voor de belastingen die ik moet betalen, omdat dit betekent dat ik werk heb

Hallo

‘Ik ben dankbaar, voor de belastingen die ik moet betalen, omdat dit betekent dat ik werk heb. voor mijn kleren die wat krap zitten, omdat dit betekent dat ik voldoende voedsel heb om te eten. voor het gras dat moet gemaaid worden, de vensters die moeten gereinigd worden, de afvoerpijp die moet vastgemaakt worden, omdat dit betekent dat ik een dak boven mijn hoofd heb. voor de meest verwijderde parkeerplaats op de parking, omdat dit betekent dat ik in staat ben om te lopen en het geluk heb een auto te bezitten. voor mijn hoge verwarmingskosten, omdat dit betekent dat ik me kan verwarmen wanneer dit nodig is. voor alle Kerst- en Nieuwjaarskaartjes die ik moet schrijven, omdat dit betekent dat ik veel vrienden en familie heb. voor alle uurtjes die ik het afgelopen jaar aan De Brug heb kunnen besteden, omdat dit betekent dat ik gezond en welstellend genoeg ben om minderbedeelden te kunnen helpen.’

1

???

Heb je vragen over de werking van De Brug? Wil je meer weten over haar activiteiten? Ben je geïnteresseerd in een bepaald project? Is één en ander je niet duidelijk bij een storting of overschrijving? Bel dan gerust één van de volgende Bruglijnen: 03 666 84 33 03 667 52 80 03 666 72 39 03 666 43 85 03 666 99 72

Inge Beyers Ann Costermans Koen Francken Kris Van Thillo Koen Cassimon Gert Verpoten

Indien er problemen zijn om post door te zenden naar België dan kan U gebruik maken van het faxnummer 03.666.24.81 van de familie Roosens-Poelemans LievenMicky of van de volgende emailadressen: om teksten door te sturen voor het boekje: [email protected]: deze mail komt rechtstreeks binnen bij Gerarda Hoefman voor alle info over de projecten kan je terecht bij: [email protected]: deze mail komt rechtstreeks binnen bij Ann Costermans voor alle verdere informatie kan je terecht bij [email protected]: deze mail komt rechtstreeks binnen bij Koen Francken.

ONS REKENINGNUMMER

833-3647592-68 (BACOB)

Ontwikkelingshulp ‘De Brug’ vzw Brasschaatsesteenweg 64 2920 Kalmthout

Bezoek onze website

www.debrugvzw.be 2

Verslag bestuursvergadering DONDERDAG 18 OKTOBER Aanwezig: Koen Francken, Koen Cassimon, Kris Van Thillo, Inge Beyers, Gert Verpoten, Ann Costermans 1. Verslag vorige vergadering: goedkeuring Wanneer een formulier A volledig in orde is (mét bevestiging dat men het geld ontvangen heeft), is het formulier B niet meer nodig. 2. Projecten 2.1. Opvolging van projecten – Maes: Ann vraagt emailadres correspondent Pater Maes op bij Mil en Irma. – Tounkara: er is geen artikel verschenen in het boekje in 2007. – Jozef De Schepper: probleem van storting via Belgische privé rekening. Inge checkt bij Guy of dit problemen kan geven. Zoniet volgend jaar cash uitbetalen. – Nieuw projectvoorstel voor Congo: Koen C en Gert informeren wat de formaliteiten zijn om dit project goedgekeurd te krijgen voor 2008. – Formulieren A: Ann mailt alles door aan de rest van de bestuursleden. 2.2. E. Gani: Cecile geeft ontslag als correspondent. Kris volgt Cecile op. De correspondentie zal verder in het Engels gebeuren. Mening van Kris wordt gevraagd die een persoonlijk onderhoud heeft gehad met Gani. Kris heeft daar nog weinig zicht op. Heeft nog geen praktische invulling gezien van het project. Gani heeft totaal geen wrang gevoel over het feit dat hij in 2007 niet gesteund is. Er wordt aan Gani concrete invulling gevraagd over de besteding van het geld naar volgend jaar toe. Kris vraagt deze info op. Er wordt dus geopteerd voor het prostituee-project. Projectvoorstel ook naar de projectenraad gestuurd met de vermelding dat er meer informatie is opgevraagd. 3. Verzekering vrijwilligers De Brug: sponsoring door de Nationale Loterij Is eerder voor sporadische activiteiten die niet gestructureerd zijn. Wordt verdaagd naar de volgende vergadering 4. Kasverslag Verschijnt in het boekje. 3

5. Varia 5.1. Voorstel om naar volgend jaar toe een redactieraad rond het boekje op te richten. Verantwoordelijk uitgever moet naar de toekomst toe gewijzigd worden. 5.2. Hallo voor het volgend boekje: Ann 5.3. Rob Ribbens zal volgend jaar niet meer toeren. 5.4. Koen Francken wil volgend jaar graag een sabbatjaar nemen als bestuurslid. 5.5. Belastingsbrief: Inge heeft geen brief ontvangen. 6. Volgende vergaderingen 6.1. 8 november projectenraad + bestuur 6.2. 15 november: afronding projecten bij Ann 6.3. 7 januari: voorbereiding algemene vergadering bij Koen Cassimon

4

Ontbijt aan bed 2008 Traditiegetrouw organiseren wij in 2008 weer een ‘Ontbijt aan bed’ actie en wel op zondag 25 mei. Zoals steeds willen wij de prijs zo laag mogelijk houden, maar toch voldoende overhouden om onze projecten financieel te ondersteunen. Aangezien wij steeds rond de 2.500 pakketten moeten verzorgen, wordt sponsoring steeds moeilijker en moeilijker. Daarom willen wij aan al onze leden een oproep doen om, in hun eigen kennissenkring, eens na te gaan of er geen sponsors te vinden zijn. Dit mag zowel financieel als materieel zijn. Alle sponsors worden vermeld op een bijgaand blad dat in ieder pakket wordt gestoken. Wie eventuele kandidaat sponsors heeft, kan dit steeds melden aan een bestuurslid van ‘De Brug’. Dank op voorhand.

Wist je dat … Dat dit tijdschrift in het kader van een arbeidstraining werd bijeengeraapt, geniet en gevouwen door de leerlingen van opleidingsvorm 2 van BuSo Berkenbeek-Wuustwezel. Onze hartelijke dank aan leerlingen en personeel !

5

Brieven INFORMATIE BETREFFENDE HET VERSCHIJNEN VAN DE BRIEVEN IN HET TIJDSCHRIFT.

Het tijdschrift wordt 4 maal per jaar uitgegeven nl. eind januari (1), eind april (2), eind juli (3) en eind oktober (4). Daar er meerdere personen meewerken aan het boekje dienen de brieven op de redactie binnen te komen uiterlijk 28 december voor boekje nr. 1 (dat verschijnt eind januari), 28 maart voor nr. 2 (dat verschijnt eind april), 28 juni voor nr. 3 (dat verschijnt eind juli) en 28 september voor nr. 4 (dat verschijnt eind oktober), zodat iedereen de nodige tijd heeft om zijn taak in orde te brengen (typen, lay-out, fotokopiëren, bijeenrapen en nieten en verdelen of verzenden). Dat werk is gespreid over een volledige maand.

JEF LOMBART

India26 juni 2007

Adres: LOMBART Jozef, Bishop’s house Ambikapur, P.O. Phunduldihari 497 110, SURGUJA DT CHHATTISGARH, India. Wat hieronder volgt werd beschreven een jaar geleden. Hier volgen een paar details nodig om beter het vorige te begrijpen. De kinderen zijn nu thuis en verzamelen gedurende twee maanden en een half de bloem en de vrucht van een wilde boom, mahoeaa boom van de jungle. De jungle is verdwenen, maar deze boom kapt men nooit om; het is een boom van voorspoed. De bloem wordt verkocht; het grote profijt gaat naar de handelaars omdat de arme man onmiddellijk geld erg nodig heeft. Waarom hebben de meeste families het geld erg nodig? De meeste dorpelingen eten wat ze zelf zaaien en maaien op hun ‘voorschoot’ akkers. De nieuwe rijst begint men te eten in december. Tegen april en mei is er al een goed deel van de rijst verorberd. Met het gevolg dat men geld nodig heeft om op de markt rijst te gaan kopen. April en mei zijn ook het einde van het schooljaar en dan moeten de ouders zien dat er cash is voor het afbetalen van de ‘internaat schulden’ en het laatste gedeelte van schoolgeld. En dus de verzamelde wilde bloemen, als hierboven uitgelegd, MOETEN ze verkopen met het gevolg dat de handelaars het grote profijt opstrijken en niet de kleine boer. En 6

zo is het met alles. Na de rijstoogst als er een goede oogst is en cash is er meer nodig dan vroeger omdat de kinderen meer geld nodig hebben voor kleren en schoenen; vroeger was een lenden doek genoeg; nu zijn de kinderen ook slachtoffer van de markt en reclame geworden en vragen geld voor nutteloze dingen. Een voorbeeld dat toepasselijk is op de paters en zuster; vroeger was er geen ‘icecream’ nu is het in kleinere steden als Ambikapur steeds verkrijgbaar en DUS wordt er meer icecream gegeten in een jaar dan de oudere missionarissen hun hele leven. Later in juni komt op dezelfde boom de vrucht en die bevat olie. Bij het verzamelen van deze vrucht zijn de kinderen nog thuis en kunnen dus weer helpen. Ze dragen hierdoor bij voor het betalen van het schoolgeld. Verzamelen staat ook op het jaarlijks programma van de dorpelingen waar men in de stad niets van af weet. Eind mei gaan de vrouwen en jongeren naar het bos om er de tendoe blaren te plukken van de tendoe struiken. Deze tendu blaren zijn de grondstof voor het maken van kleine cigaartjes genaamd bierie, zeer populair in India en overal te krijgen. Het is een hele kunst om het goede blad te kiezen, onaangetast door insecten, niet te klein, niet te oud enz. Men maakt kleine bundels van 50 en laat die drogen in de zon. Voor een bundel van 50 krijgt men EEN ROEPIE (weer schandalig weinig!!!!). De hele familie doet mee en zodoende komt men toch aan 300 tot 400 roepies per familie.(een flesje coca cola is 12 roepies). De kinderen werken naarstig mee omdat van dit geld hun schoolgeld zullen moeten betalen en ook een ‘laatste’ model van jeanbroek zullen kunnen ten toon stellen!! Dat er onder deze beschrijving heel wat armoede en uitbuiting schuil gaat is duidelijk. De dorpelingen kunnen zich niet organiseren en dus blijven ze de slachtoffers van de rijkeren. Het nieuws over de zaal is dat Fr Sylvanus nog nergens een aanvraag heeft ingediend. Hij zou het deze week doen bij Missio in Aken. De toiletten zullen klaar zijn einde juli. Het uitstel voor de zaal is te wijten aan moeilijkheden bij de administratie bij de bisschop. Een heeeeele lange geschiedenis. Groeten aan IEDEREEN, vooral bij u thuis aan uw moeder. Mail van 15 november 2007 Met onze beste groeten beginnen Pater Sylvanus en Jef onze nieuwjaarsbrief voor 2008!! De kinderen hebben hun eerste reeks proefwerken achter de rug. Wat de school betreft is er voor u allemaal HEEL GOED NIEUWS. Het aantal leerlingen stijgt jaar na jaar. Verleden jaar was er een totaal van 90 leerlingen in de drie klassen: VI, VII, en VIII. Dit jaar zijn er 120. Het is dank zij de hulp van DE BRUG dat de studenten niet langer op de koude vloer moeten zitten (in de winter) maar tafels en banken hebben geschonken door de Brug, in 2004. Het aantal leerlingen gaat naar omhoog omdat de ouders zien dat hun lievelingen goed worden in het oog gehouden en de lessen regelmatig worden gegeven (niet het geval in 7

veel van de officiële scholen). Laat me hierbij van het niet les geven een schokkerend gevolg geven te zien aan de uitslagen van de eindexamens van ons arrondissement. Het onderwijs is er zo slecht dat minder dan 50 % van de studenten er door komen. Wat degenen die niet voldeden daarna doen is voor mij een groot vraagteken. Er zouden veel brieven nodig zijn om dit uit te leggen. Vergeleken hierbij is het op de school in Bhaiyathan HEEL goed. Ook het eten dat de kinderen krijgen is gezond. Thuis zullen ze arm eten krijgen maar op het internaat krijgen ze groenten met hun rijst (soms is er geen rijst!!). De groenten die ze eten hebben ze zelf gekweekt op het internaat met de hulp van het water van de waterput (weer een bijdrage van DE BRUG – 2002). Dank zij de Brug (vijver in 2003) is er nooit tekort aan water in de school en op het internaat. Op het internaat is er ook gelegenheid voor sport en spel. Een voetbal zullen ze in het dorp niet voor de voeten krijgen. Elektrische stroom is een droom die op het internaat waarheid wordt. Niet te verwonderen dat de kinderen het goed doen in hun studies en algemene vorming. Het bovenstaande is alleen over het internaat van de jongens. De Zusters hebben een internaat voor 65 meisjes. Deze Zusters zijn een Zwitserse Congregatie, de Zusters van het heilig Kruis, die met veel liefde deze armere kinderen omringen (meisjes worden nog steeds als minder beschouwd). Alle Zusters zijn nu Indiërs; geen Europeanen meer onder hen. Een volgende keer iets meer over het internaat van de meisjes en over de Zusters zelf. Nog een laatste bericht: Een van de Zusters werd verleden week door een razende hond gebeten en is nu in het hospitaal. We hopen allemaal voor een goede afloop. Om u aan te tonen in welke omstandigheden men werkt op den buiten. We hebben nog geen TV maar al die jaren dat De Brug ons is komen helpen heb ik wat spaargeld gehouden dat ik graag zou gebruiken om twee TV’s te kopen. En ik durf er hier nog aan toe voegen dat ik uitzie naar een vijftal computers voor onze school. Een computer kost ongeveer 400 euro. De wc’s zijn bijna klaar. De werkers dagen niet op omdat er deze tijd van het jaar heel wat festiviteiten (kermissen) vallen die men MOET meemaken. Er is al zo weinig verstrooiing in het dorp. En deze feesten zijn een uitdrukking van hun eigenheid, nl het behoren tot de clan. Duizenden verzamelen bij gelegenheid van deze kermissen. Het best gekende feest dat over heel India wordt gevierd is het Feest van het Licht. Het vieren van het overwinning van het Goede over het Kwade. Fathers Sylvanus and Jef, and the five Relgious Sisters send you in the name of all our up growing youth A VERY HAPPY AND PROSPEROUS NEW YEAR. 2008! With our very sincere thanks for all the trouble you take to help us to grow up as loving and able men and women May God bless you all. Correspondente: Inge Beyers. 8

