VERENIGINGSBLAD VAN DE FEDERATIE VAN AMSTERDAMSE AMATEURTUINDERS
DE F E I E D E R AT
IN DIT NUMMER O.A. GERDA OTTEN VERHAALT VAN VROEGER (2) INTERVIEW CEES VAN BROEKHUIJSEN METERSHOOG PAMPASGRAS WONEN 2025 / AANKONDIGING ALV EEN NIEUWE MOTORMAAIER DE VOGELSPOTTER: KOOL- EN PIMPELMEZEN
MEI 2016 JAARGANG 61
VA N D E R E D A C T I E
VA N H E T B E S T U U R
IN DE MAAND MEI....
OP DE BARRICADES!!!
‘In de maand mei leggen alle vogels een ei, behalve de koekoek en de spriet, die leggen in de meimaand niet.’
Zoals u de afgelopen weken heeft kunnen waarnemen, zijn er op ons park grondboringen verricht in verband met het bouwproject De Nieuwe Kern. Opdrachtgever was de gemeente Ouder-Amstel.
Of ook de kool- en pimpelmezen hun ei gaan leggen, kunt u zelf enigszins beïnvloeden. Van Marco leert u namelijk hoe u deze vogeltjes kunt verleiden tot het leggen van een ei in een nestkastje. Marco roept ons verder op om 14 mei naar de Algemene Ledenvergadering te gaan. Laten we tonen dat we geen zachte eitjes zijn. Nu niet en ook in de toekomst niet; we moeten ‘onze’ Federatie verdedigen!
Cees van Broekhuijsen, de vice-voorzitter, kan zijn ei
kwijt in het zeer lezenswaardige en belangwekkende interview dat Emma met hem had. In ‘Emma’s Column’ lezen we dat je niet altijd op eieren moet lopen. Gewoon aan iets beginnen en doen... en hoewel je dan vaak fouten zult maken is dat niet erg; daar leer je juist van! Gerda Otten laat zien dat de vrouwen van vroeger niet alleen ‘eier-likeur-lepelende-dames’ waren. Handen uit de mouw en aanpakken, zo zelfverzekerd staan ze op de foto! In de kleine tuinkalender staat hoe u slakken te lijf kunt gaan met gemalen eierschalen. Maar ook andere nuttige tips staan beschreven. Respect tonen: dat is het hele eieren eten. Helaas zijn er mensen die dit aan hun laars lappen. Met een gestolen bloembak tot gevolg... Wat eieren eten betreft: wat dacht u van een groentecurry met ei? U vindt het recept op pag. 12 De kakelverse Ontspanningscommissie doet ook van zich spreken en trakteert ons op een paar leuke avonden... maar ook op een bijzonder vroege ochtend. Let op: nog voordat u op zaterdag 14 mei ‘uw eitje bij het ontbijtje’ heeft kunnen tikken. U bent dus gewaarschuwd! Peter Oosterhout
De gemeente Amsterdam heeft, als eigenaar van de grond waarop ons park gevestigd is, ons als bestuur verzocht de werklieden toegang te verschaffen zodat zij hun werk konden doen. De gemeente Ouder-Amstel heeft recht op de gegevens die de grondboringen opgeleverd hebben – Amsterdam kon niet anders dan toestemming geven, en uw bestuur kon ook niet anders. Maar met dit soort werkzaamheden gaat het project De Nieuwe Kern helaas wel steeds duidelijker een gezicht krijgen. Wij als bestuur en redactie volgen alles, samen met de andere tuinparken, op de voet – en we ondernemen ook actie. Duidelijk is dat politieke partijen die ons goedgezind zijn, ons aanraden publiciteit te zoeken, met goede argumenten te komen en vooral als de gelegenheid daar is met grote aantallen op de barricade te gaan, want het is toch een soort sluipmoordenaar. U kunt het een en ander wat betreft het verloop in dit nummer vernemen in een artikel van ons redactielid Marco Overbeek. Optimisten zeggen nog steeds dat het niet zo’n vaart zal lopen, maar dreigingen die we vroeger ook wel vernamen lijken nu wel dreigender. Toch hopen wij als bestuur en redactie op een mooi tuinseizoen. We zullen te zijner tijd misschien een beroep op u doen om met goede argumenten te komen en waar nodig samen met ons de barricades op te gaan. Komt u vooral ook allemaal naar onze Algemene Ledenvergadering, want daar zal aan dit punt ook aandacht besteed worden. “DONKERE WOLKEN KUNNEN OOK OVERDRIJVEN” Het Bestuur
VERHALEN VA N VROEGER
Trots wordt het Federatievaandel gedragen tijdens de Avondvierdaagse van 1965. VOORSTE RIJ V.L.N.R Ab van Broekhuijsen, Hennie van Heumen, Jan van Broekhuijsen, Willem Otten (vader van Gerard). TWEEDE RIJ V.L.N.R. Gerda Otten (Timmer), Diny van Broekhuijsen, Onbekend. DERDE RIJ V.L.N.R. Jo Timmer, Carla Hendriks (Bonneveld), Ane Timmer (mijn broer, onbekend. VIERDE RIJ V.L.N.R. Joop Kleuver, ? v. Heumen, Onbekend, Onbekend.
