WEL & WEE van Pinokio

This document was created with free TRIAL version of eXPert PDF.This watermark will be removed after purchasing the licensed full version of eXPert PDF. Please visit www.visagesoft.com for more details

-2– December 2007 Nr. 27 INHOUDSOPGAVE

WEL & WEE van ‘Pinokio’

INHOUDSOPGAVE VOORWOORD

Stichting Kindertehuis €Pinokio€ Murraijstraat 21 2291 PZ WATERINGEN Telefoon: 0174-221386 ING Bank: rek.nr. 67.57.72.559 Postbank: rek.nr. 529223 Website: http://www.pinokio.nl

TERUGBLIK OP HET AFGELOPEN JAAR FIJNE GEBEURTENISSEN VAN DE PENNINGMEESTER OVER DE WEBSITE DE REKENMETHODE VOOR DE PINOKIOSCHOOL GEZOCHT: VRIJWILLIGERS MET TWEE RECHTER HANDEN DE GOOISCHE WANDELVIERDAAGSE WIJ HEBBEN ZOVEEL EN ZIJ ZO WEINIG UW GIFT EN DE FISCUS BESTUURSLEDEN IN NEDERLAND

2 3 4 9 13 14 17 19 21 22 22 23

This document was created with free TRIAL version of eXPert PDF.This watermark will be removed after purchasing the licensed full version of eXPert PDF. Please visit www.visagesoft.com for more details -3–

-4–

December 2007 Nr. 27


VOORWOORD

TERUGBLIK OP HET AFGELOPEN JAAR

In deze Wel & Wee doen allereerst Lucia en Rob kort verslag over het lopende jaar, zowel wat betreft de gang van zaken in het kindertehuis, waar nu 128 (!) kinderen wonen, als over onze school die door 90 van deze kinderen wordt bezocht. Uit het verslag blijkt duidelijk hoe belangrijk de rol van Pinokio is voor de kinderen in nood in de arme regio waarin ons kindertehuis staat. Dan vertellen de enthousiaste ex-vrijwilligers Daphne Veefkind en Julienne Boers iets over de rekenmethode die zij voor de Pinokio school hebben ontwikkeld en die nu met succes wordt toegepast. Ook schrijven zij over de goede-doelen-actie van Margriet waaraan zij voor Pinokio deelnemen. Jan Wittebrood doet vervolgens een oproep voor vrijwilligers met 2 rechterhanden om hem te helpen bij omvangrijke onderhoudsklussen die voor de deur staan.

Het einde van het jaar nadert, een moment voor een terugblik op het afgelopen jaar:

Op 28 november jl vond het 5e Larense sponsordiner plaats waaraan 150 mensen deelnamen. Op onze website wordt daarover meer verteld en getoond. De organisator van dat diner, Tim Bitter, onderzoekt nu de mogelijkheid van een alternatieve Gooische wandelvierdaagse ten behoeve van Pinokio en schrijft daarover iets in dit nummer. Onze secretaris, Hans Smeeman, doet op voorstel van een donateur een oproep cadeaux ter gelegenheid van festiviteiten te bestemmen voor Pinokio onder het motto “Wij hebben zoveel en zij zo weinig”. We zijn erg blij met elk initiatief om Pinokio aan financi•le middelen te helpen. Door de sterke toename van het aantal kinderen dat ons nodig heeft en de stijging van de Braziliaanse munt, de Real, dreigt voor het komende jaar een groot tekort te ontstaan. Gelukkig zullen wij voor bepaalde uitgaven in de materi•le sfeer geholpen worden door Wilde Ganzen en de NCDO, maar slechts in bescheiden mate; er blijft een groot gat in onze begroting en we hopen van harte dat u ons wilt (blijven) helpen. U weet: uw gift gaat volledig naar het kindertehuis; wij werken nagenoeg zonder overheadkosten. Wij wensen u van harte een gezellige decembermaand en een gelukkig en gezond 2008! Aad Cooiman

2007 is een druk en rommelig jaar geweest. Zoals altijd is het jaar gevuld geweest met prettige en minder prettige dingen. Een aantal kinderen is weggegaan maar andere zijn er weer bij gekomen. Op het ogenblik verzorgen wij met Uw hulp 115 kinderen plus 13 kinderen van inwonend personeel. Totaal dus 128 kinderen van verschillende leeftijden. Wij vinden het niet realistisch als de Nany’s, die intern bij ons werken om onze kinderen goed te verzorgen, hun eigen kinderen zouden verwaarlozen. Daarom mogen zij hun kinderen ook meenemen naar Pinokio. Wel zijn er natuurlijk afspraken over gemaakt. Zo mag er geen onderscheid zijn tussen kinderen van Pinokio en hun eigen kinderen.Wat de ene mag, mag de andere ook. Wat verboden is voor de een is verboden voor iedereen. In huize Pinokio zijn alle kinderen gelijk. Alle kinderen vanaf 3 jaar gaan naar school. Alle kinderen vanaf een bepaalde leeftijd hebben een dagelijkse taak te verrichten. Meisjes meestal in de huishouding en de jongens op de boerderij waar wij koeien, varkens en kippen houden. Wij verbouwen ook maƒs, zwarte bonen en maniok. Gedurende een bepaald seizoen hebben wij ook een moestuin. Er is ook een aantal fruitbomen geplant maar deze geven nog geen vruchten. Onze dag begint om 6.30 uur en is helemaal vol tot bedtijd welke verschilt per leeftijd. De jongsten gaan om 20 uur naar bed en de oudsten gedurende de week om 22 uur. In de weekends is de bedtijd voor de oudere iets later. Hier kunnen zij met ons over onderhandelen. Als zij het verdienen, kunnen wij tot later opblijven en een film kijken op de televisie of zelfs een film die gehuurd is. De vier jongelui, 2 jongens en 2 meisjes die een beroepsopleiding volgen in Campos vervullen ons met trots. Zij vertrekken om 6.30 uur uit huis, gaan naar de middelbare school in S„o Francisco en dan vervolgens gaan zij rond het middag uur per bus verder naar Campos (60 km.) om een beroepsopleiding te volgen. …†n van de meisjes is al klaar met haar opleiding en loopt nu stage bij een bedrijf. Wij hebben diepe bewondering voor hun doorzettingsvermogen want het zijn zware dagen en zij mopperen nooit. Helaas is de nood van de ouders van de kinderen die bij ons terecht komen beslist niet kleiner geworden de afgelopen tijd. En hoe moeilijker de omstandigheden van de ouders zijn des te slechter vergaat het de kinderen. Wij hebben een periode van veel regen meegemaakt en daarna een heel droge winter waar gedurende maanden geen druppel regen viel. In beide gevallen worden de mensen in onze streken erg


