Dolgelukkig in Abu Dhabi Frans de Waal: mensen zijn net apen
Vrouwenprotest op de universiteit Importdocenten over Nederland
Waar gaat je collegegeld naar toe?
Onafhankelijk magazine van Tilburg University
no. 13 6 juni 2013
02. En passant
Aangezien wij meestal spijkerbroeken dragen en ook ondergoed
Column
De nieuwe wasmachine Mijn vrouw heeft een nieuwe wasmachine gekocht. Het oudje was echt versleten – de wasmachine dus, niet mijn vrouw. Na jarenlang wassen, centrifugeren en spoelen, al die broeken, truien en bloezen, jurken, shirts en sokken, handdoeken, beddengoed en ondergoed, al die denim, katoen, linnen en wol – afijn, het moge duidelijk zijn. En dus kocht mijn vrouw een nieuwe wasmachine, niet eens zo heel erg duur, maar wel super de luxe, state of the art. Wat die machine allemaal niet kan! Nou, hij kan geen koffie zetten. En ook geen tosti’s maken. Maar in wastechnisch opzicht is zo’n beetje alles mogelijk. De machine heeft meer programma’s dan er op een gemiddelde avond op tv te zien zijn. En zonder reclames tussendoor. Zo is er een keuzeknop speciaal voor spijkerbroeken. En een keuzeknop voor ondergoed. Reuze handig aangezien wij meestal spijkerbroeken dragen en ook ondergoed. Ook is er
Erik-Jan Broers is docent aan de rechtenfaculteit. Lees zijn blogs op UniversOnline.
tributen die betrekking hebben op de afstuderende dame. Een fles rode wijn, Vans schoenen, condooms, paracetamol, topje met panterprint en een oude gele Eastpak. Uiteraard ontbrak het Balaganlied niet bij deze gebeurtenis.
Tips? Mail de redactie:
[email protected]. Tweeten kan ook: twitter.com/ universtweet.
Luieren & Studenten Studenten houden van luieren, dat is zeker. Maar studenten houden ook van iets anders, namelijk zonnen. Het heeft even geduurd, maar de zonnestralen beginnen zich nu toch af en toe te vertonen. Een uitgelezen mogelijkheid voor studenten om hun echte passie te laten zien: uitgestrekt met je gezicht in het zonnetje en je tas als hoofdsteun.
Afstuderen & Balagan Als een van haar leden afstudeert, gaat dat aan damesdispuut Balagan (Plato) niet onopgemerkt voorbij. Traditiegetrouw hijsen ze afstudeerders in een bonte outfit en zetten ze op een riksja. Natuurlijk is die fiets dan ook versierd met at-
Univers 6 juni 2013
een knop voor sportkleding. Niet dat wij een sport beoefenen, maar we overwegen wel het te gaan doen, om de machine optimaal te kunnen benutten. Ik heb trouwens altijd al graag willen schaken, dus dat komt mooi uit. O ja, er is ook nog een knop speciaal voor babykleding, maar die heb ik afgeplakt met tape want ik ben nogal bijgelovig. En wat ook handig is: de nieuwe wasmachine is zo slim dat hij zelf een en ander instelt of corrigeert wat betreft wastijd en graden en zo. Kortom, een aanwinst voor ons huisgezin. Mijn vrouw was echt in haar nopjes. Liefdevol sloeg ze haar armen om mij heen. Dat maakt voor jou de was een stuk makkelijker, lieverd, zei ze.
Zon & parasol Vraagje. Wat doe je na een winter die de gemiddelde student heeft veranderd in een albino, maar ineens schijnt de zon en deelt hij gratis warmte en vitamine D uit? Oh, en je hebt een vol terras. Met klanten erop. Dus nou, wat doe je dan? Je zet drie megaparasols op! Esplanade doet het en wij vragen ons af: waarom??
Inhoudsopgave .03 Colofon
08.
Adres Postbus 90153 5000 LE Tilburg
[email protected] www.universonline.nl Basisontwerp Unit20: Yoe San Liem en Maud van Velthoven Cover Bas van der Schot (voor) Dolph Cantrijn (achter) Druk PrismaPrint Advertenties
[email protected] Uitgave Univers is het driewekelijks onafhankelijk magazine van Tilburg University Volgende editie Univers 14 verschijnt op 27 juni 2013 Redactieraad Annemarie Hinten (voorzitter), Jasper Haenen, Marcel Zeelenberg, Antony Pemberton, Jos Straathof (Walther Verhoeven, adviseur) Dit nummer is gemaakt door Francine Bardoel, Erik-Jan Broers, Marlies de Brouwer, Dolph Cantrijn, Andrew Cartwright, Gerrie van Dooren, Adrian van den Eerenbeemt, Susanne Finken, Mara Gelderblom, Luuk Koelman, Sonia Kolasinska, Charles Peter, Jane Peijen, Iris Scherphof, Bas van der Schot, Tim Staps, Bart Smout, Mathijs Sukel, Puck van Tilburg, Machtelt de Vries, Malini Witlox, Esra van der Wolk, Zoë-Amber Wolters.
11.
23.
Mara Gelderblom maakt de fotoreportage voor de Pics (pagina 6-7)
Altijd luister ik muziek. Als ik naar mijn werk ga, naar college, naar Univers. Maar ook als ik naar de stad fiets, mijn hond uitlaat, als ik net wakker ben en vlak voordat ik ga slapen. Altijd. Het leek me dus niet moeilijk, twaalf mensen op de foto zetten terwijl ze naar muziek luisteren. En dat was het ook niet. Maar ik kon me wel verbazen over alles wat er geluisterd werd, van Beethoven tot William Fitzsimmons en van U2 tot Satin Jacket. En soms ook over de luisteraar, van wie je die muzieksmaak niet verwacht. Het is jammer dat er geen plek is voor alle foto’s, maar op mijn telefoon zat nog ruimte genoeg voor muziek. Met de nadruk op zat. Mijn stage is bijna klaar, maar naar de nieuwe muzieklijst ga ik nog lang luisteren.
08.
Passion, Fear & Faith
18.
Capitalism & democracy
04. Buzz
Alumni Pieter Neijs maakt bliksemcarrière. Hij is
Emeritus professor Theo van de Klundert was
06. Pics
pas 28 jaar en werkt nu al voor een van de groot-
thought by founding father Martinus Cobbenha-
08. Passion, fear & faith
ste investeringsmaatschappijen in de wereld. In
gen. Who can say that? The man is sixty years of
Abu Dhabi. ‘Filantroop worden zie ik wel zitten.’
history in the make at our university.
12.
Waar gaat je collegegeld naar toe?
20.
Lecturers about the Dutch
Collegegeld, het kost ieder jaar weer dikke kna-
We, the Dutch, have a pretty clear image about
ken. Dus wat gebeurt er eigenlijk mee? Univers
who we are and what we’re able to. But how do
dook in de geldstromen van de universiteit en
you internationals see us? We asked two lecturers
raakte verstrikt in een doolhof van vage ter-
from Italy what it’s like to live and work in our
men, doorverwijzingen en plotseling afgezegde
country.
11. Wetenschap 12. Coverstory 15. Univers 50 16. Lifestyle 18. Science & School 20. International 23. What's in the world
afspraken.
Univers 6 juni 2013
04. Buzz
coördinatie Malini Witlox
Knipoog
;)
Verbod op wereldcup
Nieuws
Bieb volgend jaar tot middernacht open De universiteitsbibliotheek blijft voortaan langer open. In het weekend kunnen studenten zes uur langer studeren per dag en doordeweeks een uurtje langer per dag. De openingstijden worden verruimd na een voorstel daartoe van Fractie SAM. Het gaat om een proef die in september start.
De bieb gaat dan nog steeds op dezelfde tijden open, maar sluit dus later. Studenten kunnen voortaan doordeweeks en in het weekend tot middernacht studeren: eerder werden ze op werkdagen om 23.00 uur buiten de deur gezet en in het weekend om 18.00 uur. Het voorstel van Fractie SAM werd gestaafd door een enquête onder studenten. Daaruit bleek dat 55 procent van de 131 ondervraagde studenten niet tevreden is over de openingstijden in het weekend. Fractie Front voegde toe dat buitenlandse studenten gebaat zijn bij een latere sluiting van de universiteitsbibliotheek op werkdagen. De afdeling LIS (Library and IT Services) bracht de gemiddelde bezettingscijfers van de bibliotheek voor het jaar 2011-2012 in kaart. Zondagavond is klaarblijkelijk de drukste avond in de universiteitsbibliotheek: één uur voor sluiting waren er gemiddeld 214 (van de 562) PC’s bezet. De LIS onderzocht ook of er periodieke schommelingen waren – of er sprake was van een hogere bezetting tijdens bijvoorbeeld de tentamenperiodes. Er werden wel schommelingen geconstateerd, maar deze waren niet groot genoeg om afwijkend beleid te verantwoorden. De LIS adviseerde het CvB om geen onderscheid te maken tussen periodes. Vrijdagochtend is – logischerwijs – de rustigste periode: een uur na opening waren er 77 studenten aan het studeren.
