JUNI 2012 PAGINA
1
2012
Van de voorzitter BESTUUR Voorzitter: Koen Vermeer Secretaris: Leon Gerrits Penningmeester: Walter Hendrickx Jonathan Pol Menno Schreuders Mark Dijk Toerprogramma: Piet Lintsen Klassiekers: Marc Heijblom Redactie: Eelco Schuring en Mark Dijk (
[email protected]) Vaste medewerkers: Bob van Vree, Ad van Loon, Menno Schreuders, Leon Gerrits en Marc Heijblom
Er wordt gefietst, getraind, gekoerst, vergaderd, gelachen, gehuild, georganiseerd en gebarbecued. Kortom: Bredania leeft en doet alles wat de maatschappij verbindt. Ondanks de opzegging van een aantal leden om uiteenlopende redenen zijn we nog steeds van plan 10 a 15 nieuwe leden dit jaar bij te schrijven. Veel plannen zijn klaar en gaan uitgevoerd worden, andere worden op dit moment uitgevoerd. Al deze zaken worden met enorm groot enthousiasme uitgevoerd door een klein legertje aan vrijwilligers die allemaal in meer of mindere mate een steen bijdragen aan Bredania. Dat we steken laten vallen is niet meer dan logisch en bewijst slechts de menselijkheid van de vrijwilligers! Kritiek en tips met enige nuance zijn daarom van harte welkom om te zorgen dat we de club met zijn allen op een zo goed mogelijke manier runnen.
Koen Vermeer
Wij bieden onze leden een gunstige vrijwillige fietsverzekering aan: www.funsportpolis.nl Inschrijfnummer Kamer van Koophandel te Breda: 40282506 Rabobank rek.nr.: 12.13.58.100 T.n.v.: TC Bredania, Breda WWW.TCBREDANIA.NL
ID
INHOUD Van de voorzitter 1 Recyclingwear 2 Peter van Petegem 3 Uit de vitrine 4 Grenslandklassieker 5 Verkeer in het algemeen 6 Even voorstellen 7
JUNI 2012 PAGINA 2012
De consument wordt steeds milieubewuster en dat geldt ook voor de fietser. Een van onze leden, Menno Schreuders, heeft dit idee aangegrepen voor de lancering van een eigen, duurzame, lijn met fiets- en wielerkleding. Hij heeft dit gedaan onder de naam Recyclingwear.
Met Recyclingwear streeft Menno naar het aanbieden van uitsluitend duurzaam geproduceerde fietskleding. Zo zijn de shirts bijvoorbeeld gemaakt van polyester die 100% is gemaakt van gerecyclede PET-flessen (het Nederlands elftal speelt ook in shirts van dezelfde stof tijdens het EK). Ook de zeem die in de broek wordt gebruikt is van gerecycled materiaal. Verder wordt de hele keten van ontwerp tot verkoop zoveel mogelijk duurzaam ingericht. En, zeker niet onbelangrijk, de kleding is ook nog eens een mooi, comfortabel en kwalitatief goed! Want duurzaam of niet, het moet wel goed zijn! Webshop Sinds enkele maanden is de webshop Recyclingwear.nl officieel in de lucht. Hierop wordt een beperkte, maar afwisselende eigen collectie fietskleding voor dames en heren aangeboden. Ook bestaat de mogelijkheid voor wielerverenigingen en bedrijfsteams om eigen wielerkleding te laten ontwerpen/ bedrukken. Korting Uiteraard krijgen leden van Bredania korting bij aankoop van kleding uit de webshop. Met het invoeren van de code 'rcw10' ontvangen leden van Bredania 10% korting op hun aankoop.
2
JUNI 2012 PAGINA
3
2012
PETER VAN PETEGEM CLASSIC
pauze besloten we te splitsen (we wilden niet te laat weer terug zijn in Nederland). Leon ging 136 km fietsen, de anderen 115 km.
Op zaterdag 14 april kiezen Leon Gerrits, Rob Krekelberg, Alex de Vilder (een teamlid van Alpe d’Huzes) en ik niet voor de Amstel Goldrace, maar voor de Peter van Petegem Classic in Vlaanderen. Twee jaar eerder hebben we deze mooie tocht ook gefietst. De route is sindsdien wel aangepast. Geen vertrek en aankomst meer in Oudenaarde, maar Aalst. Naast een aantal bekende beklimmingen uit de Ronde van Vlaanderen zoals de Molenberg en Bosweg is in deze tocht wel de Muur van Geraardsbergen opgenomen. Aan deze tocht namen 6000 fietsers deel.