December 2007 Nr. 27 gedupeerd want zij leven van de landbouw en visserij. Als het te veel regent kunnen zij op het land niet werken en als de grond te hard is wegens gebrek aan regen is het werken ook onmogelijk. Januari begon met een enorme regen periode waardoor hele dorpen onder water kwamen te staan, bruggen zijn ingestort waardoor het verkeer van landbouwproducten helemaal stil kwam te staan. Dus werkeloosheid voor de landarbeiders en iedereen die er iets mee te maken heeft. Deze watersnood heeft weken geduurd en vele mensen zijn door overstroming alles kwijtgeraakt. De gevolgen van deze natuurrampen zijn heel naar. Vaders gaan dan elders werk zoeken, verlaten tijdelijk en soms voorgoed hun gezinnen en moeders kunnen de spanning en de problemen niet aan waardoor de kinderen voor de zoveelste keer de dupe worden van verwaarlozing, mishandeling etc. De Raad v.d. Kinderbescherming wordt er dan bijgehaald en zo staan die mensen bij ons op de stoep met de zoveelste kinderen die dringend opvang nodig hebben. Een enkele keer zijn het vijf uit ††n gezin. Soms is die opvang van korte duur maar de meeste keren is een snelle terugkeer naar hun familie niet mogelijk en blijven de kinderen een aantal jaren onder onze hoede. Een kind opvangen is altijd, met een beetje plooien en schikken, wel mogelijk maar als er 5 tegelijk voor de deur staan is dat iets moeilijker. Waar haal je de ruimte vandaan als de kamers al overvol zijn? En bedden, beddengoed, kussens, handdoeken, kleren? De kinderen worden uit een noodsituatie weggehaald en komen vaak blootsvoets en met alleen de kleertjes die zij aan hebben. Gelukkig is het zo dat onze kinderen heel sociaal zijn en het niet erg vinden om hun kleertjes tijdelijk uit te lenen totdat onze naaister kleertjes voor de nieuwkomers heeft kunnen maken, iets wat heel snel gebeurt. Onze naaister is heel handig en snel en in “no time” heeft zij een garderobe voor een kind gemaakt. Zij naait alle beddengoed (lakenstof koop ik aan de grote rol), lange en korte broeken, rokjes, jurkjes, bloesjes, pyjama’s, schooluniformen voor de Pinokio school, enfin alle kleding die een kind nodig heeft. Hierdoor geven wij betrekkelijk weinig geld uit aan kleding. Ik ben altijd op zoek naar reclame aanbiedingen voor stof en als ik ze vind koop ik meteen genoeg om altijd voorraad in huis te hebben. Als je iets pers† op een bepaald moment nodig hebt is het altijd veel duurder. Wat wij kant-en-klaar moeten kopen is meestal ondergoed, schoenen en badkleding. Schoenen verslijten de kinderen erg veel. Natuurlijk zal de kwaliteit van de schoenen hier wel iets mee te maken hebben, maar wij kunnen ons nu eenmaal geen dure schonen veroorloven.

-6– December 2007 Nr. 27 Dit jaar hebben wij 2 keer meegemaakt dat er kinderen uit gezinnen werden weggehaald waar de ouders geestelijk minder valide zijn en als gevolg hiervan hun kinderen verwaarlozen. Voordat de rechter bepaald dat deze kinderen bij hun ouders weggehaald moeten worden wordt er door Maatschappelijk Werk van de gemeente er alles aan gedaan om hen te helpen. Deze gezinnen worden gedurende een aantal maanden begeleid en als dan blijkt dat deze hulp niets uithaalt dan worden deze kinderen bij Pinokio ondergebracht. Van het ene gezin zijn er twee jongens bij ons gebracht, een van 3 jaar en een baby van 9 maanden. Van het andere gezin 3 kleine meisjes van 5, 3 en 1,5 jaar. De jongste is zwaar ondervoed binnen gekomen. Dit zijn intens trieste gevallen want deze ouders houden zielsveel van hun kinderen en begrijpen absoluut niet waarom hun kinderen bij hen werden weggehaald. Bij iedere bezoek van deze ouders word je dan geconfronteerd met de ernst van zo’n problematiek. De ouders huilen, de kinderen huilen en soms gaan wij ook van de weeromstuit een potje mee huilen. Hoe los je een dergelijk probleem op? Je zou bijna de ouders ook willen opnemen, maar ja, daar zijn wij uiteraard niet de instantie voor en kunnen natuurlijk niet alle ellende binnen de gemeente oplossen. Wat wel al 9 keer is gebeurd, gedurende de 12 jaar dat wij functioneren, is dat wij moeders met kinderen hebben opgevangen die ernstig door hun partners waren mishandeld en flink geslagen. De laatste keer gebeurde 2 maanden geleden. Om 2 uur ’s nachts zijn wij uit bed gebeld door de Raad v.d. Kinderbescherming met de mededeling dat een moeder met 3 kinderen op de stoep van het ziekenhuis stond, na behandeling door een arts, die onderdak nodig had. Zij was bont en blauw geslagen, haar zoon van 14 had een blauw oog en die van 10 had een gebroken arm. Het kleine meisje van 7 was de dans ontsprongen omdat zij onder haar bed was gekropen. Natuurlijk een ramp voor dat gezin maar ook niet leuk voor ons, want midden in de nacht moesten we bedden gaan toveren zonder het hele tehuis wakker te maken. Wij zijn niet “verplicht” deze mensen op te nemen maar als je weet dat wij het enige opvang tehuis zijn in onze gemeente en zelfs in de zeer weide omtrek, dan is het heel moeilijk om nee te zeggen, zeker als er kinderen bij betrokken zijn. Deze familie problemen moeten worden opgelost via politie en justitie, maar soms werken deze instanties niet zo snel als wij en de betrokken families zouden willen, waardoor hun verblijf bij ons soms wel een maand duurt. De vader moet eerst uit huis en dan pas kan het gezin terugkeren. Hun verblijf bij ons is voor hen niet prettig want wij hebben geen speciale ruimte die hiervoor geschikt is; zij worden ondergebracht in een zaaltje met glazen deuren en ramen aan het binnenplein en zitten zo de hele dag te kijk. Deze ruimte is de speelzaal van onze kinderen, die dan tijdelijk daar niet kunnen spellen. Als het zonnetje schijnt is dat niet erg maar als het regent is deze ruimte dringend nodig.