Verbeter de wereld, begin bij de koffie. Bij de plastic bekertjes uit de automaat. Je hebt ze maar even nodig, en daarna is het voor altijd afval. Nodeloos afval, vindt studentenvereniging Enactus. Neem je eigen beker mee, spaar de aarde en bespaar jezelf ook nog eens zeven cent per kopje koffie. Met hun Cups Up campagne – inclusief speciale plastic beker met slobberdeksel – hopen ze studenten en medewerkers om te krijgen. Lofwaardig, zo’n initiatief om ons allen te bekeren tot milieuvriendelijk bekeren. Die bekers werden de afgelopen weken uitgevent in de mensa en de bibliotheek. Milieureddend, geldbesparend en met een bon voor vijf gratis koffie. Wat wil je nog meer? To boldly go where no one has gone before, natuurlijk. Die Cups Up-beker de bibliotheek in meenemen. Even navragen: en ja, het mag. Op 23 mei brengt het campagneteam juichend het brekend nieuws: onze beker met slobberdeksel mag als enige de bieb binnen! En de verwarring begint. Twitter eist opheldering: wel koffie, waarom dan geen flesjes cola? @UvTLIS geeft antwoord: ‘de zuurgraad in frisdranken is dodelijk voor apparatuur. De suiker doet ook wel iets.’ Op Facebook komen daarna berichten binnen over bekervisitaties door beveiliging in de bibliotheek. Wat zit er in die beker? Water kan, koffie blijkt nog steeds een no-no. Vragen, vragen, vragen, maar wie geeft uitsluitsel? Het is Ine Appels die namens LIS de beker definief verbiedt: geen koffie, geen bekers, alleen water in flesjes mag met de student de bieb in. De Cups Up club zelf zit met de kwestie in haar maag en probeert alsnog een biebvisum voor hun beker te krijgen. Ondertussen is met Cups Up wél de Nationale Competitie van Enactus Nederland voor het beste project gewonnen. De Tilburgse beker gaat nu in september in Mexico meedingen naar de Enactus wereldcup.
Studeren wordt duurder door het sociaal leenstelsel. Bovendien bezuinigt de UvT op bestuursbeurzen. Ik zou sowieso nooit in een bestuur gaan.
Reden voor mij om geen bestuursjaar te doen.
(37%, 53 Votes)
(19%, 28 Votes)
Ik doe toch een bestuursjaar, dat is goed voor mijn cv.
Geen bestuur voor mij, wel commissiewerk als alternatief.
(28%, 41 Votes)
(16%, 22 Votes)
Totaal aantal stemmen: 144 Simone Virdia, masterstudent Sociologie: Ik zou sowieso niet zo snel een bestuursjaar doen. Alleen als het echt goed zou zijn voor mijn toekomst en cv, zou ik het overwegen. Als ik er niks voor betaald krijg, voor dat jaar, dan zou ik het helemaal niet doen.
Maartje Mellema, masterstudent Marketing Management: Ik zou minder snel een bestuursjaar doen daardoor. Studeren is al duur genoeg zoals het nu is, met het sociaal leenstelsel is het gewoon niet meer te veroorloven. Ik heb een bestuursjaar overwogen, maar wil nu fulltime gaan werken. Daar ben ik aan toe.
Ga naar UniversOnline en stem op onze nieuwe poll.
Zesduizend kaartjes aan ‘Lieve Jet’
UniversOnline Univers 6 juni 2013
“Lieve Jet, Ik wil heel graag studeren, mag dat misschien nog? Ik zou werkelijk niet weten waar ik het van zou moeten betalen. Nachten en weekenden werken tussen de colleges door?” Onderwijsminister Jet Bussemaker kreeg zesduizend kaartjes met dergelijke boodschappen.
OV-Kaart toch behouden?
gaan stappen in de Randstad. De nachttrein richting Brabant wordt in ere hersteld. Vanaf 9 juni rijden er nachttreinen in het weekend van Rotterdam en Utrecht naar Eindhoven en tussen Tilburg en Den Bosch.
De nachttrein is terug
Groot verschil in beloning student-bestuurders
Minister Jet Bussemaker (onderwijs) bekijkt of ze de ovjaarkaart voor studenten toch kan behouden. Ze had eerder plannen om deze in 2015 te vervangen door een kortingskaart.
Tilburgse studenten kunnen weer probleemloos in het weekend
Er is een groot verschil in de
Buzz .05
Al het gewauwel en gepeins ten spijt
ff bellen
met Aurélie Lemmens Aurélie Lemmens, professor Marketing aan de UvT, is één van de 86 toponderzoekers in Nederland die een Vidi-subsidie krijgt toegewezen. Zij krijgt 800.000 euro om vijf jaar onderzoek te doen met een PhD. Wat ga je onderzoeken? “Ik heb marketing altijd interessant gevonden, maar niet alleen om te zorgen dat bedrijven veel geld gaan verdienen, het moet ook nuttig zijn voor de maatschappij. Er zijn veel innovaties - producten en technologieën - die een meerwaarde voor de maatschappij hebben, maar nog niet gebruikt worden. Mijn onderzoek richt zich op die innovaties. Ik ga bekijken hoe je via, in marketingtermen, het gebruik van seeding strategies een nieuw product populair maakt. Dat houdt in dat men-
sen en bedrijven met veel invloed ertoe worden aangezet een product te gaan gebruiken.” Wat voor producten wil je gaan bekijken? ‘Het concept van seeding strategies om innovaties te verspreiden, kun je op alle producten en diensten toepassen. Er zijn meerdere voorbeelden van innovaties die maatschappelijk gezien positief zijn. Denk aan het vaccin tegen baarmoederhalskanker. Hier wordt nog maar heel weinig gebruik van gemaakt door jonge meisjes. Seeding strategies zouden hier een verschil in kunnen maken. Een ander voorbeeld waarbij het van pas kan komen is groene technologie, zoals zonnepanelen.’
Proost
De jongere acht Prijzen, prijsjes, benoemingen, subsidies, schouderklopjes en veren in de reet; het academische wereldje zit er vol mee. Univers licht er de mooiste uit.
Column
Zwanenzang Altijd al gewild: woorden schrijven waarvan de betekenis pas waarde krijgt na mijn eigen sterfdatum. Want, zoals Michael Jackson ooit zei: this is it. Mijn dood als columnist. Mooie jaren waren het. Eens in de zoveel tijd een podium krijgen om te provoceren, irriteren of je mening ventileren te is immers niet iedereen gegeven. Twee absolute hoogtepunten heb ik gekend: een verhaal over schijnsolidariteit waarbij ik betoogde mijn geld liever uit te geven aan een paar nieuwe schoenen dan aan een tsunami in Japan en een stuk waarin ik het studentikoze ontgroeningsritueel op de hak nam. Ondanks een eis tot rectificatie en wat dreig-smsjes van mannen met te veel gel in hun haar bleken mijn pogingen tot choqueren echter ook geen blijvende impact te hebben gehad. Het dieptepunt was toch wel een verhaaltje over menselijke uitwerpselen die stonken naar popcorn. Bij gebrek aan inspiratie moest er immers ook geproduceerd worden. Lang heb ik me afgevraagd wat ik nou echt graag zou willen zeggen op mijn sterfbed. Heb ik nog een laatste welhaast mythisch boodschap of is dat te pretentieus? Moet ik nog mensen bedanken? Zouden de tranen rijkelijk vloeien? Niks van dat alles. Ik sterf zoals ik hoor te sterven. Al het gewauwel en gepeins ten spijt; uiteindelijk kon ik maar één woord vinden wat de essentie van mijn einde naar tevredenheid uitdrukt: Stilte.
Felicitaties, maar vooral aanmoedigingen gaan deze keer naar de Wouters van Vidar. Wouter Borghs en Wouter Wilthagen zijn beiden geselecteerd voor het WK roeien onder 23 in het Oostenrijks Linz. Na een selectieweek van de roeibond begin mei, werden ze uitgekozen voor de acht (SB8+), de Jong Oranje-versie van de Holland Acht. Ze worden zelfs begeleid door twee andere Vidraten, Joeri Bruschinski en Irmo Vreeburg. Met de champagne zullen we nog maar even wachten, ze zijn natuurlijk vol in training, maar hopelijk zal die na de finale op 28 juli des te rijker vloeien.
Luuk Eliëns is student Liberal arts. Dit is zijn laatste column. Wie hem wil blijven lezen gaat naar www.dubido.nl
Tweets
beloning die student-raadsleden bij de verschillende universiteiten krijgen. De vergoeding loopt uiteen van 160 euro per maand tot 625 euro per maand. De verschillen tussen HBO en universiteiten zijn nog groter, zo blijkt uit onderzoek van de LSVb.
Tot zover het oude nieuws. Elke dag vers nieuws? Ga naar UniversOnline!
Docenten die nooit klagen, colleges die iedereen behagen. Algemene cultuurwetenschappen is top, dus visitatie-commissie, kom maar op! #uvt @orelievhs op 29 mei
Boetebeleid #UvT motiveert niet om op tijd in te leveren: “U bent wel te laat, maar minder dan 10 dagen, dus dat heeft geen gevolgen.” @nielskarsten op 27 mei
Vandaag tweede dag op rij dat er in D kleine Sith Lords rondliepen... #uvt #spookyshit @JustSkip_ op 23 mei
Van de week zag ik Antoine Bodar al voorbij rennen, nu komt mr. Gerard Spong langs lopen. De #UvT BN’er teller voor deze week staat op: 2 @studystore_UvT op 22 mei Univers 6 juni 2013
06. Pics
fotografie Jane Peijen tekst Mara Gelderblom
Wat luisteren jullie?
