Verkiezingsprogramma

Partij  Vrij  Utrecht

PARTIJ  VRIJ  UTRECHT    en  haar  doelstellingen De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  is  in  2009  opgericht  met  als  doel,  het  algemeen  welzijn  van  de Utrechtse  bevolking  te  bevorderen  op  grondslag  van  zijn    culturele  normen  en  waarden, zoals  deze  zich  in  de  loop  van  de  geschiedenis  in  Utrecht  heeft  ontwikkeld.  De  PARTIJ  VRIJ UTRECHT  poogt  de  Nederlandse  taal  en  het  Nederlands  beeld  binnen  de  cultuur-­‐eigen waarden  veilig  te  stellen  als  deel  van  Nederland  en  de  Europese  -­‐  Gemeenschap.  De  PARTIJ VRIJ  UTRECHT  tracht  de  culturele  saamhorigheid  te  bevorderen  en  ongewenste tegenstellingen  in  harmonie  op  te  lossen.  Hierbij  wordt  uitgegaan  van  de  volstrekte gelijkwaardigheid  van  elk  individu  met  inachtneming  van  een  noodzakelijke  beschermfactor voor  het  Nederlands  Cultureel  Erfgoed.

BELASTINGEN  BLIJVEN  STIJGEN Wat  is  er  aan  de  hand?  Waarom  is  dit  noodzakelijk  geworden?  We  zullen  dit  hier  proberen uit  te  leggen.  Ons  land  heeft  in  de  loop  van  de  laatste  eeuw  een  ‘verzuilde’ maatschappijstructuur  ontwikkeld.  Hier  bedoelen  wij  met  ‘zuil’  een  door  subsidies  in  stand gehouden  belangengroep.  ledere  zuil  heeft  haar  eigen  politieke  achterban  (partij)  in  het parlement,  in  de  provinciale  staten  en  in  het  gemeentebestuur.  Zo’n  partij  zorgt  ervoor  dat haar  eigen  achterban  uit  de  belastingopbrengst  zoveel  mogelijk  subsidies  in  de  wacht  kan slepen.  Vandaar  ook,  dat  de  belastingen  in  ons  land  tot  de  hoogste  in  de  wereld  behoren. Het  zuilenstelsel  dwingt  dit  af. In  tegenstelling  tot  de  Scandinavische  landen,  met  een  nog  zwaarder  belasting-­‐  regime, wordt  de  belasting  in  Nederland  echter  niet  aangewend  voor  de  sociale  zekerheid  en  het welzijn  van  de  eigen  bevolking.  In  Nederland  worden  deze  zekerheden  afgebroken,  om  de kosten  van  de  “Nieuwe  Nederlander”  te  kunnen  financieren.  Inmiddels  is  gebleken  dat  de multi-­‐culturele  samenleving  ons  de  afgelopen  30  jaar  reeds  216  miljard  euro  heeft  gekost  ! De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  kiest  voor  een  Scandinavisch  model  met  goede  sociale  zekerheden, en  verwacht  dat  op  basis  van  prognoses,  zelfs  dàn  een  belastingverlaging  mogelijk  is.

DE  ZWEVENDE  KIEZER Door  de  verzuiling  en  door  ons  huidige  kiesstelsel  kan  geen  enkele  partij  alleen  regeren, zoals  dat  nu  nog  in  Engeland,  Frankrijk  of  de  USA  het  geval  is.  Partijen  moeten  dus  een coalitie  aangaan  om  een  regering  te  vormen.  Ons  kiesstelsel  maakt  het  echter  mogelijk  dat een  kleine  winst  doorslaggevend  kan  zijn  voor  het  vormen  van  zo’n  regeringscoalitie.  Om Verkiezingsprogramma 2010

-1-

Partij  Vrij  Utrecht

koste  wat  kost  zo’n  minimale  verkiezingswinst  binnen  te  halen,  richten  politici  zich  steeds meer  op  de  ‘zwevende’  kiezers.  Dat  zijn  kiezers  die  niet  traditiegetrouw  blijven  stemmen  op één  en  dezelfde  partij.  Omdat  regeringen  altijd  bestaan  uit  coalities  van  politieke  partijen, en  elke  regering  een  grote  verscheidenheid  van  groepen  in  de  achterban  moet  paaien  met het  beloven  van  subsidieregelingen,  is  voor  de  uitvoering  daarvan  een  uiterst  kostbaar  rijks, provincie  en  gemeente-­‐ambtenarenapparaat  nodig  van  maar  liefst  circa  700.000  man. Volgens  een  publicatie  in  de  Vlaamse  krant  “De  Morgen”  van  30  oktober  2009  kost  deze ambtenarij  ons  al  1,7%  van  onze  gezamenlijk  BNP  en  zijn  we  hiermee  veel  hoger  dan  het Europees  gemiddelde  en  zelfs  meer  dan  2x  zo  hoog  als  het  wereldwijdgemiddelde  !

PRESSIEGROEPEN  EN  MINDERHEDEN Gezond  denkwerk  en  objectiviteit  bij  iedere  verkiezing  blijft  een  noodzaak  voor  ieder individu,  waarbij  indringend  anticiperen  binnen  één  partij  de  beste  realisering  belooft  van hetgeen  waarvoor  men  staat.  De  subsidiepolitiek  daarentegen,  die  behoort  bij  de verzuilingsstelsels,  maakt  het  vormen  of  zelfs  verzinnen  van  allerlei  bonte  pressiegroepen  en ‘minderheden’  tot  een  lucratieve  bezigheid.  Dit  gaat  dan  met  name  op  voor  de  via  subsidies in  het  leven  geroepen  welzijns  en  gerechtelijke  organisaties,  die  zonder  de  subsidieverdeling een  goede  boterham  zouden  missen  (werkloos  zouden  zijn)  en  baat  hebben  bij  het  in standhouden  van  of  zelfs  groei  van  hun  activiteiten.

PROBLEMEN  CREËREN  OF  IMPORTEREN Het  ontstaan  van  een  pressiegroep  of  minderheid  wordt  veroorzaakt  door  de  aanwezigheid van  een  of  ander  maatschappelijk  ‘probleem’.  Het  doet  er  dan  niet  zoveel  toe  wat  voor probleem  dat  is:  leeftijd,  sekse,  geaardheid,  huidskleur,  noem  maar  op.  Nederland  kende veel  problemen  niet,  niet  in  maatschappelijk  opzicht,  noch  in  wetgeving.  Veel  waait  uit Amerika  over,  veelal  geregeld  door  de  United  Nations  en  gepromoot  via  mond  op  mond reclame.  Zelfs  in  prospecten  wordt  Nederland  aangeboden  aan  het  toekomstige  probleem. Met  andere  worden:  het  probleem  wordt  aangepraat  of  doodleuk  geïmporteerd  ! In  het  kort  betekent  het,  dat  bij  het  oplossen  van  zo’n  probleem  het  bestaansrecht  van  zo’n pressiegroep  wegvalt.  Geen  wonder  dat,  het  erover  praten,  tot  een  politiek  en  dus  ook civielrechtelijk  taboe  is  verklaard.  Iedereen  die  het  waagt  dit  taboe  te  doorbreken,  stelt  zich bloot  aan  de  lastercampagnes,  politieke  bedreigingen,  en  acties  tot  broodroof.  Veel “welzijnswerkers”  hebben  hun  salarissen  en  macht  te  danken  aan  al  die  “welzijn” subsidiepotjes  die  bestaan  op  grond  van  het  verzuilingsstelsel.  Zij  zeggen  achtergestelde groepen  te  willen  helpen,  maar  met  hun  acties  bereiken  zij  vaak  het  tegendeel.  De  toestand van  de  ‘probleem  groep”  verandert  niet  door  deze  welzijnsacties,  maar  ervaart  zichzelf  wel duidelijker  als  afwijkend  en  problematisch.  Het  resultaat  is  dat  zij  gestigmatiseerd  worden als  groep  en  blijvend  behoefte  krijgen  aan  welzijnswerkers  die  hen  vertegenwoordigen. Verkiezingsprogramma 2010

-2-

Partij  Vrij  Utrecht

DE  ‘GEWONE’  NEDERLANDER Het  gevolg  van  de  hier  geschetste  ontwikkeling  is,  dat  de  ‘gewone’  Nederlander  meer  en meer  een  ‘vergeten’  groep  in  de  politiek  wordt.  Over  deze  Nederlander  wordt  niet gesproken.  Wat  is  dat  voor  iemand?  De  gewone  Nederlander  die  ‘gezagsgetrouw’  is.  Die geen  tijd  of  zin  heeft  om  van  protestvergadering  naar  protestvergadering,  van  bezetting naar  bezetting,  van  blokkade  naar  blokkade,  of  van  demonstratie  naar  demonstratie  te gaan,  dan  wel  van  rel  naar  rel  te  lopen.  De  gewone  Nederlander  die  zijn  werk  doet,  nuchter is  en  geen  welzijnswerker  nodig  heeft  om  zijn  problemen  op  te  lossen.  Die  geen welzijnswerker  heeft  om  zijn  belangen  te  verdedigen  en  hem  te  vertegenwoordigen  in rechten.  Heeft  zo’n  ‘gewone’  Nederlander  bovendien  de  pech,  in  een  probleemgebied  te wonen,  dan  wordt  hij  bij  voorbaat  ‘bestempeld’.  Waagt  hij  het  dan  ook  nog  te  klagen  over zijn  omgeving,  dan  wordt  hij  meteen  de  mond  gesnoerd  en  uitgemaakt  voor  rechts, racistisch  of  nog  erger!

HET  ‘KWADE’  GEWETEN Juist  voor  en  door  deze  vergeten’  en  ‘bestempelde’  groep  Nedertanders  bestaat    de  PARTIJ VRIJ  UTRECHT    en  durft  zij  op  te  komen  voor  hun  belangen.  De  Partij  Vrij  Utrecht  neemt  de klachten  dan  ook  serieus.  De  Partij  Vrij  Utrecht  wil  daadwerkelijk  meewerken  aan  het oplossen  van  maatschappelijke  problemen.  Begrijpt  U,  waarom  veel  politieke  partijen  die  de huidige  wantoestanden  mogelijk  hebben  gemaakt,  zich  niet  op  hun  gemak  voelen  door  de komst  van  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT.  De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  activeert  als  het  ware  hun ‘kwade’  geweten.  Het  geweten  dat,  het  door  hen  gevoerde  wanbeleid  voortdurend  aan  de kaak  stelt.  Een  beleid  dat  gedicteerd  wordt  door  een  laffe  taboe  -­‐  en  struisvogelpolitiek.  Dat resulteerde  in  een  land  vol  ONVREDE,  ONRUST,  ONVEILIGHEID  en  ONGEZELLIGHEID.  Een vrijplaats  voor  de  internationale  drugshandel.  Een  voorwerp  van  ergernis  en  spot  van  de beschaafde  wereld  om  ons  heen.

ZOALS  DE  WAARD  IS,  VERTROUWT  HIJ  ZIJN  GASTEN Velen  zullen  vast  kunnen  stellen,  dat  een  eerlijke  en  open  discussie  met  PARTIJ  VRIJ UTRECHT    zorgvuldig  uit  de  weg  wordt  gegaan  door  politici,  door  de  pers  en  media  die  hen bedienen.  Dat  is  begrijpelijk.  Zij  zijn  bang,  dat  door  erkenning  van  de  Partij  Vrij  Utrecht  veel stemmen  verloren  zullen  gaan,  maar  meer  nog,  bang  zijn  om  door  de  mand  te  vallen  bij  de verdediging  van  hun  huidige  beleid.  Nee,  het  is  voor  hen  veel  gemakkelijker  om  de  PARTIJ VRIJ  UTRECHT  ordinair  uit  te  schelden. Dat  wij  hen  flinke  concurrentie  aan  zullen  doen  met  onze  eerlijke  en  doordachte  mening, Verkiezingsprogramma 2010

-3-

Partij  Vrij  Utrecht

kan  niet  worden  ontkend.  Dat  de  VVD  in  dit  opzicht  haar  liberale  beginsels  verkwanselt, heeft  te  maken  met  politiek  opportunisme.  Zij    zit  liever  in  het  College  van  Burgemeester  en Wethouders,  ook  indien  men  daarvoor  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  moet  boycotten,  dan  in  de oppositiebanken  met  goede  principes.  Ondertussen  dreigt  de  staat  in  Nederland  een politiek  machtsblok  te  worden  van  door  de  grote  partijen  gedelegeerde  functionarissen, waarmee  een  echte  democratie  wordt  ondermijnd.  Dit  verschijnsel  mag  bij  de  jaarlijkse herdenking  van  4  en  5  mei  zeker  niet  vergeten  worden.  De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  streeft  er naar,  om  het  denken  in  termen  van  staatsmacht  tegen  te  gaan.  Een  macht  die  vaak  leidt  tot een  monopolistische  strijd  tegen  fascisme,  doch  deze  feitelijk  zelf  herbergt.  De  partij  die  zich van  dit  monopolie  meester  weet  te  maken  zal  deze  gebruiken  voor  uitbreiding  van  zijn politieke  machtsbasis.  Het  boycotten  van  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  betekent  gewoon  terreur van  anders-­‐  denkenden.  Elke  vorm  van  terreur  vinden  wij  in  een  democratie  verwerpelijk. Boycot  betekent  ook  politieke  lafheid,  het  niet  willen  luisteren  naar  andermans  mening. Boycot  betekent  ook  het  aanwijzen  van  een  zondebok,  teneinde  de  vroeger  gemaakte fouten  te  bedekken  met  de  mantel  der  onschuld.  Gemeentepolitiek  bestaat  niet  uit  het tegen  beter  weten  in  doorzetten  van  partijpolitieke  stokpaardjes  en  belangen. Gemeentepolitiek  betekent  door  middel  van  samenwerking  voor  iedereen  een  betere samenleving  creëren. Dat  democratie  per  definitie  het  opleggen  van  de  mening  van  een  meerderheid  aan  een minderheid  betekent,  en  derhalve  altijd  een  dictatuur  is  van  de  meerderheid,  is  een gegeven  dat  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  wil  doorbreken  met  een  grote  sterke  achterban.

DE  WARE  DEMOCRATIE  LAAT  IEDEREEN  AAN  HET  WOORD Hoofddoel  van  ons  gemeentebeleid  is  het  dienen  van  het  welzijn  van  de  burgers  binnen  de gemeente.  Dit  welzijn  heeft  twee  kanten,  materieel  en  immaterieel.  De  voorwaarde  voor het  immateriële  is;  “Het  ongehinderd  beleven  en  uiten  van  elk  van  onze  levensopvattingen”. Concreet  betekent  dit,  dat  bijeenkomsten  niet  verstoord  mogen  worden  door  overlast,  dat openbare  trefcentra,  bekostigd  van  onze  belastingcenten,  geen  bolwerken  worden  van eenzijdig  gekleurde  politieke  groeperingen.  Al  te  vaak  zien  we  al  te  duidelijk  aan  de opgehangen  affiches,  aangeboden  programma’s,  ingerichte  workshops  en  dergelijke,  dat  de informatie  hinderlijk  eenzijdig,  sterker  nog,  vaak  opdringerig  indoctrinerend  is.  Loopt  u  maar eens  binnen  bij  buurt-­‐  en  jeugdhuizen,  in  schoolgebouwen,  openbare  leeszalen,  enz. Het  verkondigen  van  je  mening  moet  kunnen,  maar  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  vind  dat  in openbare  gebouwen  iedereen  gehoord  moet  kunnen  worden.  Derhalve  dienen  politieke boodschappen  van  alle  partijen  aanwezig  te  zijn  in  die  gebouwen,  waar  de  functie  van  het gebouw  er  zich  toe  leent.  In  andere  openbare  gebouwen  is  een  verbod  op  politieke boodschappen  gewenst.  De  ware  democratie  laat  echter  iedereen  aan  het  woord!  Zowel  de voor-­‐  als  tegenstanders  van  onderwerpen  zoals  abortus,  euthanasie,  kernenergie  of  het instromen  van  vreemdelingen  naar  ons  overvolle  land.  ledereen  moet  gelijke  kansen hebben  in  het  uiten  van  zijn  mening.  Indien  onze  meningsuiting  geleid  wordt,  vervallen  wij vroeg  of  laat  in  een  dictatuur,  zoals  in  China  en  verschillende  Zuidamerikaanse  en  Afrikaanse Verkiezingsprogramma 2010

-4-

Partij  Vrij  Utrecht

staten.  Een  schijndemocratie  (partijenanarchie)  zoals  in  Libanon,  lrak  en  vele  Arabische Staten  wil  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  boven  alles  voorkomen.  Uiterlijk  vertoon  en persoonsverheerlijking  zijn  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  vreemd.  Wij  maken  ons  steeds  meer zorgen  over  het  functioneren  van  de  gemeentelijke  democratieën,  vanwege  de  steeds grotere  kloof  tussen  de  kiezers  en  de  partij-­‐vertegenwoordigers.  Zo  geeft  een  meerderheid van  de  Utrechtse  burgers  de  wens  te  kennen,  dat  ze  over  tal  van  zeer  belangrijke  items  als ‘kiesrecht  voor  buitenlanders’  en  ‘woningtoewijzing’  zouden  willen  meebesturen  via referenda.  De  Utrechtse  gemeenteraad  geeft  liever  niet  thuis,  uit  angst  voor  verlies  van politieke  zeggenschap  binnen  de  raad  en  de  “hoge”  kosten,  die  gemoeid  zouden  zijn  met het  organiseren  van  de  vele  referenda. De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  vindt  dat  het  daarom  een  positieve  ontwikkeling  uit  de  jaren “negentig  voor  bestuurlijke  vernieuwing’  dat  er  rechtstreekse  uitzendingen  van raadsvergaderingen  mogelijk  zijn.    De  kiezer  kan  dan  zelf  het  nut  van  bepaalde gemeentelijke  uitgaven  beoordelen  en  middels  de  vele  technologische  mogelijkheden  die  er zijn,  meebeslissen,  door  voorkeuren  via  kabeldata  met  unieke  code  kenbaar  te  maken.  De raden  dienen  bij  een  voorkeursdrempel  van  meer  dan  40%  terdege  rekening  te  houden  met de  gemaakte  keuze  van  de  bevolking.  Amsterdam  en  Rotterdam  zijn  Utrecht  hierin  reeds voorgegaan!  De  Partij  Vrij  Utrecht  wordt  wellicht  nog  geweerd  uit  wijkcommissies,  bij werkbezoeken,  bij  het  overleg  van  fractievoorzitters,  het  seniorenconvent,  etc.  Politieke meningsuitingen  in  een  zwaar  gesubsidieerde  “STADSKRANT”  worden  geweigerd.  Verder blijkt  dat  50%  van  de  ambtenaren,  die  er  voor  iedereen  dienen  te  zijn,  politiek  gelieerd  is aan  de  PvdA  of  zelfs  aan  organisaties  die  gespecialiseerd  zijn  in  politieke  terreur.

ANTI-­‐DISCRIMINATIEBELEID Met  het  Utrechtse  ANTI-­‐DISCRIMINATIE  beleid  van  het  college  is  het  al  niet  beter  gesteld.  Er was  niet  alleen  sprake  van  dubbele  subsidiëring  aan  twee  organisaties  als  STARD  en  KURF maar  ook  de  wijze  waarop  een    organisatie  als    KURF  zich  negatief  profileerde,    was ergerlijk!  In  de  90-­‐er  jaren  hield  deze  club,  onder  de  dekmantel  “preventie”  zich  uitsluitend bezig  met  lastercampagnes. Duidelijk  is  dat  KURF  een  organisatie  was,  waarmee  het  college  zich  nimmer  subsidiair  mag inlaten!  Indien  extreem  linkse  partijen  in  deze  raad  toch  van  mening  blijven,  dat  terreur  in onze  samenleving  wèl  gesubsidieerd  moet  worden,  zijn  zij  medeplichtig!

GEMEENTELIJKE  ECONOMIE  VAN  UTRECHT leder  mens  heeft  het  recht  om  nabij  zijn  arbeidsplaats  te  wonen.  Slaapsteden  zijn planologische  wangedrochten.  Hoe  verder  iemand  van  zijn  werk  woont,  hoe  meer  energie er  wordt  verspild  aan  het  forensisch  heen  en  weer  reizen.  Deze  forensische  mens vervreemdt  van  zijn  naaste  leefomgeving.  Het  aantrekken  van  bedrijven  en  ambachten  is daarom  een  fundamenteel  belang  voor  de  gemeente.  In  deze  tijd  van  recessie  is  het  dan  ook van  groot  belang  dat  er  soepele  en  aantrekkelijke  vestigingsvoorwaarden  zijn  in  Utrecht.De Verkiezingsprogramma 2010

-5-

Partij  Vrij  Utrecht

PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  meent  dan  ook  dat  het  College  van  B  &  W  een  ‘bedrijfs-­‐  en  leef-­‐ vriendelijk’  beleid  dient  te  voeren,  hetgeen  wil  zeggen: •  Niet  bij  voorbaat  afwijzend  staan  tegenover  vestiging  van  buitenlandse  ondernemingen. Zij  zullen  zich  overigens  wèl  moeten  houden  aan  de  nationale  hinderwetgeving. •  Géén  onvoorwaardelijke  promotie  van  arbeidstijdverkorting  of  deeltijdarbeid  waar  deze mogelijk  kan  leiden  tot  economische  achteruitgang.  Wel  streeft  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT naar  een  betere  verdeling  van  arbeidstijd,  zodat  meer  tijd  vrij  kan  worden  gemaakt  voor herstel  van  een  cultureel  gedragspatroon  zoals  in  landen  als  Duitsland,  Scandinavië  en Polen,  zonder  dat  dit  leidt  tot  verlies  van  koopkracht.  Er  moet  een  vrije  keuze  mogelijk blijven,  daar  een  groot  deel  van  de  beroepsbevolking  niet  gelukkig  is  met arbeidstijdverkorting,  met  name  bij  het  middelbaar  en  hoger  personeel.  Zij  ervaren  de diverse  arbeid-­‐verdeel-­‐sleutels  vaak  als  hinderlijk,  en  veroorzaken  veelal  een  hoge  werkdruk en  onbetaald  extra  overwerk,  met  als  gevolg  een  onnodig  hoog  ziekteverzuim. •  Kritisch  staan  tegenover  deeltijdbanen.  Niet  iedere  bedrijfstak  of  beroep  leent  zich  voor deze  arbeid-­‐verdeel-­‐methode. •  Handhaving  van  de  wekelijkse  Utrechtse  automarkt  in  Utrecht  vanwege  de  niet onbelangrijke  jaaromzet  van  1,5  miljard  en  de  staangelden  van  1,8  miljoen  per  jaar  voor  de gemeente  Utrecht. •  Optreden  tegen  middenstanders  die  trottoirs  blokkeren  met  hun  waren  zoals  in  de Kanaalstraat  (Lombok).  Dit  heeft  o.m.  tot  gevolg  dat  voetgangers  voortdurend  moeten uitwijken  naar  de  autoweg,  met  alle  risico’s  van  dien. •  Bereikbaarheid  van  de  binnenstad  van  Utrecht  realiseren  door  goede  routes  voor vrachtverkeer.  Bewoners,  hulpverleners  en  een  gelimiteerd  aantal  betalers  dienen  d.m.v. zônekaarten  toegang  tot  de  plaats  van  bestemming  te  krijgen.  Personenverkeer  dient  in  de toekomst  d.m.v.  semi-­‐tunnelverbindingen  van  en  naar  de  buitenwijken  te  kunnen  reizen. Zodat  het  historisch  karakter  van  de  stad  bewaard  kan  blijven,  zonder  delen  van  de  stad voor  verkeer  te  isoleren. .  Principieel  staat  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  vóór  gratis  parkeren  in  alle  stadsdelen.  Niet alleen  is  er  thans  rechtsongelijkheid  tussen  wijken  waar  wèl  en  waar  niet  gratis  geparkeerd wordt.    Per  slot  van  rekening  betalen  we  al  genoeg  wegenbelasting  en  accijnzen.  Bovendien kan  Utrecht  deze  25  miljoen  Euro  aan  belastinggelden  makkelijk  missen  bij  een  banksaldo (begroting  2010)  van  maar  liefst  225  miljoen  !  Utrecht  moet  er  tevens  voor  waken,  dat  er een  situatie  ontstaat,  waarbij  je  niet  meer  in  staat  bent  op  de  plaats  van  bestemming  te parkeren,  zonder  kapitalen  uit  je  portemonnaie  te  moeten  schudden.  Anticiperend  op  de verkeersdruk,  dienen  parkeerzones  voor  de  centrumrandwijken  verder  te  worden uitgebreid.  Overlast  van  verkeer  uit  andere  wijken  wordt  zo  voorkomen.  De parkeerbelasting  van  circa  108  Euro  per  jaar  voor  bewoners  kan  door  de  Gemeente  worden aangewend  voor  een  beter  Parkeerparkbeheer  voor  Forensisch  verkeer  in  de  Transfers  waar personen  overstappen  op  publieke  vervoersmiddelen.  We  beseffen  dat  het  autobezit  een conjunctureel  probleem  is. •  Aanleg  en  onderhoud  van  recreatieplaatsen  voor  de  bewoners  van  de  stad,  nadat  de verkeersdruk  door  regulering  is  afgenomen. WERKLOOSHEIDSBESTRIJDING

Verkiezingsprogramma 2010

-6-

Partij  Vrij  Utrecht

Onze  gemeente  kent  zoals  overal  elders  in  Nederland  èn  Europa  een  snel  toenemend werkloosheidspercentage.  Op  1  oktober  2009  telde  de  Provincie  Utrecht  26.000 werkzoekenden  en  dat  zijn  er  4.000  meer  dan  een  jaar  geleden,  toen  de  wereldwijde economische  crisis  begon.  Het  aantal  ontslagaanvragen  in  de  pronvincie  Utrecht  komt  met 5300  zelfs  134%  hoger  uit  volgens  het  UWV  Werkbedrijf,  het  vroegere  CWI.  Ondanks  de sombere  cijfers  heeft  Utrecht  minder  last  van  de  economische  neergang  dan  andere  delen van  het  land.  Het  totaal  percentage  werkzoekenden  is  in  de  provincie  Utrecht  het  laagst  van alle  provincies.  De  Utrechtse  4,6%  ligt  vooralsnog  duidelijk  lager  dan  het  landelijk gemiddelde  van  6,3%.  Desalniettemin  werd  door  Burgemeester  Wolfsen  in  zijn nieuwjaarstoespraak  van  5-­‐1-­‐2010  (Algemeen  Dagblad)  medegedeeld  dat  er  in  onze  stad 55.000  55-­‐plussers  zijn  die  géén  werk  meer  kunnen  vinden!    Een  treffend  staaltje  van struisvogelpolitiek  is  hierbij  echter  het  letterlijk  ‘wegcijferen’  van  dit  probleem.  Met rekenkundige  trucs  wordt  nu  eens  de  ene  groep  (vrouwen),  dan  weer  de  andere  groep (WIA-­‐ERS,  57-­‐plussers)  niet  meegeteld. De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  ziet  dit  dan  ook  als  verloedering  en  vindt  dit  geen  serieuze  aanpak. De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  werkt  aan  deze  en  andere  pijnlijke  vraagstukken,  zoals  migratie, milieuvervuiling  en  vandalisme  en  zoekt  naar  ingrijpende  oplossingen.  De  PARTIJ  VRIJ UTRECHT  vindt  dan  ook  dat  de  gemeente  Utrecht  veel  te  weinig  doet  aan  actieve werkloosheidsbestrijding. De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  zoekt  daarom  naar  oplossingen  voor  het  bedrijfsleven  in  actieve acquisitie,  een  optimaal  vestigingsbeleid,  vereenvoudiging  van  vestigingsprocedures  en  een flexibeler  beleid  inzake  grondprijzen.  Met  het  huidige  beleid  van  Provincie  èn  de  Stad Utrecht,  prijzen  zij  zichzelf  flink  uit  de  Europese  markt  bij  de  werving  van  buitenlandse investeerders.  Nederland  heeft  niet  alleen  hoge  vennootschapsbelasting    maar    wil  ook werkgevers  wettelijk  gaan  verplichten  tot  een  ‘contract  compliance’  of  goed  vertaald,  een minimum  quotum  aan  etnisch  personeel.  Dit  druist  regelrecht  in  tegen  het  recht  van  vrij ondernemerschap  waarbij  de  keuze  bepaald  wordt  op  kwaliteit  en  niet  op  etniciteit  !

HET  ZWEEDSE  MODEL Bij  het  creëren  van  werkgelegenheid  is  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  van  mening,  dat  er onverkort  gesanctioneerd  dient  te  worden  ten  aanzien  van  werkweigeraars.  De  PARTIJ  VRIJ UTRECHT  is  voorts  van  mening  dat  kostwinners  onverkort  voorrang  dienen  te  verkrijgen  bij open  vacatures.  De  arbeidsbemiddeling  via  de  arbeidsbureaus  dient  in  nauw  overleg  met werkgevers  te  worden  afgestemd  op  vraag  en  aanbod.  Sociale  vernieuwing  betekent  ook een  actief  arbeidsmarktbeleid,  zoals  dat  ontwikkeld  is  in  Zweden.  Dit  zogeheten  ‘Zweedse model’  kiest  voor  een  uitkerings-­‐  of  werkgelegenheidsstrategie,  waarin  prioriteit  wordt gegeven  aan  het  creëren  van  werk,  mogelijkheden  tot  het  opdoen  van  werkervaring,  het aanbieden  van  opleidingen  met  de  gedachte,  dat  alleen  maar  geld  uitgegeven  aan werkloosheidsuitkeringen,  feitelijk  verspild  geld  is,  dat  niet  meer  beschikbaar  is  om  te investeren  in  mensen  en  in  de  toekomst.  Zweden  geeft  zo’n  3%  van  zijn  nationaal  inkomen uit  aan  een  dergelijk  arbeidsmarktbeleid.  Bijna  70%  van  het  beschikbare  budget  wordt besteed  aan  actief  arbeidsmarktbeleid,  terwijl  slechts  30%  wordt  besteed  aan werkloosheidsuitkeringen.  In  dit  beleid  zijn  werkgevers  dan  ook  verplicht  om  hun  vacatures Verkiezingsprogramma 2010

-7-

Partij  Vrij  Utrecht

te  melden  bij  het  arbeidsbureau.  Zij  worden  als  tegenprestatie,  op  hun  wenken  bediend indien  ze  mensen  nodig  hebben.  Het  is  bovendien  ondenkbaar  dat  een  werkloze  een aangeboden  baan  weigert.  In  Zweden  wordt  het  sanctiebeleid  serieus  genomen.  Een uitkeringsontvanger  die  een  baan  of  scholing  weigert,  kan  z’n  uitkering,  onder  het  motto  dat ‘zachte  heelmeesters  stinkende  wonden  veroorzaken’  wel  vergeten.  Ter  vergelijking; Nederland  geeft  circa  4%  van  het  nationaal  inkomen,  ca.  16  miljard,  uit  aan arbeidsmarktpolitiek  en  daarvan  wordt  slechts  30%  besteed  aan  actief  arbeidsmarktbeleid, terwijl  70%  wegvloeit  in  de  vorm  van  uitkeringen. In  de  loop  van  de  jaren  is  50%  van  de  Turkse  en  52%  van  de  Marokkaanse  hoofden  van  de huishoudens  tussen  de  45  en  54  jaar  werkloos  of  WIA’er  geworden.  Bij  de  Utrechtse  burgers in  dezelfde  leeftijdsklasse  is  slechts  15%  werkloos  of  WAO’er.  Nòg  ernstiger  zijn  echter  de percentages  voor  de  leeftijdsgroep  van  55  tot  65  jaar.  In  die  categorie  heeft  immers  52%  van de  Turken  en  62%  van  de  Marokkanen  een  WW  of  WAO-­‐uitkering,  tegen  28%  van  de Utrechtse  burgers!  Het  is  daarom  ook  niet  verwonderlijk  dat  de  Kanaalstraat  met  haar  vele koffiehuizen  op  een  normale  werkdag  het  beeld  geeft  van  een  vakantieoord  aan  de Middellandse  Zee  voor  Iangdurig  werklozen. Een  andere  kwestie  die  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  grote  zorgen  baart  is  de  criminaliteit. Allereerst  is  er  een  aanwijsbare  link  tussen  werkloosheid  en  misdaad.  Zo  bleek  uit  een wetenschappelijk  onderzoek  dat  80%  van  de  criminelen  voortkomt  uit  de  groep  van structurele  werklozen.  Iemand  met  een  fulltime  baan  heeft  doorgaans  geen  tijd  voor criminaliteit  !

AMBACHTEN  EN  DIENSTVERLENING De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  besteedt  bijzondere  aandacht  aan  het  stimuleren  van  de toeristenindustrie.  En  dat  kan  alleen  als  de  gemeente  concreet  stopt  met  de  inning  van  de 5%  belasting  bij  toeristen.  Dit  levert  slechts  1,3  miljoen  Euro  op  en  kan  makkelijk gefinancierd  worden  uit  de  enorme  bankreserves  van  de  gemeente  Utrecht  ad  225  miljoen Euro.  Voorts  dient  er  ook  meer  aandacht  te  komen  voor  kleinschalige  ambachten.  Beide dragen  bij  aan  het  scheppen  van  arbeidsplaatsen  binnen  de  gemeente.  De toeristenindustrie  wordt  sterk  bepaald  door  ‘cultuur’  en  natuur’.  Onze  voorouders  hebben onze  gemeente  op  vele  wijzen  verrijkt  met  cultuur.    Het  restaureren  van  gebouwen,  pleinen, historische  stadsdelen  en  andere  monumenten  betekent  het  verhogen  van  de aantrekkingskracht  voor  toeristen  en  bovendien  een  verhoogd  woongenot  voor  de  eigen bewoners.  Er  moet  echter  veel  méér  gebeuren.  Alleen  maar  restaureren  zou  betekenen,  dat delen  van  de  gemeente  slechts  een  steriel  stukje  open  luchtmuseum  gaan  worden.  Dat  kan niet  de  bedoeling  zijn  van  de  stadsvernieuwing.  De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  streeft  er  dan  ook naar,  de  gerestaureerde  gebouwen  en  wijken  een  ambachtelijke  èn  commerciële  functie  te hergeven.  Vandaag  de  dag  is  techniek  vaak  dom  routinewerk  en  vervangt  veelal gezondheid-­‐ondermijnende  arbeid  door  machines  en  geautomatiseerde  procédés.  Steeds meer  mensenhanden  komen  vrij  voor  het  werkelijk  ‘leuke’  werk,  zoals  de  scheppende arbeid.  Het  zijn  uitgerekend  de  arbeidsintensieve  produkten  en  ambachtelijke  creaties  die  in de  huidige  samenleving  steeds  duurder  worden.  Dit  betekent  ook,  dat  de  veranderende mogelijkheden  binnen  de  gemeentelijke  economie  hierop  steeds  meer  wordt  afgestemd, Verkiezingsprogramma 2010

-8-

Partij  Vrij  Utrecht

dus  “meegaan  met  de  tijd”.  De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  geeft  daarom  prioriteit  aan  de stimulering  van  ambachtelijkheid  en  kleinschalige  gespecialiseerde  dienstverlening,  daar waar  het  gaat  om  het  aantrekken  of  scheppen  van  voldoende  arbeidsplaatsen  binnen  de gemeente.  Deze  prioriteit  past  bovendien  harmonischer  binnen  een  milieu-­‐  en cultuurvriendelijke  gemeentepolitiek.

