Van de voorzitter. Inhoud. ...en dit wordt dan onze nieuwe clubkleding. pagina

Van de voorzitter Ik kan het niet laten. U zult inmiddels bij mij een lichte grasfobie hebben vastgesteld maar, met uw welnemen, is het toch ook weer niet normaal wat onze grasmat wederom moet doorstaan. Nog nooit met zoveel gras de winter uitgekomen … en dan dit! Maar ach, Hans en zijn mannen zullen er weer álles aan doen om te voorkomen dat we “stuivend” door de baan moeten gaan. Inmiddels is het seizoen in alle hevigheid losgebarsten. De weekenddruk is weer hoog, want de crisis heeft voor Texel in de meeste recreatieve logiessectoren geen negatieve gevolgen. Zo heeft ook onze huurbaas gelukkig geen financiële problemen, waardoor een investering in een grotere en mooiere baan geen punt hoeft te zijn. Ook de grotere en mooiere oefenaccommodatie zal dan niet zo lang meer op zich laten wachten. Hoewel ook daarvoor weer een extra bouwaanvraag moest worden gedaan. Nee, geloof maar niet dat er met onze uitbreidingen niet breedschalig wordt meegedacht. Nou ja, dan kan het er alleen maar beter van worden. Onze competitieteams hebben zich inmiddels met meer en minder succes danig geweerd. De Texelse is gepromoot, de spelers zijn enige baanervaringen rijker en de vriendschapsbanden aangehaald. Kijkende naar de ontwikkeling van de laatste jaren zien we een groot animo van onze clubleden om hun krachten te meten met andere clubs. Dit is dan ook één van

Inhoud

de redenen dat binnenkort in goed overleg de teams gaan komen tot een keuze voor een clubshirt. U zult begrijpen dat daarvoor door vakkundigen enig huiswerk moet worden geleverd, maar het resultaat zal er naar zijn. Wellicht zie ik u binnenkort in clubkleuren op de Texelse terug, u allen een fraaie golfzomer toewensend,

Uw voorzitter, Paul Kuip Czn

pagina Coutinho trofee 2 Meierblis wedstrijd 2 De Schuijlhut trofee 5 Bar en Boos – 29 5 Wintermatchplay 6 Van de overkanter 9 Wedstrijdcommissie nieuws 10 NGF competitie 13 Zuurstok 14 Kampioensgolflied 14 Zo kan ik nog wel even doorgaan(10) 16 Verslag Dorpenwedstrijd 19 Mooi en lelijk 23 Van de bestuurstafel 28 Wedstrijdkalender 31 Wedstrijduitslagen 32

De redactie van dit blad behoudt zich het recht voor aangeboden kopij te herschrijven, al of niet te plaatsen en datum van plaatsing te bepalen. Uw volgende clubblad verschijnt eind juli. Inleverdatum kopij 10 juli

15de jaargang, mei

3 ...en dit wordt dan onze Druk Drukkerij Langeveld & de Rooy, Den Burg nieuwe clubkleding….

COUTINHO TROFEE Door Antoine Kersten “Goedemorgen Antoine”. “Morning Ed.” “Wordt het niet eens tijd dat er een andere auto verschijnt op die parkeerplek? En als jij er niet voor zorgt, regel ik het wel via het nieuwe computerprogramma. Ik zit toch dicht op het vuur!”. Zo sprak de wedstrijdleiding. Met deze ‘huishoudelijke mededeling’ begon op 27 maart mijn dag op de golfbaan. Terwijl ik een club uitzocht waarmee ik op de drivingrange af zou gaan slaan, nam ik dit van “Mister Ed E.” maar voor lief. “Best Ed, fijne vlucht!”. Samen met Solveig Rip en Reyn de Graaff liep ik in de flight om de Coutinho trofee. Solveig begon vastbesloten en met duidelijke strijdplannen om haar handicap aan te vallen. Vandaag was haar dag! De voorbereiding van haar eerste drive verliep in alle rust wat resulteerde in een niet al te lange, doch recht geslagen bal. Het begin was er! Wat verder volgde was een keurig en steady gelopen ronde die resulteerde in een score van 37 stablefordpunten. Haar missie was geslaagd: handicap naar beneden! Reyn moest vanaf het begin knokken voor de punten. Met een enkele par en de broodnodige bogeys in de rugzak kwam Reyn uiteindelijk met een matige score door de turn. “Zwoegen is het vandaag”, was zijn samenvatting aan het begin van de 2e negen. Een op dat moment noodzakelijk opleving bleef uit. De scores bleven verder naar zijn eigen zeggen maar matig. Uiteindelijk kwam Rein met 30 punten en een bruto van 90 over de eindstreep. Met 16 punten en een bruto van 46 in de turn voelde ik me niet anders dan Reyn. Gelukkig kreeg ik wel te maken

met een opleving. Mijn par op 10 zorgde voor de nodige opluchting. Tegelijkertijd kwam bij mij het geloof in “dat het toch nog kan” weer terug. De ronde die ik vervolgens liep, resulteerde in een bruto van 39. Uiteraard was ik hier erg blij mee. Zo weerbarstig kan een ronde van 18 holes, met uiteindelijk 40 stablefordpunten, verlopen! “Wil de eigenaar van de auto met kenteken PN-45-RF zijn auto verwijderen van de parkeerplaats?”. Dit waren de openingswoorden van “Mister Ed E.” tijdens de prijsuitreiking. Alsof ie in de weg stond, klonk het. Slechts 1 seconde later drong het tot me door dat het om mijn auto ging. Ik gaf geen taal of teken en vatte het op als een schijnmededeling voor een mogelijke uitslag waar op voorhand anders over werd gedacht. Ook hier begon ik terstond in te geloven. Of had de wedstrijdleiding toch de nodige invloed op de uitslag losgelaten? Nee, PN-45-RF mag nog een maand blijven staan!

MeierbliswedDoor Joke Geldorp en Leo Saal Onder echte Texelse omstandigheden , stralende zon en een stevig windje (6) is de jaarlijkse wedstrijd gespeeld. In Oranje- en rood-wit-blauw uitgedost moest een team aan de hand van een aantal verkregen slagen (gemiddelde handicaps) de baan spelen en zover als mogelijk komen in aantal gespeelde holes. De tweede negen werden de vlaggetjes in de grond gestoken

wanneer de slagen op waren, vanaf hole 16 werd het een oranje en roodwit-blauw spoor. Op hole 17, toen onze flight er aan kwam, wel zo’n zes vlaggetjes, een heel leuk gezicht (en je moest ze wel ontwijken). De uiteindelijke winnaars Joke en Leo kwamen tot op veertig cm van de pin op hole negentien. Evenementencommissie Winnie Schraag, Margreet de Graaff en starter Hans van Maldegem onze hartelijke dank!!! Ook de flight genoten Nel Kuip en Martin Siebbeles bedankt voor de gezellige middag. Extra prijs voor de mooiste en leukste outfit, Hélène van Wijhe. Na de prijs uitreiking een heerlijke BBQ, die we ons goed lieten smaken.

