vocabulaire-29 R.C. & V.V. V.O.C. INHOUD officieel orgaan der 29e jaargang, no. 1, april 2005, verschijnt 4x per jaar

vocabulaire-29 officieel orgaan der

R.C. & V.V. ”V.O.C.” 29e jaargang, no. 1, april 2005, verschijnt 4x per jaar Redaktie:

E-mail:

Robert Mol Arnold Klein Elvin Post Cees Bruijs Ben Goedegebuur [email protected]

Secretariaat:

P.G. de Groot Haydnlaan 34 3055 HD Rotterdam Tel: 010 - 4185854

Leden-adm.:

W. van Everdingen Wagemans v.d. Hoonaardsingel 32a 3054 NA Rotterdam Tel.: 010 - 4226014

Kopy-adres: Robert Mol Achterdijk 31b 3161 EB Rhoon Tel.: 06 53 48 37 64

INHOUD •

Redactioneel

2

•

Relaas van Haas (2)

26

•

In Memoriam Jan Wilts

4

•

Bericht van de Lustrumcommissie

30

•

Hamerstuk (2)

6

•

Vooruitblik op het cricketseizoen 2005 32

•

Testosteron en lange vingers

8

•

Even voorstellen ..... Dik Abed

•

10 vragen aan ......

10

•

Rectificatie interview Rob v. Weelde 36

•

Selectie uit de selectie (2)

18

•

We stellen aan u voor .... V.O.C. 13

•

Crypto 25 + oplossing no 24

23

•

Kort uit de krant met o.a.

•

Les Mesdemoiselles

24

35

40

Toine van Benthem geeft boekje uit 41

REDACTIONEEL Natuurlijk kom ik nog heel even terug op het interview met Rob van Weelde in het afgelopen kerstnummer. Door onzorgvuldigheid van ondergetekende is helaas de ongecorrigeerde versie van dit vraaggesprek in ons clubblad afgedrukt. Dat spijt mij ten zeerste en excuses voor deze misser zijn dan ook op zijn plaats, uiteraard met het schaamrood op de kaken. Na reeds een gecorrigeerde versie op de website te hebben geplaatst, denkt de redactie er goed aan te doen dit vraaggesprek nogmaals, weliswaar in gecomprimeerde vorm, in dit blad af te drukken. Dit speciaal voor die leden die nog niet over internet kunnen beschikken. We hopen op deze wijze de mogelijke schade nog enigszins te kunnen herstellen. Op het moment dat deze regels aan het papier worden toevertrouwd dwarrelt de sneeuw langs mijn raam en is de uitwedstrijd van ons eerste voetbalteam tegen Flakkee voor de zoveelste keer afgekeurd. Het lijkt erop dat de competitieleider van de 4e klasse G de ontknoping van deze boeiende competitie tot aan de laatste wedstrijd hoopt uit te stellen. Wat ons betreft mag het iets eerder zijn met uiteindelijke onze jongens als triomfators, ofschoon zij in januari een wat stroeve herstart van de competitie hadden. Tegen Ommoord werd na tien (!) overwinningen op rij weer eens een nederlaag geleden, en een week later hadden we de grootste moeite om het eveneens laaggeplaatste A.V.S. achter ons te houden. Dat lukte uiteindelijk door een briljante bevlieging van Robert de Widt in de slotfase (1-0). Door deze resultaten heeft het team van coach Eric Teunisse de koppositie (tijde2

dat komt de club alleen maar ten goede. We hopen op navolging. De tien vragen werden ditmaal gesteld aan twee van onze belangrijkste sponsoren, te weten de “automobilisten” René Kuil van Profilease B.V. en Henk Weijers van Weijers B.V., tevens de onvervangbare krachten van V.O.C.15. Het is interessant te lezen wat de diepere motieven van deze twee heren zijn geweest om onze club financieel bij te staan. De dame die in de rubriek “Les Mesdemoiselles” in het zonnetje wordt gezet is onze lieftallige Emilie Lakmaaker, beeldend kunstenares van beroep. Zij is de meest trouwe fan van V.O.C. 13, het elftal van partner Chris Wessel, en dat al vele jaren lang. Chris maakt tevens van de gelegenheid gebruik om zijn team aan u voor te stellen. lijk) overgedaan aan concurrent Flakkee. We zien dan ook met meer dan normale belangstelling uit naar de twee confrontaties met “de eilanders”, waarvan er intussen mogelijk al 1 gespeeld zou kunnen zijn. De redactie blijft onverminderd optimistisch over de mogelijkheid van een promotie naar de zo vurig gewenste klas hoger. Hoe naar het een en ander wordt toegewerkt door de selectie leest u in de bijdragen van Herman Hazewinkel en trainer Eric Teunisse. Verder schenkt Rob van Weelde in dit nummer aandacht aan het overlijden van Jan Wilts en reageert voorzitter Luuk in zijn tweede “hamerstuk” op een eerder verschenen artikel in dit blad. Naast het feit dat deze heuse polemiek een welhaast unieke gebeurtenis is in het bestaan van ons clubblad, is het een initiatief dat door de redactie ten bijzonder wordt toegejuicht. Zo houden we de zaken scherp en

Vanuit de crickethoek een bijdrage van Peter Faasen. Hij presenteert het programma voor het komende seizoen, naast de introductie van de nieuwe Australische speler/coach George Bailey en technisch manager Dik Abed. Deze laatste is een geboren Zuid-Afrikaan, die in dit nummer ook iets van zijn ambities prijs geeft. Omdat we in een lustrumjaar zitten zijn er weer diverse evenementen op touw gezet onder leiding van een heuse lustrumcommissie. Zij presenteren zich eveneens in dit voorjaarsnummer. Wij wensen dit enthousiaste kwartet onder de bezielende leiding van Martijn van Itallie een feestelijk jaar toe. De lezers van dit blad wensen wij het nodige leesplezier.

Cees Bruijs

UW E I N

WHAT’S YOUR DRIVE? 3

IN MEMORIAM JAN WILTS (1934-2005) Op zaterdag 18 juni a.s. is het weer zover. De jaarlijkse snorrendag op de langste zaterdag van het jaar. Deze dag is er niet alleen voor oud-cricketers, maar ook voor oud-umpires. Jan Wilts kon rustig worden gezien als pater-familias van het Nederlandse umpiresgilde en als zodanig werd hij altijd beloond met een fles whisky voor zijn aanwezigheid. Als kleine jongen van 10 jaar was Jan tijdens de oorlog getuige van de executie van een aantal mensen, waaronder VOCleden, op het VOC terrein. Ons oorlogsmonument is er juist ter nagedachtenis aan deze verschrikkelijke gebeurtenis. Het heeft de band tussen Jan en de vereniging, denk ik, alleen maar verstevigd. Jan was VOC-er in hart en nieren, maar dat betekende niet dat hij daarom clubmatig eenkennig was. Verre van! Gek genoeg lag Jans sportieve hoogtepunt voor VOC noch op het vlak van voetbal, noch op het vlak van cricket. Jan was opgegroeid als biljarter en dat mocht iedereen weten. Het maakte hem in ieder geval impopulair op clubavonden en regenachtige weekenddagen, dagen waarop het biljart werkelijk het enige alternatief was. Want spelen tegen Jan, libre met zo’n 100 caramboles achter elkaarin een klein hoekje van het biljart, was slaapverwekkend voor de arme doorgezeten tegenstander. Tot het moment dat AFC en VOC een keer een biljartwedstrijd in Amsterdam aangingen. Jan maakte er zo iets van 200 in één beurt en zorgde dat de andere amateurs van VOC boven zichzelf uitstegen. Zo wonnen wij een wedstrijd die op de voetbalmat ongetwijfeld verloren was gegaan en Jan was voor even de sportieve held. Als cricketumpire was Jan het meest bekend. Ik weet dat hij vele jaren achter4

een Nederlands beste umpire was, wat mij aangaat zelfs “by a long way”. Je moest hem dat natuurlijk nooit laten blijken, omdat in Jans balans dan het contragewicht weg viel met alle gevolgen van dien. Wel had hij een lichte tendens om tegen het eind van een spannende wedstrijd de beslissingen zo te nemen dat het extra spannend werd. Onopgemerkt mocht hij namelijk nooit blijven. Een meer geliefde manager op een crickettour bestond er wel haast niet. Want Jan stond altijd voor kwaliteit en passie en wie daar niet in mee wilde gaan kon het horen ook. Wat niet veel mensen zullen weten is dat hij zo’n 28 jaar geleden Fred Beekman en mij bij elkaar bracht om te trachten de decennialange ijzige kou tussen HCC en VOC weg te nemen en zodoende de eerste serieuze Klaas Vervelde-tour mogelijk te maken. Velen hebben vandaag de dag nog profijt van deze toenadering als ik zie waar het allemaal toe heeft geleid. Bovendien vond Jan moeilijke jongens helemaal niet moeilijk en ging er binnen het umpiregilde prat op dat hij nooit problemen had met lieden die andere umpires slapeloze nachten bezorgden tijdens de week of klamme handjes op de ochtend voor de wedstrijd. Ik ben bang dat ook ik tot deze categorie behoorde. Inderdaad hadden wij nooit problemen, nou ja, één keertje dan. Dat was dus de uitzondering

die de regel bevestigde. Ik zal een dezer dagen de fles whisky, die al opzij was gezet voor Jan voor de 18e juni, openen om een toast uit te brengen op iemand die zijn leven leefde met bezieling en met vuur. Ik zal een toast uitbrengen op iemand die nooit zijn mening onder stoelen of banken stak. Ik ga een toast uitbrengen op iemand die altijd de humor bij mij losweekte en misschien wel omdat hij zich altijd kwetsbaar opstelde. Ik ga toasten op iemand die zeg maar 85 jaar leven

in 70 jaar heeft geleefd met een weergaloze intensiteit en ik ga toasten op de toekomst van Tecla en de rest van de familie om ook samen met al die vrienden van Jan de weg voorwaarts weer te vinden. En wellicht moet Jans whiskyfles er op één avond dan definitief aan geloven en ook dat vind Jan niet erg. Ik weet ’t zeker!

