Van de redactie. Van de predikante

Van de redactie Het overkomt de redactie niet zo vaak maar nu wel: zoveel kopij dat we moesten gaan schrappen! Het kon er niet eens allemaal in! Veel mensen wilden verslag uitbrengen van alle jubileumactiviteiten die er zijn geweest. We hebben verder een dankwoord van Alex Noord, een bericht van de kerkenraad en de beroepingscommissie, de belijdenis van Ciska Posthumus, een inspirerend bericht van de Commissie Vieringen, oproepen, een interview met Renata Barnard, en de vertrouwde rubrieken. En voor het eerst in de geschiedenis van de MennoSticht: een lipdub!! Voor wie niet weet wat dat is, zie op het eind van dit nummer.

Van de predikante "Ik voel de winden Gods vandaag" Ik ga u iets vertellen wat ik deze week meemaakte. Ik was aanwezig bij twee studiedagen in het broederschapshuis Fredeshiem, samen met nog zo'n twintig dominees. We bespraken een vreemd fenomeen dat betiteld werd als "Doing Theology". Je moet echt wel een beetje domineesbloed in je hebben om daar vol-ijverig twee keer 24 uur mee bezig te willen zijn. Maar wat dat betreft zat het wel goed met de aanwezigen. Onder leiding van onze bevlogen hoogleraar Fernando Enns discussieerden wij over vragen die met ons beroep te maken hebben. 'Wat is theologie?' 'Wat is Doopsgezind in jouw theologie?' 'Hebben Doopsgezinden wel of niet een geloofsbelijdenis?' (dat was een doordenkertje). 'Zijn Doopsgezinden een kerk of niet?' Wij dachten en zuchtten, we schreven en keken elkaar soms wanhopig aan. We discussieerden zo intensief dat de gordijnen er van gingen wapperen. Tja, 'bezig zijn met theologie' is tenslotte ook iets wat in je hart, in je verstand en in je intuïtie zit, maar breng het maar eens op een consistente manier naar buiten. Bovendien zijn dominees het gewend dat er naar hèn wordt geluisterd, dus als je er 20 bij elkaar in één kamer zet ontstaat er een heilig gekrakeel dat z'n weerga niet kent. Helemaal niet erg, het leek zelfs af en toe of het al Pinksteren was, u weet wel: Handelingen 2, waar de discipelen op het marktplein in Jeruzalem in alle talen dwars door elkaar praatten en van enthousiasme over hun eigen tong struikelden. Wat ik u nu eigenlijk wil vertellen is iets vreemds en ontroerends. We waren beland in de vraag of Doopsgezinden nou wel of niet een geloofsbelijdenis hebben. Nee, natuurlijk niet, zou u kunnen denken, zijn we nou Dopers of zijn we dat niet.... Maar zo eenvoudig komen we hier niet van af. Een vaste geschreven belijdenis die wij kunnen naslaan om te weten wat we geloven, die kennen we niet, maar er is wel degelijk een bepaalde Doopsgezinde geloofsinhoud. Daar moet een ieder die gedoopt werd of wordt een tocht vol zoeken en vragen voor afleggen, wat er eigenlijk op neer komt dat de geloofsinhoud niet buiten jou blijft, op papier, maar door je heen is gegaan voordat het op papier terecht komt. We kwamen tot de conclusie dat wij een persoonlijke belijdenis hebben, die ook nodig is om überhaupt mee te kunnen praten in de wereld. Als je niet weet wie je bent, kun je nergens je stem verheffen in het woelen der natiën.

e

Menno Sticht XX jaargang 2014 nr. 3

blz. 1 van 18

We waren dus in die vraag beland, en terwijl we daar met z'n allen over nadachten begon één van ons opeens het lied "Ik voel de winden Gods vandaag" te neuriën. Een ander neuriede mee, weer een ander vond opeens ergens in z'n hoofd de tekst en voor we het wisten zongen we allemaal samen uit ons hoofd het hele lied. "Ik voel de winden Gods vandaag, vandaag hijsch ik het zeil. Gehavend is 't en zwaar van schuim, maar 'k hijsch 't en hoop op heil. Want Christus zelf, als stille gast, reist in mijn scheepje mee. Op zijn bevel durf 'k uit te gaan op wilde, hooge zee. De tranen die ik heb geweend, zijn door Gods wind gedroogd. Ik denk niet meer aan wat voorheen vergeefs ik heb gepoogd. Maar met vernieuwde levensmoed neem ik een vast besluit: ik voel de winden Gods vandaag en zeil de haven uit. O, laat mij nooit vergeten, Heer, hoe Gij uw liefde toont. Doe mij bedenken, hoe Gij wreed met doornen werd gekroond. En, wijze Loods, als ik het waag en weer mijn zeilen hijsch, nu 'k voel de winden Gods vandaag, leid Gij mij op mijn reis!". Daar zing je nogal wat mee.... Wat een primair godsvertrouwen, wat een regelrecht vertrouwen op de aanwezigheid van de opgestane Christus.... Wat een belijdenis met woorden die diep uit het hart komen.... Fernando, degene die de leiding had, komt uit Duitsland, keek stomverbaasd de kring rond. Hij kende het lied niet, maar verstaat uitstekend Nederlands, en zei verrast: maar dit is het eigene van de Doopsgezinden. Hoezo vrijzinnig en wars van belijdenissen? Wat betekent het dat jullie dit allemaal zonder aarzelingen meezingen? Waarom rolt er hier en daar een traan uit jullie ogen? Hij was de spiegel waarin wij onszelf konden bekijken. En wat wij zagen was een groep dominees die soms moeten zuchten omdat er vrijwel elke week weer een preek uit hun mond moet rollen, maar die tegelijkertijd niet anders kunnen dan getuigen van wat er allemaal aan christelijks in hun hart verborgen zit. Ds. Anneke van der Zijpp

