4-5 Nicole De Kempeneer springt in de bres voor haar kunst. 2 Een gemeenteraad met veel vragen en weinig antwoorden

afgiftekantoor Kraainem 1

de lijsterbes jaargang 9, nr 9 • november 2008 • maandelijks tijdschrift (niet in juli-augustus) Uitgave van gemeenschapscentrum de LIJSTERBES en vzw ‘de Rand’

België-Belgique P.B. 1950 Kraainem I 2/2902

4-5 Nicole De Kempeneer springt in de bres voor haar kunst

2 Een gemeenteraad met veel vragen en weinig antwoorden

8 Gratis zwemmen

13 Het leven van MarieAntoinette in muziek en tekst, GC de Lijsterbes, 29 november

14-15 Van Vlaams dorp tot faciliteitengemeente

02 uit de gemeente

Veel vragen, weinig antwoorden

Uit de gemeenteraad van 23 september > ‘Moet een schepen een woordvoerder hebben?’, was de cynische vraag die raadslid Luk Van Biesen (OPEN) stelde. Aanleiding waren de vragen die OPEN stelde over de subsidie van 7.000 euro aan de voetbalploeg. Normaal moet de schepen van Sport, Olivier Joris (UNION), daarop antwoorden, maar het was schepen van Openbare Werken Thierry Van de Plas (UNION) die het woord nam. Schepen Van de Plas zei dat hij meer van het dossier kende dan schepen Joris. Nog maar eens een bewijs dat schepen Joris niet goed ligt bij zijn eigen meerderheid. > Het afvalbeleid moet meer gemeenschappelijk gebeuren. Schepen De Foestraets d’Ursel (UNION) lichtte de gemeenteraad in dat een aantal gemeenten in Halle-Vilvoorde willen samenwerken om hun afval te verwerken. Daartoe is een werkgroep opgericht. Volgens de schepen moet die het hele afvalproces eerst in kaart brengen. De uiteindelijke bedoeling is een gemeenschappelijk afvalbeleid. Raadslid Luc Timmermans (OPEN) vreesde voor een overbelasting van de containerparken in de Rand. ‘Als de containerparken opengesteld worden voor alle burgers in het arrondissement, is het niet ondenkbaar dat de

containerparken in de Vlaamse Rand overbelast zullen worden met afval van mensen uit heel Vlaams-Brabant.’ Raadslid Luk Van Biesen (OPEN) wilde het advies van de huidige afvalintercommunale Interza kennen. Raadslid Guillaume Von Wintersdorff (UNION), afgevaardigde voor de gemeente in Interza, volgde de OPEN-raadsleden in hun stelling. ‘Het is te vroeg om nu al een beslissing te nemen. Er zijn nog te veel open vragen. Het probleem ligt bij Haviland en het is een juridische kwestie die met hun aandelenproblematiek te maken heeft. Het komt er op neer dat zij gewoon groter willen worden’, zei hij. De beslissing voor de oprichting van de werkgroep werd goedgekeurd. De gemeente zal bijkomend advies vragen aan Interza. > De parken en speelpleinen krijgen het zwaar te verduren in Kraainem. Raadslid Luc Timmermans (OPEN) vond dat er een grens bereikt is. ‘Het speelplein en het aangrenzende park aan de sporthal zijn zopas vernieuwd voor een bedrag van 900.000 euro. Nu zijn er al beschadigingen aangebracht, stelt ook het schepencollege vast. Positief is dat er - via de politie een parkwachter aangesteld zal worden, maar dan alleen voor het

Een aantal gemeenten willen samenwerken om hun afval te verwerken.

speelplein aan de sporthal.’ Het raadslid vroeg het college of het niet mogelijk is om park- of stadswachters aan te stellen voor alle parken en speelpleinen in de gemeente. Waarnemend burgemeester Arnold d’Oreye de Lantremange (UNION) vond dat het toezicht op parken en speelpleinen nog altijd een taak is van de politie. ‘Zij zijn daarvoor het best bemand en uitgerust. Spijtig genoeg kan ik niet ingaan op het voorstel van raadslid Timmermans, omdat het nog te vroeg is. We zullen het politietoezicht na een proefperiode van een jaar evalueren.’ Raadslid Luk Van Biesen (OPEN) merkte op dat de waarnemende burgemeester in de politieraad juist het tegenovergestelde beweerde en dat we met het toezicht van de politie in het verleden geen goede ervaringen hadden. ‘Het was juist de politie die voor de speelpleinen aan het Charlotteplein geen tijd kon vrijmaken om het nodige toezicht te houden. Wij hebben toen een bewakingsfirma ingehuurd, met een positief resultaat, maar een permanent systeem van park- of stadswachten is goedkoper en loont op lange termijn.’ Het schepencollege mocht of kon geen antwoord geven en vroeg de oppositie om geduld. > Het schepencollege besliste om de lesuren zwemmen in de scholen terug te schroeven. Dit maakt dat de kinderen nog maar één keer om de twee weken gaan zwemmen. Bij afwezigheid van de schepen van Onderwijs Véronique Caprasse (UNION) antwoordde de waarnemende burgemeester dat de belangrijkste reden voor het terugschroeven van de zwemlessen de maximumfactuur van de Vlaamse Gemeenschap is. ‘Het terugdringen van het aantal zwemuren is nodig om budgettaire redenen’, beweerde hij. Voor OPEN volstond die uitleg niet. Luk Van Biesen en Luc Timmermans (OPEN): ‘De gemeente kiest hier weer de gemakkelijkste oplossing. Een de sterke troeven van onze scholen is het sportpakket. De gemeente heeft hierin

uit de gemeente 03 vroeger sterk geïnvesteerd. Nu de zwemuren terugschroeven, is deze troef kaart zomaar weggooien. Onbegrijpelijk.’ Raadslid Timmermans (OPEN) bleek bovendien over meer informatie te beschikken dan de meerderheid. ‘De ouders kregen begin dit jaar een schrijven van de school waarin stond dat de gemeente voor het eerste trimester een bedrag van 20 euro per kind zou geven. De kostprijs om een kind te laten zwemmen, komt overeen met 15 euro. Men had dat bedrag aan het zwemmen kunnen besteden.’ Volgens het raadslid is het een nieuw voorbeeld van de slechte communicatie van de gemeente. De waarnemende burgemeester hoorde het in Keulen donderen en moest toegeven dat hij niet over voldoende informatie beschikte om te antwoorden. Raadslid Luc Timmermans (OPEN) ging verder door op dit dossier. ‘In de begroting staat 8.000 euro ingeschreven voor de huur van het zwembad. Wordt dat bedrag gehalveerd nu er maar één keer om de twee weken wordt gezwommen? En wat gebeurt er met de andere 4.000 euro? En wat met de vrijgekomen uren? Hoe worden die ingevuld? Dergelijke vragen hadden in de commissie onderwijs behandeld moeten worden. Dat is niet gebeurd en nu is er een ongefundeerde beslissing genomen.’ De waarnemende burgemeester noteerde naarstig en beloofde op de volgende gemeenteraad een antwoord te geven. > Ten slotte haalde het schepencollege een oud en heikel dossier van onder het stof vandaan. Schepen Van de Plas (UNION) vroeg de gemeenteraad de 30-jarige verjaring in te roepen om vooruit te kunnen in het dossier over de zijweg van de Oscar de Burburelaan. OPEN diende destijds een klacht in tegen het aanleggen van deze straat (met alle nutsvoorzieningen) op kosten van de gemeente. Volgens de oppositie moet het schepencollege de inwoners van deze straat samenroepen om te praten over de kostendeling. ‘Schepen Van de Plas is hardleers. De bevoegde overheid wacht al jaren op bewijsstukken om onze klacht te weerleggen. Dit dossier nu terug op de gemeenteraad brengen om dit vlug, vlug goed te keuren, is een voorbeeld van het niet respecteren van de provinciale overheid’, zei de oppositie. ‘Het schepencollege vraagt om dit dossier goed te keuren, goed wetende dat er over het statuut van deze zijweg onduidelijkheid bestaat.’ Toch werd het punt goedgekeurd. Opmerkelijk was dat een aantal leden van de meerderheid (Van de Putte, Van Outryve-d’Ydewalle en Vandersteen) zich onthielden, tot groot ongenoegen van schepen Van de Plas (UNION). OPEN zei opnieuw een klacht in te dienen tegen deze gang van zaken. Na de gemeenteraad werd de meerderheid daarover bij elkaar geroepen. Crisisberaad achter gesloten deuren?

