voorjaar
2015
magazine
Cover
Dominique & River Island Tayfun en niCole
Fietscoach op station
Thema
ZELF DOEN Liefst op de heftruck
inhoud
voorjaar
2015
7 weer aan de slag Soms is een beetje dwang wel prettig om tot actie over te gaan. Want wat bleek? Dominique heeft de ‘wow-factor’!
16 De voordeur van Het nieuwe treinstation van Delft brengt ook nieuwe functies met zich mee. Werkse! en de gemeente Delft delen daar een voordeur naar leuke banen voor fietscoaches en medewerkers van Jamin.
14 Het hart Een greep uit de creaties van onze medewerkers; er is veel talent bij Werkse! Op de middenpagina’s zie je niet alleen de kunststukjes, maar ook de mensen erachter.
2
magazine
19 Samen sterk Soms moet je samenwerken om ergens zelfstandig uit te kunnen komen. Door begeleid wonen kan Tobias rekening houden met anderen. Gelukkig heeft hij daarbij ook steun van zijn konijn Flipper.
van de redactie
Helemaal zelf
rubrieken 04 06 14 16 18 19 20 22 24 26 27 28
Werkse! actueel estafette interview: Filsan Aden Het Hart: kunststukjes de voordeur van: het nieuwe station Werk in uitvoering: lieve juffen Samen sterk: Tobias en Inge bij begeleid wonen mooi nieuws directeur voor één dag: Astrid van den Bergh Column: Hans van der Sandt een dag uit het leven van: Ömer Erkoç meet & greet: Geert Lupker en Theo Neeskens naWerkse: puzzel, mop, cartoon en raadsel
en verder 7 10 12 23 25
dominique: is in de mode! vraag het aan: lean op de werkvloer reportage: ‘Horen we er wel helemaal bij?’ Begrip begrepen: tegenprestatie Thema zelf doen: team Participatie
Jullie hebben het vast gezien: de natuur is de afgelopen weken uit z’n voegen gebarsten! In tuinen, op balkons, in het park: overal springt er groen uit de grond, komen de bomen vol bladeren en geuren er bloemen. Hoe dóet die natuur het toch? Antwoord: vanzelf. Er zit een gigantische levenskracht in de natuur. Het enige wat zaden, bomen en planten nodig hebben om in actie te komen, is een beetje zonnewarmte en water. Het goede nieuws: wij zijn ook natuur. Wij mensen hebben net zoveel levenskracht in ons als een boom of een plant. Alleen lijken we die soms kwijt te zijn, voor even of voor langer. Omdat ons lijf ons in de steek laat. Omdat we niet in onszelf geloven. Omdat we de weg kwijt zijn. Dan lukt het niet, met dat zélf doen. En toch. We zeggen het vaker: mensen kunnen bijna altijd meer dan ze denken. Maar er moet soms wel zon en water bij. Of anders gezegd: een beetje hulp van buiten. In dit magazine lees je hoe blij Dominique is dat ze een sollicitatietraining móest volgen. Omdat het haar dwong van de bank af te komen en andere mensen te ontmoeten. Je leest in dit nummer ook hoe Team Participatie mensen helpt om in beweging te komen. En hoe Saskia en Kimberley als leraar ondersteuner – kortweg: ‘lieve juf’ – op een basisschool steeds zelfstandiger worden. Natuurlijk staan er nog veel meer verhalen in dit nummer. Over Tobias en zijn konijn Flipper. Over Astrid als directeur voor één dag. Over het nieuwe station als werkplek… Bekijk vooral ook de kunstwerken in het midden van het blad: van draaiorgel tot gitaar, van schilderij tot weefkunst, van taart tot T-shirt: het is allemaal zelfgemaakt! De natuur zou het niet beter kunnen.
colofon Jaargang 2, Voorjaar 2015. Oplage 1.500 exemplaren. Hoofdredactie: Hilde van Holstein, eindredactie: Anne-Margot van Eijck, redactie: Mathieu Kramer, Jacqueline van Velzen, Yvette Kleinveld, Susan Saracino, Nico Nederpel, Iris de Ruiter, opmaak: Faye Oosterhoff, ontwerp: Bureau Karin de Lange (Annemarie Gorissen), druk- en kopieerwerk: Quantes Artoos. Kopij zenden naar: Redactie Werkse! magazine, Postbus 500, 2600 AM Delft e-mail: werksemagazine@ werkse.nl. Kopij volgend nummer inzenden vóór 1 augustus 2015. De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden kopij in te korten of niet te plaatsen.
magazine
3
Werkse! actueel
Camerabewaking Werkse! wil een zo prettig en veilig mogelijke werkomgeving bieden aan alle medewerkers en bezoekers. Daarom is er besloten tot camerabewaking in en om het pand. Sinds eind februari draaien de geplaatste camera’s, om medewerkers te beschermen tegen agressie en om ieders eigendommen te bewaken. Nu de nieuwe fietsenstalling gereed is, zijn er ook op het buitenterrein camera’s geplaatst. De camera’s zijn niet alleen gericht op de fietsen, bromfietsen en auto’s, maar ook op de hoofd- en personeelsingang. De opnames worden alleen ge-
bruikt voor het doel waarvoor ze verzameld zijn; alleen als er een incident heeft plaatsgevonden, worden de opgenomen beelden opgevraagd. Opnames worden maximaal vier weken bewaard. Het beheer van en de toegang tot de opnameapparatuur en de opgenomen beelden is in handen van de manager Financiën & Facilitair. De manier waarop met camerabeveiliging wordt omgegaan, is vastgelegd in een protocol (een voorschrift). Heb je er vragen over? Neem dan contact op met je leidinggevende of de afdeling Facilitair.
op STap meT de delfTpaS
Delftpas 2015: nóg leuker, nóg handiger De Delftpas is een geweldig leuke voordeelpas waarmee je heel veel nieuwe dingen ontdekt in Delft én daarbuiten, want de Delftpas geldt óók in Rotterdam en Den Haag. Met de Delftpas kun je (gerekend vanaf 1 maart) een jaar lang genieten van honderden voordelige en gratis activiteiten. In het Delftpasboekje vind je volop inspiratie voor een leuk dagje uit. Zo kun je voor maar € 5 naar Blijdorp, Avifauna en Sealife. En krijg je korting op de huur van een waterfiets, voor een tochtje op de Delftse grachten. Je mag een keer gratis zwemmen in de Delftse zwembaden – dat is 3 x gratis zwemmen! – en je krijgt korting op theaterkaartjes en op je lidmaatschap van de bibliotheek. Als Delftpashouder ontvang je 4 keer per jaar het magazine met extra seizoensaanbiedingen. En vergeet je niet aan te melden via www.delftpas.nl voor nóg
4
magazine
meer last minute aanbiedingen in je mailbox!
Kopen? Voor mensen met een kleine portemonnee is de Delftpas heel goedkoop: als je maandinkomen niet hoger is dan € 1.510 (voor gehuwden, samenwonenden en eenoudergezinnen) of € 1.057 (voor alleenstaanden) betaal je maar € 5. En je krijgt er meteen een gratis pas bij als je (inwonende) kinderen jonger zijn dan 18 jaar. Zelfs als je de pas maar één keer gebruikt, heb je de kosten er al uit! Hoe je de pas aanvraagt, vind je op www.delftpas.nl
Pand opgesierd met Werkse!-logo en gevelreclame de vlaggen van Werkse!, Werkgeversservicepunt (WSp) delft en Werkwaardig wapperen in de wind en ook het pand zelf is inmiddels voorzien van het Werkse!-logo en gevelreclame: verlichte spandoeken met wervende opdrukken zoals ‘een baan maakt het verschil’. Zo worden Werkse! en het WSp nog beter herkenbaar!