Voortgang van de beroepingscommissie Als beroepingscommissie begrijpen we dat jullie erg benieuwd zijn hoe de zoektocht naar onze nieuwe voorganger verloopt. Uiteraard is het niet mogelijk om in detail te treden maar we kunnen wel een in het kort de stand van zaken schetsen. De afgelopen weken is een redelijk aantal brieven bij ons binnengekomen. We hebben de brieven met elkaar besproken en in de komende week zal er een aantal gesprekken plaatsvinden met mogelijke kandidaten. We hebben er goede hoop op dat we uit de huidige kandidaten een geschikte opvolger van Alex Noord kunnen vinden. Ons streven is nog steeds om voor de zomervakantie de procedure af te ronden en een geschikte kandidaat aan de kerkenraad voor te leggen. Rik Harmsen (voorzitter beroepingscommissie) e


blz. 2 van 18

Van de Kerkenraad In de periode van Pasen tot Pinksteren hebben we op allerlei wijzen aandacht geschonken aan het jubileum DGU 375 jaar. Het planten van een boom in de voormalige Mennonietenwijk nabij het station, het aanbrengen van het gedicht De Schuilkerk spreekt van Ingmar Heytze op de voorgevel van de kerk en de opening van de Quilttentoonstelling van Anneke Schoone met daarbij de dubbeltentoonstelling Doperse relikwieën in het Catharijne convent en in onze Doopsgezinde kerk. Daarnaast de onthulling van de gedenksteen op de Neude en het jubileumconcert met het muziekensemble Camerata Trajectina in combinatie met gedichten van Ingmar Heytze met de titel En de duif kwam terug. Deze titel kreeg ook het mooie jubileumboekje met CD, waarin het heden, het verleden en de toekomst worden beschreven. Als je het zo op een rijtje zet, is het heel wat! Veel werk is er door vele mensen de afgelopen tijd besteed aan de totstandkoming, maar ook aan de uitvoering van dit uitgebreide programma dat we nu met Pinksteren gaan afsluiten. Het meer naar binnen gerichte deel van het programma op de zondagen vlak voor Pinksteren heeft veel gespreksstof opgeleverd en ook weer aangetoond dat er enorm veel talent in onze gemeente zit dat ons kan inspireren. Wij zijn als Doopsgezinde Gemeente veelvuldig aangesproken op de interessante geschiedenis en dito programma en ook, door mensen die onze doopsgezinde gemeente niet kenden, op het warme en gastvrije gemeente zijn! We mogen uiterst gelukkig zijn met deze jubileumviering en misschien ook een beetje trots! Het is een tijd van afscheid nemen en weer beginnen; een indrukwekkend afscheid hebben we genomen van Alex Noord. Op 1 juni werd hij bevestigd in de Verenigde Doopsgezinde Gemeente Haarlem. Op zondag 29 juni a.s. nemen we afscheid van Willy van Viegen die gaat genieten van haar pensioen. Ze heeft ons ruim 9 jaar steeds weer geholpen om onze gemeente op de juiste momenten van de gewenste informatie te voorzien en heeft ook de functie ven Kerkelijk Bureaumedewerker ingevuld en een eigen gezicht gegeven. Hiervoor danken wij haar zeer hartelijk. De sollicitatiecommissie heeft voor de functie van medewerker van het Kerkelijk Bureau een geschikte opvolger gevonden. Uit de kandidaten die op de advertenties reageerden is zr. Marga Hofman-Visser gekozen. Zij zal na haar vakantie, op 18 augustus a.s., met haar werkzaamheden beginnen. We wensen Marga veel succes en een prettige tijd in haar nieuwe functie. De beroepingscommissie is druk bezig met haar werk, zie ook het stukje van Br. Rik Harmsen. De vakanties van ds Anneke van der Zijpp en ds Ineke Reinhold overlappen, (ds Reinhold assisteert in deze vacaturetijd ds van der Zijpp in het pastoraat en bij de huissamenkomsten) daarom hebben we gevraagd of ds Corrie van Egmond van 26 mei tot 21 juni het pastoraat wil waarnemen en ondersteunen. In bijzondere situaties kan ook gebruik worden gemaakt van pastorale assistentie vanuit de doopsgezinde ringpredikanten U kunt Corrie van Egmond bereiken via het kerkelijk bureau. In de Kerkenraadsvergadering is verder gesproken over het gebruik van de studeerkamer. De Kerkenraad heeft besloten, dat deze ruimte door de beide predikanten kan worden gebruikt als een flex-werkplek. Daarnaast kunnen ook kringen met een beperkt aantal deelnemers gebruik maken van deze ruimte. Suggesties voor een passende naam voor deze ruimte zijn welkom bij de secretaris en degene met meest aansprekende naam zullen we op passende wijze daarvoor bedanken. De Kerkenraadsvergadering van juni hebben we in verband met een zeer beperkt aantal aanwezige Kerkenraadsleden helaas moeten laten vallen, de volgende vergadering van de KR is op 8 juli a.s. Namens de kerkenraad wens ik u een inspirerend Pinksteren en een mooie zomer toe. Teije Bakker, voorzitter Kerkenraad e


blz. 3 van 18

Kerkdiensten: aanvang 10.00 uur, tenzij anders aangegeven Datum

Predikant

Bijzonderheden

Kom maar in de kring (0-6 jr)

Kinderdienst (6-12 jr)

juni 8

ds. C. van Egmond

Pinksteren, Potlucklunch na de dienst

nee

ja

zr. F.F. den Herder mw. ds. C. Cornelissen mw. ds. A. van der Zijpp

nee nee nee

nee nee nee

ds. Y. van der Goot zr. H.V.A. van Dunné mw. ds. A. van der Zijpp ds. F. Kruyne

nee nee nee nee

nee nee nee nee

nee

nee

nee

nee

nee

nee

15 22 29 juli 6 13 20 27

augustus 3 ds. P. Korbee 10

ds. C. Schlette

17

ds. M. Trapman

gezamenlijke dienst met Geertekerk in DGU gezamenlijke dienst met Geertekerk in DGU gezamenlijke dienst in Geertekerk; aanvang 10.30u gezamenlijke dienst in Geertekerk; aanvang 10.30u

24 ds. A. van der Zijpp nee nee 31 ds. H. Cuperus nee nee Collecte doelen: JUNI 1 ST.Omduw Oecumenisch Diakonaal werk In de stad Utrecht 8 Pinksterinzameling voor projecten van de Doopsgezinde Zending 15 Zeilstichting Aeolus Zeilkampen voor jongeren die om sociale, medische of economische redenen niet op vakantie kunnen. 22 Biblionef Deze stichting bevordert dat kinderen zich ontwikkelen door zelf te lezen. St. geeft boeken aan kinderen in ontwikkelingslanden 29 Stichting Thuis Sterven Hulp van vrijwilligers bij ondersteuning van de zorg voor mensen Utrecht in de laatste fase van hun leven. JULI 6 ST.Omduw Oecumenisch Diakonaal werk In de stad Utrecht 13 euMENnet, een project van het Internationaal MennoSimonsCentrum. 20 Stichting Spelende Wijs, Ondersteuning van de ontwikkeling van kansarme kinderen in Peru Cusco, door te zorgen dat ze kunnen spelen, leren, sporten en studeren. 27 Nationale Stichting ter De stichting zet zich in voor jonge vluchtelingen, kinderen en Bevordering van jongeren in asielzoekerscentra. Vrolijkheid BV AUGUSTUS 17 Pastoraal Diaconaal Fonds - bestemd voor de specifieke taken van de Broederschapshuizen 24 Sedidea 31 Stichting Project: De strijd tegen huiselijk geweld en aids. Vriendschapsband Utrecht-León (Nicaragua) e


blz. 4 van 18

Kerktelefoon en uitzending van diensten via internet De DGU is aangesloten op kerktelefoon. Hiermee kunnen zieke of oudere leden en vrienden die de kerkdiensten niet kunnen bijwonen, deze thuis beluisteren via een kastje dat op de telefoonof internetverbinding wordt aangesloten. Intussen heeft de DGU tien luisterkastjes in haar bezit, waar naar tevredenheid gebruik van wordt gemaakt. Mocht u ook geïnteresseerd zijn om thuis te luisteren, laat dit dan weten aan het kerkelijk bureau. Onze diensten kunnen ook via internet beluisterd worden. Gewoon met de computer dus. Surf hiervoor naar http://www.kerkomroep.nl. Luisteren kan zowel live als achteraf, door maximaal tien personen (lees: internetaansluitingen) tegelijk. 1Diensten blijven een paar maanden in het archief en zijn ook te downloaden als mp3. Veel luisterplezier!

