Vensters Open. Voor Remonstranten Zuid Nederland. Remonstrantse Gemeente Eindhoven en kring Zuid-Limburg. nummer 8 oktober 2015

Vensters Open Voor Remonstranten Zuid Nederland nummer 8

oktober 2015

Remonstrantse Gemeente Eindhoven en kring Zuid-Limburg

2

vensters open

verschijnt tienmaal per jaar nummer 8 oktober 2015

WAT JE AANGAAT Met lege handen moet je staan om te ontvangen de verhalen waaronder je gebukt zult gaan. De schelven hooi, manden, scherven en zoete druiven, doornige struiken, doden en verslonden vergezichten: de verhalen. De Donau heeft ze niet verstaan, ijsvogel en slang zijn langs ons heen gegaan. De heuvels staan onaangedaan. Wij dwaalden af, al verder ervandaan, bezochten bronnen en vulkanen en moerassen - land van gehavend bestaan. Wat haakt? Iets te doorstaan dat niet te tillen is noch uit de weg te gaan. In elkaars ogen kijkt het ons volhardend aan. Anneke Brassinga1 uit: Timiditeiten. 1

Anneke Brassinga (1948) ontving dit jaar de P.C. Hooftprijs voor haar gehele oeuvre.

3

WEEN NIET, ALS JE VAN ME HOUDT Ween niet, als je van me houdt. Het zijn woorden geïnspireerd op een brief van de oude kerkvader Augustinus. Het zijn woorden die gelezen werden bij de uitvaart van ons dierbare gemeentelid Nettie Meijer. Dit hoofdartikel is een ingekorte bewerking van de overdenking die ik bij de afscheidsdienst uitsprak. Ween niet. Maar waarom niet? God, wat schrokken we. Eerst toen Nettie werd opgenomen. En toen de dag erna. Ik stond klaar om te gaan. Bernard belde … ik hoor het hem nog zeggen: ‘Nettie is al overleden …’ Dus: ween niet? Waarom niet? We delen de schrik en het verdriet, schreef iemand me in de mail. Dus laat de tranen vloeien. Huil! En doe precies dat: deel het verdriet! Zeg: “Ik ween. Ik heb geweend, omdat ik van je houd.” De schok, de schrik was ook zo groot omdat Nettie zo betrokken was bij de gemeente en zo actief in allerlei commissies. Ik kan me nog niet voorstellen hoe onze gemeente er nu uit ziet nu zij er niet meer is. We gaan haar missen. We gaan haar zo missen. De gesprekken, de lach, haar aanwezigheid … Ze was niet iemand die zichzelf op de voorgrond plaatste, maar door wat ze deed en wat ze zei, door wie ze was en wat ze wist van onze nog jonge gemeente door al die dingen merkte je altijd dat ze er was. En nu moeten we het zonder haar doen. Ween niet, schreef die wijze Augustinus, maar wat kan hij toch bedoeld hebben? Ween niet, hoe kon hij het zeggen? Bernard zei nog dapper: “Ik zou ervoor tekenen als het zo ging.” Zonder langdurig lijden. Zonder lang ziekbed. Tot de voorlaatste dag, tot op het laatst actief. “Dankbaar ook”, vertelde hij nog. En: “Wij geloofden ieder op een eigen manier. Zij was veel nuchterder, hield me met beide benen op de grond. Ik ben zweveriger.” 4

En ja, er waren onmiskenbaar verschillen, maar zweverig? Ik zou eerder spreken van een sterk geloof Als je bij deze klap, bij dit verdriet dankbaar kunt zijn. Als je gul kunt zijn. Als je eerst kunt denken aan wat Nettie overkwam. Als je zelfs nu nog kunt lachen met een lotgenoot. Als je dan zweverig bent, dan hoef ik niet down to earth te zijn. Als dit zweverig is, dan weg met alle nuchterheid en ween. Ween als je elkaar mist en ween als je van elkaar houdt. Er is met wenen helemaal niets mis wanneer je een geliefde mist. Je hoeft niet enkel dankbaarheid te tonen, je mag ook boos zijn. Je hoeft niet enkel verwachting te koesteren, ook verdriet mag er zijn. Dus ween, maar laat dat wenen nooit de zachtheid, de tederheid, de openheid van het samen leven dat er nog is, teniet doen; laat dat wenen je nooit beroven van de kracht de hoop, het geloof die nodig zijn om dit geheim teder te bewaren. Martijn Junte

