Wel & Wee. van Pinokio. Juni 2009 nr 30. Murraijstraat 21, 2291 PZ Wateringen Tel ING Bank: Postbank:

Wel & Wee van Pinokio Juni 2009 nr 30

Murraijstraat 21, 2291 PZ Wateringen Tel. 0174 - 221386 ING Bank: 67.57.72.559 Postbank: 529233 www.pinokio.nl

Wel & Wee, mei 2009, nr 30

Voorwoord Inhoud Voorwoord............................................................................. 3 Algemeen.............................................................................. 4 Bezoek uit Nederland............................................................ 6 Balletlessen........................................................................... 7 Nieuwe Combi....................................................................... 9 Leeslessen.......................................................................... 10 Donatie van kleding............................................................. 11 Kinderen.............................................................................. 12 Onze school......................................................................... 14 Vijf jaar tante bij Pinokio.......................................................15 Weer thuis........................................................................... 16 Wat een verrassing.............................................................. 19 Acties voor Pinokio.............................................................. 20 Hallo van Joyce................................................................... 21 Financieel jaarverslag over 2008........................................ 22 Bestuursleden in Nederland en belangrijke gegevens........ 23

Ten eerste wil ik hierbij alle sponsors, donateurs en iedereen die op de een of andere manier Pinokio steunen van harte bedanken. U maakt het mogelijk dat Rob en Lucia hun werk voor deze kansarme kinderen kunnen blijven voortzetten. Helaas is het niet mogelijk om een ieder persoonlijk te bedanken. Ten tweede is ook zeker vermeldenswaard het feit dat ons bestuurslid Jan Wittebrood, mede vanwege zijn enorme verdiensten voor Pinokio, namens Hare Majesteit de Koningin uit handen van de burgemeester een Koninklijke onderscheiding heeft gekregen. Daarover in de W&W meer. In deze nieuwste Wel & Wee vindt u onder meer de volgende bijdragen: - Lucia praat u bij over de laatste ontwikkelingen rond het Pinokio-gebeuren waaronder de gevolgen van de zware regenval, tandartsen doktersbezoe ken, balletlessen, bezoek uit Nederland en nog veel meer lezenswaardige zaken; - verslag van het bezoek van Jan Wittebrood; - Daphne en Julienne schrijven over hun ervaringen als ‘tantes van Pinokio’ en - een verkort financieel jaarverslag van onze penningmeester. Het bestuur van onze Stichting heeft een aantal wijzigingen ondergaan. Jacqueline en Marcel Brouwer hebben na vijf jaar hun functie neer moeten leggen. Zij konden een en ander niet meer combineren met andere activitei ten. Beiden, namens het bestuur, hartelijk dank voor jullie inzet. Marcia Maul zal de vormgeving van de Wel & Wee van Jacqueline overnemen. Onze penningmeester heeft het secretariaat van ondergetekende overgenomen. We hopen binnenkort nieuwe bestuursleden te mogen verwelkomen. Graag wil ik op deze plaats uw aandacht vestigen op onze geheel vernieuwde website www.pinokio.nl. Deze wordt thans verzorgd door Joost Janssen. Ik wens u veel leesplezier en diegenen die er van de zomer op uittrekken een hele fijne vakantie toe.

Hans Smeeman

2

3


Algemeen tie die veel langer heeft geduurd dan normaal. Dit was ook een gevolg van de vele regens want de Staatsscholen werden gebruikt om mensen te huisvesten die tijdelijk (????) hun huis moesten verlaten. In sommige delen van Barra, waar de school gevestigd is kwam het water tot het middel van de mensen. De verbouwing van de Staats school die ook al lang gepland Per kano door de straten van Barra was moest natuurlijk ook worden uitgesteld en kon pas beginnen toen de Sinds 1 januari dit jaar lijkt het wel mensen naar hun huis terug konden gaan. alsof wij in een stroomversnelling Totaal hebben de grotere kinderen drie zijn geraakt. Eerst hebben wij een tijd doorgemaakt met veel regen en enorme maanden vakantie gekregen in plaats van de anderhalve maand wat normaal is en overstromingen in heel Brazilië. Onze gemeente en omstreken zijn helaas ook dat in een land waar het onderwijs al zo zwak is. niet bespaard gebleven, al zijn wij ten opzichte van andere plaatsen er heel Gelukkig kon onze school wel van start genadig van afgekomen. gaan op de geplande datum van 1 februari n sommige delen van het land zijn vele en wat deze kinderen betrof nam het leven zijn gewone gang. Voor de leiding van het mensen verdronken. Bij ons zijn door tehuis was deze gang van zaken zeer inoverstromingen van normaal kleine riviertje hele stukken weg kapot gegaan en gewikkeld want alle activiteiten die wij met de grotere kinderen wilden ondernemen er zijn grote gaten in het wegdek gevalmoesten wel uit het zicht van de kleinere len waardoor zij onbegaanbaar waren om hen niet af te leiden of zelfs ontevregeworden. Om naar onze ‘hoofdzetel’ te gaan moesten wij een omweg maken van den te maken. meer dan een half uur. Bij het boodschappen doen moesten wij daar dus een extra Daarna kwam een tijd van veel dokters- en tandartsbezoeken want de gemeente heeft uur voor uittrekken. sinds 1 januari een andere burgemeester Kamperen was natuurlijk onmogelijk want en die was zo vriendelijk ons een ploeg artsen en tandartsen te sturen om te kijken onze kampeerplek was ook onder water of wij extra hulp in die richting konden en wij moesten dus de kinderen om en nabij huis zien te vermaken in een vakan- gebruiken.

