Afscheidsspeech GroenLinks Amsterdam Inleiding Lieve GroenLinksers, Zo’n kleine zeven jaar geleden, net verhuisd naar Amsterdam, bezocht ik mijn eerste GroenLinks bijeenkomst. In Zeeburg kwam ik met mijn toenmalige geliefde bij een aldaar georganiseerde ALV van GroenLinks. Ik zag daar een grote kale stadsdeelbestuurder, een moeder overste in de vorm van een fractievoorzitter, en een klein handjevol leden rondom een tafel. Liefdevol werden wij door Astrid ontvangen met koffie en koekjes en het voelde allemaal als een warm – zij het wellicht ietwat dorpspolitiekerig – bad. Nu, zo’n zeven jaar later, bestaat het stadsdeel Zeeburg niet meer, de toenmalige geliefde is al een tijdje vertrokken, ik weet inmiddels dat GroenLinksers niet altijd alleen maar lief en aardig zijn tegen elkaar, en voor wat betreft die grote kale stadsdeelbestuurder, tja… Terugblik Vier jaar geleden begon ik met het toenmalige bestuur vol ambitie aan onze klus. We hadden net de verkiezingen gehad, we zaten stevig in het zadel met twee wethouders, en we zouden mooi gaan bouwen aan onze partij. Totdat de realiteit in beeld kwam…. De realiteit die ervoor zorgde dat we eerst de partij financieel weer gezond moesten krijgen. De realiteit die Kunduz heet, en de realiteit van de dramatisch verlopen Tweede Kamerverkiezingen in 2012. Ondanks dat alles hebben we veel weten te doen met elkaar. In de afgelopen vier jaar hebben we hard gewerkt aan ledenbetrokkenheid, de denktanks zijn verder uitgebouwd, er kwam een lokale variant van Zin in GroenLinks en er werden werkgroepen opgericht. Ook is er veel campagne gevoerd. Soms zoals de statenverkiezingen van 2011 tegen de klippen op, maar we waren er wel. En, we waren er niet zoals gebruikelijk en veilig door veel huis-aan-huis krantjes rond te brengen, maar door aan te bellen, mensen aan te spreken en gesprekken aan te gaan met onze kiezers.
We hebben ook voor het eerst een lijsttrekkersreferendum georganiseerd voor de Gemeenteraadsverkiezingen van 2014. En, we zitten nu dan even tijdelijk in de oppositie, maar daar brengen we over 3,5 jaar gewoon weer verandering in. Het gaat namelijk weer goed met onze partij! Toekomst/sociale stijging Genoeg over het verleden, we hebben tenslotte zin in de toekomst! Ik kan de partij in goede handen achter laten bij mijn opvolger, dat geeft een goed gevoel. In het persbericht over haar kandidatuur zag ik wel iets waar ik een tijdje over na heb lopen denken. Er wordt gesproken over GroenLinks als partij voor de sociale stijgers. Volgens mij had daar moeten staan sociale stijging. GroenLinks, mijn GroenLinks, is er namelijk niet zo zeer voor de mensen die al gestegen zijn op die maatschappelijke ladder, de mensen die het zelf allemaal wel kunnen en redden. Daar hebben we tenslotte D66 al voor. GroenLinks is er voor die mensen voor wie het net een beetje lastiger is om vooruit te komen. Voor de mensen voor wie het niet zonder meer vanzelfsprekend is om de sporten van de maatschappelijke ladder te beklimmen. Voor de bijstandsmoeder die maar met moeite de eindjes aan elkaar kan knopen, voor de jongere uit de achterstandsbuurt die wel verder wil maar niet goed weet hoe, en voor de vluchteling die door de wethouder wonen het liefst uit onze stad geweerd wordt, maar die wij een menswaardig bestaan willen bieden. Wij zijn er om die mensen die wel willen, maar om uiteenlopende redenen niet zonder meer kunnen, op weg te helpen. Niet om het vanuit bestaande instituties van ze over te nemen – daar hebben we tenslotte de PvdA al voor - maar om de voorwaarden te scheppen waarbinnen mensen op eigen kracht verder kunnen komen, Waardoor mensen het zelf kunnen doen, en waardoor de stad Amsterdam daadwerkelijk als emancipatiemachine kan fungeren. Wij als GroenLinksers zijn er om te zorgen dat Amsterdam niet alleen Heldhaftig en Vastberaden is, maar vooral ook Barmhartig. Barmhartig voor de mensen van binnen onze grenzen, maar zeker ook voor mensen van daarbuiten. Dit voor wat betreft het Linkse verhaal. Hand in hand hiermee gaat voor mij het Groene verhaal, het zorgen voor de aarde die wij met elkaar moeten delen. Er wordt wel eens gedaan of groen en links twee
