Van de redactie. Fred Jansen. IVN Gooi en omstreken kleine ratelaar mei Schilderij: Kortenhoef door Paul Gabriël

Van de redactie Deze Kleine Ratelaar heeft als thema de verwondering voor de natuur en in het bijzonder die in het Gooi, gezien door schrijvers, dichters, schilders en fotografen. De redactieraad zoekt bij elk themanummer naar een combinatie van beeld en tekst die in kleur een extra dimensie krijgen. We denken dat we daar in dit nummer in geslaagd zijn. Inge Brandenburg gaf ons de tip om het thema kunst en literatuur in het Gooi uit te diepen. Als redactieraad zijn we toen gaan zoeken in onze boekenkasten. Met stapels dichtbundels en andere boeken hebben we elkaar een avond lang gedichten en verhalen voorgelezen en bekeken of die geschikt waren. Zelden was een vergadering zo inspirerend. Foto´s of schilderijen vergezellen de teksten. Kunstenaars hebben vaak hun inspiratie in het mooie Gooi gezocht. In de literatuur zijn daar de Tachtigers een duidelijk voorbeeld van. Frederik van Eeden en Herman Gorter woonden en werkten een groot deel van hun leven in Bussum. In die tijd richtte Van Eeden Walden op, een commune op het landgoed Cruysbergen te Bussum, Nescio was toen betrokken bij een soortgelijke kolonie, Tames, in Huizen. In de schilderkunst is de verwondering veel uitgebeeld. De Larense en de Kortenhoefse school geven daar veel voorbeelden van. Ik raad ieder aan eens op de website van Galerie Wijdemeren te kijken, waar veel van de afgebeelde schilderijen te vinden en vaak ook te koop zijn. Naast wat oudere werken hebben we ook naar zich verwonderde Schilderij: Kortenhoef door Paul Gabriël tijdgenoten gezocht. Gied Jaspers en Ivo de Wijs waren beiden betrokken om de natuur dicht bij de mens te brengen via de radio en televisie. We hopen dat dit themanummer de lezer meeneemt in de verwondering en mogelijk inspireert tot eigen uitingen in beeld en geschrift. Fred Jansen IVN Gooi en omstreken

kleine ratelaar mei 2007

1

Nevelmysterie in Hilversum In Hilversum, van ons balkon, over de Eng. Links, vlak onder ons, de Vaart, tussen haar taluds van gras, met een stuk hek. En daarachter, wijd, de wijdte van het land onder de wolkenkoepels der lucht. Des morgens, de nevels, die repen mousseline en tule, de een over de ander, trekken; één verre geheimzinnigheid van mist, van verre mist, en, hier en daar, met nauwelijks de vorm van wat bomen, die bomen uit dromen zijn: witgrijze oase in een woestijn van nevelmysterie. De lucht parelmoert een beetje het oosten met de allereerste tinten van grijs en roze, en iets van primitief, heel bleek geel: de geboorte van kleuren uit de chaos van mist. En verder: de lucht laag; tulerepen, als atmosfeer van toneeldoek, sluieren de wijdte, de gehele wijdte is één droom … In de zon verdwijnen mousselinen en tules, worden ze herfstlucht; de bomen worden bomen, de weg naar Loosdrecht zigzagt bleek voort naar de verte, zilver van natte plekken, waar er het licht op spiegelt; het torentje spitst in de hoogte. Achter die verschieten zijn andere verschieten; héél erg ver trillen lange lijnen van water, als lange meren, en daarachter zijn weer lijnen van horizont, kimmen achter kimmen, en meerdere, hoe klaarder het wordt.