VAN GLEUVENCLUB NAAR KNEUZENCLUB G E R D A O T T E N V E R T E LT ( 2 & S L O T ) Gerda en Gerard Otten, Federatie-bewoners van het eerste uur, hebben na zestig mooie jaren ons tuiniercomplex verlaten. In ons decembernummer kon u al een stukje lezen over haar eerste jaren op De Federatie. Hieronder volgt Gerda’s tweede verhaal. We wensen Gerda en Gerard het allerbeste, en hoewel ze officieel geen lid meer zijn, blijven ze, omdat ze hier zo lang hebben gewoond en zoveel hebben bijgedragen, natuurlijk altijd er een beetje bij horen. Nadat ons clubhuis was gebouwd met vereende krachten van de tuinders, was het nog niet voorbij op de parkeerplaats met de hangjongeren. Het clubhuis was maar op bepaalde tijden open en dan vooral in het weekend. Menige romance is daar ook ontstaan,vraag mij niet wie er met wie wel verkering heeft gehad. Uiteindelijk waren we allemaal elkaars vriendin of vriend. Zelf heb ik op De Federatie ook mijn grote liefde ontmoet…
dan een ‘gemengd huwelijk’. We bezochten op onze trouwdag de oudste bewoners van de tuin: opa en oma Steenbeek. De ouders van Gerard waren ook Federatie-bewoners van het eerste uur; Gerard en ik hebben daarom ook allebei zestig jaar op De Federatie gewoond. De vader van Gerard (ome Willem Otten) werd samen met ome Leen Hendriks en ome Sander Snijders,ook wel ‘de drie musketiers’ genoemd. Zij waren de bouwers van vele huisjes op De Federatie. Inmiddels was er ook water aangesloten in de huisjes. Je kreeg dan een bordje met de letter W op je hekje. Weer een stukje luxe erbij. Bloemencorso (ca. 2000)
De sociale controle was erg groot op De Federatie, zodat het mogelijk was dat mijn ouders eerder van mijn verkering met Gerard wisten dan ikzelf. Als je op De Federatie kwam wonen dan had je er gelijk een flink aantal tantes en ooms bij. Daarmee wil ik aangeven dat je weinig rottigheid of rare streken uit moest halen, want daarvan waren ze thuis eerder op de hoogte dan je zou wensen. Na ruim vier jaar verkering zijn Gerard en ik getrouwd. We hadden daarmee de primeur het eerste Federatie-huwelijk te zijn. Vele huwelijken zijn er nog gevolgd, maar waren 3
FEEST EN ANDER VERTIER Er werd goed gebruik gemaakt van ons clubhuis, zoals voor dansavonden, carnaval, klaverjassen, biljarten, en soms - maar dan heel soms - een avond voor de jeugd. Wat te denken van een klaverjasmarathon, van ‘s avonds acht uur tot de volgende morgen acht uur, georganiseerd door Wil Donkerlo. Ook musical- en playbackavonden zijn er in ons clubhuis opgevoerd. De bloemencorso’s waren eveneens een groot succes. We hadden zelfs een eigen Sinterklaas (ome Daan Erisman) die met zijn Pieten menig feest gaf op 5 december. Er zijn heel wat bitterballen genuttigd op deze avonden.
“Geen cent te makken, maar wat waren we rijk” We hadden op de federatie een ware wandelclub. En met de avondvierdaagse deden er veel mensen mee. Tijdens de avondvierdaagse kregen we een gevulde koek die werd uitgedeeld door meneer van Heumen, en natuurlijk ook een bekertje limonade. Meneer Rowout, liep steevast met de fiets aan de hand mee, en verzamelde alle jassen welke hij over het stuur van zijn fiets hing. De autopuzzelritten van De Federatie waren een groot succes. Samen met Thea Gietermans zorgden wij voor een goede ontvangst in het clubhuis; de deelnemers konden na afloop aanschuiven voor een heerlijke maaltijd. Geen cent te makken, maar wat waren wij rijk! De Gleuvenclub - Staand v.l.n.r. Gerda Otten, Jet Douw, Carla Ditzel, Ina Hendriks en Manja Gelders. Op de voorgrond: Joke de Vries
VROLIJKHEID EN DIEPE DROEFENIS Het grootste deel van ons verblijf was vol vrolijkheid en de onvermijdelijke roddels, maar toch kwam er een dag dat de vrolijkheid omsloeg in diepe droefenis. Gerards dertienjarige broertje, René, werd op de Buitensingel overreden door een beladen stenenwagen en werd daarbij gedood. Dit heeft een enorme impact gehad op vele tuinders. Helaas zijn ons in de loop der jaren ook andere tuinders ontvallen. Vele jaren woonden we in het huisje van mijn ouders, maar uiteindelijk hebben we een sloophuisje gekocht op de Herculeslaan. Rechts een lieve buurvrouw die veel oliebollen bakte en links een buurvrouw die mesjogge was van hoge bomen. WINTERACTIVITEITEN En wat deed je in de winter? Nou dan ging je op zaterdag- of zondagmiddag naar het clubhuis, en als je geluk had dan ging je schaatsen op de bevroren sloten. Natuurlijk was er dan erwtensoep en warme chocomel. Het was altijd een gezellige boel en er is heel wat af gelachen.
“We vormden een vaste groep die al snel de naam ‘gleuvenclub’ kreeg” Vrijdagavond, de vaste klaverjasavond, was het eens in de veertien dagen mijn beurt om achter de bar te staan - in het begin in mijn uppie, maar algauw werd Carla Ditzel mijn maatje. Niet veel later werden we een groep van zes meiden: Carla Ditzel, Manja Gelders, Ina Hendriks, Joke de Vries, Jet Douw en ikzelf. We vormden een vaste groep die al snel de naam ‘gleuvenclub’ kreeg. We probeerden elke veertien dagen andere kleding te dragen. Een aantal jaren hebben we ook de bingoavonden geregeld, en ik had daarnaast nog een bestuursfunctie. In die tijd hebben we ook elektra gekregen en daar hebben we als bestuur een flinke kluif aan gehad. Helaas bestaat de ‘gleuvenclub’ niet meer. We zijn een beetje de ‘kneuzenclub’ geworden: ieder van ons kreeg te maken met gezondheidsproblemen. Gelukkig waren er prima jonge mensen die het van ons overnamen: Inge en Astrid Ditzel. De jongere generatie is nu aan zet en die doet het geweldig! Vanaf deze plaats wensen wij iedereen die zich inzet voor De Federatie het allerbeste, en we hopen dat zij net zo’n fijne tijd op De Federatie zullen meemaken als wij hebben gehad. Gerda Otten
4
DE ONTSPANNINGSCOMMISSIE
WAKKER WORDEN!
Sinds kort heeft de Federatie een nieuwe, jonge ontspanningscommissie (OC), bestaande uit Mandy, Daisy en Romy – het lijkt wel een variatie op K3! De drie dames zijn er direct hard tegenaan gegaan, want voor mei staan er maar liefst drie evenementen op het programma.
1 ZATERDAG 7 MEI - OPENINGSAVOND
Openingsavond met muziek van TradeMark-live! Aanvang 20.00 uur. Kom allemaal gezellig dansen, kletsen, drinken en wie weet, verliefd worden? Het is tenslotte lente…
Luilak, beddezak. Staat om negen uren op. Negen uren, hallef tien, heb je die luilak al gezien?