De Schuijlhut Trofee Door Lot van Schelt We waren het niet vergeten, maar de hele winter niet op Texel geweest en daardoor was de dinerbon voor vier personen, die Marijke en ik ieder hadden gewonnen met de Schuijlhut trofee , nog niet gebruikt. Na kort overleg besloten Marijke en ik met beide bonnen ieder een koppel uit te nodigen en met z'n achten gebruik te maken van onze hoofdprijs die we hadden gewonnen. Marijke had Hans, Solveig en Wil uitgenodigd en ik Alain met z'n compagnon Wil (ja 2 Willen dus..) en zijn vrouw Renee, beiden geen golfers maar dat was voor deze gelegenheid geen noodzaak. Alain en ik hadden eerst gegolfd, we liepen beiden een mooi rondje. Alain in 85 slagen (40 stablefordpt.) en ik in 89 (38 pt.) Daar krijg je een lekker gevoel van en honger natuurlijk . Wil (compagnon) die dol op eten is en de meeste restaurants op Texel wel kent, had me de menukaart gemaild. Maar te druk of zoiets, ik kwam er niet aan toe om m'n mail te openen. Dus haalde we hen op en togen onbevangen naar"Restaurant de Kajuit" op Landal Green Park. Wij waren er eerst en terwijl we bij de haard zaten en werden ontvangen met een Prosecco, arriveerde de rest. Grappig, het was meteen alsof iedereen elkaar al jaren kende want er bleken heel wat gemeenschappelijke kennissen. Na een uitgebreid aperitief gingen we aan tafel in "de kleine zaal". Een ronde tafel, wat perfect was voor ons aantal. Zoals ik al zei, gesprekstof was er genoeg en de drank vloeide rijkelijk. De meesten van ons namen het voorgestelde menu, soms met een kleine aanpassing.

Ik was er nog nooit geweest dus had ik ook geen verwachtingen. Maar anders had ik kunnen zeggen, boven verwachting. En het is dan toch een beetje vreemd dat je helemaal niets hoeft te betalen aan het einde van zo'n diner. Familie Schuijl, we hebben genoten van onze prijs. Namens Marijke, mij en onze gasten, hartelijk bedankt, en we hopen natuurlijk dat we dit jaar onze titel mogen verdedigen.

Bar en Boos 29 Dag Dick, nog een kaarsje opgestoken voor Ballesteros? Hoezo? Dood, he? Oh, Ballesteros dood? God hebbe zijn ziel Dacht het wel. De besten gaan het eerst. Wat je zegt. Heb jij hem ooit zien spelen? Ja. En? Ik voelde wel wat verwantschap met hem. Jij? Hoezo dan? Nou, ik sla ook meer ballen buiten de fairway dan erop. Ja, zo weet ik er ook nog wel een. Doe dan. Eh...ik lig even vaak in de bunker als hij. Alleen kwam hij er ook uit. Ja, dat moet ik toegeven. Pilsje? Ja, graag. Jammer dat ze hier geen San Miguel hebben. Die had ik nou graag hier eens willen hebben, Ballesteros. Daar ben ik weleens een beetje mee bezig geweest?

O ja? Hoe dan? Ik stond met hem in de lift, in Spanje ergens. Hij had net een rondje van 75 gelopen. Dat kon je wel aan hem zien, zeker? Hij keek of hij de hele wereld wilde opvreten. En toen? Ik dacht, als ik hem nou eens vraag of hij een keer naar Texel wil komen. Makkelijk baantje voor zo’n speler toch? Kon’ie zijn handicap weer eens spelen. Precies. Ga verder. Nou, ik stond in gedachten m’n Spaans een beetje te oefenen, weetjewel. Zo van eh ‘Señor Ballesteros. No buenas dias, he’? Tenemos un campo de golf op Texel, Olanda.. Begrijp ik en toen? Ik wou het hem net gaan vragen. Eigenlijk lag Señor Ballesteros al op mijn tong, maar toen stopte de lift en hij stapte uit. En? Nooit meer terug gezien.

Wintermatchplay Door Rob Maaswinkel Zaterdag 12 maart. Ik schrijf dit verslag op de vooravond van de finale tegen Piet Schuijl; de altijd goedgemutste Piet. De Piet met het stemvolume van een chef kok. Mijn vader was ook chef kok en praatte net zo hard als hij omdat hij vroeger altijd over de pannen en de radio, die door de keuken blèrde, heen moest schreeuwen. Je hoort Piet vaak 3 holes verderop tegen zijn flightgenoten praten. Ook als ze aan het adresseren zijn, trouwens, dat maakt Piet niet uit. Piet is 71 en heeft dezelfde handicap als ik, 12. Daar teken ik graag voor op zijn leeftijd. Vandaag heb ik tegen Jos van de Werf de halve finale gespeeld. ‘3 up, 2 to go’, wat inhoudt dat ik op hole 16 met +3 voorstond waardoor Jos niet meer kon winnen. Jos kreeg 5 slagen mee en speelde 2 of 3 birdies, daar wil ik af zijn. Hij speelde zijn birdies precies op die holes waar hij al een slag had, waar ik schik om had natuurlijk. Ik zei nog: “speel die birdies nou een holetje verder, dan heb je er meer plezier van.” Maar dan toverde hij juist weer een onnavolgbare en verre bal uit zijn swing, die we allen kennen vanwege het loupje dat hij op de top van zijn backswing maakt, om vervolgens via de naast gelegen fairways uiteindelijk toch nog een goede score neer te zetten. Ineke Bouwman vond ik een lastige tegenstander in de kwart finales. Na 7 holes stond ik 3 down. Niet van te winnen, dacht ik. Ik won uiteindelijk wel, maar dat ging niet vanzelf. Mike de Haas trof ik in de achtste finale en die had zijn dag niet. Ik heb Mike beloofd dat ik hem nog lang zal herinneren aan

de uitslag (+7) als Mike mij, en ons allen, van de baan mept als hij een paar jaartjes ouder is. Wil, Jo en Hans: dank voor de organisatie. Het nieuwe systeem heeft prima gewerkt. Eerst poulen en daarna het afvalsysteem. Het leverde in ieder geval 2 mooie halve finales op: Piet Schuijl - Reijn de Graaff en Jos van de Werf - Rob Maaswinkel. Lage handicappers dus. Ik zou persoonlijk nog wel willen pleiten voor ¾ handicap verrekening, zeker bij wintergreens, omdat daarbij het voordeel van de lange slag van de lage handicapper teniet wordt gedaan. Maar goed, het mag de pret niet drukken. We zijn inmiddels een dag verder; het is nu zondag 13 maart 2011 en de winnaar is bekend. We speelden allebei zeer sterk op de 1e negen holes. Ik kwam met +1 door de turn.

De 2e negen liet Piet een birdie op 10 liggen door een korte put te missen. Dat ging hem niet in de kouwe kleren zitten en dat kwam hij ook niet meer te boven. Ik won uiteindelijk de wedstrijd en mocht de felicitaties en prijzen in ontvangst nemen. Dank aan de sponsors voor de prijzen: de Golfshop en De Rog. Ik ga in ieder geval weer eens lekker eten bij De Rog. Veel dank aan Piet voor de leuke en spannende finale. Leukste uitspraak van de dag van Piet: “ik spreek eigenlijk geen Engels. Alleen yes, no en all square”. Marijke de Beer won de ludieke nevenwedstrijd op de par 3 baan, die voor de gelegenheid omgekeerd werd gespeeld. Deze door Wil bedachte spelvorm moet rare situaties hebben opgeleverd, maar iedereen zat na afloop gewoon weer as usual aan de borrel. Op naar volgend jaar dus.