Top 3 van Linda Teirlinck Linda Teirlinck, redactielid en voorzitter van de programmeringscommissie van GC de Lijsterbes geeft hieronder haar top 3. Doe ook mee en stuur jouw persoonlijke top 3 met enkele woorden uitleg naar GC de Lijsterbes. 1. Gemeenschapscentrum de Lijsterbes In gemeenschapscentrum de Lijsterbes valt er altijd iets te beleven: toffe optredens, prachtige theaterstukken of poëzievoorstellingen, een griezelige halloweenwandeling en nog zoveel meer. En het leuke is dat je er telkens mensen ontmoet waarmee je een praatje kan slaan. Een aanrader! 2. Het Jourdainpark Vooral sinds de opknapwerken maak ik er graag een wandeling. Het zicht op de vijver is in elk seizoen weer anders. Nu de herfst eraan komt en de majestueuze bomen in hun rood-oranje-gele tinten staan te pronken, terwijl er ’s morgens een sprookjesachtige nevel opstijgt uit de vijver, lijkt het drukke leven van alledag mijlenver weg. Een ideale plek om de batterijen weer op te laden. 3. De Potaardestraat Voor mij persoonlijk is de Potaardestraat in Stokkel een speciale plek. Ik ben er geboren bij mijn oma thuis op de keukentafel (naar mij werd verteld). In dezelfde straat, enkele honderden meter verderop, groeide ik op. Die straat is onlosmakelijk verbonden met mijn jeugd en de tijd dat ons hele gezin er samen woonde en mijn vader nog leefde. Hoewel de straat de laatste tijd erg veranderde door verschillende nieuwbouwprojecten blijft ze voor mij toch altijd een beetje ‘mijn’ straat.

Tien om te zien GC de Lijsterbes is op zoek naar de 10 interessantste plekjes in onze gemeente. Dat kunnen zowel architecturale hoogstandjes zijn als plaatsen waarmee je een persoonlijke band hebt. Deel ook jouw persoonlijke top 3 mee! In het voorjaar 2009 maken we de populairste plekjes in Kraainem bekend via onze gemeenschapskrant de lijsterbes. Je maakt kans op een etentje voor twee personen in restaurant Sjo d’O in Kraainem. Je kan je gegevens ook doormailen naar [email protected]

1. 2. 3. Voornaam + naam: Adres: Woonplaats: Telefoonnummer: Gsm-nummer: E-mail:

04 uit de gemeente

Een gesprek met Nicole De Kempeneer

Kunst scherp als een chirurgenmes Op het grillige lijnenspel van haar formica keukentafel - een erfstuk uit de sixties liggen maskers in zijdepapier, Chinese verfkwasten gemaakt van beren-, konijnen- of varkensharen, gipsen handafdrukken, handgemaakt papier, stempels ... Mijn gastvrouw, Nicole De Kempeneer (59), is wat je in het Frans een ‘touche à tout’ noemt, iemand met veel talenten en interesses die honderduit kan vertellen over haar kunst. Het hele plaatje klopt. Haar leven en werk vloeien naadloos in elkaar over. Als volmaakte penseelstreken op een wit doek. ‘Kijk’, zegt Nicole zodra we binnenkomen, ‘dit is de naamstempel die ik in Taiwan liet maken. Het zijn mijn initialen: N D K.’ In de Chinese kalligrafie onderteken je eigen werk niet met een handtekening. Met rode inkt maak je een originele stempelafdruk in een klein vakje op het blad. Nicole, die nu in Kraainem woont, zag het levenslicht in Congo. ‘Mijn ouders zijn af komstig van Grimbergen. Met hen bracht ik mijn kindertijd door in Bukavu, aan het Kivumeer. We hadden een prachtige tuin vol fruitbomen, bananen, mango’s, guaves. Ik klom in de bomen en mijn oudste broer voer rond in zijn prauw’. Op haar twaalfde, ten tijde van de dekolonisatie, kwamen ze naar België. ‘Toen al was ik fan van Chinese en Japanse kunst. Intuïtief trok het me aan. Pas later ben ik gaan begrijpen waarom.’ Klassieke scholing? Na haar studies in de kunstgeschiedenis en beeldende kunsten gaat Nicole in Leuven aan de slag als illustratrice en fotografe bij professor Christian de Duve*. Voor universiteitsstudenten tekent ze het menselijke lichaam tot in de fijnste anatomische details uit. Zo leert ze alles over het lichaam en uiteindelijk beheerst ze alle verhoudingen. ‘Ik denk vaak aan iemand als Andreas Vesalius, die lijken stal en open sneed. Een dissectie is iets moois. Als ik aan de kunstacademie model teken, kan ik uren aan een tekening werken, omdat ik alles eerst heel precies analyseer en bereken. Die precisie en dat concentratievermogen

Boomschors verwerkt in een origineel laken uit de operatiekamer.

uit de gemeente 05

De naamstempel van Nicole De Kempeneer.

vormen, samen met hun tegenpool, de beweging, de basis van de Chinese kalligrafiekunst.’ Nicole creëert graag verbanden tussen Oost en West. Ze kiest een westers onderwerp, het lichaam, en interpreteert dat op oosterse wijze. Met haar uit ijzersterk bamboehout gesneden fetisjpenseel een cadeautje van een Japanse kunstenaar - strijkt ze door de lucht om te gebaren hoe ze in slechts enkele minuten een prachtige ‘sequens’ maakt. ‘Als ik zo werk, gaat alles opeens heel snel. Ik kijk zelfs niet langer naar mijn blad.’ Het zal je wellicht niet verbazen dat Nicole wat van yoga kent en veel lectuur over zen heeft doorgenomen. Ze verloor haar hart ook letterlijk in Taiwan: ze leerde er haar Chinese echtgenoot kennen. ‘Toen ik ginder de bergen zag, zag ik er ‘mijn’ bergen van congo in. Hetzelfde landschap met dezelfde vegetatie!’ Wat je misschien wel zal verbazen, is dat ze haar eigen oosterse servies creëerde in keramiek, of dat ze zelf tekenpapier maakt. Eigenlijk is haar hele woning een tentoonstellingsruimte voor eigen werk. Vier windstreken We klimmen de trap op, naar de tweede verdieping. Ze loodst ons binnen in een volgestouwd kamertje dat eerder gezellige wanorde dan zen oproept. Hier liggen nog meer schatten verborgen. Het gaat keer op keer om authentiek werk, waar vaak een bijzonder verhaal aan verbonden is. Nicole, die overdag nog steeds voor de

Wat eens longen waren, is nu een kunstwerk.

faculteit geneeskunde werkt, krijgt versleten lakens uit de operatiekamers van het universiteitsziekenhuis. Die beschildert ze. Het ‘doek’ blijft zoals ze het kreeg, met gaten of insnijdingen van de chirurg erin. Titels als Césarienne, Chirurgie en Le Souffle spreken voor zich. Er is zelfs een installatie met plastinatie* die naar de ziekte aids verwijst. Het lichaam als een rode draad dus, maar telkens onderworpen aan een andere benadering. ‘Wat ik je nu laat zien, zijn nog maar proeven, tests om te zien of iets dergelijks kan werken.’ Terwijl een Siamese kat op kousenvoetjes de keuken binnenglipt, haalt Nicole allerlei maaksels uit krantenpapier tevoorschijn. ‘Mijn idee is: gipsen vormen maken om nadien sporen van een lichaam in zijdepapier te bewaren. Ik maakte al afdrukken van mijn gezicht, het handje van mijn kleindochter en de buik van mijn zwangere dochter.’ Nicole is gepassioneerd bezig met wat ze haar ‘tweede job’ noemt en ze betrekt er de hele familie bij. ‘Mijn kleinkinderen wijd ik in, ik vertel hen over Jackson Pollock en da Vinci. Want Italië, de renaissance, dat zijn nu mijn stokpaardjes. Met bevriende kunstenaressen trek ik telkens naar de Biënnale van Venetië. In feite houd ik dus zowel van heel oude als van hypermoderne dingen.’ Van oosterse en westerse, zou ik willen aanvullen. En hoe zit het met Noord en Zuid? ‘Zelf zou ik mij omschrijven als ‘multicultureel’. Toch neig ik als Vlaamse iets meer naar het Noorden, de sobere stijl, de moderni-

teit, zoals je die bijvoorbeeld bij Vlaamse modeontwerpers ziet.’ Dat Nicole De Kempeneer in het Sevilla van de zestiende eeuw een voorouder met haar naam ontdekte, is een grappig weetje. Dat die ‘Pedro De Campaña’ bovendien als schilder voor keizer Karel werkte, daar kan voor mij geen twijfel over bestaan. Tekst: Ingrid Laporte Foto’s: Tine De Wilde * Professor Christian de Duve kreeg de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde (1974) voor zijn beschrijving van de structuur en functie van de organellen in biologische cellen (lysosomen). * Plastinatie is een conserveringstechniek voor (o.a.) biologisch materiaal, die buitengewoon fraaie preparaten oplevert met zeer natuurlijke vormen en kleuren en een praktisch onbeperkte houdbaarheid. De methode is in 1977 uitgevonden door Gunther von Hagens, een Duitse anatoom die veel faam heeft verworven door de tentoonstelling Körperwelten die hij van een groot aantal geplastineerde preparaten, voornamelijk van mensen, samenstelde. Deze tentoonstelling riep veel controverse op, maar werd door veel mensen gesmaakt. De tentoonstelling Köperwelten IV van Gunther von Hagens is nog tot januari 2009 te zien in de kelders van Kuregem. Info: www.koerperwelten.be, 070 25 20 20.

