Vakantie Thailand 2000
Blad 2
Gehele groepsfoto
Vakantie reis naar Thailand van 27 September tot en met 20 Oktober 2000, Peter Koolbergen, Margriet Koolbergen van Gent, mede reisgenoten Marieke van de Poppe en Kathleen Luikel, twee lieve vriendinnen van ons, waar we een heerlijke vakantie mee mochten beleven. De reis was besproken bij D-reizen een reisbureau, keurig netjes volgens afspraak kregen we de reisbenodigheden vijf dagen van tevoren opgestuurd, tickets en een uitgebreide reisomschrijving. Wel erg spannend omdat het voor Margriet de allereerste keer was om in een vliegtuig te stappen, wij konden haar er maar niet overtuigen dat het lang niet zo erg was als Six-Flags een pretpark in de Flevo-polder, in dit park was Margriet juist voor de vakantie geweest. 27 september Maar goed op de dag van vertrek met koffers, rugtas en handbagage stonden we klaar, we werden opgehaald door Kathleen om gezamenlijk vanaf de Prins Hendriklaan weggebracht te worden door de vader van Marieke, en Mieke van de wintersportclub. Daar aangekomen afscheid genomen van de moeder van Marieke (Marieke traantje) gingen met de nieuwe auto van Pa van de Poppe richting Schiphol, na afscheid te hebben genomen van Pa van de Poppe en Mieke gingen we richting incheckbalie. Door de douane op naar de taxfree winkels, want we moesten even shoppen. En koffie drinken met iets lekkers erbij natuurlijk.
blad 3
Tegen half-drie „s middags richting vliegtuig om in te stappen, Margriet wilde niet bij het raam zitten, kwam in het midden pad te zitten samen met Marieke en Kathleen, ikzelf aan de buitenkant rechts naast twee aardige Thaise dames. Iets later dan was gepland steeg de Boeiing 747 type 400 op naar bestemming Thailand ruim elf uur vliegen, Margriet vond het opstijgen een beetje eng, maar vertelde al snel, dit is lang zo erg niet als Six-Flags. Tijdens het opstijgen kreeg Margriet een beetje kippenvel met vochtige handen. Als we op hoogte zijn krijgen we iets te eten en te drinken, vis met worteltjes aardappelpuree spinazie en een chocolade mousse als toetje, niet echt lekker. Om 18.15 uur gaan de lichten uit om alvast te wennen aan het tijdverschil (vijf uur later) Slapen deden we slecht omdat het niet comfortabel is en tevens te veel herrie om je heen. We zaten voor het toilet en de pantry, om 00.30 uur (Thaise tijd o5.30 uur) worden de stewardessen weer actief we krijgen een warm doekje om ons op te frissen, vervolgens iets te drinken en te eten, het ontbijt dus. Daarna dalen en landen, het was een rustige vlucht met weinig turbulentie, landing perfect op de hobbelige baan van Bangkok. Voor Margriet was de vlucht meer dan 100% meegevallen, uitgestapt en op zoek naar onze medereisgenoten van de groep en natuurlijk onze gids. De gids bleek Leon als naam te dragen. Kennisgemaakt met de andere acht reisgenoten.
We gingen met twaalf personen na een welkomsbloemetje om je nek gekregen te hebben in een bus met airconditioning op weg naar een hotel in Bangkok, genaamd ¨Bangkok Palaca hotel¨ Erg druk onderweg met het verkeer, we doen al gelijk veel indrukken op van het verschil armoe/rijk.
Blad 4
In het hotel aangekomen Thaise tijd 09.30 uur werden we ingedeeld in onze kamers, prachtige kamers met alweer airconditioning, heerlijk omdat de buitentemperatuur ongeveer 30 graden Celsius bedraagt, is het prettig om in een gekoelde kamer te komen. Wij kregen de gelegenheid om ons te douchen en even uit te rusten. Om 13.00 uur lunchen met de groep, heerlijk eten met natuurlijk rijst. Met z´n vieren gingen we Bangkok in om de stad te verkennen, erg druk met stinkende uitlaat gassen. Je ziet hier veel kraampjes met eten, het ziet er soms niet uit, voor ons is dit niet te eten omdat we daar gelijk een vreselijk buikloop van zouden krijgen, Veel brommers en motoren die met diverse kapriolen door het verkeer slingeren. Daarna terug op de kamer samen met de meiden waar we een heerlijk bakje cappuccino dronken. Marieke had een waterkoker meegenomen met cappucini poeder, heerlijk. Daarna een hapje gegeten en wat dingen uitgelegd gekregen over onze reis. Wij kregen van onze Nederlandse gids Leon de keuze om aan de diverse optionele excursies deel te nemen, koste wel wat Bathtjes, maar we wilden eigenlijk niets missen en besloten samen met Marieke en Kathleen om maar aan alles mee te doen. Konden we later ook niet zeggen, jammer dat we dat gemist hebben. Om 20.30 uur naar bed want we zijn nu toch wel erg moe, Peter ligt al snel te snurken. Morgen krijgen we drukke dag 29 september Vanmorgen vroeg wakker om 07.00 uur, heel goed geslapen en om 08.00 uur ontbijt, daarna in de bus naar een krokodillen kwekerij. Eerst wat rondgelopen, kleine olifanten liepen er los met een begeleider en daar kon je dan mee op de foto, daar moet je wel wat voor betalen 10 bath ( 60 cent ). Ook op de foto gegaan samen met Kathleen met een paar prachtige tijgers, staart vasthouden en klikken maar zie foto.
Ook alvast een voorproefje van de olifantenshow gezien, tijdens deze show waren er kinderen van een school, in Thailand hebben de schoolgaande kinderen allemaal hetzelfde uniform aan. Het is een koddig gezicht om dit te zien.
Blad 5
En toen weer eten (lunch) heerlijk weer rijst met allerlei lekkers erbij. Daarna naar de krokodillenshow, wel leuk om te zien maar ook weer een beetje zielig om te zien hoe deze dieren onnatuurlijk worden behandeld.
Het lijkt wel krokodillen pesten, de krokodillenbegeleiders gaan op ze liggen en steken hun kop in de bek, je staat erop te wachten dat er een ze bek dicht klapt maar dit mocht jammer genoeg niet gebeuren.
Blad 6
Daarna nog een stukje olifantenshow, waar ze lieten zien hoe er vroeger oorlog gevoerd werd, ook voetballen met de olifanten en natuurlijk mochten de namen van Dennis Bergkamp en Holland niet ontbreken.
Daarna weer in de bus richting Rosé Garden voor een Thaise show over de Thaise cultuur.
De buschauffeur zijn naam is Oean wat in het Thais vet betekent, hij was namelijk als baby al aardig dik. En onze busboy heette Goth een lieve jongen die altijd klaar stond om ons na een uitstapje te verwelkomen met een koel en verfrissend doekje. Ook tijdens de reis kwam onze Goth met drankjes rond in de bus.
Blad 7
We kwamen aan in het hotel waar we een duik namen in het zwembad, heerlijk gezwommen en daarna diner. Om 21.00 uur weer in de bus naar een travestieten show, het ¨Calypso¨ cabaret. Deze show werd uitgevoerd door wel erg mooie jongens/meisjes? Het verschil was haast niet te zien, voordat we vertrokken hebben we gevraagd of dat het mogelijk was om vooraan te zitten op de eerste rij, nou dat lukte en dat hebben we moeten bezuren. Vooral Peter die was regelmatig de klos, hij werd gelijk uitverkoren door de ster van de avond, het oogcontact was gemaakt.