December 2007 Nr. 27 Het is frappant te constateren hoe kinderen zonder ouders zich snel aanpassen aan onze huisregel, terwijl de kinderen die met hun moeders bij ons logeren grote moeite hebben om zich aan deze regels te houden. En toch moeten wij erop toezien dat onze huisregels niet al te ernstig worden overtreden anders krijgen wij problemen met onze kinderen. Naar aanleiding van dit laatste geval heb ik een brief aan de Gemeente Secretaris van Maatschappelijk Welzijn geschreven, met kopie aan de diverse leden van de Rechterlijk Macht, waarin ik hen meedeelde dat wij zulke gevallen eventueel wel willen blijven helpen, maar onder de voorwaarde dat de gemeente kleine woonunits bij Pinokio bouwt om deze mensen beter te kunnen opvangen en onder voorwaarde dat de gemeente de kosten van het onderhoud van deze families op zich neemt. Ik weet, de gemeente is arm maar het is niet logisch dat Pinokio alle problemen in de schoot geworpen krijgt. Wij hebben onze handen al meer dan vol met de opvang van de kinderen en dat is uiteindelijk ons doel en hiervoor hebben wij uw financi•le steun gekregen. Ik ben benieuwd naar hun reactie... Ons zorgenkindje Alex is bij ons gekomen toen hij 3 jaar oud was. Hij is zwaar geestelijk gehandicapt en bij zijn aankomst kon hij allen plat op zijn rug liggen en gillen. Nu 5 jaar verder kan hij lopen, rennen, zelf eten en allerlei lichamelijk kunstjes uithalen. Wat hij nog steeds niet kan is leren en redeneren. Hij heeft geen enkele notie van gevaar noch voor zichzelf noch voor de andere kinderen. De hele dag moeten wij achter hem aanlopen om rampen te voorkomen. Hij is heel sterk, heel druk en het wordt steeds moeilijker om hem in toom te houden. Wij zelf en de Rechtelijk Macht zijn niet in staat geweest een andere opvangmogelijkheid voor Alex te vinden want uiteindelijk is hij binnen Pinokio niet op zijn plaats. Alex heeft een tehuis nodig dat hem deskundige behandeling kan geven, zodat hij zich eventueel verder kan ontwikkelen. Wij hebben de kennis om een dergelijk kind te begeleiden niet in huis. Wij hebben meerdere verstandelijk gehandicapte kinderen maar geen enkel is zo ernstig als Alex. Met die andere kinderen kunnen wij uitstekend werken en passen zij zich volledig aan, aan de dag indeling van spelen, naar school gaan etc… Wij krijgen zelfs de indruk dat onze verstandelijk gehandicapte kinderen zich zo goed ontwikkelen doordat zij omringd worden door “normale” kinderen. Op ons verzoek heeft de Rechter bepaald dat Alex overdag naar een instelling gaat die gehandicapte kinderen overdag opvangt. Dus sinds juni dit jaar wordt hij iedere dag om 8 uur opgehaald door een auto van de gemeente en teruggebracht om 17 uur. Deze oplossing is niet ideaal, maar zolang geen andere tehuis voor hem gevonden is geeft deze opzet ons enig soelaas gedurende de werkdagen. Zaterdag en zondag is hij gewoon thuis.

-8– December 2007 Nr. 27 Het bovenstaande is maar een kleine greep van alles wat zich om en in Pinokio afspeelt. Ik hoop dat ik U heb overtuigd dat wij goed werk verrichten en DAT PINOKIO ECHT NODIG IS. Als Pinokio niet bestond, als wij Uw hulp niet kregen, waar bleven deze kinderen dan? Toch maar aan hun lot overgelaten? Waar zou de Raad v.d. Kinderbescherming met hen naar toe moeten gaan? Een poosje geleden zijn Rob en ik (op onze eigen kosten) met een aantal kinderen een weekendje weggeweest. Dat vinden wij leuk omdat wij gedurende een paar dagen een aantal kinderen extra aandacht kunnen geven die zij zo nodig hebben. Zo zien zij ook dat er een andere wereld bestaat buiten Pinokio. Wij vonden een goedkoop hotelletje waar de eigenaar (buiten het seizoen uiteraard) bereid was slechts voor 5 kinderen te rekenen in plaats van voor de 8 die met ons mee waren. De kinderen hebben genoten en wij uiteraard ook. Het hotelletje had een zwembad en zo konden wij meteen testen of de kinderen die zwemles hadden gehad van Pieter, onze Belgische vriend, inderdaad goed konden zwemen. Zij zijn allemaal geslaagd naar onze mening en hopen dat Pieter gauw terug komt om meer kinderen te leren zwemen. Toen het tijd voor de avondmaaltijd was, zijn wij op aanraden van de eigenaar van onze hotel naar een klein pension gegaan waar het eten lekker was en de kosten laag. Ook hier was de eigenaar bereid weinig geld te berekenen voor een maaltijd voor 10 personen. Tijdens het eten keek een man van om en nabij de 35 jaar voortdurend door een open raam naar ons. Iets van belangstelling konden wij wel verwachten want het was toch heel duidelijk te zien dat wij niet een doorsnee familie konden zijn met een blanke vader en moeder en kinderen van om en nabij dezelfde leeftijd en van verschillende huidkleuren. Maar naar mijn mening keek hij toch te veel en te indringend en ik begon zelfs een beetje bezorgd te worden. Mijn bezorgdheid naam toe toen bij het afrekenen bleek dat de man onze maaltijden had betaald en insisteerde dat wij naar buiten zouden komen om ons bij zijn gezelschap te voegen. Alvorens dit te doen heb ik de kinderen goed geƒnstrueerd beslist bij ons in de buurt te blijven en geen enkele uitnodiging te accepteren voor wat dan ook.