VAN HET BESTUUR WIJKBIJEENKOMSTEN De tweede wijkbijeenkomst is op donderdag 8 oktober bij Anneke Nieuwenhuis. De bijeenkomst begint 's middags om 14.00 uur op de Pastoor van de Heijdenstraat 7, 5583 TL Waalre; tel 040-2215385; mail [email protected] De bijeenkomst is vooral gericht op de mensen uit Aalst-Waalre, Veldhoven en de Kempen, maar natuurlijk is iedereen van harte welkom. De derde wijkbijeenkomst is gepland op dinsdag 27 oktober om 14.00 uur bij Theo en Ans Braaf. De bijeenkomst is vooral gericht op de mensen uit Geldrop, Nuenen en omstreken en wordt georganiseerd door Cor Jesse en Ans Braaf. U bent van harte welkom. (lees verder op pag. 6)

5

Theo en Ans Braaf-Brandenburg Zuiderklamp 13 5672 HA Nuenen tel. 040 824 00 22 Er is voldoende parkeergelegenheid. Het thema van deze serie bijeenkomsten is: wat is je dierbaar aan de gemeente? In ons beleidsplan staat dat we zoveel mogelijk onze vele activiteiten voortzetten. Uiteraard zolang voor een bepaalde activiteit nog vrijwilligers beschikbaar zijn. Bewuste keuzes worden dus, tot nog toe, niet gemaakt. Dat betekent ook dat er weinig ruimte is voor een nieuwe aanpak. Alle energie gaat zitten in het onderhouden van bestaande activiteiten. Het thema is gekozen naar aanleiding van de volgende opmerking op de laatste Algemene Vergadering: omdat we ouder worden en ons aantal door overlijden afneemt, moeten we keuzes maken. Het is goed om dit thema op de wijkbijeenkomsten te bespreken, maar het onderlinge contact is wel zo belangrijk. De bijeenkomsten worden door ds. Martijn Junte geleid. Hij begint met een “inhoudelijke” opening. Het bestuur

IN MEMORIAM NETTIE VAN DORP - MEIJER Het overlijden van Nettie is als een mokerslag op me neergekomen. Het is niet te bevatten en is keihard! In 24 uur is Nettie van iemand die volop in het leven stond, geworden tot iemand die gevloerd is door een herseninfarct en een hersenbloeding. Ze is 78 jaar geworden. Na haar werkzaam leven als maatschappelijk werkster bij Pro Juventute, d Raad van de Kinderbescherming en het Algemeen Maatschappelijk Werk, nu 18 jaar geleden, heeft Nettie zich vooral ingezet voor de Remonstrantse Gemeente. Tweemaal maakte ze deel uit van de kerkenraad. Ze leidde de vergaderingen van de Diaconie, was contactlid en nam het initiatief voor het werken in de tuin van de kerk. De laatste jaren deed ze de administratie van de Gemeente. Nettie had verschillende hobby's b.v. naaien (ze kon van een oude jurk iets maken dat meer in de mode was). Verder hield ze erg van le6

zen (ze was lid van een leesclub), wandelen en vond het leuk voor groepen iets te organiseren. Samen hebben we genoten van veel mooie reizen b.v. naar NamibiëBotswana, een grote wens van Nettie, en naar Arctica en Antarctica. Jaren geleden reisden we naar Indonesië, waar Nettie geboren is en bezochten toen ook de plaatsen Malang en Semarang waar Nettie gedurende de oorlog verbleef. Ook bezochten we toen het ereveld waar haar vader begraven ligt. Dat was zeer emotioneel. Onze laatste reis was naar Istanbul. Daar heeft Nettie enorm van genoten. Veel plezier beleefden we aan theaterbezoek en operavoorstellingen. Plotsklaps sta ik er na ruim 40 jaar alleen voor; maar ik ben denkbaar dat we die jaren samen beleefd hebben. Veel dank gaat uit naar allen die met me meeleven; dat is hartverwarmend! Bernard van Dorp

