W M O - A D V I E S R A A D G E M E E N T E K A A G E N B R A A S S E M

WMO-ADVIESRAAD GEMEENTE KAAG EN BRAASSEM Secretariaat:Gruttohof 24, 2371 NR Roelofarendsveen Tel..06-83114156, email:wmoraadkaag-braassem@yahoo. Website:www.wmoadviesraadkaagenbraassem.nl

Datum : 4 september 2015

Nr. 92

Nieuwsbrief Beste Wmo-adviesraadleden en overige geïnteresseerden, Soms doe je er wat langer over, een andere keer wat korter: voor een nieuwsbrief ben je afhankelijk van het aanbod. Soms zijn ook artikelen langer dan een ander keer. De ene keer heb ik er meer tijd voor dan de andere keer. Dit alles maakt het verschijnen onregelmatig, maar dat heeft ook weer een voordeel: het wordt voor u als lezer ook niet gewoon, bijvoorbeeld om de twee weken op maandag. Nee, het is steeds weer een verrassing, plezierig of niet, interessant of eigenlijk soort werk. Deze keer een niet zo uitgebreide, maar, vind ik, wel met een aantal lezenswaardige zaken. Ik zou zeggen: kijk maar of u het met me eens bent. Met vriendelijke groet Fried Elstgeest, voorzitter Blz. Onderwerp: 2. Trainingsprogramma van Kaag en Braassem goed voorbeeld van combineren binnen de Participatiewet en Wmo 2. Wat feiten en onderzoeken weergeven over dementie en mantelzorgen 4. Porren naar problemen 4. Vaststelling arbeidsvermogen 6. 'Het Rijk laat zich zien als een onbetrouwbare partner' 7. Buurthuizen heel geschikt om belangrijke doelstellingen uit de Wmo te realiseren 8. Bemoeien soms nodig 8. Compensatieregeling voor gedupeerden pgb-debacle 9. Zorgverzekeraars moeten meer wijkverpleging inkopen dan begroot 10.Nederland maakt zich op voor de opvang van mensen in nood 11.Rollator wel/niet onder de Wmo 2015 12.Leegstaande kerkgebouwen voor tijdelijke vluchtelingenopvang? 13.Mantelzorgers sneller in aanmerking voor een sociale huurwoning 13.Gemeenten en beschutte werkplaatsen 14.Het COA roept gemeentes op om locaties beschikbaar te stellen 15.‘Aanjaagteam verwarde personen’ geïnstalleerd 16.Welkom in mijn boze droom die geen droom blijkt te zijn 17.MEE NL gaat op zoek naar een nieuwe directeur 17. Kennis over Alzheimer delen met winkeliers 17. Een vluchteling, hij lijkt wel gewoon een mens

1

| Nieuwsbrief 92 Wmo-adviesraad Kaag en Braassem

Trainingsprogramma van Kaag en Braassem goed voorbeeld van combineren binnen de Participatiewet en Wmo

Zorgvisie 28 augustus 2015

Gemeenten zetten gehandicapten en werklozen in met hht Gemeente Kaag en Braassem koppelen de huishoudelijke hulp toelage (hht) aan een project voor arbeidsparticipatie van gehandicapten en werklozen. De Kamerfractie van de SP vindt dat niet kunnen en heeft vragen gesteld over het programma. Burgers in Kaag en Braassem kunnen voor een eigen bijdrage van 9,50 euro per uur een huishoudelijk hulp inschakelen die bijgestaan wordt door een gehandicapte of iemand met een uitkering. Hiervoor maken de gemeenten gebruik van de hht-subsidie die door Lodewijk Asscher (SZW) en Martin van Rijn(VWS) is vrijgemaakt om de banen van duizenden thuishulpen te redden die door de transitie op straat komen te staan. Te gek voor woorden SP-Kamerleden Renske Leijten en Sadet Karabulut vinden deze aanpak 'schokkend'. 'Vindt u het ook te gek voor woorden dat thuiszorgmedewerkers overal ontslagen worden om vervolgens weer hetzelfde werkt te doen als wederdienst voor een uitkering?', vragen de parlementariërs staatssecretaris Van Rijn. Hij schrijft in antwoord hierop dat er helemaal geen sprake is van het inzetten van gehandicapten en werklozen als alternatief voor thuiszorgmedewerkers. 'Inwoners van deze gemeente kunnen met behulp van de hht tegen een gereduceerd tarief ervaren hulpen inhuren om een aantal uren te helpen bij het huishouden. Voorwaarde voor het gereduceerd tarief is dat deze huishoudelijke hulpen tegelijkertijd iemand met een gemeentelijke uitkering en/of verstandelijke handicap begeleiden in het kader van een trainingsprogramma. (..) Er is dus geenszins sprake van het inzetten van gehandicapten en werklozen als alternatief voor thuiszorgmedewerkers. Het beeld dat duizenden thuiszorgmedewerkers worden ontslagen en vervangen door gehandicapten en werklozen, herken ik ook niet. Ditzelfde geldt voor het beeld dat thuiszorgmedewerkers worden ontslagen om vervolgens hetzelfde werk te doen als wederdienst voor een uitkering.' Participatiewet Van Rijn vindt het bovendien ook niet onwenselijk dat 'werklozen te werk worden gesteld zonder uitzicht op een vaste baan en inkomen en mensen die huishoudelijke verzorging nodig hebben, dit niet meer op een fatsoenlijk niveau krijgen.' Volgens hem is het trainingsprogramma van de gemeente Kaag en Braassem een goed voorbeeld van het combineren binnen de Participatiewet en de Wmo. door Wouter van den Elsen 27 aug 2015 Wat feiten en onderzoeken weergeven over dementie en mantelzorgen

Linked in Movaris Wmo Expert Groep 29 augustus 2015

Dementie, cijfers en wetenswaardigheden Reindersma - Kat: Dementie staat veel in het nieuws op het moment. Met dit blog wil ik wat feiten en onderzoeken weergeven over dementie en mantelzorgen voor iemand met dementie naar aanleiding van de uitzending van Een Vandaag op 22 augustus j.l. Wat is dementie eigenlijk? Om te beginnen is het goed om te weten dat dementie zelf geen ziekte is. Het is een verzamelnaam voor ruim 50 ziektes die te maken hebben met de achteruitgang van het intellectuele niveau van degene die deze ziekte heeft. Van dementie zegt men dat men nog gemiddeld 8 jaar nog leeft na de diagnose. Belangrijker om te weten als cliënt en mantelzorger is wat de gemiddelde levensduur is van de specifieke ziekte die gediagnosticeerd is. Mijn ervaring is dat het duur van het proces moeilijk te voorspellen is, wat ook geldt voor de manier waarop het zich uit. De een wordt diep ongelukkig, de ander juist liever dan ooit. Een derde wordt zeer agressief en terwijl een ander de hele wereld probeert te overtuigen met façadegedrag (confabuleren) dat er niets mis met hem is. Op dit moment zijn er in Nederland 260.000 mensen met dementie. Wereldwijd zelfs ruim 46 miljoen mensen, wat betekend dat op dit moment elke 3,2 seconden er iemand met dementie bijkomt. Als men uitgaat van de afgelopen jaren dan kan dit aantal stijgen naar 500.000 in 2040 en zelfs 700.000 in 2050. Wereldwijd wordt het aantal op 75 miljoen geschat in 2030. 2