December 2007 Nr. 27 Toen wij eenmaal buiten stonden en hij zich voorstelde bleek hij een kinderrechter te zijn die ons vertelde hoe hij een kindertehuis miste in zijn gemeente, want vaak had hij schrijnende gevallen waar hij absoluut niets voor de kinderen kon doen bij gebrek aan opvang. Wij hebben gezegd dat hij bij nood een beroep op ons kon doen maar zijn dorp is echt een beetje te ver om kinderen naar ons te sturen. Het liefst zou ik u willen uitnodigen om een kijkje bij ons te komen nemen. Vertellen is ††n ding, met je eigen ogen zien hoe alles reilt en zeilt is heel wat anders. Ik wil U hierbij vertellen dat u meer dan welkom bent om bij Pinokio een paar dagen vakantie te komen doorbrengen. Het strand is letterlijk voor de deur, maagdelijk en volkomen leeg. De kinderen zijn zeer sociaal en altijd blij Nederlanders te zien aankomen. Wie weet tot ziens? FIJNE GEBEURTENISSEN De interne verhuizingen zijn achter de rug. De bibliotheek staat er prachtig bij, ruim en licht en alle boeken hebben een plekje gekregen. Wij hebben zelfs ruimte over om nieuwe boeken te kunnen herbergen en dat was net de bedoeling. De vorige was echt veel te klein geworden en sommige boeken werden zelfs in dubbele rijen opgeborgen. De ruimte die vroeger bibliotheek was wordt nu als een tweede huiskamer ingericht met een televisie hoek. Als wij in het verleden bezoek kregen, konden de kinderen na het eten geen televisie kijken. Het was ook moeilijk om alle kinderen tegelijk in die kamer een zitplaats te geven. Nu is dat geen probleem meer, wij kunnen de kinderen in twee groepen verdelen en iedereen komt aan zijn trekken. Er kunnen nu ook twee verschillende programma’s gekeken worden. Wij worden niet langer “gedwongen” te kijken naar die afschuwelijke soapseries die pubers graag willen volgen.

- 10 – December 2007 Nr. 27 De naaikamer die vroeger in de huidige bibliotheek was gevestigd is verhuisd naar een grotere ruimte waar iedereen die daar moet werken de ruimte heeft. Het is een heel gezellige en prettige ruimte geworden. Zelfs de jongens vinden wij daar vaak met naald en draad bezig. Naast de interne verbouwing hebben wij met de hulp van velen en de subsidie van de NCDO een industri•le wasmachine en centrifuge, plus een droger kunnen kopen. De wasmachine en centrifuge worden dagelijks meerdere keren gebruikt. De droger allen als het regent. Voor deze drie nieuwe aanwinsten is er een nieuwe wasserij gebouwd naast de al bestaande. Deze apparaten zijn heel duur en moeten dan ook goed beschermd worden tegen weersinvloeden en ondeskundige kinderhanden. De oude wasserij wordt nu gebruikt door het personeel en door de oudere meisjes die daar hun was kunnen doen. Kunt U zich de berg wasgoed voorstellen die iedere dag door de handen van de twee wasvrouwen gaat? Ik zal hier alleen over de kleding van de kinderen praten: Minimaal 128 onderbroekjes, 128 korte broeken of rokjes, 128 t-shirts of blouses. Pyjama’s en lakens van grotere kinderen die in bed plassen en geen luiers meer dragen (ongeveer 12), luiers van de kleintjes. Wij gebruik in het tehuis stoffen luiers want papierenluiers zijn te duur voor ons. Iedere week worden alle lakens (256) en 128 badhanddoeken gewassen. Iedere dag wordt een aantal bedden verschoond zodat het werk netjes verdeeld wordt over de 6 werkdagen. Daarbij komt nog al het wasgoed van de volwassenen die bij Pinokio wonen, tafelkleden, theedoeken, etc. Zaterdags worden alle schooluniformen gewassen want die moeten schoon zijn voor maandag. Ieder kind heeft maar ††n set schooluniformkleding. De volgende vraag is natuurlijk: hoe weet je van wie welke kleding is? Simpel: ieder kledingstukje is voorzien van een geborduurde naamlabel dus makkelijk te onderscheiden. Ieder kind heeft zijn eigen kast en kleding. Een derde dame is de hele dag bezig de kleding uit de waslijnen te halen, netjes te vouwen en netjes naar de speciale plaats te brengen die ieder kind heeft in de linnenkamer. De kleding van de kleintjes worden door de Nany’s naar hun kast gebracht terwijl de oudere kinderen hun eigen kleding tot 5 uur s‘middags in de linnen kamer komen halen. Na 5 uur gaat de linnenkamer dicht. Een leuke bijkomstigheid: de vouwvrouw kon niet lezen toen zij bij ons kwam werken maar nu kan zij alle namen vlekkeloos lezen.

