Verantwoordelijke uitgever: Dirk Vandeputte, Kerkedreef 9, 2930 Brasschaat

Verantwoordelijke uitgever: Dirk Vandeputte, Kerkedreef 9, 2930 Brasschaat

1) Uw voorzitter aan het woord: 2) Prachtige momenten in 2005: 3) De interclubfunfly 2005: 4) De luchtvaartwereld, 5) Het vliegpleintje: 6) Het verslag van de jaarvergadering, 7) Prachtige momenten in 2005 dl 2

Willy Boeye, p. 2 Willy Boeye, p. 3 Dirk VDP , p. 4-6 Dirk VDP, p. 7-9 Dirk VDP, p. 10-15 Willy Boeye, p 16. Willy Boeye, kaft

De foto hieronder:De Spitsfire van Erwin Tops Op de kaft vooraan: De Ciara van Peter en de Turbo Raven van Danny Op de kaft achteraan: Enkele herfstimpressies van het pleintje

Prachtige momenten in 2005. Even nagenieten van stille momenten…………

Beste leden, vrienden, In de éérste plaats wil ik aan alle lezers prettige eindejaarsfeesten toewensen met alle nodige kerstsfeer. Terwijl onze nieuwe dennenboom zijn jaarlijkse plaats in de huiskamer heeft veroverd, word de jaarlijkse bruto omzet in euro’s wederom verpulverd in deze periode, en hopelijk ligt er een deeltje daarvan onder onze boom. Het afgelopen vliegjaar was behoorlijk met toch prettige momenten. Toch vraag ik mij wel ééns af waar onze leden zich bevinden in de loop van het jaar, daar er toch diverse leden zijn die zich nooit of zelden vertonen op het veld, al was het bij een evenement op de thuisbasis…!!! Maar goed, iedereen is vrij van doen en laten natuurlijk, maar het zou de clubsfeer intenser maken denk ik. Nu beste leden, ik hoop om u allen terug te zien volgend jaar om wederom het beste van ons zelve te geven op de wel bekende locatie te Brecht, laat ons allen het glas heffen op een prachtig 2006. Santé Willy

2

3

4

Het was een zondag waarop je normaal snel iets anders had gepland. “Drup, drup, plens”, vooral in de voormiddag was het klimaat neerslachtig.. Gelukkig hadden ze die dag voor ons wat entertainment voorzien. Op ons pleintje had de “Interclubfunfly” plaats tussen de “Condors” en de “Golden Wings”. Het was de tweede keer dat dit evenement werd georganiseerd. Vorig jaar waren onze piloten neergestreken bij de Condors, dit jaar bij ons. Net zoals in de vorige editie bij de Condors moest je je vliegtuig kunnen besturen en tegelijkertijd eenvoudige proeven afleggen tegen de klok. Een tijdsbonus kon je bijéénsprokkelen door behendigheidstests. De proeven waren hierdoor toegankelijk voor zowel veteranen als groentjes.. Er waren 4 proeven: Voor de eerste opdracht moest je, nadat je een looping had gemaakt en je vliegtuig op een veilige plaats in de lucht had geparkeerd, een puzzeltje oplossen en daarna zo snel moegelijk landen. Al vlug bleek dat sommige supersportieve laagdekkers hiervoor minder geschikt leken vanwege hun zenuwachtige karakter. Als tweede opdracht moest je 700 gram water van een kan in een emmer gieten. Hoe dichter je bij dit gewicht kwam, hoe meer seconden je van je totaaltijd kon aftrekken. Bij de derde proef werd de looping bij het begin van de proef achterwege gelaten, maar vervangen door een doellanding nadat je je een nieuwe look had aangemeten: een rode feestneus, een bril en een discopruik. De laatste proef was 2 minuten vliegen. Hoe meer je er vanaf zat, hoe minder seconden van je totaal werden afgetrokken.