I

4

De kinderen zijn een voor een onderzocht en gelukkig allemaal zeer gezond verklaard op een na die een kleine hernia heeft en t.z.t. geopereerd moet worden. Wij kregen de zesmaandelijkse wormenkuur, wat hoestdranken, aspirines en pleisters cadeau. Toen was de beurt aan de ploeg tandartsen die alle mondjes grondig hebben bekeken en hier was het resultaat minder geslaagd want wat bleek, alle gaatjes die de vorige gemeentetandarts had gevuld, waren aan het uitvallen en dus moet alles weer opnieuw gedaan worden. Volgens deze tandartsen was het materiaal dat gebruikt was als vulling van dusdanig slechte kwaliteit dat de gevolgen zichtbaar waren. Met dit nieuws was ik niet echt blij want ik kreeg visioenen van uren, dagen, weken die verloren zouden gaan in de wachtkamers. Maar gelukkig ook hieraan was gedacht en wij mogen nu per tandartsbezoek 10 kinderen meenemen. Dus de tijd die wij in het verleden kwijt waren in de wachtkamers voor één kind wordt nu benut voor 10. Twee keer per week brengen wij nu de kinderen naar Barra, 9 km. van ons tehuis en de tandarts behandelt dan op dat moment alleen de kinderen van Pinokio. De

ploeg die ’s morgens naar school gaat, gaat ’s middags naar de tandarts en omgekeerd. Ben benieuwd hoeveel weken dit grapje gaat duren! Het is niet te begrijpen dat een gemeentebestuur materiaal van slechte kwaliteit laat gebruiken, want uiteindelijk kost alles veel meer als het opnieuw gedaan moet worden. Maar ja, dat is politiek en daar heb ik geen verstand van, gelukkig!!!! Het is duidelijk dat de nieuwe burgemeester ons vriendelijk gezind is want hij heeft een nieuwe psychologe en maatschappelijk werkster aangesteld die bij ons moeten werken in opdracht van de Rechtbank en op kosten van de gemeente. De vorige burgemeester heeft vorige jaar deze opdracht genegeerd en wij hebben zonder deze dames moeten werken. Alleen zijn belofte om financiële steun heeft hij nog niet waargemaakt door geldgebrek. Hij beweert een failliete gemeente te hebben geërfd en daarnaast vele onkosten te hebben gehad met de herstelwerkzaamheden van de schade door de overstromingen. Maar ik zal hem aan zijn jasje blijven trekken. Beloofd is beloofd en mij is geleerd: “belofte maakt schuld”.

5


Bezoek uit Nederland De heren Jan Wittebrood en Henk Brouwer zijn weer gekomen om ons opnieuw met alle mogelijke karweitjes te helpen. Een paar weken later is ook de zoon van oom Jan, Paul gearriveerd. Dit is zijn eerste bezoek en wij hopen van harte dat hij vaker komt want ieder een vond hem heel aardig.

weggehaald. Oom Jan en Paul hebben niet het plezier beleefd om hun werk klaar te zien. Wel hebben zij de doelen gemaakt, de netten gekocht en aan een van onze werknemers precies uitgelegd hoe alles gemonteerd moet worden als uiteindelijk het veld wel geëgaliseerd is en het gras gezaaid. Ik heb hem verzekerd de gemeente ambtenaren achter hun vodden te zitten zodat e.e.a. alsnog gerealiseerd zal worden. Zij hebben ook een grote houten wand gemaakt waartegen gevoetbald kan worden en waaraan ook basketbalnetten zijn bevestigd. Nog niet tevreden met alles wat zij hadden gedaan hebben zij, voor binnenshuis, een groot TOTO-spel gekocht. Maar de klap op de vuurpijl Jan en Henk in de eetzaal van dit verblijf van oom Jan is wel de balletzaal die hij ‘eventjes’ met de oals ieder jaar komt oom Jan vol hulp van Henk heeft verwezenlijkt. Maar leuke plannetjes om de kinderen hierover leest U in het volgende stukje. te verblijden met van alles en nog wat. Dit keer wilde hij samen met zijn zoon Henk heeft ons helaas vroegtijdig moeten een voetbalveld aanleggen met gras, doel- verlaten wegens familieomstandigheden maar hij komt zeker terug. en, netten, enfin, alles wat erbij hoort, en nieuwe speeltuigen maken. Maar voordat aan het voetbalveld begonnen kon worden Nu dat ik dit stukje schrijf zitten Daphne en Julienne in de bus vanuit Rio naar ons toe. moest natuurlijk de grond geëgaliseerd worden en daarvoor waren wij afhankelijk Ook zij blijven twee weken bij ons om de van een machine die alleen de gemeente kinderen opnieuw te zien die zij een aantal jaren geleden voor zes maanden hebben in bezit heeft. verzorgd. Niet alleen de kinderen vinden al Om een heel lang verhaal kort te maken dat bezoek prachtig. Wij volwassenen gemoet ik helaas bekennen dat het werk nieten er ook mateloos van en wij hopen niet op tijd is klaar gekomen, er is wel dat zij blijven komen want het is altijd extra een begin gemaakt maar de machine werd voor urgentere gemeentelijke zaken gezellig als zij er zijn.