OPKOMEN  VOOR  JONGEREN  EN  OUDEREN Binnen  Utrecht  is  ooit  gestart  met  een  aantal  projecten  voor  Utrechtse  jongeren.  Keiharde noodzaak,  want  wie  de  jeugd  heeft,  heeft  de  toekomst!  De  werkelijkheid  is  echter  vaak anders.  Uit  onderzoek  is  gebleken  dat  er  bij  Utrechtse  jongeren,  met  name  van  allochtone ouders,  veel  sprake  is  van  schooluitval,  werkloosheid  en  criminaliteit.  Zo  is  uit  een  recente publicatie  van  het  Algemeen  Dagblad  van  16-­‐1-­‐2010  gebleken  dat  volgens  de  4e Jeugdmonitor  2008-­‐2009  maar  liefst  42%  van  de  jongeren  onder  de  15  jaar,  ondanks  een verkoopverbod  in  de  APV  alcohol  gebruikt  en  33%  zich  bezighoudt  met  criminaliteit  en vandalisme!  Niet  alleen  jongeren  nemen  op  de  arbeidsmarkt  een  relatief  ongunstige  positie in.  Ook  50-­‐plussers  krijgen  nauwelijks  de  kans  om  aan  werk  te  komen.  Wij  constateren  een ergerlijke  vorm  van  leeftijdsdiscriminatie  van  ouderen.  Deze  discriminatie  moet  zo  snel mogelijk  bij  wet  worden  verboden.  Het  komt  voor  dat  ouderen  na  het  bereiken  van  een bepaalde  leeftijd,  op  grond  van  medische  verklaringen,  voor  werk  worden  uitgesloten  en geen  verzekeringen  meer  kunnen  afsluiten.  Ook  is  het  voor  ouderen  moeilijk  nieuwe leningen  te  verkrijgen.  Zo  dienen  zij  voor  groot  onderhoud  van  hun  vrijwel  afbetaalde woning  nog  een  2e  hypotheek  af  te  sluiten.  Discriminatie  op  grond  van  leeftijd  komt  veel voor  in  personeelsadvertenties.  In  deze  advertenties  wordt  45  jaar  als  uiterste  Ieeftijdsgrens gesteld.  Tal  van  organisaties  hebben  een  maximum  Ieeftijdsgrens  voor  bestuursleden  in  hun statuten  vastgelegd.  Ouderen  worden  daardoor  gedwongen  af  te  treden  en  kunnen  niet meer  actief  in  het  vrijwilligers-­‐  en  welzijnswerk  deelnemen.  Daarnaast  kunnen  zij  zelfs  hun stem  niet  meer  in  de  besturen  van  pensioenfondsen  Iaten  horen.  Het  is  te  dwaas  voor woorden  dat  gepensioneerden,  die  vele  jaren  pensioen  hebben  betaald,  vanaf  het  moment dat  zij  pensioen  ontvangen,  geen  zeggenschap  meer  hebben  over  de  manier  waarop  hun pensioengelden  worden  belegd,  omdat  zij  dan  door  de  leeftijdsgrens  geen  bestuurslid  meer kunnen  zijn.  Ouderen  zouden  als  adviseur,  door  hun  rijke  ervaring,  praktische  oplossingen kunnen  aandragen. Hieraan  is  de  wegwerpmentaliteit  van  onze  consumptiemaatschappij  mede  debet.  De PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  meent,  dat  een  structurele  aanpak  van  de  werkloosheid,  voor  de jongeren  en  ouderen,    ondermeer  gevonden  kan  worden  in  het  opzetten  van  culturele projecten.  Deze  kunnen  variëren  van  stadsvernieuwing,  stadsverfraaiing  tot  allerlei  vormen van  creatieve  dienstverlening  in  de  sociale  en  culturele  omgang  met  mensen.  Met vindingrijkheid,  ondernemingslust  en  vooral  ‘saamhorigheid’  komen  wij  een  heel  eind.  Met de  instanties,  die  op  genoemde  terreinen  werkzaam  zijn,  kunnen  afspraken  gemaakt worden  over  het  werken  ‘met  behoud  van  uitkering’.  Concurrentievervalsing  moet  echter worden  voorkomen.  In  dat  geval  zijn  we  bezig  even  hard  elders  problemen  te  scheppen,  als wij  ze  hier  zouden  oplossen.

Verkiezingsprogramma 2010

-9-

Partij  Vrij  Utrecht

ARMOEDEGRENS De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  constateert  dat  duizenden  Utrechtse  bejaarden  onder  de armoedegrens  leven.  Wellicht  zou  het  een  oplossing  zijn  indien  méér  jonge  Utrechtse burgers  dan  de  huidige  Ca.  47  procent,  via  aangepaste  woningbouw  een  bejaarde  ouder in/aan  huis  zouden  nemen,  zodra  deze  niet  meer  zelfstandig  kan  wonen.  Niet  alleen privatiseert  men  hiermee  de  bejaardenzorg  maar  tevens  realisering  van  voordelige kinderopvang  en  jeugdhulpverlening  zodat  tweeverdieners  aan  het  arbeidsproces  kunnen blijven  deelnemen,  zonder  dat  hiervoor  de  samenleving  indirect  behoeft  op  te  draaien.  Dit kan  leiden  tot  stadsvernieuwing  door  middel  van  grootschalige  aankoop  van  veelal  oude, kleine  en  kwalitatief  slechte  woningen.  Niet  alleen  het  oude  centrum  zou  verbeterd  kunnen worden,  maar  ook  een  zeer  groot  deel  van  het  overige  vooroorlogse  Utrecht.  Indien  wij  in het  verleden  de  toenmalige  D’66-­‐Wethouder  Zeevalking  z’n  gang  hadden  laten  gaan  was Utrecht  overigens  grotendeels  tegen  de  vlakte  gegaan,  tot  aan  de  Berenkuil  toe!  Zijn  plan was  het  realiseren  van  ultramoderne  werksteden,  met  grote  doorgaande  (snel)  wegen.  Dit leidde,  na  veel  verzet  van  de  bewoners,  uiteindelijk  alleen  tot  de  bouw  van  Hoog-­‐Catharijne en  het  dempen  van  de  singels.  Het  gevolg  was  een  verandering  van  de bevolkingssamenstelling  in  Utrecht  van  boven-­‐modaal  naar  modaal,  terwijl  boven-­‐modaal, dus  de  “sterkere”schouders  vertrokken  naar  modieuze  groeisteden  als  Nieuwegein, Maarssenbroek  en  Houten.  De  vele  minderheden,  zoals  allochtonen  met  lage  inkomens, waarvoor  zeer  veel  extra  voorzieningen  zijn  vereist,  kwamen  hiervoor  in  de  80-­‐er  en  90-­‐er jaren  in  de  plaats.  Bovendien  werd  Utrecht  geconfronteerd  met  rijksbezuinigingen  en stagnerende  belastinginkomsten,  die  uiteindelijk  een  structureel  verkeerde  sociaal-­‐ economische  begrotingssituatie  veroorzaakten.  Desondanks  wilde  de  gemeente  Utrecht  zijn ‘stadsvernieuwing’  doorzetten,  en  bleef  met  onevenredig  veel  goedkoop  verhuurde, slooprijpe  woningen  zitten.  Woningen  die  op  kosten  van  de  ‘Utrechtse  “gemeente”-­‐ huisbaas’  opgeknapt  moesten  worden.  Zo  drukte  de  Utrechtse  stadsvernieuwing  jarenlang zwaar  op  haar  jaarlijkse  begroting.  Er  is  jarenlang  onvoldoende  rekening  gehouden  met  haar financiële  prognoses  en  de  benodigde  middelen  voor  een  goed  infrastructureel voorzieningenniveau.  Uiteindelijk  ging  Utrecht  dan  ook  in  de  jaren  ’90  failliet  en  werd  het een  zgn.  Artikel  12  gemeente  die  onder  curatele  stond  van  de  rijksoverheid.  De  PARTIJ  VRIJ UTRECHT  vindt  het  daarom  politiek  laf,  om  voortdurend  de  Rijksoverheid  er  direct  of indirect  de  schuld  van  te  geven,  dat  er  te  weinig  rijkssteun  wordt  verstrekt.  Utrecht  heeft immers  zelf  gekozen  voor  een  dynamische  ontwikkeling,  en  mag  dan  ook  zelf  de  balans opmaken  en  op  de  blaren  gaan  zitten  van  haar  eigen  wanbeleid. Wil  de  gemeente  Utrecht  op  eigen  benen  blijven  staan,  dan  dient  een  groot  aantal  nieuwe ombuigingen  gerealiseerd  te  worden.  Nog  steeds  is  Utrecht  voor  meer  dan  een  miljard  euro, ca.  90%,  afhankelijk  van  rijkssteun.  Tevens  is  gebleken  dat  maar  liefst  ca.  96%  van  onze vrouwelijke  65-­‐  plussers  behoefte  heeft  aan  Iichamelijke  ondersteuning  of  huishoudelijke hulp.  Het  was  daarom  dan  ook  een  goed  idee  van  het  CDA  om  voor  schoolverlaters  sociale dienstplicht  in  te  voeren  zodat  het  sociaal  bewustzijn  bij  jongeren  geaktiveerd  wordt. Slechts  weinigen  krijgen  tot  nu  toe  die  hulp  vrijwillig  van  buren  of  familie  en  zijn  dus aangewezen  op  professionele  en  dure  hulpverlening.  Aan  ca.  25  %  van  alle hulpbehoevenden  wordt  geen  enkele  vorm  van  zorg  verleend.  Van  alle  oudere  Utrechtse burgers  die  wegens  ziekte,  een  ongeluk  of  een  handicap  hulp  behoeven,  krijgt  ca.  33%  géén Verkiezingsprogramma 2010

- 10 -

Partij  Vrij  Utrecht

hulp  van  buren  of  familie.  Van  onze  65-­‐plussers  moet  zo’n  35%  rondkomen  van  niet  meer dan  een  AOW-­‐tje.  Deze  groep,  in  hoofdzaak  alleenstaande  vrouwen,  leeft  van  een  sociaal minimum.

GEEN  REMMENDE  BEMOEIZUCHT De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  vindt  dat  de  gemeente  Utrecht  zich  niet  moet  bemoeien  met  de bedrijfsvoering  binnen  de  bedrijven,  door  hen  allerlei  voorwaarden  op  te  leggen  zoals  het aanstellen  van  méér  allochtone  werknemers  ten  koste  van  autochtone  werknemers. Hierdoor  ontstaat  een  slecht  sociaal  klimaat  binnen  de  onderneming.  Een  grondige doorlichting  van  een  dergelijke  bemoeienis  is  nodig  om  allerlei  regels  van  dien  aard  uit  te bannen.  Zeker  indien  zij  een  goede  en  snelle  vestiging  van  bedrijven  belemmeren.

DE  GEMEENTE  BEGROTING Om  de  doelstellinggen  in  de  besteding  van  overheidsgelden  te  bevorderen  zijn  er  op  dit ogenblik  zes  operaties  aan  de  gang.  Ogenschijnlijk  worden  hierbij  de  accenten  gelegd  op heroverweging,  privatisering,  de  twee  procent  operatie,  de-­‐regulering,  decentralisatie  en tenslotte,  reorganisatie  van  de  rijksdiensten.  Deze  operaties  harmoniëren  uitstekend  met onze  uitgangspunten.  Het  college  van  B&W  kreeg  door  de  verkoop  van  de  UNA  (Het Energiebedrijf)  en  de  CASEMA  (de  kabel  TV  rechten)  voor  400  miljoen  gulden  in  de  90-­‐er jaren  aanvankelijk  flink  de  wind  in  de  rug.  Het  bleef  echter  zowel  een  korte  termijn oplossing,  alswel  een  gevaarlijke  ontwikkeling.  Privatisering  van  de  Nutsvoorzieningen  is  een goede  zaak,  zij  het  dat  de  verkoop  aan  de  typisch  Amerikaanse  commercie  met  de lastenverzwarende  risico’s  voor  de  burgerij,  een  goede  beleidscontrole  vereist.  Het  is  dan ook  typerend  voor  de  visie  van  onze  bestuurders,  dat  tijdens  de  recente begrotingsonderhandelingen  volgens  een  publicatie  in  het  Algemeen  Dagblad  van  7 november  2009  bleek  dat  in  de  afgelopen  3  jaar  het  aantal  voltijdbanen  met  ruim  20% groeide  naar  4659  in  november  2009.  De  stijging  van  bijna  800  banen  zou  volgens  de gemeente  vooral  veroorzaakt  zijn  door  het  afschaffen  van  een  vacaturestop  en  een  aantal extra  taken  die  de  gemeente  zou  uitvoeren.    De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  is  dan  ook  van  mening dat  deze  eerder  te  wijten  is  aan  de  toenemende  bureaucratie,    ‘vriendjespolitiek’  en  de  ten opzichte  van  niet-­‐ambtenaren,  zeer  discriminerende  onschendbaarheid  bij  ontslag.  Reeds  in 2008  werden  hierover  schriftelijke  vragen  gesteld  door  Pechtold  (D”66)  aan  ex-­‐groenlinks minister  Terhorst  doch  zonder  enige  reactie….

RECESSIE Met  name  door  de  huidige  recessie  zal  de  gemiddelde  draagkracht  van  onze  inwoners nauwelijks  enige  verbetering  te  zien  geven.    Voor  de  meeste  werknemers  zal  het  netto Verkiezingsprogramma 2010

- 11 -

Partij  Vrij  Utrecht

loonsatrookje  in  januari  2010  dan  ook  iets  minder  goed  uitvallen.  Zo  blijkt  uit  berekeningen van  ICT-­‐dienstverlener  Logica    voor  een  miljoen  werknemers  uit  een  publicatie  van  het Algemeen  Dagblad  op  24  december  2009.  Dat  de  salarissen  dalen  komt  door  meerdere factoren.  Zo  stijgt  de  inkomensafhankelijke  bijdrage  van  de  ziektekostenverzekeringen  van 6,9  naar  7,05%.  Tegelijk  gaat  de  algemene  heffingskorting  met  20  euro  op  jaarbasis    omlaag, terwijl  de  arbeidskorting  met  47  euro  afneemt.  Met  name  dit  laatste  is  niet  slim  omdat  juist een  hogere  arbeidskorting  de  arbeidsmotivatie  bevordert!  Daarnaast  zorgt  de  inflatie  ,  voor komend  jaar  door  het  CPB  op  1%  geschat,  ervoor  dat  de  koopkracht  nog  verder  afneemt.  Ik heb  het  dan  nog  niet  over  het  grotendeels  verdwijnen  van  de  aftrek  ziektekosten  voor  de 50%  chronisch  zieken  in  ons  landje!  Onlangs  publiceerde  het  Algemeen  Dagblad  op  7-­‐1-­‐2010 dat  het  inkomen  van  zelfstandigen  in  het  3e  kwartaal  van  2009  met  maar  liefst  12%  is gedaald.  Mede  daardoor  had  het  gemiddelde  Nederlandse  huishouden  3,3%  minder  te besteden  ondanks  een  bruto  stijging  van  de  CAO  lonen,  zo  meldt  het  CBS.  De bevolkingssamenstelling  van  de  stad  wordt  nI.  gekenmerkt  door  vele  kleine  huishoudens met  lage  inkomens  en  veel  sociale  uitkeringen  die  extra  drukken  op  de  gemeentebegroting. Mede  hierdoor  zal  van  de  bestaande  winkel-­‐  voorziening  geen  groei  te  verwachten  zijn  en zullen  nieuwe  winkelcentra  vanwege  de  huidige  parkeerheffingen,  nòg  meer  naar  de randwijken  en  randgemeentes  uitwijken,  teneinde  te  profiteren  van  een  méér draagkrachtige  bewonersgroep.  Daarnaast  werd  in  de  begroting  2010  op  pagina  281 schoorvoetend  toegegeven  dat  de  woonlasten  van  704  Euro  per  gezin  tot  de  allerhoogsten van  de  grote  steden  behoren.    Dit  is  absurd  veel.  Zeker  gezien  het  enorme  vermogen  van 225  miljoen  (begroting  2010)  wat  de  gemeente  heeft  geparkeerd  bij  de  Rabobank  en  BNG. De  Partij  Vrij  Utrecht  is  immers  van  mening  dat  bankieren  géén  taak  is  voor  de  overheid  en dit  saldo  onverkort  terug  moet  naar  de  Utrechtse  belastingbetaler    via  het  schrappen  van  de parkeerbelasting  en  verlaging  van  de  OZB  voor  eigenaren.  In  ieder  geval  zou  men  af  moeten van  de  zeer  globale  geveltaxaties  en  er  naar  moeten  streven  te  taxeren  op  interne  kwaliteit en  of  een  woning  al  of  niet  verhuurd  is.    Het  college  gaat  desondanks  onverstoorbaar  verder met  het  verhogen  van  de  lasten  voor  de  bevolking.  Zo  bleek  uit  een  publicatie  van  het Algemeen  Dagblad  op  6-­‐1-­‐2010  dat  de  leges  voor  een  paspoort  naar  €  50,90,  de  ID  kaart naar  €  42,85,  de  Jongeren  ID  kaart  naar  €  8,95  en  het  rijbewijs  naar  €  49,50  gaat. De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  stelt  hierbij  grote  vraagtekens!  Vast  staat  tevens  dat: •  Men  voor  het  kortparkeren,  afhankelijk  van  lokatie,  €  2,25  tot  €  4,10  per  uur  betaalt  en voor  een  dagkaart  €  14,40  oplopend  tot  €  28,70. •  Men  voor  een  jaarkaart  in  de  parkeergarage,  afhankelijk  van  de  lokatie,  €  1.594  tot  wel €2.144,98  betaalt. Indien  we  beseffen  dat  50%  van  de  Utrechtse  burgers  de  beschikking  heeft  over  een  auto, dan  komt  dit  neer  op  circa  25  miljoen  euro  aan  parkeerbelasting.  Volgens  een  publicatie  in Het  A.D.  van  28  september  jl.  is  geconstateerd  dat  aannemers    het  betaald  parkeren  in Utrecht  herhaaldelijk  aan  hun  laars  lappen.  Ze  plaatsen  containers  op  parkeerplekken zonder  daarvoor  te  betalen.  Onlangs  constateerde  de  gemeente  dat  een  aannemersbedrijf sinds  half  augustus    tien  parkeerplekken  bezet  hield  aan  de  Deken  Roesstraat  in  Buiten-­‐ Wittevrouwen.  De  aannemer  bouwt  daar  in  opdracht  van  de  gemeente    een  gymzaal    en heeft  ter  plekke  10  parkeerplaatsen  afgeschermd  voor  eigen  gebruik.  Het  bouwbedrijf  had dit  niet  aangemeld  bij  de  gemeente.  NU  het  bedrijf  tegen  de  lamp  is  gelopen  moet  het  met terugwerkende  kracht  345  Euro  per  plek  per  maand  aan  de  gemeente  betalen.  Het  hele parkeerprobleem  zou  o.i.  overigens  in  een  keer  opgelost  kunnen  worden  indien  de  gehele Verkiezingsprogramma 2010

- 12 -

Partij  Vrij  Utrecht

stad  wordt  vrijgesteld  van  betaald  parkeren.  Wij  hebben  het  dan  nog  niet  over    herziening van  de  vele  erfpachtcanons.  Het  zogenaamd  matigen  van  een  tarievenbeleid  komt  dus  neer op  een  verkeerde  voorstelling  van  zaken,  manipulatie,  achterhouden  van  gegevens  of gewoon  boerenbedrog.  Zij  tast  daardoor  onnodig  de  koopkracht  van  haar  burgers  aan. Hiervan  worden  vooral  de  minima,  w.o.  de  bejaarden,  het  meest  de  dupe!  De  PARTIJ  VRIJ UTRECHT  hekelt  dan  ook  het  feit  dat  de  gemeentelijke  overheden  tot  de  voornaamste prijsopdrijvers  behoren  binnen  onze  economie.  Dit  als  gevolg  van  het  feit,  dat  zij  telkens weer  onevenredig  sterke  tariefsverhogingen  doorvoeren.  Waar  deze  maatregelen  voor nodig  zijn,  is  ons  bekend:  subsidie-­‐sinterklazerij  voor  migranten,  dure  prestige-­‐objecten  en leuke  ideeën  van  politici,  HOV  inplaats  van  Metrobuizen,  gemeentelijke  projectontwikkeling in  Leidsche  Rijn,  miljardenprojecten  als  het  UCP  etcetera,  etcetera. De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  heeft  daarom  als  devies: Verantwoord  omgaan  met  gemeenschapsgelden.  Zij  zal  niet  nalaten,  misbruik  van gemeenschapsgeld,  voor  eenzijdig  gekleurde  politieke  doelstellingen,  aan  de  kaak  te  stellen. De  verspilling  van  gemeenschapsgelden  dient  daarom  tijdig  te  worden  gesignaleerd. Eveneens  is  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  van  mening  dat  een  lastenverlaging  op  de stadsvernieuwing  via  grenswijziging,  dus  liquidatie  van  financieel  kerngezonde  gemeentes als  Vleuten-­‐De  Meern,  een  kwalijke  zaak  was.    Men  zou  er  verstandiger  aan  gedaan  hebben het  Universiteitscentrum  Uithof  te  voorzien  van  grootschaliger  woningbouw  voor  studenten volgens  het  aloude  campus-­‐idee.  Opdat  eindelijk  eens  de  grootste  kamernood  geledigd  zou kunnen  worden.  Uit  een  publicatie  in  het  Algemeen  Dagblad  van  30  mei  jl.  bleek  weer  eens dat  de  studentenhuisvester  SSH  in  Utrecht  de  noodklok  luidde  over  de  veel  te  hoge huurprijzen  van  kamers  die  door  particuliere  verhuurders  via  internet  worden  aangeboden. In  het  rapport  “huur  niet  te  duur”  van  de  eerdergenoemde  SSH  staat  dat  86%  van  de particuliere  verhuurders  kamers  aanbieden  die  gemiddeld  zo’n  120  euro  duurder  zijn  dan  de wettelijk  toegestane  maximale  huurprijs.  De  studentenhuisvester  trof  zelf  een  kamer  van 24m2  aan  voor  700  euro;  dat  is  volgens  de  SSH  bijna  350  euro  te  duur.

PRIVATISERING De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  is  ideologisch  wars  van  iedere  overheidsbetutteling.  Privatisering van  overheidsdiensten  met  een  verantwoorde  economische  beleidsvoering  is  een  primair streven.  Hoe  minder  geld  er  binnen  het  overheidscircuit  blijft  hangen,  des  te  meer  gelden komen  er  vrij  voor  produktieve  arbeid  binnen  de  particuliere  sector.  Inherent  geldt  dit  ook voor  de  privatisering  van  de  horeca  in  zwembaden,  sporthallen  en  andere  openbare instellingen.  Een  werkvereniging  voorzien  van  een  “starters-­‐lening”  kan  de  weg  hiertoe vrijmaken. Het  gevangenisbedrijf  privatiseren  en  drastisch  uitbreiden  is  een  mogelijkheid  om criminelen  daadwerkelijk  door  strafoplegging  aan  te  pakken.  Dus  kappen  met  al  die  softe taakstraffen!  In  dat  kader  dienen  bedrijven  ingeschakeld  te  worden  die  versoberde gevangenissen  en  huizen  van  bewaring  bouwen  èn  exploiteren.  Hierin  zouden meerpersoonscellen  kunnen  worden  voorzien,  zodat  een  lager  bedrag  per  gedetineerde behoeft  te  worden  neergeteld.  Soortgelijke  voorzieningen  zijn  in  de  Verenigde  Staten  van Amerika  en  Frankrijk  reeds  jaren  functioneel.  Op  beperkte  schaal  worden  in  Nederland  al gedetineerden  ingezet  bij  sociaal  maatschappelijk  werk.  Uitbreiding  van  deze werkzaamheden  “ter  lering  ende  vermaak”  met  zelfbekostiging  van  het  opvoedend  verblijf Verkiezingsprogramma 2010

- 13 -

Partij  Vrij  Utrecht

is  een  streven  van  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  omdat  werk    nu  blijft  liggen,  omdat  het  te  duur  is binnen  de  huidige  marktverhoudingen,  kan  worden  gerealiseerd.  De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT is  dan  ook  vóór  de  privatisering  van  de  Gemeentelijke  plantsoenendienst.  Uit  een  onderzoek naar  de  kosten  van  gemeentelijke  en  particuliere  groen-­‐  voorzieningen,  uitgevoerd  in opdracht  van  hoveniers  organisaties  en  de  vereniging  van  gemeentelijke  groen  voorziening door  bedrijven  is  gebleken,  dat  lokale  plantsoendiensten  ca.  43%  duurder  werken  dan particuliere  hoveniers  bedrijven.  Daarnaast  zijn  ze  ook  nog  minder  produktief  en  verrichten ze  onderhoudswerkzaamheden  slechter.  Het  beleid  van  de  gemeente  inzake  privatisering loopt  allerminst  parallel  met  het  tarieven-­‐  beleid.  Sterker  nog,  men  krijgt  in  Utrecht  steeds minder  zorg  voor  steeds  meer  geld.  Het  gevolg  van  dit  beleid  is,  dat  verenigingen  met  eigen inzet  en  naar  draagkracht  onderhoud  moeten  verrichten;  burgers  groen  ‘adopteren’,  maar in  gewoon  Nederlands:  voor  de  kosten  mogen  opdraaien;  dus  beheerovereenkomsten  voor speelplaatsen  waar  niets  tegenover  staat;  burgers  die  hun  huizen  steeds  slimmer  moeten beveiligen  en  voor  hun  ongesubsidieerde  waakhond  óók  nog  hondenbelasting  moeten betalen.  Op  deze  wijze  wordt  kort  gezegd  de  kloof  en  het  wantrouwen  tussen  kiezers  en  de politiek  gekozen  beleidsmakers  alleen  maar  vergroot.  De  terugtredende  overheid  zal  via allerlei  eerder  genoemde  vormen  van  privatisering  een  steeds  mondiger  burger  treffen,  en terecht  vaker  geconfronteerd  worden  met  de  gevolgen  van  het  eigen  beleid.

ONS  WOONKLIMAAT lemand  die  prettig  woont,  kan  optimaal  functioneren  binnen  onze  samenleving.  Een verstandig  planologisch  en  sociaal  ingerichte  woonomgeving  is  dan  ook  van  algemeen belang  voor  de  burgers.  Het  bestaan  van  afbraakbuurten,  verwaarloosde  wooncomplexen en  kaalslag  veroorzaken  een  flinke  domper  op  het  woongenot  van  hen  die  deze verschijnselen  uit  financiële  dan  wel  andere  nood  niet  kunnen  vermijden.  Komt  het  daarbij ook  nog  tot  gettovorming,  dan  is  alle  ‘brandstof’  opgestapeld  voor  een  fikse  haard  van sociale  onrust  en  menselijke  ellende,  wachtend  op  de  vlam  in  de  pan,  met  alle uitstralingseffecten  van  dien,  op  de  gemeenschap.  Zolang  dergelijke  haarden  van  onrust blijven  voortbestaan,  heeft  de  gemeente  in  het  waarborgen  van  de  leefbaarheid  binnen haar  gebied  duidelijk  gefaald.    De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  zal  het  taboe  rond  deze  situatie  in alIe  scherpte  aan  de  kaak  te  stellen  en  blijven  stellen  totdat  de  concrete  maatregelen  tot  het doven  van  deze  brandhaarden,  effect  hebben. Gezien  de  huidige  bouwnormen,  is  het  mogelijk  het  woonklimaat  te  verbeteren  door  ‘naar de  zon  gericht’  op  het  zuiden  te  bouwen.  Dit  geeft  tevens  een  energie-­‐  besparing  van  Ca. 400  m3  gas  per  jaar,  per  woning.    De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  is  daarom  van  mening  dat  er  veel meer  “aangepaste  bouw”  moet  komen,  teneinde  aanpassingen  ten  behoeve  van  ouderen  of gehandicapte  bewoners  tegen  minimale  kosten  te  realiseren.  Wij  denken  hierbij  aan  extra brede  deuren,  géén  drempels,  maar  wel  ruimere  trappenhuizen  die  ruimte  bieden  aan  een traplift. We  noemen  dat  ‘Flexibel  bouwen’.  Een  absolute  voorwaarde  voor  de  ouderenzorg, aangezien  blijkt,  dat  steeds  meer  ouderen  hun  ‘oude  dag’  buiten  de  overvolle  randstad verkiezen.

Verkiezingsprogramma 2010

- 14 -

Partij  Vrij  Utrecht

D00RSTROMINGSBELEID De  gemeente  dient  bij  stadsvernieuwingsprojecten  zorg  te  dragen  voor  een  goed doorstromingsbeleid.  Bewoners  die  méér  gaan  verdienen,  moeten  door  de  gemeente gestimuleerd  worden  om  naar  een  duurdere  woning  uit  te  kijken.  Een  gemeentelijke tegemoetkoming  op  de  onroerendgoed-­‐belasting  zou  zo’n  stimuleringsmaatregel  kunnen zijn.  Een  positieve  bijkomstigheid  hierbij  is  dat  volgens  een  publicatie  in  de  Volkskrant  van 30  mei  jl.  de  WOZ-­‐waarde  van  huizen  volgend  jaar  gemiddeld  gelijk  blijven  aan  de  waarde die  dit  jaar  is  toegekend,  zo  verwacht  de  waarderingskamer.    De  gemeente  Utrecht  kan hierin  ook  voorzien  met  haar  enorme  banksaldi  bij  Rabobank  en  BNG.  Deze  maatregel  kan bovendien  ook  nog  bekostigd  worden  uit  de  daling  van  de  uitgaven  voor  de  huurtoeslag. Wanneer  immers  mensen  met  lage  inkomens  lage  woonlasten  hebben,  betekent  dit,  dat  zij minder  een  beroep  hoeven  te  doen  op  huurtoeslag.  De  doorstroming  van  de  bevolking  naar koopwoningen  dient  eveneens  bevorderd  te  worden.  Zo  zouden  o.i.  veel  sociaal huurwoningen  tegen  een  korting  van  50%  of  tienmaal  de  jaarhuur  aan  de  zittende  huuders verkocht  kunnen  worden.  Momenteel  geven  de  Utrechtse  woningbouwverenigingen  met hun  enorme  vermogen  slechts  een  korting  van  10%  aan  de  zittende  huurders.  Daarnaast  zou de  gemeente  Utrecht  alles  in  het  werk  moeten  stellen  om  meer  premiekoopwoningen  te laten  bouwen.  Een  uitstekend  middel  in  dit  opzicht  zouden  koopsubsidies  kunnen  zijn. Volgens  een  publicatie  in  de  Telegraaf  van  31  december  2009  kunnen  starters  die  gebruik willen  maken  van  de  koopsubsidieregeling  hierop  aanspraak  maken.  Het  pleit  niet  voor  de mentaliteit  van  de  huidige  politiek  dat  de  koopsubsidiepot  wellicht  niet  nader  wordt aangevuld  en  een  grote  groep  starters  in  2010  wederom  in  de  kou  komt  te  staan.  Deze premiekoopwoningen  zouden  dan  bij  voorkeur    in  stadsvernieuwingswijken  moeten  worden gerealiseerd.  Want  steeds  meer  uitbreiden  ten  koste  van  onze  Iandbouw-­‐  en natuurgebieden  is  funest  voor  het  karakter  en  de  Ieefbaarheid  van  de  hele  streek  waarin  de gemeente  organisch  is  ingebed.  Ik  heb  het  dan  nog  niet  over  het  feit  dat  door  het  wegvallen van  landbouwgebieden  wij  ons  veel  te  afhankelijk  maken  van  Poetins  en  andere buitenlanders.

VOLKSHUISVESTINGSBELEID De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  is  van  mening  dat  volkshuisvesting  een  primaire  levensbehoefte  is. Het  bevoordelen  c.q.  extra  toegankelijk  maken  voor  bepaalde  aandachtsgroepen  is  in  deze tijd  van  toenemende  woningschaarste  èn  vrijwel  kritiekloos  migratiebeleid  een  volstrekt onacceptabel  uitgangspunt!  Volgens  een  publicatie  van  het  Algemeen  Dagblad  van  21 september  jl.  is  het  zelfs  zo  dat  alleenstaanden  vanaf  volgend  jaar  niet  meer  in  aanmerking kunnen  komen  voor  een  eengezinswoning  in  de  stadsregio  Utrecht.  Dus  op  een  flatje weggewerkt  gaan  worden.    De  afgelopen  3  jaar  ging  één  op  de  3  vrijkomende eengezinswoningen  naar  singles.    De  Partij  Vrij  Utrecht  betreurt  dit  omdat  wij  van  mening zijn  dat  Nederland  met  16  miljoen  inwoners  al  het  dichtstbevolkte  landje  van  Europa  is  met alle  leefbaarheidsgevolgen  van  dien.  De  politiek  wil  daar  nu  helaas  toch  vanaf.  De  PARTIJ VRIJ  UTRECHT  vreest  daarom  dat  de  Nederlandse  èn  Utrechtse  samenleving  steeds  meer Verkiezingsprogramma 2010

- 15 -

Partij  Vrij  Utrecht

verwikkeld  raakt  in  een  catastrofale  stroomversnelling  van  ingrijpende  maatschappelijke veranderingen.  Zowel  geografisch  demografisch,  sociaal-­‐cultureel  en  economisch  zal  de Utrechtse  samenleving  ingevolge  ‘het  Europa  van  ná  2009  nog  verder  en  grenzeloos achteruit  hollen.    De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  wil  het  in  Utrecht  echter  niet  zover  laten  komen! Voorwaarde  is  wel,  dat  de  andere  partijen  in  de  Utrechtse  gemeenteraad  de  politieke  moed willen  opbrengen,  om  met  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  mee  te  denken.  Uit  een  live-­‐radio-­‐ interview  met  Radio  M  op  8  december  2009    bleek  echter  dat  veel  zittende  partijen  reeds dezelfde  politieke  mening  hebben  als  de  Partij  Vrij  Utrecht  waaruit  je,  tot  onze  vreugde,  zou kunnen  concluderen  dat  moties  van  onze  fractie  in  de  komende  raadsperiode  wellicht  veel kansrijker  zijn  dan  in  de  90-­‐er  jaren!    In  de  gemeentepolitiek  heeft  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT echter  nog  steeds  geen  duidelijke  visie  van  de  Gemeenteraad  over  de  te  verwachten migratie-­‐quota  vernomen.  Een  en  ander  zou  wellicht  een  gevolg  kunnen  zijn  van  de  huidige instabiele  verhoudingen  in  de  internationale  politiek.  leder  jaar  worden  opnieuw  vele miljoenen  economische  vluchtelingen  over  de  wereld  verwacht,  die  op  zoek  gaan  naar  een beter  economisch  bestaan  en  het  ‘rijke’  doch  thans  feitelijk  failliete  Europa  verkiezen  als reisdoel.  Als  milieupartij  ziet  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  dit  ‘nomadisch  gedrag’  met  grote  zorg gade.  Opvang  in  de  eigen  regio  is  qua  diversiteit  en  handhaving  van  de  mens,  sociaal  gedrag, integratie  en  kostenbeheersing  een  veel  verstandiger  maatregel.  De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT ziet  het  gezin  van  autochtone  man,  vrouw  en  kinderen  als  dè  natuurlijke  hoeksteen  van  de samenleving  en  betreurt  dat  dit  traditionele  type  huishouden,  het  gezin  met  één kostwinner,  steeds  meer  aan  het  verdwijnen  is,  waardoor  de  woningschaarste  nog  eens extra  vergroot  wordt.  De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  is  tegen  de  financiële  tweedeling  bij  de ouderen-­‐voorziening.  Veel  ouderen  hebben  door  de  voor  hen  teruglopende  welvaart,  en  de zware  belastingdruk  uit  hun  arbeidsverleden  met  verplichte  collectieve pensioenwetgevingen,  niet  of  nauwelijks  financiële  reserves  kunnen  opbouwen.  In tegenstelling  tot  de  USA  waar  iedereen  zijn  oudedagsreserves  vrijelijk  kan  opbouwen  bij  een relatief  lage  belastingdruk.  Het  wordt  steeds  twijfelachtiger  of  de  afbraak  van  het  sociale stelsel  zonder  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  aan  deze  groep  voorbij  zal  gaan. Het  buitenshuis  werken  van  gehuwde  vrouwen  heeft  veranderingen  tot  gevolg  met betrekking  tot  functievermenging,  fiscale  stelselberekening,  woningbouw,  werkgelegenheid, openbare  voorzieningen,  extra  openbaar  vervoer  en  een  sociaal  veilige  omgeving.  De  balans van  de  provincie  toont  echter  een  vestigingsoverschot,  waardoor  de  koopwoningen  in Utrecht  structureel  de  duurste  van  Nederland  zijn.  De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  heeft onderzocht,  dat  de  inkomensgroei    de  stijging  van  de  woonlasten  zeker  niet  zal  bijhouden! Wij  verwachten,  dat  een  groeiende  groep  bewoners,  die  om  financiële  redenen  naar  een andere,  goedkopere  woning  uitkijken,  steeds  minder  kansen  krijgen  vanwege  het  oneerlijke voorrangsbeleid  als  gevolg  van  gezinsvorming,  gezinshereniging,  asielopvang  en  de  beruchte 2%-­‐regeling  die  bij  veel  gemeenten  in  het  verkeerde  keelgat  is  geschoten.  Voorts  zal  een gebrek  aan  financiële  middelen  sloop,  nieuwbouw  of  stadsvernieuwing  in  de  weg  staan  en zal  er  een  stuwmeer  ontstaan  van  nog  te  renoveren  woningen.  We  constateren  al,  dat  de prijzen  van  koopwoningen  door  het  spel  van  vraag  en  aanbod,  steeds  verder  van  elkaar  af komen  te  liggen,  niet  in  verhouding  staan  tot  de  intrinsieke  en  werkelijke  technische  waarde van  de  woningen.  Zo  worden  woningen  steeds  minder  toegankelijk  voor  de  ‘startende’ koper  (één  van  de  oorzaken  is  van  de  scheefgroei  in  de  woning  en  prijzenmarkt).  De verhoging  van  de  woningbouwproduktie  in  Leidse  Rijn  biedt  volgens  ons  geen  structurele oplossing.  De  leefbaarheid  in  de  provincie  en  stad  Utrecht  zal  door  overbevolking  nog verder  in  asfalt  en  beton  verdwijnen.    De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  verafschuwt  het  bouwbeleid van  dit  College,  dat  een  bouw-­‐  dichtheid  bepaalt  van  meer  dan  33  woningen  per  hectare, Verkiezingsprogramma 2010

- 16 -

Partij  Vrij  Utrecht

hetgeen  in  de  praktijk  neerkomt  op  ‘gestapelde  woningbouw’  waarbij  nauwelijks  meer sprake  is  van  sociale  contacten  of  wonen  op  maat,  waardoor  privacy  of  een  eigen  tuin  een utopie  is  geworden!  De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  wil  de  selectieve  uitstroom  naar  groeisteden van  sociaal-­‐economisch  sterkeren  tegengaan,  teneinde  Utrecht  niet  verder  op  te  zadelen met  een  onevenredig  grote  hoeveelheid  sociaal-­‐economisch  zwakke  burgers. De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  streeft  naar  een  strategisch  verbeterbeleid,  waarin  privatisering  via verkoop  voor  sterk  gereduceerde  koopprijzen  (50%  van  de  lege  marktwaarde)  aan  de zittende  huurders  centraal  dient  te  staan,  en  zogenaamd  armlastige  gemeenten,  zoals voorheen  Utrecht,  meer  middelen  krijgen  voor  rationeel  herstel  in  plaats  van  onzinnige prestigeprojecten  zoals  UCP-­‐  of  Singelprojecten.  Het  dubbeltje  kan  volgens  ons  maar  één keer  uitgegeven  worden.  De  Rijksoverheid  probeert  derhalve  de  gemeente  Utrecht  alsnog voor  het  woningbouwkarretje  van  de  rijksoverheid  te  spannen,  en  tracht  via  allerlei lokkertjes  zoals  locatie  -­‐  subsidies,  (subsidies  voor  grote  bouw  locaties)  en hoofdinfrastructuursubsidies  te  paaien  voor  een  verdere  verstedelijking  van  de  ‘Rampstad’. Zo  kreeg  het  financieel  zwakke  stadsgewest  Utrecht  ooit  al  een  kluif  van  208  miljoen  gulden, ten  koste  van  Vleuten-­‐De  Meern.  Het  middel  om  via  een  jaarlijkse  huurverhoging huiseigenaren  te  dwingen  een  grotere  bijdrage  aan  woningverbetering  te  leveren, veroorzaakt  volgens  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  averechtse  effecten,  zoals  steeds  zwaardere woonlasten  en  uiteindelijk  Ieegstand,    zoals  geconstateerd  is  in  Alkmaar  en  Lelystad.  Het  is veel  wijzer  om  in  een  betrekkelijk  vroeg  stadium  te  beginnen  met  grootschalige  uitverkoop van  huurwoningen  voor  50%  van  de  lege  marktwaarde  aan  de  zittende  huurders.  Per  slot van  rekening  is  de  rente  nog  niet  al  te  hoog,  fiscaal  nog  wel  aftrekbaar  en  ‘Engelse’ toestanden  kunnen  worden  voorkomen,  door  de  rente  30  jaar  vast  te  zetten.  Daarbij verkrijgt  de  Rijksoverheid  veel  extra  inkomsten  uit  bijtelling  van  de  huurwaarde  en overdrachtsbelasting  en  zijn  de  betreffende  huurwoningen  vaak  meerdere  malen  ‘betaald’ door  de  huurders  aan  de  “sociale”  woningbouwvereniging.