5 De Condors gingen met de meeste prijzen lopen. Peter stuurde zijn vliegtuig naar de eerste plaats gevolgd door Alex Hougardy van de Condors met zijn laagdekker en Dries Braspennings met een semi-scale warbird van Italiaanse origine. Dan volgde Maurice, (draai-dee) die deze keer de Condorskaart had getrokken, gevolgd door Alex Veltmans (met Vicompte) en ik (met mijn E-trainer). Het was mijn eerste deelname en mijn resultaat in de bovenste helft van het deelnemersveld, was meteen een bewijs dat je ook als niet kunstvlieger, met een eenvoudig electrotoestel, kansen had . Ik was trots natuurlijk, maar achteraf bekeken, heb ik toch wat punten laten liggen. Ik was begonnen vanuit de instelling dat ik niet laatste wilde eindigen en had op voorhand mijn vliegtuig uitgetrimd en dacht steeds na over hoe ik de proef zo vlug mogelijk kon afhandelen. Toch flaterde ik door na de proef steeds een mooi circuitje te willen vliegen zoals de snellere verbrandingsvliegtuigen en het toestel steeds in de landingszone voor de derde proef te willen vliegen. Dit vergrote de handicap die ik had met mijn klein, traag electromodelletje. Ik had met mijn klein licht toestelletje mijn landingcircuit drastisch kunnen inkorten. Spijtig genoeg kwam die ingeving te laat. Goed advies voor wie aan wedstrijden wil deelnemen: 1) oefen indien je kan op voorhand, 2) wanneer je de proeven kent, plan zorgvuldig hoe je iets het best kan doen en 3)hou je rivalen in het oog, leer van hun sterke punten en hun zwakke, ook wat hun toestellen betreft.

Tot slot vroeg ik Peter, de winnaar, hoe hij deze 6 proef heeft overwonnen? Speelde hij het tactisch,was het zijn ervaring, geluk of een combinatie van dit alles?

7

Allereerst ben ik gewonnen omdat ik misschien het meeste geluk heb gehad.

Het Amerikaanse Ministerie van Defensie heeft bij een aantal fabrikanten een studie besteld voor een zwaar, verticaal opstijgend, hefschroefvliegtuig. Wat moeten wij ons daarbij voorstellen? Wel, de zware helikopters van het Amerikaans leger, de Sikorsky CH-53 Supersstallion, gaan al een tijdje mee en zijn aan vervanging toe. De OV22 Osprey, het eerste tiltrotorvliegtuig, dat binnenkort in grote getale in Amerikaanse dienst rondvliegt, is hier blijkbaar nog wat te klein voor. Daarom denkt Boeing aan een grotere tiltrotor met vier verstelbare rotors. Ook Sikorsky werpt verschillende ideeën op tafel. Bij Groenbrothers, een fabrikant van lichte autogirovliegtuigjes voor amateur bouwers en vliegers, hebben ze ook een voorstel klaar. Zij denken aan een autogiro-ontwerp met voorwaarts gerichte propellers waarbij enkel bij het verticaal opstijgen en landen de rotor zou worden aangedreven door van ingebouwde straalmotoren. Concrete productieplannen zijn nog niet voor morgen, maar de innovatieve denkers kunnen alvast aan de slag.

Het verschil is echter gemaakt in de proef met de doellanding. Want zoals je misschien nog wel weet, maakte ik een foutje toen ik met mijn vinger van de zender afschoot en bijna crashte, hierdoor zat ik aan de totaal andere kant van het veld. Toch kon ik , door het ontbreken van de wind, zonder moeite van een andere landingsrichting komen aanvliegen en het juiste vak treffen.. Het helpt natuurlijk om iets korter en vlugger op te stijgen en te landen, maar dit zijn slechts enkele seconden. Wat de andere proeven betreft: Iedereen kon die puzzel, uiteraard bekijk je toch aandachtig van tevoren hoe hij is. Water schenken is voor iedereen hetzelfde en tot 120 tellen heeft volgens mij ook niets met vliegen te maken. Jij (Dirk) zat volgens mij trouwens het dichtst bij de 120 seconden.