BIJ HET AFSCHEID VAN NETTIE MEIJER De verslagenheid was groot toen bekend werd dat Nettie Meijer op vrijdag 11 september volkomen onverwacht was overleden. Ze was de zondag ervoor nog in de kerk geweest! Nettie was zo’n levendige, actieve, persoonlijkheid dat iedereen haar jonger inschatte dan ze in werkelijkheid was. Haar overlijden is een grote schok voor haar echtgenoot, Bernard van Dorp. Ook voor onze gemeente betekent haar overlijden een gevoelig verlies. Ze laat een grote leegte achter. Ik herinner me dat ik haar voor het eerst zag op een Open Dag op de Hoorneboeg zo ongeveer 25 jaar geleden waar ze, zomers en modieus gekleed als ze vaak was, van verschillende aanwezigen (vooral mannelijk!) veel aandacht kreeg. Later leerde ik haar kennen toen ze zich in de kerkenraad bezig hield met het Ledencontact en de Diaconie. Hier bewonderde men haar vergaande betrokkenheid en kennis van de materie: met enthousiasme en geïnspireerde inzet heeft ze in een gewichtige functie mede de verantwoordelijkheid gedragen voor het bestuur van onze - toen nog omvangrijke - gemeente. Ze nam elke taak zeer serieus: met bijna professionele blik overzag ze het gebied waar ze mee bezig was, betrok het verleden erbij, keek vooruit naar de consequenties van beslissingen. Verschillende jaren stelde ze bij het begin van het seizoen 7

voor te collecteren voor “De zusters in de Hoogstraat” die ook nu nog uitgeprocedeerde asielzoekers ondersteunen. Iedere keer werd dit voorstel afgewezen, nu wordt gelukkig wel voor dit doel gecollecteerd. Heel lang was ze in de jaren daarna voorzitter van de Diaconiecommissie en voorzitter van het Ledencontact, ook nu nog van groot belang voor de cohesie van het geheel. Ze was nog steeds geboeid door dit aspect van het bestuur van de gemeente, dit wel omdat dit samen hangt met haar beroep. Daarnaast beheerde ze op dit moment met grote precisie de ledenlijst. Een vergadering leiden kon Nettie voortreffelijk: ze bereidde de beslissingen uitstekend voor, had het geheel in de hand. Ook in de “Echtparenkring” vervulden Nettie en Bernard een rol: op hun beurt hielden ze een inleiding over een thema dat op dat moment maatschappelijk urgent was. Nettie was altijd “in” voor een groot project, zoals bijv. bij het vertrek van ds. Johan Goud, waar ze op het toneel met een geestige sketch schitterde, ze was een geoefend natuurtalent! Maar belangrijk is dat ze spontaan was, gemakkelijk te benaderen, vrolijk en geïnteresseerd. Ook gastvrij: menigmaal hebben zij en Bernard een grote groep mensen bij hen thuis ontvangen. En hoe! Gisteren (vrijdag) namen we in een druk bezochte, sfeervolle afscheidsdienst in de kerk onder leiding van onze eigen predikant ds. Martijn Junte afscheid van Nettie. Haar grote uitgebreide familie was aanwezig: Bernard, haar echtgenoot, vond de kracht te beschrijven hoe de twee laatste dagen van haar leven verlopen waren. Haar broer beschreef de jeugdjaren in een kamp op Java, waar ze maar net overleefde. Haar nichtje beschreef haar o.a. als “de tante met het snoepkistje”. Twee vriendinnen herdachten haar in een lange, dierbare vriendschap. De zorgvuldig overwogen liturgie gaf uitdrukking aan de dankbaarheid voor haar leven. 's Middags in het Crematorium in Heeze las ds. Junte bijna volgens traditie het gedicht “Onder de appelboom” van Rutger Kopland. In aansluiting daarop kon men staande voor de kist in een kort moment van Nettie afscheid nemen. We zullen haar aanwezigheid en verbondenheid met veel mensen zeer sterk missen. Bernard: wees flink, houd moed! We zullen proberen een “warme jas” voor je te zijn. We gedenken Nettie Meijer in eerbied en genegenheid. Ans Braaf-Brandenburg 8