Werkse! actueel
Werkwaardig – het mvo platform van Werkse! De eerste founders en partners voor Werkwaardig zijn binnen! Half april stonden al als founders genoteerd Woonbron, Capra, Tempo-Team, NEN, TU Delft en Avalex. En als partners tekenden Rabobank Zuid-Holland Midden en de Porceleyne Fles. De allerlaatste stand vind je in de lounge op de eerste verdieping. Bijna elke week bezoeken Hans van der Sandt en Jeroen Rossen bedrijven en organisaties met de vraag of ze willen meedoen. En sinds april zijn ook andere MT-leden, accountmanagers en salesmensen aan het werven. Hans van der Sandt: “Elk gesprek met een mogelijke founder is weer een uitdaging. Natuurlijk hoop ik dat organisaties willen aanhaken bij Werkwaardig. Maar los daarvan: de gesprekken zijn stuk voor stuk mooie ontmoetingen en een uitgelezen gelegenheid om de visie en strategie van Werkse! te delen. Ik merk dat de inclusieve maatschappij wint aan populariteit.”
Eerste founder Een belangrijke speler op de Delftse woningmarkt is Woonbron: op elke vijf woningen in de gemeente is er één aan deze woningcorporatie verbonden. En het was Woonbron Delft die als eerste volmondig ‘ja’ zei op de vraag of ze founder wilden worden van het MVO Platform. Werkse! werkt al jaren met plezier en met resultaat samen met Woonbron. Waarom koos de woningcorporatie voor maatschappelijk verantwoord ondernemen, kortweg MVO? Dennis Gerlof, directeur Woonbron Delft: “Woningcorporaties hebben als belangrijkste taak het leveren van
maatschappelijk prestaties. Ze zijn er voor het bieden van goede woningen met een betaalbare huur, leveren extra inspanning voor kwetsbare mensen en dragen zorg voor een leefomgeving die schoon, heel en veilig is. De vraag is of ze daarmee iets extra’s doen voor de samenleving.”
Spiegel Bij MVO hoort ook duurzaam ondernemen, benadrukt Gerlof. “We willen onze ecologische voetafdruk verminderen. Daarom koppelen we duurzaamheid aan onderhoud en werken we aan CO2-reductie. En als er sprake is van sloop, doen we het zo mogelijk duurzaam. Natuurlijk passen we duurzame maatregelen ook toe in onze kantoren en wagenpark. Met MVO leveren we een bijdrage aan een leefbare aarde voor nu en toekomstige generaties.”
Waarde Dennis Gerlof
Stageplek In de opvatting van Woonbron gaat het om de manier waarop kerntaken worden uitgevoerd, gaat Gerlof verder. “Onze beheergebieden floreren pas echt als het de mensen die er wonen goed gaat. Daar kunnen een betaalde baan, afgeronde opleiding, zinvolle vrijetijdbesteding bij helpen. Wij zien kansen om daar een bijdrage aan te leveren. Zo bieden we jaarlijks aan ongeveer honderd scholieren een stageplek en leiden we complexbeheerders en onderhoudsmensen op tot leermeester, zodat ze mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt goed kunnen begeleiden. Met een aantal maatschappelijke partners werken we samen door cliënten in het kader van re-integratie klussen rond onze woongebouwen te laten doen. En we vragen van onze aannemers dat ze inspanning leveren op het vlak van MVO en bereid zijn mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt aan het werk te helpen.”
De samenwerking tussen Woonbron en Werkse! heeft al veel resultaat geboekt. Er werken mensen van Werkse! bij de wijkpunten Gilliswijk en Poptahof. In het Woonbron-hoofdkantoor aan de Aart van der Leeuwlaan werkt een gastvrouw in een participatiebaan via Werkse! Via het WSP Delft heeft Woonbron een klant met wwb-uitkering aan een betaalde baan geholpen als complexbeheerder. En Groen & Omgeving doet het volledige onderhoud van de wijk Poptahof. Om nóg meer maatschappelijke waarde te creëren zal Woonbron samen met Werkse! kijken naar mogelijkheden op het vlak van Social Return On Investment.
Werkwaardig: volwaardig werk voor iedereen Werkwaardig is het mvo platform van Werkse! een zakelijk platform in de regio delft, met als doel dat Werkse! en deelnemende organisaties elkaar helpen. een van de doelen is meer vacatures en meer werk.
magazine
5
estafette interview In elk Werkse! magazine interviewt een medewerker een collega en geeft daarna het estafettestokje door. Safiye Taskir komt Filsan Aden (rechts op de foto) regelmatig tegen in de gang. Tijd voor een nadere kennismaking!
‘ik wil altijd blijven leren’ 1
Hoe heet je en waar kom je vandaan? Ik ben Filsan Aden. Als kind van 9 jaar kwam ik met mijn moeder en broertje vanuit Mogadishu, de hoofdstad van Somalië, naar Nederland.
2
Woon je alleen of met iemand? Ik woon met mijn kinderen, twee levendige jongens van 2 en 3 jaar. Tegenwoordig groeten ze iedereen op straat. Erg leuk, maar soms vermoeiend – we zijn zo wel heel lang onderweg… Wat zijn je hobby’s? Ik ben dol op lezen en schrijven, als kind al. Nu heb ik er niet veel tijd voor. Ik heb onlangs mijn studie Bedrijfskunde afgerond; daar ging de meeste vrije tijd in zitten, naast mijn jongens natuurlijk.
3
Hoe lang werk je bij Werkse! en wat doe je? Ik ben in februari 2015 begonnen bij Procesondersteuning, bij de administratieve ondersteuning van Team Participatie en deels ook van Team Werk.
4 Wie gaat filsan voor Werkse! magazine interviewen? dat lees je in het volgende nummer.
6
magazine
5
Wat zou je willen verbeteren bij Werkse!? Volgens mij gaat alles goed hier! En het
is altijd schoon: complimenten aan de mensen van Schoonmaak. Eén ding zou ik wel anders willen: de locatie had ik liever in het centrum van Delft gehad. Dat scheelt reistijd.
6
Wat zou je graag in de toekomst doen? Mijn droom is een bijdrage te leveren aan een betere wereld. Iets te doen aan de armoede in Afrika. Mijn hoop is dat ik in de toekomst ergens als beleidsmedewerker aan de slag kan om deze droom te verwezenlijken.
7
Wat zou je doen als je een miljoen zou winnen? Dan zou ik weeshuizen gaan opzetten in Zuid-Afrika en Somalië. Zo zou ik iets kunnen doen aan de armoede in Afrika.
8
als ik mensen zou vragen om jou te omschrijven, wat zeggen ze dan? Een echte babbelaar en harde werker in één. En ik ben nieuwsgierig, ik wil altijd blijven leren.
9
van welke collega wil je de volgende keer een interview lezen en waarom? Ik ben benieuwd naar het verhaal van een van de mensen die hier het pand schoonhouden.
ik wil weer aan de slag
dominique wordt verkoopmedewerker bij river island
Goed dat ik die training
moest volgen
Vanwege haar vaders werk en haar eigen studiekeuze woonde Dominique Bovens een groot deel van haar leven in het buitenland. Afgelopen oktober kwam ze terug naar Nederland. Eind april ging ze in Den Haag aan het werk: als verkoopmedewerker bij River Island.
I
Met twee masterdiploma’s op zak verhuisde Dominique Bovens (31) vijf jaar geleden naar Mozambique om te gaan werken in de ontwikkelingshulp. Maar in de loop van vorig jaar ging ze zich steeds onveiliger voelen: “De situatie veranderde, er dreigde oorlog. Mijn vriend en ik hadden net een doch-
tertje gekregen en we besloten samen dat we Emma in een veilig land wilden laten opgroeien; Nederland. Ik wilde graag naar Delft en dankzij mijn ouders vonden we hier een appartement.” Dat vertrek uit Mozambique was een heftig besluit. “Daar hadden we allebei een baan; hier moesten we helemaal opnieuw beginnen.”
magazine
7
ik wil weer aan de slag
Terugkijkend was het goed dat ik van huis weg moest
Terwijl haar vriend hard aan de slag ging om de Nederlandse taal te leren, solliciteerde Dominique op banen in haar vakgebied – maar ze greep steeds net mis. “Ook in de ontwikkelingssamenwerking is het crisis: op elke vacature reageren gemiddeld 200 mensen.”
vast ritme Van Werkse! kreeg ze een oproep voor een sollicitatietraining. “Ik had in het begin grote twijfels. Ik dacht: ik weet heus wel hoe ik moet solliciteren. Achteraf gezien was het zó goed. Ten eerste hadden we een ontzettend leuke groep: we waren heel verschillend, maar waren allemaal erg betrokken. We hielpen elkaar met
positieve kritiek en met onze netwerken. De tweede reden dat het zo’n waardevolle ervaring was, is dat ik verplichtingen kreeg opgelegd. Je móet bij zo’n training aanwezig zijn en je móet solliciteren. Terugkijkend was het goed dat ik van huis weg moest, in een vast ritme werd gedwongen en weer in contact kwam met andere mensen. Wie weet hoe lang ik anders thuis op de bank gezeten had. In Afrika was het geen probleem om een baan te vinden, in Nederland heeft de werkgever het nu voor het zeggen.”