Rob van Weelde 5

HAMERSTUK (2) Ik kan het toch niet laten even te reageren op de laatste “pennenvruchten” van Cees. Niet dat ik boos op hem ben of verdrietig, maar omdat hij in zijn stukje appels en peren op één hoop gooit. Ik ben het met hem eens dat het beide fruit is. Maar als ik zeg dat ik met de gebakken appelen zit begrijpt niemand me. Iedere fruitsoort heeft bij nadere beschouwing zo zijn eigen betekenis. Dat is met de VOC onderscheidingen ook het geval. De bekers die uitgereikt worden tijdens de Algemene Ledenvergadering hebben ieder hun eigen historie. Met het toekennen van deze wisseltrofeeën wordt jaarlijks een naam van een verdienstelijk VOC-lid uit het verleden (op Piet van Schooneveld na) gekoppeld aan de naam van een lid dat heden ten dage iets bijzonders of iets opmerkelijks heeft gepresteerd en daarom in het zonnetje wordt gezet. Wellicht is het een goed idee om in de komende VOCabulaires eens wat meer uit de doeken te doen over de ontstaansgeschiedenis van deze bekers. Dat sluit dan mooi aan bij de canon discussie over wat een ontwikkelde Nederlander zou moeten weten over de historische ontwikkeling van zijn eigen land. De Nederlandse kranten staan er momenteel vol van. Het jaarlijks ritueel van de uitreiking van deze bekers dient naar mijn mening te blijven bestaan. Het

aardige van sport is dat er altijd een winnaar is. Het ene jaar is die in absolute termen wellicht wat beter dan in enig ander jaar. En dat levert dan weer gespreksstof op aan de bar, denk maar aan de eindeloze discussie of het Nederlands elftal van 1974 nu al dan niet beter is dan dat van ……..vul maar in. Er bestaat, zoals ik het interpreteer, geen verschil van inzicht over de instituten erelid en lid van verdienste. Dat is en blijft een klasse apart waarbij er ook nog eens instemming wordt gevraagd aan de Algemene Ledenvergadering. Een stevige dijkbewaking is en blijft op zijn plaats. Over het toekennen van zilveren en gouden spelden blijft het de vraag of het

opstellen van zorgvuldige en objectieve criteria tot meer bevredigende resultaten leidt. Soms bekruipt me ook wel eens het gevoel dat we het lastig vinden om deze spelden uit te reiken dan wel te ontvangen. In onze westerse maatschappij is voor één god gekozen en veelgoderij is afgezworen als iets heidens. Daar komt nog eens bij dat we in ons calvinistisch Nederland al snel roepen: doe maar gewoon (je plicht) dan doe je al gek genoeg. Vooralsnog beschouw ik de VOC spelden als complimenten en een bijzondere blijk van waardering van de zijde van het VOC bestuur voor diegenen die zich op een positieve wijze hebben onderscheiden als speler, leider, commissielid of wat dies meer zij. En in het uitdelen van complimenten blinken we niet altijd uit en wordt helaas ook wel eens wat over het hoofd gezien. Ik schrijf dit niet zo zeer uit verdediging, maar als

nuchtere constatering. Wie weet helpt deze uitleg op dit punt een mogelijke frustratie te voorkomen. Belangrijker is dat iedereen bereid blijft de handen uit de mouwen steken als er een beroep op hem of haar gedaan wordt door de club. Want dat behoort natuurlijk vanzelfsprekend te zijn en onlosmakelijk verbonden aan het lidmaatschap van VOC. Hierbij zal zeker niet gelden dat velen zich geroepen voelen doch dat slechts weinigen worden uitverkoren. En om Youp van ‘t Hek te parafraseren: “het leven op VOC is wel leuk”. PS: Op verzoek van velen kan ik ter geruststelling mededelen dat er naarstige inspanningen worden verricht om binnenkort een bord aan de gevel te plaatsen met daarop “House of Lord”. Luuk Bannink

Lijnbaan 59 3012 EL Rotterdam Tel.010 - 413 11 22

Marconistraat 7 A 3029 AE Rotterdam Telefoon 010 - 476 11 66

Lederwaren - Reisartikelen 6

7

P E N N E V R U C H T E N

TESTOSTERON EN LANGE VINGERS Een van mijn meest favoriete gespreksthema’s tijdens een familie- of vriendenbijeenkomst is de autorijkunst van dames. Ik gebruik met opzet de term “autorijkunst”, omdat ik het vaak een hele kunst vind hoe sommige leden van het zwakke geslacht met hun gemotoriseerd vervoermiddel omspringen. Ik geef toe, het heeft iets satanisch en is het gevolg van een genetisch bepaald karaktertrekje; ook mijn vader en grootvader genoten intens van stenen gooien in rimpelloze vijvers.

Vrouwen achter het stuur is een uiterst gevoelig onderwerp, ik ben het me bewust, maar draagt een geweldig stimulerend ingrediënt in zich om een induttende avond weer nieuw leven in te blazen. Ik nodig u uit om de proef op de som te nemen. Succes verzekerd. Op het moment dat je in gezelschap quasi nonchalant, maar duidelijk hoorbaar je twijfels over de rijvaardigheid van het vrouwelijk deel van de bevolking uitspreekt valt er aanvankelijk een pijnlijke stilte, onmiddellijk gevolgd door een kakofonie van hevig verontwaardigde en soms licht hysterische damesgeluiden. Het aanwezige vrouwvolk is geneigd, niet één uitgezonderd, om je ter plekke van het leven te beroven, of dan toch minstens op krachtdadige wijze de mond te snoeren. Het is mij in al die jaren nog nooit overkomen dat een van deze vrouwelijke weggebruikers mij in het gelijk stelde, of op zijn minst enig begrip wist op te brengen voor deze, mijns inziens goed verdedigbare stelling. Er was er niet één die deemoedig het hoofd boog en dit specifieke gebrek aan vaardigheid ruiterlijk erkende. Dat ontbreken van bijval is op zichzelf al opmerkelijk, omdat vrouwen wel degelijk over een analytische geest beschikken. Het is des te merkwaardiger nu het wetenschappelijk bewijs eindelijk daar is: vrouwen kunnen niet autorijden! Althans, ze rijden aanmerkelijk slechter dan mannen. Een spijkerharde, maar verhelderende constatering. Duitse wetenschappers van de universiteit van Giessen hebben dit na

8

zorgvuldig onderzoek vastgesteld. Ze hebben uitgevogeld dat dit wordt veroorzaakt door een tekort aan, of zelfs het ontbreken van het hormoon testosteron. Het gevolg van deze ontbering is een schromelijk gebrek aan ruimtelijk inzicht bij de chauffeuses. Dat heeft dan weer tot gevolg dat onze lieve dames bijvoorbeeld geen snelheid kunnen inschatten en afstand kunnen bepalen. Heeft u wel eens een vrouw zien invoegen op de snelweg, of nog erger, een parkeersteek zien maken? Dat laatste doen ze slechts foutloos als alle andere auto’s uit de straat verwijderd zijn. En dan nog staan ze in veel gevallen meer dan een halve meter van de stoeprand. Die hooggeleerde mannen uit Giessen hebben tevens ontdekt dat dit aan fysieke kenmerken af te lezen valt. Zo blijkt bij vrouwen de wijsvinger van dezelfde lengte te zijn als de ringvinger, terwijl bij mannen de ringvinger duidelijk langer is. Allemaal het gevolg van wel of geen testosteron. Een op zijn zachtst gezegd opmerkelijke ontdekking die het begrip “lange vingers hebben” nu in een geheel ander daglicht plaatst. Mijn belangstelling voor vrouwelijke lichaamsdelen heeft plotsklaps een volkomen nieuwe dimensie gekregen. Mijn eerste verkennende blikken gaan nu meteen richting handen en dat is wel eens anders geweest. “Goh, wat heb jij mooie handen. Heb je een rijbewijs?” Nu is me ook meteen duidelijk waarom mijn eigen vrouw een aantal weken terug een reeds lange tijd voor onze deur geparkeerde container over het hoofd zag en haar auto een volledig ander front bezorgde. Met mijn nieuwe wetenschap ben ik bereid dit nu door de vingers te zien. Eenmalig, dat wel. Voor alle zekerheid heb ik haar autosleutels voorlopig maar een veilig plaatsje gegeven. Mijn advies aan de mannelijke lezers van deze column is, om hetzelfde te doen. Wordt het meteen een stuk veiliger op de weg. Wetenschappelijk bewezen, of twijfelt u daar nog aan? Cees

9

P E N N E V R U C H T E N

TIEN VRAGEN AAN ………........... HENK WEIJERS EN RENÉ KUIL De redactie heeft gemeend in deze rubriek ditmaal twee man tegelijk op de korrel te nemen. De reden van dit enigszins afwijkend gedragspatroon mag dan niet voor iedereen meteen duidelijk zijn, maar we hebben hier te maken met twee even exclusieve als unieke figuren binnen onze vereniging. Niet zozeer op sportief terrein, ofschoon beide mannen toch ook op dat gebied een niet te verwaarlozen staat van dienst achter de rug hebben, de een misschien iets uitgebreider dan de ander, maar meer nog in de sociaal financiële, dan wel in de financieel sociale sfeer. Henk Weijers en René Kuil hebben, naast hun hypergevoeligheid voor alles wat gezellig is, opvallend veel dingen gemeen. Ze beschikken beiden over een lieftallige echtgenote die de naam Tineke draagt en zijn beiden vader van een zoon en een dochter. Beiden hebben hun domicilie gevonden aan de Molenlaan en samen maken zij het elftal van aanvoerder Tjeerd de Boorder (15e) weerbaarder (zeggen ze zelf). Eendrachtig hebben zij VOC in hun hart gesloten, ondanks het feit dat beiden nog niet zo heel erg lang lid zijn van onze club. Daarnaast hebben zij allebei van hun hobby (auto’s) hun beroep gemaakt. Deze opvallende congruentie is mogelijk de belangrijkste reden dat zij een tweetal jaren geleden hebben besloten, om onze club ook als sponsor een helpende hand toe te steken. Het idee van de een werd direct overgenomen door de ander, waarbij de rol van de zich immer vastbijtende intermediair Jan Willem Hitzerd niet gebagatelliseerd dient te worden. Wat uiteindelijk de werkelijke reden van deze uiterstbelangrijke stap is geweest hopen we te vinden in de antwoorden op de volgende 10 vragen:

1: Wie is Henk Weijers en wie is René Kuil? Kool, ook niet geheel onbekend binnen de Henk: “ Ik ben geboren in Rotterdam club, en ben vader van David (19) die het 7e Zuid, intussen alweer zo’n 47 jaar geleden. elftal van VOC onveilig maakt, en dochter Ik kom uit een zogenaamd Maartje (17), die nog hard aan “autogeslacht”, waardoor het het studeren is. Mijn belang“Het is onze een beetje voor de hand lag rijkste hobby naast auto’s is stille wens dat ik uiteindelijk ook in deze voetbal, maar van deze ontbranche terecht zou gekomen. om sponsor te boezeming zal niemand van Ik ben dus handelaar in autozijn kruk tuimelen, denk ik”. zijn van een mobielen, anders gezegd: ik René: “Eveneens een gebo2e klasser” leid een bedrijf dat zich bezig ren Rotterdammer (kraaminhoudt met de verkoop van richting Henergouwerlaan), auto’s. Wij zijn als “Weijers Autobedrijf bv” een jaartje eerder dan Henk (1956) Ik heb in deze regio hoofddealer voor de merken inderdaad ook een Tineke als echtgenote, Lancia, Fiat en Alfa Romeo, met vestigingen die zich intussen ook een weg heeft gebaand in Dordrecht, Ridderkerk en Rotterdam. tussen de VOC-incrowd. Mijn dochter Daarnaast ben ik getrouwd met Tineke Lisette (19) staat regelmatig onze biertjes te 10

auto’s. Verder ontferm ik mij over Beppy de hond; op zich niets bijzonders, ware het niet dat ze het zusje is van “Chief”, de hond van ons aller Bart Gaell”.