Van de Overkanter Goochelen met Geld Met Sinterklaas kreeg ik in mijn jonge jaren de eerste goocheldoos, een lang gekoesterde wens die boven aan het verlanglijstje stond. De trukendoos bevatte attributen als een hoge hoed, touwtjes en een set kaarten. Bij verjaardagen en partijtjes vormde dat een extra bron van inkomsten, want de tantes en ooms vulden met graagte de pet, waarmee ik na afloop van de voorstelling rondging. Mijn fascinatie voor wat de goochelwereld allemaal vermocht is altijd gebleven: de Kazans, diens illustere voorganger Fred Kaps, maar bovenal Tommy Cooper konden mij altijd bekoren, om het woord betoveren maar even te vermijden. Vooral als men erin slaagde uit een simpel setje kaarten echt geld te schudden keek ik extra geboeid: “Dat zou ik ook wel eens willen kunnen”. Mijn eerste goocheldoos had die truc helaas niet. Fascinatie voor geld, wie heeft het niet. Nu zijn het meer de zorgen om geld, de crisis heeft toegeslagen, ook in de golfwereld. Kijk maar naar de berichten over faillissementen, de roep om voor “weinig” lid te worden, de aanbiedingen voor gratis golflessen vliegen je om de oren. Niet dat er direct de klad zit in de groei van het aantal golfers. Men bindt zich echter steeds minder graag aan een vereniging, speelt liever lekker vrij zoals het uitkomt. Neem nou de commerciële banen, die met allerlei creatieve aanbiedingen op de proppen komen als “spelen en eten voor

een habbekrats”. Die koortsachtig op zoek moeten naar nieuwe investeerders, kosten moeten besparen, op onderhoud moeten bezuinigen. Banen en organisaties die naast een baan ook Disney-achtige clubhuizen en hotels bouwden alsof de bomen in de hemel groeiden.

Dat soort banen moet zich in allerlei bochten wringen uit de financiële sores te blijven. Voor een golfvereniging die daarop

speelt worden nieuwe overeenkomsten gemaakt, andere financiële offers gevraagd. Een uiterst ambitieus project als The Dutch kiest voor een select gezelschap lieden die vrijwel achteloos

een slordige 50 mille aan losse flappen uit de achterzak toveren. Men hoopt er ooit een Ryder Cup te mogen hosten, waarbij de leden prominent op de eerste rij mogen zitten of geïnviteerd worden voor de pro-celebrity ronde. Of kijk naar echte Overkantse verenigingsbanen, meestal gefinancierd door obligaties, aandelen, of – heel creatief - achteruitgestelde vooraf betaalde leningen, die in 25 jaar worden afgeschreven tot nul. Ook die hebben het zwaar. Hun penningmeester heeft wellicht veel aandelen moeten terugkopen tegen een te laag bedrag om ze weer uit te zetten; dus is de balans verstoord en wacht men met de verkoop ervan; kiest men voor een verhoging van de greenfee of tovert een ander konijn uit de hoge hoed. De Texelse, tsja, da’s een ander verhaal: een vakantiepark met een golfbaan én met een vereniging. Dat lijkt meer op het verschuiven van grond en centen. De eigenaren van huisjes hebben hun recht om altijd met korting te mogen blijven spelen behouden, maar hun aandeeltje in de baan ingeruild voor poen voor een nieuw zwembad en ander onderhoud; Texel maakt zich blij met een nieuw Utopia aan de rand van de Schorren en de golfbaan heeft geld en grond genoeg voor 9 grasgroene zekere nieuwe holes. Hoe dat allemaal kan, gooi het maar in mijn hoedje, mijn pet kan er niet bij; ik wil het gewoon niet weten, maar straks weer lekker spelen, misschien wel als een soort domme August. Carper® Diem

Wedstrijdcommissie nieuws Door Jan M. Bloem

categorie-indeling als voorMaand Aantal Aantal Aantal deeln. Opmerk. gaande jaren. Ik heb verzuimd deeln. deeln. deeln. Competitie. om deze beslissing in vorig Hcp 0 – 18,4 18,4–26,4 26,4 - 36 Het competitieseizoen 2011 zit clubblad toe te lichten. Ik zal Februari 12 15 0 Tekort cat.3 er weer voor de 6 Texelse teams op. dit verzuim goed maken. Maart 13 15 0 Tekort cat.3 Jammer genoeg geen kampioenen In 2010 was het beeld van April 28 17 7 maar toch hebben de deelnemers en deelname per “klassieke” cate- Mei 19 14 6 sters onze golfclub op meer dan fraaie gorie-indeling tijdens de Juni 16 23 0 Tekort cat.3 wijze vertegenwoordigd. maandwedstrijden als volgt: Juli 15 22 0 Tekort cat.3 Inmiddels is deelname aan de NGFUit deze tabel blijkt een forse Augustus 20 17 0 Tekort cat.3 competitie heel gewoon. onevenwichtigheid in de verSeptember 14 13 0 Tekort cat.3 Zo gewoon is dat toch niet….….Zonder deling over de categorieën. October 17 13 6 de geweldige inzet van een clubcoördiVoornaamste uitgangspunt nator (Ed Eelman) en de 6 teamcapvoor een indeling in 3 categotoetst. NGF-deskundigen vonden de batains ( Rob Maaswinkel, Marijke de rieën is de aloude wens om 9 prijssisgedachte “verfrissend”. Beer, Els Postma, Hans de Beer, Piet winnaars per wedstrijd te hebben, 3 Bolier en Gerda Bloem) zou er geen in iedere categorie . Je hoeft geen Heilzame computer. barst van terecht komen. Namens alle Einstein te heten om te bedenken dat deelnemers wil ik bovengenoemde Het gebruik van de computer voor het de deelnemers in categorie 3 in bomensen bedanken voor hun inzet. inschrijven voor een golfwedstrijd, het venstaande tabel een veel grotere Ook als gastheren en –vrouwen hebraadplegen van de wedstrijdindeling, het kans hadden om in de prijzen te valben wij onze beste benen voorgezet. bekijken van de juiste handicap, het oplen als de andere deelnemers. De wedstrijden op de Texelse zijn zoeken van een adres van een lid, etc. is voortreffelijk verlopen. Ons baanmanahaast niet meer uit ons golfleven weg te De wedstrijdcommissie heeft besloten gement en personeel wil ik ook alle lof denken. Het maakt dat leven eenvoudig, om een zodanige Hcpcategorietoezwaaien voor het welslagen van de overzichtelijk en prettig. indeling te maken dat de deelnemers “Texelse” wedstrijddagen. Een groot voordeel is ook dat je jouw prettig en gelijkmatig over de 3 cateWij zijn de directie en management exacte starttijd van een golfwedstrijd gorieën verdeeld worden. Uiteraard is van de baan ook zeer erkentelijk voor ook weet. Je zet de wekker op “scherp” deze indeling geen statische keuze. de beschikbaarstelling van de baan op op een zodanig scherpe tijd dat je 5 ½ Na ieder wedstrijdseizoen analyseert 6 wedstrijddagen. Dat het op andere minuut vóór jouw starttijd op de parde wedstrijdcommissie de deelnames banen niet zo vanzelfsprekend is verkeerplaats verschijnt. In 30 seconden en past, indien nodig, de indeling nam ik van golfers van het team van kun je makkelijk nog even inschrijven, “dynamisch” aan. LoyalTee1. Als gastheren op de baan desnoods nog plassen ook…. De nieuwe indeling gaf tijdens de van Purmerend moesten zij greenfee’s Beste golfvrienden, uiteraard overdrijf ik, maandwedstrijden 2011 het onderinkopen om de competitie op hun homaar deze zinnen zijn nodig om al onze staande beeld: mecourse te kunnen spelen. golfvrienden / -vriendinnen scherp te De verdelingscore is geen 100 % houden/krijgen. Deelnemers moeten zich maar toch veel beter als de verdeling Alle eindstanden kunt u vinden op onze minimaal 30 minuten vóór hun starttijd tijdens de wedstrijden in 2010. site onder “NGF-wedstrijden/ inschrijven in het clubhuis. wedstrijdschema 2011”. Uw golfleven is daardoor misschien iets Uiteraard hebben wij ons voornemen Ons jeugdcompetitieteam start op 5 minder makkelijk, het leven van een tot het besluit met de NGF-regels gejuni haar wedstrijdserie. wedstrijdleider wordt een stuk minder gehaast en zeMaand Aantal Aantal Aantal deeln. Opmerk. Categorie-indeling. nuwachtig. deeln. deeln. deeln. Sinds begin dit jaar hanteren we als Wij rekenen op uw medeHcp 0 – 16 16–22 22 - 36 wedstrijdcommissie een andere Hcpwerking☺ !! Januari 7 8 12 Februari 13 12 11 Maart 16 12 20 April 11 11 17 12 comp. spelers afwezig

