Vakantie Thailand 13november december 2007

Vakantie Thailand 13november 2007 – 5 december 2007. 13 november 2007: We vertrekken in de ochtend want we vliegen om 14:25 uur vanaf Schiphol met China-Air. We hebben de reis goed voorbereid en hebben via “De Jong Intratours” de reis “De geheimen van Thailand geboekt. De koffers netjes afgewogen zodat we niets bij hoeven te betalen vertrekken we. Het vliegtuig vertrekt precies op tijd en we horen dat de vlucht 10 uur en 20 minuten gaat duren. Het tijdsverschil met Thailand is 6 uur. Het is daar later. Het is een hele zit maar om 07:10 uur, het is inmiddels 14 november, landen we op de luchthaven van Bangkok. Het is net licht en de temperatuur zit rond de 26 graden. De luchtvochtigheid is hoog. We hadden verwacht dat de smog van de stad ook op het vliegveld te merken zou zijn,. Maar dat is niet het geval.

14 november 2007: We worden opgehaald door een Engelssprekende gids genaamd Adam en een Nederlandse gids, genaamd Mathieu, die zeggen dat ze ons alleen maar gaan

PDF Created with deskPDF PDF Writer - Trial :: http://www.docudesk.com

wakker houden deze dag. Het verkeer rijdt links in Thailand en Bangkok is één vette file. Er zijn tolwegen waar je iets sneller vooruit komt, maar over het algemeen ga je stapvoets. We komen na een rit door een lange file aan op hotel Narai aan de 222Silom 16 road in Bangkok. Het is een mooi hotel met luxe kamers. Bij de ingang maken ze een foto van ons met bloemen en thaise jongedame. De foto hebben we natuurlijk later gekocht. We frissen ons op en rond de middag verzamelen we bij de receptie. We krijgen een rondrit door met name China-town van Bangkok. Het is er enorm

druk met winkels en verkeer. Mathieu geeft ons wat informatie over thailand, maar niet teveel ivm onze vermoeidheid. De winkels zijn zowat 18 uur per dag open en het meest zie je de straattenten en de restaurants om te eten. De Thai-en eten de hele dag door, maar dan wel kleine hoeveelheden. Ze worden er ook niet dik van. Na het eten vertrekken we met een rondvaartboot over de Chao Phraya rivier om een gedeelte van de stad te zien. We moeten op de grote rivieren blijven vanwege de waterstand. Het is wel een mooi gezicht vanaf de waterkant. We zien veel boten die we kennen van de films van James Bond. Hoge punten aan de voorkant, beschilderd en een grote motor met een lange


schroef aan de achterzijde. De motor staat open op het achterdek van de boot. Als we bij de achterzijde van een tempel komen, wordt er brood in het water gegooid. Een grote hoeveelheden meervallen komen op dit brood af. Het zijn er honderden. Ze mogen niet gevangen worden aan de achterzijde van de tempel, want het water is hier heilig. Verderop mag het weer wel. Bangkok werd ook wel het venetie van het oosten genoemd. Even later zien we op de betonnen rand een grote varaan in de zon zitten. Eerst dachten we dat hij van steen was, maar hij bewoog echt.

Na een uur stappen we weer op de kant. We lopen een stuk en komen op een geweldige bloemenmarkt. Deze markt is 22 uur per dag open. De sluitingstijd is nodig om verse bloemen te halen. Ook de winkels worden bevoorraad vanuit deze markt. Ze nemen het woord “groothandelsmarkt” wel erg serieus. Alle bloemen zijn bijna allemaal verkocht aan het einde van de dag. We gaan terug naar het hotel. Mathieu verteld ons dat we niet moeten gaan slapen maar gaan zwemmen. Dat gingen we dan ook maar doen. Het diner zit bij de reis inbegrepen en is in buffetvorm. Mathieu en Adam legggen uit wat het allemaal is en wat erg heet is. We moeten wel wennen aan de scherpe kruiden.


Na het avondeten praten we wat na en gaan we naar bed. We zijn zo’n 30 uur op dus we hebben het wel verdiend. Ad ziet nog kans de foto’s van die dag op Internet te zetten. 15 november. We verzamelen om 08:15 uur en rijden met de bus naar China-town. Nu hebben we de gelegenheid om hier goed rond te kijken en foto’s te maken. Het is er erg druk en het regent een beetje als we beginnen aan deze tocht. Het zijn smalle straatjes met eethuisjes, tempels snuisterijen en ga zo maar door. Er is ook veel goud te koop. Ze beleggen hun geld graag in goud en als ze geld nodig hebben verkopen ze het weer. Daarna vertrekken we naar Koninklijk paleis Wat Pra Kaeo. Het is er ontzettend druk en je wordt lastig gevallen door de vele verkopers, die van alles te koop hebben. We zijn hier aan gewend, maar voor anderen kan dit vervelend zijn. Je moet ze absoluut geen aandacht geven. Voordat je het paleis binnen bent wordt je vier keer gecontroleerd of je kleding aangepast is.


Adam geeft ons uitleg over het paleis. Het paleis is erg kleurrijk en heeft vele zalen en gebouwen. Deze koning (Rama1X Bhumibol) heeft er nooit gewoond, want de lucht in Bangkok is niet echt gezond. Dat hadden we zelf ook al geconstateerd. Er hangt namelijk altijd een smog over de stad van voornamelijk de uitlaatgassen. Fietsers zie je bijna niet, alles is gemotoriseerd. In het paleis mag je nergens fotograferen. Van buiten naar binnen foto’s maken is wel toegestaan. We zien de bekende Smaragden of Jaden Boeddha. Het is een kleine boeddha op zo’n 10 meter hoogte, die elk seizoen anders wordt aangekleed. Je moet er je schoenen uitdoen als je er naar binnen wilt om de bhoedda van dichtbij te zien. De meeste Tai-en willen eens in hun leven deze boeddha zien. Ze


knielen er voor op de grond. Alle gebouwen zijn in felle kleuren of goudkleuren.

