Voorwoord Dhr. Lobik

Voorwoord Dhr. Lobik In deze eerste aflevering van de AHUM! 2005-2006 blijkt het maar weer eens overduidelijk. Leerlingen hebben niet genoeg aan een minimaal aantal lesuurtjes per week: ze willen meer! Een stuk of wat losse uitspraken van leraren kunnen de leeshonger niet stillen. Vandaar dat we er een aantal razend boeiende bladzijden uit de dagboeken van enkele docenten aan toegevoegd hebben. Als je leest om welke docenten het hier gaat, is het meteen duidelijk dat hier schatten aan levenswijsheid geheel gratis en voor niets voor het opscheppen liggen. Ook wordt het alle lezertjes snel duidelijk dat er in de reclamecampagne van het ministerie van onderwijs met geen woord overdreven wordt: leraar, elke dag anders! Het varieert van ondragelijke stress tot doffe ellende, en van zoiets genieten leerlingen dan weer met volle teugen. Maar als het zo doorgaat, bekruipt mij toch een beetje de angst dat onze fraaie leerlingen krant binnenkort ontaardt in een leraren-mededelingenblad! Met grote vreugde kunnen wij als redactie ook dit jaar weer melden dat wij er wederom in geslaagd zijn alle mannelijke kandidaat-redactieleden vriendelijk maar vastbesloten buiten de deur te houden. Een paar volhoudertjes bleven zich aanmelden, maar uiteindelijk werd het ze duidelijk dat wij, en ik spreek nu namens alle dames van de redactie, natuurlijk helemaal geen zin hebben in domme artikeltjes over opgevoerde scootertjes en formule 1-racewagens. Ik weet zeker dat alle lezertjes ons daar dankbaar voor zijn! Tot slot: we hebben ons team verjongd met drie dames uit de onderbouw: Carmen, Elja en Mandy. Speciaal voor onderbouwers die vinden dat er te veel aandacht wordt besteed aan problemen waar vooral bejaarden mee worstelen. Veel leesplezier, D. Lobik.

Schoolkrant ONC Parkdreef www.AHUM.tk

Inhoud AHUM! Redactie Voorwoord Inhoud & Colofon Uit de School Gegrepen I Verandering is nog geen Verbetering Lerarenuitspraken ABCDEFG Uit de School Gegrepen II Horoscoop Concert Agenda Linke Links Dichtend ONC Uit de School Gegrepen III Sneeuwwitje Q&A 1M-vleugel versus de Leerlingenraad Uit de School Gegrepen IV


Blz Blz Blz Blz Blz Blz Blz Blz Blz Blz Blz Blz Blz Blz Blz Blz

01 02 04 06 08 10 18 21 24 28 30 32 34 39 42 44

Colofon AHUM! Redactie

Dhr. Lobik Hoofdredactie Jerney de Wilde Eindredactie & Lay-out Dhr. Fakkel Productie Annika Nijveld Redactieleden Kirsten van Deutekom & Verschillende Artikelen FREELANCE: Paul Nieman, Duco Vollebrecht, Wijnanda Langhout, Lukas Mos, Dhr. Hamerslag, Dhr. De Vries, Dhr. Oostwoud en Dhr. Van der Kraan.

AHUM! *kuche kuche* Jullie geweldige schoolkrantje moet natuurlijk ook geschreven en samengesteld worden. En dat wordt door een steeds wisselende groep mensen gedaan. Maar… de vaste redactieleden zitten in hun laatste jaartje en die zijn er volgend jaar dus niet meer. Daarom zijn we op zoek naar nieuwe redactieleden voor volgend jaar en natuurlijk ook freelance mensen! (Alle leerjaren en niveaus!)

Meld je aan via de site of de brievenbus! Schoolkrant ONC Parkdreef www.AHUM.tk

Uit de School Gegrepen I Dhr. Hamerslag Het is tijd voor een nieuwe rubriek: ‘Uit de school gegrepen’! Hierin beschrijven leraren een week van hun erbarmelijke bestaan op school met jullie. Dit is omdat de inbreng in de schoolkrant bijna alleen maar bestaat uit die van leerlingen, en we het leuk vonden om daar eens een beetje verandering in te brengen! Dus klampten wij verschillende van jullie geliefde docenten aan met de vraag om eens op te schrijven wat ze zoal beleefden in de lessen en het resultaat is verspreid door dit nummer te lezen. De eerste in deze serie: meneer Hamerslag! Maandag 19 september Schattig en aandoenlijk, die kids van G1A. Ze hebben een proefwerk en ik geef hen een duidelijke (althans, dat denk ik) instructie. Binnen 10 minuten hebben 8 leerlingen hun vingers al opgestoken (‘Meneer, moet ik...?’ ‘Eh... mag ik..?’ ‘ Waarom staat daar…?’ ‘Nee! Geen hele zinnen, alleen invullen…’ etc ) Zo’n eerste proefwerk is toch altijd weer een interessant gebeuren. Dinsdag 20 september Tweede uur 5Havo; na ± 20 minuten les moeten er foto’s afgehaald worden. De klas zal niet meer wederkeren. Derde uur Havo3, na ± 20 minuten stapt de klas binnen nadat zij buitengym hebben gehad. Hoezo effectieve tijd gebruiken? Vierde uur: “… Meneer, we hebben onze foto’s nog niet.” (andere Havo3 klas). Ik besluit deze keer de foto’s zelf af te halen doch ook dit neemt een hoop tijd in beslag. Een groot S.O. besluit mijn dag. “Ah well, another quiet day at the office.”


Uit de School Gegrepen I Dhr. Hamerslag Woensdag 21 september Geen nieuws aan het klassenfront voor vandaag. Donderdag 22 september Gaaf! H3A heeft 2 tussenuren en G1A van het vijfde uur is op brugklaskamp. Het 6e uur heb ik diezelfde H3A dus m’n 6e uur zou naar mijn 5e kunnen (lekker vroeg klaar). Ik kom met het voorstel de klas in maar ze wijzen dit af: ze hebben nog enkele lesuren daarna en willen die 2 tussenuren achter elkaar. Goed, vijfde uur tussenuur, dan pauze. Dan gaan we maar lekker een aantal grammatica oefeningen doen. Leerling: ‘Dat doet u om ons terug te pakken hè?!’ Docent: ‘Ja!’ Vrijdag 23 september H4C heeft collectief 4 à 5 tussenuren, dus willen zij Engels eerder doen (blokuur 6e + 7e uur). Geen probleem, die 2 lesuren zijn goed te vullen. Dit zal plaatsvinden in het tweede en derde uur. Zelf heb ik het tweede uur H4A en het derde uur een opvanguur (altijd leuk). Is dit misschien modern onderwijs? Goh, ik ben goed bezig zeg! Intussen komt H3B ook nog eens met het punt dat zij ook een tussenuur hebben; ditmaal hebben ze pech: voor 1 tussenuur wordt niet eens meer onderhandeld. Wanneer heb ik nou eens een ‘gewone’ werkweek? Onderwijs; elke dag wat anders!


Verandering is nog geen verbetering 5 Atheneum

Er was eens een land, waar de hele bevolking leefde van akkerbouw, graan om wat preciezer te zijn. Al eeuwen lang ging dat volgens hetzelfde patroon: boeren hadden hun eigen bedrijfje, ze gaven een deel van hun opbrengst als belasting aan de staat, maar hadden nog genoeg over voor zichzelf. Iedereen was gelukkig. Ze hadden geleerd hoe ze boer moesten zijn. In dat land ging dat via een meerjarige opleiding. Zodra een jongen/meisje de juiste leeftijd had bereikt, kreeg hij/zij een stuk grond, bouwmaterialen en graan. Bepaalde opzieners hielpen ze verder met het leerproces, en al naar gelang het leertempo was de leerling in zoveel jaar klaar en kon zijn eigen bedrijf starten. In zijn laatste jaar moest hij de Eindproef afleggen: met vastgestelde hulpmiddelen en zaad moest hij een bepaalde hoeveelheid graan produceren. Maar op een dag reden er angstaanjagende mannen met enorme maskers op zwarte paarden door het land. Overal schalde het bericht: ''Vanaf morgenochtend moeten de opzieners 10% van hun tijd korter werken. Ze blijven evenveel leerlingen help en, maar zo hebben de leerlingen meer tijd om zichzelf te ontwikkelen." Gejuich was te horen van de kant van de leerlingen. Ook op het gezicht van sommige opzieners stond een Schoolkrant ONC Parkdreef www.AHUM.tk

Verandering is nog geen verbetering 5 Atheneum

glimlach. Maar degenen, die meer met hun leerlingen begaan waren, keken treurig. Twee jaren ging voorbij, en nog steeds waren de leerlingen blij met de maatregel en scheen er niet veel ten kwade te veranderen. Totdat in het derde jaar na de maatregel de tijd van de Eindproef weer gekomen was. Er voltrok zich een ramp. Want hoewel de hoeveelheid zaad, samen met de andere hulpmiddelen niet waren afgenomen, net als de binnen te halen oogst, wisten velen van de leerlingen niet hoe ze hun middelen moesten gebruiken om een zo groot mogelijke oogst binnen te halen. De helft zakte, waar het percentage geslaagden vroeger rond de 90% lag. De gevolgen waren groot. Er moesten extra opzieners worden aangenomen om de extra gezakte leerlingen ook nog te kunnen begeleiden. Maar deze moesten uit de staatskas betaald worden, dus moest de belasting omhoog. Daar kwam nog eens bij dat er bijna twee keer zo weinig boeren bijkwamen dat jaar dan gebruikelijk. Het jaar daarop werd nog erger, en de belasting moest weer omhoog. Vele boeren kwamen niet meer uit met hun geld en er brak een hongersnood los, die zijn weerga niet kende. Plotseling kreeg iedereen heimwee ... Schoolkrant ONC Parkdreef www.AHUM.tk

Lerarenuitspraken AHUM! Redactie

Leerling: Meneer, ik heb dat blad ‘TKMST’ nog niet! Dhr. Hesselberg: Jij hebt ook helemaal geen toekomst….!