Blad 8
De kleding was bijzonder mooi en de dansen werden heel perfect uitgevoerd. Peter kreeg een dame/man op zijn schoot die wel erg vreemde bewegingen ging maken, (op en neer) werd het toneel mee opgetrokken door Marilene Monroe, en kreeg een dikke vette afdruk van een kus met lippenstift op zijn wang, wat naar later bleek er niet af te branden was, zeep zeep zeep en nog eens zeep, en maar boenen. Na afloop van de show op de foto en natuurlijk een fooitje in haar boezem stoppen, een gezellige avond met een fantastische show.
30 september „s Morgens om halfnegen word er door Marieke op de deur geklopt we schrikken ons rot en wat blijkt, we hebben ons verslapen. Snel gewassen en aangekleed, we kwamen een kwartier te laat voor het ontbijt, geen probleem want deze morgen waren we vrij, dus toch rustig ontbeten. Om 12.00 uur verzamelen om klaar te staan voor vertrek met de bus naar de ¨Chao Praya River¨ om een tocht te maken met een boot. We varen door de buitenwijken van Bangkok, ongelooflijk wat je daar allemaal ziet, de mensen wonen in krotten op palen met golfplaten als dakbedekking zonder airconditioning. We zien mensen zichzelf wassen in de rivier, de vaatwas doen, hun kleding wassen, zwemmen, hun behoefte doen kortom alles wat voor levensbehoefte nodig is. Zoiets moet je zelf gezien, anders geloof je het niet. (Bekijk de videofilm maar eens). Gestopt bij de ¨Wat Arun¨ tempel waar we een half uur de tijd hadden om rond te kijken, prachtig handwerk met Chinees porselein.
Blad 9
Blad 10
Er zaten ook monniken bij de tempel, Peter stapt op ze af en begint een gesprek, monniken mogen niet aangeraakt worden door vrouwen dat is verboden. Eigenlijk ook niet fotograferen en filmen, maar beiden hebben we wel gedaan om vast te leggen voor het nageslacht. Terug in de boot richting hotel, het water is erg vies het schijnt zelfs zo te zijn dat, als wij westerlingen erin vallen gelijk naar een ziekenhuis moeten vanwege de besmetting. Terug aangekomen in het hotel maar weer een duik in het zwembad, even lekker uitrusten en zwemmen, behalve Peter die gaat met onze Thaise gids naar het centrum om een handsfree setje te kopen voor de telefoon het is daar echt goedkoop. Chattai koopt een spijkerbroek voor zijn vrouw voor 150 Bath (Fl.9--) O, ja vanmorgen hebben zich nog acht mensen bij onze groep aangesloten die ook met ons meegaan op de rondreis alleen deze mensen hebben geboekt voor de verkorte rondreis. Vanavond om 19.30 uur naar de nachtmarkt in Pat Pong een buurt in Bangkok waar van alles te koop is, en waar vooral het nachtleven een belangrijke rol speelt. Diverse jongens maar ook meisjes willen je naar binnen trekken voor vertier, hier en daar kan je naar binnen kijken en zie je blote dames op een podium aan het dansen. Je moet oppassen dat je geen tent in gaat met een trap naar boven want eenmaal binnen word je ingepakt door stevige jongens die je laten betalen, je komt er dus niet zomaar uit. We zijn alleen maar in tent geweest waar je wat kon drinken, er werd daar muziek gemaakt en was best gezellig. Om 24.00 uur richting hotel, met z´n vieren in een Tuk-tuk, druk en warm onderweg. We gaan met een sneltreinvaart door het verkeer, de Thaien rijden ook nog eens links dus heel wat anders als in Nederland. 1 oktober Vanmorgen om 07.30 uur ontbijt en om 08.30 uur in de bus voor een rit door de stad richting het Koninklijke paleis, alhoewel de koning hier niet meer woont, ontvangt hij hier wel mensen voor officiële gelegenheden. De Thaise bevolking is erg trots op hun koning, je ziet ook overal foto´s hangen, in de huizen en op straat reclame borden van ongeveer vijf bij tien meter. Je mag niets verkeerd zeggen over de koning want je zit gelijk in de gevangenis, oppassen dus. In Wat Pra Keo bewonderen we de boeddha van smaragd, het ziet er schitterend uit, rijk versierd met chinees porselein en zeer kleurijk, ook wel genaamd The Emerald boeddha. Daarna een lunch aan de Chao Praya river, heerlijk smaakt het weer vooral de gestoofde vis voor Margriet, genieten en smullen maar weer. Vervolgens naar de gouden Boeddha in de Wat Po tempel, hier ligt een immens grote Boeddha van 46 meter lang en 15 meter hoog, schitterend om te zien. Vooral ook omdat de Thaise bevolking hier met regelmaat komt, je ziet ook dat deze mensen geld gooien in de talrijke potjes die in het gebouw staan. Om 15.30 uur terug in het hotel gelijk weer het zwembad in om heerlijk te verfrissen en te ontspannen, helaas begon het te onweren, we zaten namelijk wat het seizoen betreft aan het einde van regentijd in Thailand.
Blad 11
Vanavond gaan we naar een ander hotel om te gaan genieten van een Thaise maaltijd en bekijken we een traditionele dans en muziekvoorstelling. De drankjes waren duur en het eten was iets minder, maar dat mocht de pret niet drukken.
Blad 12
O, ja we hebben ook nog een bloemenmarkt bezocht, Thailand heeft veel verschillende soorten bloemen en ze zijn werkelijk prachtig om te zien. Deze bloemen worden veelal gekocht door de Thaise bevolking om te offeren aan een Boeddha. De bloemen worden ook gebruikt om in het verkeer als een soort beschermengel te dienen door ze aan de binnenspiegel van de auto op te hangen. Wat later ook gebeurde tijdens onze rondreis, de buschauffeur stopt om een prachtig stuk te kopen en verwisselt deze met de oude bloemen. Op tijd naar bed omdat we morgenochtend om 05.30 uur gewekt worden. 2 oktober Om 05.30 uur ging dus de wekker, vandaag gaan we met de bus naar Kanchnaburi, gisteren al de koffers gepakt. Douchen en ontbijten en om 07.00 uur in de bus We maken een tussenstop bij de ouders van onze Thaise gids Chattai, allemaal de bus uit om een kijkje te nemen bij het ouderlijk. Het huis is uitgevoerd in teakhout erg mooi. Rondom het huis staan grote vaten waar het regenwater in opgevangen wordt. Onze gids straalde van trots omdat hij kon laten zien waar zijn ouders wonen. Chattai maakte tevens gebruik van dit bezoek om zijn ouders wat geld te geven om van te leven, dit is gebruikelijk in Thailand omdat je daar geen pensioen uitkering krijgt. De kinderen onderhouden hun ouders. Jammer genoeg hebben wij deze mensen geen geld gegeven, Marieke en Kathleen wel. Erg leuk om te zien waar deze normale Thaise mensen leven. Vervolgens gaan we langs een cocosnotenkwekerij.
Dit is een ananasplantage
Blad 13
Ook konden we daar een huis van binnen bekijken. Wel de schoenen uit doen, omdat de Thaise bevolking erg proper is, zij zitten namelijk altijd op de grond. Tafels en stoelen om aan te eten vind je niet zoals bij ons in Nederland. De Thaise bevolking eet meestal buitenshuis op straat aan de talrijke stalletjes, een normaal huis in Thailand heeft daarom ook geen keuken Best interessant om eens te bekijken hoe Thaise mensen binnenshuis leven. Toen naar de drijvende markt ook wel Floating Market genoemd, Damnoen Saduak.
