Wel en wee Op 9 mei is mevr. Annie Vankan overleden, oma van Sven Gerets (4C1). Op 25 mei is mevr. Anna Stinkens overleden, oma van Bas Conings (6D2). Op 11 mei werd Céleste geboren, dochtertje van M. Van Vlierden. Examenkoorts
Jaargang 58; nummer 5
Er breken weer enkele spannende weken aan, zowel voor leerlingen als hun ouders. Via Smartschool (vak ‘leerlingbegeleiding’) bezorgden wij aan alle leerlingen enkele interessante studietips. Hopelijk kunnen ze helpen waar nodig. CM-Limburg organiseert ondersteuning via website (www.teleblok.be) en telefoon 0800 13 14 4 (dagelijks te bereiken van 11 tot 23 uur). Weet ook dat vakleerkrachten, klastitularissen, leerlingbegeleiders, secretariaatsmedewerkers en onze CLB-medewerker altijd bereid zijn om te luisteren. Laat je ‘zorg’ geen eigen leven leiden, maar maak het zo snel mogelijk bespreekbaar ! Deliberaties Zoals je op de kalender kan zien, zijn alle leerkrachten de laatste dagen van het schooljaar druk bezig met delibereren. De klastitularissen zullen op het einde van de voormiddag of namiddag in kwestie (nadat alle leerlingen van een jaar werden besproken) de leerlingen die geen A-attest behaalden eerst thuis opbellen en daarna alle andere leerlingen een berichtje doen via Smartschool dat ze geslaagd zijn. Op die manier wordt het wachten op nieuws toch beperkt tot enkele uren.
Van 9 juni t/m 24 juni
Proefwerken derde graad
Van 15 juni t/m 24 juni
Proefwerken tweede graad
Vrijdag, 25 juni
Inhalen proefwerken + deliberatie zesde jaar (NM)
Maandag, 28 juni
Deliberatie vijfde (VM) en derde jaar (NM)
Maandag, 28 juni
Proclamatie zesdejaars (avond)
Dinsdag, 29 juni
Deliberatie 4de jaar (VM) + Euch., rapporten en boeken inleveren
Woensdag, 30 juni
Mogelijkheid tot oudercontact
19 en 20 augustus
Bijkomende proeven
Juni 2010
Verantwoordelijk uitgever: A. Lerno p/a Stationsstraat 232 3620 Lanaken
Het schooljaar zit er bijna op. Onze leerlingen dienen nog eerst de moeilijke examenperiode te trotseren. Het is een periode waarin van hen een laatste krachtinspanning verwacht wordt. Gelukkig ligt voor hen ook wel een schitterende zomervakantie in het verschiet: gedurende twee maanden kunnen ze dan genieten in een ontspannen sfeer … en geen schoolboeken te bespeuren ! Wij wensen alle leerlingen een schitterend rapport toe en hopen dat zij zo beloond worden voor hun inspanningen. Voor onze zesdejaars betekent het einde van dit schooljaar ook afscheid nemen van het HHC. Zij hebben hun toekomstplannen uitgestippeld en kijken reikhalzend uit naar de stap in het hoger onderwijs. Wij duimen voor hen en wensen hen veel succes toe in hun verdere studies. Hopelijk ontmoeten we hen later nog meer dan eens bij een of andere gelegenheid in ons college. Dit schooljaar was een erg druk maar ook een bijzonder schooljaar. Naast het studeren en begeleiden van leerlingen viel er heel wat te beleven:een hele resem activiteiten, excursies en evenementen. Tevens vierden we het 25-jarig bestaan van de katholieke scholengemeenschap Lanaken, waarin ook de prachtig geslaagde ” Dag van het College “ kaderde. Dit alles kon enkel gerealiseerd door de mateloze inzet van onze personeelsleden, leerlingen, ouders, de leden van het CLB, oud-leerlingen en andere sympathisanten. Daarom wil ik al deze mensen van harte bedanken voor het fijne voorbije schooljaar. De school is fier op hen. Aan allen een zonnige, fijne en deugddoende vakantie ! P.Jannis, directeur Studiekeuze zesdejaars Naar goede gewoonte publiceren wij de studiekeuze van onze zesdes in de laatste editie van Idealisten. Wij zijn er samen met hen gedurende een heel schooljaar mee bezig geweest en de meesten hebben nu toch een idee van wat ze willen gaan studeren. Sommigen twijfelen nog of stellen hun beslissing nog even uit. Wij wensen hen natuurlijk van harte het allerbeste en heel veel succes, welke richting ze ook uit gaan !
