1
23 September, 2013
Werkzoekenden bestrijden de werkloosheid, vergroten de koopkracht en jagen de economie aan
Auteurs: Ben Welling, Mathilde Pesch, Thera Helliesen, namens “de Haagse Kracht”
“Crisis, een tijd voor maatschappelijke vernieuwing en organisatorische verbetering”
2
INHOUDSOPGAVE 1. INLEIDING 2. MISSIE & VISIE 3. DOELSTELLINGEN 4. PLAN VAN AANPAK 5. WERKZOEKENDEN 6. ORGANISATIE 7. VERDRINGINGSEFFECTEN 8. FINANCIERING 9. HUMAN RESOURCING MANAGEMENT (HRM) 10. PROJECTEN 10.1.
FRAUDE BESTRIJDING
10.2.
AANBESTEDEN MET ‘SOCIAL RETURN’
10.3.
DUURZAME ENERGIE
10.4.
DE ZORG SECTOR
10.5.
INFRASTRUCTUUR
11. SLOTWOORD
BIJLAGEN 1 – KRANTENKNIPSEL 23 SEPTEMBER 2015 2 - SCHEMA PROJECT ORGANISATIE
“Crisis, een tijd voor maatschappelijke vernieuwing en organisatorische verbetering”
3
1. INLEIDING Een crisis is een situatie waar niemand op zit te wachten. Maar naast de malaise hiervan kan er ook worden geconstateerd dat grote maatschappelijke veranderingen hier altijd onderdeel van zijn. Kijkend naar het verleden valt te denken aan zaken zoals onze rechtspraak, infrastructuur, nieuwe technologieën en industrieën, maar ook andere manieren van produceren, werken, denken en organiseren van arbeid. De huidige reeks economische crises verandert nu al de sociale en financiële structuren in Nederland en Europa. Tegelijkertijd dienen zich veel technologische vernieuwingen aan die anders langer op zich zouden laten wachten. Bedrijven moeten harder concurreren en het op de markt brengen van vernieuwende producten is daarvoor een optie, evenals nieuwe manieren om arbeid in te zetten tegen zo laag mogelijke kosten. Meerdere keren hebben wij gehoord dat er tekenen zijn van herstel. Natuurlijk komt het herstel ook als wij de bodem van de crisis bereikt hebben en er alleen nog de weg omhoog is. Als wij echter via dezelfde weg uit de crisis komen als die ons hier naartoe geleid heeft, is de kans op terugval of vertraging van het herstel groot. Ook als wij grotendeels uit de crisis komen door de zuigkracht van de ons omliggende landen kent dat een risico. Wij moeten blijvend gezien worden als het land van 1st keus waar het aankomt op zaken als infrastructuur, duurzame energie, kennis en sociale/financiële structuren. Doen wij dit niet op eigen kracht dan zal dit het imago van Nederland blijvend schaden. Maar de crisis raakt ons hard en precies daar waar juist onze kracht ligt. Infrastructuur: Er is achterstallig onderhoud aan ons wegen netwerk en rioleringsstelsel. Nieuwe wegen worden niet aangelegd of vertraagd; Duurzame energie: Betreffende de implementatie van duurzame energiebronnen lopen wij in Europa achter, wat energie duurder maakt en ons imago schaadt; Kennis economie: Veel van de aanwezige kennis in Nederland wordt momenteel niet gebruikt en/of kan niet verder ontwikkeld worden omdat mensen zonder werk zitten; Structuren: Er is sociale onrust binnen Nederland wat onze dienstverlening en uitstraling niet ten goede komt en miljarden stromen weg door overbelaste sociale en financiële structuren. Ons initiatief richt zich op de bovengenoemde vier gebieden. Zij versterken elkaar en vormen momenteel een negatieve spiraal. Wij hebben vanuit onze diverse werkervaring en kennis gezocht naar de synergie tussen deze gebieden. De mensen die aan dit initiatief meegewerkt hebben vormen niet alleen een dwarsdoorsnede van vrijwel alle beroepsgroepen en bedrijfstakken, maar zijn ook een mix van voormalige zelfstandige ondernemers en mensen in loondienst. Dit rapport beschrijft een proces waarmee wij de Haagse regio en Nederland versneld uit de huidige crisis kunnen trekken op een duurzame manier. Daar wij geen toegang hebben tot bepaalde informatie is de detaillering van onze voorstellen minder dan gewenst. In een tweede fase en in overleg met vertegenwoordigers vanuit gemeente/overheid en het bedrijfsleven kunnen voorstellen nader uitgewerkt worden. Ons initiatief is ontstaan vanuit een groep werkzoekenden in de regio Den Haag. Zodoende zien wij de gemeente Den Haag als eerste gesprekspartner. Het betreft echter een generiek proces dat gebaseerd is op grootschaligheid en een regionale of nog beter een landelijke aanpak zal de efficiëntie van het voorstel drastisch vergroten.
“Crisis, een tijd voor maatschappelijke vernieuwing en organisatorische verbetering”
4
2. MISSIE & VISIE Onze missie ofwel de reden dat wij dit initiatief genomen hebben is omdat onze groep gelooft dat ons voorstel Den Haag c.q. Nederland versneld uit de crisis zal helpen. Als individuen geloven wij dat dit initiatief de beste en snelste manier is om weer aan het arbeidsproces mee te kunnen doen en onze kennis en kunde te blijven ontwikkelen. Het is onze gemeenschappelijke visie dat : 1. de oplossing voor de huidige crisis allereerst te vinden is in de arbeidsmarkt en wel bij het drastisch verminderen van de hoge aantallen werkzoekenden. Teveel zien wij dat de overheid zich met subsidies richt op verschillende doelgroepen op de arbeidsmarkt. Als hiermee niet structureel extra banen gecreëerd worden, is dit een nutteloze exercitie en zullen jongeren met subsidie de ouderen verdringen of andersom de ouderen met subsidie banen innemen die jongeren ook kunnen doen. Het aantal banen zal dus vergroot moeten worden. Dat betekent dat er eerst meer werk moet komen; 2. als we de helft van de huidige bijna 700.000 werkzoekenden weer in het arbeidsproces willen betrekken, wij 350.000 banen nodig hebben. De arbeidsmarkt prognose van het UWV tot 2017 spreekt van een gelijkblijvend aantal werkzoekenden over deze jaren. Dat is positief als we rekening houden met alle nieuwe toetreders tot de arbeidsmarkt. Maar het aantal blijft te hoog. De enige manier om 100.000-den werkzoekenden weer relatief snel in het arbeidsproces te krijgen is met grootschalige projecten. Het moet projecten betreffen die na afronding structureel de arbeidsmarkt vergroot hebben (zie figuur 1);
Figuur 1-Arbeidsmarkt vergroting 3. het efficiënt en effectief plaatsen van zoveel werkzoekenden binnen grootschalige projecten alleen uitgevoerd kan worden door het UWV, met behulp van de werkzoekenden zelf. De reden is dat zij alle benodigde informatie hiervoor hebben en de juiste systemen. Intermediairs in de vorm van uitzendbureaus, werving & selectie bureaus e.d. werken allemaal met verschillende processen, doelstellingen en methodes wat tot een chaos, inefficiëntie en vertraging leidt. Tevens zijn zij niet uitgerust om deze grote aantallen te verwerken. Wel kunnen zij bijdragen aan het proces onder regie van het UWV; 4. het huidige UWV zich teveel richt op beheers- en controle werkzaamheden en te weinig mensen in dienst heeft deze aantallen naar werk te begeleiden. Dit is ook niet het beleid van het UWV. Er zijn echter voldoende ervaren HR/P&O/administratieve werkzoekenden om dit (tijdelijk) wel te doen, binnen dit model, met behoudt van uitkering.