Vanwege deze getallen en omdat het een progressieve ziekte is, is dementie de 3de doodsoorzaak in Nederland. Op dit moment heeft 40 procent van de ouderen over de 90 jaar dementie. Maar dementie komt niet alleen voor bij oudere mensen, er zijn ook jong dementerenden welk aantal eveneens stijgt. Geschat wordt dat ongeveer 1 op de 1000 Nederlanders jong dementerend is. Door het Erasmus MC werd onlangs gesuggereerd dat 30% van de dementie voorkomen kan worden met een gezonde levensstijl. In werkelijkheid is dat een Utopia geeft Neuroloog Philip Scheltens toe. Want deze cijfers kloppen alleen als we alle diabetici, hartproblematiek en dergelijke ziektes zouden kunnen voorkomen met een goede levensstijl, wat niet mogelijk is. Maar feit is wel dat een gezonde levensstijl de kans op hart- en vaatziektes evenals dementie kan verminderen. Agressie bij dementerenden Via een opinie peiling van Een Vandaag werden 3905 mantelzorgers en professionals gevraagd over hun ervaringen met dementie.  50% gaf aan dat zij te maken hadden met verbaal en of lichamelijk geweld door degene met dementie  20% maakt dit dagelijks of wekelijks mee  10% heeft zelf wel eens verbaal of fysiek geweld gebruikt tegen degene met dementie Mantelzorgen voor iemand met dementie wordt dan ook beschouwd als de zwaarste vorm van mantelzorg. Dit komt niet alleen door de mate van agressie. Veel meer moeite hebben mensen om hun partner of familielid steeds meer kwijt te raken. Ook kunnen er dingen gezegd worden die niet bedoeld zijn als verbaal geweld maar wel heel pijnlijk kunnen overkomen. Denk hierbij aan het niet herkennen van je partner of andere dierbare. Bij een partner met dementie verandert de relatie van gelijkwaardig naar ouder kind. Voor het zover is zijn er echter vele fases te doorlopen en ook seksueel gezien krijgen mensen met dementie soms andere behoeftes. Al deze factoren geven spanning in de onderlinge relatie. Daarom heeft 1 op de 4 partners van mensen met dementie hebben wel eens overwogen om uit de relatie te stappen. Grote meerderheid blijft echter bij elkaar omdat men vindt dat dit hoort. Euthanasie en dementie, tips om dit proces goed te laten verlopen Veel mensen denken dat bij een wilsverklaring men ook daadwerkelijk euthanasie krijgt. In werkelijkheid is dat niet waar. Geen enkele wilsverklaring is sluitend aangezien de arts waarmee je de afspraken hebt gemaakt nooit verplicht kan worden de euthanasie uit te voeren wanneer hij dat niet wil. De meeste kans op euthanasie maak je wanneer: 1. de wilsverklaring wordt opgesteld wanneer je nog wilsbekwaam bent 2. je heel nauwkeurig omschrijft wat voor jouw ondraaglijk lijden en uitzichtloos lijden is. 3. bespreek met je dierbaren wat jou visie is op euthanasie en zoek steun bij hen zodat zij jou kunnen steunen 4. bespreek minstens eens per jaar de wilsverklaring met desbetreffende artsen zodat deze up to date is en zij weten dat jij hier nog steeds achter staat. Op dit moment heb je de grootste kans op euthanasie wanneer deze gepleegd word op het moment dat je nog wilsbekwaam bent. Jaarlijks wordt er bij 95 mensen met dementie euthanasie gepleegd waarvan het merendeel wilsbekwaam is. Uit onderzoeken vanuit de dementiemonitor, een onderzoek dat eens per twee jaar wordt afgenomen onder mantelzorgers van mensen met dementie, blijkt tevens dat de behoeftes van mensen met dementie en mantelzorgers niet aansluit bij het huidige zorgsysteem. De uitkomst van dit onderzoek was dat mantelzorgers behoefte hebben aan casemanagement en respijtzorg. Men zoekt ondersteuning van professionals en wil dagbesteding aan huis, afgestemd op de situatie. In de realiteit op dit moment wordt echter respijtzorg niet vaak geboden en individuele begeleiding evenmin. En dat terwijl, zoals Philip Scheltens ook al aangaf, mantelzorgers van mensen met dementie juist behoefte hebben aan een luisterend oor, informatie en bevestiging van de situatie. Laten we dus hopen dat de gemeentes en verzekeringen deze noodzaak ook gaan zien en hierop in gaan zetten.

3


Porren naar problemen

Google melding Wmo: Binnenlands Bestuur 31 augustus 2015

Mystery Burger: Zorg voor burgers John Bijl 31 aug 2015 ‘Goed dat u er bent,’ zegt commissievoorzitter Jan Lobel tegen de volle zaal. ‘De raadsleden hebben uw ervaringen nodig om het werk dat zij moeten doen beter te maken.’ De raad van Zoetermeer organiseert vanavond voor het eerst Zorgpraat met de Raad, een tweejaarlijkse carrousel van hoorzittingen met zorgleveranciers en -ontvangers. Zo krijgt de raad actief informatie, in plaats van af te moeten wachten met welke cijfers het college komt. Dat gebeurt in drie zalen. ‘Één voor de WMO, één voor de Maatschappelijke Ondersteuning en één voor de Jeugdzorg. Raadsleden zullen in twee rondes bij u aan schuiven’ , legt Lobel uit. Voor de eerste hoorzitting WMO hebben zich vijftien mensen verzameld. Zeven raads- en commissieleden en wethouder Isabelle Vugs schuiven in de eerste ronde aan. ‘Ik begin bij de zorgleveranciers en -ontvangers,’ legt gemeenteambtenaar Jeroen Tomassen uit, die voor de gelegenheid de ronde voorzit. ‘Wat zijn uw ervaringen met de WMO?’ ‘Bij mij zelf gaat het wel goed,’ zegt een eerste zorgontvanger. ‘Maar ik ken verhalen van mensen die na veertien jaar ineens een andere indicatie kregen.’ Ze noemt geen namen. ‘De zorg die we krijgen is beter geworden. En meer persoonlijk,’ verhaalt een meneer over zijn dagbesteding. ‘En voor ons voordeliger,’ voegt zijn echtgenote toe. ‘Ik denk dat het redelijk goed gaat,’ zegt een zorgverlener. ‘Ik kan mijn vragen kwijt en het contact met de gemeente is uitstekend.’ De raadsleden blijven stil. Een enkeling maakt aantekeningen. ‘Zo te horen gaat het best goed,’ concludeert raadslid Rob Wessels (CDA) als het de beurt is aan de politici. ‘Je hoort veel angstige verhalen,’ aldus het raadslid. ‘Gelukkig kunnen we steeds vaker aanschuiven bij de indicatiegesprekken,’ stelt een zorgverlener gerust. Het gesprek valt een beetje stil. ‘Is de registratie lastig?’ vraagt commissielid Duco Mülder (VVD). ‘We werken pas een jaar met dit systeem, dat heeft tijd nodig,’ klinkt het laconiek. Het gesprek lijkt nu een beetje dood te vallen. Toch gaat niet alles naar wens. ‘De uitkomst van onze keukentafelgesprekken is soms anders dan uit de indicaties,’ zegt een zorgverlener. ‘Ik denk dat de mensen psychische aandoeningen minder goed herkennen,’ voegt een ander toe. ‘Sowieso doen mensen zich bij de indicatie beter voor dan het gaat,’ merkt een derde op. ‘Bij sommige indicatieconsulenten heb ik wel eens het idee dat ze blij zijn dat iemand minder zorg nodig heeft,’ zegt een zorgverlener voorzichtig. ‘En sommige mijden zorg,’ voegt iemand toe. ‘Moeten we de consulenten opleiden?’ vraagt VVD-raadslid Rianne Sman in de tweede ronde. ‘We gaan met de partnergemeente wel iets organiseren,’ vertelt een gemeenteambtenaar. De raadsleden staren weer naar hun iPad. ‘Ik had het gevoel dat er meer problemen waren,’ zegt D66’er Robert Schaafsma. ‘Je hoort zó veel’. Her-en-der wordt een schouder opgehaald. ‘Mensen waren voor het CZ ook bang’, nuanceert een zorgverlener. Of de volksvertegenwoordigers er opgelucht of teleurgesteld van raken, valt niet helemaal te doorgronden. Een enkeling zal vast al uitkijken naar de cijfers van het college. Misschien zelfs naar de twééde Zorgpraat met de raad. Hopelijk ziet de raad dan in dat een hoorzitting gerichte voorbereiding nodig heeft — en geen tweede avondje porren naar problemen. Vaststelling arbeidsvermogen

LCR@ttentie 31-8-2015

‘Geen arbeidsvermogen’ kan veel eenvoudiger worden vastgesteld Tekst brief van De Landelijke Cliëntenraad (LCR), Ieder(in) en Landelijk Platform GGz (LPGGz) aan: Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid Staatssecretaris, mevrouw J. Klijnsma Ministerie van Volksgezondheid Welzijn en Sport Staatssecretaris, de heer M.J van Rijn Den Haag, 25 augustus 2015 Betreft: Procedure herindeling Wajong Ref.: LCR/15-0077/ GvdM/ER/BH Geachte mevrouw Klijnsma en de heer Van Rijn, 4


De Landelijke Cliëntenraad (LCR), Ieder(in) en Landelijk Platform GGz (LPGGz) vragen uw aandacht voor de procedure van de herindeling Wajong. Wij vinden het een goede zaak dat de herindeling Wajong zoveel als mogelijk op basis van systeeminformatie of het dossier plaatsvindt. Echter, bij nadere bestudering van de procedure constateren wij dat er in bepaalde situaties sprake is van inconsistentie met betrekking tot weging van dagbesteding AWBZ. Tevens is bij ons de vraag gerezen waarom Wajongers met een herindicatie WSW, met als oordeel niet in staat tot regelmatige arbeid, niet automatisch worden gezien als mensen zonder arbeidsvermogen. Herindeling en AWBZ-dagbesteding Bij de herindeling op basis van systeeminformatie of het dossier zijn er de volgende conclusies mogelijk: 1 Betrokkene werkt, heeft gewerkt of heeft re-integratieondersteuning gehad. UWV gaat ervan uit dat betrokkene arbeidsvermogen heeft, ongeacht of er sprake is van dagbesteding; 2 Betrokkene werkt niet en heeft na 2008 niet gewerkt en in het dossier wordt een AWBZ-indicatie dagbesteding aangetroffen (vanaf 2008). Oordeel: betrokkene heeft geen arbeidsvermogen; 3 Er is geen informatie over indicatie dagbesteding aangetroffen in het dossier van betrokkene. Indien er geen andere redenen zijn om af te zien van onderzoek, zal betrokkene worden uitgenodigd voor onderzoek. Als bij onderzoek alsnog blijkt dat er sprake is van dagbesteding, leidt dit feit niet tot het oordeel dat betrokkene geen arbeidsvermogen heeft. Een deel van de Wajongers die onder groep 3 valt kan wel degelijk dagbestedingsactiviteiten hebben in het kader van de AWBZ. 1 Het is voor de Wajong 2010 nooit een expliciet vraagpunt geweest of Wajongers dagbesteding in het kader van de AWBZ hebben of dat zij UWV moesten informeren over een CIZ-indicatiebesluit over dagbesteding. Het is dus niet aan te nemen dat UWV de kopieën van CIZ-indicatiebesluiten van alle Wajongers met die zorg in de dossiers heeft. Is dat wel zo dan zou UWV op basis van bestaande stukken de herindeling Wajong in relatie tot AWBZ-dagbesteding goed kunnen uitvoeren. Het kan zijn dat UWV in gespreksverslagen melding maakt van dagbesteding of zorg in het algemeen. Het is de vraag of UWV die informatie goed kan interpreteren. Sinds 2008 zijn de zorgzwaarte pakketten ingevoerd en geldt voor de meeste zorggebruikers dat het zorgzwaarte pakket dan ook dagbesteding omvat als mensen niet werken. Weet UWV dat? Woont iemand beschermd en is er geen sprake van werk, dan is de kans zeer groot dat die persoon ook dagbesteding heeft. Ook pgb-houders kunnen dagbesteding in hun pakket hebben. Als iemand niet werkt, is ook die kans zeer groot. CIZ spreekt zich overigens in de beschikking expliciet uit over dagbesteding en voor hoeveel dagdelen. Als een betrokkene uit groep 3 naar aanleiding van de oproep voor onderzoek alsnog aantoont dat hij/zij dagactiviteiten heeft in het kader van de AWBZ, dan vindt er toch een nader onderzoek plaats en geldt de in het Schattingsbesluit (van 8 oktober 2014) opgenomen afwijkende wijze van beoordelen van Wajong 2010 niet. Die bepaling (artikel 2a, lid 2.c, onderdeel 5) is er mede gekomen om mensen niet onnodig op te roepen voor onderzoek, omdat aangenomen wordt dat AWBZ-dagbesteding voor hen is die niet (beschut) kunnen werken (zie Memorie van Toelichting). De LCR, Ieder(in) en LPGGz vinden dit laatste willekeurig en inconsistent. Bovendien kan nog steeds op administratieve wijze worden vastgesteld dat iemand recht op AWBZdagbesteding heeft en kan daarmee veel aanvullend onderzoek worden voorkomen. Wij verzoeken u de procedure voor groep 3 bij te stellen. Het volgende stellen wij voor: Wanneer op basis van het systeem of dossier geen oordeel is te vellen over de aanwezigheid van arbeidsvermogen, omdat informatie over de AWBZ-zorg niet duidelijk is of ontbreekt, wordt deze mensen per brief gevraagd of zij een kopie kunnen sturen 5