Jaspers Ines
psychologie
UMaastricht
Smeets Diede
?
Vancraeybex Eline
European Law
Winten Anneleen
Jaar buitenland, taal-en letterkunde (Ned-Fr)
Bastiaans Micheline
European public health/ Law
UMaastricht
Cielen Wesley
Rechten
UHasselt
Goedmakers Kim
Gezondheidswetensch.
UMaastricht
Jans Rick
?
Pairoux Joyce
criminologie
KULeuven
Pelssers Brecht
Rechten
UHasselt
Stouten Iris
psychologie
KULeuven
Tuinstra Anouk
Revalidatie en kine
Gent
UMaastricht
Van de Sande Elsemieke European public health
UMaastricht
Barthels Leanne
psychologie
KULeuven
Gerits Ilse
dierengeneeskunde
Gent
Gijsen Kyra
International business
UMaastricht
Hautcourt Philippe
Pilotenopleiding
Sabena
Loubele Lotte
European Law
UMaastricht
Malesevic Anneleen
Engels-Spaans
VUB
Meuris Laura
rechten
UHasselt
Souverijns Niels
geografie
KULeuven
Van Audekerke Jelle
geneeskunde
UHasselt
Vandebeek Wouter
rechten
UHasselt
De bedoeling was dat we in groepjes van twee of drie op pad gingen om de stad te verkennen, en dit gewapend met een plan en een vragenlijst die we binnen een bepaalde tijdspanne ( tegen twaalf uur om precies te zijn ) moesten afwerken. Door de uitgestippelde route te volgen en de vragen betreffende monumenten en andere bezienswaardigheden te beantwoorden kregen we een zicht op de rijkdom die deze stad te bieden heeft. De grootste hindernis waren de 374 trappen van ‘l’escalier de Bueren’!! Iedereen was bekaf toen we aan de top kwamen. De afdaling was uiteraard iets eenvoudiger en aangenamer, maar ‘pour comble de malheur’ liepen we net daar hopeloos verloren ( en we waren niet de enigen) . Bijgevolg waren we verplicht ons beste Frans boven te halen om de weg te vragen aan enkele inwoners van Luik die gelukkig erg vriendelijk waren en ons terug op pad hielpen. Ondertussen probeerden Jules, Niels en Diede een of andere automobilist te doen stoppen om op die manier aan de kathedraal te geraken, maar met hun broek half op de knieën gezakt leek dit niet zo goed te lukken. Onze poging was duidelijk vruchtbaarder. Uiteindelijk geraakten we dan toch tijdig aan ons einddoel ‘ la cathédrale Saint-Paul’ . Het was een verrassing voor ons dat Luik zoveel interessante bezienswaardigheden telt, le Musée Tchantchès, het grote, vernieuwde Musée Cutius,la Collégiale Saint-Barthélémie met het unieke 12de eeuwse doopfont( ‘Les fonts baptismaux’ ) en bovendien één van de zeven wereldwonderen van België. Onze leerkrachten, Mevr. Bekkers en Dhr. De Troyer wachtten ons op, zoals afgesproken, op een gezellig terrasje genaamd “Le Cécil “. Nadat we hen onze bundel overhandigd hadden, hadden we recht op een welverdiende lunch, in de Quick natuurlijk, ons favoriet adresje bij dergelijke excursies. Het is altijd weer superleuk om er samen een hapje te gaan eten. In de namiddag was het tijd voor het grote werk: dé interviews met de plaatselijke bevolking. We kregen ook