3. DOELSTELLINGEN Door een hechte en gestructureerde samenwerking van gemeente/overheid, bedrijfsleven en werkzoekenden, gekoppeld aan een duidelijk beleid voor de komende 2 jaren, zien wij de hierna genoemde 7 doelstellingen als haalbaar. Hierbij richten wij ons op Nederland. De doelstellingen voor gemeentes of provincies zijn afgeleiden hiervan:
“Crisis, een tijd voor maatschappelijke vernieuwing en organisatorische verbetering”
5
1. het inzetten, gedurende deze 2 jaren, van 50% (350.000) van de werkzoekenden. Door het verruimen van de arbeidsmarkt, de extra stimulans die de economie hierdoor krijgt en het verbeteren van de competenties van mensen verwachten wij dat 60% (210.000) van deze mensen een vaste baan vinden gedurende of direct na afronding van de projecten. Hierna verwachten wij een gemiddelde afname van de werkloosheid met 5% per jaar tot 2018; 2. de huidige arbeidsmarkt wordt steeds meer gesegmenteerd. Door “jong en oud” in teams te combineren en ook stagiaires/schoolverlaters te koppelen aan vakvolwassen werkzoekenden, willen wij deze niet effectieve “hokjes mentaliteit” doorbreken. Dit draagt bij aan een meer flexibele arbeidsmarkt; 3. na 2 jaren is het doel de projecten verwezenlijkt te hebben met bestaande financiële middelen of middelen die door de projecten zelf gegenereerd zijn; 4. het vinden van een structurele baan blijft prioriteit voor de werkzoekenden. Iedere werkzoekende wordt hierbij individueel door andere, ter zakenkundige werkzoekenden, begeleid. Ter voorkoming van discontinuïteit in de projecten worden banen zoveel mogelijk dubbel ingevuld; 5. het bedrijfsleven wordt zoveel als mogelijk ingezet bij de uitvoering van deze projecten, daar waar de werkzoekenden: o in onvoldoende mate aanwezig zijn; o onvoldoende kennis hebben voor een veilige en goede uitvoering van het werk. Gedurende deze 2 jaren is dit tegen een uniforme kostprijs. Bij het in dienst nemen van een werkzoekende gelden de bestaande regelingen voor werkgevers; 6. het verduidelijken van en inhoud geven aan gebruikte politieke termen, door dit initiatief, als zelfredzaamheid van de burgers en de participatiesamenleving; 7. het in de praktijk verduidelijken van de nieuwe dynamiek en kracht van het UWV, door de directe samenwerking met werkzoekenden. Na 2 jaren zal het UWV ‘nieuwe stijl’ klaar zijn voor de toekomst en beter in staat zijn de vraag naar mensen te combineren met het aanbod van werkzoekenden. Het huidig MVO beleid en de gedachte achter dit Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen sluit hier ook naadloos op aan. Bij de keuze en realisatie van de diverse projecten zal er rekening worden gehouden met de sociale consequenties (People), de ecologische gevolgen (Planet) en de economische rendabiliteit (Profit).
4. PLAN VAN AANPAK Een verander/verbeter proces zoals wij dit hier bespreken kenmerkt zich niet alleen door het aanpassen van structuren en processen. Hiervoor is ook een cultuurverandering noodzakelijk. Hieronder verstaan wij de door de maatschappij voortgebrachte gedragingen, werkwijzen en inzichten van mensen. Immers, wat is het nut van veranderingen als de mensen deze niet accepteren en/of zich vastklampen aan de oude manier van werken en denken. Zoals eerder genoemd zijn grote maatschappelijke veranderingen vaak onderdeel van een crisis en dat is niet voor niets. Mensen staan open voor veranderingen omdat ze zien en voelen dat “wat was” zijn waarde gehad heeft en het roer om moet. Zonder dat mensen zelf deze inzichten krijgen door directe ervaringen of die vanuit hun omgeving, zal er doorgaans weinig veranderen en kan op grote tegenwerking gerekend worden. Een aantal van deze meer culturele veranderingen die aandacht behoeven in het plan van aanpak zijn: de nieuwe rol van de werkzoekende als onderdeel van het arbeidspotentieel in Nederland; de nieuwe rol van het UWV die de huidige taken blijven uitvoeren, maar ook sturing geven/taken delegeren aan werkzoekenden in HRM units ; een andere dynamiek op de arbeidsmarkt tussen UWV, intermediairs en bedrijfsleven. Hiervoor is veel communicatie nodig en overleg naast de uitwerking en technische uitvoering van de projecten. Het plan van aanpak bestaat dan ook uit 2 pijlers, zoals in figuur 2 te zien is.
“Crisis, een tijd voor maatschappelijke vernieuwing en organisatorische verbetering”
6
figuur 2-Plan van Aanpak
5. WERKZOEKENDEN Willen wij de huidige werkzoekenden, jong en oud, weer in het arbeidsproces betrekken dan moeten hiervoor kansen en mogelijkheden gecreëerd worden. Noch het bedrijfsleven noch de overheid afzonderlijk kunnen dit verwezenlijken in deze tijd van drastische bezuinigingen. Met de inzet van de grootste arbeids- en kennispool van Nederland kan het wel worden gerealiseerd. De grootschalige projecten worden door de werkzoekenden gecoördineerd en uitgevoerd gedurende een periode van 1-2 jaar, op basis van hun bestaande uitkeringsniveau, met als aanvulling de later besproken HRM module. Na deze periode is het economische en sociale landschap voldoende verbeterd om weer succesvol en zelfdragend de balans tussen vraag en arbeid in stand te houden. De rode draad van het voorstel is dat werkzoekenden andere werkzoekenden aan werk helpen. Werkzoekenden hebben er zelf alle baat bij om zo snel mogelijk na het verliezen van een baan weer aan de slag te gaan. Niet alleen voor een inkomen. Onder de huidige wetgeving is dat geregeld, zij het op een lager niveau. Veel belangrijker zijn: het niet in een sociaal isolement komen door het verliezen van sociale en zakelijke contacten. Dat is de eerste stap tot het worden van een structurele werkzoekende en het afglijden naar negatieve waarden en normen. In onze ervaring start dat proces al na 3 maanden; het voorkomen van een “gat” op het CV. Werkgevers hechten aan up-to-date vaardigheden en kennis. Het blijven verrichten van werkzaamheden in je vakgebied is cruciaal hierin. Dat kan beperkt als vrijwilliger maar veel beter binnen een project; het kunnen blijven leren en jezelf ontwikkelen door interactie met collega’s, vakgenoten, klanten en stimulansen vanuit je zakelijke omgeving. Zoals in onze doelstellingen genoemd blijft de eerste prioriteit het vinden van een structurele baan en zo het stoppen van de WW- of bijstandsuitkering. Hiervoor is ook tijd nodig buiten het werken in deze grootschalige projecten. De HRM module houdt hier rekening mee afhankelijk van de behoefte van de werkzoekende. Hierbij valt te denken aan: een werkweek van 3-4 dagen; een werkdag van 6-8 uur; dubbele bezetting van banen in verband met de continuïteit van het werk.