GANI EHIDO – Filippijnen Adres: Gani (Isagani) EHIDO, University of San Carlos, P. del Rosario street, 6000 CEBU CITY, Philippines. Bezoek aan Isagani Ehido op 20 juli 2007 Op vrijdag 20 juli heb ik Fr. Isagani Ehido bezocht in de San Carlos Universiteit te Cebu (Filippijnen). Fr. Gani werkt in de San Carlos Universiteit (Radio station) te Cebu. We hebben kort gesproken over het vorige project (Apostolaat met de moslims) en het stopzetten ervan wegens tijdsgebrek en het opgelegd worden van andere prioriteiten door zijn oversten. Hij betreurt het stoppen van dit project. Dit had hij De Brug ook gemeld in zijn mail van 2 februari jl. Anderzijds zei hij ook dat de huidige situatie in het zuiden van de Filippijnen vrij gewelddadig aan het worden is en dit zulke projecten heel moeilijk maken. Het nieuwe project dat hij voorstelt is het sensibiliseren van prostituees in de straten en bars van de universiteitsomgeving. Het doel is om de meisjes uit de prostitutie te halen en ze te overtuigen terug te keren naar hun geboortestreek. Hij en een collega priester gaan soms op ronde om met de pooiers en bareigenaars te praten over de levensomstandigheden van de meisjes. Ze organiseren ook uitstappen (picknick) met de meisjes om hun even weg te zijn van de harde realiteit en ze te sensibiliseren. Ik heb hem uitgelegd dat er een brief zal opgestuurd worden vanuit De Brug met duidelijke richtlijnen hoe dat hij dit nieuwe projectvoorstel moet indienen. Gezien Fr. Gani beter Engels praat dan Frans heb ik hem dan ook gevraagd om vanaf nu in het Engels te communiceren. Correspondent: Kris Van Thillo. N.v.d.r.: De foto die Kris Van Thillo nam naar aanleiding van zijn bezoek, kan je bekijken op http://www.debrugvzw.be onder ‘tijdschrift’.

9

A. LOUIS DAMEN – België

26 juli 2007

NIEUW ADRES: DAMEN A.L., Provinciesteenweg, 400, 2530 BOECHOUT. Toen ik op 4 juli weer thuiskwam van mijn zes weken verblijf in Brazilië lag nummer 2 van De Brug op mij te wachten. Hoewel ik dit keer zeer vermoeid ben thuisgekomen, na ontzaglijk veel troebelen en ook turbulenties in het luchtverkeer, heb ik het boekje van De Brug toch mee naar mijn slaapkamer genomen en het die avond nog voor een groot stuk gretig gelezen. Mijn aandacht viel op de rake woorden bij de commentaar na de Algemene Vergadering van 12 januari: ‘DE BRUG brengt mensen samen! … De contacten in verband met de projecten zijn MENSGERICHT! … Als de energie van de basis komt, lukken alle projecten! … DE BRUG MAG ER ZIJN! … DE BRUG HEEFT EEN ZENDING! …’ Rake en aanmoedigende uitspraken. Ik wil er aan blijven meedoen. Kort na mijn thuiskomst ben ik op 10 juli in de Eeuwfeestkliniek van Antwerpen geopereerd aan de prostaat. Alles is gelukkig goed aardig. Ik zou 3 dagen in de kliniek blijven, maar het werden er 12, omdat onverwachte verwikkelingen kwamen opdagen. Nu ben ik met rust en voor herstel in de abdij van Averbode. Tegen eind augustus zou ik volledig moeten hersteld zijn. Vanuit de abdij schrijf ik deze contactbrief voor De Brug. Mijn afreis naar Brazilië was in feite een risico. Ik stond er echt op om op 9 juni mijn project ‘Huis van hoop, voor straatkinderen in Pirapora Do Bom Jesus- S.P.’ te kunnen inhuldigen. Twee dagen voor mijn vertrek sprak de uroloog van Antwerpen zich uit. Had hij medelijden met mij? Blijkbaar wel. Wel was hij kordaat: ‘Dadelijk na uw terugkeer uit Brazilië moet u binnenkomen voor de chirurgische ingreep’. Dat beloofde ik hem en het is ondertussen ook gebeurd. Ik vertrek dus op 16 mei. In de luchthaven Cumbica van Sao Paulo stond mijn vriend-uroloog Dr. Zonun mij op te wachten om eventuele medische bijstand te verlenen. Hoewel de reis zeer moeilijk was geweest, had ik toch geen onmiddellijke medische bijstand nodig. Hij was daarvoor wel van 320 km verder gekomen. Toch mooi van die man! Er stonden nog een twintigtal vrienden uit Bandeira do Sul, Pirapora do Bom Jesus, Campestre en Botelhen te wachten om me weer flink te omhelzen. Wat doet zoiets deugd! We reden dan dadelijk naar Bandeira do Sul (300 km) waar ik ging verblijven in de pastorij bij de nieuwe pastoor Pater Ismael. Het is een pas gewijde priester, 27 jaar, nederige man, sympathiek en dynamisch. Ik verbleef bij hem bijna zes weken, een stukje gouden tijd. In alle liturgische en pastorale diensten mocht ik hem bijstaan. Echt een toffe priester! Weze terloops gezegd dat er in die streek van Minas Gerais zeer veel priesterroepingen zijn. Op drie jaar waren er in dat bisdom Guaxupé 20 priesterwijdingen en er zijn er nog veel op komst. De Braziliaanse kerk is een bruisende kerk! Vandaar dat ik er zo echt veel van hou. En zo heeft mijn verblijf in Bandeira do Sul mij echt deugd gedaan, het heeft me opgekikkerd, met al die geanimeerde liturgische diensten … Altijd een volle kerk … met veel gezang! 10

Ik bezocht dan al mijn projecten in Bandeira do Sul, Campestre, Botelhen, Machade, Cabo Verde, Divina Nova en Pirapora do Bom Jesus in de staat Sao Paulo. In Pirapora mocht ik dan op 9 juni voorgaan in de plechtigheid van de inhuldiging van het project voor de straatkinderen, het HUIS VAN HOOP! Het centrum werd gebouwd (600 m2) temidden van een arme arbeiderswijk in de periferie van Pirapora. Een massa volk was er op afgekomen. Een zaterdag om nooit te vergeten. En de zon was natuurlijk ook van de partij. Schitterend was het. Wat een eer dat De Brug ook aan dit project heeft meegewerkt, want dat was mijn project voor 2007, ook al waren we met de bouw begonnen in augustus 2006, na een moeilijke periode van aanhoudende stortregens. De natuurkrachten probeerden ons te nekken, maar we overwonnen die obstakels. Het goede nieuws is ook dat dit HUIS VAN HOOP dadelijk in gebruik is genomen. Reeds ruim honderd straatkinderen worden er in begeleid en genieten er van vormende dagopvang. Twee fabrieken uit de streek hadden inrichtend materiaal geschonken, zoals naaimachines en ook fysiotherapiemateriaal. Natuurlijk valt er nog heel wat in te richten. Bij zo’n project komt enorm veel kijken. Toch gaan we er in slagen. Aan De Brug en de lezers heb ik vroeger meegedeeld dat ik dit project over twee jaar ging spreiden. Dat blijft zo. Daarom vraag ik nog eens aan De Brug om mij voor ditzelfde project te steunen in 2008. De bouw is perfect af. Voor de inrichting heb ik nog financiële steun nodig. Samen met de A.A.P. (Associatie van Sociale Assistentie van Pirapora do Bom Jesus) ga ik dus dat centrum voor straatkinderen in 2008 verder inrichten. Honderd kinderen zijn er al in opgenomen, maar het centrum is bestemd voor honderd kinderen meer. Voor 2008 vraag ik dus steun aan De Brug voor die verdere inrichting, voor meubilering, pedagogische en medisch materiaal en ook allerlei ontspanningsmateriaal, wat zo noodzakelijk is voor straatkinderen. Tegen het einde van 2008 zal het project dan pikfijn ‘af ’ zijn. In mijn vorig schrijven liet ik ook weten dat er voor 2007-2008 nog iets anders in mijn hoofd speelde, nl. op gezondheidsvlak. Het betreft de volledige inrichting van een mammografieafdeling in de Santa Casa kliniek van Campestre, die ik vroeger hervormd heb en heb kunnen voorzien van een nieuw chirurgisch blok en een oxygeniumgenerator. Ik kon dat dankzij de directe financiële tussenkomst van twee fondsen in België en in Nederland, nl. Jurgenfonds (Den Haag) en Leysen Humanitas. Daardoor werd dat hospitaal een gekend referentiepunt voor de omliggende dorpen. Ik heb nu het blijde nieuws dat diezelfde twee fondsen de mammografieapparatuur willen aankopen, wat dit jaar nog zal gebeuren. Derhalve moet ik hiervoor geen andere financiële steun zoeken. Het is echt een zegen voor Campestre en de verre omgeving. Meteen werd weer een grote droom verwezenlijkt. Het is allemaal in feite zeer goed nieuws. Ik dank al mijn weldoeners en weer eens zeer bijzonder DE BRUG voor de deugddoende steun en de aanmoediging om mijn werk in Brazilië te kunnen blijven doorzetten. ‘SAMEN’ maken we het verder ‘WAAR’. Vriendelijk en dankbaar groet ik u. 11

Brief van 6 november 2007 Dit zal wellicht mijn laatste contactbrief zijn voor Kerstmis. Daarom wens ik jullie vooreerst een zalig kerstgebeuren toe. Laten we ons verlichten en leiden door de Ster van Bethlehem, door dat Licht, die Weg en die Waarheid, die Jezus Christus heet. Wie van ons heeft dat Licht niet nodig in deze soms zo duistere wereld rondom ons heen? Vaak vinden mensen het geluk niet langs de ingeslagen wegen. Dan kan Jezus ons zeker de juiste richting wijzen.We worden door zovele twijfels en zelfs leugens bekoord. Luisteren naar Jezus’ boodschap zal ons zeker dichter bij de waarheid brengen. Ik wens jullie dus een ZALIG KERSTGEBEUREN toe, gevolgd door een Voorspoedig 2008. Met gebed wil ik deze gemeende wensen onderschrijven. Zoals U weet werd ik op 10 juli geopereerd van een prostaatkwaal. onvoorzien verwikkelingen bleven niet uit. In plaats van drie dagen bleef ik daardoor 12 dagen in de kliniek. Er volgde een traag herstel. Toch is het wel bewezen dat er niets kwaadaardigs mee gemoeid is. Binnen enkel maanden zou ik echt hersteld moeten zijn. Het ontbreekt me niet aan moed en energie om te werken. Sinds ik mijn tenten terug opsloeg in deze heimat werk ik (vanaf april 2003) bij Wereld Missiehulp in Boechout. Met drie activiteiten houd ik mij nuttig bezig: ik ben vertaler voor documenten in verband met kledingverzendingen naar Brazilië, waar men Portugees spreekt. Ik ben verantwoordelijke voor het klasseren van schoenen de we naar zovele landen verzenden en bovendien bezoek ik heel wat scholen waar ik kinderen probeer te bezielen voor solidariteitsacties. Dit laatste doe ik fantastisch graag. Het valt mij op hoe de kinderen en jongeren, althans van het lager onderwijs, zo openstaan voor de sociale problematiek in landen waar armoede en onrecht schering en inslag zijn. Vanuit mijn ervaring, opgedaan in de 41 jaar Brazilië, kan ik de kinderen best boeien voor solidariteit. U weet dat ik inwoonde bij mijn Norbertijnerconfrater Piet Vervaet in de pastorij van Berchem-Groenenhoek. Ik hielp hem ook wat in de pastoraal. Op 4 september verhuisde ik naar Werel Missiehulp en drie dagen nadien stierf pater Piet. Hij was 59 en heeft al jaren lang een zwaar kruis moeten dragen wegens onbeschrijfelijk overgewicht. Zijn hart is daardoor bezweken en hij stierf dan van een hartstilstand. Een enorme klap voor zijn familie en voor mij kwam het ook hard aan. Meteen zitten da&n weer twee grote parochies in Antwerpen zonder pastoor, want Piet had twee parochies, en een andere burenparochie kwam ook zonder priester te zitten doordat de pastoor met pensioen ging. Het betreft de parochie van Onze Lieve Vrouw Middelares. Hier doe ik ‘s zondags de hoogmis, terwijl ik ‘s zaterdags in de eucharistie voorga in de Sint Andrieskerk in Antwerpen nadat ik onlangs benoemd werd tot aalmoezenier en geestelijk begeleider van de Portugese en Braziliaanse immigranten van Groot-Antwerpen. Onze viering en ook de homilie zijn dus in het Portugees. Verleden zaterdag doopte ik twee Portugese kindjes en één Braziliaantje en dat tijdens de heilige mis. Voor mij allemaal plezierig! 12

