis naar Turkije zou fantastisch worden! Om eerlijk te zijn durfde ik er niet te veel van verwachten, want uit ervaring blijkt dat hoge verwachtingen vaak zorgen voor grote teleurstellingen. Maar een teleurstelling werd het allerminst. In de plaats daarvan was onze eindejaarsreis er één boordevol leuke verrassingen. We hebben enorm veel amfitheaters en oude badsteden uit de Klassieke Oudheid gezien. Maar het was toch Pamukkale dat de grootste indruk op mij heeft gemaakt. Letterlijk betekent die naam het ‘kasteel van katoen’; in werkelijkheid is het een berg met kalkterrassen die natuurlijk zijn ontstaan. Het was een reis met veel verplaatsingen. We hebben in een 4-tal hotels gelogeerd, elk met zijn eigen charmes. In het eerste hotel hadden we een zwembad met glijbanen, in een ander een sauna en een Turks stoombad, en een derde boodt een hamam. Over het eten mochten we ook niet klagen, ik ben zelfs verlekkerd geworden op de natte cakes ... De uitstapjes naar steden zijn mijn beste herinneringen. We kregen dan een paar uur vrije tijd. In Alicante, de eerste en de laatste dag, hebben we in kleine groepjes de buurt verkend. Er waren daar veel verleidelijke winkeltjes en ik kocht er thee en een lamp. Mijn boodschap aan de lagere jaren? Ga zeker mee op eindejaarsreis, het is een ervaring die je meeneemt voor je leven. Bovendien maak je zelfs na zes jaar op Sint-Pieters nog nieuwe vrienden en je leert enkele leerkrachten op een leuke manier beter kennen. Aarcia De Man (6MWI)

Het weekend van 11 en 12 oktober werd er één om nooit te vergeten. Met de leerlingen uit de vierdes trokken we naar Trier, de oudste stad van Duitsland. Het weekendje weg vroeg wel wat energie: op zaterdagmorgen werden we reeds om 6.45 u. aan de Watersportbaan verwacht. Na een lange busrit kwamen we aan in de jeugdherberg, prachtig gelegen aan de Moezel en op wandelafstand van het centrum. Bij het inchecken was van de Duitse Gründlichkeit wel weinig te merken. Het werd uiteindelijk sleuren met koffers en mevrouw Deras mocht de kamers opnieuw indelen. Meneer Cool, mevrouw Cherroudi en meneer Cardon toonden ons de stad als volleerde gidsen: Porta Negra, Hauptmarkt, Dom, Liebfrauenkirche, amfitheater … gaven al hun geheimen prijs. Er gebeurden wel vreemde dingen onderweg: Valerie zag orka’s zwemmen in de arena, angstkreten werden geslaakt in de ondergrondse gangen van de thermen, we leken wel Hans en Grietje die i.p.v. broodkruimels “bolletjes” dienden te volgen, supermarktkarretjes dienden als vervoermiddel en kerken gesloten bleken. Of toch niet? Gelukkig was er ook voldoende tijd voor ontspanning. Je kon je medeleerlingen tijdens de vrije momenten echt op een toffe manier leren kennen. ‘s Avonds konden we genieten van een

6

vleesrijke maaltijd in de wijnstube van de heer Von Nell. Die meneer dacht verkeerdelijk dat we collectief doof waren. Hij schreeuwde ons (en dan vooral Jeroen van 4LAb) van alles toe in zijn allerbeste Duits, met hier en daar een woordje Nederlands. Onze kennis van de Duitse taal (we hadden amper 5 lessen gehad) bleek echter te beperkt om zijn verhaal volledig te kunnen volgen. Gelukkig maakte de gezellige locatie veel goed.

Eindejaarsreis in Griekenland Quotes leerlingen ‘Nooit gedacht dat het mogelijk was zoveel prachtige, zalige, hilarische en machtige dingen te doen en te zien in 10 dagen’.

Op zondag maakten we met z’n allen een wandeling door de Teufelsschlucht, een grote kloof in een prachtig herfstbos. Het was aandoenlijk om zien hoe meneer Cardon en mevrouw Vermeire in de achterhoede zorg droegen voor elkaar. Na 6 km droog weer, kregen we de laatste meters nog wat regen te verwerken, maar dat kon de pret in de bus niet bederven. Zonder file geraakten we heelhuids terug thuis.

‘De Griekenlandreis was een prachtige reis, begeleid door superleuke leerkrachten.’

Bedankt aan de begeleidende leerkrachten, en ook aan mevrouw Verdonck die dit jaar voor het laatst de Trierreizigers kwam uitwuiven.

‘Vrienden voor altijd, herinneringen voor het leven.’

Valérie Vandekerckhove, (4ECb), Matthias Van Liefferinge (4ECb), Chato De Veirman (4ECb) en Elke Deras (lkr.)

‘Mooiste reis van mijn leven met hilarische, verbazingwekkende en culturele uitspattingen.’

‘Griekenland was super! De Meteora waren fantastisch, zeker in de mist. Om nooit te vergeten.’ ‘Zelfs vanuit kikkerperspectief is Griekenland prachtig!’

‘De oudheid kwam tot leven.’

‘We gaven elkaar opdrachten. Iemand moest een dag in zijn pyjama lopen en een ander moest neervallen telkens er ‘dode vis’ werd gezegd. Hilarisch!’

Een reizende school

Turkije was fantastisch, met zowel de culturele uitstappen als de avonden bij Omi. De laatste dag deed je al terug verlangen naar de eerste. De sfeer, het eten, de ambiance maakten deze reis echt wel top. Vooral de tempels uitgegraven in de rotsen en de gezonken stad vond ik echt de moeite. Ik vond het een zeer leuke reis. Soms was het best wel lastig, omdat we zo vroeg moesten opstaan, maar dat hoorde erbij. Ik vond de vele plaatsen die we bezocht hebben allemaal zeer de moeite, maar het leukste voor mij was de sfeer. Ik vond het enerzijds jammer dat deze eindejaarsreis in het begin van het schooljaar georganiseerd wordt, maar dit is anderzijds eigenlijk zeer goed, want hierdoor zijn de banden tijdens het schooljaar veel sterker geworden. Ook waren het leuke leerkrachten, waarvan (en waarvoor) we veel respect kregen.

Een onvergetelijke reis met fantastische mensen en momenten om nooit te vergeten.

gezien en soms moet je verder kijken dan je neus lang is. Het zijn vaak de details die het meest waardevol blijken.

Ik had niet gedacht dat Turkije zo mooi was.

De busritten waren altijd wel plezant met onze twee “piloten” van dienst: de tweeling Sioen.

Pamukkale was prachtig om te zien! Er zijn waarschijnlijk weinig plaatsen die toegankelijk zijn voor het publiek en toch zo mooi blijven. Het was een onvergetelijke reis, vooral Pamukkale vond ik prachtig. Het was een week vol sfeer en plezier. ‘…….’ Voor zo’n reis zijn er geen woorden.

Zeker een topreis en voor herhaling vatbaar. Elkaar insmeren met modder: Zalig! Ghengiz we love...

Het mooiste vond ik de zonsondergang in Pamukkale.

Ik heb een supertoffe zeventiende verjaardag kunnen vieren in Turkije. Het groepsgevoel was ook de max en het was een buitengewone, fantastische reis.

Turkije heeft veel culturele pareltjes die nog ontdekt moeten worden. Wij hebben er veel prachtige dingen

Turkije was een zeer boeiende, leerrijke maar vooral een supertoffe reis!