2
ZATERDAG 14 MEI - LUILAK Oeps, luilak! Iedereen graag in bed blijven liggen, des te leuker voor de kinderen. Die verzamelen om kwart over zes ’s morgens bij de kantine, om vervolgens op de tractor te klimmen en iedereen met potten en pannen wakker te rammelen! Keep smiling... Als beloning krijgen ze een lekker ontbijtje en een kids bingo. Let op jongelui: je moet jezelf wel vooraf opgeven, uiterlijk op 11 mei (ook als je alleen aan de bingo mee wilt doen). Dat kan via een mailtje naar
[email protected] of door een briefje in de bus te stoppen bij tuin 14.
3 ZATERDAG 28 MEI - BINGO (KIENEN)
Bingoavond voor volwassenen, aanvang 20.00 uur. Yesss!
MAAIEN SINGELS IN EIGEN BEHEER Sinds donderdag 24 maart is de Tuincommissie in het bezit van een splinternieuwe motormaaimachine en hoeft het maaien niet meer te worden uitbesteed. Nu kunnen de leden dit zelf doen tijdens de werkplicht-uren. Vol trots toont Peter Hendriks op deze foto de nieuwe aanwinst. Dit tuinseizoen zullen de singels en de speelweide er weer tip top uitzien!
ALGEMENE LEDENVERGADERING HET BESTUUR NODIGT U UIT VOOR DE ALV OP ZATERDAG 14 MEI 2016 - 13.00 UUR IN HET VERENIGINGSGEBOUW VAN DE FEDERATIE 5
INTERVIEW CEES VAN BROEKHUIJSEN
DE KERN VAN DE ZAAK Aanleiding voor een interview met Cees van Broekhuijsen, vice-voorzitter van het Federatie-bestuur, is het snode overheidsplan om de volkstuincomplexen bij Duivendrecht deels in te ruilen voor nieuwbouw (De Nieuwe Kern). Resultaat: een middag lang ‘lachen gieren brullen’, plus een bevrijdend gevoel van verbondenheid en dat is de échte Kern van de zaak. Door Emma Veenstra Cees vormt, samen met voorzitter Bart Verburg en redacteur Marco Overbeek, het Federatie-trio dat alle vergaderingen over De Nieuwe Kern afstruint. Zo blijven ze goed op de hoogte, komt De Federatie hopelijk niet voor verrassingen te staan en worden er indien nodig strategieën bedacht om oneigenlijke ingrepen tegen te gaan. Geïnspireerd door het feitelijke - en daardoor des te alarmerender - artikel van Marco in het vorige nummer (“plannen voor verplaatsing naar een voormalige vuilnisbelt; kosten 80 miljoen euro” etc.), wil Cees daarnaast graag praten over ‘de motieven van het hart’. Argumenten dus, waar zakelijke gesprekspartners met hun financiële belangen nauwelijks oog voor hebben, maar die in menselijke zin misschien wel het aller-zwaarste wegen! Reden genoeg voor een nader gesprek. ‘BACK TO THE LAND’-FILOSOFIE Cees: “het eerste tuinencomplex van Amsterdam dateert al uit 1910: Tuinwijck. Dat was een experiment, voortkomend uit de zogenaamde ‘Back to the land’-filosofie; een sociale, van oorsprong Amerikaanse beweging, die stelde dat de kracht van mensen toeneemt naarmate zij sterker met de natuur verbonden blijven”.
“Wat je afbreekt bouw je niet zo één twee drie weer op” Die stelling heeft nu, meer dan een eeuw later, nog niets aan waarheid ingeboet - het is dan ook letterlijk een natuurwet! Toch is het opmerkelijk dat juist Amsterdam, als specifiek stadsgebied, destijds bereid was de rol van ‘pionier’ op zich te nemen, en deze taak zelfs tot op heden vervult. Maar voor hoe lang nog? “We moeten zuinig zijn op dit culturele erfgoed”, waarschuwt Cees, “want wat je afbreekt bouw je niet zo één twee drie weer op!” Helaas lijken de ambtenaren van nu weinig oog te hebben voor de geschiedenis van toen, laat staan 6
voor de betekenis van de hoofdstedelijke voortrekkersrol daarin. “En wie geen historisch besef heeft, kan ook geen gedegen visie op de toekomst ontwikkelen”, vindt Cees. “Want hoe zou je dan ooit van je fouten kunnen leren?” En fouten zijn er wel degelijk ook eerder al gemaakt. Voorbeeldje: tuinderscomplex Vredelust, dat rond 1960 moest wijken voor de bouw van de Bijlmerbajes, die in 1978 zijn deuren opende (of sloot, zo je wil). De tuinders werden gedirigeerd naar het huidige gebied, om daar van voren af aan te beginnen. Ondertussen gaat medio 2016, dus al zeer binnenkort, de gevangenis na 38 jaar weer dicht: het gebouw staat inmiddels te koop op internet. “En nu zouden onze tuinders wéér moeten verkassen voor nieuwbouw?” Het perpetuum mobile van de zinloze vergissingen… KLOMPEN Toen Cees in 1951 het daglicht zag, zaten zijn ouders op Vredelust. Hij was de tiende uit een gezin van 13: zeven broers en vijf zussen. Een arm gezin ook: zijn vader, timmerman, werkte zich het schompes om alle monden te kunnen voeden. Cees: “Hooguit één keer in de week vlees – daar moet je tegenwoordig vegetariër voor worden!” En ironisch: “toch kreeg ik een cadeautje op mijn verjaardag: klompen... Leuk, zeg je? Vanaf dat moment moest ik meewerken in de moestuin; ik kan er nog de klere over in krijgen!” Qua kleren hield het trouwens ook niet over. “Bij gebrek aan beter werd ik soms in een jurk van mijn zussen gehesen -inclusief pofmouwtjes!- onder het motto: beter wat dan niks.” Gelukkig kan hij er nu om lachen. “Vanaf mijn vierde kwam ik tussen de middag nooit meer thuis. Dan speelden we in de speeltuin dicht bij school, want je mocht niet in de school zelf blijven. Maar zo kreeg je wel elke dag een warme maaltijd! Daarom had mijn moeder officieel laten weten dat ze bedlegerig was. Niks van waar, maar op die manier kregen we via een omweg wel wat we nodig hadden!” Ze zaten op een driekamerwoning die letterlijk vol stond met stapelbedden. “Twee broers en ik deelden samen één bed: Jan en ik naast elkaar en Henk aan het voeteneind overdwars, in een soort getimmerde bak met een zeiltje, want hij pieste nog in bed. Maar mijn broer Simon sliep apart, in een prachtig 1-persoonsbed! ‘Waarom Simon wel en wij niet?’ vroeg ik aan mijn moeder. ‘Omdat Simon reuma heeft’, zei zij. ‘Dan wil ik ook reuma!’ riep ik. Wist ik veel, haha, hoe oud was ik?” De herinneringen stromen volop. Schrijver dezes geniet, maar voelt zich er ook wat ongemakkelijk bij. Want wat hebben pofmouwtjes en klompen te maken met de emotionele gevolgen van het huidige politieke beleid? Tot gaandeweg het besef groeit, dat je het één niet los kunt zien van het ander. En juist dát maakt Cees duidelijk met zijn verhalen: dat ze staan voor een cultuur die niet alleen niet verloren mag gaan, maar die zelfs zou kunnen -nee, zou móéten
dienen als lichtend voorbeeld voor vele andere mensen, die in de huidige maatschappij ‘de weg kwijt’ of vereenzaamd zijn. Want onder volkstuinders draait het nog steeds om onderlinge solidariteit, om zorg voor elkaar en dus om het ervaren van ‘veiligheid’zonder aanziens des persoons en met veel improvisatietalent. “Daarbuiten gelden juist steeds meer regeltjes”, signaleert Cees. “Zó veel, dat er niks meer werkt, want alles spreekt elkaar tegen. Dát noem ik pas kapitaalvernietiging!”