Onderzoeksprojecten US Airforce

Het Walrusprogramma, beoogt de ontwikkeling van een toestel dat het midden houdt tussen een luchtschip en een vliegtuig en moet in staat zijn om 500 ton te vervoeren over een afstand van 22000 km. Een tweetal teams, waaronder Lockheed Martin (F-22, Joint Strike Fighter) zullen een jaar lang alle mogelijke configuraties onderzoeken en een schaalprototype ontwerpen. Indien deze luchtschepen werkelijk worden gebouwd, vinden ze misschien hun weg naar de sectoren waar nu de Boeing 747 en de Airbus 380 het mooie weer maken, namelijk die van het zware luchttransport.

8 Via Paul Kurrels kwam ik ook te weten dat de Nasa werkt aan een systeem dat onbemande vliegtuigjes in staat stelt om automatisch thermiek op te sporen zoals ook vogels dat doen. Verkenningsvliegtuigjes die thermiekvliegen kunnen dan langer in de lucht blijven met minder brandstof. Nu Airbus overal staat te pronken met zijn nieuwe luchtreus A 380, lanceert Boeing de 747-800. Boeing voorziet zijn oude bekende met de nieuwe zuinige motoren van de 787 en verlengt de romp van de passagiersversie met zo'n 3, 6 meter en die van de vrachtversie met zo'n 5,6 meter. De nieuwe vrachtversie moet ook 150 ton kunnen vervoeren, het "typisch" gewicht van een vrachtje in een Airbus 380. Voor de passagiersversie zijn er geen aanpassingen nodig aan de luchthaventerminal zoals bij de Airbus 380 wel het geval is. Verder beweert Boeing dat de nieuwe toestellen ook goedkoper zijn per kilometer dan de toestellen van Airbus. Het Luxemburgse Cargolux en het Japanse Ana hebben al in de beugel getast om de nieuwe vliegtuigen aan te schaffen. Een ferme slag in het gezicht van onze Europese luchtvaartindustrie.

In mijn jeugd zag ik vaak naar series waarin snelle auto's de hoofdrol speelden, zoals “Knightrider” en ” Dukes of Hazzard”. Vaak kwamen die wagens vroeg of laat altijd op een schans terecht, waarna ze een tiental meter "airborne" waren, waardoor ze hun belagers het nakijken gaven. Wel op http://www.itflys.co.uk/documents/wrc.wmv kun je een filmpje zien van een Vauxhall (Opel) Astra die vertikaal opstijgt en blijft hangen. Het is dan ook geen echte wagen, maar een ballon vanop afstand bestuurd.

9 Toch is de gelijkenis is zo sprekend dat je hem op een parkeerplaats niet van een echte zou kunnen onderscheiden. Een aantal elektromotoren, voorzien van een propeller zorgen voor de besturing. Het Britse autoprogramma “Topgear” vermelde ook het prijskaartje van die reclamestunt van General Motors: 60000 pond of 75000 Eur. Daar heb je al een paar mooie Opels Coupé voor! Fientje Moerman heeft namens het Vlaams Instituut Technologisch Onderzoek (www.vito.be) een onderzoekscontract getekend met “Verhaert” (www.pegasus4europe.com), onze Belgische satellietbouwer. Deze keer gaat het niet om een satelliet, maar om een onbemand verkenningsvliegtuigje. Hiermee moet binnen enkele jaren onder andere het Vlaamse milieu en veiligheid nauwlettend mee in de gaten worden gehouden. Het ontwerp doet nog het meest denken aan een groot elektro-zweeftoestel, voorzien van maar liefst 4 motoren en zonnecellen. Om batterijen te sparen wordt het echter opgelaten door een heliumballon tot op een hoogte van twaalf tot twintig kilometer De eerste testvluchten met een kleiner schaalmodel zullen plaatsvinden begin 2006. Een 2de prototype van ongeveer 5 kg moet de lucht ingaan vanaf half 2008 en 8 maanden zelfstandig kunnen rondvliegen. Ook de nodige instrumenten moeten tegen dan klaar zijn.