Mijn adres is nu: Provinciesteenweg, 400, 2530 BOECHOUT. Ik woon binnen de gebouwen van Wereld Missiehulp zelf. Eind maart 2008 ga ik voor 5 weken naar Brazilië en kom terug begin mei. Weer eens kan ik er al de uitgevoerde projecten bezoeken. Zoiets doet zo’n hemelse deugd. Voorzeker zal ik naar Pirapora do Bom Jesus gaan (hier was ik 25 jaar werkzaam), waar ik op 9 juni ll. het project 2007 mocht inhuldigen, nl. het nieuwe sociale centrum voor straatkinderen, genoemd ‘Huis van Hoop – Casa da Esperança’. Het is iets prachtig. De nieuwbouw is dus reeds in gebruik genomen. Wel moet het centrum nog verder worden ingericht. Daar komt immers heel wat bij kijken, zeker als men weet dat er rond de 200 kinderen worden opgenomen voor ‘dagopvang’. De financiële steun die ik dit jaar kreeg van DE BRUG, ten bedrage van 1700 euro, heb ik in april ll. ‘in de hand’ naar Brazilië meegenomen en werd gebruikt voor de oprichting (bouw) van het centrum. Zoals ik vroeger in mijn contactbrieven heb geschreven zou ik de steun voor 2008 aanwenden voor de inrichting van het gebouw, zoals voor meubelen, didactisch materiaal enz. Deze planning wil ik zo uitwerken. Hopelijk steunt De Brug mij voor 2008 voor dat project en kan ik de bijdrage weer ‘in de hand’ meenemen eind maart, waarmee ik dan dadelijk inrichtingsmateriaal zal aankopen. Het centrum draait al op volle toeren. Ruim 100 straatkinderen worden er dagelijks opgenomen en begeleid. Maar daar zullen er nog bijna honderd bijkomen. Met de steun van enkele fondsen (firma’s) en met particuliere giften kocht ik onlangs voor de Santa Casa-kliniek van Campestre (staat Minas) apparatuur voor mammografie aan. Vanaf eind november 2007 begint men met het onderzoek tegen borstkanker. Voor Campestre en wijde omgeving voorwaar een grote weldaad. Elf dorpen zullen hierdoor geholpen worden. Eerlang start ik wellicht met een nieuw project, dit keer voor Botelhos, waar ik een school bouwde voor gehandicapten (2001-2002). In Botelhos is er een kliniek die dringen aan hervorming en structurele aanpassing toe is. Omtrent die hervorming zou ik voor 2009 een nieuw project opzetten. Daar hoort u nog wel meer over. Stelt het wel en tot een volgende keer. Correspondente: Angele Blancke.

13

JAN VAN EECKHOUT – Bolivië

22 september 2007

Adres: Padre VAN EECKHOUT Juan, Casilla 789, SUCRE, Bolivia, America del Sur. Dank voor uw brief van 4 september laatstleden. Ik ben het nu stilaan gewoon in de stad na zovele jaren in de ‘campo’ met al die mensen die nog niet echt bedorven zijn en die leven volgens hun moraal van de Inca’s: niet liegen noch bedriegen, niet stelen en niet lui zijn. Hier in de stad is dat anders, behalve enkele uitzonderingen. De bisschop heeft nog geen andere padre gestuurd naar esquiri. De pastoor van Betanzos zal nu en dan eens de H. Mis gaan opdragen in Esquiri. Het is nu zeker dat de vaste brug in Esquiri zal ingehuldigd worden op 10 november e.k. Met ons ‘Hogar San Agustin’ gaat alles prima. Ik kan nu alles van dichtbij volgen. Cecilia en Charo werken daar met al hun krachten. Ondertussen hebben we 3 nieuwe jongens. Op het einde van dit schooljaar d.w.z. in november gaan Andres Yale en Moises Condori het Hogar verlaten. Andres gaat samen met zijn broer werken in Santa Cruz en Moises gaat waarschijnlijk naar Argentinië waar zijn broer Hugo en zijn zuster Daisy reeds enkele jaren werken en verblijven. Met mij gaat alles goed en ik heb werk genoeg. De aartsbisschop van Sucre heeft me heel vriendelijk opgenomen in zijn bisdom. Ik hou me bezig met Pokonas waar de Nederlandse zuster Rita nog altijd overste is en heel blij is dat ik daar 3 x per week de H. Mis ga opdragen. ‘s Zondags doe ik de mis in ‘Cristo Rey’ en ook in de kapel van de ‘Plazuelita Treveris’. Verder zijn er hier in Sucre veel problemen geweest gedurende een week. Heel de stad (ongeveer 250.000 mensen) eist dat Sucre weer volledig de hoofdstad wordt van Bolivia (niet alleen ‘El poder Judicial’, maar ook de President en de beide kamers). La Paz wil dat dus niet. Afwachten maar! Er zal gevochten worden. Niemand wil toegeven. We hebben traangas geroken tot hier beneden. Gelukkig wonen we niet in het centrum. Ik hoop dat ons project voor 2007: onderhoud van ons ‘Hogar San Agustin’ in orde is, alsook ons project voor 2008: betalen van het college voor onze jongens? Verder alles goed hier. Ik ben blij dat uw ontslag alleen gaat aangaande het tijdschrift. Nog vele groeten vanuit het zonnige Bolivia waar gisteren de lente begon. Correspondente: Gerarda Hoefman

14

FREDDY DE GEYTERE – Guatemala

oktober 2007

Adres: DE GEYTERE Freddy, Casa Parroquial 12013, EL TUMBADOR, Guatemala, Central America. Hier wat nieuws ter gelegenheid van de missiemaand, waarin wij uit naam van ons christelijk geloof, overal ter wereld pogen de solidariteitsgedachte te doen opleven of verstevigen. Het is inderdaad overal ter wereld zo, dat de globalisering van de economie méér mensen in de kou zet, dan hen werkelijk helpt. De vrijhandelsakkoorden betekenen eigenlijk dat van nu af iedere multinational gelijk waar ter wereld de armen voor schut kan zetten. Het zit wel fijner in mekaar dan ik uitleg, maar het ís uiteindelijk toch zo. Eén klein voorbeeldje: verleden jaar kondigden de Noord Amerikanen af dat ze benzine zouden maken van ….maïs. Beeld u dat in. Op slag werden de maïsprijzen 25 % duurder. Ten koste van de 300.000.000 Latijns Amerikanen die de maïs als belangrijkste voedsel hebben …. Nog enkele andere voorbeelden: 1 Wat ik mij nooit kon inbeelden is dit jaar werkelijkheid in Guatemala: er zijn na vele jaren weer gevallen van Kwarshiorkor gemeld in enkele gemeenten. Dit is een extreem geval van ondervoeding, waarvan een zekere Georges Bush aankondigde dat daar met de vrijhandelsakkoorden een eind aan zou komen … 2 Niettegenstaande het degelijke programma van schoolkeukens overal, blijven zeer veel kinderen ondervoed, of verkeerd gevoed. Als gevolg is er een algemene heropleving van tuberculose, een besmettingsziekte die echter ook te maken heeft met ondervoeding. Daarin speelt een enorme rol de ongelooflijke verspreiding van erzatz-voeding, wat wij in het West-Vlaams BRIEL of BUCHT noemen: snoepjes, popcorn, koekjes, enzovoort. Gisteren toonden ze op T.V. zelfs een spotje van GAMA, de grootste koekjesfabriek van Guatemala, die er prat op gaat dat zij DAGELIJKS één miljoen koekjes in de indiaanse magen proppen. Ook veel quickfood restaurants hebben succes, vooral in de steden. Daar kan men volgens sommige kritische observators gerecycleerd kieken fretten tot men er kanker van krijgt. Hoe zou dat zijn werk gaan? Alle beentjes en vleesrestjes van de lekkere kippenmaaltijden worden naar droogovens gevoerd, waar men er vakkundig terug meel van maakt. Dat wordt dan gemengd met het vismeel die de volgend generatie kiekens voedert. Het is wel niet bewezen, maar het gerucht doet toch gretig de ronde. 3 Door de overvloedige propaganda, televisieprogramma’s, internet, en GSM-boodschappen, leren de ze mensen bóven hun stand te leven, waardoor er noden geschapen worden die ze achteraf niet kunnen bekostigen. Dat leidt noodzakelijkerwijze tot diefstal en bendevorming. 4 De fatale doorbraak van het veralgemeend druggebruik en -handel. Dat is daarbij nog steeds verbonden met wapenhandel en -gebruik. Momenteel is er in Guatemala 15

geen enkel dorp of gehucht meer waar geen drugs gebruikt of verhandeld worden. De tatoeages vormen meestal een gecodificeerde boodschap: bvb.: naargelang het aantal moorden die gepleegd werden worden doodshoofden op de lichamen getatoeëerd. Zeer veel religieuze symbolen worden ook daarvoor gebruikt: bloederige Christuskoppen, Lievevrouwbeelden, of evangelische teksten … denkt ge daar een aan indien ook gij ergens op uw lichaam een ‘tattooing’ wilt neerpoten? 5 Daarin worden natuurlijk vooral werkloze jongeren betrokken, terwijl de échte maffia´s zich bezig houden met allerlei goede werken of veranderen van godsdienst, en dan maar tempels bouwen om hun druggeld wit te wassen …Toen ze in Colombia drugbaron Pablo Escobar oppikten, waren er zelfs mensen die missen lieten opdragen voor zijn bevrijding …die man liet ganse nieuwe wijken bouwen voor de armen. Cynische ontwikkelingshulp: op kosten van miljoenen drugverslaafden een honderdtal huizen neerpoten voor armen … 6 De vorige voorzitter van de bank van Guatemala heeft een artikel gepubliceerd waarin hij erkent dat de toestand van de Guatemalteken er op 50 jaar tijd geenszins op verbeterd is. Hijzelf is echter wél een van die mysterieuze miljonairs geworden waarvan ons land angstvallig het geheim bewaart. 7 Maar daartegenover staat dan San Miguel Ixtahuacán (What a name), een dorp aan de andere kant van de bergen hier: een goudcompagnie uit de USA en Cánada (Glamish Gold) is daar bezig alle gouderts op te delven, en dat naar het Noorden te sturen. Voorziene winst: 175.000.000.000 dollars. Kunt u zich dat bedrag inbeelden? Ge voelt dus vanwaar de wind komt met die vrijhandelsverdragen. En met de ruimtevaarttechnieken hebben ze reeds 300 mijnen allerhande méér ontdekt in Guatemala … En dan staan we daar met onze mooie idealen, waarvoor we reeds 33 jaar ons leven gaven. En bovenop onze kop de eeuwige vraag van de ongeïnteresseerde twijfelaar: ‘wat haalt het allemaal uit?’ Mijn antwoord: Indien we dát allemaal samen voortdurend blijven herhalen, is het natuurlijk onbegonnen werk, en zijn wij ook allen medeplichtig aan het onrecht in de wereld. Maar indien we allen samen, steeds opnieuw hard achter de waarheid staan, en ervoor zwoegen, dan zál veranderen: eerst onszelf,en dan geleidelijk ook de wereld. Zoals in dat mooie sprookje van Bertold Brecht: de grote eik in het woud werd niet geveld door grote stormen, maar wél door het geduldige geknaag van miljoenen mieren aan zijn wortels. Zo ook wijzelf: de trotse boom van onrecht die mooie struiken en bloemen in de schaduw stelt, kan énkel maar uitgeroeid worden door het geduldig knagen aan de wortels van het kwaad: ons eigen egoïsme, gemakzucht, jacht op persoonlijk succes, streven naar genot en komfort, verloren lopen in onmogelijke liefdes, overdadige belangstelling voor uiterlijkheden …allemaal héél fijne worteltjes die de boom van kwaad en onrecht blijven voeden. 16

Willen we allen samen geduldige mieren worden, en blijven knagen aan de wortels van het kwaad? Freddy De Geytere: Lang geleden en toch maar pas vertrokken Om ook eens een humoristische noot te laten horen, deze brief aan een missionaris. Want échte revolutionairen zijn nooit verbitterde mensen. Verbitterde mensen kunnen nooit échte revolutionairen worden. Bachten de Kuppe, 31 april 2007,50 Liefste zoon, Ik schrijf u enkele woorden om u te laten weten dat ik nog leef, en ik hoop van u hetzelfde. Ik zal traag schrijven, omdat ik weet dat gij nog niet al te rap zijt. En indien gij deze brief ontvangt, is dat het teken dat hij goed aangekomen is. Indien gij hem niet ontvingt, laat het me dan weten, en ik stuur hem opnieuw. Het weer is hier verbeterd: het heeft verleden week maar twee keer geregend: eerst van zondag tot dinsdag, en dan van woensdag tot zaterdag. Ik stuurde reeds uw pardessus op die ge me vorige winter hebt gevraagd: hij zal rond de zomer aankomen. Nonkel Kamiel zei dat hij te zwaar zou wegen met al die koperen knopen eraan, en ik heb ze er dan maar afgesneden, en in de binnenzak gestopt. Zaterdag hebben we dan eindelijk nonkel Jules teruggevonden, tijdens de grote verhuis: hij zat dood in de kleerkast. We waren hem vorig jaar kwijt na het spelletje verstoppertje met de kinderen. Ook moet ik u vertellen dat eergisteren het gasfornuis ontplofte: ik en uw vader vlogen samen het venster uit, wel één kilometer ver. Het was de eerste keer in ons leven dat we samen weggingen. De dokter kwam onmiddellijk en stak een grote buis in mijn mond, waardoor ik een uur lang niets meer kon zeggen. Vader wilde op slag die buis van de dokter afkopen. Vergeef mij de vele fouten en het lelijke geschrift: ik ben aan het dicteren aan uw oudste broer, en ge weet welk een dom kieken dat wel is. Maar hij heeft eindelijk dan toch een goed jobke gevonden: hij werkt wel met 500 man onder zich: hij is conciërge op het kerkhof. Dat is opdat er daar niemand zou weglopen. Hij las verleden de week de krant, en daar stond in dat de meeste mensen verongelukken op 1 kilometer van hun huis. Wij hebben dan maar besloten een paar kilometer verder te gaan wonen. Uw zuster Julia, die zoals ge weet getrouwd is met haar echtgenoot, heeft een kindje gekocht. Aangezien ik niet weet of het een jongen dan wel een meisje is, kan ik u nog niet zeggen of gij nu nonkel of tante zijt. Uw andere zuster is ook in verwachting. Vader vroeg haar of ze zeker was dat zíj de moeder was. En tot slot liet uw broer Jules gisteren de sleutels van de auto op het contact zitten. Hij 17

moest 5 kilometer te voet om de reservesleutel, om uw vader en ik te bevrijden, die in de auto opgesloten zaten. Wie hier nooit meer komt, is buurman Jan die verleden jaar overleden is. Goed mijn zoon, ik zet uw adres niet op de omslag, omdat ik het vergeten ben. Indien ge tante Eulalie ziet, doe haar de groeten. Indien ge haar niet ziet, dan moet ge haar dan ook maar niets zeggen. Een omhelzing van uw lieve moeder. N.B. Ik had 100 euro klaar om in de brief te steken, maar jammer genoeg was de omslag reeds gesloten. Correspondente: Kris Van Landeghem. IRENE PEETERS – Congo