Aaron Broekhuijsen (21), rechten luistert Crystal Castle – Pail Flesh
Rachelle van Santen (19), psychologie luistert Don Omar – Dile
Tapulanga Vermolen (19), studeert volgend jaar recht luistert Satin Jacket – You make me feel good
Harm Donkers (19), Econometrie luistert Fall Out Boy – Save Rock ’n Roll
Univers 6 juni 2013
Jeroen Oosterwijk (19), personeelswetenschappen luistert Eminem – Beautiful
Margarita Emelianova (22), studeert communicatie luistert Lily Allen – Smile
Pics .07
Sondos Yazdandad (28), doet taalcursus Engels luistert Michael Jackson – You are not alone
Jettie Hazelzet (21), master ondernemingsrecht luistert U2 – Magnificent
Ozham Ozcelik (23), management luistert Beethoven
Roel Schoevaars (21), rechten luistert James Vincent McMorrow – Higher love
Mourad Messaoudi (26), International Business Law luistert William Fitzsimmons – Further from you
Fitra Kurniati (22), IBA Luistert Oasis – Stay Young
Univers 6 juni 2013
08. Passion, fear & faith
De plusjes waren al snel in de meerderheid
Univers 6 juni 2013
Passion, fear & faith .09
tekst Bart Smout fotografie Dolph Cantrijn
Dolgelukkig in Abu Dhabi Voor twee weken is hij in Nederland. Om familie en vrienden te bezoeken. Daarna reist hij weer terug naar Abu Dhabi. TiU-alumnus Pieter Neijs is pas 28 en werkt nu al voor een van de grootste investeringsmaatschappijen ter wereld. “Het is normaal dat je hier op stap gaat in 5-sterren hotels.”
P
ieter Neijs was vroeger niet het soort kind dat begon te jammeren om papa en mama tijdens logeerpartijtjes. Van heimwee heeft hij nooit veel last gehad. En dat is maar goed ook want sinds acht maanden woont Neijs in Abu Dhabi, de hoofdstad van de Verenigde Arabische Emiraten. Een grote stap voor iemand die is geboren en getogen in Tilburg. Abu Dhabi: een stad vol wolkenkrabbers en luxueuze shoppingmalls in een woestijnland dat meer olie heeft dan zandkorrels. Aan welvaart geen gebrek. Begin 2012 werd Neijs benaderd door een headhunter voor een functie bij het staatsinvesteringsfonds van Abu Dhabi. Geen slechte aanbieding voor iemand die nog geen drie jaar geleden zijn master Law & Management heeft behaald aan Tilburg University. Tijdens zijn studie werkte Neijs al voor ING Investment Management. Vervolgens ging hij aan de slag bij ING Real Estate Investment Management, dat later werd overgenomen door CBRE Global Investors. Al die tijd droomde hij van een avontuur in het buitenland. Zonder twijfel ging hij op het aanbod in. Neijs: “Ik was eerder op vakantie geweest bij een vriend van me die in Dubai woonde. De regio beviel me wel. Toen ik benaderd werd heb ik alle plusjes en minnetjes afgewogen. De plusjes waren al snel in de meerderheid.” Na een strenge selectieprocedure en een week vol interviews in Abu Dhabi kreeg Neijs ruim een half jaar later een functie aangeboden. Hij mocht aan de slag op de Investment Services afdeling van de Abu Dhabi Investment Authority (ADIA), waar hij advies zou geven over financiële toezichtwetgeving en corporate governance. Een paar weken later nam Neijs afscheid van familie en vrienden en stapte op het vliegtuig. Na een reis van zeven uur kwam hij aan op Abu Dhabi International Airport. Je komt aan in een volkomen vreemd land. Werd je besprongen door een cultuurshock? “Je zou denken: je gaat naar een Arabisch land, daar is het honderdtachtig graden anders. Maar de mensen waarmee je werkt zijn voor een groot deel Westerlingen. En ook de mensen van lokale komaf waar je mee werkt zijn vaak afgestudeerd op Westerse universiteiten. Dus in die zin is er veel herkenning. Maar ja, je loopt natuurlijk wel tegen dingen aan die anders zijn. Waar ik
Pieter Neijs (1984) is geboren en getogen in Tilburg. Van 2006 tot 2010 studeerde hij Law & Management aan Tilburg University. Tijdens zijn studie volgde Neijs zomercolleges aan Harvard University en de University of California, Berkeley. Na het behalen van zijn masterdiploma maakte Neijs een bliksemcarrière bij ING Investment Management en CBRE
het meeste aan moest wennen is de grote kloof tussen rijk en arm. Je hebt een groep hoogopgeleide mensen die Abu Dhabi worden binnengehaald en een luxe leven leiden. Tegelijkertijd zijn er veel arbeiders uit nabijgelegen landen die een dienstverlenende taak hebben. Als Nederlander ben je toch opgegroeid met het idee dat iedereen gelijk is. Dan moet je er wel even aan wennen dat deze mensen zich vrij nederig opstellen en het naar Nederlandse maatstaven niet altijd even goed hebben. Toch heb ik daar in Abu Dhabi op een andere manier naar leren kijken.” Leg eens uit. “Laatst sprak ik bijvoorbeeld met een Pakistaanse taxichauffeur. Als die vertelt wat hij verdient dan is dat een schijntje naar Nederlandse maatstaven. Toch was die man blij om in Abu Dhabi te werken. Want wat hij daar verdiende was een veelvoud van wat hij in Pakistan verdiende. Waardoor hij bijvoorbeeld zijn kinderen naar de universiteit kon sturen. Het is dus in mindere mate, maar ook hij profiteert van de rijkdom van Abu Dhabi.” Hoe groot is het gemis van familie en vrienden? “Het is goed te doen, eerlijk gezegd. Mijn familie komt regelmatig op bezoek en ik reis af en toe naar Tilburg. Daarnaast communiceer ik veel via Skype. Eigenlijk heb ik het idee dat de afstand niet zo veel uitmaakt. Ik bedoel: veel mensen zien hun beste vrienden maar weinig vanwege hun drukke bestaan, ook al wonen ze slechts een paar straten verder.” Was het moeilijk om nieuwe vrienden en kennissen te maken? “Tachtig procent van het bedrijf bestaat uit expats. Dat betekent dat iedereen in hetzelfde schuitje heeft gezeten. Een groot deel daarvan zelfs recent, want veel mensen werken nog niet zo lang bij ADIA. In die eerste weken kreeg ik veel tips en werd ik meteen uitgenodigd voor allerlei feestjes. Zo bouw je makkelijk een nieuwe vriendengroep op. Je hebt in Abu Dhabi veel jonge mensen die zich daar vestigen om een interessante stap te maken in hun carrière en te genieten van het goede leven. Daar willen ze je graag bij betrekken.” Hoe ziet dat eruit, het goede leven? “Uitgaansgelegenheden zijn hier luxer dan in Nederland. Dat heeft ermee te maken dat alleen hotels een vergunning hebben Global Investors. Negen maanden geleden werd hij gescout door een headhunter en vertrok hij naar Abu Dhabi, waar hij tegenwoordig werkt voor de Abu Dhabi Investment Authority (ADIA). Neijs heeft een vriendin, maar geen kinderen.
Univers 6 juni 2013
10. Passion, fear & faith
Ik ben altijd al koppig geweest, koppig maar goedgehumeurd om alcohol te schenken. Aangezien vrijwel alle hotels in Abu Dhabi vijf sterren hebben, ga je dus vaak op stap in een chique loungesetting waar je hier in Tilburg eerder naar een bruine kroeg gaat. Voor een Nederlander klinkt dat extravagant, maar hier is dat heel normaal. Arbeid is goedkoop in Abu Dhabi, dus je ziet veel mensen die hulp hebben in de huishouding. En ja, het is er altijd mooi weer. Soms is het te heet, maar omdat het hier zo modern is kun je je altijd verschuilen in luchtgekoelde shoppingmalls. Daarnaast woon ik in een appartement aan een haven, met uitzicht op zee. Dat is lekker thuiskomen.” Botst die Westerse levensstijl niet met de lokale moslimcultuur? “Zolang je respectvol bent tegenover de lokale cultuur is er niets aan de hand. In Abu Dhabi lopen veel vrouwen gesluierd rond, maar dat hoef je als Westerse vrouw niet te doen. Wel wordt er gefronst wanneer je als vrouw een openbare gelegenheid betreedt in een topje met ontblote schouders. Het zijn dat soort kleine dingen waar je rekening mee moet houden. Je moet bijvoorbeeld ook niet dronken over straat gaan zwalken. Aan de andere kant is het geen probleem wanneer je in een hotel een glaasje teveel op hebt. Kortom: er mag een hoop in Abu Dhabi, zolang je het maar niet teveel in het openbaar doet.” Er moet ook gewerkt worden neem ik aan. Hoeveel vrije tijd houd je eigenlijk over? “Mijn werkgever vindt het gelukkig belangrijk dat je een goede balans hebt tussen werk en leven. Mensen die in de financiële sector in London of New York werken maken vaak tachtig of negentig uur in de week. Hier heb ik een contract voor veertig uur in de week en het is de bedoeling dat ik daar niet teveel overheen ga. Als ik dus om zeven uur ’s ochtends begin kan ik aan het einde van de middag op het strand liggen.” Was het voor jou altijd duidelijk dat je het bedrijfsleven in wilde? “Ja, ik ben vrij ondernemend, houd van zaken doen. Een we-
Univers 6 juni 2013
tenschappelijke carrière is nooit een serieuze optie geweest. Wat trouwens niet wil zeggen dat ik geen wetenschappelijke interesse heb. In mijn vrije tijd bestudeer ik graag kwantumfysica, bijvoorbeeld. Ik ben een groot voorstander van zelfstudie. Op Tilburg University was ik lang niet altijd bij ieder college aanwezig. Ik studeerde liever op mijn eigen manier.” Het klassikale model was niet echt iets voor jou? “Het meeste heb ik toch geleerd door zelfstudie. Door zelf initiatief te nemen. Daarom heb ik ook zomercursussen gevolgd aan Harvard en Berkeley. Daarnaast leerde ik veel door online colleges te volgen en Youtube-filmpjes te kijken, dat soort dingen. Veel topuniversiteiten bieden tegenwoordig cursussen gratis online aan. Ik zou tegen de studenten zeggen: maak daar gebruik van. Volg je interesse. Zo leer je het snelst. Het is misschien wishful thinking, maar ik hoop op een toekomst waarin iedereen gratis toegang heeft tot onderwijs.” Klinkt alsof je een behoorlijk eigenwijs persoon bent. “Ik heb altijd een eigen visie gehad op het leven, ja. En ben optimistisch. Veel mensen hebben gezegd dat ik niet realistisch was in mijn ambities. Dan denk ik: er is maar een manier om te laten zien dat ze ongelijk hebben, en dat is door het waar te maken. Ik ben altijd al koppig geweest wat dat betreft. Koppig maar goedgehumeurd.” Wat gaat de toekomst brengen? “Ik wil op een gegeven moment voor mezelf beginnen. Graag zou ik een succesvol bedrijf op willen bouwen en het financiële succes dat daarmee gepaard gaat willen investeren in een betere wereld. Toen ik op Harvard zat was er een gastcollege van een man die op zijn vijftigste zijn zakenimperium verkocht om daarna filantroop te worden. De rest van zijn leven investeerde hij zijn geld in goede doelen. Dat vind ik een mooie zienswijze. Ja, zoiets zie ik wel zitten.”