Na de eerste pauze kwamen de hellingen. De meeste waren niet al te stijl. Een uitzondering was zeker de Muur van Geraardsbergen. We reden de muur niet zoals we hem kennen uit de Ronde van Vlaanderen. In tegenstelling tot de ronde sloegen in Geraardsbergen eerder af naar de muur. Dit betekent dat de klim korter is en daardoor in aanvang een stuk steiler. Een ander kuitenbijter is de Bosweg. Deze helling bestaat uit kasseien met een stijgingspercentage van 11%.
We zijn op tijd vertrokken. Het is vanuit Breda ongeveer anderhalf uur rijden. Helaas duurde de heenreis door een lange file vanwege een ongeluk een stuk langer. We konden de file weliswaar net vermijden, maar het zoeken en omrijden kostte veel tijd. Uiteindelijk vertrokken we niet om negen, maar om tien uur. Het eerste gedeelte van de tocht ging over glooiend terrein. Niet te moeilijk. Dat kan niet gezegd worden van een aantal kasseienstroken die in het parcours waren opgenomen. Dat zijn niet de l kasseienstroken die we in Nederland kennen. Je wordt helemaal door elkaar geschut en de ketting slaat geregeld tegen het frame. Mijn bril stuiterde op mijn hoofd. Heel vervelend als je zicht wordt beperkt en je gevallen bidons en andere zaken moet ontwijken. Zo’n strook vergt heel wat kracht. Als je zo’n strook verlaat en weer op het asfalt komt, lijkt het wel of je zweeft. Na ruim veertig kilometer was de eerste rustpauze op een binnenplaats van een bierbrouwerij. Een mooie, beschutte plek. Zoals in België gebruikelijk is, was eten en drinken in ruime mate voorzien: sportdrank, wafels, stroopwafels en diverse repen. Tijdens deze
Leon heeft een aantal stevige heuvels meer moeten beklimmen. Toch kwamen vrijwel tegelijkertijd bij de finish. Hij heeft hard doorgefietst. Deze tocht is zeker een aanrader. Leuke beklimmingen, weinig hoofdwegen en veel kruisingen met verkeersregelaars, die de fietsers voorrang geven boven het andere verkeer. Je kunt dus vaak doorrijden. Zoals gezegd is het eten en drinken heel goed geregeld. En bij de finish staat een heerlijk Belgisch biertje voor je klaar (een flesje dus kunt het gewoon thuis leegdrinken). Jammer dat het weer matig was: fris, maar gelukkig geen regen. Het windjack hebben we vandaag aangehouden.
Ad van Loon
Eén van de heuvels met kasseien die Leon beklommen heeft
JUNI 2012 PAGINA 2012
Uit de vitrine: CAMPAGNOLO Sinds een jaartje rijden we in een nieuw pak in 't mooie oranje en fris blauw. Nieuw, maar ís dat eigenlijk wel zo ?
Via een 'collega'verzamelaar uit Barcelona heb ik de hand weten te leggen op dit oude Campagnolo wielrenshirt. Hij stond, in uiterst gebrekkig Nederlands, gewoon met een standje met rommel op de vrijmarkt van Princenhage. Weer een bewijs is dat de leukste verzamelobjecten vaak gewoon dicht bij huis te vinden zijn. Het shirt is voorzien van lange mouwen en 't mooie oude Campagnolo logo, voorstellende een wereldbol. Door dit logo kun je opmaken dat het uit eind jaren 70 / begin jaren 80 stamt. Ondanks dat ziet het er nog goed uit, en na 2 keer wassen was 't wit weer stralend. Het opvallendste aan dit shirt zijn de kleuren! Was Campagnolo zijn tijd ver vooruit, of heeft Bredania bij het ontwerpen goed gekeken naar de meesters uit 't verleden? Laten we 't maar op allebei houden.
