nr 145 – mei 2009
y Groen- grijze dilemma’s [4] | Dáárom GroenLinks! [6] | Hoe jonger, hoe slimmer? [8]
x Cruisen in het park [7] | y Dakloos in Amsterdam? [12] | Mailen met Marieke [15]
Inhoud Bouwen in het IJmeer? Milieudefensie is een campagne gestart tegen verder bouwen in het IJmeer, wat onder meer Almere en sommige Amsterdamse bestuurders graag willen. Wat zijn de alternatieven? GroenLinks organiseert 10 mei een symposium over de toekomstige inrichting van de randstad. (pag4/5)
Stemmen voor Europa! Heeft het zin om te stemmen voor de Europese verkiezingen op 4 juni? En zo ja, waarom dan op GroenLinks? Het antwoord op deze en andere vragen staat op pag 6/7.
Homopark Cruisende homo’s zouden het Sarphatipark onveilig maken, meldde AT5 ooit. Onze verslaggeefster trof alleen moeders met kinderen aan. (pag 7).
Voorschool Heeft het zin kinderen van twee jaar al naar school te sturen? De meningen zijn verdeeld. GroenLinks in Oost Watergraafsmeer ziet er wel wat in. Een verslag van een discussieavond. (pag8/9)
Ouderenbeleid GroenLinks moet vergrijzen, bepleit afdelingsvoorzitter Rosalie Smit en verder nieuws uit de gemeenteraadsfractie (pag 10/11)
Opvang daklozen Voor alle daklozen die dat willen moet er opvang komen, dat wil het gemeentebestuur. Wethouder Marijke Vos opende onlangs een nieuw instroomhuis voor de eerste opvang. Maar daarmee zijn nog niet alle problemen opgelost. (pag 12/13)
Bijlmerpark Bomen in het Bijlmerpark zijn nodeloos gekapt, meent Anneke Vrugt. (pag 14)
Nieuwe fractievoorzitter Marieke van Doorninck is de nieuwe voorzitter van de gemeenteraadsfractie. Ze heeft er zin in. Lekker vergaderen en na afloop een biertje drinken. (pag 15) Linker 146 verschijnt op 26 juni 2009.
2
Agenda Vrijdag 1 mei Yes, can we? GroenLinks organiseert een debat over duurzaamheid. Wie moet er zorgen voor de omslag naar een duurzame samenleving: politici of ondernemers? Politici hebben de macht om vervuilend gedrag (van producenten en consumenten) simpelweg te verbieden – maar is dat wijsheid? Ondernemers kunnen met creativiteit en technologie nieuwe wegen inslaan – maar is hun initiatief genoeg? Met Bas Eickhout, Paulus de Wilt, Marcel Schuttelaar en anderen. Onder leiding van Jupijn Haffmans. Tijd: 20.00 uur Locatie: CREA Theater, Turfdraagsterpad 17 Dinsdag 5 mei Bevrijdingsdag GroenLinks op de informatiemarkt bij het bevrijdingsfestival op het Museumplein. Zondag 10 mei 2009 Conferentie Compacte Stad Discussie over de inrichting van de regio Amsterdam als ‘Groene Metropool’. Programma: 10:30 – 11:00 Ontvangst 11:00 – 12:30 Plenaire discussie 12:30 – 13:30 Workshops over dilemma’s 13:30 – 14:30 Lunch
14:30 – 15:30 Workshops over dilemma’s 15:30 – 16:30 Stemming 16:30 – 17:00 Plenaire afsluiting en borrel Tijd: 10.30 – 17.00 uur Locatie: Slot Assumberg, Tolweg 9 in Heemskerk Zie ook pagina’s 4 en 10. Donderdag 14 mei Politiek Café Over het Amsterdamse antwoord op de economische crisis. Tijd: 20.00 uur Locatie: Café P96, Prinsengracht 96 (Onder voorbehoud, houd de agenda www.groenlinksamsterdam.nl/agenda in de gaten) Maandag 18 mei Algemene ledenvergadering ALV GroenLinks over herziening van het stadsdeelstelsel in Amsterdam Met op de agenda: Het fractiestandpunt herziening stadsdeelstelsel en burgerparticipatie. Tijd: 20.00 uur Locatie: HTIB Amsterdam Eerste Weteringplantsoen 2 C Donderdag 4 juni Stemmen voor het Europese Parlement! Met de verkiezingen in aantocht mag je weer flyeren op straat, aan ludieke acties meedoen, affiches plakken en een GroenLinks-geluid laten horen!
Zie ook www.groenlinksamsterdam.nl/agenda
Nieuw fractievoorzittersduo in Centrum Met het vertrek van Fjodor Molenaar naar de centrale stad, heeft de fractie van GroenLinks in Amsterdam-Centrum een fractievoorzittersduo aangewezen. Zeeger Ernsting en Esther van Schagen nemen de plaats van Molenaar over.
Beide gaan vol enthousiasme aan de slag en zien het als een uitdaging om, samen met de fractie, het laatste jaar tot de verkiezingen een kritisch constructief geluid in de deelraad verder vorm te geven.
Kijk voor actuele informatie op de website: www.groenlinksamsterdam.nl
colofon Linker 145 • jaargang 23 • mei 2009 • redactieadres: GroenLinks Amsterdam, Amstel 1, k 2233, 1011 PN Amsterdam, tel: 552 3479, fax: 552 2309, e-mail:
[email protected], website: www.groenlinksamsterdam.nl • redactie: Jantien ten Brink, Marije Cornelissen, Dirk de Hoog (hoofdredactie), Rian Lanenga, Esther van Schagen (eindredactie), Natasha Smit, Conny Verveda, Andrea Wagemans • medewerkers aan dit nummer: Sanne Claessens, Eva Gans, Elisabeth Koier, Wim Molenaar, Richard Mouw, Brenda Poppenk, Judith Sargentini, Anneke Vrugt • vormgeving: Ruparo • druk en afwerking: Raddraaier • deadline Linker 146: 5 juni 2009 • De pagina’s met fractienieuws vallen onder de verantwoordelijkheid van de Amsterdamse gemeenteraadsfractie van GroenLinks • De pagina met bestuursnieuws valt onder de verantwoordelijkheid van het Amsterdamse federatiebestuur • Foto’s voorpagina: Brenda Poppenk, Sanne Claessens, Esther van Schagen
mei 2009 – LINKER
actueel fractienieuws Kandidaatstelling geopend:
Ben jij het nieuwe GroenLinkse raadslid? De Noord/Zuidlijn, armoedebestrijding,
De kandidatencommissie beoordeelt de aangemelde kandidaten en kan ook zelf op zoek gaan. Uiteindelijk zal de commissie een advies voor de GroenLinkse lijst voorleggen aan de Algemene Ledenvergadering (ALV) van 21 november 2009, die daarop de definitieve lijst kiest. De kandidaatstellingsprocedure sluit op 19 augustus 2009.
schone lucht, de Groene Metropool, de multiculturele samenleving, de lokale economie en bestrijding van homofobie; het zijn zo maar wat thema’s in de Amsterdamse politiek. GroenLinks is op zoek naar nieuwe talenten en nieuwe impulsen voor een forse stap voorwaarts. Wim Molenaar Op 3 maart 2010 zijn er verkiezingen voor de gemeenteraad en de stadsdeelraden. Gebruikelijk en gewenst is om de GroenLinkse fracties dan voor globaal de helft te vernieuwen. Ervaring wordt gemengd met enthousiast talent, ter wederzijdse inspiratie, daadkracht en slagvaardigheid. En een divers samengestelde fractie is een belangrijk uitgangspunt.
zelf in het verleden door wijlen Ab Harrewijn gescout als kandidaatgemeenteraadslid. Nadat ik ook daadwerkelijk was gekozen heb ik het raadswerk met veel plezier gedaan. Ik doe dus graag een beroep op iedere GroenLinkser. Kijk eens goed om je heen of je geïnteresseerde mensen ziet en geef dat aan ons
door. Ik kijk uit naar de aanmeldingen van kandidaten en reken er op dat het aantal overweldigend zal zijn! Ik vind het een bijzondere en uitdagende klus om interessante mensen voor GroenLinks te gaan selecteren. Maar selecteren begint met het werven van mensen door het aanspreken en aanboren van netwerken.”