7

Een sportieve school

Start to sport Sportsprokkels Sportontmoetingsdag eerstes Ook dit schooljaar stapten de eerstes naar de Blaarmeersen om er elkaar beter te leren kennen. Het was een heerlijke dag: de weergoden waren ons goed gezind, de leerlingen waren dolenthousiast en de klassenleraren keken ernaar uit om hun pupillen beter te leren kennen. De kennismakingsspelen in de voormiddag werden begeleid door gemotiveerde vijfdes en zesdes. Na een picknick op het strand startten de namiddagactiviteiten: tussen 4 vuren, kinball, strandspelen. En voor wie het aandurfde: een plons in het water. Het werd een geslaagde dag! Alle leerlingen keerden moe maar voldaan terug naar huis. SNS, middagsport en SVS Heel wat leerlingen schreven zich in voor Sport Na School (SNS), om na de schoolu-

ren te sporten met vrienden of vriendinnen. Met hun SNS-pas kiezen ze zelf wat, waar, wanneer en hoeveel ze willen sporten. Er is een ruim aanbod aan niet-alledaagse activiteiten zoals padel, taekwondo, kickboksen ... Leerlingen die deze kans gemist hebben kunnen zich alsnog in januari inschrijven voor deelname in het tweede semester. Meer dan honderd leerlingen kozen voor een gezonde, sportieve ontspanning over de middag en schreven zich in voor een middagtraining: dans, volleybal,ropeskipping, turnen, basket of unihockey. Ook dit schooljaar zullen we weer deelnemen aan verschillende SVS-activiteiten. Die vinden op een woensdagnamiddag plaats en worden aangekondigd in Blauw Gebriefd en via Smartschool. Op 5 no-

SVS basketbal 3-3 Op woensdag 5 november namen we deel aan SVS basketbal 3-3. We begonnen aan de eerste match tegen de meisjes van Sint-Paulus en wonnen met 16-1. Daarna speelden we tegen twee sterke ploegen van de Middenschool Voskenslaan en verloren beide matchen. We deden ons uiterste best en eindigden uiteindelijk derde in onze reeks. We moesten nog strijden voor de vierde plaats in de eindrangschikking en kwamen uit tegen een derde ploeg van de Middenschool Voskenslaan. En ja, we zijn geslaagd in onze missie! We hebben zelfs onze trucjes kunnen showen. Dank u wel mevrouw Van Wambeke, we beleefden een leuke namiddag! Robbe Dierickx (1A1)

Winst op sportwedstrijden Enkele leerlingen stonden de voorbije maanden op het podium. Proficiat voor jullie sportieve krachttoeren. In Oostende had zondag 16 november het Belgisch kampioenschap Masters (individuele competitie) plaats en er stonden twee leerlingen op het podium. Eva Van Belleghem (5MWI) haalde goud op het onderdeel triples springen bij de 15 +. Ze deed 152 triples na elkaar (waarbij ze dus bij elke sprong haar touw telkens drie keer ronddraaide). Eva springt bij Sportac Deinze. Maïtée Union (2GL1) haalde brons bij de beloften op 3 min. uithouding. Zij liep binnen drie minuten 425. Maïtée springt bij Sipiro.

8

Tijdens de herfstvakantie won het jeugdteam van VDK Gent op de Champions League jeugdvolleybal. Bij de U15 VDK Gent spelen enkele van onze leerlingen: Hannah Reyné (3WE), Nel Demeyer (2LA), Emma Bruggeman (3GLB) en Rachel Decuyper (3LaB2). Hun coach Siel Verbeurgt aan het woord: ‘Na een vlotte winst in de kwalificatie op maandag in de eigen Edugo Arena kreeg ons avontuur een succesvol vervolg op woensdag op de eindmanche in Puurs. In de finale tegen Schriek ging de eerste set nog verloren, maar herstelden de meisjes zich vlot met als apotheose een 15-8 winst in de tiebreak.’ (naar: Laatste Nieuws, 6-11-14)

vember speelden Louise De Geest (1A2), Robbe Walrave (1A4), Emile Vereecken (1A4) Tijl Belsack (1A1) en Robbe Diericks (1A1) basket 3-3 tegen andere scholen en genoten van een enthousiaste, sportieve namiddag.

hen werden gereserveerd. Een waaier aan sporten in doorschuifsysteem kwam aan bod. En de dag eindigde met een reuzeestafette waarin de klassenleraren als poppen werden aangekleed. Wie behaalde de wisselbeker? 1A7! Dikke proficiat!

Teambuilding vijfdes Op donderdag 18 en vrijdag 19 september vertrokken de vijfdes voor hun 2-daagse teambuilding naar de Ardennen. O.l.v. hun leerkracht verlegden de klasgroepen hun grenzen en werkten samen om bepaalde doelen te bereiken. Dit jaar trokken we naar een nieuwe locatie. Een pikdonkere tunnel van 450 meter leidde de leerlingen naar een oude mijngroeve. Netklimmen, rappel, via ferrata, death ride, ... De adrenaline stroomde door de aderen. Daarnaast verkenden de vijfdes de omgeving tijdens een oriëntatietocht en een vlottentocht.

De tweedes stapten naar het G.U.S.B. aan de Watersportbaan. Daar stonden verschillende sporten op het programma zoals: judo, recreatief zwemmen, hockey … en nog zo veel meer.

Sportdag zesdes Donderdag 18 september trokken de zesdes naar zee en beleefden een voormiddag op het water met raften in rubberboten, golfsurfen en brandingskayak. De namiddag vulden ze in met strandspelen. Sportdag eerstes tot vierdes We hadden alweer geluk, de zon was volop van de partij! De eerstes beleefden hun sportdag op school: de enige dag waarop alle grote ruimtes van de school uitsluitend voor

De derdes genoten van een heuse avonturentrophy, eveneens aan de Watersportbaan. Kayak, vlottenbouw, teambuilding … De foto’s op de website tonen duidelijk aan hoeveel plezier ze hebben beleefd. De vierdes vertrokken naar de Blaarmeersen en maakten er een halve dag lang kennis met 6 disciplines atletiek. Heel wat leerlingen wisten hun grenzen te verleggen. De andere halve dag probeerden ze boogschieten, highland games, mountainbike en kinball. Langlauf te Sankt Vith eerstes Vorig jaar is het niet gelukt, maar wie weet lukt het ons deze keer wel om in januari of februari de latten aan te binden. Aan allen een gezond en sportief 2015 toegewenst! Karen Van Wambeke (lkr.)

Een actieve school

Ontdekt ... Onze toekomst ontsluierd

Leven als een blinde

In de week van 17 november kregen de derdejaars bezoek van een blinde en slechtziende. Hun getuigenis sloot aan bij de lessen biologie en godsdienst. Veel leerlingen waren verwonderd en geraakt door het verhaal van deze mensen. Een greep uit de reacties van 3ECa1 en 3ECb. ‘Ik vind het sterk dat die blinde mevrouw zo positief ingesteld is. Ik leerde veel bij en ben blij dat ze ons tips gaf om een blinde te helpen. Het verrast me ook dat slechtzienden zoveel hulpmiddelen hebben: een kleurendetector en zo …’ ‘Blind worden overkwam haar totaal onverwacht. Maar het leven stopt niet als je blind wordt, je kan veel dingen blijven doen, maar dan op een andere manier.’ ‘Ik leerde dat er voor veel wat er gebeurt in je leven, een uitweg is, als je er maar een positieve draai aan geeft.’ ‘Wat me raakte was dat die persoon ooit goed had kunnen zien en door een operatie stilaan blind werd. Dan nog de moed hebben om je leven zinvol door te brengen en veel dingen anders aan te pakken is bewonderenswaardig.’ ‘Ik leerde veel bij over de verschillende oogaandoeningen en hun oorzaken, vooral door de verschillende brillen die het afwijkend gezicht weergaven. Er zijn ook veel hulpmiddelen waardoor blinden en slechtzienden toch nog zelfstandig kunnen leven.’ ‘Als ik nu een blinde man of vrouw in het station zie, zal ik hen durven aanspreken en hulp bieden.’ ‘Het raakte me dat ze zo open vertelden over hun beperking. De ene persoon is al sinds haar 17de blind. De wachtlijst voor een geleidehond is zeer lang: 3 jaar. Ik zal zeker onthouden, als je een blinde of slechtziende helpt, je de hand van de blinde altijd op een leuning van een stoel of een deurkruk moet leggen en alle drempels of trappen moet meden bij het stappen.’ Marthe Noël (lkr.)