Wetenschap .11
tekst Mathijs Sukel fotografie Pierre Fidenci (bonobo), Catherine Marin (Frans de Waal)
Frans de Waal: Bonobo’s
als spiegels van onze ziel Moreel gedrag van mensen komt niet voort uit religie of cultuur, het zit in onze genen. Dat is de belangrijkste conclusie uit het nieuwste boek van Nederlands bekendste primatoloog Frans de Waal. In 2007 werd hij door Time magazine benoemd tot een van de 100 meest invloedrijke wetenschappers. Woensdag 19 juni geeft hij een lezing in Tilburg. In de schouwburg spreekt hij over zijn laatste boek, De bonobo en de tien geboden.
M
ensen dichten dieren graag menselijke eigenschappen toe. Een hond kijkt verdrietig en de kat is chagrijnig. Antropomorfisme, wordt dat genoemd, een woord dat stamt uit het Gieks en letterlijk ‘van menselijke gedaante’ betekent.
Zoeken naar moraal Maar wat als we het eens omdraaien en naar dieren kijken om een ander perspectief op menselijk gedrag te krijgen? Dat is precies wat Frans de Waal doet. De van oorsprong Brabantse wetenschapper (bioloog) is hoogleraar psychologie aan de Emory University in Atlanta en directeur van het Living Links Center van het Yerkes Primate Center in die stad. Al meer dan dertig jaar doet hij onderzoek naar gedrag van primaten, zoals chimpansees, op het gebied van conflictoplossing, verzoening, empathie en de ontwikkeling van moraliteit. De Waal schreef door de jaren heen meerdere boeken over zijn onderzoek en in zijn laatste, De bonobo en de tien geboden, stelt hij dat wie op zoek gaat naar de oorsprong van de moraal, uitkomt bij het dier, bij de aap. Herinnerd u zich nog het moment dat u tot dit inzicht kwam? “Mijn onderzoek gaf geleidelijk aan steeds meer aanwijzingen hiervoor, beginnend met de ontdekking dat apen zich na ruzies met elkaar verzoenen via kussen en omarmen. Boj bonobo’s doen dat met seks. Vanaf dat moment vond ik steeds meer sociaal positieve neigingen.” Conflictoplossing, samenwerking en het delen van voedsel toont volgens u aan dat moraal in de genen van apen, en dus mensen zit. “Precies. Ik ben het niet eens met degenen die bij dieren alleen strijden om het strijden zien. Vaak overleven dieren door samen te werken en in feite is ook de mens een samenwerkend dier. Dit is een thema van een van mijn populairdere boeken Van Nature Goed.”
Frans de Waal
Een aanzienlijk deel van uw onderzoek verricht u in Amerika, een behoorlijk conservatief (gelovig) land. Hoe valt uw laatste boek daar? “Ik heb in feite meer weerstand van de neo-atheisten dan van gelovigen. In mijn boek vraag ik de atheïsten in Amerika, die veel radicaler zijn dan in Nederland, om wat te kalmeren, wat meer te luisteren, meer open te staan voor de grote vragen van het bestaan in plaats van de tamelijk oninteressante vraag of God wel bestaat. Deze milde kritiek is hen in het verkeerde keelgat geschoten.” Uw onderzoek heeft plaats in verblijven die voor chimpansees zijn gemaakt door mensen. Is dat niet van invloed op de resultaten van het onderzoek? “Gevangenschap heeft zeker invloed, maar niet zozeer op de algemene psyche en intelligentie. Een chimp blijft een chimp. Tenslotte beschouwen we mensen die in steden leven ook nog steeds als mensen, terwijl het een volstrekt onnatuurlijke omge ving is. Mijn doel is om na te gaan hoe apen, chimpansees en bonobos, met elkaar omgaan en hun sociale intelligentie toepassen. Hiervoor zijn eenvoudige gedragsproeven noodzakelijk. Maar de resultaten moeten wel altijd met veldwerk vergeleken worden.” U bent van mening dat de mens in essentie geen cynisch en egoïstisch wezen is. Toch gaat het vaak mis, vooral aan de top. Denk aan dictaturen en de perverse prikkels in het financiële systeem. Hoe kan dat? “Net als onze aapachtige verwanten zijn we niet het een of het ander. We zijn niet aardig óf gemeen. Apen kunnen zeer agressief zijn en chimpansees doden elkaar zelfs soms. We zien dus hetzelfde spectrum als bij de mens: van vreselijk altruïstisch tot en met vreselijk competitief en gewelddadig. We beschikken over dit complete potentieel en dat is precies de reden waarom we moraliteit nodig hebben: om ons gedrag in de gewenste banen te leiden.”
Frans de Waal geeft op woensdagavond 19 juni een lezing voor het Science Cafe in de Tilburgse Schouwburg. Ter gelegenheid van het 10e lustrum van de School of Social and Behavioral Sciences (TSB) kunnen medewerkers en studenten van TSB tot 10 juni een gratis kaartje aanvragen via
[email protected]. De normale entree bedraagt 5 euro, aanvang 20.00 uur.
Bonobo Univers 6 juni 2013
12. Coverstory
tekst Susanne Finken en Marlies de Brouwer illustratie Bas van der Schot
Waar gaat je collegegeld naar toe? Waar gaat ons collegegeld naar toe? Simpele vraag, simpel antwoord. Of toch niet? Twee studenten datajournalistiek namen de universitaire boekhouding onder de loep en raakten verstrikt in een doolhof van vage termen, eindeloze doorverwijzingen, plotseling afgezegde afspraken en mensen die alleen anoniem willen reageren.
In een poll van Univers met 336 stemmers vond 52 % van de lezers dat de universiteit meer geld moest uitgeven aan onderwijs, slechts 11% vond dat er meer geld naar onderzoek moest.
D
e boekhouding van de universiteit, een heet hang ijzer. Zo raakte onze economische faculteit in de rode cijfers en gingen twee onderzoeksinstituten failliet. Efficiency en marktdenken zijn de toverwoorden. Aan de andere kant is er verzet tegen de universiteit als bedrijf. “De colleges van bestuur runnen ‘hun’ instelling als een commercieel bedrijf”, kopte de Groene Am-
sterdammer, en wijdde daarna uit over het gebrek aan vrijheid in onderwijs en onderzoek. De NRC schreef maar liefs vier artikelen over de opstand tegen het neoliberalisme op de Vrije Universiteit in Amsterdam. Daarom vroegen studenten datajournalistiek Susanne Finken en Marlies de Brouwer zich af: waar gaat ons collegegeld naar toe en hoe is de verhouding onderwijs en onderzoek?