Alle activiteiten in het kader van de kandidaatstelling zullen ver trouwelijk worden gedaan tot aan de publicatie van de conceptkan didatenlijst in oktober 2009.
eva gans
Vanaf nu kan ieder lid uit Amsterdam zich kandidaat stellen voor de nieuwe gemeenteraad. Maar ook kan ieder lid of een afdeling, een ander als kandidaat aanmelden. Er zal met alle kandidaten een of meerdere gesprekken worden gevoerd door de kandidatencommissie, die door de ALV van 19 maart j.l. is benoemd. De kandidatencommissie staat onder voorzitterschap van oud-raadslid en oud-Kamerlid Nevin Özütok en heeft als leden Nadia Bouras, Nadine van der Sluis, Jeanine van Pinxteren, Kees Hulsman, Arnold Arnoldussen en Tys de Ruijter. Nevin Özütok: “Iedere GroenLinkser is een scout; je hebt een netwerk en je kent wellicht mensen die geïnteresseerd zijn in de Gemeenteraad. Zo ben ik
Nevin Özütok
Voor aanmeldingen, informatie over de procedure, de nadere criteria voor fractieleden en fractie kun je terecht bij Wim Molenaar van het Bureau GroenLinks Amsterdam. Email: wmolenaar@raad. amsterdam.nl, tel: 020 552 34 79 (dinsdag, woensdag en vrijdag). Wie zich eerst nader wil informeren en ‘spiegelen’ kan in contact gebracht worden met een oud-gemeenteraadslid of gelijkwaardig.
Wil je ook een bijdrage leveren aan Linker of redacteur worden? Mail:
[email protected] LINKER – mei 2009
3
ruimte, rust en ‘IJmeerbrug’ en al dan niet bouwen in het IJmeer weer terug. Dit keer pleit Milieudefensie tegen. De gemeente Almere is voorstander vanwege de betere aansluiting bij Amsterdam en de mogelijkheid om in hoge dichtheden te bouwen. Maar het IJmeer is slechts één van de belangrijke vraagstukken over het groene karakter van de metropoolregio. Jantien ten Brink
T
ijdens de conferentie
‘De groene Metropool’ die GroenLinks op 10 mei organiseert zullen de verschillende vraagstukken over het groene karakter van de metropoolregio worden besproken door GroenLinksers uit de regio en diverse experts (zie pagina 2). Doel: met standpunten komen voor de komende gemeenteraadsverkiezingen.
Compacte stad Groenlinks heeft altijd stelling genomen voor de compacte stad. Hiermee kiest de partij al twintig jaar voor het behoud van de open ruimte tussen de steden. Dit betekent wel veel mobiliteit in het stedelijke gebied en dat levert problemen op met de luchtkwaliteit. Een reden voor de Amsterdamse en provinciale fractie om na te denken over de grenzen van deze manier van bouwen.
Ruimtegebruik door bedrijven Om de open ruimte te behouden is GroenLinks tegen het uitbreiden van het grondgebruik door de Amsterdamse haven. De fractie heeft bereikt dat de haven nog wél in capaciteit mag uitbreiden, maar níet in oppervlakte. Dit wil zeggen: de polders tussen Amsterdam en Haarlem blijven open. Een ander voorstel van GroenLinks is het afrekenen van de haven op de invloed die deze heeft op de Amsterdamse economie 4
en werkgelegenheid. Dit maakt het aantrekkelijker om te investeren in handel waar de stad echt wat aan heeft in plaats van in grote hoeveelheden die uitsluitend in Amsterdam worden overgeslagen.
Een dergelijk argument kan ook worden gebruikt voor Schiphol: de vliegtuigen die de
De waarde van het IJmeer Het IJmeer staat bekend om zijn grote aantallen vogels. Deze komen op het meer af vanwege de daar aanwezige schaaldieren. Ze hebben het echter moeilijk; sinds begin jaren negentig neemt de waterkwaliteit van het meer in rap tempo af. Het water wordt steeds troebeler waardoor er minder voedsel is voor de schaaldieren en daarmee ook voor de vogels. Bij ongewijzigd beleid – het volledig met rust laten van het meer – zal de kwaliteit met een jaar of tien zodanig zijn dat er voor de trekvogels geen voedsel meer is. Om dit te voorkomen moet er stevig ingegrepen worden om het systeem stabiel te maken. Voornamelijk door het aanleggen van vooroevers voor de huidige dijken en wellicht een moerassig deel midden in het meer. Hierdoor zal het slib dat in het meer dwarrelt neer kunnen dalen en zal er meerruimte ontstaan voor planten en dieren.
Behoefte aan woningen Bouwen in het IJmeer legt een groot beslag op de openbare ruimte op een plek waar die ruimte sterk onder druk staat. Het is iets om zuinig op te zijn, daar is binnen GroenLinks iedereen het eens. Maar er speelt meer, zowel rond het IJmeer als in de rest van de regio. Zo zijn er de komende jaren heel veel woningen nodig in de buurt van Amsterdam, een regio waar de woningvraag blijft toenemen, en Almere is een van de weinige plaatsen in de buurt waar nog ruimte is om te bouwen. Maar, hier bouwen betekent wel dat de bereikbaarheid van Almere verbeterd moet worden. Dit is het moment dat een verbinding door het IJmeer is beeld komt, hoewel niet in alle uitbreidingsscenario’s. Milieudefensie geeft de voorkeur aan het concentreren van de bebouwing in de bestaande stad en ten oosten van Almere. Almere zal zich dan meer op Utrecht richten in plaats van exclusief op Amsterdam. Klaas Breunissen (Milieudefensie): “Almere krijgt dan de kans zich tot een volledigere stad te ontwikkelen.”
De woningopgave van de metropoolregio Volgens de laatste plannen zullen tot 2040 in de buurt van Amsterdam ongeveer 200.000 woningen gebouwd worden, dit aantal is opgehoogd van de oorspronkelijke woningopgave van 150.000. Ter vergelijking: in heel Amsterdam staan nu ongeveer 350.000 en in heel IJburg zo’n 18.000 woningen. Van de te bouwen woningen zullen er waarschijnlijk maximaal 70.000 in de bestaande bebouwing van Amsterdam gerealiseerd worden, maximaal 60.000 in Almere en in de Haarlemmermeer zou plaats zijn Campagneleider Klaas Breunissen voerde 14 februari de actie van Milieudefensie op IJburg aan. Hij zit ook namens GroenLinks in de provinciale staten van Noord-Holland. mei 2009 – LINKER
BrE ndA p opp En K
Regelmatig keren de discussies over de
meeste overlast veroorzaken zijn de vrachtvliegtuigen en deze vracht draagt weinig bij aan de economie van Nederland. Een reden voor Barn Geurts (raadslid voor GroenLinks) om te pleiten voor het terugdringen van de vrachtvluchten via Schiphol.
bouwen maar? voor maximaal 50.000 woningen. Dan nog zal er in en om de bestaande bebouwing in de buurt van Amsterdam ruimte gevonden moeten worden voor zeker 20.000 woningen. Meer woningen dan er op heel IJburg komen.
Bouwen in Almere en waar nog meer? Bouwen in Almere is niet voldoende om de woningopgave te halen en ook met de woningen die worden gerealiseerd binnen de bestaande bebouwing van Amsterdam redden we het niet. Er zal dus naast Almere en Amsterdam naar andere locaties gezocht moeten worden. Een interessante optie hiervoor is het zuidwesten van de Haarlemmermeer: ook hier is ruimte en het is een gebied dat al goed bereikbaar is. Hoewel het zal gaan om een nieuwe locatie is het volgens Barn te verkiezen boven het bouwen aan de rand van de bestaande ker-
LINKER – mei 2009
nen. Dit laatste zou betekenen dan de open ruimte tussen de bebouwing steeds meer dichtgroeit terwijl een van de aantrekkelijkste punten van de regio juist ligt in de open ruimte in de buurt van de stad.
Het IJmeer Milieudefensie is een actie begonnen tegen een brug naar en buitendijkse bebouwing bij Almere. Een deel van de argumenten die in de op IJburg georganiseerde discussiebijeenkomst naar voren werden gebracht, hebben echter niets te maken met de natuurlijke waarde van het meer. Het argument over horizonvervuiling bijvoorbeeld wordt door Milieudefensie prominent ingezet maar dat is niet uitsluitend een gevolg van buitendijks bouwen. Ook binnendijkse bebouwing zal waarschijnlijk zover de hoogte ingaan dat dit vanaf IJburg duidelijk te zien is en grote invloed heeft op de uitstraling van het gebied.
Milieudefensie is niet tegen deze binnendijkse bebouwing, hoewel zij pleit voor het beperken van de hoogte aan de kant van het meer.