De zuilen zijn ingelegd met kleine tegeltjes en het houtwerk is allemaal met hand beschilderd met boeddha’s, demonen of duivels. Adam legt alles uit in het Engels. Zijn uitspraak is slecht te volgen, maar hij is niet te beroerd om het nog een keer uit te leggen. ’s-Middags liggen we bij het zwembad van het hotel. We drinken wat en slapen wat. Het weer is half bewolkt, maar als de zon door komt is het erg heet. Om 18.00 uur gaan we lopend naar de skytrain (bovengrondse metro op palen door de stad) om naar het hoogste gebouw van Bangkok te gaan de Sky Baiyoke Tower. Deze is 309 meter hoog en gaan met de lift naar boven en een paar trappen. Komen dan op een uitzichtpunt geweldig. We draaien om het gebouw heen. Dus kunnen zo heel de stad zien. Daarna gaan we eten op de 74ste verdieping. Buffet loopt helemaal rond met ook een goed uitzicht over de stad. Daarna nog een keer naar boven voor het uitzicht.Ze hadden op een bepaalde verdieping ook nog leuke karren en een oud winkeltje waar je foto’s van kon maken. De koks maakten zelfs nog muziek met pannen en lepels. Daarna stappen we in de bus om naar een travestietenshow te kijken in het


Asia theater. Een mooie zaal met erg krappe stoelen. Kregen daar een drankje. Het was een geweldige show, en af en toe zag je niet eens dat ze een man was geweest. Ons was van tevoren verteld dat het allemaal mannen waren geweest of nog zijn. Het was om half twaalf afgelopen en toen met de bus naar het hotel. Morgen vroeg op. Vrijdag 16 november. We werden om 6.15 uur gewekt. We vertrokken om 7.30 uur. Eerst weer Bangkok uit. Nou dit liep redelijk voorspoedig, matige files. We stoppen na ruim een uur rijden en stappen in een boot. Dit is weer zo’n boot met een spitse hoge voorkant en een lange schroef die met motor en al voor de besturing zorgt. We varen met soms hoge snelheden naar de floating market. Het is hier een drukte van jewelste. Een plaats die in stand wordt gehouden voor de toeristen, want verkocht wordt er op dit uur van de dag bijna niets. Ze koken ook op de boten.

We rijden verder naar een restaurant naast de bekende “bridge over the river kwai” We eten Thaise gerechten, die je zelf zo heet kunt maken als je


maar wilt. Het vlees is voornamelijk kip. Verder veel ei en natuurlijk de bekende Thaise soep. Het smaakt goed. Vervolgens lopen we over de stalen brug naar de overkant van de rivier. De bekende houten brug is er niet meer. Wel de stalen die uit gebogen en strakke delen bestaat. Dit heeft te maken met het bombardement van de brug. Aan de andere zijde van het water staan een paar olifanten. Leuk voor de foto’s. Je kunt er eten kopen en dan eten ze uit je hand. Het landschap wordt steeds groener en de temperatuur loopt op tot 36 graden. Het is erg warm. We rijden naar een uitzichtpunt waar je goed overzicht hebt over de rivier Kwai en de spoorlijn. Voor foto’s is dit een lastig punt, want de zon staat pal in de lens. Even verderop stappen we op de trein en rijden een half uurtje mee. Er zijn veel scholieren die gebruik moeten maken van deze trein. Het uitzicht is schitterend en we komen over verschillende bruggen. Het landschap is bergachtig. Het is goed 5 uur in de middag als we bij ons hotel aankomen. We duiken gelijk het zwembad in om afkoeling te zoeken, want om 6 uur wordt het al snel donker. Het hotel is afgelegen maar erg netjes. Een grote tuin en verder een enorme rust. Het Pung Waan Kwai Yai hotel. Heel wat anders dan Bangkok.

S’-Avonds eten we met z’n allen in het restaurant.

Zaterdag 17 november 2007. We rijden naar een opstapplaats voor boten en varen naar de voormalige hoofdstad Ayutthaya. Het is een leuke boottocht en er is veel te zien en


iedre keer als we een foto willen nemen varen we wat zachter en komen we aan bij Wat Chai Watthanaram. Bovendien een leuke onderbreking van de reis, want we moeten vandaag 550 kilometer reizen. Het oude gedeelte van de stad is een ruïne, maar nog goed te zien is dat het een geweldig grote stad geweest moet zijn. Van de boeddha’s zijn alle hoofden weggeslagen. Er heeft zich een behoorlijke machtstrijd afgespeeld hier. Thailand is geen kolonie geweest en heeft geen echte rol gespeeld in de Tweede Wereldoorlog, maar intern heeft het veel problemen gehad. Er waren vroeger veel koninkrijkjes die samen het land vormden. De huidige koning, die bijna 61 jaar koning is, heeft dit samengebracht tot het Thailand wat het nu is. We krijgen erg veel informatie over het land van Mathieu en Adam. Mathieu kan lekker en boeiend vertellen en iedereen hangt dan aan zijn lippen. Hij maakt het verschil tussen West Europa en Thailand op een leuke en komische manier aan ons duidelijk.