Bob
4
JUNI 2012 PAGINA
5
2012
Grenslandklassieker 2012 Verslag van mijn eerste toerklassieker met TC Bredania
Zaterdagavond de fiets nagekeken en klaar gezet. Wielerkleding ingepakt en op tijd naar bed. Om 6 uur gaat de wekker. Goed geslapen, nu even snel douchen en de laatste dingen checken. Ring ring wow de tijd vliegt Marc Heijblom staat voor de deur. Snel nog de bidons vullen en rap naar buiten. Samen rijden we naar Karwei Breda waar de anderen (Leon G, Leon S, Koen, Eelco, Cees en Henk) al staan te wachten. Gezamenlijk rijden we naar Neerbeek, waar we onderweg nog een korte koffiestop doen. In Neerbeek aangekomen laten we een leuke groepsfoto maken en daar gaan we!
Na wat minder zware klimmetjes, bereiken we de grens met België. Dit punt wordt duidelijk gemarkeerd met nog echte ouderwetse grenspaaltjes. Na ongeveer 55 km is de eerste pauzeplek. Eelco en Cees die een wat rustiger tempo rijden, zien we hier weer terug. Bij het zien van al die lekkere wafels en cakejes besluit ik me buikje eens goed rond te eten. Ik denk bij mezelf dat ze na zo pauze niet gelijk met een zware beklimming komen… Zo lijkt het in eerste instantie ook. Een heerlijke afdaling, gevolgd door een stukje dal. Totdat we na 5 min opeens links weer een heuvel op moeten. Ik zie rechtdoor al een bordje staan met 14% en roep blij als Leon G roept rechtsaf! Pff gelukkig net rechtdoor. Nee, dit is nog veel erger. Stukken boven de 20% en gemiddeld 12 % over een afstand van zo 1.5 km. De laatste 50 meter voel ik de smaak van de cakejes weer….. Ik besluit om het laatste stukje te lopen. Boven op zie ik Marc, Leon&Leon en Koen al staan. Dit viel me een beetje tegen, maar ik heb ervan geleerd. De volgende keer ga ik mezelf niet gelijk vol proppen en beter de routekaart bestuderen. Als ook Henk boven is gekomen gaan we in een lekker tempo richting Banneux. Onderweg wordt wel duidelijk dat de beste klimmers van de dag Koen, Marc en Leon G zijn, met kort erachter Leon S en ik.
Heerlijk weer om te starten zo 22 graden met weinig wind. Na zo 15 km doen we de eerste klim van de dag aan en niet zo maar eentje. De cauberg laat gelijk zien hoe de beentjes ervoor staan. Ik klim lekker in mijn eigen tempo omhoog, want er staan nog genoeg klimmeters voor de boeg.
Na weer een lange en op laatst een steile klim, besluiten we na een sms van Henk om met zijn 5e door te rijden. Henk gaat het in zijn eigen tempo doen. Leon S en ik spreken af dat wij ook ons eigen tempo rijden en laten de 3 klimmers gaan. De laatste 70 km genieten we van het
JUNI 2012 PAGINA
6
2012
mooie landschap en het weer. Ik heb aan Leon S een prima wegkapitein. Na een zware klim net over de grens met Duitsland, besluiten we om een große Cola te bestellen. Want de laatste pauze plek wil maar niet verschijnen. Weer helemaal opgeladen knallen we de laatste 30 km naar Neerbeek. De snelheid loopt soms op tot boven de 55 km per uur. Mede ingegeven door de dreigende onweerslucht… We rijden veel mensen voorbij die we nog hadden gezien toen wij zaten te genieten van onze cola. Na zo 190 km en zo 2300 hoogtemeters bereiken we de finish. Marc heeft dan al de halve frietkraam leeg gegeten en Koen en Leon G liggen op de massage tafel. Ik besluit om eerst te douchen. Na een fijne douche, besluit ik om de frietkraam ook op een bezoekje te trakteren. Heerlijk 3 broodjes kroket naar binnen gewerkt, terwijl het buiten flink aan het regenen is. Wat een dag. Ik heb ervan genoten en zeker voor herhaling vatbaar.