De richtlijnen In 2011 is een nieuwe vorm van financiering voor het Hoger Onderwijs ingesteld. Er is nu een direct verband tussen de inspanningen die de instelling levert voor het onderwijs, het aantal ingeschreven studenten en de financiering van de instelling. “Dit vermindert verkeerd strategisch gedrag. De nieuwe bekostigingssystematiek, samen met het vernieuwde accreditatiestelsel en de prestatieafspraken die in 2012 zijn gesloten met de instellingen, bevorderen de kwaliteit van het hoger onderwijs en onderzoek”, aldus minister Jet Bussemaker onlangs in de beantwoording van Kamervragen. Prof. Dr. Chris Lorenz (VU) reageerde tijdens een congres met de stelling: “De onderwijsminister en universiteiten beloven niet de onderwijskwaliteit te verhogen, maar de onderwijsefficiency. Sneller diploma’s voor minder geld”. De hoeveelheid geld die een faculteit ontvangt is afhankelijk van verschillende factoren, zoals het aantal studenten, het aantal diploma`s en het aantal promoties. “Dit is een gevolg van de vertaling van het externe model naar het interne model (externe verdeelmodel=overheid, intern=universiteiten, red.)”, volgens Henk van Gerwen, beleidsadviseur Planning en Control. De universiteit ontvangt een deel van haar geld op
Univers 6 juni 2013
basis van het aandeel ingeschreven studenten en behaalde diploma`s. Dit wordt ook toegepast op verdeling van het geld over de faculteiten. Wanneer een faculteit meer studenten heeft dan een andere faculteit ontvangen zij meer geld. “Het resultaat is dat het verdeelmodel van de universiteit een verandering doormaakt en daarmee de verdeelmodellen van de faculteiten. Dit zou voordelig kunnen zijn voor het onderwijs en dus voor de studenten”, zegt Henk van Gerwen. Bij het onderzoek bleken de faculteiten er eigen begrotingen op na te houden, zonder dat de universiteit deze controleert. Je kunt dus niet vaststellen of er echt sprake is van “verminderd verkeerd strategisch gedrag”, zoals de minister het uitdrukte. Transparant is het systeem in ieder geval nog niet.
Coverstory .13
Niet transparant ‘Doelen behalen’ staat centraal in het nieuwe model. De faculteiten hebben afspraken met de universiteit en de universiteit heeft prestatieafspraken met de overheid. De faculteiten ontvangen geld van de universiteit om hun doelen te behalen vanuit het strategisch plan. De universiteit controleert alleen of de doelen zijn behaald. Er wordt niet gecontroleerd op welke manier zij het geld uitgeven. Op deze manier is het strategisch plan belangrijk, omdat dit de enige manier is om de faculteiten te controleren. “Gedurende het jaar worden de faculteiten gecontroleerd door het College van Bestuur. Op deze manier kan er nog op tijd bij worden bijgestuurd”, volgens Henk van Gerwen. De vraag is natuurlijk: hoe scherp worden de doelen in het strategisch plan gesteld. Een doel als: “verbeter de internationale positie” is natuurlijk nauwelijks meetbaar. Gaat het meeste geld nu naar onder-
wijs of onderzoek? Dat bleek de meest gevoelige vraag. De definities zijn niet helder en het is erg lastig om een onderscheid te maken tussen onderwijs en onderzoek. Sommige werknemers werken 100 procent van hun tijd aan onderzoek of onderwijs. Sommige werknemers werken 60 procent van hun tijd aan onderwijs en de overige tijd aan onderzoek. Het is duidelijk hoeveel geld de universiteit ontvangt en hoe zij dit geld intern verdeelt. Maar de universiteit is niet transparant waaraan het geld daadwerkelijk wordt gespendeerd. Daarnaast is er geen consensus over de weergaves van begrotingen; elke faculteit hanteert een eigen weergave. Hierdoor wordt niet duidelijk of het geld wordt besteed aan onderzoek of onderwijs. Het maakt de universiteit ook niet uit waaraan de faculteiten hun geld besteden. “Als de doelen maar worden behaald. De
uitkomsten zijn het belangrijkste”, zoals Henk van Gerwen zegt. Het strategisch plan is dus het enige controlemechanisme dat druk uitoefent op de uitgaven, en daarmee de uitkomsten, van de faculteiten. De doelen uit het strategisch plan worden dus heel belangrijk. Het is erg moeilijk om weer te geven of ‘ons geld’ besteed wordt aan vooral onderwijs of vooral aan onderzoek. Beiden gaan hand in hand op een universiteit. De faculteiten mogen zelf beslissen waaraan zij hun geld uitgeven, zolang zij hun doelen behalen die zij hebben afgesproken met de universiteit in het strategisch plan. Er is wel controle op de onderwijsoutput (diploma's, promoties) want dat levert geld op. Er is geen controle op de hoeveelheid geld die het onderwijs ìn gaat. En dat is toch gek binnen een bureaucratisch bedrijf als de universiteit. →
Doelen uit het strategisch plan moeten meetbaar worden
Univers 6 juni 2013
14. Coverstory
infographic Machtelt de Vries
Waar gaat je collegegeld naar toe?
Wie hanteert het verdeelmodel van de universiteit? Faculteiten De universiteit hanteert de verdeling 35- ten worden gedaan die gericht zijn op de intensivering van het onderwijs. 65 (35 onderwijs) om het geld te verde len over de faculteiten. Welke verdeling TSH hanteert de verdeling 50-50. hanteren de faculteiten zelf? Volgens TSH is er een “nieuwe manier van denken binnen de universitaire wereld”. “Wanneer wij vroeger iemand TSB hanteert het verdeelmodel van aannamen, werd er gekeken naar de de universiteit. Een verschil is dat zij hoeveelheid papers hij/zij had gepuandere factoren onderbrengen bij onbliceerd en hoeveel boeken hij/zij had derwijs en onderzoek. Op deze manier geschreven. Nu wordt er ook gekeken zorgt TSB ervoor dat de verdeling 60-40 naar de onderwijstechnieken van de is (60 onderwijs). Volgens TSB “hoort persoon”, volgens de controller van TSH, onderwijs gerelateerd onderzoek bij Leen Jacobs. onderwijs, omdat dit wordt verdiend met onderwijs (diploma`s)”. Het budget Binnen TST wordt het geld verdeeld op onderwijs wordt vooral uitgegeven basis van projecten, die zijn vastgesteld aan de loonkosten van de werknemers. in de agenda van de Faculteit. De direcDaarnaast kunnen er specifieke projec-
Univers 6 juni 2013
teur bedrijfsvoering van TST, Ada van der Velden, vertelt: “Onze werknemers zijn 50 procent van hun tijd bezig met onderwijs, 40 procent aan onderzoek en 10 procent aan overige taken. Hierdoor besteden onze werknemers in verhouding meer tijd aan onderwijs”. Het verdeelmodel van TiSEM ondergaat een verandering waardoor geen informatie naar buiten kan worden gebracht, omdat het bestuur nog geen beslissing heeft genomen, zoals directeur Van Essen mededeelde via de mail. TLS heeft geen informatie gegeven. Een afspraak voor een interview werd afgezegd.
Univers 50 .15
tekst Francine Bardoel fotografie Persbureau van Eijndhoven
Censuur door schaamte Univers bestaat 50 jaar, daarom in elk magazine van de vijftigste jaargang een nostalgische terugblik.
V
rouwen waren op de hogeschool altijd in de minderheid, maar daar kwam in de late jaren ‘70 een einde aan. Ze namen de universiteit stormenderhand in en hadden ideeën die botsten met de rooms katholieke traditie van de hogeschool. In december ’78 werd de tentoonstelling ‘Vrouw, gezin, arbeid’ in de hal van Cobbenhagen ingericht, voor een congres dat later zou volgen. Een gordijn van rode bh’s en een vitrinekast met maandverband bezorgden het Kollege van Bestuur echter rode oortjes en bestuurssecretaris Hopman besloot de tentoonstelling te verwijderen. Dat schoot in het verkeerde keelgat van de vrouwen op de
hogeschool. Kreten als: ‘maandverband en beha’s mogen op de hogeschool (nog) net gedragen worden maar niet vertoond’, ‘paternalisme en moralisme’, en het lied ‘In deze heilige hallen wordt niet gemenstrueerd, in deze hallen wordt gecensureerd’, vlogen in de rondte. Tijdens de plenaire universitaire vergadering zaten de vrouwen met maandverband voor hun mond en tampons in hun oren op de publieke tribune. Het vrouwenprotest bereikte het hele land, en het thema werd breder getrokken naar de feminisering van de vakbond en het recht op gelijke beloning. Het Kollege van Bestuur liet zich wijselijk niet zien tussen alle boze vrouwen op het congres. Tilburg was weer even het middelpunt van de wereld, het congres wordt gezien als een opleving van de Tweede Feministische Golf in Nederland. Een belangrijke conclusie was dat werkende vrouwen niet gezien mochten worden als klapstoel van de economie.
Heb je zelf mooi beeldmateriaal of suggesties voor deze rubriek? Laat het ons weten via
[email protected].
50 Univers 6 juni 2013
16. Lifestyle
coördinatie Francine Bardoel
Al die jonge, lieve meisjes, ze ademen onschuld
I-con
Niet boven Texel Kledingstijl? Casual chic, basics met nettere jasjes. Maar ik draag ook gewoon sneakers hoor. Van alles wat dus.