Z

6

Balletlessen In januari, tijdens een feest ter verwel koming van de nieuwe burgemeester heb ik een eenvoudige balletuitvoering gezien van een leraar en drie kleine meisjes. Eenvoudig maar heel leuk. Al jaren had ik de wens de kinderen danslessen of muzieklessen aan te kunnen bieden maar het grote pro bleem was de leerkracht. Onze gemeen te beschikte niet over deze vakmensen en om hen uit Campos te laten komen was een te kostbare zaak. Ik was dan ook verrukt te horen dat deze meneer zich sinds kort in onze gemeente had gevestigd en leerlingen zocht.

gen met mijn voorstel van 350 realen per maand, wat ongeveer neerkomt op 150 euro. Voor dit bedrag geeft hij twee verschillende groepen gedurende een uur les. Zaterdag ’s morgens om 9 uur eerst de 20 kleine meisjes en om 10 uur komen de grote meisjes aan de beurt, ook 20 in totaal. Iedereen is meer dan enthousiast en het is heel leuk te zien hoeveel meisjes hier echt aanleg voor hebben. Balletles heeft veel goede dingen in zich: gevoel voor houding, beweging, coördinatie, conditie, lenigheid, discipline en een uitlaatklep. Daarnaast is de sociaalemotionele ontwikkeling groot en draagt het bij aan de groei van het zelfvertrouwen, iets wat onze kinderen dringend nodig hebben.

Wij waren net twee weken bezig toen oom Jan en Henk aankwamen. Oom Jan had geld bij zich van sponsors om aan ontspanning en spel te besteden dus werd snel besloten dat hij een balletlokaal zou inrichten. Wat was ervoor nodig? Ten eerste de barre’s De leraar en de jongste leerlingen (voordien deden a de uitvoering heb ik hem de meisjes de gesproken en de afspraak geoefening met maakt dat hij naar Pinokio zou komen voor een gesprek om te zien of het behulp van een een haalbare kaart was hem te verzoeken stoel), dus werd er een timmeronze meisjes balletles te geven. man gezocht die Hij was net zo enthousiast als ik en zo ronde houten doende kwamen wij snel tot zaken. Hij stangen kon begreep dat wij hem geen riant salaris maken van heel konden aanbieden en hij nam genoe-

N

7


stevig hout. Daarna moesten de bevestigingsstangen en houders gemaakt worden van roestvrij staal, anders zou alles in een handomdraai verroesten. Ook hiervoor vonden wij een vakman. De spiegels, 6 x 1,60 m. waren snel besteld. Toen ging oom Jan aan de slag en moest hij een aantal problemen oplossen. Aan de kant waar de spiegels kwamen te hangen konden natuurlijk geen stangen aan de muur vast gemaakt worden. Maar oom Jan zou oom Jan niet zijn als hij niet de oplossing vond en de steunen op de grond plaatste. De zaal is een juweeltje geworden en iedereen is er verguld mee, vooral de leraar die hier in de gemeente nooit gedacht had zoiets moois te kunnen krijgen om zijn lessen te geven. Snel ging ik naar Campos om stof te kopen om balletpakjes en bijbehorende rokjes te kunnen maken die door onze naaister en haar zuster vakkundig in elkaar zijn gezet naar een voorbeeld dat

Nieuwe Combi

de balletleraar ons heeft geleend. Een nicht van mij die in Rio de Janeiro woont en op bezoek was raakte zo onder indruk dat zij mij beloofde voor de schoentjes te zorgen. Zij wilde de maten van het 40 paar voeten weten want zij ging geld ophalen bij al haar vriendinnen om de schoentjes te kopen. Dezelfde avond belde ze mij op met de mededeling dat een van haar dochters alle schoenen zou betalen. Als klap op de vuurpijl kwam Alexander Rontgen, een Nederlander die op vakantie in Brazilië was even langs om een donatie van Mevr. Lonneke Lemaire te brengen die geld op haar verjaardag heeft gevraagd voor Pinokio in plaats van kadootjes. Haar gift is goed voor zes maanden salaris van de dansleraar. Wij kunnen met recht zeggen dat dit balletlokaal met vereende krachten tot stand is gekomen. Iedereen die hieraan heeft geholpen onze harte lijke dank. De meisjes zijn verrukt en sommigen dromen al van een toekomst als ballerina. Kunt U zich voorstellen wat het voor deze meisjes betekent van weg werpkind omgetoverd te worden tot een ballerina? Al komt deze wens wellicht nooit uit, een mooie droomtijd hebben zij toch gehad. 8

chauffeur maakt er geen punt van een paar keer te rijden. Als de kinderen maar naar school kunnen, dat is belangrijk. Daarnaast wordt hij gebruikt om kinderen ergens naar toe te brengen, zoals naar dokters en tandartsen. Ook om de leraren van onze school op te halen en weg te brengen, want het openbaar vervoer is hier niet al te betrouwbaar. De ene keer rijden de bussen wel en de andere keer, zonder dat wij de reden ervan weten, rijden zij gewoon niet. Onze kinderen kunnen natuurlijk niet aan de willekeur van een busonderneming onderworpen worden toch?