“Crisis, een tijd voor maatschappelijke vernieuwing en organisatorische verbetering”
7
Dat ook de huidige werkzoekenden en hun omgeving door een verander proces moeten is duidelijk. Maar ook de werkzoekenden willen graag hun positie verbeteren. In het communicatie proces zijn zij de grootste doelgroep. 6. ORGANISATIE Om de grootschalige projecten tot uitvoering te brengen zijn er 3 groepen mensen nodig: 1) een coördinerende groep, met daarin o.a.: coördinator/manager en medewerkers in de vakgebieden HR, financiën, administratie, planning/werkvoorbereiding en communicatie; 2) een uitvoerende groep afhankelijk van de aard van het project zoals: medewerkers op gebied van installatie techniek, elektrotechniek, logistiek, vervoer, veiligheidadviseurs, gas/pijpfitters, verpleegkundigen, IT-ers, bouwvakkers, projectleiders ; 3) een groep van mensen die nog niet vakvolwassen zijn, zoals schoolverlaters, stagiaires en mensen die zich willen/moeten om- of bijscholen. Groep 1: formeert groep 2 aan de hand van de specificaties van het project met gebruikmaking van de UWV database en processen. Gedurende het project houden zij de kwalitatieve en kwantitatieve bezetting op peil. Tevens onderhouden zij de contacten met bedrijfsleven en intermediairs op de arbeidsmarkt in dit kader; verzorgt de HR ondersteuning aan groep 2 en 3 op individuele basis. Dit betreft hun competentie ontwikkeling, CV, sollicitatievaardigheden en het vinden van een structurele baan gedurende of na het project; rapporteert benodigde data aan het UWV en de Gemeente en participeert in het overleg betreffende voortgang, communicatie, financiën e.d.. Groep 2: voert onder leiding van een projectleider(s) en onder begeleiding van groep 1 de benodigde werkzaamheden uit; rapporteert voortgang van het project en doet mee aan technisch overleg begeleiden en trainen van mensen uit groep 3 Groep 3: de mensen uit groep 3 worden gekoppeld aan vakvolwassen mensen in de groepen 1 en 2. Dit op basis van hun studie en/of huidige of toekomstige werkgebied. Doel is om vakvolwassen te worden en zelfstandig werkzaamheden te kunnen en mogen uitvoeren. Certificatie kan een onderdeel hiervan zijn. Er zal juridisch onderzocht moeten worden of bovenstaande kan plaatsvinden onder de bestaande afspraken met het UWV of dat hiervoor aanvullende afspraken nodig zijn. Het is niet de bedoeling dat deze mensen met een uitkering extra kosten gaan maken ten aanzien van bijvoorbeeld het vervoer naar het werk. Een selectie criterium voor het samenstellen van de groepen is de afstand tussen woon en werk locatie. Hiermee moet creatief omgegaan worden door alle partijen. Een mogelijkheid is dat mensen die in deze projecten werken gratis OV krijgen als stimulans. In de HRM module wordt hier rekening mee gehouden als onderdeel van een pakket van praktische voordelen voor de werkzoekenden die aan de projecten mee werken. Voor een dergelijk pakket moet ook overleg komen met het bedrijfsleven (o.a. MKB). Hierdoor zal de koopkracht van deze grote groep mensen vergroot worden, wat direct een positieve werking heeft op de arbeidsmoraal, het consumentenvertrouwen en de economie ! Alhoewel deze 3 groepen het hart vormen van de projecten moet er een grotere virtuele organisatie opgezet worden die alle betrokken partijen aan elkaar bindt. Hiervoor moeten de volgende zaken uitgewerkt worden: het moet duidelijk zijn waar verantwoordelijkheden liggen en bevoegdheden;
“Crisis, een tijd voor maatschappelijke vernieuwing en organisatorische verbetering”
8
er moet duidelijk vastgelegd worden wanneer en waarover gerapporteerd gaat worden; periodieke voortgangsbesprekingen moeten gehouden worden met alle partijen om verrassingen te voorkomen en de tijdsplanning te halen.
Bijlage 2 laat een eenvoudig schema zien van de stappen in de projecten en de betrokken partijen. Wellicht verdient dit enige nadere toelichting.
7.