In de middag maken we nog een stop bij een aantal lage bergen, waar zich duizenden apen bevinden. Ze zijn brutaal en worden gevoerd door de toeristen. We maken veel foto’s. We moeten alleen goed uitkijken dat we niet in de stront trappen, want dat gaat stinken in de bus.


Om 19:00 uur komen we aan bij ons hotel. Het hotel ligt in Tak aan de rivier de Ping het Viang Tak hotel. Het is er rustig, ondanks dat het weekend is. We eten en er zingen wat vrouwen. Eén van de reisleiders van de andere groepen van “De Jong Intratours” gaat zingen voor ons en even later staat alles te dansen. Het is een gezellig sfeertje.

Zondag 18 november 2007. We hoeven gelukkig niet zo ver te reizen deze dag, want we zijn het een beetje zat. Het programma wordt wat rustiger na deze dag wordt ons beloofd door Mathieu. We rijden naar de prachtig gelegen Bhumipol stuwdam. Hier wordt veel van de stroom van het land opgewekt. Het is weer een project van de Koning (Bhumibol, je spreekt dit uit als Boemipon) en dat is te zien ook aan de reclameborden. Het is er goed onderhouden en in de bomen en struiken staan steeds boeddha-beeldjes of andere beelden. Het is een mooi punt om foto’s te maken.


We rijden door naar Lampang naar een tempel die voornamelijk uit teakhout bestaat. Het is de Wat Phra That Lampang Luang. Het is er druk en bij de ingang staat een boom die door palen gestut wordt met daarnaast bomen waar een lint omheen gespannen is. Deze worden bezocht door stelletjes die niet snel vruchtbaar zijn en kinderen willen. Verderom staat een groot gouden boeddah, waar later de tempel omheen is gebouwd. Een grote goudkleurige kegel is omwikkeld met doeken. In de ruimte van de boeddhah valt door een spleet in de wand de schaduw van deze kegel op een marmeren plaat. Mooi om te zien. Bij een bidplaats, waar alleen mannen mogen komen, valt door een gat boven de deur het spiegelbeeld van de mensen die zich voor deze tempel bevinden. Het moet ergens vandaan gespiegeld komen, maar niemand kan dit bevatten. In de middag bereiken we Chiang Mai. Het Pornpink hotel is een luxe hotel en we zitten pal in het centrum, vlak bij de avondmarkt. ‘s-Avonds eten we op de 20e etage van het hotel een Europese maaltijd. Gebonden soep, patat met wortelen en ijs na. Hierna gaan we met a’n allen nog de avondmarkt over. Veel kleding en etenswaren. We drinken wat op een plein en er wordt gedanst door wat jongelui in speciale klederdracht.


Maandag 19 november 2007. ’s-Morgens enkele excursies. We draaien het programma van de dag om, omdat ook andere groepen van “De Jong” dezelfde zaken aandoen. Als we met de bus langs bepaalde huisjes rijden (zogenaamde geestenhuisjes) wordt er door de Thai-en geclaxonneerd. Dit omdat de geesten tevreden te stellen zodat ze willen blijven. We starten bij een handwerkdorp genaamd San Khamphaeng. Het is maar een half uurtje rijden vanaf Chiang Mai. We komen aan bij een parasols- en waaierfabriek, waar de meisjes de parasols in elkaar zetten en beschilderen. Ze doen dit razendsnel. Anjo laat aan twee kanten op haar broek een olifant en een vlinder schilderen. Ad laat twee dolfijntjes schilderen op de fototas. Voor de prijs hoef je het niet te laten, want het kost omgerekend een paar Euro. Vervolgens gaan de naar een zilversmid gegaan. We krijgen een promotiefilm te zen en vervolgens mogen we de werkplaats in. Snel worden we de winkel in geduwd om door de meisjes de voorlichting te krijgen over de diverse sieraden. We kennen dit van Turkije, alleen is het hier minder opdringerig. We zijn snel uitgekeken, omdat we niets nodig hebben. Aansluitend gaan we naar een zijdeweverij. We zien hoe de zijderups zich ontpopt en vervolgens als cocon met dunnen draden in het water wordt gedaan. De cocon geeft een dunnen draad, die lijkt op een spinrag. Enkele van deze dunne draden samen wordt een zijdedraad, waarwee wordt geweven. Het is interessant om te zien.


Na de lunch gaan we naar de Tempel op de Berg, de Wat Phra That Doi Suthep. De tempel ligt op 1050 meter hoog. Al van tevoren zie je de goudkleurige chedi en de roodgekleurde daken. De berg is vernoemd naar de kluizenaar Sudeva en dateert uit de 14e eeuw. De wat werd gebouwd om en relikwi van boeddha te herbergen, die vanuit Skri Lanka via Sukhothai naar Chiang Mai is gebracht. Koning Kuna liet in 1383 een witte olifant bij de stadspoort los. Deze liep de heuvels in, bleef halverwege staan, trompetterde drie keer en draaide drie keer rond. Deze plek heet nu Doi Chang Norn. Dit betekent heuvel waar de olifant rustte. Op deze plek werd de relikwie begraven en verrees de Cheda van de tempel. We gingen met een lift omhoog en kregen daar de uitleg van Adam. We moesten onze schoenen uit doen en de mannen met de korte broeken kregen een overbroek. De Cheda in het midden is 32 meter hoog en heeft een vergulde punt. Rondom de cheda staan de verschillende boeddha’s die elk een verschillende dag van de week uitbeelden. Dit is dan je geboortedag. We werden door een monnik gezegend en kregen een wit touwtje om de pols. De mannen kregen dit van de monnik om de rechterpols en de vrouwen kregen dit van een hulpje van de monnik om de linkerpols. De monnik mag geen lijfelijk contact met vrouwen. Ook niet indirect, dus daarom deed hij het niet zelf. Het witte touwtje moet drie dagen om de pols blijven zitten. Een dag voor de Boeddha, een dag voor zijn assistent en een dag voor jezelf. Met name om dat laatste wil niemand zijn touwtje eerder afdoen, want dat zou wel eens ongeluk kunnen brengen.