Tijdens de tweejaarlijkse Vlaamse Wetenschapsweek vinden in universiteiten, hogescholen en wetenschappelijke instellingen heel wat leuke wetenschappelijke workshops plaats. Onze vijfdejaars proefden van een boeiend aanbod, van biologie tot chemie, over geschiedenis of milieu, psychologie, recht … Met Wetenschap in de Kijker kunnen leerlingen van het secundair onderwijs wetenschappelijk onderzoek van uiteenlopende aard uitvoeren. De Vlaamse overheid wil de interesse voor wetenschappen en technologie stimuleren. In een maatschappij die steeds verder evolueert naar een kennismaatschappij kan de popularisering van de wetenschap het maatschappelijke draagvlak voor wetenschap, techniek, technologie en innovatie alleen maar versterken. Zo trokken enkele vijfdejaars naar de hogeschool Odisee (voorheen KAHO). In een workshop mochten onze leerlingen zelf aan de slag om met installaties uit te testen in hoeverre de wetten van Newton ook in de praktijk kloppen - belangrijk in de wereld van de logistiek. De capaciteit van automatische magazijnen wordt immers begrensd door de versnellingen die de magazijnkranen kunnen verdragen. Andere leerlingen brachten een bezoek aan de rechtsfaculteit van de Universiteit

Gent. Hoewel “De rechten van de mens” de basis vormen van de rechtsstaat, zijn ze niet absoluut. Sommige beperkingen van mensenrechten zijn toegestaan, andere niet. Is het verbieden van het dragen van een boerka een schending van de mensenrechten? Is het weigeren van holibi’s om een kind te adopteren discriminatie? In deze juridische workshop ervoeren leerlingen de complexiteit van ons rechtssysteem. Tijdens deze wetenschapsweek staat natuurlijk ook de toekomstige technologische evolutie centraal. In het splinternieuwe groene huis van het labo energie van de hogeschool Odisee ontdekten onze leerlingen alles over energie-efficiëntie. Enkele vijfdejaars trokken liever de culinaire tour op. Aan HoGent maakten ze kennis met het productieproces van artisanaal roomijs. Een workshop om van te watertanden. Het geproduceerde roomijs werd sensorisch geanalyseerd en berekeningen werden uitgevoerd. Tot slot leefden de leerlingen met feeling voor marketing zich uit aan de Arteveldehogeschool. Welke commerciële troeven bieden kleuren voor een onderneming? Wat is een doordacht kleurgebruik? In een workshop marketingstrategieën werd geëxperimenteerd om de consument nog meer te verleiden. U bent gewaarschuwd. Een halve dag later en nieuwe inzichten rijker trokken we terug naar de schoolbanken. Deze editie was een succes! Wij kijken alvast uit naar de volgende wetenschapsweek over twee jaar. Wim Buysse (lkr.)

Vierdes op klasbezinning

In oktober trokken alle vierdes per klas een dag naar de abdij van Drongen. Tijdens klasgesprekken en spelletjes stonden leerlingen stil bij zichzelf en de klas. Een boeiende dag waarover enkele leerlingen van 4LAb getuigen. • Ik vond de bezinningsdag een zinvolle dag omdat ik mijn klasgenoten op een andere manier heb leren kennen. • Ik vond het super om tijdens een wandeling te praten met iemand die je niet zo goed kent of die je tegenpool is. Het was zeker zinvol om je klas beter te leren kennen en ook jezelf.

• Het was interessant om te weten te komen hoe de anderen over jou denken. • Ik heb eens ernstig gepraat met mensen waar ik normaal niet veel mee praat. Ook leerden we onszelf beter kennen. Anderen zeggen wat ze van je vinden en daar denk je zelf ook eens over na. • We leerden elkaar nog beter kennen, waardoor onze klassfeer nog hechter is geworden. Ik heb het gevoel dat iedereen nu echt met iedereen omgaat. • Zo’n activiteit is zeker zinvol om de klassfeer te bevorderen. Het was jammer dat het zo snel voorbij was. Patricia De Cock (lkr.)

9

Een actieve school

In beeld

10

Nieuws uit de klas

Geboeid door geschiedenis Billy Joël verzamelde eind jaren ’80 in het lied ‘We didn’t start the fire’ bekende figuren, culturele feiten en wereldschokkende gebeurtenissen die zijn jeugd en leven tot dan hadden beïnvloed. De zesdejaars kregen in de les geschiedenis de taak om uit hun eigen recente geschiedenis (1997- 2014) enkele, volgens hen, gedenkwaardige feiten op te vissen en te becommentariëren. Welke gebeurtenissen die ze al dan niet bewust meemaakten vinden ze (nu nog) belangrijk? We beleven allemaal geschiedenis op onze eigen manier. Ons ‘collectief ’ geheugen werkt vrij selectief, we vergeten snel, zelfs ‘wereldschokkende’ gebeurtenissen. Een persoonlijke herinnering kleurt ons verleden ook sterk, zo blijkt. Duik je met de historische bril van achttienjarigen even mee de recente geschiedenis in? Het resultaat is een boeiende mix van dramatische gebeurtenissen, ludieke momenten en hartverwarmende nostalgie.

1997: Harry Potter Op 10 januari 1997 zag ik het levenslicht. Als jonge snotter hechtte ik natuurlijk nog niet zo veel belang aan wat er zich rond mij afspeelde. Daarom ook dat het ongeval van prinses Diana niet echt levensbepalend was in mijn geval. Het eerste boek van Harry Potter was dat dan weer wel. Op 30 juni 1997 presenteerde J.K. Rowling immers het eerste van een zevendelige reeks van razend succesvolle boeken, ‘Harry Potter en de steen der wijzen’. In juni 2008 waren er wereldwijd al meer dan 400 miljoen exemplaren verkocht in 67 verschillende talen, leert Wikipedia mij. De boeken kenden een ongelofelijk succes, de laatste vier waren nota bene de snelst verkopende boeken aller tijden. Ikzelf heb enkele “Potterboeken” gelezen in mijn tienerjaren, maar het waren evenwel de films die mij het meest konden bekoren. Die zijn immers een tikkeltje toegankelijker voor een jonge tiener als ik. Je waande je na het zien van de films al Harry Potter op de speelplaats en gebruikte allerhande spreuken om je klasgenootjes schrik aan te jagen. Alhoewel ik niet de grootste filmfanaat was/ben, stond ik voor een Harry Potterfilm meteen te springen. Het hielp dat ook mijn broer, zus en papa ze ook ontzettend leuk vonden. Eén probleempje: zij wilden de films in het Engels zien, ik had in het begin liever de Nederlandstalige versie. Maar dat kwam later wel goed hoor, die Engelstalige versies zijn ook ontzettend goed. Simon Van Glabeke (6MWE) September 1998: Google opgericht In 1996 richten 2 postdocstudenten van Stanford University, Larry Page en Sergey Brin, een zoekmachine op die de naam ‘Backrub’ krijgt. Ze wordt een jaar lang gebruikt op de Stanford University en na een jaar verandert de naam in ‘Google’. Uiteindelijk werd Google op 4 september 1998 als nv geregistreerd. Dit heeft niet alleen mijn leven beïnvloed, maar ook dat van vele anderen. Het opende de weg naar het World Wide Web door het veel toegankelijker te maken. Dit heeft mij en miljoenen anderen de voorbije jaren bijzonder veel tijd bespaard. Ik geloof dat Google een grote bijdrage heeft geleverd tot het internetgebruik van de laatste jaren en op die manier misschien wel tot onze manier van samenleven. Of dit nu uiteindelijk zo’n goed nieuws is weet ik echter niet. Jonathan Vroman (6EWI)

2002: Gigantische waterijspakketten onder Marsoppervlak De Mars Odyssey is een ruimtesonde die in 2001 in de ruimte werd gestuurd, met als doel de chemische structuur van Mars onder zijn aardoppervlak te onderzoeken. Hij kwam op 23 oktober 2001 aan in de atmosfeer, maar moest nog in gereedheid gebracht worden en daarvoor ook nog maoeuvreren voor hij kon beginnen aan zijn missie. Dat gebeurde in februari 2002. Dit was de eerste keer in de geschiedenis dat we een chemische kaart van het oppervlak van Mars vastlegden. Ik nam deze gebeurtenis omdat ik van sciencefiction hou en dus verzot ben op andere planeten en het heelal. Het was vroeger mijn droom om astronaut te worden aangezien ik verzot ben op de ruimte, zeker na dit nieuws over de mogelijkheid om Mars te koloniseren. Thomas Lersch (6WEWI8) 2002: Warmste jaar ooit 2002 was volgens metingen het warmste jaar ooit op het noordelijk halfrond, met in België januaritemperaturen tot 13,6 graden en in juni temperaturen tot bijna 32 graden. De temperaturen lagen wereldwijd bijna een graad hoger dan gemiddeld. Volgens sommige mensen is dit toevallig of is het net leuk dat het wat warmer wordt in België, maar dat is het eigenlijk niet. De temperaturen stijgen steeds meer en dit komt hoofdzakelijk door de groeiende concentratie broeikasgassen in de lucht. De gevolgen van de opwarming van de aarde zullen volgens vele wetenschappers catastrofaal zijn en vele mensen het leven kosten. Het Kyotoverdrag in 1997 was dus nog niet voldoende om het klimaat te beschermen. De opwarming van onze aarde mag naar mijn mening echt niet verder evolueren zoals nu. We kunnen reeds naar de maan en binnenkort waarschijnlijk ook naar Mars, maar we kunnen nog niet eens voor onze eigen wereld zorgen! ‘The time to act is now!’ Mathias Van Severen (6WEWI6.2) 2003: homohuwelijk in Belgiê Sinds 1 juni 2003 is België het tweede land ter wereld (na Nederland) waar het mogelijk is dat twee personen van hetzelfde geslacht burgerlijk huwen. Voor hen gelden dezelfde rechten en plichten als bij een ‘klassiek huwelijk’. Vanaf 2006 mogen 2 mensen van hetzelfde geslacht ook kinderen adopteren. Ik vind het heel goed dat deze wet werd ingevoerd. Deze mensen kunnen nu eenmaal niet kiezen van wie ze houden. ‘Homo zijn’ is geen keuze. Ik denk,