12 oktober 2007

Adres: Sr. PEETERS Irène, Maison de district, Avenue Colonel Ebeya, 1430, B.P. 9997, KINSHASA 1, Congo. Op 2 juni 2007 hadden we de gelegenheid om U onze dank uit te drukken voor uw gift van 1700 euro als steun voor onze nieuwe school te Seke-Banza voor 2007. Vandaag mogen wij u met veel genoegen melden dat deze gift ons bijzonder gesteund heeft om het tweede deel de lokalen te bemeubelen, zoals voorzien: aldus zijn de klassen van 1 tot 7 reeds volledig voorzien van banken (gemiddeld 20 per klas) + rekken + tafels + stoelen + borden voor de lesgevers. Alles werd manueel vervaardigd door schrijnwerkers ter plekke. Het is een heel mooie prestatie waarvan zelfs een West-Vlaamse deputatie getuige is. Deze laatste was op bezoek te Seke-Banza waar de West-Vlaamse provincie ook een deel sponsorde voor de bouw van de school. Het was een heuglijke dag met een bijzondere feestatmosfeer. Onze bezoekers en wij, alle plaatselijke medewerkers, zijn heel fier. De regionale Tv. Focus West-Vlaanderen wil getuigen voor de bevolking dat wij inderdaad hun gelden, en ook de uwe, zeer goed gebruiken.We zijn u zeer dankbaar. Ons projectvoorstel voor 2008 is bij u reeds bekend: - er blijven de lokalen 9 + 10: onderwijzerszaal + directie + secretariaat (deze moeten nog definitief ingericht worden) - we willen ook zorgen voor aangepast didactisch materiaal voor elk leerjaar en een bergplaats om alle gerei net en veilig weg te bergen. Hiervoor durven we nogmaals rekenen op De Brug. Met onze hartelijke groeten en dank. Correspondent: Frans Douwen.

18

MAGDA GEUDENS – Egypte

15 oktober 2007

Adres: GEUDENS Magda, Langbaanvelden 144, 2100 Deurne. Mijn valiezen staan klaar; 20 kg toegestaan gewicht + 15 kg extra toegestaan gewicht voor ontwikkelingshulp en nog een extra tas met ‘overgewicht’. ‘t Wordt weer spannend om dat allemaal op de band te krijgen: medicijnen, educatief materiaal, kinderkleding en, als ik nog een plekje vind, een partij brillen uit de voorbije zomercollectie van Hans Anders. Mijn reis van Caïro naar het zuiden is al geregeld en de treintickets zullen klaarliggen. De zusters hebben weer een goed gevuld programma voorzien, met studiedagen en schoolbezoeken en ze hebben al aankopen gedaan; verf, kleuterschaartjes en veel ‘ scoubiedoe-draad’. Dit voor de pakketjes met houten rijgvormpjes die Gergess (poliopatiënt) met zijn figuurzaagje heeft klaargemaakt. Elke school krijgt een pakketje met 10 ‘rijgdiertjes’; vis, konijn, schilpad … Hebben ze wat extra’s om de kleuters in groepjes te laten werken en spelen. Deze keer zullen we in de workshops voor de kleuterleidsters leren hoe ze de kleuters kunnen leren knippen en kleven. Ik heb tientallen lijmpotjes mee; de doseerdoppen van de flacons wasspoelmiddel van Aldi, die de klanten laten liggen en repels gekleurd papier (afval van de tijdschriftjes van Averbode). Voor de bedouïenenmeisjes van de zondagsschool in Nékhéla heb ik een hele partij toiletzeep. De restanten van de hotelzeepjes, die de klanten van ‘Intersoc’ achterlaten, heb ik versnipperd en week gemaakt in de microgolfoven. Ik heb er geurige, kleurige snippers Marseillezeep (lavendel, kers, oranjebloesem) doorgemengd en er met een vormpje uit de ‘Wonderboetiek’ mooie stukken van gemaakt. Om het helemaal af te maken heb ik elk stuk zeep op een filterdekseltje (van onze ontbijtactie) gelegd en als geschenkje ingepakt met een cellofaantje en cadeaulint. ‘k Heb ook een hele partij zelfgemaakte toiletzakjes, gestikt met staaltjes stof door de naaikring van ‘Memisa’. Daarin steken we een tube tandpasta en een tandenborstel. Hebben deze geitenhoedertjes, voddenrapertjes, groentenverkopertjes … meteen een leuk geschenkje en dan kunnen ze echt aan de slag, nà de vormingssessie over hygiëne in de basiseducatie bij Sœur Pheabe. Omdat ik de laatste tijd nogal wat moeilijkheden heb om mijn verblijfsvergunning te verlengen, beperken we het programma tot max. 6 weken. (één maand + 2 weken extra kan nog net als toerist!) De laatste week ga ik, op uitnodiging van Mdm. Farouk, directrice van de Amerikaanse school naar Alexandrië. Zij wil starten met Franse lessen op de kleuterschool en ze wil wat meer weten over de methode waarmee Madeleine, één van onze juffen die daar nu aan het werk is. De gratis tijdschriftjes van Averbode (franstalige versie) zullen goed van pas komen. Al19

les is voorhanden, ik zit alleen verveeld met het feit dat ik al de schatten niet in mijn eentje naar ginder krijg. Ik zal maar genoegen hebben met een ‘Malish’ wat betekent dat het toch niet zo erg is … dat is dan maar voor de volgende keer. Groetjes en bedankt voor jullie steun en vertrouwen. 29 oktober Eerste rapport van mijn activiteiten in El Kousseya. Het wordt steeds meer een routine; mijn ‘woestijnvalies’ wordt afgestoft en het materiaal dat vorige keer achtergebleven is wordt van de zolder gehaald. Het uitpakken en installeren duurt maar eventjes en de volgende morgen ben ik er weer helemaal klaar voor. Elke voormiddag bezoek ik een schooltje en neem wat materiaal mee zodat juf en kleuters meteen wat nieuws kunnen ontdekken en uitproberen. Deze periode en ook tijdens de studiedagen zullen we vooral werken rond manuele activiteiten met kleuters; knippen & kleven, scheuren, stempelen en schilderen. Een hele omwenteling voor de kinderen die nog nooit een penseel of een schaartje mochten vasthouden en meer nog voor de juf die er al helemaal geen zicht op heeft wanneer haar kleuters niet meer de hele dag op hun stoeltje geplakt zitten … Maar de vraag is groot naar methodes en materialen. Omdat er nog een week Alexandrië op het programma staat beperken we ons deze keer tot de kleuterschooltjes en wijkafdelingen van de 2 missieposten: Sedfa en El Kousseya plus enkele autonome parochieschooltjes. Omdat de juffen geen enkele pedagogische opleiding hebben en ook geen bruikbare handleidingen, heb ik een pedagogische map ontworpen wanneer de verschillende gradaties van de kleutertechnieken zijn uitgelegd en uitgewerkt. Bishoy heeft met zijn mooiste handschrift er in enkele Arabische zinnen de uitleg bijgeschreven. Deze map voorziet elke juf van voldoende ideetjes voor een gans schooljaar knip-, kleefen schilderplezier. Omdat er in de woestijndorpen geen schoolmateriaal, laat staan knutselgerief te vinden is, behelpen we ons met … doseerdoppen van de wasverzachter van Aldi, die door vele klanten worden achtergelaten. De lijmborsteltjes heb ik gevonden in het winkelcentrum, kleefbordjes heb ik gemaakt van een stuk karton met daarop de folie van zelfklevende plastiek waarmee ik de puzzelstukken verstevig en de prenten uit de do-re-mi-kes wat duurzamer kan maken door ze te beschermen tegen het stof. De schooltjes hebben vaak geen glasramen, hoogstens vliegengaas, waar de woestijnwind ongehinderd stof en zand naar binnenblaast. En het gekleurd papier waarmee we naar hartelust kunnen werken heb ik gered uit de papiermand van een Intersoc-hotel; de ingevulde quizvragen van de vakantiegasten. Voor de grote aankopen van schaartjes, penselen en verfpoeder kon ik rekenen op Sœur Ruth die de betere winkels weet te vinden in Alexandrië en die allang de gewoonte heeft om de facturen netjes bij te houden … 20

Na de studiedagen bezoek ik elk schooltje waarvan de juffen aanwezig waren, om het materiaal ter plaatse in de klasjes te introduceren. Voilà, dat is het plan en momenteel zit er een goeie vaart in. Wordt vervolgd. 13 november Vrijdag 9 november hadden we een tweede studiedag met hetzelfde programma, ditmaal in de regio Assiut. Omdat de communicatie steeds vlotter wordt, verliep alles, in grote lijnen althans, naar wens. De juffen geraken gewend aan mijn talen- en gebarencocktail en ikzelf doorzie steeds beter hun smoesjes … waarom de verfpotten nog steeds, sinds vorig schooljaar onder het stof zitten, waarom de veters uit de rijgvormpjes verdwenen zijn en de kleuterschaartjes. En vooral waarom ze ècht niet op tijd kunnen komen. Klokvaste tijden aanleren en de afspraken nakomen blijft een zeer zware bedoening, vooral voor ‘ natuurmensen’ die gewoon hun biologisch ritme volgen het helemaal niet snappen waarover ik mij druk maak, wanneer 30 kleuters anderhalf uur op hun stoeltje geplakt zitten, omdat de juf, gastvrouw van de dag, haar schoonzus moest assisteren bij de bevalling, omdat de chamoesa (buffelkoe) naar de markt moest, omdat de schoonmoeder buikpijn heeft … Zij leven getrouw volgens hun biologisch ritme en dat van hun vee; de rest heeft minder belang. Maar alle afspraken worden nageleefd, zij het voor of nà zonsondergang … Om soms de moed bij te verliezen en de hele bedoening te annuleren. Gelukkig was dat nèt niet nodig, want de nieuwe wereldburger liet op tijd van zich horen en iedereen was verrukt over het blijde nieuws.:’ De broer van Juf Aweyda heeft een dochtertje!’ en verder waren er geen rancunes meer. ‘This is Egypt’ zegt de onderwijsverantwoordelijke en iedereen was weer blij en tevreden! Gelukkig kon het hele programma worden afgewerkt en elke school kreeg een koffertje met 10 nieuwe rijgfiguren en scoubidoudraad ( geen veters!!!!!), een map met werkplaten uit ‘do-re-mi’ en een pedagogisch dossier met uitgewerkte modellen voor kleuteractiviteiten; knippen, kleven, schilderen, puzzelen. Jammer genoeg had ik geen reserve-‘cadeautjes’ voorzien voor de juffen van schooltjes uit de buurt en voor de onderwijsverantwoordelijke van de 10 kleuterschooltjes van het diocees Assiut, die zichzelf hadden uitgenodigd en voor wie we dringend extra stoelen moesten aanslepen. We legden een voorlopige agenda vast; ‘Inch Allah’, voor hèn een aparte studiedag in oktober 2008. Vermits we konden logeren bij de zusters, gingen we de volgende dag enkele schooltjes in de buurt bezoeken. In Bouète zitten 66 kleuters van 5 jaar in één klas met één juf. Niks geen speelgoed, verf, knutselgerief of tekenkrijtjes. Voor elke kleuter een boekenpakket, rekenen, Arabische taal, Engelse taal en een potlood … Niks geen leermiddelen, letter- of leeskaartjes, cijferspelletjes of telraam. Alleen een afgeleefd schoolbord en de juf, in de éne hand een stompje krijt, in de andere hand de stok en natuurlijk een schurende 21