Recht voor ons ligt de mist nog over de bomen en het mysterie geeft hun daar iets van bergen, ver weg. 2

IVN Gooi en omstreken


De zon gaat onder achter Loosdrecht; limpide ether van mat goud, waar hele wolkenarabasken als krullen in opschieten, valt recht achteruit een regengrauwe wolkenbank, die zich langzaam herschept in vorm op vorm:voorwereldlijke vormen van pachydermen, mastodonten en leviathannen, beklemmend zwaar in de lucht, maar boven de bank zijn de witte wolken alle gemengd met roze en geel als van rozen. De kerkspits wordt één zwarte streep … Over de taluds van de Vaart dichtbij grazen de schapen, dik rond wollig in wintervacht, groezelig vuil; ze hebben weinig van koppen en poten; ze zijn als beweeglijke vlakken, met zonnezomen boven op hun ruggen van wol. De herder, in een wijde duffel, wijdbeens, de handen in de zakken, zijn lange stok onder de arm, slingert van ene klomp op de andere, achter ze aan. Verderop keren langzaam twee karren terug, zwaar, met zwaar trekkende paarden. Ze tekenen ruw over de teer doorschijnende lucht grote zwarte silhouetten, grote wielen, en grote beesten; ze schijnen in de hemel te zullen gaan … Louis Couperus, Ùitzichten`, 1891

Ansicht: collectie Hilversum via www.harmen-visser.nl



3

De waterlelie Ik heb de witte water-lelie lief, daar die zo blank en zo stil haar kroon uitplooit in ´t licht.

Rijzend uit donker-koelen vijvergrond, heeft zij het licht gevonden en ontsloot toen blij het gouden hart.

Nu rust zij peinzend op het watervlak en wenst niet meer ...

Frederik van Eeden

4



De lentefee De lentefee loopt door de tuin En tovert bloemen uit de dauw Want waar de fee haar voeten zet Verrijst een feestelijk boeket In rood of geel of blauw De lentefee loopt door de tuin De feeërieke lentefee Van wie ik hou De krokussen en de narcissen Ze spatten uit de grond De winter is vergangen En de lentefee gaat rond De lentefee gaat door de tuin En maakt een eind aan alle kou Het gras wordt weer een groen tapijt En ik neem het met dankbaarheid En trots in ogenschouw De lentefee gaat door de tuin De excellente lentefee Van wie ik hou— Het is mijn vrouw Ivo de Wijs

Foto´s van narcissen en krokussen (internet)



5

Sint Janskerkhof De plaats waar eeuwenlang de doden van het Gooi via de Dood-wegen werden begraven.Verhaald door Gerard Koekoek, kenner en beschrijver van de Larense historie.

Men schreef het jaar 893. Een vrome pelgrim,na een lange en moeilijke reize uit het Heilige land wedergekeerd, bevond zich in deze donkere nacht van 22 juni op de Gooise heidevlakte. Tastend en biddend strompelde hij voorwaarts en trachtte de weg naar zijn geliefde dorpje te vinden. De rest moet ik helaas, kortheidshalve, in eigen woorden vertellen. Hij had enige beenderen van de heilige Johannes de Doper, bestemd voor zijn dorp Laren, in een zilveren doos bij zich. Helaas, rovers verbrijzelden met een vreselijke knots zijn reeds vergrijsde schedel. Het lijk werd in een kuil geworpen, de doos geopend en de inhoud met een vreselijke vloek weggeworpen. Waardeloos! De volgende morgen kwam de schaapherder ter plekke.De hond deed vreemd, lette niet op de schapen maar stond in eerbiedige houding naar de grond te staren. De herder keek ook, zag enige beenderen en wilde deze oppakken. De beenderen waren aan de grond gemetseld en een lichte glans straalde er vanaf. Hij ijlde naar het dorp, haalde meneer pastoor en keerde terug. Hond en ook schapen stonden nog steeds om de beenderen geschaard. Ook de pastoor kon de beenderen niet van de grond krijgen. Een vinger Gods, aldus de pastoor. Van overal uit het Gooi kwamen de mensen kijken naar het wonder. Eén man wist te vertellen dat een pelgrim bij hem overnacht had en vertelde over de zilveren doos met beentjes van Johannes de Doper. En een ander wist dat een zilveren doos te koop aangeboden was. Raadsel opgelost! Toen toog het volk in processie naar de geheimzinnige plaats. Een altaar werd opgericht en door een priester de heilige Mis opgedragen. En, o wonder, de beenderen lieten los en werden in godvruchtige verering naar het Larense kerkje overgebracht. Iets later ontdekte men het lijk en door de geestelijkheid werd besloten op deze plek een kerkhof te stichten en er de 6



pelgrim te begraven. Het Sint Janskerkhof van nu. Ook besloot men aldaar een nieuwe kerk te bouwen (nu een kapel) gewijd aan Johannes de Doper. En daar trekt nog elk jaar, rond 22 juni, de landelijk bekende St-Jans-processie naar toe. Aldus één van de legenden rond dit kerkhof. Later mogelijk een andere. Gerrit Jaspers