Column
Studeren is investeren Ik weet niet of het met Jet Bussemaker en haar bezuinigingen te maken heeft, maar ik lees hier een interview met twee studentes die in een seksclub op de Veluwe werken. Tachtig euro netto per uur verdienen ze. Geef ze eens ongelijk. Als je toch al one night stands hebt, kun je het net zo goed betaald doen. Werken in een seksclub, je moet het natuurlijk wel kunnen. Je lichaam, die heilige tempel, zomaar even in bruikleen geven aan een dikbuikige trucker op witte sokken. Dan ben je pas echt gemotiveerd voor je studie! Met dat beeld voor ogen heb ik deze week een aantal keren een wandeling gemaakt over de campus van de Universiteit van Tilburg. Het zweet brak me uit. Al die jonge, lieve meisjes, ze ademen onschuld. Maar nu weet ik beter. Overdag wonen ze als Madelief van de Pas een symposium bij over het empirisch ideaal van de zuivere wetenschap. Maar ’s avonds heet diezelfde Madelief van de Pas opeens Dacy Drilling. Op hoge hakken en nylons vindt ze zichzelf terug onder de soepel stotende heupen van een vertegenwoordiger in mengkranen. Dampend van het zweet duwt hij zijn tong in haar mond, kneedt haar borsten als brooddeeg. Dit is het dus, denkt Madelief van de Pas: studeren is investeren. Ze spreidt haar benen en zucht eens als na drie stoten de ontlading volgt. Luuk Koelman is columnist voor Univers
Wat moet van de Nederlandse televisie? SBS. Echt alle programma’s van die zender zijn bagger. Sterren Springen op Zaterdag bijvoorbeeld en al die andere slechte talentenshows, stop daar gewoon mee. Slechte eigenschappen? Ja die heb ik wel een aantal. Ik rijd te hard met mijn auto, ik kan niet op tijd komen. Dat laatste gaat wel steeds beter, maar ik moet mijn tijd goed inplannen. Voordat ik dood ga wil ik nog... Parachutespringen boven Australië. Gewoon voor de kick, maar niet ergens boven Texel ofzo.
Kim Mes (24), premaster Interculturele Communicatie
Favoriete vakantieland? Dat moet ik nog ontdekken, maar het liefste ga ik toch naar Indonesië, naar familie.
Discoganger of kroegtijger? Kroeg vanwege de gemoedelijkheid. Heel de avond gezellig borrelen.
Favoriete automerk? Als ik geld zou hebben dan zou ik echt een Porsche Panamera Turbo kopen.
Sociaal leven/studie/werk, gaat het samen? Nee, dat gaat niet samen. Om daar een balans in te vinden vind ik moeilijk. Met werkende vriendinnen is het moeilijk plannen om elkaar weer te zien.
Lekkerste eten? Indonesisch, rendang. Maar ook goede sushi.
Trendspotting
Scheer je (haar) weg Wat zijn de laatste trends op de Tilburgse campus? Univers zit bovenop alles wat hip & happening is. Deze keer: de gelkuif.
Univers 6 juni 2013
Sta je weer zuchtend voor de spiegel op je zoveelste bad hair day? Dé mannentrend voor deze zomer is een gelkuif met gemillimeterde zijkanten. Het liefst met een strakke scheiding ertussen, zoals ook voetballer Pelle dat heeft. En laten we eerlijk wezen, wie wil er nu niet vergeleken worden met deze Italiaanse voetbalgod? Draagbaar voor jong en oud, hip of niet. Enig nadeel is dat je met die korte zijkanten om de haverklap bij de kapper zit om het bij te laten werken. Een duur geintje dus. Maar wie mooi wil zijn, moet in de buidel tasten...
Lifestyle .17 Game Wè nou?
Ontboeken Amerikaanse tieners zeggen massaal hun Facebookaccount op en beginnen opnieuw op Twitter. Wè nou? ging de campus op en vroeg aan de studenten waarom zij hun account zouden deleten. ‘Ik heb zowel Facebook als Twitter, maar Twitter gebruik ik niet. Ik zou Facebook niet wegdoen, dat gebruik ik om mijn vrienden en familie te kunnen zien. Zo voel ik me nog met hen verbonden.’ Saliha Akbas (23), Psychologie ‘Ooit had ik Facebook al verwijderd, want het werd net als roken; ik ging het op ieder dood moment doen, terwijl er belangrijke dingen te doen waren. Maar iedereen om me heen heeft het, ik gebruik het nu ook weer voor mijn studie, want een Facebookgroep is makkelijker bij te houden dan mail.’ Pim Belder (19), Rechten ‘Ik heb Facebook nodig voor school, maar eigenlijk wil ik het niet meer. Er gaat veel te veel tijd in zitten. Ook word je in de gaten gehouden, alles wordt opgeslagen als je iets liked.’ Ceren Abacioglu (22), Psychologie
Vorm je karakter Draken zijn tegenwoordig weer helemaal hip. Het grote succes van de Elder Scrolls: Skyrim heeft gamemakers blijkbaar geïnspireerd om draken toe te voegen in hun spellen en zo een kaskraker te garanderen. De gameplay van Dragon’s Dogma: Dark Arisen is echter compleet anders dan bij Skyrim, en ook de wereld waarin je je bevindt lijkt in niets op de provincies van Tamriel. Deze speluitbreiding kent geen grootse open vlaktes en prachtige vergezichten. In plaats daarvan word je meegenomen naar ondergrondse grotten en kerkers waar je samen met je pawns vecht tegen een leger aan inventieve wezens. De marketing voor dit spel is wel een beetje vreemd. Dragons Dogma: Dark Arisen is geen nieuw spel of opvolger. Het is een uitbreiding van de originele game Dragon’s Dogma, maar dan zo opgezet dat het een spel op zichzelf wordt. Koop je dit spel, dan krijg je daar het origineel dus gewoon bij, inclusief heel veel extra content. Niet echt aardig voor degenen die geld hebben neergeteld voor Dragon’s Dogma, want dat maakt het aanschaffen van deze uitbreiding nogal dubbelop. Toch is de wereld van Dragon’s Dogma er wel een die tot de verbeelding spreekt. De graphics zijn oogstrelend, ook al is het spel een stuk duisterder dan de gemiddelde RPG. De verhaallijn en side-quests zijn onderhoudend genoeg om flink wat uurtjes entertainment te garanderen en de verschillende klassen en bergen items bieden genoeg opties om je karakter te vormen zoals jij wilt. Denk je er dus over om weer eens een leger draken te bevechten: kies dan voor Dragon’s Dogma: Dark Arisen. Maak echter niet de fout om eerst het origineel aan te schaffen, want dan ben je een dief van je eigen portemonnee. Zoë-Amber Wolters
Dance
Dansbaar maar slappe sfeer
‘Ik zie geen reden om Facebook te verwijderen, maar in de toekomst vast wel. Nu vind ik het handig, bijvoorbeeld voor internationale contacten.’ Olga van Menigen (19), Personeelswetenschappen ‘Als ik ga solliciteren voor een leuke baan verwijder ik mijn Facebook. Ik denk dat zo’n account echt invloed heeft.’ Redmar Draaisma (24), Organisatiewetenschappen
Dragon’s Dogma: Dark Arisen - Platform: PS3 / Xbox 360, Prijs: Circa 30,- euro
Een nieuw feestje in Tilburg, mede georganiseerd door Robbie Pardoel (broer van Gers). Ze beloven een dansbare avond met een mix van muziekstijlen en entertainment, op het programma staan Yellow Claw, Banganagangbangers en Robbie Pardoel zelf. Kaartjes aan de deur zijn € 12,50 maar in de voorverkoop betaal je € 6,-. Dansbaar was het zeker. Een goede mix van trap, dubstep en electro en ik sta de hele avond niet stil. Maar nieuwe feestjes in Tilburg zijn altijd moeilijk. Bij binnenkomst om half 1 was de zaal half leeg en hing er een slappe sfeer. Een uur later was de zaal vol, waarna Yellow Claw om 2 uur aantrad en probeerde het publiek mee te krijgen. Dat bleek een lastige opgave met die stijve Brabanders. Buiten de dj’s was van het beloofde entertainment niets te merken. Drank was duur: muntjes kostten € 2,50 en een mixdrankje 2,5 munt (= € 6,25). Maar ze waren dan ook weer niet te zuinig met de hoeveelheid alcohol. Wel is het raar dat het feest een eigen website heeft waarop je alleen kaartjes kunt halen. Informatie is er niet te vinden. Al met al een leuk feestje met goede muziek, op een mooie locatie, maar misschien een tikkeltje te duur voor studenten. Esra van der Wolk
Electronic circus - Volgende editie op vrijdag 28 juni 2013 in Dudok met Robbie Pardoel, The Flexican en Mc Sef.
Univers recenseert alles. Op UniversOnline.
Univers 6 juni 2013
18. Science & school
text Esra van der Wolk photography Dolph Cantrijn
From ideology to enterprise An emeritus professor who was personally taught by founding father Martinus Cobbenhagen. Not many people at Tilburg University can say that. Theo van de Klundert saw sixty years of history in the make at our University. An extraordinary feat and reason for Univers to ask him about his experiences.
T
heo van de Klundert (77) started his career at the Katholieke Hogeschool in 1953 as a student of Econometrics. Back then, it could happen that a lecture on a sunny day would be exchanged for an afternoon on a terrace in Oisterwijk. Within 4.5 years he graduated while at the same time being a member of the board of the student fraternity. “A matter of ambition, determination and interest,” he points out. Except for a few sidesteps, Van de Klundert never left Tilburg University. As a professor of Political Economics and History he turned emeritus in 2001 but continued his research. Recently, he published the book Capitalism and Democracy. A Fragile Alliance.