nu weer een lijst met een aantal, zeer gevarieerde vragen mee. Daarop kregen we de meest uiteenlopende antwoorden gaande van de specialiteiten van de streek tot specifieke regionale uitdrukkingen tot voetbal tot de sfeer in Luik, enz. We stelden vast dat er mensen waren die erg enthousiast waren over Luik, maar anderen hielden niet zo van de drukte en het hectische leven in de stad. En uiteraard leerden we iets over de typische uitdrukkingen, de folklore en de specialiteiten van deze stad. We moeten toegeven dat we bijzonder aangenaam verrast waren door de gastvrijheid en de vriendelijkheid van de Luikenaren, toch anders dan we ons hadden voorgesteld. Na deze missie hadden we nog even tijd om te kuieren door ‘ le Carré’ , the place to be voor de jongeren. We konden er toch nog een blits bezoekje brengen aan de trendy winkeltjes en dergelijke alvorens terug te keren naar de bus, gestationeerd aldaar waar we ’s ochtends onze zoektocht hadden aangevat. Om drie uur stipt vertrokken we met de bus terug richting Lanaken. Moe maar zeer voldaan van een verrassend aangename kennismaking met de Luikenaren en hun stad. Onze vooroordelen over onze Zuiderburen hebben we achtergelaten, ze hebben plaats gemaakt voor het vaste voornemen om ooit nog eens een bezoek te brengen aan deze mooie en intrigerende stad. Niels Welkenhuyzen en Jonas Moonen (6C1)
Excursie 5de jaars: 'de kerkentocht' Postelmans Fleur
BASO LO en bio
Schepers Sarah
Communicatie, multime- KHLIM diadesign
Franssen Kristof
fysiotherapie
Geraerts Jasper
?
Jans Davine
marketing
KHLIM
Janssen Ashley
BASO Eng-Ned
KHLIM
Kaisz Lauren
BASO Ned-gesch
KHLIM
Kuijpers Anoek
BASO LO-wisk
KHLIM
Loyen Brenda
marketing
KHLIM
Moonen Jonas
BASO Fr-gesch
KHLIM
Roos Paul
International business/ technische bedrijfskunde
UMaastricht/A’dam
Vaessen Jules
rechten
Leiden
Vervisch Valerie
logopedie
Artevelde Hogeschool, Gent
Vrancken Nele
marketing
KHLIM
Welkenhuyzen Niels
kine
PHL
Brouns Kristof
TEW
UHasselt
Cilissen Sarina
handelsingenieur
UHasselt
Hanne Bastiaens
Hanno Jordi
AFS-jaar in USA
Excursie Luik (zesde jaar moderne talen)
Jannis Isabelle
Verzekeringen en fiscali- KHLIM teit
De excursie naar Luik heeft als doel de stad Luik beter te leren kennen én onze kennis van het Frans in de praktijk om te zetten, onze spreekvaardigheid in het Frans te optimaliseren, zeg maar. De bus vertrok om kwart over acht ‘pile’ aan het college te Lanaken, richting Diepenbeek. Daar zouden we eerst de wiskundigen en wetenschappers onder ons droppen om daarna door te rijden naar Luik. Het duurde dus wel even voor we arriveerden aan de Place SaintLambert, maar rond tien uur waren we ter plekke. Die bewuste ochtend was het een druilerig weertje, het regende zelfs een beetje. Maar naargelang de dag vorderde, werden de weergoden ons beter gezind en klaarde het op, het werd zelfs een zonnige namiddag.