Jungle Tijdens een bezoek aan Werkse! liep ze haar accountmanager Said tegen het
Said en ladan van het Werkgeversservicepunt delft
‘WerKSe!-plein voor één dag river iSland-p
Ladan Homayouni
8
magazine
Said el Boukhlifi en Ladan Homayouni begeleidden Dominique vanuit het WSp delft. Said: “river island zocht 50 tot 60 verkoopmedewerkers voor de nieuwe vestiging in den Haag. Zo’n groot project pak je als regio op, in dit geval met den Haag in de leidende rol. ik schatte in dat we in delft vanuit Werk direct wel zo’n 8 mensen konden leveren; voor de overige kandidaten zouden den Haag, Zoetermeer, rijswijk en Westland zorgen.” voor een goed beeld van river island bezochten Said en ladan een al langer bestaande vestiging. ladan: “Ze gaven ons een rondleiding en vertelden van alles over hun visie en werkwijze én het type mensen dat ze zochten.” Voor een speedmeet nodigde ladan vervolgens 25 wwb’ers uit die over het gevraagde profiel beschikten: jong, representatief, klantgericht en flexibel. van deze groep gingen er 15 door naar een training met sollicitatietips, specifiek gericht op River Island.
ik wil weer aan de slag
nathalie van der Wees, store manager river island
‘dominique HeefT de WoW-faCTor!’ “dit was de eerste keer dat we samenwerkten met Werkse! We zijn erg tevreden over de manier waarop ze het hebben aangepakt. er werd goed geanticipeerd op onze selectiecriteria en ze konden snel schakelen. dat droeg er zeker toe bij dat we geschikte kandidaten hebben kunnen aannemen. de samenwerking is voor herhaling vatbaar en we bevelen Werkse! echt aan bij andere werkgevers. voor onze nieuwe winkel zochten we kandidaten met de uitstraling ‘fun, fresh en zelfverzekerd’ en met een goed gevoel voor onze fashionstijl. dominique heeft al die ingrediënten in huis; ze heeft wat wij noemen de ‘wow-factor’. Bij de selectieprocedure kwam ze als geschikte kandidaat naar voren omdat ze ondernemend en flexibel is. In haar vorige banen heeft ze communicatieve vaardigheden opgedaan die een pre zijn in de functie van sales advisor. daarbij wist ze al veel van onze winkels en ons concept.”
lijf. Hij zou die middag net een presentatie over River Island geven en nodigde haar uit. “Ik dacht: waarom niet? Ik heb geen verkoopervaring, maar het leek me leuk. Omgaan met mensen, in een totaal andere wereld dan ik gewend was. En ik heb zeker iets met mode.” Lachend: “In de Afrikaanse jungle las ik de Cosmopolitan op mijn tablet!” De presentatie van Said en daarna een korte training van Henriëtte Meijer bereidden Dominique voor op de sollicitatiegesprekken met mensen van River Island. En met succes!
vrolijk Van humanitair consultant naar verkoop-
medewerker in de mode: is die stap niet ontzettend groot? Dominique: “Ja, en daar ben ik juist blij om. Ik heb vijf jaar een heel verantwoordelijke en stressvolle baan gehad. Het lijkt me heerlijk om ergens te werken waar je mensen ook blij kunt maken, maar op een vrolijke manier. En ik wil ook graag energie overhouden voor mijn gezin.” Domique en collega’s beginnen in de loop van april bij River Island. Eerst krijgen ze een training in verkooptechnieken, op 25 april opent de nieuwe vestiging in Den Haag. “Daar verheug ik me echt op. Ik ben altijd zelfstandig geweest en kan er niet tegen om afhankelijk te zijn van de staat. Ik wil weer aan de slag!”
land-plein’ de dag van de sollicitaties verliep op een originele manier, vertelt Said: “We hadden het werkplein van Werkse! voor de gelegenheid omgetoverd tot een ‘river island-plein’, compleet met modefoto’s en aangeklede paspoppen.” ladan: “Het zag er prachtig uit! We merkten dat het onze kandidaten motiveerde; ze deden enorm hun best.” de gesprekken werden gevoerd door vijf recruiters van river island zelf. Hun enthousiasme over de kandidaten was groot en uiteindelijk kozen ze er 8 uit – waarmee de voorspelling van Said perfect uitkwam. Said: “Het grappige is dat dominique helemaal niet in de oorspronkelijke groep zat. pas toen ik haar op de dag van de presentatie tegenkwam, realiseerde ik me dat ze een goede kanshebber was en vroeg of ze alsnog wilde meedoen. gelukkig, want ze bleek een kandidaat waarover river island zéér te spreken was.”
Said el Boukhlifi
magazine
9
reportage
Vlnr: Mieke, Judith, Hans, Sonia en Cemal.
Aan tafel bij Hans van der Sandt
‘Horen we er wel helemaal bij?’ Op de tafel van directeur Hans van der Sandt staan soep, broodjes, salade en verse jus d’orange: het is weer tijd voor een Smakelijke dialoog. Regelmatig verwelkomt Hans een groepje kaderleden voor de lunch en ook deze maandagmiddag legt hij uit waarom: hij wil dat collega’s kunnen vertellen wat ze op hun hart hebben, vragen wat ze willen weten en vooral met elkaar kennismaken. 10
magazine
reportage
dat laatste blijkt een terechte inschatting: aan tafel zitten twee voormalige Combiwerkers en twee collega’s die vorig jaar vanuit de gemeente naar Werkse! gekomen zijn; ze blijken elkaar niet te kennen. Sonia Blumers, nu consulent Werk in Team Werk, richt zich tot haar gastheer. “Hans, ik heb veel waardering voor deze lunch, maar ik had het fijn gevonden als je ons bij aankomst in het gebouw ook had verwelkomd.” Hans: “Je hebt een goed punt. Het was een ongelooflijk drukke periode en pas nu heb ik het gevoel dat er weer wat meer tijd is om de afdelingen op te gaan. dat is geen overbodige luxe, het is nodig dat ik de praktijk ken. ik wil daar zeker actiever in worden!”
Vrijwilligers Judith van Leeuwen, nu consulent Werk in Team Participatie, heeft de indruk dat de organisatie vooral gericht is op werk en het Werkgeversservicepunt: “Laatst werd er een presentatie op het plein gehouden waar wij niets van wisten. Met als gevolg dat we snel afspraken voor diezelfde dag moesten afzeggen, omdat er geen plaats voor gesprekken meer was. Het was niet de eerste keer dat we niet vooraf geïnformeerd waren over een activiteit. Eerlijk gezegd geeft dat het gevoel dat ons Team Participatie er niet echt bij hoort.” Sonia vult aan: “Op het digitale bord in het Atrium zie je altijd verhalen over mensen die in de arbeidsmarkt geplaatst zijn. Het gaat nooit over kandidaten die maatschappelijk nuttige activiteiten of vrijwilligerswerk verrichten.” Mieke van Egmond, ‘oude garde’, vertelt dat dit soort berichten door collega’s zelf worden aangedragen. “Dat kun je zelf ook doen.” Judith en Sonia wisten dat niet, dus het is goed om te horen. “Bij wie moeten we dat aankaarten?”
Niet makkelijk Meer aandacht voor de kandidaten die uiteindelijk niet aan het werk kunnen, zowel in de mensen als het beleid erover: dat moet zeker gebeuren, beaamt Hans. “Participatie-kandidaten zijn net zo belangrijk als onze andere doelgroepen. En denk vooral niet dat jullie werk niet wordt gewaardeerd!” Sonia: “Misschien is Werkse! gewoon veel actiever op het gebied van PR dan we bij de gemeente gewend waren…” Cemal Guler, werkleider schoonmaak, reageert: “Maar het ís ook wennen! Verandering is goed, maar niet makkelijk. Zelf werkte ik eerst met sw’ers, daarna met wwb’ers en nu met wep’ers. En we hebben ons nog lang Combiclean gevoeld, terwijl de afdeling al lang Combiservices heette. En toen het later Combiwerk schoonmaak ging heten, voelden wij ons nog Combiservices. En nu zijn we weer Werkse!” Mieke, lachend: “En heb je nog steeds Combiwerk op je overhemd staan!”