J

an Wittebrood heeft tijdens een vergadering van de Rotary Heem stede-Bennebroek een aantal heren van de Stichting Youth Care Fund ontmoet die zeer geïnteresseerd waren in Pinokio. Nadat zij de presentatie van ons kindertehuis hadden bijgewoond hebben zij een afspraak met Jan gemaakt en daarbij toegezegd zorg te dragen voor het geld voor de noodzakelijke aanschaf van een nieuwe Volkswagen Combi. Dit ter vervanging van de ruim 10 jaar oude versleten en verroeste combi! Doordat wij vlak bij het strand wonen roest hier alles heel snel. Er is werkelijk geen kruid tegen gewassen. De combi wordt onder andere gebruikt om de kinderen naar school te brengen als onze bus kapot is. Natuurlijk passen zij er niet allemaal in een keer in maar de school is maar 9 km bij ons vandaan en onze

Oom Jan kwam hier bij ons aan met dit heugelijke nieuws en heel snel hebben wij de combi kunnen kopen die een waar juweel is vergeleken met ons oudere model. Naast de modernisering die deze auto heeft ondergaan, rijdt hij zowel op benzine als op alcohol, en dit is een aardig besparing want alcohol is veel goedkoper dan benzine. Wij zijn het bestuur van de Stichting Youth Care Fund zeer dankbaar want zij hebben ons iets geschonken dat wij dringend nodig hadden.

9


Leeslessen

A

l een poosje hebben wij geconstateerd dat onze kinderen niet zo dol zijn op lezen. Met een prachtige bibliotheek zoals wij die hebben is dit

Donatie van kleding

was ’s zondags met de kinderen te komen lezen en die hebben wij gevonden in Vera. Iedere zondag komt ze nu eerst voorlezen aan de kleintjes, buiten in de kring bij onze overdekte speelplaats en daarna gaat zij naar de Bibliotheek met de oudere kinderen. Nu al zien wij kinderen met boeken onder hun arm door het tehuis rond lopen en dat stemt ons heel blij. De woordenschat van de kleinere kinderen gaat ook met sprongen vooruit.

Leesles in de bibliotheek

natuurlijk erg jammer en ook een handicap voor hun verdere studies. Wij gingen onderzoeken waaraan dit gebrek aan belangstelling te wijten is en wat bleek: heel weinig kinderen konden vlot lezen. Lezen was voor hen een inspanning en niet een ontspanning zoals het hoort. Hier moest iets aan gedaan worden en wij gingen op zoek naar een schooljuf die bereid

Op Maria’s verjaardag, vrijdag 3 april, komt er wanneer wij aan tafel zitten voor het avondeten een vrachtwagen ons pad op rijden. Een meneer komt ons vrolijk vertellen dat hij wat kleding voor ons uit Campos komt brengen. Wat aardig, zeggen wij, niet wetend wat dit betekende..

H

ij vroeg of een aantal grotere jongens hem konden helpen met het uitladen en prompt stonden een paar op en volgden hem naar buiten. Wat bleek? De vrachtwagen was tot aan de nok gevuld met kleren, schoenen, boeken en speelgoed en al heel snel stond onze eetkamer en keuken vol met dozen, zakken etc. Een enorme berg die daar

Ook onder de overkapping is het goed lezen

Gymnastiekles

V

orige week zijn twee studenten van de Universiteit van Campos bij ons geweest om stage te lopen. Gedurende een uur hebben zij les gegeven aan 4-, 5-, en 6-jarigen. Het was heel leuk te zien hoe zij spelenderwijs, met het vertellen van een verhaal de kinderen gedurende een uur in beweging hielden. Niemand die over vermoeidheid klaagde. Het was een zeer leerzaam uur, ook voor ons.

Voorbespreking gymles

10

11

absoluut niet kon blijven staan en snel uitgezocht moest worden want een deel van de kleding was nat. Wij hebben tot 2 uur ’s nachts, met alle grotere kinderen, kleding staan sorteren tussen wat voor ons geschikt was, en wat wij door moesten geven. Deze goederen waren ingezameld tijdens de overstromingen in het begin van het jaar. Ze waren ergens blijven steken en toen kwam iemand op het idee om maar naar Pinokio te sturen. Wij hebben het wel geweten!!!!! Gelukkig heeft alles wat niet voor ons ge schikt was zijn weg gevonden en heel veel mensen blij gemaakt. Maria verdiende wel een cadeautje maar zo groot hoefde het echt niet te zijn!


Kinderen Gedurende het vorige jaar zijn een aantal kinderen terug gegaan naar hun oorspronkelijk dorp of hebben de toestemming van de rechter gekregen terug te gaan naar hun families.

Fabiana mocht door haar oma worden opgevoed. Hetzelfde gebeurde met Erick, Hiago, Higor en Shaiane die werden toegewezen aan oma en aan een oom door een gedeelde voogdij.

D

Gisele, de meerderjarige moeder die naar ons tehuis werd verwezen omdat zij niemand had heeft ons tehuis verlaten om een nieuwe leven op te bouwen en is later teruggekomen om haar dochter op te halen. Alweer een gelukkig einde aan een triest verhaal.

e kinderen uit São Fidelis, negen in totaal, zijn naar hun oorspronkelijk dorp teruggegaan nadat zij daar een kindertehuis hebben geopend. Voor de kinderen en hun families heel wat prettiger dicht bij huis te zijn waardoor een eventuele terugplaatsing in het gezin veel makkelijker wordt gemaakt. Abraão, Raiza e Daniel mochten met hun moeder mee nadat zij een nieuwe partner had gevonden die bereid was haar bij te staan bij de opvoeding van haar kinderen. Zij is altijd een goede moeder geweest maar heeft lichte mentale problemen waardoor zij niet in staat is constant voor haar kinderen te zorgen.