ONROERENDGOEDBELASTING  OMLAAG De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  is  tegen  een  verdere  stijging  van  de  woonlasten  voor  de  Iaagste inkomens.  Utrecht  zit  volgens  de  begroting  2010  nu  met  een  gemiddelde  woonlast  van  704 Euro  per  jaar  bij  de  allerhoogsten  van  ons  land  terwijl  er  nota  bene  225  miljoen  (begroting 2010)  bij  Rabobank  en  BNG  staat  te  verpieteren.  Derhalve  zal  verlaging  van  de onroerendgoedbelasting  bespreekbaar  kunnen  zijn.  In  ieder  geval  zouden  we  niet  blind moeten  uitgaan  van  geveltaxaties  maar  ook  intern  moeten  taxeren  en  of  een  woning  al  of niet  in  verhuurde  staat  is.  Bovendien  mist  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  landelijke  richtlijnen,  ter voorkoming  van  wilde  belastinggroei  per  gemeente,  zoals  in  de  laatste  20  jaar  het  geval  was. Een  en  ander  kan  gerealiseerd  worden  door  de  waarde  van  goedkope  huurwoningen  lager te  taxeren.  Het  financiële  gat  dat  hierdoor  ontstaat  op  de  gemeentelijke  begroting,  kan ongetwijfeld  gedicht  worden  door  een  meer  stringente  bestrijding  van  fraude  door uitkeringsgerechtigden  en  door  een  doeltreffende  aanpak  van  ontduiking  van gemeentebelastingen.  Jaarlijks  komt  10%  van  de  bijstandsuitkeringen  voor  rekening  van  de gemeente.    Uit  een  publicatie  van  de  Telegraaf  van  17  december  2009  is  immers  gebleken dat  mensen  die  te  veel  bijstand  ontvangen,  dus  feitelijk  frauderen,  dit  meestal  niet  hoeven terug  te  betalen  door  gebrek  aan  controle  van  kennelijk  gemakzuchtige  en  onschendbare ambtenaren  Uit  controle  is  gebleken  dat  er  in  totaal  485  miljoen  euro  op  rekening  blijft Verkiezingsprogramma 2010

- 17 -

Partij  Vrij  Utrecht

staan  van  particulieren  in  de  bijstand  !  Zo  constateerde  ook  het  CDA  na  een  steekproef  in gemeenten  ! POSITIEVE  OF  NEGATIEVE  DISCRIMINATIE? De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  vindt  iedere  vorm  van  discriminatie  uit  den  boze.  Hoe  goed  de bedoelingen  ook  zijn.  Het  voorrang  geven  aan  bepaalde  bevolkingsgroepen,  dus  “positieve” discriminatie  in  het  doorstromingsbeleid  werkt  m.i.  volstrekt  negatief.  Ook  indien  dit gebeurt  met  het  doel  om  deze  groepen  in  de  Nederlandse  samenleving  te  laten  integreren. ledere  vorm  van  onderscheid  werkt  o.i.  ,vroeg  of  laat,  polariserend.  Dit  geeft beroepsonruststokers  weer  de  kans  om  autochtonen  en  allochtonen  tegen  elkaar  op  te hitsen,  of  zelfs  binnen  één  en  dezelfde  groep  onenigheid  te  veroorzaken.  Het  toewijzen  van woningen  aan  leden  van  etnische  minderheden  dient  in  zorgvuldig  overleg  met  de  wijkraad èn  de  buurtbewoners  plaats  te  hebben.  De  extra-­‐urgentie  op  basis  van  gezinsgrootte  dient in  ons  overvolle  land  subiet  geschrapt  te  worden.  Er  is  in  ons  land  overal  overdadig aanwezige  seksuele  voorlichting  dus  bekendheid  met  voorbehoedmiddelen  en  bewuste gezinsplanning  die  overbevolking  kunnen  remmen.  Juist  door  steeds  maar  weer  de  belangen van  deze  buurtbewoners  met  de  ‘oudste  rechten’  te  minachten  hebben  extreemlinkse overheden  overal  in  Nederland  volstrekt  onleefbare  woongebieden  geschapen.  Dergelijke toestanden  zijn  mensonterend  voor  alle  achtergestelde  groepen,  die  daar  noodgedwongen moeten  leven.  De  huidige  beleidsmakers  kunnen  zeker  lering  trekken  uit  de  fouten  die  er gemaakt  zijn,  toen  de  eerste  tsunamies  migranten  in  de  jaren  zestig  ons  land  overspoelden. Nog  heeft  Utrecht  niets  geleerd.    Zo  meent  de  Utrechtse  overheid  in  haar  personeelsbeleid dat  zij  positieve  discriminatie  kan  voorstaan  ten  aanzien  van  etnische  minderheden  onder het  mom  van  een  evenredige  verdeling  van  werk  tussen  allochtonen  en  autochtonen.  Wij menen  dat  juist  de  overheid,  als  verantwoordelijk  en  toeziend  voogd  van  onze  samenleving, het  beginsel  van  rechtsgelijkheid  onverkort  moet  hanteren  en  dient  te  selecteren  naar kwaliteit  en  niet  naar  ras  of  geaardheid.  Bovendien  werkt  een  voorrangsbeleid  juist stigmatiserend,  verzuilend  en  het  isolement  van  bepaalde  bevolkingsgroepen  en  uiteindelijk racisme  in  de  hand.  In  overheidsbladen  komen  wij  regelmatig  advertenties  tegen  waarin gevraagd  wordt  vrouwen  en  leden  van  etnische  minderheidsgroepen  te  benoemen  in functies  waarin  de  overheid  ondervertegenwoordigd  zou  zijn.  Zonder  rekening  te  houden met  het  feit  dat  Nederland  nu  al  700.000  ambtenaren  in  rijks-­‐  provincie-­‐  of  gemeentedienst heeft  !  De  aangeboden  functie  is  willens  en  wetens  toch  voor  hen  gereserveerd.  Daarom worden  uitsluitend  zij  uitgenodigd  te  solliciteren.  De  rechtelijke  macht,  bij  monde  van  de Amsterdamse  Officier  van  Justitie,  Mr.  Mijnssen,  effende  ooit  de  weg  voor  positieve discriminatie  door  de  overheid,    in  het  geding  tegen  haar,  in  het  gelijk  te  stellen,  op  grond van  artikel  529  quarter,  eerste  lid  van  het  Wetboek  van  Strafrecht.  Ambtenaren  van overheidsorganen  mogen  dus,  wat  de  gewone  burger  niet  mag.  Zodra  de  burger  een selectief  sollicitatiebeleid  voert,  is  dat  discriminatie,  en  doet  de  overheid  hetzelfde,  dan  heet dat  welzijnwerk.

GEMEENTE-­‐DEMOCRATIE

Verkiezingsprogramma 2010

- 18 -

Partij  Vrij  Utrecht

Democratie  betekent  dat  het  volk  beslist  over  zijn  eigen  wel  en  wee.  Welnu,  op  dit  ogenblik is  er  in  Nederland  steeds  meer  sprake  van  een  schijndemocratie.  Het  volk  mag  dan  wel éénmaal  in  de  vier  jaar  een  hokje  rood  maken  in  het  stemlokaal,  maar  daarna  moet datzelfde  volk  zoveel  mogelijk  zijn  mond  houden.  Hun  vertegenwoordigers  zullen  alles  wel vóór  hen,  en  dus  zonder  hen,  bedisselen.  Dit  zou  nog  aanvaardbaar  zijn  als  deze  politici inderdaad  eerlijk  zouden  opkomen  voor  de  belangen  van  héél  het  volk.  In  de  inleiding  op ons  gemeenteprogramma  is  al  aangegeven  dat  dit  helaas  maar  al  te  weinig  gebeurt.  De broodpolitici  zijn  zich  echter  steeds  meer  gaan  beperken  tot  behartiging  van  de  belangen van  allerlei  groeperingen,  op  grond  waarvan  zij  hun  marginale  stemmenwinst  hopen  te halen.  Op  deze  wijze  werkt  dus  het  stelsel  van  indirecte  democratie,  dat  in  Nederland functioneert,  steeds  minder.    De  vervreemding  tussen  bestuurders  en  burgers,  wordt  erdoor nog  meer  in  de  hand  gewerkt.  Dit  is  één  van  de  redenen  van  de  lage  verkiezingsopkomst. Daarnaast  zijn  wij  van  mening  dat  iedere  fractie,  democratisch  gekozen,  recht  heeft  op deelname  aan  het  fractie-­‐voorzittersoverleg  en  werkbezoeken.  Maar  ook  belangrijk  is  een tijdige  toezending  van  de  raadsstukken  aan  zowel  de  raadsleden,  de  fractiemedewerkers  als de  steunfractieleden.  Thans  is  het  zo  dat  steunfractieleden,  bij  de  postbezorging,  maar  liefst 4  dagen  achtergesteld  worden  bij  hun  fractie.  Zij  hebben  daardoor  geen  kans  meer,  de fractie  tijdig  hun  visie  te  geven.  Teneinde  de  burger  bij  wantoestanden  te  kunnen  laten ingrijpen  zou  de  lokale  democratie  de  mogelijkheid  moeten  krijgen  van  tussentijdse verkiezingen  bij  een  bestuurscrisis  of  beslissingen  van  grote  invloed  op  de  economie,  zoals toendertijd  het  idiote  UCP  en  HOV  investeringsplan. Om  kiezers  en  partijen  beter  te  motiveren  zou  een  hoge  opkomst  beloond  moeten  worden met  extra  zetels  en  een  lage  opkomst  bestraft  met  minder  zetels  in  de  raad.  Hierdoor worden  ‘lokale  politici  extra  geprikkeld  om  voor  een  hogere  opkomst  te  zorgen.  Ook  zou men  intensiever  gebruik  kunnen  gaan  maken  van  mobiele  stembureaus  bij  winkelcentra  en grote  bedrijven.

GEMEENTEREFERENDUM Als  oplossing  voor  het  vervreemdingsproces  tussen  kiezer  en  gekozen  politicus,  streeft  de PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  naar  invoering  van  het  referendum  als  middel  om  de  keuze  van  de burger  per  onderwerp  te  peilen,  óók  op  gemeentelijk  niveau.  Ook  zouden  veel  meer  huis-­‐ aanhuisenquetes  moeten  gaan  plaatsvinden  waardoor  de  Utrechters  méér  betrokken  raken bij  hun  stad.  De  kiezer  kan  ook  middels  de  vele  technologische    mogelijkheden  die  er  zijn, meebeslissen,  door  voorkeuren  via  kabeldata  met  unieke  code  kenbaar  te  maken.  De  raden dienen  bij  een  voorkeursdrempel  van  méér  dan  40%  terdege  rekening  te  houdon  met  de gemaakte  keuze  van  de  bevolking.  De  gemeentelijke  referenda  dienen  zich  uiteraard  te beperken  tot  louter  gemeentelijke  vraagstukken.  Het  misbruiken  van  dit  instrument  van directe  democratie  voor  het  instellen  van  b.v.“een  kernwapenvrije  gemeente”  als onderwerp,  werkt  echter  manipulatie  in  de  hand.  Een  dergelijk  misbruik  ondergraaft  de democratische  bevoegdheden  van  hogere  instanties,  zoals  het  parlement. Door  invoering  van  het  gemeentereferendum  wordt  de  betrokkenheid  van  de  burgerij  bij invulling  van  het  beleid  inhoudelijk  verbeterd.  Bovendien  wordt  voorkomen  dat gemeenteraadspolitici  hun  aandacht  beperken  tot  die  groeperingen,  die  om  het  hardst Verkiezingsprogramma 2010

- 19 -

Partij  Vrij  Utrecht

schreeuwen.  Een  slagvaardig  beleid  wordt  door  zo’n  referendum  eveneens  bevorderd.  Het hakt  namelijk  knopen  door!  Aan  slepende  discussies,  die  de  verhoudingen  binnen  de gemeenteraad  jarenlang  kunnen  verzieken,  wordt  zo  op  democratische  wijze  een  einde gemaakt.  Opschuif-­‐  en  uitstel  politiek  is  er  dan  niet  meer  bij  !

COMMISSIEVERGADERINGEN Wijkverenigingen  dienen  nauw  betrokken  te  worden  bij  de  beleidsvorming  van  het gemeentebestuur.  Derhalve  pleit  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  voor  het  houden  van  één raadsvergadering  per  maand,  waarin  de  besturen  van  de  wijkverenigingen  participeren. Verder  dienen  burgers  in  de  gelegenheid  te  worden  gesteld  om,  alvorens  een commissievergadering  plaats  heeft,  haar  mening  kenbaar  te  maken  met  betrekking  tot onderwerpen  die  hen  raken.  De  aanbeveling  om  moties,  voorstellen  en  amendementen zoveel  mogeijk  in  de  raadscommissies  te  gaan  behandelen  en  niet  binnen  de  gemeenteraad, achten  wij  een  onjuiste  ontwikkeling  vanwege  de  ervaringen  uit  het  verleden  om democratisch  gekozen  raadsleden  uit  commissies  te  weren.

BELEIDSPLAN Aan  het  begin  van  iedere  raadsperiode  van  4  jaar  dient  een  beleidsplan  te  worden opgesteld.  Het  College  gebruikt  dit  plan  als  richtlijn  voor  zijn  beleid.  Een  zigzag-­‐politiek  van afwijkende  doelstellingen  wordt  daarmee  vermeden.  De  Gemeenteraad  heeft  met  dit  plan een  middel  van  toetsing,  om  daarmee  de  leden  van  het  College  op  doelmatigheid  en rechtmatigheid  van  zijn  beslissingen  en  maatregelen  te  controleren.  ledere  belanghebbende weet,  dankzij  zo’n  plan,  waar  hij  of  zij  aan  toe  is.

NIET  OP  EIGEN  HOUTJE Binnen  het  College  van  B  &  W  is  een  toenemende  tendens  te  bespeuren  om  een  eigen buitenlands  beleid  te  voeren.  Dit  leidt  niet  alleen  tot  misbruik  van  overheidsgelden (buitenlandse  snoepreisjes  en  dergelijke!),  maar  ook  tot  regelrechte  ondermijning  van  ons staatsbestel.  In  de  Gemeentewet  staat  overduidelijk  dat  een  dergelijk  beleid  niet  tot  de huishouding  van  de  gemeente  behoort.  De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  vindt  het  daarom  niet zinnig  om  b.v.  te  stemmen  vóór  instelling  van  een  ‘kernwapenvrije  gemeente’.  Tevens  zijn  er bepaalde  ontwikkelingen  binnen  de  Utrechtse  Gemeenteraad  voor  een  gezamenlijk standpunt  inzake  mensenrechten,  ontwikkelingssamenwerking  en  bevordering  van  vrede  en Verkiezingsprogramma 2010

- 20 -

Partij  Vrij  Utrecht

veiligheid  in  een  ‘protocol’  of  ‘gedragscode’  met  allerlei  restricties  voor  de  ‘rest  van  de wereld’.  Dus  één  gedragscode  voor  maar  liefst  7  miljard  mede-­‐wereldburgers. -­‐  Ten  eerste  meent  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  dat  het  voor  lokale  politici  ondoenlijk  en onuitvoerbaar  is  om  invloed  uit  te  oefenen  in  de  vaak  gecompliceerde,  interne  buitenlandse problematiek. -­‐  Ten  tweede  gaan  wij  van  het  standpunt  uit,  dat  indien  wij  de  wereld  willen  verbeteren,  je het  beste  eerst  bij  de  eigen  gemeente  kunt  beginnen.  Zeker  omdat  Utrecht  zelf  nòg  niet  zo lang  geleden  in  een  bankroete  ‘derde  wereldsituatie’  verkeerde,  dienen  de  Utrechtse  politici zich  meer  zorgen  te  gaan  maken  over  “lokale  solidariteit”,  dan  over  “internationale solidariteit”  en  zich  te  hoeden  voor  een  versnelde  afbraak  van  ons  voorzieningenniveau. Een  typisch  voorbeeld  van  internationale  solidariteit  is  het  door  onze  gemeente gefinancierde  sociale  woningbouwproject  in  Leon  (Nicaragua),  terwiji  het  aantal  autochtone urgent  woningzoekenden  gigantische  vormen  aanneemt.  Dit  soort  ‘solidariteit’,  ‘jumelage’ of  ‘adoptie’  van  een  derde  wereldstad,  zoals  dat  zo  progressief  heet,  beschouwen  wij daarom  als  een  zeer  kwalijke  ontwikkeling.  Bovendien  is  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  van mening  dat  solidariteitssamenwerking  niet  mag  lijden  tot  ‘internationale  pakjesdagen’  en ‘snoepreisjes’  voor  bepaalde  politici.  Zij  dient  plaats  te  vinden  tussen  gelijkwaardige  steden, zodat  er  een  zinvolle  uitwisseling  van  ‘know-­‐how’  kan  plaatsvinden,  waar  beide partnersteden  profijt  van  hebben.  Er  zou  bijvoorbeeld  veel  beter  een samenwerkingsovereenkomst  gesloten  kunnen  worden  met  een  soortgelijke  stad,  zoals Antwerpen  in  Vlaanderen  (België).  Men  hoeft  dan  niet  voor  tolken  te  zorgen  en  het  is aanzienlijk  voordeliger  qua  reiskosten. Een  voorbeeldfunctie  hebben    steden  in  de  achterhoek  zoals  Ommen,  Vorden,  Diepenhem, Grol,  Winterswijk,  etc.  Deze  vormen  allemaal  samenwerkingsverbanden  met  Duitse  steden in  het  Munsterland,  direct  over  de  grens  (Schoppingen,  Alststadte,  Vreden,  etc.).  Heel praktisch;  de  problematiek  spreekt  aan,  de  taal  komt  redelijk  overeen  en  de  reisjes  zijn  niet zo  duur.  De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  is  ook  tegen  steun  aan  Derde  wereldwinkels,  Zij  vindt  dat grote  delen  van  de  middenstand  het  al  moeilijk  genoeg  heeft  en  deze  gang  van  zaken  alleen maar  concurrentievervalsend  werkt.  Derde  wereldwinkels  kunnen  hun  produkten  tegen  de werkelijke  handelskosten  verkopen.

GEEN  KIESRECHT  VOOR  BUITENLANDERS De  Nederlandse  migrant  in  Australië  en  andere  migratielanden  moet  op  een  gegeven moment  kiezen  welke  nationaliteit  hij  of  zij  wenst  te  bezitten.  lemand  kan  gewoonweg  niet twee  vaderlanden  dienen,  zonder  vroeg  of  laat  in  conflict  te  komen  met  zichzelf  en  met  zijn politieke  of  maatschappelijke  omgeving.  Op  dit  moment  zijn  er  landelijk  al  1,1  miljoen buitenlanders  met  een  dubbel  paspoort.  Sommigen  zelfs  met  3  paspoorten  !  De  talloze onrusthaarden  over  de  gehele  wereld  leveren    hiervan  dagelijks  voorbeelden  op.  Moeten wij  nu  juist  die  politieke  verworvenheden  uit  de  jongste  geschiedenis,  die  met  bloed veroverd  zijn  op  de  Spanjaarden,  Fransen  en  de  Duitsers  weer  prijs  geven?  Stemrecht  is daarom  zo’n  wezenlijke  verworvenheid.  Een  pijler  van  onze  soevereiniteit!  Op  een  stiekeme manier  hebben  de  broodpolitici  in  Den  Haag  dus  het  geboorterecht  van  ons,  Utrechters, verkwanseld!  Zij  durfden  het  Nederlandse  volk  hierover  niet  eens  ronduit  te  raadplegen, Verkiezingsprogramma 2010

- 21 -

Partij  Vrij  Utrecht

zoals  dat  in  Frankrijk  of  Zwitserland  wél  gebeurt.  ledere  migrant  kan,  zoals  altijd  al, stemrecht  verwerven  door  zich  te  laten  naturaliseren.  Dit  vereist  een  eerlijke  en doelbewuste  keuze,  die  ook  ònze  migranten  in  den  vreemde  eens  hebben  of  zullen  moeten gaan  maken.  Het  gaat  er  bij  ons  niet  in,  waarom  mensen  die  al  vijf  jaar  in  Nederland  wonen, het  Nederlands  staatsburgerschap  niet  probeerden  te  verkrijgen.  Daarmee  hebben  zij duidelijk  te  kennen  gegeven,  niet  bij  ons  te  willen  horen.  Desondanks  verkrijgen  zij  toch  het recht  invloed  uit  te  oefenen  op  ons  bestuur!  Wat  de  Partij  Vrij  Utrecht  echter  ook  zorgen baart  is  het  feit  dat  er  bij  de  a.s.  gemeenteraadsverkiezingen  volgens  een  publicatie  in  het Algemeen  Dagblad  van  29-­‐12-­‐2009  zoveel  nieuwe,  onervaren  personen  kandideren  hetgeen o.i.  de  kwaliteit  van  het  gemeentebestuur  niet  ten  goede  komt  !

ONZE  RECHTSORDE  EN  VEILIGHEID Rechten  is  een  medium,  dat  evenals  de  religies  die  wereldwijd  de  basis  van  het rechtenstelsel  vormen,  bepaald  wordt  door  het  getal  en  de  verbreide  verdeling  van  de aanhang.  Rechten  is  geen  exacte  wetenschap  die  door  de  grote  drie  factoren  zoals, hoekgetrouw  -­‐  conform  afstandsgetrouw  equidistant  oppervlaktegetrouw  -­‐  equivalent  het gebied  bepaalt,  waarbinnen  een  zelfde  geestverwantschap  Ieeft.  De  mate  waarin  een  groep mensen  gerechtigheid  ervaart,  wordt  veelal  bepaald  door  de  groep  die  het  sterkst vertegenwoordigd  is. In  Nederland  en  Europa  werd  dit  eeuwenlang  bepaald  door  de  kerken.  Het  staatsrechtelijke begrip  “God  Zij  Met  Ons”  heeft  altijd  een  diepe  betekenis  gehad  in  ons  sociaal  gedrag.  Deze factor  heeft  de  Nederlandse  bevolking  door  haar  sterk  gecultiveerde  geaardheid,  in  haar besluitvorming  ten  aanzien  van  instroom  van  buitenlanders  de  das  om  gedaan.  De Nederlandse  regeringen,  hebben  deze  factor  in  de  ontwikkeling  van  hun  rechtsgevoel  op  zijn minst  in  de  filosofische  ontwikkeling  van  het  recht,  foutief  beoordeeld  en  in  wetgevingen neergelegd. Mede  hierdoor  ervaren  steeds  méér  inwoners  binnen  de  gemeente  aan  den  lijve  dat  de overheid  er  niet  in  slaagt,  om  het  recht  onverkort  te  handhaven,  en  hiermee  het  recht  en het  gevoel  van  gerechtigheid  te  dienen.  Niet  alleen  neemt  de  criminaliteit  op  onderdelen  in Nederland  nog  altijd  toe.  Zwaar  Iichamelijk  geweld  en  het  bezit/gebruik  van  vuurwapens komt  steeds  vaker  voor.    Uit  een  publicatie  van  de  veiliheidsmonitor  van  2008  en  Rapport slachtoffers  en  criminaliteit  van  het  Sociaal  Cultureel  Planbureau  uit  2006  is  immers gebleken  dat:  één  op  de  4  Nederlanders  slachtoffer  wordt  van  geweld,  diefstal  of vandalisme,  één  op  de  8  inwoners  doet  ‘s  avonds  niet  open  als  er  onverwacht  wordt aangebeld,  één  op  de  11  Nederlanders  laat  waardevolle  spullen  thuis,  uit  angst  te  worden bestolen,  één  op  de  7  jongeren  van  12  tot  24  jaar  wordt  jaarlijks  slachtoffer  van  geweld,  bij Nederlanders  boven  de  65  is  dit  één  op  de  100,  één  op  de  5  jongeren  van  12  tot  24  jaar wordt  jaarlijks  slachtoffer  van  diefstal,  bij  ouderen  ligt  dat  op  1  op  de  20,  bijna  alle treinconducteurs  worden  minstens  1x  per  jaar  bedreigd,  slechts  1/3  van  de  slachtoffers  van een  misdrijf  doet  aangifte  bij  de  politie  waardoor  een  zeer  vertekend  beeld  ontstaat  bij  de burger,  van  autodiefstal  wordt  bijna  altijd  aangifte  gedaan,  van  fietsendiefstal  slechts  in  de helft  van  de  gevallen,  bij  1  op  de  3  moorden  ligt  het  motief  in  de  familie-­‐  of  relatiesfeer, diefstal  uit  de  auto  gebeurt  vaak  in  de  eigen  buurt,  straatroof  of  zakkenrollerij  juist  niet, meer  dan  de  helft  van  de  slachtoffers  kent  zijn  bedreiger  van  gezicht,  of  van  naam,  20%  van de  vernielde  auto”s  wordt  binnen  1  jaar  opnieuw  vernield,  de  kans  op  inbraak  is  7x  kleiner Verkiezingsprogramma 2010

- 22 -

Partij  Vrij  Utrecht

als  je  huis  voldoet  aan  het  keurmerk  Veilig  Wonen,  wie  in  een  grote  stad  woont  heeft  bijna tweemaal  meer  kans  om  slachtoffer  te  worden  dan  een  inwoner  uit  de  provincie. Volgens  het  jaarrapport  integratie  2009  (SCP),  gepubliceerd  in  de  Volkskrant  was  in  2007 16%  van  de  Marokkaanse  jongeren  tussen  12  en  17  jaar  als  verdachte  geregistreerd  en  14% van  de  Antilliaanse  jongeren,  tegenover  3%  van  de  autochtone  jongeren.  Tevens  werd  in  dit rapport  vermeld  dat  tussen  1998  en  2008  het  aantal  wijken  met  meer  dan  50%  niet-­‐ Westerse  afkomst  is  toegenomen  van  23  naar  49. Volgens  een  publicatie  van  het  Algemeen  Dagblad  van  7-­‐1-­‐2010  is  de  politieregio  Utrecht met  159  zelfs  koploper  in  Nederland  met  de  meeste  criminele  jeugdbendes.  Ook  heeft  men als  gevolg  van  de  open  Europese  grenzen  veel  last  van  woninginbraken  door  Oosteuropese bendes.  Desondanks  weet  de  regio  zich  geen  raad  met  het  exploitatietekort  van  11,3 miljoen  euro,  waardoor  74  arbeidsplaatsen  bij  de  politie  ter  discussie  staan.  De  PARTIJ  VRIJ UTRECHT  ziet  hier  echter  geen  probleem  in  met  een,  vrijwel  renteloos  (!)  banksaldo  van maar  liefst  225  miljoen  euro  bij  de  Rabobank  en  BNG  ! Kortom,  totale  ontreddeling  in  ons  ooit  zo  rustige  landje  van  klompen  en  molens! Ten  aanzien  van  Utrecht  is  het  zo  dat  volgens  een  publicatie  in  het  Algemeen  Dagblad  van 29  oktober  2009  mensen  die  wonen  en  werken  in  Hoog  Catharijne  zich  daar  thans  veel minder  veilig  voelen  dan  voorheen.  Ook  zijn  er  “enge”  plekken  bijgekomen,  zo  blijkt  uit  het zojuist  verschenen  jaarlijkse  Onderzoek  veiligheidsgevoel  Hoog  Catharijne/Stationsgebied. Bewoners  zijn  minder  tevreden  dan  2008.  Toen  gaf  11%  aan  zeer  ontevreden  te  zijn  over hun  woonomgeving,  nu  is  dat  29%  !  Ook  blijkt  uit  een  publicatie  in  het  Algemmen  Dagblad van  8  juni  2009  dat  zakkenrollen  een  toenemend  probleem  is  in  de  regio  en  stad  Utrecht.  In vrijwel  alle  gemeenten  stijgt  het  aantal  gevallen  van  zakkenrollen.  De  politie  staat machteloos  en  weet  niet  waar  de  stijging  door  komt.  Uit  de  AD-­‐misdaadmeter  2009  blijkt dat  in  stad  Utrecht  vorig  jaar  1123  gevallen  van  zakkenrollerij  bij  de  politie  bekend  waren.  In 2007  waren  dat  er  965.  Dat  is  een  stijging  van  ruim  16%  !  Uit  deze  misdaadmeter  is  tevens gebleken  dat  Utrecht  in  Nederland  de  stad  is  waar  de  meeste  autokraken  worden  gepleegd. Ondanks  alle  inspanningen  van  gemeente,  politie,  justitie  en  parkeergarages  staat  Utrecht met  dit  delict  op  plek  1  ! Ook  het  vertrouwen  in  onze  rechtsorde  wordt  voortdurend  ondermijnd  door  het  oogluikend toelaten  (tolereren)  van  misstanden  dan  wel  het  meten  met  twee  maten  bij  de  bestrijding van  de  misdaad.  Ook  maakt  de  Partij  Vrij  Utrecht  zich  steeds  grotere  zorgen  over  de verzesvoudiging  van  geweld  (jaarverslag  Politie  Utrecht)  tegen  onze,  vaak  zeer  slecht betaalde,  dienders.  Hierdoor  heeft  ons  land  een  bijzonder  slechte  naam  gekregen  bij  de beschaafde  landen  om  ons  heen.  Onze  samenleving  is  op  drift  geraakt.  lngrijpende  sociale veranderingen  hebben  ons  land  veranderd.  Een  beeld  dat  overal  in  de  wereld  is  waar  te nemen.  De  aanhoudende  stroom,  merendeels  economische  migranten  naar  zo’n  overvol landje  als  Nederland  zadelt  haar  bevolking  met  extra  aanpassingsproblemen  op.    Volstrekt a-­‐sociaal  dus!  Dit  buiten  het  feit,  dat  Nederland  en  Europa  reeds  een  zeer  verschillende eigen  aard  van  bevolking  kende.  Eén  van  die  trieste  gevolgen  van  een  te  grote  instroom  van veranderingen  is,  dat  de  sociale  cohesie  volkomen  teloor  gaat.  Het  bestaan  van  die  cohesie heeft  een  lange  tijd  van  organische  groei  nodig.  Er  is  immers  veel  tijd  nodig  om  aan  elkaar  te ‘wennen’,  laat  staan  om  elkaar  te  vertrouwen.  Ook  genetisch  zijn  de  veranderingen Verkiezingsprogramma 2010