krijsende stem … Heel het pedagogisch arsenaal in eender welke opleiding in Egypte bestaat uit een schoolbord, de stem en de stok van de leerkracht. Alle kennisoverdracht gebeurt verbaal; het éne oor in en het andere oor weer uit … Priesters, die door hun bisschop voor een bepaalde periode naar Rome, Taizé, Zweden of Amerika worden gestuurd, ontdekken natuurlijk dat het ook anders kan, maar hoe eraan te beginnen? We waren dus uitgenodigd door Abouna Eleya, hoogleraar in Kerkelijk Recht in Cairo, maar die keer op keer, nà zijn lezingen aan de universiteit weer 600 km. naar het zuiden reist, om zoveel mogelijk aanwezig te zijn in de twee doodarme parochies die hem werden torgewezen. Deze man is volgens mij zeker niet genoeg fotogeniek voor onze ‘Slimste mens’, maar hij heeft een droom = ‘helm’. Hijzelf spreekt van ‘achlem’ wat een zeer geliefde meisjesnaam is en betekent ‘mijn droom’. Je raadt het al; hoe kunnen we het kleuteronderwijs in deze verre woestijndorpen een beetje kindvriendelijk maken? Waar halen we de centjes om het donkere grijze beton in de klassen een beetje op te fleuren met een likje verf. En als we speel- en werkhoeken organiseren, wie voorziet ons van een speelmat, een boekenrekje, een poppenserviesje, enkele tonnetjes blokken en constructiemateriaal. Natuurlijk gaat Abouna’s droom veel verder en graag wil hij, in het verre gehucht (de naam ontsnapt mij nu) een volledig nieuw gebouw neerzetten met een paar klasjes en bovenop een flatje, op de plaats waar nu een vervallen krot staat … zijn residentie ter plaatse!!!!!! Genoeg groezelige kindjes in de stofferige steegjes en misschien wel evenveel enthousiaste kandidaat-juffen bij de geiten en aan de broodtrog en -oven! En ondertussen verandert stilaan het klimaat. De hitte van overdag, die tot vorige week de ganse nacht in de woningen bleef hangen wordt nu weggeblazen door een frisse bergwind. Hopelijk gaat nu ook de smogg een andere richting uit; sinds de mensen steeds minder hun brood op ’Faraonische wijze’ in de alomgekende antieke kleiovens bakken, blijft steeds meer rommel en afval in de straten liggen. Ze weten nu ook geen blijf meer met de hopen gedorste maïsstengels en met de gedroogde koemest. Daarom worden er overal, te pas en te onpas vuurtjes gestookt die de hele nacht blijven smeulen. Sluit je ’s nachts de ramen, dan lig je de ganse nacht te woelen tussen de bezwete en kleverige lakens. Laat je de ramen open, dan sta je ’s morgens op met zwarte randjes aan je neusgaten! Ik ga nu eindigen want ik wordt seffens opgehaald voor een derde studiedag, ééntje voor de juffen van de Orthodoxe parochieschooltjes. Saleim! Correspondente: Hilde Van Laer.

22

WIM DE BECKER – Nepal

23 oktober 2007

Adres: DE BECKER Wim, Shangrila Kids Academy, P.O.Box 7818, Tinchuli-Boudhanath – KATHMANDU, Nepal. Een YRP update Onze vorige lichting koks heeft ons ondertussen al lang verlaten en onze huidige groep heeft nog 2 maanden te gaan. En wederom is de kookcursus een succes. De jongens zijn en blijven geïnteresseerd en elke zaterdag, hun enige vrije dag, experimenteren ze er op los in de keuken van het YRP huis, met meestal zeer acceptabele resultaten. Tegen de tijd dat deze mensen hun diploma behaald hebben, is er al een volgende groep van 6 man gereserveerd in het kookinstituut. In juli hebben we weer wat nieuw volk binnengehaald in het YRP. Buiten het koken zijn er ook nog steeds heel wat jongens geïnteresseerd in het herstellen van brommers en auto’s. We hebben 3 jongens kunnen transfereren van ons pottenbakkerijproject in Gokharna naar het YRP. Toen deze jongens in Gokharna toekwamen konden ze nauwelijks lezen en schrijven en nu dus wel. Ze zitten alle drie op training tussen de brommers en de auto’s en doen het goed. Vooral op Jai Ram zijn we trots. Hij was een jongen met de reputatie van een projecthopper: hij zocht steeds weer hulp bij organisaties en projecten, kreeg steeds weer kansen en liep steeds weer weg als het hem een ietsje te moeilijk of te zwaar werd. Maar deze keer had hij zichzelf beloofd om te blijven en dat heeft hij ook gedaan. Hijzelf is daar trouwens ook behoorlijk trots op. Natuurlijk is weer niet iedereen gebleven die in juli is toegekomen. Binnen de 2 weken waren er al 2 weg, en iets daarna nog één. Voor sommigen lijkt een opleiding van 6 maanden al een eeuwigheid en als ze dan één offday hebben, geven ze op en zijn ze weg. Anderen hebben dan weer zo weinig zelfvertrouwen dat ze er van overtuigd zijn dat ze toch niet zullen slagen en zijn ook weg. Het enige wat wij dan nog kunnen doen, is hopen dat ze toch niet weer helemaal naar af gaan. Onlangs zat ik in een taxi wat naar het verkeer te staren en herkende ik de bestuurder van een minibusje dat dienst deed als openbaar vervoer. Het was een ex-YRP boy, eentje die was weggelopen. Dat is dan in orde dacht ik, want hij heeft een job en ziet er goed uit met z’n flashy zonnebril. Dat onze YRP boys buiten technische vaardigheden er ook nog andere hebben, is nog maar eens bewezen tijdens ons grootse feest voor National Children’s Day vorige week. We hebben een hele dag gespeeld en gefeest en een deel van de YRP boys waagden zich aan een deelname aan de quiz. En ze moesten qua algemene kennis helemaal niet onderdoen aan onze geschoolde Shangrila Kids. Zij die dan weer te weinig zelfvertrouwen hadden voor de quiz, hebben terwijl een prachtig groot schilderij gemaakt op doek. De grootste artiest was Surya Tamang, één van de jongens die vorig jaar na een bloedonderzoek kort na zijn aankomst te horen kreeg dat hij HIV positief was. Toen we op dat moment het slechte nieuws aan dat klein frêle jongetje hadden verteld en hem de raad hadden gegeven zichzelf goed te verzorgen, heeft hij 23

dit wel heel erg letterlijk genomen, want nu, een jaar later, is hij veranderd in een grote, knappe en zelfzekere spierbundel, recht uit den Bollywood movie gestapt. En zo zal het altijd gaan in het YRP huis: er zijn zij die er niet in kunnen geloven dat ze er ooit iets van gaan maken, en er zijn zij die alles op alles zetten om er toch iets van te maken. En gelukkig zijn de laatstgenoemden nog steeds in de meerderheid. Correspondent: Koen Cassimon. JAN ANTHONISSEN – Filippijnen

16 november 2007

Adres: Rev. Fr. ANTHONISSEN John, Tabuk Pastoral Center, Bulanao, Tabuk, 3800 KALINGA, Philippines. Hoge tijd dat ik na twee maanden iets laat horen. Ik woon hier nog in het pastoral center. Misschien kan ik komende week wel verhuizen. In het gebouwtje van de school waar ik voorlopig onderdak kan krijgen, wordt volgende week elektriciteit gelegd. Er is wel geen waterleiding binnen, maar daar zal wel wat op te vinden zijn. Aan mijn huis (pastorij in ‘t Vlaams) wordt gewerkt. In de grond zijn ze klaar. De muren worden opgetrokken. Metalen ramen zijn besteld. Het dak wordt ook gemaakt in staal, want geen goed (hard) hout meer te krijgen daar en zacht hout zou op korte tijd opgegeten worden door de witte mieren. Het dorpje TUGA is het centrum van de missie waar ik ga wonen. Er zijn zo een 15 dorpjes of plaatsen waar ik moet zijn, en zo ongeveer een 15.000 mensen (schat ik). Negen van de plaatsen zijn gemakkelijk te bereiken. De rest zal moeilijk zijn vooral nu dat we midden in het regenseizoen zitten. Het zal marcheren worden door het slijk. Ik zoek een compagnon die me op het juiste pad kan leiden. Ne goeie rugzak heb ik nog wel van vroeger. Het vredesmonument dat op initiatief van onze bisschop wordt gemaakt, is zo goed als af. Maar de echte vrede is er nog niet. Elke week gebeuren er hier nog moorden in de streek. Ook de moord op een van de paters hier die gepleegd werd op Palmzondag toen hij zat te wachten op de petroleumlamp om de dienst te kunnen beginnen is nog niet opgelost, en zal waarschijnlijk nooit opgelost worden, want van de vele mensen die het zagen durft er niemand getuigen. Hij zou. zijn eigen vel riskeren. Ook de rechter die de veroordeling zou uitspreken zou niet meer veilig zijn. Het rechtssysteem is hier tamelijk krom. Een week of drie geleden werden er hier in heel het land dorpsverkiezingen gehouden (een gemeente bestaat uit verschillende dorpjes). Ter die gelegenheid werden er toch weer enkele kandidaten omver gekogeld, om van de vele manieren van fraude niet te spreken. En zo heeft iedere streek en ieder land zijn min of meer grote of minder grote problemen waarschijnlijk. Het beste allemaal, vele groeten ook aan de mensen van De Brug en tot later. Correspondent: Fons Elst 24

GERARD GEYSKENS – Suriname

10 december 2007

Adres: GEYSKENS Gerard, Verl. Mahonielaan, 27, PARAMARIBO NOORD, Suriname. Bij het lezen van ‘De Brug’ proef ik telkens weer de dankbaarheid van de mensen, het bestuur en de leden van ‘De Brug’ naar de verschillende donoren en weldoeners. Eigenlijk zijn wij het, missionarissen en ontwikkelingshelpers, die onze dank moeten uitspreken. Via dit blaadje wil ik die mensen bedanken, die via ‘De Brug’ onze projecten steunen. Ik denk bv. aan mensen zoals Mw.Hilda Anthonissen bij haar 60-ste verjaardag, aan priester Jef Verlooy, de groep Gitok (Proficiat jongeren!) Mw. Van Gestel en zovele anderen. Hartelijk dank mede namens zo velen, vooral de eenvoudige, ja veelal arme mensen voor wie onze projecten zijn bestemd. Ik wens u allen gezegende Kerstdagen toe en een vruchtbaar 2008 in dienst van de Heer en zijn mensen. Met dank aan allen. Correspondent: René Gabriëls JOS VAN BOXEL – Oeganda

15 december 2007

Adres: VAN BOXEL Jos, Witte Paters van Afrika, Box 532, JINJA, Uganda – East Africa Het is weeral een hele tijd geleden dat ik nog iets van me heb laten horen.en met Kerstmis en Nieuwjaar voor de deur is het de hoogste tijd om de draad terug op te nemen! Ondertussen is er toch wel van alles gebeurd hier in Oeganda en dat wil ik dan ook graag met jullie delen. Maar eerst en vooral wil ik iedereen van jullie van harte proficiat wensen en jullie danken voor de geweldige inzet voor ‘de Brug’ en voor de financiële steun die ik mocht ontvangen voor het project ‘Kids in Need’ voor straatkinderen in Kampala. Op 13 augustus zijn we hier gestart met het nieuwe schooljaar. Ons eigen vormingshuis van de Missionarissen van Afrika (witte paters) zit weer goed vol met 38 kandidaten en die komen uit Oeganda, Kenya, Tanzania, Zambia en Malawi. Mijn eerste taak bestaat erin die mannen een stukje opleiding te geven en te begeleiden in hun vorming. Ik heb thuis ook nog de verantwoordelijkheid voor alle sportactiviteiten, de bibliotheek en extra Franse lessen. Mijn tweede taak is Rector of directeur zijn van het Philosophy Centre Jinja (PCJ), een instituut of consortium van een 7-tal missiecongregaties waar de kandidaten hun academische vorming krijgen. Wij hebben hier een 150-tal studenten die een drie jaar lange opleiding volgen en een Baccalaureaat kunnen behalen in wijsbegeerte, sociale wetenshappen of godsdienstwetenschappen. Zelf geef ik nog een paar vakken, maar de meeste tijd kruipt in vergaderingen allerhande en administratie. Toch vind ik het interessant om te mogen samenwerken 25

met verschillende congregaties en zo elkaar beter te leren kennen en te helpen. Mijn derde taak ligt op het vlak van de Sociëteit van de witte paters. Sinds twee jaar ben ik verkozen tot eerste assistent van de provinciale overste en ook dat brengt wat extra werk mee als secretaris van de provinciale raad en met allerlei vergaderingen en comités. Tot slot komen daar nog twee nevenactiviteiten bij. Ik zit namelijk in de raad van bestuur van het project Kids in Need (KIN) voor straatkinderen in Kampala. Dat project ligt mij nauw aan het hart en eind verleden jaar hebben we het nieuwe meisjescentrum geopend voor een 60-tal meisjes die er een goede opvang genieten en opleiding kunnen volgen in allerlei vakken. De steun die ik van jullie mocht ontvangen gaat naar dit project. Ik ga nog steeds elke zondag Eucharistie vieren in Mafubira, een dorpje op enkele kilometers van Jinja om een beetje in contact te blijven met de mensen in het dorp. Het belangrijkste nieuws op politiek vlak sinds enkele maanden was hier ongetwijfeld de bijeenkomst van de regeringsleiders van de ‘Commonwealth’ oftewel CHOGM. Al maanden op voorhand was men bezig met de wegen in orde te brengen, de stad Kampala waar de bijeenkomst doorging een nieuwe laag verf te geven waar nodig en de parken en tuintjes in orde te brengen. Zo kreeg Kampala een fris en nieuw uitzicht, eigenlijk om de schone schijn want het echte probleem van de armoede in de sloppenwijken werd niet aangeraakt. Toch hebben de Oegandezen hun uiterste best gedaan om al die prominente leiders gastvrij te ontvangen. Het hele gedoe leek wel wat op een circus met de Engelse Koningin als voornaamste attractie…Nu de bijeenkomst voorbij is en het circus opgedoekt blijft er niet veel van over, alleen dat het uitzicht van de stad verbeterd is. De regering heeft heel veel geld uitgegeven om zogezegd nieuwe investeerders aan te trekken naar het paradijs van Oeganda met lage lonen en gunstige voorwaarden. Een positief resultaat van de Commonwealth bijeenkomst is dat een serieus deel van het tropisch woud van Mabira dat eerst door de regering was weggegeven aan een suikerfabriek om er suikerriet te planten, nu mede dank zij de druk van andere Commonwealth landen behouden en beschermd zal blijven voor een gezond en ecologisch Oeganda! De grote overstromingen van enkele maanden geleden in het Oosten van Oeganda hebben er ook mee voor gezorgd dat het ecologisch bewustzijn hier nu ook geweldig gestegen is. Toch wel spijtig dar daar eerst een ramp voor nodig is! Verder zijn er nog altijd de onderhandelingen tussen de regering en de rebellen van het LRA (Lord’s Resistance Army) die langzaam stap voor stap vooruitgaan. Gelukkig is er sinds het staakt het vuren van een 10 tal maanden geleden praktisch niet meer gevochten en zijn vele duizenden mensen die in kampen leefden nu naar hun dorpen kunnen terugkeren. De baas van de rebellen Joseph Kony zit met zijn manschappen in het Congolese oerwoud de zaak af te wachten, maar verschillende van zijn rebellen zijn ondertussen overgelopen naar de regering in de hoop amnestie te zullen krijgen. Hopelijk komt er in de loop van volgend jaar eindelijk een einde aan die lange tragedie in Noord Oeganda. 26