GEMOEDELIJKE SFEER Hij vervolgt: “Wij volkstuinders vormen een gemêleerd gezelschap. Mijn buurman is Turks, mijn overbuurman Kroaat. Mensen zijn afkomstig uit Finland, Suriname, noem maar op. Iemands seksuele geaardheid is ook nooit een issue; alles verloopt in gemoedelijke sfeer. Waar vind je dat nog in de stad? Dit sociale leven, met zoveel onderlinge betrokkenheid en zorg voor elkaar, daar kunnen ze bij de gemeenteraad nog iets van leren – in feite zijn wij perfecte vertegenwoordigers van de beoogde participatiemaatschappij! Dat is toch precies wat ze willen? Maar nu brengen ze achter de schermen om zeep, wat ze op het publieke podium proclameren als politiek streven.
“Wij zijn vertegenwoordigers van de beoogde participatiemaatschappij” ‘We kopen jullie wel uit’, wordt er gezegd, maar daar gaat het helemaal niet om. Het gaat om het confisqueren van ons sociale leven; van onze natuurlijke habitat; van het uitroeien van een goed functionerende, multiculturele omgeving die juist tot voorbeeld zou moeten strekken.” Vooroordelen komen in het woordenboek van Cees niet voor, rechtvaardigheid des te meer. “Toen wij verplaatst werden van Vredelust naar De Federatie, was het verzet niet erg groot: de mensen dachten dat ze toch niks in te brengen hadden. Ik heb goede hoop dat dat nu anders ligt, juist omdat de volkstuinen steeds meer een afspiegeling van de hele maatschappij zijn geworden. Onbekend maakt onbemind. Maar nu zitten hier ook verschillende BN’ers. Ons wegjagen zal niet zo één twee drie meer lukken; ik zie onszelf inmiddels meer als VIP’s !” 7
FEDERATIE VAN AMSTERDAMSE AMATEURTUINDERS BESTUUR Voorzitter Secretaris Penningmeester 2e Voorzitter 2e Secretaris 2e Penningmeester Algemeen functionaris
B. Verburg R. Gans A. de Winter C. van Broekhuijsen S. Bezemer-Otten vacant J. Schuurman
79 52 56 161 54 23
COMMISSIES
OVERIGE FUNCTIES
BOUWCOMMISSIE K. van Broekhuijsen R. Booms E.J. Blankenzee
TRACTORCHAUFFEURS G. Kroese 141 R.P. van der Have 41
TUINCOMMISSIE P. Hendriks A. & M. Hillebrand BARCOMMISSIE R. Ditzel A. Ditzel I. Ditzel G. Wieringa C. Dekker
89 184 53
139 154
108 4 92 96 201
KASCONTROLECOMMISSIE D.J. van der Veen 127 J. Van Broekhuijsen 155 W. Bakker 105 L. Oostburg (reserve) 20 REDACTIECOMMISSIE E. Kuijt P. Oosterhout E. Veenstra M. Overbeek
198 63 45 40
KLAVERJASCOMMISSIE H.G. Feenstra-Koeberg 207 S. Raineri-Feenstra 20 TECHNISCHE COMMISSIE R. Wijtzes 78 A. de Groot 85
TAKKENKRAKERS M. Leber J. Ferwerda
42 143
PERSCONTAINER Hr. de Vries
146
LOODGIETER via het bestuur GASDEPOT D. Schuurman C. Schuurman
14 23
155 115
OPNEMER ELEKTRASTAND C. Erisman 140
E LE KTRI CI EN B. van Benten
33
ONTSPANNINGSCOMMISSIE D. Cornelissen 14 M. van Benten-Pap 22 Romy Schuurman 36
BEZOEK OOK ONZE WEBSITE, DAAR VINDT U DE DIGITALE VERSIE VAN HET VERENIGINGSBLAD
WWW.DEFEDERATIE.NET 8
TELEFOONNUMMERS ALGEMEEN ALARMNUMMER
112
POLITIE (MINDER URGENT) 0900 - 8844 BRANDWEER 020 6 21 21 21 AMBULANCE 020 555 55 55 CENTRALE DOKTERSDIENST 020 592 34 34 WAARNEMING APOTHEKEN 020 694 87 09
EHBO & REANIMATIE J. van Broekhuijsen D. Erisman
BELANGRIJKE
TANDARTS BEM.BUREAU 020 570 95 95 DIERENAMBULANCE 020 626 21 21 ONGEDIERTE-BESTRIJDING 020 555 56 00 MELD MISDAAD ANONIEM 0800 7000 TAXICENTRALE 020 677 77 77 ANWB WEGENWACHT 0800 - 0888 E- M AI LAD RES S EN Bestuur
[email protected] Redactie
[email protected] Ontsp.cie
[email protected]
WONEN 2025 KOMT ALLEN NAAR DE VOLGENDE LEDENVERGADERING, WANT DAAR ZAL (ONDER ANDERE) GESPROKEN WORDEN OVER HET VOORTBESTAAN VAN DE FEDERATIE.