Foto´s: www.belkerken.nl/sintjan/processie.html



7

Uitzicht Wijd is dit land. Pijlsnelle wolkenvlokken schieten door het blauw. Hoog in de stroeve populieren remmen takken bruisend de wind. Hun grijze bast glanst als glas omhoog. In een groot wuiven van bladeren koelt de koekoek zijn stem. Dan stijgt het fluiten van zomerzangers als staal op blauw en takken ketsend. Hans Warren

Foto: marmein.web-log.nl

8



Oproep: Floragroepje Ooit deed ik de floracursus voor biologie-studenten en daar leerde ik 100 soorten kennen in 10 dagen. Sommige herken ik nog in het veld en vele andere niet. Het lijkt me erg leuk om met een groepje natuurliefhebbers eens in de twee of drie weken samen een paar uur het veld in te trekken om onze plantenkennis op te frissen en uit te breiden. Soms hebben we de Flora nodig om de naam te vinden en verzetten we geen stap voordat we er uit zijn (of het opgeven). Vaak zal iemand de plant al kennen en uitleg geven over de kenmerken en daarna lopen we weer een stukje verder. Als de Flierefluiter (bijzonder vogeltje) onze aandacht vraagt krijgt hij deze, maar het accent ligt op de flora. Laat me even weten of je mee wilt doen: [email protected] of 0356922672. Als je mee wilt denken over de voorbereiding en aanpak van de veldbezoeken dan hoor ik het ook graag. Het eerste veldbezoek is zondag 10 juni om 10:00 uur: verzamelen bij het parkeerterreintje bij BFC Sportpark "Meerweg" 63 1405 BD Bussum. Marie-Josée Leloup



9

Dit jaar kom ik nog al eens weer in Kortenhoef en sta dan op ‗t kerkhofje, opzij van de kerk en kijk over ‗t land naar den rand van het Gooi en den toren van Hilversum. Een laatste klaproosje ging verleden week heen en weer op een zuchtje wind. In ‘t kromme pereboompje kregen de peertjes al wat kleur. Het is dan weer het begin van de eeuw. Het leven heeft mij, Goddank, bijna niets geleerd. ― Het leven heeft me veel geleerd,‖ zegt de oude sok. 3 Aug. 1943 Uit Nescio, Mene Tekel

Foto: Gezicht op Kerkje Kortenhoef door E.R.D. Schaap

Braamstruik Vlinders en bijen wijlen bij de roze bloemen. De groene en paarse bramen zijn alleen gelaten. Zijn zij zichzelf genoeg? Missen zij niet het diepe zoemen waarmee de bijen tot de bloesems praten? En ’t sprakeloze, wank’le evenwicht waarmee de vlinders op haar blind gezicht zich even nederlaten? M. Vasalis, Vergezichten en Gezichten

10



IJsvogel Een zondagmorgen, altijd ruist de beek; wij liepen door de wei, geen van ons keek erg uit zijn ogen. Daar kwam van rechts oranje blanje bleu hij uit een duister groen gevlogen. God wat een schrik. Wat je in liefde voelen wil, de jubel van het ogenblik. Hijzelf schoot weg stroomafwaarts onder elzetakken over de kleine brug. Schot in de dag. Hé, ach, oh, denk hem terug. Ed Leeflang, Sleutelbos

Voorjaar’s ontwaken De lente is weer in ‘t land, mijn lief, en ik sta voor jouw bed, twee schoenen in de hand, mijn lief: o! ruik toch mijn boeket vol fris ontloken hondestront in crèpezool afgezet! Lévi Weemoedt



11

Activiteitenkalender Wanneer?