L’Espoir Carmen
Grafisch ontwerp
Schepers Dorien
Financiën en verzekeringen
Maandag 17 mei zijn we met de school op kerkentocht gegaan. Wat houdt dit nu precies in? Wel dat was voor mij ook een grote vraag, maar het werd me al snel duidelijk. Om kwart over 8 vertrokken we met de bus naar de moskee in Genk. Het was een unieke ervaring voor mij, want ik had nog nooit een moskee vanbinnen gezien. Na enige vertraging kregen we een rondleiding door gidsen, die uiteraard moslim waren. Ze vertelde over hun gebruiken en rituelen. Het heeft me ook wel geleerd dat er toch een onderscheid is tussen man en vrouw. De mannen mochten namelijk in de grote zaal bidden en de vrouwen moesten er boven (op een verhoogje) bidden, zodat ze elkaars gedachten niet zouden afleiden tijdens het bidden. De moskee op zich vond ik heel mooi en eigenlijk ook wel heel gezellig. Na ons bezoek aan de moskee gingen we naar de Hare Krishna beweging in Durbuy. Dit bezoek vond ik al heel wat vreemder. Ik wist helemaal niet zoveel over dit geloof en vond het een totaal nieuwe ervaring voor mij. De mensen leven er totaal anders als wij, zij geloven in een soort God, Krishna, die eigenlijk helemaal niet op een God lijkt die wij kennen, maar eerder op een buitenaards wezen. Dit bezoek vond ik iets minder leuk, omdat deze mensen zo ongelofelijk opgaan in het geloof, dat het niet meer als geloof, maar eerder als sekte wordt gezien. Het heeft me wel doen inzien hoe belangrijk het geloof voor deze mensen is, het is namelijk een manier van leven. Iedere dag zijn zij 2 uur aan het bidden en iedere dag opnieuw offeren zij wierook, voedsel en bloemen aan hun goden. Ook worden de goden-poppetjes iedere dag opnieuw aangekleed in andere kleren en worden ze iedere dag opnieuw gewassen. Het was een vreemde, maar wel een spectaculaire ervaring. Na het bezoek aan de Hare Krishna beweging gingen we naar het Boeddistisch centrum, een half uurtje rijden van Durbuy. Ik vond dit geloof het interessantste. Het was eigenlijk meer een manier van meditatie dan van geloven. Ik vond dat ik bij dit geloof een beetje tot rust kwam, één met de natuur. We kregen er een rondleiding in de “tempel” en mochten er naar het Boeddha beeld kijken. Na de 3 kerken te hebben bezocht gingen we terug met de bus naar school. Onderweg klonk nog het leuke liedje, een mooie afsluiter, op onze bus... Hare Krishna, hare krishna, hare Rama, hare Rama…
KHLIM
PHL
KHLIM
Thijssen Tannée
geneeskunde
UMaastricht
Vandevenne Sofie
TEW
UHasselt
Bringmans Marjolein
Maatschappelijk werk
XIOS
Claessen Roy
officierenopleiding
KMS, Brussel
Teo Jamie
International business
UMaastricht
Neven Jeroen
TEW
UHasselt
Beckers Koen
Industrieel ingenieur
KHLIM
Bielders Tim
informatica
UHasselt
Bruggen Mathy
Kine en revalidatiewetenschappen
PHL
Conings Sebastien
handelsingenieur
UHasselt
Eurlings Aukje
geneeskunde
KULeuven
Haekens Lore
BALO
KHLIM
Heggen Erik
handelsingenieur
KULeuven
Lefevre Cedric
geneeskunde
UHasselt
Letihon Dimitri
Industrieel ingenieur
KHLIM
Maes Annabel
geneeskunde
KULeuven
Vanderhallen Rob
verpleegkunde
KHLIM
Vang Joey
handelsingenieur
UHasselt
Beuls Jasmijn
Spaans-Engels
VUB
Bijnens Silke
tandheelkunde
KULeuven
Hendrix Niels
chemie
UHasselt
Paulissen Elke
handelsingenieur
KULeuven
Rayen Liesbeth
?
Schwillens Evelien
geneeskunde
KULeuven of UM
Verjans Laura
tandheelkunde
KULeuven
Laten we eens terugkeren in de tijd. Zo’n 70 jaar geleden. De groten der aarde waren het niet meer met elkaar eens. En zoals altijd werden de burgers de enige echte slachtoffers. Er was eens een man met ideeën, ideeën die de meesten in die tijd niet konden begrijpen. En tot vandaag de dag kunnen de meeste mensen ze nog niet begrijpen. Adolf Hitler wilde het Duitse Rijk geven wat het volgens hem toebehoorde, en de joden en de vaak vergeten zigeuners bezorgen wat zij volgens hem verdienden. Zijn ideeën en de daden waarvoor hij verantwoordelijk is, zijn onbeschrijflijk duister. Maar hij wist zijn politiek zo aan de man te brengen, dat zelfs de meest goede of brave Duitser ervoor zou vallen. Hoe zou je zelf zijn? Die man beloofde welvaart en voorspoed, ze aanbaden hem als een