We rijden weer naar ons hotel en oefenen op ons lied. Het is een streeklied van Thailand. De klanken zijn vreemd, maar de melodie is eenvoudig. ’s-Avonds eten we in een restaurant aan de rivier de Ping. Het is een schitterende plek. Langs de rivier wordt veel vuurwerk afgestoken in verband met een naderend feest. Ook laten ze zakken de lucht in gaan, die gevuld zijn met warme lucht. Onder de zak hangt een kaars, die de lucht verwarmd. Het idee van een luchtballon. Het schijnsel van de kaars met vier lonten is tot heel ver te zien. We lopen over de avondmarkt om nog even van de stad te genieten.

Dinsdag 20 november 2007. Een dag ter vrije besteding. We hebben ingetekend op een fietstocht van 35 kilometer per mountainbike. Het verkeer is een chaos en er wordt links gereden. Zeker in het begin is het lastig, want je moet wennen aan de fiets en het verkeer. We zijn snel buiten het centrum en dan gaat het allemaal een stuk gemakkelijker. Buiten de stad is het een beetje heuvelachtig, maar de natuur is schitterend. We komen langs tempels en recreatiegebieden. We drinken ice-koffee of ice-tea bij een stalletje in een dorp vlak bij Chiang Mai. Je krijgt dit in een plastic zak, waar een rietje uitsteekt. We rijden door naar een meer, waar we op een overdekte vlonder de lunch gebruiken. Vervolgens terug langs het sportcomplex door het centrum naar het hotel.


Een leuke ervaring. De rijwind maakt het allemaal erg aangenaam. Een rugzak is lastig hier, want die zorgt er voor dat je gaat transpireren met deze hoge vochtigheidsgraad. In de middag gaan we naar een echte Taise massage. Je wordt overal gemasseerd, behalve bij de geslachtsdelen. En dat gaat iet zo zachthandig. Een hele ervaring. Je moet er van houden. We hebben een Duits restaurant ontdekt, waar de Taise meisjes op zijn oostenrijks gekleed zijn. Met een heuse veer op het hoedje. Het is een mooi gezicht. Het eten is Europees en natuurlijk krijg je het bier in de bekende pullen. Als we ‘savonds langs de rivier “De Ping” lopen kunnen we het niet laten om ook zo’n papieren zak met hete lucht op te laten stijgen. Die dingen koop je voor 40 bath, dat is tachtig Eurocent.

Woensdag 21 november 2007. We staan heel vroeg op, want we moeten op tijd bij de olifantenschool zijn, willen we nog een beetje kunnen zien van de activiteiten van de olifanten.Als je later komt dan is het zo druk, dat je er geen plezier meer aan beleeft. We staan om 05:30 uur op en vertrekken om 06:45 uur richting Maesa. Dit is ongeveer 1 uur rijden. Als we aankomen zijn we zelfs niet de eersten. We


gaan gelijk op de olifanten in een bakje zitten. We waren dit gewend vanuit India, maar nu zitten we echt in een bakje boven op de olifant. We konden ons niet herinneren dat we zo veel heen en weer geschut werden. Het begint zachtjes te regenen en foto’s maken lukt slecht vanwege het vele schudden. Na een uur op de olifanten en de beesten goed te hebben voorzien van suikerriet-stengels en bananen (ze eten zo’n 250 kilo per dag) nemen we plaats in een echte ossenkar en worden we teruggebracht naar het kamp van de olifanten. De kar heeft stalen wielen en geen vering. En we hadden het al zo slecht gehad op de olifant. Vervolgens nemen we plaats op de tribune bij de olifantenschool. Ze doen allerlei leuke dingen en we genieten volop. De Mahout (de begeleider van de olifant), hoeft maar enkele dingen te roepen en de olifant luistert. We drinken nog koffie en gaan vervolgens verder met een bamboevlot over de rivier. De schoenen uit, want anders wordt de zooi allemaal nat. Een leuke ervaring. We zien een prachtige natuur en verschillende olifanten die door het water lopen.

We lunchen bij een Thais gezin in een overkapping boven het water. De omgeving is prachtig en de mensen zijn vriendelijk.


’s-Middags naar een orchideeënkwekerij in de buurt. Veel mooie kleuren maar verder niet echt interessant. We zijn op tijd terug in het hotel, want morgen trekken we met kleine busjes verder naar het noorden.