Onderbroek
met die naam: “In onze doelgroep – Participatie – zitten mensen die nooit meer aan werk zullen komen. Best pijnlijk.” Daar heeft Hans wel begrip voor, zegt hij. “Maar het accent ligt nou eenmaal op onze hoofddoelstelling: werk, plaatsing op de arbeidsmarkt. Mensen zijn trots en willen dit vertellen; bij mantelzorg en vrijwilligerswerk ligt dit vaak anders, gevoeliger. De naamsverandering van Combiwerk in Werkse! markeert de overgang naar een nieuw tijdperk: die van verzorgingsstaat naar participatiemaatschappij. Deze beweging mag ook binnen Werkse! voelbaar worden. Bijvoorbeeld door de gedragsregels aan te scherpen en onder de aandacht te brengen. Dat was nodig!” Judith: “We waren op de afdeling wel wat verrast toen we schriftelijk te horen kregen dat we elke ochtend een schone onderbroek moeten aantrekken.” Hans lacht: “Daar wreekt zich het feit dat we voor zo’n breed spectrum kandidaat-werknemers bezig zijn. Maar een voorbeeld: rond lunchtijd waaierde iedereen door het gebouw en was er overal troep. Nu hebben we de regel dat je gewoon in het bedrijfsrestaurant eet, tenzij er een goede reden is om dat niet te doen. Een Smakelijke dialoog bijvoorbeeld...”
Hoe beviel de Smakelijke dialoog? mieke van egmond:
‘Vaker de gang over’ “Door ziekte heb ik de verhuizing van vakteam Werk naar Werkse! niet meegemaakt. Het was goed om collega’s te ontmoeten en te horen dat het niet zo vanzelfsprekend soepel gaat. Ik loop vanaf nu zeker vaker naar de andere kant van de gang!”
Sonia Blumers:
‘Vrijuit praten’ “Dit is nieuw voor mij, een lunch met je directeur. Ik had geen plan, het is juist mooi om zoiets onvoorbereid in te gaan. Hans is ook maar een mens. Hij nodigde ons uit, dus ik voelde me vrij te zeggen wat ik op mijn lever had.”
Over Werkse! gesproken… Judith is niet zo gelukkig magazine
11
vraag het aan
vraag het aan… Wim en Hans
Lean op de werkvloer
Wim Kiers
Allemaal, van management tot werkvloer, houden we ons bezig met Lean: een filosofie waarin de mens centraal staat. Hoe werkt dat op de werkvloer? Wim Kiers en Hans van Zeijl, respectievelijk afdelingshoofd en business unit manager bij Productie & Logistieke Dienstverlening, vertellen er meer over. Hoe zijn jullie begonnen met Lean? Wim: “Als proceseigenaar ben ik samen met een team verantwoordelijk voor het efficiënter maken van productieprocessen. Ik ben voorzitter van het team, maar we doen het samen.
Werken via 5 S brengt overzicht en structuur Bij Werkse! zijn meerjarendoelen vastgesteld die we over drie jaar gehaald moeten hebben. We hebben de meerjarendoelen opgedeeld in jaardoelen en één van die jaardoelen is het efficiënter maken van productieprocessen. Om
12
magazine
die processen inzichtelijk te maken, voeren we zogenoemde waardestroommetingen uit. Deze metingen geven aan waar ‘waarschijnlijk’ een probleem zal optreden. Op basis daarvan kunnen we verbeteracties benoemen en verspillingen tegengaan.”
Heb je een voorbeeld? Wim: “Neem nou het maken van beugels. We hebben met de klant afgesproken dat we per dag 6.666 beugels maken. Het maken van een beugel bestaat uit verschillende stappen die elkaar opvolgen. Maar als ergens een stap te lang duurt, staat iemand aan het einde van het proces te wachten – zonde van de tijd! Dan kun je bijvoorbeeld besluiten dat er iemand bij moet, waardoor er een constante stroom werk ontstaat.”
Wat bedoelen jullie met flow? Wim: “We maken schema’s waarin het ritme van het proces wordt weergegeven in cijfers. De flow is het ritme waarin je met elkaar werkt. De schema’s worden gebruikt om te kijken hoe we slimmer kunnen werken. Het gaat dus niet om harder werken!”
vraag het aan
Hoe leren medewerkers meer over Lean? Wim: “‘Ik heb collega’s de basistraining Lean gegeven. Het was leuk om op een interactieve manier kennis te delen en om collega’s waar ik normaal minder contact mee heb, beter te leren kennen. Het geven van de training vond ik spannend en een overwinning op mezelf. Ik ben erdoor gegroeid. Lean is groei, groei is verandering en verandering begint bij jezelf.”
Wat bedoelen jullie met 5 S? Hans: “Werken via 5 S brengt overzicht en structuur. Het staat voor: • scheiden • schikken • schoonmaken • standaardiseren • standhouden. Neem het magazijn: dozen staan hier netjes op planken met een registratieformulier erop wat erin zit. Nu is voor iedereen duidelijk waar iets te vinden is en daardoor gaat het makkelijker en sneller. Om dat te bereiken, zijn we eerst gaan opruimen. Wat niet in het magazijn hoorde,
zoals voorraad en verkeersborden, hebben we eruit gehaald. Daarna hebben we nagedacht: hoe kunnen we het zó ordenen dat iedereen kan vinden wat hij zoekt? We hebben alles een vaste plek gegeven en gezorgd dat de spullen en de vloer schoon zijn. En met standaard werkwijzen is het voor nieuwe mensen makkelijk om snel in een werkproces te groeien.”
Hoe houden jullie het Lean? Hans: “Het behouden van de afspraken vergt tijd. Als je altijd iets op een bepaalde manier gedaan hebt, is het lastig om over te stappen op een nieuwe manier. Het is haast nog moeilijker dan stoppen met roken of afvallen! We werken er allemaal aan, dus kunnen elkaar stimuleren om de afspraken na te komen. De startgesprekken die we elke ochtend houden, moeten bijdragen aan het blijven werken aan Lean. Deze gesprekken vinden plaats op de werkvloer met de voorlieden, werkleiders en de medewerkers. Zo wordt en blijft iedereen betrokken. En: nu het magazijn succesvol volgens 5 S werkt, gaan we het ook op de andere afdelingen invoeren.”
magazine
13
het hart
02
01
Met je eigen handen iets maken: dat levert soms bijzondere kunstwerken op. Op deze pagina’s vind je 10x het bewijs dat Werkse! veel creatief talent in huis heeft. Allemaal zelfgemaakt! 1
03
05
De taarten die Anna Zaleska bakt zijn niet alleen heel mooi, maar minstens zo lekker! Chantal Nowee haakt als de beste – kijk maar naar deze prachtige poppen. Desiree Jansse is dol op tekenen en kleuren. Speciaal voor Werkse! maakte ze deze bloemrijke collage.
2 3
07
08
14
magazine
het hart
04
03
Ron Bokkers is een ware timmerkoning: hij maakte deze gitaar helemaal zelf! 5 Je móet wel vrolijk worden van de bloemrijkekleding van Dragana Savic, uit eigen atelier. 6 Nooit meer naar de juwelier: Mirella v/d Sluijs maakt haar armbanden – en andere figuren – zelf van elastiekjes. 7 Wie doet Helga Karlas na? Ze maakte zelf haar draaiorgel en treedt ermee op. 8 Ook Niousha Farahani maakt haar sieraden zelf – en doet aan mandala weven! 9 Wie is deze knappe man, getekend door Hans v/d Sluijs? Is dat Hans misschien zelf? 10 Mieke Brandjes maakt mooie schilderijen en doet mee aan de Van Gogh museumwedstrijd! Meer zien? Kijk op www.ateliermieke.nl.