PREDIKANTENRETRAITE juni 2015 Greteke de Vries, remonstrants predikante te Naarden-Bussum, doet in twee delen verslag over de predikantenretraite in Noord-Ierland. Hieronder volgt deel 2. Deel 1 is reeds gepubliceerd in het septembernummer van Vensters Open.

RIVALITEIT - REMONSTRANTSE PREDIKANTEN IN NOORDIERLAND Remonstranten

Het convent van remonstrantse predikanten, bijeen in Noord-Ierland voor een korte conferentie, maakte afgelopen zaterdag een bustrip naar het meest noordelijke puntje van het Ierse eiland. We genoten, na een intensieve dag in de industriestad Belfast, van het oeroude groene landschap vol schapen en kleine witte dorpjes aan de blauwe Ierse zee, met wonderlijke rotsformaties en mythische verhalen. Niet direct een omgeving voor stevige gesprekken over religie en geweld, ons thema van deze dagen. Maar … misschien lukte het juist door het landschap uitstekend.

Bronnen van geweld We hadden een paar vragen meegekregen om onderweg te bespreken. We staken in bij onze persoonlijke ervaringen: welke bronnen van geweld zijn we deze dagen tegengekomen in onszelf, in de groep en in de Noord-Ierse situatie? De dag ervoor in Belfast hadden we onze geest vrij gemaakt voor dit onderwerp. Fraaie zaken als loyaliteit aan een eigen groep speelt bij geweld een rol; passie voor iets of iemand die ons lief is, en ideeën over zoiets als rechtvaardigheid eveneens. We hadden daarover in de Noord-Ierse context inmiddels al veel verhalen gehoord en voorbeelden van gezien. 9

Heersen We spraken in de bus en wandelend langs de kust in groepjes van drie ook over uitingsvormen van geweld in ons convent, bijv. in pikorde, taal, waarden en normen, programmering, verwacht gedrag en gebruikte symbolen. Ook daarbij moest ik steeds denken aan het Noord-Ierse conflict, hoewel wij elkaar – het mag gezegd – over het algemeen ruimte gaven om ánders te zijn of af te wijken van de groep. Diversiteit, veelkleurigheid, individualiteit die we van elkaar accepteren kan geweld verminderen. Daarvan zijn wij allemaal, geloof ik, doordrongen. Maar toch. Neiging om over anderen te heersen is ook ons niet vreemd en om anderen in de tang te houden waardoor een conflict voortduurt ook niet.

Autonoom De Noord-Ieren gedroegen zich zeker in de jaren van de Troubles als de oevers van een rivier, in het Frans: rives. Protestanten (loyaal aan de Britten) en katholieken (voor een verenigd Ierland) waren rivalen, en zeker in bepaalde wijken van Belfast lijkt het of die rivaliteit onverminderd is verder gegaan; wel al jaren zonder bommen en aanslagen. Ze houden een kwestie die tussen hen in staat levend door met elkaar mee te meanderen. Dat doen ze via verhalen, vlaggen, muurschilderingen en monumenten voor de gevallenen, gedenkdagen en andere ‘feestelijkheden’. Zo versterken ze de eigen waarheid ten koste van de ander, met precies dezelfde ‘wapens’ als de tegenpartij. Zelfstandig afbuigen, min of meer autonoom een eigen koers gaan varen waardoor het waterpeil kan zakken, de zwaarte van de kwestie kan minderen, had de spanningen al lang geleden kunnen doen afnemen, maar dat was te weinig gebeurd.