Welke activiteit?

Hoe laat?

Maandag 21 mei Zaterdag 2 juni Dinsdag 5, 12 juni Zondag 10 juni Zaterdag 16 juni Zondag 17 juni Zondag 26 augustus Maandag 17 september

Contactavond Leesbaar Landschap Jaarlijkse uitgaansdag Tiengemeten Landschappen in het Gooi - natuurcursus Floragroepje Meerweg 63, Bussum Fietsexcursie Landschappen in het Gooi Publiekswandeling Vesting a.d. Vecht, Weesp Publiekswandeling Zuiderheide, Hilversum Contactavond Natuurbeleving Ben Broeke

19.00 uur 08.00 uur 19.30 uur 10.00 uur

Elke 2e en 4e zondag Elke zondagmiddag

Infoschuur Natuurbrug Gidsen bij Schaapskooi Tafelbergheide

14-16 uur 14-16 uur

13.30 uur 13.30 uur 19.45 uur

Van de werkgroepen Werkgroep Contacten De contactavonden voor leden en donateurs worden gehouden in de “Hooiberg” van het Bezoekerscentrum van Natuurmonumenten in ’s-Graveland. Meestal de derde maandag van de maand. Aanvang: 19.45 uur, tenzij anders is aangegeven. Introducés zijn van harte welkom!

Jaarlijkse uitgaansdag: zaterdag 2 juni 2007 Deze keer bezoeken we het natuureiland Tiengemeten, waar Natuurmonumenten bezig is met een voor Nederland uniek en veelbelovend natuurontwikkelingsproject. Later op de dag bezoeken we het fraai gerestaureerde vestingstadje Heusden. We hebben al veel aanmeldingen binnen. Je kunt je (nog?) opgeven bij Hanny Rehwinkel telefoon 035 656 12 48. Contactavond: maandag 17 september 2007 Vandaag, op onze eerste contactavond na de vakantieperiode, blijven we dicht bij huis. Want ook hier valt veel te beleven. Als ervaren boswachter bij het Goois Natuurreservaat kent inleider Ben Broeke onze locale natuur als zijn broekzak. Hij geniet van wat er op zijn pad komt en schept er genoegen in om zijn natuurbelevingen in mooie tekeningen vast te leggen. 12



De tekeningen en de collectie geweien van reeën die hij voor ons meeneemt, vormen de rode draad in onze kleurrijke ontmoeting met Ben Broeke en de Gooise natuur zoals hij die beleeft! Van harte aanbevolen. Contactavond: 15 maandag oktober 2007 Organisatie KNNV. Onderwerp nog niet bekend. Contactavond 19 november 2007 De naam Jos Ketelaar roept bij menig IVN-er enthousiaste herinneringen op aan indrukwekkende, zich steeds vernieuwende diaseries, met deskundig commentaar over paddenstoelen. Jos heeft géén nadere aanbeveling nodig. Dit wordt een contactavond over paddenstoelen om naar uit te kijken! Contactavond: maandag 10 december. Let op afwijkende datum De marter is een aansprekend dier met een hoge aaibaarheidsfactor. Weinig mensen kennen de boommarter van zo nabij als Chris Achterberg, die zich met eindeloos geduld met het dier heeft beziggehouden en het door observatie goed heeft leren kennen. Het resultaat van zijn vaak nachtelijke inspanningen is een heel mooie en bijzondere ―video en diashow‖ over het leven van de boommarter.