VERDRINGINGSEFFECTEN
Het opleiden en begeleiden van werkzoekenden is natuurlijk geen doel op zich in dit project, maar een middel om mensen zo snel mogelijk aan een vaste baan te helpen. Vele commerciële marktpartijen bieden opleidingen aan en bemiddelen tussen werkzoekenden en bedrijven. In andere bedrijfstakken kan in eerste instantie de uitvoering van werk, door werkzoekenden in de projecten, ook gezien worden als verdringing van werk dat zij hadden kunnen doen. Voor mensen die (ander) werk zoeken en nog niet bij het UWV ingeschreven staan kan dit ook gelden. De angst hierbij is dat de werkzoekenden, door allerlei voordelen die zij en/of toekomstige werkgevers krijgen, andere mensen blokkeren of zelfs verdringen op de arbeidsmarkt. Het is daarom onvermijdelijk dat er een discussie ontstaat over verdringingseffecten. Hieraan zal voldoende aandacht besteed moeten worden in de communicatie campagnes. Het effect is juist tegenovergesteld, zeker op termijn. Zowel voor bedrijfsleven als individuen gaat het de mogelijkheden vergroten. Hiernaast moeten alle marktpartijen zich realiseren dat zij zich ook moeten aanpassen aan de nieuwe situatie. We zitten met zijn alleen in een crisis en we moeten er ook gezamenlijk uitkomen en wel zo snel mogelijk. Volgende zaken zijn hierbij belangrijk: deze projecten zijn tijdelijk en het betreft werk dat anders niet gedaan zou worden of pas jaren later. Doel is een gezonde economie en dat zou door ieder bedrijf gesteund moeten worden, wat ook aan het bedrijfsleven voorgelegd gaat worden; systematiek: iedere aanbieder/intermediair denkt mensen naar een baan te kunnen brengen via een eigen proces. Werkzoekenden schrijven zich momenteel in bij meerdere bedrijven en instanties en overal is het weer anders. Met deze grote aantallen werkzoekenden geeft dat chaos op de arbeidsmarkt en zijn de processen voor werkgevers en werkzoekenden niet transparant. Mensen krijgen dezelfde baan meerdere keren aangeboden via verschillende kanalen en werkgevers krijgen dezelfde kandidaten via verschillende aanbieders. Dit leidt tot frustratie, irritaties, vertragingen en werkt kostenverhogend. Er is nu, door de situatie waar we inzitten, behoefte aan transparantie, effectiviteit, efficiëntie en kosten besparing; privacy: werkzoekenden mogen geen speelbal van de commercie worden. Hun gegevens in de gemeentelijke database moeten daar blijven en geüpdate worden net zoals in de personeelsadministratie van een bedrijf. Er zijn duidelijke protocollen en afspraken en dit geeft de werkzoekende vertrouwen, rust en meer tijd om zich op het vinden van werk te richten. kosten & commercie: we leven in een tijd van schaarse budgetten en bezuinigingen. Commerciële tarieven van intermediairs verhogen de kosten. Wij moeten nu achterstallig onderhoud plegen aan de groep werkzoekenden. Heeft een werkzoekende een baan gevonden dan kan de commercie helpen om mensen te bekwamen of een andere baan te vinden. Hoe meer mensen een baan vinden des te beter dat is voor opleidingsinstituten. Hiervoor zijn al belastingfaciliteiten beschikbaar voor zowel instituten als werkgevers; samenwerking. We hebben het over grootschalige projecten. Intermediairs en bedrijfsleven gaan wel degelijk ingeschakeld worden. Ook zij kunnen geen 350.000 mensen gaan begeleiden naar werk in 1-2 jaar net zomin als de werkzoekenden zelf. Geen angst dus dat ze buiten de boot vallen;
“Crisis, een tijd voor maatschappelijke vernieuwing en organisatorische verbetering”
9
deze projecten zijn te groot om door het bedrijfsleven alleen uitgevoerd te worden. Ook al zijn de projecten op zich groot, ze vormen maar een deel van al het werk binnen onze economie; bedrijven gaan participeren in de projecten, daar waar specifieke kennis ontbreekt of in onvoldoende mate aanwezig is; bedrijven worden ingeschakeld bij het bestellen/leveren van materialen waar nodig; bedrijven kunnen tijdens of gedurende het project werknemers selecteren en aannemen volgens de bestaande regelingen (kortingen op premies en subsidies). Voor hun ook een goede, veilige en goedkope manier om mensen te selecteren; hierdoor ontstaat er een verlaging van hun overheadkosten en zo kunnen ze hun concurrentiepositie verbeteren en profiteert de consument mee door lagere prijzen.
Zo zijn er nog vele argumenten die de angst voor verdringing kunnen weghalen. Hier moet wel prioriteit aangegeven worden om te voorkomen dat het initiatief vanaf het begin als bedreigend gezien wordt in plaats van kansen scheppend.
8. FINANCIERING Het is voor ons als werkzoekenden niet mogelijk om hier gedetailleerde berekeningen te maken van de kosten en opbrengsten. Het ontbreekt ons hiervoor aan correcte gegevens. Niet alle gegevens of informatie zijn via internet te vinden. In dit stadium was het UWV niet bereid om recente informatie te delen, buiten wat op hun internet site te lezen is. Deze informatie is te algemeen en niet gedetailleerd genoeg om mee te werken in het kader van dit initiatief. Ook bedrijven als Eneco en andere bedrijven en organisaties zijn wel geïnteresseerd, maar wachten af tot het initiatief steun krijgt van andere partijen dan de werkzoekenden zelf. Het is niet in het belang van het initiatief om met niet correcte informatie of halve informatie te komen. Wij zoeken in dit premature stadium steun voor onze voorstellen en aannames. Financiële gegevens zijn net zo bewerkelijk als dat ze belangrijk zijn en het is beter deze gezamenlijk samen te stellen, zodat daar consensus over is. Berekeningen van kosten en opbrengsten of besparingen hangen ook af van de keuze van de projecten, de volgorde van uitvoering en de organisatie hiervan. Dat zijn zaken die wij eerst met elkaar moeten afstemmen. Wel zijn er voor de handliggende besparingen en geldbronnen te benoemen waarop onze aanname gebaseerd is, dat voor de uitvoering van dit initiatief geen extra gelden nodig zijn. Deze willen wij hier met u delen en in een hopelijk vervolg overleg nader uitwerken:
bestaande subsidies. Op het niveau van gemeente, provincie, de Nederlandse overheid en ook binnen Europa zijn vele subsidie regelingen bekend. Dit initiatief valt of staat met een duidelijk beleid en een sterke focus. Dat betekent ook een centralisatie van dit soort subsidies en geldstromen. Zeker niet alle subsidies worden gebruikt of maar ten dele. Voor ons zijn subsidies die te maken hebben met Duurzame Energie het meest tastbaar. Stel dat een gekozen project het plaatsen van zonnepanelen is op alle geschikte daken in Den Haag of nog beter Zuid Holland of Nederland. Dan zouden subsidies aan particulieren, bedrijven en andere organisaties ten aanzien van dit onderwerp gecentraliseerd moeten worden ten behoeve van dit project. Het project beoogt hetzelfde en door de grote aantallen kan het uitgevoerd worden tegen een fractie van de kosten in vergelijking met de kosten van losse aanvragen. bestaande budgetten. Hier geld eigenlijk hetzelfde. Gemeentes, bedrijven en ook particulieren werken met begrotingen en budgetten. Als deze zijn voor zaken die wij middels onze projecten
“Crisis, een tijd voor maatschappelijke vernieuwing en organisatorische verbetering”
10