So, further specialization comes at the expense of students’ academic education? “A university should play a kind of court jester’s role in society and say things that are critical, different, and in contrast to current convictions. In that sense the ideology has changed. In the days of Cobbenhagen idealism was clearly present, he wanted an academic community that would stimulate interaction between students and lecturers. It was lost in massiveness. This idealism also took shape by being critical of society whereby the occupation of the university building in 1969 was an excess.” Is that the main difference between students of the past and modern-day students? “Students of the past where involved with society besides being interested in making money. This has changed enormously. Modern-day students want a good life, they want to make money and have a career.” Van de Klundert sees students mainly study functionally. “It’s difficult to tell students to do something that isn’t part of the curriculum. In fact, it’s strange that students have become short term thinkers -you only live once, or whatever the expression is-, but they don’t see the time that they are studying as unique years to acquire knowledge.” What is your alliance to Tilburg University? “I felt like one of those people who had to lead the way. Not just in my own field, which has become forever more marginalized by specialties but also to maintain and defend the culture here.” With a smile, Van de Klundert tells us of his appointment. He was doing research at Stanford University in America and was made professor by telegram. “It was just like a soccer transfer. Perhaps they were afraid that I’d stay there.” TiU continues to internationalize. What do you think of this? “On the one hand it’s good and you have to join in but it also means that views which don’t fit with the rules of the academic elite are swept aside.” He means that scientists are more reluctant to voice ideas that don’t agree with commonly accepted theories because everyone wants to publish in the international top magazines. “Understandable, but I think everything should be given a chance and be appreciated.”
You’ve been at this University since 1953. How has education changed? “Before, education was far more small-scale. In 1953, there were sixty first-year Economy students. There were only formal lectures, everything was easy to follow. Tutorials only started when subjects became more technical.” In 1964, Van de Klundert was made Professor and the first mass lectures for hundreds of students were introduced. Pensively he tells us that these mass lectures didn’t work. He believed that it was impossible for students to continuously ask questions in a hall with three hundred students. “But these were the days of democratization so the students didn’t accept this. A motion on students having the right to ask questions was adopted. My solution was to give everyone the opportunity to ask questions after the break and what do you think? Not a single question,” he says laughing. “It was just a matter of principle. Crazy, isn’t it?!” As society became more complicated, general subjects gave way to more specialized subjects. Van de Klundert understands this development but he’s concerned with it. He sees the elimination of generally forming subjects as a huge impoverishment. “Students need to be stimulated to think and learn more than just professional knowledge. In addition to this, there needs to be room for reflection and this is being pushed aside.” On top of this, the University has increasingly become more of an enterprise with an all-decisive hierarchy.
Univers 6 juni 2013
Doesn’t this constitute a loss to science, when critical sounds are played down? “There is a very interesting countermovement of scientists who aren’t after a career anymore. They are less bound by rules. Once you’ve reached the top, you’re free. In that sense, I think there is hope but the university also has to provide a place for critical people.” Can you tell us a bit about your latest book? “The contradiction between capitalism and democracy inspired me. Capitalism leads to inequality of income and capital while democracy stands for equality. The book has two dimensions: the history of the coming to existence and the dynamics of capitalism, and the spread of capitalism world-wide.” Van de Klundert wonders whether this gradual spread of capitalism leads to various forms of capitalism and whether these variations will persist. “They certainly will at first but whether they will in the long run is more dubious. Look at the welfare state in The Netherlands, it’s under pressure now. Will the same apply to state capitalism in China, later?” In his book, Van de Klundert describes two visions. “Some economists say that capitalism is an inevitable process and that the variations will converge naturally. Others think that culture has a lasting influence on the form of capitalism.”
Science & School .19 text Bart Smout
Masterpiece
Taking risks in child protection Risk-taking: it’s part of a social worker’s job. After the tragedy involving the two murdered brothers Ruben and Julian, fingers quickly pointed towards the Dutch Child Protection Services, Jeugdzorg. PhD student Martijn van Lanen studied how social services operate and denounces such rash judgments, “Social workers have to take risks, that is part of their job.” Why didn’t Jeugdzorg take earlier action? That question quickly buzzed around after a father from Zeist killed his two young sons, Ruben and Julian, before killing himself. After all, he was on the radar of the social services. A typical example of bad judgment? Well, it’s not that simple, according to Martijn van Lanen. He has pursued his PhD on research into social services professionals. “Giving assistance is all about encroaching on someone else’s life,” Van Lanen explains. “We, as a society, feel this is necessary at times. But when do you take action? It borders on the impossible to decide when is the right time.” According to Van Lanen, each case a social worker handles is characterized by two high-risk moments: when do you take action and when can clients fend for themselves again? Making a choice in these matters is never risk-free. Van Lanen says: “You can’t bury the social workers in protocols; that doesn’t improve the quality of their work.” Yet the call for more regulation always
crops up after incidents like the one concerning Ruben and Julian. That’s understandable; when something goes wrong, the consequences can be devastating. “There are no models or rules that eliminate all the risks in this job. Day-to-day practice doesn’t abide by such rules; a social worker learns along the way.” And it’s exactly this way of working that prevents the social services to be known for their professionalism. People often assume social workers don’t really know what they’re doing. Van Lanen says there’s only one way to combat that image: by highlighting the unique aspects of their job. “Make it clear that social workers sometimes have to risk their neck, they simply need to take risks at times.” Things may go wrong, tragically so, but that’s unavoidable. Martijn van Lanen Martijn van Lanen’s thesis is titled Wat doen sociaal werkers wanneer ze sociaal werk doen? Een etnografie van professionaliteit. (The ‘workshop’ of social work. An ethnography of professionalism.)
Financial innovation
Eureka! Symbolic legislation
When attitudes in our society hardens, it leads to symbolic legislation. That stated Criminal Law and Criminal procedure Professor Theo de Roos in his valedictory lecture. The bill that aims to make illegal residence a punishable offence, is a good example, he says. According to the professor, such a bill has no real benefit. Politicians are mostly keen to send a powerful signal. The fact that such a law may have negative consequences is not mentioned at all. The call to stiffen penalties therefore leads to sloppy and inefficient laws. “The need for a critical, alert and proactive attitude towards lawmaking and policymaking is greater than ever,” De Roos said.
New financial products stimulate the economy and that’s surprising, given the frequently uttered notion the past few years that financial innovation means trouble. This is found by Tilburg University economist Thorsten Beck, who has done research on this subject. “New financial products, such as credit default swaps and securitized mortgages, have often been said to be the cause of the global financial crisis,” Beck says. It now turns out that financial innovation has a positive effect on the economy, although innovation can be risky, an aspect that needs to be heavily controlled. Beck says this is the first study that has found a quantitative effect of the link between financial innovation and economical growth.
Take your pills!
A medicine box that sends you texts; this solution is devised by Marcia Vervloet for diabetics who regularly forget to take their pills. When you have diabetes, it’s very important to take your pills
on time, but not everyone is very precise. Vervloet studied the effect of Real Time Medication Monitoring (RTMM), a system that registers when the medicine box opens. Vervloet explains, “When the box wasn’t opened on a predetermined time, the patient automatically received a text to remind them. As it turns out, the patients who subscribed to the messaging service were more likely to take their medicine on time. Even 18 months after the texts had stopped, this special medicine box still produced a positive effect.
Univers 6 juni 2013
20. International
text Tim Staps photography Dolph Cantrijn
Foreign lecturers about The Dutch see themselves as an open people, they think they welcome foreigners with open arms. But how do foreigners see the Dutch? ‘How do you experience living in the Netherlands, the Dutch society and its students?’ We asked two lecturers at Tilburg University.
S
aying things such as I like to travel, is more common nowadays. But, actually living abroad for a substantial period of time is something else. Stefania Milan is new to Tilburg University. She is a lecturer in the master track Data Journalism from TSH since the beginning of September 2012. Before Stefania moved to Tilburg, she worked as a postdoctoral fellow in an interdisciplinary lab called The Citizen Lab, based at the Munk Centre for International Studies at the University of Toronto, Canada. Before that she worked for universities in Italy, Switzerland, Hungary, Portugal, California, Brazil, UK and Canada’s Montreal. “I was always attracted to the Netherlands, despite the weather. I am Italian of course, but I like to live in a country where people respect rules and I knew some Dutch people with whom I collaborated before I moved here. Why Tilburg? I was fascinated by the opportunity to start a new master, namely the master of Data Journalism. But that wasn’t all, I was also curious to work with people from other fields.”
Last chance
Stefania Milan
Univers 6 juni 2013
I was always attracted to the Netherlands, despite the weather
“Let’s start with the negative aspects; I hate the weather in this country and another thing I don’t get, is that you eat sandwiches for lunch. Other than that, I really like the Netherlands a lot. I think Dutch people are cheerful and relatively happy. At least, that is the impression I get cycling around. It is a good quality of life.” Asked about Dutch students she focuses on the academic aspect of student life. “This is the thing I don’t like. Doing your master, and your thesis in particular, is your last chance to be autonomous, to do something original by yourself. It seems to me that Dutch students are really task-orientated. But doing a master is not only about passing exams. I know this is wishful thinking but I’d hope to give something to students which lasts
International .21
the Dutch: That’s typical beyond the courses, and still influences the way they think in years of time. In Italy students are less forced by the system so they can explore more. My advice for my students is: ‘Take notes and leave the mobile at home’. I am so surprised Dutch students don’t take notes.”
I like stamppot “Of course I don’t speak Dutch yet. But I think the Dutch are real ly open and helpful. But at the same time they’re a bit distant. For example, you need to plan a dinner three weeks in advance. That is different to my Italian way of doing these things.” The dish Stefania likes, is maybe the only Dutch dish apart from frikandel and kroket: “I like stamppot”.