13

Werkgroep Wandelingen Wandeling De schansen van Weesp Zondag 17 juni 2007 om 13.30 uur Weesp is van oudsher een vestingstad aan de Vecht. Eind 17 e eeuw zijn langs de Vecht vier schansen aangelegd, die een onderdeel waren van de Hollandse Waterlinie en later van de Stelling van Amsterdam. De schansen – ook bastions genoemd - zijn groene plekken aan de stadsrand gebleven. Elke schans heeft zijn eigen karakter. Onderweg zien we veel riet en gras, wilgen, populieren, andere bomen en planten die van natte voeten houden. We kijken en luisteren ook naar de vogels in en langs het water. Behalve aan (stads)natuur wordt ook aandacht besteed aan enkele cultuur-historische elementen in en rondom Weesp. De wandeling is heel geschikt voor gezinnen en kinderen. Vooral voor de kinderen zijn er diverse opdrachten en spelletjes om de natuur nog dichterbij te brengen. Vertrek: vanaf het Stationsplein te Weesp bij het donkerrode informatiepaneel over de schansenwandeling tegenover de fietsenverhuur. Voorexcursie: zaterdag 16 juni om 13.30 uur

Schilderij: Klapbrug te Weesp door Hans van Moerkerken

14



Schilderij: Schapen op de heide door Anton Mauve

Wandeling Zuiderheide, Hilversum Zondag 26 augustus 2007 om 13.30 uur Zand en water De Zuiderheide ligt op de zuidflank van de stuwwal Laren-Huizen en in de bodem vinden we dan ook voornamelijk zand. Al het water dat via de regen valt zal snel weg zakken naar het grondwater en vele jaren later als kwel aan de randen van de heuvelrug naar boven komen. Tijdens onze ontdekkingstocht wordt er verteld hoe al dat zand hier is terecht gekomen en welke eigenschappen het heeft. Gaan we kijken welke planten en dieren er zijn en op welke manier ze zich hebben aangepast om hier te kunnen leven. Verder kijken we hoe de pas op geschoonde stuifzanden zich ontwikkeld hebben. Kunnen we er al planten en dieren zien die specifiek bij deze stuifzanden horen. Natuurlijk gaan we ook genieten van het mooie uitzicht en hopen we dat de heide volop in bloei staat. Vertrek: vanaf de parkeerplaats bij het Sint Janskerkhof en Geologisch Museum Hofland (Hilversumseweg 51, 1251 EW Laren). Voorexcursie: zaterdag 25 augustus om 13.30 uur IVN Gooi en omstreken


15

Bussums Spieghel Ik woon in de Bussumse wijk Het Spieghel. Het aardige van dit woongebied is de sfeer die wordt veroorzaakt door de vele authentieke elementen die in deze oude Gooise wijk bewaard zijn gebleven. De oude huizen staan er kriskras door elkaar. De groene lanen zijn bochtig, een soort doolhof voor wie er de weg niet kent.Gorter woonde er,Van Eedens Walden grensde eraan.Achter Het Spieghel liggen kwekerijen, landerijen en het Naardermeer. Hoewel er een paar uiterst detonerende flatgebouwen zijn neergepoot, blijft de oude chic en decadent verval er overheersend. Vaak wandel ik er ´s avonds door de donkere lanen, langs het huis van Gorter, met zijn tuin die op een taartpunt lijkt. De dichter zou zo naar buiten kunnen komen om een partij tennis te spelen. Rudolf Geel, De Vooruitgang

Foto: Huis van Gorter door W. de Bie

16



Kruisende wilgen Een schietwilg sprak een kraakwilg aan en zei: ― zullen wij samengaan?‖ de zijden haartjes op jouw twijgen doen mijn smalle kroon voorover nijgen, een zwoele hang naar hybridisatie doorkruiste Linnaeus‘ classificatie: al draagt jouw bloem geen honingmerk ik zend mijn stuifmeel door het zwerk opdat ik in jouw waasrijk lover een taxonomisch vraagstuk tover, en als de wind ons zacht laat ruisen bezingen wij het soortrijk kruisen. Peter ter Coope

Foto: schietwilgen kraakwilg van wilde-planten.nl



17

De Vecht door Jac.P.Thijsse Uit het Verkade album, verschenen in 1915, met een beschrijving van een wandeling van Jac.P.Thijsse langs de Vecht vanaf station Abcoude richting Nederhorst den Berg en Ankeveen. De Ankeveense plassen anno 1915 gezien door de ogen van Jac.P.Thijsse (letterlijke tekst verkort overgenomen)