Natuurontwikkeling in het meer Natuurlijk bouwt GroenLinks liever niet in het IJmeer. Maar er moet stevig in het meer geïnvesteerd worden om het te behouden als natuurgebied. Dit kost geld en het is de vraag of de overheid dat in zijn eentje op zal kunnen brengen zoals Milieudefensie graag wil. Gezien de status van het meer als Europees natuurgebied kan er alleen gebouwd worden als er stevig wordt geïnvesteerd in de natuur. Een ontwikkelaar zal moeten aantonen dat hij de schade veroorzaakt door het bouwen voldoende compenseert. Zo wordt de wens de waarde van het meer te behouden wellicht juist een reden om er wél te bouwen. C
5
Hoezo Europa? krijgen. Dat geld kunnen we toch beter zelf houden?” Het is waar dat Nederland netto betaalt aan de Europese Unie. Als je alle subsidies die terugvloeien naar Nederlandse boeren, onderzoekers, studenten, bedrijven en achterstandswijken eraf trekt betalen we 160 euro per Nederlander aan de EU. Maar het is zeker niet waar dat we dat geld beter zelf kunnen houden. We verdienen namelijk maar liefst 1.500 à 2.000 euro extra per Nederlander aan de interne markt van de EU. Nederland profiteert dubbel zoveel van de Europese markt als andere landen, blijkt uit onderzoek van het CPB, en mede daardoor zijn we het op twee na rijkste land van de EU. Dan is het ook niet zo gek dat we iets meer contributie betalen dan de meeste andere landen.
Op 4 juni is het zover: de Europese verkiezingen! Komende maand gaat GroenLinks flink uitpakken met een spetterende campagne. Met internet à la Obama, maar ook met het oude vertrouwde flyeren. Wat moet je antwoorden op de lastige vragen over Europa?
Judith Sargentini en Marije Cornelissen, nummer een en drie op de lijst voor de Europese verkiezingen
“Europese verkiezingen? Ik heb niet zoveel met Europa. Ik maak me veel meer zorgen over de kredietcrisis!” Europese samenwerking is juist hard nodig om de crisis het hoofd te bieden. De economie van Nederland hangt zo nauw samen met die van andere landen dat Nederland de crisis niet alleen kan oplossen. Eén van de oorzaken van de kredietcrisis is dat banken en bedrijven over de hele wereld zaken doen, zonder zich veel te hoeven aantrekken van nationale regels om zorgvuldig met het geld van mensen om te gaan, of zorg voor het milieu en mensenrechten te hebben. Denk maar aan de exorbitante bonussen, waarvan banken en internationale bedrijven beweren dat die nodig zijn om internationaal te kunnen concurreren. Dat excuus valt weg als we op Europees niveau afspraken maken. Alleen door Europees samen te werken kunnen we weer grip krijgen op grote bedrijven en banken. 6
“Maar daarmee hebben de mensen die door de crisis hun werk verliezen nog geen nieuwe baan. Hoe lossen jullie dat op?” GroenLinks pleit voor een Green New Deal; een ommezwaai naar een duurzame economie. Als we nu investeren in duurzame energie en in groene banen kan er meer werk gecreëerd worden dan er door de crisis verloren gaat. In Duitsland zijn er bijvoorbeeld door te investeren in woningisolatie in korte tijd al 250.000 banen bijgekomen. In Amsterdam is GroenLinks in de coalitie ook bezig met ambitieuze plannen voor woningisolatie en andere projecten die de stad niet alleen schoner maken, maar ook extra werkgelegenheid creëren. Op Europese schaal kan de Green New Deal in vijf jaar tijd vijf miljoen banen opleveren. ”Ik heb gehoord dat Nederland meer geld moet betalen aan Europa dan we terug
bill c r o m p t o n
Marije Cornelissen
“Waarom zou ik stemmen voor het Europees Parlement? Dat heeft toch niks te zeggen?” Veel mensen denken nog dat het Europarlement geen daadwerkelijke invloed heeft, maar dat is allang niet meer het geval. Het Europarlement heeft er bijvoorbeeld voor gezorgd dat olierampen minder makkelijk plaatsvinden door enkelwandige tankers te verbieden, dat dierproeven vanaf 2013 niet meer gebruikt mogen worden om make-up te testen en dat wapenhandel aan banden is gelegd. Over sommige dingen heeft het parlement nog wel te weinig te zeggen, maar met een beetje creatieve politiek kan ook daar wat bereikt worden. De groenen hebben bijvoorbeeld voor elkaar gekregen dat mensen informatie op kunnen vragen bij de verkoper over schadelijke stoffen in producten. Die is verplicht binnen 45 dagen te antwoorden. Als we nou verkopers van producten met milieuvervuilende stoffen met duizenden informatievragen bestoken wordt het algauw goedkoper om milieuvriendelijke producten te gaan verkopen dan om al die vragen te beantwoorden. “Ik zal zeker gaan stemmen op 4 juni. Maar waarom op GroenLinks?” Het grootste probleem met het beleid van eigenlijk alle andere partijen in het Europarlement is dat het inconsistent is. Ze willen wel dat bedreigde vissoorten beter beschermd worden, maar niet als dat de visserij een strobreed in de weg legt. Ze mei 2009 – LINKER
‘Ik zou graag al mijn vrienden, buren, kennissen, collega’s en die aardige leidster op de crèche ook overhalen om op GroenLinks te stemmen, maar hoe kan ik uitleggen dat Europa voor hen relevant is?’ Iedereen komt Europa tegen, de hele dag door. Als de crècheleidster ’s ochtends haar mascara opdoet hoeft ze zich geen zorgen te maken dat ze daar kanker van krijgt, want dankzij de groenen in Europa zijn kankerverwekkende stoffen in make-up verboden. Als ze op de crèche babyvoeding uit potjes aan de kinderen geeft, kan ze er zeker van zijn dat daar geen bestrijdingsmiddelen in zitten, omdat dat dankzij de groenen in Europa verboden is. Als ze reuma krijgt en niet meer goed ter been is, heeft ze er dankzij de groenen in Europa recht op dat haar werkplek zo wordt aangepast dat ze kan blijven werken. En mocht ze toch haar baan een keer verliezen, dan kan ze misschien met een microkrediet een eigen bedrijfje beginnen, want daar hebben de groenen in Europa voor gezorgd. Graag willen we de strijd voortzetten om het leven van mensen in Europa en daarbuiten te verbeteren. Daar hebben we jouw stem én die van de crècheleidster hard voor nodig! C LINKER – mei 2009
Park & politiek
e s the r v a n s chage n
willen wel pleiten voor betere bescherming van mensenrechten, maar niet als dat handel met China, import van gas uit Rusland of winstgevende wapenhandel belemmert. Ze willen wel maatregelen nemen tegen klimaatverandering, maar niet als dat de transportsector of de auto-industrie schaadt. Ze willen wel discriminatie van gehandicapten bestrijden, maar niet als het geld kost om een werkplek aan te passen. GroenLinks maakt wél heldere keuzes. Voor mensenrechten, voor dierenrechten, voor het milieu en tegen discriminatie. Ook als het op de korte termijn geld kost. Op de langere termijn betaalt dat zich dubbel en dwars terug. Respect voor mensenrechten zorgt voor een veiligere wereld met meer handel en minder vluchtelingen, een keuze voor milieu zorgt ervoor dat we niet langer afhankelijk zijn van Russisch gas en dat de vis niet opraakt, en hard optreden tegen discriminatie betekent dat geen groepen mensen werkloos aan de zijlijn blijven staan.
Cruisen in het Sarphatipark Het is ’s nachts akelig stil in het Sarphatipark. In de verte klinken taxi’s die voorbij razen over de Ceintuurbaan en af toe word je opgeschrikt door de harde kwaak van een mannetjeseend. Maar verder heerst er een doodse stilte. Toch wordt het park in de nachtelijke uren bevolkt. Verschillende bronnen beweren dat het Sarphatipark een beruchte cruiseplek is waar mannen die het bed niet met elkaar willen of kunnen delen in hun behoeften voorzien. Overdag heerst er een gezellige drukte in het park. Joggers rennen voorbij, jonge ouders duwen stralend de Bugaboo voort en een wat ouder gezin speelt een potje basketbal. Elk spoor van nachtelijke escapades ontbreekt; zelfs een onderzoek in de bosjes levert geen bewijsmateriaal zoals lege condoomverpakkingen op. Een aantal jaren geleden zond AT5 een item uit over de overlast van cruisende homo’s in het Sarphatipark. Het stadsdeelbestuur was
het absoluut niet eens met de beweringen en beschuldigde de zender van het maken van eigen nieuws. Ook buurtbewoners vonden het programma van AT5 destijds overtrokken, zij merkten immers weinig van de nachtelijke gebruikers van het park. De mening van het stadsdeel en haar bewoners is onveranderd gebleven. “Cruisende homo’s? Ik weet dat ze er zijn, maar ik zie ze nooit”, zegt Germaine van Santen, een buurtbewoonster die regelmatig de eendjes voert in het park. “Hoewel, vorige zomer zat er ’s ochtends vroeg eentje op een bankje, met zijn zaakje naar buiten nota bene! Toen heb ik gedreigd de politie te bellen, waarop hij gelukkig snel verdwenen was.” Germaine ondervindt verder absoluut geen last van actieve homoseksuelen in het park. “Ik heb ze nog nooit gehoord.” Arend Hamstra, fractielid voor Groenlinks in Oudzuid, krijgt dan ook nooit klachten
over de nachtelijke bezoekers van het park. “Zolang de stelletjes geen overlast veroorzaken, gedoogt het stadsdeel het cruisen, en daar is onze fractie het helemaal mee eens. Seksuele activiteiten mogen alleen ’s nachts plaatsvinden als er geen kinderen zijn en vinden slechts in een klein gedeelte van het park plaats.” Hamstra benadrukt wel dat gedogen niet hetzelfde is als toestaan. Hij ergert zich aan media die verkondigen dat cruisen in het Sarphatipark de normaalste zaak van de wereld is. Ook Hamstra vond de uitzending van AT5 overdreven. “Ik weet dat er één Amerikaanse hoteleigenaresse is die heeft geklaagd, en ik geloof dat de uitzending alleen op haar verhaal gebaseerd is.” Het fractielid vindt dat men zich beter kan richten op het echte probleem: de ‘potenrammers’, groepjes jongeren die homoseksuelen opwachten om ze in elkaar te slaan. Conny Verveda 7
Knapper door de Kinderen die de voorschool hebben gevolgd, beheersen op de basisschool het Nederlands niet beter dan leeftijdsgenootjes zonder voorschool, stond afgelopen februari in de Volkskrant te lezen. Dat GroenLinks Oost Watergraafsmeer op 4 maart een debat organiseerde over de voor en tegens van de voorschool kwam dus als geroepen. Elizabeth Koier
Moeten peuters spelen of leren?