vorm van een stuk of tien afgevaardigden, maar in de vorm van alle leden van meerdere tuincomplexen. Als iedereen komt, zal het daar zwart zien van de mensen. Niet alleen in de raadszaal en de gangen van de Stopera, nee, dan waaieren we uit over het Waterlooplein. Dat alles om te laten zien hoeveel belanghebbenden er zijn, en dat we niet zomaar over ons heen laten banjeren. Wij hopen dat u van plan bent daarbij aanwezig te zijn. Het bestuur zal u op de hoogte brengen wanneer de datum van die belangrijke vergadering bekend is. Marco Overbeek
Een van de vragen die je aan het begin van het tuinierseizoen veel hoort op De Federatie is: wonen jullie al? Die vraag klinkt hier al ruim zestig jaar. De gemeente Amsterdam is een project gestart dat Wonen 2025 heet, en dat – ironisch genoeg – ervoor zou kunnen zorgen dat die vraag hier op het Federatie-terrein op termijn nooit meer gehoord zal worden. Niets is zeker, maar helaas: alles kan.
Kleine Tuinkalender MEI
Bestuur en redactie besteden veel tijd aan het bijwonen van vergaderingen en het lezen van rapporten omtrent Wonen 2025 en De Nieuwe Kern. Tuincomplex Amstelglorie speelt een voortrekkersrol wat betreft het ons weerbaar maken tegen eventuele bouwplannen van Ouder-Amstel en Amsterdam. Zij hebben dit meer dan tien jaar geleden al eerder aan de hand gehad toen toenmalig raadslid Duco Stadig bouwplannen had op hun complex. Met de onmisbare hulp van vrijwel alle tuinders op Amstelglorie zijn die plannen toen niet doorgegaan.
Planten
Duco is na ruim tien jaar als een soort Lazarus weer opgestaan en heeft recent in Het Parool nieuwe plannen gepresenteerd die ongunstig zijn voor Amstelglorie, en mogelijk ook voor ons. Amstelglorie is druk bezig wederom een krachtig nee te laten horen tegen de bouwplannen, en heeft De Federatie en andere complexen uitgenodigd zich daarbij aan te sluiten. Het Federatie-bestuur en de redactie hebben daar vanzelfsprekend ja op gezegd. Op de komende Algemene Ledenvergadering zal dit allemaal besproken worden. Kom daarom allemaal naar de volgende ledenvergadering, want daar zal onder andere gesproken worden over het voortbestaan van De Federatie. Mogelijk deze zomer nog zal in de Amsterdamse Raad over het project Wonen 2025 vergaderd worden en dan zullen er al beslissingen genomen worden. Amstelglorie is bij een soortgelijke vergadering ruim tien jaar geleden aanwezig geweest in de vorm van vrijwel alle leden. Al die honderden mensen pasten natuurlijk niet in de raadszaal, maar ze waren er wel, en dat maakte indruk. Het plan bestaat om deze zomer, als er over de bouwplannen vergaderd gaat worden, daar als tuinders aanwezig te zijn. Niet in de
Zaaien
- Zaai eenjarige planten en bloemen (zoals de Papaver of de klaproos) direct op hun plaats, want deze willen liever niet verplaatst worden. - Zaai ook eens voor de verandering pronkbonen!
- Plant zomerbollen zoals de Dahlia en de Anemoon. - Plant bodembedekkers zodat de grond bedekt raakt en je minder last hebt van onkruid.
Beschermen
- Bescherm jonge planten tegen slakken. Je kunt de planten beschermen met een barrière van bijvoorbeeld fijngemaakte eierschalen of zaagsel. - Houd het weerbericht in de gaten. Vooral bij een heldere hemel kan het ‘s nachts nog vriezen. Dek eenjarige planten af en pak ze deels in met vliesdoek, noppenfolie en kranten als er nachtvorst wordt voorspeld.
Snoeien
- Controleer eerst of er geen nesten zitten in dat wat je wilt snoeien. Zit er een nest, wacht dan nog even. - Knip vanaf half mei de Buxus. - Haal de uitgebloeide knoppen van de Rodondendron er voorzichtig uit. 9
The Garden Shop
ALLERLEI
Zand, Grind & Grond Gas, Water & Accubenodigdheden VOOR AL UW TUINARTIKELEN
volkstuinpark Ons Lustoord
POST DOORSTUREN? Het postadres voor leden tijdens het seizoen luidt: Tuincomplex De Federatie voor al uw: tuin nr. ... - Verbindingsweg 3 1114 BG Amsterdam-Duivendrecht
voor al uw:
volkstuinpark Ons Lustoord
voor al uw:
voor al uw: TRACTOR NODIG? Tractorwerkzaamheden kosten 3,00 EUR per uur of per rit. ZIEKENBEZOEKER
volkstuinpark Ons Lustoord
Wordt u opgenomen cq. geopereerd in een ziekenhuis? Of is iemand ons ontvallen? Meld het a.u.b. bij de zieken bezoeker, Gerard Vink. Tel 06-40483301 e-mail
[email protected] tuin nr 129
GASHOK / PERSCONTAINER Iedere zondag van 11:00 - 12:00 uur zijn het gashok en de perscontainer voor u geopend. (Tijdens het seizoen).
SPREEKUUR BESTUUR Iedere zaterdag van 10:00 - 11:00 uur is er een bestuurslid in de bestuurskamer aanwezig voor uw vragen of opmer kingen. (Tijdens het seizoen).
VUILNISZAKKEN KOPEN Iedere zaterdag van 10:00 - 11:00 uur kunt u de bedrukte vuilniszakken kopen in de bestuurskamer.
HET AFSLUITEN VAN WATER
BAKFIETS OF INVALIDEWAGEN/ROLSTOEL NODIG? Deze staan bij het werkhok van de tuincommissie en zijn na overleg te gebruiken.