- 23 -

Partij  Vrij  Utrecht

zichtbaar,  waardoor  een  geheel  ander  volk  (In  de  zin  van  Volkenrecht  op  bases  van kenmerken  volgens  de  definitie  bij  de  Verenigde  Naties)  ontstaat  De  situatie  op  dit  ogenblik is,  dat  in  afbraakbuurten,  met  een  migrantenpercentage  oplopend  tot  86%  (Kanaleneiland-­‐ noord)  die  cohesie  praktisch  geheel  verdwenen  is,  en  dat  in  aI  die  onpersoonlijke  nieuwe wijken,  zoals  Leidsche  Rijn,  zo’n  cohesie  niet  wil  groeien.  Zo  kunnen  er  eilanden  van eigenrichting  ontstaan  en  vrijplaatsen  voor  misdaad.  Deze  vrijplaatsfunctie,  met  als  extra attractie  ons  gemakkelijk  te  frauderen  sociale  voorzieningenstelsel,  is  inmiddels  over  de gehele  wereld  bekend  en  wordt  als  economisch  snoepje  aangeprezen!  Het  is  bovendien kenmerkend  voor  de  politiek,  dat  men  blijft  korten  op  Justitie,  en  onverkort  weigert  in  te zien,  dat  de  samenleving  steeds  verder  verloedert.  Het  aandeel  van  Justitie  in  de Rijksbegroting  daalde  in  de  afgelopen  20  jaar  zelfs  van  2,8  naar  2,6%,  terwijl  de  problemen in  diezelfde  periode  zijn  vertienvoudigd!  Dit  getuigt  van  grove  struisvogelpolitiek!  In  de grote  steden,  waar  de  meeste  criminaliteit  geconcentreerd  is,  in  vergelijking  met plattelandsgemeenten,  wordt  voor  24%  meer  aan  verkeer  besteed,  ten  koste  van  zelfs  30 tot  40%  minder  aan  criminaliteit  bestrijding!  Tal  van  andere  zaken  staan  een  effectief politiebeleid  in  de  weg,  zoals  de  nog  steeds  niet  gerealiseerde  automatisering  van  de persoonsregistratie,  te  soepel  hanteren  van  verplichting  tot  Iegitimatie,  tekort  aan  ervaren rechercheurs,  onbetaalde  overuren,  arbeidstijdverkorting,  beperkte  bevoegdheden  en  een te  kleine  in-­‐effectieve  gerechtelijke  macht.  Hiermee  wordt  de  wildgroei  in  de  zware criminaliteit  van  de  Iaatste  jaren  redelijk  verklaard.  Een  goed  registratiesysteem,  zoals  wordt toegepast  in  Belgie,  voorkomt  het  verschijnsel  van  ‘eerste  pleger’  (een  crimineel  die  voor het  eerst  wordt  opgepakt  bij  een  misdrijf),  waardoor  deze  doorlopend  vrijuit  kan  gaan,  is bittere  noodzaak.  Het  verschijnsel  winkeldiefstal,  dat  de  één  miljard  schade  al  ruimschoots heeft  overschreden,  Iijkt  gelegaliseerd  te  worden  door  te  spreken  in  termen  van ‘proletarisch  winkelen’.  Toename  van  autokraken  van  20  naar  40%  van  de  totale criminaliteit,  in  het  bijzonder  bij  parkeergarages,  kan  bestreden  worden  door  de  plaatsing van  videocamera’s,  waardoor  men  vanuit  het  hoofdbureau  van  politie  makkelijker  toezicht kan  houden  en  in  kan  grijpen.  Minder  politieagenten,  dus  ook  minder  opgeloste  misdrijven. De  pakkans  van  criminelen  liep  aanzienlijk  terug.  En  degene  die  gepakt  werd,  maakte  zich nauwelijks  meer  druk  over  de  opgelegde  straf.  Misdaad  is  zodoende  een  vrij  risicoloze aangelegenheid  geworden  In  Nederland  èn  Utrecht.  Gemiddeld  loopt  men  per  100 ontvreemde  artikelen,  éénmaal  tegen  de  lamp.  En  als  ze  al  in  de  kraag  worden  gevat,  zal  dat weinig  heropvoedende  effecten  hebben.  50%  van  de  op  heterdaad  betrapten,  vindt  betrapt worden  alleen  maar  een  beetje  onplezierig.  Het  lik-­‐op-­‐stuk  beleid,  zoals  dat  zo  populair heet,  van  oud  VVD-­‐minister  Korthals  Altes,  is  daarom  bij  voorbaat  géén  oplossing  om diefstal  af  te  doen  met  de  betaling  van  2x  het  prijskaartje  van  het  gestolen  artikel.  Dit  beleid betekent  ook  dat  er  gemiddeld  99  maal,  zonder  sanctie,  gestolen  kan  worden.  0ok  vinden wij  het  onverantwoord  dat  het  Utrechtse  percentage  slachtoffers  van  misdrijven  met  46% veel  negatiever  afsteekt  dan  het  Iandelijk  percentage  van  34%. De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  is  tevens  bezorgd  over  de  toenemende  onverschilligheid  bij  de Utrechtse  bevolking  m.b.t.  het  overtreden  van  normen  en  waarden  als  één  van  de belangrijkste  oorzaken  van  de  snel  toenemende  criminaliteit.  In  deze  leggen  we  dan  ook  de schuld  bij  de  burgers  die  de  andere  kant  opkijken,  als  er  een  fiets  wordt  gestolen,  of  iemand wordt  mishandeld. De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  verbaast  zich  daar  niet  meer  over.  Jarenlang  heeft  het  Ministerie van  Justitie  haar  strafrechtbeleid  laten  bepalen  door  een  handjevol  wetenschappers  dat, georganiseerd  via  de  zogeheten  Coornhertliga,  criminologie  onderwees  aan  onze universiteiten.  Deze  criminologen  bepleiten  een  zachte  aanpak  van  criminelen.  De  meest Verkiezingsprogramma 2010

- 24 -

Partij  Vrij  Utrecht

progressieven  onder  hen  zagen,  en  zien  het  Iiefst,  dat  straffen  en  strafrecht  helemaal  wordt afgeschaft.  Volgens  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  kan  de  criminaliteit  wel  worden  teruggebracht door  een  rigoureuze  uitbreiding  van  de  particuliere  beveiligingsdiensten.  Landelijk  zou  dat werkgelegenheid  bieden  aan  zo’n  40  tot  50.000  Iangdurig  werklozen.  Het  mes  snijdt  dan  aan twee  kanten.  De  kleine  criminaliteit  zal  aanzienlijk  dalen  door  de  uitbreiding  van  deze beveiligingsdiensten.  Wij  verwijzen  naar  het  succes  van  controleurs  bij  het  openbaar vervoer.  Het  bevreemdt  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  dat  de  Iaatste  jaren  de  ontwikkeling  van beveiligingsbedrijven  zo  achterblijft  bij  die  in  de  ons  omringende  landen,  terwijl  de criminaliteit  in  Nederland  na  de  USA  de  hoogste  is  in  de  wereld.  Rechters  zullen  zwaardere straffen  moeten  gaan  opleggen,  vooral  tegen  drugscriminelen,  die  inmiddels  al  meer  dan 40%  uitmaken  van  het  totale  aantal  gedetineerden.  Meer  dan  11%  van  hen  is  buitenlander, terwijl  zij  een  relatief  kleine  minderheid  vormen  (van  7%)  in  Nederland.  Nederlandse delinquenten  die  in  buitenlandse  gevangenissen  zitten  komen  vaak  in  aanmerking  voor  een Nederlandse  cel.  Uiteraard  betreft  dit  vooral  drugsdelicten.  Een  kostenverhogend  aspect  is de  gemiddelde  strafduur.  Deze  was  in  1982  3,2  maanden,  in  1989  was  dit  al  gemiddeld  5,6 maanden  volgens  het  Centraal  Bureau  voor  de  Statistiek.  Het  totale  detentiegemiddelde nam  toe  met  80%,  terwijl  veel  straffen  worden  geseponeerd  wegens  plaatsingsgebrek  in  de huizen  van  bewaring.  De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  vindt  het  daarom  van  steeds  groter  belang dat  er  cellen  voor  meerdere  personen  ingericht  gaan  worden,  en  dat  er  een  aanzienlijke versobering  van  het  gevangeniswezen  gaat  plaatsvinden,  teneinde  een  duidelijk onderscheid  te  houden  tussen  een  ‘5  sterrenhotel  en  een  staatshotel’.  Al  met  al  kan  men ondertussen  dus  de  conclusie  trekken,  dat  de  criminaliteit,  ondanks  aIIe overheidsmaatregelen,  nog  steeds  toeneemt.  Mogelijk  vanwege  bezuinigingen  op  het politieapparaat,  waardoor  men  voortdurend  achter  de  feiten  aanloopt  of  anderszins  door de  onmogelijkheid  in  wetgeving,  voor  een  effectieve  aanpak,  zonder  dat  de  agent  zèlf  de dupe  wordt  van  zijn  goed  bedoeld  handelen. De  werving  van  toezichthouders  loopt  achter.  Het  toenemend  aantal  slachtoffers  van geweldsmisdrijven  wordt  in  jaarverslagen  niet  meer  vermeld.  Het  gevoel  van  onveiligheid  in Utrecht  is  met  41%  (Begroting  2010,  pagina  101)  zesmaal  zo  groot  als  bij  kleinere gemeenten.  Ondertussen  speelt  de  politie  een  lucratief  spelletje  met  de  burger:  “Wie  deelt de  meeste  bonnen  uit”.  Mankracht  heb  je  daar  niet  meer  voor  nodig,  want  op  vele  trajecten draaien  de  kamera’s  continu  door.  Uit  een  publicatie  van  het  AD  dd  15-­‐1-­‐2010  komt  naar voren  dat  de    gemeente  Utrecht  landelijk  in  de  Top  3  voorkomt  waar  het  parkeerbonnen innen  betreft  (ruim  32.000).  Deze  overijver  voor  bekeuringen,  vanwege  vaak  zeer  kleine snelheidsovertredingen,    is  er  wellicht  mede  de  oorzaak  van  de  verzesvoudiging  van  geweld tegen  de  Utrechtse  politie.  De  politie  wordt  tegenwoordig  dan  ook  steeds  minder  als  “Uw vriend”  gezien.

SNELHEIDSCONTROLES De  sneIheidscontrôles  leveren  voor  iedere  2  kilometer  die  per  ongeluk  wegens  een  “blik  op de  weg”  in  plaats  van  op  de  meter,  te  hard  wordt  gereden,  een  bekeuring  op.  Officieel  moet het  politiekorps  deze  extra  verdiensten  gebruiken  voor  nog  meer  veiligheid  op  de  weg  via extra  apparatuur  of  voertuigen.  Dit  noemt  men  ‘terugploegen’.    Wordt  er  in  je  auto ingebroken,  dan  komt  er  echter  geen  agent  opdagen.  Geen  tijd.  Deze  overijver  voor bekeuringen  vanwege  vaak  zeer  geringe  snelheidsovertredingen  veroorzaakt  veel  irritatie  bij Verkiezingsprogramma 2010

- 25 -

Partij  Vrij  Utrecht

de  burger  en  is  wellicht  mede  oorzaak  van  de  verzesvoudiging  van  geweld  tegen  de  politie. Ondanks  alles  meldt  het  Algemeen  Dagblad  van  16  december  2009  dat  de  regio  politie  in haar  begroting  van  2010  een  tekort  heeft  van  11,3  miljoen  euro  en  de  politie  dus  in  sterkte terug  zou  moeten  en  de  functionaliteit  van  de  regiopolitie  terug  zou  moeten  brengen  met 73  man  tussen  2011  en  2013.  Dit  is  ronduit  belachelijk  mede  gezien  de  enorme  banksaldi (totaal  225  miljoen)  van  de  gemeente  Utrecht  en  dan  heb  ik  het  nog  niet  over  de  saldi  bij  de overige  34  regio-­‐gemeentes.  De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  vindt  daarom  dat  er  een  andere structuur  en  mentaliteit  moet  komen  bij  politie  en  justitie,  om  zo  de  resultaten  te verbeteren.    Criminelen  zullen  ook  anders  aangepakt  moeten  worden,  zodat  zowel  de bekentenissen  als  de  wettelijke  tenlaste-­‐  legging,  enige  waarde  verkrijgen  voor  de tenlastelegging  van  het  delict.. De  gevoelscriminaliteit  verhard,  dat  wil  zeggen:  een  verschuiving  naar  keiharde straatterreur,  met  als  gevolg  een  toenemende  angst  bij  de  burgers,  en  een  afname  van  de aangiftebereidheid.  Uit  een  enquete  van  de  NCRV  bleek  dat  steeds  meer  burgers  geen vertrouwen  meer  hebben  in  de  politie.  Dit  vertaalt  zich  direct  in  het  feit  dat  politieagenten steeds  vaker  zèlf  het  slachtoffer  zijn  van  geweldsmisdrijven.  Indien  wij  geen  maatregelen nemen,  dan  zullen  de  komende  jaren  de  politieagenten  de  ‘dode”  slachtoffers  worden  van deze  misdrijven.  In  Duitsland  treden  agenten  je  bij  verkeerscontroles  met  uzi’s (automatische  geweren)  tegemoet. Utrecht  heeft  bijna  de  hoogste  woonlasten  van  Nederland  zonder  garanties  te  geven  voor de  veiligheid.  Volgens  een  publicatie  van  het  AD  dd  13-­‐1-­‐2010  bestaat  er  echter  wel  de mogelijkheid  voor  huiseigenaren,  die  het  politiekeurmerk  Veilig  Wonnen  willen  halen,  een subsidie  te  verkrijgen  tot  1/3  van  de  kosten  van  beter  hang-­‐  en  sluitwerk  in  de  woningen.  In Utrecht  wordt  relatief  veel  ingebroken  en  de  gemeente  wil  dit  met  1/3  terugdringen  zodat de  stad  op  het  gemiddelde  komt  van  de  tien  grote  steden.  Er  wordt  maximaal  €  400,-­‐  incl. administratiekosten  gesubsidieerd.  Het  is  echter  typerend  voor  het  niet-­‐serieus  nemen  van behoorlijke  criminaliteitsbestrijdeing  door  de  Utrechtse  politiek,  dat  er  slechts  een  beperkt budget  beschikbaar  is  van  €  200.000  waardoor  er  slechts  500  (!)  woningen  op  een  totaal  van 124.000  woningen  optimaal  beveiligd  kunnen  worden!  Ook  hier  kan  men  gemakkelijk bijpassen  uit  de  mega-­‐reserve  van  225  miljoen  euro!  De  burgers  met  een  zeer  zwakke sociaal-­‐economische  achtergrond,  staan  dan  ook  niet  bepaald  te  springen  om  honderden euros  te  investeren  in  inbraakbeveiligingen,  waartoe  zij  genoodzaakt  worden,  omdat gemeente  en  overheid  de  veiligheid  niet  meer  waarborgen.  Het  is  duidelijk  dat  Politie  en Justitie  op  meerdere  niveaus  moeten  gaan  werken  aan  imagoverbetering  bij  het  grote publiek. Uit  onderzoek  van  ons  vroegere  wetenschappelijk  buro,  de  Stichting  Utrechts  Herstel,  bleek dat  de  Utrechtse  respondenten  van  mening  zijn  dat  het  stadsbestuur,  dus  de  gemeenteraad, géén  stimulerende  factor  is  in  de  strijd  tegen  de  Utrechtse  criminaliteit. CRIMINALITEIT  EN  ASIELZOEKERS Asielzoekers  maken  deel  uit  van  de  allochtone  bevolkingsgroep  in  Nederland.  Cijfers  over  de criminaliteit  onder  allochtonen  spreken  boekdelen.  Steeds  meer  wetenschappers, politiefunctionarissen  en  beleidsmedewerkers  bij  Justitie  bevestigen  de  stelling,  dat  de stijging  van  de  criminaliteit,  wel  degelijk  verband  houdt  met  de  politiek  van  immigratie, gezinshereniging  en  asielverlening.  Zo  maakten  in  Leeuwarden  woonachtige  Bosnische asielzoekers,  in  het  bezit  van  de  A-­‐status,  zich  schuldig  aan  drugshandel  en  internationale Verkiezingsprogramma 2010

- 26 -

Partij  Vrij  Utrecht

vrouwenhandel.  In  Rotterdam,  Utrecht,  Amsterdam  en  Den  Haag  nam  in  de  jaren  negentig het  aantal  overvallen  op  financiele  instellingen  met  90%  toe.  Volgens  de  Rotterdamse  politie is  deze  stijging  vooral  het  gevolg  van  de  instroom  van  Antilliaanse  en  Marokkaanse  jongeren in  het  criminele  circuit.  Zij  zijn  ‘gewelddadig  actief’  en  ‘op  zoek  naar  onbeschermde  doelen’. Uit  een  Integrale  Veiligheidsrapportage  aan  de  Tweede  Kamer  bleek  dat  bij  aanhoudingen  in de  4  grote  steden,  bij  70%  van  de  gevallen,  allochtone  jongeren  zijn  betrokken.  Vooral Marokkanen  en  Turken.  Het  Centraal  Bureau  voor  de  Statistiek  (CBS)  becijfert  het  huidige percentage,  al  of  niet  genaturaliseerde  allochtonen  1e,  2e  en  3e  generatie  in  Nederland  op totaal  20%,  wat  overeenkomt  met  ca.  3,7  miljoen  personen,  waarvan  1,1  miljoen  moslims met  2  of  zelfs  3  nationaliteiten.    In  2050  zal  dit  aantal  wellicht  zijn  verdubbeld  tot  40%.  Een beleidsnota  van  het  Ministerie  van  Justitie  schatte  reeds  in  1976  het  totaal  aantal gedetineerde  allochtonen  op  één  vijfde  van  het  totaal.  De  cijfers  van  het  CBS  over bijvoorbeeld  1991  laten  een  verschuiving  zien: 7302  gevangenen  in  de  50  Nederlandse  gevangenissen,  waarvan  éénderde  met  een  niet Nederlandse  nationaliteit.  Het  aantal  gevangenen  dat  in  1993  aan  de  beschrijving  niet-­‐ Nederlander  beantwoordt,  wordt  geschat  op  50%.  De  helft  van  hen  is  in  Nederland  zonder geldige  verblijfstitel,  de  rest  is  allochtone  Nederlander.  Volgens  het  hoofd  van  de  Criminele Recherche  lnformatiedienst  (CRI)  is  40%  van  de  georganiseerde  criminele  groeperingen  in Nederland  geheel  of  gedeeltelijk  samengesteld  uit  personen  van  buitenlandse  herkomst.  Uit het  rapport  ‘Brood  en  respect’  blijkt  bijvoorbeeld  dat  11,3%  van  de  jongeren  uit  Curaçao werd  geverbaliseerd,  voor  Marokkanen  was  dat  9,3%  en  voor  Nederlandse  jongeren  slechts 2,5%.  Dit  soort  scores  vindt  ook  zijn  weerslag  in  de  bevolking  van  de  justitiële jeugdinrichtingen:  53%  is  van  niet-­‐Nederlandse  afkomst. Uit  het  rapport  blijkt  verder  dat  allochtone  jongeren  vaker  worden  opgepakt  in  verband  met diefstal  met  geweld,  bedreigingen  en  misdrijven  tegen  het  leven,  wapenbezit  en  de opiumwet.  Het  is  een  feit  dat  het  maatschappelijke  draagvlak  voor  de  opvang  van, meerendeels  economische,  asielzoekers  afbrokkelt.  Het  is  daarom  niet  verwonderlijk  dat Justitie  vlak  voor  de  verkiezingen  een  op  voorhand  controversieel  rapport  uitbrengt.  Justitie is  tenslotte  gebaat  bij  een  soepele  instroom  van  erkende  asielzoekers.  Tot  voor  kort  was  het heel  moeilijk  om  cijfers  over  criminaliteit  onder  buitenlanders  te  achterhalen.  Waarschijnlijk uit  angst  dat  sommige  bevolkingsgroepen  ‘gestigmatiseerd’  zouden  worden,  hetgeen uiteraard  ongewenst  is.  Het  doodzwijgen  van  de  feiten  voor  de  samenleving  is  nog  erger.  De problemen  kunnen  voortwoekeren  doordat  ze  niet  afdoende  bestreden  worden.

MEER  WIJKAGENTEN De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  staat  voor  wederopbouw  van  de  sociale  controle.  De  uitbreiding van  het  aantal  wijkagenten  is  hierbij  van  wezenlijk  belang.  Deze  politieambtenaren  moeten niet,  zoals  nog  vaak  het  geval  is,  ingeblikt  worden  in  surveillancewagens.  Zij  moeten  te  voet en  op  de  fiets  de  weg  op.  Zo  ontstaat  een  meer  menselijk  contact  met  de  buurtbewoners.  Er moet  weer  een  persoonlijke  band  ontstaan  tussen  agenten  en  bewoners,  waardoor  de wijkagent  weer  een  belangrijke  bemiddelende  rol  kan  spelen  bij  buurtproblemen.  Het spreekt  vanzelf  dat  e.e.a.  geld  kost. De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  constateert,  dat  in  de  loop  van  de  tijd  het  politie-­‐apparaat,  om welke  politieke  redenen  dan  ook,    niet  voldoende  ruimte  èn  bevoegdheid  krijgt  om gewelddadige  acties  onpartijdig  en  effectief  te  bestrijden.  Wij  eisen  dat  alle  groeperingen, Verkiezingsprogramma 2010

- 27 -

Partij  Vrij  Utrecht

die  willen  protesteren  of  demonstreren  tegen  wie  of  wat  dan  ook,    mondeling  of  schriftelijk na  de  aanvraag  hiertoe  bij  het  politiebureau,  duidelijk  worden  geïnstrueerd  over  de  regels die  er  binnen  onze  rechtsorde  gelden.  Bij  het  overtreden  van  de  afgegeven  instructies,  dient de  politie  alle  bevoegdheden  te  hebben,  om  ordeverstoringen  te  voorkomen.

STADSWACHTEN Bij  ordeverstoring  en  enige  vorm  van  misdrijf,  bestaan  diverse  taken  die  leiden  tot  het handhaven  van  de  rechtsorde.  Zoals  reeds  geschetst  in  het  voorgaande,  is  het  ingrijpen primair  een  menselijk  handelen  met  een  hoog  risico  op  eigen  lichamelijke  letsel.  De  mens die  daarvoor  nodig  is  moet  handelend  kunnen  optreden.  Daartoe  is  een  basis-­‐opleiding nodig  zoals  dat  bij  particuliere  beveiligingsdiensten  functioneert.  Ter  ondersteuning  van  dit handelen  is  secundair  een  zekere  mate  van  juridische  kennis  nodig,  waarmee  voorkomen kan  worden,  dat  het  handelen  tegen  de  agressor,  zich  niet  keert  tegen  de  arbiter,  die  als ordehandhaver  fysiek  aanwezig  is  op  de  plaats  van  het  conflict.  Ten  behoeve  van  deze juridische  ondersteuning  in  eerste  aanleg,  is  een  hoge  mate  van  juridische  scholing  nodig. Steeds  vaker  stroomt  de  diender  door,  binnen  het  ministerie  van  Justitie,  waardoor  een  man van  het  blauw  in  het  rood  verzeilt.  Scholing  kost  geld.  We  leven  immers  niet  in  een communistisch  land.  Een  bredere  inzet,  lichamelijke  nspanning  en  veel  geestelijk  denkwerk, vraagt  dan  ook  om  een  betere  beloning.  Het  is  een  goede  zaak,  een  functie  als  assistent-­‐ politie-­‐agent  (Stadswacht)  te  hebben.  De  nadrukkelijke  aanwezigheid  van  blauw  op  de straat  tijdens  het  ordeconflict  (vraag  is  dan  altijd:  “waar  en  wanneer”)  wordt  dan gerealiseerd.  De  kostprijs  wordt  gereduceerd.  Een  politiestaat  wordt  hiermee  voorkomen. Hoe  is  de  taakstelling  van  de  huidige  stadswacht?  Stadswachten  kennen  immers  een  zeer beperkte  taakstelling.  Zij  missen  bijvoorbeeld  opsporingsbevoegdheid.  Hun  ultrusting  is eenvoudig  en  de  eisen  waaraan  deze  groep  moet  voldoen,  zijn  beperkt. De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  staat  daarom  voor  een  beter  gedefinieerd  opleidingspakket.  Ten minste  één  zware  psychologische  test,  medische  keuring  en  een  uitgebreid antecedentenonderzoek.  Bovendien  mag  het  niet  zo  zijn,  dat  de  instroom  van  aspirant-­‐ agenten  wordt  weggestreept  tegen  de  komst  van  stadswachten.  Wij  vinden  het  dan  ook  een diep  trerige  ontwikkeling  dat  er  volgens  de  begroting  2010  (pagina  304)  voor  5  ton  wordt bezuinigd  op  toezichthouders  en  er  aldus  8  minder  toezichthouders  komen  in  onze probleemwijken.    Politici,  die  de  politie  de  beloofde  aanvulling  van  volwaardige  agenten onthouden,  maken  zich  dan  ook  op  zijn  minst  schuldig  aan  kiezersbedrog.  Zij  werken  immers niet  mee,  de  criminaliteit  effectief  te  bestrijden.

VANDALISME  EN  JEUGDOPVANG Het  vandalisme  aan  openbare  en  particuliere  eigendommen  is  de  laatste  jaren  schrikbarend toegenomen.  De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  knijpt  geen  oogje  toe,  in  tegenstelling  tot  veel  andere partijen.  Integendeel,  wij  zullen  indien  u  voor  ons  kiest,  in  de  gemeenteraad  voortdurend “acte  de  presence”  geven,  door  er  op  te  blijven  wijzen,  dat  hiertegen  doeltreffend  dient  te worden  opgetreden.  Vandalisme  werkt  immers  verslavend.    Zo  blijkt  uit  een  inventarisatie van  het  Algemeen  Dagblad  van  12-­‐123-­‐2009  dat  vandalen  tijdens  het  oud  en  nieuw  van Verkiezingsprogramma 2010

- 28 -

Partij  Vrij  Utrecht

2009  in  170  gemeenten  voor  minsten  4,5  miljoen  euro  aan  vernielingen  hebben  aangericht. Deze  170  gemeenten  slaagden  erin  om  slechts  16.000  euro  te  verhalen.  Als  er  bij  jongeren niets  te  verhalen  moet  dit  onverkort  bij  de  verantwoordelijke  ouders  worden  verhaald  ! Kinderen  en  jongeren  krijgen  vaak  een  schreeuwend  gebrek  aan  liefde  en  aandacht  in  een samenleving  van  steeds  meer  consumptieve  luxe. Luxe  die  de  jonge  mens  nog  niet  zelf  bezit,  maar  wel  wil  hebben.  Een  psychologisch probleem.  De  hierdoor  opgelopen  onlustgevoelens  worden  door  deze  jongeren afgereageerd  op  eigendommen  van  anderen.  Misschien  begrijpelijk,  maar  daarom  nog  niet toelaatbaar.  Het  toepassen  van  de  traditionele  strafvormen  blijkt  vaak  niet  voldoende.  Dit zou  niet  meer  zijn  dan  symptoombestrijding,  indien  het  niet  aangevuld,  of  in  bepaalde gevallen  zelfs  vervangen  wordt  door  corrigerende,  begeleidende  en  preventieve maatregelen. De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  ziet  daarom  graag  corrigerende  en  preventieve  maatregelen  tegen jeugdvandalisme,  d.m.v  periodieke  voorlichtingscampagnes  op  scholen  en  in  kantines  I  c.q. restaurants  met  hoge  concentraties  jongeren.  Mentaliteitsverandering  ten  gunste  van  het aankweken  van  gemeenschapszin  en  verantwoordelijkheidsgevoel  dient  daarbij  centraal  te staan.  Daarnaast  moet  een  uitgebreid  pakket  alternatieve  maatregelen  worden  ontwikkeld tegen  vandalen.  Dit  kan  variëren  van  geldboetes  tot  het  verrichten  van  dienstverlening, zoals  het  schoonmaken  van  bekliederde  muren,  het  repareren  van  beschadigde  bushaltes en  telefooncellen  tot  het  helpen  van  bejaarden  en  invaliden.  Het  spreekt  vanzelf  dat  de zogenaamde  ‘graffiti  kunstenaars’  zonder  pardon  al  hun  wanprodukten  eigenhandig  en  uit eigen  beurs  moeten  laten  verdwijnen.  Graffiti  kan  daar  waar  gewenst,  in  goede samenspraak  met  de  gemeenschap  op  de  nader  overeen  te  komen  locatie  (buurt  comités) worden  gerealiseerd.  Het  is  daarom  typerend  voor  dit  linkse  college  om  op  pagina  306  van de  begroting  2010  jet  budget  voor  graffity-­‐bestrijding  te  verlagen  90.000  euro  met  de letterlijke  motivatie  dat  men  wil  stoppen  met  de  verwijdering  van  graffity  in  de  woonwijken en  buitengebieden.  Graffity,  stickers  en  illegale  popsters  zouden  volgens  het  college  nu geaccepteerd  gaan  worden  onder  bruggen,  tunnels,  openbare  gebouwen  en  straatmeubilair hetgeen  de  verloedering  van  onze  stad  nog  meer  gaat  aantonen.  Gelukkig  heeft  een aangenomen  motie  tijdens  de  begrotingsbehandeling  dit  idiote  college  tijdig  gecorrigeerd  !

AANPAK  VAN  HET  DRUGSPROBLEEM Drugshandel  is  handel  in  dood  en  verderf.  Het  Nederlandse  drugsbeleid  moet  daarom  weer aangepast  worden  aan  de  internationaal  gehanteerde  richtlijnen.  De  aantrekkingskracht  die ons  land  nu  heeft  op  de  internationale  drugshandel,  moet  een  halt  worden  toegeroepen. De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  pleit  voor  opheffing  van  de  Methadonbussen.  Methadon  wordt,  zo geven  de  autoriteiten  zelf  toe,  gebruikt  als  basis  voor  verder  drugsgebruik,  en  is  dus  in  weze gesubsidieerde  vergiftiging  De  verslaafden  zullen  allen  verplicht  opgenomen  moeten worden  in  daartoe  speciaal  ingerichte  klinieken,  gevolgd  door  een  sociaal  maatschappelijk nazorgbeleid,  uitgevoerd  door  sociaal-­‐werk  in  samenwerking  met  stadswachten. Gedwongen  afkicken  dient  daarbij  de  enige  gehanteerde  therapie  te  zijn.  Het  klinkt  ‘hard’, maar  de  feiten  wijzen  uit  dat  het  overgrote  deel  van  de  verslaafden  na  het  methadon gebruik  weer  terugvalt  in  hun  oude  gewoonten.  Bovendien  betekent  omgang  met verslaafden  een  ernstig  risico  voor  vele  jongeren.  Voor  hun  eigen  bestwil,  en  in  het  belang van  onze  jongeren,  dienen  de  verslaafden  uit  de  maatschappij  te  worden  gehaald  om  onder Verkiezingsprogramma 2010

- 29 -

Partij  Vrij  Utrecht

deskundige  leiding  geholpen  te  worden.  Trefcentra  voor  drugsmisbruik  -­‐‘soft’  of  ‘hard’,  het maakt  niets  uit,  dienen  door  de  politie  te  worden  geruimd.  Het  verschijnsel  ‘huisdealer’  in jeugd-­‐  en  buurthuizen  dient  in  een  nauwkeurig  omschreven  en  maximaal  gesanctioneerde APV  (Algemene  Politie  Verordening),  onmogelijk  te  zijn. Het  drugsvervangende  middel  methadon  is  bedoeld  als  afkickmiddel  voor  (landelijk  gezien) circa  20.000  harddrugsverslaafden.  Tot  nu  toe  faalt  deze  afkickmethode.  Slechts  30  tot  40% van  de  verslaafden  gebruikt  methadon  en  is  in  principe  uit  het  criminele  circuit.  Deze  30  tot 40%  gebruikt  circa  7.000  ‘gratis’  methadonverstrekkingen  per  dag.  De  overblijvende  groep van  circa  60%  verslaafden  is  dus  aangewezen  op  hard  drugs,  waaronder  heroine  of  opium en  is  verantwoordelijk  voor  circa  90%  van  de  criminaliteit.  Het  probleem  met  het verstrekken  van  methadon  is,  dat  het  produkt  in  de  praktijk  voor  95  tot  98%  zonder  reductie integraal  aan  de  methadonverslaafden  wordt  verstrekt,  en  dat  er  in  feite  dus  niet  afgekickt wordt!  Feitelijk  wordt  vanuit  de  drugshulpverlening  de  heroïneverslaving  (die  gefinancierd wordt  door  criminelen)  vervangen  door  de  even  schadelijke  methadonverslaving  (die betaald  wordt  door  de  belastingbetaler).  Een  langdurige  verslaafde  belandt  uiteindelijk  in  de WIA.    Ondanks  dit  gegeven  stemde  de  Utrechtse  gemeenteraad  indertijd  vrijwel  unaniem voor  een  motie  t.b.v.  een  gedoogzone  in  handel  en  gebruik  van  hard  drugs  op  de  locatie Zuilen-­‐Noord.  Pas  ná  intensief  actievoeren  door  onze  ideologische  voorganger  HET NEDERLANDS  BLOK,  werd  dit  besluit  teruggedraaid.  Gedoogzones  oefenen  namelijk  een grote  aantrekkingskracht  uit  op  handelaren  en  verslaafden,  waardoor  het  aantal  gebruikers veel  meer  toeneemt  dan  de  toenmalige  950.  Met  alle  desastreuze  gevolgen  voor  Utrecht  en de  wijk  Zuilen-­‐Noord  in  het  bijzonder.  Dankzij  het  vroegere  Nederlands  Blok  kon  dit  toen voorkomen  worden,  want  volgens  een  onderzoek  door  bureau  Interval  bleek,  dat  een concentratie  verslaafden  bestaat  uit  gemiddeld  45%  ex-­‐gedetineerden,  waarvan  75%  vastzat voor  diefstal  en  24%  voor  ordeverstoring.  Kortom  een  dergelijke  gedoogzone  zou  funest  zijn geweest  voor  de  directe  woonomgeving.  Het  is  daarom  raadzaam  voor  College  en  Raad  om serieus  mee  te  blijven  denken  over  de  geboden  oplossingen  in  de  toenmalige  drugsnota  van de  Rijksoverheid,  waarin  weliswaar  verhullend  melding  werd  gemaakt  van  gedwongen afkicken,  in  plaats  van  gedogen.  Dit  rapport  onderschrijft  het  standpunt  van  de  Partij  Vrij Utrecht  !  Uit  een  recent  rapport  van  het  EU-­‐drugsagentschap  (publicatie  De  Pers  van  6-­‐11-­‐ 2009)  blijkt  echter  dat  drugs  populair  blijven  in  de  EU.  De  drug  heroïne  is  mogelijk  bezig  met een  nieuwe  opmars.  De  drug  verantwoordelijk  voor  de  meeste  van  de  duizenden  jaarlijkse Europese  drugsdoden,  zou  in  sommige  landen  aan  populariteit  onder  jongeren.  Cocaïne  is nog  steeds  onverminderd  populair.  Het  gebruik  waait  van  West-­‐Europa  over  naar  andere landen.  Circa  3,9%  (13  miljoen)  van  de  Europese  volwassenen  zegt  ooit  cocaïne  te  hebben gesnoven.  Eenderde  daarvan  deed  dat  afgelopen  jaar.  De  EWDD  constattert  bovendien  dat er  steeds  meer  sprake  is  van  “polydrugsgebruik”,  dus  meerdere  drugs  tegelijk  of  na  elkaar.