waaruit blijkt dat zij tussen 2008 en heden een AWBZ-indicatie hebben voor dagbesteding. Als betrokkene dit kan overleggen, valt deze vervolgens onder groep 2 en dient hij zonder nader onderzoek het oordeel ‘geen arbeidsvermogen’ te krijgen. Ons voorstel voorkomt niet alleen veel onrust bij betrokkenen, maar scheelt ook kosten voor onderzoek. Inmiddels zijn er mensen die een WLZ-indicatie hebben met zorgzwaarte pakketten die dagactiviteiten omvatten. Ook zij kunnen tot groep 3 behoren. Ook voor hen zou moeten gelden dat zij net als groep 2 het voorlopig oordeel ‘geen arbeidsvermogen’ krijgen. WSW-herindicatie Van mensen die zijn afgewezen voor een indicatie WSW wordt aangenomen dat zij geen arbeidsvermogen hebben (zie Besluit). Waarom wordt dit ook niet aangenomen indien UWV bij herindicatie heeft vastgesteld dat betrokkene niet meer aan de minimumcriteria van de WSW kan voldoen? 2 Wij stellen voor dat mensen waarvan de WSW-indicatie is vervallen, omdat zij geen arbeidsvermogen meer hebben, in aanmerking te laten komen voor de Wajong op het niveau van 75% van het WML. Deze aanpak kan worden uitgevoerd zonder cliënten te hoeven oproepen. De LCR, Ieder(in) en LPGGz hopen dat u onze voorstellen wilt overnemen. In afwachting van uw reactie. Met vriendelijke groet, Namens de Landelijke Cliëntenraad, Ieder(in) en LPGGz Gerrit van der Meer Voorzitter Landelijke Cliëntenraad C.c.: - Vaste Tweede Kamer Commissie Sociale Zaken en Werkgelegenheid - Vaste Tweede Kamer Commissie Volksgezondheid Welzijn en Sport

'Het Rijk laat zich zien als een onbetrouwbare partner.'

Google melding Wmo Dichtbij.nl 2 september 2015

Regiowethouders protesteren tegen kortingen op zorgbudget REGIO | 31 augustus 2015 Door de Dichtbijredactie (Nieuwsblad voor Huizen) HUIZEN - 'Het Rijk laat zich zien als een onbetrouwbare partner.' Dat stelt Eric van der Want namens de regiowethouders Financiën en Sociaal Domein in een brief aan de Tweede Kamer. De wethouders van Gooi en Vechtstreek protesteren tegen de 'buitenproportionele kortingen' die het Rijk hen oplegt op de budgetten van de Jeugdwet en Wet Maatschappelijke Ondersteuning (Wmo). Volgens Van der Want, voorzitter van het portefeuillehoudersoverleg Sociaal Domein van de Regio Gooi en Vechtstreek, hebben de coalitiepartijen bij het sluiten van het begrotingsakkoord met de oppositiepartijen in 2014 met de ene hand voor 2016 een bedrag van 165 miljoen euro in de hervorming van de langdurige zorg geïnvesteerd om vervolgens met de andere hand een jaar later voor 2016 maar liefst 360 miljoen euro op de zorg te korten. Door die korting wordt het overhevelen van taken van de rijksoverheid naar de gemeenten, de zogenaamde transitie in het sociaal domein, ernstig vertraagd. De kwaliteit en de beschikbaarheid van voorzieningen voor kwetsbare inwoners komt volgens de wethouders hierdoor ernstig in het geding. Een van de doelen van de extra middelen vanuit het begrotingsoverleg was gemeenten tijd en middelen geven om de transformatie vorm te geven. Binnen de Wmo en jeugdzorg zijn hiervoor in 2015 255 miljoen euro, in 2016 165 miljoen euro en 30 miljoen euro structureel in de jaren daarna beschikbaar gesteld. Van der Want: 'Het kabinet heeft in de meicirculaire 2015 van het gemeentefonds nu echter tegen de eerdere afspraken met de gemeenten in een extra korting opgelegd voor de Wmo van 256 miljoen euro in 2016 oplopend tot 315 miljoen euro structureel vanaf 2018 en een korting voor de Jeugdwet van structureel 104 miljoen vanaf 2016 euro. Gemeenten hebben door deze korting van in 6


totaal 419 miljoen euro structureel geen financiële zekerheid en ruimte meer om te transformeren.' Het Rijk geeft als reden voor de korting dat er minder vraag blijkt te zijn vanuit de groep, waarvoor de gemeenten verantwoordelijk worden. 'Niet realistisch', menen de regiowethouders. 'Wij zien zelfs een toename van meldingen voor ondersteuningen', aldus Van der Want, die als voorzitter van het portefeuillehoudersoverleg Sociaal Domein namens Gooi en Vechtstreek spreekt. Door nu te korten komt volgens de regiowethouders de kwaliteit en beschikbaarheid van voorzieningen van kwetsbare inwoners onder druk te staan. Door de bezuinigingen wordt het tevens moeilijker om af te rekenen met het zogenaamde 'oude AWBZ-denken'. Waar vroeger vanuit de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ) werd gekeken waar iemand recht op heeft, is tegenwoordig het streven om te kijken naar wat iemand nodig heeft. 'Om dit te realiseren moeten gemeenten de inhoudelijke én financiële schotten tussen regelingen laten verdwijnen. Gemeenten hebben zich de afgelopen jaren samen met hun inwoners en zorgverleners keihard ingezet om dit nieuwe denken te implementeren. Het transformatie- en innovatieproces is nog niet klaar, kost tijd en vraagt om financiële investeringen. Dit nieuwe denken is echter niet alleen een lokale opdracht, maar juist ook een opdracht voor het Rijk. Dit nieuwe denken zien wij nu niet terug in het gemeentefonds voor het sociaal domein', aldus Van der Want. Hij vraagt de Tweede Kamerleden daarom om stelling te nemen tegen 'deze buitenproportionele kortingen'.