Donderdag 22 november 2007 We nemen afscheid van Mathieu, onze nederlandse reisleider. Hij gaat terug naar zijn gezin in Pattaya. Hij kan prachtig vertellen. We rijden naar het noorden en stoppen bij een waterval Maeya genaamd. Met een hoop kabaal komt het water paar honderd meter naar beneden. We maken veel foto’s


want het is er prachtig. We rijden door naar een park, waar we de meegebrachte lunch gebruiken. Ook hier zitten we vlak aan het water en als we een stuk wandelen komen we uit bij een hoge brug. Veel mooie foto’s worden gemaakt. We rijden langs wegen met langs de kant allemaal gele bloemen. Het zijn Mexicaanse zonnebloemen volgens Adam. Ze zien er uit als een groot soort Margriet. Ze kleuren prachtig bij de vele Kerststerren die we hier ook tegenkomen. We krijgen een uitleg over de verschillende soorten stammen en hun klederdrachten. Eén van de stammen is “Karen” genaamd en onder andere de langnekken maken deel van deze stam uit. We komen op tijd aan in ons hotel “Riverhouse” in Mae Sariang. De stad is in voorbereiding van de feesten ter gelegenheid van het Yee Peng feest. Het vollemaanfeest. In de tuin voeren de kinderen van het plaatsje een show op met touwtjes en muziek. ’s-Avonds lopen we het dorp door en zien we een podium waar muziek en dansen is. Er is ook een markt waar je veel kunt eten.


Vrijdag 23 november 2007. Een dag met veel reizen. We vertrekken weer met de mini-busjes. We stoppen bij een drietal warmwaterbronnen Het stinkt er naar de zwavel, een lucht van rotte eieren. Adam koopt een drietal eieren en hangt deze in een mandje in eén van de bronnen. Als we even later weglopen zijn het hardgekookte eitjes. Het water is 85 graden Celcius. Het loopt de rivier in en wordt verder nergens voor gebruikt, of het moet zijn om de toiletten daar mee door te spoelen. Een stuk verder bezoeken we een tempel in Mae Hong Son. Deze ligt aan een meer. Overal zien we weer de foto’s van de koning. We lopen naar een restauant in de buurt. Er zijn meer nederlanders en die reizen via Foxreizen. Een gezellige club zo te zien. We rijden verder naar een heuvel naar de tempel Wat Pra That Doi Kong Mu. Vanaf hier hebben we een schitterend uitzicht over de stad Mae Hong Son. We zien dat er dingen worden klaargemaakt voor de feesten van deze avond.

We komen aan bij ons hotel Golden Suite. Het zijn prachtige huisjes die twee aan twee geschakeld zijn. We zitten boven en hebben een ruim balkon.


Het zwembad is vlak bij en de genieten van de natuur. We horen heel veel vogels hier. Er staan palmen en bananenbomen. Ook veel bomen die we niet kennen. Het hotel heeft geen internet, maar dat doet er niet toe. We smsen de kids. De foto’s zetten we later wel op internet. We verzamelen om 18:45 uur en gaan terug naar de tempel Pra That Doi Kong Mu. Het is er ontzettend druk en het is zaak elkaar niet kwijt te raken. Van Adam krijgen we een luchtballon met daaronder een bakje. In dat bakje staat een kaarsje wat aangestoken moet worden. Tegelijk laten we dan onze ballonnen op, nadat we een wens hebben gedaan. Deze zeg je natuurlijk niet aan iemand anders. Zo gaan duizenden ballonnen de lucht in. Er is muziek en er zijn praaltempels met honderden lichtjes er in. Dit alles als onderdeel van het Loi Kra Tongfeest in Thailand.

Zaterdag 24 november 2007. We zitten erg noordelijk in Thailand in Mae Hong Son en dat is te merken ook. De nachten zijn fris. We vertrekken met mini-vans want vandaag gaan we naar de zogenaamde langnekken. Dit is een bergstam en zijn afstammelingen van de stam genaamd “Karen”. De plaats waar ze leven is alleen te bereiken per boot en is gelegen tegen de grens van Burma.


Oorspronkelijk komen ook deze mensen uit Burma, want toen ze zich vestigden hadden ze geen erg in de grens tussen beide landen. Vrouwen die worden geboren op woensdag en bij volle maan worden uitverkoren om “langnek” te worden. Ze krijgen vanaf 14 jaar ringen om de nek van een legering van brons en koper. Totaal kunnen de ringen (eigenlijk is het maar één ring, want het is een spiraal) tot ruim 20 kilo wegen. Het is niet echt zo dat de nek wordt opgerekt, maar de sleutelbenen worden dor het gewicht van de ringen ingedrukt, waardoor het lijkt alsof de nek langer wordt.Als ze oud zijn stopt men met het verlangen van de ringen, maar deze vrouwen kunnen niet meer zonder de ringen. Zouden ze die afdoen, dan krijgen ze problemen met de ademhaling, omdat de longen dan een andere stand aannemen. Tijdens de zwangerschap dragen deze vrouwen geen ringen. Of het allemaal wel zo gezond is vragen we ons af. Onderweg naar de longnecks komen we zij een prachtig uitzichtpunt. Er is ook een smalle loopbrug uit de tijd van de tweede wereldoorlog, die door de jappen is aangelegd. Hij is hoog ben een rivier aangelegd en geeft mooie foto’s.