Eerst in een lange smalle boot met een knots van een motor met lange as eraan vast waar de schroef aanvast zit. We gaan over diverse riviertjes richting markt, behoorlijk hard. Op de markt aangekomen lopen over de kade en bekijken hoe daar in Thailand omgegaan word met voedsel en andere handelswaar. Bij een kraampje wagen we ons aan een soort poffertje met kokosvulling. Het is eigenlijk onverstandig om van een kraampje iets te eten, maar het smaakte goed en zijn er niet ziek van geworden. Ook nog bananen gekocht en opgegeten, ze zijn iets kleiner dan wat wij gewend zijn en smaken zoetig. Lunchtijd, we gaan naar de River Kwai waar we op een soort vlot worden gezet.
Blad 14
Het vlot wordt voortgetrokken door een klein bootje (weer met grote motor), heerlijk gegeten. Van onze Thaise gids Chattai kreeg ik (Peter) wat spicy food van zijn bord, heel heet waardoor je niet meer weet wat je eet, blussen met een biertje. De Thaise bevolking eet vrij pittig hun eten is meestal voorzien van rode en groen pepers, is voor ons als westerling niet te eten. Daarna richting spoorlijn River Kwai, waar we over de spoorlijn konden lopen, en we later met een treintje overeen gingen. Dit is dus de dodenspoorlijn.
Blad 15
Hier zijn in de oorlog veel slachtoffers gevallen. Wat opviel aan de spoorrails was dat aan de buitenzijde een extra profiel was gemonteerd, reden hiervan is dat als de trein over de brug rijdt iedereen aan de waterkant gaat kijken, en dit profiel dient om omslaan van de trein te voorkomen. Later dus in de trein met veel schoolgaande kinderen. De schoolkinderen dragen allemaal dezelfde kleding, dus geen gezeur zoals hier in Holland met van wat zal ik aantrekken, en waarom heb jij geen Nike gymschoenen. Peter ging op zijn vingers fluiten en de Thaise kinderen vonden dit te gek, Peter liet zien hoe de techniek moet zijn als je op je vingers wilt fluiten. Dus de kinderen gingen het ook proberen. Wel een gespetter maar geen geluid. Eenmaal weer uitgestapt staat de bus ons weer op te wachten die ons naar de brug over de River Kwai brengt alwaar we overeen gaan lopen. Deze brug is tijdens de oorlog gebombardeerd, (en dus niet de houten brug) de gedeeltes die gerepareerd zijn, de rechte delen zijn later bijgebouwd, de originele delen zijn van het gebogen soort
. Daarna nog richting erebegraafplaats waar de overledenen liggen van de oorlog. Op de begraafplaats zoeken we ene Meneer G.Vark wat familie geweest is van Gerda, en ja hoor gevonden, foto en video gemaakt om mee te nemen voor Gerda. Toen naar het oorlogsmuseum, allemaal erg indrukwekkend met mooie tekeningen. Er schiet me iets te binnen over het woord MOOI, zeg dit niet in Thailand want mooi in Thailand betekent SCHAAMHAAR. Het is maar dat jullie het weten, mocht je eens in Thailand komen. Het is daarom ook wel een gedoe hoor als je een spijkerbroek staat te passen en je vraagt staat ie goed, gegarandeerd zegt er iemand, ja mooi, gelijk zie je de verkoper een rare bek trekken. Dit even tussendoor. Om 18.00 uur in het hotel, lekker douchen, het was een warme dag. Toen om 19.30 uur diner en weer op tijd naar bed.
Blad 16
3 oktober Mia Mee Mia Pee tong Ma 2x Mia Mai ma Mia Mai Mee 2x Betekenis:
Als een man met een vrouw loopt, loopt hij met een vrouw. Als een man alleen loopt, loopt hij alleen.
Met dit lied dat met regelmaat gezongen werd door de groep op diverse plaatsen heb je als toerist veel bekijks. Voor de Thaise bevolking is dit een zeer bekend liedje, ze worden opeens erg spontaan en zijn zeer verbaasd als je dit kan zingen. Met recht een succesnummer dus. Het is intussen 3 oktober en we zitten in bus richting Ayutthaya. De Thaise gids Chattai leert ons het bovenstaande liedje onderweg, wat door iedereen in de bus wordt meegezongen. Vervolgens gaat ook Chattai nog enkele Thaise liedjes zingen die niet te verstaan zijn, wel leuk om te horen. Hij weet van geen ophouden temeer omdat de hele bus na elk liedje applaudisseert, altijd goed voor de stemmig toch. We bezoeken de overblijfselen van de Wat Phra Sri Sanphet tempel, hier staan Boedhha´s zonder armen en benen. Die zijn er tijdens de oorlog afgebroken omdat men dacht dat onder het cement goud te vinden zou zijn. Tijdens de oorlog werden Boeddha beelden omhuld door de Thaise bevolking met cement om deze te beschermen en af te dekken want sommige beelden waren dus wel van puur goud. Daarna een bezoek aan de Wat Phra Mongkol Bopit tempel, hierin staat een van de grootste bronzen Boeddha´s van Thailand. Birma heeft deze geschonken aan Thailand na de oorlog. Lunchen in het Ayotthaya hotel, heerlijk en weer rijst natuurlijk. Om 14.00 uur op weg naar Phitsanulok, een lange rit van vier uur maar onze busboy voorziet ons weer van een drankje, meestal nemen we water of cola. Onderweg zijn er mensen die in slaap vallen, wel jammer want je ziet onderweg leuke mooie en interessante dingen. Voor diegene die sliepen word er een wake up call gegeven door de microfoon. Iedereen wordt weer wakker en kijken even later weer fris en monter naar de mooie omgeving. Onderweg worden we door Chattai getrakteerd op echte Thaise koekjes en bananenchips, smaakt best lekker. Om 18.00 uur in het hotel, douchen en om 19.30 uur klaar staan, we gaan namelijk met de fietstaxi RIKSJA naar een boot, ja weer een boottocht, Margriet heeft nog nooit zoveel boottochtjes in korte tijd gemaakt. Zittend op een Riksja is het eigenlijk mensonterend dat deze mensen jouw voortbewegen door de drukke stad, ze trappen zich een hoedje. Zo´n RIKSJA vent verdient per dag ongeveer 100 Bath (is 100x 6 cent, 6 gulden dus) als ze geluk hebben, wij geven ze een fooi van 50 Bath en hij buigt als een knipmes wel zeskeer.
Blad 17
Het eten op de boot was erg lekker, weer rijst. Daarna nog even over de markt, deze marktlui zijn niet zo dat ze je gelijk aanklampen, ze laten je rustig kijken. Terug met de fietstaxi naar het hotel, drinken nog wat in de lounge en gaan om ongeveer 23.00 uur naar de kamer. Net binnen op de kamer horen we op de gang een hoop lawaai en gevloek en getier, deur open en wat bleek, er was bij Annemarie en Thomas ingebroken. Koffers en beautycase opengebroken en ongeveer vijfhonderd gulden verdwenen. Het geluk was dat er geen pasjes, paspoorten of tickets verdwenen waren. Het ging de dieven schijnbaar alleen om het geld. Kathleen zegt zou er bij de anderen ook ingebroken zijn? Bij iedereen op de deur aangeklopt, slaperige mensen, sommige al in het nachtgewaad (wat een gezicht), maar wat bleek ook bij Piet en Vera ingebroken, achthonderd gulden ontvreemd. Onze gidsen Leon en Chattai erbij gehaald, later het hotelmanagement en ja hoor de politie gebeld. Komt er een agent kijken en er gebeurd niets, wachten en wachten, verder niets. Bij navragen bleek, het wachten is op de baas van de agent. Komen er weer twee agenten die kijken niet eens naar de koffers en doen verder ook niets, het wachten is ook weer op hun meerdere.