This document was created with free TRIAL version of eXPert PDF.This watermark will be removed after purchasing the licensed full version of eXPert PDF. Please visit www.visagesoft.com for more details - 11 –

December 2007 Nr. 27 Onze boerin Nina is heel blij met een nieuwe tweedehandse trekker die wij met dezelfde subsidie hebben kunnen kopen. Deze trekker vergemakkelijkt haar dagelijkse werk en tijdens deze laatste winter, die heel droog is geweest is hij een waardevolle aanwinst geweest, want Nina moest van heinde en ver voer voor onze beesten zoeken. Het heeft minstens drie maanden niet geregend en dan is het gras voor de koeien heel gauw op. Alle veehouders hebben veel geleden gedurende deze droogte periode en wij hebben ook ons deel gehad. Wij konden amper voer vinden voor hun eigen onderhoud, dus van melkproductie was er geen sprake. Nina op de nieuwe trekker. De kinderen hebben het met poedermelk moeten doen wat lang niet zo lekker is. En dan als klap op de vuurpijl de aankoop van een nieuw vervoermiddel. Dit was zeer dringend nodig want de oude Combi was absoluut niet meer veilig om langere tripjes te maken. Wij zijn voor de grotere boodschappen, ziekenhuis bezoek, specialistisch doktershulp en tandarts op Campos aangewezen, een stad op 90 km. afstand, en wij durfden echt niet meer met de Combi te gaan. De nieuwe auto is een Fiat, met een derde opklapbare bank waardoor veel kinderen er in passen. Wij zijn hier erg blij mee. In het begin van mijn verhaal heb ik geschreven dat dit jaar een druk en rommelig jaar is geweest. Maar het is zeker ook een zeer vruchtbaar jaar geweest en hier wil ik dan zowel mijn dank als de dank van de kinderen uitspreken aan U onze donateurs, aan het Nederlandse bestuur en de vrijwilligers die ons ieder jaar een enorme steun geven. Ik heb al vaker geschreven dat wij graag de kinderen die aan onze zorg worden overgedragen zo goed mogelijk willen verzorgen maar zonder U hulp is dit onmogelijk. Goede wil alleen vult geen buikjes, betaalt geen licht en gasrekening, koopt geen kleertjes en schoenen. In die 15 jaar dat Pinokio nu bestaat waarvan 3 jaar van voorbereidingen hier in Nederland zijn geweest en de 12 jaar van daadwerkelijk opvang hebben wij gezamenlijk een wezenlijk verschil gemaakt voor 270 kinderen. Sommige

- 12 – December 2007 Nr. 27 van hen hebben wij daadwerkelijk het leven gered, aan andere hebben wij een toekomst geschonken en weer andere zijn nu bezig groot te worden in een liefdevolle omgeving wetend dat er vele mensen zich om hen bekommeren en zich voor hen inspannen. HEEL HARTELIJK DANK. Marlon is uitgekozen om namens alle kinderen van Pinokio U een heel gelukkige kerst en een zeer voorspoedig 2008 te wensen. Hij is ††n van de kinderen die wij gezamenlijk echt een nieuw leven hebben geschonken. Hij werd bij ons gebracht toen hij 3 maanden oud was, meer dood dan levend. Op de foto kunt U zien wat Uw hulp teweeg heeft gebracht. Wij zijn U al veel dank verschuldigd en toch wil ik U nog een dienst vragen. Wij hebben dringend nieuwe vaste donateurs nodig om door te kunnen gaan met ons werk dat zo belangrijk is voor zoveel kinderen. Vaste donateurs geven ons een zekerheid die wij dringend nodig hebben. Het is ieder jaar weer ontzettend moeilijk het budget sluitend te maken. Vaste donateurs geven ons een gevoel van continuƒteit en verlichten onze zorg voor de toekomst. Het kan niet zo zijn dat je de kinderen een toekomst belooft en dat dan niet waar kan maken. Misschien dat U kans ziet om in Uw naaste omgeving mensen over ons werk te vertellen? Wij zijn een kleine Stichting en gaan heel zuinig met de centjes om. Alle bestuursleden zowel in Nederland als in Brazili• zijn vrijwilligers, de onkosten zijn minimaal. Wij kunnen met een gerust hart stellen dat van Uw giften en donaties 99,9% aan de kinderen wordt besteed. Lucia Schulman



- 14 –

December 2007 Nr. 27 M A C H T I G I N G S K A A R T

MACHTIGINGSKAART IN EEN GEFRANKEERDE ENVELOP OPSTUREN NAAR:

Naam

:

Straat + Nr.

:

Postcode + Plaats : Datum

:

□ Eenmalig

□ Per Kwartaal

□ Per Jaar

□ Per Maand

Bedrag € Stichting Kindertehuis €Pinokio€ Murraijstraat 21 2291 PZ WATERINGEN

VAN DE PENNINGMEESTER Zoals u weet sturen wij met de Wel & Wee ook altijd een acceptgirokaart mee. Veel mensen maken van deze kaart gebruik om geld op de Pinokio rekening te storten. Dit gaat altijd via de Postbank en tot nu toe kregen wij de kopie•n van deze acceptgiro’s altijd bij het bankafschrift. Aan de hand van deze kopie•n konden wij dan vaak de, soms ontbrekende, naam en adres achterhalen. Met ingang van 2007 geeft de bank geen kopie van de acceptgiro meer bij het bankafschrift. Daarom wil ik u vriendelijk verzoeken om toch vooral uw naam en adres op de daarvoor bestemde ruimte van de acceptgiro te schrijven zodat de naam dan op het afschrift kan worden vermeld. Voor uw bijdragen en medewerking wil ik u hartelijk bedanken. Baukje Smeeman-Spiessens

Bankrekening

:

Girorekening

:

Handtekening

:

OVER DE WEBSITE Om u regelmatig op de hoogte te stellen over de ontwikkelingen van ons kindertehuis, zouden wij graag uw e-mail adres ontvangen. Uw e-mail adres is op onze website door te geven via de knop Contact. De verhalen welke in de afgelopen jaren in de Wel & Wee hebben gestaan, zijn allemaal terug te vinden op onze website. Naast verhalen staan er ook bijna 40 pagina’s met foto’s op een prachtige documentaire over het kindertehuis. Adres website: http://www.pinokio.nl Marco Luyendijk Webmaster E-mail: [email protected] Tevens wil ik u erop attenderen dat de e-mail adressen van de bestuursleden in Nederland onlangs zijn gewijzigd. Deze nieuwe e-mail adressen worden op bladzijde 23 van deze Wel & Wee vermeld.