Ondertussen zitten we al in de Advent. Hier op de PCJ zit het lesgeven en de examens erop en is het nu verbeteren geblazen. Sinds verleden week is het bij ons Kerstvakantie, een volle maand, tot op 7 januari. Tijdens de vakantie ga ik tussen Kerstmis en Nieuwjaar mijn jaarlijkse retraite maken in Nakuru in Kenia om er tevens even uit te zijn en wat uit te blazen tegen het begin van de tweede semester. Ik wens jullie allemaal van ganser harte een zalig en vredevol Kerstfeest en een gelukkig en gezegend Nieuwjaar! Correspondent: Mil Van Steenbergen.

27

Projectvoorstellen voor het jaar 2008 • Aernouts Adriaan – Congo Op enkele plaatsen in de stad van Muena-Ditu is er watervoorziening van de stad, zoals ook in het sociale centrum van Bena Dianyi. Maar deze is zeer beperkt en zeer onregelmatig. Ter plaatse hebben we nog 4 vergaarbakken voor het opvangen van regenwater van het dak. Maar dit is onvoldoende gezien het aantal kinderen, gewoonlijk tussen de 80 en de 100, en ook omdat er teveel verlies is op de regenwatertoevoer. In het droog seizoen is het helemaal erg. De kinderen moeten dus zelf veel water aanhalen van een verre bron en daar dikwijls nog lang wachten. Maar sinds kort worden er in Muena-Ditu waterputten gegraven met de hand door de diamantgravers van Mbujimayi. 18 tot 20 m diep en daar is water. Gezien de diepte denk ik dat het water ook Drinkbaar zal zijn. We zouden graag zo’n put laten graven, indien mogelijk met een speciale handpomp om de opvang van het dakregenwater te verbeteren. • Anthonissen Jan – Filippijnen Diepe waterput in Toga, Tabuk. Toga is een dorp in de gemeente Tabuk. Ik weet niet precies hoe groot de bevolking is. Er zijn ca 400 kinderen in de lagere school en ongeveer hetzelfde aantal leerlingen in de middelbare school. Het waterpeil is ongeveer 4 meter diep. Kostprijs: Materiaal (zand + kiezel + ijzer) 9460 pesos Cement 7600 pesos Werkkosten (1 tot 10 meter) 15000 pesos Werkkosten (vanaf 11 tot 40 meter) 51000 pesos Installatie electrische pomp 34000 pesos Totaal 117060 pesos 1 Euro = 61.23 pesos, 117060 pesos = 1911.82 USD • Bernauer Bernadette – Congo Bij ons laatste bezoek aan 8 verder afgelegen pygmeeënkampen (zij leven nog gedeeltelijk in het woud) kwamen wij volgende situatie tegen. Jemael-International had de laatste 3 jaar op verschillende plaatsen machetes gegeven, het belangrijkste werktuig hier om te overleven. De meeste pygmeeën die een machete gekregen hebben, hebben een lemen hut gebouwd en zijn met de akkerbouw begonnen, waartoe wij hen telkens weer hadden aangemoedigd. In ieder geval leven zij nog in mensonwaardige toestanden: zij hebben geen potten om te koken, geen jerrycan om water aan de bron te halen, eten hun karige maaltijd volledig onhygiënisch uit bladeren en met niet al te zuivere vingers. Bijna allen lopen in lompen of bijna halfnaakt (in de andere kampen! Bij ons in Lokoko konden wij voor onze pygmeeën 28

reeds een menswaardig leven mogelijk maken). De pygmeeën vragen zelf: ‘Geef ons a.u.b. potten, opdat wij het eten niet meer in bladeren moeten bereiden. Waterjerrycans, borden, lepels, tassen, machetes voor diegenen die er geen hebben en rijstzaad om de velden te bebouwen. Bovendien vragen wij pagne (stoffen doeken) om ons te kunnen kleden en ’s nachts toe te dekken. Deze concrete aanvraag zouden wij dit jaar als projectvoorstel voor 2008 willen indienen. Aangezien ikzelf alle inkopen gedaan heb en verder ook ga doen, zou ons projectvoorstel voor 2008 heel concreet zijn: 1 30 kookpotten voor de pygmeeën: (3 potten à 25 €) – 10 x 25 € = 250 € 2 240 borden:(12 borden =1 dozijn à 10 €) – 20 dozijn (= 240 borden) x 10 € = 200 € 3 30 waterjerrycans: (1 jerrycan à 4 €) – 30 x 4 € = 120 € 4 200 Tassen: ( 1Tas à 1 €) – 200 x 1 € = 200 € 5 204 lepels: (1 dozijn à 4 €) – 17 dozijn (= 204 lepels) x 4 € = 68 € 6 35 x 6-yard Pagne: ( 1 Pagne = 10 €) – 35 x 10 € = 350 € • Buana Bernadette – Congo De R.D. Congo is nog niet in staat alles te realiseren wat ze aan de bevolking belooft: haar taak is zwaar. Enkele ngo’s zijn daar om te ondersteunen, maar het is maar een druppel water in de oceaan. Aldus, om de begunstigden van uw hulp te ondersteunen, stel ik voor het project van 2007 in 2008 verder te zetten. • Damen A. Louis – Brazilië Zoals in 2007 blijft de projectverantwoordelijke Pater A. Louis Damen ook in 2008 direct en continu betrokken bij de verdere afwerking van het sociale centrum dat door hem in samenwerking met de A.A.P. (= Associatie van Sociale Assistentie van Pirapora do Bom Jesus) in 2008 verder zal worden ingericht. Hiervoor wordt voor 2008 bij De Brug steun gevraagd. Bij de inrichting van zo’n centrum komt heel wat meubilering en pedagogisch-medisch materiaal kijken. Ook moet verder gezorgd worden voor ontspanningsmateriaal. Het betreft trouwens 200 straatkinderen (100 bij het begin van de ingebruikneming en verder nog een 100-tal bij de uitbreidende werking). • De Becker Wim – Nepal Mijn projectvoorstel voor 2008 gaat over hetzelfde project, omdat het YRP een langdurig project is en we steeds fondsen zullen blijven nodig hebben om jongeren op cursus te blijven sturen. Het bedrag dat we van De Brug zouden ontvangen, kan dan concreet aan een vastbepaalde cursus besteed worden en dit voor een vastbepaald aantal jongeren gedurende een vastgestelde periode, net zoals we het nu voor onze koks gedaan hebben. Het type van cursus zal bepaald worden door de interesse van de jongeren en het aanbod van cursussen in de Katmandu-vallei op dat moment. 29

• De Bruijne Lisette – Argentinië Wij zullen blijven werken met de uitbouw van vormingsmogelijkheden voor de gehandicapten, de werkplaats en mogelijkheden eenvoudige zaken uit te werken, steeds zoekend een vorming te bekomen die hen een zekere onafhankelijkheid schenkt en ook een inkomen te kunnen opbouwen. We blijven zoeken naar nieuwe specialisten. We blijven financieel steunen zij die verplaatsingen dienen te verwezenlijken voor gespecialiseerde studies, ook met geneesmiddelen, voeding, etc. Ook families die verlaten kinderen opvoeden zullen gesteund worden met o.a. voedselpakketten en vormingssessies. • De Geytere Freddy – Guatemala Beveiliging van de buitenramen van de school. Door de toename van dieven en drugverslaafden in de wijk, is het allernoodzakelijkst het gebouw te beschermen tegen inbraak. Dit gaat om een totaal van 48 grote ramen. De vorm van de ramen is enigszins anders dan die van de werkplaats, om het ‘gevangeniseffect’ te vermijden. Dit loopt noodzakelijkerwijs uit op een meeronkost. Aan 210 USD per raam komt dit op een totaal van 10080 USD. Wij zullen dit project in 4 fasen doen, van telkens 12 ramen. Een eerste fase (2008) met de hulp van De Brug, en plaatselijke inbreng. Geraamde kost: 12 x 210 = 2520 USD. • De Pauw Ciriel – Colombië Het project is doorlopend tot het kind of college of universiteitsstudent zijn cyclus eindigt. Een kind met goede resultaten in lager onderwijs wordt ook gesponsord voor middelbaar onderwijs zolang de stichting of fundacion over de mogelijkheden blijft beschikken. Niet alleen De Brug, maar goddank ook andere organisaties steunen dit project, zodat we dit jaar reeds 21 kinderen en jongeren hun studies kunnen betalen in verschillende inrichtingen. Onze jeugdorganisatie bestaat reeds 34 jaar en een mooi aantal van de oudsten zijn opvoeders, leraar aan verschillende universiteiten, psychologen, ingenieurs, geneesheren die een vriendennet vormen en nu ook onze stichting daadwerkelijk steunen. • De Schepper Jozef – Indië Verbouwen en bouwen van huisjes Herstellen van hutten • Ehido Isagani – Filippijnen Project: RECOLECNIC Volgens een officieus gegeven, telt Cebu rond 5.000 vrouwen die in de prostitutie en de seksindustrie actief zijn. Nochtans, is dit niet nieuw het snel toenemende aantal vrouwen is zeer alarmerend. Deze vrouwen kunnen in Casa, nachtclubs en langs de belangrijkste straten van de stad gevonden worden. De hoofddoelstelling van dit 30

project is hen te helpen om te realiseren dat het leven een gift is en van grote waarde is. Dit zal gebeuren door op regelmatige basis gespreken en groepsbijeenkomsten te organiseren. RECOLECNIC is een woordspeling van de woorden ‘Bezinning en Picknick’. Het is bijeenkomen met misbruikte, prostituerende vrouwen en nachtclubdanseressen en samen te bezinnen (spiritueel) en door een picknick voor ontspanning te zorgen. Recolecnic zal iedere twee weken georganiseerd worden terwijl regelmatige ontmoetingen/ besprekingen/ bezoeken elke andere avond, gewoonlijk van 21 u tot 23 u, worden gedaan. Gedetailleerde doelstellingen: 1 Om een groep de Dansers van de Club als een begrijpende familie te organiseren en de menselijke waardigheid zal beschermen. 2 De groep zal, op regelmatige basis, naar een bepaalde plaats gaan met een gedetailleerd programma voor levensvernieuwing. Het programma omvat psychoemotionele en spirituele activiteiten. Gewoonlijk, is het eerste deel van het programma ontspanning terwijl het tweede deel spiritueel is. De spirituele vorming wordt gegeven wat het geloof ook is van de persoon. Dit is een niet sektarisch programma. Iedereen is welkom zolang de persoon in deze ‘vleeshandel’ actief is. 3 De medische steun, medische onderzoeken worden regelmatig gedaan en de financiële hulp zal ook uitgebreid worden op een individuele basis zoals bij ziekte en zwangerschap. 4 De definitieve doelstelling van het programma is om het slachtoffer te helpen en hen een normaal leven te laten leiden, begeleid door onderwijs als voorbereiding op een nieuwe manier van leven. 5 Het beoogde aantal begunstigden is 250 tot 400 vrouwen. • Feyen Pol – Congo Steun aan opvangtehuis ‘Maison Papy’ Maison Papy werd opgericht in 1996 voor straatjongeren tussen 6 en 21 jaar. Jongeren die geen onderdak meer hebben, door ouders en familie verworpen, worden daar opgevangen. Maison Papy is een onderafdeling van het grote Don Bosco-werk van Cité des Jeunes – Lukunga (Kinshasa). Het is pedagogisch uitgebouwd door de Limburgse pater Pol Feyen, samen met een ploeg van enkele jonge broeders en paters Salesianen in opleiding. In het centrum verblijven 73 totaal verlaten jongeren. Voor hun kost en inwoon verrichten zij verschillende karweitjes: het voederen van het kleinvee (eenden, konijnen), het bewerken van de groententuin, het onderhouden van de eigen lokalen. Sommige jongeren kunnen noch lezen, noch schrijven. Vandaar de grote nood aan alfabetisatie. Jongeren die zeer leergierig zijn, gaan naar de plaatselijke lagere school of volgen les in de beroepsschool van Don Bosco in het ‘Cité des Jeunes’. 31