blad 18
Naar ons idee is er ingebroken met een duplicaat sleutel omdat de sleutel die in het bezit waren van Thomas en Piet een andere kleur vertoonde, namelijk zilverkleurig terwijl al onze sleutels goudkleurig waren. Uiteindelijk zijn hotelmanagement, Thomas en Annemarie, Piet en Vera meegegaan naar het bureau voor een proces-verbaal, helaas niet te lezen vanwege de taal. Het proces-verbaal zou later door de reisorganisatie in Pataya vertaald en afgegeven worden wat ook gedaan is. Een inbraak is in Thailand erg ongewoon en word zeer zwaar aangerekend ook voor het hotel, indien de schuldige niet aan het licht komt kan het zo zijn dat het hotel gesloten wordt. In ieder geval waren vanaf dat moment al de boekingen door de reisorganisatie gecanceld. Al met al een heel verschil met Nederland. Eindelijk naar bed om 24.00 uur, en slecht geslapen. 04 oktober We konden iets langer uitslapen en gaan om negen uur de eerste tempel bezoeken in Pitshanulak. Ooit hier een uitgebreid tempelcomplex, maar nu een ruïne. Verder gegaan richting Sukhothai, een historisch park waar we allemaal een fiets kregen aangeboden en gezellig door het park konden fietsen, de huur van zo´n fiets is 20 bath (ongeveer 120 cent). De Wat Mahathat de grootste en indrukwekkendste tempel van Sukhothai met aan weerzijde een staande Boeddha.
Blad 19
What Sri Sawai was oorspronkelijk bedoeld als tempel voor de hindoegod Shiva. Ook hier een standbeeld van de maker van het alfabet de koning van Thailand, Ram Kam Pheng, het Thaise alfabet bestaat uit 44 tekens wat te zien was op een kubus. Ook hier een prachtige natuur met schitterend aangelegde tuinen, net Oostenrijk maar dan anders. Terug in de bus worden we getrakteerd op een Thais koekje van Chattai. Toen een lange rit van ongeveer drie uur naar Lampang, komen om vijf uur aan bij het volgende hotel. Eerst nog even koffie gedronken mij Marieke en Kathleen. En alvast enkele kaarten geschreven voor het thuisfront. Toen in een paardenkoets naar het restaurant om te dineren, weer eten en erg lekker. En maar weer op tijd naar bed, morgen gaat de telefoon (wekker) om halfzeven, waarachtig vakantie in Thailand lijkt wel werken. 05 oktober Vandaag een drukke dag, weer om acht uur in de bus, onderweg stoppen we bij een ananaskwekerij. Ananas groeit aan een struik en niet aan de boom zoals vele dachten, als ze de rijpe ananas eraf snijden vormt zich naast het afgesneden vlak een nieuwe ananas, leuk om te zien.
Blad 20
Natuurlijk konden we proeven, de ananas werd rijkelijk uitgedeeld door de Thaise bevolking. Er zat ook een oude man sigaretten te draaien, wat shag en een blad van de bananenboom en roken maar. Wij kregen er ook een, was niet te roken en erg zwaar. Peter heeft hem toen een Caballero aangeboden en de rest van een pakje gegeven, hij vond ze wel lekker. We rijden verder richting Chang Rai en hebben onderweg nog een koffiestop. Om 1 een uur „s middags lunch aan de Mekong rivier een daarna een boottocht naar de gouden driehoek, hier komen Birma – Laos – en Thailand samen (net als in Nederland het drielandenpunt ).
Daarna weer in de bus richting bergstammen. We stappen later over in een pick-up truck, en vervolgen onze weg over onverharde paden, dus lekker hobbelen door de kuilen en bulten. En ja hoor, bij ons in het busje zitten de twee dikke dames van het gezelschap Laura en Eveline, Kathleen zat er naast en maar hobbelen met z´n allen. Wat gebeurt onze dames zakken door het bankje, alles afgebroken door het overgewicht, niemand bezeerd gelukkig maar wel gelachen natuurlijk. Het bankje werd gerepareerd met een stukje touw en alles was weer oké? Bezoek aan de eerste bergstam, Yao´s stam genoemd, erg vriendelijk en niet opdringerig. Ze willen natuurlijk wel iets verkopen, maar laten je rustig kijken. Toen op weg naar de Akka stam, je weet niet wat je ziet. Deze mensen zien er onverzorgd, smerig, vuil en vies uit. Hier lopen ook veel kinderen die je een hand willen geven, smerige handjes dus, en ze willen je van alles verkopen, ze blijven maar achter je aan lopen net zo lang totdat je instapt in het busje. De kinderen presteren het dan om achter de auto aan te lopen als je weg gaat, hier word een mens niet vrolijk van, het is zielig om te dit te zien. De vrouwen van de Akka stam hebben hele slechte tandjes, als je het ziet, niet te geloven pik en pik zwart, met fel rode lippen.
Blad 21
Dit komt omdat deze vrouwen kauwen op een wortel waar verdovende stoffen inzitten, hebben zodoende geen kies of tandpijn en een tandarts is hierdoor overbodig, wel een vies smerig gezicht.
06 oktober
Vanmorgen weer om acht uur in de bus, het lijkt wel een strafkamp (grapje hoor) Richting Chang Mai, koffiestop bij een prachtige tuin met volières en palmbomen
Blad 22
En ja hoor een echte bamboebrug, waar natuurlijk iedereen overheen moest lopen, aan de andere zijde van het water waren schitterende huisje, zou dit een soort guesthouse zijn waar we later in moesten gaan slapen? Er staat zelfs een molen in de tuin. Verder met de bus naar een fabriekje waar ze diverse soorten paraplu´s maken en die schitterend beschilderen. De vrouwen zitten hier onder een luifel bamboe te splijten wat ze later gebruiken voor de baleinen voor de paraplu, echt monnikenwerk.