als men zou kunnen kiezen, dat iedereen ervoor zou opteren om ‘normaal’ te zijn, gewoon om al de problemen en verwijten te vermijden. Het doet me ook denken aan een liedje van Macklemore: ‘Same love’. Dit is een fantastisch lied met een supermooie boodschap in de tekst. Manon Monteyne (6WEWI8) 2005: Joseph Ratzinger wordt paus Hij volgde Johannes Paulus II op en is de 265e paus van Rome. Benedictus XVI gaf bij zijn eerste audiëntie uitleg over zijn naamkeuze. Hij verwees hierbij naar Benedictus XV, die de Kerk door de woelige tijd van WO I leidde, en daarom ook wel de "Vredespaus" wordt genoemd. Benedictus XVI wou naar eigen zeggen trachten de vrede te bevorderen. Hij veroordeelde vele schandalen in het openbaar en legde hiervoor ernstige straffen op. Op het einde van zijn ambtstermijn kwamen er ook pedofilieschandalen aan het licht binnen de Kerk en de Rooms-katholieke Kerk bereikte een dieptepunt. Ook in onze streken is de Kerk niet meer zo populair, met als gevolg dat vele kerken in Vlaanderen hun deuren moeten sluiten of dat kerken een andere bestemming krijgen. Als kind keek ik wel erg op naar de paus, zeker als gelovig iemand. Zonder het te beseffen heb ik de hele loopbaan van deze man als paus meegemaakt. Ik heb op de televisie zijn aanstelling gezien en ik heb ook gezien hoe hij aftrad en de fakkel doorgaf aan onze nieuwe paus Franciscus. Marie-Astrid Scheire (6LWEWI6) 2013: gifgasaanvallen Syrië Vorig jaar in augustus werden enkele wijken en dorpen ten oosten van de Syrische hoofdstad Damascus getroffen door bombardementen. Bij deze aanvallen is er ook gifgas gebruikt. De gebieden die getroffen zijn, waren in handen van de Syrische rebellen, en dus is president Assad vermoedelijk verantwoordelijk voor deze gifgasaanvallen. Het aantal doden wordt geschat op enkele honderden of zelfs duizenden. Het is werkelijk verschrikkelijk dat zulke dingen in onze tijd nog steeds gebeuren. Het is een gruwelijke manier om aan je eind te komen en absoluut onmenselijk. Aan zulke praktijken zou onmiddellijk een einde moeten komen. Het contrast tussen onze levensstijl en de toestand in Syrië is enorm.Wij bekommeren ons om de kleinste dingen die verkeerd gaan, terwijl daar mensen in angst, oorlog en onzekerheid over de toekomst leven. Ik vind het altijd pijnlijk om daarbij stil te staan. Elien Ledegen (6WEWI8)

2014: 50 jaar migratie uit Turkije Als afsluiter iets over het begin van mijn leven. Van duizenden levens. Ik ben als Turk geboren in België. Mijn oma en opa kwamen samen met de 3-jarige Telli en 1-jarige Mehmet in het jaar ‘74 naar België. Mijn opa hielp hier aan de beplanting van de E40 en mijn oma deed het huishouden. Ze zouden hier samen geld verdienen, en dan terugkeren. Dit maakten de andere Turken en Marokkanen, die in 1964 naar België immigreerden, zichzelf ook wijs. 50 jaar na de eerste migraties denkt iedere migrant nog steeds hetzelfde. Je mist je land van oorsprong. Ook al heb ik er zelf nooit gewoond, ik mis het. Voor alle duidelijkheid: ik ben even trots op mijn Belgische identiteit als op mijn Turkse. In beide landen ken ik meer voordelen dan de anderen, maar ik krijg ook meer vooroordelen te verwerken. Hier ben ik een buitenlander en in ‘mijn’ ander land een Vlaming. Mijn hart is gesplitst in twee culturen. Ik eet even graag frietjes als pitta. Ik weet evenveel van het Christendom als over de Islam. Ik droom zowel in het Nederlands als in het Turks. Doe er nog eens 50 jaren bij, ik ben en blijf de zoon van een gastarbeider. Ik blijf een dubbele identiteit behouden, letterlijk en figuurlijk. De laatste tijd komt het ook meer voor dat jonge Belgische Turken terugkeren naar Turkije. Ze vinden hier gewoon geen werk. Het is nu eenmaal economische crisis, men geeft uiteraard de voorkeur aan iemand van ‘eigen volk’. Ik begrijp dat en neem het niemand kwalijk. Wie ik niet begrijp zijn de 249.999 Turken die hier na 50 jaar nog steeds zitten. Vraag je me waar ik thuishoor, in Turkije of in België? Mijn antwoord: in geen van beide. Ik voel me even weinig hier thuis als in Turkije. Op 23 oktober vertrek ik, voor eventjes, naar “mijn land” op retoricareis. Het enige moment dat ik me thuis zal voelen is onderweg, dat weet ik nu al. Tussen België en Turkije. Tussen Gent en Istanboel. Mijn land is het tussenland, ik ben er niet geboren en zal er ook niet doodgaan, maar ik leef er elke dag. Ik zit erin vast, maar wil er ook niet uit geraken. Ik blijf zowel gast als gastheer. Ik speel beide rollen, dat blijft het veiligst. Bilal Nalli (6WEWI6.2)

11

Vanuit de lessen

Buiten de les kleuren Jong geleerd is oud gedaan

Debating Day

Ik ben Lowie, 11 jaar, de ‘kleine’ broer van Laure, Lukas en Silke Bouckenooghe die op Sint-Pieters zitten: een hele collectie! Met de klas van Laure (5LWi8) mocht ik onlangs mee naar een klassiek concert in de Bijloke.

kend om al die mensen van zo dichtbij te kunnen zien zingen en muziek maken. Op het eind werd er wel 10 minuten geapplaudisseerd en dat was het ook waard. Ik heb echt zeer veel geluk gehad dat ik mee mocht.

Het extra ticket was eigenlijk voor mijn mama of papa, maar ze konden allebei niet. Dus mocht ik hen vervangen! Die zaterdagavond reden we met de fiets naar de Bijloke. Daar stond ik dan in mijn kostuumpje tussen al die leerlingen van SP. We hadden eerst een plaats waar ik niet zo goed kon zien. Daar maakte mijnheer Buyse zich wat ongerust over. Dus ging hij op zoek naar betere plaatsen: en ja hoor, ik mocht op de vijfde rij plaatsnemen met grote zus Laure. Het was zeer indrukwek-

Na het concert zei Laure tegen mij dat ze nog eens met de school naar een concert zou gaan. Toen ik op de tickets keek, zag ik dat het tickets waren voor de eerste rij. Ik wou dus direct terug meegaan naar het volgende concert, een jazzconcert. Want dat wil ik wel een keer meemaken: een heel concert op de éérste rij! Maar niet alleen daarom, ook omdat ik het zeer leuk vond. Lowie Bouckenooghe

Nieuw op school: breiclub Onze breiclub is gewoon “de max”. We breien allen iets anders, zo kunnen we van elkaar leren. Het is er leuk, gezellig, leerrijk, sfeervol ... Wat zijn we zoal aan het maken? Zara is een tasje aan het breien, Anke een trui en Margot een pennenzak. Als ik het kort samenvat is deze club een perfecte plaats om te ontspannen, bij te leren en handig bezig te zijn!