8
I
n Amsterdam zijn
voorscholen voor kinderen vanaf een jaar of twee mede op initiatief van GroenLinks in 1996 ontstaan. Tamara van Schilt-Mol van een onderzoekinstituut van de universiteit Tilburg legde het doel uit. Bij kinderen van hoogopgeleide autochtone ouders sluit de thuistaal goed aan op de schooltaal, maar bij kinderen uit de lagere sociaal-economische klassen, ‘allochtoon en autochtoon’, benadrukte zij, is dit niet het geval. Er is een groot verschil tussen de thuistaal en de schooltaal. Daarom vindt zij het belangrijk dat kinderen zo vroeg mogelijk gestimuleerd worden om zich breed te ontwikkelen. De onderzoekster erkent dat er geen heel overtuigende onderzoeken zijn die onomstotelijk aantonen dat de voorschool goed werkt. Sommige onderzoeken laten een klein, maar significant, positief effect zien, andere geen effect. Zij vindt het daarom belangrijk dat de effectiviteit van de ver-
mei 2009 – LINKER
voorschool? schillende programma’s goed wordt onderzocht. Volgens Mol is het niveau van de leidsters van grote invloed op de leerprestaties. Die moeten dan ook hoger opgeleid worden en meer betaald krijgen. Dick Jansen vicevoorzitter van de Stuurgroep Succesvolle Schoolloopbaan bepleitte dat alle kinderen het recht hebben op een stimulerende omgeving vanaf twee jaar, waarbij ook aandacht besteed wordt aan de ouders zoals het geven van cursussen spelen met je kind. Hij wil de voorschool niet verplicht stellen, maar wel moet er voor minstens vier dagdelen per week op verschillende vormen van kinderopvang een stimulerende omgeving zijn om tijdens het spelen ook te leren onder leiding van speciaal hiervoor opgeleide leidsters. GroenLinks gemeenteraadslid Fenna Ulichki benadrukte dat taalarme gezinnen niet gelijk zijn aan gezinnen waar geen Nederlands gesproken wordt. Als ouders hun kinderen in hun eigen taal stimuleren, zullen ze het Nederlands ook sneller oppakken en weinig problemen hebben met leren. Verder hebben alle kinderen baat bij professionele begeleiding en stimulering
van hun ontwikkeling. Professor in de taalen spraakpathologie Goorhuis-Brouwer, die niet aanwezig kon zijn, maar wel in een e-mail haar standpunt liet weten, maande tot voorzichtigheid met betrekking tot de voorschool. Volgens haar is een te vroege schoolse benadering slecht voor kinderen omdat de nadruk te snel komt te liggen op cognitieve prestaties. Het vrije spel is volgens de professor essentieel voor de ontwikkeling van kinderen. Zij zegt dat als gevolg van toetsen en rapportages van voorschoolleidsters zij ouders op haar spreekuur krijgt, die zo bezorgd zijn dat hun kinderen een taalachterstand hebben dat kinderen van een jaar of drie nauwelijks hun mond nog open durven doen omdat ze bang zijn fouten te maken. Dit is des te erger omdat de kinderen in kwestie vaak helemaal geen taalachterstand hebben. Dick Jansen stelde echter dat zulke bezwaren tegen een te schoolse benadering van kinderen op misverstanden berusten over wat er daadwerkelijk op de voorscholen gebeurt. Er zijn geen grote verschillen met goede peuterspeelzalen. Daar worden kinderen ook gestimuleerd in hun ontwikkeling.
sa nne cla e sse ns
Onderzoek voorscholen “Als bijna alleen maar allochtone kinderen naar de voorschool gaan, kan dit de segregatie juist vergroten”, zegt Dessie Lividikou. Zij is lid van een groep studenten die op verzoek van GroenLinks onderzoek doet naar segregatie en onderwijs in Amsterdam. In juni zullen zij de resultaten van hun onderzoek presenteren. Lividikou benadrukt dat zij vooral kijken naar de sociaal economische achtergronden van segregatie in het onderwijs. Dus niet zozeer naar zwart of wit. Van de ruim tweehonderd basisscholen in Amsterdam hadden in 2007, volgens gegevens van de werkgroep, 85 een voorschool. Dat zijn vaak scholen met veel allochtone kinderen omdat de voorschool betaald wordt met geld dat de overheid extra geeft voor kinderen met een achterstand. Daardoor zijn voorscholen buiten de ring vaak gratis, maar moet men binnen de ring betalen. Dat is volgens Lividikou een probleem. “Daardoor werk je in de hand dat kinderen uit bepaalde groepen wel naar een voorschool gaan en met name kinderen van hoogopgeleide ouders juist niet. Het lijkt mij belangrijk dat kinderen goed mixen.” Ze heeft ook twijfels bij het bestaan van verschillende soorten opvang
LINKER – mei 2009
Vanuit de zaal kwam ook twijfel naar voren. Een van de aanwezigen stelde de principiële vraag of de overheid zich zo vroeg al met kinderen moet willen bemoeien. Hoe ver mag de overheid gaan in het creëren van gelijke kansen voor kinderen? En mag de overheid bepalen welke kinderen hulp nodig hebben en welke niet? In Amsterdam worden kinderen met een risico op achterstanden opgespoord door de GGD. Zij leggen huisbezoeken af en kijken ook of er thuis genoeg taalaanbod is. Zo niet dan wordt de ouders dringend geadviseerd hun kind naar de voorschool te brengen. Deze selectie van doelgroepkinderen is een gevolg van de doelgroepsubsidie van het rijk waardoor vooscholen betaald moeten worden met geld voor kinderen met een leerachterstand. Daarom pleitte Fenna Ulichki ervoor dat de voorschool beschikbaar te maken voor alle kinderen, waar door het achter-de-voordeur kijken van de GGD niet meer nodig is. Als het aan GroenLinks ligt is over een paar jaar de voorschool een normaal onderdeel van de schoolcarrière van alle kinderen. C
van jonge kinderen. “Zijn peuterspeelzalen en voorscholen niet te veel elkaars concurrent en is het niet beter voor één systeem te kiezen?” Resultaten van wetenschappelijke onderzoeken zijn niet eenduidig. In de Volkskrant van 9 februari stond te lezen “Het effect van voor- en vroegschools onderwijs (VVE) voor peuters blijkt tegen te vallen. Een recente studie van twee onderzoekers van het SLO Kohnstamm Instituut toont aan dat de onderzochte peuters tussen 2,5 en 4 jaar het na het VVE-programma juist slechter doen in het onderwijs in plaats van beter.” Tegen dat onderzoek valt onder meer in te brengen dat het maar op één school is uitgevoerd. Maar ook een onderzoek van de universiteit Tilburg biedt geen eenduidig beeld. Uit een verslag van dat onderzoek: “Voorschools onderwijs heft de achterstanden van peuters niet op. Wel heeft de zogeheten voorschool achteraf een effect. Eenmaal op de basisschool lopen vooral autochtone kinderen een deel van hun achterstand in bijvoorbeeld taal of sociale ontwikkeling in. Ook heeft voorschools onderwijs een licht positief effect op de taalontwikkeling van veel kinderen.” Uit een onderzoek van het Kohnstamminstuut naar de best practises van Amsterdamse voorscholen in opdracht van de gemeente Amsterdam, bleek ook een positief effect van vroege en voorschoolse educatie op de prestaties van leerlingen. (Dirk de Hoog) www.sco-kohnstamminstituut.uva.nl/pdf/sco733.pdf.