09
06
10
magazine
15
de voordeur van
Nicole van Campenhout
Het nieuwe station als werkplek Sinds maart heeft delft een nieuw station. de treinen rijden nu door een tunnel onder de grond. Bovengronds, rondom het station, is het een levendige drukte: mensen komen met de fiets, met het openbaar vervoer of te voet aan bij het station. anderen zijn net met de trein aangekomen en gaan de stad in of naar huis. in de prachtige nieuwe hal en ruime doorgang zijn winkels gevestigd. Bloemen, boeken, eten en drinken: er is van alles te koop. en soms is er muziek, helemaal gratis, wanneer iemand op de piano gaat spelen.
Fietscoach In diverse functies op het station – binnen en buiten – zijn (kandidaat)werknemers via Werkse! aan de slag gegaan. Zoals Tayfun Kisabacak en Nicole van Campenhout, te herkennen aan hun opvallende gele jas met logo van Gemeente Delft en op hun rug de aanduiding: ‘fietscoach’. Wie zijn ze en wat doen ze? Tayfun: “Er mag geen enkele fiets boven op straat bij het gebouw staan. Daarom verwijs ik mensen naar de fietsenstalling onder de stationshal. Soms 16
magazine
is die al vol, dan vertel ik waar de oude stalling achter het busstation is.” Nicole vult aan: “Soms willen mensen toch hun fiets op het plein zetten, bijvoorbeeld om even snel koffie te halen bij Starbucks. Dan moet ik streng zijn!”
Alle markten
De fietsen die Tayfun en Nicole, ondanks hun oplettendheid, toch rond het station vinden, krijgen een waarschuwingssticker opgeplakt. De fietscoaches melden het aan de afdeling Handhaving van de gemeente en die haalt de fietsen weg, vaak dezelfde dag nog. “En dat vind je niet leuk,” aldus Nicole, “want je fiets staat dan in Den Haag en het kost je € 25 om ’m terug te krijgen.” Toeristen vragen de weg naar het centrum, anderen willen weten waar de tramhalte is – de fietscoach is van alle markten thuis. En als Tayfun en Nicole er niet zijn, vind je hun collega’s Petra Buis en Dave van den Bulk rond het plein in de opvallende gele jas. Ze doen hun werk graag. En hopen dat hun contract na zes maanden verlengd zal worden.
de voordeur van
Daniëlle Kramers
Nadia Khedr
Jamin In de kleurige snoepwinkel van Jamin staan Daniëlle Kramers en Nadia Khedr in een paarse trui met het logo van Jamin. “Nu is het even rustig,” vertelt Danielle, “maar op zaterdag is het druk. Mensen weten ons dan wel te vinden.” Nadia vult aan: “En bij mooi weer verkopen we ook meer ijs.” In de ruime doorgang waar de winkel van Jamin zit, tussen Starbucks en AKO, is het minder druk dan in de hal zelf. “We zijn begonnen met acties, vertelt Nadia, om onze winkel te promoten. We hebben zelfs een Facebookpagina gemaakt!” De dames doen er alles aan om de winkel onder de aandacht te brengen. Ze werken er dan ook met veel plezier. Toen hun consulent met de vacature aankwam, hadden ze er meteen zin in. Ze zijn enthousiast en praten alsof het hun eigen winkel is. Ze hopen er nog lang te kunnen blijven werken. magazine
17
werk in uitvoering
Lieve juf
Saskia (l) en Kimberley (r)
Leraar basisonderwijs ondersteuner: het is de officiële naam van de functie die voor Saskia en Kimberley gecreëerd is, maar de kinderen noemen hen lieve juf! De lieve juffen doen alles om de leraren (m/v) te ondersteunen op de Mgr. Bekkersschool. Ze voeren taken uit die afleiden van de kerntaken van de leraren – en daar gaat het bij functiecreatie om. Stoelen en tafels
Vette tien
Elke ochtend om 8.00 uur stappen Saskia Oudshoorn en Kimberley Deenik de school binnen. Ze halen de stoelen van de tafeltjes, leggen rekenboeken of andere materialen klaar, halen spullen uit het magazijn en drinken een kopje koffie voordat de kinderen om half 9 binnenkomen. De kinderen geven de juffen een hand, zeggen ‘goedemorgen’ en dan begint de schooldag. Vaak gaan Saskia en Kimberley met één kind apart zitten om samen te lezen of te rekenen.
Kimberley werkt in de groepen 4, 6, 7, 8: “Het is zo dankbaar om met de kinderen te werken. Als je merkt dat ze het snappen, is dat zo fijn! Laatst was er een jongen uit groep 6 die de provincies en de hoofdsteden niet geleerd kreeg. Elke toets stond er een 1 op z’n blaadje. Wanhopig werd iedereen ervan. De leraar vroeg of ik wilde kijken of ik het er bij hem in kreeg. In het begin lukte het mij ook niet, totdat ik ontdekte dat hij gek was op voetbal. Ik ben alle plaatsen aan voetbalclubs gaan koppelen. Zo kon hij het wel onthouden. De laatste toets had hij een vette 10! Daar ben ik dan best trots op.”
Kinderen eerst Saskia werkt in de groepen 1, 2, 3 en 5. “Het leukste vind ik om met de kinderen te werken. Ze vinden de extra aandacht fijn. Maar ook kopiëren, opruimen, punten slijpen en lijmpotjes vullen doe ik met plezier. Het is zichtbaar wat ik doe. Laatst was ik een paar dagen ziek en bleef er werk liggen. Wat ik doe, is dus daadwerkelijk ontlastend voor de leraren. Ik word volledig geaccepteerd door het team en dat is een fijn gevoel.”
18
magazine
Zelfredzaamheid Doordat Saskia en Kimberley steeds meer zelfstandigheid krijgen, groeien ze in hun functie en gaan ze steeds meer zelf doen. Hun functie houdt ook in dat ze kinderen moeten stimuleren steeds meer zelf te doen. Daarmee komt iedereen dus verder! Linda van der Burgh, de directeur, is enthousiast over deze functiecreatie en wil met deze meiden graag door!
samen sterk
Tobias Hanemaayer en Inge Pagen
Tobias Hanemaayer woont ruim vier maanden in een huis voor begeleid wonen van Ipse de Bruggen aan de Buitenwatersloot. Het bevalt hem goed! “Ik leer hier heel veel,” zegt Tobias, “en niet alleen van de begeleiding, maar ook van mijn medebewoners. En zij leren weer van mij. Van de begeleiding leer ik koken en de was opvouwen. Vooral met het opvouwen van T-shirts had ik veel moeite. De leiding legde het me uit, maar het lukte me niet. Tot een medebewoonster me een heel handig trucje leerde – nu kan ik het wel.”
Stap voor stap Begeleidster Inge Pagen: “Tobias is heel sociaal. Hij maakt graag contact, daar leren de anderen veel van.” Iedereen in deze groep krijgt eigen leerdoelen. Leerdoelen kunnen zijn: zelfstandig koken, opruimen, wassen en boodschappen doen. Zelfstandig betekent: zonder hulp dingen doen. In kleine stapjes werken de bewoners naar hun doelen toe. Als iemand helemaal zelfstandig functioneert, verhuist hij of zij naar een andere woonvorm.
Ajax, dolfijnen, konijnen Tijdens een rondleiding door het huis blijkt dat het opruimen van zijn kamer nog een leerdoel is voor
Tobias. Tussen de rommel door is zijn liefde voor Ajax, dolfijnen en konijnen duidelijk te zien aan alle vlaggen, sjaals, beeldjes en andere spullen. Gelukkig mocht Tobias zijn echte konijn, Flipper, meenemen. Flipper staat buiten in een hok en iedereen is dol op hem.
Naar buiten Tobias werkt hard aan zijn leerdoelen. Het maakt hem zelfstandiger en dat merkt iedereen die met Tobias te maken heeft. Als voorbeeld van die zelfstandigheid vertelt Tobias: “Vroeger belde mijn moeder altijd als er iets geregeld moest worden met een vergoeding of als ik ziek was. Tegenwoordig doe ik dat zelf.” Nico Nederpel, assistent werkleider Post en groepsdetachering vertelt: “Tobias liet zich in het begin gemakkelijk afleiden. Nu werkt hij meer geconcentreerd. Dat komt door een andere medicatie, maar ook door Tobias zelf. Het werk gaat beter en hij is productiever. Als hij last krijgt van druk, gaat hij even naar buiten in plaats van het af te reageren op de anderen. Daarin is hij ook gegroeid.”