Pragmatic choice “My Dutch friends tell me ‘you are a foreigner, but a good foreig ner’. They say that there are a lot of bad ones but that I am the exception.” Massimiliano Spotti (Max), assistant professor at Tilburg University at the Faculty of Humanities and deputy director of the Babylon Centre for Studies of Superdiversity, came to the Netherlands after his Bachelor at Oxford University and his MA at London University. It was in 2002 that Max first came to The Netherlands and experienced what it was like to live in a small country with a population of almost 17 million people. He knew just one Dutchman who he had met during his studies in England and he says: “He was a weird guy. I remember having a meal with him and he would just put everything on one plate, like his meat, potatoes, pasta and salad. ‘It all goes down to the stomach’ he asserted.” Max’s move to Tilburg was motivated by his drive to write a PhD: “To be honest, it was really a pragmatic choice to come here. It was always a goal in my life to be a researcher, to study more, to understand, and Tilburg University made it possible.”
Rude In the beginning he lived in student houses and experienced some differences between what he terms as the Dutch ‘normative culture’. He recollects: “In August I was cooking some soup from a tin at around eight o’clock in the evening while a housemate stormed into the kitchen. ‘Eh Achmed! It is August and it is eight o’clock. In August we don’t eat soup and we eat at six’, he told me.” This period was a bit harsh for Max. “In the beginning it was a real shock for me, there were times that I would go home ‘crying’. It was because of how rude Dutch were. I had to get used to the fact that you don’t hear the good things, only the bad when you receive feedback because, after all, what is good, is good so there's no need to waste time on it. But eventually, one understands this protestant inspired behavioral code and you find yourself thinking: ‘Geen gelul, gewoon doen (no twatting around, just get on with it)’.” →
The Dutch government’s attitude towards students is harsh
Massimiliano Spotti
Univers 6 juni 2013
22. International Foreign lecturers about the Dutch
Dirty associations that the act of drinking coffee arouses
Bad papers
Column
A Cup of Joe Coffee is not just one of many available drinks that make your day more bearable. In fact, the whole student life revolves around it. Have you ever noticed how the campus infrastructure is designed to please coffee addicts and discriminate lovers of alternative liquids? The vending machines, providing urgent access to hot drinks in every building first and foremost, give all kinds of coffee as options to choose from. There is black coffee, cappuccino, wiener mélange, espresso, cafe latte; all of them with options of regulating strength and sweetness. And only at the very end, there it is – a lonely looking tea offered in no variations other than the disgusting one. Coffee also defines our campus notion of time. The breaks between lectures are not called ‘coffee breaks’ for no reason. But if we name the break after the most urgent thing people do during these brief few minutes, shouldn’t we called them pee breaks? Or, to include both coffee drinkers and toilet goers, coppee breaks? Drinking coffee is also part of an identity of a troubled student. Dragging himself to a morning lecture, he carries a massive, artsy-looking thermos, a cigarette hanging out of his mouth and dark circles under his eyes. But in a battle between coffee and a glass of freshly squeezed orange juice, wouldn’t the latter be of more use if you want to get your creative juices flowing? On top of all that, student courtship behavior is entirely based on coffee. A mini-date invitation is rarely for a cup of tea. For some reason grabbing a cup of java with someone is just much sexier and has more potential for a follow-up rendezvous. Maybe it’s because of dirty associations that the act of drinking coffee arouses – all the sugaring, creaming, swirling, spooning... A cup of fair trade green tea just doesn’t stimulate imagination in the same way. Well, perhaps except for a certain activity involving bags of these fine leaves.
Sonia Kolasinska
Univers 6 juni 2013
But to Max students need a different approach: “I would try to encourage my students with positive feedback. Sometimes, it is true, there are bad papers but you can see that a student made an effort to get a grip on complex matters and got his butt down to the library. At that point, your role as a lecturer changes into that of a coach rather than a grader. But there are also students who don’t make an effort. For example, in the past there were students who would ask me to analyze an interview they’d done and whether I could compile them a comprehensive literature list for them to consult. At that point, I am not the coach anymore but the lecturer who demands students to make an effort.” Asking if this is typical for any nationality, Max is resolute: “Fundamentally, I see a student as a critical mind, that is the purpose of doing a master degree. It doesn’t matter where you’re from in order to develop a critical mind, you just need to want it and do it.” Max finds it hard to say if there is a real difference between Dutch students and foreign students. He thinks that you shouldn’t distinguish between Dutch and foreign students. “But the Dutch government’s attitude towards students is harsh in respect to punishing students who don’t complete their studies in time. I think this goes at the expense of education. You become a pro duct of a society that says study a bit but graduate soon and earn your own money. However, at times, you encounter people in their MA who have never come across the word ‘enlightenment’.”
Really Dutch? I doubt it “Identity is a performance in the sense of playing your ‘part’ in the community that you are in. And it depends on the rules of the community which act you then choose.” When asked what he thinks of the Dutch identity, Max replies as an ethnographer: “The Dutch identity, as any other national identity, doesn’t exist,” and he adds with a grin – “even Maxima, your Queen said it. As an ethnographer I can say for sure that a nation is an imagined community. Dutch people, like any group, have their own rules, norms, rituals and symbols such as Sinterklaas and Koninginne dag. But that does not mean that they are a homogeneous group. Is a Dutchman who does not celebrate Sinterklaas not a Dutchman anymore?” So, what is typically Dutch? “Well, anything and nothing. Giving presents and unwrapping them immediately and while doing so saying things like ‘Oh, wat mooi’. But those are just rules, rules that are part of rituals and as in every community, rituals have to be followed if one wants to belong. However nowadays, all this has been taken to an extent that people are made to believe that there is a canon, a core of values, that are typically Dutch and that is why there is such a big emphasis on the other, on the foreigner, who has to integrate. But this is more a sign of a crisis on behalf of the Dutch who are faced with the fact that, after all, they are but an imagined community”.
What’s in the world .23 edited by Puck van Tilburg
Column
Roy
Suleika
Controversy
Cut budgets for studies with lesser job perspective? TiU’s revenues are declining so budgets have to be cut. ‘Cut the studies with lesser job perspectives like social, cultural en religious studies’, is a popular phrase. Deservedly so? Suleika Gommers (24), cultural studies, disagrees. Roy Harris (50), pre master private law, thinks only partly.
Suleika: “In my opinion the job market isn’t locked air-tight, perspectives on finding a job do fluctuate. So economizing for that reason is not a valid argument to me. On the contrary. It’s a short term vision to quickly save some money.” Roy: “I partly disagree. In my eyes, the thesis is to abstract. There are too many variables. Firstly, research is needed to check if some studies give a lesser job perspective by definition. Can’t this be because of how markets work?” Suleika: “However, there are other ways to increase one’s chances on finding a job. I did a lot of extra curriculum activities, being on the board of my student association for example, because I know this will strengthen my profile once finished studying. I also choose to do two extra internships during my study.”
Roy: “I think differently about this. Sure, these kind of activities might enlarge the group of people you know, but if they're not in the right places, they virtually have no impact. This has to do with the ‘circle of influence’. The more influence people you know have, the bigger their authority to make decisions.”
Examination Carson Bikedaughter (a.k.a. Robin Rembrandt) invigilated an Operations Management Examination in Cobbenhagen. The students sat with their heads tilted, writing in that innocent way that looked like sleeping or eating. Carson scratched an itchy thigh and noticed an ant crawling out of a tiny hole in his trousers at the knee. Bucking a dad-dissing trend, his surly adolescent son had unexpectedly praised his Hugo Boss jeans that morning. “Did you know Hugo Boss designed the Nazi uniforms?” he had replied. “Boeien,” said Billy Bikedaughter.
Andrew Cartwright teaches English at the Language Center.
Spotted! University car park, 30th of May 2013 - at the car wash To earn some money for their trip to Vietnam this summer, students of ASSET are washing cars. For 10 euro’s a piece and they do it thoroughly, as you can see. That’s because it’s serious business, in multiple ways. The students will teach English to orphan Vietnamese children.
Suleika: “Another argument not to cut on the studies mentioned is this: if you say goodbye to cultural and social studies, what remains of the universities slogan ‘understanding society’? It would break down an important pillar on which our university supports.” Roy: “I can’t argue with that. The university should keep it’s broad perspective on society and try to combine studies were possible. Cutting funds is not only a waste of capital, but also of know ledge.”
Overheardon campus Feed me
The coffee corner in the library keeps turning into a mess. There are even bins there who, quite childish, say they are allowed to be fed. The coffee corner will be refurnished soon. To make sure the coffee corner won’t turn in to such a mess once the place is redone, it might be an idea to
call The Efteling if they have a spare Big Mouth?
2020
The university is working on its strategic vision. The Executive Board organized different
events to get input from employees and students. There is even a facebookpage called Tilburg University 2020 to talk about our hopes and dreams for TiU in the year 2020. We hope that they listen well to students and that the current ones are graduated and long gone by that time.
Do you have a funny photo or overheard something on campus? Send it to
[email protected]. Or post it on our facebook page facebook.com/ universonline
Univers 6 juni 2013
International starts here
Capitalism and democracy Taking risks in child protection
Live and learn in The Netherlands
no. 13 June 6, 2013
Independent magazine of Tilburg University