De dag na de sportdag, kregen de zesdes ook een fikse portie hersengymnastiek … in het Engels. Zes jonge coaches, native speakers, waren de avond voordien speciaal uit London afgereisd om onze zesdejaars de kneepjes van het debatteren bij te brengen. Per klasgroep werd in de voormiddag op een speelse manier aangeleerd hoe je kunt argumenteren volgens het REAL schema: je begint met Reason (formuleren van het argument), vervolgens breid je de redenering uit en je ondersteunt ze met Examples en Analysis, en je sluit af door terug te grijpen naar de hoofdstelling met een Link. Ook de spelregels van het debat, georganiseerd volgens het Engels parlementair systeem, werden uitgelegd en ingeoefend: proposition en opposition, het aanvaarden of afwijzen van een tegenargument, enz. … De leerlingen leerden ook om een thesis te verdedigen die niet noodzakelijk met hun eigen overtuiging strookte. Ook als oppositie in een debat moet je immers zinnige argumenten kunnen verzinnen en bovenal de fouten of inconsequenties in de redeneringen van de tegenpartij opmerken en aanvallen. Sommige leerlingen gingen helemaal op in het debat (“I totally disagree!”) en argumenteerden meedogenloos waarom een medeleerling uit de mand van de luchtballon moest worden gegooid om hun eigen hachje te redden. In de namiddag werd per klas een minidebat gehouden waarin leerlingen een standpunt moesten verdedigen over een actueel onderwerp in verband met politiek, onderwijs, maatschappij of cultuur – you name it! Het was een vermoeiende dag die veel inspanning vergde van de deelnemers, maar hen ook het gevoel gaf dat ze zich al goed in het Engels uit de slag kunnen trekken. Onze vijfdes mogen zich dus al voorbereiden op een volgende editie. De waarde van het debat, als onderdeel van de democratische besluitvorming, staat immers buiten kijf. Mia Vandenbossche (lkr.)

Roxane Cruyt (1A6)

Op weg met de taalkemelbus

In Memoriam: Luc De Vos In een ver verleden voetbalde ik met Luc de Vos op de speelplaats van St.Lievens. In een recenter verleden zagen we elkaar soms tussen Wippelgem en Wachtebeke, en tussen pot en pint werden dan allerlei plannen gesmeed. Zo vertaalde ik ooit met een stel leerlingen zijn beroemdste song "Mia" naar het Latijn, lang voor die in 2008 door de Capilla Flamenca zou worden uitgebracht in de taal der Romeinen. Er volgden nog vertalingen, en hij was daar telkens heel blij mee, want het Latijn lag hem nog steeds na aan het hart. En ook de jeugd. Het is er nooit van gekomen ze uit te geven. En evenmin is het gelukt om hem op school te laten optreden. Misschien had hij een wat te ruig imago? Een gemiste kans wellicht. Het mooiste wat Luc in mijn ogen ooit geschreven heeft waren enkele verloren lijn-

12

tjes in een artikel van Zone 09. Over poëzie. In de les Latijn hebben we er vaak flink over gediscussieerd: wat is nu de essentie van poëzie? En is wat Vos daarover pleegt pure nonsens of juist bijzonder lucide? Ik neig naar dat laatste. Misschien maakt zijn programmatorisch gedicht de rest van de wereldliteratuur inderdaad wel wat overbodig! De kern van de poëzie

ik was vergeten waar de muizenval stond tot ik er zelf in trapte en dat is de kern van de poëzie



Luc De Vos

Ad maiorem gloriam tuam, amice! Kris Buyse (lkr.)

De Vlaamse Overheid vraagt dat iedere school een heus taalbeleid voert. Daarom zetten we dit jaar volop in op schooltaalwoorden. Wat zijn dat in hemelsnaam? Het zijn woorden die vooral in leersituaties aan bod komen. Dat kunnen vaktaalwoorden zijn (zoals condensatie, peristaltiek), maar ook abstracte begrippen die leerlingen op school nodig hebben (zoals afleiden, een functie) of “geniepige” woorden (zoals desalniettemin, ondanks, afgezien van). Wil je op school kunnen volgen, goede toetsen maken, leerstof begrijpen of buiten de school formele teksten kunnen schrijven of begrijpen, dan moet je die woorden kennen. Heel wat leerlingen in het eerste jaar maar ook later moeten die woordenschat nog verwerven en ook uitbreiden. En omdat we niet altijd goed weten over

welke woorden het precies gaat, heeft een artistieke collega de taalkemelbus ontworpen. Iedere leerkracht die tijdens de les of bij het verbeteren van taken, toetsen of proefwerken, op begrippen stuit die leerlingen niet echt kennen, kan die woorden in de taalkemelbus stoppen. Zo krijgen we een duidelijker beeld van de woordenschat van onze leerlingen en hoe we die kunnen verbeteren. Ook leerlingen kunnen ons op woorden wijzen die hen in de problemen brengen! Geef ze gerust aan je taalleerkracht, dan komen ze in onze bus terecht. Greet Nachtegaele (lkr.)

Nieuws uit de klas

Vanuit de lessen Esthetica

Seminarie zesdes

Het creëren van een “tableau vivant” brengt onze zesdejaars op een speelse en creatieve manier in contact met kunst. De zoektocht naar een leuk schilderij confronteert de leerlingen met (minder) gekende kunstwerken. Een goed tableau vivant vervaardigen vereist een scherpe blik: wat maakt het schilderij tot wat het is? Wat is er zo uniek aan? Hoe zit het morfologisch ineen (compositie, kleurgebruik, licht en schaduw, …)? Een selectie:

Dit schooljaar worden er aan de zesdejaars vijf seminaries aangeboden: sport, digitale fotografie, mythologie, financiële educatie of multimedia. De laatste twee seminaries zijn nieuw in het programma en verdienen het om even voorgesteld te worden.

1: “A Lost Game”, onbekend - Tobias Mortier (6GL), Emily Martens (6GWEWI6) 2: “Judith en Holofernes”, Caravaggio - Hannah Claus, Bieke Bytebier, Jasmine De Baets (6WEWI6.1) 3: Onbekend - Leonard Wouters, Benoit Delabarre, Victor Corthals, Antoine Kina (6EMT); 4: “Vijf Weesmeisjes uit het Maagdenhuis” van T. Schwartze - Jasmien Dhondt, Paulien Van Audenaerde, Amber De Wilde, Robin Van de Velde, Jamie Willems (6EMT) 5: “American Gothic” van Grant Wood: Laurence Sinatti, Philippe Vanovenberghe (6LWEWI6) 1

Seminarie financiële educatie In het seminarie financiële educatie kunnen de leerlingen (vooral niet-economisten) zelf onderwerpen aanbrengen. Na het bespreken van de economische crisis, werd overgegaan op het thema “beleggen”. Ondertussen zijn we zo ver gevorderd in het thema dat begrippen als pegratio, koers/boekwaarde, free float, bèta, … geen geheimen meer voor ons hebben.

In januari beginnen we met een nieuw thema: dubbel boekhouden voor beginners. Handig voor zij die later eventueel toch economie willen studeren en/of overwegen een zelfstandig beroep uit te oefenen. Ook reeds lang aangevraagde thema's als sociale zekerheid, belastingen, … komen nog aan bod. Elke Deras (lkr.) Seminarie multimedia

We nemen zelfs deel aan het KBC-beursspel. Met € 100 000 virtueel startkapitaal beleggen we in echte aandelen en beleggingsfondsen. In een subcompetitie nemen we het tegen elkaar op.

2

3

4

Momenteel staat Anne-Laure De Meyer (6LWE) op kop. Ze heeft (op het moment van schrijven) reeds een vermogen verzameld van € 101 629, en dat op een maand tijd. Tjade Wollaert (6WEWI6.1) volgt op de tweede plaats (€ 100 645). Hierbij moet natuurlijk gezegd worden dat Tjade meer had kunnen halen, maar “mevrouw, op eindejaarsreis naar Turkije konden we niet dagelijks naar onze aandelen kijken”. Sommigen leerden al tot hun scha en schande dat aandelen verkopen niet altijd een goede optie is als er ook transactiekosten moeten worden betaald. Ook het “Fingerspitzengefühl” maakt (gelukkig) stilaan plaats voor gefundeerde analyses.

Het Gentse Sint-Pietersinstituut staat in rep en roer. Gijzelnemers houden er een tiental leerlingen en leerkrachten vast. Of waren het er meer? Want zeven leerlingen zijn vermist en niemand weet of ze in handen zijn van de gijzelnemers. Tot ze digitaal contact zoeken met de buitenwereld en deze langs het world wide web op de hoogte houden van de dramatische gebeurtenissen binnen de steeds beklemmender muren van SP. Titel: Gijzeling op SP. Ondertitel: Live te volgen via sociale media Volg het vanaf april live via Facebook, Twitter, tumblr. en YouTube. Jeroen Bert (lkr.)