Wijze raad Samen kom je verder: dat ziet Tobias heel goed. Zijn wijze raad luidt: “Houd rekening met anderen!” Door rekening te houden met anderen en door samen te werken kom je verder. In de woongroep. Op het werk. Overal. magazine
19
mooi nieuws
Hoog bezoek! Het was een belangrijke dag, vrijdag 10 april. Want op die dag bezocht Jetta Klijnsma, de staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, de mgr. Bekkerschool in delft. met eigen ogen wilde ze zien hoe functiecreatie daar in zijn werk gaat. Functiecreatie houdt in dat je eenvoudige taken – in dit geval van basisschoolleraren – uit iemands werkpakket haalt en ze laat uitvoeren door iemand die onder de Participatiewet valt. Dat heeft grote voordelen: degene die onder de Participatiewet valt kan met de gecreëerde baan het minimumloon verdienen. En de leraren
Bezoek uit Israël op woensdag 22 april brachten 28 studenten uit israël een werkbezoek aan Werkse! Het betrof studenten die worden opgeleid om maatschappelijk werk te gaan verrichten voor de israëlische overheid. Gamila zeep wordt in Israël gemaakt en de eigenaar van Gamila had verteld dat zijn producten in Nederland worden verpakt door mensen 20
magazine
kunnen zich richten op de hoofdtaken waar ze goed in zijn. Iemand die dergelijke functies creëert, is Edward den Heeten, van het Werkgeversservicepunt (WSP). Op de Mgr. Bekkersschool hebben hij, collega-consulent Alice Post en de directeur en leraren van de school goed gekeken naar de werkzaamheden van een leraar. Edward zag mogelijkheden voor functiecreatie en heeft na een zorgvuldig advies twee extra banen gecreëerd. In een proefsituatie, ofwel een pilot, mochten twee medewerkers bij de Mgr. Bekkersschool aan de slag. Eén van die medewerkers is Saskia Oudshoorn en ze werkt nu als leraar basisonderwijs ondersteuner onderbouw. Ze mocht, samen met haar adjunct-directeur, een lid van het College van Bestuur van de Laurentius Stichting en Edward den Heeten aan Jetta Klijnsma vertellen wat haar ervaringen zijn. Saskia vertelde enthousiast over haar taken en vroeg of ze samen met de staatssecretaris op de foto mocht. Jetta was er zichtbaar blij mee!
met een afstand tot de reguliere arbeidsmarkt. Dit vond de opleiding zo mooi en interessant, dat Werkse! het verzoek kreeg of een groep studenten het met eigen ogen mocht komen bekijken. Op de bewuste dag kwam de groep om twee uur in de middag aan met een touringcar. Na een woord van welkom door Lenie en Michael en een drankje, ging de groep opgesplitst in tweeën naar de afdeling van Lucia, waar Gamila zeep wordt ingepakt. Lucia vertelde de studenten wat er op de afdeling gebeurt. Ze had wat artikelen op de tafels gelegd, zodat de studenten zelf konden ervaren hoe het werk gedaan wordt. Aan één tafel konden de studenten uitproberen hoe de verpakkingen van Gamila in elkaar worden gezet. En op een andere tafel lagen plantstekers, kaartjes die op stokjes gezet moeten worden. De
Heldenprestatie Een marathon lopen: dat betekent maar liefst 42 kilometer en 195 meter hardlopen! Zondag 12 april kreeg Tibor Korozsi, accountmanager van het WSP Delft, dat kunststukje voor elkaar. Met een motivatie van staal en een enorm uithoudingsvermogen liep hij die dag de marathon van Rotterdam. Tibor: “Ik was mijn eigen stok achter de deur, want ik ben geen lid van een loopclub en heb ook geen loopmaatje.” Om 10.00 uur in de ochtend begon Tibor zijn tocht aan de Coolsingel, onder begeleiding van fietsende collega Eveline Koster. En na 4 uur, 59 minuten en 20 seconden was op de Coolsingel het heldenonthaal: samen met nog eens 14.500 loopmaatjes over de finish! Hij wil zo’n feest zeker nog eens meemaken en is al begonnen met trainen voor de halve triatlon (!) in Luxemburg.
studenten maakten er een wedstrijdje van wie binnen een minuut de meeste kaartjes op een stokje konden zetten. De winnaar kreeg binnen die tijd vijf kaartjes op een stokje. Het was wel even druk, met zo veel mensen op de afdeling, maar de medewerkers en werkleiding vonden het erg leuk. Ook de studenten waren heel enthousiast en ze keken ook nog even naar de andere producten die bij Verpakken worden verpakt. Rond half vijf ging iedereen die wilde op de foto en toen was het tijd om te gaan. Na uitbundig bedankt te hebben voor de fijne middag, stapten de studenten weer in de bus, op weg naar hun hotel op Schiphol. De volgende dag reisden ze terug naar Israël, een goed gevoel en een ervaring rijker!
mooi nieuws
uitagenda
voorjaar 2015 14 mei golden Tenloop Donderdag 14 mei is het Hemelvaart, dus weer tijd voor de jaarlijkse Trompper Optiek Golden Tenloop. De renners gaan voor de 5 of 10 km, maar aanmoedigen is natuurlijk net zo leuk!
recept
Kabeljauw met tomaat uit de oven ingrediënten • 500 g kabeljauwfilet • 1 eetlepel citroensap • 1 bakje Boursin Cuisine Knoflook & Fijne kruiden • 3 tomaten, ontpit en in stukjes • 2 eetlepels bieslook • 75 g geraspte kaas
22-23 mei
Verwarm de oven voor op 200 °C.
Bedek de filet met Boursin Cuisine en verdeel de tomaat en bieslook erover. Bestrooi ten slotte met de geraspte kaas. Bak de visfilet in de oven in 20-25 minuten goudbruin en gaar.
4 juli van BroCanTe ToT THeeTuin Ga eens naar een leuke Delftse tuin voor koffie of thee met iets lekkers erbij en snuffel tussen brocante spulletjes. Of: stap op de fiets voor een fietsroute met brocante door Delft en Midden-Delfland. Onderweg kom je langs zaakjes met brocante, een zuivelboerderij en een sfeervol theehuis. Of: volg één van de workshops. Het kan allemaal aan de Oostsingel 156. Meer informatie: www.vanbrocantetottheetuin.nl.
delfT CiTypop Hét nieuwe gratis stadsfestival van Delft dat voor de 2e keer wordt georganiseerd. Twee avonden lang popmuziek van bekende en minder bekende bands op de Markt. Voor meer informatie kun je terecht op www.delftcitypop.nl.
bereiding
Wrijf de kabeljauw in met citroensap, zout en peper en leg de filet in een lage ovenschaal.
Deze activiteiten staan in het teken van ontmoeten, delen en verbinden en vormen samen een aantrekkelijk programma.
2-5 juni inTernaTional feSTival of TeCHnology Van 2 tot en met 5 juni verandert de campus van de TU Delft in een festivalterrein: dan biedt het International Festival of Technology 2015 een podium aan activiteiten waarin technologie en innovatie centraal staan.
BoeKenmarKT In de sfeervolle, historische binnenstad van Delft kun je elke zaterdag bij ruim 100 kramen snuffelen naar servies, sieraden, glaswerk, prenten en oude boeken. Bezoek de Hippolytusbuurt, Voldersgracht, Vrouwjuttenland, Boterbrug, Wijnhaven, Cameretten, Heilige Geestkerkhof en rondom de Oude Kerk.