René Kuil

tappen achter de bar en zoon Matthijs (14) doet zijn stinkende best om over een paar jaar eerste elftalspeler van onze club te worden. Hij speelt op dit moment in C1. Verder ben ik de oprichter en mede-eigenaar van “Profilease bv”, een landelijk opererend autoleasebedrijf dat aan het eind van de vorige eeuw is ontstaan, wat klinkt dat indrukwekkend hé, maar het is toch echt zo. Een bedrijf dat zich intensief bezig houdt met dat wat de naam al zegt: het leasen van

2: Hoe zijn jullie met V.O.C. in aanraking gekomen? René: “Dat was in 1994, toen wij een nieuw huis betrokken aan de Bernard de la Faillebocht, gelegen in een spiksplinternieuw “hofje” in Schiebroek, waar zich ook diverse andere VOC-ers hadden gevestigd. Ik noem als willekeurig voorbeeld de namen van Rob de Widt en Jim Boddé. Er ontstond toen een plan om een eigen team binnen VOC te creëren, aangevuld met o.a. Glenn Snoep en Pieter Rodenburg. Dat team viel al snel uiteen, waarna we werden geadopteerd door het elftal van de huidige captain Tjeerd de Boorder.” Henk: “De naam Piet van Schooneveld moet in dit kader beslist genoemd worden. Mijn vrouw Tineke was voor onze, toen zesjarige zoon David op zoek naar een club in

V.O.C. 15 met René Kuil (staand 4e van links) en Henk Weijers (staand 4e van rechts)

11

Onze vergaderarrangementen

de directe woonomgeving en belandde tijdens deze zoektocht aan de Overschiese Kleiweg. De confrontatie met Piet van Schooneveld maakte op Tineke zo’n verpletterende indruk, dat er geen moment getwijfeld werd: VOC is zonder enige twijfel de juiste club voor David. Zelf ben ik pas later in beeld gekomen na een zogenaamde “vaderwedstrijd” in 1992, waar ik speciaal voetbalschoenen voor moest lenen. Na afloop van deze wedstrijd werd mij door Luuk Bannink gevraagd om ook lid te wor-

dé basis voor uw zakelijke bijeenkomst

Henk Weijers

Vliegveldweg 59-61 3043 NT Rotterdam (010) 462 55 66 (010) 462 22 66 [email protected] www.airporthotel.nl

In het Best Western Rotterdam Airport Hotel wordt de juiste sfeer voor u gecreëerd. Dankzij de verschillende vergaderarrangementen maken wij het u makkelijk en weet u voor uw bijeenkomst wat de kosten precies zijn. U gaat geheel onbezorgd de vergadering in!

den van VOC als versterking van zijn team. Je zult kunnen begrijpen dat ik aan deze, door veel bier geïnspireerde verleiding, geen weerstand kon bieden”. R•E•C 7401

Vergaderen, even weer de koppen bijelkaar, de zaken op elkaar afstemmen. Een goede sfeer tijdens de vergadering draagt bij aan het succes.

3: Hadden jullie al een sportief leven voordat jullie in aanraking kwamen met V.O.C.? Henk: “Ik heb van mijn achtste tot mijn twaalfde jaar gevoetbald bij Zwart Wit ’28, in die tijd ook wel “het Feyenoord van de zaterdag” genoemd; de vereniging die later zo roemloos ten onder is gegaan. Vlak daarop zijn we naar Ridderkerk verhuisd en ben ik niet meer actief bij het voetbal betrokken geweest. Mijn eerste echte seniorervaring heb ik opgedaan bij V.O.C. als basisspeler van het 14e, later het 15e. Je wordt een

dagje ouder, nietwaar? Daarnaast leen ik mezelf op zaterdag af en toe uit aan het veteranenteam. Zo mocht ik vorig seizoen het genoegen smaken om de historische overwinning op A.F.C. mee te maken, in Amsterdam nog wel! Een unieke ervaring”. René: “Ik werd op zevenjarige leeftijd lid van G.L.Z. en dat heb ik volgehouden tot 1990. Ik heb in totaal zo’n 10 jaar in het hoogste elftal gespeeld met af en toe wat onderbrekingen. Mijn debuut in het eerste maakte ik overigens al op 15-jarige leeftijd. Ik herinner me nog goed een wedstrijd tegen V.O.C. in het seizoen 1988/89. V.O.C. was op dat moment de ongeslagen lijstaanvoerder en verreweg het beste team van de afdeling, maar had het die middag vreselijk moeilijk tegen ons. Tot een paar minuten voor tijd gingen wij nog aan de leiding met 1-0, toen een van onze verdedigers V.O.C. te hulp schoot. Ik weet zijn naam nog: Robbie Bek. Hij knalde de bal even ongelukkig als onhoudbaar achter zijn eigen keeper. Ik weet niet of dat voor V.O.C. bij de return de aanleiding is geweest om ons na afloop te vergasten op een heerlijke nasischotel met het nodige gerstenat, maar het gebeurde wel. V.O.C. was toen al ruimschoots kampioen met een straatlengte voorsprong. Na mijn GLZ-periode heb ik nog een poosje met vrienden in een lager team van Sparta gespeeld”. 4: Sponsor zijn van V.O.C. Wat betekent dat nou precies? Er wordt al gauw gezegd dat het financieel ondersteunen van een amateurclub meer op liefdadigheid gebaseerd is. Is die redenering juist? René: “Ja, daar zit wel wat in. Je doet zoiets in eerste instantie meer vanuit de emotionele betrokkenheid dan dat de ratio erbij aan te pas komt, maar we sluiten het 13

zakelijk voordeel natuurlijk niet uit. Deze vereniging is in dit specifieke geval voor ons interessanter dan welke andere voetbalclub dan ook, omdat er bij V.O.C. nogal wat “decisionmakers” zitten. Het heeft overigens al tot een aantal leuke contacten geleid. Daarnaast sponsoren wij ook het “Profilease Open”, een tennistoernooi dat gehouden wordt op de banen van de Hoge Limiet, waar ook een groot aantal VOCers aan deel neemt”. Henk: “Ik sluit me volledig aan bij wat de vorige spreker te melden had. Wel wil ik eraan toevoegen dat de belangrijkste motivering om sponsor van VOC te worden gelegen is in het feit dat René en ik een steentje wilden bijdragen aan de vernieuwing en verdere groei van de club. Wij namen die beslissing al op “oud V.O.C.”. Kijken we nu naar “nieuw V.O.C.”dan is ons duidelijk dat

elke eurocent goed besteed is. Dat wil ik toch graag nog wel even kwijt. Verder heb ik naast V.O.C. ooit een G-team van de voetbalvereniging Rijsoord gesteund. Dat bestond uit het verstrekken van een compleet tenue met de naam “Weijers bv” pontificaal op de borst. Het commercieel effect, voor zover daar sprake van kon zijn, werd volledig tenietgedaan doordat de spelers hun voetbalbroek tot aan hun oksel optrokken, waardoor de tekst niet meer te lezen was. Je zult het geloven of niet, maar het heeft uiteindelijk toch nog een paar klanten opgeleverd. Zo zie je maar”! René ter aanvulling: “We zijn verder bijzonder tevreden over het werk van de sponsorcommissie met Rob Vos als animator. We hopen trouwens dat het ooit gestarte initiatief om een “business to businessgids” te ontwikkelen alsnog een vervolg krijgt”.

5: Hoe groot is jullie invloed op het beleid van de club, of hoe groot zou dat volgens jullie moeten zijn? Beiden (zeer gedecideerd): “Daar kunnen we heel kort over zijn. Er is geen enkele invloed en dat willen we ook beslist zo houden”!! 6: Jullie zitten beiden in de autobranche. Is er naast deze coöperatie ook nog verder sprake van enige samenwerking? Beiden: “Jazeker, we kennen elkaar al meer dan 15 jaar uit de branche. In maart gaan we van start met een gloednieuw schadebedrijf, genaamd “Toprepair Autoschade bv” dat gevestigd gaat worden in Ridderkerk. Een onderneming waar we beiden een belang in hebben. Daarnaast spelen we elkaar natuurlijk regelmatig het balletje toe, dus niet alleen in letterlijke zin op het voet-

balveld”. 7: Welke, mogelijk “gevaarlijke” kanten zitten er aan clubsponsoring, zowel voor de club als voor de sponsor? René: “Er bestaat een theoretisch gevaar dat bij ongeregeldheden, bijvoorbeeld vechtpartijen die de pers halen, je firmanaam in diskrediet wordt gebracht. Bij V.O.C. achten we die kans daarop niet zo groot, ofschoon ook weer niet helemaal ondenkbaar. Een bijeffect van sponsor zijn van een sportclub is ook, dat er vaak nog eens een extra financieel beroep op je wordt gedaan bij speciale gelegenheden. Ik begrijp dat best, omdat dat zo makkelijk in de lijn ligt. Nieuwe bronnen aanboren is een stuk moeilijker”. Henk: “Mijn vader zei altijd: met je vrienden moet je wandelen, niet handelen.

Parklaan 22 3016 BB Rotterdam 010 - 440 67 00

Een Banque is meer dan een bank ! Te vaak wordt uw vermogen aan standaard-bankproducten toevertrouwd terwijl u persoonlijke wensen en doelstellingen heeft. Ook ondernemers hebben specifieke wensen voor hun bedrijf. Banque Artesia Nederland wil uw bank naast de grootbanken zijn en biedt u haar expertise aan die gebaseerd is op jarenlange ervaring en combineert die met een moderne visie en aanpak. Door uw specifieke wensen en omstandigheden als uitgangspunt te hanteren, levert zij steeds maatwerk. Om deze individuele aanpak te kunnen garanderen, beperkt Banque Artesia Nederland zich tot drie kernactiviteiten: Corporate Banking, Institutional Banking en Private Banking.

U zult het merken: er is wel degelijk verschil tussen een bank en een banque! 14

15

Ik bedoel te zeggen dat er ook nadelige kanten kunnen zitten aan zaken doen met bekenden. Onbewust wordt er dan van je verwacht dat de kortingen skyhigh zijn en de service onbegrensd. Zelfs wij kunnen dat meestal niet waarmaken. Voor de club zie ik niet direct negatieve kanten”.

lijke ambities parallel lopen om een 4e klasser te sponsoren. Onze doelstellingen liggen beduidend hoger. Wij hebber er dan ook geen enkele moeite mee als V.O.C. de 3e klas zou bereiken. Een stille wens van ons is: V.O.C. tijdens ons sponsorschap naar de 2e klas. Dat is toch zo gek niet”?

8: Jullie beide echtgenotes maken zich eveneens nuttig voor de club. Is dit een onderdeel van de sponsorafspraak? René (lachend): “Nee, dat heeft niets met onze overeenkomst te maken. Tineke was al ver voor het contract werd getekend actief binnen de vereniging. Dat heeft voornamelijk met onze kinderen te maken”. Henk: “Mijn Tineke doet met Trix van den Oever al een aantal jaren de Grote Clubactie. Daarnaast maakt ze deel uit van de “groencommissie” onder leiding van Dennis van den Broek. Een groepje mensen dat zich bezig zou gaan houden met de aanplant op ons nieuwe complex. Ik heb begrepen dat het meer een “commissie in ruste” is, want ik hoor of zie er niets meer van”.

10: Worden we weer 3e klasser, en wanneer? Henk: “Voor de winterstop leek het geen probleem te gaan worden. Daarna kwam er wat zand in de machinerie. René en ik gaan ervan uit dat de promotie naar de 3e klasse minimaal een wedstrijd voor het einde van deze competitie een feit is. Contractueel is vastgelegd dat wij in de allerlaatste wedstrijd dan beiden een basisplaats krijgen in het 1e team (ha, ha)”.

9: Hoelang gaan jullie hier nog mee door? Beiden: “In ieder geval nog een jaar met een optie voor nog 2 jaar. (Gekscherend) Eigenlijk vinden we het niet met onze zake-

Tot slot wordt nog de vraag gesteld of ze zichzelf als een autofreak beschouwen. Henk: “Van je hobby je werk maken is toch geweldig”. René: “Ik rijd zelf in een “old timer”. Daarmee is mijn betrokkenheid bij auto’s wel voldoende duidelijk gemaakt, denk ik”.