06 TERUGBLIK

Processies en stoeten Uit Kraainems verleden (deel 77) Eigenlijk zouden we de titel in het meervoud moeten schrijven, maar omdat iedereen het steeds had over ‘de processie’, laten we het liever zo. ‘De processie’ heeft nog een beetje de kleur van vroeger. Inderdaad, er waren twee processies die uitgingen op kermiszondag en op ‘hoogwaardig’, de zondag na Sacramentsdag. Vooreerst Sacramentsdag. Paus Urbanus IV, vroeger aartsbisschop van Luik, stelde op 2 augustus 1264 het feest van de H. Sacrament in, na een visioen van de heilige kloosterlinge uit Luik, de H. Juliana van Mont-Cornillon. Het feest werd vastgesteld op de donderdag na Drievuldigheidszondag of anders gezegd op de tweede donderdag na pinksteren. Op Sacramentsdag, of ‘hoogwaardig’, ofwel op de zondag nadien, werd een processie gehouden. De dag van het H. Sacrament werd op een zeer plechtige wijze de instelling van de heilige eucharistie herdacht. In een monstrans werd het allerheilige sacrament tentoongesteld en konden de gelovigen onze Heer vereren en aanbidden. De processie was een onderdeel van die hulde. De tweede processie ging uit op kermiszondag. Ze ontstond als herdenking van de kerkwijding of op de feestdag van de patroonheilige. Die dag trok een stoet uit, waarin o.a. het leven van de patroonheilige werd uitgebeeld, gezangen werden aanschouwelijk voorgesteld, de rederijkers voerden mysteriespelen op of vertoonden al wandelend taferelen uit het Oude of Nieuwe Testament, waarbij dialogen, koren en refreinen niet ontbraken. Op de duur begon het spectaculaire element de bovenhand te halen, het profane werd iets zelfstandigs, het verband met het kerkelijke werd losgelaten en ... er kwam een scheiding. Het wereldlijke werd gewoon een ommegang. Zo wordt de ommegang van Brussel voor de eerste maal vermeld in 1359, die van Lier in 1373 en die van Antwerpen in 1398 (dr. Peeters). De processie werd voor de veiligheid gewoonlijk voorafgegaan door de politie. Het processiekruis was het begin van een lange stoet, die allerlei kleurrijke groepen en individuen omvatte. De eerstecommunicantjes en de plechtige communicanten in hun hagelwitte kleren stalen de show; jonge meisjes van de congregatie torsten het gekende Mariabeeld met een lang wit kleed en blauwe sluier. Jezus, de kindervriend, een volwassene met een groep kleine kinderen, had veel succes. Stoere mannen droegen allerlei heiligenbeelden. De goede herder met een kudde schapen. De H. Jozef met zijn schrijnwerkersattributen en nog vele andere taferelen uit het Oude en Nieuwe Testament. De jeugd had de handen vol met het dragen van allerlei vlaggen, banieren, borden met allerlei tekst, godsdienstige symbolen zoals een hart met doornenkroon, een of ander foltertuig waarmee een martelaar ter dood was gebracht, enzovoort. En dan natuurlijk het belangrijkste: de pastoor met het H. Sacrament in de monstrans. Zeer voornaam schreed hij vooruit, de blik neerwaarts geslagen. Kloeke mannen droegen het baldakijn dat hem als het ware afzonderde, terwijl aan weerszijden de leden van de kerkfabriek liepen, de brandende flambouw in de hand. Onmiddellijk na het H. Sacrament volgden de overheden en ten slotte het volk. Er werd afwisselend gebeden, gezongen en muziek gespeeld

door de fanfare, die natuurlijk ook van de partij was. De weg die de processie volgde was ieder jaar dezelfde, zodat men hem kortweg de processieweg noemde. Hij begon aan de kerk en ging door de Lijsterbessenbomenlaan, de Van Hovestraat, de Thumastraat, de Molenstraat en de Steenweg op Zaventem naar de kerk, waar de processie ontbonden werd. Vanaf de jaren vijftig moest men er rekening mee houden dat er in Kraainem nieuwe wijken ontstonden, zodat de processieweg aangepast moest worden. Helaas, het processiegebeuren begon toen al sleet te vertonen. Het werd steeds moeilijker deelnemers te vinden, het verkeer werd almaar drukker, de mensen kieskeuriger, enzovoort. De personen die langs de processieweg woonden, bestrooiden de weg met wit zand, bloemen en veelkleurige papiersnippers. De huizen werden bevlagd en voor het raam of voor de deur stonden op een tafeltje een kruis en heiligenbeelden, versierd met bloemen en kaarsen. Aan het kapelletje van Sint-Antonius en aan dat van O.L.-Vrouw van Altijddurende Bijstand nabij de molen in de Molenstraat, stond een rustaltaar. Daar hield de processie even stil en de pastoor gaf de zegen met het Allerheiligste. De processie was een groot gebeuren dat veel handen nodig had. Voor de Eerste Wereldoorlog naaiden vrijwilligers de kleren, maar toen de Zusters Dienstmaagden van Maria in Kraainem verschenen, kregen zij die taak toebedeeld, samen met het bewaren van de kleren. Zij werden natuurlijk geholpen, zodat men in staat bleek van tijd tot tijd volledig nieuwe groepen uit te dossen, wat de aantrekkingskracht van de processie alleen maar kon verhogen. Maar het mooie verdween. Het verdwijnen van de processie waar iedereen naartoe leefde, waar haast iedereen aan meewerkte - solidariteit zonder woorden - maakte het dorpsleven een beetje armer! Georges Bulteel

VERENIGINGSNIEUWS 07

Week van de Smaak Resto & Co - OCMW-Kraainem dinsdag 18 november - 11 uur zaal Cammeland

Kantatelier zoekt nieuwe leden

Een sprong in de tijd: oude gerechten en vergeten ingrediënten. Een sprong in culturen en tradities: exotisch en op grootmoeders wijze. Een sprong in leeftijd: jong en oud. Dit alles resulteert in een heerlijk smaken-, geuren- en kleurenpalet. Op dinsdag 18 november nemen we deel aan de Week van de Smaak. De deelnameprijs is gratis. Inschrijven vooraf is niet noodzakelijk. Praat met de medewerkers van Resto & Co of van de sociale dienst om zelf met een hapje bij te dragen.

Wijndegustatie Resto & Co - OCMW-Kraainem donderdag 6 november - 14 uur zaal Cammeland Op donderdag 6 november proeven we drie witte en vijf rode artisanale Franse wijnen tijdens een wijndegustatie. De wijndegustatie wordt gepresenteerd door TasteWine@ Home. De deelnameprijs bedraagt 5 euro, maar wordt terugbetaald bij aankoop. Er is echter geen aankoopverplichting. Inschrijven vooraf is niet noodzakelijk.