god. Polen moest er als eerste aan geloven. Niet veel later loeiden ook de eerste luchtalarmen bij ons. De eerste bommen werden geworpen, onder andere hier. De Duitsers trokken de Maas over. Blitzkrieg. Niet veel later zaten ze al in Frankrijk. Velen die gevlucht waren, keerden terug naar hun huis. Sommigen konden hun leven weer relatief normaal aanvatten, anderen hadden minder geluk. Hun huizen waren ruïnes, hun vee was dood of hun geliefden waren gestorven of vermist. Onder Duits bewind begon de echte oorlog voor het grote deel van het volk pas. Velen kozen een kant. Ze sympathiseerden met de vijand of gingen zich verzetten tegen de Duitse bezetter. Zij die van de zogenaamde ‘Witten’ betrapt werden, werden opgepakt en vaak lang of helemaal niet meer terug gezien. Zij werden na de oorlog uitgeroepen tot helden. Kampen, vuur, bommen. Dat was de echte oorlog, vooral voor onze soldaten. Maar we mogen niet alleen bij onze opa’s of overgrootvaders stil staan. Laten we ook eens denken aan de talloze jongens, vaak niet veel ouder dan ons, uit de VS, het VK, Frankrijk,… die vaak ver van huis hun leven riskeerden voor onze toekomst. En niet te vergeten: de jonge Duitse soldaten. Want anders dan hun hogere superieuren volgden zij ook gewoon bevelen op. Zij hoorden dan wel bij de ‘vijand’, maar ze hadden hetzelfde doel als onze jongens, vechten voor hun vaderland. Uiteindelijk, na alle gruwelen die de oorlog gekend heeft, riep men voor de 2 e keer in 30 jaar uit: ‘Nooit meer oorlog!’ Maar tot op de dag van vandaag sterven er nog vaders, zonen, broers, moeders, dochters,… ten gevolge van gewapende conflicten ergens in de wereld. Laten we ook deze slachtoffers vandaag herdenken, en hopen dat er ooit een dag komt waarop we kunnen zeggen: ‘de oorlog is echt voorbij’. Maar zelfs dan mogen we hen die hun leven hebben gegeven voor een betere wereld, niet vergeten.
Mini-Europa (door Lisa Smellers, 3C1) Rond 12 uur kwamen we ongeveer aan in Brussel om eens een kijkje te gaan nemen in mini-Europa, maar het Atomium sprong dadelijk in het oog, dit was ons zeker niet ontgaan. Maar om een uitstapje verder te zetten naar mini-Europa gingen we eerst ergens kortbij een snackje eten, dit was al een goed begin want het was echt gezellig. Daarna moesten we terug samenkomen om mini-Europa te verkennen. Dit was echt mooi, je had een heel mooi uitzicht op de hoofdzaken van ongeveer alle landen van de Europese Unie. Aan de inkom hingen ook alle vlaggen van deze landen. Ons kijkje in mini-Europa zetten we verder door vraagjes op te lossen bij ongeveer elk land. Over het algemeen vond ik dit echt een ervaring rijker, het was mooi om eens te zien en soms dacht je wel eens van, hoe zit dit toch maar hebben klaargekregen, maar ze zijn er helemaal in geslaagd!
Herdenking 10 mei door Lien Eertmans (5A3) 10 mei 2010 was voor vele oud-militairen een niet zo’n prettige herinnering. Toen, op die datum, maar dan 70 jaar geleden, vond de bezetting van België plaats. Er staat nog steeds een monument in Lanaken. We zijn met het vijfde middelbaar naar deze herdenking geweest. Er werden vele slachtoffers herdacht. Het was zeer mooi, want het begon al met een orkest. Vervolgens vlogen er enkele F-16 vliegtuigen voorbij. Daarna luisterden we naar de mooie woorden van Stan Thorez. Het raakte ons wel omdat hij gelijk had. Wij kunnen ons niet voorstellen hoe het is om oorlog te voeren, om voortdurend met een angstig gevoel rond te lopen. Als ideale afsluiter, zongen we met z’n allen het Belgisch volkslied. We kunnen wel besluiten van deze dag, dat het toch een datum is die in onze gedachten staat gegrift.
Toespraak : Herdenking einde WO II Stan Thorez e
De 2 Wereldoorlog, dat is voor velen van onze generatie oude foto’s, de lessen geschiedenis, een oude man die zijn verhaal op school komt vertellen, Medal of Honor of Call of Duty op de Playstation. De oorlog is oud. De doden zijn witte kruisjes. Hitler-snorretjes worden getekend als grap. Dat is WO II voor ons, de jeugd. Maar dat is helaas niet zo voor iedereen. Sommigen hebben herinneringen. Levendige herinneringen aan de gruwelen van de 2 e grote wereldoorlog.