Agenda juni 2014 Do 5 Zo 8 Zo 8 Wo 11 Do 12 Vr 13 Zo 15 Zo 15 Zo 29 juli 2014 Wo 2 Do 3 Zo 6 Di 8 Za 12 Zo

Praten&Proeven 12+groep 15+groep Taizé aan de gracht Startersgroep Spraakmakend eten Gidsenbijeenkomst Kerken Kijken Repetitie Gemeentekoor Afscheid Willy van Viegen

18.30 10.00 10.00 20.00 18.30 18.30 11.30 11.30 11.30

Start Kerken Kijken 12.00 Startersgroep 18.30 Repetitie Gemeentekoor 11.30 Vergadering Kerkenraad 19.30 CZ ontour: Culturele zaterdag met medewerking van Estampie en midda Anton Visser g Repetitie Gemeentekoor 11.30

20

Spraakmakend eten – nieuwe datum 20 juni Door organisatorische omstandigheden is Spraakmakend eten van 13 juni naar vrijdag 20 juni om 18.30 uur verplaatst. Het thema luidt: Tijdens het WK Denken wij na Over winnen en verliezen

Potluck-lunch na de Pinksterdienst Na de dienst op Pinksteren gaan we met ons allen eten. Het is de bedoeling dat iedereen iets meeneemt voor het hele gezelschap. Opgeven graag bij kerkelijk bureau of op de lijst in de hal.

e


blz. 5 van 18

Dankwoord Alex Noord Lieve zusters en broeders, Op 27 april jongstleden vond in een volle kerk mijn afscheid plaats als predikant van de Doopsgezinde Gemeente Utrecht. Deze dag heeft heel veel indruk op mij gemaakt. Ik was overweldigd door de warme woorden die gesproken werden (de sketches), de teksten van de liederen, de woorden van de collega’s Anneke en Renata, het spel van de kinderen en ga zo maar door. Ik heb minstens veertien dagen nodig gehad om alles een plekje te kunnen geven. Ik wil hier ook het herinneringsboek noemen. Het is heel ontroerend te lezen hoeveel dierbare herinneringen er bewaard worden, teksten uit gedichten, gedachten uit preken, dingen die ik ooit heb gedaan of iets wat ik heb betekend voor mensen. Je staat er niet iedere dag bij stil, maar hoe kostbaar is het wanneer je het leven zo kunt delen! En dan waren er de geschenken: boeken, prenten, een borduurwerk van een vredesduif. Eigenlijk te veel om op te noemen. En dan was er nog een collectief cadeau waarvoor ik alle gevers heel hartelijk dank zeg. Ik bedank iedereen voor de warme aandacht, voor de zorgvuldig opgeschreven woorden, voor alles wat we samen hebben kunnen delen. Utrecht zal voor Lucian en mijzelf en de kinderen een belangrijke plaats blijven innemen in ons leven. De Domtoren verdwijnt niet uit het hart! We dragen goede herinneringen met ons mee aan lieve, dierbare mensen. Nu is er het nieuwe avontuur in een nieuwe stad Haarlem. U bent van harte welkom om het mooie kerkgebouw aldaar eens te komen bezichtigen. Maar ik hoop in ieder geval eens per jaar ook nog in Utrecht te mogen komen preken. Het ga u allen goed! Met een hartelijke groet, Lucian, Alex, Niels en Tijmen Noord

e


blz. 6 van 18

Van de COMMISSIE VIERINGEN (VieCie) Ideeën, vragen, voorstellen en een oproep Al enige tijd is de commissie (bestaande uit de volgende leden: Anke de Vries, Rik Harmsen, Jan Niemantsverdriet, Janneke Leerink, Sandra van Slooten, Annemiek Burggraaf en Anneke van der Zijpp) bezig met het doordenken van de zondagse vieringen in de DGU. Dat houdt niet in dat wij van alles zouden willen veranderen, maar wel dat we nadenken over o.a. het zingen, de Open Ruimte, meditatie, speelsheid en creativiteit in de vieringen. Daar zijn de volgende initiatieven uit voortgekomen: * Het lied van de maand. Om meer thuis te raken in de enorme hoeveelheid liederen die we in het nieuwe liedboek vinden, stelt de commissie voor om gedurende één maand eenzelfde (nieuw) lied te zingen. Dat lied komt in elke dienst terug, en zal ong. 2 keer per maand worden 'ingezongen''. We stellen voor om daar in september van dit jaar mee te beginnen. * Daartoe zoeken wij laagdrempelige 'voor-oefenaars', dwz. mensen die op ontspannen wijze 10 minuten vóór de aanvang van de dienst het nieuwe lied met de aanwezigen doorzingen. Hoewel dit zou kunnen lijken op een taak van het Koor dat deel uitmaakt van de DGU, vinden wij niettemin dat dit meer een liturgische taak is, dan dat het een taak zou zijn die behoort bij het zingen van mooie en bijzondere liederen, zoals het koor dat doet. Maar ook leden van het koor zijn inbegrepen bij deze oproep dat laagdrempelige voor-oefenaars door ons worden gevraagd zich te melden. * we zoeken mensen die een muziekinstrument bespelen, en die ook bereid zijn om zo nu en dan daarmee mee te doen in een kerkdienst. We hebben in het verleden goede ervaringen met dergelijke muziek naast het orgel, het zou de dienst kunnen verlevendigen en het is weer eens iets anders. * we hebben het voornemen om 4 keer per jaar een nabespreking van de kerkdienst te organiseren. We denken dat de kerkruimte daartoe de beste sfeer heeft. De dienst wordt dan iets korter, het nabespreken zou dan maximaal 3 kwartier duren. * we denken aan het experimenteren met kerkdiensten die een iets meditatiever karakter hebben dan waaraan wij op dit moment gewend zijn. We zullen daartoe als Commissie Vieringen zelf het initiatief nemen, en wel op 12 oktober van dit jaar. U wordt ruim van tevoren op de hoogte gesteld van onze plannen. * we hebben het fenomeen 'Open Ruimte' besproken en we zijn tot de volgende vaststelling gekomen: het is een moment binnen de liturgie als geheel, waarin leden of vrienden van de gemeente de gelegenheid hebben om iets te zeggen dat hen persoonlijk raakt of bezighoudt. Het is nadrukkelijk niet de bedoeling dat er zakelijke dingen worden besproken, mededingen worden gedaan, de preek wordt herhaald of de voorganger bekritiseerd. * we hebben gesignaleerd dat de stilte vóór de dienst iets minder wordt gehandhaafd, maar horen geluiden van mensen die deze rust voor het begin van de dienst toch wel zeer op prijs stellen. Daarom stellen we voor om er met elkaar op toe te zien dat we vanaf 09.45 rust in de kerkruimte bewaren en respecteren. Dit zijn overwegingen en aandachtspunten van de Commissie die namens de Gemeente de kerkdiensten doordenken op hun eigentijdse en liturgisch verantwoorde inhoud. Mocht u vragen of opmerkingen hebben, dan stellen wij als leden van deze Commissie het zeer op prijs dat u uw gedachten met ons deelt. U kunt daartoe contact opnemen met één van bovengenoemde leden van de Commissie. e