11 10 Met de BBQ op 15 oktober werd ook dit vliegjaar feestelijk afgesloten. Van het weer hadden we niet te klagen, er zijn andere barbecues geweest. Willy, Paul Kurrels en Sonja, Anita en Hilde zorgden voor de ribbekes en Gluhwein, dit jaar voorzien van extra pikante saus, maar ook van looksaus. Ook het vliegprogramma van de dag was divers. Willy heeft eindelijk zijn vliegend grasmaschien gedemonstreerd. De motor draaide en de prop gaf het toestel enkele hevige stoten voorwaarts, maar het ging niet van de grond. Back to the drawingboard with it. Mijn shownummer was mijn Geier, die ik lanceerde met een elastiek. Na een viertal vluchtjes moest ik echter met de staart tussen de benen vertrekken. Tenslotte gaf Dirk François nog een demonstratie van lijnbesturingsvlucht. Zijn combatmodelletje draaide met een enorme vaart rond zijn hoofd en zorgde ervoor dat alle ogen op hem gericht waren. Er was eens: een clubsleper, een knalrood rechtoe-rechtaan trainermodel met sterke vleugels en dito motor...Op een dag koos hij het luchtruim voor een testvlucht, zonder gesleepte zwever of hückepak . Een storing later werd Ivan, de onfortuinlijke piloot, veroordeeld tot klimwerk in een boom aan de linkerkant van de piste. In de discussie die daarop volgde, bleek dat het enthousiasme om het toestel te herstellen klein is. Ander en beter volgt, zullen we maar hopen...Het is reeds een tijdje geleden dat er nog een zwever omhoog is gesleept. Ivan blijft een trouwe gast bij de activiteiten van de Golden Wings zoals de vliegdagen en bouwavond, maar het is ook al een hele tijd geleden dat we hem nog eens op het veldje hebben gezien met een eigen vliegtuig. Hij is bezig aan een zwever, van minstens 2 meter span. Het pyloracertje, waarvan hij ons de vorige keer de primeur van gaf , moet ook nog altijd het daglicht zien.

De gebroeders Tops: Erwin Tops had -zo schreven we de vorige keer- de kastanjerode trainer,die jarenlang in ons schuilhok hing, helemaal kakigroen geverfd en voorzien van Belgische kentekens. Maar dat toestel is ondertussen hard neergekomen. Na een bezoek aan de plastische chirurg zag hij er zo uit als op de foto onderaan. We stellen vast: de Messerschmittcanope is vervangen door een open exemplaar wat hem wat WO1 allures gaf. Volgens de laatste gegevens is het toestel al opnieuw aan een verblijf in de welnesskliniek toe. Daar verblijft naar het schijnt ook een Siai Marcetti, een schaalmodel van een opleidingstoestel dat nog steeds dienst doet binnen de Belgische Luchtcomponent. Voor het wekelijkse vliegen heeft Erwin een hoogdekker aangeschaft.

12 Broer Werner bouwde een "SPAD" van Coroplast. Dit is een flexibel soort golfplastiek (zoals in golfkarton). Het materiaal wordt ook voor winkeldisplays gebruikt en is zeer stevig. Ook US Aircore gebruikt het voor zijn vliegtuigen. Ik heb het nog nooit zien vliegen, maar ik ben er zeker van dat hij er nog jaren plezier van zal hebben. By the way, de motor op dit toestel is een 46.