Hier kun je ook dingen van jezelf laten beschilderen. En ja hoor Peter zijn T-shirt uitgetrokken, die laat er een shang op schilderen (shang betekent olifant)
Blad 23
Ook het tasje van het fototoestel moest eraan geloven, zeer snel kunnen deze mensen een geweldige tekening maken, ook het heuptasje lieten we ook nog beschilderen met prachtige vlinders. Lunchtijd. Dan op weg naar de edelstenen, je begint hier in de fabriek waar de mensen de edelstenen bewerken, daarna in de showroom waar ze je toch op een linke manier iets willen verkopen. Ook wij door de knieën voor een eendje gemaakt van Jade. Weer in de bus voor de volgende stop bij een zijdefabriek, bij de ontvangst werd ons uitgelegd hoe de zijde ontstaat en word getoond hoe de zijde gesponnen wordt tot een draad. Ook laten ze zien wat het verschil is tussen echt zijde en kunstzijde. Daarna de weverij in waar ook dit keer weer vrouwen zitten te weven, met houten machines. Dan naar de toonzaal met veel mooie zaken, ook hier weer verkoopsters die je van alles willen verkopen. Ook de vibratorkussens waren erg in trek bij de dames van ons gezelschap. Niets gekocht, behoorlijk prijzig. Om 17.00 uur komen we aan bij het volgende hotel waar we enige dagen blijven. Vanavond gaan we naar een Duits restaurant, met grote schnitzels met pommes frites. Marieke en Kathleen wisten deze Duitser nog te zitten van drie jaar terug, toen zij hier op een eerdere vakantie geweest zijn. Daarna nog naar de nachtmarkt, wat een belevenis is hier te vinden „s avonds laat op straat, echt er is van alles te koop. Als je maar niet vergeet om af te dingen, want ze vragen 2500 Bath voor een horloge (America) en tenslotte koop je het voor 600 Bath. De verkopers laten je op een rekenmachine zien wat ze er voor vragen, als je dan zegt MAI MAI, of MAI TJAAI wat NEE betekent dan vragen zij gelijk wat jij dan wilt geven. Als je zeker weet dat je het wilt hebben kan je natuurlijk ook een laag bedrag intikken. Het is wel een sport, het afdingen dus, maar later tijdens de vakantie lijkt het wel niet zo leuk meer, dat gezeur. Leuke avond, waarbij we terug in het hotel met elkaar als groep nog wat gedronken hebben, en natuurlijk de trucjes uit de kast gehaald om de mensen te laten lachen, nou dat is gelukt. Annemarie lieten we drie keer om de tafel lopen, en toen had ze geen onderbroek MEER aan. Later ging ze ook nog over lege flessen lopen met een blinddoek om, nooit doen als Peter in de buurt is. Ook de mensen uit Giethoorn komen met twee leuke spelletjes. Geef hem een hand, geef haar een hand, die ik een hand zal geven, niet als eerst reageren omdat je dan altijd de hand toegereikt zal krijgen. En dan het doorgeven van de schaar dat was een lachen, ik geef de schaar gekruist door, of ik geef de schaar ongekruist door, wel goed kijken hoe de gever de benen houd, gekruist of ongekruist. Weer een mooie gezellige dag
Blad 24
07 oktober
Wij zijn alweer vroeg op pad om naar de olifantenshow te gaan. Op het terrein aangekomen zien we een groot aantal olifanten, sommige staan vast gebonden maar er lopen er ook los met een begeleider. Op een klein olifantje zit een klein meisje van ongeveer drie jaar oud schat ik, ze wist precies hoe het hoorde en voelde zich zo te zien op haar gemak, kan ook niet anders want ze groeit daarmee op, zie bijgaande foto
Een grote show waarbij te zien was hoe men vroeger tijdens de oorlog met olifanten gevechten aanging, grootst opgezet met vuurwerk, bommen e.d. Ook natuurlijk het partijtje voetbal dat niet mag ontbreken.
Blad 25
Er werden mensen gevraagd uit het publiek en Kathleen en Peter gingen gelijk als eerste naar beneden. Katleen moest op de grond gaan liggen en een olifanten begint Kathleen haar achterste met zijn poot heel voorzichtig te stampen, hetzelfde gebeurde later met Peter zijn achterwerk, best wel een beetje eng. Ook de andere van de groep moesten eraan geloven, Saskia uit Giethoorn werd door twee olifanten tussen de slurven gedragen. Toen kwam het moment dat wij op de olifant in een bakje moesten opstappen, hoog en droog laten we maar zeggen. Klaar voor de olifanten safari Voor Margriet een beetje eng maar ook zij heeft het overleefd. Peter ging al vrij snel in de nek van de olifant zitten achter die kleine oren (grote oren dat zijn Afrikaanse olifanten) van de Thaise olifant. Peter kon de olifant besturen door met de voeten tegen de oren aan te schoppen, rechts schoppen is voor een olifant linksom, dat gaf feest zo kon je dus een olifant besturen, tegen de wil van Margriet in, die alleen bovenop in het zitje zat een beetje te bibberknieën. Onderweg stonden mensen om bananen te verkopen als voer voor de olifanten. Door het water heen, waarbij de olifanten bijna kopje onder ging, we maakten een mooie rit door de jungle. Ondertussen maakten de olifantendrijver foto´s van ons. Peter zijn dijbenen werden wel een beetje ruw omdat hij met een korte broek op de ruwe huid van die olifant zat te schuren. We gaan weer lunchen en Margriet kan even bijkomen, niet voor lang want we gaan op de ossenwagen, instappen via een trappetje in de wagen, voor op de bok een Thai en wij met z´n vieren achterin. We hobbelen over onbegaanbare wegen en maar kijken tegen de konten van twee ossen, onderwijl schreeuwt de Thaise meneer opzwepende woorden want die ossen zijn niet vooruit te branden. Wat wel opvalt dat als we een dorpje binnenrijden ook hier weer de bevolking spulletjes wil verkopen. „s Avonds weer eten bij de Duitser Cordon Bleu met pommes frites, Margriet natuurlijk weer wat anders Lasagne Daarna naar de markt, wij zijn van ons leven nog niet zo vaak op de markt geweest, souvenirs en wat kleding aangeschaft. Bedtijd. 08 oktober Vanmorgen iets langer geslapen en we vertrekken naar de tempel in Chang Mai, ¨Doi Suthep¨ we moeten eerst 290 treden beklimmen om bij de tempel te komen. Marieke en Magriet gaan met de trap, Kathleen en Peter gaan met een lift (het lijkt wel een skilift). Prachtige tempel met een vergulde buitenkant, de bovenste vijf ringen zijn van puur goud.
Blad 26
Er staat een gigantische grote gong en Peter kan het niet nalaten om daar een dreun op te geven, mooi geluid. Even verderop ligt een hele grote trommel, nou dat is pret Peter begint erop te rammen met een bepaald tempo waar de Thaise bevolking (bewondering?) van op keek, te gek het staat op de video. Vervolgens gingen we naar een orchideeën kwekerij, zilverfabriek en naar een fabriekje waar ze de bekende hout soorten beschilderen. Je kent ze wel met die bewerkte oppervlakten van gebroken kippeneieren, maar ook de gladde zwarte doosjes, ook werden hier de beeldjes gepolijst en gelakt. En natuurlijk kon je weer iets kopen, een tikje commercieel lijkt het nu, ze lopen als kippen achter je aan. Lunch in het hotel.
Na de lunch moeten we de koffers in gaan pakken want het wordt tijd om afscheid te gaan nemen van onze buschauffeur Oean en Goth de busboy, zij gaan namelijk terug naar Bangkok met onze bagage en wij moeten verder in de minibusjes. De acht personen van de korte reis die haken morgen af, zij gaan eerder terug naar Jomtien/Pataya. Wij hebben morgen een vrije dag, en gaan dinsdag met de minibusje op stap richting Mae Hong Son. Wij hebben nog een fooitje ingezameld voor de busboy en de buschauffeur waarbij Peter het woord nam om deze mensen te bedanken, want zij zijn het geweest die ons op prettige, maar vooral veilig manier, door een groot gedeelte van Thailand gebracht hebben. Al blijft het voor ons een vreemd gezicht dat linkse verkeer. Om ongeveer halfvier hebben wij ze uitgezwaaid.
Blad 27
Om vier uur werden we opgehaald voor een echte traditionele Thaise massage. We werden opgewacht door een horde Thaise meisjes die al stonden te giechelen, stuk voor stuk werden wij uitgezocht, op maat en dikte waarschijnlijk. We moesten onze kleren uitdoen en kregen een flodder blouse en broek om aan te trekken. En daarna begon het kneden en duwen door de vaardige handen van die kleine Thaise masseuse. Een Thaise massage is prettig, soms is het wat pijnlijk, maar uiteindelijk krijg je er een goed gevoel over, ze drukken ook op de slagaders van je benen, waarbij ze de doorbloeding tijdelijk afsluiten. In het begin heeft iedereen nog een grote mond en ligt iedereen te giechelen, maar het wordt steeds stiller. In de kamer ernaast liggen Piet en Vera, Vera heeft nog gevraagd van tevoren, gaan ze ook je borsten masseren, het antwoord hierop is duidelijk neen. Plotseling voelt ze dat haar borsten gekneed worden, ze slaakt en gil en doet haar ogen open, ja die Piet had het werk van die Thaise masseuse overgenomen, lachen. Diner in het hotel, en daarna even naar de lokale markt, hier kon je zien dat er ook tweedehands spullen werden verhandeld. Om half-elf liggen we in bed, best wel een beetje moe of komt dit van de massage?