Dhr. Lobik: Meneer de Vlaming is toch wel de meest romantische leraar op deze school!

Dhr. Vd Plas: Ik vind het heerlijk om in Katwijk te wonen, elke dag de wind door je haren, heerlijk! Ehm..meneer, welke haren??

Dhr. Hesselberg: ……Wat ben jij transparant! Leerling: Wat is dat? Dhr. Poot: Soms moeten dingen gewoon saai zijn..

Leerling: Weg met Oostenrijk! Dhr. Van Maanen: hmm..naja, je kan er heerlijk skiën.


Lerarenuitspraken AHUM! Redactie

Dhr. Spruit: Ja, ik ga nu even wat regelen. (lees: roken) Mw. Meuleman: (dolenthousiast) Oh!! Nou kan ik een nieuwe kopen!! De nieuwste is ZO mooi en grijs en oooooh!! (over de nieuwste GR) Dhr.den Hertog: Jullie zijn allemaal analfabeten!

Dhr. v.d. Plas:

Ga even rechthangen!

MENSEN! De lerarenuitspraken raken op! We hebben bijna niets meer in ons steeds maar slinkende voorraadje... INZENDEN dat spul! Anders zijn er de volgende keer geen lerarenuitspraken... Schoolkrant ONC Parkdreef www.AHUM.tk

ABCDEFGg Paul Nieman Van alles gebeurt er in de wereld, maar sommige mensen hebben alleen oog voor de bijzaken. Overal op de wereld slaan mensen elkaar de hersenen in, maar een bepaalde categorie mensen begint pas te gillen op het moment dat er een zeehond doodgeknuppeld wordt... Met spandoeken "Red de zeehondjes!" lopen zij, de greenpeacers, over straat. Het kan echter nog erger. Want buiten dit idiotige waanbeeld van de succesvolle faler de greenpeacer, heeft deze ook nog de eigen methodes. Zo schilderen zij bijvoorbeeld zeehondjes om te voorkomen dat ze doodgeknuppeld worden. Nu worden ze misschien niet doodgeknuppeld, maar het schrikt de knuppelaars niet af en de zeehond wordt veel gemakkelijker gevangen door de natuurlijke vijanden, de ijsbeer bijvoorbeeld, die vervolgens de zeehond niet opeet omdat deze een vieze verfsmaak heeft, en daarom een nieuwe prooi zoekt, dat misschien weer een beverfde zeehond is, en zo gaan de zeehonden net zo hard dood. Kortom een geweldige vinding van de alom gefaalde greenpeacer. Als ze dan toch hun waanbeelden willen volgen, kunnen ze maar beter dit stuk goed lezen, want hierin behandel ik effectievere manieren om zoveel mogelijk van die stomme zeehonden te sparen. Hèt alternatief is natuurlijk een kleefbom in de kaak van de zeehond. Als de knuppelaar dan op het zeehondje in wil slaan, vliegen beide de lucht in en dat schrikt andere knuppelaars af om zeehonden de beknuppelen, omdat ze aan de buitenkant niet kunnen zien welke zeehond wel en welke niet bebomd is. Dit biedt een groot voordeel, omdat het nooit mogelijk is alle zeehondjes te bebommen. Overigens vind ik zeehonden handige beestjes, je kunt ze makkelijk gebruiken als brandbom. Eerst vul je ze met wodka, daarvan worden ze gemakkelijk mee te nemen en goed brandbaar. Daarnaast heeft een zeehond flappen in plaats van poten en dat maakt het aansteken een stuk gemakkelijker. Flapje in de wodka en de zeehond zal perfect als brandbom functioneren. Ook kunnen zeehonden goed gebruikt worden als knuppels, omdat de staart een goede houvast geeft en het gewicht voornamelijk zit in het voorste deel van het beest, daardoor kun je er goed mee meppen.


ABCDEFGg Paul Nieman Alomvattende Beklagenswaardige Controversiële Dichterlijke Epos van Fred de Greenpeacer... Ofwel de ABCDEFG... Afgelopen zomervakantie is er met een van onze welbekende en welgewaardeerde schippers, waarvan waarschijnlijk niemand van ons de dans ontsprongen is hem onder ogen te zijn gekomen in een der voorgaande jaren, dan wel dat zal doen in een der komende jaren, iets verschrikkelijks gebeurd. Onze Fred werd namelijk op een zonnige zondagmorgen in de afgelopen zomervakantie, die ons overigens ruimschoots bediende van zonnige zondagmorgens, vol frisse tegenzin wakker. Zojuist had hij, na gekweld te zijn door een van de vreselijkste nachtmerries van de afgelopen decennia, waarin hij droomde dat een van zijn geestelijk minst stabiele leerlingen, die in zijn ogen louter geschikt was voor postnatale abortus, een aanslag pleegde op een cohort jonge zeehondjes, door met de door Fred hoogstpersoonlijk in elkaar gezette miniatuurboot (wat tot Freds heiligdom behoorde) een gigantische bres te slaan in de flanken van de zeehondenkolonie, waarbij de zeehondenkoteletjes, -saucijsjes, -karbonaatjes en bieflappen de helderblauwe lucht en het smetteloze witte ijs bloedrood kleurden, waardoor het net leek of er een cohort zeehondjes was geslacht, een ingeving gekregen inzake het overwinnen van deze afschuwwekkende angstdroom. "Ineens heb je het! Je wordt greenpeace-activist!", riep Fred uit waarop zijn vrouw hem enigzins verbouwereerd aangaapte, waaruit duidelijk bleek dat zij niet gecharmeerd was van het ongepaste gebruik van de zo goede reclameslogan, die door onze goede vrienden van de NS is bedacht. Fred heeft echter een hekel aan de NS, op zich zal weinigen van ons verbazen, gezien het feit dat Fred altijd al een hartstochtelijke voorkeur had voor zijn boot. "Wat moet dat?!" sprak zijn aan hem door het huwelijk verbonden kokkin. "Laat me nou maar lekker zorgen dat er wat geld binnenkomt, dan kun jij het weer fijntjes uitgeven!", was Freds respons op deze vraag van zijn echtgenote, "Ik ken iemand die banden heeft met Greenpeace, gezien de aard van de uniformen die hij draagt." De persoon in kwestie was een der roodharige barbaren, die zoals al zijn broeders onbetrouwbaar was, omdat hij geen loyaliteit kende en slechts uitging van de stank van het kapitalistische goed. Zelf bediende deze roodharige barbaar zich van het motto "pecunia non olet" (geld stinkt niet), wat Fred met zijn verdienste als econoom natuurlijk niet Schoolkrant ONC Parkdreef www.AHUM.tk

ABCDEFGg Paul Nieman onwelgevallig in de oren klonk. Hij besefte echter niet, dat deze roodharige barbaar als kapitalist van het ergste soort niet greenpeaceuniformen droeg, omdat hij uit ideële overwegingen of religieuze gronden het greenpeace-ideaal verheerlijkte, daarentegen achtte hij het geoorloofd greenpeace-uniformen te dragen, mits greenpeace hem daarvoor grof geld betaalde en geen andere wapenleveranciers dan hijzelf in de arm zou nemen. Tegelijkertijd echter leverde hij tevens wapens aan de aartsvijand van greenpeace, omdat hij op deze manier nog meer geld kon vergaren. Na een flink bedrag aan de verdervelijke kapitalist te hebben moeten betalen, verwees deze hem door naar een van de werknemers van greenpeace. De greenpeacer in kwestie was voorzitter van de Dalmatiërwandelclub in Alphen aan de Rijn, hij kwam dan ook namens greenpeace op voor de rechten van de hond. Fred kwam enigzins nerveus wegens de leeftijd van de oude greenpeacer, die bij Fred toch wel enig ontzag opwekte, bij de oude man, die meteen sprak: "Waarmee kan ik u van dienst zijn?", waarop Fred na eerst even door zijn sikje gestreken te hebben rustig antwoordde: "Nou kijk... Ik heb een boot en die wil ik graag in dienst stellen van de belangenbehartiging van greenpeace. Daarvoor moet u mij natuurlijk wel even erelid maken van deze goede organisatie, want ik zit vol frisse tegenzin om voor mijn lidmaatschap te moeten betalen." Voordat de oude man kon antwoorden werd de kamer overspoeld door de harde intromuziek van de teletubbies. Met een blik van verbazing staarde de oude man in de richting van Fred. De intromuziek van de teletubbies kwam uit de mobiele telefoon van onze welgewaardeerde vriend Fred. Met enige sporen van gêne nam Fred zijn telefoon op.