We gaan met een snelle boot naar het dorp van de langnekken vlek bij de grens met Burma. De man die boot bestuurt praat geen woord engels en heeft een gebit als een kerkhof. Hij stinkt erg uit zijn mond. Het is een halt uurtje varen De longnekken leven van de toeristen. Ze worden verder niet gesubsidieerd en kunnen niets anders dan handwerk, vooral weven, en foto’s laten maken. Mannen zien we niet echt in het dorp, want die zijn aan de arbeid elders in het land. In het dorp zien we niet alleen vrouwen met ringen om de nek, maar ook vrouwen met hele grote ringen in de oren. De oorlel wordt opgerekt en er komen steeds grotere ringen in. Het is een apart gezicht en we vinden het net echt mooi. We varen terug en komen bij een fraai restaurant aan de waterkant. Hier gebruiken we de lunch. We zien wat olifanten die door de rivier lopen. ’s-Avonds gaan we weer naar de rivier en het is er een drukte van jewelste. Er staan praalwagens met tempels en er is muziek. De Thai-en drinken volop bier en er is vuurwerk. Ook kun je hier weer de vliegers, de zak met de brandende kaarsen, oplaten. Af en toe geweldig vuurwerk. We krijgen van Adam een “Kra Tong”. Dit keer een banenstammetje, opgemaakt met bananenbladeren, met daarin ook een kaarsje. Het kaarsje wordt aangestoken, we doen een muntstukje geld in de Kra Tong en laten het stukje drijven op de rivier. Ook nu weer een stille wens. Het is een prachtig gezicht al die drijvende Kra Tongs. We kijken nog naar een toneelvoorstelling aan de overzijde van het water. We begrijpen er niet zo veel van, maar op een gegevenmoment wordt een


geweldig grote Kra Tong in het water gezet. Een mooi gezicht. We blijven hier enkele uren, alleen maar om alles te bezichtigen. Zondag 25 november 2007. We bevinden ons in de uitlopers van het Himalaya-gebergte en dat is te merken ook. De wegen zitten vol met haarspeldbochten en er komt geen eind aan. We stoppen bij de grotten van het Thampla Ranger Station, waar we visvoer kopen om aan de grote karpers te geven in de vissengrot. De tuin is prachtig aangelegd en de temperatuur is goed. We zien veel grote vissen, maar ons vissenvoer hoeven ze niet. Misschien krijgen ze te veel en zijn ze te verwend, Wie zal het zeggen. We zien ook veel monniken in de tuin. We hoorden dat ze net door de senior-monnik een gele sjerp hadden ontvangen. Ze waren behoorlijk uitgelaten. We rijden door en stoppen bij een uitzichtpunt, waar gelijk enkele vrouwen beginnen te dansen en de muziek wordt gestart. Het klinkt veel van hetzelfde, maar ze doen hun best en het is een mooi gezicht. Vervolgens rijden we naar de Thamlod Cave. Een grote grot waar we eerst met vlotten in moeten varen, omdat we anders door veel water moeten ploeteren. De grot is duidenden jaren oud en heeft veel weggesleten Onze gidsen hebben goede lampen, want het is aardedonker. We rijden weer een heel eind en komen bij de lunch. We lopen naar een kleine waterval, wie tevens zorgt voor de watervoorziening van de stad Pai. Het stelt niet zoveel voor, maar is wel leuk als onderbreking in de route. In Pai aangekomen hebben we een ressort genaamd Baan Krathing. Het zijn


allemaal losse huisjes met een balkon aan de voor- en achterzijde. Simpel, maar wel knus. Bij het avondeten in Pai zien we een optocht ter ere van de Loy Kra Tong feest. Het zijn praalwagens met een soort tempels met daarop de mooiste Thaise meisjes. We hebbben nog wat rondgelopen want het feest was nog in volle gang. Ook dit wist Adam, onze reisleider niet, want ook die dacht dat het feest maar één dag zou duren. Maandag 26 novembver 2007. Op tijd weg, want we moeten vandaag terug naar Chiang Mai. Een grote afstand is het niet, maar het zijn allemaal kronkelwegen waar geen eind aan komt. We drinken koffie (echt lekkere koffie deze keer) in een zaakje met een prachtige tuin. Ook hier hebben ze koekjes bij de koffie, iets wat we niet meer gewend waren.

We bezoeken de lokale markt in Mae Malai. Het is er druk en het is overdekt. Het vlees lag hier gekoeld op ijs en draaide een elektrische waaier boven het vlees tegen de vliegen. Dat hadden we nog niet gezien. Meestal lag het vlees zo in de zon…..


In Chiang Mai stappen we over op een boot en varen over de rivier de Ping. We zien nu de stad vanaf de waterkant. Langs het water staan dure woningen en krotten. Oerval zien we nog Kra Tong’s op het water drijven. In de stad zijn kinderen bezig de munststukken er uit te halen. Ook zien we nog een hele grote Kra Tong, die vermoedelijk bij een festival is weggedreven. We zitten weer in ons bekende hotel Pornping. Dit keer niet op de 12e maar op de 9e verdieping. Vlak bij de avondmarkt en het centrum. Eten doen we weer in ons Duits restaurant, waar de mensen ons al kennen. Dinsdag 27 november 2007. We zijn aangekomen in Phuket. De vlucht vertrok precies op tijd (om 12:50 uur) en landde om 14:45 uur. Het is maar zo'n 1000 kilometer zuidelijker, maar als je dat op een andere manier moet reizen is dat 2 dagen werk. We hebben vanmorgen eerst afscheid genomen van onze groep. We zijn mee geweest naar het treinstation waar ze om 08:45 met de trein naar Bangkok zijn vertrokken. Ze moesten ruim 11 uur in de trein zitten om in Bangkok verder of terug te reizen. We waren blij dat we niet mee hoefden, want in het begin is het allemaal wel leuk, maar na een paar uur gaat dat toch vervelen in zo'n trein.