Ikzelf heb mijn E-trainer voorlopig ingeruild voor een “Zagi” vliegende vleugel. Dat toestel was eerst wennen, maar ondertussen begin ik het onder de knie te krijgen. De Zagi is potig genoeg om combat te vliegen, een met adrenaline overladen discipline waarbij je iemand anders uit de lucht moet vliegen. Ook redelijk ongestraft slingertje knippen kan met dit toestel. Ook Paul Kurrels zijn toestel is ondertussen in aanbouw. En Danny heeft ondertussen ook de handschoen aangenomen. In de zaal vlieg ik nog steeds rond met mijn tweedekkertje van vorige jaar. Na drie mid-airs en een paar landingsongevallen is het ondertussen zwaar gehavend. Toch strijd ik dapper verder.

13 Op het indoorvliegen van 27 november kwamen Danny en Peter aanstormen met een nieuw R/Cspeeltje uit de “Fun”. Het was een tweedekkertje voorzien van twee duwschroefmotortjes. Indrukwekkender was de grootte: de vleugels waren niet groter dan een 25 centimeter . En dit alles voor een belachelijk lage prijs van 25 Eur. Merkwaardig, enkele jaren geleden werden zulke setjes nog aangeboden in modeltijdschriftjes als grootste exclusiviteit die er op dat moment te krijgen was en leek het bouwen te duur en te ingewikkeld voor de modale modelbouwer en nu is dit reeds verkrijgbaar voor de modelbouwsspruit voor bijna niets. . Peter en Danny, die amuseerden zich rot. Ze vlogen de meegebrachte ballonnen stuk, vlogen tussen de piloten door enz...(een impact van die 30 gram vliegtuig voel je niet) Ook de andere piloten waren gretig om de geminiaturiseerde knuppeltjes vast te nemen en de kleine grutjes door de zaal te sturen. Paul Van Looy zweerde de volgende keer er ook één bij te hebben. Spijtig genoeg was de voorraad in de “Fun” net op. Bovendien is het toestelletje maar verkrijgbaar met 3 frequenties. De vraag overstijgt hier een beetje het aanbod. Ook mag het duidelijk zijn dat je met deze kleine toestelletjes geen kampioen kunstvliegen wordt of bij veel wind buiten kunt toeven. Je kan ze besturen, maar precisievliegen vraagt veel geduld, om maar van echte acrobatie te zwijgen. http://home.versatel.nl/x-flyingclub/

14 Die kleine tweedekkertjes zijn geen uniek product meer, de extra goedkope speelgoedsetjes voor kinderen zijn dit jaar echt aan hun opmars bezig. Even rondsurfen leerde dat een helietje vandaag voor minder dan 50 Eur in gretige kinderpollen wordt gestopt. Vergelijkbare ultrakleine vliegtuigjes komen nog veel goedkoper uit elke donkere hoek van de supermarkt gevlogen. Veel geld uitgeven aan mijn modelbouwhobby, lijkt nu meer dan ooit geen optie meer. Althans, voor ik in de supermarkt ga rondkijken. Ofschoon mijn huidige luchtvloot recht heeft op vervangservo’s en dergelijke. Grote schaalmodellen zijn natuurlijk een heel ander verhaal...

Danny Van den Brande heeft ook goed de shockflyerkoorts te pakken Nog maar net kwam hij aanstormen met een turboraven of hij heeft hem al verruild voor deze “vier-dee” van Great-Planes. Walter en Paul Neutjens boksten een “drie-dee” Katana in elkaar en wisten die tot hiertoe, ondanks enkele crashen goed in ere te houden. Ook Danny Dewitte heeft een eigen shockflyer, een Icarus Edge. Willy heeft zijn Lievenheersbeest met mondjesmaat het zaalbiotoop doen verkennen, maar zijn vliegbeest blijft toch zijn Picostick. Steven heeft dit najaar al heel wat onder het stof uitgehaald. Van snelle multi’s tot een picostick