Excursies in het teken van het vak ‘economie’ (derde en vierde jaar) Wij zijn met de economisten naar de geitenboerderij van Mevr. Peeters geweest. Er waren 3 stallen met ongeveer 700 geiten. Tijdens onze rondleiding waren we getuige van de geboorte van 2 lammetjes. De geiten worden machinaal gemolken en de melk wordt uitsluitend gebruikt voor het maken van geitenkaas. Ons bezoek werd afgerond met een tractatie van een ijsje gemaakt van geitenmelk. Jens Cilissen (3C2) Concentra Wisten jullie al wat 'Concentra' betekende? Neen dus! Wij, de economisten van het derde jaar, zijn dit allemaal te weten gekomen. We zijn met ons allen op donderdag 29 april eens een kijkje gaan nemen bij 'Het Belang Van Limburg' in Hasselt. Om de dag te starten, kregen we een hartelijke ontvangst van een gids. Zij gaf ons een woordje uitleg en heeft ons daarna een aantal filmpjes getoond over hoe het maken van een krant nu eigenlijk in elkaar zit. Voor de meeste mensen is het vanzelfsprekend dat ze geregeld eens een pagina in de krant kunnen openslaan, maar bij het in elkaar steken van een krant komt toch zeker en vast heel wat bij kijken. Daarna kwam het leukste! Om te weten te komen wat de makers van een krant allemaal uitspoken achter hun computers, mochten we ze zelf interviewen. Dit moesten ze ons natuurlijk geen twee keer zeggen! Alle leerlingen pakten meteen pen en papier en onze inspiratie sloeg al snel op hol. Na enkele minuten was het dan zover! We mochten één persoon uitkiezen en hem/haar confronteren met onze -toch wel moeilijke- vragen. Al bij al konden ze het goed uitleggen en hebben ze ons zeker en vast wat bijgebracht over hun werk. Het was een zeer leuke ervaring en we hebben zonder twijfel vanalles bijgeleerd over het reilen en zeilen van een krant. Bastiaens Frouke & Daemen Sarah (3C2) Sportieve prestatie ! Op 18 april 2010 haalde ik op de Open Nederlandse Hapkido Kampioenschappen in Culemborg (Utrecht) 2 maal goud. De eerste medaille haalde ik in het ‘valbreken’ in de categorie 15– tot 18-jarigen, de tweede voor de technieken die ik samen met mijn broer Niels voorstelde aan de jury. In totaal deden er ongeveer 150 deelnemers mee die opgedeeld waren in verschillende categorieën. Van onze club deden er 6 leden mee, waaronder ook een oud-leerling ( Martijn Beckers) die onder andere ook een gouden medaille haalde. Het was een dag om nooit meer te vergeten en volgend jaar gaan we zeker terug! Sven Jongen (4C2)
Uitstap naar Xanten (Latijn, derde en vierde jaar) Donderdag 30 april 2010 zijn we, 3 A en 4 A, samen naar Xanten gegaan. We vertrokken aan het Heilig-Hartcollege om 8 uur ’s morgens en arriveerden in Xanten om 10 uur. Eenmaal aangekomen, gingen we een park binnen waar allemaal Romeinse oudheden te bewonderen waren. We kregen een bundel die we in de loop van de voormiddag moesten invullen. Het mooiste gedeelte van het park vond ik de oude tempel, omdat deze zo authentiek leek. We kregen ook een plattegrond aangeboden waar men het prachtige dambordpatroon goed kon zien. Nadat we gegeten hadden, mochten we in de namiddag ook nog het centrum bezoeken. Er stond een enorme kathedraal die ik natuurlijk ben binnengegaan. Aan de buitenkant was deze al mooi, maar vanbinnen was hij onbeschrijfelijk. Natuurlijk ‘moest’ iedereen ook een ijsje kopen in het beste ijssalon uit die buurt. Nadat ik in een snoepwinkel nog wat snoep gekocht heb, gingen we terug naar de bus en maakten ons klaar om naar huis terug te gaan. Met in het geheugen, een leuke uitstap naar Xanten. Thomas Vankriekelsvenne (3A)