9
bestuur Waar blijven die oudjes? Terwijl Alexander de Roo tijdens het GroenLinks congres over Europa met zijn supporters mistroostig het pand verliet, verdween een hele generatie van de bühne die wat mij betreft nog lang niet is uitgespeeld. Want – al klinkt dat misschien raar uit de mond van een afdelingsvoorzitter die graag pronkt met haar jonge jaren – we worden te jong en hebben de ouderen binnen en buiten de partij hard nodig. Al in 2008 is op initiatief van enkele oudere leden de werkgroep GroenLinks Plus opgericht die in een brief aan het partij bestuur opriep “onze oudere stemmers niet te verliezen!” GroenLinks zo betogen zij “richt zich in hoge mate op de wat jongere kiezers. Daarmee wordt wel eens vergeten, dat het aantal oudere stemmers steeds groter wordt. Het is daarom van belang ons ook te richten op de oudere kiezers.” Daarnaast zijn oudere actieve leden van levensbelang voor het geheugen van de partij. Want een bestuur of een fractie zonder geheugen telt maar voor 50%. Dit afdelingsbestuur heeft laten zien de jonge doelgroep te kunnen bereiken. De sleutel achter dit succes? Jongeren kunnen zich met ons identificeren. Het maakt nogal wat uit of er een man van de leeftijd van je ouders of een ‘studiegenoot’ bij je aan tafel schuift als je interesse toont voor de partij. En dit geldt ook de andere kant op. Iemand van oudere leeftijd moet zich kunnen identificeren met de mensen die hij/zij aantreft. Ik noem dit proces van identificatie ‘thuis voelen’. Je thuis voelen bij GroenLinks. Want ook al hebben wij programmatisch het beste verhaal over emancipatie, zorg, zelfstandigheid en ouderenbeleid, dit leidt niet meteen tot een instroom van nieuw actief kader. Niet alleen inhoud maar identificatie maken dat mensen aan de slag willen voor de partij. Dus oudjes, we hebben jullie nodig. En aangezien jullie waarschijnlijk toch al moeten doorwerken tot je 67ste, waarom dan ook niet voor de partij?
Rosalie Smit, voorzitter federatie bestuur GroenLinks Amsterdam.
10
Conferentie Compacte stad Op 10 mei organiseren de fracties GroenLinks Amsterdam en Noord-Holland een conferentie over de ‘Groene Metropool’. Initiatiefnemer Barn Geurts: “Het doel van de dag is ambitieus. We willen het met alle afdelingen eens worden over een aantal belangrijke onderwerpen voor de toekomst van de regio. Over een aantal dilemma’s zullen we richtinggevende uitspraken doen. Dit moet leiden tot duidelijke input voor de verschillende verkiezingsprogramma’s voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2010 en de Provinciale Statenverkiezingen van 2011.” De dilemma’s: 1. Een duurzaam waterpeil betekent verlies aan landbouwgrond 2. Natuurontwikkeling in het IJmeer/Markermeer? 3. Haarlemmermeerstad 4. Schiphol: selectieve groei, einde luchtvracht? 5. IJmuiden: een nieuwe zeesluis? 6. De uitbreiding van Almere (geen richtinggevende uitspraak, wel menings vormende discussie) Maarten van Poelgeest, Klaas van Egmond en Charlotte ten Dijke zijn de inleidende sprekers. In de ochtend en in de middag zijn er diverse workshops over deze dilemma’s. De conferentie is in de eerste plaats bedoeld voor leden van fracties, van de programmacommissies en voor afdelingsbestuurders, maar iedereen met affiniteit met het onderwerp is welkom. Vooraf kunnen geïnteresseerden op de website via een forum, polls zich in de discussie te mengen of chatten met Barn. Kijk voor meer informatie en voor het visiestuk op: amsterdam.groenlinks.nl/groenemetropool
Geweigerd? SMS ‘KLACHT 020’ naar 3669 Marco de Goede en Fenna Ulichki willen een Amsterdamse SMS-campagne instellen om het melden van discriminatie te vergemakkelijken. Het komt nog steeds voor dat jongeren in Amsterdam op etnische gronden bij de deur van uitgaansgelegenheden worden geweigerd. In principe kunnen klachten bij het Meldpunt Discriminatie Amsterdam worden gemeld, maar de drempel is vaak te hoog. Fenna en Marco stellen voor om klachten direct te melden bij het landelijke SMS-nummer 3669, dat discriminatie registreert. Amsterdamse clubs en discotheken kunnen worden voorzien van posters of borden met de tekst ‘Geweigerd? SMS ‘KLACHT 020’ naar 3669’. Heb je een klacht gemeld, dan word je de volgende dag of na het weekend teruggebeld om hierover te
praten. Fenna vindt het hoog tijd voor een Amsterdamse actie: “Wij moeten onterechte weigering van jongeren bij de deur niet langer accepteren.” De SMS-actie is al ingevoerd in Breda en Rotterdam en heeft positieve resultaten opgeleverd.
mei 2009 – LINKER
fractienieuws Het College heeft, na grondig voorwerk door de commissie Mertens, een plan ingediend voor een nieuw stadsdelenstelsel in Amsterdam, waarbij het aantal stadsdelen teruggaat van veertien naar zeven. De GroenLinks fractie heeft haar voorlopige visie gepresenteerd op de ALV van 19 maart jl, waar met de leden verder werd gediscussieerd over de inhoud. De fractie is voorstander van zeven sterke stadsdelen met meer taken én bevoegdheden, vooral op die terreinen waar zij vanwege hun lokale kennis en positie meer kunnen betekenen voor burgers. Zo zullen beleidsterreinen als bijvoorbeeld inburgering, re-integratie en de wmo, beter uitgevoerd
worden als stadsdelen ook meer beslissingsbevoegdheid op deze terreinen krijgen. De grote kaders en richtlijnen zullen centraal worden vastgesteld, zonder daarbij de bevoegdheden van stadsdelen uit te hollen. Verder is de fractie van mening dat in het gewijzigde stadsdelenstelsel meer ruimte moet komen voor nieuwe vormen van burgerparticipatie. Op 18 juni organiseert GroenLinks een tweede ALV over dit onderwerp, waar de fractie haar standpunten zal presenteren en verder gediscussieerd zal worden over burgerparticipatie. Eind juni stemt de gemeenteraad over het stadsdelenstelsel.
Wilt u reageren op een van de artikelen?
[email protected]
Amsterdamse Wallen: spannend, tolerant en divers Het Amsterdamse stadsbestuur ‘schoont de Wallen op’ om de ontstane monocultuur van platte seks, uitbuiting en geweld te doorbreken. De toegenomen aandacht voor de misstanden op de Wallen is terecht, criminaliteit en vrouwenhandel moeten worden tegengegaan. Dat bereik je echter niet door de werkplekken van prostituees te sluiten; wel door het bieden van een veilige werkomgeving en door de kern van het probleem, geweld en uitbuiting, hard aan te pakken. De huidige voorstellen van wethouder Asscher schetsen een Wallengebied, waar veel prostitutieramen plaats hebben gemaakt voor expositieruimtes, een red light fashion industry, exclusieve winkeltjes en dito restaurantjes. Marieke van Doorninck is bang dat er een nieuwe monocultuur zal ontstaan, LINKER – mei 2009
die van duur, luxe en chique. “Het stadshart van Amsterdam moet vooral niet identiek worden aan de ge-upgrade binnensteden van London, New York en Parijs. We moeten de aanpak van de Wallen juist gebruiken om de vrijzinnige diversiteit waar Amsterdam al eeuwenlang beroemd om is, te doen herleven. Een buurt waar de homocultuur weer kan floreren, waar extravagante types, maar ook verslaafden en daklozen een plaats hebben. Waar erotiek zichtbaar mag zijn: een burleske nachtclub, een ouderwetse variété met striptease en vrouwvriendelijke seksshops. Daarnaast zie ik schone grachten en steegjes, meer groen in de buurt, mooie wandelpromenades en autovrije straten. Een prettige en spannende plek voor Amsterdammers en toeristen.”