Misverstanden kunnen makkelijk ontstaan, en daarmee soms ook de onterechte verwijten. Zo komt er af en toe ineens geen water uit de kraan. Potver! denk je dan. Begrijpelijk. Maar bij bepaalde werkzaamheden moet onze loodgieter (vrijwilliger!) nu eenmaal de hoofdkraan even dichtdraaien. Zoals bij het vervangen van lekke kranen – bedoeld om erger te voorkomen. Verwijten zijn in zo’n geval dus zeker niet terecht. Begrip is een betere keuze – straks zit u misschien zelf met een loodgietersprobleem en dan zal u maar wát blij zijn als een vakman u te hulp schiet! Mocht u toch uw frustraties willen luchten, dan graag bij het bestuur, dat iedere zaterdagochtend tussen 10.00 en 11.00 uur klaar zit om u gastvrij te ontvangen! Ook technische klachten verlopen via hen.
10
11 VRAGEN AAN EEN TUINVRIENDIN 1 Wat is je naam en Tuinnummer? Tonnie Jansen-de Groot, tuinnummer 199 2
Hoe ben je aan deze tuin gekomen? Mijn zoon heeft dit huisje gebouwd, samen met zijn vader die hiernaast een huisje had op nummer 201 en waar wij elke dag van mochten genieten.
3 Hoe lang heb je deze tuin al? Het is al 20 jaar in het bezit van mijn zoon, en wij wonen hier nu zeven jaar. 4
Wat vind je het mooiste aan je tuin? Wanneer alles netjes en onkruidvrij is, genieten in een luie stoel met een glaasje witte wijn in de zon.
5
Wat zou je willen veranderen? Er zijn nog een paar timmerklussen te klaren en het huisje en de schuur moeten weer geschilderd worden, dus ook dit jaar werk genoeg.
6 Wat mis je op de tuin? Ik zou graag een jacuzzi willen hebben, dat is echt mijn droom!
7 Wat zijn je hobby’s? Heerlijk trainen met de honden en ze uitlaten bij de Ouderkerkerplas. 8
Wat is je favoriete eten? Een biefstuk eten bij Loetje aan de Amstel, bereid zoals onze grootmoeder dat deed, met een lekker bakje jus en brood erbij en dan lekker soppen.
9 Wat is je favoriete drankje? Een wit ‘Chardonney’ wijntje, maar niet meer dan twee glaasjes per dag. 10 Wat is je favoriete sport? Dat is toch wel de duiksport, ik heb zelf een duikschool gehad en overal gedoken in de wereld: bij Bonaire, de Rode zee en de Oosterschelde, ook wel de kraamkamer van de wereld genoemd. 11
Heb je nog speciale wensen? Dat wij samen met alle leuke buren weer een gezellige zomer zullen hebben en een keer gezamenlijk een barbecue organiseren.
Evert Kuijt
Ook een keer meedoen? Mail naar:
[email protected] 11
Groentecurry met ei Pasen is allang voorbij maar dat deert ons niet. We gaan iets met ei maken. Een gemakkelijk, smaakvol en goedkoop gerecht. En met het koude voorjaar is het ook nog eens lekker pittig. Kook de rijst gaar (volgens de aanwijzing op de verpakking). Kook de eieren in 5-7 minuten net niet hard. Kook de sperziebonen in ca. 4 minuten beetgaar. Haal de buitenste bladeren van de kool weg en snijd de kool vervolgens in 4 gelijke delen. Verwijder de harde stronk uit de kool. Snijd de stukken kool daarna in dunne repen. Snipper het uitje. Verhit de olie in een wok of hapjespan en roerbak de ui en de spitskool 2-3 minuten. Giet de sperziebonen af en schep ze door de groenten. Roerbak nog 1-2 min. en schep dan de tikka masala erdoor. Warm de groentecurry op zacht vuur nog 2-3 min. door. Pel de eieren en halveer ze. Schep de rijst op de borden en verdeel de groentecurry erover. Leg de eieren erop.
ONDERSTAANDE HOEVEELHEDEN VOOR 4 PERSONEN
• • • • • • •
400 GRAM RIJST 6 EIEREN 450 GRAM SPERZIEBONEN 1 SPITSKOOL 1 UI 2 EETLEPELS OLIJFOLIE 500 GRAM INDIASE KERRIESAUS TIKKA MASALA
EET SMAKELIJK!
BLOEMBAK GESTOLEN
Het is donderdag 24 maart 2016. Opnieuw zo’n dag waarvan je na 20 jaar nog precies weet waar je was toen het nieuws binnenkwam: Johan Cruijff, de beste voetballer ooit, is overleden. De media barsten los. Zelf vlucht ik, om mijn emoties een plaatsje te geven, naar De Federatie toe. Bij de hoofdingang staat Peter Hendriks een beetje verdrietig te kijken. Ik zeg: “Ja Peter, het is niet te geloven, hè?” Waarop Peter zegt: “het is inderdaad niet te geloven”. Maar hij heeft het over iets anders dan Cruijff. “Zet ik twee bloembakken bij de ingang neer en wat denk je, is er één alweer gestolen, met krokussen, narcissen en al. Eerder al een berg aarde gejat en nu dit. Moet je voelen hoe zwaar deze bak is!” Niet te tillen inderdaad. Ik stel voor, een foto te maken. Misschien heeft iemand informatie over de plek, waar de bak zich nu bevindt? En mocht het op een ‘vergissing’ berusten, zet hem dan s.v.p. terug. Peter zou daar erg blij mee zijn – en niet alleen hij! Evert Kuijt
12
DE COLUMN VAN EMMA
FOUTJE… BEDANKT! ‘De weg naar de hel is geplaveid met goede voornemens’. Nou, goede voornemens had ik te over bij de start van dit seizoen. Dankzij mijn pensioen dacht ik: “eindelijk tijd genoeg om een Waar Paradijs van mijn tuin te maken!” Bovendien is mijn oude kat Billy overleden. Daarmee bedoel ik niet ‘hiep hoi’ - ik mis hem echt - maar het geeft wel meer bewegingsvrijheid. Al mijn pogingen, hem te laten wennen aan het tuinleven (riempjes, kooi) zijn altijd jammerlijk mislukt. Billy moest terug naar huis en ik moest mét hem, want zodra ik maar één nachtje op de tuin sliep, gedroeg hij zich of ik vreemd was gegaan. Die paar keer vorig jaar dat ik zijn jaloezie trotseerde en toch in het tuinhuis bleef slapen, viel mij al op dat ik ’s morgens telkens ‘snipverkouden’ wakker werd, met een geheel verstobde neuzz. Verder nergens op gelet. Tot ik op 1 april vervuld van voorpret mijn opklapbed uittrok en meteen zag: dekbed beschimmeld. Hm. En toen ik de matras (14 jaar geleden van mijn voorgangers gekocht) even buiten wilde luchten, scheurde de bekleding spontaan van de vulling. Foutje één op weg naar het Paradijs… Ondertussen had ik geklooi met de watervoorziening. Mijn geiser, die het toch al niet meer deed, had ik voor de winter keurig afgekoppeld. Hoewel, keurig? De flexibele aansluitslangen had ik laten zitten en