Hierdoor is ons gedacht over daklozen eigenlijk wel veranderd. Wij dachten als we de naam ‘daklozen’ hoorden, meteen aan mensen op straat. Niet aan mensen die eigenlijk nog in een huis leven. Maar nu weten we dat we deze mensen ook als daklozen kunnen beschouwen. Ze hebben misschien wel een dak boven hun hoofd, maar ze hebben geen echte verwarming, geen echt bed. Dus stellen wij ons de vraag of dat veel beter is dan iemand die op straat woont. Het doel van de Sint-Egidius gemeenschap is dan ook deze verstotenen terug te brengen in de maatschappij. Ze trachten voor de zwakkelingen een nieuw leven op te bouwen en ze zo uit de armoedespiraal te halen. De manier van werken is bij iedere situatie verschillend. Ze maken sowieso, voor iedere arme dakloze of arm persoon die wilt, op dinsdag en donderdag een warme maaltijd klaar in hun gebouw. Maar dit is niet het enige! Zo gaan enkele medewerkers langs bij bejaarden die geen zin meer hebben in het leven of ze gaan ’s morgens mensen uit bed halen, wanneer deze niet in staat zijn op tijd op te staan om hun kinderen naar school te sturen of om (eventueel) te gaan werken. De kracht om zich voor al deze kansarme mensen in te zetten halen ze uit het evangelie. Ze hebben dan ook geregeld een gebedsmoment waar ze God vragen om hulp en doorzettingsvermogen bij hun strijd tegen armoede. Onze vierdes
De Sint-Egidius gemeenschap Sinds het bezoek bij de Sint-Egidius gemeenschap, hebben wij een realistischere kijk op ‘armoede bij ons’ gekregen. Het heeft ons doen beseffen dat armoede niet enkel in 3e wereld landen voorkomt, maar ook in ons land. Daar waren wij ons wel van bewust, maar niet in die mate als de Sint-Egidius Gemeenschap ons liet inzien. De verhalen van de Sint-Egidius gemeenschap hebben ons gechoqueerd. We hadden nooit gedacht dat het zo slecht ging met sommige mensen in België. Bijvoorbeeld het verhaal van het meisje dat haar been had verbrand, waardoor haar kleren in haar vel waren gesmolten. Ze durfde niet te gaan zitten in het gebouw van de gemeenschap. Uiteindelijk kwamen de vrijwilligers erachter en ze verzorgden de wonden en deden er verband om. Maar toen een vrijwilliger terug op bezoek ging bij het meisje, had ze het verband niet meer ververst en de wonde was helemaal ontstoken. Dit kwam omdat de moeder niet wist hoe ze iets moest verzorgen. Of het verhaal waar een familie van ongeveer 9 leden in één kamer op één grote matras moest slapen. De matrassen zetten ze in de winter tegen de muur voor extra isolatie, want een verwarming hadden ze niet.
Leuven (door Femke Opdenakker, 3C1) Op vrijdag 23 april 2010 zijn we met het 3 de jaar een kijkje gaan nemen in Leuven. We zijn vertrokken met de bus en aangekomen op de grote markt, waar we al meteen het gemeentehuis hadden opgemerkt. Het was helemaal versierd met beeldhouwkunst. Daarna mochten we de Sint-Pieterskerk bezoeken. Het was een speciale kerk met een apart stukje erbij ‘ De schatkamer’. Daar hebben we ook het schilderij zien hangen ‘Het laatste avondmaal’ van Dirk Bouts. Ook van de kerk zelf hebben we wat geleerd want bij geschiedenis hebben we het nu over gotische en Romaanse kunst. De Sint-Pieterskerk is een voorbeeld van gotische kunst dat konden we zien aan het kruisribgewelf. Het was allemaal heel mooi om te zien. We moesten ook een aantal vragen oplossen. Eens we uit de kerk waren, moesten we zelf op pad gaan om Leuven een beetje te verkennen. En daar begonnen we dan, in het zonnetje liepen we op zoek naar alles. Bij de één lukte dat al wat beter dan bij de ander. Tot kwart voor 12 hebben we van Leuven kunnen genieten er daarna moesten we terug bij elkaar komen om te vertrekken voor een middagje Mini-Europa!