"Hallo met Fred" "Hallo Fred, kom eens helpen in huis" "Daar heb ik een vrouw voor." "Ik bèn je vrouw." Fred krabbelt over zijn kale knar... "Oh..." Schoolkrant ONC Parkdreef www.AHUM.tk

ABCDEFGg Paul Nieman Snel hing hij op en nog voordat de oude man blijk kon geven van afkeuring, klonk er een hels geblaf door de kamer. Meteen dook Fred onder de tafel in de veronderstelling dat er een invasie van weerschaapmarsmannetjes in hondvorm op komst was. Het bleek echter de mobiele telefoon van de oude man te zijn. Na een kort onderhoud met degene aan de andere kant van de lijn hing de oude man op, waarbij duidelijk was dat het gesprek zijn gemoedstoestand niet ten goede gekomen was. "Heeft u ook een vrouw?", vroeg Fred in de hoop geëxcuseerd te zijn voor zijn eigen mobiele onderhoud met zijn vrouwelijke huwelijkspartner. "Nee, ik heb een teef!", sprak de oude man luid en duidelijk. Door deze benaming van zijn vrouw had de oude man Fred overtroffen in de kunst van het slecht afspiegelen van de eigen vrouw in gezelschap, zelfs Fred zou namelijk zijn vrouw nooit als iets anders dan zijn vrouw beschouwen of als 'teef' benoemen ondanks het feit dat hij deze neiging vaak heeft gehad en zij alleen goed is om het huis schoon te maken en te koken en in ruil daarvoor het geld dat over is op mag maken aan mallotige dingen. Fred, door de harde opmerking van de oude man zo geschokt, besloot terug te gaan naar de roodharige barbaar, die inmiddels een mal sikje had gekweekt. Hij kwam om te informeren over eventuele alternatieve contacten om onderhouden te worden met voorname personages uit de greenpeacewereld. Fred en de roodharige barbaar streken synchroon door hun sikken en de roodharige barbaar merkte op dat hij door deze kwestie nog voor zeer lastige problemen zou komen te staan. Maar de roodharige barbaar, gevoelig voor geld, zoals immer en altijd, liet zich gemakkelijk omkopen door Fred tot het bespoedigen van de informatielevering. Aangemoedigd door het geld kreeg de roodharige barbaar het idee dat de greenpeace-konijnenfokker wel een interessante contactpersoon zou kunnen zijn voor zijn beste betaler Fred. Toen Fred eenmaal het opgegeven adres had bereikt trof hij daar een klein doorgerookt mannetje aan met reeds een nieuwe sigaret tussen zijn lippen. Nadat de roker hem bedreven een rondleiding had gegeven door zijn konijnenfokkerij kwam Fred al snel tot de conclusie dat dit een man was met loyaliteit en een hart, de beste man voerde namelijk konijnen en actie voor greenpeace. "Alhoewel de rondleiding erg mooi was en ik deze zeker op prijs stel, wil ik u vragen of ik kan werken voor greenpeace", zei Fred. "Nja, nja, dat dacht ik al. Meneertje zoekt een baan. Dan had meneertje maar beter op moeten letten op school en Schoolkrant ONC Parkdreef www.AHUM.tk

ABCDEFGg Paul Nieman meer wiskundesommetjes moeten maken." "Maar ik kan toch wel wat van betekenis doen voor greenpeace", sprak Fred in een poging der wanhoop. De konijnenfokker zag de wanhoop van Fred en besloot hem in dienst te stellen als worteltjestaartautomaatbijvuller. Ondanks zijn traumas aan de tijd toen hij nog Fred de Fristiautomaatbediende was, besloot hij toch de baan aan te nemen. De konijnenfokker legde hem het principe van de worteltjestaartautomaten uit. "Een konijn komt bij de bakker en zegt: 'Bakker, heeft u ook worteltjestaart?', 'Nee, sorry, die hebben we niet', antwoordde de bakker. 'Nja, nja, dat dacht ik al', zei het konijn, 'meneertje heeft weer geen worteltjestaart, dan had meneertje maar een ruimer aanbod moeten hebben'. De volgende dag komt het konijn weer bij de bakker: 'Bakker, heeft u ook worteltjestaart?', 'Nee, sorry, die hebben we niet', antwoordde de bakker. 'Nja, nja, dat dacht ik al', zei het konijn, 'meneertje heeft weer geen worteltjestaart, dan had meneertje maar een ruimer aanbod moeten hebben'. De volgende dag komt het konijn weer bij de bakker: 'Bakker, heeft u ook worteltjestaart?', 'Nee, sorry, die hebben we niet', antwoordde de bakker. 'Nja, nja, dat dacht ik al', zei het konijn, 'meneertje heeft weer geen worteltjestaart, dan had meneertje maar een ruimer aanbod moeten hebben'. De volgende dag komt het konijn weer bij de bakker: 'Bakker, heeft u ook worteltjestaart?', trots haalde de bakker een worteltjestaart tevoorschijn en zei: 'jazeker, hier is een worteltjestaart konijntje!', zegt het konijn: 'Vies hè!'... Maar dat soort konijnen hebben we hier niet..." Een ogenblik keek Fred glazig voor zich uit... "Euh... Kunt u dat eens uitleggen met boten?" "Nja, nja, dat dacht ik al, meneertje heeft het niet begrepen, dan had meneertje maar beter op moeten letten, nu gaat meneertje er maar uit!" Verslagen stapte Fred weer terug naar de roodharige barbaar en legde uit dat ook dit alternatief geen succes gebleken was. De roodharige barbaar besloot Fred ditmaal naar het zeehondenfront te sturen, dè plek waar de greenpeacestrijd gestreden wordt, met een grote kans op een tevreden klant... althans, als hij het zou overleven. Het risico dat Fred het leven zou laten was groot, daarom liet de roodharige barbaar Fred alvast vooruit betalen onder het motto "de verkoper is koning" en wederom "pecunia non olet", zoals die altijd Schoolkrant ONC Parkdreef www.AHUM.tk

ABCDEFGg Paul Nieman tot zijn mottos behoort. Fred, eenmaal aangekomen bij het zeehondenfront, stuitte op een onstuimige mallotig uitziend iets dat zich 'alto' noemde. Deze alto bleek een uitermate inconsequent fenomeen dat niet in staat bleek logisch te redeneren. Daarom verbaast het u waarschijnlijk dan ook niet dat deze irrationele malloot een hoge functie bekleedt in de wondere wereld van de greenpeacers. Fred echter, geobsedeerd door de alto-uitvoering van het greenpeace-uniform, vond dat deze malloot oprecht overkwam. Dat deze oprechtheid gevormd werd door het gebrek aan intelligentie van de alto zag Fred helaas niet. De alto had wel werk voor Fred en stuurde hem op een missie in een team met twee andere greenpeacepersonages. Zijn medegreenpeacers waren een oudere grijsgehaarde mevrouw met een jampotbrilletje en een oudere man met een grappig buitenlands accentje, die om de haverklap Duitse woorden gebruikte. De alto kwam met de briefing: "Ok mannen! Jullie staat een belangrijke taak te wachten! Jullie taak is te infiltreren in een van de beruchtste zeehondonvriendelijke bedrijven die de wereld kent, Anton & Co., dat onder leiding van Anton de Zeehondenhokman staat, die de zeehonden uitbuit en laat werken en als ze niet meer kunnen laat slachten en reproduceren tot bont en saucijsenbroodjes, en deze Anton ervan te overtuigen dit bedrijf op te geven!” De volgende dag trok dit trio goedgeluimd naar de aangegeven locatie om hun opdracht te voltrekken. Ze hadden echter een probleem… Hun schipper, Fred, wist niet exact waar het duivelse bedrijf (aldus de oude vrouw) gealloceerd was. Maar toen zagen zij een duitser in een andere boot bij een nabijgelegen haven aanleggen en hadden zij antwoord op de vraag door de oplettendheid van Fred. “Ja, jij begint het Fingerspitzegefühle al een beetje te krijgen, hè, merk ik.” “Was sagen Sie?”, bracht de Duitser aan klanken voort. “Planken”, zei Fred met zijn gebruikelijke grijns als hij weer een irritant antwoord gaf. Toen viel op hun netvlies het beeld van een schattig zeehondje, uiterst geschikt om goed uitgebuit te worden en daarom behoeftig naar hun bescherming. De Duitser pakte zijn knuppel en haalde met een daverende klap uit naar het linkeroogje van het schattige jonge zeehondje. “Endlich hab‘ ich dich”, bracht de Duitser uit. Schoolkrant ONC Parkdreef www.AHUM.tk