Genieten Hierin zie ik een blijvende opdracht voor ons als predikanten, onze gemeentes en de individuele leden en vrienden. Ontkennen van geweld lijkt me de grootste bron ervan. Een eigen koers varen en tegelijkertijd verbonden blijven met anderen is een hele kunst. Het begrip ‘community’ is in Noord-Ierland voor de één een zegen en voor de ánder een vloek. Wij is samen zijn wij sterk maar wij is ook dwang en uitsluiting. Daartussen door laveren lijkt mij een uitdaging voor elk van ons en onze geloofsgemeenschap. Samen een paar dagen genieten van een schitterend landschap en met elkaar lachen tijdens serieuze gesprekken helpt enorm om in elk geval het onderlinge geweld uit te stellen. En zoiets dan steeds weer. Dat moet toch haalbaar zijn? 10

Greteke de Vries is Remonstrants predikant in Naarden-Bussum.

AANKONDIGINGEN REMONSTRANTS VROUWENCONTACT Onze eerste bijeenkomst na de grote vakantie zal plaatsvinden op dinsdag 20 oktober. We zullen het programma van het afgelopen jaar evalueren en het programma van het komend jaar, voor zover bekend, bespreken. Dit is het moment om eventuele wensen kenbaar te maken! Zoals gewoonlijk staat de thee om 13.30 uur klaar en begint het programma om 14.00 uur en duurt tot 16.00 uur. Verdere inlichtingen bij ondergetekende, Inez Zonneveld-Woelinga, tel: 013-5146111

FILMKRING MIDDEN IN HET LEVEN Door een misverstand is in het september van Vensters Open helaas niet de inleidende tekst van Lieneke en Klaas Reijenga op de film: La petite Jérusalem opgenomen. De leden van de filmkring zijn - per mail - wel tijdig op de hoogte gebracht. Graag wil de redactie de tekst alsnog plaatsen.

LA PETITE JÉRUSALEM Deze debuutfilm van Karin Albou behandelt het oeroude thema van een relatie tussen mensen van twee botsende religies (in dit geval de joodse en islamitische religie). Karin Albou, die net als de hoofdpersoon Joods van Tunesische afkomst is, geeft een geslaagd beeld van het dagelijkse leven van een Joods gezin in de Parijse wijk La Petite Jérusalem.

11

La petite Jérusalem is een joodse enclave in Parijs. De mooie jonge Laura leeft in tweestrijd tussen haar orthodox-joodse opvoeding en haar filosofiestudie die haar een andere kijk op de wereld biedt. Laura woont samen met haar moeder en het gezin van haar zuster Mathilde, haar orthodoxe-joodse zwager Ariel en hun vier kinderen. Haar positie wordt problematischer als ze de haar door haar familie opgedrongen partner Eric niet ziet zitten. En “erger” nog. Laura wordt verliefd op haar collega, een jonge moslimintellectueel, die evenals Laura een bijbaantje heeft op een school. Volledig in verwarring blijkt dat ze niet meer kan terugvallen op oude zekerheden door haar pas verworven inzichten. Haar getrouwde zuster die overtuigd de Joodse religie aanhangt, krijgt huwelijksproblemen. Zij worstelt met haar seksuele gevoelens en haar ideeën over wat de Thora er volgens haar van zegt. Laura laat zich beïnvloeden door de filosofie van Kant, die nog wel aardig in de Joodse religie lijkt te passen: vrijheid wil niet per definitie zeggen dat je niet aan een wet gebonden bent. Heel bijzonder zijn de gesprekken die Mathilde heeft met een vertrouwenspersoon. Door deze vrouw krijgt Mathilde een andere kijk op haar huwelijksrelatie. Tot slot: La petite Jérusalem is een zeer boeiende sfeerfilm waarbij zowel de joodse als ook de moslimtradities goed tot hun recht komen. Lieneke en Klaas Reijenga