Vier grotere jongens (17 jaar) hebben hun familie bereid gevonden hen opnieuw op te nemen nadat zij plechtig hebben beloofd te helpen in de financiën van het gezin. Zij werken overdag en gaan ’s avonds naar school.

Vier anderen hebben de meerderjarige leeftijd bereikt en waren in staat de verantwoordelijkheid voor hun eigen leven aan te kunnen en hebben een baan gezocht en Lucas en Luan mochten ook terug naar hun moeder nadat zij gescheiden was van gevonden. hun stiefvader die hen regelmatig mishanEén jongen met ernstige psychische delde. problemen is naar zijn geboortedorp terug geplaatst. De oma van Marcus Vinicius heeft haar kleinkind bij ons gevonden na jarenlang naar hem te hebben gezocht. Zijn moeder In totaal zijn er dus gedurende het hele jaar 34 kinderen weggegaan en zeven had aan haar verteld dat hij overleden nieuwe bijgekomen. Een baby, zwaar verwas na een auto ongeluk. Zij woont in waarloosd, twee meisjes en twee jongens een andere Staat wat de zoektocht heel moeilijk heeft gemaakt. Hoe gemeen kan van 13 jaar en een jongen van 10 die zwaar is mishandeld door zijn opa die hem een mens zijn? grootbracht en één jongen van 16 jaar. Op het ogenblik verblijven 90 kinderen in ons Carlos Jr en Paola, broertje en zusje zijn tehuis en ik moet heel eerlijk toegeven dat geadopteerd. Emanuel ook. 12

het een stuk rustiger is geworden. Een aantal die weg zijn gegaan waren zeer drukke en soms moeilijke kinderen.

op straat hebt doorgebracht of niemand had om je de simpelste regels van samenleven bij te brengen. In een huis met zoveel mensen als bij ons moet je wel strenge regels hebben anders loopt alles in het honderd. Een van de dingen die wij ook absoluut niet dulden is lichamelijk geweld en dit is vaak juist het middel dat deze kinderen hebben moeten gebruiken om in leven te blijven. Hier moeten zij echt leren samen te leven in harmonie.

Maycon Gabriel toen hij bij ons aan kwam..

...en Maycon nu!

De baby die zwaar verwaarloosd was, Maycon Gabriel, is inmiddels goed hersteld en ziet er blakend uit. De jongen van 16 was in het begin erg moeilijk maar is intussen ook al aardig bijgedraaid na een aantal fikse straffen. Het is natuurlijk erg moeilijk om je snel aan regels aan te passen als jij je leven lang

Toen Marlon twee maanden oud bij ons kwam was hij er veel erger aan toe dan Maycon en kijk hem nu eens (foto). De lieveling van iedereen en alle kinderen.

13


Onze school Lucia schreef al dat onze eigen school netjes op de geplande datum open ging. Na ruim zes weken mag dat ook wel. Dat de Staatsschool deels door de overstroming inderdaad geblokkeerd was neemt niet weg dat de planning daar totaal hopeloos is geweest.

mocht komen na een verloren jaar op een gemeente school en mooier nog, de directrice van de ‘grote’ school in Barra waar onze kinderen vanaf de 5e klas naar toe gaan vroeg of haar kleindochter bij ons mocht studeren. Beiden vinden ons onderwijs zoveel beter dat zij hun kind of kleinkind liever bij ons laten studeren dan op de Staats- of Geelukkig zijn onze kinderen blij meenteschool in Barra. Zij hebben deze en opgewekt weer naar school conclusie getrokken aan de hand van de gegaan en ook de leraressen hadden er duidelijk weer veel zin in. Vooral resultaten van onze kinderen als zij als onze kleuterjuf heeft meer dan haar goede nieuwe leerlingen in Barra aankomen. Ik denk dat wij geen beter compliment kunbeentje voor gezet. Zij had al een heel leerplan inclusief materiaal klaargemaakt, nen krijgen. dit uiteraard tot grote vreugde van Jamilia Onze school heeft ook al glansrijk twee controles van de inspecteurs van het die tot taak heeft de school te leiden. Wij ministerie van Onderwijs doorstaan die zijn inmiddels al aangeland in de eerste als taak hebben de particuliere scholen te proefwerkperiode en horen sommige kinderen al kreunen en zuchten, maar ook controleren. dat hoort erbij. Gelukkig voor hen hebben wij Eloise die hen ’s middags met extra hulp de goede weg wijst en bijstaat.. Naar het zich laat aanzien zal deze eerste periode zoals gebruikelijk met goede cijfers worden afgesloten.

G

Er valt nog niet veel over dit nieuwe schooljaar te zeggen, met uitzondering van een pluim op onze en uw hoed, die onze school mogelijk maken. Onze faam trekt al door onze gemeente en heeft twee directeuren van scholen in Barra doen verzoeken om een plaats voor hun kinderen. De directrice van de enige particuliere kleuterschool die onze gemeente rijk is verzocht of haar zoontje bij ons op school

Het is heel merkwaardig te constateren dat particuliere scholen veel strenger worden gecontroleerd dan de openbare scholen waar vaak heel veel aan schort. Wij waren zeer trots op de pluim die wij van de controleurs kregen. Er viel absoluut niets aan te merken op ons werk.