kunnen uitvoeren, werkt dit voor iedereen positief uit. Wederom door de grote aantallen en lagere kosten kunnen er meer werkzaamheden uitgevoerd worden en naar verwachting binnen kortere tijd. Wij begrijpen dat er binnen provincies alleen al vele 100-den miljoenen in budgetten zitten die niet gebruikt worden. nieuwe subsidies en budgetten. De wereld draait door. Ook in de Troonrede hoorden wij van extra geld dat uitgetrokken wordt om mensen aan werk te helpen. Dat zijn bedragen van 600 miljoen voor banen/sectorplannen en nog eens 125 miljoen aan investeringssubsidies. Miljoenen die een veel hoger rendement kunnen krijgen via onze projecten. Wij durven dat gesprek wel aan met welke instantie dan ook. door de projecten gegenereerde besparingen en inkomsten. o 1 van de gedefinieerde projecten is om werkzoekenden in te zetten voor het doen van controles in het kader van de vele lopende fraude zaken. Fraude door mensen met een andere nationaliteit t.a.v. toeslagen en uitkeringen, fraude bij ziekenhuizen in facturering en toeslagenfraude in het algemeen. Er wordt hier gesproken over bedragen van meer dan 5 miljard Euro !. Geld dat niet terugkomt als er geen actie genomen wordt. Belastingdiensten en andere instanties hebben de mensen er niet voor. Wij wel; o Wij verwachten al snel dat mensen vast werk gaan vinden. Dit bespaart natuurlijk ook vele miljoenen aan uitkeringen en toeslagen. steun grote bedrijven, c.q multinationals. Alle grote multinationals kennen budgetten voor “social funding”. Zeker Den Haag huisvest vele zeer grote bedrijven en deze investeren ook in hun omgeving, wegenbouw en andere projecten. Vaak ook om schade die veroorzaakt wordt door de activiteiten van deze bedrijven te compenseren. Buiten deze “miljoenen potjes” zijn bedrijven zeer happig om grootschalige projecten te sponsoren net zoals zij dat in de sport bijvoorbeeld doen om duidelijke redenen. Een gemeentelijk project of op provincie en nationaal niveau zal naar schatting vele 100-den miljoenen opleveren aan sponsoring. Zeker daar waar projecten de belangen dienen van deze bedrijven en/of hun werknemers ! Enige tijd geleden was er een nieuwsbericht dat energie bedrijven vele miljarden aan gelden hebben liggen maar daar niet aan kunnen komen. Wij vragen ons af of dit geld wel gebruikt kan worden voor dit initiatief. regionale/lokale promotie mogelijkheden bedrijfsleven. Steden gaan “buzzen” van activiteit door dit soort projecten en de media zullen er bij willen zijn en programma’s over maken. Tijdschriften, kranten, vakbladen en wellicht ook vanuit internationale hoek gaat de interesse komen. Onze werkzoekende communicatiespecialisten noemen de vele miljoenen die hier op te halen zijn bij een goede marketing. Bedrijven willen maar als te graag in beeld en op papier in deze tijd dat TV reclames teruglopen. eigen bijdrage consumenten met korte terugverdientijd. Of je nu 3000 zonnepanelen plaatst in een stad of 300.000 maakt een groot verschil in de kosten ervan. Onze initiële berekeningen leren dat de huidige terugverdientijd voor consumenten teruggebracht kan worden van de huidige 6-8 jaar naar rond de 1,5 jaar. Mensen zijn zeer wel bereid om een eigen bijdrage te leveren als de panelen ze verder niets kosten. Mensen moeten bezuinigen…maar voor dit soort zaken is geld. Het bespaart ze veel geld en dat is weer goed voor de koopkracht. crowd funding: Nieuwste vorm. Zouden we in moeten duiken om te zien of onderdelen van projecten hiermee gefinancierd kunnen worden. bijdragen banken of in de vorm van kredieten c.q investeringen. Dit soort zaken gebeurt dagelijks. Zelfs de eigen bijdrage voor zonnepanelen zou hieronder gebracht kunnen worden. Wij noemen deze als laatste, maar een heel project zou zakelijk gezien door onze banken c.q staatsbanken gefinancierd kunnen worden. Er is een transparante business case van te maken met een gegarandeerde “return on investments” en garanties vanuit de eerder genoemde werkgelegenheids -en investeringssubsidies ! Wij zouden graag hierover met banken in overleg gaan. Echter reageren zij met veel interesse, maar willen graag steun zien door gemeente of overheid, voor zij hier tijd in stoppen.
“Crisis, een tijd voor maatschappelijke vernieuwing en organisatorische verbetering”
11
Dit zijn veel mogelijke bronnen om kosten te dekken. Ongetwijfeld zal het een mix worden indien wij verder kunnen gaan samen met gemeente en bedrijfsleven. Wij zien totaal geen struikelblokken om deze projecten te financieren. De vraag zal meer zijn “welke” dan “of” het lukt. Pas na tastbare interesse en steun van gemeente, overheid en/of politiek zijn hierin volgende stappen te maken.
9. HUMAN RESOURCING MANAGEMENT (HRM) EEN KLEINE TERUGBLIK IN DE GESCHIEDENIS VAN HRM. In dit rapport is de afkorting HRM al een paar keer gevallen. In Nederland is het ongeveer 25 jaar geleden geïntroduceerd bij grote internationale bedrijven zoals Shell, Unilever en Philips. Het betekende een andere manier van werken voor werknemers, leidinggevenden en HR. HR moest in de directie als mede beleidsbepaler met een groot budget (gemiddeld 50-60% van alle kosten). Duur van de implementatie was ongeveer 3 jaren !. Doel is de mens met zijn competenties centraal te stellen in het bedrijf en de bedrijfsvoering. Markten en projecten worden bepaald aan de hand van de in het bedrijf aanwezige competenties van mensen i.p.v. alleen op basis van technische kosten en winstprognoses. Als marktleiders werden deze bedrijven gevolgd door vrijwel het hele internationale bedrijfsleven in Nederland en zelfs door de meeste nationaal en lokaal werkende bedrijven. Namen als “Personeelsafdeling” en “P&O” werden veranderd in HR of HRM. Vaak bleef het daarbij, kocht men wat losse IT-HR modules en stuurde mensen in HR naar een training en/of duur congres. Binnen een paar maanden moest het geïmplementeerd zijn. Nu 25 jaar later blijkt dat HRM, zoals het ooit bedoeld was, inhoudelijk maar binnen 5-10% van het hele bedrijfsleven effectief en efficiënt werkt. Alleen de werving en selectie onderdelen worden gebruikt. Waar het juist om draaide was het “growing of your own timber” en het hierdoor voorkomen van ontslagen en dure reorganisaties. Per persoon behoren loopbaanplanningen gemaakt te worden op de lange termijn. Mensen met potentieel, maar nu niet de juiste competenties, neem je aan en ontwikkel je de baan in of je past de baan enigszins aan. Leeftijd is geen criterium. Iemands competenties (als je ouder bent) en potentieel wel. Door de sterke focus op alleen werving en selectie is HRM in een kwaad daglicht komen te staan. En terecht. Zonder de geïntegreerde aanpak creëer je alleen “de hokjes” waar je de mensen in rekruteert, zonder de visie en processen ze verder te moeten ontwikkelen. Deze verkeerde toepassing van HRM staat voor een groot deel aan de basis van de huidige segmentering van de arbeidsmarkt en onder andere het denken in “oud en jong”. TERUG NAAR HET HEDEN Het UWV, de UWV medewerkers en vooral de UWV database spelen een centrale rol in ons initiatief. Aan de organisatie hoeft niet veel te veranderen. Als werkzoekende moet je veel informatie in het UWV systeem invoeren dat er goed uitziet en het is na wat oefening zeer goed bruikbaar. De UWV job coaches hebben toegang tot deze informatie en nog veel meer dan dat. Enkele constateringen en veranderpunten: alle data is beschikbaar om vraag en aanbod voor de projecten c.q. de arbeidsmarkt bij elkaar te brengen. Door bezuinigingen in het UWV wordt dit niet of zeer beperkt gedaan; om voor de projecten met een aangepast en effectief/efficiënt HRM systeem te kunnen werken en zo het succes van het project te garanderen zijn vrijwel alle modules aanwezig ! IT systemen hoeven niet veranderd te worden. Alleen de omgang ermee; bijvoorbeeld jobcoaches en trainers zouden de groepen1 (HRM) kunnen aansturen of hun coördinatoren zijn. Om tijd vrij te maken delegeren ze de individuele advies, training en controle taken naar deze HRM groepen. Bovenstaande kost geen geld en is in de tijd zeer haalbaar.