COLLECTE OKTOBER Op 4 oktober zal er voor de Eigen Diaconie gecollecteeerd worden en op 18 oktober voor de Remonstrantse Broederschap. De diaconiecommissie

12

VERSLAGEN KILIMANJARO WONEN Zomerbijeenkomst op 19 augustus: inleiding door Kitty Hesen. Had de tweede zomerbijeenkomst van 2014 als onderwerp Van burgerparticipatie tot participatiesamenleving, nu op 19 augustus 2015 vertelde Kitty Hesen over Kilimanjaro Wonen. In beide gevallen was de centrale vraag: hoe gaat het met mij straks als ik oud(er) ben? Hoe is dan mijn netwerk? Kan ik in mijn eigen buurt blijven wonen? Kilimanjaro Wonen2 is in 2011 opgericht door drie vrouwelijke ondernemers uit Eindhoven: Kitty Hesen, Linda Luiten en Magdaleen Kroese. Zij hebben ervaring en kennis gebundeld op het gebied van wonen, architectuur, zorg en welzijn, bouwen in eigen beheer en doen aan projectontwikkeling. De naam verwijst naar hun voornamen en tegelijkertijd naar de berg. Alleen door samen te werken kun je de berg beklimmen. Kitty Hesen vertelde over het ontstaan van Kilimanjaro Wonen. In allerlei gesprekken hoorde ze: "Later zorgen wij dat wij het goed geregeld hebben". Maar niemand deed iets. Daar moest iets aan gedaan worden! De Centrale vraag is: hoe zorg je als wijk dat oudere mensen toch in hun eigen buurt kunnen blijven wonen? Wat is er nodig? Wat heeft de buurt zelf te bieden? Hoe kweek je nabuurschap? Wijkbijeenkomst Prinsejagt Alle oudere wijkbewoners werden persoonlijk uitgenodigd met de vraag: "Bent u ouder dan 65? Dan mag u komen naar de wijkbijeenkomst. Anders moet u nog even wachten, maar u hoort wat er uit komt."

2

De stichting Kilimanjaro Wonen heeft de volgende doelstelling: Het doel van de aanpak in bestaande buurten is dat buurtbewoners zelf activiteiten gaan organiseren voor elkaar. Iedereen wordt aangesproken om deel te nemen, ook bewoners die doorgaans niet bereikt worden. Zo ontstaan er Zorgzame buurten, waar mensen op een plezierige manier zelfstandig kunnen wonen als ze minder vitaal, minder mobiel of kwetsbaar worden. Voor meer informatie zie de website: www.kilimanjarowonen.nl