daar gutste nu het water uit. Oeps! Hoofdkraan dicht! En vervolgens drie keer op en neer naar Gamma, om eerst het foute systeem, toen de foute maat, maar uiteindelijk toch de goede afdekdopjes te kopen. Foutje twee. -Ben ik eigenlijk wel los vertrouwd? UITGEDROOGDE RUBBERS Ik vrees dat Brian, onze elektricien, daar inmiddels twijfels over heeft. Dat komt zo: eenmaal waterdicht, begaf mijn elektra het. Normaal druk ik dan in de schuur op het knopje van de zekering, maar ditmaal hielp dat niet. Kortsluiting! Ik weet het aan mijn nieuwe oventje, vermoedelijk te zwaar voor die armzalige vier ampère. Na een verzoek aan het bestuur kwam Brian langs om van die vier een zes te maken. Maar ook bij zes ampère zei het netwerk POEF! Huh? Als een ware specialist deed Brian het nodige veldwerk. Wat bleek? De ‘beveiligde’ hoofdstekker was totaal verrot; de fik was er binnenin geslagen! Oorzaak: vocht en uitgedroogde rubbers. Nalatigheid dus.
Foutje drie.
Eigenlijk is het een wonder dat mijn huisje er überhaupt nog staat. Maar vraag niet hoe! Deze winter is alle nieuwe, peperdure verf er totaal weer afgebladderd. “Logisch”, zei mijn buurvrouw nuchter, “je had eerst beits, daar kan je niet zomaar overheen kladden! Dat moet je eerst helemaal afschuren”. Foutje
vier.
Goede voornemens te over, het resultaat een soort van hel. En aan het onkruid ben ik nog niet eens begonnen! Even kreeg ik zelfmedelijden. Tot ik terugdacht aan alle verhalen van die eerste pioniers. Zwoegend en ploegend, desondanks vol optimisme. En ik besefte: nee, ook dit ‘getob’ is deel van het Paradijs: telkens opnieuw beginnen, leren van je fouten en gelukkig zijn met het soms zwaarbevochten resultaat - zelfs mijn ‘verkoudheid’ is over: nieuwe matras! Emma Veenstra
13
DE VOGELSPOTTER De Vogelspotter spot dit keer de koolmees en de pimpelmees. Dit zijn vrolijke, drukke baasjes die in elke tuin te zien zijn. Zelfs in de tegenwoordig helaas zo populaire woestijntuin (weinig groen, veel tegels) zijn ze te zien. Carry Bennink beschrijft hun uiterlijk, broedgedrag en roep; Marco Overbeek geeft tips om ze tot vaste bewoners van uw tuin te maken.
Geluid: zeer gevarieerd. Een koolmees heeft wel veertig verschillende liedjes. Maar het herhaalde ‘wiet wiet’ is wellicht (een van) de bekendste. Ook de geluidjes van de pimpelmees kennen veel variatie en de bekendste daarvan is het scherpe ‘tsie tsie tsie tirrrr’. De geluidjes zijn iets fijner en helderder dan bij de koolmees. Maar herkenning op basis van geluid is niet altijd gemakkelijk. Carry Bennink
Onder redactie van Marco Overbeek
GEEF ZE EEN HUIS! DIVERSE SOORTEN MEZEN Er zijn diverse soorten mezen zoals de koolmees, de zwarte mees, de pimpel-, kuif-, rouw-, staart-, buidel-, bruinkop-, en azuurmees. Dit artikeltje gaat over de kool- en de pimpelmees, vogels die veel in onze tuinen voorkomen mede dankzij de vele nestkastjes, vetbollen en pindaslingers. Omdat de kool- en pimpelmees ook veel overeenkomen qua uiterlijk en nestgedrag, worden hier beide vogels tegelijk besproken. Koolmees (parus major): 13-15 cm lang. De grootste mees en makkelijk te herkennen aan de gele onderdelen met de zwarte middenstreep beginnend vanaf de keel en doorlopend als brede streep midden over de gele onderzijde: de stropdas (zowel mannetjes als vrouwtjes) en de (kool)zwarte kop met witte wangen, verder de groene rug, grijsblauwe vleugels met witte vleugelbaan. De stropdas bij vrouwtjes is iets minder breed en vol dan bij de mannetjes. Pimpelmees (parus caeruleus): 10-12 cm lang. Een iets kleinere, zeer beweeglijke mees en te herkennen aan de blauwe (pimpel) pet en zwarte oogstreep op de verder witte kop. Onderdelen: geel met smalle lichtgrijze streep op de gele onderbuik, groene rug, staart en vleugels blauw met witte vleugelbaan (ook hier mannetje en vrouwtje vrijwel identiek). NESTEN EN BROEDPERIODE Als holenbroeders zijn zowel de koolmees als de pimpelmees erg gesteld op nestkasten. De nestkom bestaat uit een dikke laag dierenhaar. De nestopening is bij de pimpelmees iets kleiner dan bij de koolmees en een stokje voor het nestgat is niet nodig. Het legsel varieert van 7 tot 15 witte eieren met bruinrode vlekjes. De pimpelmees broedt vaak nog een tweede keer. De vrouwtjes broeden alleen en worden gedurende 13 tot 15 dagen door hun partners gevoed. De jongen zijn nestblijvers, ze worden door beide ouders 18 tot 21 dagen in het nest gevoerd. Na het uitvliegen blijven de jongen nog een tijdje samen en worden ze nog steeds gevoerd: pimpelmezen nog twee weken en koolmezen nog ongeveer drie weken. 14