Sportbeleidsplan Kraainem Vlaams minister van Cultuur, Jeugd en Sport Bert Anciaux heeft het verenigingssportbeleidsplan 2008-2013 van Kraainem goedgekeurd. Het plan werd opgesteld door de Nederlandstalige sportverenigingen, verenigd in de Sportraad Kraainem, aangezien de gemeentelijke overheid, ondanks herhaaldelijk aandringen, geen gemeentelijk beleidsplan voor sport indiende. Naast een ondersteuning van de sportclubs uit de gemeente is er ook een luik voor ‘andersgeorganiseerde sporten’ en een bijkomend luik i.v.m. ‘diversiteit en toegankelijkheid’. De Sportraad Kraainem is van mening dat een degelijk sportbeleid belangrijk is voor alle inwoners van onze gemeente en voor alle sporters die in onze gemeente van de sportfaciliteiten gebruik maken. Het bestuur van de Sportraad Kraainem zal verder werken aan de uitvoering van dit beleidsplan, samen met de verschillende actoren in de gemeente. Je kan de onlineversie van het beleidsplan consulteren via de website van de sportraad, www.sportraad-kraainem.be, of een exemplaar opvragen bij de stafmedewerker jeugd en sport van vzw ‘de Rand’. Info: Maryse Wijns, stafmedewerker jeugd en sport GC de Lijsterbes, Lijsterbessenbomenlaan 6, 1950 Kraainem, 02 721 28 06, [email protected]

In gemeenschapscentrum de Lijsterbes worden om de twee weken op dinsdag alle kantsoorten van stropkant tot Binche aangeleerd onder de deskundige leiding van Sonja Elias. De weinig bekende ’s Gravenmoerse kant wordt eveneens beoefend. Het jaarthema waarrond Kantatelier de Lijsterbes werkt, is florale motieven. Twee keer per jaar vinden er sessies creatief kantklossen plaats, waar ruimte wordt vrijgemaakt voor eigen creativiteit. Daarin gaat Kantatelier de Lijsterbes met traditionele grond- of kantsoort een eigentijdse kant klossen. Daarnaast worden er ook workshops georganiseerd rond Kerstmis en Pasen. De workshop van Kerstmis valt dit jaar op 16 december 2008, de workshop van Pasen op 17 maart 2009, telkens van 9.30 tot 16 uur in de koepelzaal van GC de Lijsterbes, Lijsterbessenbomenlaan 6, 1950 Kraainem. Meer info en foto’s kan je vinden op http://kant.naft.be Je kan Sonja Elias bereiken op 02 267 79 01 of [email protected]

Rechtzetting In het artikel Ambiance! Want hier komt het eerste Bal Populaire in de gemeenschapskrant van oktober 2008 schreven we dat Paul De Coster vroeger voorzitter is geweest van de Kraainemse dansclub DAKRA. Paul is echter nooit voorzitter geweest; hij bekleedde wel de functie van penningmeester.

08 VERENIGINGSNIEUWS

Gratis zwemmen in Zaventem of Overijse

De sportregio Vlaams-Brabantse Ardennen en de Sportraad Kraainem schenken in het kader van de Vlaamse Zwemweek 300 zwemtickets aan onze gemeente. Van 15 tot 23 november kunnen geïnteresseerden gratis zwemmen in het zwembad van Zaventem of Overijse. Deze actie geldt zolang de voorraad strekt en maximaal tot eind januari 2009. Er bestaan verschillende mogelijkheden om aanspraak te maken op de tickets. Kraainemse sportverenigingen kunnen deze tickets verdelen onder hun leden. Sociaal-culturele of jeugdverenigingen uit Kraainem die een sportieve groepsuitstap willen organiseren, schenken wij ook graag een aantal tickets. Door het verspreiden van de tickets via het OCMW hopen wij sport voor alle lagen van de bevolking toegankelijker te maken en door het schenken van tickets aan de gemeentelijke basisschool moedigen wij kinderen en jongeren aan tot sporten. Ook individueel geïnteresseerden kunnen deelnemen aan de actie. Uiteraard is het belangrijk dat aanvragers een band met Kraainem kunnen aantonen. Woon je in Kraainem, lopen jouw kinderen er school, sport je regelmatig in de gemeente, ben je lid van een Kraainemse vereniging, ben je een regelmatige bezoeker van GC de Lijsterbes … en ben je geïnteresseerd om gratis en voor niets een aantal baantjes te trekken in Zaventem of Overijse, vraag dan snel de zwemtickets aan bij de stafmedewerker jeugd en sport van vzw ‘de Rand’. Het spreekt voor zich dat wij erop aandringen dat aangevraagde tickets effectief gebruikt worden. Info: Maryse Wijns, stafmedewerker jeugd en sport, GC de Lijsterbes, Lijsterbessenbomenlaan 6, 1950 Kraainem, 02 721 28 06, [email protected]

Jeugdbeleidsplan Kraainem In juli keurde Vlaams minister van Cultuur, Jeugd en Sport Bert Anciaux het jeugdbeleidsplan 2008-2010 van Kraainem goed. Aangezien het gemeentebestuur van Kraainem geen gemeentelijk jeugdbeleidsplan indiende bij de Vlaamse overheid, werd het plan ingediend door de Nederlandstalige jeugdverenigingen van Kraainem, verenigd in de jeugdraad. De belangrijkste doelstelling van dat jeugdbeleidsplan is het verzekeren van de werking van de Nederlandstalige jeugdverenigingen in Kraainem ( Jeugdraad, JC De Villa, Chiro en Speelpleinwerking ’t Tolleke). Daarnaast streeft elke vereniging ook eigen doelstellingen na. Welke dat zijn, kan je nalezen in het jeugdbeleidsplan. Nieuw is dat er vanaf dit jaar werkgroepen opgericht zullen worden binnen de jeugdraad. Het gaat om de werkgroepen ‘V-Live’, ‘Weekend van de jeugd’ en ‘Jeugdbeleidsplan’. Omdat de mening van de jeugd belangrijk is, organiseert de jeugdraad bovendien een bevraging voor kinderen en een jongerenenquête. Je kan deze enquête online invullen op www.enquetemaken.be. Je kan het formulier ook opvragen bij het onthaal van GC de Lijsterbes en ingevuld bezorgen aan, opsturen, faxen of mailen naar de stafmedewerker jeugd van vzw ‘de Rand’. De jeugdraad dankt je bij voorbaat voor het meewerken aan deze bevraging. Wil je graag iets kwijt over het jeugdbeleid in Kraainem, wil je een exemplaar van het jeugdbeleidsplan, wil je meer informatie, heb je suggesties … of voel je je geroepen om lid te worden van de jeugdraad of van een van de werkgroepen van de jeugdraad? Contacteer dan de stafmedewerker jeugd en sport van vzw ‘de Rand’. Zij zal je graag verder helpen.

Info: Maryse Wijns, stafmedewerker jeugd en sport, GC de Lijsterbes, Lijsterbessenbomenlaan 6, 1950 Kraainem, 02 721 28 06, [email protected]

COLUMN 09

Tussen haakjes Onverwachte ontmoetingen

Vertraag nu niet alsjeblief, vertraag niet. Ah toch, hij is aan het vertragen. OK, OK, het kan best als er maar geen oogcontact is. Alsjeblief, geen oogcontact, geen oogcontact. Geen oogcontact ... Verdorie, we hebben oogcontact. Ik zal me er maar bij neerleggen. Ik haat zo’n situaties. Ze zijn zo... Hoe zal ik het zeggen? Ze zijn zo nutteloos.

Chris Anhalt is af komstig van Norfolk, Virginia, USA. In 2006 verhuisde ze met haar echtgenoot en jongste dochter naar België. Naast een aantal andere jobs gaf ze onder andere ook Engelse les. Het liefst spendeert ze tijd aan het ontdekken en becommentariëren van die complexe, gekke maar toch prachtige wereld rondom ons.

‘Omdat ik een vrouw ben, moét ik helpen’

Ik maak graag lange wandelingen. Meestal vertrek ik aan het kruispunt van de Tramlaan met de hippodroom en ik ga westwaarts naar de ring. Ik maak dan een boog terug door Kraainem, naar Sterrebeek en verder. Onderweg is het bijna onvermijdelijk dat er een auto van buiten de stad me opmerkt en halt houdt. Vaak vragen ze me de weg naar bijvoorbeeld de metro in Kraainem, de voetbalclub of naar de zeer populaire Oude Pastorie. Allemaal perfect aannemelijke bestemmingen. Dat allemaal in de veronderstelling dat diegene die hier aan het kuieren is wel degelijk wéét waar zij naartoe gaat. Op het eerste gezicht ben ik voor een gewone toeschouwer misschien wel de aangewezen persoon om de weg te wijzen aan elke verloren geraakte ziel die mijn pad kruist. Mis dus. Ik zie er misschien uit alsof ik besef waar ik ben (en dat is meestal zo), maar als iemand me vraagt hoe hij best van hier naar daar gaat, moet ik hem dikwijls teleurstellen. Hier staan we dan op de hoek voor GC de Lijsterbes. Mijn nietsvermoedende slachtoffer draait zijn ruit naar beneden en ik bid intussen dat de plaats van zijn uiteindelijke bestemming geen zaak van leven en dood is. Zo ja, dan ben ik niet zeker of hij mijn uitleg wel zal overleven. De verloren ziel begint te spreken. Ik glimlach krampachtig zoals een schoonheidskoningin. Ik zie er dan wel vriendelijk genoeg uit om te helpen, maar mijn hoofd tolt aan 100 km per minuut met de gedachte of ik deze ongelukkige meneer zijn leven nog meer ga compliceren of niet. Een man zou gewoon zeggen: ‘Nep, kan u niet verder helpen’ en verder lopen. Maar, dierbare lezer, wees niet boos dat ik deze opmerking maak. Het is niet seksistisch bedoeld, het is gewoon zo. Het zit zo: ik ben een vrouw. En omdat ik een vrouw ben, MOET IK HELPEN. Ik moet dingen