14

Vijf jaar tante bij Pinokio Op 8 januari 2004 vlogen we voor de eerste keer naar kindertehuis Pinokio in Guriri. Zenuwachtig maar vol goede moed. Wat zou ons te wachten staan in de zes maanden die zouden komen? Nu, vijf jaar later zijn we voor de vierde keer hier. Nog steeds dezelfde plek aan tafel, thuis bij onze familie in Brazilië. Iedereen, zowel de kinderen als het per soneel, ontvangt ons met open armen.

W

anneer wij op de afgelopen vijf jaar terugblikken is er veel veranderd. De school heeft zich ontwikkeld tot een basisschool die zeker op de goede weg is. En dezelfde meiden nu! De rekenmethode die wij in 2004 hebben meegenomen met de bijbehorende spullen, heeft een vaste plek in de klas gekregen. Het huiswerkbegeleidingsuurtje is inmiddels een terugkomend onderdeel van de dag. Het doet ons goed om te zien dat er bij elk bezoek nog meer rust en structuur is, bij het eten, tv kijken, maar vooral ook op school. Lucia, Rob, Maria en de rest werken hier heel hard voor. Flexibel zijn en je grenzeloos inzetten zijn hiervoor onmisbare eigenschappen. Inmiddels zijn onze ‘kleintjes’ van vijf jaar geleden opgegroeid tot echte pubers. Ook zij mogen om de beurt een keer met schoolgenoten uit het dorp op MSN kletsen. Ze maken zich druk om hun haar

en kleren zoals een puber dat doet en luisteren naar muziek op hun kamer. Een nieuwe groep ‘kleintjes’ speelt nu op de speelplaats. Desalniettemin genieten groot en klein van een stukje extra aandacht. Wij werken daar heel graag aan mee. Er is steeds een wisseling van de wacht. Nieuwe kinderen die binnenkomen en niet meer weg willen. Maar er zijn ook kinderen die 18 zijn geworden en het ruime sop kiezen. Jammer, 5 jaar geleden... van sommigen zullen we niet veel meer zien en horen. Aan de andere kant, zo gaat het leven bij Kindertehuis Pinokio. Wij praten vaak over onze tijd hier. En nu we hier samen op het kantoor zitten en dit stukje voor de Wel en Wee maken weten we waarom. Kindertehuis Pinokio heeft voor veel kinderen al iets gedaan. Alle kinderen die hier weggaan krijgen iets mee waar ze gebruik van kunnen maken. De een zal het doen, de ander niet. Wij willen een steentje bijdragen. De kinderen, Rob, Lucia en Maria hebben ons ook veel geleerd. Een andere kijk op normen en waarden. Via deze weg willen wij jullie; Lucia, Rob, Maria en alle kinderen van kindertehuis Pinokio, heel hartelijk bedanken voor de afgelopen vijf jaar. Jullie hebben een bijzondere plek in ons hart. Daphne en Julienne

15


Weer thuis Bijna 8000 km. van huis en toch het gevoel krijgen dat ik ‘Thuis’ kom. Thuiskomen bij Pinokio in Brazilië. Dat ik mij thuis voel in Guriri komt niet alleen door Lucia, Rob en Maria weer te ontmoeten. Ook niet door het weer betrekken van mijn eigen kamer in het gastverblijf of de begroetingen van al het vaste personeel. (de meeste ken ik al jaren)

N

ee wat mij het ‘Thuis’ komen gevoel geeft, komt op de eerste plaats door de warme begroetingen van de kinderen. De ‘kleintjes’ kruipen tegen je op en willen allemaal opgetild worden om vervolgens even geknuffeld te worden, wat Tio Jan dan ook zeker doet. Door de grotere meisjes wordt je op beide wangen gekust en de jongens geven je een hand en drukken zich vervolgens

tegen mijn borst. Na deze emotionele begroetingen, moet ik mij even terugtrekken, om de inmiddels nat geworden ogen even buiten het zicht van de kinderen weer droog te maken. Het was immers niet de bedoeling Tio Jan droevig te stemmen, maar juist om hem gelukkig te maken. Maar gelooft U mij, het maakt mij ont zettend gelukkig als ik alleen al, al die blijdschap van de kinderen zie omdat Tio Jan weer terug is.

Een extra ‘schommel heen en weer’ in opbouw

Jan en zoon Paul in actie voor het voetbalveld voor de kinderen

Natuurlijk komt hun blijdschap ook doordat ze weten dat Tio Jan altijd wel iets leuks met ze doet of voor ze maakt. Zo is immers door de jaren heen de gehele speeltuin ontstaan. Ook deze reis hebben we weer een prachtig speeltoestel aan de speeltuin kunnen toevoegen. Een zogenaamde ‘plankenschommel’ waar wel tien kleintjes tegelijk op kunnen zitten. Voor de wat grotere kinderen is er een voetbalwand van hout gemaakt. Een soort 16

De nieuwe schommel op de testbank

schutting waar tegenaan geschoten kan worden, uiteraard met een voetbal. Geen ballen meer tegen de muren van het huis, met als gevolg gebroken ruiten.