13

Uit de wijk kwamen 135 aanmeldingen voor de wijkavond. De wijk telt 340 woningen; de wijk is wel aan het verjongen, maar er wonen nu nog veel ouderen. Velen van hen wonen er al jaren. Tijdens die bijeenkomst werd aan de aanwezigen naar hun wensen en ideeën gevraagd. Er werden 'gele briefjes' uitgedeeld, iedereen kon hierop zijn ideeën en suggesties kwijt. Voor deze wijze van informatie verzamelen werd gekozen om enerzijds vroegtijdige discussie over de ideeën te voorkomen én om er voor te zorgen dat iedereen zijn ideeën kwijt kon. De initiatiefnemers hebben daarna de briefjes verzameld en geclusterd. Conclusie: er was veel vraag naar gezamenlijke buurtactiviteiten, zoals samen wandelen, eten, fietsen; naar ontmoeting. Maar ook aanbod om mensen voor te lezen etc. Opvallend: er waren geen vragen om hulp. Terugkoppeling De resultaten zijn vervolgens teruggekoppeld tijdens een wijkbijeenkomst voor de hele wijk. De top tien met ideeën werd gepresenteerd. En er werd meteen gevraagd: "Wie wil meehelpen om dit te laten 'aarden'? Geen respons. Niemand wilde, met argumenten als 'ik heb het te druk', 'ik kan nooit', 'we gaan met vakantie', 'de kleinkinderen' etc. Daarna werd de vraag anders gesteld, persoonlijker: 'Je wilt toch wel een enkel keertje iets doen?" Op een vraag zo gesteld durft niemand nee te zeggen. De namen van al deze incidentele vrijwilligers zijn genoteerd met hun telefoonnummer. Realisaties Op twee niveaus worden er activiteiten georganiseerd: enerzijds op het vlak van Ontmoeting, anderzijds op het gebied van Vraag en Aanbod. Ontmoeting De opgezette koffieochtenden lopen goed. Doordat de buurtbewoners elkaar daar spreken ontstaan er vanzelf initiatieven: er is een leeskring gestart, een Française geeft Franse les etc. etc. En er ontstaan heel veel netwerken. Vraag en Aanbod Maar belangrijker is het makelaarschap van 9 vrouwelijke vrijwilligers, dat Vraag en Aanbod bij elkaar brengt, ingenieus georganiseerd. Er is een tas met daarin een speciale telefoon en de lijst met de incidentele vrijwilligers. Deze tas rouleert per 2 à 3 dagen onder deze negen vrijwilligsters. De telefoon staat altijd aan. Heeft één van de wijkgenoten een hulpvraag dan belt die het speciale tele14

foonnummer. De dienstdoende vrijwilliger neemt vervolgens telefonisch contact op met één van de incidentele vrijwilligers en brengt zo Vraag en Aanbod bij elkaar. Gevolg Deze initiatieven betekenen veel voor de buurt. Het heeft een grote impact, met als reacties: "Je doet weer mee". Je wilt bij een groep horen en samen iets voor anderen doen. Daarnaast geeft het de bewoners ook een gevoel van veiligheid: er wordt op je gelet. Hoe verder De gemeente Eindhoven was heel enthousiast over dit initiatief. En vroeg of er professionele ondersteuning nodig was. Die is op het uitvoerende vlak niet nodig, wel om soepel de benodigde vergunningen af te geven zodat er een nieuwe 'huiskamer' gebouwd kan worden; dus de politiek is wel bruikbaar om de bureaucratische belemmeringen weg te nemen, maar verder moet de politiek wegblijven. De essentie van de opzet is dat het klein, persoonlijk en simpel blijft; gewoon doen! De essentie van dit nabuurschap is de persoonlijke benadering. Voorkomen moet worden dat status respectievelijk macht een rol gaan spelen. Voor andere wijken geldt: iedere wijk heeft zijn eigen opbouw in leeftijd, achtergrond etc. en zal zijn eigen vorm moeten ontwikkelen. Wel kan de expertise die Kilimanjaro Wonen ontwikkeld heeft gebruikt worden. Na afloop dankte Eric Corsius Kitty Hesen voor haar boeiende inleiding en vroeg zich af of het onderwerp 'een zorgzame buurt / een zorgzame kerk' wellicht een goed onderwerp zou zijn voor de komende wijkavonden. Tevens bedankte Eric allen die deze buitenbijeenkomst mogelijk hadden gemaakt voor de 20 toehoorders, door stoelen en tafels naar buiten te brengen, door voor koffie te zorgen. Aanvullende mag er ook een woord van dank gaan naar de vrijwilligers die er steeds voor zorgen dat de tuin bruikbaar blijft voor het houden van de zomerbijeenkomsten. Fenny-An Wijnheijmer

15

BERICHTEN UIT ZUID-LIMBURG Adres secretaris Kring Zuid-Limbug: M.W.Hollander, Ellecuylgaard 46, 6227 EA Maastricht, tel. 043 311 77 56 en 06 237 697 53 e-mailadres: [email protected]

Eenheid in het nodige Vrijheid in het onzekere In alles de liefde

KERKDIENSTEN Zondag 25 oktober, 10.30 uur Gemeenschappelijke dienst met de Protestantse Gemeente GeleenBeek-Urmond Voorganger: ds. M.F.C. Junte Ontmoetingskerk, Emmaplein 50, Geleen