Vanaf het vliegveld hebben we een taxi genomen naar het hotel Holiday Inn in Phuket. Dat was toch een uur rijden en kostte omgerekend 22 euro. Onderweg stopten we nog bij een reisbureau en kwamen er twee meiden bij onze taxi. Ze vroegen ons om excursies te boeken en de terugreis te regelen. We zijn er niet op ingegaan. Eén van de meiden was een omgebouwde vent. Je ziet dat meer in Thailand. Een vreemde belevenis. We wilden graag uitzicht op zee, maar dat kon maar voor een paar dagen en dan zouden we moeten veranderen van kamer. Niet gedaan dus. Wel konden we een "villa-room" krijgen, met een privé zwembad en extra luxe dingen. 10 Euro p.p. per dag meer. Was wel verleidelijk, maar toch maar niet gedaan. We willen zonnen en snorkelen en geen privé luxe. We zitten nu op de 2e etage van het hotel. Eigenlijk de eerste, want in Thailand is de begane grond altijd de eerste verdieping. De internet-verbinding was eerst weer een drama. Een draadloze verbinding die steeds verstek liet gaan. Wel een netwerkkabel op de kamer, dus een betaalde verbinding gekozen. Lekker zeker en best snel. Geen gezeur meer over wel of niet internet.

We zijn rond gaan neuzen in de omgeving. Het hotel heeft een groot zwembad en veel faciliteiten. Voor het hotel loopt een drukke weg, met een privé-politieman die de gasten helpt oversteken. Het strand is breed met geweldig veel strandstoelen. Je kunt er para-sailen, jetskiën, duiken etc. We moeten nog van alles gaan bekijken en boeken. De prijzen zijn hier zo'n beetje het dubbele van wat we gewend zijn. Nog niet de prijzen van


Nederland, maar ze komen wel in de buurt. We zoeken dus voor de komende dagen een paar betaalbare restaurants, anders gaat het te snel met het budget. Nu gaan we lekker douchen en dan ergens iets eten. We hebben in dit hotel alleen ontbijt. Zal ons benieuwen morgenvroeg, want we kijken er niet meer van op wanner we als ontbijt rijst krijgen met ei en ham. Maar dat zal hier wel anders zijn denken we.

Woensdag 28 november 2007 Vandaag een stranddag gehad. En dat hebben we geweten. De temperatuur hier is zo'n 35 graden en het zeewater is 30 graden. Je koelt er niet eens echt van af. Het is wel een erg grote luxe allemaal. Als je op het strand komt geef je jouw handdoek af en je strandbed wordt in orde gemaakt. Je betaalt 100 bath (2 euro) per stoel voor de hele dag. Als je wat wilt drinken of je wilt de parasol opzetten of verzetten wordt dat voor je gedaan. Je mag niets zelf doen. Daar wordt je lui van.... Jan en Ad wilden met een jetscooter gaan varen. We gingen langs de kust en je kunt nog heel goed zien waar hier de tsunamie schade heeft aangericht. De golven moeten echt hoog gekomen zijn, want een hoop zaken zijn nog in aanbouw of met herstel bezig. We denken dat de golven wel 10 meter hoog gekomen zijn. Het centrum hier is enorm druk. Dat zijn we niet gewend geweest de laatste weken. Veel Engelsen, Duitsers, Fransen, Australiërs en Thai-en zelf. Je ziet hier veel oudere mannen met een jonge Thaise meid. Bij veel disco's staan de omgebouwde vrouwen buiten in een onderbroek en een klein


bovenstukje te lonken. We willen ze fotograferen maar dat willen ze niet graag. Vanavond in een typisch Thais restaurent gegeten, want we willen niet elke dag veel geld uitgeven. Maar wel erna ijs eten bij Haagen-Dasz. Wel lekker maar heel duur. En dan in de lobby van het hotel nog een afzakkertje en daar gaan je goede voornemens. Maar ach, wat kan het ook schelen. Het bruinen is erg hard gegaan vandaag. Voor morgen hebben we een boottocht besproken, dus dat wordt erg goed smeren. We gaan ook snorkelen want daar is ruimte voor in het programma.


Donderdag 29 november 2007. Van verschillende kanten horen we dat het in Nederland maar koud, mistig en weer is om verkouden te worden. Zijn we niet meer aan gewend, dus blijven dus nog maar een paar dagen hier in Thailand... We hebben gisteren, een dagvaart geboekt naar Maya beach, Khai Nui Island en Phi-Phi Island. Lekker veel zien op één dag dachten we, met een snelle rondvaartboot. We moesten al om 08.00 uur bij de receptie klaar zitten maar om 08:30 uur kwam pas het vervoer om ons op te halen. Een oud busje, dat al bijna helemaal vol zat. Na ons nog een hotel aandoen en toen puilde het busje uit. Na 3 kwartier rijden naar de andere kant van het eiland door een flinke file kwamen we bij een verzamelpunt voor het instappen in de boten. Toen bleek dat we een speedboot hadden gehuurd waar 50 mensen op kunnen

en die als een echte speedboot over het water scheurt met meer dan 50 km/uur. Verschillende mensen kotsten dat het een lust was, want de boot klapte alle kanten op. Bovendien moest je blijven zitten want als je ging staan werd je kletsnat en door elkaar geschut.