Buurthuizen heel geschikt om belangrijke doelstellingen uit de Wmo te realiseren

Zorg+welzijn 2 september 2015

‘Buurthuis is juist goed voor Wmo-doelen’ Buurthuizen hebben de afgelopen decennia heel wat te verstouwen gekregen. En dat heeft niet bijgedragen aan een goede beeldvorming bij beleidsmakers. Zij denken nog steeds dat er vooral gekaart en gekletst wordt. Althans, dat is de ervaring van Margreeth Broens. Ze werkt nu zo'n tien jaar met en voor buurthuizen, als onderzoeker en verbindend gesprekspartner met gemeenten. 'Ik maak geregeld mee dat vertegenwoordigers van gemeenten vertellen dat ze nog nooit bij een gemeenschapshuis binnen zijn geweest, dat ze geen idee hebben wat daar gebeurt', zegt de adviseur in het vakblad Sociaal Bestek. Imago Het negatieve imago van het buurthuis heeft volgens Broens te maken met de flinke bezuinigingen op het welzijnswerk in de jaren tachtig en het verdwijnen van veel dragende activiteiten zoals het peuterspeelzaalwerk en educatie voor volwassenen. In de jaren negentig kwam de marktwerking waardoor het buurthuis zalenverhuur als voornaamste doel kreeg. Nu is er opnieuw flink bezuinigd op de buurthuizen. Ontmoeten 'Veel buurthuizen zijn veel te rigoureus gesloten en er is te snel nagedacht over de effecten', vindt Broens. 'Want waar blijven al die activiteiten? En vooral: waar blijft de verbindende ontmoetingsfunctie, als de activiteiten versnipperd worden over diverse gebouwen? Buurthuizen passen bij uitstek in deze tijd waarin de overheid probeert bij burgers een actieve en betrokken houding te ontwikkeling.' Wmo Buurthuizen zijn volgens Broens heel geschikt om belangrijke doelstellingen uit de Wmo te realiseren. Zo zijn er dagbestedingen die een preventieve werking kunnen heben, vrijwilligers hebben veel ruimte om hun werk zelf vorm te geven, men kan elkaar ontmoeten. 'Het buurthuis is misschien wel de laatste plek waar de tweedeling tussen laag- en hoogopgeleid niet aan de hand is. Iedereen ontmoet elkaar bij de prikpost, de fysiotherapeut of de belastingconsulent.' Toevallige ontmoetingen als deze vinden bij uitstek plaats in het buurthuis, aldus Broens. Vrijwilligers Gelukkig ziet ze de laatste jaren ook een kentering. Vooral in de manier waarop buurthuizen gerund worden. Besturen, die vooral uit vrijwilligers bestaan, organiseren activiteiten die aansluiten bij het gestegen opleidingsniveau van senioren, ze weten wat maatschappelijk ondernemen is, hoe je een beleidsplan schrijft, hoe je mensen naar het buurthuis verleidt en hoe je samenwerking aangaat. 7


Gemeente 'Kortom: zij weten hoe je een buurthuis toekomstbestendig runt en zijn daardoor een gelijkwaardige gesprekspartner voor de gemeente.' En dat kan volgens Broens door de gemeente als positief gezien worden. 'Temeer omdat de buurt tegenwoordig het schaalniveau is waarop de gemeente wil werken.' door Alexandra Sweers 1 sep 2015 laatste update:2 sep 2015

Bemoeien soms nodig


Bemoei-mantelzorg De Sprekende Mantelzorgers Cora Postema vormt samen met Annette Stekelenburg en Marjo Brouns de ‘sprekende mantelzorgers’. Marjo zorgt voor haar gehandicapte man, die in december 2008 door een ongeval in huis een partiële dwarslaesie opliep. Cora zorgt voor haar man die in 2009 een ernstig herseninfarct kreeg. De man en kinderen van Annette hebben een progressieve spierziekte.

Blogger Marjo Brouns Toen mijn zus werd geopereerd. Mocht ze na twee dagen naar huis. Ik heb een heel sterke zus. ‘De operatie, narcose enzovoorts, dat viel mee’, zegt ze, maar de pijn is haar tegengevallen. Ze heeft behoorlijk veel pijn. Bij de dagelijkse wondverzorging ziet de thuiszorgmedewerkster dat de wond 'onrustiger' wordt en ze adviseert een afspraak bij de chirurg. Dan belt mijn zus: of ik met haar mee kan. Maandagmorgen gelijk om half negen. Ik regel vervangende opvang voor mijn man en ga met haar mee. Terwijl de chirurg de operatieplek onderzoekt, stelt ze een aantal vragen: 'Ik zie u voorzichtig bewegen, heeft u veel pijn?' Ze vraagt hoeveel paracetamol mijn zus slikt, of het helpt, hoe snel het helpt enzovoorts. Ik hoor mijn zus vanachter het gordijn: 'Ja, nu heb ik wel wat pijn, maar het is al een paar uur geleden dat ik de laatste paracetamol nam. Maar het werkt wel', zegt ze er snel achteraan. Ik zei het al: ik heb een stoere zus, ik herken haar in haar antwoord... Als ze weer aangekleed naast me zit, zeg ik tegen haar: 'Lieve zus, nu is het niet het moment om stoer te doen. Pijn is een energievreter en belemmert je. En ik ken je goed genoeg om te weten dat je vooral niet lastig gevonden wilt worden...' De chirurg hoort ons gesprek, ze haakt aan. Ze luistert, kijkt regelmatig naar mij en vraagt nogmaals over de pijn. Ze legt uit wat ze kan doen. Mijn zus begrijpt het en de chirurg schrijft een recept voor een weekje extra pijnmedicatie. In de auto naar huis zit mijn zus opgelucht met de medicijnen op schoot naast me. Heb ik me ermee bemoeid? Ja, misschien. Was het bemoeizuchtig? Nee, ik heb soms een te stoere zus. Marjo is een van de Sprekende Mantelzorgers en zorgt voor haar gehandicapte man, die in december 2008 door een ongeval in huis een partiële dwarslaesie opliep. door De Sprekende Mantelzorgers 2 sep 2015

Compensatieregeling voor gedupeerden pgb-debacle

Binnenlands Bestuur 3 september 2015

Geld voor gedupeerden pgb-debacle 02 sep 2015 Het kabinet trekt 20 miljoen euro uit voor mensen die in de problemen zijn gekomen door het debacle met de uitbetaling van het persoonsgebonden budget (pgb) sinds januari. Het gaat om 2 miljoen euro dit jaar voor compensatie en 18 miljoen euro volgend jaar. Compensatieregeling Bronnen op het Binnenhof hebben berichtgeving daarover van RTL Nieuws woensdag bevestigd. De details van de compensatieregeling worden op Prinsjesdag bekend. Er komt ook extra geld om de problemen bij de Sociale Verzekeringsbank (SVB), die de uitbetaling van de pgb's organiseert, op te lossen. Dit jaar gaat het om 7 miljoen extra en daarbovenop volgend jaar 15 miljoen euro. 8


Schadeclaim Staatssecretaris Martin van Rijn van Volksgezondheid, verantwoordelijk voor de pgb's, is al sinds juli in overleg met de Stichting PGB Schadeclaim om een regeling te treffen voor de particuliere zorgverleners die hun pgb's niet of te laat kregen. Bij de Stichting PGB Schadeclaim zijn 3000 mensen aangesloten. (ANP)

Zorgverzekeraars moeten meer wijkverpleging inkopen dan begroot

Zorgvisie 3 september 2015

Miljoenenoverschrijding dreigt bij wijkverpleging Zorgverzekeraars moeten meer wijkverpleging inkopen dan de 3,2 miljard euro die het ministerie van VWS heeft begroot. ActiZ schat de overschrijding op 242 miljoen euro. Zorgverzekeraars zijn sinds 1 januari verantwoordelijk voor de wijkverpleging. Het kabinet heeft met de overheveling van de AWBZ naar de Zorgverzekeringswet een bezuiniging van 400 miljoen euro ingeboekt. Zorgverzekeraars Nederland (ZN) verwacht dat die niet worden gehaald. Dat concludeert ZN op basis van voorlopige productie- en declaratiecijfers van zorgverzekeraars voor de wijkverpleging. Die laten zien dat er in de eerste vier maanden van dit jaar in een aantal regio's al tientallen miljoenen euro's meer aan wijkverpleegkundige zorg is geleverd dan geraamd. ZN: overschrijding 200 miljoen euro? Zorgverzekeraars hebben bij herhaling aangegeven dat zij zich zorgen maken over de haalbaarheid van de bezuinigingen van het kabinet op de wijkverpleging. Zorgverzekeraars waarschuwden in juli vorig jaar al voor een te krap budget en voorspelden in oktober 2014 een overschrijding van ongeveer 200 miljoen euro. Het totale beschikbare budget voor wijkverpleging is voor 2015 iets minder dan 3,2 miljard euro. Of de overschrijding ook echt 200 miljoen zal worden, valt volgens een woordvoerder niet te zeggen. Zorgverzekeraars hebben nog geen gegevens over hoe de behoefte aan wijkverpleging zich gedurende een jaar ontwikkelt. Daarnaast is het ook nog onduidelijk wat het effect is van de herindicaties die wijkverpleegkundigen in mei hebben afgerond. Evenmin is bekend hoeveel financiële ruimte ongecontracteerde zorg en pgb's gaan innemen binnen het budgettair kader wijkverpleging. ZN heeft het ministerie van VWS en de brancheorganisaties ActiZ en BTN hierover in een brief geïnformeerd. Zorgverzekeraars zullen de komende tijd met zorgaanbieders in kaart brengen wat de grootste knelpunten zijn. ActiZ: 242 miljoen euro Waar ZN zich niet willen vastpinnen op een bedrag, doet ActiZ dat wel. Om na te gaan hoe groot de overschrijding dit jaar zal zijn, heeft ActiZ een onderzoek laten uitvoeren onder haar leden. Daaruit blijkt dat er voor 2015 een tekort van minstens 242 miljoen euro wordt verwacht. Van de zorginstellingen die meededen aan de enquête verwacht 71 procent niet uit te komen met het budget. Opvallend is dat driekwart van de organisaties verwacht in financiële problemen te komen, mede door bezuinigingen in de Wlz, de Wmo en jeugdzorg. De helft van de organisaties vreest dat de continuïteit in gevaar komt als de budgetoverschrijding niet gefinancierd wordt. Dan zijn cliëntenstops onvermijdelijk. Maar ZN geeft juist aan dat iedereen die recht heeft op zorg, die ook zal krijgen, ongeacht de overschrijdingen. Extra bezuiniging in 2016 Volgend jaar is het kabinet van plan om nog eens 100 miljoen euro extra te bezuinigen op de wijkverpleging bovenop de 400 miljoen euro van 2015. De totale bezuiniging op wijkverpleging komt daarmee op 500 miljoen euro. ZN en ActiZ vragen het ministerie van VWS om voor 2016 een reëel budgettair kader vast te stellen, zodat de sector die volop in ontwikkeling is, niet opnieuw onnodig onder druk komt te staan door een te krap budgettair kader. door Bart Kiers 2 sep 2015