BUSJE  KOMT  ZO “Drugs”  zijn  bedoeld  als  medicijn.  Drugs  worden  in  de  geneeskunde  toegepast.  Omstreeks 1900  was  b.v.  heroine  een  favoriet  medicijn  tegen  de  hoest.  Morfine  is  al  150  jaar  een populaire  pijnstiller.  Valium  kalmeert  reeds  25  jaar  nerveuze  mensen.  rohypnol  is  een geweldig  slaapmiddel  en  cocaine  is  bijzonder  geschikt  als  plaatselijke  verdoving. Het  is  voor  de  gemiddelde  Nederlandse  burger  langzamerhand  niet  meer  duidelijk  hoe  het nu  eigenlijk  zit  met  drugs.  Het  beleid  van  de  overheid  is  door  een  overmaat  aan  deskundigen Verkiezingsprogramma 2010

- 30 -

Partij  Vrij  Utrecht

achter  een  grijze  hasjwolk  aan  het  zicht  onttrokken.  Er  zijn  mensen,  waaronder burgemeesters,  die  er  heilig  van  overtuigd  zijn  dat  Nederland  blowend  ten  onder  gaat. Anderen  menen  dat  softdrugs  niet  gevaarlijker  zijn  dan  koffie  of  thee  en  dat  alcohol  veel grotere  schade  aanricht  dan  hasj.  Tweederde  van  de  Tweede  Kamerleden  en  veel hoofdcommissarissen  stellen  ondertussen  dat  de  oorlog  tegen  drugs  een  verloren  zaak  is.  Ze zijn  voorstanders  van  een  liberaal  drugsbeleid  en  hebben  voorgesteld  softdrugs  en eventueel  zelfs  hard  drugs  te  legaliseren.  Zodoende  wordt  sinds  de  jaren  ‘70  een zogenoemd  gedoogbeleid  door  de  overheid  gepropageerd.  Hierdoor  is  Nederiand  het drugsparadijs  van  Europa  geworden.  De  legalisering  van  de  handel  in  harddrugs  in Nederland  is  onhaalbaar.  Mogelijk  is  het  beter  haalbaar  indien  het  op  Europees  of  mondiaal (wereldwijd)  niveau  gebeurt,  en  kan  het  drugsprobleem  in  ons  land  door  legalisering worden  teruggedrongen.  Dat  is  althans  de  visie  van  het  Ministerie  van  Justitie  en  de Centrale  Recherche  lnformatiedienst  (CRI)  in  een  reactie  op  de  uitlatingen  van  de  advocaat-­‐ generaal  bij  de  Hoge  Raad  mr.  J.  Leijten.  Volgens  een  woordvoerder  van  de  CRI  valt  het zwaar  te  betwijfelen  of  een  brede  Europese  of  mondiale  aanpak  ooit  van  de  grond  komt.  Er zijn  in  Nederland  inmiddels  ongeveer  25.000  zwaar  verslaafden,  waarvan  de  helft  vanuit  de overheid  methadon  verstrekt  krijgt.  Daarnaast  zijn  er  honderdduizenden  gebruikers  van softdrugs.  De  omzet  daarvan  bedraagt  in  Nederland  circa  6,5  miljard  euro.  (Hierin  is  het bedrag  dat  jaarIijks  als  export  produkt  naar  de  buurIanden  wordt  geêxporteerd,  niet inbegrepen).  De  bestrijding  van  drugs  kost  4  miljard  euro  per  jaar.  De  omzet  van  harddrugs is  nog  indrukwekkender.  De  heroïne  in  Nederland  komt  voor  de  volle  100%  uit  Noord-­‐Afrika. Van  alle  gevangen  zittende  criminelen  is  60%  verslaafd.  Afkicken  kost  95.000  euro  per verslaafde  per  jaar.  Het  verstrekken  van  heroine  of  pallium  (pijnstiller)  kost  slechts  5.000 euro  per  persoon.  Het  onderhouden  van  de  verslaving  is  dus  18  keer  goedkoper  dan  de ontwenning.  Uit  louter  economische  dus  o.i.  immorele  motivatie  kiezen  velen  in  ons  land dan  ook  voor  de  methode  van  “zachte  heelmeesters  die  stinkende  wonden  maken”! Ondertussen  is  het  aantal  hasjrokende  scholieren  in  10  jaar  tijd  verdrievoudigd.  Uit  een recent  CDA-­‐voorstel  van  december  2009  onder  de  titel  “naar  een  ander  coffeeshopbeleid  in Utrecht”  werd  nog    eens  gememoreerd  dat  softdrugs  slecht  en  schadelijk  zijn  voor delichamelijke  als  de  geestelijke  gezondheid.  Zo  publiceerde  het  British  Medical  Journal  een onderzoek  waaruit  blijkt  dat  het  gebruik  van  cannabis  onder  jonge  vrouwen  de  kans  op depressies  en  angststoornissen  op  latere  leeftijd  doet  stijgen.  Bovendien  schrijft  het Triumbos  Instituut  recent  nog:  er  is  groeiend  bewijs  dat  frequent  gebruik  van  cannabis,  in het  bijzonder  op  jonge  leeftijd,  negatieve  effecten  heeft.  Op  zowel  de  fysieke  en  psychische gezondheid  als  het  sociaal-­‐  en  school  functioneren.  Daar  komt  bij  dat  het  aantal  met  een primair  cannabisprobleem,  geregistreerd  bij  verslavingszorginstellingen,  de  laatste  10  jaar meer  dan  verdubbeld  is.  In  2005  was  14%  van  de  verslavingscliënten  15-­‐19  jaar  oud.  Sinds de  jaren  “60  en  “70  is  de  gebruikersgroep  van  cannabis  behoorlijk  veranderd  qua samenstelling  en  zien  we  dat  juist  kwetsbare  groepen,  zoals  bijvoorbeeld  jongeren,  gebruik maken  van  deze  softdrugs.  Het  brengt  tegenwoordig  te  veel  nadelen  met  zich  mee,  er  is  een branche  ontstaan  met  vaak  linken  naar  het  criminele  circuit.  Alle  ons  omringende  landen bezien  ons  gedoogbeleid  dan  ook  met  afgrijzen.  Onder  politieke  druk  hebben  de  toenmalige ministers  Sorgdrager  (Justitie)  en  Borst  (Volksgezondheid)  een  drugsnota  in  5  talen gepubliceerd.  Het  kwam  er  op  neer  dat  er  meer  gevangeniscellen  en  minder  koffieshops gerealiseerd  zouden  moeten  worden  en  dat  de  klanten  van  koffieshops  nog  maar  5  gram softdrugs  per  keer  mochten  kopen  in  plaats  van  30  gram.  Van  contrôle  in  deze  “koffie” shops  is  echter  in  de  praktijk  nauwelijks  sprake.  Van  verplicht  afkicken  in  gespecialiseerde inrichtingen  is  helemaal  geen  sprake.  In  Frankrijk  wordt  een  verslaafde  gedwongen  zich  aan Verkiezingsprogramma 2010

- 31 -

Partij  Vrij  Utrecht

een  afkickkuur  te  onderwerpen.  Zo  niet,  dan  belandt  hij  in  de  gevangenis.  In  de  eerste  plaats is  in  Frankrijk  een  verslaafde  een  wetsovertreder  en  in  de  tweede  plaats  een  ernstig  zieke. Aangezien  er  in  Frankrijk  ongeveer  één  miljoen  drugsgebruikers  zijn,  van  wie  700.000 hasjrokers  en  180.000  heroineversiaafden,  is  het  aantal  gedetineerden  belangrijk toegenomen.  Om  deze  toename  te  ondervangen  heeft  men  gevangenissen  laten  bouwen. Het  bouwen  van  huizen  van  bewaring  is  een  infrastructurele  maatregel  die  werkgelegenheid biedt.  Er  wordt  voor  circa  3  miljard  gulden  geInvesteerd  om  20.000  nieuwe  celbewoners  op ordentelijke  wijze  onder  de  pannen  te  brengen.  De  “gevangenisbedrijven”  krijgen    €  90,-­‐  per gevangene  per  dag  uitbetaald.  Bovendien  mogen  ze  gebruik  maken  van  de  werkkracht  van de  celbewoners,  zoals  in  de  USA,  waardoor  de  patienten  I  criminelen  zelf  moeten  werken voor  de  kosten  van  hun  verblijf.  Ondertussen  zullen  in  Nederland  circa  50.000  huistelers ongemoeid  blijven,  mits  ze  niet  meer  dan  10  hennep-­‐plantjes  op  het  balkon  hebben  staan! Legalisering  betekent  kennelijk  afname  van  de  criminaliteit  tegen  de  prijs  van  een  veel groter  aantal  verslaafden  en  een  forse  toename  van  het  drugstoerisme.  Deze  risico’s  kunnen dan  weer  worden  beperkt  door  de  legalisering  sterk  te  reguleren.  Bijvoorbeeld  het  in internationaal  verband,  reguleren  van  de  verkoop  en  intensieve  voorlichting  via  TV-­‐spotjes. En  de  staat  van  Europa  benoemen  tot  “Hoofd  drugsdealer”.  In  het  strikt  theoretische  geval, waarin  de  legalisering  van  hard  drugs  zal  lukken,  is  het  nog  de  vraag  of  men  heroine  wel  wil prijsgeven.  Heroine  is,  meer  dan  andere  drugs,  buitengewoon  verslavend,  al  na  enkele malen  gebruik  en  zwaar  verdovend.  Zo  verdovend  dat  het  functioneren  van  mensen  zeer nadelig  wordt  beinvloed.  Goed  beschouwd  is  de  discussie  over  legalisering  zeer  vrijblijvend en  te  plaatsen  in  de  categorie  “borrelpraat”.  Zinloos  en  onhaalbaar,  hooguit  van  belang  voor het  oppoetsen  van  het  imago  dat  “bestrijding  van  drugs”  wordt  genoemd.  Ondertussen zorgt  10%  van  de  verslaafden  voor  60  à  70%  van  de  drugscriminaliteit.  Deze  verslaafden waren  al  crimineel  voor  ze  verslaafd  raakten.  Het  is  daarom  onwaarschijnlijk  dat  de criminaliteit  door  de  vrije  verstrekking  sterk  zal  afnemen  en  uitgesproken  naief  te verwachten  dat  de  zware  crimineien  die  de  handel  domineren  door  die  verstrekking plotseling  braaf  zal  worden.  Bovendien  is  naar  schatting  80%  van  de  verslaafden  in  contact met  de  hulpverlening,  waar  het  merendeel  via  de  methadonprogramma’s  verslaafd  blijft,  op kosten  van  de  belastingbetaler.  Verstrekking  van  heroine  maakt  de  verslaafde  afhankelijk van  de  verstrekker.  Een  reden  om  te  stoppen  is  er  niet,  zodat  het  aantal  verslaafden aanzienlijk  zal  toenemen.  Nog  raakt  70%  van  de  verslaafden  binnen  10  jaar  van  de  drugs  af. Na  de  gratis  verstrekking  zal  dat  percentage  aanzienlijk  lager  uitvallen.  Alle  verslaafden gebruiken  naast  opiaten  vaak  andere  drugs,  zoals  cocaine  (70%),  alcohol  (20%)  en psychofarmaca  (5%).  Het  aantal  psychiatrische  stoornissen  onder  drugsverslaafden  is  groot. Volgens  recent  onderzoek  hoger  dan  50%.  Het  is  onverantwoord  en  riskant  om  in  dat patroon  mee  te  gaan  en  het  hele  scala  van  drugs  te  verstrekken  aan  mensen  bij  wie  de behoefte  aan  drugs,  soms  voortkomt  uit  hun  psychische  problematiek  en  waarbij  ook  niet bekend  is,  wat  deze  verslaafde  er  verder  nog  bij  gebruikt.  In  tegenstelling  tot  andere  landen probeert  het  hulpverlenende  Nederland  bij  voortduring  de  verslaafden  te  bereiken.  Ook  als zij  niet  willen.  Zo  zijn  er  “laag  drempelige”  methadon  programma’s,  en methadonprogramma’s  waar  een  begin  wordt  gemaakt  met  de  behandeling  of  de motivering  tot  behandeling.  Er  bestaat  een  netwerk  dat  verslaafden  opvangt,  in  leven houdt,  helpt  bij  het  vinden  van  huisvesting  of  werk  na  behandeling.  Er  is  ambulante  en klinische  behandeling  en  er  zijn  samenwerkingsprojecten  tussen  justitie  en  hulpverlening, waarbij  de  behandeling  als  alternatief  voor  straf  wordt  aangeboden.  Dat  kost  zo’n  64 miljoen  gulden  per  jaar  (de  prijs  van  een  klein  ziekenhuis). Verkiezingsprogramma 2010

- 32 -

Partij  Vrij  Utrecht

RESULTAAT Heeft  het  hierboven  geschetste  resultaat?  Uit  enkele  evaluatieonderzoeken  komt  globaal naar  voren,  dat  ongeveer  20  à  25%  niet  meer  gebruikt  na  behandeling,  dat  circa  50%  het gebruik  beperkt,  en  20  à  25%  stabiel  blijft  of  verslechtert.  Andere  indicaties  van  het rendement  van  het  Nederlandse  drugsbeleid  zijn:  “Het  lage  aantal  drugsdoden  en drugsverslaafden  met  aids  in  vergelijking  tot  het  buitenland  en  de  stabilisering  van  de omvang  van  het  drugsprobleem”.  Een  ander  bewijs  dat  de  politiek  de  drugsproblematiek niet  serieus  neemt,  is  het  opmerkelijke  feit  dat,  enige  tijd  geleden,  de  belastingrechter besliste  dat  ouders  hun  uitgaven  ter  ondersteuning  van  een  aan  heroine  verslaafde  zoon, mochten  aftrekken  van  hun  belastbaar  inkomen.  Betaalt  hij  steeds  minder  belasting  omdat zijn  zoon  heroine  spuit?  Indirect  lijkt  de  schatkist  dus  als  sponsor  van  drugs  op  te  treden. Raar  maar  waar!  Hoewel  de  staatssecretaris  van  Financiën,  kennelijk  bevreesd  voor  een lawine  van  aftrekposten,  de  inspecteurs  indertijd  dringend  verzocht  om  de  nieuwe rechtspraak  “eng”  op  te  vatten,  blijft  zij  bedenkelijk!  De  fiscus  is  hiermee  immers  verworden tot  drugssponsor!  Het  probleem  mag  daarom  niet  afgeschoven  worden  op  de belastingbetaler,  maar  op  de  drugsverslaafde  zelf,  die  via  de  dope  tijdelijk  wil  ontsnappen aan  de  realiteit.  Dit  vluchtgedrag  is  doorgaans  te  wijten  aan  onvoldoende  scholing, werkloosheid,  slechte  motivatie,  ongelukkige  sociale  contacten,  gebrek  aan  zelfrespect, nooit  aangeleerde  normen  en  een  uitzichtloze  toekomst.  Het  ondervangen  van  deze tekortkomingen  is  veel  moeilijker  dan  het  onderscheppen  van  hasjboten  en  heroIne-­‐ zendingen.  Ontwenning  heeft  o.i.  alleen  maar  succes  als  het  niet  blijft  bij  afkicken.  Er  dient daarnaast  een  duidelijke  en  dwingende  vorm  van  rehabilitatie  te  zijn.  Wellicht  dat  het buitenland  dan,  voor  het  eerst  in  25  jaar,  Nederland  niet  meer  zal  brandmerken  als  hèt Europese  drugseiland.  Mogelijk  kunnen  toeristen  dan,  net  als  vroeger,  hier  weer  vrij  rond lopen,  zonder  belaagd  te  worden  door  allerlei  junkies.  Mogelijk  komen  ze  dan  graag, desnoods  voor  de  tulpen  en  de  klompen,  als  al  het  andere  “moois”  verdwenen  is.  En  blijft  de drugtoerist  weg,  die  alleen  maar  komt  voor  onze  “koffieshops”  en  methadonbusje”.  Want dat  busje  komt  dan  niet  meer! Niemand  is  bij  dit  beleid  gebaat.  De  drugsversaafde  niet  en  de  belastingbetaler  niet.  Een dergelijke  drugsbegeleiding  is  feitelijk  kwakzalverij.  De  enige  die  van  deze  kwakzalverij profiteren  zijn  de  farmaceutische  industrieen,  de  tussenhandel,  de  medici  en  de hulpverleners.  Gegevens  van  het  Ministerie  van  “Welzijn”  geven  aan  dat  aan  ambulante hulp  (bestaande  uit:  opvang,  herstel  en  begeleiding)  60  miljoen  per  jaar  wordt  uitgegeven. Dat  is  exclusief  de  22  miljard  die  jaarlijks  aan  schade  ontstaat  door  drugscriminelen.  Het bedrag  is  tevens  exclusief  de  kosten  ingevolge  de  AWBZ-­‐regelingen.  Gerekend  over  heel Nederland  betekent  dit,  dat  99,98%  van  de  drugshandel  aan  de  strijkstok  blijft  hangen  van politici,  doktoren,  industrie,  tussenhandel  ,  juristen  en  welzijnsfunctionarissen.

WELZIJN Dat  is  geen  welzijn,  doch  welvaart,  echter  niet  voor  de  drugsverslaafde,  maar  voor  de hulpverleners.  Het  betekent  ook,  dat  als  gevolg  van  een  dergelijke  ‘gezondheidszorg’,  de belastingbetaler  een  forse  poot  wordt  uitgetrokken.  Daarnaast  vormen  de  drugsverslaafden Verkiezingsprogramma 2010

- 33 -

Partij  Vrij  Utrecht

een  voortdurende  belasting  voor  de  opnamecapaciteit  in  ziekenhuizen.  Regelmatig  komen er  verslaafden  door  een  overdosis  in  een  ziekenhuis  terecht.  Het  betreft  hier  een  bepaalde harde  kern  junkies  die  feitelijk  een  onevenredig  groot  beslag  leggen  op  de  capaciteit  van onze  gezondheidszorginstellingen  en  feitelijke  ‘vervuilers’  zijn  van  onze volksgezondheidsinspanning.  De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  blijft  daarom  streven  naar  de mogelijkheid  van  een  gedwongen  opname  door  middel  van  een  zogenaamde  lBS  ofwel inbewaringstelling.  Op  grond  van  bijvoorbeeld  de  Krankzinnigenwet.  In  deze  uitvoering heeft  de  burgemeester  de  bevoegdheid  een  lBS  te  bevelen  tegen  mensen  die  een  gevaar vormen  voor  hun  eigen  veiligheid  of  die  van  anderen.

GOKVERSLAVING De  Utrechtse  overheid  pretendeert,  als  vertegenwoordiging  van  de  Utrechtse  burgerij, tegen  diverse  vormen  van  verslaving  te  zijn.  Zo  wijst  men  alcoholreclame  af,  staat  men kritisch  tegenover  tabaksprodukten,  “bestrijdt”  men  drugsverslaving  en  streeft  de  Utrechtse gemeenteraad  ernaar  het  aantal  speelhallen  te  reduceren.  Utrecht  telt  in  verhouding  tot  het aantal  inwoners,  het  grootste  aantal  speelhallen  van  Nederland,  en  zeer  waarschijnlijk  het grootste  aantal  probleemgokkers.  Een  moralistisch  dieptepunt  in  de  Utrechtse verslavingsproblematiek!  De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  staat  daarom  pal  achter  het  beleid  tot vermindering  van  de  gokhuisvergunningen.  De  exploitanten  van  gokhallen  zouden aangepakt  kunnen  worden  middels  een  effectief  reductie-­‐beleid.  Vergelijkbaar  met  de aanpak  van  de  heroInehandel.  Ook  veel  van  de  gokverslaafden  komen  vroeg  of  Iaat  terecht in  het  criminele  circuit  of  bij  de  sociale  dienst.  Strafrechtelijk  of  fiscaal  komen  zij  dan  ten laste  van  de  Utrechtse  belastingbetaler,  vergelijkbaar  met  het  drugsverhaal.  Wie  schetst  de verbazing  van  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT,  als  gedurende  de  uitvoering  van  het  beleid  het College  180  graden  is  gedraaid  en  een  halfslachtig  tweesporenbeleid  voorstaat,  waarbij  men de  burger  enerzijds  via  een  staatscasino  makkelijker  wil  laten  toetreden  tot  deze  markt  van verslaving  en  anderzijds  via  de  zwaar  gesubsidieerde  CAD’s,  Iaat  afkicken  met  de uiteindelijke  bedoeling  om  98,7%  van  de  ‘winst’  in  de  staat  c.q.  gemeente  kas  te  laten glijden.  De  moraal:  “De  een  z’n  Dood  is  de  ander  (in  dit  geval  de  Utrechtse  overheid)  z’n Brood’.  Al  met  al  een  zeer  schadelijke  ontwikkeling! De  Partij  Vrij  Utrecht  is  daarom  van  mening  dat  een  dergelijk  beleid  niet  in  onze  gemeente thuishoort.  Utrecht  zal  als  gemeente  bij  het  sluiten  van  gokpaleizen  wat  revenuen  missen. Verslaafden  kosten  de  samenleving  echter  indirect  veel  meer  geld.  Bovendien  is  er  in  de  rest van  Nederland  meer  dan  genoeg  gokgelegenheid.  Utrecht  zit  dan  ook  niet  te  wachten  op een  nieuw  Nederlands  “Las  Vegas”.

ALCOHOLVERSLAVING De  gezondheid  van  de  Utrechtse  burger  holt  achteruit.  Zo  werd  er  de  afgelopen  25  jaar tweemaal  zo  veel  gerookt,  vijfmaal  zoveel  alcohol  gebruikt  en  is  de  medische  consumptie Verkiezingsprogramma 2010

- 34 -

Partij  Vrij  Utrecht

zevenvoudig  toegenomen.  Het  ziekteverzuim  onder  de  ambtenaren  kan  hiermee  ten  dele verklaard  worden.  Uiterst  verontrustend  is  ook  het  toegenomen  alcoholgebruik  onder  jonge kinderen.  Uit  een  publicatie  van  het  Algemeen  Dagblad  van  29-­‐5-­‐2009  is  gebleken  dat  het alcoholgebruik  in  de  stad  de  afgelopen  jaren  verontrustende  vormen  heeft  aangenomen. Van  de  leerlingen    in  groep  7  en  8  van  het  basisonderwijs  heeft  bijna  40%  al  gedronken, blijkt  uit  onderzoek.  Een  kwart  van  de  jongeren  (12  tot  18  jaar)  zegt  minstens  een  keer  per week  minimaal  6  glazen  alcohol  te  drinken  of  de  laatste  maand  minstens  2x  dronken  te  zijn geweest.  Ook  onder  volwassenen  wordt  veel  gedronken.  Utrecht  kent  12.000 probleemdrinkers  en  in  de  leeftijdscategorie  55  tot  65  jaar  drinkt  een  kwart  overmatig.  Het feit  dat  alcohol  legaal  is  voor  kinderen  vanaf  16  jaar,  betekent  niet  dat  het  veilig  is  voor jongeren  zegt  kinderpsycholoog  Mireille  de  Visser.  Het  brein  is  nog  in  ontwikkeling  tot ongeveer  24  jaar.  Van  de  kinderen  die  na  alcoholgebruik  in  het  ziekenhuis  belanden,  blijkt de  helft  problemen  op  school  te  hebben.  Hersendelen  zijn  kleiner  en  minder  actief  bij jongeren  die  regelmatig  drinken.  Misbruik  dat  veelal  door  de  ouders  gedoogd  wordt!  Uit een  onderzoek  is  onder  meer  gebleken  dat  maar  liefst  32%  van  de  Utrechtse  jeugd  van  12 tot  18  jaar  alcohol  gebruikt  met  medeweten  van  hun  ouders.  Het  alcoholprobleem  wordt  er dus  bij  velen  letterlijk  met  de  paplepel  ingegoten!

MILIEUBELEID De  Nederlanders  worden  steeds  vaker  opgeschrikt  door  milieuschandalen  en  andere vormen  van  aantasting  van  onze  leefomgeving.  De  gemeente  moet  alle  zeilen  bijzetten  om de  veronachtzaming  van  ons  milieu  in  de  hand  te  houden  en  inwoners  niet  te  laten  stikken in  hun  eigen  vervuiling  van  lucht,  licht,  water  en  omgeving.    Uit  een  publikatie  van  het Algemeen  Dagblad  van  26-­‐9-­‐2009  is  bijvoorbeeld  gebleken  dat  de  Utrechtse  Weerdsingel Westzijde,  zelfs  op  een  relatief  rustig  tijdstip,  de  auto’s  continu  voorbij  vliegen  en  na metingen  van  “Buro  Blauw”,  ná  het  busstation,  gekwalificceerd  kan  worden  als  de  vieste straat  van  Utrecht.  Hetzelfde  geldt  feitelijk  ook  uit  een  publicatie  van  het  Algemeen  Dagblad van  15-­‐12-­‐2009  dat  de  arbeidsinspectie  de  veiligheid  van  Utrechtse  vuilnismannen  aan  de kaak  heeft  gesteld.  Zo  zou  bij  ruim  2/3  van  de  113  bedrijven  die  het  tussen  september  2008 en  maart  2009  controleerde  de  omstandigheden  niet  in  orde  zijn.  Het  aantal  ongevallen  is relatief  hoog  en  vuilnisophalers  worden  aan  zeer  hoge  waarden  kankerverwekkende dieselmotoremissies  blootgesteld.  Een  roetfilter  zou  het  contact  verminderen.    De  PARTIJ VRIJ  UTRECHT  zal  het  college  nauwgezet  op  haar  daden  gaan  volgen.

GELUIDSHINDER  DOOR  AUTO’S Utrecht  is  ingebed  in  een  wirwar  van  autowegen.  De  Rijksbestedingen  aan  noodzakelijke uitbreiding  van  wegen  blijft  schandelijk  achter.  Wij  blijven  er  op  toezien  dat  bij  uitbreiding van  het  wegennet  en  strookindelingen  (hierdoor  ontstaat  een  zwaardere  geluidsbelasting van  het  zelfde  wegdeel),  de  geluidshinder  voor  de  aangrenzende  bewoners  tot  het minimum  van  de  geldende  normen  beperkt  zal  blijven.  Uit  een  publicatie  in  het  Algemeen Dagblad  van  2-­‐10-­‐2009  is  echter  gebleken  dat  de  verkeersherrie  op  54  wegen  in  de  stad boven  de  norm  zit,  zo  blijkt  uit  het  Actieplan  Geluid,  dat  recent  is  uitgekomen.  Vaak Verkiezingsprogramma 2010

- 35 -

Partij  Vrij  Utrecht

blootstaan  aan  hard  en  veel  geluid  leidt  tot  slapeloosheid.  Ook  kan  lawaai  zorgen  voor stress,  verhoogde    bloedruk  en  hart-­‐  en  vaatziekten.    Utrecht  kan  zelf  iets  doen,  maar  niet veel.  Onze  stad  blijft  ernstig  overbevolkt  en  zolang  dat  het  geval  blijft  blijft  het  dweilen  met de  kraan  open. HONDENUITLAATVELDJES In  Utrecht  bestaan  een  aantal  grasveldjes  dat  specifiek  bestemd  is  voor  het  uitlaten  van  de hondjes  van  de  hondenbezitters.  Loop  je  met  anderen,  b.v.  je  kinderen  over  een  grasveldje, dan  is  het  vervelend,  als  je  voortdurend  in  de  hondendrollen  trapt.  Wij  zullen  daarom aandringen  bij  het  College  om  naast  de  uitbreiding  van  onspanningsgroen  tevens  extra hondenveldjes  aan  te  leggen,  voor  de  vele  honden  die  Utrecht  rijk  is.  We  verwachten daarmee  te  realiseren  dat  de  straten  vrij  blijven  van  onnodige  faecaliën. DE  VERVUILER  BETAALT De  bestaande  regelgeving  op  milieugebied  dient  dringend  te  worden  verfijnd.  Er  bestaan nog  steeds  te  veel  mazen  in  de  teksten  van  wet,  waarvan  de  vervuilers  profiteren,  tot schade  en  schande  van  ons  hele  Ieefmilieu.  De  geldboetes  op  milieuovertredingen  en misdrijven  zijn  nu  duidelijk  te  Iaag.  Boetes  dienen  ten  minste  de  gemaakte  schade  te vergoeding  tot  volledig  herstel  in  oude  toestand.  Evenals  met  vandalisme  pleit  de  PARTIJ VRIJ  UTRECHT  hierbij  om  meer  privaatrechtelijk  optreden:  herstel  moet  door  de  daders  uit eigen  zak  betaald  worden  als  tegemoetkoming  in  het  ongerief. Voordat  braakliggend  terrein  of  natuurgebied  in  een  bestemmingsplan  wordt  opgenomen dient  eerst  een  onderzoek  naar  de  functionaliteit  van  het  gebied  en  e.v. bodemverontreiniging  plaats  te  hebben.  Hiertoe  overlegt  de  gemeente  met onderzoeksbureaus,  provincie,  rijk  en  bewoners. BEVORDERING  HERGEBRUIK De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  is  voor  uitvoering  van  een  afvalstoffenplan  in  alle  wijken  binnen  de gemeente  Utrecht.  In  veel  wijken  zijn  afval-­‐recycleerpunten  al  deels  ondergronds gerealiseerd.  Overal  in  Utrecht  dienen  op  verantwoorde  plaatsen,  verzamelpunten  te  zijn ingericht  voor  allerlei  afvalstoffen  die  geschikt  zijn  voor  hergebruik,  zoals  oud  papier,  glas  en batterijen.  Het  uitbesteden  van  de  coördinatie  en  het  ophalen  door  particuliere ondernemingen  verdient  echter  de  voorkeur.  De  vaak,  door  scheurende  plastic  zakken, veroorzaakte  onhygienische  wijze  van  vuilophaal,  dient  waar  mogelijk,  met  spoed  te  worden vervangen  door  het  containersysteem.  Gaan  we  ervan  uit  dat  Utrecht  géén  negatieve uitzondering  vormt  op  de  rest  van  Nederland,  dan  zijn  wij  ten  aanzien  van  het  hergebruik van  afvalstoffen  op  de  goede  weg.  Het  hergebruik  van  papier  en  karton  kan  volgens  onze eerdergenoemde  richtlijn,  verder  omhoog  van  55  naar  70%,  met  als  ideaal  een  volledige kringloopeconomie.  Als  uitgangspunt  streven  we  er  naar  dat,  van  al  het  afval  de hoeveelheid  afval  die  nu  nog  zonder  bestemming  wordt  gestort  ad  35%,  deze  hoeveelheid wordt  teruggebracht  naar  10%  in  het  jaar  2010.  Deze  rest  afval  dient  verder  verwerkt  te worden  in  de  door  de  staat  gecoordineerde  centrale  afvalinstallaties  tot  compost  en  zware Verkiezingsprogramma 2010

- 36 -

Partij  Vrij  Utrecht

metalen.  Uit  een  publicatie  van  het  Algemeen  Dagblad  van  29-­‐10-­‐2009  over  een  enquete die  de  gemeente  heeft  gehouden  is  overigens  gebleken  dat  79%  van  de  Utrechters  bereid  is plastic  afval  gescheiden  in  te  leveren. MENTALITEITSVERANDERING De  voornaamste  oorzaak  van  de  milieuvervuiling  in  de  zin  van  “verdwijning  van  het  milieu-­‐ erfgoed”,  is  het  gevolg  van  overbevolking.  Industrieel  zijn  we  als  gemeenschap  overgegaan naar  een  consumptiemaatschappij.  In  tegenstelling  tot  een  maatschappij  die  is  gebaseerd op  duurzaamheid,  zoals  we  die  uit  de  geschiedenis  kennen.  De  voordelen  van  de consumptiemaatschappij  zijn,  dat  vaak  hygienischer  kan  worden  geproduceerd  en  verwerkt, dat  de  kostprijzen  Iaag  blijven  t.o.v.  handwerk  en  dat  je    gemakkelijker  over  kunt  gaan  tot  de vervanging  van  verouderde  of  defecte  gebruiksartikelen.  Het  nadeel  is  echter  de wegwerpmentaliteit  die  in  de  hand  is  gewerkt.  De  wegwerpmentaliteit  manifesteert  zich  in de  vreemdste  vormen.  Zoals  het  Iegen  van  asbakken  voor  stoplichten,  het  laten  deponeren van  hondendrollen  voor  andermans  voordeur  of  in  de  speeltuinen  en  zandbakken  waar kinderen  spelen,  het  weggooien  van  papier  en  etensresten  bij  automatieken,  het buitenzetten  van  vuilniszakken  op  dagen  dat  de  vuilniswagen  niet  langskomt,  en  ga  zo  maar door.  De  mentaliteit  die  aan  dergelijk  milieu-­‐onvriendelijke  daden  ten  grondslag  Iigt  is  exact dezelfde  als  de  mentaliteit  van  ondernemingen,  die  voor  al  die  sensationele milieuschandalen  hebben  gezorgd!  Ook  hier  kan  een  periodieke  gemeentelijke voorlichtingscampagne  stimulerend  zijn  voor  de  verandering  van  deze  mentaliteit. Campagne’s  als  deze  dienen  in  nauw  overleg  te  gebeuren  met  het  bedrijfsmanagement,  de vakvereniging,  de  sportverenigingen  en  schoolbesturen.  Bestrijding  van  vervuiling  dient tevens  gesteund  te  worden  door  streng  gesanctioneerde  APV’s  (Algemene  Politie Verordening). AUTOLUW  MAKEN  VAN  DE  BINNENSTAD Het  autoluw  maken  van  de  binnenstad,  teneinde  de  Ieefbaarheid  te  verbeteren,  zien  we  als een  verantwoorde  en  juiste  ontwikkeling.  Dit  uiteraard  onder  de  nadrukkelijke  voorwaarde, dat  de  plaatselijke  middenstand  hiervan  geen  schade  ondervindt  met  enorme parkeertarieven  en  goede  Iaad-­‐  en  Iosmogelijkheden  blijven  bestaan. STADSBUSSEN Het  openbaar  vervoer,  met  name  de  stadsbussen  veroorzaken  teveel  luchtverontreiniging  in onze  stad.  Zo  rijden  er  bijvoorbeeld  dagelijks  zo’n  300  stinkende  dieselbussen  over  de Blauwcapelseweg  in  een  dichtbevolkte  woonwijk,  wat  een  geweldige  Iuchtverontreiniging veroorzaakt.  Een  fietser  die  achter  zo’n  bus  vertoeft  is  daar  niet  blij  mee.  Er  is  niet  zonder reden  op  diverse  plaatsen  in  de  stad  meetapparatuur  geplaatst,  zoals  o.a.  in  de Wittevrouwenstraat  en  de  Voorstraat,  voor  het  geven  van  alarmsignalen.  Wij  vonden  het een  goede  aanzet  voor  het  milieubeleid  om  in  navolging  van  Rotterdam  en  Tilburg  in  onze gemeente  te  experimenteren  met  aardgasbussen.  Uit  een  publicatie  van  het  Algemeen Dagblad  van  15-­‐12-­‐2009  is  helaas  gebleken  dat  de  komende  jaren  de  stadsbussen  minder Verkiezingsprogramma 2010

- 37 -

Partij  Vrij  Utrecht

milieuvriendelijk  blijven  dan  aanvankelijk  was  voorgenomen.  Het  was  aanvankelijk  de bedoeling  dat  het  GVU  vanaf  2010  zou  voldoen  aan  de  strengere  Europese  Euro  5-­‐norm voor  de  uitstoot  van  schadelijke  stoffen,  hetgeen  gevolgen  heeft  voor  de  vernieuwing  van het  stationsgebied

MEER  KINDERBOERDERIJEN Naast  de  genoemde  voorlichtingscampagnes  is  het  ook  nodig  dat  er  een  vorm  van aanschouwelijk  onderwijs  komt,  om  mensen  van  kindsbeen  af  weer  vertrouwd  te  maken met  de  natuur.  Hoe  kan  dat  in  de  verstedelijkte  gebieden  beter  dan  in  de  vorm  van kinderboerderijen.  De  vervreemding  tussen  mens  en  natuur  zal  door  goed  functionerende kinderboerderijen  een  halt  worden  toegeroepen. Bijzonder  blij  waren  we  met  de  opening  van  de  nieuwe  Griftpark  boerderij  in  de  zomer  van 2000.  Reëel  gezien  dient  echter  iedere  woonwijk  zijn  eigen  kinderboerderij  te  hebben.  Het biologie-­‐  en  milieuonderwijs  op  basisscholen  en  scholen  voor  het  voortgezet  onderwijs  kan in  nauwe  samenwerking  met  het  personeel  van  de  kinderboerderij  gegeven  worden.  Het recreatieve  element  van  zo’n  boerderij  mag  niet  verwaarloosd  worden.  De  PARTIJ  VRIJ UTRECHT  stelt  dat  het  uitgeven  van  gemeenschapsgelden  hieraan  veel  meer  voordeel oplevert  voor  onze  jeugd  dan  de  subsidies  aan  al  die  buurthuizen  met  “huis  drugs  dealers’

ZORG  VOOR  HET  DIER Wij  zijn  het  aan  onze  cultuur  verplicht  dat  iedere  vorm  van  onnodig  dierenleed  vermeden wordt.  In  ons  land,  waar  aanvankelijk  nooit  ritueel  geslacht  mocht  worden  en  thans  zeer strenge  eisen  aan  het  slachten  van  dieren  en  de  vleesproduktie  worden  gesteld  via  de warenwet,  is  de  laatste  tijd  zelfs  een  welig  tierende  nijverheid  ontstaan  in  consumptie  van ritueel,  dus  onverdoofd  en  “halal”  geslachte  dieren.  Dat  wil  zeggen  dat  landen  zoals Zwitserland  dergelijke  wanpraktijken  verbieden,  Nederland  aan  deze  dierenellende  geld verdient.  De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  maakt  echter  geen  onderscheid  in  toepassing  van wetgevingen  voor  verschillende  bevolkingsgroepen.  Zij  eist  dat    eenieder,  dus  ook  de moslim,  zich  aan  de  Nederlandse  wet  houdt.  De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  is  evenmin  blind  voor het  dierenleed  dat  wordt  geleden  in  de  bio-­‐industrie  en  in  laboratoria  met  proefdieren.  Zij streeft  daarom  naar  een  totale  uitbanning  van  deze  vormen  van  dierenleed.  Zij  zullen binnen  de  gemeente  aandringen  op  maatregelen  die  het  verbieden  en  voorkomen  van onnodig  dierenleed  inhouden. VIERJARIG  MILIEUPLAN Aan  het  begin  van  iedere  eerstvolgende  raadsperiode  dient  de  gemeente  Utrecht  een milleuplan  op  te  stellen.  Dit  plan  functioneert  als  richtlijn  voor  het  milieubeleid  van  het College  van  B  &  W  èn  als  controlemiddel  voor  de  gemeenteraad.    Gelet  op  de  lange Verkiezingsprogramma 2010