Vincent van Steen
Verkeer in het algemeen Om verkeer te reguleren heb je een aantal instrumenten ter beschikking, de meeste laat ik onbesproken, maar van twee daarvan ga ik de voor- en nadelen benoemen: als eerste is daar het verkeerslicht, vaker stoplicht genoemd overigens…(doorrijlicht is een overbodige term) Stoplichten staan overal in de wereld op plaatsen waar verkeer bij elkaar komt om ervoor te zorgen dat er een duidelijke hiërarchie ontstaat inzake het doorrijden. Door het afremmen(overigens alleen als het licht daadwerkelijk op rood staat, oranje zorgt niet of nauwelijks voor afremmen tegenwoordig). De voordelen van het verkeerslicht zijn hierbij meteen besproken. De nadelen daarentegen zijn legio, de energie die de lampjes laat branden kost geld, het starten en stoppen kost meer energie dan steady doorrijden, de onzinnigheid van het moeten wachten voor niemand kost energie (ergernis), het systeem met het oranje tussenlicht zorgt alsnog voor misverstanden in die hiërarchie. En over het algemeen is de flow in het verkeer weg door toedoen van het verkeerslicht. (vervolg op pagina 7)
JUNI 2012 PAGINA
7
2012
Dan het tweede instrument…de titel had het al verraden natuurlijk: de rotonde, deze zorgt voor een realistische hiërarchie, je mag doorrijden als er geen verkeer aankomt en stoppen doe je als er andere weggebruikers op de rotonde rijden. Dat is een groot voordeel op de meeste momenten van de dag; nog een voordeel is de snelheid die erg goed geregeld wordt, met hoge snelheid zo’n rotonde nemen is onmogelijk. Zonder reden stilstaan is niet nodig, te hard rijden gaat ook niet, het verkeer is continu in beweging. Bij erg drukke punten kan een druppelverkeerslicht uitkomst bieden, je laat op spitsmomenten gefragmenteerd verkeer door zodat alle toevoerwegen gelijkelijk aan bod komen. Waar blijven ze?
Makreel
EVEN VOORSTELLEN Hallo allemaal, Ik ben Vincent van Steen, 36 jaar en woonachtig in Breda.
In de winter had ik plannen gemaakt om in mei 2010 in de Alpen te gaan fietsen. Toen het eenmaal zover was had ik de pech dat het erg koud was. Lag nog veel sneeuw en sommige cols waren in het begin van de week niet open.
Ik heb altijd veel gesport, vooral tennis en voetbal. Maar toen ik ging studeren aan de HBO had ik hier geen tijd meer voor. Ja ik moest hard studeren…..haha. Op mijn 29e heb ik samen met een vriend een racefiets gekocht. Tussen mijn 29e en 33e jaar was het racefietsen meer freewheelen dan echt serieus fietsen. Ik heb in die periode 1 klassieker gereden, namelijk de Jan Janssen Classic. Ook ging ik soms naar Limburg.
Rond mij 33e kwam ik via mijn werk in aanraking met een fanatieke toerfietser en ben toen serieus geworden. IK ging met hartslagmeter fietsen en maakte een voorzichtig begin met trainingsschema’s. Ben toen ook voor het eerst in een bergachtig gebied gaan fietsen. Namelijk het Central Massief. Hier heb ik kennissen wonen. Het eerste jaar dat ik hier kwam om te fietsen heb ik de Puy de Dome gedaan (was echt afzien), maar het smaakte naar meer.
Uiteindelijk heb ik de Alped’Huez (ook de westkant) Croix de Fer /Glandon, Col de Morte, Col d’Ornon en nog een paar wat kleinere cols gedaan. Dit smaakte naar meer en ik ben die zomer ook weer naar het Centraal Massief gegaan om daar oa. Puy de Mary, Croix de st. Robert en de Morand te doen.
JUNI 2012 PAGINA
8
2012
In 2011 ging alles goed qua fietsen, alleen in het najaar heb ik vanwege omstandigheden niet meer gefietst. Eind Januari 2012 had ik weer de moraal om het fietsen op te pakken en nam ik het besluit om me aan te melden bij een wielerclub. Na wat informatie gelezen te hebben, leek mij tcbredania een leuke club. Tot nu toe bevalt het me prima! Heb nu al wat leuke zondagritjes mee gedaan en ook 3 klassiekers gedaan. Namelijk De grensklassieker, Tilff-Bastogne-Tilff en Limburgs mooiste. Die laatste tocht was meer dan 200 km lang, wat ik qua afstand op 1 dag nog nooit had gedaan. Mijn doel voor dit jaar is vooral te genieten en steeds een stapje verder te gaan. Wellicht dat ik volgende jaar de Marmotte of de Dolemieten Marathon als doel ga stellen. Ik hou me graag aanbevolen voor tips qua trainingen, voeding en fietstechniek.
Vincent