December 2007 Nr. 27 ONZE SCHOOL Laten wij maar meteen met het goede nieuws in huis vallen: het gaat goed en het gaat steeds beter! Wij hebben eindelijk een stijgende lijn te pakken gekregen en het gaat nu ieder jaar beter. De jufvrouwen die met veel zorg zijn geselecteerd, zijn en blijven enthousiast en wat het meest belangrijke is: de kinderen gaan met plezier naar school. De schoolresultaten zijn ook goed tot uitstekend en als zij doorstromen naar de 5de klas van de Staatsschool horen wij van de leraren dat onze kinderen beter voorbereid komen dan de andere leerlingen. Dit jaar zullen 16 kinderen bij ons afzwaaien van de vierde klas en het volgende jaar in Barra verder gaan. Aan de onderkant staan ruim 20 kleuters te trappelen van ongeduld om naar de klas van juf Noelma te gaan. Daar immers begint het echte schoolleven, daar leren zij lezen, schrijven en rekenen. Het merendeel van deze groep kijkt daar reikhalzend naar uit. Ook in de andere klassen kijken de meeste kinderen uit naar het volgende leerjaar. Immers, je komt steeds dichter bij het wel magisch lijkende school in Barra. Barra is niets anders dan een wat uit zijn krachten gegroeid dorp, maar zij gaan daar naar toe in ons gele schoolbus en dat op zich is al veel waard. Onze tweede klas heeft een wel heel bijzondere leerlinge. Zij is wat oud voor de tweede klas met haar 12 jaar, maar… daar zijn twee heel goede redenen voor: ten eerste de meest gebruikelijke: zij was nog nooit naar school geweest. Vermoedelijk heeft de moeder altijd gedacht dat een doofstom kind ook super dom moet zijn en niets kan leren. Wij en het kind prijzen zich gelukkig dat niets minder waar blijkt te zijn. Het gaat natuurlijk moeizaam, maar zij pikt de dingen graag en steeds beter op. Zij heeft natuurlijk meer aandacht nodig dat de anderen, maar dat is niet erg, het kind is dolgelukkig dat zij nu de kans krijgt om naar school te gaan en houd die kans met beide handen vast. Het feit dat zij ruimschoots de oudste en grootste van de groep is deert haar niet.

- 16 – December 2007 Nr. 27 De kinderen gedijen goed tot uitstekend bij ons. Naar school gaan is een verplichting voor ieder kind dat bij ons wordt opgevangen. Dit overigens ongeacht de leeftijd. De kinderen die klein of als baby bij ons zijn gekomen lopen qua leeftijd keurig in de pas met bijvoorbeeld Nederlandse kinderen. Dit betekent dan ook dat vanaf volgend jaar negen- en tienjarige kinderen bij ons al afzwaaien uit onze 4e klas om naar de school in Barra te gaan. Daar komen zij dan met kinderen van vaak 14, 15 jaar of nog ouder in de klas te zitten. Dit baart ons als “ouders” van deze kinderen nog de meest zorgen en wij zouden hen graag nog een jaartje willen vasthouden bij onze school. Uiteindelijk is het ons doel al onze kinderen zo goed en zo kwaad als het gaat in ieder geval door de lagere school heen te loodsen, waarbij wij hopen dat zij de smaak te pakken zullen krijgen en willen doorgaan met de middelbare school. Alleen op deze manier zullen wij uiteindelijk veranderingen teweeg kunnen brengen onder een bevolking die voor meer dan 50% analfabeet is. Ook is de arbeidsmarkt de laatste jaren in Brazili• dusdanig veranderd dat om een postzegel te kunnen plakken bij een groot bedrijf nog net geen universitaire opleiding wordt gevraagd. Al met al is iedereen meer dan tevreden, wij, de leraren en bovenal de kinderen die met plezier naar school gaan. Wij hopen nog een aantal jaren op uw steun te kunnen rekenen, omdat het zeker nog wel enkele jaren zal duren voordat de lokale overheid durft te erkennen dat onze school een goed en deugdelijk project is waar zij eer mee zou kunnen inleggen. Robert Schulman


- 18 –

December 2007 Nr. 27 DE REKENMETHODE VOOR DE PINOKIOSCHOOL

December 2007 Nr. 27 MARGRIETS BETERWERELD

Op verzoek van Lucia hebben wij, Daphne en Julienne, een rekenmethode ontwikkeld, omdat bleek dat aan het rekenonderwijs nog een hoop te verbeteren viel. We hebben gekozen voor een methode die erg visueel is. Dit spreekt de kinderen meer aan en het is vaak duidelijker voor de kinderen. Bovendien hebben we met de opbrengst van de Kerstmarkt van basisschool de Muze waar Daphne werkt, allerlei ondersteunend rekenmateriaal gekocht en opgestuurd. Het laatste deel zijn we zelf gaan brengen.

Afgelopen juni werd ik benaderd door Saskia Smith van het tijdschrift Margriet. Ik was verrast, wie kent dit blad nou niet en wat willen ze van mij?! De Margriet bestaat dit jaar 70 jaar en dat wordt gevierd met een “goede doelen actie” Ze nodigden ons uit om mee te doen. De Margriet biedt ons een jaar lang de gelegenheid om naamsbekendheid te krijgen via de media en een eigen weblog via de margrietsite. Om wat meer te kunnen doen dan promoten via het weblog bieden zij ook nog een bedrag van € 1500, -.