door Rian Lanenga
Stoelendans in de fractie Marieke van Doorninck heeft de voorzittershamer overgenomen van Judith Sargentini. Judith gaat ‘naar Europa’, want zij is verkozen tot lijsttrekker van de Europese GroenLinks fractie. Marieke zal als voorzitter samen met de fractie de economische crisis én de klimaatcrisis te lijf gaan: “We willen groene banen creëren in Amsterdam, waardoor er voldoende werk blijft en er in het milieu wordt geïnvesteerd.” Fenna Ulichki neemt de portefeuille Zorg van Marieke over. Maarten van der Meer heeft de fractie verlaten, omdat hij na de voorzittersverkiezing geen plaats meer voor zichzelf zag in de Amsterdamse fractie. Zijn plek op Financiën wordt overgenomen door Marco de Goede, die ook Judith vervangt op het onderwerp
Werk en Inkomen. Door het vertrek van Maarten ontstond er een lege stoel in de raad. Deze is ingenomen door Fjodor Molenaar, voormalig fractievoorzitter van de GroenLinks fractie in Centrum. Fjodor neemt zijn kennis van Verkeer en Vervoer uit de binnenstad mee naar ‘heel Amsterdam’. Barn Geurts schuift door naar Ruimtelijke Ordening, waar hij zich al zijdelings mee bezighield. Jeanine van Pinxteren neemt Volkshuisvesting voor haar rekening en blijft uiteraard woordvoerder voor de Noord-Zuidlijn, Kunt u het nog volgen? Kijk voor het volledige overzicht op amsterdam.groenlinks.nl. Nu ieder zijn nieuwe stoel heeft ingenomen gaat de fractie fris het laatste jaar voor de verkiezingen in. Ri c har d M o u w
Zeven stadsdelen in de Groene Metropool Amsterdam
Fjodor Molenaar, het nieuwe gezicht in de fractie
Verkoop Nuon: investeren in duurzame energie De fracties van GroenLinks en de PvdA willen dat een substantieel deel van de opbrengst van de verkoop van Nuon-aandelen wordt geïnvesteerd in duurzame energie. Verkoop van de aandelen zal de gemeente in de komende zes jaren ongeveer 900 miljoen euro opleveren. Naar het idee
van beide fracties zal een deel hiervan in een speciaal fonds worden gestort, van waaruit geïnvesteerd kan worden in nieuwe vormen van energieopwekking. Dit getuigt van goed rentmeesterschap: sparen en investeren in een groen fonds, een groene toekomst! 11
‘Voor alle daklozen in de stad die dat willen moet opvang komen.’ Dat was een van de afspraken bij de totstandkoming van het huidige stads bestuur. GroenLinks wethouder Marijke Vos voert het beleid uit. In februari opende ze het Instroomhuis voor tijdelijke opvang aan de
is niet genoeg. Conny Verveda
C o n n y Ve r v e da
Zeeburgerdijk, maar dat
Nog niet genoeg H
et is ’s middags rustig in
het Instroomhuis. De receptionist, een echte Amsterdammer, laat de slaapplekken zien. Iedereen heeft een eigen kamer met bed, kledingkast, wastafel en bureau. Sommige kamers hebben zelfs een balkon. Beneden, naast de receptie, bevindt zich de inloop. Hier wordt gegeten door de bewoners van het instroomhuis maar de ruimte doet ook dienst als huiskamer waar mensen overdag een kop koffie of thee kunnen drinken. Naast de inloop is een groot rookhok. “En dat is ook wel nodig”, verzekert de receptionist lachend.
12
Ex-bewoner Anthony is teleurgesteld in het Instroomhuis. “Marijke Vos beloofde bij de opening in februari dat alles goed geregeld zou zijn en dat iedereen een passende opvang zou krijgen.” Maar na zes weken bleek er voor Anthony, door vrienden Tony genoemd, geen passende doorstroommogelijkheid te zijn. “Dit voelt als een koude douche.” Hij verwachtte een plek met op z’n minst een beetje privacy, maar het komende jaar is er alleen plek in de Veste, een opvangtehuis in Slotervaart waar meerdere mensen een kamer delen en je om 7 uur ‘s ochtends weg moet zijn, rotweer of niet.
Tony wil onder geen beding in de Veste slapen. “Wat moet ik tussen al die junks?” Door niet voor de opvang te kiezen loopt hij wel trajectkortingen mis waardoor zijn uitkering lager zal uitvallen. Gelukkig heeft Tony wat mensen waar hij af en toe ‘een klusje’ voor kan doen. Door domme pech is Tony een thuisloze geworden. In 2004 verliet hij zijn vrouw en daarmee ook zijn woning. Hij verbleef een aantal maanden bij vrienden en vroeg een urgentieverklaring aan voor een sociale huurwoning. De woningbouwvereniging deelde hem echter mee dat hij dat binmei 2009 – LINKER
nen drie maanden na zijn scheiding had moeten doen en dat het nu te laat was. Als gevolg van een burn-out verloor Tony ook zijn baan. En zo stond hij ineens op straat. Af en toe kan hij een kamer illegaal onderhuren en soms kan hij bij vrienden en kennissen terecht. “Ik heb gelukkig nog nooit op straat hoeven slapen.” Volgens het BADT (Belangenbehartiging Amsterdamse Dak- en Thuislozen), vakbond voor dak- en thuislozen, gaat het niet goed met de huidige aanpak van de problemen van de mensen op straat. Maandelijks komt de cliëntenraad, die uit dak- en thuislozen zelf bestaat, bijeen om te brainstormen over verbeterpunten in de zorg voor henzelf en hun lotgenoten. “Het idee van een instroomhuis is goed, alleen is het slecht voorbereid. Er zijn heel veel goede plannen binnen de gemeente, maar de uitvoering laat meestal lang op zich wachten. Daardoor raken mensen gefrustreerd. Veel daken thuislozen hebben de hoop op woonruimte inmiddels opgegeven”, zegt Daan van Leeuwen, voorzitter van BADT. Ferdinand van de Velde, teamleider van het Instroomhuis, is zich ervan bewust dat alles nog niet loopt zoals het zou moeten. Het Instroomhuis is net geopend en kent Dakloze Tony is niet tevreden over opvang
Wat is het instroomhuis? Op 17 februari opende Groenlinks wethouder Marijke Vos het Instroomhuis, een centraal loket voor maatschappelijke opvang. Mensen die op straat komen te staan kunnen zich melden bij het Instroomhuis en krijgen, mits ze aan de voorwaarden voldoen, tijdelijk onderdak. Dak- en thuislozen krijgen een individueel zorgplan dat uit vier speerpunten bestaat: opvang, (verslavings)zorg, dagbesteding en inkomen. Het uiteindelijke doel is om iedereen van straat te halen en te herintegreren in de samenleving. In het instroomhuis werken maatschappelijke instellingen zoals de GGD, Dienst Werk en Inkomen (DWI), Leger des Heils en HVOQuerido samen om daklozen adequate zorg te verlenen. Voorwaarde voor toelating is dat je ouder bent dan 23 jaar, uit Amsterdam komt en niet al in een zorgtraject zit. De maximale verblijfstermijn in het Instroomhuis is zes weken.
Volgens van Leeuwen van BADT functioneert dit zogenoemde supportmentoraat nog niet helemaal perfect. Volgens hem bepaalt de inzet van de mentor of een zorgproject slaagt. Veel cliënten komen niet opdagen bij afspraken met hun mentor. In plaats van deze ‘moeilijke’ cliënten op te zoeken plakken sommige mentoren hen het stempel zorgweigeraar op. Volgens van Leeuwen zijn er amper echte zorgweigeraars. Hij heeft het gevoel dat dak- en thuislozen die lijden aan psychische aandoeningen of verslavingen te snel als zorgmijder worden beschouwd. Het is moeilijk deze groep mensen hulp te bieden. En omdat er een gebrek aan opvang en zorgmogelijkheden is, wordt de voorkeur vaak gegeven aan mensen die zich gemakkelijk laten behandelen. Het grootste probleem voor de Amsterdamse dak- en thuislozen is het gebrek aan opvangplekken. De stadsdelen hebben moeite deze plekken te realiseren. Veel buurtbewoners hebben geen zin in een opvangtehuis naast de deur. Daarnaast is het moeilijk geschikte locaties te vinden die bijvoorbeeld voldoen aan de eisen van de brandweer. Het College streeft er naar voor de verkiezingen van volgend jaar 430 nieuwe plekken te hebben gecreëerd zodat de doorstroom naar begeleid wonen projecten soepeler kan verlopen en het Instroomhuis zijn beloftes kan gaan waarmaken. C
opvang daklozen nog vele kinderziektes. Bovendien zijn er te weinig slaapplekken en maatschappelijk werkers. Het Instroomhuis kan zijn beloftes dus nog niet waar maken. “Er is een capaciteitsprobleem dat onmogelijk op korte termijn kan worden opgelost”, stelt hij. Toch lijkt de samenwerking tussen verschillende zorginstanties, mede door de komst van het instroomhuis beter op poten te staan. Zo hadden daklozen in het verleden meerdere mentors die zich allemaal met een gedeelte van de zorg bezighielden. Tegenwoordig heeft iedere hulpbehoevende één mentor die zowel de zorg en opvang als de financiële zaken voor hen regelt. LINKER – mei 2009
Niet alleen een dak boven je hoofd “Het klopt dat er te weinig structurele opvang is voor daklozen, hoewel het streven nog steeds is voor de verkiezingen in 2010 voor iedereen een plek te hebben. Daar moeten we nog een flinke slag voor maken”, zegt Marieke van Doorninck, woordvoerder op dit punt in de raadsfractie van GroenLinks. Geschikte panden voor opvang vinden en verbouwen is lastig volgens haar, mede door het ‘niet in mijn achtertuin’ effect. Zo is in het najaar een opvangproject in Oud West gestrand door felle protesten uit de buurt. Zij bepleit dat de stadsdelen zich extra inzetten om opvangplekken te realiseren. Maar Doorninck ziet ook positieve ontwikkelingen. “Het beleid is nu veel breder dan alleen maar een slaapplaats regelen. Vroeger lag de nadruk vooral op mensen van de straat halen uit oogpunt van openbare orde. Nu gaat het om opvang en begeleiding om het leven weer beter op de rails te krijgen. Er zijn dagopvangprojecten en werkervaringstrajecten die erg goed lopen. Het draait niet alleen om een dak boven het hoofd, maar het gaat er vooral om dat mensen gelukkiger kunnen leven.”