Cees Bruijs en Arnold Klein

V.O.C. EN SPONSORS STEUNEN C.F. 16

17

EEN SELECTIE UIT DE SELECTIE (2) Door Eric Teunisse De periode rondom de winterstop is traditioneel de komkommertijd van het seizoen en dat is dit jaar zeker niet anders. Iedere week weer onzekerheid of er gespeeld kan worden, trainen onder moeilijke omstandigheden, spelers die op wintersport zijn en steeds maar weer bellen om schaduwprogramma’s te regelen. Het is bijzonder moeilijk om het geweldige ritme van voor de winterstop (10 overwinningen op rij) te behouden. Tot nu toe hebben we pas twee wedstrijden kunnen spelen (Ommoord en AVS) en die leverden “slechts” 3 punten op. Desalniettemin betekenen deze resultaten dat we van de 14 competitiewedstrijden er

18

11 in winst hebben omgezet, éénmaal gelijk speelden en twee keer als verliezer het veld afgingen. Een serie waarmee je in iedere afdeling afgetekend koploper zou zijn, echter niet in de onze. Flakkee blijkt dé concurrent voor de titel te zijn. Zij rijgen ook met grote regelmaat de ene overwinning aan de andere en gaan ons helaas nog met één punt voor. Een directe confrontatie met de koploper is er helaas tot op heden nog niet geweest; al drie keer werd de kraker afgekeurd. Het lijkt er op dat de beide ontmoetingen cruciaal gaan worden voor de eindstand. Dat de rivaliteit leeft in beide kampen, blijkt wel aan de aankondigingen op de website van Flakkee (getipt door JJ). Bezoekers met de juiste clubkleuren en in bezit van ratels etc, krijgen van het bestuur een presentje om zo hun ploeg tot grote daden aan te zetten. Maar ook in ons eigen kamp is de spanning voelbaar, getuige het grote aantal, als toeschouwer vermomde, scouts dat de wedstrijd SCO – Flakkee bijwoonde. ’s Avonds al vielen de eerste analyses in mijn mailbox met daarbij tips en aanbeve-

Moment uit de ontmoeting VOC-SCO ’63 (2-1)

lingen voor onze tactiek. Steeds werd er weer bijzonder scherp getraind voorafgaand aan de “moeder aller wedstrijden”, maar telkens gooiden de weergoden roet in het eten. We moeten echter niet vergeten dat er nog acht belangrijke potjes gespeeld moeten worden en dat we niets aan een maximale score tegen Flakkee hebben als de overige zes worden verprutst. De afgelopen weken werden we ook (voor het eerst) geconfronteerd met een smalle selectie. Dat had niet alleen met wintersportende selectiespelers te maken, maar ook een aantal zware blessures maakte de spoeling dun. In de vorige VOCabulaire sprak ik nog de hoop uit dat Oliver na een operatie weer zou kunnen aansluiten, inmiddels is duidelijk dat dat er waarschijnlijk niet meer inzit. Daarnaast brak Doeke een enkel en blijkt zijn revalidatie zeer moeizaam te verlopen, waardoor we hem zeker een half jaar kwijt zijn. Jochem loopt al meer dan een jaar met liesproblemen rond en is dit seizoen

nog nooit fit geweest. Onderzoek in het ziekenhuis heeft inmiddels de oorzaak van zijn blessureleed aan het licht gebracht en hopelijk kan hij dit seizoen nog van waarde zijn. Een andere afvaller is Bas van Wieringen die voor zijn studie een aantal maanden naar Curaçao is. Hij doet daar onderzoek naar het belang van Amstelbier voor het eiland. Waarschijnlijk zal hij er zelf voor zorgen dat het aandeel Amstel een recordsprong zal gaan maken, maar hij denkt zelf met dit baanbrekende onderzoek een gooi naar de Nobelprijs te kunnen doen. Gelukkig konden we na de winterstop

19

Wouter v.d. Berg omspeelt een EDS verdediger

ook een aantal nieuwe gezichten begroeten op het trainingsveld. Bij Patrick Boom begon het na een paar jaar weer te kriebelen en hij voorkwam een tijdelijk keepersprobleem. Thomas van Essen stroomde weer in de selectie en iedere dinsdag trainen drie A junioren mee. Op deze manier kunnen zij alvast wennen aan het seniorenvoetbal waardoor de overstap volgend jaar makkelijker zal verlopen. Ik ben zeer tevreden over hun ontwikkeling. Tijdens de eerste trainingen schrokken zij van het hoge tempo, maar langzaam maar zeker zie je ze groeien en laten ze zien dat ze volgend seizoen volwaardige selectiespelers kunnen worden. Wellicht kunnen we in de komende maanden nog meer talenten laten ruiken aan het grote werk, waardoor de concurrentie verder zal toenemen. De talentvolle jeugd krijgt alle gelegenheid zich in de kijker te spelen en dat houdt de

Foppo op achterstand tijdens het “Pieperzwiepen”

20

selectiegroep scherp. Hoewel het met de competitie een beetje kwakkelen is, gebeurt er rondom de selectie natuurlijk een heleboel. Na het succesvolle bowlingtoernooi vond de spelersraad het tijd om een squashdag te organiseren. Op vier banen werd op leven en dood gespeeld en uiteindelijk mocht Bas Zuiderent zich de squashkoning van de selectie noemen. Hij lijkt zich dit jaar met name te concentreren op de speciale activiteiten want ook bij het bowlen en koemelken viel hij al in de prijzen. Een nieuwe traditie zal het kerstdiner worden. In een sfeervol versierd clubhuis genoten 60 mensen (spelers met aanhang, bestuur en sponsors) van een uitstekend

diner. Iedereen had zijn mooiste kerstkleding aangetrokken en een enkeling had zich zelfs bijzonder uitgesloofd door in smoking te komen. De sfeer werd helemaal top toen onze twee hoofdsponsors in een overmoedige bui riepen dat zij de drank voor hun rekening zouden nemen. Dergelijke beginnersfouten zullen ze niet snel weer maken, maar hun geste werd natuurlijk enorm gewaardeerd. Tijdens deze avond werd ook de tweede “Speler van de maand” gehuldigd. Niels viel, niet geheel onverwacht, deze eer te beurt. Hij haalde voor de winterstop een

VISA

EN

Robert de Widt typeert een beetje de onmacht tegen Ommoord (uit) (2-1)

heel hoog niveau, traint drie keer per week en beloofde dat zijn zus tijdens het trai-

L E G A L I S AT I E S

Postbus 35048 3005 DA Rotterdam Bezoekadres: Frobenstraat 19a 3045 RD Rotterdam

Tel. 010 404 90 47 Fax 010 414 71 06 E-mail: [email protected] www.visumdienst.nl

21

Autohuis Middeldorp B.V.

plezier terug aan het weekend en was onder de indruk van de geweldige sfeer en het plezier dat de groep met elkaar had. De foto’s op Vocanello spreken wat dat betreft boekdelen. Dankzij JJ hebben we ook beeldverslagen van trainingskampen van onze concurrenten mogen zien en daar waren we niet bepaald jaloers op. Waar we wel jaloers op zijn is het avontuur dat Bas Kraan rondom zijn trouwen heeft meegemaakt. Met hulp van enkele zeer intellectuele assistenten uit de selectie heeft hij geprobeerd zijn voorgenomen huwelijk meer glans (en duiten) te geven door Linda de Mol in te schakelen. Natuurlijk mag ik nog niet verklappen hoe het ons kijkcijferkanon is vergaan, maar getrouwd is hij in ieder geval wel.

Berkelseweg 17, 2661 AK Bergschenhoek. Telefoon 010-5217755.

ningskamp zou komen koken. Direct nadat hij het prachtige kanariegele trainingsjack in ontvangst had genomen, gaf hij aan dat hij voor een maand naar Timboektoe op vakantie zou gaan en zijn zus hebben we tijdens het trainingskamp nooit gezien. Aan het trainingskamp zal waarschijnlijk “het relaas van Haas” gewijd zijn, al lijkt Herman niet direct de meest aangewezen persoon om een waarheidsgetrouw verslag te schrijven. Een groot deel van het trainingsweekend heeft hij van horen zeggen en waarschijnlijk moet zijn relaas met een stevige korrel zout gelezen worden. Er schijnen op internet filmpjes te circuleren waar niet iedereen even gelukkig mee is (wie is de mol?), maar gelukkig moet je een hoogopgeleide ICT’er zijn om die te vinden. Ik denk nog altijd met veel 22

Uw bedrijf op internet? Dat kan nu snel en professioneel vanaf ƒ 995,- eenmalig1 en ƒ 50,- per mnd2 w.w.w. uw-bedrijf.nl 1

Inclusief webdesign ofwel ontwerp en realisatie, domeinregistratie keuze uit nl./com/net/urg/nu, e-mail adressen, melding bij de search-engines.

2

Inclusief domeincontributie en webhosting ofwel toegang tot het internet, onbeperkt dataverkeer. (alle prijzen onder voorbehoud van wijzigingen)

3

te allen tijde (shop) uitbreidingen mogelijk.

Wilt u meer informatie?

INTERBRUG B.V. the internet professionals Tel. 010-20.20.555 fax 010-20.20.777 e-mail: [email protected]

KWARTAALCRYPTO NR. 25 APRIL 2005 Horizontaal: 1. Het sukkelen is hoorbaar in de Kuip (5); 4. Speelruimte (7); 8. Is daar het veld van Concordia gelegen? (6); 9.Voelt aan als een nerveuze Chinees (8); 12. Vissenkleur? (9); 13. Zijn deze gasten mee, dan moeten zij verwijderd worden (5); 14. Meisje gaat onderuit in haar winkel (4); 16. Wordt ook wel ’s bij een boom gezongen (5); 17. Koker in een franse keuken? (4); 20. Formeel aanspreekbaar (5); 21. Bijzondere gebeurtenis, waarbij een klinker kort een paard in toom houdt (9); 23. Kies een velletje, dan maken zij een indruk (8); 24. Lekkere wijven met (ivoren) ballen (5); 25. Staat Noord en Zuid bekend (7); 26. Dat meisje is weer terug bij af (5) Verticaal: 2. Muzikaal speelt het zich af boven een tijdperk (5); 3. In België zijn de verbindingen op zijn plaats, maar niet af (6); 5. Mannelijk landbouwwerktuig (10); 6. Vrucht van een oude vis (6); 7. Die vent is duidelijk verward (7); 8. Feestelijke eierenleverancier zonder moed (9); 10. Begin met graven! Of zet er

OPLOSSING K.C. Nº 24

theewater op (9); 11. In het Westland omgekomen? Wanstaltig! (10); 15. Uitblinkende grondsoort (7); 18. Houdt aan de bar geen bal vast (6); 19. Ons Eibernest zonder dames op stap? (6); 22. Dat voormalige lommerrijke plekje voegt iets toe (5)

Crypto nr. 24 leverde ditmaal een gering aantal foutloze inzendingen op.Velen struikelden over een detail, maar het was die dekselse Tom Taselaar die na een secure loting wederom met de drank aan de haal gaat. Proficiat, Tom, de Medoc is naar je onderweg. Oplossingen van Crypto 25 kunnen zoals gebruikelijk weer opgestuurd worden, ditmaal voor 7 mei 2005 naar: Cees Bruijs Lijsterlaan 90, 3055 CJ Rotterdam, of per e-mail naar: [email protected] Onder de goede inzendingen wordt wederom een fraaie Medoc verloot. Succes! 23

LES MESDEMOISELLES DE VOC

goed kunt volgen. Op onze oude complex stond ik vaak met een hele grote paraplu op en met een dekbed om de wedstrijd te bekijken. Het is alleen jammer dat veel oude foto’s, die in het vorige clubhuis hingen, verbrand zijn. Die vond ik heel mooi”.