doen. Ik moet mijn rol in deze wereld waarmaken in elke leefgemeenschap, in elke taal. Zijn Frans is zo perfect dat ik makkelijk versta waar hij naartoe wil. Met een echte glimlach en zijn ogen vol vertrouwen wacht hij gretig op mijn antwoord. Ik twijfel even welke taal ik zal spreken. Aangezien mijn Frans niet zo perfect is, probeer ik naar een andere taal over te schakelen. Spreekt u Engels? Nee. Spaans? Nee. Nederlands? Nee. Frans? Maar natuurlijk. Ik begin aan mijn uitleg. Zeer l-a-n-g-z-a-a-m zie ik die aanvankelijke blik vol vertrouwen van zijn vriendelijke gezicht verdwijnen. Hij beseft ineens wat een stomme fout hij begaan heeft. Nu is het zijn glimlach die lijkt op die van een schoonheidskoningin. Hij luistert. Hij trekt zijn wenkbrauwen op. Hij blijft luisteren, maar kijkt nu al iets meer naar links en naar rechts om nog aan mij te kunnen ontsnappen. Misschien kan iemand van de bromfietsenwinkel rechtover hem wel redden? Ik ben eindelijk klaar met mijn uitleg, met alles erop en eraan, elke bocht en alle stopborden. Ik slaag er zelfs in de juiste woorden te vinden voor ‘rechtdoor’, ‘naar links’, ‘daar zie je rechts een tankstation’, ‘praat niet met vreemdelingen’. Mijn vertrouwen groeit met elke lettergreep. Iemand vraagt de weg naar het gemeentehuis in Kraainem en eindelijk heb ik eens een ontmoeting waar ik mij goed bij voel. Hij daarentegen ziet er ellendig uit. Ik wil hem beslist uit zijn lijden helpen. Ik ben nu eenmaal een vrouw en ik moet hem helpen. Ik ben namelijk een meelevende vrouw en ik herken echt lijden als ik het zie. En ik geef het niet op. Ik schakel over op Plan B. Ik vraag hem met mijn kalmste Frans-Engelse tongval: - ‘Zie je die oude kerktoren daar?’ - ‘Oui, antwoordt hij aarzelend.’ - ‘Ga naar die kerk.’ - ‘Oui?’ - ‘Ga binnen.’ - ‘Oui?’ - ‘Brandt een kaars.’ - ‘Oui?’ - ‘En bid om een goddelijke aanwijzing, want ik ben maar een vrouw.’ - ‘Oui!’

10 VERENIGINGSNIEUWS

Kerstmarkt Hobbyclub Kreativa zaterdag 22 november - 10 uur zondag 23 november - 10 uur zaal PAT Hobbyclub Kreativa organiseert op zaterdag 22 en zondag 23 november haar kerstmarkt in zaal PAT, Patronaatstraat, 1950 Kraainem. Wenst u hieraan deel te nemen als exposant, gelieve dan de onderstaande inschrijvingsstrook in te vullen en terug te zenden ter attentie van de verantwoordelijken van hobbyclub Kreativa. De betaling gebeurt samen met de inschrijving. De uiterste inschrijvingsdatum is 15 november. Iedereen is van harte welkom! Deelname voor 2 dagen en per tafel: leden: 10 euro - niet-leden: 12,50 euro. Inlichtingen: Celine Heurckmans, tel.: 02 720 44 75, gsm: 0495 61 72 19 - Gilberte Geeraerts: tel.: 02 720 45 64. Betalingen kunnen worden verricht op rekeningnummer 853-854565483 van hobbyclub Kreativa of bij de verantwoordelijken van hobbyclub Kreativa. Inschrijvingsstrook Kerstmarkt hobbyclub Kreativa op 22 en 23 november

Naam

Adres

Tel. gsm

Aantal tafels Totaal:

x euro

Aantal tafels Totaal:

10,00 euro

x euro

Aantal panelen Gelieve terug te sturen naar: Hobbyclub Kreativa - Celine Heurckmans, Asterslaan 7, 1950 Kraainem Hobbyclub Kreativa - Gilberte Geeraerts, Asterslaan 8, 1950 Kraainem

12,50 euro

Italiaans weekendrestaurant Bella Italia Carnavalcomité en Reuzencomité zaterdag 29 november – 17 uur zaal Cammeland zondag 30 november – 11 uur zaal Cammeland Kraainem vierde dit jaar het jubileum 3x11 jaar carnaval in Kraainem. dat is niet onopgemerkt voorbijgegaan. In januari was er een speciale viering op het gemeentehuis met een terugblik op 33 jaar carnaval in onze gemeente. Van het prille begin tot nu. Op 9 februari was er de prachtige internationale carnavalsstoet die, onder een prachtige lentezon, vanuit Stokkel naar het centrum van Kraainem trok. 36 groepen, waarvan één uit Nederland en één uit Frankrijk en de andere uit het hele land, vormden de prachtigste stoet die ooit door Kraainem trok. En met de hoge temperaturen waanden we ons even in de lente. Carnaval 2008 is voorbij en nu beginnen de voorbereidingen van het Kraainemse carnaval 2009, met de carnavalsstoet op zaterdag 28 februari 2009. Het zou leuk zijn als ook Kraainemse verenigingen het voorbeeld van de vendeliers Venkra volgen en deelnemen aan de stoet. Het volstaat een thema te zoeken, je te verkleden en eventueel te schminken en je kan zo mee opstappen in de stoet. Dit kan in verenigingsverband, maar ook in familieverband of per woonwijk. Maar feesten kost geld! De totale carnavalsviering van 2008 kostte ongeveer 25.000 euro. Er werd voor ongeveer 1.000 euro aan snoepgoed en gadgets weggeworpen in de stoet. Dit jaar hebben we een kleiner budget, maar toch kunnen we alle financiële hulp goed gebruiken. Het Carnavalcomité en het Reuzencomité organiseren daarom het weekendrestaurant Bella Italia op zaterdag 29 november van 17 tot 22 uur en zondag 30 november van 11 tot 15 uur. Hopelijk komen veel Kraainemse sympathisanten ons steunen door lekker te smullen ten voordele van de carnavalsstoet. Iedereen is van harte welkom! Meer info: www.carnafolk.be

nieuws uit de LIJSTERBES 11

Tussen wetenschap en kunst

Jack McWhorter over zijn tentoonstelling Symmetry Breaking Jack McWhorter woont en werkt in Akron, Ohio, USA. Hij is momenteel Associate Professor aan de Kent State University, waar hij tekenen en schilderen doceert. Hij is de drijvende kracht achter een reeks internationale samenwerkingsprojecten waarbij kunstenaars en leerkrachten op zoek gaan naar manieren om kunst en wetenschappelijk onderzoek te integreren. Wat zijn je uitgangspunten? ‘Ik vertrek meestal van tekeningen die gebaseerd zijn op een fysieke bron: botanische vormen, knopen, geometrische structuren, symbolen en effecten zoals smeltend ijs, zeepbellen, zwermende insecten en geluiden. Dit zijn kwaliteiten die zowel abstracte als reële karakteristieken bezitten. Vervolgens worden deze observaties ondergebracht in categorieën (vorm, kleur, idee). Mijn doel is dan om een manier te vinden om die specifieke kwaliteiten met elkaar in relatie te brengen. Het uiteindelijke schilderij is daar het resultaat van.’

Kan je even je werk introduceren? ‘Mijn schilderijen zijn voornamelijk abstract. Het is een spel van vormen en ideeën die balanceren op het raakvlak van wetenschap en kunst. Het is een zoektocht naar de ‘communicatie’ tussen zichtbaar en onzichtbaar, naar de dialoog tussen bewust en onbewust, geest en materie, tussen chaos en orde.’ Waar vind je inspiratie? ‘Ik put inspiratie uit vele bronnen, ik beperk mezelf niet tot één bepaalde filosofie. Wat me enorm boeit, is het besef dat kunst zich op eenzelfde manier ontplooit als het wetenschappelijke proces. Net als bij wetenschappelijk onderzoek vraag ik me af wat de rol is van toevalligheden, relaties, overeenkomsten, vorm, vergelijkingen, systemen? En hoe communiceren we wat we zien? Welke tekens kunnen we gebruiken? Op een meer filosofisch niveau ben ik geboeid door evolutie in al zijn aspecten, door levensvormen die mekaar onderling beïnvloeden, en multi-dimensionele ruimte. Nochtans gaan mijn schilderijen niet over iets specifieks. Eigenlijk vertegenwoordigen ze het meest nog een denkproces, een contemplatie over het leven.’