9


Nederland maakt zich op voor de opvang van mensen in nood


COA: Ook gemeenten zonder gebouwen kunnen helpen Esther Walstra 03 sep 2015 Nu de vluchtelingenkwestie zich niet meer beperkt tot het Middellandse Zeegebied maakt ook Nederland zich op voor de opvang van mensen in nood. Zo openden Goes, Apeldoorn, Zwolle en recent de gemeente Assen een grote noodlocatie waar de vluchtelingen op adem kunnen komen. Maar er is bijna geen plaats meer. De Centrale Opvang van Asielzoekers (COA) wordt al door veel lokale overheden geholpen maar doet nogmaals een dringend beroep: ‘Ook gemeenten zonder bestaande noodfaciliteiten kunnen een belangrijke rol spelen bij het onderbrengen van deze nieuwe stroom ontheemden,’ benadrukt Gerard Bakker, directeur van het COA, 'door het beschikbaar stellen van grond bijvoorbeeld.' Geen uitstroom De reguliere opvangcentra van het COA zitten helemaal vol. Niet zo vreemd als je bedenkt dat er wekelijks zo’n 1700 vluchtende mensen aankomen in Nederland, dat zijn er bijna 250 per dag. Het zijn precies die vluchtelingen die de pleinen in Boedapest of de parken in Istanboel of de tentenkampen hebben weten te ontvluchten. ‘Mensen in een kwetsbare, moeilijke positie die onze hulp nodig hebben,’ licht de COA-directeur toe. ‘Het probleem is dat er geen uitstroom is van mensen met een verblijfsvergunning. Ze houden noodgedwongen de bedden bezet voor de nieuwe mensen die elke dag aankomen.’ Syrische gezinnen De vluchtelingen zijn veelal Syrische gezinnen, zoekend naar veiligheid en onderdak voor zichzelf en hun vaak jonge kinderen. Deze stroom vluchtelingen is anders dan Nederland in het verleden gewend was. Een derde van hen is hoogopgeleid, vooral academici, en een derde is middelbaar opgeleid. Geen kansarme groep zonder toekomstperspectief. Innovatieve ideeën Bakker denkt dat de Nederlanders overwegend positief staan tegenover de komst van de vluchtelingen: ‘Als ik kijk naar onze onvermoeibare medewerkers en 900 vrijwilligers dan ben ik heel trots. Ik denk ook dat zij het draagvlak uit de maatschappij weergeven. Maar we hebben ook bestuurlijke draagkracht nodig. Creatieve oplossingen, innovatieve ideeën en snelheid van gemeenten. We hebben geen tijd meer, het moet nu.’ Het COA is al in gesprek met heel veel gemeenten. Maar met zo’n 200 is er nog geen gesprek geweest. Bakker: ‘We hopen dat ze contact met ons op willen nemen en met ideeën komen.’ Ongebruikte grond Het COA staat te springen om kant-en-klare, grootschalige faciliteiten. Maar ook gemeenten die daar niet over beschikken kunnen wel degelijk hun steentje bijdragen. ‘We zijn in staat om binnen drie weken een complete AZC voor 600 personen neer te zetten. Ongebruikte grond met enige infrastructuur kunnen we dus ook heel goed gebruiken. Overigens hopen we ook dat de gemeenten die al een AZC hebben, ruimhartig met de bestuursovereenkomsten om willen gaan. We zouden heel blij zijn als ze 100 à 200 extra asielzoekers willen opnemen.’ Contact met omwonenden Gerard Bakker heeft begrip voor enige argwaan bij de komst van enkele honderden vreemdelingen in een gemeenschap. Maar hij weet zeker dat hij het wantrouwen weg kan nemen. ‘Het blijkt iedere keer weer dat er na aanvankelijke reserves goed contact met omwonenden ontstaat. Er is ook nauwelijks overlast en als het er wel is wordt daar meteen wat aan gedaan. Hier in Katwijk was de naastgelegen motorclub overigens absoluut niet blij met de komst van dit AZC. Het duurde maar even of ze organiseerden toertochtjes met de kinderen van hier.’ Te kleine school weer open Omdat het COA alle voorlichting, voorbereidingen en uitvoering van de opvang op zich neemt, kost het de gemeente geen cent. Ook voor de beveiliging, medische en andere zaken wordt gezorgd. Minder bekend is dat het realiseren van een opvanglocatie wel eens gunstig voor de gemeente kan uitpakken. ‘Denk aan krimpgebieden. Het zou zo maar kunnen dat een te kleine school met een nieuwe groep kinderen ineens open kan blijven. Voor de lokale ondernemers betekent het een toename van omzet. Bovendien is er kinderopvang, activering en volgen asielzoekers onderwijs, dat levert lokale werkgelegenheid op,’ aldus de directeur. 10


Schouders eronder De gedachte dat Nederland op den duur te vol raakt met vluchtelingen wuift hij weg. ‘Er zijn momenteel 60 miljoen mensen op de vlucht, waarvan 95 procent in de eigen regio wordt opgevangen,’ legt Gerard Bakker uit. ‘Slechts een heel klein deel komt naar Europa en verspreidt zich over verschillende landen. Of je het nu wilt of niet, de realiteit is dat de vluchtelingen er zijn en voorlopig blijven komen. We moeten er met elkaar de schouders onder zetten, hier kunnen we ons gezicht niet van wegdraaien.’

Rollator wel/niet onder de Wmo 2015

Schulinck nieuwsbrief 3 september 2015

De rollator in spagaat Valt de rollator onder de Wmo 2015? mr. Paul Jeukens , Redacteur Mijn naam is Paul Jeukens. Ik ben senior juridisch vakredacteur bij Schulinck. Als lid van de redacties van Grip op Wmo, Grip op Kinderopvang en Grip op Wsw, houd ik me bezig met het verwerken van juridische ontwikkelingen binnen de vakgebieden Wmo, de Wet Kinderopvang en de wet sociale Werkvoorziening in de Grip producten.

Eenvoudige hulpmiddelen ter compensatie van beperkingen in het lopen, zoals een rollator, zijn op 1 januari 2013 verwijderd uit het pakket van de zorgverzekering. Reden daartoe was dat eenvoudige loophulpmiddelen geacht werden algemeen gebruikelijk en financieel toegankelijk te zijn. Valt de eenvoudige rollator nu onder de Wmo 2015? De rollator wordt in de Memorie van Toelichting (MvT) op de Wmo 2015 uitdrukkelijk, samen met de rolstoel, genoemd als voorbeeld van een 'hulpmiddel' in de zin van artikel 1.1.1 Wmo 2015. In dezelfde MvT (bij artikel 2.3.5 lid 3 en 4 Wmo 2015) wordt de eenvoudige rollator echter, samen met de fiets, schoonmaakmiddelen en wandelstok, genoemd als voorbeeld van een algemeen gebruikelijke voorziening, welke kan worden uitgesloten van verstrekking op grond van de Wmo 2015. Betekent dit nu dat een rollator een algemeen gebruikelijke voorziening is en daarom niet verstrekt hoeft te worden op grond van de Wmo 2015? Of geldt dit alleen voor eenvoudige rollators en vallen rollators die niet eenvoudig zijn wél onder de Wmo 2015? Algemeen gebruikelijk In de wettekst van de Wmo 2015 is géén bepaling opgenomen over algemeen gebruikelijk. Ook uit de MvT blijkt niet wanneer een voorziening algemeen gebruikelijk is. Wel hebben veel gemeenten 'algemeen gebruikelijk' als afwijzingsgrond opgenomen in de Wmo-verordening. Vaak sluit dit beleid aan op de uitleg van het begrip 'algemeen gebruikelijk' in de jurisprudentie onder de Wmo 2007. Wmo 2007 Onder de Wmo 2007 was volgens de CRvB het criterium "algemeen gebruikelijk" bedoeld om te voorkomen dat het college een voorziening verstrekt waarvan, gelet op de omstandigheden van de betrokken gehandicapte, aannemelijk is dat deze, ook als hij/zij niet gehandicapt was, hierover zou (hebben kunnen) beschikken. Bij de beoordeling van de vraag of een voorziening algemeen gebruikelijk is, moet het college altijd onderzoeken of de voorziening ook algemeen gebruikelijk is voor deze specifieke aanvrager. Uit de jurisprudentie volgt dat daarbij de volgende criteria een rol spelen: •Is de voorziening gewoon verkrijgbaar? •Is de prijs van de voorziening vergelijkbaar met soortgelijke producten die algemeen gebruikelijk worden geacht? •Is de voorziening specifiek voor gehandicapten ontworpen? •Zou een gezonde persoon, ook gelet op de individuele omstandigheden van het geval, waaronder de leeftijd, over de voorziening beschikken? Mijns inziens geldt de jurisprudentie over algemeen gebruikelijk ook onder de Wmo 2015. Conclusie Het college kan niet, zoals de wetgever in de MvT wel doet met betrekking tot de eenvoudige rollator, voorzieningen op voorhand algemeen gebruikelijk achten. Om een voorziening als algemeen 11