NGF competitie Door Ed Eelman De Nederlandse Golf Federatie organiseert al vele jaren een competitie tussen clubs. Deze is inmiddels uitgegroeid tot een zeer populaire strijd tussen de deelnemers van de verschillende clubs. Er wordt gespeeld in twee soorten competities met daarin allerlei varianten zodat er altijd wel een competitie is waarin men zich thuis voelt. De open competitie wordt gespeeld zonder handicap verrekening en is allemaal matchplay. De standaard klasse spelen 18 holes foursome gevolgd door 18 holes singles. De open klasse spelen 9 holes 4BallBeterBall (4BBB) gevolgd door 18 holes singles. De Jeugd speelt 2 maal 9 holes.

negen van de handicap competitie en tot slot de jeugd die in de open team/ open competitie speelt. In totaal zijn we dit jaar met 7 teams. De verschillende team sferen in de competitie kan sterk uiteenlopen. Zo is de jeugd met weinig financiële middelen serieus bezig om zich een plaats te veroveren in het steeds maar sterker wordende jeugdveld van Nederland. Binnen de standaard teams zitten de echte vechters. Daar kan je maar beter de regels goed kennen, want anders

In de handicap competitie wordt uiteraard met handicap verrekening gespeeld. Deze groep wordt ook wel de dubbel negen genoemd, omdat met men tweemaal 9 holes speelt in matchplay behalve de jeugd die stableford speelt. Al met al kan men een keuze maken uit 17 verschillende poule soorten. Op onze club wordt gespeeld door de Dames en Heren in het standaard team/ open competitie. Onze senioren Dames en twee Heren teams in het open team/open competitie. Een Dames senioren team in de dubbel

loop je het risico om afgestraft te worden of laat je een kans liggen zelf af te straffen waardoor je een hole wel of niet verliest. De minst serieuze partij zijn de senioren. Daar is het besef doorgedrongen dat gezelligheid prevaleert boven een serieuze partij golf. Vergeet je om de

bal te merken om hem elders te droppen dan klaagt niemand, maar een drop op de verkeerde plaats levert geheid straffe discussies op de baan en soms ook in het clubhuis. Binnen de 5 maal dat je binnen je poule met alle teams speelt of gastheer bent ontstaat meestal een heel gezellige band. Zo willen bijvoorbeeld in het heren senioren 1 team, drie van de 4 teams een dagje na de competitie naar Texel komen om met zijn allen er een gezellig dag van te maken. Bij de dames senioren werden complete liedjes gezongen en daarbij werd de draak gestoken met de tegenpartij. De wens in deze groep was om volgend jaar weer met zijn allen in dezelfde poule te spelen. Kortom de NGF competitie is niet alleen strijden om de eer, maar heeft een geweldige functie om ook golfers van andere clubs te ontmoeten. Daaruit ontstaan weer een scala aan andere contacten. De meeste teams die naar Texel komen plakken er extra dagen aan. Ze maken er een uitje van en dat omdat we een geliefde - nog kleine – golfbaan hebben. Wie zich voor volgend jaar geroepen voelt om mee te spelen kan één van de captains aanspreken of een email naar mij. Of meespelen dan ook mogelijk is hangt af van plaatsing.

Zuurstok Door

Els Postma

Geheel tevreden zat ik de laatste donderdag avond in de auto naar huis. Wat waren we met 5 teams een leuke, gezellige groep geworden. Het was een gemoedelijke competitie en een ieder had met plezier gespeeld. De gastdag was goed verlopen. De kampioen was pas om een uur of 5 bekend. Mooi weer met gelukkig wat wind in de middag, want golfen op Texel betekent toch wind. De morgen begon met een jarige Noordwijkse lang zal ze leven toe te zingen met vele hoera’s als slot. Ze trakteerde ons allen op taart. Een feestelijk begin! De wedstrijd liep voorspoedig en het zonnetje op het terras maakte de borrel extra gezellig. Om 7 uur aan tafel want de laatste boot moest wel gehaald worden. Na het lekkere eten werden de kampioenen van Kagerzoom niet in de bloemetjes gezet, maar ontvingen ze met onze felicitaties een doos schapenhandcrème met daarboven op een fles Texelse appelwijn. Tot onze verrassing nam Houtrak ook het woord en zei dat het erg zuur is om laatste te worden en overhandigde ons, de Texelse dus, een zuurstok. Dat was nog niet alles want daarna volgde een mooi lied met de wederwaardigheden van de competitie. Ook de Noordwijkse had een lied ingestudeerd. Tijdens de

koffie was het een luidruchtige hoek in het clubhuis, waar om kwart over acht een eind aan kwam. Twee teams moesten de boot halen en afscheid nemen kost ook tijd. Vele bedankjes en zoenen voor de fijne en gezellige dag ontving ik. Kwam dat nu alleen om dat de teams zo’n leuke groep waren gaan vormen? Nee, denk ik, het is ook de bediening in ons clubhuis die zo gemoedelijk en zonder problemen de hele dag voor ons klaar staat. Ik denk dat de helft van de bedankjes eigenlijk voor hen was bedoeld. Reden ook zij tevreden naar huis?

Kampioensgolflied Door Freddy the Caddy Ook bij de Senioren heren was het gezellig met vele spontane grappen en grollen alsmede een zelf gemaakt gedicht van een van de heren van de Zaanse:

De rough het hoge gras waar je bal steeds in verdwijnt Refrein: De golvende velden de rust van het bos De sfeer van het golfen het laat je niet los Golf je nu ’s morgens of ’s middags op tijd De swing van het golfen raak je nooit kwijt De caddy is de hulp de steun en toeverlaat Hij adviseert de Pro welke club het best slaat De bunker is een hindernis de bal komt in het zand De green ligt rond de hole nu nog putten met verstand De Tee is voor de afslag aan het begin van iedere hole Het gemiddelde heet Par en dat leer je niet op school Het spelen met een handicap dat is toch geen probleem Bij de 19de hole is de voldoening algemeen Refrein.