In beeld: les techniek eerstejaars

5

13

Internaat

Internaatsleven Voor het eerst op internaat: twee eerstejaars getuigen Het internaat van SP is een heel gezellig en warm internaat. Elke woensdagnamiddag is er een leuke activiteit, o.a. bowlen, naar de bioscoop, naar de fitness ... Onlangs was er het Sinterklaasfeest waarbij de Sint op bezoek kwam! We kregen cadeautjes als we een opdracht goed hadden uitgevoerd. We kregen ook te horen hoe ‘flink’ we dit jaar al zijn geweest! En natuurlijk worden we goed geholpen bij het voorbereiden van onze proefwerken, net zoals thuis.We voelen ons heel goed op het internaat! Hopelijk komen er nog veel leuke dingen! Ellemijn Bonte (1A7)

Het was allemaal nieuw voor ons op internaat, maar door de goede sfeer waren we het hier snel gewoon.We zijn met het internaat ook al naar het concert van StuBru geweest. Dat was tof! Daarna zijn we met zijn allen naar het frietkot gegaan! Kortom, het is hier superleuk! Fauve Van herzeele (1A2)

Een warm internaat Ons internaat heeft plaats voor 47 meisjes van onze school. We zorgen voor een huiselijke sfeer en er is aandacht voor het individu en de groep. Door samen te leven, leren onze internen verantwoordelijkheidszin, sociale vaardigheden, respect hebben voor elkaar en onze omgeving. Vaste studiemomenten, opvolging van studieresultaten, aanleren van methodieken en het beantwoorden van vragen maken deel uit van onze leerbegeleiding. Een gezond evenwicht tussen studie en gevarieerde activiteiten staat voorop. Met onze dagstructuur, regels en afspraken geven we duidelijkheid over wat kan en niet kan. We gaan samen op zoek hoe we onze jongeren kunnen helpen. Ons dynamisch internaatsteam streeft naar een open en eerlijke relatie en een duidelijke communicatie met onze internen en hun ouders. We willen tijd maken voor een gesprek en evaluatie. Er is nog plaats op ons internaat … Misschien iets voor jou? Ben je benieuwd? Voor meer info en een rondleiding kan je contact opnemen met de internaatsbeheerder Ann Van Aken via 0495/50.60.52 of [email protected]

Hou alvast volgende data vrij vrijdag 8 en zaterdag 9 mei: schooltoneel door onze leerlingen 14

Vanuit de leraarskamer

De leraarskamer Nieuwe leerkrachten op Sint-Pieters Sinds 1 september kan je maar liefst 8 nieuwe gezichten bespeuren op onze school. Ze stellen zichzelf graag kort voor aan de lezers van De Sleutel.

Eline Vroman: leerkracht Nederlands Ik geef Nederlands in het tweede middelbaar en draag onze school een warm hart toe omwille van verschillende redenen. Eén van die redenen is dat er veel buitenschoolse activiteiten georganiseerd worden en de leerlingen hier de mogelijkheid krijgen om zich optimaal te ontplooien binnen een degelijke onderwijsstructuur.

Twaalf jaar geleden ben ik hier afgestudeerd in de richting Latijn - moderne talen. Nadien behaalde ik o.a. een masterdiploma in de Kunstwetenschappen en Archeologie (VUB). Ik ben geboeid door kunst, cultuur, talen, reizen en de natuur. In mijn vrije tijd tracht ik zoveel mogelijk te genieten van leuke en eenvoudige dingen zoals spelende kinderen, een goed boek, een prachtige tentoonstelling, een fantastisch concert, een uitstekende wijn, een stevige herfstwandeling en zoveel meer…

Eva Monsart: leerkracht informatica en fysica Ik geef fysica in het derde en vierde jaar en informatica in het eerste jaar. Mijn schooltijd heb ik van het eerste kleuterklasje tot het laatste jaar humaniora op Sint-Pieters doorgebracht. Tijdens deze blauwe jaren raakte ik geboeid door alles wat met wetenschap en in het bijzonder met dieren te maken had. De keuze om diergeneeskunde te gaan studeren was dan ook vlug gemaakt. In 2008 behaalde ik mijn master in de diergeneeskunde, waarna ik drie jaar werkzaam ben geweest als dierenarts kleine huisdieren.Tijdens deze periode heb ik ondervonden dat ik mijn vakkennis en praktijkervaring graag wil delen. In mijn vrije tijd kan ik genieten van wandelen in de natuur, rondkuieren in het gezellige hart van Gent, een leuke reis of citytrip, een interessant boek, een romantisch etentje, sporten of gewoon gezellig samenzijn met mijn vriend, familie en vrienden. De ideale manier om mij te ontspannen is creatief bezig zijn en voetbal kijken. Elke zomer laad ik graag de batterijen op in een zonnig land, waar rust en cultuur best afwisselen.

Brecht Masschaele: leerkracht Engels Na mijn studies Germaanse talen en Filmwetenschappen, gaf ik anderhalf jaar les aan het Atheneum van de Voskenslaan. Daarna werkte ik als allrounder voor het tv-productiehuis ZieZeDoen, filmfestivals (Docville en het Internationaal Kortfilmfestival Leuven) en Kortfilm.be. Drie jaar geleden zeilde ik samen met mijn vriend van de Caraïben door de Stille Oceaan naar Nieuw-Zeeland en Tasmanië. Verzadigd van het avonturieren settelden we ons in Gentbrugge. Tijdens het weekend zit ik graag onder de grond ergens in Wallonië, het paradijs voor liefhebbers van speleologie. Momenteel heb ik twee leuke klasjes aan het Sint-Pietersinstituut en vul ik de rest van de week aan met een lesopdracht aan de Arteveldehogeschool.

Lisa Couck: leerkracht muziek Sinds september geef ik muzikale opvoeding aan de eerstejaars en dat bevalt me goed! Op mijn negende ging ik marimba, een héle grote xylofoon, spelen in de muziekacademie in Gent en sindsdien ben ik niet meer gestopt met het uitproberen van allerlei instrumenten, groot en klein.

Momenteel speel ik als klassiek slagwerker in serieuze brassbands en orkesten, maar evengoed in de knotsgekke Propere Fanfare van de Vieze Gasten, Daarnaast geef ik algemene kunstinitiatie op de muziekacademie in Gent, begeleid ik muziekprojecten op lagere scholen, een meisjeskoor in Ledeberg en … Alvast bedankt voor de goede ontvangst op school en het fantastische Elektra- project, dat me – en hopelijk ook vele anderen- nog lang zal bijblijven !

Liesbet De Doncker: leerkracht wiskunde Sinds dit jaar geef ik wiskunde in 4, 5 en 6. Vorig jaar leerde ik de school kennen door een tijdelijke opdracht in het eerste en tweede jaar. Ik geef ook basketbal op school op dinsdagmiddag. Dat heeft uiteraard wel een beetje met mijn hobby te maken ... Verder ga ik graag met mijn gezin op reis, veraf of dichtbij. Ik heb 3 zoontjes en samen met het schoolwerk zorgt dit ervoor dat mijn dagen goed gevuld zijn.

Marlies Galle: leerkracht economie Ik geef economie in het vierde en zesde jaar. Na mijn studies Toegepaste Economische Wetenschappen volgde ik de Specifieke Lerarenopleiding waarna ik meteen gestart ben in het onderwijs. Via Brugge, Torhout, Tielt en Kortrijk ben ik nu in Gent terechtgekomen: de stad waar ik studeerde. In mijn vrije tijd volg ik Zumba en ga ik graag fietsen. Ik geniet ook van een goede film, een lekker etentje en een gezellige avond bij vrienden en familie!

Kimberley Geenens: secretariaatsmedewerker Ik ben 25 jaar, en werk sinds 1 september parttime op het secretariaat. Toen ik zelf student was, ging ik naar Sint-Lucas kunsthumaniora. Daar heb ik een heel toffe tijd beleefd. Nu ben ik een jonge mama en spendeer ik mijn vrije tijd bij mijn paarden. Al jaren ben ik ruiter en ik vind niets leuker dan op een zonnige dag een lange wandeling te maken samen met mijn gezin. Maar dat betekent niet dat ik graag op mijn paard gezet word ;)

Natasja Verkimpe: secretariaatsmedewerker Ik ben 28 jaar en werk sinds 1 september aan het onthaal. Ik ben verantwoordelijk voor de afwezigheden, toezichten, de planning van de oudercontacten en beantwoord telefoontjes. In de toekomst zal ik samen met mevrouw Geenens de boekenverkoop coördineren. Toen ik ‘jong’ was, deed ik competitie zwemmen en later ben ik beginnen fitnessen. Ik ben een echte bourgondiër en geniet volop van het dagelijkse leven.