gebruikelijk aan te kunnen merken, moet het college altijd individueel onderzoek doen, aan de hand van bovengenoemde criteria. Een eenvoudige rollator kost rond de €100 en is bij verschillende supermarkten verkrijgbaar. Mijns inziens voldoet een eenvoudige rollator daarmee aan de voorwaarde 'gewoon verkrijgbaar'. Een eenvoudige rollator is echter wel specifiek voor gehandicapten ontworpen, namelijk voor mensen met een loopbeperking. Een persoon zonder een loopbeperking zal niet overgaan tot aanschaf van een eenvoudige rollator. Nu zou de gemeente kunnen redeneren dat iemand van bijvoorbeeld 80 jaar, zonder beperkingen aan het onderlijf, ook over een rollator zou kunnen beschikken, bijvoorbeeld uit voorzorg om niet te vallen, waardoor de eenvoudige rollator algemeen gebruikelijk is. Deze redenatie gaat mijns inziens echter niet op. De angst om te vallen zal ergens zijn grondslag hebben. Denk bijvoorbeeld aan een visusbeperking of een evenwichtstoornis. Ook dit zijn beperkingen die onder de Wmo 2015 vallen. Op grond van bovengenoemde criteria kan een eenvoudige rollator mijns inziens niet algemeen gebruikelijk geacht worden. Helaas worden deze criteria in de rechtspraak niet consequent gebruikt. Vaak wordt een voorziening slechts aan 1 of enkele van deze criteria getoetst. Het lijkt echter de bedoeling van de wetgever om de eenvoudige rollator niet onder de Wmo 2015 te laten vallen op grond van algemeen gebruikelijkheid. De overwegingen van de wetgever om de eenvoudige rollator uit het pakket van de zorgverzekering te halen steunen ook op algemeen gebruikelijkheid. Op grond van bovenstaande raakt de eenvoudige rollator mijns inziens in een spagaat tussen enerzijds de jurisprudentie en anderzijds de bedoeling van de wetgever. Als ik nu moet kiezen, zeg ik dat een eenvoudige rollator niet onder de Wmo 2015 valt. Ik ben echter wel zeer benieuwd hoe de CRVB aan de hand van bovengenoemde criteria zal oordelen over de algemeen gebruikelijkheid van een rollator. Niet-eenvoudige rollators, zoals een achterwaartse rollator, een parkinsonrollator en een kinderrollator, zijn niet algemeen gebruikelijk en maken daarom nog steeds deel uit van het pakket van de zorgverzekering. Cliënten die zich bij de gemeente melden en die een niet-eenvoudige rollator nodig hebben, kunnen daarom op grond van artikel 2.3.5 lid 5 onderdeel b Wmo 2015 door het college worden verwezen naar de Zvw.

Leegstaande kerkgebouwen voor tijdelijke vluchtelingenopvang?

Schulinck nieuwsbrief 3 september 2015

Ruimte in kerken voor opvang vluchtelingen In Nederland staan nogal wat kerkgebouwen leeg. Een aantal daarvan is geschikt om vluchtelingen tijdelijk op te vangen. Daarom wil Protestantse Kerk Nederland (PKN) met staatssecretaris Klaas Dijkhoff van Veiligheid en Justitie praten over het huisvestingsprobleem voor asielzoekers. Dat heeft Geesje Werkman, vluchtelingendeskundige van PKN, woensdagmorgen gezegd. Volgens Werkman heeft PKN het leegstaande conferentiecentrum Hydepark in Doorn al aangeboden aan het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA). Dat centrum is compleet ingericht en biedt plaats aan honderd mensen. Doorn schijnt daar overigens niet veel voor te voelen, heeft Werkman begrepen. PKN roept de protestantse kerken op om actief mee te zoeken naar ruimte. Plicht ,,We weten dat veel kerkelijke gemeenten hierin hun verantwoordelijkheid willen nemen. Dat heeft de kerk eerder ook en met succes gedaan bij de opvang van vluchtelingen uit voormalig Joegoslavië en de Vietnamese bootvluchtelingen. Toen kregen vluchtelingen zelfs bij mensen thuis onderdak. We vinden dat ook onze plicht'', aldus Werkman. Autotron PKN benadrukt dat ,,het maatschappelijke middenveld'' een rol moet spelen bij het asielzoekersprobleem. Werkman: ,,Het is niet alleen een taak voor burgemeesters en gemeenten. Wij kunnen veel doen voor het mentale klimaat. Zo is een predikant in Rosmalen al actief om de eventuele komst van vluchtelingen naar het Autotron daar te begeleiden.'' Bron: ANP

12


Mantelzorgers sneller in aanmerking voor een sociale huurwoning

Google melding Wmo: Plus online 3 september 2015

Sneller sociale huurwoning voor mantelzorger Yannick La Gordt Dillié | Gepubliceerd: 02-09-2015 Sinds 1 juli komen mantelzorgers sneller in aanmerking voor een sociale huurwoning. Volgens de nieuwe Huisvestingswet vallen mantelzorgers namelijk in de urgentiecategorie. Bij het opstellen van een urgentieregeling gaat de gemeente uit van de officiele definitie van mantelzorg. Deze staat beschreven in de Wmo 2015, en luidt: ‘hulp ten behoeve van zelfredzaamheid, participatie, beschermd wonen, opvang, jeugdhulp, het opvoeden en opgroeien van jeugdigen en zorg en overige diensten als bedoeld in de Zorgverzekeringswet, die rechtstreeks voortvloeit uit een tussen personen bestaande sociale relatie en die niet wordt verleend in het kader van een hulpverlenend beroep’. Op welke manier u een urgentieverklaring kunt aanvragen, verschilt per gemeente. Het advies is dat u hiervoor de woningcorporatie raadpleegt.

Gemeenten en beschutte werkplaatsen


Gemeenten te traag met beschut werk Margot Limburg 04 sep 2015 Het gaat niet goed met het aantal beschutte plekken dat gemeenten in moeten richten voor de allerzwaksten op de arbeidsmarkt. De doelstelling voor dit jaar is 1600 plaatsen, maar brancheorganisatie voor de Sociale Werkbedrijven Cedris ziet dat niet gebeuren. Staatssecretaris Jetta Klijnsma (SZW) wacht eerst een rapport hierover van de Inspectie SZW af. 100 is al veel In het sociaal akkoord is afgesproken dat de allerzwaksten, zij die niet met loonkostensubsidie en begeleiding een ‘normale’ baan kunnen hebben, een beschutte werkplek zullen krijgen. Gemeenten moeten dit inrichten. In totaal moeten er zo’n 30 duizend beschutte werkplekken komen, waarvan 1600 dit jaar. Maar gemeenten zijn traag met het opzetten van beleid hierover en al helemaal met het opzetten van echte betaalde plekken. ‘Als we aan het eind van het jaar op 100 plekken komen, zijn het er al veel’, aldus voorzitter van Cedris Job Cohen. Of om het eufemistisch uit te drukken ‘we zijn niet erg optimistisch’. Te afwachtend Uit een monitor die Cedris in juli publiceerde bleek al dat bij de helft van de Cedris-leden gemeenten nog geen besluit hebben genomen over wat ze precies gaan doen om ervoor te zorgen dat de beschutte werkplekken ingericht worden. Een aantal gemeenten zegt geen echte beschutte banen te maken maar het meer in dagbestedingsactiviteiten te zoeken. Gemeenten die al wel besloten hebben beschutte werkplekken in te richten, wachten vaak op ‘volume’; genoeg mensen met een indicatie om iets op te zetten. ‘Het baart ons echt zorgen’, aldus Cohen. ‘Gemeenten hebben bij beschut werk een veel te afwachtende houding. Ze kijken naar elkaar en ondertussen gebeurt er niets.’ Bureaucratisch En zelfs bij de gemeenten die wel snel aan de slag willen met beschut werk, komt het moeilijk tot stand. Dat ligt deels ook aan bureaucratie, aldus Cohen. Hij vindt met name het systeem van keuring via het UWV te bureaucratisch. ‘Van sommige mensen weten gemeenten wat ze wel en niet kunnen. Ze weten dus dat het mensen zijn die een beschutte werkplek zouden moeten hebben. Maar dan moet alsnog de route langs het UWV bewandeld worden. En het UWV keurt deze mensen dan af voor de indicatie beschut werk.’ Om te zeggen dat het UWV te streng is, gaat hem te ver. ‘Maar we constateren dat mensen van wie gemeenten vinden dat ze in aanmerking komen voor beschut werk, na keuring door het UWV toch niet in aanmerking komen.’ 13