Lekker met aardappelpuree!
eet smakelijk! magazine
21
directeur voor 1 dag
astrid van den Bergh
‘Het leven is één groot netwerk’
Wat doe je als je één dag directeur van Werkse! bent? Consulent astrid van den Bergh weet het wel! Hoe druk je je stempel op Werkse!? “Ik organiseer elke maand een netwerkborrel voor bedrijven uit de regio, waarvoor ik geplaatste kandidaat-werknemers met hun leidinggevende en werkleiders van Werkse! met hun topwerknemers uitnodig. Zo kunnen er mooie nieuwe matches ontstaan. Het leven is één groot netwerk! Daarnaast begin ik een nieuwe dienst binnen Werkse!, namelijk Eetse! Medewerkers van Eetse! bezorgen wekelijks met de bakfiets een nieuw broodje van de week bij werkgevers, op ons initiatief én op bestelling. Het broodje wordt door onze doelgroep bereid en bezorgd, de kandidaat-werknemer komt in the picture bij een bedrijf en het is goed voor onze naamsbekendheid. Een callcenter neemt de bestellingen in ontvangst en biedt het broodje van de week aan bij bedrijven. Zo ontstaat een callcenter leer-werksetting en daar liggen veel mogelijkheden! Andere initiatieven zijn Kleedse! en Knipse!, een kledingzaak en een kapsalon, beide binnen de muren van Werkse! Er mooi uitzien is goed voor het zelfvertrouwen en helpt onze kandidaten bij een sollicitatiegesprek. Ook Kleedse! en Knipse! fungeren als werkervaringsplaatsen.” Waar ben je trots op? “Op iedereen die dagelijks aan de Gantel werkt, op de regionale samenwerking en het feit dat Werkse! openstaat voor continue verbetering. Er is vooral het laatste jaar ontzettend hard gewerkt aan procesverbeteringen en communicatie-uitingen om onze nieuwe merknaam in de markt te zetten. Petje af voor wie hieraan zijn bijdrage heeft geleverd!” Heb je nog een uitsmijter die je ons niet wilt onthouden? “De arbeidsmarkt trekt weer langzaam aan. Ik ben ervan overtuigd dat er voor iedereen een plek is. Een directeur kan de kaders scheppen, maar uiteindelijk blijft iedereen regisseur van zijn eigen film. Filmse!”
22
magazii ne magaz
begrip begrepen
Tegenprestatie Sinds 1 januari 2015 geldt de Participatiewet. Deze wet vervangt de WWB, de WSW en gedeeltelijk de Wajong. Een van de nieuwe verplichtingen uit die wet is de tegenprestatie. De regering wil dat iedereen die een uitkering volgens de Participatiewet ontvangt iets terugdoet voor de maatschappij voor zover dat in zijn of haar vermogen ligt. Voor wat hoort wat. De gemeente Delft ziet dat heel breed en gaat dit nog vastleggen in een gemeentelijke maatregel. Wat geldt als tegenprestatie? • Alle trajecten van scholing, stage en inburgering die mensen met een uitkering volgen, gelden als tegenprestatie. Bijvoorbeeld als iemand een werkervaringsplaats heeft bij Werkse! • Iemand die parttime werkt en een aanvullende uitkering krijgt, levert een tegenprestatie. Zoals Jamila (foto), die met veel plezier werkt bij Werkse! en een kleine aanvulling ontvangt uit de Participatiewet. • Vrijwilligerswerk geldt als tegenprestatie. • Als iemand werkt aan zijn gezondheid – bijvoorbeeld door in behandeling te gaan voor klachten of een verslaving – en als iemand meewerkt met de reclassering, geldt dat als tegenprestatie. • Als het maximaal mogelijke voor iemand dagbesteding is, of meedoen in het buurthuis of bij een club, geldt dat als tegenprestatie. • En er zijn ook mensen die te ziek zijn en daarom niet in staat zijn om een tegenprestatie te verrichten.
Van zo’n 800 mensen is de tegenprestatie nog niet bekend
In Delft hebben ongeveer 3.500 mensen een uitkering op grond van de Participatiewet. Die worden voor hun re-integratie en dus ook voor de tegenprestatie begeleid bij Werkse! Door de Business unit Werk & Participatie, door het Team Werk waar circa 1.000 mensen worden begeleid, door het Team Participatie waar circa 2.500 mensen worden begeleid en door het Werkgeversservicepunt: de poort naar betaald werk. Van de meeste klanten is bekend of ze al dan niet een tegenprestatie kunnen verrichten en welke dat is. Dit moet nog wel vastgelegd worden in het registratiesysteem, want de tegenprestatie is nieuw. Van zo’n 800 mensen, voornamelijk uit Team Participatie, is de tegenprestatie nog niet bekend. Deze 800 mensen in beeld brengen, is een forse klus die binnenkort van start gaat.
magazine
23
column
Hans van der Sandt
Zelf doen! vrijwel elke ouder kan het bevestigen: er komt een dag dat hun o zo schattige kindje opeens de hele dag roept: zelluf doen!!! na een periode dat het voor alles – álles – afhankelijk is van zijn ouders, ontdekt het dat het zelf sturing kan geven aan de wereld. liever de rode broek aan dan de blauwe – en dat zal moeder weten ook. Zélf de trap op, twee snoepjes zijn beter dan een en héé: die boterham met smeerkaas past precies in de dvd-recorder! Het is niet de gemakkelijkste tijd voor ouders. maar zo’n periode van verzet is wel nodig. Zelf doen zit in onze natuur en dat moet soms bevochten worden. eigenlijk gaat het in ons land net zo. lang – in mijn ogen te lang – was onze samenleving de verzorgingsmaatschappij waarin er voor je gezorgd werd. goed bedoeld, zeker, maar of je er gelukkiger van wordt? afhankelijk, dat wel. misschien zelfs een beetje lui.
Het vraagt van je dat je in je eigen kracht gaat staan en nu is het geld op en moeten we voor onszelf gaan zorgen. in de zogeheten participatiemaatschappij, waarin zelfredzaamheid voorop staat. Het is natuurlijk wennen, maar ik vind het wel een gezonde benadering. Zelf doen zit in onze natuur, we waren het alleen een beetje
vergeten. daarbij: wie het niet alleen kan, kan ondersteuning krijgen. liefst eerst vanuit eigen kring, maar als dat niet genoeg is, is de overheid er als vangnet. Bij Werkse! hebben we veel instrumenten om je te helpen als je het zelf niet redt. maar: je moet de eerste stap wel zelf zetten. Het vraagt van je dat je in je eigen kracht gaat staan en verantwoordelijkheid neemt. Wil je zelfstandig wonen? Wil je niet meer verslaafd zijn? Wil je van je schulden af? denk dan niet: het overkomt me, anderen doen mij dit aan. Jezelf een slachtoffer voelen, helpt je geen steek verder. Je bent zelf aan het stuur en bij Werkse! ondersteunen we je graag. in mijn jeugd hamerden mijn ouders erop dat alleen wijzelf de baas waren over ons leven. Toen mijn schooltijd erop zat en ik ging studeren, bezocht ik mijn ouderlijk huis nog maar zelden. niet omdat ik niet van ze hield, dat deed ik zeker, maar omdat ik mijn eigen leven wilde leiden. dan onze oudste zoon. niet zo lang geleden trok hij de wijde wereld in om na te denken over zijn toekomst. op een dag belandde hij op Hawaii en daar liep hij een leuke dame tegen het lijf. Kort geleden kregen ze een dochtertje. op Hawaii. en werden mijn vrouw en ik voor de allereerste keer oma en opa. in nederland. met zulk genetisch materiaal duurt het niet lang of het hele eiland schudt op zijn grondvesten. dat is de dag dat de Hawaiianen een klein meisje horen roepen: zelluf doen!!!
thema zelf doen
Team participatie:
‘We vragen: wat kun je zelf doen?’ Bij Werkse! zijn veel activiteiten gericht op het zoeken, vinden en houden van werk. Maar wat als aan het werk gaan (even) niet lukt? Bijvoorbeeld omdat je niet gezond bent of privéproblemen hebt? De consulenten van Team Participatie hebben er dagelijks mee te maken. Ook als er de nodige problemen zijn, kunnen er soms toch stappen gezet worden, hoe klein ook, is het uitgangspunt van Team Participatie. Zodat werk – betaald of met behoud van uitkering – weer in zicht komt. “In gesprekken met kandidaten is de terugkerende vraag: wat kun je zelf doen?” vertelt Daphne van der Mars. “Bij een eerste gesprek vertelt iemand vaak vooral wat er niet kan en waarom niet. Als we doorvragen, blijkt vaak toch veel wél goed te gaan. Zo was er een man van 62 met rugklachten. In Irak had hij een goede baan gehad, hier had hij moeite met de taal en dat frustreerde hem. Inmiddels werkt hij met veel plezier
bij Biesieklette. Mensen hebben vaak de drive zelf iets aan hun situatie te doen. Als consulent ga je op zoek naar die motivatie.”
een werkgever die rekening houdt met haar beperkingen. Heleen: “Ik kom niet met oplossingen. Ik vraag: wat kun je wel? Ik luister en ik toon begrip.”