VOC is een mannenclub, natuurlijk, maar geen mannelijk bolwerk dat zonder de inspanningen van vrouwen overeind blijft. Daarom stelt VOCabulaire ieder nummer een gezichtsbepalende (jonge)dame nader aan het manvolk voor. Wat vinden vrouwen van VOC? Naam : Emilie Lakmaaker Leeftijd : 39 jaar Beroep : beeldend kunstenares Sport : fitness Positie bij V.O.C.: trouwe supporter van V.O.C. 13

Spontaan, innemend en goedlachs, de eerste indruk die Emilie Lakmaaker op ons maakt als wij haar op een vroege zondagmorgen ontmoeten in het clubhuis van V.O.C. Vergezeld door haar partner Chris Wessel, speler van V.O.C. 13, vertelt ze vol enthousiasme over haar levensloop en haar liefde voor V.O.C., in het bijzonder voor het 13e. “Van oorsprong ben ik Amersfoortse. Na de middelbare school heb ik de Academie voor beeldende kunsten gedaan - met als hoofdrichting schilderen - en dat is niet zo verwonderlijk, aangezien ik uit een familie kom met veel kunstenaars. Een zelfs in Rotterdam bekende kunstenaar, Ger Lakmaaker, is bijvoorbeeld een oom 24

van me. Na mijn opleiding heb ik me echter niet in de beeldende kunst gestort maar ben ik voornamelijk zakelijk werkzaam geweest als management-assistente bij bouwbedrijven, een bank en een advocatenkantoor en geruime tijd bij KPMG (Meijburg), nu algemeen hoofdsponsor van V.O.C. De laatste tijd heb ik me weer geheel vrijgemaakt om te kunnen schilderen. En dat gaat goed. Ik verkoop regelmatig schilderijen in mijn omgeving en aan mensen die via mond op mondreclame bij me terechtkomen.” Uiteraard zijn we benieuwd hoe Emilie als volbloed Amersfoortse bij V.O.C is gekomen. “Het antwoord daarop is niet zo moeilijk. In 1994 ontmoette ik Chris, die bij V.O.C. voetbalde. Na verloop van enige tijd ben ik naar Rotterdam verhuisd en zijn Chris en ik gaan samenwonen. Het kwam goed uit dat ik voetbal altijd al heel leuk vond, wat wellicht te maken had met het feit dat mijn broer voetbalde bij Quick Amersfoort. Van het begin af aan, dus nu al zo’n 11 jaar, ben ik een fanatiek sup-

porter van V.O.C.-13, een leuk en heel gezellig team. Tot 2 jaar geleden heb ik vrijwel geen wedstrijd, ook niet uit, van het 13e gemist. En als ik een keer niet kom, moet ik me net als de spelers tijdig afmelden. Je kan rustig zeggen dat ik een echt V.O.C.-hart heb. Ik vind het niet alleen fijn om langs de lijn te staan, maar ook om na te praten en een glaasje te drinken in het clubgebouw. De hele sfeer is goed. Je ontmoet allerlei nieuwe mensen met vaak mooie of interessante verhalen”

Als wij ons na afloop van het gesprek naar de bar spoeden voor ons eerste middagbiertje en Emilie vragen wat zij wil drinken, antwoordt zij vastberaden “geen witte wijn, want daar heb ik de vorige keer behoorlijke hoofdpijn van gekregen”. Op onze vraag of dat aan de kwaliteit of aan de kwantiteit lag, komt geen afdoend antwoord. Gelukkig staat ze een luttel moment later met een glaasje witte wijn in haar hand. Arnold Klein/Cees Bruijs DE HANDIGE HUISARTS

Aldus een fervent voetballiefhebster, die van mening is dat het de laatste 3 jaar aanzienlijk minder agressief is geworden binnen en buiten het veld. Ook iemand die het voetbal op de t.v. volgt en in de tijd dat ze vlakbij Excelsior woonde af en toe vanaf de Honingerdijk gratis een westrijd volgde. Op onze vraag aan Emilie hoe zij ons nieuwe complex ervaart, reageert ze enthousiast. “Ik vind het nieuwe complex fantastisch; het heeft een geweldige uitstraling. Naar mijn idee blijven de tegenstanders ook langer hangen en is er meer bedrijvigheid in het clubhuis. Een groot voordeel is ook dat je bij slecht weer van binnenuit de wedstrijden

Dr. R. Mol, huisarts Achterdijk 31B 3161 EB Rhoon E-mail: [email protected]

25

HET RELAAS VAN HAAS (2) Het weekend na de nieuwjaarsborrel is sinds een aantal jaar een goed moment om als selectie een paar dagen Rotterdam te verlaten om zich op te laden voor de tweede seizoenshelft. Dit jaar was hotel ‘De Blauwe Kei’ te Mierlo uitgekozen als verblijfplaats voor ons trainingskamp.

Haas kopt, maar treft ditmaal geen doel tegen AVS (1-0)

Het weekend begon voor ons al op vrijdagmiddag, toen iedereen aanwezig was op V.O.C. om achter elkaar naar Brabant af te reizen. Bij aankomst werd de kamerindeling redelijk snel gemaakt, ondanks dat er enige opschudding ontstond toen Wouter van der Berg de kamer slechts met Marjolein wilde delen. Paul Wijling bleek vlak na Rotterdam de weg kwijt te zijn geraakt, zodat we ruim de tijd hadden om ons om te kleden voor het voetbaltoernooitje in de sporthal, die de trainer Eric Teunisse bij de wethouder van Mierlo had kunnen huren. Foppo was als aanvoerder en voorzitter van de spelersraad een paar weken van tevoren naar Mierlo gegaan om de activiteiten voor het weekend te regelen; het werden uiteindelijk vier van zijn favoriete spellen waarvan de aard zich dan ook moeilijk liet raden. Toch bleek Foppo’s 26

Groningse achtergrond niet een absoluut voordeel met het Paardenhoefwerpen en Muizenmeppen. De show met het Pieperzwiepen werd zelfs gestolen door Wouter van der Berg, die met zijn optreden liet zien niet overal goed in te zijn waar hij altijd zijn mond vol van heeft. Tim Roldaan, terwijl hij toch pas één biertje op had, gaf een totaal andere dimensie aan het Koeienmelken. Na het eten werd de sfeer verhoogd door een optreden van Frits en werd het

eerste potje mexxen gespeeld. Nadat de melk. Bas zal trouwens de tweede seirekening, waar Foppo een fikse korting op zoenshelft niet meespelen, aangezien hij had bedongen, betaald was, gingen we een onderzoeksstage voor Amstel op naar het hotel om in de foyer verder te Curaçao doet. Wellicht komt hij toch wat mexxen. eerder terug, omdat hij de nulhypothese Nadat schoolmeester Eric met de tan- van zijn onderzoek (dat er geen bier op het denborstel in de hand rond eiland is) reeds met zeker“De nachten zijn heid verworpen heeft. een uur of één iedereen zijn bed in probeerde te De volgende ochtend lang in het jagen, werd het onder leijogde de voltallige selectie ding van assistent-trainer fris en fruitig naar MierloBrabantse land” nello. De trainer had zonJacques erg gezellig. Hier bleek de stelling dat de der resultaat alle voetbaljonge generatie veel kan leren van de verenigingen te Mierlo verzocht een traioudere niet op te gaan. Terwijl menig ningsveld beschikbaar te stellen. Gelukkig ervaren rot laveloos aan tafel zat, dan wel bleek de plaatselijke kynologische verenieronder lag, vatten de jongeren de biertjes ging wel zo vriendelijk. Los van de uitmet gemak. Kink in de kabel kwam voor werpselen van hun totale ledenbestand en Bas van Wieringen pas toen het bier op de vele kuilen bleek het veld uitstekend was en er gemexd moest worden met bespeelbaar; Stijn heeft beide (!) enkels

VAN DER HOEK ijzerwaren - gereedschappen - machines voor bouw en industrie ➔ Meer dan 50.000 artikelen in voorraad (5.000 m2 magazijnen en showrooms). ➔ 24-uur bezorgdienst (ook in Rotterdam) ➔ Deskundig advies ➔ Uitgebreide verhuur afdeling. ➔ 24-uurs (scherpe) offertedienst ➔ Dealer van alle A-merken ➔ Ook voor reparaties en NEN-keuringen.

Ve s t i g i n g e n : Aangesloten bij

Hoofdkantoor: Rijnstraat 319, 3363 EJ Sliedrecht, T 0184-412272 / F 0184-410154 U vindt ons hoofdkantoor, showroom en magazijnen direct aan de afrit ‘SliedrechtBleskensgraaf’ A 15 Rotterdam-Gorinchem. 15 auto minuten van Rotterdam.

Straatweg 7 3051 BA Rotterdam Fax 010 - 422 30 91

Hoofdweg 66 3067 GH Rotterdam Fax 010 - 286 87 00

Oosthavenkade 39 3134 NW Vlaardingen Fax 010 - 455 37 00

Telefoon 010 - 285 88 88 E-mail: [email protected]

27

BOAT EQUIPMENT

Paul, weet je moeder hiervan?

verzwikt. Na de training spoedden wij ons naar Eindhoven waar Foppo ditmaal de Open Eindhovens schaatskampioenschappen voor ons in petto had. Tot verrassing van velen verscheen ook Tony Barca op het ijs, om technisch goede rondjes te schaatsen op de gedraaide top-40 deuntjes. Sommigen zochten meteen de kantine om een potje te kaarten. Zo niet Bas Zuiderent. Hij was samen met Tim Roldaan naar het ziekenhuis gespoed, omdat Tim bijna van zijn stokje was gegaan. Nadat Bas Tim in een rolstoel naar de cardioloog had gereden en de patiënt uitgebreid onderzocht was, werd

“koppen bijelkaar steken”

28

de diagnose gesteld: Tim was brak. Van de schrik bekomen gingen we ’s avonds de eerste de beste (?) kroeg van Valkenburg in. Tim liep direct naar de bar met de woorden: “Barvrouw, mag ik drie bier? Ik was vanmiddag bijna dood!” om vervolgens zijn inmiddels bekende danspasjes, hij kan gewoon niet anders, te vertonen. De rest van de avond werden verschillende drankjes nog gedronken, bier, iets wat volgens Tim Visser voor bier doorging en Chateau Haseschnitz. De stemming zat er goed in, waardoor ook de trainer gewoon lekker gek deed. Nadat

Is deodorant mogelijk een oplossing?

bleek dat de toenaderingspogingen tot de mooie barmeisjes helaas zonder succes bleken, gingen we allemaal met de bus naar het hotel.Het trainingskamp werd afgesloten met een zeer vriendschappelijke oefenwedstrijd tegen Bladella, waarvoor Niek Meesters verstek moest laten gaan wegens een zeer dubieuze blessure. Al met al was het trainingskamp een perfecte voorbereiding op de tweede seizoenshelft, zowel voor buiten de lijnen als daarbinnen. Herman Hazewinkel 29