Het Sint-Pietersteam wenst alle leerlingen, hun ouders en familie een zalige kerst en een schitterend 2015! 15

Oud-leerlingen

De tijd van toen

10 jaar afgestudeerd

5 jaar afgestudeerd

Een blij weerzien

20 jaar afgestudeerd

Zoals elk jaar blikken we terug op een geslaagde reünie! Meer en meer wordt er onderling afgesproken om met velen per klas aanwezig te zijn, vooral dan de oud-leerlingen van de jubilarisjaren (elke 5 jaar). Een grote groep van alle leeftijden en uit allerhande windstreken kwam op 22 november blijgezind de poort binnengewaaid. Sommigen wat zenuwachtig: "Zou ik nog iemand herkennen? Zouden anderen mij nog herkennen?" Maar gelukkig werden er naamplaatjes voorzien, waarvan zowel leerkrachten als de oud-leerlingen dankbaar gebruik maakten. Trouwens, zou je verlegen moeten zijn als je na 10, 20 ... en zeker na 40 jaar niet meer zeker weet wie er plots bij jou komt staan?

45 jaar afgestudeerd

De rondleidingen door de gebouwen (en dus doorheen de vele herinneringen) brengen elk jaar opnieuw veel grappige, maar vooral nostalgische reacties teweeg. Bij de gezellige babbeltjes later op de avond worden er natuurlijk nog meer herinneringen bovengehaald. Want wat bij sommigen, bewust of onbewust, uit het geheugen is gewist, wordt door anderen weer gretig opgevist. Niks dan blije en dankbare gezichten vertelden ons dat we alweer geslaagd zijn in ons opzet. Dit is voor het bestuur van de Oud-leerlingenbond (OLB) een flinke aanmoediging om volgend jaar weer ons beste beentje voor te zetten. Onze zoektocht naar ontbrekende adressen gaat door. Het aanpassen van het adressenbestand blijft immers de grootste uitdaging, want vaak kunnen we mensen niet uitnodigen omdat we hun spoor bijster zijn.Wie ons aan adressen kan helpen, graag een mailtje naar [email protected] Noteer alvast dat de bijeenkomst elk jaar valt op de vierde zaterdag van november! Misschien tot dan? Trees Bosman (Voorzitter OLB) en het hele bestuur [email protected]

Volgende oud-leerlingenavond: zaterdag 21 november 2015

Welkom op Sint-Pieters! Hoe en wanneer inschrijven? Openschooldag 14 maart 2015 Wij mogen, conform het nieuwe inschrijvingsdecreet, onze inschrijvingen pas starten op zaterdag 14 maart 2015, tevens onze openschooldag. De openschooldag steekt dit jaar in een nieuw kleedje.

Een kind is ingeschreven in het eerste leerjaar A van het secundair onderwijs als de ouder(s) ondertekenen dat zij zich akkoord verklaren met het schoolreglement en het pedagogisch project van de school. Daarvoor kan u terecht op www.sintpietersgent.be

U kan die dag een infosessie bijwonen waarbij het pedagogisch project van de school voorgesteld wordt, aansluiten bij een rondleiding, de open klassen bezoeken, inschrijven en afsluiten met een drankje.

Meer concrete info staat in het infokrantje dat vanaf half januari beschikbaar is. Laat ons gerust via mail weten indien u er graag eentje zou ontvangen. Graag de naam van de jongere en het postadres vermelden. Ook voor meer info over de inschrijvingsprocedure kan u terecht bij Mw.Van Speybroeck (09 222 14 52) of op [email protected].

Eens ingeschreven, verwachten we u begin juli om het attest van het basisonderwijs binnen te brengen.

16

De tijd van toen

De Groote Oorlog: Sint-Pieters als Kriegslazarett van een kindje in den bussel, dat voorzeker geen drie weken telt; de non wijst mij die aan: “Wij herbergen honderd en vijf vluchtelingen en acht en twintig gekwetsten,” deelt ze mede.

A la guerre comme à la guerre! De Eerste Wereldoorlog haalt het leven op school overhoop. Dit jaar wordt ‘De Groote Oorlog’ zowat overal herdacht. Ook in onze schoolkrant willen we daar de nodige aandacht aan schenken, meer bepaald welke rol het Sint-Pietersinstituut daarin speelde. Onderstaande tekst komt uit het boek ‘Sint-Pietersinstituut Gent 1908 – 2008’ dat auteur Dirk Musschoot schreef naar aanleiding van de honderdste verjaardag van onze school. Wakkert dit hoofdstuk je nieuwsgierigheid aan? Er zijn nog boeken verkrijgbaar in het secretariaat-onthaal aan 10 euro.

Op vrijdag 28 augustus zag ze hoe het SintPietersstation een nieuwe groep vluchtelingen uitbraakte. Al die mensen trokken in lange rijen de Koning Albertlaan in. Dezelfde moedelooze gestalten, met dezelfde schijnende zakken op den rug; mannen met pakken beladen; sommigen gekromd onder den last; vrouwen en kinderen in overwegende meerderheid. Is het de halve duisternis, de lantaarnschijn, die dat alles zoo spookachtig voorstelt? Het Sint-Pietersinstituut deed tijdens de Eerste Wereldoorlog dienst als ziekenhuis. Daar ging Virginie Loveling op woensdag 7

In een zeer ruime zaal zitten er van deze, twaalf of dertien, in nogal gehavende soldatenkleeren, de een met een arm in een slinger, de ander met een doek, dat de rechterwang heel bedekt; Er springt er een op een kruk. De andere kwetsuren zijn van geen gevaarlijken aard, zoo ‘t schijnt. Mijn neef, een Waal, is een groote, kloeke kerel, met fijne gelaatstrekken, een beeld van bloei en levensmoed. Hij is niet verwond, maar kan ter nauwernood een stap doen: de planken zijner voeten zijn niets meer dan rauw vleesch en verzworen eelten. Onder die arme jongens zien er sommigen zoo bloedloos zwak en klein uit, dat hun lichaampje als verdwijnt onder de uniform. Ze lijken meer op kinderen, die soldaatje spelen dan verdedigers van 't vaderland. En toch zijn het stoutmoedigen: mijn neef vertelt, dat hij en de kameraad, welke naast hem zit met een shrapnelwonde aan 't genezen, — die deze hoofdbuigend onder zijn haar aanwijst — sedert twee maanden op geen bed meer geslapen hebben. In de loopgraven stonden ze uren lang tot aan de knieën in 't slijk. Het gesprek tussen Virginie Loveling en haar Waalse achterneef moet een tijdje hebben geduurd. Hij vertelde haar over de gruwel van de loopgraven. Virginie Loveling sloot haar dagboekfragment af met:

Virginie Loveling woonde vanaf 1880 in de Filips van Marnixstraat, een straat tussen de Kortrijksesteenweg en de Koning Leopold II-laan aan het Citadelpark. De hele oorlog lang maakte ze vanuit dat huis wandelingen in het bezette Gent en noteerde ze stiekem wat ze allemaal zag. Dat was een gevaarlijke bezigheid, want wie op straat iets stond te noteren, kon zo door de Duitsers voor spionage worden opgepakt. Het is Virginie Loveling trouwens één keer overkomen. In november 1916 kreeg ze bezoek van twee agenten in burger van de Geheim Polizei. Die keerden haar huis ondersteboven, maar vonden niets – ook haar dagboek niet. Omdat Viriginie Loveling in de stationsbuurt woonde, was ze een bevoorrechte getuige van wat daar tijdens de oorlog zoal gebeurde. Het is dus geen toeval dat het Sint-Pietersinstituut in Lovelings dagboeken een rol kreeg toebedeeld …

“Kijk, kijk!” fluisteren ze, met de vingers wijzend, “daar komen ze!” en ze zetten zich rechtop, den arbeid stakend. Ik zie om: een lange in de breed-bochtige laan, grauwe wemeling van stappen, van wapengeschitter komt aan: het zijn opgeëischte werkeloozen, die worden opgeleid. Ze naderen, ze trekken voorbij, ze trekken den hoek om van de straat, die naar St. Pieters Station leidt. Wat later zag ze dit: Op het Maria-Henriette plein, waar de wijzer over half elf wijst, staan op grooten afstand van het Stationsgebouw nieuwsgierigen. Er is nochtans ginder bij den uitgang niets te ontwaren dan een lange reeks van open autos. Onvoorziens zetten ze zich in beweging en rijden pijlsnel, den een na den anderen langs de Kon. Albertlaan voort. Op donderdag 12 juli 1917 noteerde ze in haar dagboek: Heel de Kon.Albertlaan stond dezen morgen vol opgeëischten met hun armzalige pakken op den rug, bestemmelingen voor dwangwerk, uitputting, ontberingen van allen aard, en sommigen onder hen voor ziekte en dood. Copyright twee foto’s: Denis Pieters, Gent in de Grote Oorlog, uitgeverij De Klaproos, p. 117

Remembering Maison St. Pierre

WO I: school wordt lazaret Toen de Eerste Wereldoorlog begon, vertrokken alle leerlingen uit de school. De lessen werden in particuliere huizen gegeven. De internen verhuisden naar Poortakker, het bisschoppelijk retraitehuis aan de Oude Houtlei – vandaag is daar het hotel- en congrescentrum Monasterium Poortackere ondergebracht. Over de periode van de Groote Oorlog is er met betrekking tot het Sint-Pietersinstituut weinig bekend. Gelukkig was er schrijfster Virginie Loveling (1836-1923). Toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak, was zij al 78 en had ze reeds een indrukwekkend oeuvre bij elkaar geschreven. Toch zou die Eerste Wereldoorlog haar inspireren tot een oorlogsdagboek, haar omvangrijkste werk.

zoeken uit de op straat gegooide as.