blz. 7 van 18

De vijf vragen aan: Bijbelkring Bilthoven 1. Kun je in vijf steekwoorden je groep omschrijven? Vertrouwen, vrouwen, maandagmorgen, op leeftijd, delen 2. Waarom maak je deel uit van deze groep? We vormen deze kring in Bilthoven en omstreken omdat het zo fijn is om met elkaar van gedachten te wisselen over wat ons leven inhoudt en om daar in het licht van de bijbel naar te kijken. We zitten allemaal in ongeveer dezelfde leeftijdsfase, we hebben heel veel meegemaakt zowel in ons privéleven als in de gemeente. Daarom genieten we er altijd van om bij elkaar te zijn. We kennen elkaar al heel lang, maar we hebben elkaar nog altijd veel te vertellen. Het voelt goed om eens per maand op maandagmorgen onze kring te hebben. We komen altijd bij Mariet Peddemors bijeen. Dat huis is soms net een zoete inval. 3. Wat is het leukste wat je de laatste tijd in de groep hebt meegemaakt? Ik herinner mij een bijeenkomst waarin we niet echt een onderwerp hadden. De vorige keer hadden we een boek afgesloten, nu was het tijd om iets nieuws te zoeken. Om de een of andere reden waren we met weinig mensen, die ochtend. En toen hebben we die hele ochtend gesproken over liefde. We zijn best een beetje op leeftijd, en dat betekent dat we heel wat hebben meegemaakt in ons leven. Het was heel bijzonder om zoiets kwetsbaars als de liefde met elkaar te delen. Opeens keek ik op mijn horloge en zag dat de tijd om was; over een nieuw onderwerp hadden we nog niet eens nagedacht. Dat kwam overigens de keer daarna helemaal goed. Het voelt heel bijzonder om een kring als deze te hebben, waar we ons lief en ons leed kunnen bespreken in onderling vertrouwen. 4. Wat draagt je groep bij aan de DGU? Wij zijn eigenlijk allemaal fervente kerkgangers, op een enkeling na, die wat verder weg woont en daarom moeilijk naar de Oudegracht kan komen. Maar elke keer dat we op maandagmorgen bij elkaar komen, bespreken we uitgebreid de kerkdienst van de zondag ervoor. Wie er wel was vertelt, wie er niet was luistert aandachtig. Verder bespreken we graag de lopende zaken die in de gemeente spelen. We dragen op deze manier bij aan de consistentie van de gemeente, denk ik. 5. Hoe bereiden jullie voor, hoe vinden jullie onderwerpen en vooral: hoe zien jullie ochtenden eruit? Meestal bereidt onze dominee een bijeenkomst voor door een praatpapier te maken. Dat kan gaan over een bepaald boek dat we gedurende een seizoen bestuderen, of een bijzonder thema waar we tegenaan zijn gelopen. Op dit moment zijn we al een aantal keren intensief bezig met een boek dat door de Amerikaanse theologe Karen Armstrong is geschreven: Compassie. We zijn van mening dat dit een vrij slecht geschreven boek is, erg Amerikaans en waarschijnlijk veel te snel in elkaar gedraaid. Maar de schrijfster in kwestie weet wel heel erg veel, en, hoewel zeer onevenwichtig, snijdt ze de meest interessante onderwerpen aan. Daarom maakt onze dominee telkens een praatpapier van een hoofdstuk, door er de relevante en interessante thema's uit te halen. Dat werkt zo erg goed, we houden nooit ons mond en de ochtend vliegt voorbij. 6. Aan wie geven jullie de muis door? Aan de Ochtendbijbelgroep Utrecht. In hoeverre en op welke punten zijn jullie anders dan de kring Bilthoven?

Namens de Bijbelkring Bilthoven, ds. Anneke van der Zijpp

e


blz. 8 van 18

Het lied dat me raakte “Maar de tijd is nu daar, ’t is misschien een beetje raar, ’t gaat je goed dominee drink nog eens koffie met ons mee.” Dit lied klonk tijdens de afscheidsdienst van Alex Noord. Gezongen door de kinderen van de DGU. “Hij was 11 jaar in ons midden maakte alles met ons mee, het geluk het verdriet, elke zondag ging hij voor in het bidden elke zondag ging hij ons voor in het lied. Vandaag zal ik nog eens spreken en dit keer wordt het geen preek, ik herhaal dus geen preek aan mijn afscheidsrede schreef ik vier weken ik zette gisteren de laatste pennenstreek Wie staat straks na u op de kansel, wie wordt die man of die vrouw, wie beslissen dat nou, wij zijn treurig ja er valt zelfs een traantje, want wie gaat het nieuwe tijdperk met ons aan.” Ik herkende het lied. Het is één van de liederen die ik heb gezongen toen ik deelnam aan de musical: “Van Kerkrat tot computermuis”. Een verbindende activiteit tussen veertig leden van de Ringgemeenten: Amersfoort, Baarn Bussum Hilversum, Utrecht en Zeist. Het zingen bij een kerkdienst geeft mij een gevoel van verbondenheid, verbroedering, geloofsbeleving, Gods aanwezigheid. Het was voor mij ook bijzonder toen we de musical opvoerden op de Landdag van de Doopsgezinden tijdens de Wereldconferentie op Mennorode begin deze eeuw. De musical begint met het afscheid van een dominee van zijn gemeente. Toespraken, mooie woorden en goede wensen voor de toekomst. De dominee, die de verbindende factor is binnen een Doopsgezinde gemeente. De Gemeente die een moment heeft van terugkijken, bepalen waar het nu staat, en vooruitkijken naar de toekomst. In de musical/het lied komen ook thema’s naar voren die mij aanspreken. Het gaat daarbij om kracht, hoop, liefde, geloof, vertrouwen, herinnering, nieuwe kansen, samen delen. De musical eindigt met het lied: “Je kunt altijd opnieuw beginnen, Loop je vast, kun je geen kant meer op……. …..zeg dan ‘control alt delete’ en weg is je verdriet. Maar als je graag wat wilt bewaren, Druk dan heel gewoon op save, Neem het mee door al je jaren, En zeg: Dank je God, ik leef” Tekst van de liederen: Dorien van Wessel Componisten: Sjoerd v.d. Laag & Jasper Stein Bart Timmerman e