BERICHT VAN DE LUSTRUMCOMMISSIE

22 E LUSTRUMKALENDER

R.C. & V.V. Volharding Olympia Combinatie 110 jaar diverse commissies die activiteiten organiseren. Jeroen ten Berg was de laatste jaren vooral ‘s zomers op V.O.C. te zien. Door deelname aan de lustrumcommissie is hij nu ook in de winter weer wat vaker op V.O.C., maar hij beweert dat hij niet te overtuigen is om zijn voetbalcarrière weer op te pakken. Jeroen is secretaris binnen de lustrumcommissie. Naast Pieter en Jeroen wordt de commissie geZittend (L) Martijn van Itallie en (R)Marcel Verleer vormd door twee relatief Staand (L) Pieter Rodenburg en (R) Jeroen ten Berg nieuwe leden. Marcel Verleer sinds vorig Dit jaar bestaat V.O.C. 110 jaar en daar- jaar lid van V.O.C. en dit jaar te bewondemee is het één van de oudste verenigingen ren in het 17e. Marcel gaat onder andere van Nederland! Volgens de statuten is de wisseling(en) van de wacht een extra onze vereniging opgericht op 1 januari leuk lustrumtintje geven. Ook Martijn van Itallie is lid sinds 1895. Het jaar 2005 is dus een lustrumjaar. Om alle activiteiten die dit jaar georgani- vorig seizoen en voetbalt in het 17e . Hij seerd worden vorm te geven is de vervult de rol van voorzitter. Gesteund door Jan Willem Hitzerd als Lustrumcommissie opgericht. Weliswaar ietwat aan de late kant, maar daarom niet lustrum ervaringsdeskundige en Jan van ’t met minder enthousiasme, zijn wij in janu- Veer als de link naar het bestuur, zal dit ari van start gegaan. Op donderdagavon- 22e lustrumjaar heel bijzonder worden. Het hoogtepunt van dit jaar is het lusden is de commissie steevast te bewonderen aan één of andere vergadertafel. De trumfeest, wat plaats gaat vinden op 29 lustrumcommissie bestaat uit 4 leden, te oktober 2005. Het V.O.C. huiscabaret zal op deze avond zeker niet ontbreken. Als weten; Pieter Rodenburg, al jaren actief voet- wij de plannen zo horen is niemand binnen baller in het 7e en cricketer van het 4e de club meer veilig, dus wees op uw quibehoeft geen nadere introductie. Pieter zal vive! Om dit 22e lustrum te vieren zullen aan vanuit zijn rol in de Lustrumcommissie veelvuldig contacten onderhouden met de de jaarlijkse activiteiten een lustrumtintje 30

19 26 27 9 24 3 18 19 29

Maart Maart Maart April April Mei Juni Augustus Augustus September Oktober December

Feest voor de A+B jeugd Toernooi “De Acht” voor de C jeugd Toernooi “De Acht” voor de A+B jeugd 25+ Themafeest Wisseling van de Wacht Nederlands Cricket elftal – Warwickshire Jeugddag Finales Flamingo Cricket Toernooi Finales Flamingo Cricket Toernooi Wisseling van de Wacht Lustrumfeest Kersttoernooi voetbal

gegeven worden. Tevens zullen er specifieke lustrumactiviteiten georganiseerd gaan worden. Zo zullen er dit jaar niet één, maar twee wisselingen van de wacht zijn, zijn er diverse internationale crickettoernooien en staat er een kerstvoetbaltoernooi op het programma. Om het lustrumjaar niet te doen vergeten worden een aantal exclusieve lustrum artikelen ontwikkeld. Dit voorjaar zal de lustrumcommissie u een hele lustrumkledinglijn presenteren met, zoals het hoort bij een lustrum, heel wat nostalgie! Dus pak uw pen en schrijf bovenstaande data alvast in uw agenda. Namens de Lustrumcommissie, Martijn van Itallie Jeroen ten Berg Marcel Verleer Pieter Rodenburg

ROB DE WIDT

voor al uw drukwerk ROB DE WIDT Pannekoekstraat 42a 3011 LH Rotterdam Telefoon 010 - 412 76 14 Fax 010 - 412 59 80 E-mail [email protected]

31

VOORUITBLIK OP HET CRICKETSEIZOEN 2005 Op het moment van schrijven van deze bijdrage is het 8 weken voor de start van de Hoofdklassecompetitie. Het is begin maart en Nederland is bedekt onder een dik pak sneeuw. Temperaturen van meer dan 20 graden onder nul! Hoe zou de bounce nu zijn op het graswicket? Coachingstaf: Wij zijn zeer verguld met de komst van Dik Abed als technisch manager. Hij zal zich bezig houden met het topcricket binnen V.O.C. Hij is geboren en getogen in Zuid Afrika, speelde 10 jaar als professional in Engeland en speelde daarna in Nederland voor HBS en VRA en na zijn naturalisatie tot Nederlander ook nog als captain in het Nederlands Elftal. Hij heeft na zijn actieve cricketcarrière jarenlange ervaring opgedaan als coach van HBS, VRA en Quick. Hopelijk gaat zijn persoonlijke benade-

ring tijdens de indoortrainingen in de afgelopen winter, zijn inspirerende manier van denken en praten over cricket en zijn grote ervaring vruchten afwerpen. Op 21 april landt onze nieuwe speler /coach George Bailey (nickname Bails) uit Australië. Hij is een zeer talentvolle, 22 jarige speler uitkomende voor Tasmanië en speelde reeds als vice captain in het Australische team van Under-19 dat wereldkampioen werd. Hij heeft ook goede coachingervaring opgedaan en is in het bezit van het level 2 certificate. Een uitvoerige omschrijving van Dik en George zijn te vinden op de V.O.C. website. Ook captain van het 1e team Bas Zuiderent zal wederom assisteren bij de trainingen. Joost Heere is ook dit seizoen de enthousiastmerende teammanager van het eerste. Selecties: De voorlopige selectie voor het 1e en 2e team telt 28 man. Na het afzwaaien vorig seizoen voor het 1e team van de oudgedienden Roland Lefebvre, Dave Bakker en Steven van Dijk is de selectie uitgebreid met de komst van de broers Naeem en Aleem Tufail, Kashif Hussain en Amir Ishfaq. Aan de KNCB competitie zullen totaal 5 teams op zondag en 2 teams op zaterdag deelnamen.

32

Hoofdklasse Programma 2005 V.O.C. 1 Zondag 1 mei Donderdag 5 mei Zondag 8 mei Zondag 15 mei Maandag 16 mei Zondag 22 mei Zondag 29 mei Zondag 5 juni Zondag 12 juni Zaterdag 18 juni Zondag 19 juni Za/Zo 25/26 juni, 2/3 en 9/10 juli Zondag 17 juli Zondag 24 juli Za/Zo 30/31 juli Zondag 7 aug. Zondag 14 aug. Zondag 21 aug. Zaterdag 27 aug.

Voorbereidingen: De indoortraining startte in november en vanaf februari traint de selectie 2 x per week. Op 16 april speelt het 1e een friedly op en tegen Hermes DVS. Van 22-24 april is er een teambuildingweekend van de selectie van ca. 16 man, met een vriendschappelijke wedstrijd op zondag. Op 1 mei start de competitie voor het 1e en 2e. Het programma voor de Hoofdklasse is hierboven vermeld. Interlands op V.O.C.: Op dinsdag 3 mei speelt het Nederlands Elftal een wedstrijd tegen de profs van County Warwickshire CC in het kader van de Cheltenham & Gloucester Trophy. Op 27 mei en 28 mei speelt het

Hermes DVS – VOC Excelsior – VOC VOC – Quick HCC – VOC VOC – Bijlmer CC VVV – VOC VOC – HBS VCC – VOC VOC – VRA VOC – Excelsior VOC – Hermes DVS geen competitie ivm ICC Trophy Bijlmer CC – VOC VOC – VVV vrij weekend HBS – VOC VOC – VCC VRA – VOC VOC – HCC

Nederlands Elftal respectievelijk een 20 over en een 50 over wedstrijd tegen het testteam van Sri Lanka in het kader van een fundrasing tour voor de slachtoffers van de Tsunami ramp. Van 26-28 juli vindt het Europees Kampioenschap voor spelers Under 15 plaats. Jeugdcricket: Voor de jeugdcompetities zijn 3 teams ingeschreven op woensdagmiddag, U-9, U-10 en U-11 en op zaterdag spelen 3 teams van U-13, U-15 en U-18. Op zaterdagochtend spelen 6-8 jarigen de tip & run competitie. Voetballertjes die in de F-jes spelen zijn welkom om een seizoen gratis mee te doen! 33

De actieve cricketjeugdcommissie bestaat uit Karin Beaumont, Els van Everdingen, Ruud Kaulingfreks, Martin de Kok, Ed de Moura Correia, Andrew Vieler en Jan Jacob van der Vorm. Cricketcommissie: Na jarenlang de functie van wedstrijdsecretaris te hebben vervuld is Pieter Rodenburg opgevolgd door Matthijs Creutzberg. Leen Hennink is na zeer veel jaren gestopt met zijn bemoeienis voor het cricketmateriaal en zijn taken worden overgenomen door Lau van Everdingen. Veel dank aan Pieter en Leen voor hun jarenlange inzet. De vacature recreatiecricket is ingevuld door Ronald Kivits. De samenstelling van de cricketcommissie is thans als volgt;

34

Peter Faasen, voorzitter Matthijs Creutzberg, (wedstrijd) secretaris Dik Abed, technisch manager prestatiecricket Lau van Everdingen, coördinator technische zaken Ronald Kivits, coördinator recreatiecricket Cees Bruijs, coördinator veteranen Andrew Vieler, coördinator jeugdcricket Rob van Weelde, adviseur topcricket Namens de cricketcommissies wens ik alle cricketers een gezellig en succesvol seizoen toe!

Peter Faasen ,Cricketcommissaris

EVEN VOORSTELLEN… DIK ABED Zoals u op de website inmiddels heeft kunnen lezen, is er een nieuwe man toegevoegd aan de technische leiding van de cricketafdeling, Dik Abed. Hij zal als technisch manager aan de slag gaan met VOC I en de jeugd. Samen met de nieuwe Australische coach George Bailey en aanvoerder Bas hoopt Dik het niveau van de prestaties te verbeteren. Dik was zo vriendelijk zichzelf voor te stellen in het Vocabulaire. Mijn naam is Suleman ‘Dik’ Abed en ik ben in 1943 geboren in Kaapstad, ZuidAfrika. Ik ben de jongste van negen kinderen. Mijn vader is van Indiase afkomst en typerend voor mijn opvoeding is dat hij ‘s avonds nooit televisie keek. Ik ben opgegroeid met sport. Cricket in de zomer en rugby in de winter. Van andere sporten heb ik weinig kennis meegekregen. Toch ben ik al 26 jaar werkzaam als bedrijfsleider op het WW Tennis- en Squashcomplex in Den Haag. Een baan die ik aan VOC’er Anton Bakker te danken heb. Ik drink geen alcohol vanwege mijn geloof. In 1967 tekende ik een contract als professioneel cricketer voor Enfield in de Engelse Lancashire league. Na tien seizoenen vestigde ik mij definitief in Nederland. Ik trouwde een Nederlandse vrouw en ik ben de trotse vader van zoon Rasool (speelt voor HBS) en dochter Anissa. Ik heb acht jaar hoofdklasse cricket gespeeld bij het Haagse HBS en daarna nog drie jaar bij VRA in Amsterdam. Na mijn naturalisatie heb ik twee jaar lang het Nederlands Elftal mogen aanvoeren. Daarnaast speelde ik in landen als Australië, Canada, Singapore en Sri Lanka.