“Crisis, een tijd voor maatschappelijke vernieuwing en organisatorische verbetering”
12
Zaken die nog verder ontwikkeld moeten worden in samenspraak met het UWV zijn: er wordt wel gewerkt met de ‘malus’ (kortingen op de uitkering), maar niet met de ‘bonus’. Wij bedoelen dan niet financiële beloningen, maar ook het verstrekken van faciliteiten en andere stimulansen voor de duur van de projecten. o Mogelijkheid van gratis OV voor mensen die in de projecten werken i.v.m. woon-werk verkeer. Het zou een mooie bijdrage kunnen zijn van onze vervoersector; o In samenwerking met het MKB deze groep mensen bijvoorbeeld 20% korting laten krijgen (met een maximum)op aanschaf van levensmiddelen bij supermarkten en/of andere sectoren zoals kleding, schoeisel e.d. Met een uitkering komen juist die aankopen in de knel; o Daar waar werkzoekenden duidelijk aantoonbaar extra inspanningen leveren of met ideeën komen die kosten besparen binnen de projecten kan gedacht worden aan een kleine financiële bonus. de juridische positie van werkzoekenden. Zijn de afspraken en contracten met het UWV voldoende om mensen in deze projecten te laten werken ? voor sommige functies kan een VOG-bewijs geëist worden. Hiervoor dienen wij overzichten te maken; om gelijkheid in beloning te verkrijgen is het voorstel om mensen die nu in de bijstand zitten weer een WW uitkering te geven als ze in de projecten werkzaam zijn; wij zullen voorstellen maken ter bespreking met het UWV betreffende: o de verantwoordelijkheden en bevoegdheden van functies en betrokken partijen; o wanneer, waarover en aan wie gerapporteerd gaat worden; o de inhoud en frequentie van voortgangsbesprekingen met alle partijen om verrassingen te voorkomen en de tijdsplanning te halen. tevens werken wij aan een informatiepakket voor de werkzoekenden die in de projecten gaan werken met daarin o.a.: o het A-4 waarop zij hun competenties kunnen registreren en bijhouden, dit onder begeleiding van groep1; o een overzicht van begeleidingsafspraken met medewerkers van groep 1; o eventuele voordelen die zij krijgen als ze in de projecten werken; o een voorbeeld van het formulier waarmee zij beoordeeld gaan worden, zowel op hun technische kwaliteiten als op hun motivatie en communicatie.
10. PROJECTEN Zoals eerder genoemd richt ons initiatief zich op de volgende 4 gebieden:
infrastructuur: Er is achterstallig onderhoud aan ons wegen netwerk en rioleringsstelsel. Nieuwe wegen worden niet aangelegd of vertraagd; duurzame energie: Betreffende de implementatie van duurzame energiebronnen lopen wij in Europa achter, wat energie duurder maakt en ons imago schaadt; kennis economie: Veel van de aanwezige kennis in Nederland wordt momenteel niet gebruikt en/of kan niet verder ontwikkeld worden omdat mensen zonder werk zitten; structuren: Er is sociale onrust binnen Nederland wat onze dienstverlening en uitstraling niet ten goede komt en miljarden stromen weg door overbelaste sociale en financiële structuren.
In dit hoofdstuk willen wij duidelijk maken welke werkzaamheden wij dan bedoelen. De opsomming is zeker niet volledig en in veel gemeentes, net als in Den Haag, zijn er al samenwerkingsverbanden met organisaties en lopen er projecten om werkzoekenden aan het werk te helpen. Ten behoeve van de efficiëntie, focus en transparantie van beleid zou het voorstel zijn deze activiteiten te integreren in dit initiatief. Hierbij kan de
“Crisis, een tijd voor maatschappelijke vernieuwing en organisatorische verbetering”
13
eigen identiteit behouden worden, maar ontstaat er geen ongelijkheid in de behandeling van werkzoekenden. Iedere gemeente kent ook een meerjaren beleid en een meerjaren plan, net als politieke partijen hun programma’s hebben. Door bezuinigingen kunnen gemaakte afspraken niet nagekomen worden en hieruit volgende projecten gaan in de koelkast voor onbepaalde tijd. Middels dit initiatief is het mogelijk om dit soort projecten toch te laten uitvoeren ! 10.1 Toeslagenfraude en verzekeringsfraude Wij willen beginnen met de werkzaamheden die binnen de sociale- en financiële structuren liggen in Nederland en die de laatste tijd veelvuldig in het nieuws zijn. Recentelijk werd via de media bekend dat Oost-Europese bendes op grote schaal fraude plegen met Nederlandse toeslagen en uitkeringen. Met een vals huurcontract schreef men zich in bij gemeentes en kreeg zo een officieel adres en een burger servicenummer. Dit is genoeg om de Nederlandse uitkeringen en toeslagen op hun rekening gestort te krijgen. Volgens de Algemene Rekenkamer ligt het probleem in het systeem van de toekenning van de toeslagen. De Belastingdienst maakt de toeslagen al over voordat ze controleert of de toeslag/uitkering wel terecht is aangevraagd. De Belastingdienst is meer gericht op het innen van belastingen dan op het betalen van de toeslagen. Tevens is er bij de Belastingdienst onvoldoende personeel om al de gegevens te controleren. De Rekenkamer schat in dat de schatkist in totaal 1,2 miljard euro te veel heeft uitgekeerd aan toeslagen. Hiervan moet 50 miljoen euro als verloren worden beschouwd. VOORSTEL Zet werkzoekenden in met een financiële achtergrond vanuit ons initiatief. Zij kunnen deze controles uitvoeren en de werkzaamheden die nodig zijn om teveel betaalde toeslagen en uitkeringen terug te halen indien mogelijk. 1.2 miljard Euro is veel geld en kan deels naar de budgetten voor de andere projecten om zo besteed te worden aan werkgelegenheid en het uit de crisis halen van Nederland. Het is nog maar de vraag of dit niet het topje van de ijsberg is en er niet meer controles gedaan moeten worden om schoon schip te maken en achterstanden in te halen. Op grote schaal worden door ziekenhuizen en specialisten declaraties ingediend bij verzekeringsmaatschappijen die niet correct zijn. Verzekeringsmaatschappijen hebben zo 5 miljard teveel uitgekeerd. Het ligt voor de hand, net als het voorstel hierboven, om hier werkzoekenden op in te zetten. Deze teveel betaalde miljarden verhogen de kosten in ons land van de gezondheidszorg. Door het terughalen van deze gelden worden de verzekeringspremies lager, wat de koopkracht van de consumenten ten goede zal komen. 10.2 Aanbesteden met Social Return Gemeentes kunnen in hun aanbestedingen eisen (lees) verplichten dat mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt worden ingezet bij werk. Gemeentes kunnen afdwingen dat bedrijven iets terugdoen voor het verwerven van een overheidsopdracht. De VNG, het Min. Van SocZaWe, FNV Bouw en Divosa bevestigen dat gemeentes hiermee bezig zijn. Bijv. de gemeente Amersfoort heeft voor aanbestedingen als beleidseis gesteld dat opdrachtnemers bijv. aannemers iets terugdoen voor werkzoekenden. Bij aanbestedingen met een waarde van > dan €200.000,- wordt geëist dat minimaal 5% van de aanneemsom wordt besteed ten behoeven van werkzoekenden.