Ook kan er tennis tegen deze wand gespeeld worden en een basketbalbucket completeert deze wand. En als klap op de vuurpijl zijn we begonnen met de aanleg 17


van een groot voetbalveld. Als de gemeente zich aan de afspraken, wat betreft de grondverzetmachine, had gehouden, was het veld, op het gras na, gereed geweest. Laten we maar hopen dat ze de gedane toezegging alsnog waarmaken zodat het ‘Pinokiostadion’ door minister van sport ‘Pele’ geopend kan worden. De doelpalen met echte netten liggen al klaar en kunnen door de grote jongens zelf geplaatst worden. Zoals vele keren eerder vergezelde Henk Brouwer mij weer op mijn zesweekse be-

kunnen verwezelijken. De ‘TV-zaal’ is omgetoverd tot de, volgens de balletleraar, mooiste balletstudio van de wijde omge ving. Ontstaan met een beetje fantasie, improvisatievermogen en wat gekocht materiaal. Heel leuk om te maken, maar nog leuker om te zien hoe of de meisjes vol overgave de danslessen volgen en ook gaan dansen als er geen les is. Zoals gezegd zoon Paul kwam twee weken naar Brazilie om eens te kijken wat zijn vader allemaal voor fraais had neergezet. Maar hij kwam niet alleen om te kijken, hij stak meteen de handen uit de mouwen en hij stal onmiddellijk de harten van de kinderen. Het “TIO TIO“ was niet meer van de lucht. Voor mij een bijzondere ervaring, voor hem niet minder.

Toen we samen de terugreis aanvaardden, konden we terugzien op een, in alle opzichten, vruchtbare en dankbare periode. Thuisgekomen Ook een voetbalspel doet het natuurlijk altijd goed bij de kinderen. in Nederland, konden zoek aan Pinokio. Henk weet alles af van we ons verhaal gezamenlijk kwijt aan pompen en electrische installaties. Helaas famillie en vrienden, uiteraard vergezeld van vele foto’s. moest hij na drie weken fijn gewerkt te hebben, plotseling terug naar huis. Droe Jan Wittebrood vige famillie omstandigheden dwongen hem daartoe. Maar ik weet zeker dat Henk weer terugkomt zo gauw de gelegenheid zich voordoet.

Wat een verrassing!!

G

root was mijn verbazing toen op 13 April 2009 tijdens de jaarvergadering van mijn tennisvereniging, het complete bestuur van mijn voetbalvereniging het clubhuis binnen kwam. Nog groter werd mijn verbazing toen ook Baukje en Hans Smeeman, bestuursleden van Pinokio, zich bij dit gemêleerde gezelschap voegden. Nadat ook mijn famillie binnen kwam, begon ik te beseffen dat zij allemaal voor mij gekomen waren. Zelfs Philipe Schulman, de zoon van Lucia en Rob, had het nodig gevonden om naar Nederland te komen, om bij deze happening aanwezig te zijn. (Philipe werkt in Porto Alegre voor het Ministerie van Economische Zaken). Toen de burgemeester behangen met zijn ambtsketen ook het gezellige clubhuis betrad, wist ik genoeg. Volgens de woorden van de burgemeester: “Had het de Koningin behaagd mij te verheffen in de Ridderorde van Oranje Nassau”.

Er volgden uiteraard nog heel veel mooie woorden. Wat mij sterk bijgebleven is het enthousiaste betoog van Philipe over mijn verdiensten voor Pinokio. Wat ik voor Pinokio beteken en wat ik voor Pinokio betekende, daar was mij niet helemaal van bewust en ben dat nu nog niet. Ik vond het allemaal erg aangedikt. Ik ben mij dat nooit zo bewust geweest, maar ik ben er toch wel trots op dat ik deze onderscheiding mocht ontvangen. Ik wil iedereen bedanken die ertoe bijgedragen heeft Hare Majesteit ‘te behagen’ mij tot Ridder te benoemen. Zo vertrok ik op 16 April als ‘Ridder’ naar Brazilië.Onderweg en in Brazilië kreeg ik geen bijzondere behandeling hiervoor en het komt ook niet in je paspoort te staan. Gelukkig was ik weer snel gewoon ‘TIO JAN’ geworden. Jan Wittebrood

MACHTIGINGSKAART Ja, ik wil Pinokio steunen Naam

m

Straat + nr Postcode/plaats Datum Eenmalig

Per kwartaal

Per jaar

Per maand

Bedrag E

Bankrekening Girorekening

Na een weekje alleen gewerkt te hebben kreeg ik gezelschap van mijn zoon Paul. In deze week heb ik de balletstudio

Handtekening

18

19

v


Acties voor Pinokio Er zijn weer verschillende acties geweest waarvan de opbrengst naar Pinokio is gegaan. We noemen er een paar..

Z

o was er de sponsorloop van de school ‘het Spectrum’ in Alphen aan den Rijn en de Rotary Road Masters Rally (klassieke automobielen) die georganiseerd werd door de Rotary Club Heemstede Bennebroek. Dit jaar lijks terugkerend evenement vond plaats op 23 april jl. en de opbrengst ging naar twee goede doelen waarvan Pinokio er een was. Anneke Wittebrood heeft, na een geweldige dag, een cheque mogen ontvangen van € 11.000,- welke bestemd is voor het kledingproject.