Via de Hollandse kade slaan we een smal voetpad in, dat langs dicht kreupelbosch van elzen en wilgen zuidwaarts leidt; het heet de Oude Goog. Rechts van ons zien we nu zeer duidelijk de afwisselende strooken van land en water, waar de zwarte sterntjes huizen, en nu blijkt het, dat er zwartkopmeeuwen broeden, want die voegen hun gedreig en geschreeuw bij dat der vischdiefjes. Het bosch naar links lijkt ontoegankelijk en ondoordringbaar, maar er gaan toch smalle slingerpaadjes in, die ge met eenige omzichtigheid wel kunt volgen. Eigenlijk bestaat het uit een stelsel van landstrooken en waterstrooken, net zoo goed als dat stuk rechts, maar de waterstrooken zijn alweer voor een groot deel dichtgegroeid en veranderd in veenmodder, die door de ineengestrengelde stengels en wortels van riet en biezen en andere moerasplanten min

Foto: Het Wijde Gat, Kortenhoef (internet)

18



of meer begaanbaar is geworden. Het betreden van die veenstrook is op dit moment nog levensgevaarlijk en als ik er wat te doen heb, dan gaat dat altijd met de meest mogelijke voorzichtigheid. Veel hulp en steun ondervindt je daarbij van de elzenstruiken , maar ‘t is toch altijd een heel acrobatenstuk, zoo‘n trilland door te wandelen en er zijn doorgaans op zijn minst een paar oliepootjes mee gemoeid. De landstrooken zijn echter volmaakt veilig en daarlangs kun je een heel eind in het interessante bosch doordringen. De vogels hebben er allerlei zaden gebracht en zoo zien we dan hier een groepje lijsterbessen, ginds een vogelkers, van onder tot boven overdekt met spierwitte bloemtrossen, elders weer dichte meidoorns of sierlijk opgeschoten Geldersche rozen. Geen wonder, dat in dit dicht struweel een grote menigte vogels huizen en zelfs wel soorten die men in het moeras niet zou verwachten: fitisjes, tuinfluiters, winterkoninkjes, grasmusschen en zelfs een enkele vink Al worstelend zijn we aan ‘t eind van onze landtong gekomen en daar liggen nu de wijde plassen voor ons, hier en daar plekken vol waterlelies, maar overigens blank Foto: Fitis van www.ivnvechtplassen.org/ water. Daarachter ligt het dorp Ankeveen, een schilderachtig rijtje huisjes van allerlei vorm en grootte, enkele eronder met zeer fraaie boomgroepen en ver daarachter blauwen de bosschen van ‘s-Graveland. Een geriefelijke zeggepol verschaft hier wel een zitplaats; ik kan hier uren zitten, om uit te kijken over het water. Hoog in de lucht vliegen reigers af en aan, zoowel blauwe als roode en lager zweven bruine kiekendieven, loerend naar eieren en jonge vogeltjes, of als ze die niet kunnen krijgen, kikkers of groote waterinsecten.Tusschen onze landreep en de volgende landreep is hier het moeras nog in wording, van buiten af is de opeenvolging der planten nog gemakkelijk te zien. In ‘t diepere water de waterlelies en de fonteinkruiden, waar ‘t rustiger en ondieper wordt, is de watervlakte geheel bevloerd met de stekelige rosetten van de wateraloë. Daarachter volgen lischdodden en egelskoppen en wat er heel vreemd uitziet, velden vol paardestaarten , loodrechte groene stengeltjes met zwarte sporenknopjes. IVN Gooi en omstreken