De golfsport is in Nederland nu razend populair En niet alleen voor de jongens met die dure air Voor ieder die eens golfen wil, is er de mogelijkheid De rust van de natuur en toch veel sportiviteit

De sandwedge is geen sandwich maar een soort club Is je swing perfect nou dan win je vast een CUP Maar speel je met een handicap dan is dat geen probleem Bij de 19e hole is de voldoening algemeen

De oefenbaan of “driving-range”, daar leer je pas goed slaan De bal moet in de hole en niet steeds naar de maan De fairway is de baan van begin tot aan het eind

Refrein 2x

Zo kan ik nog wel even doorgaan (10) Door Rob Maaswinkel De competitie: een komisch drama in 5 delen. Als 2e jaars captain van heren 1, wil ik u graag verslag doen over onze competitie. Niet zo zeer over het spel, meer een kijkje achter de schermen en wat je als captain allemaal meemaakt. De titel voor dit stuk had ik al snel in mijn hoofd. Het kostte me geen moeite die te bedenken. Het team. De single handicappers uit het team van vorig jaar, Thomas Wassenaar, Jaap Waverijn en Jaap Hoogenraad besluiten om uiteenlopende redenen te stoppen met competitie. De één meent op de Houtrak meer te kunnen leren, de ander (uit Groningen) wil niet eindeloos reizen en de laatste is geen lid meer van de club omdat hij als militair nog maar weinig op Texel is. Begrijpelijk. Melvin Kikkert, nieuw in het team, laat mij 4 weken voor de competitie weten uiteindelijk toch geen tijd te hebben. Hij meldt zich af. Jan Blancke laat mij in diezelfde week weten dat hij niet zeker weet of hij kan meespelen; “maximaal 2 wedstrijden, maar reken niet op me”. Ik zeg hem dat het niet uitmaakt en dat iedere wedstrijd meegenomen is. Zo heb ik 3 weken voor aanvang van de competitie 3 zekere spelers voor ons team: Kevin, Vernon en ikzelf. Ik besluit niet in paniek te raken. Gastheer. Texel begint dit jaar als gastheer. De 4 andere teams uit de poule spelen tegen elkaar op onze baan. 2 Weken voor aanvang van de competitie stuur ik, zoals te doen gebruikelijk, een mail naar de captains van de andere teams

om hen te informeren (over hotels enzo) en te inventariseren wie er na afloop blijft dineren. Het resultaat: Heiloo en de Noordhollandse laten weten niet te blijven eten, de Marine wil het bepalen op de dag zelf en alleen Ooghduijne laat weten te blijven voor diner. Een noodoproep om de meningen t.a.v. dit punt te herzien, met name uit beleefdheid naar Wil en de zijnen, blijft onbeantwoord. Zo heb ik 2 weken voor aanvang van de competitie 3 spelers en lijkt het erop dat er geen animo is voor gezelligheid en tradities bij de andere teams. Ik besluit kalm te blijven. Het is begin april. De zon komt door. De competitie begint. De baan heeft er in 10 jaar niet zo mooi bij gelegen en de gasten genieten van Texel en van onze baan. Helaas haken inderdaad 2 teams af voor diner. De Noord Hollandse zit op ons terras luid te bellen met hun eigen club dat ze om half 8 ‘aanschuiven’ voor diner op hun eigen club en Heiloo maakt het zelfs zo bont dat ze de 1800 uur boot nog halen terwijl de laatste speler om half 6 net van de baan komt. Niks zeggen, rustig blijven. Gelukkig blijkt Jan toch alle 4 de wedstrijden te kunnen spelen en zijn Antoine Kersten en Martijn Former bereid gevonden om (bijna) alle wedstrijden mee te spelen. Met Alain Hirschler heb ik zelfs een heuse reserve in de gelederen. De wedstrijden. 1e wedstrijd. We winnen met 10-8 van de Marine, hoewel 5 van onze 6 spelers een lagere handicap hebben. Knappe overwinning dus. We verliezen de 2e wedstrijd tegen Heiloo. Die jongens waren beter; ‘niks aan te

doen’. 3e Wedstrijd: we spelen gelijk. 9-9; stom. We staan met 6-0 voor na de foursomes en iedereen denkt dat we er al zijn. We halen nog maar 3 puntjes in de middag, mede dankzij de op het laatst opgetrommelde jeugdspeler Laurens Groothuis, die, naar later blijkt, in het semi-openbaar met plannen rondloopt om zelf een 1e heren team op te richten volgend jaar. Hij is 14. Wat mij betreft: hiephoi, maar ik zeg niets. Ik blijf kalm. De nasleep. We hadden afgelopen zondag de 1e boot om 0700 heen en de laatste boot om half 10 terug. Nipt gehaald. Ik heb een volle auto, rijd het halve eiland nog even rond en ben om half 11 thuis. Ik heb nog een half uur om een stukje voor de krant te schrijven en de verdeling van de kosten te maken. Ik heb €365,- voorgeschoten voor lunch, diner en drank, maar ja, de een drinkt 2 colaatjes en de ander 4 bier en paar glazen rode wijn, dus je kunt het bedrag niet zomaar door zessen delen. Ik laat de benzine en bootkosten maar zitten, anders wordt het helemaal zo’n gedoe. Dan snel een verslagje schrijven voor de krant. Ik houd het positief en noem alleen de spelers die goed gepresteerd hebben. Ik stuur het om 23.10 weg en krijg prompt een pissig mailtje van Ed terug dat ik te laat ben. Hij heeft de rest al om 2300 uur weggestuurd naar de TC. Ik blijf rustig en reageer maar niet. Het mooie. Als we de 4e wedstrijd nog winnen worden we 2e. We blijven niet bij Heiloo eten. Een statement naar Heiloo. Volgende week vroeg thuis. Lekker rustig.

Verslag Dorpenwedstrijd Door Jan Bloem (met veel dank aan Jan Heemskerk)

Heemskerk, Luyt, Harman, Zijm en Homan een hoog kanariegehalte.

Vijf jaar geleden nam onze éminence grise Jan Heemskerk het initiatief om een dorpenwedstrijd te organiseren. Aan de eerste wedstrijd namen slechts 3 teams deel: De Koog, Den Burg en De Cocksdorp. Nadat de organisatie op de hoogte was gebracht dat er meer dorpen een meer dan volwaardig team op de been kon brengen en houden is het deelnemersveld uitgebreid tot 5 teams. Oosterend en een licht samenraapsel van Den Hoorn en Oudeschild vullen het deelnemersveld op meer dan betekenisvolle wijze aan.

Het hoogtepunt van deze dag is de prijsuitreiking met de nodige “smikkel en smakkel” (vrij naar een gezegde van een vermaarde Oosterender: wijlen Jan van Toon, vader van Tonnie van der Vis) in De Rog bij Piet en Celine. Ook dan trekt Jan H alle registers open. Ik wil u de door Jan uitgesproken toespraak niet onthouden. Geniet u mee☺:

Op 11 april 2011 vond de lustrumwedstrijd plaats op de Texelse golfbaan. Op basis van de resultaten van vorig jaar worden alle Heemskerk-registers opengetrokken om een spelvorm te bedenken waarbij de kans groot is dat De Cocksdorp wint. De spelvorm voor 2011 was Mexican of Texas Scramble verbasterd tot “Texel grabbel” met stableford-scores. Ieder team speelde in één flight. De teamhandicap bestond uit het gemiddelde van de individuele handicaps. Het sterrenteam (eigen kwalificatie) De Koog opende de dans om 12.00 uur. Publiek- en startspeler Abe Keijser ramde zijn eerste bal met een oerkreet tot ca. 30 meter van de green op hole 1; gevolg: longest drive! Over het verloop van het golfen zelf zal ik u niet vermoeien. Vermeldenswaard is echter de kleding van het team De Cocksdorp. Opvallende gele shirtjes met aardige sponsoruitingen (u mag zelf raden welke) en een eigenaardige kwalificatie: “vingerbieters” gaven de heren