Werkgeverslasten Volgens Cohen zou het aantrekkelijker moeten worden om mensen beschut aan een baan te helpen. Zo betalen gemeenten of Sw-bedrijven volledige werkgeverslasten over mensen met een veel lagere productiviteit van. Hij kijkt daarom naar Den Haag om dit via regelgeving op te lossen zodat een werkgever over iemand met een productiviteit van 30 procent geen of slechts zeer beperkt werkgeverslasten zou moeten betalen. ‘Er is geld voor begeleiding en loonkostensubsidie, maar door werkgeverslasten omlaag te brengen, wordt het aantrekkelijker om iemand met de indicatie ‘beschut’ aan het werk te hebben.’ Cedris pleit daarnaast ook voor vrijstelling van de transitievergoeding en toepassing van de NoRisk-polis voor deze groep. 7 miljoen euro Gemeenten krijgen via het Participatiebudget geld voor het inrichten van een beschutte werkplek. Voor dit jaar is er bijna 7 miljoen euro naar gemeenten gegaan voor dit doel. Maar het geld is niet geoormerkt en dus kunnen gemeenten het ergens anders aan besteden. Voor één beschutte werkplek van 8500 euro, kunnen ze bijvoorbeeld wel drie mensen in de bijstand een re-integratietraject geven. Of gemeenten zo berekenend zijn, wil Cohen niet zeggen. Ook denkt hij niet dat de oplossing ligt in het oormerken van geld. ‘Als je decentraliseert, moet je de gemeenten ook die vrijheid geven. Maar er moet nu wel echt wat gebeuren, want als het er aan het eind van het jaar echt nog maar 100 zijn, hebben we een serieus probleem.’ Vooruitlopen op wat er dan zou moeten gebeuren, wil hij niet. ‘Dat is nog even te snel. Belangrijker is dat gemeenten het nu goed gaan oppakken.’ Reacties Staatssecretaris Jetta Klijnsma (PvdA, SZW) zegt in een reactie dat ze het belangrijk vindt dat gemeenten maatwerk leveren om mensen te laten participeren. 'Het niet inzetten van beschut werk doet afbreuk aan het geven van maatwerk', vindt ze. Op dit moment werk de Inspectie SZW aan een rapport waarin duidelijk moet worden wat gemeenten doen om beschut werk te realiseren en hoeveel plaatsen er nu zijn. Het rapport zal binnenkort naar de Kamer gaan. Klijnsma wil op basis daarvan bekijken of en op welke wijze ze beschut werk verder kan stimuleren. Het UWV laat in een reactie weten niet in te gaan op de kritiek dat door gemeenten aangedragen kandidaten door het UWV te goed bevonden worden en dus geen indicatie krijgen. 'Wij voeren uit wat de Participatiewet voorschrijft', aldus het UWV. Het COA roept gemeentes op om locaties beschikbaar te stellen


Behoefte aan vrijwilligers voor toestroom vluchtelingen Per week komen er 1800 nieuwe mensen in Nederland die asiel zoeken. Het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA) roept gemeentes op om locaties beschikbaar te stellen voor de grote toestroom. Met 1800 nieuwe mensen per week kun je iedere week drie reguliere opvangcentra vullen, zegt Gerard Bakker bestuursvoorzitter van het COA in het AD. Hij roept alle gemeentes op om locaties te regelen voor de grote toestroom aan vluchtelingen. Deze mensen komen vooral uit Eritrea en Syrië, waaronder relatief veel alleenstaande minderjarige vluchtelingen. Ook komen er veel nareizigers, gezinnen van vluchtelingen die inmiddels een vergunning hebben. Opvang Er zijn al veel gemeenten die zelf al aanbieden om een asielopvang te openen. Dat is volgens Bakker nog niet vaak voorgekomen. Het lukt nu nog steeds om voor iedereen elke dag een bed te hebben en daar is de voorzitter trots op. Er zijn nu 70 locaties en het COA spreekt nog met 120 gemeenten. ( Geert Beke van de Pauluskerk vertelt over de aanpak van de Pauluskerk. 'Wij vangen mensen op zonder voorwaarden vooraf. Met onze gasten hebben we vanaf het begin intensief contact, voeren gesprekken met ze over onder andere hun toekomst. Wij brengen dan allerlei opties in beeld. Dan blijken mensen toch vaak over hun leven te gaan nadenken. En sommigen besluiten dan toch maar naar hun land van herkomst terug te keren.' ) Particuliere opvang Ook zijn er andere organisaties die opvang aanbieden. Protestantse Kerk Nederland (PKN) wil leegstaande kerkgebouwen ter beschikking stellen. De ChristenUnie vindt dat ook particulieren vluchtelingen moeten kunnen opvangen. Dat zou ook al in Duitsland gebeuren. 14


Helpen De telefoon bij het COA staat sinds vorige week roodgloeiend, zo laat de organisatie weten. Veel mensen willen helpen bij de grote toestroom aan vluchtelingen, dat de organisatie het nauwelijks nog aankan. Het COA is onder de indruk van de massale hulp die wordt geboden. Veel mensen willen spullen geven, maar op sommige locaties is daar geen behoefte aan. De organisatie adviseert daarom eerst contact op te nemen met het opvangcentrum in de buurt, voordat mensen spullen komen afleveren. Vrijwilligers De bestaande opvangcentra zitten nagenoeg vol. Het COA is bezig met het inrichten van nieuw locaties. Hierbij is een grote behoefte aan vrijwilligers, aldus het COA. Zo werd er eerder al opvang ingericht in de IJselhallen van Zwolle en de Zeelandhallen in Goes. Er is bij de gemeente Stadskanaal gevraagd om opnieuw gebruik te maken van de tijdelijke opvangplaatsen in het Pagecentrum. Het gaat hierbij om ruim 500 erkende vluchtelingen die inmiddels een verblijfsstatus hebben, maar nog steeds in asielzoekerscentra zitten. Zij moeten plaats maken voor de nieuwe vluchtelingen. In een opvangcentrum krijgt een asielzoekers toegang tot basisvoorzieningen zoals onderdak, kook- en wasruimten en computers. Ook ontvangt hij leefgeld en wordt er een ziektenkostenverzekering afgesloten. Vluchtelingen hebben recht op deze opvang vanaf het moment van asielaanvraag totdat zij een verblijfsvergunning krijgen of Nederland moeten verlaten. Bron: ANP/COA door Alexandra Sweers 3 sep 2015

‘Aanjaagteam verwarde personen’ geïnstalleerd


Aanjaagteam voor zorg aan verwarde personen In Den Haag is het ‘Aanjaagteam verwarde personen’ geïnstalleerd. Dat team moet ervoor zorgen dat gemeenten in de zomer van 2016 goede zorg en ondersteuning voor verwarde personen hebben. aanpak verwarde mensen De zogenaamde 'verwarde mens' staat volop in de aandacht sinds de zaak van Bart van U., de man die voor de moord op oud-minister Els Borst en zijn eigen zus wordt vervolgd. - Foto: ANP In het aanjaagteam zitten mensen die in hun dagelijkse praktijk met deze problematiek te maken hebben en staat onder leiding van Liesbeth Spies, burgemeester van Alphen aan den Rijn. Het gaat om de hulp aan kwetsbare mensen die verward gedrag vertonen en verschillende aandoeningen of beperkingen hebben zoals: een psychische aandoening, een verstandelijke beperking, een verslaving of dementie. Door hun gedrag kunnen ze een gevaar vormen voor zichzelf of hun omgeving. Plan van aanpak Het doel is dat alle verwarde personen een persoonlijke aanpak krijgen en dat alle belemmeringen in kaart worden gebracht. Het aanjaagteam moet ervoor zorgen dat als er nog geen goede aanpak is, dat in ieder geval in de zomer van 2016 geregeld is. De gemeenten mogen zelf weten hoe ze dit invullen, maar er zijn wel hoofdlijnen opgesteld. Dit is een aantal belangrijk punten uit het plan: Elke gemeente moeten voorziening hebben om verwarde mensen die geen strafbaar feit hebben gepleegd, maar wel voor overlast en onrust zorgen, ondersteuning krijgen. Voor deze mensen wordt een persoonlijk plan opgesteld. Als ze geen zorgverzekering hebben, wordt dat door de gemeenten en zorgverzekeraars geregeld. Als er geen sprake is van een strafbaar feit, mogen deze mensen niet in een justitieel traject komen om te voorkomen dat ze een trauma oplopen en gestigmatiseerd worden. In de huidige wetgeving is het niet mogelijk om een verward persoon gedwongen op te laten nemen als er geen aandoening is vastgesteld. Schippers onderzoekt of het mogelijk is om zo'n persoon toch kort op te kunnen nemen in een psychiatrisch ziekenhuis voor een 'time-out'. Zo'n time-out moet wel zorgvuldig worden afgewogen, benadrukt de minister. Want het gaat wel om vrijheidsbeneming van mensen die geen strafbaar feit hebben gepleegd. door Alexandra Sweers 3 sep 2015