Ik herken in je werk ook elementen uit de natuur: bomen, bloemen … ‘Zeker. De zichtbare natuur speelt een grote rol in mijn werk. Ook de structuur van cellen en biologische patronen past perfect in mijn composities. In mijn recent werk is bijvoorbeeld de dubbele helix een figuur die vaak opduikt. Sommige van mijn schilderijen, die in feite meer dan 3 meter hoog zijn, lijken op extreme close-ups, zoals wanneer je door een microscoop tuurt.’ Je schilderijen lijken vaak een combinatie van tekenen en schilderen. ‘Inderdaad. Tekenen speelt een grote rol in het onderzoeken van de vorm. Het fysische van de beweging is niet altijd meer zichtbaar aanwezig in het eindproduct. De beweging bij het tekenen is heel verschillend van die bij het schilderen. Ik tracht dat verschil te overbruggen door te werken met digitale media. Ik begin te tekenen met traditionele materialen en dan ga ik ze herinterpreteren en veranderen door gebruik te maken van digitale beeldvorming. Aan de hand van een computerprogramma creëer ik animaties van groepen tekeningen en ik laat ze bewegen, vervormen, uitrekken …, maar de finale manipulatie gebeurt op papier of canvas. De intentie is om het werk zo open mogelijk te houden door een wederkerige dynamiek te creëren tussen tekening, computer en schilderij. Zo is er bijvoorbeeld Ocher Cross, een schilderij dat

verwijst naar de Oude Eik in Akrons Cascade Valley Park. De boom is meer dan 300 jaar oud en is er slecht aan toe. Ik heb de afgevallen takken en fragmenten geschilderd. Ze lijken net beenderen. Je zou als het ware kunnen stellen dat de vormen en structuren die ik hanteer kapstokken zijn om het proces van beeldvorming aan op te hangen. Soms gaat het over de eindbestemming, dan weer over de reis, en soms gaat het over de manier waarop. Het is de zoektocht naar het conceptuele werktuig dat precies op die manier ingrijpt zodat nieuwe dingen zichtbaar kunnen worden gemaakt.’ De schilderijen van McWhorter intrigeren. Ze staan op zichzelf, stevig. Zelfs als de toeschouwer geen enkele van deze processen of verwijzingen naar wetenschap opmerkt, hooptr hij dat men zich laat meeslepen door de kleuren en het pigment’. Zijn werk kan gevonden worden in meer dan 60 publieke en private collecties in 12 Amerikaanse Staten, België, Israël en China. Maria Swinnen Jack McWhorter stelt tentoon in de Foyer van GC de Lijsterbes tot 10 januari 2009.

12 nieuws uit de LIJSTERBES

Aan de tand gevoeld Wat vond jij van A Butterfly Mind in concert (première) op 18 september?

Aan de tand gevoeld Wat vond jij van het 6e Bluesfestival op 27 september?

Annelies en Sarah Cappaert zijn twee engelen uit het Brugse die al van kindsbeen samen zingen. Kleine meisjes worden groot, zwerven uit en komen zo terecht in ‘Jos Van Oosterwijck-land’, wat hen een zilveren medaille oplevert in X-factor. Oudste zus Annelies begint zelf liedjes te schrijven en zo komen de getalenteerde zussen in contact met manager Rick Tubbax, eerder al aan het stuur bij The Radios, K’s Choice, De Kreuners … Samen gaan ze een jaar lang op zoek naar de ideale club rond Annelies en Sarah en ze vinden die vooral in de jazzhoek. A Butterfly Mind wordt een echte groep. Met de titeltrack ‘Lonely Heart On Wheels’, van hun eerste album, komen de zussen in het voorjaar van 2008 zelfs in de etalage van Eurosong terecht. Op 18 september stonden de zussen met hun wondermooie stem op het podium van GC de Lijsterbes.

Roland Van Campenhout bracht met Never Enough de beste cd uit zijn rijkgevulde carrière uit. Dat beweren niet alleen hijzelf, maar ook de recensies. In Admiraal Freebee Tom Van Laere, die de cd produceerde, heeft Roland ook zijn eigen Daniel Lanois en Ry Cooder gevonden. De songs ademen het broeierige zuiden van de Verenigde Staten uit en ze stonden garant voor een absolute topheadliner op het 6e bluesfestival van GC de Lijsterbes. Het voorprogramma werd verzorgd door de jonge Luikse wolven van The Experimental Tropic Blues Band, die van Roubaix over Marseille, Toulouse en Parijs reeds de grootste zalen lieten vollopen. In Vlaanderen kregen ze nog geen voet aan de grond. Geheel onterecht trouwens als je weet dat Arno Hintjens, hun grootste fan, zich de ziel uit zijn lijf speelt met behulp van zijn mondharmonica op hun debuutalbum Hellelujah. Blues werd omgetoverd tot een waar explosief element door deze drie uitzonderlijke talenten.

Ann (39 jaar): ‘Ik vond het concert van de twee zusjes prachtig. Wat een engelenstemmen! Ik ken ze van Eurosong 2008, waar ik normaal gezien nooit naar kijk, tot ik A Butterfly Mind aan het werk zag. Daarop heb ik dan ook tickets gereserveerd voor hun optreden in GC de Lijsterbes. De stemmen van de meisjes waren heel complementair en de bijpassende muziek maakte het concert tot een mooi geheel.’ Ingrid (43 jaar): ‘De twee stemmen van de zusjes, perfect op elkaar afgestemd en wat humor zonder enige pretentie tussendoor, maakten het voor mij een gezellig avondje uit. De pianist was subliem, en ook de twee andere muzikanten waren meer dan oké. De vertolking van een liedje van Leonard Cohen en de recente hit van het jonge Schotse zangeresje Amy MacDonald bewezen dat deze twee dames ook op andere podia terecht kunnen.’ Peter (37 jaar): ‘Een leuke kennismaking met een nieuwe groep. De twee dames zijn vocaal zeer sterk. Het samenspel tussen orkest en zang was soms zoek, maar met de nodige podiumvastheid kunnen we in Vlaanderen rekenen op een nieuwe meidengroep.’

Rudi (53 jaar): ‘Dit Bluesfestival was een van uitersten, met als bindmiddel goede kwalitatieve muziek. The Experimental Tropic Blues Band bood een verrassend nieuw en gevarieerd programma aan. Spijtig genoeg was de zaal te klein voor hun geluidssterkte. Eén kleine opmerking: probeer geen Nederlands te spreken als je dat onvoldoende machtig bent, spreek gewoon Engels of Frans; wij komen voor de muziek. Naar Rolands blues luisteren was bijzonder aangenaam. Zijn stem en gitaarspel haalde topkwaliteit en gaf aan iedereen - al dan niet specialist in dit genre - een avond om niet te vergeten. Eens te meer het bewijs dat kwaliteit en eenvoud uitermate goed samenhoren.’ Guido (54 jaar): ‘Het Luikse trio, The Experimental Tropic Blues Band, bliezen me met hun opwindend rockconcertje van mijn sokkel! Zéér intens, elektrisch rebels en verrassend goed klinkende bluesrock. Niet voor watjes! Roland, ónze ambassadeur in de blueswereld, slaagde erin een authentieke jamsfeer te brengen. Met zijn zachtruige stem en begeleid door de obligate bluestunes, gingen de snaren van de gitaren, sporadisch gestreeld met een bottleneck, ritmisch meezingen. Jammy!’ Michael (60 jaar): ‘Tja, mixed feelings. Met plezier heb ik kunnen constateren dat Roland naar echte blues teruggekeerd is. Wat een verschil met enkele jaren geleden. Een demonstratie van klasse en soberheid in de uitvoering. Daarbij een perfecte klank en een ware technische show door zijn gitarist. Wat een genot voor een oude zestiger (sinds kort) en een bluesrakker zoals ik. Wat de eerste band betreft, heb ik zo mijn twijfels ... Creativiteit is één ding, maar luistergenot is ook belangrijk. Het gebrek aan nuances vond ik storend. Clean up your act, guys! Maar ik had een toffe avond, zoals ik iedere week zou willen.’

nieuws uit de LIJSTERBES 13

Michaël Pas, Anne Cambier en Ann Fierens Quel Beau Jour (Marie-Antoinette) Za 29-11 muziek/theater