09 oktober Heerlijk een rustige dag, wij gaan dan ook volgens afspraak met Marieke en Kathleen pas om negen uur ontbijten. Daarna naar een mooi overdekt winkelcentrum, lekker koel. En wat treffen we daar aan, een BURGERKING, snel naar binnen en een Wopper besteld, heerlijk vers snel geholpen en goed van smaak, kunnen ze hier in Nederland nog wat van leren. Op de terugweg krijgen we te maken met een tropische regenbui, kleddernat staan we bij een bushalte vlak voor een grote plas en ja hoor je kan erop wachten diverse busjes en automobilisten rijden erdoorheen, wij worden alleen maar natter. Trouwens het lijkt wel of je onder de douche staat want het regenwater heeft een lekker temperatuurtje. Drijfnat tot en met onze onderbroeken komen we aan bij het hotel, dit moet je ook meemaken. We gaan weer even zwemmen want de zon schijnt alweer. O, ja om vier uur „s middags hebben we de acht mensen uitgezwaaid die eerder terug gingen, dit waren de mensen die de verkorte reis geboekt hadden. 10 oktober Vandaag vertrekken we met de minibusjes naar Pai. Van tevoren hebben we met Celine en Rob afgesproken om samen in een busje te zitten, omdat wij bemerkt hadden dat Eveline en Laura (de dikke dames) last hadden van zweetvoeten. En je begrijpt wel, als je die dagen met dat warme weer in een klein busje zit dan wordt je niet vrolijk. We gaan langs bij de Karenstam, vriendelijke mensen die gelukkig niets te verkopen hadden. Ongelooflijk zoals deze mensen toch wonen, dit moet je gezien hebben om te kunnen begrijpen.
Blad 28
We belanden bij een schooltje waarbij we een kijkje nemen in de klas, nou vergelijk het niet met Nederland want het is totaal anders. Wij geven de leraar potloden, ballpoints, schriften en wat geld. We nemen wat foto´s om thuis aan Daphne onze lerares te laten zien
. De kinderen die buiten spelen krijgen van Marieke en Kathleen ballonnen en snoepkettingen. Tijdens het uitdelen staan deze kinderen keurig netjes in de rij geduldig te wachten tot ze iets krijgen. Met de snoepkettingen weten ze geen raad en ze begrijpen niet wat ermee gedaan kan worden, nadat Peter voor gedaan had dat je ze op kon eten gingen ze spontaan over op het consumeren. Peter en Rob hebben nog even meegedaan met het sporten, je kent het wel met zo´n balletje van bamboe over een net schieten en in de lucht houden. Op het terrein staat zelfs een schommel. Toen de lunch die werd klaargemaakt door Chattai in een plaatselijk tentje, (hij werd goed geholpen). Nasi en vlees in een prutje, het smaakte bijzonder lekker. Toen naar de heetwaterbronnen,
Aangekomen zien en voelen we de warmte van het water wat uit bronnen komt, de lucht stinkt naar zwavel. Er hangen allemaal dampen boven de bronnen vanwege de warmte. Ja en toen naar de hutjes wat in de reisgids vermeld stond als guesthouse. Maar ondanks de verhalen van Marieke en Kathleen viel het nog wel mee zo op het eerste gezicht. Het huisje op palen was gebouwd van teakhout, nou dat was wel te ruiken ook, bij binnenkomst was de geur goed te ruiken. Alleen de matrassen waren kei en keihard, ze zijn gemaakt van de haren van een kokosnoot, als je er gaat liggen blijkt het niet vlak is, het lijkt wel een golfplaat, allemaal bobbels en deuken.
Blad 29
Wij worden ´s nachts dan ook regelmatig wakker en staan „s morgens met pijn in de rug al zeer vroeg op, namelijk zes uur. Buiten zien wij dat iedereen al vroeg op is deze morgen, sommige al om vier uur. Boven het bed hangt een klamboe vanwege de muskieten, het lijkt romantisch maar we hebben deze nacht slecht geslapen. Het werd nog versterkt doordat je „s nachts allerlei geluiden hoort van onbekende diersoorten. Toch wel een aparte ervaring. Vroeg aan het ontbijt dus, Celine gaat naar het toilet een geeft een schreeuw, er zit een grote spin in het wasbakje. Wij kijken en voor dat je er erg in heb kruipt deze spin in het gleufje van de overloop, ontzettend snel. Ook bij de ontbijttafel kruipt een slang een verrotte paal in. Peter wil hem pakken maar onze Thaise gids verteld dat dit een giftige soort is, afblijven dus. Goed dat we dit voor het slapen niet opgemerkt hadden, want het guesthouse barstte van de kieren en openingen. 11 oktober Vandaag een aardige trip te maken naar Mae Hong Son. We genieten onderweg van de prachtige natuur, schitterend om te zien. Onderweg stoppen we bij de Lisus stam, aardige mensen we delen daar ook weer wat pennen, schriften en ballonnen uit aan de bevolking. Ook stoppen bij een visgrot, er komt water uit een berggrot en voor het einde krioelt het van de vissen omdat ze niet verder kunnen zwemmen stroomopwaarts, op deze plek worden de vissen gevoerd. Om vier uur „s middags aangekomen bij het beste hotel van deze reis, erg luxe met veel sterren. Wij gaan dan ook gelijk naar het zwembad voor een frisse duik. Echt een verademing na de afgelopen nacht, naar mijn idee is dit vooropgezet vanuit het reisbureau. Heerlijk gegeten en natuurlijk teveel. En op tijd naar bed want morgen moeten we om acht uur ontbijten. 12 oktober Wij zijn alweer op weg naar de ¨Phra That Doi Kong Mu¨ tempel. Een tempel in de Birmaanse stijl. Eenvoudig van opzet met dit verschil dat de monniken op het tempelcomplex wonen in een schitterend huis met mooie aangelegde tuin. Rond de tempel gelopen komen we bij een staand vrouwelijk beeld, haar borsten zijn ontbloot en je kan zien dat haar tepels rood geverfd zijn. Als Marieke dit aan Margriet verteld, zegt Margriet gelijk, ja dat heeft Peter zeker gedaan, ik krijg ook overal de schuld van maar geloof me ik ben er niet aan geweest. Er ligt wel een rood opgedroogd kwastje op de grond.
Blad 30
Dan op weg naar de langnek stammen, ingestapt in een lange smalle boot met alweer een grote motor achterop. We gaan hard door het water, lekker fris windje en heerlijk in het zonnetje. Uitgestapt komen we aan in het eenvoudige dorpje, de langnekken met hun familie blijven rustig zitten wachten en bieden ook hier weer souvenirs aan. Je ziet dat deze mensen vriendelijk afwachten totdat ze iets krijgen, ook hier weer pennen, schiften, potloden en ballonnen uitdelen, schitterend om te zien hoe blij je deze mensen hiermee kan maken. Niet alle leden van deze stam dragen ringen om hun nek, het schijnt zo te zijn dat als een meisje met volle maan geboren wordt, het kan zijn dat ze later de ringen omgedaan krijgt. Alleen de vrouwen dragen ringen, ze beginnen dan op zevenjarig leeftijd ringen om te doen, en krijgen elk jaar een ring erbij, totdat ze het maximum bereikt hebben van zeventien stuks.