“Mijne heren, Voor de 5e keer, als ik het goed heb, mag ik u welkom heten in het meest golfvriendelijke etablissement van De Cocksdorp, de Rog. Voor zover mij bekend is het ook deze keer weer een mooie dag geweest. Het groepje waarvan ik deel mocht uitmaken heeft het goed naar de zin gehad. De Rog is een plaats waar vreugde en verdriet vaak dichtbij elkaar liggen. Voor ons, Cocksdorpse golfers, was het tot-nu-toe altijd vreugde, omdat wij grappig genoeg altijd gewonnen hebben. Voor de anderen was het vaak huilie huilie, vooral in de teams van Schuijlie Schuijlie (De Koog en Den Burg). De andere dorpen, moet ik toegeven, zijn goede verliezers, zo goed, dat er eigenlijk geen reden is om hier verandering in te brengen, zeker ook omdat wij Cocksdorpers hele goede winnaars zijn. Ik wil graag wederom als eerste daad de captains van de verschillende dorpenteams bedanken voor hun onverflauwde inzet. Zeg eerlijk, waar zouden we teams vandaan moeten halen als er geen captains waren. Het zou een zooitje worden. De taal van teamcaptains is niet eenvoudig. Men moet recht van lijf en leden zijn en bereid zijn in geval van

nood een nederlaag recht in de ogen te kijken. Men moet zeggen: “Het is niet anders. Ik moet daarmee leven.” Dit geldt uiteraard niet voor de captain van De Cocksdorp. Die moet met opgeheven hoofd een zege verwerken, zelfs als hij vindt dat die misschien niet geheel verdiend is. Dit komt echter zelden of nooit voor. Dit is het mooie van een Cocksdorper te zijn. Ik heb besloten om nu, op het eerste lustrum van deze dorpenwedstrijd, op muzikale wijze, dat wil zeggen door het zingen van een liedje, de captains te eren, maar eerst een loflied op De Cocksdorp aan te heffen. Daarna drinken we door. Er is wijn genoeg, evenals bier, want wat zou een café zonder zijn. Ondersteund door het durper mannenkwintet zong Jan de volgende 2 coupletten ( wijs: dat is nog niet zo erg als ’n café zonder bier) De Texelse golfbaan ligt bij-ons om de hoek Elk dorp doet het voor De Cocksdorp in de broek Wij zijn hier op golfgebied nogal verwend Ook barsten wij al-lemaal van het talent Piet Zijm, Luijt en Harman zijn mannen van staal Jan Heemskerk heeft krullen en Homan is kaal Al ben jullie groot en al benne wij klein wat is het toch fijn om een durper te zijn. Jan onderbreekt het liedje en vervolgt zijn betoog: Om bekende redenen (Toos in ziekenhuis) is kapitein Boks hier nu niet aanwezig. Te zijner ere zal ik toch met hem beginnen. Is het kapiteinschap voor de meesten onzer een taak die serieus genomen wordt en bakken tijd kost; er is er één die het als een bijbaantje ziet. Onze vriend Boks, in zijn eigen woorden.

Verslag Dorpenwedstrijd – Er volgen weer 2 coupletten: Ik heb schapen en kippen, een paard, een hotel Maar een partijtje golfen dat red-ikook-nog wel Het maakt me geen zak uit hoe druk ik het heb Voor zijn team is Cees Boks toch wel ’n handicap Cees dacht ik win zeker met-NieuwZeelandse Ed Die gaat niet met Jos maar met Titleist naar bed Met Schuijl en Wim Koorn en Abe de Fries Moet ’t gek gaan als ik ook vandaag weer verlies Den Hoorn is aan de beurt: Het is niet iedereen gegeven een durper te zijn. Maar goed ook. De straten in de andere dorpen zouden leeg als woestijnen zijn als we iedereen toelieten. Jullie hebben allemaal de kans gehad, sinds 1835. De eisen zijn sindsdien strenger geworden. We voeren een stringent toelatingsbeleid en soms wordt zelfs iemand uitgezet. Ik mag hier wijzen op de heer Schuijl uit De Koog en op de heer Former, die lid was van de biljartclub en wegens het baren van teveel kraaien naar Den Hoorn werd verbannen. De “Den Hoorn-coupletten”: Het is soms geen pretje om captain te zijn Vraag dat maar een keer in Den Hoorn aan Martijn Vier spelers van klasse vind je niet één twee drie Na veel vijven en zessen had-hij-zetoch op de tee

De Cocksdorper Saal en ook Henk van der Belt Die worden van nu af als Hoornder geteld Die Former is handig, dat moet wel gezegd Met Saal heeft hij een onderzeeboot gedregd. Oosterend komt op de “pijnbank”: “Maar ja, je moet wat als kleine man. Het blijft een prestatie, Martijn, dat je met eigen hand die vier bij elkaar hebt geschraapt. Temeer, daar je niet kon terugvallen op steun van boven, zoals Jan Bloem, die slechts de kansels hoeft af te lopen om gelovigen op de golfbaan te krijgen. Merkwaardig in dit verband is de mail, die hij aan zijn mannen stuurde, waarin hij zei: wetenschappelijk is bewezen dat ruimhartige sex ruim en vlak vóór een belangrijke wedstrijd de golfprestaties weldadig bevorderen. Ik hoop vurig dat ons team en uzelve hier voordeel uit halen.” Het strenderverhaal wordt muzikaal vervolgd: In de kerk raakten Arnold, Jan zellef en Bart Co Vinke , Frits Bakker een beetje verward Met zoveel geloven helpt geen enkel gebed Zo werd de kapitein voor een dilemma gezet. Hij wilde graag winnen en zei tot zijn cracks Geniet deze nacht maar volop van de seks Men hoorde hen kreunen in de Oostrender nacht Maar het heeft hen vandaag toch geen zegen gebracht

vervolg

Tenslotte Den Burg: “Dan kom ik aan de oer-captain, ooit, tijdens een jarigheid bij Henk van Wijk aangezocht voor de mooie taak het golfteam uit Den Burg te leiden. Ik heb in mijn leven veel aanvoerders gezien, maar niemand met zo’n eigen stijl als Cees.” Zang: De chef van Den Burg heet al jaren Cees Duin Hij bakt ze als captain soms wel donkerbruin Om ’n tijdige afspraak bekommert-hij zich niet Hij waarschuwt je wel als hij je toevallig ziet Cees koos Henk van Wijk en De Leeuw en De Beer Een team van die klasse zie-je-bijna niet meer Hij kon niet verliezen, dacht Cees, met P.W. Helaas voor de anderen deed Cees zellef ook mee. Tot slot moest de winnaar ook bekend gemaakt worden. Jan heeft verwoede pogingen gedaan om de uitslag zodanig te manipuleren door het aan behaalde stablefordpunten te vermenigvuldigen met de gemiddelde teamleeftijd, deze vervolgens te delen door het geschatte aantal vroegtijdige zaadlozingen en daar de wortel uit te trekken om De Cocksdorp als winnaar te kunnen verklaren. Helaas…..vruchteloos…….. Slot van deze fantastische happening: Oosterend winnaar met 66 bruto slagen en 69 Stableford-punten !!