Het is een bijzonder, ongebruikelijk en origineel concept om een voorstelling op te bouwen rond de persoon van MarieAntoinette van Versailles. Bovendien ging het in oktober 2007, toen de voorstelling Quel Beau Jour in Antwerpen van start ging, ook om een uniek gebeuren, een wereldpremière. De muziek die sopraan Anne Cambier en

Kinderateliers Wo 05, 19, 26-11 De maand van de heksen zit erop! Hennie de heks en Platvoetje zijn met hun bezem naar huis vertrokken. We maken ons klaar voor een nieuw thema: ridders en kastelen. De jongens worden omgetoverd tot ridders en de meisjes tot prinsessen. We ontdekken hoe de ridders en prinsessen leefden in het kasteel. We knutselen een schild voor de ridders en een kroontje voor de prinsessen en maken kennis met ridder Rikki en ridder Bas. We leren de echte groet van de ridders en prinsessen en leren dansen op muziek tijdens het kasteelfeest. We

Eva De Roovere Tapijtconcert Do 11-12 muziek

Wij brengen jou graag op de hoogte van het feit dat Eva De Roovere een intiem concert speelt in GC de Lijsterbes … om te zingen, voor een publiek, akoestisch met gitarist, percussie en sax. Nummers

die je kent en nummers die je waarschijnlijk nog niet kent, maar alleszins zoals je ze nog nooit gehoord hebt. Een reis van noord naar zuid, van vroeger naar nu, naar jou persoonlijk. gaan op zoek naar een draak. Kortom, we worden omgetoverd tot echte prinsessen en ridders. Deze maand mogen we elke keer als prinses of ridder naar het kinderatelier komen. Gelieve tijdig in te schrijven, want de plaatsen zijn beperkt!

harpiste Ann Fierens er brachten, werd ooit door Marie-Antoinette zelf gespeeld, maar werd sindsdien nooit meer uitgevoerd en ook nooit uitgegeven. De voorstelling is er één waarin muziek afgewisseld wordt met verbale intermezzi, gebracht door acteur Michaël Pas. Hij haalt anekdotes aan uit het leven van Marie-Antoinette en acteert haar brieven. Hij behoudt zijn eigen typische stijl en weet die moeiteloos in te passen in de achttiende-eeuwse context. Zijn verhaal, dat zowel ludiek als intriest is, ademt de sfeer van het achttiende-eeuwse Versailles. Meer info: www.delijsterbes.be, 02 721 28 06 Michaël Pas, Anne Cambier en Ann Fierens (spel) - Carl Ridders (regie) 20 uur - GC de Lijsterbes Tickets: 14 euro (kassa), 12 euro (vvk), 10 euro (abo)

14 tot 16 uur - GC de Lijsterbes Inschrijvingen: 02 721 28 06, [email protected] 18 euro voor 3 woensdagen

Roeland Vandemoortele: gitaren (Neeka ...), Marc De Maeseneer: sax (El Tattoo Del Tigre, Lady Linn ...), Arnout Hellofs: percussie (Admiral Freebee ...) Meer info: www.delijsterbes.be, www.evaderoovere.be, 02 721 28 06 20 uur - GC de Lijsterbes Tickets: 16 euro (kassa), 15 euro (vvk), 14 euro (abo)

Spelersgroep De Zonderlingen Jajamaarneenee 05, 06, 07-12 theater

Met de komedie Jajamaarneenee brengt Spelersgroep De Zonderlingen een stukje typisch Brussel naar Kraainem. We trekken naar de Marollen en installeren ons in de inkomhal van een van de typische woonkazernes. Zo’n blok is een dorp op zich. Zoals in onze vorige productie staat taal centraal. Hoewel taal hier een andere betekenis krijgt. In plaats van een middel tot communicatie te zijn, illustreert het hier juist het tegenovergestelde: een gebrek aan communicatie. Of is zwijgen soms niet beter? In zo’n hal komt volk van uiteenlopende pluimage langs. Hun ontmoetingen zijn vluchtig. Toch hebben ze allen een uitgesproken mening over de wereld, de buren, de anderen ... de

verzuring van de maatschappij. En dat levert fantastisch theater op: dolkomisch, hilarisch en vaak ook ontroerend. Vergeet bovendien de extra ingrediënten niet die Spelersgroep De Zonderlingen zal toevoegen. Meer info: www.delijsterbes.be, www. dezonderlingen.be, 02 721 28 06. Rudi Bekaert (tekst) - Hendrik Van Eycken (regie) 20 uur - GC de Lijsterbes Tickets: 9 euro (kassa), 8 euro (vvk), 7 euro (abo)

14 RAND-NIEUWS

Auteur en historica Petra Gunst over haar boek Brussel en de

Van Vlaams dorp tot faciliteiteng Na de Eerste Wereldoorlog was het gebied dat we vandaag kennen als Vlaamse Rand vooral een aaneenschakeling van landbouwdorpen. De meeste inwoners spraken Nederlands, of alleszins een Vlaams dialect. Tot de eerste Franstalige Brusselaars zich vestigden in verkavelingen aan de rand van het dorp … In opdracht van de provincie VlaamsBrabant schetst historica Petra Gunst van het ADVN de historische verhoudingen van Brussel en de Vlaamse Rand. ‘Taal is hier een politiek statement’, stelt ze vast. Migratie Hoe het begon? We noteren het interbellum. Na de Eerste Wereldoorlog kwam een eerste golf Brusselaars in de Rand wonen. ‘De gemeentebesturen van deze landbouwgemeenten zagen de anderstalige en kapitaalkrachtige nieuwe inwoners graag komen’, vertelt Petra Gunst. ‘Niets werd hen in de weg gelegd, ook niet op taalgebied. Zo ontstonden eigenlijk de eerste, officieuze taalfaciliteiten. De Franstalige Brusselaars stonden er helemaal niet bij stil dat ze in een Vlaams dorp waren terechtgekomen. Van de plaatselijke middenstand tot het gemeentebestuur, weinigen weigerden om hen niet in het Frans te bedienen. En trouwens, op een boogscheut lag de hoofdstad, waar het Frans al veel langer het Nederlands aan het verdringen was en een dominante positie in de dagelijkse omgang innam.’ Toen na de Tweede Wereldoorlog een veel grotere migratie vanuit de hoofdstad op gang kwam, evolueerden de Franstalige minderheden in sommige gemeenten tot meerderheden. ‘De wettelijke invoering van de faciliteiten in zes randgemeenten tijdens de jaren 1962-1963 betekende voor de Franstalige inwoners in deze gemeenten niet meer dan een bevestiging van de reële situatie.’ Bovendien trokken ‘de zes’ vanaf de jaren 80 ook veel anderstalige buitenlandse inwoners aan, zodat het Nederlandstalige karakter nog sterker afnam.’ Vlaams beleid De voortschrijdende verfransing, de ‘ontnederlandsing’ en de toepassing van de faciliteiten gaven over de jaren heen aanleiding tot heel wat Vlaams protest. Pas na de splitsing van de provincie Vlaams-Brabant in 1995 en de overheveling van de bevoegdheid over steden en gemeenten naar het

Vlaamse niveau in 2002, kreeg een Vlaams beleid vorm. De rondzendbrief-Peeters volgde, er kwamen meer taalcursussen Nederlands, de benoeming van de ‘hardleerse’ burgemeesters werd uitgesteld. Een reactie van de Franstaligen bleef niet uit. ‘Maar eigenlijk is er van bij het begin gekibbeld over die faciliteiten, aangezien de invulling ervan door beide taalgroepen anders werd geïnterpreteerd. Voor de Nederlandstaligen betekenen ze een middel tot integratie met een uitdovend karakter; de Franstaligen zien de faciliteiten als een verworven recht waaraan onder geen beding getornd mag worden.’ Strijdmiddel, geen doel Bovendien gaat de eis om meer faciliteiten (of een minder strakke toepassing ervan) ook gepaard met de roep om een uitbreiding van het hoofdstedelijk gebied. In de context van een federaal land betekent elke gebiedsuitbreiding ten voordele van Brussel een inkrimping van Vlaanderen. Bovendien verandert het taalstatuut in deze gemeenten dan van eentalig Nederlands met faciliteiten naar een tweetalig statuut. ‘Ik vraag me echter af of de meerderheid van de lokale bevolking in de faciliteitengemeenten echt wil aansluiten bij Brussel. Een feitelijke opname in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest is politiek, economisch en fiscaal veel minder gunstig voor deze gemeenten. De uitbreiding van Brussel met ‘de zes’ is veel meer een strijdmiddel dan een strijddoel.’ Samenwerken met Brussel Volgens de historica is het mogelijk dat de gespannen communautaire sfeer rond de faciliteitengemeenten zal afnemen als er geen inmenging meer mogelijk is van de Brusselse politici.