13
Zevendeling Met de keus van het College voor zeven stadsdelen per 1 mei 2010 wordt de voortschrijdende tweedeling in Amsterdam ook bestuurlijk verder vorm gegeven. Zuid-Oost is voor de zwarten, Nieuw-West is voor de moslims en Noord, traditiegetrouw, voor het white trash. Aangevuld met volk wat men elders in de stad niet lust. Zuid-Oost verstoppen we achter Duivendrecht, Nieuw-West achter de snelweg en Noord achter het IJ. Gemeenteraadsleden deden in het verleden al uitspraken als ‘Heeft het zin een brug te bouwen als er in Noord alleen arbeiders wonen? Zij gaan zelden uit.’ Zeventig jaar geleden weliswaar, maar een brug is er nog steeds niet… Natuurlijk, leuke allochtonen blijven welkom in Ons Amsterdam met hun kleurrijke winkeltjes en exotische eetgelegenheden. Daartoe zijn we bereid om bij kinderarbeid en matige hygiëne een oogje dicht te knijpen. Je bent links libertair of je bent het niet, toch? En toch zou ik mijn partijgenoten in de Stad in overweging willen geven akkoord te gaan met dit besluit. Als geboren en getogen Noorderling én als fractievoorzitter van GroenLinks in Amsterdam Noord. Benut de kansen die het biedt; het stadsdeel als emancipatiemachine. Wij in Noord hebben al 27 jaar een (groot) stadsdeel en we hebben ons in die periode ontworsteld als wingewest van Amsterdam. Noord is een zelfstandig, zelfbewust en slagvaardig stadsdeel geworden, waar de meeste inwoners trots op zijn. En die ontwikkeling gaan we nog verder vorm geven. Armoedebestrijding, betere scholing, inburgering, sociale woningbouw, groen en werk hoeven we vanaf de Amstel niet te verwachten. Daar moeten we lokaal zelf voor zorgen. Mét de betrokkenen. De Centrale Stad moet je zien uitsluitend als bankier en financier. Leegtrekken die handel! Voordat al het geld verdwijnt in megalomane en prestigieuze projecten…
ingezonden Groen en GroenLinks in Amsterdam Zuidoost Het Bijlmerpark is ontmanteld omdat er sprake zou zijn van wateroverlast, ophoging zou nodig zijn om wateroverlast tegen te gaan en bomen zouden de ophoging niet overleven. Zoals in de vorige Linker in de rubriek Park en Politiek te lezen was. Deze onjuiste argumenten zijn in de afgelopen jaren ook gebruikt om in verschillende woonwijken van het stadsdeel Zuidoost honderden oude bomen en struiken te kappen en rooien. Boomdeskundigen weten dat bomen en struiken wel degelijk in staat zijn ophoging te doorstaan. In de Hortus Botanicus staat een Oostenrijkse eik die meer dan honderd jaar oud is die met zijn voet meer dan zestig centimeter onder het grind staat. Het afgelopen jaar heeft het stadsdeel Zuidoost in een deel van Holendrecht West tweehonderdtwintig dertig jaar oude bomen geveld en meer dan twaalf duizend vierkante meter bosplantsoen (dertig jaar oude struiken) gerooid. Ook hier was het argument dat er sprake zou zijn van wateroverlast, dat deze wateroverlast verholpen zou worden door ophoging en dat bomen ophoging niet doorstaan. Na deze ‘opknapbeurt’ zoals het stadsdeel Zuidoost zijn acties noemt, staan er vrijwel geen bomen en struiken meer; wel is de wateroverlast groter dan voordien: na een regenbui ligt er water op vele kale opgehoogde grasvelden. GroenLinks in het stadsdeel Zuidoost heeft niets gedaan om deze ontmanteling van het groen te voorkomen.
Volgens de Bomenverordening Amsterdam Zuidoost 2005 – die door de deelraad Zuidoost is vastgesteld, dient het stadsdeel een Bomenstructuurplan op te stellen, inclusief een lijst met bijzondere beschermwaardige houtopstand waarvoor geeen vergunning om te vellen wordt verleend. Bij het opstellen van deze lijst worden criteria toegepast die betrekking hebben op natuur- en milieuwaarden, landschappelijke waarden, cultuurhistorische waarden, waarden van stadsschoon en waarden van bijzondere beschermwaardigheid. Voorts dient het dagelijks bestuur een beschermingsplan bestaande bomen bij (her) inrichtingsprojecten van de openbare ruimte op te stellen. Als deze plannen tijdig waren opgesteld, waren vele bomen en struiken behouden gebleven. Eind 2008 nadat de ‘opknapbeurten’ in het stadsdeel Zuidoost waren voltooid en meer dan duizend bomen en struiken zijn vernietigd, heeft het stadsdeel bekend gemaakt dat het een bomenstructuurplan gaat opstellen. Cynischer kan het niet. Binnenkort start GroenLinks in Zuidoost een actie ‘Mus zoekt huis’ waarin bewoners worden gestimuleerd heggen te planten en de gemeente wordt verzocht groen aan te leggen. Pas na dertig jaar hebben de heggen, bomen en struiken die nu worden geplant de omvang van de heggen, bomen en struiken die in het kader van de ‘opknapbeurten’ zijn gerooid: Boompje/hegje groot, plantertje dood. Anneke Vrugt
Met z’n zevenen tegen één; dat winnen we met gemak. Het is bijna niet eerlijk meer. Maar ja, sinds wanneer is ‘eerlijk’ een waarde in bestuur en politiek? Wim Molenaar
14
mei 2009 – LINKER
W i m M o lenaa r
Wim
Mailen met Marieke Marieke van Doorninck is de nieuwe voorzitter van de Groen Links fractie in de Amsterdamse gemeenteraad. Ze volgt Judith Sargentini op die lijsttrekker is bij de Europese verkiezingen op 4 juni. Marieke zit sinds 2006 in de gemeenteraad.
andere periode en er komen volgend jaar verkiezingen aan. Dus ik ga de punten van GroenLinks nog meer profileren en sterker over het voetlicht brengen. Bij naderende verkiezingen neemt de polarisatie tussen de verschillende partijen altijd toe.”
> In het Parool zei je dat je de eerste tijd vooral wilde leren. Schiet dat al op?
> Waarmee wil je je profileren?