stromingen zijn die we met de haren bij elkaar hebben gesleept, alsof er ook zoiets zou kunnen bestaan als groen rechts. Dat is er niet. Rechtsen zijn bij uitstek grijs! Knokken voor wat kwetsbaar is, is ook knokken voor onze kwetsbare natuur, de kwaliteit van de lucht die we inademen en de manier waarop we met onze grondstoffen om gaan. Het is niet voor niets dat het klimaatfonds van onze wethouder van Poelgeest een Climate Leadership Award heeft gewonnen en het is een bloody shame dat het huidige college zo weinig geld voor klimaat heeft uitgetrokken. Deze combinatie van Groen en Links, van zorgen voor de wereld en alles wat daarop leeft maakt dat ik mij ontzettend thuis voel binnen onze partij. Aanbevelingen U weet, net als ik, dat het natuurlijk niet de bedoeling is om als vertrekkend voorzitter over je graf heen te regeren. Maar ja, enige zendingsdrang kan mij niet ontzegd worden, en we hebben er tenslotte ook veel tijd en energie in gestopt dus je wilt dan natuurlijk toch graag dat sommige dingen toch wel een beetje blijven gaan zoals jij ze bedacht hebt. Dus wat doe je? Je probeert uiteraard de achterblijvende bestuursleden flink te indoctrineren met je eigen ideeën en hoopt dat zij daar mee aan de slag gaan. Maar, aangezien ik door schade en schande wijs ben geworden, en inmiddels weet dat de ALV natuurlijk altijd de baas is dacht ik, ik geef het nieuwe bestuur ten overstaan van de ALV ook nog een paar zaken mee, al is het maar omdat het ook weer een hoop werk scheelt in het schrijven van moties voor ALV’s. - Zet nog steviger in op het politieke personeelsbeleid: vorm een scoutingcommissie, houd het voeren van voortgangsgesprekken op peil en zorg voor goede opleiding en coaching voor de (potentiele) politici. Wij hebben daar de afgelopen jaren best al wat stappen in gezet, maar het kan zeker nog beter. - If it ain’t broken, don’t fix it. Besteed niet te veel tijd aan interne zaken, maar ga buitenspelen. Zoek onze maatschappelijke partners op, bouw verder aan een goed netwerk. - Practice what you preach! Dus… en ik weet dat niet iedereen me deze opmerking in dank gaat afnemen- geen bitterballen op GL feestjes, enkel goed toegankelijke locaties, bij voorkeur bij sociale firma’s die fair trade koffie en thee serveren, met zonnepanelen op het dank en een windmolen in de tuin.
- Onze fractievoorzitter, maar ook mijn eigen geliefde noemen mij met enige regelmaat een fucking hippie, dus ik schaam mij allang niet meer voor de volgende uitspraken: zorg goed voor elkaar. Binnen het bestuur, maar ook binnen de partij. Zorg dat mensen zich gezien en gewaardeerd voelen. Weet dat de partij niet zou kunnen bestaan zonder al de vrijwilligers die haar draaiende houden. Ik hoop van harte dat jullie deze aanbevelingen mee zullen nemen in jullie werkplannen Dank Lieve GroenLinksers, er is veel gezegd en ik zou nog veel meer kunnen zeggen, maar ik moet echt gaan afronden, echter niet voordat ik het woord ook nog even specifiek tot u richt. Ik heb het vorige week in mijn laatste bestuursvergadering ook gezegd en ik herhaal het nu ook hier, ik vind het oprecht heel bijzonder dat er zo veel mensen zijn die zich vrijwillig willen inzetten voor onze mooie partij en daarmee voor een groener en socialer Amsterdam! Ik vind het niet zonder meer vanzelfsprekend dat al deze mensen tijd uit hun leven nemen om zich in te zetten voor de goede zaak. Dat zij bij weer en wind buiten staan om flyers uit te delen, bij mensen aan te bellen en gesprekken te voeren met al dan niet vriendelijk gestemde Amsterdammers. Het is tenslotte wel zo makkelijk om lekker een dvd van Borgen of House of Cards in de dvd speler te stoppen in plaats van weer op je fietsje naar één of andere bijeenkomst te gaan of in de regen campagne te voeren. En laten we wel zijn, van dat soort DVD series leer je ook best veel over de politiek. Dank dus voor al jullie inzet. Ik heb met bijzonder veel plezier met jullie samengewerkt. Ik dank in het bijzonder ook de mensen die er een sport van lijken te maken om altijd lastige vragen te stellen en het bij voorbaat schijnbaar altijd oneens te zijn met het bestuur. Zelfs voor een fucking hippie is het wel eens lekker om iemand te hebben om op te schelden na afloop van en vergadering of bijeenkomst. Voor jullie allemaal: mocht het de afgelopen jaren niet genoeg gezegd zijn, ik kan het vast niet in één keer goed maken, maar weet dat het hele bestuur jullie inzet enorm gewaardeerd heeft en dat we het niet zonder jullie hadden kunnen en willen doen!
En toch ga ik u nog één laatste keer iets vragen. U heeft wellicht gezien dat er een collectebus staat waar u geld in kunt stoppen voor de ondersteuning van het initiatief ‘We are here academy’, waar vluchtelingen in staat gesteld worden onderwijs te volgen. Mocht u nu toevallig van plan zijn een van de vertrekkende dan wel nieuwe bestuursleden een biertje aan te bieden, doe dat nou niet, dat betalen wij lekker zelf, gooi uw euro’s in plaats daarvan vooral in de collectebus! Ten slotte: het is mij een eer en een genoegen geweest om uw voorzitter te mogen zijn, ik wens u alle goeds voor de toekomst. Houd het hoofd koel, het hart warm en blijf blijmoedig knokken voor wat kwetsbaar is. Dankuwel!