ABCDEFGg Paul Nieman “Verschwinde Teufels!!! Habt ihr Deutsche Hünde noch nicht genug getötet?!” Schreeuwde het oude vrouwtje uit.”Aber natürlich nicht,” antwoordde de Duitser bedaard, “wieso fragen Sie mir das eigentlich?” Snel pakte Fred zijn verf en begon op alle zeehondjes een dikke F van Fred te verven. De Duitser werd een tikkeltje boos en pakte zijn mp40 waarmee hij de vermaande greenpeacers onder schot hield en meenam naar de uitvalsbasis. Toen zij eenmaal in de uitvalsbasis aangekomen waren werden zij opgesloten in een cel. Daar zat ook een traditionele surinamer met een echte bilabiale W: “Is there anywhere I can hang wet jeans to dry?” “Jij moet jouw oogkleppen afdoen, we zitten hier in een cel”, Sprak de oude man knorrig. “Ja ik weet, toen ik besefte wat hier was moest ik wel even drie traantjes wegpinken.”, antwoordde de man met de natte broek, die Bies bleek te heten. Mede door hun goed ontwikkelde Fingerspitzegefühle werd het hen snel duidelijk dat dit het hoofdgebouw van Anton & co. moest zijn. Dit bleek geheel correct toen Anton de zeehondenhokman hoogstpersoonlijk hen uit hun cel meenam en de fabriek liet zien. ”Luistert, mijn waarde bezoekers, de greenpeacers liegen! Wij zijn geen onmensen…” Anton legde aan Fred en consorte uit wat het doel was van zeehonden. Hoe hij ze multifunctioneel inzette en hoe dit onze wereld beter zou maken. Niets van dit was gelogen. Eerst werden de verse zeehonden gebruikt als energievoorzieningen, doorsnel te spartelen voerden zij energie aan om de lichting daarvoor, die al uit was geput te bewerken tot zeehondenkoteletjes, -saucijsjes, -karbonaatjes en bieflappen. Natuurlijk werden zij ook zorgvuldig gevild zodat de huid verkocht kon worden als lekker warme jas. Uiteraard werden de zeehondjes levend gevild, zodat ze vers bleven. Het zeehondje werd pasgedood, nadat het laatste stukje vlees van zijn botjes gekrabd was, zeer economisch dus. Maar in plaats van trotsheid wegens deze slimme selfsupporting werkwijze draaide Fred nog verder door (terwijl zijn vriendjes druk zaten te bidden en omdat zij niet opletten ondertussen ook tot karbonaatjes en saucijsjes verwerkt werden) vanwege het lot van de in zijn ogen arme zeehondjes. Opnieuw pakte hij zijn verf en begon de zeehondjes te besmeuren met verf.


ABCDEFGg Paul Nieman Anton zag dit en handelde snel, maar correct. Hij pakte het dichtstbijzijnde zeehondje bij zijn staart, zwiepte het beestje als een knuppel in de rondte en liet het uiteindelijk neerkomen op de kale knar van Fred. Freds toch al zo door greenpeace aangetaste hersentjes begaven het spontaan… Zijn befaamde laatste woorden waren: “Wacht even, ik ken iemand die… AAAAAAAHHH!!!” Zo zie je maar weer, een greenpeacer in een bootje, legt uiteindelijk het loodje...

Illustratie: Dhr. Poot


Uit de School Gegrepen II Dhr. De Vries Lief Dagboek! Hier enkele belevenissen van de afgelopen week. Maandag, het eerste uur. Enkele leerlingen uit 5 VWO vangen mij opgewonden voor de docentenkamer op en smeken mij of ze please, please,please hun broertje, zusje of klasgenoten die meegaan op brugklaskamp ”even” op het plein mogen uitzwaaien. Ik stem, overrompeld door dit vrouwelijke charme-offensief, iets te snel toe, roep ze dan toch nog heel duidelijk na dat ze onmiddellijk na het zwaaien weer direct naar de les toe moeten komen! Maar helaas, de bussen hadden pech, liepen grote vertraging op en de dames heb ik pas de volgende dag weer teruggezien. Toch, Lief Dagboek, was ik niet kwaad op hen, want ten diepste weet ik dat zij het goed met mij menen, immers de Liefde geeft het nooit op, zij blijft geloven, hopen en verdragen…

Het derde uur Door de lange en barre tocht van lokaal 5L naar 22K, arriveer ik vrij laat bij klas 4 HAVO die mij licht verwijtend staat op te wachten. Eén hunner roept mij al van verre korzelig toe dat het niet veel langer had moeten duren, want dan was hij mooi pleite geweest! Ondanks mijn zachtaardige karakter stijgt een plotse driftbui in mij op en kan ik het niet laten de betreffende leerling op bijtende toon toe te voegen dat hij z’n gang dan maar moet gaan en zich door mij beslist niet moet laten tegenhouden. Ga maar! We leven in een vrij land! Onderwijs genieten is per slot van rekening een groot voorrecht!


Uit de School Gegrepen II Dhr. De Vries Bedrukt betreedt de klas het lokaal. Waarom, Lief Dagboek, kan ik mijn tong toch altijd zo slecht in toom houden? De les verloopt verder gelukkig in vrede en harmonie.

Het vijfde uur Klas J2B in lokaal 4L. Jenaplan-Onderwijs, waar samenwerken en naar elkaar luisteren centraal staan. Toen ik er de eerste keer kwam, Lief Dagboek, dacht ik even in een klas vol buffels beland te zijn. In het lokaal heerste totale chaos. Iedereen galoppeerde maar wild in het rond. Het bord was vol gekalkt met leerzame en opbeurende teksten. De vloer lag bezaaid met papier. En de zojuist onopvallend binnengekomen docent stond wat eenzaam en verloren achter zijn tafel verward om zich heen te kijken. En of hij nu al of niet zijn stem verhief, dat maakte niet echt veel verschil: alles en iedereen bleef door elkaar roepen en van enige duurzame aandacht was geen sprake. Toen ik uiteindelijk de kans kreeg hen op dit toch ietwat storende gedrag aan te spreken, verkondigden zij vol vuur en bittere ernst dat dit nu Jena was. Inmiddels, Lief Dagboek, hebben wij de definitie van Jenaplan-Onderwijs enigszins herzien en hebben de leerlingen en ik tot mijn niet geringe verbazing redelijk met elkaar leren leven. Eens temeer besef ik, Lief Dagboek, dat overleven in het onderwijs pure genade is.


Uit de School Gegrepen II Dhr. De Vries Dinsdag, het tweede uur Een roosterwijziging zorgt ervoor dat ik klas 6VWO in het wiskundelokaal van mevrouw Fokkens les mag geven. Vereerd door dit grote voorrecht, Lief Dagboek, betreed ik eerbiediglijk deze gewijde grond. Helaas blijkt het fundament van mijn zorgvuldig geplande les, een CD, nog thuis op mijn bureau te liggen. En dus moet ik, juist in een vaklokaal waar normaliter niets aan het toeval wordt overgelaten en waar de kortste verbinding tussen twee punten al generaties lang een onverbiddelijke rechte lijn is, overgaan tot pure improvisatie.

Woensdag, het vierde uur Vanwege allerlei excursies geef ik vandaag in plaats van het achtste het vierde uur les aan G3A. Dit is een verademing! Vijfenveertig volle minuten staan mij nu zomaar zonder enige beperking ter beschikking., en dan te weten dat ik op het reguliere achtste uur al heel dankbaar in de handen mag knijpen als ik überhaupt een vol kwartier ( naar boven afgerond natuurlijk!) les kan geven. Dat heeft helaas alles te maken met buitengymnastiek in het Van Tuylpark waar de klas het zesde en zevende uur ruim en onbekommerd aan het ballen is en zich veel te weinig zorgen maakt over de voortgang van mijn altijd zo leerzame lessen. Lief Dagboek, zullen zij ooit tot inkeer komen…?

Goos de Vries


Horoscoop AHUM! Redactie

Ram: 20 maart-20 april Je zit bomvol energie, maar let er wel op dat je niet te hard van stapel loopt. Let ook op je gezondheid, in de barre herfsttijden van nu ben je voor je het weet ziek! In de liefde heb je het erg druk. Wees wel tegen iedereen duidelijk en zorg ervoor dat je niemand aan het lijntje houdt. Is wel zo eerlijk.

Stier: 20 april-21 mei Deze week zou er nog wel eens een conflict kunnen ontstaan. Probeer het tijdig op te lossen voor het al te erg wordt, want als jij eenmaal kwaad bent is het menens! Besteed verder genoeg tijd aan je huiswerk, als je het netjes bijhoudt is het echt niet zoveel werk!

Tweelingen: 21 mei-21 juni Je wilt iets geks doen. Dat kan natuurlijk. Maar doe geen dingen waarvan je later spijt krijgt. Een kale kop bijvoorbeeld is vrij moeilijk ongedaan te maken. Verder ben je gezegend met het talent om vanalles tegelijk te doen (sorry boys, dit geldt vooral voor de vrouwelijke tweelingen..), en dat zal je deze week zeker van pas komen!

Kreeft: 21 juni-23 juli Dare to be different, Kreeftje! Het is echt niet erg om een keer wat meer op te vallen, dus vergeet die onzekerheid and go for it! Verder is dit het moment om te gaan shoppen, je hebt genoeg geld en de kans is dik aanwezig dat je allemaal leuke dingen scoort.



Leeuw: 23 juli-23 augustus Jij durft dingen die niemand anders durft, en ook deze week gebeurt er iets waarmee je jezelf behoorlijk in de spotlights zet. Dat je zo opvalt is niet direct negatief trouwens. Let wel op dat het allemaal een beetje binnen de perken blijft, je kan namelijk ook te ver gaan..

Maagd: 23 augustus-23 september Je gaat een toptijd tegemoet! Niet alleen zit alles mee, je voelt je zelfverzekerd en dat straal je ook uit! Jouw positieve energie is als het ware een energiebron voor de mensen om je heen; je bent hun stralend zonnetje! Één ding, Maagd: laat je succes niet naar je hoofd stijgen zodat je zelfverzekerdheid in arrogantie overgaat. Zonnetjes met teveel straling zorgen immers voor vervelende huidziektes.

Weegschaal: 23 september-23 oktober Je hebt de laatste tijd golven van enorme inspiratie, misschien kun je iets met deze creativiteit doen? Ik denk aan een pottenbakkerscursus.. Andere dingen zijn natuurlijk ook mogelijk ;). De laatste tijd heb je veel nieuwe mensen leren kennen. Dit is natuurlijk positief, maar pas op dat je oude contacten niet verwaarloosd!