Tijdens een gesprek met een vrouw die alle zeventien ringen om haar nek en benen heeft, vraag ik of dat ze pijn heeft. Ze zegt dat ze de gehele dag pijn heeft, een begint de onderste losse ringen van haar nek omhoog te schuiven. Tot mijn schrik zie ik dat op haar jukbeenderen allemaal blauwe plekken zitten, ik leg dit dan ook vast op de video. Hetzelfde geld voor de ringen die zij draagt onder de knieën, het blijft een vreemd gezicht. Volgens verhalen dragen deze mensen de ringen als traditie, en is ontstaan doordat men vroeger deze ringen ter bescherming droeg tegen aanvallen van tijgers en leeuwen. Ook aan het einde van het dorp zien we mensen zitten met van die grote gaten met ringen in hun oren. Helemaal bovenaan bezoeken nog een schooltje, helaas geen schooltijd maar wel wat foto´s gemaakt De ballonnen van Marieke met politie opschrift zijn wederom een succes. Dit is nu echt een toeristische trekpleister. Terug met de boot, we worden afgezet bij een eethuisje, lunchtijd alweer eten.
Blad 31
Terug naar het hotel waar we de rest van de dag vrij hebben. We nemen een duik in het zwembad en gaan lekker luieren. We gaan nog een massage nemen, Kathleen en Margriet nemen een voetmassage, hard en een beetje pijnlijk. Tijdens deze voetmassage gaan ze namelijk met een houtje onder je voeten en tenen lekker hard duwen. Marieke en Peter verdwijnen in een kamer waar Marieke een rug massage krijgt van een oudere ervaren vrouw. Peter krijgt een volledige massage van twee uur door een klein lief Thais meisje. Als Marieke en Peter behandeld worden hoor je Marieke kreunen en puffen, ze word flink onder handen genomen. Stiekem kruipt Peter van het bed af en begint Marieke te masseren, die heeft gelijk in de gaten dat het andere handjes zijn, geintje. Peter krijgt een stevige harde massage dat is de beste, na afloop blijkt het de lekkerste massage te zijn die ik in Thailand kreeg, en O ja, wat was ze lief, lachen en nog eens lachen. Het is jammer dat deze mensen zo slecht engels spreken, want een echt gesprek is moeilijk te voeren. 13 oktober Vanmorgen rustig ontbeten, en om tien uur richting vliegveld. Ja, hoor we gaan weer vliegen, om 11.20 uur stijgen we op, het opstijgen vind Margriet een beetje eng, maar eenmaal in de lucht kijkt Margriet dan toch maar even naar buiten. Prachtig uitzicht over de bergen, en hele mooie wolkenpartijen. Het was een korte vlucht van twintig minuten en om 11.40 word de landing ingezet, wij komen weer veilig aan de grond in Chang Mai. De busjes staan alweer klaar om ons naar het hotel te brengen. Kamer ingericht en lopend naar het centrum, en gaan gelijk over tot het nuttigen van een Big Wopper heerlijk. Inkopen gedaan voor Tim en Sven onze buurkinderen en nemen een pluche beest mee van Pokemon. Peter koopt een spijkerbroek van het merk Boss met een overhemd erbij voor 870 Bath, ongeveer Fl.52.50 geen geld dus voor deze originele kleding. En Margriet,Kathleen en Marieke maar zeggen ja mooi, staat je mooi, mooi zeg. Weet je nog dat het woord “mooi” in het Thais schaamhaar betekent. 14 oktober Vanmorgen gaan we naar de dierentuin, pakken een pick-up busje voor 40 Bath en laten ons voor de deur afzetten. Kaartjes gekocht en naar binnen, het is hier in het park wel heuvelachtig, dus klimmen en dalen. Het park vertoont een slechte staat van onderhoud, de Thaien mogen wel eens wat harder gaan werken. Het is zaterdag vandaag en de Thaise bevolking trekt ook naar de dierentuin, ze doen dit met de auto en rijden met het hele gezin door de dierentuin, stoppen onderweg onder een boom, halen de etenswaren uit de auto met het kookstelletje en gaan op de achterklep van de auto gezellig met de hele familie eten, wat een gezicht. Wij hebben om een uur lunch, dan de spullen inpakken want om vier uur moeten we gereed staan om te vertrekken naar de trein die ons naar Bangkok zal brengen.
Blad 32
Om kwart voor zes vertrekt de trein, we zitten in een ruime coupe en krijgen een lunchpakket mee voor onderweg. Nou het lunchpakket is niet veel soeps, er zit een sandwich in met ei en ham een rare kippenpoot, broodje met ei, cake en een appel, wij geven het dan snel ook weg aan het treinpersoneel, die er gek mee zijn, je ziet iets later dan ook je broodje voorbij gaan. Het personeel verdient niets maar leven van hetgeen ze verkopen in de trein. Wij hebben een hoop lol om de dikke dames, Peter probeert uit te leggen in gebarentaal dat er iemand (Evelien) bij zit met watjes tussen de tenen, we piesen in ons broek van het lachen. Om negen uur worden de bedden opgemaakt, verplicht slapen dus het is buiten pikdonker. Af en toe stopt de trein om een andere trein te laten passeren uit tegenovergestelde richting of om passagiers in en uit te laten stappen. We slapen slecht, je hoort veel herrie en je denkt regelmatig dat de trein ontspoort, wat een
rare klappen geeft het treinonderstel, maar het was wel een hele belevenis. Om vijf uur in de ochtend worden we wakker gemaakt, de bedden worden weer ingeklapt door het personeel en om zeven uur komen we aan in Bangkok. We zien een bus met onze Oean en Goth de busboy, die klaar staan om met een andere groep te vertrekken, we begroeten hen erg vriendelijk ¨Sawadie Krap¨ en krijgen allemaal een hand. Klein stukje lopen en we gaan een luxe hotel binnen om te ontbijten. Wie zien we daar onze Natasja van de kleine groep die vandaag naar Puket gaan. We hebben een heerlijk ontbijt en vertrekken in de bus naar Jomtien. Daar aangekomen worden we opgewacht door Piet en Vera van de kleine groep, gezellig. Het is een heerlijk hotel met schitterende kamers met airconditioning die echt geen lawaai maken, heerlijk rustig en koel. We gaan de koffers uitpakken en nemen gelijk een duik in het zwembad. Vanavond gaan we met de hele groep eten bij een restaurant, Greet neemt een varkensknie, krijgt een groot stuk vlees, en het blijkt niet te eten te zijn, niet prettig dus.
Blad 33
Het is niet te geloven in dit restaurant, er staan hier veertien stuks televisies, allemaal vertonen ze beelden van Mr. Bean. De Thaise bevolking is gek van televisie, als je een vriendin wilt hebben koop een televisie en je vriendin krijg je erbij. De Thaise bevolking kent maar drie dingen, dat is slapen, televisie kijken en whisky drinken. Als je de televisie wegdoet gaat ook je vriendin de deur uit, geen televisie geen vriendin.
16 oktober Lekker ontbijt, we vinden er yoghurt, alleen de koffie is niet te drinken dus nemen we zoals gewoonlijk maar weer thee. Met de taxi naar Jomtien om naar het strand te gaan. Eenmaal aangekomen komt gelijk iedereen naar je toe om van alles te verkopen en te vragen of je bij hen aan het strand wilt komen liggen. Er komen al snel twee dames naar ons toe die vragen of dat ze ons mogen manicuren en pedicuren, wij hebben er nog geen zin en vragen om ´s middags terug te komen, we krijgen een briefje met daarop hun rugnummers t.w. 143 en 145. „s Middags komen ze terug en Margriet en Peter laten zich manicuren en pedicuren, en ja hoor de nagels worden nog gelakt, dus Peter loopt ook met gelakte nagels. Ondertussen is het heerlijk vertoeven onder de parasol, niet in de zon want je verbrandt hier zeer snel, de zon staat bijna recht boven ons. Margriet heeft „s avond een verbrande voet, even te lang in het zonnetje en het is gelijk raak, ook Marieke heeft verbrande voetjes, het lijken wel kussentjes. Ook gaan Kathleen, Marieke en Peter op de Jetski over het water, te gek om met een jetski over het water te rossen.