blz. 9 van 18

Onthulling – verslag van de opening van het jubileum door Peter Sierksma - schrijver en oud journalist van dagblad Trouw. Lang heeft het geduurd voor ik door had dat het koopmanshuis met de dubbele voordeur aan de Oude Gracht 270 een kerk was. Het gebouw hield zich net zo schuil als de ertegenover liggende poptempel Tivoli, waarvan je ook maar net moet weten dat er achter die lange gang achter de groene deuren een levendig theater verborgen ligt. Het kwartje viel toen ik afgelopen zaterdag (12 april) Ingmar Heytze midden op de Oude Gracht zijn op steen geschreven gedicht ‘de schuilkerk spreekt’ hoorde voordragen. Zoals hij daar stond, midden op de brug, wijzend en gebarend - hier werden twee overzijden van welkom en verweer met elkaar verbonden zonder dat ik precies wist waarom. Maar wonderlijk was het wel: nu de alternatieve Utrechtse muziektent bijna het zwijgen is opgelegd, begint de stille eeuwenoude schuilkerk plots te spreken. Ik hoorde hoe de dichter niet alleen de twee overzijden van de gracht met elkaar verbond, maar ook de woorden van zijn twee panelen: Zo is mijn belijdenis. [deur] Wat mensen heilig is, toont zich louter in het juiste licht, als een lang bewaard geheim Om me vervolgens het gebouw in te nodigen (Kijk door de stenen ramen,/dan zie je mij, mijn deur die open staat), al was het maar omdat zijn gedicht nieuwsgierig maakt. Eenmaal binnen, was ik, zelf opgegroeid in een wat meer door dogma’s bepaalde kerkelijke traditie, benieuwd naar iets van dat geheim achter die deuren van Oudegracht 270. Ik vroeg het de mensen. Wat bindt jullie, dopersen, als alles kan en niets te dol is? ‘De doop’, zei de eerste. ‘Dat je als gelovige niet wordt opgezadeld met een gedwongen erfenis, maar dat je uit vrije wil voor Christus kiest.’ Zelf ooit als kind gedoopt begreep ik dat wel. Eigenlijk vallen hier doop en belijdenis mooi samen, dacht ik toen ik naar boven keek en onder het plafond een papieren duif met een olijftak hangen zag. ‘Het tweede’, zei een tweede genodigde, ‘is het oprechte streven naar een wereld van vrede en gerechtigheid. Dat proef ik, in deze kerk.’ En ondanks ‘des duivels strik’, die als een duveltje uit een doosje om de hoek kwam kijken in het oude strijdlied in de onverzettelijke geest van Menno Simons zelf dat niet lang daarna werd aangeheven, proefde ik het Pascal indachtig ook wel. Een derde trek, vertelde Alex Noord, de scheidend predikant, valt samen met de eerste: het belang van de gemeenschap. Dat lijkt in tegenspraak met die eerste opmerking over de vrije wil en de voor ons zo kenmerkende persoonlijke belijdenis, maar is het niet: ‘de keus is vrij, maar niet vrijblijvend. De onderlinge verbondenheid is dan ook groot.’ En die verbondenheid, zo verklaarde hij nader, wordt in de praktijk meer omgezet in daden dan in woorden, meer gevoed door het gevoel dan door het dogma. De duif die ik als Noach zag, was dan ook meer dan een symbool alleen: hij was van papier-maché, gemaakt door de kunstenaars met een handicap van Zizo, behorend tot de vele geziene buren in deze stad.

e


blz. 10 van 18

Speciale dienst en onthulling gedenksteen voor de martelaren Zondag 11 mei, ik haast me naar de kerk… iets te laat, want Alex is al begonnen, wurm ik me achter in de trambanken. Het is behoorlijk druk, maar dat had ik ook verwacht … want vandaag is een speciale dienst. We gaan vandaag 452 jaar terug in de tijd. En wel naar het jaar 1562, het jaar waarin Hendrick Eemkens werd gearresteerd en op een brandstapel op het Neude de dood vond. In de dienst wordt Alex bijgestaan door professor ds. Piet Visser (hoogleraar geschiedenis van het doperdom). Ds. Visser vertelt tijdens de overdenking over de Doperse martelaren. Hoewel zijn verhaal één van de redenen was om deze ochtend naar de dienst te komen, blijven er weinig namen, jaartallen en plaatsnamen bij mij hangen. Maar ik kom deze dag ook met een andere reden, namelijk voor de onthulling van de gedenksteen op het Neude. Aan het eind van de dienst baal ik er een beetje van dat ik tijdens het verhaal van ds. Visser niet zo goed heb opgelet. Terwijl we het ‘Amen’ zingen vraag ik me af: Wat gaan we nu eigenlijk gedenken? Wat heeft er zich nu precies afgespeeld op het Neude? Maar dan worden we verzocht nog even te blijven zitten. De rechter achterdeur van de kerk open en Harke Hofman wordt geboeid de kerk binnen getrokken. Op de voet gevolgd door Kees van den Berg met een bijbel in de hand en gekleed in een priesterlijk gewaad. Harke is Hendrick Eemkens en samen met Kees van den Berg als katholieke priester en Marga Hofman als verteller speelt hij de arrestatie en executie van Hendrick Eemkens na. Een fantastische korte voorstelling, waardoor niet alleen voor mij, maar ook zeker voor de kinderen duidelijk is, voor welk stukje geschiedenis de gedenksteen op het Neude is gelegd. Na het schouwspel verzamelen we met een groep van zeker 40 man in de hal. We volgen Hendrick Eemkens naar het Neude. Hoewel het regent, is het een gezellig tocht over de Oude Gracht. Op het Neude aangekomen, wachten we onder het afdakje van het oude postkantoor op de Burgemeester. Wanneer de kersverse burgemeester van Utrecht, Jan van Zanen arriveert, verzamelen we rond een hoopje zand. Na een korte toespraak van onze voorzitter over de aanleiding van deze gelegenheid, krijgt de burgemeester een bezem overhandigd en slaat hij aan het vegen. De gedenksteen komt langzaam tevoorschijn. Op de steen staat de volgende tekst:

Er volgen enkele woorden van de burgemeester, de overhandiging van twee boekjes en een gedicht, voorgedragen door Alex. Na een dankwoord van Teije en een paar afsluitende zinnen van de burgemeester zingen we met elkaar Ubi Caritas. Alles bij elkaar een mooi ceremonieel moment waarop we ons als leden van de DGU even heel nauw verbonden voelen met onze doperse broeders en zusters die in die tijd niet vrijuit hun geloof konden belijden. Sanne Weijers e


blz. 11 van 18

Concert Camerata Trajectina In het kader van 375 jaar DGU heeft de jubileumcommissie op vrijdag 16 mei een concert georganiseerd met een optreden van Camerata Trajectina en de dichter Ingmar Heytze. Camerata Trajectina trad op in een ensemble dat bestond uit een sopraan, een tenor en drie musici die blokfluit, gamba en luit/citer bespelen. De kern van hun repertoire bestaat uit Nederlandse liederen en liedjes uit de 16e en 17e eeuw, amoureuze liedekens (liefdes liedjes), dans liedekens en geestelijke liederen. De liederen die deze avond ten gehore werden gebracht, zijn geschreven en gecomponeerd tussen pakweg 1550 en 1650. Zo luisterden we o.a. naar doperse liederen uit de martelarentijd, rond 1550 en de Gouden Eeuw, rond 1650. Strijd- en spotliederen werden in dichtvorm gezet op bestaande vrolijke melodieën opdat ze makkelijk mee te zingen waren tijdens bijeenkomsten; voorbijgangers dachten dan eerder aan een drinkgelach dan aan een kerkdienst. Maar ook moed en geloofsovertuiging werd bezongen. De tekst van enkele liederen deed je ook nu weer indringend beseffen dat er onder de Dopersen volgelingen waren die zo’n sterk persoonlijk geloof hadden, dat ze liever de dood verkozen boven de verloochening van hun geloof. Na ieder blok droeg Ingmar Heytze een gedicht voor dat qua sfeer zeer goed aansloot bij de voorgaande teksten en je weer even terugbracht in deze tijd. Ik denk dat ik namens de aanwezigen mag zeggen dat wij hebben genoten van een bijzondere muziekavond. Ciska Posthumus

e


blz. 12 van 18

Oproep In de afgelopen weken hebben we de viering van het Jubileum DGU 375 in verschillende opmaten kunnen meemaken. De programma onderdelen die voornamelijk tussen Pasen en Pinksteren waren geprogrammeerd hebben we met een goed gevoel bijna afgesloten, de muzikale Pinksterviering als besluit. De uitgangspunten van de Jubileum commissie waren: Een jubileum dat de Doopsgezinde Gemeente Utrecht in de stad Utrecht, maar ook in Doopsgezind Nederland zichtbaar maakt. Een jubileum waarin de geschiedenis en de toekomst van de DGU wordt besproken, gerealiseerd in het Jubileumboek met CD. Een jubileum dat daarnaast ook aantrekkelijk is voor de eigen gemeenteleden en vrienden. We hebben dit gedaan met hulp van velen en we zijn uiterst dankbaar dat zo velen daaraan hebben meegewerkt. In het nieuwe seizoen zijn er nog een tweetal programmaonderdelen: Het jubileumconcert rond ons Bätzorgel op 27 september a.s. en als besluit van het jubileumjaar de voorstelling Mariamonologen van de Theatergroep de Kern in samenwerking met de DG Zeist op 14 december a.s. U begrijpt dat we voor dit alles ook aanzienlijke kosten hebben moeten maken! Voor een deel hebben we dat in de begroting van de DGU voorzien, daarnaast zijn een aantal fondsen bereid geweest om onderdelen van het programma te subsidiëren, maar toch blijft er nog een gat over… We willen u vragen om indien mogelijk een financiële bijdrage specifiek voor het Jubileum over te maken. Enkele leden/ vrienden zijn u daarin voor gegaan. Bij voorbaat hartelijk dank. Namens de Jubileum Commissie Teije Bakker

Gemeentedag 2014 Na de zomervakantie zullen we de aftrap van het nieuwe seizoen gezamenlijk beleven tijdens de gemeentedag op zondag 21 september in Mennorode. We gaan weer een boeiend programma samenstellen, dit keer rond het thema 'Opstandig'. De bedoeling is om per bus naar Elspeet te reizen. Meer info in de volgende Menno Sticht, maar zet de datum alvast in uw agenda! Anke-Margreet, Annegreet, Anneke en Jan Fokke

Dak in het zonnetje In de eerste Menno Sticht van dit jaar kondigden we al aan dat we in het kader van het jubileum de mogelijkheden van zonnepanelen op het platte dak van de kerk wilden nagaan. Intussen zijn we een aantal stappen verder, maar het duurt wat langer dan gedacht omdat voor monumenten nu eenmaal aan bepaalde regels moet worden voldaan. Toch hebben we goede hoop dat er over een tijdje panelen liggen die een groot deel van onze elektriciteit opwekken. Het zou geweldig zijn als een flink aantal gemeenteleden hieraan wil bijdragen door een paneel te adopteren voor het jubileumbedrag van EUR 375,-. Daarover meer in de volgende Menno Sticht! Teije Bakker, Rik Harmsen en Jan Fokke Meirink e