Cricket is voor mij altijd meer dan alleen een sport geweest. Het is een belangrijk onderdeel in mijn leven waarvoor ik altijd veel heb moeten opgeven. Ik wil deze achtergrond en mentaliteit graag meegeven aan de spelers van VOC. We hebben een redelijk jong team vergeleken met vorig seizoen, dus ik hoop dat mensen hier open voor staan. Daarnaast vind ik het belangrijk dat zij serieus met hun sport omgaan. Ik wil dat zij nadenken over hun fitness, ambities, ontwikkeling, bijdrage aan resultaten, teamspirit en verantwoordelijkheden. Uiteindelijk moet je plezier hebben in je sport en geloof me, goede prestaties hebben daar erg veel invloed op. Ik kijk erg uit naar het werken met de spelers van VOC en ik hoop dat ik een bijdrage kan leveren aan de verdere ontwikkelingen en prestaties van de club. Het is aan de spelers van het eerste elftal om goede resultaten te leveren. Dit kun je alleen bereiken door alles te geven, op én buiten het veld. Ik wens iedereen een succesvol en gedenkwaardig seizoen toe.

Dik Abed (Bewerking Ben Goedegebuur) 35

RECTIFICATIE. De redactie van dit blad heeft gemeend er goed aan te doen om het interview met exvoorzitter Rob van Weelde opnieuw af te drukken, en dan in zijn definitieve versie. Dit naar aanleiding van het per abuis plaatsen van de ongecorrigeerde versie in het laatste kerstnummer van VOCabuaire. De redactie

DE WEELDE VAN VAN WEELDE Old Dutch kun je met een beetje goede wil beschouwen als de alfa en omega van Rob van Weelde’s voorzitterschap van VOC. Bijna acht jaar geleden, na een lunch met toenmalig voorzitter René van Ierschot, gaf Van Weelde hier zijn ja-woord. Vandaag, 10 november 2004, blikt hij in dit zakenrestaurant van Rotterdamse havenbaronnen terug op zijn bestuursperiode bij de Volharding Olympia Combinatie. Op 29 oktober droeg hij de voorzittershamer over aan Luuk Bannink. De cirkel is rond, panta rhei. Door: Cees Bruijs, Arnold Klein en Ad Hofstede “Waar het de komende periode om gaat bij VOC is kwaliteit, niet kwantiteit. We moeten de club herkenbaar houden, het mag niet te groot en te massaal worden. We moeten het amateurisme blijven nastreven. Bij het huidige bestuur zijn die vragen in goede handen.” Aan het einde van het gesprek benadrukt Rob van Weelde nogmaals de uitdaging waar de club de komende periode voor staat. Sinds de verhuizing naar de Hazelaarweg is VOC gegroeid tot ruim 1300 leden. Met name het aantal ‘zij-instromers’- oudere junioren en senioren – heeft de stoutste verwachtingen overtroffen. Blijkbaar oefent het nieuwe VOC een grote aantrekkingskracht uit. Het resultaat is dat het complex nu al uit zijn jasje barst en dat door de grote toestroom van nieuwe leden de club onpersoonlijk dreigt te worden. Maar dat is aan het einde van het gesprek. Op een bijtafel staan dan de lege flessen Zonneweelde als stille getuigen van dit lunchgesprek. De keuze van de wijn was niet toevallig, Zonneweelde is het persoonlijke merk van Van Weelde van rode en witte wijnen die hij uit Zuid-Afrika importeert. “Een serieuze hobby”, omschrijft hij zijn liefhebberij. En nu hij de voorzittershamer heeft neergelegd, kan hij zich met nog meer energie op dit tijdverdrijf storten “We openen ook een proeflokaal in België.” Te oordelen naar de afdronk deze middag, is een succes niet uitgesloten.

36

Een heilig doel Terug naar het begin. Rob van Weelde zag op 8 mei 1954 het levenslicht als jongste van drie zonen. De ouders waren verhuisd uit Amsterdam en het gezin woonde in de toen nog exclusieve Zuidpleinflat, maar verruilde het appartement al snel voor een eengezinswoning in de Larikslaan, Schiebroek. Toen hij in 1961 lid werd van VOC begon hij met cricket. Een voor de hand liggende keuze. Vader Wally was een van de succesvolste Nederlandse cricketers ooit, vergelijkbaar met een Faas Wilkes. Nog lang na het einde van diens sportcarrière had hij het recordaantal runs en centuries op zijn naam staan. Rob van Weelde had het dus niet van een vreemde, hoewel hij zich niet wil meten aan het talent van zijn vader. “Dat is appels met peren vergelijken. Ik had een heilig doel, en dat was de snelste fastbowler worden van Nederland.” Die drive wierp zijn vruchten af. Met 15 jaar speelde hij zijn eerste wedstrijd voor VOC-1, een memorabele pot omdat vader Van Weelde toen met zijn drie zoons in het perk trad. Op 18-jarige leeftijd werd hij voor het eerst geselecteerd voor het Nederlands cricketelftal. 69 keer zou hij voor oranje uitkomen. “Er was toen nog geen elektronische snelheidsmeting zoals nu, maar ik denk wel dat ik lange tijd de snelste bowler van Nederland was. Dat merk je wel aan hoever een keeper van het wicket afstaat”, glundert Van Weelde.

Hij stond bekend om zijn formidabele aanloop. Dertig meter of meer had Van Weelde nodig voor zijn aanval op het vijandelijke wicket. In 1986 nam hij voor de laatste keer die aanloop. Hij weet nog wanneer en waar het was (“Ik heb een tik met jaartallen.”): de ICCfinale in 1986 tegen Zimbabwe op het heilige gras van Lords. “Het heilige vuur was er toen uit. Ik heb daarna mijn aanloop ingekort, maar wist dat dat het begin was van het einde. Het is niet anders, als snelle bowler ben je onderhevig aan slijtage en ik had geen zin om een gemiddelde medium pace-bowler te worden.” Twee jaar later hing hij zijn bat definitief aan de wilgen. Om alle misverstanden maar gelijk te voorkomen, Rob van Weelde speelde ook voetbal. “Ik heb in alle eerste jeugdelftallen gespeeld, meestal als laatste man of voorstopper.” Alleen moest op gegeven moment een keuze worden gemaakt. “Ik heb bij de senioren nog een jaar in het derde gespeeld. Maar toen kwamen ook de wintertrainingen bij het cricket. Ik heb dat een jaar volgehouden, maar het kostte te veel tijd. Ik heb toen voor cricket gekozen.” De zaak beklonken Weer terug naar het heden. Van Weelde – inmiddels ‘geridderd’ tot ere-lid van VOC – was tiende in het rijtje van voorzitters. Zijn tijdperk was van relatief korte duur, ‘slechts’ acht jaar, waar zijn illustere voorgangers 12 jaar of meer op hun conto hadden. Alleen René van Ierschot diende korter dan Van Weelde (ruim vier jaar, hij genoot de eer voorzitter te worden van de KNCB, Koninklijke Nederlandse Cricketbond). Niettemin bestuurde Van Weelde VOC in een cruciale periode. Onder zijn regiem werden ten langen leste knopen doorgehakt over de langverwachte ververhuizing. Een klus waar de terriër Van Weelde zijn tanden in zette. Hij blikt terug: “Toen ik aangesteld was als voorzitter, leek de verhuizing van VOC nog nabij. Uiteindelijk heeft het allemaal langer geduurd dan gedacht.” Een brief van HSL-Zuid leek de zaak in eerste instantie te bespoedigen. “De HSL zou door VOC lopen. Mooi dachten we, konden we afkijken bij Hockeyclub Rotterdam wat er allemaal gebeurde. Bij Rotterdam liep de HSL dwars door het clubgebouw.” Voor VOC lag het echter toch wat anders. De bouwers van de hogesnelheidslijn besloten toch om de bouwput om VOC heen te graven waardoor VOC niet in aanmerking kwam voor de compensatiegelden van dit mega-

project. “In plaat van in een sneltrein, zaten we ineens weer in een boemeltreintje. Er was ineens geen onmiddellijke noodzaak meer om te verhuizen en werden we teruggeworpen op het plan Noordrand. Daar hadden we slechte ervaringen mee. We liepen het gevaar nog eens vijf tot tien jaar te moeten wachten op een verhuizing.” Actie was geboden. De bouwwerkzaamheden veroorzaakten onder andere gevaarlijke wellen op het derde veld. We raakten op gemeentegrond een voetbaltrainingsveld en ons derde cricketveld kwijt. Het bestuur kon zich niet langer een passieve houding veroorloven, een proactieve lobby richting de gemeente was geboden. “We moesten snel handelen. Zouden we nog langer wachten, dan werden we misschien wel veroordeeld tot een locatie aan de Slinge, of naast het bedrijventerrein in Overschie. Dat zou het einde hebben betekend van VOC. En het terrein naast de hockeyclub was beschikbaar omdat Xerxes, dat daar oorspronkelijk was gepland, gedwongen werd te fuseren met DZB vanwege grote betalingsachterstanden.” Een dubbeltje op zijn kant dus. Van Weelde heeft plezierige herinneringen aan de onderhandelingen met de gemeente. “Wij spraken vooral met de ambtenaren die het uiteindelijk moesten uitvoeren. Misschien was men in het verleden wat te hoog in de boom geklommen. Zo werkt het niet altijd.” Hij herinnert zich nog dat na afloop van de cruciale raadsvergadering waarin het besluit over de verhuizing werd genomen, burgemeester Opstelten naar hem toekwam en triomfantelijk zei dat ‘de hele oppositie voor 6 was geslagen’. Nieuwe uitdagingen Van Weelde was klaarblijkelijk de juiste man voor deze klus, denkt hijzelf. “Elke tijd heeft zijn eigen voorzitter nodig. Ik paste in het plaatje van 1996. Ik ben niet iemand die schrikt van grote bedragen en ben wel gewend om te onderhandelen. Je moet namens en binnen de vereniging ook stevig in je schoenen staan. Bovendien kon ik veel van de werkzaamheden op doordeweekse dagen uitoefenen.” Nu de verhuizing achter de rug is, was dat voor Van Weelde, die in het Belgische Schoten woont, reden om het stokje door te geven aan Luuk Bannink. “De club heeft in de huidige situatie een ander soort voorzitter nodig. Iemand die er altijd op trainingsavonden en speeldagen is. We staan voor drie cruciale aandachtspunten: het verbeteren van de organisatie, communi-