Schorpioen: 23 oktober-22 november Je hebt moeite met het maken van keuzes deze week: je weegt alles voortdurend tegen elkaar af maar alsnog kom je er niet echt uit. Come on, make up your mind! Met dat eindeloze getob van jou is niemand gebaat. Ga echter niet overhaast te werk.



Boogschutter: 22 november-22 december In de wandelgangen vang je op dat er over je geroddeld wordt. Til hier niet te zwaar aan, iedereen roddelt en ook iedereen is er wel eens slachtoffer van. Vaak is het niet eens zo slecht bedoelt. Met je schoolwerk gaat het lekker, met zulke resultaten kun je thuiskomen!

Steenbok: 22 december-20 januari Grootse plannen heb je, steenbok. Prima natuurlijk, lekker dromen over de toekomst, maar blijf wel een beetje realistisch om teleurstellingen te voorkomen. Deze week staat je overigens nog een financiële meevaller te wachten: misschien wordt je salaris eerder gestort of geeft die vriend eindelijk eens dat geld terug dat ‘ie van je geleend had.

Waterman: 20 januari-19 februari Je bent nog niet helemaal in het schoolritme, Waterman. Dat vroege opstaan wil maar niet wennen en ook die nieuwe lestijden zitten nog niet in je systeem. Maar, wees niet gevreesd, ’t is alweer bijna vakantie en daarna komt het helemaal goed. Verder: als je eerlijkheid van je omgeving verwacht moet je zelf ook eerlijk zijn, ook al kan de waarheid hard aankomen.

Vissen: 19 februari-20 maart Je bent de laatste tijd een beetje somber. Natuurlijk kan je met vervelende dingen kampen, maar probeer te voorkomen om in een negatieve vicieuze cirkel te blijven hangen. Doorbreek dit vervelende ritme door bijvoorbeeld een lijst te maken met de positieve dingen in je leven. Kan je die niet bedenken? Ja, met zo’n instelling blijf je ongelukkig. Open je ogen en zie alle goeie en fijne dingen in het leven.


Concertagenda AHUM! Redactie Zit je er weer eens helemaal doorheen met je schoolwerk? Zin in iets leuks maar je weet niet wat? Ik heb de perfecte oplossing: Ga naar een concert! Gewoon om te ontspannen, of juist om helemaal los te gaan. Bovendien is het cultureel verantwoord (heb je ook weer een leuke smoes als je de volgende ochtend te laat in de les komt. Als je geen geld hebt kan je overigens dezelfde smoes bij pa en moe gebruiken). Omdat ik mezelf als een echte diehard beschouw, zal ik jullie een paar tips geven. Het ligt uiteraard aan je smaak waar je naartoe wilt en daarom zal ik een zo breed mogelijk aanbod proberen te geven. Staat er niks voor jou tussen, bedenk dan dat je ook wel eens een keer gek mag doen. Ga bijvoorbeeld als gangstah tussen de beukende alto’s staan. Misschien ontdek je wel dat jij dit eigenlijk ook heel leuk vindt en neem je de volgende keer je hele posse mee.

Jamie Cullum, Heineken Music Hall Amsterdam Data: 14, 15 en 16 december Wegens populariteit staat deze Britse Jazz-Pop-muzikant, die mij altijd verschrikkelijk erg aan een Hobbit* doet denken, wel drie keer in de Heineken Music Hall. Jullie kennen hem waarschijnlijk van zijn grote hit ‘Everlasting Love’, en van zijn doorbraak met de CD ‘Twenty Something’. Meneer Cullum heeft een nieuw album en zijn nieuwe nummers zul je ongetwijfeld voorbij horen komen samen met de grote hits. Wees er wel snel bij want de concerten van 14 en 15 december zijn al uitverkocht, en de kaarten voor het laatste concert lopen hard!


Concertagenda AHUM! Redactie Bob Dylan, Ahoy Rotterdam Datum: 28 Oktober “Wie?”, zul je denken, of “Wel eens van gehoord, mijn pa is fan”. Nu is het tijd voor een stukje geschiedenis, kinders. Bob Dylan wordt door vele gezien als een levende legende, met zijn repertoire bestaande uit meer dan 40 albums. Dylan’s beste werk dateert uit de jaren 60, waarin zijn hits als Blowin’ in the wind en The Times they are A-Changin’ werden gezien als volksliederen van het Amerikaanse volk dat toentertijd in een onrustig klimaat leefden. “Is die vent niet dood dan?” Neen, Bob Dylan is 64 jaar en very much alive. “Wat saai!” Misschien. Misschien ook niet. Het is wel een mogelijkheid om eens wat leuks met je ouders te doen, als je dit voorstelt kan ik je bijna garanderen dat je een acute en forse zakgeldverhoging krijgt. Als muziekliefhebber raad ik je dit concert ook aan, Dylan heeft prachtige liedjes. Er gaan geruchten dat er een film over zijn leven gemaakt zal worden, heb jij ook weer wat om over op te scheppen als deze film uitkomt. Kijk, genoeg reden om te gaan, toch? 50 Cent & G-Unit, Ahoy Rotterdam datum: 11 Oktober Het concert van Eminem en 50 Cent & co in de Arena is jammer genoeg – voor de liefhebbers - afgelast. Gelukkig is die 50 Cent een sympathieke man (of hij dacht aan het geld dat hij allemaal zou mislopen) en staat hij daarom met zijn G-Unit in Ahoy. Schoolkrant ONC Parkdreef www.AHUM.tk

Concertagenda AHUM! Redactie Lekker luidkeels meezingen met Candyshop en In Da Club, wie wil dat nou niet? Dat wordt rennen naar de bekende voorverkoopadressen, want ook deze kaarten gaan snel de deur uit. Gavin Degraw, Paradiso Amsterdam Datum: 14 november Jullie kennen Gavin Degraw waarschijnlijk van zijn zomerhit ‘I don’t wanna be’, dit was dan ook zijn internationale doorbraak. Hij wordt samen in het rijtje genoemd met andere relatief nieuwe artiesten zoals James Blunt en Daniel Powter. Hij schrijft en componeert zijn eigen liedjes en claimt zijn inspiratie te halen uit muziek van de jaren 70. In Amerika verdient meneer bakken met geld en ook in Europa begint het lekker te lopen. Een concert kan dan natuurlijk niet uitblijven en daarom staat Gavin Degraw 14 november in Paradiso. Ik zou er ook graag naartoe willen, maar helaas, het leven van een arme scholier is hard. Bon Jovi, Goffertpark Nijmegen Datum: 25 mei Pak je glitterpak uit de kast, zet je pruik op, en rocken maar op de glamrock van Bon Jovi! Het motto van deze formatie is ongetwijfeld ‘Als je haar maar goed zit’… Tja, je moet er maar van houden. Bon Jovi bestaat al een tijd, maar de muziek is nog steeds hetzelfde. Veel van de albums lijken mij kopieën van de voorgaande, maar aan de Schoolkrant ONC Parkdreef www.AHUM.tk

Concertagenda AHUM! Redactie andere kant zijn de heren wel ‘real’ gebleven en krijg je als fan wat je wilt. Dit concert valt zeker onder de categorie ‘neem je ouders gezellig mee!’, dus dat is natuurlijk ook een voordeel, al ligt het eraan hoe je dit ziet. Tip: neem je airguitar mee, je weet wel, zo’n opblaasbaar nepgitaartje waarbij je net kan doen alsof jij de gitarist bent. Het concert van Bon Jovi is daar helemaal geschikt voor. Dit is maar een beperkte selectie van personen die gaan optreden, natuurlijk zijn er veel meer concerten waar je naartoe kan gaan. Voor een compleet overzicht kan je bijvoorbeeld naar www.ticketservice.nl surfen, kan je gelijk de kaarten voor je favoriete concert bestellen. Sommige mensen vinden het leuk om zo vroeg mogelijk voor de deur te wachten om naar binnen te gaan, zodat ze een goed plekje kunnen bemachtigen. Ben je dit ook van plan, vergeet dan niet om genoeg te eten en te drinken. Het is overigens helemaal niet nodig om voor de deur te gaan slapen, een goed plekje krijg je meestal toch wel als je het handig aanpakt. En vooral: geniet. Daarom ben je immers gekomen. Ik wens jullie veel concertplezier! *= dat Jamie Cullum me aan een Hobbit doet denken betekent natuurlijk niet dat het een belediging is.. Hobbits zijn hip, hoor..


Linke Links AHUM! Redactie

www.ahum.tk De site van onze superschoolkrant, meteen toevoegen aan je favorieten, dat spreekt voor zich! www.leukedingendoen.nl Je verveelt je? Deze site opent alle deuren als je geen inspiratie hebt maar toch iets wilt doen. www.fok.nl Heb jij een mening? Laat hem hier horen ☺ www.smscity.nl Beltegoed op maar toch even sms’en? Dit is een overzichtelijke site, en, niet onbelangrijk, gratis! www.bol.com Voor als je geen zin hebt om je luie reet richting winkel te begeven.