Met andere woorden, na de splitsing van het kiesarrondissement BrusselHalle-Vilvoorde. ‘Dan hebben ze geen electoraal belang meer en zal de roep om Brussel uit te breiden op termijn ook afnemen.’ Beleidsmakers moeten zich ook realiseren dat het aantal Nederlandstalige inwoners nog steeds blijft afnemen. ‘Pas als de leef baarheid van Brussel zich herstelt, zullen velen minder geneigd zijn om naar de Rand te trekken. Intussen probeert de Vlaamse voogdijoverheid een beleid te voeren voor de anderstalige inwoners, dat hen vooral duidelijk wil maken dat ze in het Nederlandstalige gedeelte van België wonen, dat de taal van de overheid het Nederlands is en dat het in hun belang is om die taal te leren en te gebruiken. Dat gebeurt via de organisatie van taalcursussen en hoffelijke campagnes.’ Waarom niet de zes faciliteitengemeenten gewoon bij Brussel voegen, zoals

RAND-NIEUWS 15

Vlaamse Rand

emeente

sommigen voorstellen? ‘De grote problemen waarmee Brussel en de Vlaamse Rand geconfronteerd worden op het vlak van werk, mobiliteit en leef baarheid zullen niet verdwijnen door die zes gemeenten aan Brussel toe te voegen. Het wijzigen van de grens tussen de gemeenschappen zal ook de vraag naar een nog grotere uitbreiding van Brussel op de agenda houden, aangezien de economische invloedssfeer van het hoofdstedelijk gewest veel verder reikt dan zijn bestuurlijke grondgebied.’ De auteur pleit dan ook om de grenzen niet meer ter discussie te stellen. ‘Zo zouden de Franstaligen een enorme stap zetten in de richting van een pacificatie die de hele regio ten goede zou komen. Geen enkele regio en ook geen enkel land is echt bereid tot samenwerking als degene waarmee akkoorden moeten worden gesloten de grens tussen beide regio’s of landen in twijfel trekt. Anderzijds moet Vlaanderen dan ook bereid zijn om Brussel als een volwaardig gewest te beschouwen.’ Aan de kassa Voor Petra Gunst was het boek een eerste, echt contact met de Vlaamse Rand. De geschiedkundige heeft haar wortels aan de kust, maar woont in Gent. Daar is taal geen discussiepunt. Ze keek dan ook verbaasd op toen haar vriendelijke ‘goedemorgen’ slechts een norse blik van de Franstalige kassierster opleverde. ‘Ik kan me inbeelden dat Vlaamse inwoners moeite hebben om niet bitter te worden. Het moet toch lastig zijn om steeds op je hoede te zijn om geen giftige reacties te krijgen als je je taal wilt spreken in je eigen gemeente. Als het gebruik van deze of gene taal een politiek statement vertegenwoordigt, ja, dan lijkt me dat er nog heel wat werk aan de winkel is om die mentaliteit te wijzigen. De kennis van Nederlands én Frans zou gewoon geen punt mogen zijn in deze taalgemengde zone.’ Toch beweren Nederlandstalige inwoners dat ze geen probleem hebben met hun Franstalige buren. ‘Maar eigenlijk leven ze niet samen, maar naast elkaar’, aldus de auteur. ‘Franstalige inwoners zijn vaker gericht op Brussel, Nederlandstalige inwoners mijden de hoofdstad en gaan winkelen in Halle of Ninove. In de gemeenten zelf heeft elke taalgemeenschap haar eigen clubs en gewoonten. Als ik Vlamingen vraag: ‘Spreekt u Nederlands met uw anderstalige buren?’, dan moeten ze toegeven dat ze overschakelen op het Frans of inmiddels ook op het Engels ofwel contact mijden. Wie op zijn strepen staat en Nederlands praat, stuit op een conflict of afwijzing.’ Bart Claes

de lijsterbes is een uitgave van het gemeenschapscentrum de Lijsterbes en vzw ‘de Rand’. De lijsterbes komt tot stand met de steun van het ministerie van de Vlaamse Gemeenschap en de provincie Vlaams-Brabant. Redactie Magda Calleeuw, Sam Custers, Ann Lemmens, Linda Teirlinck, Luc Timmermans, Annick Tordeur Eindredactie Geert Selleslach, 02 456 97 98, [email protected] Redactieadres GC de Lijsterbes, Lijsterbessenbomenlaan 6, 1950 Kraainem, tel. 02 721 28 06, [email protected], www.delijsterbes.be Verantwoordelijke uitgever Eddy Frans, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel Onthaal gc de lijsterbes Sven Sellekaerts (onthaalmedewerker), Sam Custers (centrumverantwoordelijke), GC de Lijsterbes, Lijsterbessenbomenlaan 6, 1950 Kraainem, tel. 02 721 28 06, fax 02 725 92 11, [email protected], www.delijsterbes.be, rek.nr. 091-0165014-46. Gelieve bij een overschrijving steeds je naam en de voorstelling te vermelden. openingsuren ma van 13.00 tot 17.00 uur, di tot vr van 9.00 tot 12.00 uur en van 13.00 tot 17.00 uur, wo ook van 17.30 tot 20.00 uur foyer de lijsterbes Ma, wo en do van 10.30 tot 01.00 uur, vr en za van 10.30 tot 2.00 uur, zon van 10.30 tot 18.00 uur, dinsdag gesloten

Activiteitenkalender Wanneer

Wie / Wat

Waar

03 14.00

OKRA Trefpunt 55+ Koffietafel

Zaal PAT

04 13.00

Kantatelier de Lijsterbes Kantatelier voor volwassenen

GC de Lijsterbes

06 14.00

Resto & Co. - OCMW-Kraainem Wijndegustatie

Zaal Cammeland

06 19.30

Postzegelkring Filakra Bijeenkomst

Zaal Cammeland

08 10.00

GC de Lijsterbes Kinderateliers Nederlands voor 5- en 6-jarigen

GC de Lijsterbes

08 19.30

Zaalvoetbalclub Sombrero’s Bal Amigo met jaren 70-80-90 muziek

GC de Lijsterbes

14 20.00

Davidsfonds Kraainem Wijnproefavond

GC de Lijsterbes

15 10.00

GC de Lijsterbes Kinderateliers Nederlands voor 5- en 6-jarigen

GC de Lijsterbes

16 09.00

Postzegelkring Filakra Bijeenkomst

Zaal Cammeland

18 10.00

GC de Lijsterbes Schoolvoorstelling muziektheater Erpiepthieriets: ‘Roosje, wat piept daar?’

GC de Lijsterbes

18 11.00

GC de Lijsterbes Schoolvoorstelling muziektheater Erpiepthieriets: ‘Roosje, wat piept daar?’

GC de Lijsterbes

18 11.00

Resto & Co. - OCMW-Kraainem Week van de Smaak: ‘Trampoline’

Zaal Cammeland

18 13.00

Kantatelier de Lijsterbes Kantatelier voor volwassenen

GC de Lijsterbes

18 14.00

KAV-OLV Stokkel Kookles: ‘Op de koffie’

Zaal PAX

18 14.30

KAV-Kraainem Bodydrum

Rusthuis Atrium

20 19.00

M&B Kraainem Kookcursus

Zaal Cammeland

22 10.00

GC de Lijsterbes Kinderateliers Nederlands voor 5- en 6-jarigen

GC de Lijsterbes

22 10.00

Hobbyclub Kreativa Kerstmarkt (tot 18 uur)

Zaal PAT

23 10.00

Hobbyclub Kreativa Kerstmarkt (tot 18 uur)

Zaal PAT

28 20.00

Stokkelse wijngilde ‘De Wingerd’ ‘Languedoc tot Roussillon’

GC Kontakt

29 10.00

GC de Lijsterbes Kinderateliers Nederlands voor 5- en 6-jarigen

GC de Lijsterbes

29 17.00

Carnavalcomité en Reuzencomité Italiaans weekendrestaurant Bella Italia

Zaal Cammeland

29 20.00

GC de Lijsterbes Muziektheater ‘Quel Beau Jour’ (Marie-Antoinette) met Michaël Pas, Anne Cambier en Ann Fierens

GC de Lijsterbes

30 11.00

Carnavalcomité en Reuzencomité Italiaans weekendrestaurant Bella Italia

Zaal Cammeland

30 15.00

Ziekenzorg CM & Parochie Kraainem Ledenfeest

GC de Lijsterbes

november

Kraainemse verenigingen, groepen en organisaties die hun activiteiten voor december 2008 bekend willen maken, kunnen vóór 6 november 2008 een beknopte omschrijving van de activiteit bezorgen aan het onthaal van GC de Lijsterbes.