37

catie en natuurlijk de prestatie. Dat zijn de punten voor de toekomst. Zeker met een grote vereniging als VOC, is een goede communicatie onontbeerlijk.” Volgens Van Weelde zal het nieuwe bestuur daarom inzetten op kwaliteit, niet op kwantiteit. De enorme aanwas van nieuwe leden heeft de vereniging op scherp gezet. Van een ledenstop wil Van Weelde niet spreken, liever van een wachtlijst. “We zijn een familievereniging. Onze leden moeten zich thuis voelen op VOC, het moet een onderdeel zijn en worden van hun sportieve en sociale cultuur. Aan ‘passagiers’ hebben we niets. De club moet herkenbaar blijven. Bij het huidige bestuur zijn die vragen in goede handen.” Heeft Van Weelde al zijn doelstellingen gehaald? “Een niet, daar zijn we nog mee bezig, namelijk dat we het hele jaar door beide sporten (voetbal en cricket) kunnen beoefenen. Maar het voetbal in de zomer is nog een probleem. We zijn nu bezig te onderzoeken of we de velden 3, 4 en 5 van een hogere kwaliteit wetra kunnen voorzien, Grass Master, met daarin kunstgras ingenaaid.” Subsidies Goed nieuws dus voor de voetballers, uit welke gelederen meermalen de kwalificatie ‘cricketvoorzitter’ klonk aan het adres van Van Weelde. Die zucht en neemt een slok Zonneweelde. “Een van de privileges als voorzitter is dat je zaken als eerste hoort. Maar sommige zaken hoor je als laatste, zoals dat van ‘cricketvoorzitter’. Ik heb dat nooit zo gevoeld, ik volg mijn eigen lijn. Maar het verleden kun je niet veranderen. Laat de mensen maar denken, als ik maar weet dat het bestuur en ik op het vlak van de aandachtsverdeling goed zijn bezig geweest.” Het gesprek gaat bijna automatisch naar het graswicket en de speciale crickethal, of daar niet disproportioneel veel geld naar toe is gegaan? Van Weelde heeft zijn antwoord paraat. Wat volgt is een lang exposé over subsidieaanvragen die deels wel en deels niet zijn gehonoreerd. De aanvraag van een kwart miljoen gulden voor graswickets en een crickethal bij NOC*NSF ging uiteindelijk niet door. Het ministerie van VWS daarentegen droeg met een kwart miljoen wel bij aan de totstandkoming van deze beide zaken. De sporthal, die voor een luttele 100.000 euro op de balans staat, is goeddeels gefinancierd uit subsidies. “Zouden we dezelfde bedragen aan subsidies hebben binnengekre-

38

gen zonder hal of graswicket”, vraagt Van Weelde retorisch. “Het gaat en ging in ieder geval niet van de contributie af. Sterker, de contributie is niet verhoogd! Wel is er een bijdrage voor het bouwfonds, akkoord, maar de leden hebben tal van extra faciliteiten gekregen zonder contributieverhoging. Mijn geweten is schoon, hoewel ik wel blij ben mijn verhaal te kunnen vertellen.” De begeestering ontbreekt Prachtige faciliteiten zonder meer, maar hoe zit het met de prestaties? Het graswicket is slechts een aantal keer gebruikt en ondanks de hal, ontsnapten de cricketers afgelopen jaar maar ternauwernood aan degradatie? Een ramp die de voetballers helaas niet konden keren. Van Weelde: “Ik begrijp er zelf ook geen barst van. We hadden hoge verwachtingen van het eerste cricketteam, er waren een hoop nieuwe gezichten... We hoefden geen kampioen te worden, maar ik vond dat we toch in de top mee moesten kunnen spelen. Zo is het niet gelopen. Ik heb er geen verklaring voor. Dave Bakker bijvoorbeeld heeft nog nooit zo hard getraind als afgelopen seizoen en haalde niet meer dan 80 runs. We hebben ook nooit zo’n grote trainingsstaf gehad, mensen hebben hun diploma’s gehaald. Daar heeft het niet aan gelegen.” Misschien waren er te veel beschermde spelers, mannen met bepaalde privileges, die zich niet voor de volle 100 procent hebben ingezet? Van Weelde gaat verzitten, het crickethart is geraakt, fel: “Ik vind het volstrekt verdedigbaar. Waren ze er niet geweest, had je dan toch nog hoofdklasse gespeeld? Ik kan het niet los zien van de begeestering van de jonge generaties in de sport. Zo had ik eens een keer de hele cricketselectie bij mij thuis uitgenodigd. Met de oude garde hebben we de hele avond over cricket gepraat. De jonge garde niet. Wat is je drive, daar gaat het om.” Van Weelde blijft adviseur van de cricketcommissie, een functie waarin hij hoopt zijn ideeën over de sport in de praktijk te kunnen brengen. “Voor de jonge VOCcricketers vind ik dat je target moet zijn het behalen van het landskampioenschap. Die bezieling heb je gewoon nodig. Met talent alleen kom je er niet, je moet ook door muren heen willen lopen.” Eenzelfde frustratie leverde het vorige voetbalseizoen op. Terwijl nu al zes potten op rij winnend zijn afgesloten, liep de zaak vorig jaar volkomen spaak. Het was de tweede degradatie tijdens zijn periode als voorzitter en

Van Weelde betitelt ze als ‘dieptepunten’. “De frustratie is dat je weet dat je een team hebt dat zich gewoon goed kan handhaven in de derde klasse en het toch niet gebeurt. Het lijkt er soms wel op dat ‘het bezit van de zaak, het einde is van het vermaak’, dat als de derde klasse is bereikt, iedereen het wel mooi vindt. Maar ik denk dat VOC toch minimaal in de tweede klasse thuishoort en op termijn zelfs hoger.” Ook hier speelt de motivatie de prestaties parten. “We moeten een doorbraak forceren. De VOC-cultuur is er een van een geweldig hoge mate van vrijblijvendheid. Ook voor amateurs geldt dat die vrijblijvendheid de deur uit moet.” Nooit met tegenzin En dieptepunten? Nee, of ja toch, twee. De brand die het vorige clubhuis bijna in de as legde en wat er gebeurde tijdens de laatste clubavond op het oude complex. “Tijdens de brand zat ik in Spanje. Dan voel je je ineens of je aan het andere eind van de wereld zit. Mijn eerste idee was om terug te vliegen, maar na 15 minuten denk je daar anders over. Ik heb toen een fax naar Bram Peper (toen nog burgemeester van Rotterdam en lid van VOC) gestuurd en gezegd dat de

nood aan de man was. Ik weet niet of het heeft geholpen, maar het kwam uiteindelijk allemaal in orde.” Hij vervolgt, somber. “Wat er die laatste avond op het oude complex is gebeurd (‘leden’ hebben toen het clubhuis bijkans eigenhandig gesloopt) is een zwarte bladzijde in het bestuur van VOC. Een gouden regel is dat je niet je eigen nest bevuilt. En dat is juist wat geschiedde. Ik begrijp nog niet hoe dat heeft kunnen gebeuren. Na een lange bestuursvergadering hierover zijn we tot een compromis ten aanzien van de oplossing gekomen. We hebben toen op een avond op het nieuwe complex als amateur-detectives 10 man ondervraagd. Dat maakte mij niet gelukkig. Het was de grootste rotavond als VOC-er.” Het gesprek loopt ten einde. Met de laatste wijn wordt de kaas weggespoeld. Of hij nooit de handdoek heeft willen gooien? Van Weelde lacht en schudt zijn hoofd. “Nee. Never! Ik ben nooit met tegenzin naar een bestuursvergadering geweest. Het was ook een fantastisch team bestuurders waarmee ik acht jaar lang met veel plezier heb samengewerkt.” (Tekst Ad Hofstede)

Onder de vlag van ORIENT SHIPPING - ROTTERDAM vervoeren wij al meer dan 30 jaar bulkgoederen over de gehele wereld. Daaruit spreekt vertrouwen. Niet voor niets voegden wij ‘CONFIDENCE’ toe aan onze vloot van 25 bulkcarriers.

39

WIJ STELLEN AAN U VOOR ………. V.O.C. 13 De basis van het huidige 13 de ligt in het roemruchte 9de van een aantal jaren geleden. Door seizoenenlang in de top 5 te eindigen, werd dit team even zolang geteisterd door de aanwezigheid van allerlei (malafide) scouts. Achteraf bleek nota bene de scout van onze eigen kapitaalkrachtige (?) veteranen het slagvaardigst. Beide ‘voorwaartsen’ werden weggekaapt. Dit was het sein voor anderen om de ‘kicksen’ aan de wilgen te hangen of om de carrière op een lager niveau af te bouwen. De achterblijvers werden daarna regelmatig geconfronteerd met talentvolle verse aanwas. Maar deze bleek vaak het vereiste niveau niet aan te kunnen. Het gips, de braces, drukverbanden, tijgerbalsem, jodium en zwaluwstaartjes waren dan ook niet van de lucht. Onze interim keepers kregen het allemaal aan hun rug van het bukken (wanneer meldt er zich weer een keeper aan?). Jarenlange veroordeling tot het rechterrijtje was het gevolg. Intussen was het 9de geëvolueerd tot het elfde(11de ).

Aan het einde van het seizoen 2003 2004 kondigde het omslagpunt zich aan. Met enige regelmaat werden de tegenstanders weer aan de zegekar gehangen. De zware off-season trainingen aan de Kralingse plas en de investeringen in hoogtestages (vooral tijdens de winterstop) begonnen hun vruchten af te werpen. De bijdragen van Helmes Party Productions Ltd. vormen de rode draad bij deze stijgende lijn. Tijdens de zomer- en winterstop worden in het kader van de teambuilding ´Protsdiners´ door dit bedrijf verzorgd waarbij zelfs de locatie voetbal ademt ( De Ballentent). Dit alles heeft ertoe geleid dat wij het aandurfden om dit seizoen als het dertiende te starten. De weg naar de EHBO kennen we niet meer, de deur van de medicijnkast staat nog slechts op een kiertje, het rechterrijtje hebben we voor altijd verlaten en het publiek staat weer op de banken. VOC 13 LEEFT! Chris Wessel Staand van links naar rechts: Jan-Paul van der Hoek, Mark Jarus, Jurgen Wessel, Jens Waaijers, Christiaan Bakker, Maurits Falckenreck, Olaf Hartelust, Jens Jensen.

K O R T

KORT UIT DE KRANT

TOINE VAN BENTHEM GEEFT BOEKJE UIT “Vaderschap en literatuur” geeft een beeld van een leven beheerst door ironie, schoonheid en een incidentele woedeaanval. De scherpe observator die Toine van Benthem *) is, leeft zich in deze bundel uit in bespiegelingen, verhalen, recensies en een heus essay, een diversiteit aan genres die hij blijkt te kunnen. Zijn verontwaardiging verpakt hij in humor, zijn affectie in tederheid. “Vaderschap en literatuur” is door dit alles een rijk boek geworden. Toine van Benthem (1953) was drie jaar lid van de cabaretgroep Purper, schreef teksten voor diverse televisieprogramma’s zoals “Booby Trap”. “Waku, Waku”, “Zig Zag”, en “Sportflaters”en was daarenboven redacteur van het blad “De Witte”. Vele van de hier gebundelde verhalen werden daarin eerder gepubliceerd. Meer informatie via www.vorroux.nl

U I T D E

*)Toine van Benthem was enige tijd commissielid jeugdcricket van V.O.C. (red)

Vooraan ook van links naar rechts: Ako Agbe, Richard Porter, Werner van Damme, Chris Wessel, Arie Lengton, David Fockema, Freek van der Salm, Joost Boormans.

40

41

K R A N T

K O R T

K O R T

U I T

U I T

D E

D E

K R A N T

K R A N T

42

43

K O R T U I T D E K R A N T

44