15


Welkom in mijn boze droom die geen droom blijkt te zijn

Google melding Wmo- Volkskrant 4 september 2015

Geen ijs over je hoofd, maar goede zorg graag Opinie Voor politici mooie sier maken met het steunen van de Amsterdam City Swim moeten ze de effecten van hun eigen beleid eens kritisch doorlichten. Door: Margriet Poppema, ALS patiënt 4 september 2015, 02:00 Geweldig dat zo veel mensen zich belangeloos inzetten voor ALS, ze beklimmen de Mont Ventoux, ze zwemmen de Amsterdam- of de New York City Swim, ze gooien ijswater over hun hoofd en doneren voor onderzoek. Inmiddels weet iedereen in Nederland wel wat ALS betekent. Ik ben zo iemand die sinds twee jaar een ziekte uit het spectrum van ALS heeft, een boze droom die steeds meer de vorm krijgt van een nachtmerrie. Asscher, Dijsselbloem, Eberhard van der Laan allemaal zijn ze zo flink geweest om ijswater over hun hoofd te gooien. Maar de koude douche die ik - als patiënt - dagelijks van de politiek krijg is verpletterend. Het is en wordt heel moeilijk om me staande te houden. Oh nee dat kan niet meer, want ik kan niet meer staan noch lopen. Beleid Mijn angstdromen hebben niet alleen met deze rotziekte te maken, maar ook met het huidige beleid. Als je deze ziekte krijgt, kun je er zeker van zijn dat je door de stapeling van kosten financieel failliet raakt. 'Had ik maar kanker', denk ik soms, maar daar ben ik van genezen. Die behandeling werd in z'n totaliteit door de verzekering vergoed. Maar ALS geneest niet en het is progressief, dus je moet continu op zoek naar nieuwe hulpmiddelen om basisfuncties van je lichaam te compenseren. We zijn al verhuisd naar een benedenwoning voordat we wisten hoe en hoe snel deze ziekte zich verder zou ontwikkelen. Daarna werden er steeds andere hulpmiddelen noodzakelijk. Op mijn lijst van noodzakelijke en niet vergoede hulpmiddelen staan 22 artikelen. Van speciale schoenen, tot een verhoogde toiletbril met armsteunen, een rollator, een ziekenhuisnachtkastje en ga zo maar door. Deze worden gezien als lifestyle-artikelen, dus er geldt geen vergoeding voor. Dure hulpmiddelen Ik ben geen cynisch mens, maar als ik aan het Nederlandse en Amsterdamse beleid denk, word ik dat wel Het ALS-team van het AMC helpt me uitstekend bij het uitzoeken van hulpmiddelen, maar de aanschaf komt voor eigen rekening. Al de tijd die ik hieraan heb besteed, had ik graag iets prettigers gedaan. Maar daar heb je toch de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) voor? Het doel van de WMO is toch om het 'meedoen' in de samenleving te faciliteren? In de praktijk betekent meedoen: betalen voor veel te dure hulpmiddelen. De befaamde marktwerking heeft de prijzen van de gemeente tot enorme hoogtes opgestuwd. Zoals 3.000 euro voor een stoepverhoging en loopbeugels, alleen maar om toegang te krijgen tot de openbare weg. Dit bedrag moet je dan wel in zijn geheel terugbetalen in de vorm van eigen maandelijkse bijdragen. We hebben het uiteindelijk maar zelf laten doen voor 880 euro. En dit is nog maar een voorbeeld. (Ik ben geen cynisch mens, maar als ik aan het Nederlandse en Amsterdamse beleid denk, word ik dat wel).

Wat een beleid heeft dit kabinet ontwikkeld! Als mondige burger vraag je je af hoe dit kan, hoe een dergelijk beleid vorm kan krijgen en dat nog wel met de PvdA in de regering en de SP in het gemeentebestuur. Als burger heb ik van mijn inkomen jaarlijks 4.200 euro meebetaald aan de AWBZ. Maar nu ik ziek ben krijg ik weinig vergoed. Tevens betaal je over veel hulpmiddelen een belastingtarief van 21 procent. Bij de aanschaf van een plafondtillift wordt meer dan 1.000 euro BTW in rekening gebracht. Kennelijk is dit een luxe artikel. Daarnaast is sinds 2014 alle belastingaftrek voor woningaanpassingen of hulpmiddelen afgeschaft. Mooie sier (Prinsjesdag en koopkrachtplaatjes 'iedereen gaat erop vooruit'? Laat me niet lachen)

Welkom in mijn boze droom die geen droom blijkt te zijn. Is er dan niets goed te melden? Ja, ik heb via de WMO een elektrische en een handbewogen rolstoel te leen gekregen. Dat staat gelukkig in de Wet Langdurige Zorg. Daarnaast heb veel lieve en hulpvaardige mensen om mij heen. Mijn man is een uitstekende mantelzorger en ook de mensen die in de zorg werken zijn buitengewoon aardig. 16


Buurtzorg is voortreffelijk, net als de fysio- en ergotherapeut en andere ondersteuning. Maar het beleid en de instanties hebben het me sinds deze ziekte alleen maar moeilijk gemaakt. Dus voordat politici mooie sier gaan maken met het steunen van de Amsterdam City Swim zouden ze de effecten van hun eigen beleid eens kritisch moeten doorlichten. Prinsjesdag en koopkrachtplaatjes 'iedereen gaat erop vooruit'? Laat me niet lachen! Wij zijn er sinds mijn ziekte met tientallen procenten op achteruitgegaan.

MEE NL gaat op zoek naar een nieuwe directeur

Google melding Wmo - Nationale Zorggids 4 september 2015 MEE Nederland moet op zoek naar een nieuwe directeur. Huidige directeur van MEE Nederland, Jan de Vries, heeft bekend gemaakt dat hij per 1 januari 2016 zijn functie neerlegt. MEE Nederland wordt dan een coöperatieve vereniging en zij gaat verder onder de naam MEE NL. Als collectief van de 20 MEE-organisaties bevordert MEE NL de zelfredzaamheid en participatie van mensen met een beperking. Dit meldt MEE Nederland. Jan de Vries heeft MEE Nederland geleid sinds augustus 2010. Nu geeft hij tot 1 januari 2016 als directeur en tevens kwartiermaker vorm aan MEE NL. Jan de Vries over zijn vertrek: "De transitie naar de Wmo is afgerond. Dat beschouw ik samen met de overgang van MEE Nederland naar de nieuwe organisatie MEE NL als een natuurlijk moment om het stokje over te dragen en mij te oriënteren op het vervolg van mijn loopbaan." Voorzitter Jos Werner is De Vries dankbaar voor zijn inzet: "Vanuit zijn enorme betrokkenheid bij mensen met een beperking heeft hij MEE in politiek Den Haag op de kaart gezet en structurele samenwerkingsrelaties opgebouwd. Ook heeft hij met succes vormgegeven aan de transitie van de cliëntondersteuning van MEE naar de Wmo. MEE NL kan daarop voortbouwen." MEE NL gaat op zoek naar een nieuwe directeur. © Nationale Zorggids

Kennis over Alzheimer delen met winkeliers

Facebook Aleid v.d. Meer 4 september 2015

Alzheimer Nederland "Wij willen dat mensen met dementie zich veilig voelen in ons winkelcentrum. Daarom hebben wij kennis opgedaan hoe we deze ziekte herkennen en hoe we ermee om moeten gaan. Ons volgende doel is om onze kennis te delen met alle winkeliers en hun medewerkers in het centrum." Geweldige actie van CaRé Juweliers uit Huizen. Zij ontvingen daarom van ons een 'dementievriendelijk'-etalagesticker.

Een vluchteling, hij lijkt wel gewoon een mens

Facebook Benno v.d.Meer 4 september 2015 Vincent Bijlo :Mijn AD-column van vandaag:

EEN SYRIËR ALS ZWARTE PIET 71 Lijken aangetroffen in een koelwagen. Ik hoorde het nieuwsbericht met een half oor. Ik dacht nog, lijken? Meestal spreekt men bij vee toch van kadavers? Het bleek niet om vee te gaan, het waren mensen. 71 Gestikte mensen. Het maakte me misselijk. Nog misselijker werd ik toen ik later op de dag op internet reacties op het bericht las. "Opgeruimd staat netjes," "scheelt weer in het geld voor onze ouderen." Ik legde deze reacties voor aan M. M is net een half jaar in Nederland, hij is door het oorlogsgeweld uit zijn huis in Syrië verdreven. "Really," zei M, "did they write that?" Ik praat Engels met M, hij was in Syrië leraar Engels. Hij is nu als een bezetene Nederlands aan het leren. De hele dag loopt hij woorden te prevelen. Kast-je, dooz-je, 17


hallo, hoe gaat ut met oe? "Werkelijk," zei hij, "schreven ze dat echt? Ik wist al dat jullie van harde humor hielden, maar dit gaat toch wel heel ver." "Het is geen humor," zei ik. Daar moest hij om lachen. "nou maak jij een grap," zei hij. "Waarom zouden Nederlanders zoiets schrijven?" "Omdat ze bang zijn dat jullie het hier overnemen." "Pardon mister Vincent, wij?" "Ja, jullie, vluchtelingen. Jullie zijn gelukszoekers." "Elk mens is een gelukszoeker," zei M. "Ook die mensen die opgelucht zijn omdat er 71 vluchtelingen zijn gestikt." "Jullie komen hier alleen maar voor het geld." "Het geld verdiende ik thuis, in Syrië. "Wat zou jij doen," zei hij, "als je huis verwoest was door een bom en je vervolgd werd omdat je het had gewaagd om in verzet te komen tegen de heersende machthebbers?" "Ik had mijn heil elders gezocht, denk ik," zei ik, "in een leuk land met aardige mensen." "Exactly," zei M enthousiast. "In zo'n land ben ik nu." Op de inburgering hebben ze net Sinterklaas behandeld. M kan nauwelijks geloven dat Sinterklaas een nepheilige is. "En die Zwarte Piet," zei hij, "die is ook verzonnen?" "Ja, Zwarte Pieten zijn gewoon verklede en geschminkte mensen." "Dan," zei hij plechtig, "ben ik dit jaar voor jullie Zwarte Piet." "Maar, zei ik, "dan moet je er niet uitzien als een domme neger." "Ik schmink me niet," zei hij, "ik ga als Syrische Piet. Ik zal ook die bange mensen die zo blij zijn dat er vluchtelingen gestikt zijn laten zien dat wij geen zielepoten zijn, geen profiteurs. Wij zijn mensen die willen leven, mensen die graag een toekomst willen hebben in een land waaraan ze iets willen bijdragen. Waarom toch die angst?" "Omdat jullie hier niets te zoeken hebben, vinden ze." "Ik heb hier precies hetzelfde te zoeken als zij, een bestaan, van nut zijn voor anderen." Dat is M, een vluchteling, hij lijkt wel gewoon een mens!

18


W M O - A D V I E S R A A D G E M E E N T E K A A G E N B R A A S S E M

Recommend Documents