Kool- en pimpelmeesjes nestelen in door de natuur gevormde holen in oude bomen. Hier op De Federatie komen vrijwel geen oude, hoge bomen meer voor. Vorig jaar is zelfs een oude eik geveld. Het was een prachtexemplaar, decennia oud en vast met nestpotentieel voor ten minste één mezenechtpaar. Maar goed, das war einmal, en in de meeste toch wat iele boompjes die we nu op De Federatie hebben kan echt geen mees nestelen. Maar daar valt iets aan te doen. Geef ze een huis in de vorm van een nestkastje! De meesjes voelen zich thuis in een eenvoudige kastje met voor de kooltjes een gat van 32 mm en voor de pimpeltjes een gat van 28 mm. Maak er zelf eentje of koop een solide exemplaar. Een stokje om op te landen hebben meesjes niet nodig. Ze komen in vliegende vaart aangevlogen en weten op het juiste moment af te remmen zodat ze heel cool en relaxed op de rand landen en zo naar binnen kunnen hupsen. Kleine acrobaatjes zijn het. Zorg wel dat het kastje aan de bovenkant opengemaakt kan worden. Zo kunt u eens per jaar, in augustus of september, de oude nestkom verwijderen en het kastje schoonmaken met kokend heet water. Zo verwijdert u vuil en eventueel ongedierte. LOCATIE Waar kunt u nou het beste een nestkastje ophangen? Zoals iedere makelaar u kan vertellen, is voor de meeste woningzoekenden de locatie de doorslaggevende reden om een huis te betrekken. U hebt meer gemeen met meesjes dan u denkt: zij willen dezelfde woonomstandigheden als u. U wilt weinig geluidsoverlast – de mees denkt er precies zo over. Kies daarom een rustig plekje voor het huisje. U ziet niets in een huis dat op een zonnige dag verandert in een sauna – de mees is het roerend met u eens. Hang het kastje daarom niet in de brandende zon op het zuiden, maar op een schaduwrijk plekje. Niemand wil een huis dat op een kille, winderige dag verandert in een tochthol. U niet, en de mees ook niet.
Niemand wil een huis dat op een kille, winderige dag verandert in een tochthol Hang daarom het huisje niet met de opening op het zuidwesten, want uit die richting waait in Nederland meestal de wind. Bescheiden wensen Kool- en pimpelmees hebben verder nog wat bescheiden wensen: liever geen overhangende boomtakken voor het huisje (met andere woorden: graag een vrije aanvliegroute) en eventuele andere mezenkastjes graag op minimaal drie meter afstand. Zorg er ook voor dat u het huisje stevig bevestigt. Wie wil er nou een huis dat meedeint in de wind of dat, erger nog, twee meter naar beneden stort net als het kroost uit het ei gekropen is. Voldoet uw vogelhuisje aan deze criteria, dan hebt u grote kans dat het door een mezenpaar bewoond gaat worden. Hebt u een huisje dat al jaren hangt, maar waar nooit iets in zit? Maak het schoon en hang het op een andere, betere plek, en tien tegen een dat uw tuin twee nieuwe bewoners kan verwelkomen . Er zijn voortdurend meesjes op zoek naar nieuwe behuizing – gun ze een huis! Marco Overbeek
Heeft u een bijzondere vogel op de Federatie gezien? Tip ons, doe een suggestie of schrijf zelf een verhaal en stuur dit naar de redactie, t.a.v. Marco Overbeek. 15
PA M PA S G R A S Pampasgras (wetenschappelijke naam Cortaderia selloana) neemt in de tuin een dominante plek in. Vroeger zag je pampasgras dan ook vooral in de tuinen van rijke mensen. Die hadden de ruimte én het geld, want deze plant was voorheen best prijzig. Inmiddels is hij gelukkig heel betaalbaar. Toen wij in juli 2010 ons tuinhuis kochten, knapte ik zelf het huisje op deed een tuinploegje de rest. Aanvankelijk wilde ik de meeste beplanting laten verdwijnen. Vooral die rare plant met alleen maar slap naar beneden hangende bladeren, waar 11 kleine stokjes met pluimpjes uit opdoken. Willem Jan Jaap vertelde mij dat het Pampasgras was, van oorsprong afkomstig uit Argentinië en Brazilië. Het ding kon wel twee tot drie meter hoog worden en meer dan honderd pluimen geven. Ik lachte en zei: ”Ja dat zal wel, dat zielige hoopje?” “Wacht jij maar af. Geef deze plant een paar jaar de tijd en je zult versteld staan.”
Ik lachte en zei: ”Ja dat zal wel, dat zielige hoopje?” In het voorjaar van 2011 was het echt winters weer. Gewoonlijk mag je deze plant al half maart snoeien, tot zo’n 50 centimeter boven de grond, maar door de vorst kon dit pas half april. Bij het snoeien moet je wel handschoenen aantrekken en een vest met lange mouwen, want de bladeren zijn zo scherp dat je jezelf makkelijk verwondt. Willem Jan Jaap haalde de binnenkant helemaal leeg – het leken wel houtkrullen - en verwijderde de elf losse stengels. Het zag er nu helemáál niet meer uit, maar de plant groeide de maanden daarop als kool en… in september had ik 35 sierlijke, zilverwitte pluimen. De bladeren zijn wel 1,5 meter lang, smal en sierlijk gebogen. En ieder jaar komen er meer pluimen bij: in 2012 liefst 57 stuks, in 2013 waren het er al 75 en in 2014 zelfs 114! Niet te geloven. Het afgelopen jaar telden we weer een nieuw record: 132 stuks. Dit jaar gaan wij voor de 150 pluimen. Zo zie je maar: wat zeven jaar geleden een zielig hoopje was is nu uitgegroeid tot een enorme, prachtige plant. Het lijkt wel het sprookje van het lelijke eendje dat later een mooie zwaan werd. Jammer genoeg is de plant op zijn mooist in de herfstmaanden, maar eind oktober / begin november snoeien we de pluimen en stengels al, zodat er in het voorjaar geen smerige pluimen in de weg liggen, en het snoeien weer in maart kan beginnen. Tegenwoordig zeg ik vaak: “niet bemoeien met dingen waar van je geen verstand hebt”. Dat loont. Evert Kuijt
Compleet teruggesnoeid papmpasgras