19

Waar het riet opschiet wordt het ook al spoedig omstrengeld door de heggewinde, die later in ‘t jaar bloeit met zijn mooie groote witte kelken. Ook zoeken wij hier een lang niet alledaagsche plant, dat is de slangenwortel, die heeft liggende groene stengeltjes, die wel wat lijken op de speelgoedslangetjes, die wij vroeger kochten in de Fransche Bazar. Uit die stengels schieten mooie glimmende hartvormige bladeren op en heldergele bloeikolven, die door een groot wit schutblad worden omgeven. We sukkelen nu langzamerhand terug naar onzen Ouden Goog en belanden bij visscherhuisjes. Hier moeten we ons laten overzetten, want het pad gaat nu oostwaarts in de richting van ‘s-Graveland. Het visscherbuurtje hier is een heel gehucht, een stuk of vier huisjes laag op het water, allemaal met aardige tuintjes vol antieke bloemen. Overal hangen de palingfuiken te dro-

Foto: Googpad Ankeveen (internet)

gen en een prettige geur van taan vervult de lucht. Keeshondjes, eenden en kinderen zorgen voor gezelligheid. Na overgevaren te zijn, volgen we nu het Bergsche pad, dat ons in een minuut of twintig brengt in het dorp Ankeveen. Dat ziet er ook alweer heel aantrekkelijk uit: een lange weg zuidnoord, niet lijnrecht, maar met flauwe kronkelingen. Elk huis weer met zijn eigen gracht en bruggetje, en bloeiende heesters en aardige bloemen overal. Ik weet daar ook nog een paar zeer schilderachtige, ouderwetsche geveltjes, die hadden we kunnen treffen, als we bij ‘t eerste visschershuis rechtdoor waren gegaan, maar je kunt niet alles tegelijk hebben.

20



Uitnodiging expositie Theetuin Eemnes Een aantal IVN’ers heeft al 2 keer in de Theetuin in Eemnes geëxposeerd. Deze twee keer was het onderwerp vogels. Ook dit jaar komt er weer een expositie. Dit keer hebben we besloten om het onderwerp te verbreden. Het thema is: natuur. De expositie is van 5 tot en met 9 september 2007. Wij nodigen van harte alle leden van het IVN en de vogelwerkgroep uit om mee te doen. Als je mee wilt doen dan kun je dit doorgeven aan Bertus van den Brink (035-5258142) of Nicole van Gans (035-6242740). Mensen kunnen zich tot eind augustus aanmelden als deelnemer. Schilderijen, tekeningen en beelden met de natuur als onderwerp kunnen geëxposeerd worden. Van elke deelnemer wordt verwacht dat hij of zij ook een dagdeel aanwezig is bij de expositie. Wij verheugen ons erop om dit jaar weer een hele uitgebreide en gevarieerde expositie in te kunnen richten met veel deelnemers! De theetuin is in die tijd geopend woensdag t/m zondag van 12 tot 17 uur. Kijk op www.theetuineemnes.nl. Bertus van den Brink en Nicole van Gans



21

Rododendrons 25 mei 1993 Het is zaterdagmiddag, twee uur. Ik stap op het landgoed Gooilust op een donker pad in het bos. Ergens in de buurt is een boer gras aan ´t maaien. Ik ruik de heerlijke geur van gemaaid gras, die mij altijd aan mń jeugd doet denken. Ik loop over het donkere, geheimzinnige bospad en ik ben vol verwachting. Aan het eind van dit pad is het sterrebos: een kring van gigantische rododendrons rond een stille vijver. In de verte schijnt de zon op de bloeiende rododendronstruiken. Een helpaars licht schijnt me tegemoet. Ik loop in de richting van het licht en even later sta ik midden tussen bloeiende rododendrons, omgeven door een krans van stralend paars licht. Ergens, tussen al dat paars, bloeit een kleine witte rododendron, als een smaakvol sieraad op een paarse jurk. Ik wandel rond, het lijkt alsof ik gevangen ben in die cirkel van dat paarse licht. Ik wil weggaan, maar ik kan het niet. Een van de rododendronstruiken vertoont een gat, beneden bij het gras, een soort hol. Ik kruip erin. Ik zit onder de rododendron in zń donkere schaduw. Ik hoor onnoemlijke aantallen bijen en hommels, die in de bloemen nectar zoeken. En ik zit daar alleen op de wereld, afgeschermd van al het andere, door een zachte paarse sluier van licht. Ik geniet van de bijen en hommels, die speciaal voor mij het lied van de honing zingen. Even daarna wandel ik verder, weer over zoń donker pad, naar wat ze de rododendronvallei noemen. Als ik daar aankom kan ik mijn ogen haast niet geloven: rododendron22