15 Ook een laagdekker werd door hem ten tonele gevoerd. Het meest spectaculaire was echter een F-104 Phantom in Luftwaffekleuren. Het was immers al lang geleden dat er nog een jetmodel van die grootte van ons pleintje vertrok. (Paul van Looy vloog ons eens een F-16 voor, Werner van Herck een F-4 Skyhawk, Walter een kleine Hawker Hunter.) Spijtig genoeg had hij pech, hij maakte een harde landing.De laatste keer dat ik hem zag vliegen, toerde hij rond met een Picostick. Momenteel werkt hij aan een shockflyerjet, een Sukhoi. Die geraakt maar moeilijk op het plein omdat hij steeds aangewezen is op zijn motor voor persoonlijk transport of Danny. Spijtig. Wat ik hem toewens voor het volgende jaar: een stevige draagtas voor achter op de motor, zodat hij dit voorjaar weer kan uitpakken met primeurs.

Walter tenslotte, die werd op het einde dit jaar vijftig en we waren dan ook met zijn allen uitgenodigd op zijn verjaardagsfeestje. In het parochiecentrum van O’broek kregen de gasten een natje, zoutjes en een heuse kaasschotel cadeau. Zoals Paul Kurrels eerder dit jaar, kreeg ook Walter een vliegtuig cadeau. Hij kreeg het echter niet van de leden maar van zijn altijd goedlachse Anita. De clubleden stopten geld in de kous voor het toebehoren. Daarna werd er gedanst en met de ballonnen gespeeld, zelfs met degene die door een grijze eekhoorn waren losgeknabbeld en tegen het plafond hingen. De ballonnen kregen de dag daarop een tweede functie als prooi voor hongerige shockflyers.

Prachtige momenten in 2005 deel 2

Verslag jaarvergadering van

17/12/2005

Aanwezige leden: 10 -- Aantal bestuursleden: 2. Twee leden hadden hun afwezigheid aangemeld Om 20.2O werd de vergadering geopend door de voorzitter, in aanwezigheid van de secretaris.  Onze voormalige penningmeester Peter Vanlanduyt heeft zijn functie vroegtijdig beëindigd, en was niet op de vergadering aanwezig. In de éérste plaats betreuren de aanwezigen de opkomst van 12 van de in totaal 37 clubleden.  Volgende agendapunten werden besproken en in nota genomen voor 2006: Er werden 5 evenementen uitgewerkt met volgende data: 1. Op 02 februari een indoorwedstrijd onder de aanwezige clubleden 2. Op 09 april is er een paasdrop voorzien. 3. Op 18 juni een zweefdag op ons terrein. 4. Op 17 september een fun-fly in samenwerking met andere clubs. 5. Op 15 oktober onze gekende BBQ met een Crazy fly wedstrijd. Op 16 december de jaarlijkse ledenvergadering. Door de gemeente Brecht is er een infobrochure 2006 uitgebracht bij de sportraad, alwaar onze club is in opgenomen, en dus ook erkend als sportclub. Hip – Hip hoera…..Eindelijk ééns positief nieuws. Als aanstelling voor examinator voor het brevetvliegen dat zal doorgaan in april 2006 zijn volgende leden bevoegd: Voor heli: Maurice en Jacky Voor vliegtuigen: Alex en Walter Deze 4 personen zullen door het VML herkend worden als bevoegd. De bewuste bouwavonden op de éérste vrijdag van de maand blijven behouden, maar zullen starten in maart a.S tot september. Dus enkel in de zomermaanden. Onze clubsite ( www.goldenwingsvzw.com ) zal een update krijgen en de startpagina zal vernieuwd worden. Hiervoor zullen Ron en Alex de koppen samenbrengen naar een mooi resultaat.  Er is door de gemeente Brecht een subsidie van 100 euro uitgegeven voor onze club.  Onze interim-penningmeester heeft het kasverslag mede gedeeld en hiermede werd de vergadering rond 23.30 h afgesloten.

16

Reportage door frits flitser en co

4

De Katana van Walter

De Edge van Werner Tops

Een minitransporttoestel van één van onze jongste indoorpiloten.