- 38 -

Partij  Vrij  Utrecht

termijneffecten  die  milieuvervuiling  hebben,  is  het  opstellen  van  zo’n  vierjarig  draaiboek met  lange  termijn  planning  een  absolute  noodzaak. CULTUUR Ons  landschap,  de  lage  landen  bij  de  zee,  is  uniek  in  Europa,  zo  niet  in  de  hele  wereld.  Vele landen  om  ons  heen  zijn  zeer  actief  met  het  werven  van  toeristen  uit  het  buitenland.  Hun voornaamste  attractie  is  het  landschap  en  hun  cultuur.  Dit  alles  prijzen  ze  aan  in  kleurige brochures,  folkloristische  manifestaties  en  zelfs  advertenties  in  Nederlandse  dagbladen  en tijdschriften.  Deze  promotie  wordt  (mede)  vanuit  gemeentebesturen  aldaar  verzorgd. Waarom  kan  onze  gemeente  niet  meer  aan  actieve  ‘toeristenpromotie’  doen,  bijvoorbeeld door  het  schrappen  van  de  5%  toeristenbelasting.  Toeristen  zijn  immers  géén uitkeringstrekkers  en  brengen  alleen  maar  geld  in  het  gemeentelaadje  !  Door  promotie leren  de  eigen  inwoners  van  Utrecht  de  stad  beter  kennen,  en  leren  de  buitenlanders  de stad  als  een  recreatiemogelijkheid  te  zien  met  al  de  commercieel  gunstige  bij-­‐effecten  voor de  toeristen  industrie  van  dien.  Zodra  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  in  de  gemeenteraad vertegenwoordigd  is,  zal  zij  daarom  de  instelling  van  een  werkgroep  bepleiten  die  de stimulering  van  de  toeristenindustrie  tot  studieobject  maakt. ONDERWIJS Onderwijs  is  een  peiler  van  onze  samenleving.  Kennis  en  ontwikkeling  bepalen  de  wijze waarop  mensen  in  staat  zijn  met  elkaar  te  communiceren.  Niet  alleen  in  woordentaal,  maar ook  in  begrijpelijke  taal,  dus  weten  waarover  de  ander  spreekt! De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  vindt  het  subsidiëren  van  onderwijs  in  andere  talen  ten  behoeve van  migranten  volstrekt  uit  den  boze.  Men  kweekt  een  achterstand  aan  bij  Nederlandse kinderen,  die  te  midden  van  hoge  concentraties  migranten  moeten  opgroeien.  Culturele verscheidenheid  kan  zeker  een  rijkdom  betekenen  voor  ons  land.  Hiervan  zijn  voldoende ‘inheemse’  voorbeelden  aan  te  wijzen.  Maar  het  kunstmatig  met  subsidie  in  stand  houden van  migrantenculturen,  leidt  o.i.  tot  verwijdering  en  spanningen  tussen  autochtonen  en allochtonen.  We  leven  immers  in  een  ééntalig  land.  Willen  individuen  thuis  in  de  eigen  kring een  eigen  beleving  hebben  d.m.v.  een  eigen  taal  of  andere  cultuur  kenmerken,  dan  kunnen zij  dat  in  eigen  kring  beoefenen,  mits  zij    anderen  daarmee  geen  overlast  bezorgen. Het  leren  van  goed  beschaafd  Nederlands  in  spreek-­‐  en  uitdrukkingsvaardigheid,  vindt  de PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  van  wezenlijk  belang.  Buiten  het  feit,  dat  een  goede  taalbeheersing van  het  Nederlands,  onze  identiteit  als  soeverein  volk  bepaalt,  is  zij  ook  doorgaans  een doorslaggevende  factor  bij  het  solliciteren  naar  een  gewenste  baan.  Taalbeheersing  is daarom  onmisbaar  voor  het  mondig  en  weerbaar  zijn  van  de  burger  binnen  ons democratische  staatsbestel.  Kortom  het  zwaartepunt  in  het  basisonderwijs  dient  derhalve  te liggen  in  de  beheersing  van  ònze  Iandstaal.  Het  is  daarom  te  gek  om  los  te  lopen  dat  er binnen  de  huidige  gemeenteraad  tendensen  zijn  om  buitenlandse  “onbevoegde’  onderwijs-­‐ assistenten  aan  te  stellen  om  daarmee  de  zogenaamde  kwaliteit  van  het  onderwijs  op scholen  met  veel  buitenlandse  kinderen  te  verbeteren.  De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  ziet  dit  als een  duidelijke  belediging  van  onze  kwalitatief  goede  Nederlandse  leerkrachten.  Dezelfde leerkrachten  die  al  zoveel  hebben  moeten  lijden  onder  de  bezuinigingen  van  de  afgelopen jaren  in  het  onderwijs.  Ook  het  spreiden  van  etnische  kinderen  in  het  Utrechtse  onderwijs Verkiezingsprogramma 2010

- 39 -

Partij  Vrij  Utrecht

heeft  bij  een  stedelijk  gemiddelde  van  35%(!)  ons  inziens  geen  zin  meer.  Daar  zijn  we  nu  al veel  te  Iaat  mee,  37  jaar  ná  de  invoering  van  de  wet  op  de  gezinshereniging  in  1973,  mede te  danken  aan  de  instemming  van  de  toenmalige  VVD  fractievoorzitter  H.  Wiegel.  Dat  de gemiddelde  kwaliteit  van  onze  scholen  achteruit  holt,  is  tevens  gebleken  uit  een  publicatie van  het  Algemeen  Dagblad  van  23-­‐4-­‐2009  waarin  gemeld  wordt  dat  steeds  meer Nederlanders  onderwijs  verkiezen  op  Vlaamse  scholen.  Het  aantal  Nederlanders  dat onderwijs  volgt  in  Vlaanderen  is  sinds  2000  spectaculair  gestegen.  Zaten  er  in  2000  “slechts” 5460  Nederlandse  leerlingen  op  Vlaamse  basisscholen.  In  2009  waren  dat  er  11.266.  Meer dan  een  verdubbeling.  Een  vergelijkbare  trend  doet  zich  voor  bij  het  middelbaar  onderwijs.

BEROEPSSCHOLEN Gekoppeld  aan  het  werven  van  bedrijven  en  ambachten,  dient  de  gemeente  wervend  op  te treden  inzake  de  vestiging  van  lager,  middelbaar  en  zo  mogelijk  (meer)  hoger beroepsonderwijs  en  opleidingen  voor  sportleraren.  De  vestiging  van  horeca-­‐onderwijs  kan een  stimulans  betekenen  voor  de  toeristenindustrie.  Ten  aanzien  van  talenkennis  In Nederland  heeft  de  overheid  bepaald,  dat  voor  de  meeste  opleidingen  meerdere buitenlandse  talen  in  het  studiepakket  verplicht  zijn  met  een  minimum  van  3  buitenlandse talen. De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  vindt  dit  een  schande!  In  de  beroepsstudies  en  studies  met  een wiskundepakket  hebben  de  studenten  immers  al  voldoende  leerstof!  In  de  landen  om  ons heen  maakt  slechts  de  landstaal  deel  uit  van  het  verplichte  studiepakket.  In  Engeland  leert men  enkel  Engels.  In  Amerika  leert  men  enkel  Engels.  In  Duitsland  en  Frankrijk  heeft  de landstaal  de  prioriteit.  Hoe  moet  onze  jeugd  in  de  toekomst  concurreren  met  mensen  die 100%  gericht  konden  studeren  in  hun  vakrichting?  En  dat  terwijl  de  politici  uit  Den  Haag  alle immigranten  in  de  eigen  “migranten  taal”  te  woord  blijven  staan,  zonder  te  eisen,  dat  óók deze  mensen  op  zijn  minst  de  taal  gaan  leren  van  ons  land,  waarbinnen  zij  alles  gratis  en voor  niets  krijgen  aangeboden. Een  andere  ontwikkeling  die  onze  partij  grote  zorgen  baart  is  ‘positief  actiebeleid’,  waarbij de  toelatingseisen  en  zelfs  eindexameneisen  voor  etnische  minderheden  in  het  onderwijs sterk  zijn  verlaagd.  ‘Tweede  kans  onderwijs’  noemt  men  dat.  Daarbij  komt  dat  de  meeste onderwijsinstituten  de  toelatingseisen  voor  autochtonen  wèl  handhaven.  Het  gevolg  is  dat in  bedrijven  al  snel  de,  vaak  terechte,    indruk  ontstaat  dat  allochtone  sollicitanten  een  soort tweederangs  sollicitanten  zijn  die  veel  te  makkelijk  aan  hun  diploma’s  komen.  Tevens constateert  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  in  toenemende  mate  een  nieuwe  tweedeling  in  onze samenleving,  namelijk  het  verschijnsel  van  ‘zwarte’  en  ‘witte’  scholen.  Een  gevolg  van  de ongelijke  verdeling  over  de  stadsdelen  door  de  afdeling  Woningtoewijzing  aan  allochtone groepen,  waardoor  scholen  steeds  ‘witter’  of  ‘zwarter’  worden  en  de  kans  op  integratie  als sneeuw  voor  de  Utrechtse  zon  verdwijnt!  Ook  de  bekende  integratietheorieen  van  de VVD’er  Bolkestein  zijn  inmiddels  volstrekt  ongeloofwaardig  geworden.  Indien  we  ons realiseren  dat  de  Utrechtse  lagere  scholen  reeds  voor  35%  uit  allochtonen  bestaan  en verwacht  mag  worden  dat  binnen  20  jaar  de  meerderheid  van  de  Utrechtse  jongeren  uit allochtonen  bestaat,  waardoor  je  in  een  ongewenste  situatie  komt  van  ‘integratie  van autochtone  Nederlanders! Verkiezingsprogramma 2010

- 40 -

Partij  Vrij  Utrecht

Ouderenonderwijs  dient  véél  meer  aandacht  te  krijgen  van  de  overheid.  Het  percentage ouderen,  ouder  dan  55  jaar,  dat  bijgeschoold  moet  worden,  zal  de  komende  20  jaar  immers verdubbelen.  Van  de  oudere  mannen  heeft  momenteel  40%  niet  meer  dan  lager  onderwijs gehad  en  van  de  senioren  is  dat  zelfs  60%.  De  stijging  van  het  aantal  ouderen  dat  een  of andere  vorm  van  onderwijs  volgt,  heeft  volgens  het  Sociaal  Cultureel  Planbureau  twee oorzaken,  het  aantal  ouderen  neemt  toe  en  dus  ook  het  aantal  ouderen  dat  naar  een bijscholing  of  cursus  gaat.  De  ouderen  van  de  toekomst  hebben  ondertussen  veel  vaker  een middelbare  of  hogere  opleiding  gevolgd.  En  dat  gegeven  speelt  ook  een  rol  bij  de belangstelling  voor  onderwijs.  Toch  zullen  er  volgens  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  ook  de komende  jaren  veel  ouderen  zijn  die  achterblijven.  Met  name  laag  geschoolde  vrouwen zullen  het  steeds  moeilijker  krijgen  met  computers,  elektronisch  betalingsverkeer, huishoudelijke  apparaten,  belastingen  enzovoorts.  Eén  van  de  voornaamste  oorzaken  dat kinderen  van  migranten  er  niet  in  slagen  om  met  succes  door  te  stromen  in  het  Algemeen Voortgezet  Onderwijs,  is  hun  gebrekkige  beheersing  van  de  Nederlandse  taal  en  het analfabetisme  van  de  ouders.  Uitbreiding  van  het  onderwijs  in  hun  eigen  taal,  onder schooltijd,  zal  deze  situatie  alleen  maar  verergeren.  Er  wordt  geklaagd  over  hun  benarde situatie,  en  ter  elfder  ure  gepleit  voor  ‘extra  Nederlandse  taalbegeleiding’,  in  plaats  van onderwijs  in  eigen  taal  en  cultuur.  Van  de  grote  stroom  immigranten  is  90%  analfabeet  en zal  meer  dan  alleen  maar  “bijgeschoold”  moeten  worden.

MINDERHEDEN Het  ideaal  dat  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  voor  ogen  heeft,  is  dat  van  een  eendrachtig  volk waarin  iedereen  als  één  blok  schouder  aan  schouder  staat  om  elkaar  te  helpen.  De  praktijk van  het  leven  wijst  immers  uit,  dat  dit  helpen  alléén  spontaan  en  zonder  veel  problemen  tot stand  komt,  als  men  het  gevoel  heeft,  dat  men  een  gemeenschappelijk  belang  bezit  en  dat men  bij  elkaar  ‘hoort’.  Daarom  is  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  geen  overtuigd  voorstander  van integratie  van  minderheden  binnen  onze  Nederlandse  samenleving.  Wij  willen  graag geloven  dat  groeperingen,  die  positieve  discriminatie  propageren,  dit  doen  met  de  beste bedoelingen  ter  wereld.  Maar  wij  van  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  waarschuwen  tegen  iedere vorm  van  ongelijke  behandeling,  dus  óók  tegen  positieve  discriminatie.  Op  korte  termijn zouden  deze  negatieve  symptomen  van  het  culturele  aanpassingsproces  ermee  kunnen worden  weggenomen.  Op  de  lange  duur  zijn  de  nadelen  zowel  voor  de  bevoorrechte groepen,  als  voor  de  autochtonen,  veel  groter  dan  de  voordelen.  Ook  onze  eigen  emigranten naar  Australië,  Canada,  Nieuw-­‐Zeeland  en  andere  migratielanden  hebben  zonder  enig onderscheid,  de  eerste  tijd  dat  zij  in  hun  nieuwe  vaderland  waren,  door  de  zure  appel moeten  heen  bijten.  Zij  moesten  zich  aanpassen  aan  de  taal,  de  wetten  en  de  cultuur  van hun  gastland.  Juist  doordat  zij  zich  daarvoor  moesten  openstellen,  slaagden  deze  migranten in  hun  nieuwe  vaderland.  De  weinigen  die  dat  niet  konden  opbrengen,  reisden  terug  naar Nederland.  Geen  enkele  regering  in  die  immigratielanden  piekerde  erover,  om  Nederlandse migranten  en  hun  kinderen  gesubsidieerd  onderwijs  in  onze  taal  aan  te  bieden.  0ok  wij  in Nederland  moeten  ons  hier  dus  niet  aan  te  buiten  gaan.  Het  is  overigens  onlogisch  en absurd  om  in  1960  Nederlanders  te  laten  emigreren,  om  daar  in  1965  massa”s vreemdelingen  voor  terug  te  krijgen.  Wat  de  migranten  zèlf  in  hun  privé-­‐omstandigheden doen,  dat  moeten  zij  natuurlijk  zelf  weten,  vrijheid    blijheid.  Het  gebruik  van  onze gemeenschapsgelden  voor  aangepast  onderwijs  wijst  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  ten  stelligste Verkiezingsprogramma 2010

- 41 -

Partij  Vrij  Utrecht

af,  en  wel  omdat: 1.  Het  onderscheid  tussen  Nederlander  en  migrant  kunstmatig  wordt  verlengd,  zelfs geaccentueerd. 2.  Wij  op  deze  wijze  etnische  en  culturele  enclaves,  getto’s  kweken  of  instandhouden binnen  de  Nederlandse  gemeenschap  met  alle  politieke  en  sociaal-­‐culturele  drama’s  van dien.  En  in  de  toekomst;  separatisme;  internationaal  rondtrekken  naar  de  beste  en  gratis locatie;  rassenrellen;  enzovoort. 3.  Onze  eigen  kinderen  hebben  de  overheidsgelden  immers  zelf  hard  nodig,  om  de achterstand  die  zij  oplopen,  wanneer  zij  met  grote  aantallen  anders  sprekende  en  anders levende  mensen  geconfronteerd  worden,  weg  te  werken.  De  taalarmoede  en  de  culturele spanningen,  waarmee  uitgerekend  de  sociaal  zwakste  groepen  binnen  onze  samenleving opgezadeld  worden  (en  wel  omdat  zij  in  die  wijken  wonen,  die  overstroomd  zijn  door migranten),  kunnen  bij  deze  landgenoten  een  achterstand  voor  het  leven  teweegbrengen. Ondertussen  gaat  er  steeds  meer  fout  in  Nederland  èn  Utrecht.  Zo  verklaarde  zelfs  de Utrechtse  ex  Wethouder  van  minderheden  (PVDA)  wijlen  F.H.  v.d.  Sluijs  dat  het  met  name  in de  vier  grote  steden  fout  gaat  met  de  minderheden,  en  dat  het  College  van  B  &  W  zich totaal  heeft  verkeken  op  de  omvang  van  het  minderhedenprobleem,  mede  gezien  het  feit dat  er  de  laatste  jaren  tienduizenden  allochtonen  binnengekomen  zijn,  waar  tot  in  de  verste toekomst  nauwelijks  of  géén  werkgelegenheid  voor  gerealiseerd  kàn  worden.  0ok  de geestverwant  van  deze  wethouder  de  Heer  M.  Rabbae  van  het  Nederlands  Centrum Buitenlanders  en  ex-­‐kamerlid  voor  Groen  Links,  constateerde,  net  als  het  toenmalige Nederlands  Blok,  dat  er  sprake  is  van  een  voortschrijdende  verpaupering  van  de  etnische minderheden.  Volgens  hun  zeggen  is  de  oudere  (1e)  generatie  reeds  afgeschreven  voor integratie  in  onze  samenleving  en  de  jongeren  dreigen  af  te  glijden  naar  de  zelfkant  van  de samenleving.  Zo  is  de  helft  van  de  immigranten  werkloos,  en  raakt  een  toenemend  aantal jongeren  verslaafd,  en  wijdt  zich  aan  kleinere  en  grotere  criminaliteit.  Op  het  welzijnswerk wordt,  terecht,  steeds  meer  bezuinigd.  Mede  hierdoor  ontstaat  een  nieuwe maatschappelijke  onderlaag  van  kansarmen.  lnmiddels  durft  men  schoorvoetend  met steeds  meer  statistische  gegevens  naar  buiten  te  treden.  Zo  is  uit  een  onderzoek,  dat  is verricht  door  het  Nederlands  Interuniversitair  Demografisch  lnstituut  (NIDI),  gebleken,  dat de  overgrote  meerderheid  van  onze  bevolking  buitenlanders  géén  aanwinst  vindt  voor  de Nederlandse  samenleving.  0ok  zou  zelfs  85%  van  de  bevolking  een  terughoudend toelatingsbeleid  voor  buitenlanders  voorstaan.  Eén  van  de  redenen  zou  zijn,  dat  het  aantal buitenlanders  hier  in  Nederland  en  met  name  in  de  grote  steden,  volgens  de  samenstellers Drs.  J.  Van  Leusden  en  Dr.  H.  Moors  in  korte  tijd  is  vertienvoudigd!  Deze  bevindingen  zijn des  te  opmerkelijker  nu  voorstanders  van  een  ‘multiculturele  samenleving’  volgens hetzelfde  onderzoek  óók  voor  een  beleid  zijn,  dat  toelating  van  immigranten  afremt. Volgens  een  zeer  recente  publicatie  van  het  Algemeen  Dagblad  van  29-­‐12-­‐2009,  is  de omvang  van  het  aantal  allochtonen  in  Utrecht  begroot  op  31,5%,  doch  in  Rotterdam  is  dit 46,9%,  Den  Haag  47,3%  en  Amsterdam  49,5%  waaruit  geconcludeerd  kan  worden  dat autochtonen  steeds  meer  een  minderheid  dreigen  te  worden  in  onze  4  grootste  steden. Tevens  werd  geconcludeerd  dat  Nederland  de  laatste  eeuwen  een  veel  te  tolerant Verkiezingsprogramma 2010

- 42 -

Partij  Vrij  Utrecht

immigratieland  is  geweest.  De  grondslag  uit  het  verleden  verschilt  bovendien  fundamenteel met  de  huidige  situatie.  In  vroeger  tijden  kende  Nederland  immers  géén  sociale voorzieningen  en  bevocht  iedere  groep  al  of  niet  met  succes  zijn  eigen  bestaansrecht.  Indien je  het  niet  redde  was  er,  buiten  je  familie,  niemand  die  je  opving.    De  huidige,  in  zeer  grote getale  aanwezige,  minderheden  kunnen  echter,  geholpen  door  allerlei  zwaar  gesubsidieerde welzijnsclubs,  onverminderd  een  beroep  doen  op  onze  sociale  voorzieningen,  waardoor onze  sociale  zekerheid,  zoals  o.a.  de  WIA  en  de  AOW,    thans  ernstig  in  gevaar  komt.  Kortom, een  uitermate  zorgwekkende  ontwikkeling,  die  de  integratie  vertraagt  en  de  economische fundering  voor  eenieder  verzwakt.  Een  andere  omstandigheid  is,  dat  de  aanvankelijke  opzet om  via  een  stringent  doorgevoerd  integratiebeleid,  kansarme  minderheden  aisnog  te assimileren,  volstrekt  mislukt  door  het  vaak  ontbreken  van  voldoende  politieke  wil  en daadkracht.  Sterker  nog,  vanuit  de  diverse  politieke  bestuurslagen  worden  zelfs  allerlei etnisch  culturele  en  niet-­‐Nederlandse  activiteiten  en  festiviteiten  gestimuleerd  met subsidies  uit  gemeenschapsgeld.  Ondertussen  gaat  de  immigratie  gewoon  door. Belangengroepen  groeien  en  strijden  inmiddels  steeds  harder!  Een  en  ander  heeft  duidelijk met  de  economische  situatie  en  de  verloedering  van  ons  politiek  bestel  te  maken.  Zo  werd nog  in  1988  39%  van  onze  bevolkingsgroei  veroorzaakt  door  het  migratieoverschot, waardoor  deze  immigratie  in  onze  bevolkingsgroei  dus  een  niet  onbelangrijke  factor  is,  met alle  structureel  sociaal-­‐economische  gevolgen  van  dien  voor  onze  samenieving.  Het  gaat  nu voor  een  deel  om  gezinsvorming  en  -­‐hereniging,  voor  een  ander  deel  om  “politieke vluchtelingen”  en  “asiel”zoekers.  Het  ziet  er  niet  naar  uit,  dat  daar  op  korte  termijn verandering  in  komt.  Het  enige  echte  alternatief  is  opvang  in  eigen  regio,  waarvan  de  kosten hooguit  10%  zijn  van  de  huidige  kosten  voor  asielopvang.  Zoals  het  nu  gaat  belemmert  de welzijnssector  echter  deze  mensen  in  hun  zelfstandigheid,  en  leert  hen  afhankelijk  gedrag aan.  De  verzorgingsstaat  maakt  het  immers  ook  veel  te  aantrekkelijk  voor  immigranten  om naar  Nederland  te  komen.  De  remedie  moet  o.i.  onder  andere  gezocht  worden  in  een ‘terugtredende  overheid’  die  allerlei  maatschappelijke  taken  afstoot,  waardoor  de  burgers weer  leren  om  meer  voor  zichzelf  te  zorgen.  Het  zijn  vooral  de  oude  volkswijken  waar  de slachtoffers  wonen  van  een  overheid  die  niet  meer  wil  of  durft  te  regeren.  Waar  bejaarden, langdurig  werklozen,  bijstandmoeders  en  etnische  minderheden  met  elkaar  concurreren  om de  steeds  schaarsere  voorzieningen.  Onze  visie  dient  dan  ook  het  minderhedenbeleid  te bereiken,  aangezien  van  de  mooie  plannen  in  de  diverse  nota’s  voortdurend  bitter  weinig terecht  komt.  Terwijl  de  werkloosheid  vanwege  de  recessie  voortdurend  steeg,  is  die  onder minderheden  eveneens  fors  gestegen.  Het  opleidingspeil  en  de  taalbeheersing  van buitenlandse  jongeren  laat  zeer  te  wensen  over  en  de  criminaliteit  onder  hen  neemt,  mede hierdoor,  vergeleken  met  autochtone  jongeren,  nog  altijd  onevenredig  toe.  Het  is  daarom tijd  voor  een  progressieve  aanpak.  Dus  weg  met  de  welzijnswerkers  die  een  dikke  boterham verdienen  met  het  pamperen,  doodknuffelen,  het  zielig  en  afhankelijk  maken  van  de buitenlander.  De  gemeente  Utrecht  dient  dan  ook  een  halt  toe  te  roepen  aan  toewijzing door  de  nationale  instanties  van  “asiel”zoekers  en  zgn.  “vluchtelingen”.  Utrecht  is  al  overvol, en  opvang  van  deze  mensen  dient  in  de  regio  van  het  thuisland  te  geschieden.

Verkiezingsprogramma 2010

- 43 -

Partij  Vrij  Utrecht

SUBSIDIEBELEID Steeds  meer  individuen,  verenigingen,  stichtingen  en  andere  instellingen  kloppen  bij  de overheid  aan  voor  subsidie  van  hun  activiteiten. De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  vindt  deze  ontwikkeling  ronduit  verwerpelijk!  Zij  is  immers  van mening  dat  aan  deze  verkapte  bedelarij’  en  profiteurs-­‐  mentaliteit  een  drastisch  einde  moet komen.  Vandaar  dat  zij  in  de  komende  raadsperiode  elke  subsidie-­‐aanvraag  zal  toetsen  aan de  criteria: “Dienen  van  het  algemeen  belang”  en  “Komt  de  subsidie  de  gehele  gemeenschap  ten goede?”  Zo  ja,  dan  zijn  de  overheidsgelden  goed  besteed.  Zo  nee,  dan  dienen  de  aanvragers hun  eigen  activiteiten  zèlf  te  bekostigen  of  zullen  ze  sponsors  moeten  zoeken  in  andere sectoren  van  de  samenleving.  In  tegenstelling  tot  de  huidige  “subsidieziekte”  en  “brood  en spelen”  mentaliteit,  pleit  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  voor  bevordering  van  eigen  initiatief  en ondernemingslust  onder  het  motto:  Geen  bedelhulp  maar  zelfhulp  maakt  ons  tot  een volwaardig  mens.  De  Utrechtse  gemeenteraad  zou  de  politieke  moed  op  moeten  brengen, Den  Haag’  te  confronteren  met  hun  eigen  inconsequente  beleid. •Er  wordt  nauwelijks  meer  toestemming  gegeven  voor  woningbouw,  waardoor  aan  de  eigen burger  steeds  meer  ‘nee’  moet  worden  verkocht. •Uitkeringsgelden  aan  minima  en  andere,  sterk  afhankelijke  groeperingen,  zoals  minder valide  en  ouderen  worden  teruggedraaid. •Minder  politie  beschikbaar  is  voor  uitvoerende  taken  zoals  het  bestrijden  van  kleine criminaliteit. •Geen  duidelijk  toelatingsbeleid  wordt  gevoerd  en  nog  steeds  de  toelatingen  niet  worden beperkt  tot  uitsluitend  politiek  of  godsdienstig  vervolgden. •lmmigratie-­‐toelating  met  economische  en  criminele  achtergronden  nog  steeds  tot  de mogelijkheden  behoort. Hieruit  groeit  onbegrip  en  burgerlijk  verzet  tegen  deze  vorm  van  struisvogelpolitiek.  Het  is immers  te  gek  voor  woorden  dat  bijvoorbeeld    €  50.000  wordt  uitgegeven  om  een asielzoeker  terug  te  vliegen  naar  het  land  van  herkomst,  omdat  hij  kennelijk  te  lastig  is  om  in een  normaal  toestel  vervoerd  te  worden.    Volgens  een  publicatie  van  het  Algemeen  Dagblad van  14-­‐5-­‐2009  getuigt  het  echter  van  “voortschrijdend”  inzicht  bij  de  politiek  dat  onlangs Staatssecretaris  Albayrak  (Justitie)  wil  uitzoeken  of  uitgeprocedeerde  asielzoekers  met toestellen  van  de  Koninklijke  Luchtmacht  kunnen  worden  uitgezet.  Dit  ná  kamervragen  van PVV-­‐kamerlid  Sietse  Fritsma.  Dat  aan  de  andere  kant  van  de  tafel  de  bezuinigingen  op bijstand  en  ouderenzorg  gewoon  blijven  doorgaan,  de  burgers  met  steeds  hogere  lasten worden  opgezadeld  en  zelfs  onze  AOW-­‐leeftijd  wordt  verhoogd  van  65  naar  67.    De  PARTIJ VRIJ  UTRECHT  vindt  dan  ook  dat  er  grenzen  bereikt  zijn,  en  hier  en  daar  zelfs  ruim overschreden.  Het  is  óók  aan  de  gemeente  dit  soort  ontwikkelingen  te  onderkennen. Verschillende  gemeentes  gingen  de  gemeente  Utrecht  reeds  voor  in  de  discussie  met  ‘Den Haag’.  Ze  hebben  of  niet  gereageerd  op  huisvestingsverzoeken,  of  geweigerd  verdere medewerking  te  verlenen.

Verkiezingsprogramma 2010

- 44 -

Partij  Vrij  Utrecht

WELZIJNSDENKEN Welzijnsdenken  kan  alleen  als  er  sprake  is  van  een  werkelijke  mate  van  welzijn  in  materie, maar  meer  nog,  in  sociaal  denken.  Arm  en  gelukkig  zijn  geeft  veelal  een  sterkere  band  dan materieel  voldaan  zijn,  doch  psychisch  vertrapt.  Het  welzijnsdenken  is  aan  een  drastische sociale  vernieuwing  toe.  Daar  waar  de  “welzijnssector”  in  Nederland,  zeer  terecht, bezuiniging  op  bezuiniging  moest  verwerken,  ontstaat  er  heaas  wederom  groei  in  de weggeefdrift,  via  opvang,  introductie  en  integratie  van  asielzoekers,  in  het  nagenoeg  meest dichtbevolkte  land  van  Europa,  en  op  Bangla  Desj  na,  het  nagenoeg  meest  overbevolkte land  van  de  wereld! De  gemeente  moet  waken  tegen  de  interessante  rijkspremies  voor  asielopvang.  Voor  de ooit  failliete  en  in  korte  termijn  denkende  gemeentes,  zoals  b.v.  Utrecht,  kan  de  verleiding te  groot  blijken,  te  vallen  voor  de  ooit  door  met  name  de  PvdA  ingestelde  premie  per asielzoeker,  die  een  verblijfstatus  krijgt.    Het  Utrechts  college  is  o.i.  te  goedgeefs.  In  Utrecht werden  ooit  subsidiebesprekingen  gevoerd  met  maar  Iiefst  123  welzijnsinstellingen.  De PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  heeft  daar  een  uitdraai  van  opgevraagd.  Hieruit  bleek  onder  meer  dat talloze  doelgroepen  door  meer  dan  één  welzijnsinstelling  wordt  bijgestaan.  Dit  duidt  op  een enorme  verspilling  van  gemeenschapsgelden.    Achteraf  niet  zo  verwonderlijk  gezien  het  feit dat  50%  van  de  ambtenaren  lid  van  de  Partij  voor  de  Allochtonen    (PVDA)  is.  Ten  aanzien  van het  Collegeplan  over  een  nieuwe  herverdeling  van  gelden  over  de  acht  welzijnsinstellingen, vinden  wij  het  onjuist  dat  daarbij  gelden  herverdeeld  worden  op  grond  van achterstandsscores.  Het  mag  niet  zo  zijn  dat  verloedering  beloond  wordt,  en  wijken  met veel  autochtonen  gestraft  worden  middels  een  korting  op  hun  voorzieningen.  In  tal  van gemeentes  zoals  Utrecht,  zullen  vele  asielzoekers  ‘gebruikt’  worden  om  de  gemeentekas  te spekken,  en  aldus  meer  welzijnswerkers  aan  ‘n  baantje  te  helpen.  Kortom  een  gewetenloze ontwikkeling!

EUROPA  ZONDER  GRENZEN In  het  Europa  zonder  grenzen  is,  zeker  voor  degene  die  regelmatig  voor  zaken  door  Europa reisde,  de  horizon  aangenaam  verbreed,  toen  we  in  2002  werden  geconfronteerd  met slechts  één  EURO,  en  niet  meer  voortdurend  door  al  die  paspoorthokjes  hoeven  te  hollen. Europa  Iigt  immers  op  één  en  het  zelfde  continent.  In  de  handelsbetrekkingen  en  de interIokale  relaties  (Europa  wordt  nu  eenmaal  kleiner  en  Nederland  een  deelstaatje)  zullen de  verhandelingen  zonder  meer  prettiger  gaan  verlopen.  Sedert  het  uiteenvallen  van  het Romeinse  rijk  is  er  overigens  in  de  cultuur  van  de  Europese  bevolking  wel  het  e.e.a. veranderd.  Over  verschillende  bevolkingsdelen  heeft  eenieder  zo  zijn  vooroordeel,  dat meestal  juist  blijkt  te  zijn.  De  integratie  van  de  diverse  volkeren  zal  ongetwijfeld  echter  niet zo  soepel  verlopen  als  verwacht.  Naast  de  economische  voordelen  is  de  drang  tot  cultureel zelfbehoud  en  (chauvinistisch)  zelfrespect  misschien  het  grootste  struikelblok  binnen  de Unie.  De  Uniepoliticus  wil  wel,  maar  wil  de  deelstaatbewoner  wel?  Bijna  al  de democratische  beslissingen  zijn  tot  op  heden  gebaseerd  op  de  meerderheid  van  een minderheid  aan  kiezersopkomst,  dus  altijd  nog  een  absolute  minderheid,  die  beweert  de meerderheid  te  vertegenwoordigen,  en  derhalve  niet  meer  is  dan  de  dictatuur  van  een

Verkiezingsprogramma 2010

- 45 -

Partij  Vrij  Utrecht

minderheid  van  aan  zelfverheerlijking  lijdende  politici.

NEDERLAND  EN  HAAR  SOUVEREINITEIT Hoe  zal  een  land,  dat  politiek  alles  op  alles  zet,  haar  identiteit  te  verkopen  aan buitenlanders,  door  ze  binnenlanders  te  maken,  zich  als  natie  weten  te  handhaven  in  een verenigd  Europa?  Waarschijnlijk  wordt  de  Nederlander  de  enige  landsbewoner,  die  zich voor  100%  Europeaan  zal  gaan  noemen.  Mensen,  zoals  de  Amerikanen  dat  zijn,  zonder  enig historisch  erfdeel.  Overigens  zijn  de  Verenigde  Staten  zo’n  typisch  democratisch  land,  waar de  “autochtone”  bevolking  op  basis  van  de  dictatuur  van  de  meerderheid  van  een minderheid,  niets  te  vertellen  heeft.    De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  staat  voor  uittreding  uit  de Europese  Unie.  Vrije  doorgang  van  handelsgoederen  prima,  echter  vrije  doorgang  van personen,  zoals  door  Brussel  opgelegd,  is  funest  voor  ons  overvolle  landje.  Denk  daarbij alleen  al  aan  het  ongelimiteerd  binnenvallen  van  Oosteuropese  bendes.  Zwitserland  en Noorwegen  kunnen  hierbij  als  leidraad  dienen,  beide  geen  lid  van  de  Europese  Unie,  maar toevalligerwijs  de  twee  rijkste  landen  van  Europa.