> “Die uitspraak is een beetje een eigen leven gaan leiden. Alsof ik de komende periode alleen maar zou toekijken en afwachten. Wat ik vooral bedoelde is dat ik met een open blik aan deze nieuwe taak begin en dat ik mij op sommige punten nog in moet werken om aan het leiderschap mijn eigen draai te kunnen geven. Maar ik vind leren erg leuk. Doe dat graag en snel.” > Gaat de fractie onder jouw leiding een andere koers varen? > “Niet per se. Judith Sargentini heeft het in mijn ogen prima gedaan. Maar we leven wel in een LINKER – mei 2009
> “Voor mij zijn er drie hoofd punten. Ten eerste moeten we nu echt ernst maken met de ‘green deal’ en duurzame oplossingen zoeken om uit de economischeen klimaatcrisis te komen. Ten tweede komt daarbij dat we ook moeten investeren aan de onderkant van de samenleving door zoveel mogelijk te voorkomen dat mensen hun baan of zelfs hun huis kwijtraken. Zorg voor de kwetsbaren mag in tijden van economische tegenwind niet afgedaan worden als luxe. Daarbij is extra aandacht voor onderwijs aan jongeren in risicogroepen van groot belang. Ten derde zie ik veel kansen in de multiculturele samenleving die Amsterdam is. Die moeten we benutten en beschermen. Daarbij
gaat het natuurlijk wel om een open en vrijzinnige benadering. Iedereen moet zich in Amsterdam thuis kunnen voelen waar hij of zij ook vandaan komt. Dus ook ruimte voor de wat meer extravagante types. De vertrutting van Amsterdam begint een beetje erg te worden.” > Het gaat niet zo goed met Amsterdam. Kijk naar de Noord zuidlijn, de Zuidas, het geld is bijna op. Is het nog wel leuk in de politiek? > “Juist wel. Als je alle problemen met een extra pot geld kunt oplossen hoef je geen keuzes te maken. Laten zien waar je voor staat vind ik een grote uitdaging. En ik houd van een stevig debat, Daarvoor zit ik in de politiek. En Amsterdam is echt nog niet failliet hoor. Sommige grote projecten zullen waarschijnlijk wat later klaar zijn dan voorzien. Andere dingen gaan wellicht sneller. Zoals duurzame investeringen in het milieu. Ik denk bijvoorbeeld dat we nu echt energiezuinige huizen gaan bouwen.”
> En kom je nog toe aan een beetje lekker leven? > “Ach, ik vind mijn werk leuk. Ik ben wel bijna elke avond op pad voor de politiek, maar daar geniet ik ook van. En vaak is het heel inspirerend en gaan we na afloop van een bijeenkomst nog ergens een biertje drinken. Ik kom er weinig aan toe om culturele dingen te doen, behalve af en toe naar de film. Maar ik ga nog regelmatig wandelen, fietsen en hardlopen in het groen in en om Amsterdam. Lekker even naar buiten toe.” > Collega raadslid Maarten van der Meer is opgestapt naar aan leiding van jouw verkiezing tot fractievoorzitter. Heb je hem nog gesproken de afgelopen weken? > “De hele fractie vindt het jammer dat Maarten is opgestapt, maar het was zijn beslissing. Op de algemene ledenvergadering heeft hij zijn keus om de fractie te verlaten kunnen toelichten. Verder ga ik daar niks over zeggen.” Dirk de Hoog 15
Judith
p etr i m att he si us
Begin april, ik had de voorzittershamer nog niet koud aan Marieke van Doorninck overgedragen of ik wist mijn nieuwe fractievoorzitter al in moeilijkheden te brengen. Ik zou nog een keer een debatje doen bij de vrienden van de VVD samen met de voorzitters van de andere raadsfracties. Manon van de Garde van de PvdA moest verstek laten gaan, want de PvdA presenteerde die avond de vervanger van Tjeerd Herrema. Zijn naam zoemde al rond, ik werd ettelijke malen gebeld door journalisten, maar mijn fractievoorzitter had haar belofte aan de PvdA om het nog even stil te houden, netjes gestand gedaan, dus ik wist van niks. Het wekelijkse politieke café ‘De Libertijn’ staat bekend om stevige uitspraken en relletjes. De voorzitters zijn er goed in je een uitspraak te ontlokken waarvan je achteraf denkt, dat had ik beter anders kunnen zeggen, maar ik verliet het etablissement met een fles witte wijn en het gevoel geen gekke dingen gezegd te hebben. Ik had de partij-eer weer verdedigd en in het hol van de leeuw toch zo nu en dan een applausje geoogst. De volgende dag zat ik me weer rustig in het Europees landbouwbeleid te verdiepen, het kan ook het stabiliteitspact geweest zijn of het subsidiariteitsbeginsel, en opeens begonnen de sms’jes binnen te stromen. Wilde ik even de fractievoorzitter bellen, de politiek leider, de wethouder van de PvdA.... wat had ik gedaan? Het Parool pakte stevig uit: ‘Collegepartij GroenLinks is kritisch.“De wortels van de macht lopen allemaal naar de PvdA, het is niet goed voor de democratie dat een topambtenaar de nieuwe wethouder wordt”, aldus Judith Sargentini’. In de fietsenkelder van het stadhuis liep ik die avond de topambtenaar en toekomstig wethouder Hans Gerson tegen het lijf. Ik heb dat niet gezegd Hans, echt niet, en tussen twee haakjes, van harte gefeliciteerd met je voordracht tot wethouder NoordZuidLijn. Ik ben overal op het matje geweest, en ik heb het Parool gebeld of ze echt in hun blocnote hadden staan dat ik dat gezegd had over die wortels en die macht. De volgende dag stond dit in de krant: ‘Gisteren schreven wij ten onrechte dat GroenLinks-raadslid Judith Sargentini op een bijeenkomst heeft gezegd dat het niet goed voor de democratie is, dat een PvdA-topambtenaar de nieuwe wethouder voor de Noord/Zuidlijn wordt. Zij werd verward met haar D66-collega Ivar Manuel, met wie ze debatteerde.’ En weet je nu wat ik eigenlijk het meest confronterende vind? Niet dat ze me met Ivar Manuel verward hebben, niet dat ik het met iedereen heb moeten afzoenen maar dat er staat ‘raadslid Sargentini’. Het is toch nog even wennen zo’n positieverandering. Ik wil graag verkassen naar Brussel, maar ik zal de Amsterdamse politiek enorm missen. Dit was mijn laatste bijdrage op deze plek. Marieke gefeliciteerd! En vergeet niet op 4 juni te stemmen voor het Europees Parlement Judith Sargentini
zomaar een amsterdams lid
Afscheid en afzoenen
Naam: Sanne Claessens Lid sinds: 2002 Stadsdeel: Zeeburg Leeftijd: 38 Beroep: Kunstenaar “Ik ben in België opgegroeid, maar later bewust naar Amsterdam verhuisd, omdat ik het gevoel had, en nog steeds heb, dat ik hier het beste tot mijn recht kom. Ik ben lid geworden van GroenLinks tijdens de opkomst van Pim Fortuyn; vooral omdat ik me bedreigd voelde. Dat gevoel werd steeds heftiger. Door de rechtse vloedgolf die hij veroorzaakte, voelde het alsof mijn Amsterdam van me werd afgepakt. Het tolerante en progressieve Nederland wil ik absoluut niet kwijt. Ik stemde altijd al GroenLinks, maar op dat moment voelde het alsof ik meer moest doen. Links kreeg toen ook overal de schuld van. Ik dacht ‘waar houdt dit op? En wat kan ik doen om tegenwicht te bieden?’ Weinig, was de conclusie, maar lid worden kon ik in ieder geval wel. Er moeten niet van die schreeuwers komen in Amsterdam, die mensen tegen elkaar uit willen spelen. Op die manier kom je nooit tot een oplossing. Vooral het behoud van fatsoen en beschaving vind ik belangrijk, maar de aandacht voor het milieu is ook mooi meegenomen. Veel partijen zijn er op uit om punten te scoren met sensatiepolitiek en zoeken daarom niet naar nuances. GroenLinks doet dat wel. We roeien vaak tegen de stroom in; we zoeken niet de gemakkelijkste weg. Ik moet wel toegeven dat oneliners
ook mij soms aanspreken, maar door GroenLinks blijf ik toch op het rechte pad. Ik weet dat ik vertrouwen heb in de basisgedachtes van de partij, dus daar kan ik altijd op terugvallen als ik in de verleiding kom. Ik vind dat ik mij kritisch moet opstellen en GroenLinks doet dat. Ik ben ook een groot fan van Femke Halsema. Ze is scherp in het debat, komt goed uit haar woorden, ze houdt haar rust, charme en waardigheid en speelt het spel goed. Referenda daar ben ik niet zo voor. Ik heb even getwijfeld tussen GroenLinks en D66, omdat beiden genuanceerde en intellectuele partijen zijn, maar D66 is voor mij niet groen genoeg. Ik ben een bewuste consument en probeer zo duurzaam mogelijk te leven. Ik eet bijvoorbeeld geen vlees, geen vis en amper zuivel, ik koop zo min mogelijk leren spullen, dat soort dingen. Ik ben geen veganist, maar ik merk wel dat ik bewuster ga leven naarmate ik ouder word. Ik houd erg van dieren, maar mensen vind ik ook heel belangrijk. Ik heb vrijwilligerswerk gedaan met Alzheimerpatiënten in een buurthuis. Nu ben ik buddy van een van die mensen. Vaak gaan we leuke dingen doen in Amsterdam. Daar haal ik zelf ook veel positieve energie uit: me belangeloos inzetten voor mensen.” Andrea Wagemans