blz. 13 van 18

Interview met Renata Barnard Als ik het huis van Renata binnenloop voor het interview, zie ik in de gang op een kastje een grote schotel staan, met daarop allerlei blokjes hout. Renata vertelt dat iedere keer als zij de trap op loopt (Renata woont in een huis met hoge kamers, dus de trappen zijn niet mis), ze een blokje in de schaal legt. Dit is een tip van de fysiotherapeut. Op die manier kan je ’s avonds nagaan hoeveel je gelopen hebt. En zoveel mogelijk bewegen is belangrijk voor Renata, om haar conditie te verbeteren. Want hoe gaat het nu met je? Vergeleken met zes jaar geleden, toen ik ziek werd (een virus op mijn hart in combinatie met astma, waardoor ik al bij lichte inspanning buiten adem raak), gaat het nu beter. Ik kan best veel doen, mijn hoofd is gelukkig nog prima, maar ik moet het zeer rustig aan doen. Mijn energieniveau lijkt soms op dat van een hoogbejaarde. Ik moet mezelf bijvoorbeeld dwingen langzaam de trap op te lopen, want dan raak ik minder buiten adem. Ik moet ook elke dag rusten. Kom je wel je huis uit? Ja, ik ben wel meer thuis dan voor mijn ziekte maar gelukkig ben ik ook nog wel mobiel, ook dankzij hulpmiddelen. Ik heb een scootmobiel, we hebben een tandem en nu ga ik een elektrische fiets proberen. Als dat lukt, wordt mij actieradius weer groter. Ik kan er enorm van genieten zelf ergens naar toe te gaan (eerder moest ik altijd gebracht worden) en door de natuur te fietsen. Je bent in zekere zin met pensioen, zij het gedwongen. Wat doe je zoal? Ik ben nog veel met mijn vak bezig en daar geniet ik erg van. Zo ben ik bezig met een Marcusproject. Dat is iets dat twee jaar geleden toevallig ontstaan is. Ik vertaal en bewerk het Marcusevangelie. Dit evangelie is het kortst en het oudst en heel interessant. Twee jaar geleden heb ik een deel vertaald en bewerkt (de eerste dertien verzen van hoofdstuk 1) en dat is toen door Ko Zwanenburg, de cantor-organist van de Nicolaaskerk, op muziek gezet. Het is vervolgens tweestemmig in een dienst uitgevoerd. Ik heb er altijd van genoten tekst en muziek dienstbaar te laten zijn aan een dienst. Het is fantastisch dat anderen jouw teksten door er mooie muziek bij te bedenken, een heel nieuw leven kunnen geven. Ik kreeg de smaak te pakken en ben nu bezig met de rest van het evangelie. Langzaamaan vertaal en bewerk ik de teksten. Ko Zwanenburg heeft er nog twee componisten bij gevraagd. Nu hebben we een commitment met elkaar en moet ik dus regelmatig wat leveren. Het is de bedoeling dat we teksten en muziek hebben voor de zes zondagen van de 40-dagentijd in 2015, en de dagen in de Stille Week. Het mooie is dat ik met m’n vak bezig kan zijn, samen met anderen, en dat het leidt tot een optreden dat dienstbaar is aan het beleven in de kerk. Ik word er heel vrolijk en blij van. Verder zit ik een studiegroepje met een vakgenote waar we onder andere vanuit de joodse traditie studeren, ik zit in een intervisiegroep met vrouwelijke predikanten en begeleid enkele mensen die in opleiding zijn tot predikant. En ik zit in de redactie van het blad Open Deur, een oecumenisch maandblad dat “mensen binnen en buiten de kerken inspireert na te denken over leven en geloven”. Dit blad heeft iedere maand een thema, en ik schrijf er soms voor en lever foto’s. Ik vind het heel fijn met fotograferen bezig te zijn. En heb dan ook een groot foto-archief waar ik uit kan putten. Een relatief nieuwe hobby is zingen. Ik kwam al vaak in de Oud-Katholieke Kerk, omdat mijn vader daar de laatste jaren van zijn leven naar toe ging. Ik ging dan vaak met hem mee. Ik kan daar genieten van de zorgvuldige liturgie, het is een hoog-lithurgische kerk. Ik zing nu mee in het koor van de Oud-Katholieke kerk. Elke week repeteren en op zondag in de dienst en soms bij begrafenissen en huwelijken zingen. Het mooie voor mij is dat ik kan zitten in het koor. Dat is ook niet storend in de dienst omdat het koor bij het orgel staat. Relatief onzichtbaar.

e


blz. 14 van 18

Hoor je dan nu meer bij de Oud-Katholieke kerk dan bij de Doopsgezinde gemeente? Nee dat kan ik niet zeggen. Ik voel me bij beide gemeentes thuis en voel me rijk met die twee werelden. Bij de DGU geniet ik van de sobere diensten, en natuurlijk zijn de mensen me extra dierbaar omdat ik de meeste zo goed ken. Het voelt dus heel vertrouwd en daardoor fijn, maar ook altijd een beetje verdrietig. Want ik had het zo naar mijn zin als predikant, en het is dus confronterend dat ik dat niet meer kan. Kan je daar meer over vertellen? Ik ben op late leeftijd predikant geworden, en had net goed mijn draai gevonden toen ik er mee moest stoppen. Ik heb het daar heel moeilijk mee gehad. En nog steeds, ik mis alle facetten van het werk: de betrokkenheid bij de mensen, de kringen, het voorgaan in de diensten, het actief zijn in de stad met andere kerkelijke groeperingen. Het is zo’n mooi vak! Toen ik net was uitgevallen, was ik niet in de gelegenheid hier bij stil te staan, ik was aan het overleven. Inmiddels gaat het beter en kan ik er met meer afstand naar kijken. Het blijft jammer dat ik het niet meer kan doen. Anderzijds, m’n nieuwe leven geeft me ook weer veel nieuwe kansen. Ik kan nu dingen doen waar ik anders niet aan gedacht zou hebben of geen tijd voor gehad zou hebben. Zoals het Marcusproject. En: zoveel mensen hebben wat, een beperking op de een of andere manier vroeg of laat in het leven. Ik kan veel niet, bijvoorbeeld een middag door Amsterdam lopen. Maar gelukkig had ik een baan waarbij je zelf je tijd kon indelen en sowieso al veel thuis was. Daar was ik dus al aan gewend en daar kon ik op voortbouwen. En gelukkig ben ik geen sportmens, ik houd veel van lezen en studeren en praten. Allemaal dingen die ik nog steeds kan, zij het minder intensief. Hoe kijk je terug op je predikantschap? Ik ben begonnen met Tjitske Hiemstra te vervangen, in 1999. Eind 1999 ben ik beroepen, en in september 2000 samen met Alex Noord bevestigd. Ik vormde een drieman/vrouwschap met Alex Noord en Jaap Huibers; later kwam Willy van Viegen erbij. We waren een goed ingewerkt team. Het is raar te bedenken dat we nu alle v weg zijn of gaan. Maar ik ben er van overtuigd dat deze gemeente nieuwe vormen gaat vinden met nieuwe mensen. Er gaan nieuwe ramen open, en wie weet wat we gaan meemaken! Ik blijf er samen met Teije nauw bij betrokken. Laura van Rossum du Chattel

Domineesvrouw in deeltijd Laura’s man werkt als predikant in Twente. Laura woont in Utrecht en is als domineesvrouw in het weekend vaak in Twente. Als stadse geniet zij van het dorpsleven. Ik fietste op weg naar de supermarkt langs het Maria-kapelletje vlak bij huis. Daar stond een auto met de klep open. In de auto allerlei planten en een jerrycan met water. De eigenaar van de auto was bezig het kapelletje te verzorgen en wilde er graag over vertellen. Zijn moeder had heel haar leven voor de kapel gezorgd, tot ze op haar 93e overleed. De laatste jaren liep ze er met de rollator naar toe. Zij woonden in hetzelfde huis, een boerderij op zo’n 200 meter afstand.