Linke Links AHUM! Redactie

www.imdb.com Voor alles, en dan ook alles, over alle mogelijke films. www.scholieren.com Dé onverbeterlijke site om ehm, inspiratie op te doen. www.nederland.fm Terwijl je achter je beeldschermpje zit naar jouw favo zender luisteren.

www.vanavondoptv.nl Spreekt voor zich, de TV-gids is niet meer nodig! Handig overzicht. En tenslotte: Voor als je allemaal niet meer weet, geen nood, want we hebben dr. Phil nog!

www.rtl.nl/programma/drphil/levenslessen.xml Schoolkrant ONC Parkdreef www.AHUM.tk

Dichtend ONC AHUM! Redactie

Die laatste aanraking, die laatste blik kan er nog steeds niet aan denken zonder het droog te houden water stroomt nog steeds niet verwerkt niet goed uit liefde Een dag van rouw te lang voor die dag voor toen te kort voor nu en straks

Ik ben stil stiller dan normaal Niemand heeft het in de gaten Waar ik me, eerst zo thuis voelde, voel ik me nu een vreemde, een buitenstaander Ik hoor er niet meer bij en toch toch ook weer wel Schoolkrant ONC Parkdreef www.AHUM.tk

Dichtend ONC AHUM! Redactie

Pijn Pijn in m’n hoofd m’n buik en vooral in m’n hart Jij bent niet hier ik weet niet waar waar je nu bent Hemel of niet Ik weet het niet en dat doet me pijn Ik kan niet huilen Al wil ik het nog zo graag Ik ben ongelukkig Maar De tranen weigeren om te komen Ik mis je… Te veel Te veel om het te uiten

Allen Anoniem Schoolkrant ONC Parkdreef www.AHUM.tk

Uit de school gegrepen III Dhr. Oostwoud Een week uit het zinderende leven van Dhr. Oostwoud! Maandag In den beginne was er de wekker, maar nu niet meer. Nu is er de dochter. Op weg naar zindelijkheid is het om 6.30 uur (a.m.) “Ik moet plassen”. Ik sleep mezelf en haar met één dicht oog naar de w.c.. We zijn weer wakker. Crèchedag (crashdag?) opschieten dus. Appel in de tas en luierbroeken, brood smeren, ik haast mij dus ik leef. Met gezwinde spoed naar Zoetermeer. Vandaag echter kort, want ik mag op hoog bezoek. Naar de Eerste Kamer no less. Dankzij één van Neerlands vcele onderwijsontwikkelaars, de Stichting Leerplan Ontwikkeling kan ik naar een conferentie over het koningshuis en democratie. Mijn collega merkt op dat het twee overbodige instituten zijn, monarchie en Eerste Kamer. Mij hoor je niet klagen, ik kom er (ONC) tenminste eens uit op een dag met een negende (9e!)uur. En wat nog mooier is, de minister zal komen. Dwz minister Maria vd H. van Onderwijs (niet een Leidse jaarclub Mien is‘ter). Zij heeft net een 4,4 gekregen van de in-het-onderwijs-werkzamen en heeft onlangs het onzalige idee opgevat de salarissen van leraren te bevriezen. Ik verheug me dan ook op een intiem gesprekje met deze verantwoordelijke voor en ministerie waar ambtenaren elkaar bonussen toedelen van tienduizenden euri. Ik zal haar zeker vragen of ze zichzelf als bespreekgeval ziet of wellicht als zittenblijver. Ik verwacht het laatste, maar dan in de zin van met het hand en tand in het pluche vastgebeten. Kortom de week begint lekker. Helaas moet ze na een praatje en een dansje van een multiculturele school uit A’dam helaas alweer den lande in. De conferentie is verder boeiend; het gegraai naar Eerste Kamer hebbedingetjes biedt zelfs een nieuwe kijk op het armoedepeil van collega docenten. Terug naar crèche en huis en eten en bed.


Uit de school gegrepen III Dhr. Oostwoud Dinsdag Ik begrijp dat er een deadline is voor de Ahum. Amen. Stijlwijziging, telegraferen derhalve. Thuisdag met dochtert – boodschappen - lesvoorbereiding (jawel) en emailleren – naar ONC voor vergadering team (wij vergaderen dus wij bestaan) – dochter bij bijzonder aardige oppasters (niet eens hoeven schreeuwen) in de gang, bedankt Priya en Lisanne! - Ook namens de directie – müde nach Hause - eten-koters badderen-afwas-nieuws-werk-bed. Woensdag Driftig chaufferen – Fysio om karkas gaande te houden – naar school scheuren – gesprek naar aanleiding van opwindende (jawel) teamvergadering – nog lesgeven ook – maatschappelijke vraagstukken en thema criminaliteit – ik ònderwijs dus ik besta (in tegenstelling tot Iederwijs) – huiswaarts en uweet’tverderwel – o ja en dan ook nog eens getrouwd, tien jaar – maar nu geen tijd voor feestelijkheden. Donderdag Het schiet al op, want zoals dinsdag maar dan zonder vergadering - voorlezen en oppassen school zoon - valt niet mee - dwergen met bewegingsdrang - regen met bakken dus binnen - naar huis dochtersslaapje - zoon halen - met vriendinnetje (tegenvaller) want weer oppassen – en dezelfde riedel. Vrijdag Goedesjmojrgens dejze mojrgen (je zal op een kantoor werken..) – slechts acht uur vandaag – en helemaal geen bedelend volk – mogen we ’t eerder doen, we hebben tussenuren – gelukkig gewoon lesgeven – en dan, zoals alle leerlingen weten, daalt het voltallige personeel voor het weekend af naar de kerkers van het gebouw – ondersteboven hangen – wachtend tot de hekken weer worden geopend – ik heb weekend (markt – wandelen – kinderfeest – bezoeken - rust) dus ik besta - besluit van deze werkweek.


Sneeuwwitje Duco Vollebregt Ik ga jullie nu het sprookje van Sneeuwwitje vertellen. Sneeuwwitje was een heel erg mooi, lief klein bruggermeisje op het Oranje Nassau College in Zoetermeer. Dat lieve kleine bruggermeisje was de beste leerling van de klas en ze haalde altijd negens en tienen. Dat vond Sneeuwwitje natuurlijk erg fijn. Eucalypta, die ook bij haar in de klas zat, vond dat echter niet fijn. Zij wilde dat zij, niet Sneeuwwitje de beste van de klas zou zijn. Daarom bedacht zij snode plannen. Zij besloot Sneeuwwitje naar het OLC te sturen, alwaar zij geestelijk en fysiek zou moeten instorten als gevolg van het zware werk in het OLC. Sneeuwwitje wist hier niets vanaf. Daarom huppelde zij vrolijk mee met Eucalypta naar het OLC, meegelokt door een smoes over het werken aan hun project over het chemische proces tot de ontwikkeling van gif bij de ringslang. Dat vond Sneeuwwitje uiteraard een enorme uitdaging, dus ging zij zonder argwaan met Eucalypta mee. Eenmaal bij de muren van het OLC aangekomen, greep Eucalypta Sneeuwwitje bij haar nekvel en smeet haar over de muren van het OLC. “Bwaghaghagna!!!” klonk de echo van de lach van Eucalypta enkele keren door het OLC. Een examenleerling stapte op haar af en begon tegen haar te schreeuwen. “Hé, vind je dat normaal, medeleerlingen over de muur van het OLC smijten, hè, hè….” Maar tot zover de benarde situatie van Eucalypta. Sneeuwwitje bevond zich binnen de muren van het OLC en daar viel niet meer uit te komen. Dus nu móést ze wel. Wanhopig scande ze pasjes in, in de voortdurende angst dat ze elk moment geestelijk kon instorten. Het bleek echter minder erg dan verwacht in het OLC. Er woonden zelfs teletubbies. “Hallo,” zei ze tot één van de teletubbies. “Hallo,” zei de groene teletubbie. “Wij hebben besloten jou eens een interessante rondleiding door het ONC te geven. Het wordt tijd dat jij wat meer leert van de verborgen kanten van het ONC.” “Maar…” zei Sneeuwwitje onzeker. “Wanneer moet ik dat dan doen? Ik heb bijna altijd les…” “Dat doe je dan toch gezellig tijdens Studiewerktijd?” zei de Teletubbie. “Dan heb je toch niets te doen.”


Sneeuwwitje Duco Vollebregt En zo gebeurde het. Het eerstvolgende moment dat Sneeuwwitje studiewerktijd had, ging zij weer naar het OLC voor de rondleiding van de teletubbie. Maar het is goed te vertellen dat Eucalypta nog steeds leefde, want zij zou nog een cruciale rol in het verhaal gaan spelen, woedend dat zij was over het feit dat de werkdruk in het OLC niet hoog genoeg scheen te zijn om Sneeuwwitje zowel mentaal als fysiek te laten instorten. Maar zij had nog meer troeven op zak. Zij had immers samen met sneeuwwitje het werkstuk moeten maken over de chemische processen tot de ontwikkeling van gifstoffen bij ringslangen. Zij begon nu plannen te smeden de kennis over de ontwikkeling van dit gif op een wrede manier in praktijk te brengen…. En terwijl Sneeuwwitje onbevreesd met de groene teletubbie door de eindeloze verten van het ONC-gebouw trok, roerde Eucalypta in de scheikundevleugel met een zuur gezicht en wreed lachend door een vreemd chemisch mengsel. “Boehahah…” BOEM! “Stom kind,” schreeuwde de leraar die op haar overblijfsel af kwam rennen. “Had ik je niet gezegd dat jij je oogkleppen af moest doen, je scheikunde jas aan en je scheikunde bril op? Want als ik zo naar jou kijk, dan zie ik een beetje aan jouw neus – die onder de roet zit – dat jij net een scheikundige ontploffing hebt doen ontstaan.” “Mwwwaaa,” antwoordde de beroete Eucalypta, waarop er een hels kabaal door de school klonk. “Het brandalarm!” schreeuwde de leraar, “de ontploffing heeft brand tot gevolg gehad! Laten wij ons uit de voeten maken.” En Eucalypta begaf zich samen met de scheikundeleraar in de menigte, die zich als één domme kudde naar één en dezelfde uitgang bewoog: de Nooduitgang. Ik zal later uitweiden over de vreselijke gevolgen waar deze actie tot zou leiden. Eerst ga ik jullie wat vertellen over de wederwaardigheden van Sneeuwwitje in de economie sectie. “Ik ben Sneeuwwitje,” zei Sneeuwwitje. “Aangenaam,” antwoordde de economieleraar, “ik ben Fred, ik heb een boot en… trouwens die naam, Sneeuwwitje, waar komt die nu toch vandaan, ik heb zo’n gevoel dat ik iemand ken uit mijn jeugd die ook…” Fred werd geïnterrumpeerd door het brandalarm.