Meestal leren zij een stiel, zodat zij na hun studies hun kost kunnen verdienen als vakman. Anderen, die meestal lange tijd door de stad hebben gedoold, vragen om een tweede kans… Zij zijn meestal totaal het noorden kwijt en in Maison Papy kunnen zij opnieuw ‘thuis’ komen. Er staan mensen klaar om hen op te vangen, om hen emotioneel nabij te zijn en om hen een stukje geborgenheid te bieden. Pater Pol Feyen vraagt de steun om de kosten van de maaltijden te helpen dragen. Eten voor 73 straatkinderen: Ontbijt: één broodje van 100 f.c: 73 X 100 X 365 = 2.654.500 f.c. = 5309 usd Maisbloem voor avondeten: 18K.X 365 X200 f.c.= 1.314.000f.f.c. = 2.628 usd Suiker: 12 zakken van 50K aan 50 usd/zak = 600 usd Totaal: 5309+2628+600= 8537usd Natuurlijk verbruiken we meer dan dat. Er is ook nog de olie, de vis en éénmaal per week vlees, de rijst, het werkloon enz. Mocht u ons al helpen voor de 3 bovenvermelde producten dan zouden wij al heel blij zijn. • Francken Louis – India Steun aan 6 nieuwe Onderlinge Hulp Groepen van vrouwen in 2 dorpen van Bingaon en het aanschaffen van vloer tapijt (jute carpet) voor gebruik tijdens vergaderingen van de organisaties (mannen, vrouwen, jeugd) en voor gebruik in de school. Doelstellingen van het project De werking van de onderlinge hulpgroepen op bouwen en versterken en de vrouwen in staat stellen een inkomen-generatie project te starten. Het aanwerven van de nodige middelen voor de running van de school. Activiteiten: De aanstelling van de fieldworker, Mr. Habil, zal worden vernieuwd in januari 2008. Opstarten van 6 nieuwe groepen met regelmatige vergaderingen en sparen. Training van groepsleiders (voorzitter, secretaris, treasurer). Keuze van zelf tewerkstelling activiteit en skill training voor zelf tewerkstelling. Aankoop van assets nodig voor de geselecteerde activiteit en opstarten van de zelf tewerkstelling. Het aanschaffen van vloer tapijt (jute carpet) voor gebruik tijdens vergaderingen van de organisaties (mannen, vrouwen, jeugd) en voor gebruik in de school. Het resultaat (the outcome) van de activiteiten De groepen werken effectief: dat betekent dat ze regelmatig vergaderen en sparen; dat ze hun spaar centjes goed gebruiken om kleine leningen te geven aan de leden in geval van nood (ziekte etc.) ofwel voor zelf tewerkstelling. 32

Zelf tewerkstelling en inkomsten generatie: ze hebben een regelmatig inkomen om de familie te ondersteunen. Het aanwerven van een vloer tapijt maakt het samen-zitten (op de grond) voor vergadering en bijeenkomsten een beetje meer comfortabel, vooral dan in de winter wanneer het weer fris is. Budget Honorarium to field worker: Training: Purchase of assets: Purchase of floor carpet: Meetings: Miscelaneous: Total:

12 months: Rs. 1200 Rs. 30000 Rs. 25000 Rs. 20000 Rs. 8000 Rs. 6000 Rs. 90200

• Geudens Magda – Egypte Voortzetting van het project 2007 voor wat betreft de pedagogische studiedagen en de financiële ondersteuning van educatief materiaal. Ik voorzie deze studiedagen voor circa 40 schooltjes onder het thema ‘spelen is leren’. Spellendozen samenstellen met gekleurde dekseltjes (vormleer) Houten rijgvormen met scoubidoudraad • Geyskens Gerard – Suriname Op Paramaribo Noord, waar ik pastoor ben, zijn er twaalf scholen voor lager onderwijs. Enkele van deze scholen liggen in armere buurten (Geyersvlijt, Clevea, Tourtonne). Wij hebben na onderzoek in 2000 vastgesteld dat elk jaar ongeveer 450 kinderen zonder broodje of met weinig eten naar school gaan. Een groep van 25 medewerkers van de parochie zorgt ervoor dat elke dag 450 broodjes op de 12 scholen zijn. In het schooljaar 2005-2006 gaven wij 56.268 broodjes en 12.600 krentenbollen. Het kostenplaatje met beleg was 7.500 Euro. Wij vragen voor het schooljaar 2007-2008 een kleine steun aan De Brug om het project te kunnen verder zetten. Voor verdere informatie bezoek ons website www.rkparnoord.org. • Lombart Jef – India Voorzetting van het project 2007; dit project zal voltooid zijn in 2009. Ter info: het projectvoorstel voor 2007 vindt u hierna. ‘Pater Sylvanus Beck wil in zijn St Xavier School in Bhaiyathan een « Multipurpose Community Hall » bouwen. Reden van deze plannen zijn de volgende: – Een overdekte plaats waar de internen de maaltijd kunnen gebruiken. Nu zitten de jongens onder de blote hemel, en onder een paar jonge boompjes. Onder de hete zon 33

en in het regenseizoen, het ganse jaar door, eten de internen buiten. De noodzaak voor een overdekte plaats dringt zich op. – Uiteraard is het de bedoeling om deze zaal ook voor andere doeleinden te gebruiken, nl gezamenlijk ochtendgebed en vergadering, allerlei gezamenlijke schoolactiviteiten, opleiding van boeren om oogsten te kunnen verbeteren, opleiding aan vrouwen om voeding te verrijken, kortom vergaderingen van allerlei organisaties van de dorpen. De algemene kostprijs van deze zaal wordt geraamd op 922.490 roepies of 16.772 €. We hebben een weldoener gevonden die een groot deel van de kost van de bouw van de hall op zich wil nemen. Pater Sylvanus en ik willen steun vragen aan De Brug voor een klein gedeelte van de bouw van de zaal nl voor de ramen en de deuren en voor het leggen van de vloer. Totaal ± 95200 roepies of 1730 €.’ • Lundadio Benoît – Congo Voor 2008 willen we een slaapzaal bouwen voor de meisjesleerlingen in Kimbata. Veel leerlingen komen elke morgen te laat op school. Om deze reden willen we een slaapzaal bouwen, opdat de kinderen die uit andere dorpen komen een slaapplaats zouden hebben. De aanwezigheid van een slaapzaal zal de ouders aanmoedigen om hun kinderen nog meer naar school te sturen. • Maes Henri – Congo Het kippenproject goed gestart met ± 600 kippen is de laatste tijd verflauwd bij gebrek aan aangepaste voeding, waarvoor men geen geld had. Wat we vragen is: een bijdrage om regelmatig aangepaste voeding te kopen, opdat het kippenbedrijf beter zou functioneren. Pater Maes is definitief in België. Een Poolse passionist Duda Ceszlauw passeert jaarlijks een paar keer in Kinshasa waar hij dan de evolutie van het project kan volgen en daarvan verslag uitbrengen bij Pater Maes. • Moanda Auguste – Congo Voor 2008 willen wij dezelfde hulp aan de minderbedeelde weeskinderen verderzetten. Dit project bestaat uit 2 luiken. Allereerst selecteren wij 4 jongens tussen de minstbedeelde weeskinderen van de parochie en we plaatsen hen in een centrum, waar ze automechaniek kunnen leren. Deze vorming zal hen na 12 maanden de mogelijkheid bieden om in een garage te werken en zo hun brood te verdienen. Daarna kunnen ze dan de andere leden van hun familie ten laste nemen die geen steun hebben. In de tweede plaats gaan we de lagere schoolstudies van dezelfde meisjes-weeskinderen steunen die we vorig jaar al gesteund hebben. Zij zijn met vijf.

34

• Peeters Irene – Congo Mogen we in de toekomst nog op u rekenen voor de bemeubeling van: Lokaal 8: volledig 6e leerjaar vanaf 2008-2009 Lokaal 9: onderwijzerszaal: didactisch materiaal, werktafels en stoelen. Dit lokaal is zeer belangrijk voor de voorbereiding van de lessen Lokaal 10: directie en secretariaat Dit alles moet in 2007-2008 afgewerkt worden. • Renders Marleen – Guatemala Omwille van de doelstellingen in 2005 vermeld en de evaluatie die we als groep in juni 2007 hadden, worden in 2008 de studieprogramma’s verdergezet in Lo de Fuentes, El Milagro, Ciudad Real, Tierra Nueva, Caranza en San Juaneros. Omdat er in de laatste 2 streken het minst aantal deelnemers waren, zal het van de inschrijvingen in januari 2008 afhangen met hoeveel groepen we er van start gaan. Wel starten we, op aanvraag van de mensen met 6 nieuwe alfabetisatie groepen in 3 verschillende streken. Cerro Gordo, Saccojito en Sacoj chiquito. • Samella Tobias – Malawi Het projectvoorstel voor 2008 is de voortzetting van de landbouw (= voor de weeskinderen), maar deze keer wil ik beginnen met tussenbouw; dwz dat ik verschillende types gewassen wil kweken, namelijk maniokmaïs en ‘pegeon’ erwten. Maniok is een ander soort hoofdbestanddeel dat zelfs met weinig regen kan overleven. ‘Pegeon’ erwten worden gebruikt als kruiderij en kan ook een commercieel gewas zijn, dat zaad in het bakje kan brengen voor de weeskinderen om andere basisproducten te kopen zoals kleding of om het collegegeld te betalen. • Teck Rosangela – Angola Afwerking van twee klaslokalen door Escola Pamosi (Baptistenkerk van de Calvarie). Edscola Pamosi heeft 6 lokalen: directie, secretariaat en 4 klaslokalen. Drie lokalen werden reeds afgewerkt met een tegelvloer, verf, ramen in plastiek (directie, secretariaat, videolokaal), maar er waren niet genoeg middelen voor de andere drie leslokalen die we gebruiken. Het is aangewezen voor een betere hygiëne om deze lokalen ook te voorzien van een afwasbare tegelvloer. Hiervoor willen we uw hulp inroepen. Aankoop van de nodige materialen, leggen van de tegels, schilderwerken. Nodige materialen: tegels, cement, lijm, een metser-schilder. Bankonkosten 23 USD Dozen tegels 400 USD Lijm-cement 180 USD Cement 119 USD 35

Zand Plastiekverf Olieverf Werkuren Transport Fax Postzegels Educatief visueel mat. (10 dvds) Totaal

380 USD 40 USD 30 USD 875 USD 50 USD 13 USD 2 USD 200 USD 2312 USD

• Tinsay Salvacion – Filippijnen Zoals u weet, verschaft het WHFI speciale opleidingen en een thuis voor doven, niet alleen in de provincie van Bukidnon maar ook voor veraf gelegen gebieden van Mindanao. Daarom hebben we sinds 2004 een slaapplaats voor 20 kinderen, die dient als thuis voor hen wanneer ze weg zijn van huis. De school en de slaapplaats zelf zijn vrij oud en hebben nood aan verbetering en ontwikkeling. Momenteel zou het onpraktisch zijn een nieuwe structuur te bouwen als het interieur van de slaapplaats en school nog niet helemaal afgewerkt is. Ons plafond en dak lekken al en de muren kunnen een likje verf gebruiken. De infrastructuur van de school en slaapplaats moet ge-upgrade worden om het meer bevorderlijk te maken om te studeren en meer comfortabel om in te leven. Bedden moeten hersteld worden. Door extra houten tralies voor de ramen in de kamer van de kinderen zullen ze zich ’s nachts veiliger voelen. De school heeft nieuwe banken en stoelen nodig. Oude kastjes zullen worden vervangen. Al deze voorstellen zullen meticuleus worden bestudeerd, aangezien al de prijzen van de materialen de hoogte in gaan. Deadline voor dit voorstel: na het beëindigen van het schooljaar in maart 2008, zodat de werken geen invloed hebben op de klassen en activiteiten. Hetzelfde geldt voor de slaapplaats, aangezien de kinderen tijdens de zomer niet aanwezig zijn. Voorziene beëindiging: 2e week van juni 2008. Schatting: Schoolinfrastructuur: Php 50.000 Verbetering slaapzaal: Php 50.000 Werkuren: Php 20.000 Totaal: Php 120.000 Dit is een ruwe schatting, gebaseerd op de vorige bouw.