Greta en Phyllis Charter waren twee Engelse zusjes die rond 1914 een tijd schoolliepen in het Maison St. Pierre. In 1967 schreef Greta Charter, de oudste van de twee, in New Jersey (VS) waar ze toen woonde, dit gedicht over haar tijd aan de Koning Albertlaan: Remembering Maison St. Pierre We played in a garden Long, long ago A sunlit garden Where soft winds blow. oktober 1914 op zoek naar haar achterneef, die daar was binnengebracht. Loveling noemde het Sint-Pietersinstituut de kostschool van Doorele, wat duidelijk een schrijffout was. Doornzele werd in het Frans Dooresele genoemd. Verder in haar dagboek zal ze het nog over Doorseele hebben.

Het is half zes, als wij afscheid nemen. Mijn neef hinkt mede op zijn sloffen tot aan den dorpel. Belofte van spoedigen terugkeer.

Woensdag 7 October, ‘14

Tegen den avond volgens belofte mijn neef nog gauw te bezoeken, bel ik aan ‘t klooster van Doorseele. Al de gekwetsten zijn in allerijl weggemoeten op legerbevel. “Indien ge niet loopen kunt, zijt ge tenminste in staat om te schieten,” was aan mijn neef gezegd. Dit vertelt mij de vriendelijke non met de bruine tanden.Geen idee wie die “vriendelijke non met de bruine tanden” kon zijn geweest …

Bezoek in de kostschool van Doorele; zij is tot lazaret ingericht, een kolossaal gebouw, op de Kon. Albertlaan waar thans geen pensionnairen zijn. Het vendel van ‘t Rood Kruis waait boven den deuringang. Gelijktijdig met mij en mijn gezellen belt een jong soldaat aan, met het hoofd in een wit verband omsloten. Een zeer magere non, bijna met een doodshoofd, donkere brilglazen en een pijpmuts, heel rond tot onder de kin, opent. Ze glimlacht allervriendelijkst met bruine tanden en leidt ons binnen. De medegekomen soldaat verdwijnt in eene gang. Ik wil mijn kleinneef opzoeken, die hier verblijft en gaf haar den naam op. In het portaal zitten drie vrouwen, arme menschen. De eene houdt een zuigflesch aan het mondje

Op zaterdagavond 10 oktober 1914, drie dagen na haar eerste bezoek, trok Virginie Loveling opnieuw naar het Sint-Pietersinstituut.

Wie tijdens de Groote Oorlog uit het raam van het Sint-Pietersinstituut hing, moet daar ongetwijfeld boeiende dingen hebben gezien. Virginie Loveling vertelt in haar dagboek over asschepoesters die in de Koning Albertlaan gave stukjes kolen

Over the walls Town cries seem far The trains roll past In the town’s new Gare. Along the walks On the soft green sod The nuns move slowly And talk to God. While in the courtyard The patter of feet, And children’s voices Rise high and sweet. The ball floats up In the sunlit sky – And NEVER comes down In memory’s eye. Through war and strife As year follows year In the Summer sun We remember St. Pierre

17

Familienieuws

COLOFON De Sleutel

Jaargang 2014-2015 nr. 1 Schoolkrant Sint-Pietersinstituut

Familienieuws

Verantwoordelijke uitgever Renata Janssens Sint-Pietersinstituut Koning Albertlaan 70 9000 Gent www.sintpietersgent.be

Bijdrage

Elke bijdrage (foto’s, tekst, ....) is welkom op [email protected]. Hartelijk bedankt.

Redactie

Wim Buysse (lkr.), Adinda Marynissen (lkr.), Mia Vandenbossche (lkr.)

Typwerk

Marleen Van Speybroeck (ondersteunend pers.)

Vormgeving

Wim Buysse (lkr.)

Fotomateriaal

Greta Coene (lkr.), Karlien Tsjoen (lkr.), vele andere fotografen, fotonaat.be (p.4), Laatste Nieuws 6-11-14 (p. 8), boek ‘Gent in de Groote Oorlog’ (p. 17), http://www. wexfordcbs.ie/history/ (p.17),

Werkten ook mee

Werner Claeys (dir.), Ann De Cock (lkr.), Klaartje Dewulf, (lkr.) Renata Janssens (dir.), Myriam Macharis (lkr.), Laurent Matthys (lkr.), Ann Van Aken (int.), en alle leerlingen en leerkrachten die een artikel hebben geschreven.

18

Geboorten

Overlijdens

• 21-06: Jazz, zoon van Simon Vaernewyck en Veronika Geens, broertje van Caine, kleinzoon van Mw. Hilde Van Gils, huisbewaarder • 26-06: Jules, zoon van Frederick Mercy en Nathalie De Roo, kleindochter van Dhr. Marc De Roo (schoolbestuur) • 17-07: Ernest, zoon van Ruben De Baerdemaeker en Elisabeth Van Damme, broertje van Nora, kleinzoon van Mw. Greet De Baerdemaeker-Nachtegaele • 27-06: Sophia, dochter van Tarik Alexandre Kissiyar en Iryna Chulkova, kleindochter van Mw. Sabine Visser, oud-lerares • 01-08: Flynt, zoon van Thijs Wambeke en Roos Vandepitte, broertje van Storm, kleinzoon van Mw. Martine VandepitteSienaert, oud-lerares • 05-10: Jutta, dochter van Bert De Block, CLB-afgevaardigde en Goedele De Cock • 22-10: Elina, dochter van Filip Lagaert, oud-leraar, en Gwen Griffit • 17-11: Elanur, dochter van Gülsah Sönmez en Murat Sönmez (onderhoudsploeg)

• Dhr. Leo Nachtegaele, vader van Mw. Greet De BaerdemaekerNachtegaele, opa van Ine (6GL ’07) en Floris De Baerdemaeker (6LMT ‘’09) • Dhr. Martin De Cock, broer van Mw. Marleen Bourguillioen-De Cock, onderhoudspersoneel • Dhr. Jean-Pierre Dekeghel, vader van Laura, dochter van Mw. Daniëlle Alleman, onderhoudspersoneel • Mw. Antoinette Van Acker-De Jonghe, schoonmoeder van Mw. Karine Van Acker-Lambrecht, lerares • Dhr. Albert Debouck, vader van Mw. Annemie Van LangenhoveDebouck, oud-lerares en graadcoördinator, opa van Griet Van Langenhove (2MW3 ’92) • Dhr. Jan Krols, schoonvader van Mw. Veerle Krols-Leutenez, opa van Tim en Simon Krols (6WEWI8 ’14) • Dhr. Jan-Baptist Faure Didelle, vader van Christine (6LWE ’85) en Annick Faure Didelle (6LG ’89) • Mw.Wiske Daems, schoonmoeder van Mw. Lieve Daems-Buyst, lerares, oma van Inge (6LG ’87), Katja (6LWE) ’86) en Marjan (6LWE ’90) • Dhr. Wim T’Hooft, papa van Bram (6WEWI6 ’09), Hanne (6EMT ’10), Fien T’Hooft (6EMT ’11), pluspapa van Nanoi Alloo (6EMT ’12) • Dhr. Leopold Marcel Fostier, partner van Mw. Lieve Roggeman, lid schoolbestuur • Dhr. Guido Noé, opa van Valentine Noé (3ECa1) • Dhr. Alfred Vandenberghe,vader van Mw. Lieve Monsart-Vandenberghe, opa van Eva (6WEWI6 ’01) en Ben Monsart (4EWI ‘01) • Dhr. Jan Ballinckx, echtgenoot van Mw. Paule Lonneville, oudlerares

Huwelijken • 29-08: Bart De Jaegher met Julie Verstraete (6GL ’07) • 26-09: Fien Vanommeslaeghe met Michiel De Gheest, broer van Victoria Goethals (2MW2)