MINDERHEDENBELEID Het  minderhedenprobleem  wordt  met  de  Europese  eenwording  en  het  wegvallen  van  de grenzen  in  aantocht,  zeker  een  structureel  probleem  en  mINstens  zo  groot,  zo  niet  véél groter  dan  de  milieuproblematiek.  Nederland  was  in  de  50-­‐er  jaren  immers  reeds  overvol. De  toenmalige  PvdA  voorman  Drees  voerde  indertijd  een  zeer  actieve  emigratiepolitiek  naar met  name...Zuid-­‐Afrika!  Vandaag  de  dag  ziet  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT,  dat  steeds  meer belastingen  wordt  betaald  door  burgers  en  het  bedrijfsleven,  teneinde  aan  onze  torenhoge sociale  verplichtingen  te  blijven  voldoen.  Ondanks  alle  inspanningen  van  het  werkende  deel van  de  Utrechtse  bevolking,  werkt  de  integratie  van  etnische  minderheden,  zoals  deze momenteel  in  de  oude  Utrechtse  buurten  wordt  nagestreefd,  absoluut  niet!  Daar  kunnen hele  legers  welzijnswerkers  niets  aan  veranderen.  Indien  Utrechtse  burgers  klagen  over  het feit  dat  er  ‘s  avonds  in  hun  straat  zo’n  herrie  is,  omdat  de  moslims  pas  ná  zonsondergang ritueel  beginnen  te  slachten,  c.q.  te  eten  en  nog  allerlei  Iuidruchtige  religieuze  plichten hebben  te  vervullen,  voldoet  het  niet  meer.  Het  voldoet  dan  niet  minzaam  glimlachend  te zeggen,  dat  zulke  verschillen  onze  samenleving  zo  boeiend  maken.  Dáár  heeft  zo’n  bewoner niets  aan!  Die  denkt  alleen  maar  dat  het  raadslid  makkelijk  praten  heeft,  omdat  hij  er  zeif niet  tussen  woont.  De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  is  er  van  overtuigd,  gesterkt  door  eigen onderzoeksenquetes,  dat  Utrechtse  burgers  èn  buitenlanders  liever  hun  eigen  identiteit  of buurt  behouden.  Wat  ons  betreft  in  hun  thuisland  of  geboortestad.  En  kan  dat  niet,  dan  in een  dambord  van  volkerenbuurtjes.  Zoals  bijvoorbeeld  in  de  USA,  met  de  bekende Italiantown,  Chinatown,  Aziëtown  etc..  Dat  werkt  prima!  Een  Chinese  boog  aan  het  begin van  de  wijk,  een  Chinese  boog  aan  het  eind  van  de  wijk.  Het  is  een  gegeven,  dat  mensen  zich Verkiezingsprogramma 2010

- 46 -

Partij  Vrij  Utrecht

alleen  thuis  voelen  in  een  omgeving  van  gelijk  geaarden.  Waarom  bestaan  er  villawijken? Waarom  bleven  de  Molukkers  liever  in  de  barakken  van  Lunetten  wonen?

RUIMTELIJKE  ORDENING Ter  bevordering  van  de  Utrechtse  Ieefbaarheid,  moet  de  stad  goed  bereikbaar  zijn.  Utrecht ligt  centraal  in  het  land  en  ingesloten  binnen  een  knooppunt  van  grotere  wegen. Voor  particulier  personenvervoer  en  het  openbaar  vervoer  door  middel  van  bussen  en  het centraal  netwerk  van  treinen  in  Nederland,  is  Utrecht  een  bevoorrechte  gemeente.  Het zwaar  gesubsidieerde  busvervoer  Iaat  te  wensen  over  in  reisfrequentie,  vervoerscapaciteit en  reikwijdte. De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  maakt  van  een  goede  ontwikkeling  van  het  openbaar  vervoer  een speerpunt.  Er  is  behoefte  aan  beter  beschutte  halteplaatsen.  Het  wachten  op  de  bus  bij donkere,  koude  en  tochtige  haltes  demotiveert  het  gebruik.  De  fileproblematiek  is  een probleem,  dat  door  een  groot  aantal  factoren  wordt  bepaald.  De  regeringen  en gemeentebesturen  hebben  te  lang  gewacht  met  het  anticiperen  op  de  veranderde  leef-­‐ omstandigheden  van  de  burgers.  Verdichting  van  de  bevolking,  grotere  welvaart,  een  groter aanbod  van  auto’s  op  dezelfde  wegen  zijn  factoren  die  lange  tijd  genegeerd  werden.  Het plannen  van  bereikbaar  openbaar  vervoer  op  die  plaatsen  waar  industrieën  en  kantoren  zich bevinden  moet  worden  bevordert.  De  omvang  van  stagnerend  verkeer  in  en  om  de  steden kennen  we  allemaal.  Files  kosten  niet  alleen  veel  tijd,  veel  erger  is  de  nadelige  uitstoot  van stationair  lopende  motoren,  een  hoog  brandstofverbruik  en  veel  koolmonoxydevorming. Het  aanleggen  van  méér  wegen,  toltunnels  en  tolwegen,  geëscorteerd  door  tol-­‐ incasseringssystemen  zijn  geen  oplossing  in  een  land  zonder  alternatieven.  Méér  wegen  in stadsgewesten  Iijden  immers  tot  een  nòg  intensiever  autogebruik.  Het  heffen  van  tol  kan economisch  interessant  zijn,  indien  alternatieve  mogelijkheden  bestaan  om  de  afstanden  af te  leggen.  Nederland  heeft  echter  geen  alternatieven,  niet  in  de  vorm  van  capaciteit  in openbaar  vervoer,  en  niet  in  de  mogelijkheid  nieuwe  tolwegen  aan  te  leggen  naast  het bestaande  krappe  wegennet.  Het  gevolg  zal  zijn,  dat  de  industrie  volledig  zal  worden  belast met  de  tolheffing,  en  de  internationale  concurrentie  positie  in  het  geding  komt,  binnen  een land  waar  de  fiscale  winst  bijzonder  hard  nodig  is,  voor  het  financieren  van  een  steeds soberder  sociaal  stelsel.  Een  oplossing  is  wel,  dat  het  forensisch  verkeer  geremd  kan  worden door  integrale  woningbouw  ,  zoals  meer  koop-­‐  en  huurwoningen  voor  bovenmodale inkomens  nabij  de  stadskernen,    zodat  forensisch  verkeer  afneemt.  Doorstroming  door  de stad  Utrecht  kan  veel  beter,  door  het  realiseren  van  groene  golven  voor  de  hoofdaders.  De snelheden  zijn  in  Utrecht  al  te  sterk  begrensd  door  de  vaak  veel  te  hoge  sancties  op automatisch  geregistreerde  overtredingen. De  intrede  van  slechts  één  enkele  toegestane  sneiheid  van  60  km  I  uur  door  de  gehele  stad met  uitzondering  van  de  woonerven  met  30  km  I  uur,  geeft  duidelijkheid  in  de  snelheden, verbetert  het  aanzien  van  de  wegen  (minder  verkeerstekens)  en  Ieidt  tot  een  betere doorstroming  per  tijdseenheid.    Utrecht  heeft  vele  inwoners  met  een  uiterst  zuidelijk temperament.  Die  regelmatig  door  de  stad  racen.  Wilde  overtredingen  zijn  dus  aan  de  orde van  de  dag,  vaak  indirect  oorzaak  van  ongevallen  tussen  andere  verkeersdeelnemers.  De Verkiezingsprogramma 2010

- 47 -

Partij  Vrij  Utrecht

PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  pleit  er  daarom  voor  dat  de  stadswachten,  indien  zij  door  hun aanwezigheid  en  aantal,  getuige  zijn  van  eenvoudige  verkeersdelicten,  gerechtigd  worden tot  het  registreren  van  deze  overtredingen,  zoals  iedere  burger  de  verplichting  heeft, overtredingen  te  melden.  Van  deze  sociale  plicht  wordt,  uit  angst  voor  repressie-­‐ maatregelen,  in  Nederland  nooit  meer  gebruik  gemaakt. VOORRANG  VOOR  OPENBAAR  VERVOER Experimenten  met  kleinere  bussen  en  oproepbare  auto’s  werken  naar  tevredenheid.  Voor met  name  de  zwakkere  en  oudere  burger  in  de  stad  betekent  dit  ontsluiting  uit  hun isolement.  Aansluitend  dienen  de  mogelijkheden  voor  veilig  en  goedkoop  schoolvervoer nader  te  worden  bestudeerd  en  uitgewerkt. De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  denkt  daarbij  aan  het  Amerikaanse  systeem  van  schoolbussen, schoolgemeenschap  gericht.  Huisvrouwen  die  tegen  een  vergoeding  twee  maal  per  dag  een vastgestelde  route  afleggen  in  “Groene”  bussen,  naar  en  vàn  de  Scholengemeenschap. Indien  de  5-­‐dagelijkse  vaste  bloktijden  zijn  vastgelegd,  kan  hiermee  de  grote  stroom  van leerlingen  worden  ondervangen. WEGENBELASTING De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  is  van  mening,  dat  diegene  die  reist,  ook  moet  betalen  voor  de voorzieningen.  Dit  houdt  in,  dat  de  wegenbelasting  geheel  wordt  afgeschaft  en  daarvoor  in de  brandstofprijs  een  duidelijk  aangegeven  vaste  heffing  wordt  geIndiceerd.  Bij  het  huidige belastingsysteem  voor  brandstof  dient  de  overheid  een  duidelijk  inzicht  te  geven  in  de heffing  en  de  bestemming  ervan.  Ook  het  “kwartje  van  Kok”  zal  wat  ons  betreft  ooit  moeten terugkomen. HOV:  HOOGWAARDIG  OPENBAAR  VERVOER De  Utrechtse  Gemeente  raad  van  B  &  W  heeft  in  de  90-­‐er  jaren  gekozen  voor  een  veel ruimte  eisende  vervoersvariant,  het  HOV.  Bij  deze  variant  zijn  de  gedachte  aan  stalen  wielen vervangen  door  rubberen  wielen.  Oude  dilemma’s  in  de  oplossingen  voor  openbaar  vervoer zijn  weer  terug.  Deze  busbaan  ging  de  belastingbetaler  220  miljoen  gulden  kosten,  inclusief de  70  miljoen  eigen  bijdrage  door  onze  ex-­‐artikel  12-­‐gemeente.  De  doorstroming  voor ander  verkeer  wordt  bij  deze  oplossing  sterk  begrenst.  Onder  het  motto:  Neem  de  fiets  of bus,  of  wacht  maar  een  uur  in  de  file.  Een  situatie  die  alleen  te  rechtvaardigen  is  indien absolute  garanties  kunnen  worden  gegeven  voor  de  verwerking  van  het  reizigersaanbod.  In de  grote  steden  als  Den  Haag,  Rotterdam  en  Amsterdam  zou  dat  misschien  kunnen. Volgens  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  leent  Utrecht  zich  met  haar  relatief  kleine  historische binnenstad  niet  voor  nòg  meer  ruimte  -­‐  eisende  busbanen!  Veel  beter  kunnen  gelden worden  besteed  aan  nieuwe  vormen  van  openbaar  transport  binnen  Utrecht,  zoals  een snelle  ondergronds  (in  de  binnenstad)  en  bovengronds  (elders)  aangelegde  snelle  tramlijn. Of  de  bouw  van  multifunctionele  parkeergarages  aan  de  Maliebaan  en  ‘meesporen’  met  het bredere  HOV  -­‐trace  om  de  Zuid  richting  CS.  Een  route  om  de  Zuid  gaat  vele  minuten  sneller dan  het  zeer  omstreden  HOV  -­‐project  via  Biltstraat  en  Nobelstraat.  Er  kon  allang  een Verkiezingsprogramma 2010

- 48 -

Partij  Vrij  Utrecht

effectief  aantal  pendeldiensten  gerealiseerd  zijn  vanaf  de  parkeervoorzieningen  in  oost Utrecht  naar  het  Centraal  Spoorstation!  Wij  hadden  en  hebben  nog  steeds  onoverkomelijke bezwaren  tegen  het  voorgestelde  dubbele  HOV  -­‐  traject  door  de  Nobelstraat.  Hier  wordt niet  alleen  de  overige  verkeersruimte  veel  te  smal,  maar  ook  zijn  er  géén  mogeNjkheden meer  voor  het  laden  en  lossen  van  vracht  ter  bevoorrading  van  de  middenstand.  Er  is  zelfs door  een  enkele  fantast  geopperd  de  winkels  s”nachts  te  bevoorraden,  waardoor  het  met de  nachtrust  gedaan  is.  Onze  fractie  is  onverkort  van  mening,  dat  iedere  burger, ondernemer  of  omwonende,  recht  heeft  op  zijn  nachtrust.  (De  toename  van  het  aantal kroegen  ‘verkroeging’  in  de  binnenstad  is  immers  al  een  punt  van  voortdurende  zorg).  De planschaderegeling  als  gevoig  van  het  HOV,  blijkt  slecht  geregeld,  en  wordt  in  ongelijke mate  gewaardeerd. De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  zal  daarom  blijven  vechten  voor  een  goede  voorziening  t.b.v. fietsers  in  de  stad,  ongeacht  de  huidige  uitvoering  van  het  HOV.  Het  Algemeen  Dagblad heeft  meerdere  malen  gemeld  dat  beroepschauffeurs  hun  werk  binnen  de  stad  Utrecht steeds  onveiliger  vinden.  De  veiligheid  in  bussen  en  bij  bushaltes  Iaat  steeds  vaker  te wensen  over.  In  de  Utrechtse  stadsbussen  zijn  te  vaak  incidenten  geweest,  waarbij passagiers  en  chauffeurs  werden  aangerand.  Ook  het  gemeentelijk  vervoersbedrijf  is  van mening  dat  de  Utrechtse  samenleving  verhard.  De  maatschappij  heeft  in  toenemende  mate overlast  van  agressieve  schooljeugd. Uit  een  artikel  in  de  Monitor  ‘Onveiligheid  in  het  Openbaar  Vervoer’  bleek  onder  meer  dat 15%  van  de  reizigers  word  lastig  gevallen,  81%  van  de  reizigers  zich  op  station  en  haltes onveilig  voelt,  en  zelfs  94%  van  de  busreizigers  zich  continu  bedreigt  voelt.  Onze  partij  kan dan  ook  niet  anders  concluderen,  dan  dat  er  van  een  ‘hoogwaardig’  openbaar  vervoer  in onze  stad  dus  geen  sprake  is  en  dat  het  college  er  dus  rekening  mee  moet  houden,  dat  meer reizigers  terug  zullen  gaan  vanuit  het,  zwaar  gesubsidieede  openbaar  vervoer  naar  de ongesubsidieerde  eigen  auto.  Het  is  daarom  niet  verwonderlijk,  dat  de  Utrechtse gemeenschap  heftig  protesteert,  en  massaal  juridisch  verzet  bood  tegen  de  wijze  waarop B&W  dacht  hoogwaardig  vervoer  te  realiseren.

GEEN  AUTOVRIJE  BINNENSTAD Zoals  eerder  aangegeven  is  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  terughoudend  ten  aanzien  van  het autoluw  maken  van  de  binnenstad.  In  de  nauwe  Utrechtse  binnenstad  hangt  alles  met  alles samen.  De  vitaliteit  van  Utrecht  wordt  bepaald  door  een  multifunctioneel  karakter.  Er  wordt gewerkt,  gewinkeld  en  gerecreëerd.  Juist  deze  combinatie  van  functies  maakt  de  stad  tot een  leef  -­‐gemeenschap  in  plaats  van  een  slaapstad!  Neem  bijvoorbeeld  de  terrascultuur. Dankzij  de  mensen  die  in  de  binnenstad  werken,  zitten  de  terrassen  vol  en  dankzij  de mensen  die  er  naast  en  boven  wonen,  kunnen  die  terrassen  zich  niet  ongebreideld  door  de hele  straat  uitbreiden.  Zo  houdt  alles  elkaar  in  evenwicht  en  blijft  het  gezellig.  Wanneer  je de  binnenstad  ondoordacht  met  ieder  middel  autoluw  maakt,  jaag  je  de  bedrijven  weg  (die trek  is  al  op  gang  gekomen)  en  je  jaagt  (kapitaalkrachtige)  binnenstadbewoners  weg  die  hun auto  niet  kunnen  of  wlIen  missen.  Dit  betekent  dat  het  straatbeeld  straks  wordt  bepaald door  wandelpubliek.  De  binnenstad  degradeert  hiermee  tot  één  groot  amusementspark, waar  je  de  hele  dag  kunt  rondhangen,  hamburgers  eten,  waterfietsen  huren  en boodschappen  doen  aan  winkelpromenades.  De  winst  die  je  hebt  door  de  afname  van  het Verkiezingsprogramma 2010

- 49 -

Partij  Vrij  Utrecht

autoverkeer,  zal  teloorgaan  aan  een  enorme  toename  van  vervuilende  brommers,  scooters, motoren  en  niet  te  vergeten  allerlei  gemotoriseerd  waterverkeer.  Milieu-­‐industrie  is  prima, maar  het  ontslaat  je  niet  van  de  plicht,  om  verantwoord  beleid  te  voeren.  Als  blijkt,  zoals  de PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  voorziet,  dat  de  gevolgen  van  het  autoluw  maken  van  de  binnenstad erger  zijn  dan  de  kwaal,  dan  is  het  beter  ten  halve  te  keren,  dan  ten  hele  te  dwalen!  De PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  staat  voor  een  blijvend,  zij  het  geconditioneerd,  autotoegankelijke binnenstad.  Een  toelatingsbeleid  d.m.v.  controle,  maar  ten  aanzien  van  de  grachten  tevens eisen  aan  maximale  afmetingen  en  gewicht  van  de  voertuigen.  Kosteloze  toegang  dient  er ten  allen  tijden  te  blijven  voor  voertuigen  van  winkelbevoorraders,  gehandicapten  of ambulancevervoer.  Door  de  gelimiteerde  omvang  blijft  de  weg  toegankelijk  en  worden gevels  minder  snel  beschadigd.  Door  het  geringe  gewicht  van  de  voertuigen  zal  minder schade  aan  de  grachtkelders  en  het  wegdek  ontstaan.

WEGENONDERHOUD De  wegen  in  de  binnensteden  worden  in  toenemende  mate  slechter  onderhouden.  In Utrecht  valt  het  achterstallig  onderhoud  mee  t.o.v.  bijvoorbeeld  een  stad  als  Amsterdam, waar  de  gaten  in  het  wegdek  bij  regelmaat  door  de  gehele  stad  heen  omzeilt  moeten worden.  In  Amsterdam  is  dit  waarschijnlijk  een  verkeersontmoedigingsmaatregel  van  D’66. Hier  in  Utrecht  wordt  de  gemeente  nog  steeds  geconfronteerd  met  de  wet  ingevolge  het nieuwe  Burgerlijk  Wetboek,  de  aansprakelijkheid  van  de  wegbeheerder.  De aansprakelijkheid  van  de  wegbeheerder  is  veranderd  van  schuldaansprakelijkheid  naar risicoaansprakelijkheid.  Bij  schade  aan  derden,  voertuigen  en  personen,  moet  de wegbeheerder  (de  gemeente  Utrecht)  aan  kunnen  tonen,  dat  hij  redelijkerwijs  alles  in  het werk  heeft  gesteld,  m.b.v.  verkeersaanduidingen,  om  schade  door  slecht  onderhouden wegverhardingen  te  voorkomen.  Hetgeen  betekent  dat  de  wegbeheerder,  dus  “de gemeente  Utrecht”  regelmatig,  dus  minstens  1  keer  per  kwartaal  alle  wegen  inspecteert, onvolkomenheden  registreert  en  deze  wegen  direct  Iaat  herstellen.  Teleurstellend  is  dan ook  de  wegenplanning  van  de  gemeentelijke  dienst.  Vaak  zien  we  wegsituaties,  zoals  die  bij de  ontsluiting  naar  Lage  Weide,  dat  verkeer  rond  geleid  wordt,  zonder  dat  bij  de wegomleiding  rekening  is  gehouden  met  de  omvang  van  het  wegverkeer.  Op  dezelfde  plaats (Vleutenseweg)  is  een  fiets(trap)  pad,  aangelegd  aan  de  zijde  van  de  weg,  waar  geen fietspad  loopt,  zodat  mensen  met  de  fiets  iedere  dag  opnieuw  gevaarlijke  sprongen  moeten maken  om  de  drukke  weg  over  te  steken.  Wij  vragen  al  onze  leden,  die  dit  soort  situaties herkennen,  dit  aan  ons  te  melden. LANDSCHAPSPARKEN De  stad,  als  groene  gemeente,  is  bezig  te  verdwijnen.  Steeds  meer  open  plekken  rondom  en binnen  de  stadsgrenzen  worden  volgebouwd.  Weiland,  akkerland  en  groen  worden opgeofferd  aan  wegen  en  woningbouw.  De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  zegt  neen  tegen  een asfalt-­‐,  beton  en  bakstenenstad,  zoals  dat  in  de  gemeenteplannen  staat  aangegeven, Verkiezingsprogramma 2010

- 50 -

Partij  Vrij  Utrecht

ongeacht  de  verbloeming  van  de  uiteindelijke  resultaten.  Wij  pleiten  voor  een aaneengesloten  gebied  van  groen  rondom  alle  dichte  bebouwingen.  Dus  géén  groen  voor poen  !  Binnen  de  bebouwde  kom  dient,  zoals  eerder  aangegeven,  ruimte  voor kinderboerderijen  te  bestaan,  het  Iiefst  één  per  wijk.

DE  BINNENSTAD Utrecht  is  gezegend  met  een  bijzonder  mooie  stadskern  van  oude  culturele  gebouwen,  die onder  Napoleon  werden  gebouwd  tot  handelskern  en  een  kopie  van  Amsterdam.  We moeten  trachten  zoveel  als  mogelijk  is,    deze  kern  overeind  te  houden,  nadat  veel gebouwen,  voor  een  lang  gewaardeerd  Hoog  Catherijne,  als  droog  en  warm  koopcentrum, het  veld  moesten  ruimen.  De  economie  van  zelfstandige  koophuizen  heeft  een  goede  balans met  de  woonsamenleving.  Het  intreden  van  meer  ruimte  voor  cultureel  beleid,  met  als onderdeel  het  herstel  van  de  singels,  is  voor  de  Ieefbaarheid  een  stap  vooruit.  Jammer  is het,  dat  de  stadsarchitecten  en  B&W  kennelijk  alleen  oog  hebben  voor  de  schoonheid. Voorbeeld  daarvan  waren  de  plannen  om  het  gehele  Hoog  Catherijne  te  slopen  en  een nieuw  stadsplan  hiervoor  te  ontwikkelen.  Hoe  men  ooit  tot  de  bouw  van  dit  winkelcentrum heeft  kunnen  komen  is  nog  steeds  een  raadsel.  De  schoonheidsprijs  verdient    Hoog Catharijne  niet  bepaald.  Maar  nu  het  er  staat  en  er  voor  verbetering  van  de  infrastructuur geen  geld  schijnt  te  zijn,  zoals  een  centrum-­‐metronet,  is  het  slopen  van  het  winkelcentrum, in  het  Utrecht  met  de  huidige  recessie  pure  kapitaal-­‐vernietiging  ! Noot:  We  weten,  indien  we  naar  ons  zelf  en  om  ons  heen  kijken,  dat  het  cultuurgedrag  van de  mens  sterk  is  veranderd.  Een  kenmerkende  opmerking  van  een  bekend  schrijver  is:  De Nederlander  heeft  maar  één  hobby  en  dat  is  winkelen.  In  andere  Europese  landen  zijn wijkavonden  en  gezamenlijke  activiteiten  nog  steeds  actueel,  terwijl  in  Nederland  nog slechts  het  pure  individualisme  een  rol  speelt,  onder  het  motto:  leder  voor  zich  en  God  voor ons  allen.

RECREATIEGEBIEDEN Bij  het  inrichten  van  recreatiegebieden  dient  het  culturele  en  natuurlijke  karakter  van  de streek,  waartoe  onze  gemeente  hoort,  zoveel  mogelijk  intact  te  worden  gelaten.  Het aanleggen  van  een  Iandschappelijk  verantwoord  en  veilig  netwerk  van  fietspaden,  dat aansluiting  geeft  op  het  netwerk  van  naburige  gemeenten,  verdient  prioriteit  boven autorecreatie.  Het  bouwen  van  geluidswallen  langs  autowegen  vindt  bij  voorkeur  plaats  in de  vorm  van  ‘wildwallen’.  We  moeten  eentonige  aanplant  zien  te  vermijden.  De  aanleg  van fiets-­‐  en  wandelpaden  Iangs  en  door  recreatiegebieden  moet  worden  bevorderd.  Om  de rolstoelers  de  gelegenheid  te  geven  hun  sport  uit  te  kunnen  oefenen  (bijvoorbeeld  vissen), zullen  aangepaste  accommodaties  aangelegd  kunnen  worden.

Verkiezingsprogramma 2010

- 51 -

Partij  Vrij  Utrecht

LOKALE  ECONOMIE Met  onze  “lokale”  economie  is  het  bitter  gesteld.  Maar  liefst  40%  van  de  bedrijven overweegt  binnen  5  jaar  een  deel  van  de  activiteiten  naar  het  buitenland  te  verplaatsen. Met  name  industriële  produktiebedrijven  willen  hun  fabrieken  verplaatsen  naar  goedkope lagelonenlanden.  Binnen  de  regio  en  stad  Utrecht  wordt  een  onderneming  buiten  de Rijksbelastingen,  geconfronteerd  met  de  hoogste  gemeentelijke  en  provinciale  belastingen van  Nederland.  Met  name  de  zuiveringsheffing  en  rioolrechten.  Er  zal  een  betere  en inzichtelijke  berekening  moeten  komen  van  de  tarievenopbouw.  Momenteel  worden  op onderdelen  steeds  weer  andere  berekeningsmethoden  losgelaten.  Voor  bedrijven  die overwegen  zich  in  Utrecht  te  vestigen,  is  het  onmogelijk  objectieve  vergelijkingen  te  maken. We  moeten  dus  werken  aan  een  goed  vestigingsklimaat.  Dit  geeft  de  industriële  niet-­‐ dienstverlenende  bedrijven,  een  reden  voor  vestiging,  zodat  ook  lager  geschoolde autochtonen  kansen  op  arbeid  verkrijgen!  Een  eenvoudige  taak  is  het  niet.  Door  de  milieu-­‐ eisen  naar  woongebieden  toe,  hebben  de  grotere  producenten  de  steden  de  rug toegekeerd.  De  groei  van  de  werkgelegenheid  bleef  in  Utrecht  bijvoorbeeld  vèr  achter  bij  de rest  van  Nederland.  Het  opleidingsniveau  van  de  bevolking  is  zeer  hoog  of  te  laag.  De  banen die  er  zijn,  worden  voor  een  groot  deel  bezet  door  mensen  van  buiten  de  stad.  Het  midden-­‐ en  kleinbedrijf  spuugt  zijn  gal  uit  over  de  overwegend  extreem-­‐linkse  gemeenteraad. Extreem-­‐links  belaste  deze  bedrijven  de  afgelopen  jaren  met  strenge  milieueisen  en  steeds hogere  leges.  Daarvoor  biedt  zij  slecht  onderhoud  van  oude  bedrijfsterreinen  aan  en slechter  wordende  bereikbaarheid.  Projectontwikkelaars  hebben  momenteel  op  het  jonge industrieterrein  Lage  weide  enkele  kavels  met  verouderde  panden  opgekocht  en  bouwen ter  exploitatie,  panden  voor  jonge  ondernemers  vlak  onder  de  rook  van  Leidse  Rijn.  Ooit  is door  ons  vastgesteld  in  de  gemeenteraad  dat  volgens  de  nota  “Economische  kerngegevens gemeente  Utrecht”,  er  heel  veel  woon-­‐werkverkeer  was  rond  Utrecht,  in  verhouding  tot andere  grote  steden.  Zo  ging  31%  of  21.000  personen  van  de  beroepsbevolking  de  stad Utrecht  uit  en  55%  of  56.000  personen  gingen  dagelijks  voor  werk  de  stad  in.  Terwijl  dit  voor andere  grote  steden  op  20%  resp.  45%  uitkwamt.  Er  werken  en  wonen  in  Utrecht  relatief weinig  Utrechtse  burgers.  Dit  vormt  een  zware  belasting  voor  het  milieu,  er-­‐  van  uitgaand, dat  een  burger  voor  ledere  kilometer  die  hij  aflegt  in  een  gemotoriseerd  voertuig,  Ca.  0.08 liter  benzine  consumeert  en  verbrandingsstof  achterlaat  in  het  milieu.

WINKELSLUITINGSWET Van  de  vele  winkels  die  enkele  jaren  geleden  enthousiast  begonnen  aan  het  nieuwe openingstijdenbesluit,  zijn  er  al  vele  met  rasse  schreden  teruggekeerd  naar  de openingstijden  van  weleer.  De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  wil  een  cultuurpartij  zijn.  Wij  geloven  in een  goede  regulering  van  arbeid  en  rust.  De  winkelier  en  het  personeel  zijn  deel  van  zo’n beleid.  Het  leven  van  de  mens  hoeft  niet  alleen  bepaald  te  worden  door  werken.  Welvaart moeten  we  met  elkaar  delen.  Elkaar  dienstbaar  zijn,  in  werk  en  ontspanning.  Gezonde werkdagen  leiden  tot  een  gezondere  samenleving,  en  derhalve  het  inkrimpen  van  de tertiaire  sector  van  wereldvreemde  welzijnswerkers.  Volgens  een  publicatie  van  het Algemeen  Dagblad  van  28-­‐10-­‐2009  is  het  wetsvoorstel  van  de  christenunie  om  het  aantal Verkiezingsprogramma 2010

- 52 -

Partij  Vrij  Utrecht

koopzondagen  te  beperken,    echter  niet  getoest  aan  de  Europese  regels.  Dat  heeft Detailhandel  Nederland  gisteren  gezegd.  De  Europese  Dienstenrichtlijn  kan  ertoe  leiden  dat buitenlandse  winkeltekens  anders  dan  Nederlandse  winkeliers  straks  wel  elke  zondag  de winkel  kunnen  openen.  Dat  zou  dan  weer  leiden  tot  oneerlijke  concurrentie  tussen Nederlandse  en  buitenlandse  winkeliers.

PROVINCIAAL De  provinciale  economie  is  nauw  verwant  met  de  gemeentelijke  economie,  die  op  haar beurt  sterk  onder  invloed  staat  van  de  gebeurtenissen  in  het  ‘nieuwe’  Europa.  Voorlopig  is dit  Europa  nog  verdeeld  in  een  topzwaar  gefinancierd  West-­‐Europa  en  een  straatarm  Oost-­‐ Europa,  waarin  West-­‐  Europa  nog  vele  miljarden  gemeenschapsgeld  zou  moeten  pompen, teneinde  de  zwaar  verouderde  en  verwaarloosde  industrie  tot  een  aanvaardbaar  niveau  op te  krikken.  Het  Europese  sociale  beleid  keert  zich  o.i.  tegen  zichzelf.  Door  de  goedkope arbeidskrachten  en  de  lage  winstbelasting,  hebben  grote  ondernemingen  al  snel  berekend, dat  verplaatsing  van  produktiebedrijven  naar  oost  Europa  loont.  De  te  maken  winsten, compenseren  de  investeringen  in  geheel  nieuwe  fabrieken,  als  vervanging  voor  de verouderde  fabrieken  uit  het  westen.  West-­‐Europa  tracht  inmiddels,  teneinde  de toenemende  sociale  onrust  te  verminderen,  zoveel  mogelijk  haar  sociale  voorzieningen overeind  te  houden.  Voorzieningen  die  onder  druk  staan  van  de  massale  immigratie, richting  West-­‐Europa.  Een  tweesporenbeleid  dat  volgens  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  in  de praktijk  niet  kan  werken.  In  Rusland  leven  immers  50  miljoen  mensen  onder  de armoedegrens,  die  wellicht  op  korte  termijn  zullen  besluiten  naar  West-­‐Europa  te emigreren.  De  “lage  lonen  landen”  in  het  Verre  Oosten  hebben  o.i.  een  veel  betere  kans  hun marktaandeel  in  de  wereld  te  behouden.  Over  kennis  hoeft  men  in  deze  landen  niet  te klagen.  Er  zijn  universiteiten  en  men  is  bereid  om  keihard  te  werken.  De  resultaten  zullen dan  ook  niet  uitblijven  !  De  wereld  vergrijst.  Een  eerdere  prognose  dat  de  economische groei  rond  het  jaar  2000  remt  door  vergrijzing  is  waarschjnlijk  een  Europese  zaak.  Zolang  er in  Europa  redelijk  tot  goede  sociale  voorzieningen  zijn,  en  er  in  de  wereld  steeds  meer mensen  onder  de  armoede-­‐grens  komen,  zullen  er  ook  steeds  meer  mensen  verhuizen  naar het  “rijke”,  doch  inmiddels  nagenoeg  failliete  Europa. PROVINCIETAKEN Ondertussen  doen  de  provincies    veel  zorgtaken  voor  het  bedrijfsleven  via  de  gezamenlijke Kamers  van  Koophandel.  Indien  bedrijven  economisch  geen  stand  houden,  is  een alarmfunctie  en  coördinatie  naar  de  gemeenten  en  het  rijk  noodzakelijk. Provincies  coördineren  tevens  het  asielbeleid.  Hier  ligt  een  taak  voor  de  provincie  een  rem te  zetten  op  de  opvangcapaciteit.  Voorlichting  in  fysiologie  en  psychologie  aan  zowel provinciale,  gemeentelijk  en  landelijke  politici,  ten  aanzien  van  de  zelfwerkzaamheid  van sociaal-­‐werkers,  en  de  penetratiedriftvan  asielzoekers,  is  een  eerste  vereiste. Beide  groepen  groeien  in  omvang  biomatisch.

Verkiezingsprogramma 2010

- 53 -

Partij  Vrij  Utrecht

BEJAARDENZORG Bejaardenzorg  dient  goed  te  zijn.  Op  de  begroting  mag  deze  groep  geen  sluitpost  zijn.  In Nederland  worden  ouderen  steeds  mondiger,  en  velen  zijn  door  de  verandering  van  het werkklimaat  nog  lang  niet  versleten.  Binnen  de  bejaardenzorg  zal  door  het  hoger  worden van  de  gemiddelde  Ieeftijd  een  grotere  behoefte  ontstaan  aan  verzorgend  personeel.  Er  zijn drie  groepen  van  ouderen  te  onderscheiden.  De  fitte  ouderen,  die  behoefte  hebben  aan groter  wonen  en  meer  leefruimte,  de  zelfstandige  teruggetrokken  ouderen,  en  de hulpbehoevende  groep.  Veel  ouderen  genieten  vanuit  hun  arbeidsverleden  naast  hun wettelijke  pensioen  (uitkering)  een  arbeids  pensioen.  Veel  ouderen  hebben  nog  een  goed inkomen,  waarop  onze  zorg  in  voorzieningen  dient  te  zijn  afgestemd.  Voor  een  goed maatschappelijk  functioneren  zullen  er  meer  ‘normale’  vier-­‐  of  vijfkamerwoningen  moeten komen.  Ouderen  hebben  de  tijd  aan  zich,  en  hebben,  om  niet  tegen  de  muren  te  vliegen, werkvertrekken,  logeerkamers  en  hobbyruimtes  nodig.  De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  wil  daarom ouderen  zolang  mogelijk  zelfstandig  laten  wonen.  Dit  vereist  in  veel  wijken,  indien  op hogere  Ieeftijd  motorieke  problemen  ontstaan,  aanpassingen  aan  de  woningbouw.  In Nieuwegein  zijn  verschillende  projecten  uitgevoerd,  zoals  verbeteringen  aan  de toegankelijkheid  en  de  bereikbaarheid  van  winkelvoorzieningen. OUDERDOMSVOORZIENING De  Ouderdomsvoorziening  dient  vervangen  te  worden  door  een  verplichte pensioenverzekering,  afgesloten  bij  een  fatsoenlijke  verzekeringsmaatschappij  onder toezicht  van  de  overheid.  Ouderdomsvoorzieningen  worden  gefinancierd  uit  een omslagmethode.  De  huidige  werknemer  betaalt  voor  de  genieter  van  deze  voorziening  van het-­‐  zelfde  moment.  Hierdoor  is  de  mogelijkheid  zeer  wel  aanwezig,  dat  de  gene  die  nu betaald,  zijn  uitkering  op  latere  leeftijd  slechts  ten  dele,  of  geheel  niet  zal  verkrijgen.  Het verkrijgen  van  de  uitkering  wordt  mede  bepaald  door  die-­‐  genen  die  dan  regeren.  Is  de bevolking  dusdanig  van  aard  veranderd,  dat  het  belang  tot  het  onderhouden  van  de ouderen  niet  bestaat,  dan  krijgen  ze  “niets”.  Ook  hier  ligt  een  grote  taak  voor  de  PARTIJ  VRIJ UTRECHT  en  de  landelijke  politiek  !