36

• Tounkara Pauline – Mali De rest van het materiaal dat gevraagd werd voor 2007: De 2e bevallingstafel – 2 tafels voor consultatie – 5 ondersteken – 6 verbandtrommels – 2 verbanddozen met materiaal voor kleine chirurgische ingrepen. In Mali vindt men geen dozen met medisch materiaal voor gynecologisch onderzoek, maar wel dozen met materiaal voor bevallingen (daarom heb ik die genomen) en daarom dienen hiervan nog 2 dozen gekocht te worden. • Van Boxel Jos – Tanzania Het projectvoorstel voor 2008 is een voortzetting van het project ‘Meisjescentrum KIN (Kids in need)’ van verleden jaar. Een 40-tal straatkinderen (meisjes) hebben ondertussen onderdak gekregen, plus onderwijs in het nieuwe centrum. Wij willen daar nog eens een 20-tal meisjes aan toevoegen om het totaal op 60 kinderen te brengen. Met het geld van De Brug gaan we voor logement zorgen, namelijk 20 bedden, matrassen, lakens en dekens kopen. Zodoende zal het meisjescentrum op volle capaciteit kunnen draaien. • Van de Velde Ludo – El Salvador Dit projectvoorstel loopt in de lijn van het project van 2007. De financiering van de 30 huizen beperkt zich tot de huizen op zich, wat uiteraard heel belangrijk is, maar het is onvoldoende. Voor dit project bij onze solidaire vrienden van De Brug wil ik het volgende voorstellen. Elk van de 30 families heeft heel wat kosten om: te zorgen voor de nodige identiteitspapieren (ook voor de fiscus) en gezien we de huizen willen maken tot familie eigendom op naam van de moeder zitten de meeste mensen met een probleem om aan de nodige legale papieren te geraken. Dat alles zal tijd en centen vragen. Verder moet voor elk stukje grond per familie een nieuw eigendomsbewijs gemaakt worden, met notaris. Dat moet legaal ingeschreven worden in het register, ook in de gemeente. Er zijn uiteraard ook nog de kosten van de sociale dimensie van dit project: het werk met de families zelf, hen begeleiden in het proces van eigenaar van een huis worden, in de organisatie van het gezamenlijk meebouwen (onder leiding van een metser, van een bouwmeester). Proesa maakte een begroting dat er ongeveer een 100 USD zullen nodig zijn voor elke familie. Voor de 30 families gaat het dan om 3000 USD. Met dit voorstel willen we vragen aan onze vrienden van De Brug om daartoe bij te dragen in het project 2008. Het gaat om families die eigenlijk niets hebben. En met het beetje dat ze kunnen verdienen (vooral in de omliggende koffiefinca’s: een 2 à 3 USD per dag) moeten ze trachten te overleven. De extra kosten die per familie noodzakelijk zijn om alles klaar te krijgen, kunnen onmogelijk door hen gedragen worden. Het feit dat zij (verplicht, dat is één van de voorwaarden om recht te hebben op een huis) de hele dag zullen meewerken aan de bouw is al een enorm engagement. 37

• Van Eeckhout Jan – Bolivië We hebben 7 jongens van de 13 die ingeschreven zijn in een privaat college in Sucre. We betalen graag voor de jongens die het aankunnen alzo een goede basis zouden hebben om later hun man te staan in het leven met een goed diploma van humaniora. Ik volg ze van nabij in hun studies. De onkosten voor dit college komen op 2557 USD per jaar. • Van Hooydonck Fons – Haïti Mijn gezondheid laat me niet toe nog lang in Haïti te blijven. Velen vragen: en het project mag niet verloren gaan. De gezochte oplossing met Haïtiaanse verpleegster (één persoon) is niet goed. Caritas Hinche (met afdeling gezondheidszorg) is bereid mijn werk volledig over te nemen. Père Jacques Voleius is zeer bekwaam, toegewijd en dynamisch. Contact werd reeds gelegd met Ministerie van Gezondheid, de leiding van Staatshospitaal, hier CBM. Het was allemaal zeer positief. Ik ben nog steeds de hoofdverantwoordelijke, maar Caritas maakte reeds contact met personeel, organiseert de verplaatsing en de comptabiliteit is bij hen. Waarom deze uitleg? We willen een verantwoorde overgang waar Père Jacques Voleius de verantwoordelijke wordt. Ik stel hem bij jullie voor om door jullie aanvaard te kunnen worden. Samen met Père Jacques keken we naar 2008. Steeds het project ophtalmologie en ORL. In onze operatiekamer sukkelen we met de airconditioning (1987). Maandelijkse hebben we kleinere ingrepen en tweemaal per jaar grotere (cataract, amandelen, …). Ik kan geen proforma geven (wordt niet in Hinche verkocht), maar 2.000 USD moet het zeker oplossen, volgens genomen informatie. • Van Laerhoven Tinne – Jamaica Heeft geen nieuw projectvoorstel ingediend. • Vandekeybus Jeanne – Brazilië Aankoop van een ‘oximetro de pulso’ Moriya modelo 1001 – prijs 250000 Real = nu 982 Euro. (1 Euro = ± 260 real). De oximeter is zeer nuttig op de kinderafdeling. Er zijn dikwijls kinderen met ademhalingsstoornissen. Daarom is het nodig een oximetro te gebruiken. Ook is er dikwijls geen plaats voor deze kinderen in de intensieve dienst en dus worden ze op de kinderafdeling opgenomen. Voor het realiseren van gevraagde onderzoekingen, vooral röntgenstralen – vooral voor toekomstige moeders – ook RX en bloedonderzoekingen en tomografie voor de prijs voor ± 1 jaar ± 500 Euro. Voor de aankoop van geneesmiddelen om mee te geven als het kindje naar huis gaat en nog verder medicatie moet nemen, vooral antibiotica voor de prijs van ± 1 jaar 240 Euro.

38

• Vanhaeren Marie-Louise – Brazilië Programma I: ‘Moeders in verwachting’: aantal 40. Per moeder: 100 real Programma II: ‘Moeders samen in actie’: 40 moeders. Per moeder: 50 real Programma III: bijscholing en bezigheidstherapie van kinderen. Aantal 40 kinderen. 30 real per kind. Het is mogelijk dat we deze kinderen opleiding kunnen geven voor computers. Ze zouden deze kunnen krijgen van een bank. En dat zou zeker een grote stimulans zijn voor deze kinderen om later beter werk te vinden. Totaal: 7200 real (gans het project: programma’s I, II en III + wekelijkse soep + kerstpakketten). • Vercraeye Jef – Colombia Doet geen nieuw projectvoorstel. • Verstraete Angele – Congo Voor het jaar 2008 durven wij het volgende voorstellen. Meerdere verlaten patiënten hebben het geluk te genezen of veel te verbeteren. Bij het heengaan uit het hospitaal moeten ze zich weer uit de slag trekken. Ze verblijven op straat of bij een kennis waar ze nog mogen overnachten. Maar ze hebben geen inkomen. Het zou goed zijn hen een kleine geldsom mee te geven voor de verkoop van eenvoudige voedselproducten of ander klein materieel. De verkoop van brood brengt wat centen op. Anderen zouden kunnen rondtrekken als schoenpoetser bij voorbijgangers. Om opnieuw geld te krijgen, zouden ze verslag moeten uitbrengen. Iets anders: als iemand een klein plaatsje wil huren, moet er een borgsom betaald worden. Als hen dit gegeven wordt en ze verdienen dan nog iets op straat, zouden ze verder de huur kunnen betalen. Op die manier leren ze hun leven in handen nemen en niet meer als bedelende hun dagen vullen. • Vinckx Dina – India Voor de blinden- en dovenschool van Madras: – een waterfilter van goede kwaliteit, omdat de pollutie in Chennai zeer hoog is en ze nood hebben aan zuiver water. – 2 sets uniformen voor elk kind. Door de onverdraaglijke hitte verslijt de kledij zeer vlug. In de zomer is katoen zeker van groot belang. • Zakal Yurij – Oekraïne Met ons voorstel voor 2008 vragen we verdere hulp voor de kinderafdeling van het Regionaal Psychiatrisch Hospitaal van Lviv. De winter van 2006 was de ergste in Oekraïne in de laatste 50 jaar. In de streek van Lviv daalde de temperatuur tot –25°, in de oostelijke regio’s van Oekraïne tot –35°. Ondanks de talrijke weersvoorspellingen over de verwachte vriestemperaturen en de optimistische verzekering van onze regering en de officiële autoriteiten dat de 39

situatie onder controle was, bleek het volledige Oekraïense hulpsysteem totaal onvoorbereid om bij zo’n lage temperaturen te kunnen functioneren. In verschillende afdelingen van het ziekenhuis bevroren en sprongen de leidingen met het gevolg dat de afdelingen onder water liepen. Dit gebeurde ook in de kinderafdeling waar het tapijt volledig vernield werd. Op dit moment is er een acute nood aan 40 m tapijt voor de slaapzalen, 2 zitkamers en 2 speelkamers van de afdeling. De kinderafdeling is – zoals alle huishoudens in Lviv – afhankelijk van de bevoorrading door de stad van koud en warm water en verwarming. Water wordt voorzien van 6 tot 9 ’s morgens en van 6 tot 9 ’s avonds (6 uur per dag alles samen). Warm water en verwarming start op 15 oktober en eindigt op 15 april. Gewoonlijk wordt de verdeling 2 weken vertraagd door overheidsbesparingen. Zelfs in de winter is de toevoer van warm water niet betrouwbaar en worden de kinderen vaak gewassen met water dat op een stoof opgewarmd is. Daarom zouden we willen vragen om 2 boilers van 200 l en 2 boilers van 100 l voor de 2 badkamers op beide verdiepingen van de afdeling, zodat de kinderen regelmatig kunnen gewassen worden. Tapijt: 1 m x 150UAH x 40 m (1UAH=7.0 €) = 6000UAH = € 857 2 boilers (200li) – 1740UAH x 2 = 3480UAH = € 497 2 boilers (100li) – 1200UAH x 2 = 2400UAH = € 342 Totaal: € 1696 (prijzen kunnen wijzigen met de marktsituatie in Oekraïne)

40

KERSTWENSEN waren er van: Zuster Guido uit Montes Claros en Zuster Juliana uit Berlaar: ‘Dierbare vrienden: Vanuit Berlaar en Montes Claros (Brazilië) stuur ik jullie onze beste wensen voor een vredevolle kerst en een gezegend 2008! Met onze dank!’

Jan Notenboom Lieve vrienden, Het is toch een prachtige traditie dat we op het einde van het jaar en bij het begin van een NIEUW heel speciaal aan onze vrienden denken en hen danken. De Brug is door de jaren heen een solide meesterwerk geworden. We beginnen al generaties te tellen. En dat is toch HET van HET. Dat bewijst de grote veerkracht van DE BRUG. Van harte dus PROFICIAT aan de ‘oudjes’ en aan de jongeren. En nu: VOLHOUDEN HE! Vlaanderen in actie over de grenzen heen. Kardinaal Daneels vergeleek de Kerk met een kampvuur van de scouts: Als alles klaar is en er GEFLOTEN wordt, komt er niemand. Maar als iemand het VUUR AANSTEEKT, komen ze allemaal af!! Mooi hé. Mijn wens: HOUDT HET VUURTJE BRANDEND. U heel dankbaar Jan Notenboom

A. Louis Damen Hierbij wens ik jullie een zalige adventstijd toe, gevolgd door een rijkelijk gezegend Kerstfeest en dan een voorspoedig 2008. Dat de ster van Bethlehem U veilig moge geleiden. Ik kon aan gebrek van vervoer niet aanwezig zijn op het Solidariteitsmaal, waar ik elk jaar naartoe ga. Dan kom ik telkens met Louis Jansen en Lydia, maar Lydia is herstellend van een operatie. Zeker vergeet ik jullie en ‘De Brug’ niet. Vriendelijk Pater A.Louis Damen 41

Kasverslag IN KAS OP 31/12/2006

85.957,42 EUR

PROJECTEN (32 x 1.700) Aernouts Anthonissen Bernauer Buana Daemen De Becker De Bruyne De Geytere De Pauw De Schepper Francken Geudens Geyskens Gotink Lombart Maes

-54.400,00 EUR

Moanda Peeters Renders Samella Teck Tinsay Tounkara Van Boxel Van de Velde Van Eeckhout Van Haeren Van Hooydonck Van Laerhoven Vandekeybus Jeanne Vercraeye Verstraete

GIFTEN EN STORTINGEN 12 49 26 24 20 1 40 13 12 29 22 24 53 68 1 1 1 4 42

x x x x x x x x x x x x x x x x x x

2,48 4,96 5,00 7,44 10,00 12,00 12,39 12,50 14,87 15,00 20,00 24,79 25,00 30,00 31,00 32,00 34,00 35,00

= = = = = = = = = = = = = = = = = =

24.831,18 EUR 29,76 243,04 130,00 178,56 200,00 12,00 495,60 162,50 178,44 435,00 440,00 594,96 1.325,00 2.040,00 31,00 32,00 34,00 140,00

15 56 1 5 2 6 1 17 1 1 1 3 5 1 9 5 1 2 1 1 2 1

x 40,00 x 50,00 x 56,55 x 60,00 x 70,00 x 75,00 x 80,00 x 100,00 x 120,00 x 125,00 x 130,00 x 150,00 x 200,00 x 228,27 x 250,00 x 300,00 x 400,00 x 500,00 x 615,50 x 1.000,00 x 1.007,00 x 1.170,00

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

600,00 2.800,00 56,55 300,00 140,00 450,00 80,00 1.700,00 120,00 125,00 130,00 450,00 1.000,00 228,27 2.250,00 1.500,00 400,00 1.000,00 615,50 1.000,00 2.014,00 1.170,00

OPBRENGST VASTENACTIE GITOK OPBRENGST WELZIJNSRAAD KALMTHOUT SUBSIDIES VAN GEMEENTE KALMTHOUT ACTIVITEITEN DERDEN (ontbijt, concert, solidariteitsmaal) INTRESTEN/KOSTEN BANK KOSTEN BOEKJE

3.700,00 EUR 250,00 EUR 1.853,17 EUR 29.323,12 EUR 1.531,14 EUR -1.326,21 EUR

ONKOSTEN BETALEN PROJECTEN

-534,21 EUR

OVERIGE WERKINGSKOSTEN (formaliteiten vzw, publicatie Belgisch Staatsblad fiscale attesten,…)

-246,06 EUR

IN KAS OP 31/12/2007

90.939,55 EUR 43

Ontbijt aan bed 2008 Zondag 25 mei

Traditiegetrouw organiseren wij in 2008 weer een ‘Ontbijt aan bed’ actie en wel op zondag 25 mei. Zoals steeds willen wij de prijs zo laag mogelijk houden, maar toch voldoende overhouden om onze projecten financieel te ondersteunen. Aangezien wij steeds rond de 2.500 pakketten moeten verzorgen, wordt sponsoring steeds moeilijker en moeilijker. Daarom willen wij aan al onze leden een oproep doen om, in hun eigen kennissenkring, eens na te gaan of er geen sponsors te vinden zijn. Dit mag zowel financieel als materieel zijn. Alle sponsors worden vermeld op een bijgaand blad dat in ieder pakket wordt gestoken. Wie eventuele kandidaat sponsors heeft, kan dit steeds melden aan een bestuurslid van ‘De Brug’. Dank op voorhand.

44