“Crisis, een tijd voor maatschappelijke vernieuwing en organisatorische verbetering”
14
In Den Haag worden minder maar wel frequent grote projecten geïnitieerd. Te denken valt ook aan het renoveren van de Scheveningse Pier. Voor dit soort projecten kan verplicht worden gesteld dat een nader te bepalen aantal banen door werkzoekenden uit ons initiatief worden uitgevoerd. 10.3 Duurzame energie Fantastisch dat er subsidies worden vrijgemaakt voor bijvoorbeeld plaatsing van zonnepanelen, maar jammer dat dit op een “wie het eerst komt…” manier gebeurt. Mensen met voldoende financiële middelen vragen het aan. Zo zie je op rijtjes woningen soms een paar zonnepanelen, terwijl tegen relatief weinig meerkosten een heel doorlopend dak gedaan had kunnen worden. Dit maakt de subsidies minder effectief en met hetzelfde geld had men vele malen meer panelen kunnen aanbrengen. Durven we hier beleid op te zetten ? Ik bedoel dan het formulieren van een visie/missie en een planning in de vorm van: in Nederland/Den Haag willen we in 2016 100% van alle platte daken voorzien hebben van zonnepanelen, beginnende bij overheidgebouwen; in Nederland/Den Haag willen we in 2018 80% van alle particuliere woningen met een plat dak voorzien hebben van zonnepanelen ieder gebouw dat vanaf heden gebouwd wordt, zijnde kantoor of particulier dient voorzien te zijn van zonnepanelen. Bovenstaande is maar een voorbeeld en moet goed overdacht worden maar is het niet haalbaar ? Naast een beleid en een duidelijk leiderschap zal een ‘leger’ aan mensen nodig zijn om dit te verwezenlijken. Niet alleen installateurs en elektromonteurs, maar ook werkvoorbereiders, administratieve mensen, coördinatoren, personeelsadviseurs , chauffeurs e.d. Ook hier zal de verdringingsdiscussie gevoerd worden maar: dit soort projecten is, binnen de gegeven planning te groot voor het reguliere bedrijfsleven; dit moet je ook niet willen omdat de tarieven die hier gevraagd worden te hoog zullen zijn voor succes en een effectief gebruik van het schaarse geld; er moet wel samengewerkt worden met het bedrijfsleven, i.v.m. de benodigde expertise en levering van materialen. Zij missen de boot niet en kunnen nu stabiliseren, terwijl ze het positieve groei effect later krijgen; het bedrijfsleven krijgt ook een rol als praktijk opleider van mensen; het bedrijfsleven kan inkomsten hieruit halen en later door het onderhoudt en de storingsdiensten die nodig zullen zijn, gebruikmakend van de mensen uit ons initiatief; Het bedrijfsleven alleen kan deze schaalvergroting niet initiëren, daar is een actieve overheid voor nodig in het begintraject, zeker wat betreft beleid en uitvoering. Welke voordelen gaan we hierbij zien: De economie wordt aangeslingerd en er komt een grote vraag naar arbeid; Huishoudens besparen op kosten van energie en gaan meer overhouden om te consumeren; Werkzoekenden kunnen voorkomen dat ze een gat krijgen in hun CV en zich bekwamen in deze (nieuwe) werkzaamheden waardoor ze meer waard worden op de arbeidsmarkt; Werkzoekenden vinden direct werk door dit project en gaan grotendeels over naar de energiebedrijven en installatiebedrijven. Zij hebben immers de kennis van wat ze gedaan hebben; Bedrijven krijgen hun handen vol i.v.m. zaken als aanvullende werkzaamheden, controles, onderhoudt en storingen die zich gaan voordoen; Subsidies worden meer effectief gebruikt en kunnen aangewend worden om de hardware/materialen te kopen en niet aan mankracht omdat de werkzoekenden dit doen met behoud van uitkering; Nederland heeft meer energie over om te exporteren naar het buitenland;
“Crisis, een tijd voor maatschappelijke vernieuwing en organisatorische verbetering”
15
Nederland hoeft minder beroep te doen op natuurlijke bronnen voor de winning van gas, olie e.d. en zo snijdt het mes aan meerdere kanten (milieu)
10.4 het zorgproject De zorg is altijd de banenmotor van Nederland geweest. Het lijkt erop dat door bezuinigingen en reorganisaties het aantal banen drastisch gaat teruglopen. Maar de werkzaamheden blijven bestaan en de mantelzorg zal maar een beperkt deel gaan oplossen. Ook mensen die een hulpvraag hebben vanwege een mentale en/of lichamelijke beperking worden getroffen door de bezuinigingen. Het betreft hier mensen die bijvoorbeeld een PGB toegekend hebben gekregen en/of een aantal uren hulp per week onder het WMO. Deze hulpvraag vertaalt zich in eenvoudig werk dat uitgevoerd moet worden. Hierbij is te denken aan zaken zoals; administratieve ondersteuning; bemiddeling/ondersteuning in de contacten met formele instanties; klein onderhoud in woning en/of tuin huishoudelijke taken (o.a. schoonmaken, boodschappen doen) coördinatie van het zorg netwerk (o.a. medicijnen, arts/ziekenhuis bezoek) eerste hulp bij sociale en psychische problemen (‘maatje’, luisterend oor) Onze werkzoekenden kunnen deze taken gaan overnemen om zo de afbouw geleidelijk te laten gebeuren. Deze groep werkzoekenden kan verder opgeleid worden om te zien of zij na verloop van tijd als ZZP-er in dit werkgebied aan de slag kunnen. Werkzoekende verpleegkundigen kunnen de meer medische taken uitvoeren en hun vaardigheden in stand houden, tot ze weer, met het aantrekken van de economie, een vaste baan kunnen vinden.
De uitvoering van het WMO wordt gedecentraliseerd en gaat naar Gemeentes. Vele werkzoekenden komen uit de zorg. Zet deze mensen hierop in en biedt ze een vaste baan na bewezen geschiktheid.