Eenmaal besmet met het ‘Pinokio-virus’ toen we daar in 2005 als vrijwilligster werkzaam waren, zijn we in juli van 2006 voor drie weken terug gegaan. Daar konden we de methode en het materiaal aan de leerkrachten uitleggen. Ook in juli 2007 waren we weer voor vier weken bij Pinokio te vinden en konden we zien dat de kinderen met veel meer enthousiasme met rekenen bezig waren en er nu bepaalde structuren goed werden uitgelegd.

We hebben eens goed nagedacht over HOE wij Kindertehuis Pinokio willen presenteren. Het zou volgens ons geweldig zijn anderen een kijkje te laten nemen in het huis, maar hoe? Zo ontstond het idee om een klein toneelstuk te maken gebaseerd op verhalen vanuit het huis. Het bedrag wat we hebben ontvangen is een goed startkapitaal voor het in gang zetten van ons plan. Op dit moment wordt er al hard gewerkt aan een mooi verhaal wat we u gaan laten zien over een jaar. U kunt alles volgen via de volgende site:

Natuurlijk waren er ook punten waar het aan schortte. E†n van de punten is het niveau van de leerkrachten in Brazili•. De leerkrachten waren zelf verwonderd over het rekenmateriaal dat wij meebrachten en moesten dit eerst zelf gaan ontdekken. Wat voor ons, leraressen in Nederland, voor zich spreekt, is voor hen totaal nieuw. Het zou dan ook geweldig zijn als de Pinokio-leerkrachten meer opleiding kunnen krijgen. Wij hebben er zelfs wel eens over gefantaseerd om een lerares naar Nederland te krijgen, zodat ze zou kunnen komen kijken hoe hier het onderwijs verloopt. Maar ook dat kost geld… Ondanks deze punten is de vooruitgang zichtbaar en dat is fijn om te zien! Daphne en Julienne

www.margrietsbeterewereld.nl U vindt ons als derde op lijst bij de foto van Daphne Veefkind. Meldt u zich aan als vriend/vriendin dan wordt u ’n jaar lang op de hoogte gehouden. Stuurt u het gerust door naar vrienden of familieleden. Vriendelijke groeten Daphne Veefkind


December 2007 Nr. 27 GEZOCHT: VRIJWILLIGERS MET TWEE RECHTER HANDEN Nu het huis "PINOKIO" in Guriri bijna tien jaar intensief in gebruik is, beginnen de eerste slijtage verschijnselen zich te openbaren. Vele onderdelen zijn zo langzamerhand aan een stevige onderhoudsbeurt toe. Andere zaken vragen al dringend om onderhoud. Werkzaamheden die soms in een paar weken op te lossen zijn, andere vragen enkele maanden werk. Deze werkzaamheden zouden heel goed door uit Nederland overgekomen vrijwilligers uitgevoerd kunnen worden… Wat voor soort vrijwilligers zouden daar in Guriri het best tot hun recht kunnen komen en een wezenlijke bijdrage kunnen leveren aan het oplossen van het onderhoudsprobleem? In het algemeen: 1. Tussen de 18 en 80 jaar oud zijn, over een goede gezondheid beschikken en er een gezonde manier van leven op nahouden. 2. Naar Brazili• kunnen en willen gaan voor minimaal 4 weken en maximaal 6 maanden. 3. De reiskosten voor eigen rekening nemen. 4. Op een simpele en eenvoudige manier kunnen leven. 5. Enige ervaring met het leven en werken in een wat achtergebleven gebied hebben. 6. Zich in kunnen leven en de regels en gewoonten die in het huis gelden willen respecteren. 7. Enige kennis van de Portugese taal zal het succes van de inzet vergroten, en is zeker nodig indien ook met de kinderen wordt gewerkt. 8. Voor alles moet hij/zij gemotiveerd zijn in het leveren van een bijdrage aan een beter leven voor deze probleemkinderen. Wat zoeken wij voor "VAKMENSEN". Wij zoeken schapen met vijf poten en twee rechter handen. Ervaring in allerlei soorten van onderhoudswerk aan installaties en gebouwen. Zoals: I. Timmerwerk: voor reparaties aan deuren, ramen, meubilair en bedden. II. Schilderwerk: kozijnen, ramen en deuren, muren en plafonds. III. Loodgieterwerk: reparaties aan en vervangingen van de koud watersinstallatie. IV. Elektriciteitswerk: aanleg van nieuwe en optimaliseren van de bestaande 110/220 volt installaties. V. Metsel- en tegelwerk: renoveren van o.a. de toilet- en doucheruimten. Al deze disciplines zullen niet in een man of vrouw te verwezenlijken zijn, maar enige combinaties moeten mogelijk zijn.

- 20 – December 2007 Nr. 27 Naast deze technische kwaliteiten zou het voor de vrijwilliger en in het bijzonder voor de kinderen van grote waarde zijn, indien hij/zij zang en of muziekles zou kunnen geven. Ook op het gebied van handenarbeid ligt er een groot terrein braak. Ook mensen die naast hun handigheid beschikken over kwaliteiten op het gebied van sport en of dans en dit over kunnen brengen op kinderen en ze enthousiast kunnen maken voor het beoefenen van sporten en dansen zijn zeer welkom. Wat kan "Pinokio" in Brazili• als tegenprestatie bieden? I. II. III. IV. V.

Eenmaal in het huis aangekomen, een gastvrij en warm onthaal door de leiding en de kinderen. Een gratis gastvrij verblijf in ons "Gasthuis". Smakelijke doch eenvoudige maaltijden. Op twee minuten loopafstand een prachtig stil strand, de oceaan voor de deur. Op 8 km. afstand van het huis het vissersdorp Barra do Itabapoane, waar in de weekenden enige ontspanning gevonden kan worden.