Pinokio dankt hierbij nogmaals de Rotary, sponsors, chauffeurs en bijrijders. De sponsorloop van het Spectrum heeft plaatsgevonden op 13 mei en ook dit was een geslaagde middag. Wij bedanken de school en de ouders en iedereen die zich hiervoor heeft ingezet. Ook een ieder die iets te vieren had en in plaats van kadootjes heeft gekozen voor een bijdrage aan Pinokio danken wij heel hartelijk.

machtigingskaart in een gefrankeerde envelop opsturen naar:

Stichting Kindertehuis Pinokio Murraijstraat 21 2291 PZ WATERINGEN

20

Ola! Meu nome é Joyce, eu moro no Instituto da Criança Pinokio, eu tenho 13 anos de idade, acho aqui bom, todos ajudam com tudo. Vamos a escola pela parte da manha, a tarde ajudamos em casa com os serviços normais, não serviços pesados, e até bom pra quando todos estiverem grandes já souberem fazer alguma coisa, tem meninas que cozinham aos domingos para todos comerem uma deliciosa comida. Eu gosto de cuidar das crianças, ajudar na louça e o que eu mais gosto de fazer e arrumar quarto, deixar tudo bem limpinho para quando nos formos dormir estar tudo limpo e cheiroso, gosto muito de computador, de dançar, aqui faço aula de balé, deixando o corpinho todo em forma, estudo muito e adoro estudar para um dia ser alguém na vida! Abraços e beijos e eu adorei os holandeses e as holandesas. Hallo! Mijn naam is Joyce. Ik woon in kindertehuis Pinokio. Ik ben 13 jaar. Ik vind het hier leuk, iedereen helpt met alles. Wij gaan in de ochtend naar school. ‘s Middags helpen wij in huis met de normale klusjes. Het zijn geen zware taken en het is goed dat als we groot zijn, we al wat dingen kunnen. Er zijn meisjes die op zondag voor iedereen koken, zodat iedereen een heerlijke maaltijd kan eten. Ik vind het leuk om op de kleintjes te passen, te helpen met de afwas en wat ik het aller leukst vind om te doen, is onze slaapkamer opruimen, om alles mooi schoon te maken en als we dan gaan slapen is alles schoon en ruikt heerlijk. Ik hou ook veel van computeren en van dansen. We hebben hier balletles, waardoor je lichaam goed in vorm blijft. Ik studeer veel en hou er veel van, zodat ik op een dag iemand zal zijn in het leven! Knuffels en kusjes en ik hou van Nederlanders.

Joyce!

21


Financieel jaarverslag over 2008 Evenals voorgaande jaren vermelden we hierna de belangrijkste cijfers uit het financiële jaarverslag van het afgelopen jaar. De kosten in 2008 Kosten in Brazilië Normale exploitatiekosten kindertehuis en school 2008 Kosten investeringsprojecten

€ 188.550 24.950

Kosten in Nederland Bank- en girokosten Kamer van Koophandel Notariskosten Portikosten (verzendkosten wel en wee) Kosten website

665 27 348 1.003 344 ________ € 215.887

De baten in 2008 Rente ING rekening Rente Postbankrekening Opbrengst van vermogen Ontvangen giften Ontvangen gift voor eenmalige projecten Exploitatietekort 2008

€ 3.988 2.565 ________ € 6.553 146.469 24.950 ________ € 177.972 € 37.915

Toelichting In 2008 werd door de stichting een legaat ontvangen van € 229.600,92. Vanwege het incidentele karakter van deze bate werd deze niet ten gunste van de exploitatiereke ning gebracht maar rechtstreeks toegevoegd aan het eigen vermogen dat de laatste jaren door exploitatietekorten was aangetast tot beneden het niveau dat het bestuur ter zekerheidsstelling van de continuïteit noodzakelijk acht. De kosten in Nederland zijn relatief laag omdat het bestuur bestaat uit vrijwilligers die de door hen gemaakte kosten niet aan de stichting in rekening brengen maar beschouwen als gift. Verder worden de vermenigvuldigingskosten van de Wel & Wee vrijwel geheel gedragen door een sponsor. Begroting 2009: De begrote kosten van het tehuis en school voor 2009 zijn ongeveer gelijk aan die over 2008. Veel hangt af van de koersontwikkeling van de Real t.o.v. de Euro. 22

Bestuursleden in Nederland Voorzitter

Vacature

Waarnemend voorzitter

Dhr. H. Smeeman (Hans) E-mail: [email protected]

Penningmeester/secretaresse

Mw. B. Smeeman-Spiessens (Baukje) E-mail: [email protected]

Public Relations

Dhr. J. Wittebrood (Jan) Telefoon 023-5370672 E-mail: [email protected]

Dhr. T. Bitter (Tim) Telefoon: 035-5330404 E-mail: [email protected]

Fondsenwerving

Dhr. J. Janssen (Joost) Telefoon: 035-5336356 E-mail: [email protected]

Mw. J. Boers (Julienne) Telefoon: 024-3791434 E-mail: [email protected]

Mw. D. Veefkind (Daphne) Telefoon: 024-3791434 E-mail: [email protected]

Belangrijke gegevens ING-Bank ING-Bank K.v.K. Website E-mail

52.92.23 Hilversum, t.n.v. Stichting Pinokio 67.57.72.559 Hilversum, t.n.v. Stichting Pinokio Gooi- en Eemland 41194236 www.pinokio.nl [email protected]

Postadres kindertehuis

Instituto da Criança Pinokio Rua Alberto Andrade Simões 24 Barra do Itabapoana (Rio de Janeiro) CEP 282.30000 BRAZILIË

Vormgeving Wel & Wee

Marcia Maul E-mail: [email protected]

23

Wel & Wee. van Pinokio. Juni 2009 nr 30. Murraijstraat 21, 2291 PZ Wateringen Tel ING Bank: Postbank:

Recommend Documents