struiken van vier, vijf en zes meter hoog bloeien in volle glorie: in geel, in roze, in wit, in dieprood, in paars. Links en rechts word ik omgeven door uitbundig bloeiende bloemen. Het lijkt alsof ze mij dwingen om steeds langzamer te gaan lopen. Ten slotte blijf ik staan: ik zie kleuren zoals ik nog nooit een kleur heb ervaren. Ik word bedwelmd door de geur van de oranje rododendron. Ik kan niet meer verder lopen. Ik doe mijn ogen dicht, maar het maakt geen verschil. Ze zijn er toch nog: die kleuren oranje, geel, dieprood, wit, roze,paars. Maar het lijkt of ik zweef. En het wordt stiller om me heen, even zwijgen de vogels. Niets beweegt, geen blaadje, geen bloem … en ik heb de onbeschrijflijke ervaring één te zijn met de natuur. Ik loop over het pad terug en ik kom bij het landgoed Gooilust. Daar staat een bijzondere boom. Hij wordt de vaantjesboom genoemd, ook wel de zakdoekjesboom, omdat tussen de groene bladeren grote, maagdelijk witte bladeren hangen die op zakdoekjes lijken. Ik ga onder de boom zitten. Als de wind komt, een zacht windje, dwarrelen die witte zakdoekjes door de lucht en landen om mij heen in het groene gras. In het Engels wordt deze boom de Farewelltree genoemd, de Vaarwelboom. Terwijl ik uitrust van mijn wandeling denk ik terug aan de prachtige bloemen van de rododendrons, die ons binnenkort weer gaan verlaten. En bij ieder zakdoekje dat uit de lucht dwarrelt zeg ik bij mijzelf: vaarwel roze … vaarwel geel … vaarwel rood … vaarwel paars … vaarwel bloeiende bloemenpracht … vaarwel rododendronbloesems … vaarwel … en tot ziens in het volgend jaar. Uit: De natuur en Gied Jaspers

Foto´s van rododendrons en vaantjesboom (internet)



23

Colofon Redactieraad Ella van Dongen, Fred Jansen, Gerrit Jaspers, Harm Klinkenberg, Willem van Leersum

Redactie Gerrit Jaspers, Maartje Hogenboom, Fred Jansen, Jaap van der Vliet

Lay-out Fred Jansen en Jaap van der Vliet De redactieraad is inhoudelijk verantwoordelijk voor de Kleine Ratelaar. Zij bepaalt in samenspraak met de redactie de inhoud per nummer. Voor het aanleveren van kopij benadert de redactieraad schrijvers, fotografen en tekenaars. Daarnaast nodigt zij ieder lid/ donateur van de afdeling uit om kopij voor de Kleine Ratelaar te schrijven. De redactieraad/redactie behoudt zich het recht voor artikelen in te korten en te redigeren. Alle kopij kan via elektronische post gestuurd worden naar:

[email protected] of: Redactieraad Kleine Ratelaar, Polluxstraat 18, 1223 GB Hilversum

Data voor de Kleine Ratelaar zijn: Kleine Ratelaar September November Januari Februari - jaarverslag Maart Mei Juli

Verschijning 25-09 25-11 25-01 25-02 25-03 25-05 25-07

Kopij inleveren 20-08 20-10 20-12 20-01 20-02 20-04 20-06

De contactpersonen van het bestuur zijn: Ella van Dongen (voorzitter) tel 0294 264623 e-mail [email protected] Helene Heckman (penningmeester) tel 035 6247979 e-mail [email protected] Jaap van der Vliet (secretaris) Kromme Rade 21 1241 LK Kortenhoef tel 035 6561273 e-mail [email protected] 24



Van de redactie. Fred Jansen. IVN Gooi en omstreken kleine ratelaar mei Schilderij: Kortenhoef door Paul Gabriël

Recommend Documents