Sneeuwwitje Duco Vollebregt “Wokay,” zei hij tot zijn klas, “zullen we dan maar net doen alsof het echt is, en ons vol frisse tegenzin naar de uitgang begeven?” De leerlingen van Fred stroomden gestaag het lokaal uit. Ondertussen rommelde Fred wat in zijn bruine schooltas, waar hij zijn brood uit pakte. “Ik moet natuurlijk wel wat te eten hebben.” De leerlingen van Fred waren allemaal allang vertrokken toen Fred en Sneeuwwitje gezamenlijk de tegenovergestelde richting dan de bedoeling was op trokken. Ze liepen door de hoofdingang naar buiten, waar geen kip stond omdat iedereen zo stom was massaal naar de daarvoor bestemde smalle nooduitgangen te trekken, liepen met een alternatieve route naar de verzamelplaats, waar de leerlingen van Fred half vertrapt door de panikerende menigte Fred, die enkele minuten later dan zijzelf vertrokken was, rustig zijn boterhammetje zagen eten. Ook Sneeuwwitje aanschouwde dit paniekerige spektakel. Leerlingen sprongen over elkaar heen, vertrapten elkaar en sloegen elkaar neer om zich doorgang te verschaffen. “Geweldig,” hoorde zij een hooggeplaatste schoolbeambte in een geel hesje zeggen. “Ze doen allemaal precies wat ze gezegd wordt, geen van hen wijkt van de officiële route af.” En Eucalypta had nog de hoop gehad dat haar blunder toch nog goed gemaakt zou worden door het gelukkige toeval dat Sneeuwwitje in de brand om zou komen of in het paniekerige verlaten van de school vertrapt zou worden, maar helaas, zij had niet op Fred gerekend. Zelf was zij wel vertrapt en neergeslagen. Toen zij even later in de wiskundeles kwam wachtte haar een vreselijke binnenkomst. “Nja nja, dat dacht ik al, mevrouwtje heeft zich nog niet gewassen, mevrouwtje zit onder het roet, gaat mevrouwtje der maar uit.” En terwijl Eucalypta mentaal langzaam levend opgepeuzeld werd door de grote boze teamleider ging Sneeuwwitje verder met de rondleiding. “Kijk,” zei de teletubbie, “hier is het grote strookjesbos. Hier moet je al je strookjes inleveren, en kun je, als je te laat bent een te laat strookje ophalen.”


Sneeuwwitje Duco Vollebregt

En toen Eucalypta strompelend de kamer van de teamleider verliet, was er geen plaats meer voor barmhartigheid in haar verziekte brein. Ze wilde Sneeuwwitje wurgen, ze wilde haar uitknijpen, door midden knippen, ophangen, door de gehaktmolen halen, radbraken, vierendelen, opblazen, uitroken, een electric shock therapie geven, nucleair geladen wapentuig op haar doen neerkomen en haar in de prullenbak gooien. Helaas liepen hier overal leraren en examenleerlingen rond. Uiteindelijk besloot ze het iets onopvallender aan te pakken middels een praktische opdracht voor Aardrijkskunde. Ze trof haar voorbereidingen. Stukken afgekloven beenmerg, bergen raapstelen, winterpenen en sperziebonen, dit gooide ze in een ketel, een scheutje water erbij, beetje roeren en al gauw werd het een convectioneel mengsel van dampende spleeterupties, basaltstromen en enige vulkanisch oninteressante randverschijnselen van de suburbanisatie. Kortom: soep. Zoals haar eerwaarde leraar van aardrijkskunde, die overigens liever groenteman had willen worden, haar verteld had, waren de convectiestromen en de platentektoniek in de aarde goed te vergelijken met soep. Het schuim zijn de continenten, het merg de oceanische platen die steeds onderduiken, enz. Uit deze kennis had zij, aangevuld door de geniale verdorvenheid harer hersentjes en de ziekelijk tot kwaadaardigheid neigende genialiteit harer brein dit plan uitgedokterd. Het project werd sociaal-economisch ondersteund door haar Aardrijkskunde leraar die uiteraard weinig tot niets wist van de immens wrede kronkels in haar denkvermogen. Nu werd Sneeuwwitje naar het Aardrijkskundelokaal gelokt om een praktische kennisoverdracht over convectiestromen en platentektoniek te ontvangen. Eucalypta greep haar bij haar nekvel en sprak: “Nou heb ik je onderontwikkelde hazelworm,” en lachte wreed. “Momentje,” antwoordde Sneeuwwitje, “op welke wijze ben jij van plan mij te integreren in de platentektonische en confectionele kringloop van de aardmantel? Ik veronderstel tenminste dat jij dit oneindig geniale voortbrengsel van jouw uiterst potentierijke brein niet wilt verzieken door een dissonant in het geologisch proces te


Sneeuwwitje Duco Vollebregt brengen?” Sneeuwwitje keek haar verwachtingsvol aan. Daar had Eucalypta nog niet over nagedacht. Uiteraard had zij Sneeuwwitje graag op een vreselijke manier van het leven willen beroven, liefst met zoveel mogelijk marteling, verminkingen en andere onomstotelijk pijnlijke benaderingen van het begrip moord. Maar het feit dat zij hierdoor mogelijkerwijs het geologische voortbrengsel van haar eigen brein zou vernielen, sprak haar minder aan. Het feit echter, dat Sneeuwwitje met deze voordracht haar wéér in intelligentie overtroffen had maakte haar nog woedender wat in haar een wanhopige tweestrijd deed ontbranden omdat ze Sneeuwwitje ontzettend graag wilde pijnigen, maar dat niet kon zonder haar eigen creatie om zeep te helpen. Eucalypta begon te stomen en te zweten van de tweestrijd, ze liet Sneeuwwitje vallen, die vlug van haar wegliep, waarna een oorverdovende knal een eind maakte aan Eucalypta en haar tweestrijd. “Doodsoorzaak,” begon de kinderpsycholoog, “is overbelasting van de hersenen, waardoor de koelsystemen in haar oren de hitte die via haar neusgaten de atmosfeer in trachtten te glippen niet meer konden beteugelen, wat direct een trommelvlies epicentrische ontploffing tot gevolg heeft gehad.” Sneeuwwitje vertelde het hele verhaal en geshockeerd besloot de Aardrijkskunde leraar zich nooit meer in te laten met dergelijke gevaarlijke projecten, maar zich voortaan toe te leggen op het kweken van bananenbomen. Uit recyclingoogpunt recyclede hij de as van Eucalypta door het als grond voor zijn bananenboom te gebruiken. En zo liep het toch nog goed af met Sneeuwwitje en de uit Eucalypta ontsproten bananenboom, en Sneeuwwitje leerde nog lang en gelukkig (nog een kleine zes jaar dus).


Q&A

(question + answer) Wijnanda Langhout

Ben je de wanhoop nabij of wil gewoon iets weten, schroom niet en vraag het Wijnanda! Zij zal je met raad en daad bijstaan en je uit de brand helpen.

Lieve Wijnanda, Ik heb zoveel boeken, dus ik heb ook een vrij grote tas moeten aanschaffen. Het past nog steeds bijna niet, maar als ik ze er dan na een hoop proppen eindelijk in heb, lacht iedereen me uit! Laatst viel ik bijna van de trap af, doordat mijn tas zo zwaar was. Ook heb ik heel veel multomappen voor al mijn vakken. Ik wil er graag bijhoren, maar ze zeggen dat ik mijn stylo moet veranderen. Wat is dat eigenlijk? Groetjes, Anoniempje Hay Anoniempje, Dit is een probleem die heel veel kinderen hebben, zeker als ze net nieuw zijn op school. Het is niet alleen slecht voor je rug, maar ook slecht voor je imago(=stylo), om al die boeken mee te sjouwen. Gelukkig heeft de school daar iets op gevonden: KLUISJES! Doe, als je op school komt, meteen je boeken in je kluisje, hou alleen de boeken voor de eerst komende paar uren in je tas. Dat scheelt meestal al een hoop. Het multomappen probleem is ook makkelijk op te lossen: Lose them! Maak aantekeningen en opdrachten gewoon in schriften, dat is veel kleiner, en dus makkelijker.