Het is onze overtuiging dat veel werkzoekende mensen een nuttige baan kunnen vinden in de Zorg in de ruimste zin van het woord. In ieder geval is het een omgeving waar gewerkt kan worden in de praktijk aan competenties, zoals ook sociale vaardigheden. In eerste instantie onder een WW-uitkering, maar via een gestructureerd proces en met als doel dit later als ZZP-er of via een bedrijf te doen. Zeker de oudere werkzoekenden zijn juist geschikt daarvoor en mensen die al uit de Zorg komen zijn zeer geschikt om aan hun werkzoekende collega’s kennis en ervaring over te dragen. Maar ook veel 50+ mensen die zorg nodig hebben kennen een voorkeur voor leeftijdsgenoten die dit voor hun doen. Het inzetten van 50+ mensen die werkloos zijn geeft hen een grotere kans om weer actief bij het arbeidsproces betrokken te zijn vanuit loondienst. 10.5
Infrastructuur
Wat is een klein land als Nederland zonder een goede infrastructuur. Dit in de ruimste zin van het woord en van een goed onderhouden wegennet tot een snel en goed onderhouden datanetwerk. Wij zijn een handelsland en het transport van goederen is intensief en wegen lijden daaronder. Veel kennis op dat gebied is nu verloren aan het gaan doordat mensen werkzoekend zijn en zo hun kennis verliezen of zich omscholen. Door bezuinigingen worden werkzaamheden niet meer uitgevoerd. Hiermee zijn projecten te definiëren op de volgende gebieden: onderhoud aan wegen en snelwegen, alsmede de aanleg van nieuwe tracés;
“Crisis, een tijd voor maatschappelijke vernieuwing en organisatorische verbetering”
16
onderhoud aan rioleringen en aanleggen van nieuwe rioleringen; het versneld aanleggen van het glasvezel netwerk door heel Nederland; achterstallig onderhoud aan bossen en groenvoorzieningen. Hier liggen de kansen om samen te werken, ook op financieel gebied, met het bedrijfsleven omdat dit zelfde bedrijfsleven gebaat is bij goed onderhouden wegen, havens e.d.
11. SLOTWOORD Wij hebben u geprobeerd in dit rapport mee te nemen in onze gemeenschappelijke gedachten wereld. Een gedachten wereld die gezamenlijk geworden is doordat wij dezelfde ervaringen moesten delen. De ervaring van het zijn zonder werk en het zoeken naar werk. Onze groep is zich gaan vormen ongeveer 6 maanden geleden tijdens een reeks UWV bijeenkomsten voor 50+ werkzoekenden waar wij bij aanwezig moesten zijn. Een ieder haalt uit dit soort bijeenkomsten verschillende zaken die voor hem of haar nuttig zijn. Wat wij allemaal als nuttig ervaren hebben was het contact met ”lotgenoten” en de verbazing over elkaars competenties en ervaring. Hoe is het mogelijk dat je dan geen werk kan vinden ? Dat is een uitdaging geworden die wij aan willen gaan met ons initiatief. De groep is groeiende en alhoewel wij ons in eerste instantie wilden richten op de Haagse regio komen er steeds meer mensen bij uit omliggende regio’s. De geschetste organisatie en processen zijn generiek. Een landelijke uitvoering van de projecten zou vele malen effectiever zijn dan een regionale uitvoering. Maar Nederland is verdeeld en gemeentes zijn daar een afspiegeling van. Wij realiseren ons ter degen dat wij over departementale grenzen lopen en het over budgetten hebben alsof er maar 1 budget is. Maar soms moet je zaken eenvoudig schetsen om duidelijk te maken wat de bedoeling is. Dit initiatief zal moed vergen van bestuurders om het door te voeren. Moed en doorzettingsvermogen, maar gesteund door 1000-den burgers die werk zoeken en een veelvoud daarvan uit hun omgeving. Het is ook TINA-tijd, wat een afkorting is van “There Is No Alternative”. Niet als wij zo snel als mogelijk op eigen(Haagse) kracht uit de huidige crises willen komen. Wij vragen uw ondersteuning om hiermee verder te gaan. Deze ondersteuning is tweeledig. Enerzijds om het initiatief binnen de gemeente/regio Den haag bespreekbaar te maken. Anderzijds om het binnen de politiek bespreekbaar te maken en te zien of het een nationaal project kan worden. Dat het initiatief in meer detail uitgewerkt moet worden is ons duidelijk. Indien u desondanks mogelijkheden ziet voor dit initiatief, komen wij graag hierover in gesprek met u en/of uw collega’s en medewerkers.
“Crisis, een tijd voor maatschappelijke vernieuwing en organisatorische verbetering”
17
BIJLAGE: Krantenartikel 23 September 2015
I HAD A DREAM…. ’s-Gravenhage, 23 September 2015
Het gelijk van Minister Kool ! Vandaag, precies twee jaar geleden, hoorde voormalig wethouder Kool voor het eerst van “De Haagse Kracht”. Nu, twee jaar later, als Minister van SZW, mocht hij de felicitaties van zijn collega’s in de Tweede Kamer in ontvangst nemen. Zijn nationale project “De Haagse Kracht” heeft alle verwachtingen overtroffen.
“Het was chaos in die tijd en de werkloosheid liep richting 700.000 werkzoekenden. Een groep werkzoekenden presenteerde een initiatief, zoals zo velen in die dagen. Ik ben blij voor de Nederland BV en alle werkzoekenden dat het zo goed is aangeslagen”. Minister Kool begon hiermee zijn openingsspeech en bedankte de Kroon en zijn collega’s voor de benoeming tot ‘Officier in de Orde van Oranje-Nassau’. Hij werd geprezen voor zijn visie en vasthoudendheid door het omarmen van dit initiatief. “Het moeilijkste was om alle andere, vaak al lopende processen, onder dit voorstel te brengen. Ik realiseerde me dat we focus nodig hadden en een helder beleid om versneld uit de crisis te komen. De toen gewraakte participatiesamenleving heeft door de werkzoekenden een positieve klank gekregen. Zij hebben zelf dit proces vormgegeven en met passie uitgevoerd. Alle hulde moet naar hun toegaan. Ik ben hier slechts instrumenteel in geweest”. Bescheiden woorden van een man met een visie die nu 2 jaar later verantwoordelijk is voor het halveren van de werkloosheid en het herstellen van het vertrouwen in de Nederlandse economie in binnen en buitenland!
“Crisis, een tijd voor maatschappelijke vernieuwing en organisatorische verbetering”
18
BIJLAGE 3 – VOORBEELD PROJECT ORGANISATIE GEMEENTE WERKZOEKENDEN WERKZOEKENDEN + BEDRIJFSLEVEN
GEMEENTE/SZW WERK
INKOMEN
BEDRIJFSLEVEN
Coördinatie/rapportage/HRMgroep 1
WERKZOEKENDEN groepen 2+3
PROJECT
SELECTIE OP BASIS COMPETENTIES
WERKZAAMHEDEN PROJECT
TEAM TRAINING & MOTIVATIE (1 WEEK)
PLANNING & LOGISTIEK
UITVOERING WERKZAAMHEDEN
COMPETENTIE PROFIEL AANVULLEN + BEOORDELING
VOORTGANGS CONTROLE WERKZAAMHEDEN
WERKLOZE NAAR WERK
KLAARMELDING WERKZAAMHEDEN
VERRUIMDE ARBEIDSMARKT
“Crisis, een tijd voor maatschappelijke vernieuwing en organisatorische verbetering”