Het meest belangrijke zijn de meer dan 100 altijd vrolijke kinderen, die enorm genieten van jouw aanwezigheid en altijd om jouw aandacht vragen. Ook het vaste personeel zal jouw werk zeer waarderen, het betekent immers voor hen meestal een aantal problemen minder. Lucia en Rob kijken uit naar die vrijwilligers, die voor hen het zware leven daar wat gemakkelijker willen maken door het probleem van het kostbare onderhoud te helpen oplossen. Tot slot: Alle werkzaamheden en eventuele naschoolse activiteiten zullen altijd in overleg met de leiding van het huis, te weten Lucia en Rob, plaatsvinden. Jan Wittebrood (ervaren doe-het-zelver)


December 2007 Nr. 27 DE GOOISCHE WANDELVIERDAAGSE Soms moeten de puzzelstukjes op hun plaats vallen! 1. 2. 3. 4.

Ik loop al een paar jaar de 4-daagse van Nijmegen Ken iemand die dat doet voor een goed doel, met sponsors Heb een hekel aan de 4-daagse van Nijmegen vanwege de commercialiteit Mooi wandelen, kun je ook in Laren en omgeving

We hebben dus de handschoen opgepakt en zijn dus nu druk doende “De Gooische Wandelvierdaagse” op te zetten. Deze zou volgend jaar in juni van start moeten gaan, met als doel fondsen te werven voor Pinokio. Natuurlijk is het veel werk en ik wil me daar ook niet in vergissen, maar we hebben een bestuur gevormd van 5 mensen en die zijn allemaal ook laaiend enthousiast, zoals afgelopen week, toen we druk waren met routes bepalen waarlangs de 4-daagse gaat lopen. Word je meteen weer enthousiast om de wandelschoenen aan te trekken, want op veel stukken heb ik, als voorbereiding op de 4-daagse, zelf gelopen en wat is Laren en omgeving toch mooi! Gaat het echt gebeuren? Enige twijfel bestaat nog vanwege de omvang van de operatie. Maar ik houd U op de hoogte, Vriendelijke groeten, Tim Bitter

- 22 –

December 2007 Nr. 27 WIJ HEBBEN ZOVEEL EN ZIJ ZO WEINIG In het kader van “wij hebben zo veel en zij zo weinig” zijn wij al eerder door donateurs benaderd met het verzoek om ook eens aan de Wel & Wee toe te vertrouwen dat er nog andere mogelijkheden zijn om Pinokio financieel te steunen. Familiefeesten zoals verjaardagen, huwelijksjubilea, etc. blijken bij uitstek geschikt om in plaats van cadeautjes een bijdrage te vragen ten behoeve van Pinokio. Donateurs zijn wat dat betreft heel inventief, er is dit jaar door een familie een gesponsorde fietstocht georganiseerd waarbij het bijeengefietste bedrag voor Pinokio was bestemd en wij hebben zelfs een keer een bijdrage ontvangen waarbij vermeld stond “in plaats van kerstcadeautjes”. Uiteraard zijn wij heel blij met deze initiatieven. Wellicht een idee als u weer eens iets te vieren hebt?

UW GIFT EN DE FISCUS De stichting is door de belastingdienst erkend als een Algemeen Nut Beogende Instelling. Dit betekent dat over giften en legaten aan onze stichting geen schenkings- of successierecht verschuldigd is en dat giften aftrekbaar zijn voor de inkomstenbelasting. De giftenregeling voor de inkomstenbelasting komt er op neer dat giften voorzover deze zowel € 60 als 1% van het (verzamel)inkomen te boven gaan aftrekbaar zijn van het progressief belaste zogenaamde box 1-inkomen. De aftrek bedraagt maximaal 10% van dat inkomen. Wanneer u de stichting op een regelmatige basis wilt ondersteunen kan het fiscaal aantrekkelijk zijn dit te doen in de vorm van de schenking van een lijfrente. Dat is een periodieke uitkering die wordt toegezegd bij notari•le akte voor een periode van ten minste 5 jaar en die eindigt bij het overlijden van de schenker. Het voordeel daarvan is dat de hierboven genoemde grenzen van 1% en 10% dan niet gelden: de uitkering is dan per definitie volledig aftrekbaar! Indien u aan Pinokio zo’n lijfrente wilt toezeggen dan bedragen de kosten van de daarvoor benodigde notari•le akte via de “Pinokio-notaris” slechts € 150. Bij lijfrentes van € 250 per jaar en meer neemt Pinokio deze kosten voor haar rekening. Het bezoeken van deze notaris is niet nodig: indien u ons even belt sturen we u graag een concept-volmacht toe. WŒl dient u dan uw handtekening op de volmacht te laten legaliseren door een notaris bij u in de buurt. Hans & Baukje Smeeman, tel: 0174-221386


December 2007 Nr. 27 BESTUURSLEDEN IN NEDERLAND Voorzitter Heer A. Cooiman (Aad) ‘s-Gravenweg 83c 2911 CE NIEUWERKERK ad IJSSEL Telefoon: 0180-313981 E-mail: [email protected] Secretaris

Heer H. Smeeman (Hans) Murraijstraat 21 2291 PZ WATERINGEN Telefoon: 0174-221386 E-mail: [email protected]

Penningmeester: Mevrouw B. Smeeman-Spiessens (Baukje) E-mail: [email protected] Public Relations:Heer J. Wittebrood (Jan) Hagelingerweg 237 2071 CG SANTPOORT-NOORD Telefoon: 023-5370672 E-mail: [email protected] Redactie

: Mevrouw J. Brouwer van Sluijs (Jacqueline) : Heer M. Brouwer (Marcel) Zuidkadering 31 2741 JM WADDINXVEEN Telefoon: 0182-612285 E-mail: [email protected]

Postbank ING-bank K.v.K.

: 52.92.23 Hilversum t.n.v. Stichting Pinokio : 67.57.72.559 Hilversum t.n.v. Stichting Pinokio : Gooi- en Eemland 41194236

Postadres Pinokio Brazili• Instituto da Crian•a Pinokio Rua Alberto Andrade Simoes 24 Barra do Itabapoana (R.J.) CEP 282.30000 Brazili• Internet: www.pinokio.nl E-mail: [email protected]


- 24 –

WEL & WEE van Pinokio

Recommend Documents