e


blz. 15 van 18

Na het overlijden van zijn moeder ging deze man de kapel verzorgen. Vanuit een eerbetoon aan zijn moeder, vanuit een godsbesef, een gevoel voor het katholieke geloof, en vanuit het idee dat de kapel hoort bij het Twentse landschap en dat dat behouden moet blijven. Hij gaat er elke week een of twee keer naar toe. Hij heeft de sleutel van het hek en verzorgt de bloemen. Ieder weekend en op bijzondere dagen steekt hij een kaars aan. Dit is wat ik altijd noem een “kerkhofkaars” die het hele weekend brandt. Rond de kapel verzorgt hij de afvalbak, het groen en het gras. In het gras plantte hij sneeuwklokjes. En naast dit alles fungeert hij als onbezoldigd buurtwerker. Het was mij al eerder opgevallen dat er vaak een groepje jongens rondhangt bij de kapel. Zoals jongeren altijd wel ergens rondhangen om met elkaar te praten. Daar heeft de man geen moeite mee, zolang ze maar niets kapot maken. Maar dat doen ze nu net wel, in ieder geval soms. Zodra hij de jongens in het oog krijgt, houdt hij ze vanuit zijn huis in de gaten (soms met een verrekijker), en als hij het niet vertrouwt rijdt hij er even heen met zijn auto. (Hoewel de afstand dus niet zo groot is, geloof ik niet dat hij ooit fietst of loopt; de auto is hier hét vervoermiddel.) Een keer hadden ze staan springen op de bank en was een van de planken kapot gegaan. Hij was de jongens achterna gereden en had gezien dat een van hen witte letters op de rug van zijn jack had. Via via kwam hij achter de naam van de jongen en hij belde diens vader op. Met de vader besprak hij dat hij niet naar de politie zou gaan, als de jongen de bank zou repareren. Dat gebeurde. Een andere keer sprak hij de jongens er op aan dat ze met hun brommer door de sneeuwklokjes waren gereden. Eerst ontkenden ze, maar na een tijdje gaven ze toe dat ze dat gedaan hadden. “Sorry, was niet de bedoeling.” Deze man gaat steeds rustig het gesprek aan, hij heeft begrip voor de jongens en voor overlast en kattenkwaad, maar stelt wel zijn grenzen. Was iedereen maar zo betrokken bij de wereld! Hij vertelde ook dat hij een hardloper sprak die langs de kapel rende. Iedere keer als de hardloper langs de kapel rent, slaat hij even een kruisje. Weer een voorbeeld van de vermenging van het katholicisme en de mensen hier. De enorme kerken zijn zowat leeg, maar het katholieke gevoel leeft voort. En velen dragen daarop hun manier aan bij. Zo ook bij het paasvuur. Grappig vond ik de optocht achter de fanfare aan, op eerste paasdag, vanaf de katholieke kerk naar het paasvuur op een akker buiten het dorp. Alle kinderen liepen met een lampion in hun hand. Maar omdat het nog licht was (half negen) had niemand zijn lampion aan gedaan. Ik denk dat deze traditie stamt uit de tijd toen er nog geen zomertijd was en dat dat de verklaring is voor de niet-brandende lampions. Vorige week zondag was ik in een andere kerk. Daar maakte ik voor het eerst mee dat er evenveel kinderen als volwassenen waren: ca 40 van elk. Een hele ervaring kan ik zeggen, en niet zonder meer positief. Laura

e


blz. 16 van 18

Seniorenweek op Fredeshiem 26 juli tot 2 augustus De seniorenweek heeft dit jaar als thema: Kunst van Jan en Charley Toorop. Er zullen twee excursies zijn. Op maandag 28 juli een boottocht en op donderdag 31 juli een excursie naar een stad met een museum. De bus en boot zijn rolstoel- en rollator vriendelijk. Woensdag 30 juli is er de mogelijkheid een orgelconcert in Steenwijk bij te wonen en daar de markt te bezoeken. Enkele keren is er deze week gelegenheid om mee te doen aan een ‘Werkplaats’. Er is dan -voor wie dat leuk vindt- een mogelijkheid om te gaan schilderen. Er zijn doekjes en verf aanwezig. Maar er kan ook eigen materiaal meegenomen worden. Ook aquarelleren is mogelijk. En niet te vergeten: mozaïeken met papier. Verder zal Margreet Spijker in haar werkplaats de mogelijkheid bieden voor het maken mandela’s met (kleur)potlood. Voor wie er niet voor kiest aan een werkplaats te gaan meedoen is er de mogelijkheid tot zwemmen, fietsen, wandelen, lezen, een spelletje doen of luieren. Het is tenslotte vakantie! ’s Avonds zijn er lezingen over leven en werken van Jan Toorop en Charley Toorop. In de avondsluitingen worden verhalen gebruikt die in mozaïek zijn uitgebeeld. De leiding is in handen van Ds. Ineke Reinhold, Margreet en Henk Spijker en Suzanne Krook. De door Fredeshiem vastgestelde prijs, alles inclusief is: € 510- (tweepersoonskamer) en € 650,- ( eenpersoonskamer) per persoon. Mocht de prijs een bezwaar zijn bel dan met ds Ineke Reinhold: 0346 – 5 64 128, want daarvoor is er een vrijplaatsen fonds. Opgave graag aan Fredeshiem per telefoon: 0521 535 100 (ma-zat van 8.30- 17.30 en zondag van 12.00 – 17.00 uur) of email [email protected].

e


blz. 17 van 18

Bericht van de Joco’s: lipdub Omdat de DGU dit jaar 375 jaar bestaat leek het de JOCO’s (Jongeren Coordinatoren*) een leuk idee om met alle kinderen en jongeren van de gemeente een lipdub op te nemen. Een lipdub is een videoclip waarin personen gefilmd worden die een liedje aan het meezingen of playbacken zijn. Met een lipdub kan de wereld zien hoe onze kerk er van binnen uitziet maar vooral hoe leuk het bij ons is! Veel tijd om te oefenen was er niet, maar toch ging het opnemen heel erg goed. Wil je weten hoe de lipdub geworden is, scan dan onderstaande QR code met je smartphone: Of kijk op internet bij de volgende link: http://goo.gl/UKJjJl Voor de muziek van de lipdub hebben we het nummer Hey Brother (van Avicii) gekozen vanwege het goede ritme, maar ook vanwege de mooie tekst: Hey brother, do you still believe in one another? Hey sister, do you still believe in love, I wonder? Oh, if the sky comes falling down, for you There's nothing in this world I wouldn't do Hierbij willen we iedereen die met de lipdub heeft meegedaan bedanken voor hun enthousiasme! *Liesbeth van Rooijen en Inge Smoorenburg (JOCO’s)

Deadlines en verschijningsdata van de komende Menno Stichten Nummer 2014.4 - Nieuw seizoen 2014.5 - Herfst 2014.6 – Kerst 2015.1- Winter 2015.2- Pasen 2015.3- Pinksteren 2015.4- Nieuw seizoen

e


Inleverdatum kopij 3 augustus 2014 21 september 9 november 4 januari 2015 1 maart 3 mei 2 augustus

Verschijningsdatum 16 augustus 2014 3 oktober 21 november 16 januari 2015 13 maart 15 mei 14 augustus

blz. 18 van 18

Van de redactie. Van de predikante

Recommend Documents