Duwtje Consulent Peter van Niekerk sprak een man met wie van alles aan de hand was, maar die zelf weer contact opnam. “Hij wilde wat doen; thuiszitten vond hij niks. Hij keek rond op het Werkplein en zei: ‘ik zou hier wel willen werken.’ Toen zei ik: goed, je kunt vier weken laten zien wat je waard bent. Tijdens het assessment liet hij zulke goede vaardigheden zien dat accountmanagers van het Werkgeversservicepunt (WSP) hem geschikt vonden om aan een werkgever voor te stellen. Nu heeft hij een betaalde baan.” Collega Heleen van der Sluys had contact met een vrouw rond de 30 die twee keer door de keuringsarts arbeidsongeschikt was verklaard. Dus kwam ze bij Team Participatie terecht. Heleen: “Ze accepteerde de verklaring van arbeidsongeschiktheid niet; ze vond zichzelf te jong om al aan de zijlijn te staan.” De vrouw vond op eigen kracht
Bij een eerste gesprek vertelt iemand vaak vooral wat er niet kan en waarom niet Maar soms hebben mensen juist een duwtje nodig om in beweging te komen, benadrukt Heleen. “Een man vond zelf dat hij arbeidsongeschikt was, al dacht de keuringsarts daar anders over. Deze man vond het niet nodig iets te gaan doen en wist de voortgang in zijn re-integratie flink te vertragen. Maar we hielden aan en uiteindelijk ging hij aan het werk bij Stunt. Nu hij daadwerkelijk aan de slag is, begrijpt hij dat in beweging komen de beste optie was. Zijn leven is leuker. Hij heeft ons zelfs bedankt!”
magazine
25
een dag uit het leven van
08:00
Ömer Erkoç, medewerker magazijn
De dag begint met het opstarten van
de 21-jarige Ömer is 5 maanden geleden het magazijn komen versterken. Hij heeft het erg naar zijn zin en hoopt zeker nog een tijd bij Werkse! te blijven om werkervaring op te doen. in het magazijn wordt hard gewerkt én veel gelachen. Zijn favoriete klus: werken met de heftruck.
de pc en zorgen dat de pompwagens aanstaan en de sealmachine klaar is voor gebruik. Zonder dat kan het magazijn niet goed functioneren.
Tijdens de dagstart worden de lopende zaken in het team besproken en wordt gekeken wat goed ging en wat niet.
10:15
11:00 Bij het naar beneden halen van pallets wordt de heftruck gebruikt voor goederen die hoog in de stelling staan. De stelling is 10 meter hoog en zover reiken ook de vorken van de heftruck. Een indrukwekkend gezicht.
13:00 Goederen die gereed zijn, worden bij de productie-afdelingen opgehaald. Hier komt de pompwagen goed van pas.
15:00
Ook worden meermalen per dag goederen geladen en gelost door klanten en leveranciers. Dit varieert van een paar doosjes tot het lossen van een vrachtwagen met 20 tot 30 pallets.
20:00 ‘s Avonds even lekker ontspannen tv-kijken. Wel voetbal graag – en het allerliefst Bayern München. Dat is toch wel de beste club die er bestaat!
26
magazine
meet & greet
Geert Lupker (l) en Theo Neeskens
dat werd tijd! Theo kennen we nog als medewerker van de Keet. En Geert haalt elke ochtend het papier op in het pand. Allebei werken ze al jaren bij Werkse! Ze kennen elkaar van gezicht, dus des te leuker om eens met elkaar in gesprek te gaan. Geert is al zó lang in dienst van Werkse! dat hij niet eens meer precies weet hoe lang. In het verleden hield hij zich vooral bezig met het verplaatsen en legen van de containers. Tegenwoordig haalt hij elke dag het papier op in de kantoren. Het is een baan die Geert uiterst serieus neemt:
“Als er per ongeluk nog persoonlijke gegevens zichtbaar zijn op de papieren in de blauwe bakken, krijgen de medewerkers een berisping van me.” Op maandag en vrijdag zet Geert de containers buiten van drie flats in de woonwijk tegenover ons pand en daar maakt hij ook de vloeren schoon. Theo heeft onlangs zijn vertrouwde plek achter de kassa van de Keet jammer genoeg moeten verlaten vanwege lichamelijke klachten. Nu werkt hij bij de afdeling Verpakken en dat gaat tot dusver erg goed. “Ik ben blij dat Werkse! deze wisseling voor mij mogelijk heeft gemaakt.” Theo laat Geert zien welke zaken op de afdeling verpakt worden: onder-
delen voor Ikea, aanmaakblokjes en zelfs condooms. Theo werkt zelf aan de opdracht voor Ikea. “Ik ervaar de samenwerking met de verschillende soorten collega’s als heel positief. En het geeft me veel voldoening om, waar nodig, anderen te ondersteunen bij hun werk.” Beide mannen zeggen het leuk te vinden om via deze rubriek een kijkje in elkaars keuken te nemen. De redactie van Werkse! magazine wilde graag eens aandacht besteden aan deze heren, die inmiddels zo’n beetje bij het meubilair van Werkse! horen. Waarop Geert uitroept: “Het werd ook wel een keer tijd!” En zo is het maar net.
magazine
27
naWerkse puzzel
wijsheden Galileo Galilei: dit is de traditionele Sudoku. de lege vakjes moeten zo ingevuld worden dat in elke kolom, in elke rij, en in elk van de negen blokken de getallen van 1 tot en met 9 één keer staan.
‘Je kan een mens niets leren; je kan hem alleen helpen het zelf te ontdekken in zichzelf.’ ‘Ik heb nog nooit een man ontmoet die zo onwetend was dat ik niets meer van hem kon leren.’
antwoorden vorig magazine:
Aristoteles: ‘Wat men moet leren doen, leert men door het te doen.’ Seneca: ‘Men is nooit te oud om te leren.’
cartoon
hahaha
hersenkraker Vier slimme kabouters staan op een rij met hun gezichten dezelfde kant op. Ze hebben allemaal een hoedje op, alleen ze weten zelf niet welke. Ze weten wel dat er twee rode en twee groene hoedjes zijn. Het eerste kaboutertje staat achter een muurtje en kan geen van de andere kabouters zien. Het tweede kaboutertje staat redelijk hoog en kan de hoeden van de derde en vierde zien. Het derde kaboutertje ziet de hoed van de vierde en de vierde ziet helemaal geen hoeden. Stel nu dat de hoeden zo verdeeld zijn dat het eerste kaboutertje een rode heeft, het tweede een groene, het derde een rode en het vierde een groene. Welk kaboutertje weet nu het eerst welke hoed hijzelf op heeft? Het derde kaboutertje weet zijn kleur, omdat hij de groene hoed van nr 4 ziet. Als hij ook een groene hoed op zou hebben zou kabouter nr 2 zijn kleur weten, omdat kabouter nr 2 dan 2 groene hoeden ziet. Aangezien kabouter 2 zijn kleur niet weet, weet kabouter 3 dat hij een rode op heeft. 28
magazine
Er staan 2 mannen om een put en ze willen graag weten hoe diep deze eigenlijk is. Ze pakken een grote dikke biels en gooien die erin. Na enige tijd wachten horen ze ‘plons!’ Nou, dat is een heel eind, roepen ze uit. Er komt even later een geit aan rennen en die springt zo de put in. ”Huh? Dat is een rare geit... heeft zeker de geitengekte!“ Dan komt er een boer aanlopen die aan een van de mannen vraagt: “Hebben jullie toevallig een geit gezien?” “Ja”, zegt een van de mannen: “Die is net in de put gesprongen!” “Nee”, zegt die boer: “Dat kan niet, want die zat vast aan een hele grote dikke biels!”