„s Avond gaan we eten bij de Italiaan, niet te eten en erg duur, jammer maar leuk geprobeerd. Maar dat mag de pret niet drukken. We gaan daarna naar Svensen een heerlijk ijsje eten. We hebben deze vakantie alle vervoermiddelen gehad die er maar zijn denk ik, vliegtuig, trein, boot, fiets, tuk-tuk, Riksja, pick-up busje, olifant, jetski, trein en de benenwagen.
Blad 34
17 oktober Vandaag gaan we naar het koraaleiland, dit hebben we zelf geregeld bij een touring bedrijfje voor 350 Bath (Fl.21.=) inclusief lunch. Om negen uur worden we opgehaald door de taxi en rijden naar de opstapplaats voor de boot, even wachten en instappen in een smalle boot die ons afzet op een groot oud houten schip. Na ongeveer 75 minuten varen komen we aan bij het koraaleiland, weer in de smalle boot en uitstappen op het strand. Onderweg zien we hoe mensen achter een speedboot worden opgepikt vanaf een vlot om vervolgens hangend aan een parachut rond te zweven. Heerlijk in de schaduw gezeten, en ja hoor er komen weer mensen die vragen of je wat wil kopen, Peter koopt een portemonnee van echt leer voor honderd Bath (Fl. 6=) als we gezamenlijk het Thaise lied Mai Mee Mia Pee Tong Mai gaan zingen, kijkt deze Thaise jongen erg verbaasd, hij is zo blij dat hij ons een portemonnee extra wil geven, dat doen we niet en geven hem 80 Bath. Later komt dezelfde jongen achter ons bij een echtpaar uit India en verkoopt dezelfde portemonnee voor 250 Bath per stuk. De Indiër koopt zich helemaal leeg en neemt tasjes, portemonnees groot en klein voor veel teveel geld. Nadat Peter later met die jongen stond te praten en vroeg of hij een goede dag heeft gehad, antwoord deze jongen, ja erg goed zo goed zelfs dat hij eerst tien dagen vakantie gaat nemen. De Thaise bevolking heeft een instelling van: goed verdiend, dan niet meer gaan verdienen maar genieten ervan. Het is erg druk op het strand en op het water is van alles te zien, jetski, bananenbootjes en erg veel speedboten die af en aan varen De lunch was eenvoudig maar lekker. Om 15.00 uur worden we weer opgehaald en gaan met hetzelfde ritueel als vanmorgen retour, naar het vaste land. De zee is nu wel iets ruwer als vanmorgen, we worden aan wal gezet en teruggebracht met een pick-up auto naar het hotel, onderweg zitten we samen met de Indiër achterin, Peter vraagt wat hij allemaal gekocht heeft, de Indiër verteld over de portemonnee die hetzelfde is die Peter ook gekocht heeft, toen hem gevraagd werd wat hij ervoor betaald heeft, moesten wij inwendig lachen omdat hij een prijs noemde van 250 Bath, hij had er tien stuks gekocht, en dat terwijl Peter er 100 Bath voor betaalde. Lekker gegeten en een rustige avond met een goede nachtrust.
Blad 35
18 oktober Om 09.00 uur ontbijten op ons gemakje. Daarna gaan we shoppen in Jomtien, en kopen weer het een en ander. En natuurlijk belanden we bij Burger King voor een lekkere Big Wopper dat is weer eens wat anders dan rijst s´Middags lekker in het zwembad uitrusten en s´avonds gaan we met z‟n allen voor een afscheidsdiner. Chattai met zijn vrouw en Leon met vriendin waren er ook. Chattai heeft dit afscheidsdiner georganiseerd bij kennissen van hem, eenvoudig en lekker gegeten, ook nog even het echte Thaise eten geproefd, heet, heet en nog eens heet, je proeft niet meer wat je eet, het is alleen maar heet van de pepers, je hele mond brandt, de Thaien schijnen dit lekker te vinden? Doen ook nog mee aan Karaoke, Peter begint en al snel laat iedereen zijn stem horen, Kathleen en Rob zingen een duet.
Thomas en Annemarie kunnen er geen genoeg van krijgen, blijven zingen en gaan er helemaal in op. Om 23.00 uur gaan we richting hotel, voor de laatste nacht in Thailand. 19 oktober Helaas de laatste dag. We gaan ontbijten, maar voor we hieraan beginnen gaan we eerst naar het zwembad om onze handdoeken op een ligbed neer te leggen, zodoende zijn we verzekerd van een plekje in de schaduw. We blijven deze dag lekker in het zwembad en nemen tussen de middag wat lekkers uit het restaurant van het hotel. Je besteldt vanuit je ligstoel en even later wordt het eten bij je gebracht, heerlijk om ons zo te laten verwennen. De dag duurde lekker lang. De kamer van Marieke en Kahleen was de wisselkamer van de gehele groep, maar wij hebben de kamer van Peter en Margriet voor een gedeelte bijgehuurd (400 Bath) en konden zodoende de gehele dag over onze eigen kamer beschikken, lekker nog een laatste douche, we stonden dan ook fris en monter om 19.00 uur in de lounge van het hotel te wachten op de bus die ons naar Bangkok zou brengen, voor vertrek naar Nederland.
Blad 36
Onderweg naar Bangkok werd de bus aangehouden door een motoragent, waarschijnlijk heeft de buschauffeur op de verkeerde weghelft gereden. De buschauffeur moest uitstappen en meelopen naar achteren, Peter kon zien dat de buschauffeur ongeveer 100 Bath moest betalen, de agent stak dit geld gewoon in eigen zak, er werd dus afgerekend zonder het uitschrijven van een bonnetje, dat scheelt de helft in Thailand. De Thaise politie is erg corrupt getuige het bovenstaande, Chattai heeft er geen goed woord voor over hij vond het jammer dat we er geen foto van gemaakt hadden, het is hem overkomen dat zijn buschauffeur ook werd aangehouden en dat de gehele groep meeliep naar de achterzijde van de bus, de agent kreeg het toen Spaans benauwd en liet de buschauffeur zonder te betalen verder gaan. Om 21.30 uur werden we afgezet bij het vliegveld, koffers werden gescand en verzegeld met een bandje, inchecken en wachten tot 02.00 uur ´s nachts. 20 oktober 2000 Op de juiste tijd vertrokken we met een Boeing 747 type 400 terug naar Nederland, rustige vlucht van elf uur en veertig minuten, slecht geslapen, slecht eten. Aangekomen op Schiphol stond er een ontvangst comité, Daphne en Mick, Debbie en Daan en Wil waren naar Schiphol gekomen om ons op te halen, heerlijk om je kinderen en familie te zien. Daphne en Debbie een traantje van vreugde. Afscheid genomen van onze vriendinnen Marieke en Kathleen, die werden opgehaald door Pa van de Poppe. Daarna gingen we naar de Grote Belt, lekker koffie drinken met gebak (traktatie) en vertellen onze belevenissen aan Daan, Wil, Daphne, Mick en Debbie. Heerlijk om weer terug te zijn in ons eigen huis. Al met al een heerlijke vakantie, met lieve mensen om ons heen, en niet te vergeten Kathleen en Marieke waarmee we een heerlijke vakantie in een ver Thailand mee mochten beleven. In een woord het was fantastisch.