HULPVERLENING Een  verontrustende  ontwikkeling  is  dat  maar  liefst  96%  van  onze  vrouwelijke  65-­‐plussers behoefte  heeft  aan  lichamelijke  of  huishoudelijke  hulp.  Slechts  weinigen  krijgen  vrijwillige huip  van  buren  of  familie  en  zijn  dus  aangewezen  op  professionele  hulpverlening.  Bijna  11% van  alle  hulpbehoevende  heeft  geen  enkele  vorm  van  zorg,  en  van  alle  oudere Utrechtseburgers  die  wegens  ziekte,  een  ongeluk  of  een  handicap  huip  behoeven,  krijgt  11% géén  hulp  van  buren  of  familie.  35%  van  onze  65-­‐  plussers  moet  rondkomen  van  alleen  een AOW-­‐uitkering.  Deze  groep,  die  vooral  uit  alleenstaande  vrouwen  bestaat,  leeft  op  of  net

Verkiezingsprogramma 2010

- 54 -

Partij  Vrij  Utrecht

onder  het  sociaal  minimum.  Een  grote  taak  ligt  o.i.  voor  sociale  dienstplicht  voor schoolverlaters  zodat  er  meer  sociaal  bewustzijn  ontwikkeld  wordt  bij  onze  jongeren.

VOLKSGEZONDHEID Eén  op  de  acht  zieke  werknemers  heeft  drankproblemen,  wat  bij  de  totale  beroepsbevolking in  Nederland  neerkomt  op  maar  Iiefst  400.000  werknemers.  Drank  blijkt  vaak  de  oorzaak van  ziekteverzuim.  De  financiële  schade  die  hiermee  door  bedrijven  en  overheid  wordt geleden,  komt  voor  Utrecht  neer  op  35  tot  40  miljoen  per  jaar.  Uitgaande  van  een  in  de  VS. ontwikkelde  formule,  dat  een  probleemdrinker  nog  maar  driekwart  van  zijn  arbeidsprestatie levert,  schatten  deskundigen  dat  probleemdrinkers  het  Nederlands  bedrijfsleven  en  de overheid  3  miljard  kost.  Op  dit  moment  drinkt  de  Nederlander  driemaal  zoveel  als  in  1960. Het  percentage  drinkers  is  niet  gestegen.  Dit  betekent  dat  steeds  meer  alcoholgebruikers (vooral  vrouwen  en  jongeren)  steeds  vaker  en  meer  zijn  gaan  drinken.  De  groep  zwaarste drinkers  ad  20%,  blijkt  ruim  driekwart  van  alle  alcohol  te  nuttigen.  De  voornaamste  oorzaak is  de  gestegen  koopkracht,  waardoor  meer  vrije  tijd  en  de  in  verhouding  tot  andere produkten  gedaalde  prijzen  van  alcohol  (sinds  1960  met  38%).  Reclame  en  het  toerisme naar  wijnlanden,  alsmede  de  sterk  toegenomen  beschikbaarheid  van  bier  ,  wijn  en gedistilleerd,  hebben  een  belangrijke  rol  gespeeld.  Als  gevolg  van  het  toegenomen alcoholgebruik  kent  Nederland  aanzienlijk  meer  alcoholproblemen  dan  vroeger.  Er  wordt derhalve  een  steeds  groter  beroep  gedaan  op  de  gezondheidszorg.  De  verstoring  van  de openbare  orde  en  de  criminaliteit  door  alcoholmisbruik  neemt  toe,  en  Iegt  een  groot  beslag op  Justitie.  Jaarlijks  overlijden  minstens  2.000  mensen  aan  de  directe  gevolgen  van alcoholmisbruik,  en  het  rijden  onder  invloed  is  een  maatschappelijk  probleem  geworden  van de  eerste  orde.  De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  vindt  het  daarom  een  positieve  ontwikkeling,  dat de  regering  de  accijnzen  op  alcohol  heeft  verhoogd  en  op  frisdrank  heeft  verlaagd.  Uiteraard onder  de  voorwaarde,  dat  het  beginsel  van  evenredigheid  wordt  toegepast,  en  de consument  niet  alsnog  het  slachtoffer  wordt  van  inkomenspolitieke  trucs!

GEZONDHEID De  gezondheid  van  de  Utrechtseburger  holt  achteruit.  Zo  is  de  Utrechtse  burger  de afgelopen  25  jaar  tweemaal  zo  veel  gaan  roken  en  vijf  maal  zoveel  alcohol  gaan  gebruiken. In  diezelfde  periode  is  de  medische  consumptie  verzevenvoudigd  en  zijn  de  kosten  hiervan 32-­‐voudig  gestegen.  De  lokale  overheid  zou  er  verstandig  aan  doen  middels  uiterst  verfijnde reclametechnieken  deze  ontwikkelingen  te  bestrijden,  zonder  dat  het  irritatie  opwekt. Ziektekosten:  verzekeringsmaatschappijen  zouden  aan  bedrijven  financiële  ondersteuning moeten  gegeven,  indien  zij  een  fitnessprogramma  voor  hun  personeel  hebben.  Veel ziekteverzuim,  werkdruk  en  arbeidsongeschiktheid  hebben  immers  een  nadelige  invloed  op het  bedrijfsrendement  en  verhogen  de  kosten  van  de  gezondheidszorg. Verkiezingsprogramma 2010

- 55 -

Partij  Vrij  Utrecht

SPORT Gemeentelijke  sportvoorzieningen  zoals  zwembaden  met  fitness-­‐  programma’s  lopen  goed. De  sportverenigingen  die  hier  gebruik  van  maken  dienen  in  voldoende  mate  te  worden gesteund. Voetbal  is  een  verhaal  op  zich.  De  sportbeoefening  vergt  veel  conditie.  De randverschijnselen  baren  zorg.  Subsidiëring  van  de  sport  is  tevens  subsidiëren  van  de randverschijnselen.  Goede  selectie  van  de  doelgroepen  is  een  noodzaak.  Denksport  is gelukkig  een  sterke  kant  waarin  Utrecht  zich  mag  verheugen,  door  het  bezitten  van  het centrum  voor  de  Denksport  aan  de  Willem  Dreeslaan.  Subsidie  gegarandeerd  als  het  aan  de PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  Iigt.  Eigenlijk  is  Utrecht  de  mooiste  gemeente  van  ons  land.  Bijna iedere  sport  is  hier  vertegenwoordigd,  en  bijna  iedere  intelligente  organisatie  heeft  in Utrecht  een  vestiging.  De  subsidiepot  kan  derhalve  zo  leeg.

MUZIEK Triest  maar  waar.  Utrecht  heeft  een  conservatorium,  een  concerthal,  maar  het  klimaat  voor muziekverenigingen  is  koel.  De  goedlopende  verenigingen  zijn  overwegend  in  de randgemeenten  gevestigd.  Waar  Iigt  de  oorzaak?  Stimulatie  is  misschien  zinvol.  Of  gaat  al  de aandacht  misschien  naar  muziek  van  uitheemse  culturen?  (Ongecultiveerde  super-­‐ eenvoudige  en  vele-­‐decibellen  producerend  geschreeuw?)  De  subsidies  voor  manifestaties in  Utrecht  zijn  o.i.  Ietterlijk  weggegooid  geld.  Van  de  muziek  &  beeldende  kunst  is  de operette  het  leven  ten  top,  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  staat  volledig  achter  het  bestaan  van een  Utrechts  operette  gezelschap.  Utrecht  mag  zich  verblijden  in  een  goed  theater  als  de stadschouwburg  en  vele  kleinere  theaterprodukties.  Kortom  een  bolwerk  van  cultuur.

AIDS:  BEZINT  EER  GE  BEMINT De  verspreiding  van  AIDS  zou  effectief  bestreden  kunnen  worden,  zoals  dat  reeds  in  de Sovjet-­‐Unie  gebeurt.  Buitenlanders  met  deze  ziekte  direct  het  land  uit-­‐  zetten.  Sollicitanten voor  bepaalde  overheidsfuncties  dienen  te  zijn  onderzocht  op  Aids.  Hetzelfde  geldt  voor gedetineerden  en  personen  die  in  voorarrest  zitten.  Buitenlanders  van  wie  bekend  is  dat  zij het  virus  dragen,  verliezen  hun  verblijfsvergunning  en  buitenlanders  uit  landen  die  niet  tot de  EU  behoren,  zouden  zich  aan  een  onderzoek  moeten  onderwerpen,  voordat  zij Nederland  binnen  mogen.  Voor  met  AIDS  besmette  vrouwelijke  en  mannelijke  prostituées zou  een  verbod  ingesteld  moeten  worden,  tot  het  uitoefenen  van  hun  beroep.  Een verplichte  registratie  is  aan  te  bevelen.  Wettelijk  moet  het  mogelijk  zijn,  patiënten  met  AIDS bij  ongewenst  contact  aan  te  kunnen  klagen  wegens  het  toebrengen  van  zwaar  Iichamelijk letsel  en  in  sommige  gevallen  zelfs  wegens  moord  of  poging  tot  moord.  Wij  vragen  ons  af,  in hoeverre  onze  gemeenteambtenaren  en  andere  risicodragende  beroepen,  waaronder politieagenten,  brandweerlieden  en  ambulancepersoneel,  door  de  gemeente  collectief

Verkiezingsprogramma 2010

- 56 -

Partij  Vrij  Utrecht

verzekerd  zijn  tegen  de  kosten  en  risico’s  van  aids  besmetting  en  of  de  kosten  van  juridische bijstand  en  medisch  -­‐  psychologische  begeleiding?

OUDERDOM  EN  EUTHANASIE In  de  gezondheidszorg  Iigt  de  nadruk  zwaar  op  spectaculaire  ontwikkelingen  zoals harttransplantaties  en  vaatziekten.  Minder  aandacht  wordt  er  besteed  aan  ziekten  die veelvuldig  voorkomen  zoals  reuma,  CARA  of  dementie.  In  een  warmer  klimaat,  zoals Marokko  of  Turkije  komen  dit  soort  ziektes  nauwelijks  voor.  Deze  Iaatste  ziektebeelden  zijn overigens  zeer  arbeidsintensief,  kosten  veel  en  leveren  kennelijk  te  weinig  geld  op!  Volgens de  Nederlandse  Vereniging  voor  Vrijwillige  Euthanasie  is  gebleken,  dat  drastische bezuinigingen  in  de  gezondheidszorg  voor  ouderen  hebben  geleid  tot  bedekte  vormen  van euthanasie  of  wel  passieve  euthanasie.  Het  aantal  verzoeken  om  euthanasie  te  plegen  is overigens  verontrustend  toegenomen.  De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  is  een  partij,  die  in  de  eerste plaats  de  burger  het  recht  wil  geven  op  een  menswaardig  bestaan.  Een  bestaan  met  goede verzorging  van,  voor  en  door  de  naasten.  Faalt  de  gemeenschap  in  deze,  dan  heeft  diezelfde mens  het  recht  te  bepalen,  wanneer  en  hoe  de  zin  van  het  leven  door  de  omstandigheden van  het  ziektebeeld  kan  worden  beëindigd.  Primair  zal  doding  een  strafbaar  feit  dienen  te zijn.  Zelfdoding,  mits  goed  geregeld  bij  de  wet  en  de  te  volgen  procedures,  mag  een  middel zijn,  die  terminaal  Iijden  verkort.

GEHANDICAPTENBELEID ledereen  in  onze  turbulente  samenleving  heeft  de  kans,  door  eigen  toedoen,  of  door  het handelen  van  anderen,  invalide  te  raken.  De  kans  hiertoe  bedraagt  momenteel  20%. Gelukkig  heeft  Nederland  in  eerste  aanleg,  bij  beginnende  vormen  van  invaliditeit,  de thuishulporganisaties.  Met  subsidie  van  het  rijk  en  een  geringe  eigen  bijdrage,  kan  de  eerste hulp  of  een  prothesevoorziening  worden  geledigd.  In  de  vervolgfase  is  men  aangewezen  op de  voorzieningen  van  Rijk  en  Gemeente.  Het  gemeentelijk  beleid  ten  aanzien  van  de gehandicapten  Iaat  echter  enorm  te  wensen  over.  Op  dit  moment  verstrijkt  er  gemiddeld zo’n  4  jaar  tussen  de  aanmelding  voor  de  wachtlijst  huisvesting  met  de  hoogste  urgentie’  en de  definitieve  plaatsing.  Het  is  duidelijk  dat  de  doorstroming  stagneert  en  het  zorgvuldig opgebouwde  systeem  van  op  elkaar  aanvullende  voorzieningen  niet  meer  voldoet.  Een  van de  oorzaken  is  de  groei  van  de  oudere  gemeenschap,  en  anderzijds  het  ouder  worden  van meer  mensen  dan  vroeger.  Ouders  met  opgroeiende  invalide  kinderen  worden  door  dit huisvestingstekort,  vaak  genoodzaakt  een  kind  dat  reeds  langere  tijd  uit  huis  was,  weer terug  te  halen  en  zelf  te  gaan  verzorgen.  Vaak  omdat  het  de  ene  voorziening  ontgroeit,  en er  in  een  volgende  geen  plaats  is.  Bijzonder  bevreemdt  het  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  dat  de omzet  van  bedrijven  in  de  sociale  werkvoorziening  (WSW)  moet  stijgen,  om  de werkgelegenheid  binnen  deze  voorziening  op  peil  te  houden  of  uit  te  breiden.  Dit  kan  alleen Verkiezingsprogramma 2010

- 57 -

Partij  Vrij  Utrecht

door  de  werkplaatsen  commercieel  te  exploiteren.  Is  dat  wel  mogelijk  in  b.v.  de  metaal-­‐  en elektronische  industrie?  Wij  menen  dat  deze  groep  minderheden,  die  door  hun  handicaps  in een  situatie  van  overmacht  verkeren,  tegen  zichzelf  in  bescherming  genomen  moeten worden,  en  dat  er  wellicht  voldoende  ‘gezonde’  bedrijfstakken  zijn  waar  wel  de  produktie opgeschroefd  kan  worden.  Zoals  hoveniers  bedrijven,  stratenmakers  etc.

MINIMABELEID  &  BEDELING Het  minimabeleid  is  door  de  enorme  migratie  van  massa’s  sociaal-­‐economische  zwakkeren naar  onze  gemeente  in  zijn  geheel  sociaal-­‐economisch  verzwakt.  De  nationale  overheid dient  ondanks  de  recessie  en  inmiddels  370  miljard  euro  staatsschuld  steeds  vaker  bij  te springen  teneinde  een  sociaal  en  maatschappelijk  isolement  van  het  toenemend  aantal minder  bedeelde  burgers  te  voorkomen.  Deze  Utrechtse  bedeling  is  een  nationaal verschijnsel  geworden.  De  meeste  Nederlandse  gemeenten  hebben  nu  één  of  meerdere steunregelingen,  zoals  een  abonnement  op  een  dagblad,  enkele  bioscoopkaartjes  per  jaar en  een  paar  overige  culturele  coupons.  Wij  vinden  dat  de  autochtone  burger  niet  het slachtoffer  mag  worden  van  de  weggeef-­‐  drift  van  de  overheid,  aan  Jan  en  Alleman  van  ver buiten  onze  grenzen  Regulier  werk  bleek  echter  vaak  meer  een  wens  dan  realiteit. WOONRUIMTEBELEID  &  OVERHEIDSBETUTTELING Steeds  meer  politieke  partijen  hanteren  de  woningnood  en  woningtoewijzing  als  een  vorm van  politiek  bindmiddel  voor  de  burger  als  individu.  Zij  vergeten  daarbij  dat  wonen  een “primaire  Ievensbehoefte”  is  voor  iedereen  en  dat  bevoordeling  op  basis  van  een  politieke keuze  het  ‘welzijn’  voor  iedereen  geweld  aan  doet.  Zo  kan  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  diverse varianten  van  machtsmisbruik  door  de  overheid  aantonen. Te  beginnen  met  de  ERFPACHT.  Voor  een  méér  verantwoorde  sociaal-­‐economische samenstelling  van  onze  bevolking  en  een  terugkeer  van  sociaal-­‐economisch  sterkere bevolkingsgroepen  naar  Utrecht,  dient  als  eerste  het  erfpacht  systeem  in  Utrecht  te  worden omgezet  in  een  recht  van  gebruik,  waarin  de  institutionele  eigenaar  het  gebruikersrecht regelt  d.m.v.  een  koopsom  voor  onbepaalde  tijd.  Een  groot  aantal  gemeentes  kent  geen erfpacht  meer.  Sommige  gemeenten  laten  de  burgers  de  keuze  tussen  aankoop  van  de grond,  of  erfpacht.  En  weer  anderen  zijn  bezig  hun  erf-­‐  pachtvoorwaarden  drastisch  te versoepelen.  Het  bezwaar  van  erfpacht  is,  dat  het  erfpachtcanon  de  gemeente  vaak  de mogelijkheid  biedt  om  allerlei  prijsverhogingen  op  te  leggen.  Deventer,  Doetinchem  en  Tiel geven  in  de  praktijk  nauwelijks  grond  in  erfpacht  aan  particulieren  uit.  Alkmaar,  ZwoIIe  en Zutphen  doen  het  inmiddels  niet  meer  en  Gorinchem  zou  er  dit  jaar  mee  stoppen.  Almelo, Assen,  Enschede,  Den  Helder,  Haarlemmermeer,  Lelystad,  Maastricht  en  Zoetermeer  laten de  mensen  kiezen  tussen  erfpacht  en  het  kopen  van  de  grond.  Arnhem,  DeIft,  Gouda,  Leiden en  Rotterdam  versoepelden  hun  erIpachtvoorwaarden  en  Den  Haag  heeft  haar  systeem gewijzigd  ten  gunste  van  de  koper.  Erfpacht  heeft  immers  alleen  maar  nadelen  voor  de burgers: •  Uitgifte  in  erfpacht  is:”een  incourante  vorm  van  gronduitgifte”,  hetgeen  ook  in  het  nadeel van  de  gemeente  kan  werken,  indien  deze  een  lagere  grondprijs  incasseert. •  De  erlpachter  kan  tijdens  de  looptijd,  van  de  gemeente  de  rekening  gepresenteerd  krijgen Verkiezingsprogramma 2010

- 58 -

Partij  Vrij  Utrecht

als  gevolg  van  waardevermeerdering  door  gewijzigde  bestemmingsplannen. •  Gedetailleerde  inrichtingsbepalingen  en  voorschriften  kunnen  tot  onnodige  en  derhalve kostbare  procedures  leiden. •  Gelet  op  het  feit  dat  erfpacht  voorwaarden    van  niet-­‐persoonlijke  aard  zijn,  maar automatisch  iedere  rechtsopvolger  binden  aan  allerlel  voetangels  en  klemmen,  zoals kettingen  en  boetebedingen  die  het  elementaire  recht  op  vrijheid  van  eigendom onevenredig  ondermijnt. Alleen  al  het  feit,  dat  het  erfpachtsysteem  sedert  haar  invoering  in  1974,  door onophoudelijke  klachten  vanuit  de  Utrechtse  burgerij  voortdurend  moest  worden  herzien, geeft  aan,  dat  men  nimmer  aan  het  onzalige  systeem  van  ex-­‐D’66  wethouder  Zeevalking  had moeten  beginnen.  Bovendien  zouden  er  een  hoop  discussies,  nota’s,  studies,  werkgroepen en  ambtenaren  overbodig  zijn  geweest,  wat  wellicht  een  positieve  bijdrage  had  kunnen betekenen  voor  de  gemeentebegroting.  Als  nieuwste  ‘politieke  manoeuvre’  heeft  het  PvdA-­‐ College  van  B  &  W  weer  wat  nieuws  verzonnen.  Het  “Haagse’  model”.  In  dit  model  mag  men zelfs  ‘eeuwigdurend’  genieten  van  z’n  erfpacht,  en  zich  door  middel  van  een  eenmalige afkoopsom  verder  in  de  schulden  steken,  in  de  veronderstelling  levend,  dat  er  financiële ‘gelijkheid’  tussen  erlpachter  en  eigenaar  zou  bestaan.  Deze  nieuwe  ‘gepopulariseerde’ vorm  van  erfpacht  is  mede  bedacht,  voor  het  tegen  gaan  van  speculatie  in  grond  en onroerend  goed.  De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  is  echter  van  mening  dat  speculatie  alleen  kansen krijgt  bij  een  onverantwoord  migratiebeleid  waardoor  er  enorme  grondschaarste,  dus automatisch  een  grote  prijsopdrijving  dus  speculatie  ontstaat.  Alléén  de  politiek  is verantwoordelijk  voor  haar  eigen  bevolkingsbeleid  en  niet  de  autochtone  burger! OVERHEID  IS  ONROEREND-­‐GOEDSPEKULANT Een  andere  vorm  van  onnodige  bureaucratie  is  het  experiment  rond  de  ‘Wet Voorkeursrecht’.  Deze  gemeentewet  houdt  in,  dat  de  vrijheid  van  handelen  voor  de individuele  eigenaar  bewoner  door  de  overheid  beperkt  wordt.  De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT wijst  partij  -­‐  programmatisch,  iedere  totalitaire  tendens  of  ontwikkeling  volstrekt  af.  Wij beschouwen  het  recht  van  eigendom  in  de  beschaafde  wereld  als  een  ‘heilig  goed’.  En menen  daarom  dat  dit  soort  ‘communistische  brouwsels’  een  grove  aantasting  van  onze westerse  grondwettelijke  vrijheid  betekent.  Dit  kan  en  mag  op  geen  enkele  wijze  door  ‘n rechts,  links  of  wat  voor  College  van  B  &  W  dan  ook,  getolereerd  worden.  De  gevolgen  van deze  gemeentewet  zijn  namelijk  verkoopbelemmerende  bepalingen,  die  de  huizenmarkt  in de  probleemwijk  Lombok  extra  negatief  hebben  beïnvloed,  waardoor  dee  gemeente spotgoedkoop  kon  inkopen  en  hiermee  zijn  negatieve  uitstraling  voor  de  rest  van  Utrecht veroorzaakte. EEN  DAK  VOOR  IEDEREEN Dagelijks  worden  de  Utrechtse  burgers  tijdens  hun  gang  door  Hoog  Catharijne  naar  het perron  van  het  NS-­‐station,  geconfronteerd  met  een  toenemende  groep  dak-­‐  en  thuisloze burgers. De  brochure  dak-­‐  en  thuisloze’  van  Prof.  Heijendaal  van  de  Nijmeegse  Universiteit  over  circa 4.000  dakloze  burgers  spreekt  boekdelen.  Mensen  die  het  slachtoffer  zijn  geworden  van enerzijds  een  terugtredende  overheid,  waardoor  een  bepaalde  categorie  inwoners  tussen Verkiezingsprogramma 2010

- 59 -

Partij  Vrij  Utrecht

wal  en  schip  dreigt  te  geraken,  anderzijds  door  extreme  woonlasten,  dalende  koopkracht, en  wegvallende  zekerheden  zoals  kerk  en  gezin.  De  daklozen  bestaan  bovendien  veelal  uit verslaafden  of  voormalig  psychiatrische  patienten,  die  feitelijk  intensieve  begeleiding behoeven,  maar  door  rijksbezuinigingen  in  de  samenleving  aan  hun  lot  worden  overgelaten. Zoals  eerder  al  aangegeven,  is  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  van  mening,  dat  wonen  een  primaire levensbehoefte  is,  en  dat  dakloos  zijn,  behoort  tot  een  niet  acceptabele  toestand  en  dat iedere  Utrechtse  burger  recht  heeft  op  onderdak!  De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  wil  onderdak creëren  voor  daklozen  in  leegstaande  kazernes,  woonblokken  of  kantoorgebouwen  met toezichthouders  van  de  gemeente! WOONRUIMTELEED De  grote  veroorzaker  van  de  woningnood  is  de  Utrechtse  overheid  zelf,  die  in  1990  een  door onze  eerdere  fractie  bekritiseerde  boete  van  280  Euro  per  m2  voor  woonruimte onttrekking,  door  de  raad  joeg,  en  hiermee  de  kamernood  èn  huurprijzen  onnodig  en  extra opdreef!  Pas  veel  later  (2008)  werd  dit  juridisch  gedrocht  door  de  rechter  grotendeels buiten  spel  gezet  ! WAAROM  LEIDSCHE  RIJN? Waarom  gesubsidieerde  woningbouw  in  Leidse  Rijn?  Het  blijft  voor  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT een  raadsel.  Dit  terwijl  er  een  enorm  overschot  aan  sociale  woningen  bestaat  in  de provincies  Groningen,  Friesland,  Drente,  Overijssel,  Zeeland  en  delen  van  Limburg!  Wellicht had  het  College  er  o.i.  wijzer  aan  gedaan  zoveel  mogelijk  kanslozen  door  te  verwijzen  naar deze  provincies,  zodat  veel  kapitaalvernietiging  als  gevolg  van  leegstand  voorkomen  had kunnen  worden.  De  stad  Utrecht  had  derhalve  in  haar  bevolkingssamenstelling,  een  sterkere sociaal-­‐economische  basis  kunnen  realiseren  en  meer  voorwaarden  moeten  stellen  aan nieuwkomers.

UITKERINGSFRAUDE  EN  LEGITIMATIEPLICHT Het  Sociaal  Fraude  Team  heeft  ooit  vastgesteld  dat  er  gemiddeld  voor  15%  wordt gefraudeerd.  Dit  komt  voor  Utrecht  neer  op  4000  overtreders.  Door  onderbezetting  is  zij niet  toegekomen  aan  300  andere  steunfraudes.  De  oorzaak  ligt  veelal  in  slechte  controle van  legitimaties.  Onze  politieke  voorganger,  het  Nederlands  Blok  heeft  jarenlang gewaarschuwd  tegen  deze  delicten.  Ze  zijn  niet  nieuw,  en  een  adequaat  ingrijpen  had indertijd  wellicht  de  omvang  van  het  Utrechtse  faillissement  kunnen  beperken.  Daarom blijft  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  een  groot  voorstander  van  de  ingevoerde  landelijke identiteitskaart.  Een  forse  meerderheid  van  het  aantal  fraudeurs  met  een  bijstandsuitkering bleek  van  buitenlandse  afkomst.  In  bepaalde  regio’s  bedroeg  het  percentage  allochtone fraudeurs,  dat  naast  een  bijstandsuitkering  er  nog  wat  bijverdient  ca.  60  tot  70%.  Deze gegevens  komen  uit  een  conclusie  van  J.  de  Bruin,  voorzitter  van  het  landelijk  contact Sociale  Recherche  en  Opsporingsbeambten.  Wij  zullen  het  College  blijven  appelleren  om

Verkiezingsprogramma 2010

- 60 -

Partij  Vrij  Utrecht

hier  iets  tegen  te  doen. GEMEENTELIJK  PERSONEELSBELEID In  het  gemeentelijk  beleid  wordt  gesproken  over  ‘flexibilisering’,  wat  neerkomt  op  het terugdringen  van  het  aantal  personeelsleden  in  vast  dienst  verband.  De  gemeente  wil  een groter  beroep  doen  op  contractmedewerkers  en  uitzendkrachten,  dus  flexibilisering  van  het eigen  personeel  via  scholing,  training,  begeleiding  via  “job-­‐rotation”  (baanverwisselen?)  en taakverbreding.  De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  mist  in  dit  beleid  de  zorg  van  het  College  voor  de oudere,  getrouwe  personeelsleden,  die  na  jaren  van  goede  dienstverlening  niet  meer  mee kunnen  komen.  De  gemeente  Utrecht  kampt  volgens  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  met  een  veel te  snel  groeiend  en  inmiddels  zwaar  overbezet  ambtenarenkorps  (met  uitzondering  van  de Utrechtse  politie)  zoals  onlangs  nog  bleek  bij  de  behandeling  van  de  begroting  2010.    Het binnen  de  gemeente  herplaatsen  van  ambtenaren,  waarvan  de  oude  functie  is  vervallen, vormt  daarom  niet  alleen  een  voorbeeldfunctie  van  een  sociaal  personeelsbeleid,  maar  ook een  hoeksteen  van  het  loopbaanbeleid  van  onze  gemeente.  Er  dient  rekening  te  worden gehouden  met  gevoelens  van  nutteloosheid  en  improduktiviteit,  veroorzaakt  door  een funest  personeelsbeleid!  ‘Job-­‐rotation’  zou  daarom  een  goed  middel  zijn  om personeelsleden  via  een  bredere  werkervaring  méér  mogelijkheden  te  bieden  binnen  de gemeentelijke  diensten  dan  wel  op  de  externe  arbeidsmarkt.  Zo  zou  voor  de  aankomende raadsperiode,  goed  moeten  worden  onderzocht,  in  hoeverre  buurgemeentes  financieel  in staat  zijn,  overbodige  Utrechtse  ambtenaren  te  kunnen  plaatsen.  Ook  blijft  het  van  groot belang  dat  ambtenaren  een  dienende,  adviserende  en  onpartijdige  rol  spelen  t.a.v. inwoners.  Het  mag  natuurlijk  niet  zo  zijn  dat  ambtenaren  die  zich  bezig  houden  met verkiezingen  hen  onwelgevallige  deelnemers  proberen  te  “piepelen”  door  niets  te controleren,  hen  informatie  te  onthouden,  notariële  aktes  te  negeren  of  zelfs  het  hoofd  van het  Hoofdstemburo  een  verkeerde  voorstelling  van  zaken  te  schetsen  met  alle  procedurele gevolgschade  voor  de  gemeente  van  dien.  Dit  soort  ambtenaren  dienen  in  het  kader  van een  goede  democratie  “gewraakt”  te  worden  en  vervangen  te  worden  door  een objectievere  ambtenaar.

EPILOOG We    leven  met  z’n  allen  in  een  bijzonder  mooi  land  en  een  zeer  mooie  cultuurstad.  PARTIJ VRIJ  UTRECHT  wil  daarom  blijven  bouwen  aan  de  vernieuwing  èn  leefbaarheid  van  de  stad, met  behoud  van  de  culturele  waarden  die  ons  lief  zijn. Onderdeel  daartoe  is  het  leven  in  onderlinge  verdraagzaamheid.  Hierbij  moet  iedereen  wel bedenken,  dat  indien  iemand  op  bezoek  komt,  hij  tijdens  zijn  bezoek  met  respect  wordt behandeld  op  voet  van  gelijkheid.  Maar  zoals  in  ieder  ander  huishouden  of  land  in  de wereld,  aan  ieder  bezoek  komt  een  einde.  De  huishoudportemonnaie  is  meestal  na  het bezoek  van  een  zware  delegatie  een  stuk  lichter.  Het  moment  is  dan  gekomen,  om  te  gaan. De  gevolgen  van  het  ons  opgedrongen  bezoek  van  te  veel  vreemdelingen    voor  onbepaalde tijd,  is  ongezond  voor  onze  economie,  cultuur  en  psychisch  welzijn. De  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  sluit  haar  ogen  niet,  en  wil  de  handen  uit  de  mouwen  steken,  voor een  vreedzame  en  verdraagzame  oplossing,  met  de  bereidheid  de  handen  ineen  te  steken. Verkiezingsprogramma 2010

- 61 -

Partij  Vrij  Utrecht

Zo  zien  we  dat  de  Staatsschuld,  in  de  voorgaande  40  jaren  door  A-­‐sociaal  wanbeleid  meer dan  verduizendvoudigd  is.  De  huidige  regering  ziet  zich  genoodzaakt,  ter  financiering  van  de veel  te  grote  en  onnodige  uitgaven,  de  Individuele  belasting  van  de  Nederlanders  nòg verder  te  verzwaren,  ook  al  lijken  de  uitkomsten    met  de  (fiscale)  boxmethodiek  anders. Voor  2010  verwacht  de  Partij  Vrij  Utrecht  net  zoals  het  Algemeen  Dagblad  van  31-­‐12-­‐2009 dat  het  een  jaar  wordt  met  hogere  kosten  en  meer  overlast.  Reizen,  wonen  en zorgverzekering  wordt  duurder,  maar  ook  boetes  gaan  omhoog

Sluit  u  aan  en  wordt  één  van  ons.  Kies  voor:  de  PARTIJ  VRIJ  UTRECHT

WWW.PVU.NU [email protected]

Verkiezingsprogramma 2010

- 62 -

Partij  Vrij  Utrecht

INDEX

1 1 1 2 2 3 3 3 4 5 5 7 7 8 9 10 11 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 20 20

PARTIJ  VRIJ  UTRECHT  en  haar  doelstellingen BELASTINGEN  BLIJVEN  STIJGEN DE  ZWEVENDE  KIEZER PRESSIEGROEPEN  EN  MINDERHEDEN PROBLEMEN  CREËREN  OF  IMPORTEREN DE  ‘GEWONE’  NEDERLANDER HET  ‘KWADE’  GEWETEN ZOALS  DE  WAARD  IS,  VERTROUWT  HIJ  ZIJN  GASTEN DE  WARE  DEMOCRATIE  LAAT  IEDEREEN  AAN  HET  WOORD ANTI-­‐DISCRIMINATIEBELEID GEMEENTELIJKE  ECONOMIE  VAN  UTRECHT WERKLOOSHEIDSBESTRIJDING HET  ZWEEDSE  MODEL AMBACHTEN  EN  DIENSTVERLENING OPKOMEN  VOOR  JONGEREN  EN  OUDEREN ARMOEDEGRENS GEEN  REMMENDE  BEMOEIZUCHT DE  GEMEENTE  BEGROTING RECESSIE PRIVATISERING ONS  WOONKLIMAAT D00RSTROMINGSBELEID VOLKSHUISVESTINGSBELEID ONROERENDGOEDBELASTING  OMLAAG POSITIEVE  OF  NEGATIEVE  DISCRIMINATIE? GEMEENTE-­‐DEMOCRATIE GEMEENTEREFERENDUM COMMISSIEVERGADERINGEN BELEIDSPLAN

Verkiezingsprogramma 2010

- 63 -

Partij  Vrij  Utrecht

21 22 22 25 26 27 28 28 29 30 33 33 34 34 35 35 36 36 36 37 37 37 38 38 38 39 39 40 41 44 45 45 46 46

NIET  OP  EIGEN  HOUTJE GEEN  KIESRECHT  VOOR  BUITENLANDERS ONZE  RECHTSORDE  EN  VEILIGHEID SNELHEIDSCONTROLES CRIMINALITEIT  EN  ASIELZOEKERS MEER  WIJKAGENTEN STADSWACHTEN VANDALISME  EN  JEUGDOPVANG AANPAK  VAN  HET  DRUGSPROBLEEM BUSJE  KOMT  ZO RESULTAAT WELZIJN GOKVERSLAVING ALCOHOLVERSLAVING MILIEUBELEID GELUIDSHINDER  DOOR  AUTO’S HONDENUITLAATVELDJES DE  VERVUILER  BETAALT BEVORDERING  HERGEBRUIK MENTALITEITSVERANDERING AUTOLUW  MAKEN  VAN  DE  BINNENSTAD STADSBUSSEN MEER  KINDERBOERDERIJEN ZORG  VOOR  HET  DIER VIERJARIG  MILIEUPLAN CULTUUR ONDERWIJS BEROEPSSCHOLEN MINDERHEDEN SUBSIDIEBELEID WELZIJNSDENKEN EUROPA  ZONDER  GRENZEN NEDERLAND  EN  HAAR  SOUVEREINITEIT MINDERHEDENBELEID

Verkiezingsprogramma 2010

- 64 -

Partij  Vrij  Utrecht

47 48 48 48 49 50 50 51 51 52 52 53 53 54 54 54 55 55 56 56 56 57 57 58 58 59 59 60 60 60 61 61

RUIMTELIJKE  ORDENING VOORRANG  VOOR  OPENBAAR  VERVOER WEGENBELASTING HOV:  HOOGWAARDIG  OPENBAAR  VERVOER GEEN  AUTOVRIJE  BINNENSTAD WEGENONDERHOUD LANDSCHAPSPARKEN DE  BINNENSTAD RECREATIEGEBIEDEN LOKALE  ECONOMIE WINKELSLUITINGSWET PROVINCIAAL PROVINCIETAKEN BEJAARDENZORG OUDERDOMSVOORZIENING HULPVERLENING VOLKSGEZONDHEID GEZONDHEID SPORT MUZIEK AIDS:  BEZINT  EER  GE  BEMINT OUDERDOM  EN  EUTHANASIE GEHANDICAPTENBELEID MINIMABELEID  &  BEDELING WOONRUIMTEBELEID  &  OVERHEIDSBETUTTELING OVERHEID  IS  ONROEREND-­‐GOEDSPEKULANT EEN  DAK  VOOR  IEDEREEN WOONRUIMTELEED WAAROM  LEIDSCHE  RIJN? UITKERINGSFRAUDE  EN  LEGITIMATIEPLICHT GEMEENTELIJK  PERSONEELSBELEID EPILOOG

Verkiezingsprogramma 2010

- 65 -

Partij  Vrij  Utrecht

Verkiezingsprogramma 2010

- 66 -