Mooi en Lelijk Auteur: Michiel van der Vaart, Jol Golf Design (geplaatst met toestemming) Mooi en lelijk. Over smaak valt niet te twisten…of toch wel? Of kunnen we het inkaderen? Bestaat er wel een soort van standaard? In dit artikel ga ik daar een antwoord op geven. Misschien hopen we wel dat er geen standaard is, want: Lang leve het individu! Het is juist heel hip dat iedereen ekker ‘zichzelf’ is en doet waarin hij of zij zin heeft. Op het eerste blik is dat inderdaad zo. Iedereen is met zijn telefoon of laptop aan het Twitteren en Hyvesen. Maar als je het van een grotere hoogte bekijkt, heeft bijna iedereen wel dezelfde I Phone en ook staan we in lange rijen om dezelfde Uggs’ aan te schaffen. Groepsgedrag is iets wat mens eigen is. Dat zit in de genen. Over ingrediënten Gelukkig vindt niet iedereen hetzelfde leuk, anders had ik nu wel kunnen stoppen! Want dan hadden we geen golfbaanarchitectuur gekend en was de tweestrijd ‘mooi en lelijk’ geëindigd in een 0-0 stand. Bestaat het ideale landschap, bestaat de ideale omgeving, bestaat er een omgeving waar nagenoeg iedereen zich thuis voelt? Ik denk dat ik weet wat de ingrediënten moeten zijn om een dergelijke omgeving te creëren. Het zit er al van oudsher in dat wij, Nederlanders, graag laten zien dat wij het landschap domineren. We gaan voor strakke dijken, liefst met een dwangmatige rij bomen en kaarsrechte sloten om de 60 meter. Als het maar functioneel, doelmatig, efficiënt ritmisch, geometrisch en symmetrisch is. Laten dát nu precies de elementen zijn die ik niet vind passen in mijn visie van een fraaie omgeving waarin je helemaal

tot rust kunt komen. Een omgeving waar je je even los kunt maken van je dagelijkse beslommeringen, De Golfbaan! Geluk! We hebben er als creatieve natie weer een oplossing voor gevonden: Het Poldermodel. Nergens in de wereld vind je dan ook golfbanen als Spaarnwoude, Hitland en Heemskerk. Ze zijn een combinatie van de Nederlandse visie op het beheersen en domineren van wat wij dan al snel ‘Natuur’ noemen. ‘n

Beetje rechte sloten, een paar knotwilgen bijna in een rijtje. De knotwilg is wellicht hèt symbool van het Nederlandsche Landschap. Vooral de mooie oude exemplaren met sprookjesachtige gaten en kronkels, lekker grillig…… Wat doen ze het goed. Maar wel effetjes om de twee jaar flink terugzetten! In de Verenigde Staten is er een on-

derzoek gehouden onder 1.000 burgers en men heeft hen gevraagd een ideaal landschap te omschrijven. U proeft het al! Ze omschreven een landschapsbeeld waar er een combinatie is van bomen, vijvers, vergezichten, intieme plekjes, meanderende beekjes en kronkelende paadjes …… De Hof van Eden! Laat dát nu de plek zijn waar we ook willen golfen! Natuurlijk zal het ideale landschap wanneer 1.000 Nederlanders dat omschrijven er in detail weer anders uitzien. De grote lijnen blijven echter hetzelfde. Wat is er nu mooier dan ook nog eens je favoriete hobby te beoefenen in de Hof wanneer we er toch zijn! Het Landschap voelt als een warme deken, alles is in harmonie met elkaar.

Mooi en lelijk –vervolg Verbindende factor Als je een golfbaan op een dergelijke manier gaat bestuderen, moet je dus eerst de grote lijnen herkennen en benoemen. Kijk naar het landschapstype: is er sprake van een poldergebied, zandgronden, veenontginning of heidegronden? Bij een fraaie golfbaan is er altijd een verbindende factor aanwezig. Een thema dat je constant terugvindt door de baan heen. Niet de individuele holes die telkens als een ‘plaatje’ worden benaderd. Bekijk bijvoorbeeld eens de glooiingen van de fairways op De Pan. Deze stop-

pen niet wanneer de fairway ophoudt, maar lopen door in het aangrenzende bos en vervolgen in de aangrenzende holes. De holes zijn als het ware over het landschap gedrapeerd. Naar mijn mening is dat sterk! Maar ook de beplanting vormt zo’n verbindend element. Gebruik over je gehele baan in de basis één en dezelfde combinatie plantmateriaal. Dat creëert rust. Laat details, futiliteiten achterwege en kijk naar

het grote verhaal wat je wilt vertellen. Ga in de winter wanneer het net gesneeuwd heeft een kijkje nemen op de club. Vraag je dan eens hardop af waarom en of je de golfbaan als mooi ervaart. In die situatie zijn namelijk de overbodige details verdwenen onder een witte deken maar blijven de grote lijnen en structuren in stand. En? Zijn ze goed genoeg? Natuur benaderen Wat wij nastreven in onze ontwerpen en adviezen is om de natuur zo dicht als mogelijk is te benaderen. Zowel in vorm als beleving. Niet voor niets is mijn favoriete golfbaan De Noordwijkse. Misschien wel omdat het omringende woeste duinlandschap de golfbaan nietig maakt en lijkt op te slokken. Het is dat er gegolfd ‘moet’ worden! Je kunt je voorstellen dat wanneer je de natuur hier zijn gang weer laat gaan, je na een paar jaar hier niets

meer van de golfbaan kunt herkennen! Sterker nog, een dergelijk voorbeeld ligt er! Niet ver van de boulevard van Noordwijk lag de oude Noordwijkse golfbaan. Nu zie je er nagenoeg niets meer van. Het is omdat ik tijdens het Europees congres van de EIGCA in Noordwijk verbleef en samen met Dirk Dekker, een Duitse collega en voormalig professioneel golfer, door dit stukje ‘golfbaan archeologische terrein’ liep. Hij wist zich nog precies de plekken te herinneren waarheen hij zijn bal speelde! Karakter De golfer wil afwisseling en als architect willen we graag dat de golfer zich herinnert waar hij ooit gespeeld heeft. De individuele holes moeten dus wèl een eigen karakter hebben en zeker nooit op elkaar gaan lijken. We maken het onderscheid in lengtes van holes, maar ‘de taal van vormen’ is wellicht de krachtigste methode om herkenbaarheid te genereren. De bunkers zijn hierbij wel de belangrijkste. Niet voor niets is mijn stelling: ‘Bunkers zijn de ogen van een golfbaan’. Test het zelf maar eens. Bekijk een serie foto’s van een aantal golfbanen en leg ze in volgorde van mooi naar minder mooi. De mooiste foto is die met de mooiste bunkervorm. En wanneer ik dezelfde foto’s rangschik, zal ik de foto met de meest natuurlijke bunker bovenop leggen!

Mooi en lelijk –vervolg Natuurlijke bunkervorm Hoe ziet zo’n natuurlijk bunkervorm er dan uit? Zo’n bunker is grillig en onvoorspelbaar gevormd. Deze bunkers kunnen ook een vage, ongedefinieerde grens hebben. En ja, zelfs het aanharken van deze bunkers zouden we toch ook eens kritisch moeten bekijken...... Ik heb me laten vertellen dat de Golfbaan Stensballegaard in Denemarken van architect Robert von Hagge hiermee aan het experimenteren is. Vooralsnog zijn de meeste bunkers scherp gedefinieerd conform de R&A-regels. Er heerst ook een stevige discussie over het feit dat de grillige natuurlijke bunkers meer onderhoud zouden vergen. Dat vind ik grappig, want tot voor kort waren er helemaal geen voorbeelden van golfbanen in Nederland die echt grillige bunkers

hadden. We weten dus amper wat het betekent voor het onderhoudsbudget. Het was dan ook een groot genoegen te horen dat de firma Heijmans Sport & Groen de uitdaging aanging op golfbaan De Stippelberg. Met nagenoeg dezelfde financiële middelen gaat men compleet andere bunkers onderhouden. De bunkers op De Stippelberg krijgen deels ook ruig begroeide randen: hoog gras en heide. Het hoge gras hopen we in de toekomst hooguit eens per twee jaar te hoeven weghalen! Alleen aan de fairwayzijde wordt gemiddeld één derde van de omtrek kort gemaaid, zodat de ballen er ‘lekker’ in kunnen rollen. De randen worden zo minimaal mogelijk onderhouden. De randen worden met een spade gestoken, lekker lomp!