Na een uur varen kwamen we bij Phi Phi Lay Island, waar we even konden bijkomen. Het was er abnormaal warm en door de rotsen was er geen wind. Ik denk dat de temperatuur boven de 35 graden kwam. Na de zon van gisteren deed dit gewoon pijn aan je rug en borst. In de schaduw dus.... Om 11.30 mochten we snorkelen in een gedeelte van de Maya Bay. Jan deed mee, maar had een zwemvest aan. Brood mee om aan de vissen te geven. Het water zag er ontzettend helder uit, maar met snorkelen werd het ietwat troebel, met zoveel mensen er in. De vissen eten het brood uit je handen en dat is een leuke ervaring. Na de lunch op Phi Phi Island weer een groot gedeelte varen waar je niets aan had. Het eiland is klein en leeft van de toeristen. Het was er bloedheet


en we konden allen maar in de schaduw lopen. Weer met de speedboot en nu ging soms de boot wat langzamer om wat foto's te maken. Op een gegeven moment stopten de motoren en kwamen we te dobberen. Ze zeiden dat er moest worden overgeschakeld naar een andere tank, maar er werd driftig gesleuteld. We moesten op de banken gaan staan want de luiken onder onze voeten moesten open. Door het schommelen en dobberen werden weer mensen ziek, dus kwamen weer de kotszakken te voorschijn.

We kwamen bij Monkey Beach, een eiland waar heel veel apen op leven. Ze weten dat ze van de toeristen bananen krijgen. Je moet wel goed op je spullen letten want ze stelen als de raven. Uiteindelijk nog een stukje snorkelen en het laatste brood aan de vissen geven. Dit was eigenlijk het leukste gedeelte van de tocht, omdat we toen op een soort bounty-eiland zaten. Dit eiland leeft van de boten die langs komen, maar kent geen hotels. Je kunt er ook niet overnachten, maar wel goed vertoeven. Het water is heel helder en de stranden echt wit. ’s-Avonds lekker Europees gegeten in een restaurantje hier. Het Thais eten gaat vervelen. Gelukkig is het ontbijt zo uitgebreid dat je alles kunt kiezen. Vrijdag 30 november 2007. Een dag met weinig bijzonderheden. S’morgens naar het strand en bakken maar. Een stuk wandelen langs het strand. Kijken naar de boten, het parasailen en je lekker laten verwennen op het strand. De Taise mensen komen


vaak langs om dingen te verkopen. Kleding, kitsch, zonnebrillen, horloges, fruit, eten, van alles wat. We tellen een uur en komen aan de 20 mensen die langlopen en hun waren aanprijzen. Dat is elke 3 minuten! We sluiten af met lekker zwemmen in het zwembad. Even het zout er af spoelen en bovendien hebben de stoelen daar dikkere kussens.

Zaterdag 1 december 2007. Een lange strandwandeling gemaakt, want we hebben te weinig beweging op deze manier. Verder weer lekker wentelen op het strand en in het zwembad. In de middag kwam de bewolking, iets wat we wel vaker zagen, maar nog niet zo erg als deze keer. Zal het morgen slecht weer worden. Niet te hopen want we hebben een dagtocht geboekt. Dit keer met een echte rondvaartboot en geen speedboot. We gaan het zien.


Zondag 2 december 2007. We hebben echt een leuke dag gehad. We moesten vroeg op en werden dit keer gelijk opgehaald. We moesten aan de ander kant van het eiland zijn en dat kost je hier toch altijd nog zo'n 3 kwartier. Het zijn haarspeldbochten en het verkeer is chaos. Maar om 09.00 uur op de boot. Een echte rondvaartboot, waar je op het dek kon zitten met een overkapping. Geen speedboot dus deze keer. Na een uurtje varen kwamen we op Panak-Island. Dit eiland is bekend om zijn grotten. We konden in de kano's wat met Jan altijd een heel gedoe is. Water scheppen en voorzichtig met het fototoestel. Maar wel mooi beelden. Vervolgens door naar het James Bondisland. Hier is de film "the man with the golden gun" opgenomen. Het is er erg commercieel en eigenlijk is er niet veel te zien. Prullaria voor een paar centen, waar niemand iets aan heeft. De derde stop was Hong Island. Hier gingen we met de kano enkele grotten door en kwamen in de prachtige lagune, midden tussen de rotsen. Een prachtig stukje nat uur dat veel mooie foto's opleverde. We hebben er ook nog enkele apen gezien. Als laatste eiland deden we Naka Island aan. Hier ging het meer om het strand en het zwemmen. De meisjes bleven aan boord en de mannen naar het eiland. We werden met de kano gebracht. Uiteindelijk nog een uurtje varen en we toen waren we weer terug op Phuket. Al met al een leuke dag.


Maandag 3 december 2007. Wij hebben over vandaag ook niet veel te melden. Het was weer een stranddag. We hebben ook nog een ander zwembad ontdekt van Holiday-Inn. Eigenlijk mogen daar allen de bobo's zwemmen, want die betalen meer, maar we zijn zo brutaal geweest. Er is een bar in het water en verschillende bubbelpools. We moeten zeggen dat we dit luxe leventje ook een beetje beu geworden zijn. Het is steeds hetzelfde. Ad is knap aan het vervellen, Anjo kleurt nog wel een beetje door. Dinsdag 4 december 2007. We moeten voor 12:00 uur uit onze kamer zijn. Wel hebben we nog een “showerroom” om 16:00 uur, zodat we ons nog kunnen opknappen voor de terugreis. We laten ons wegbrengen naar het vliegveld voor de binnenlandse vlucht naar Bangkok. We vliegen met een grote Airbus.


Op de reis naar Amsterdam wordt er gevochten in het vliegtuig. Een lastige vent zit aan andermans vrouw en dat wordt bonje. De bemanning weet ze te scheiden. Op Schiphol staat de Marechaussee ze op te wachten. Einde van de vakantie. Een mooie ervaring! Ad en Anjo Willemen.


Vakantie Thailand 13november december 2007

Recommend Documents