Q&A


Lieve Wijnanda, Ik vind iemand uit de klas leuk, maar ik weet niet of hij mij ook leuk vindt. Ik wil dat wel heel graag weten, maar ik weet niet hoe ik dit aan moet pakken. Ik wil dit niet met mijn vriendinnen bespreken, omdat ik me voor hen schaam, ik denk dat ze me gaan uitlachen. Ik wil ook graag een keer zoenen, maar ik heb een beugel, kan dat dan wel? Liefs, Radeloosje (14) Hoi Radeloosje, Natuurlijk kan je zoenen met een beugel! Dat is echt geen enkel probleem. Om erachter te komen of je klasgenootje jou ook leuk vindt, kan je het best een paar subtiele signalen geven (bijvoorbeeld, naar hem kijken in de klas, of een keer lief naar hem lachen), maar zeg het niet direct tegen hem, misschien overval je hem daarmee. Een paar dingen die je absoluut niet moet doen zijn: het via vriendinnen tegen hem zeggen of over MSN het hem vertellen, dat is veel te onpersoonlijk. Over dat je je schaamt tegenover je vriendinnen, dat is onzin, je vriendinnen moeten je accepteren zoals je bent en je niet gaan uitlachen om degene die jij leuk vindt.

Hallo Wijnanda, Ik zit met een groot probleem! Ik heb de vriend van mijn beste vriendin met een ander meisje gezien, moet ik het zeggen tegen haar? Ik ben bang dat ze boos op mij wordt, wat moet ik doen? Help mij! K. uit Z. Lieve K., Stel dat jij in zo’n situatie zou zitten, dan zou jij het ook niet op prijs stellen als jij er achter zou komen dat jouw vriendje een ander heeft, en dat jouw beste vriendin dat al eerder wist, maar niets tegen jou gezegd heeft. Dus, tell her, als je vriendinnen wil blijven. Ze zal vast wel gekwetst zijn, maar ze heeft wel het recht om het te weten. Maar, ik zou toch eerst wel erachter zien te komen of het echt waar is, dat het niet gewoon zijn zusje is waarmee je hem ziet lopen. Schoolkrant ONC Parkdreef www.AHUM.tk

Q&A


Hoi! Ik zit nu al een paar jaar hier op deze school en alles gaat wel goed. Nu heb ik dit jaar voor het eerst CKV, en ik loop nu al te stressen. Ik weet niet precies wat de opdracht is en we moeten het al heel snel afhebben. Wat moet ik doen? Wanhopige C&M’er Hay Hay! Ik ben zelf ook al 3 jaar een wanhopige C&M’er, ik stress zelf ook gigantisch veel voor dat vak, en met mij iedereen uit mijn klas. Wij zijn er zelf ook nog niet achter wat we tegen de stress moeten doen, dus hier kan ik jammer genoeg geen antwoord op geven. Het enige wat ik kan zeggen is: PLANNEN MET EEN PASSIE! Yo! Ik ben verliefd op mijn gymleraar, hij is nog wel jong, maar ik denk toch dat het een beetje vreemd is. Ik heb hem geprobeerd te vergeten, maar het lukt niet! Wat moet ik doen? Sportiefje (15) Hallo! Het is helemaal niet vreemd om te vallen op een leraar. Heel veel meisjes worden verliefd op hun leraar, maar het kan toch uiteindelijk nooit wat worden. Niet alleen omdat hij veel ouder is dan jij, maar ook omdat hij dan strafbaar is. Hij heeft autoriteit over jou, en als hij daar misbruik van maakt, kan hij een flinke straf tegemoet zien. Probeer je dus van hem af te zetten, door je te focussen op andere jongens van jouw eigen leeftijd. Misschien is hij trouwens toch niet zo geweldig als je denkt.

Laat je bericht achter via de site of de brievenbus Schoolkrant ONC Parkdreef www.AHUM.tk

1M-vleugel versus de Leerlingenraad Lukas Mos

Sinds de verbouwing van de school, is het bestemmingsplan van de 1M-vleugel drastisch gewijzigd. Grote veranderingen werden doorgevoerd. Het OLC werd verplaatst en heet nu de ‘mediatheek’ en is te vinden in de 1L-vleugel. De bibliotheek verdween, en deze ruimte werd beschikbaar gesteld voor de locatiedirecteur, die ik dit jaar alleen nog maar op een foto heb gezien. Wat er nu over is gebleven van de eens glorieuze 1M-vleugel, begrijp ik niet helemaal, maar ik zal uitleggen wat er te vinden is. De entree aan de centrale hal is hetzelfde gebleven, met trofeeën uit uitwisselingsprogramma’s uit begin jaren ’80 van de 20ste eeuw. Dan staat er een verdwaalde en vergeelde printer op de plek waar de OLCmedewerkers je vroeger bedienden. De printer in kwestie heeft op dit moment geen enkele functie, behalve als museumstuk. Van het computerlokaal was ik vergeten dat het bestond, het is een achteraflokaal geworden. Dan zijn er nog prachtige foto’s opgehangen, genomen door de heer van Willigen, van leerlingen die ik nog ken uit de tijd dat de heer van Tol zelfs nog les gaf en mevrouw Bronsveld nog niet doof was, en die daarna verdwenen zijn van deze school. Wil degene die zich herkent op een van de foto’s in de 1M-vleugel, zich bij de Ahum-redactie melden voor een rondje herinneringen ophalen van voor de oorlog? Ik zie er naar uit. Wel heb ik opgemerkt dat mevrouw van Noort ook op een van deze foto’s staat, en blijkt geeft van het feit dat ze tussen haar –vooral- ex-leerlingen staat. Dit is prachtige symboliek, maar misschien zijn de foto’s in de 1M-vleugel wel aan vervanging toe. Er zijn ook een aantal werkplekken beschikbaar, daar waar eerst computers stonden, maar ik heb hier al twee jaar bijna niemand zien werken. Waarschijnlijk omdat dezelfde werkplekken ook al in de mediatheek bestaan! De roostermakers begeven zich ook in de 1Mvleugel, dus 5VWO: bedank ze voor jullie 9e uren! De kluis en het secretariaat zijn ook in dit gedeelte van het gebouw gehuisvest, ga eens een kijkje nemen! Schoolkrant ONC Parkdreef www.AHUM.tk

1M-vleugel versus de Leerlingenraad Lukas Mos Wat dit nu te maken heeft met de leerlingenraad? Van de leerlingenraad, die vorig jaar gekozen is, heb ik nog niks vernomen. Wat zijn de in’s en out’s? Wat gaan ze veranderen in de school door hun inspraak in de medezeggenschapsraad? Hebben ze ons al verteld wat hun plannen zijn, waar gaan ze zich sterk voor maken? Ik weet het niet. Het lijkt alsof de leerlingenraad verdwenen is. Om een vergelijking te maken: zelfs Rouvout (politicus) en zijn kornuiten doen aan PR. Zij vertellen ook wat ze willen bereiken en waarom zij dat juist moeten doen. De leerlingenraad heeft echter nog nooit iets van zich laten horen. Ze zijn denk ik toch wel bij machte om een update te geven van waar ze mee bezig zijn? Een A4-tje naar de heer Fakkel brengen, bijvoorbeeld onder de titel ‘het leerlingenraadjournaal’, en dat hij het gaat drukken, de verspreiding is via teamleiders zo geregeld! Mocht dat niet mogelijk zijn, dan kunnen zij zich nog steeds richten op de Ahum, die plaatsen echt alles! Op mij komt de leerlingenraad over als een schijninnovatie, waarvan we misschien maar moeten gaan stemmen of het levensvatbaar is in deze vorm, en we dan een commissie gaan instellen om hun functioneren te beoordelen en evalueren. Met deze verworven informatie kunnen we in ieder geval de communicatie van de leerlingenraad naar de leerlingen verbeteren. Naast de leerlingenraad heeft de 1M-vleugel ook nog een toekomst. Er moet alleen wat veranderen omdat er straks nog een bord met ‘verboden voor leerlingen’ komt te hangen. Herstel de glorie van weleer weer in de 1M-vleugel weer, door bijvoorbeeld alleen al foto’s van leerlingen die hier wel op school zitten op te hangen, en van mensen die wat met deze school te maken hebben en zich profileren als betrokken en geïnformeerd, en daar zelf ook voor door de school lopen. Er is toekomst voor zowel de 1M-vleugel als de leerlingenraad, er moet alleen snel actie ondernomen worden, straks is het te laat!


Uit de School Gegrepen IV Dhr. van der Kraan

Als afsluiter van deze serie is er dan dhr. van der Kraan, die zijn uiterste best heeft gedaan op dit bijzonder lange stuk. Hij geeft met deze enkele anekdote geheel nieuwe inhoud aan het begrip ‘dagboek’. Wanneer onderstaand voorval heeft plaatsgevonden weten alleen de betrokkenen, dus vandaar dat er geen datum bijstaat. Leerling: “Meneer, ik snap het niet.” Docent: “Wat snap je niet?” Leerling: “Vraag 8, meneer.” Docent: “Wat snap je niet aan vraag 8?” Leerling: “Wat je moet doen met die a, b, c, d, e, f, etc.” Docent: “Nou, ik zal het even uitleggen. Er staan 24 woorden. A tot en met L. en er zijn 12 letters. Je moet dus uit die 24 woorden, twaalf woorden kiezen die passen bij A tot en met L. Je houdt dus 12 woorden over. Snap je het nu?” Leerling: “Ooh, ik dacht het eerste woord met een a, het tweede woord met een b, de derde met een c, de vierde met een d etc moest beginnen!” Docent: “Dat is dus niet zo nee.” Leerling: “Da’s makkelijker.” Docent: “Dat dacht ik ook al.”


Voorwoord Dhr. Lobik

Recommend Documents