Out of the box Deze andere kijk op bunkervorm en – onderhoud vergt ook een aanpassing van de golfer. De mooiste opmerking die ik heb gehoord is: “Wanneer maken jullie het af?” Alle veranderingen zijn moeilijk. Het is daarom voor een nieuwe golfbaan vele malen eenvoudiger de mooie ruige bunkers te presenteren. Het publiek is nieuw en had eerst niets. Lastiger is een bestaande, gesettelde baan om te vormen en golfers te laten wennen aan nieuwe ideeën. Iedereen weet wat hij ‘mooi’ of ‘lelijk’ vindt. Maar niet iedereen heeft er verstand van wat mooi of lelijk is. Durf kritisch te zijn zonder schroom. Denk ‘out of the box’. Maar onthoud altijd één ding: bij golfen gaat het om een spelletje om van a naar b te komen, in zo weinig mogelijk slagen. Hoe mooi is dat!

Van de Bestuurstafel van de Bestuurstafel door Hélène van Wijhe – Secretaris De elfde Nationale Golfcourse Birdwatchingday is gehouden op zaterdag 23 april. Ed Eelman was weer vroeg met zijn gezelschap aan de telling begonnen. Na 4 uur spotten werden er 73 verschillende vogels geteld. Benieuwd welke vogels er gespot zijn? Kijk dan op onze golfsite onder het kopje nieuws. Iedere zondag wordt ons leden bestand naar de NGF gezonden zodat op maandag uw actuele HCP op de NGFsite staat (www.ngfhandicap.nl).

Onze nieuwe leden zijn: naam R.P.A. Kortekaas R. Kooijman L. Langendam A.P. Klaassen A.M. Klaassen-Wubbels

Colofon woonplaats Oosterend Den Burg de Koog Veghel Veghel

Op dit moment hebben we 440 leden De notulen van onze algemene ledenvergadering van 18 april staan op de site en alvast voor in uw agenda: onze volgende ALV vergadering is op maandag 7 november 2011. Opzegging van het lidmaatschap voor 2012 dient schriftelijk voor 3 december 2011 te worden gedaan.

Adres golfclub – secretariaat De Texelse Golfclub Roggeslootweg 3, 1795 JX De Cocksdorp Tel. 06-22973229 [email protected] www.gc-detexelse.nl Adres Golfbaan Golfbaan De Texelse Roggeslootweg 3, 1795 JX De Cocksdorp Tel. 0222 316 539, fax. 316 019 Golfshop/golfpro Joost Brieko tel. 0222 316 805 [email protected] Bestuur Paul Kuip Czn., Henk v.d. Veer, Hélène van Wijhe, Fred Klok, Els Postma,

voorzitter vice voorzitter secretaris penningmeester lid

Wedstrijdcommissie Jan Bloem, tel. 318 632 Regel- en Handicap commissie Ad Waverijn, tel. 312 016 [email protected]

….notulen, leden admin., financiën, brieven, agenda, vergaderen, PR, NGF, vragen van leden, ……... pfffff, ………… let’s swing!

GVB-examen commissie Peter Boorsma, tel. 317 362 Jeugdcommissie Cees Boks, tel. 327 712 Baancommissie Henk van der Veer, tel. 310 129 Computercommissie Ed Eelman, tel. 317 378 Evenementencommissie Margreet de Graaff, tel. 322 745 Handicartcommissie Janneke Kampstra, tel. 318 295 Redactie clubblad Eindredactie Ed Eelman, tel. 317 378 [email protected] Pijpersdijk 33, 1796 MH De Koog

Wedstrijdkalender Juni Datum Zo 5 Zo 12

wedstrijd NGF competitie jeugd Teso-Maandbeker

hcp

Di 14

12.5-30 08.30-12.30

Wo 15

Arendsen de Wolff trof. Senioren. Begin zomeravondcompetitie

Zo 26

ABN AMRO Ouder/kindtoernooi

0-36

08.30-13.00

Bijzonderheden Baan gesloten 08.00-13.00 uur Cat. 1 strokeplay. Cat. 2, 3, stableford Mix greensome. (Handicap max. 55 gezamenlijk) 9 holes stableford. t/m 17 augustus Greensome stableford.

wedstrijd Jeugd clubkampioenschap Alan Rijks beker Par 3 jeugd wedstrijd Brasserie TX Maandbeker Tevens voorronde NK-putten. Clubkampioenschap Strokeplay Clubkampioenschap Strokeplay Foursome Club kampioenschap.

hcp 0-36

Starttijd 08.30-11.45

Bijzonderheden 18 holes strokeplay.

0-36

11.00-13.30 12.30-17.00

0-24

08.30-12.30

0-24

08.30-12.30

0-36

08.30-12.30

0-36

08.30-11.30 14.00-17.30

2x par 3 Cat. 1 strokeplay. Cat. 2, 3, stableford 18 holes strokeplay met en zonder verrekening. Voor de beste 24 spelers. 18 holes strokeplay. 18 holes strokeplay Inschrijven Dames per paar Heren per paar. met en zonder handicap verrekening 16 dames en 16 heren 8 dames en 8 heren

0-36

starttijd 08.30-17.00 12.30-17.00

15.30-18.30

Juli Datum Za 9 Zo 10 Za 16 Zo 17 Zo 24

Za 30

Matchplay clubkampioenschap

Inschrijving sluit 2 weken (16 juli) voor de wedstrijd. Zo 31 Matchplay clubkampioenschap 0-36 08.30-11.00 Zo 31 Finale matchplay 14.00-14.30 Turn 15.30-16.00

4 dames en 4 heren 2 dames en 2 heren

Augustus Datum Zo 7

wedstrijd Rabobank - Maandbeker

hcp 0-36

starttijd 12.30-17.00

Zo 14 Wo 17

Voorronden Handicart Afsluiting zomeravondcompetitie

0-36 0-36

14.00-18.00 15.30-18.30

Bijzonderheden Cat 1 strokeplay. Cat. 2, 3, stableford. Greensome 18 holes. 9 holes stableford

Wedstrijduitslagen Maandbeker April – Coutinho Trofee Categorie 1 1. Antoine Kersten 2. Piet Schuijl 3. Hans de Beer Categorie 2 1. Els Postma 2. Gerbrand Zoetelief 3. Ed Moojen Categorie 3 1. Jos Bosma 2. Sjoerd Koopman 3. Solveig Rip

68 sl. 70 sl. 70 sl. 41 stf 36 stf 35 stf 39 stf. 38 stf. 37 stf.

Longest drives: Maeike van der Schaaf & Kevin van Zuilekom Neary’s: Lise van Zuilekom & Antoine Kersten

Meierbliswedstrijd 1. 2. 3.

Joke Geldorp & Leo Saal Sabine Lippross & Margreet de Graaff Ingrid Schippers & Gerda Bloem

Longest drives: Margreet de Graaff & Martin Bödicker Neary’s: Joke Geldorp & Leo Saal Mooiste Oranje outfit: Hélène van Wijhe

Maandbeker Mei – Proeflokaal van Texel Categorie 1 1. Thomas Wassenaar 2. Wil Homan 3. Gerbrand Zoetelief Categorie 2 1. Piet Bolier 2. Jan van Andel 3. Martin Land Categorie 3 1. Sjoerd Koopman 4. Jos Bosma 5. Ingrid Schippers

66 sl. 70 sl. 72 sl. 38 stf 36 stf 36 stf 42 stf. 41 stf. 39 stf.

Longest drives: Ingrid Schippers & Jan Winnubst Neary’s: Ingrid Schippers & Ed Eelman Ed Eelman een Eagle op hole 1