PERSONALIA EINDHOVEN Overleden op 11 september 2015 mevrouw J.I. van Dorp-Meijer

16

AGENDA EINDHOVEN * betekent: bijeenkomst in de kerk, Dommelhoefstraat 1A, Eindhoven oktober donderdag 8 14.00 Wijkbijeenkomst Aalst-Waalre, Veldhoven en de Kem pen zie pag. 5 donderdag 15 *12.00 Mannenlunch, inlichtingen bij de heer J.D.B. Veldkamp, tel. 040 243 1753 dinsdag 20 *14.00 Remonstrants Vrouwencontact zie pag. 11 dinsdag 27 14.00

Wijkbijeenkomst Geldrop, Nueuen e.o.

zie pag. 5 en 6

KERKDIENSTEN EINDHOVEN Op verzoek kan er tijdens de dienst op zondag voor kinderopvang worden gezorgd. Vooraf een telefoontje naar ( 040 241 1992 ) is hiervoor voldoende. 4 okt.

11.00

Ds. J.D. Noest, Nijmegen collecte: Eigen Diaconie

11 okt.

Geen kerkdienst i.v.m. Marathon

18 okt. 11.00

Ds. M.F.C. Junte THEMADIENST Ds. H. Brandsma (GE)WEL(D)DADIGHEID collecte: Remonstrantse Broederschap

Let op: de wintertijd begint in de nacht van 24 op 25 oktober! 25 okt. 10.30 Ds. D. Akerboom DoReLU HERVORMINGSDAG Wie niet naar de kerk gaat, kan aan de collecte bijdragen door overmaking van een bedrag op rekening NL 03 ABNA 047 18 46 724 ten name van Remonstrantse Gemeente Eindhoven onder vermelding van het collectedoel.

17

REMONSTRANTSE GEMEENTE EINDHOVEN KERKGEBOUW: Dommelhoefstraat 1A, Eindhoven, tel. 040-2442 393 WEBADRES: www.remonstranten.org/eindhoven PREDIKANT: ds. M.F.C. Junte Adres: Lage Gouwe 114, 2801 LK Gouda tel. 06- 2185 9121; e-mailadres: [email protected] SECRETARIAAT: Mw. M.J. Teunissen, Tourslaan 31, 5627 KW Eindhoven, tel. 040 248 4280 e-mail: [email protected] FINANCIËLE ADMINISTRATIE: J.G. Sander, Jan Stuytweg 4, 5624 KV Eindhoven, tel. 040 243 3221 e-mail: [email protected] REK.NR. NL 03ABNA 047 18 46 724 ten name van Remonstrantse Gemeente te Eindhoven KRING ZUID-LIMBURG voorzitter: H.W. Overbosch, tel. 043-3210 625 secretaris: M.W. Hollander, tel. 043 311 77 56 en 06 237 697 53 penningmeester: J. Muysken, tel. 043-3500 309 LEDENADMINISTRATIE VENSTERS OPEN REDACTIE: Mw. A.Leunis, H.Raap en mw. F.A.W.I.Wijnheijmer-Kuiper KOPIJ uiterlijk de 15de van de maand zenden naar: Braambes 2, 5708 DB Helmond (tel. 0492 524 904) of per e-mail (via een attachement): [email protected] tevens zenden naar [email protected] en [email protected] Voor Zuid Limburg naar: J. Muysken, Laan van Brunswijk 79, 6212 HD Maastricht, tel. 043-3500 309; e-mail: [email protected] ABONNEMENT: € 20,00 per jaar (voor leden en vrienden gratis); digitale versie kan gratis worden toegezonden. Overmaken op rekening NL 03 ABNA 047 18 46 724 ten name van Remonstrantse Gemeente te Eindhoven o.v.v. Vensters Open.

18

19

Afzender:

5613 EL 1A

20