Kan u even kort schetsen wie u bent? Ik ben 50 jaar, geboren West-Vlaming (Moorslede), en in juli dertig jaar gelukkig gehuwd met Katy De Busschere. Vader van Katelijne, Anne-Sophie, Jeroen en Lucas, allen reeds met zelfstandig statuut vanop de schoolbank (student, art. 37). Tevens reeds Bompa van vier uit de kluiten gewassen kleinkinderen. Voor alles ben ik ondernemer en ik heb het dan ook steeds als verstikkend ervaren dat er op vrij korte periode zoveel wettelijke beperkingen en regels werden opgelegd. Het is ongelofelijk hoeveel hindernissen er tijdens mijn generatie zijn opgeworpen om de vrijheid van het individu steeds opnieuw te beknotten. Nutteloze regels verzwakken de noodzakelijke, maar wie doet er nog iets aan? In de natuurkunde is Arbeid=Vermogen x Tijd, uitgedrukt in Joule. Toch blijft onze overheid ondanks dalende economische groei zorgen voor Onvermogen. Dit resulteert in Non-Arbeid, uitgedrukt in Joelende werkwilligen die niet (meer) mogen werken en/of hun arbeidsvreugde compleet weg getaxeerd zien. Ik heb mijn ganse loopbaan geworsteld met cumul-beperkingen, deontologische- en andere obstakels om mijn ding te kunnen doen evenals mijn ervaring ten dienste te stellen van wie het vroeg. Toegegeven, het is moeilijk iemand te verslaan die nooit opgeeft, maar het is verdraaid vermoeiend. Thans ben ik economist-fiscalist-boekhouder en bedrijfsleider van P & Q Fiduciaire burg venn NV. Als oprichter van de Price & Quality Groep, die intussen bestaat uit zeven vennootschappen actief in diverse sectoren zoals: bank, verzekeringen, consulting, bedrijfsadvies, vastgoed, horeca, verhuur event-benodigdheden, metaalconstructies en renovaties ben ik gelukkig dat mijn echtgenote en onze vier kinderen ook gebeten zijn door het ondernemersvirus. Alleen hierdoor is “full service” binnen onze Price & Quality Groep duidelijk overeind kunnen blijven met mezelf als “Patras Familias” in de adviserende rol. Onze familie is actief in verschillende West-Vlaamse gemeenten, zoals Oostduinkerke (concessie Clubhuis/Resto “Koksijde Golf ter Hille”), Sint-Idesbald (restaurants de Rimini, dCouvert, Bière sur Mer), Zwevegem, Heestert, Rollegem en Moorslede. U stapt voor het eerst in de politiek. Wat heeft u ertoe gedreven om deze stap te zetten? Zoals velen stoorde ik mij mateloos aan de beschamende, meer dan 500 dagen durende regeringsvorming en aan de vele verstikkende maatregelen die tijdens deze legislatuur genomen werden. Het is toch schrijnend dat men oeverloos heeft zitten palaveren over die zesde staatshervorming en dat men het land in volle crisistijd onbestuurd aan zijn lot heeft overgelaten? Dit heeft ieder van ons veel geld gekost. Toen men uiteindelijk tot regeren kwam, heeft men ons een tweede keer in onze buidel geraakt door allerhande kunstgrepen uit de mouw te schudden die de begroting op peil moesten houden. Vooral zelfstandigen en ondernemers werden hier de dupe van, ofschoon zij al keihard geraakt waren door de crisis zelf. Eén en ander dient rechtgezet en dit kan alleen met een veel sterker open Vld die haar programma maximaal kan uitvoeren. “Alleen die zaak is verloren, die men opgeeft”. Met ons mogen de kiezers niet opgeven. Met open Vld wil ik werken aan de toekomst, want daar zullen wij, onze kinderen en kleinkinderen de rest van hun leven doorbrengen.
Zelf voer ik campagne met de quote: “Als ik mag ik, ik zal durven”. Wij hebben de stem van de kiezers nodig om ons werk af te maken. Kan de ervaring uit uw huidige job een troef zijn tijdens de campagne? Ik ben geen doorgewinterd politicus maar dat lijkt me juist een voordeel te zijn. Want in politieke middens betekent “doorgewinterd” maar al te vaak “in een winterslaap”. Voor wie mocht twijfelen aan voorgaande stelling: Kijk een naar de resultaten van de Vlaamse Regering Peeters 2, toch wel overduidelijk een “Regering van Stilstand”, al dan niet in de file. In menig opzicht ben ik ervaringsdeskundige. Niettegenstaande mijn vader ambtenaar (rijkswachter) was, ontdekte ik snel het zelfstandig milieu. Op 12-jarige leeftijd had ik te Torhout al een eigen krantenronde. Gezien mijn jeugdige leeftijd mocht dit niet maar we schakelden onze dierbare moeder dan maar in die deze handel op haar naam zette. Mijn eerste werkervaring was meegaan met Leon van de “vulkarre” (lees: vuilnisophaling) waar ik met fooien van tevreden burgers wat bijverdiende. Ook werkte ik als jobstudent: bij de supermarkt, als kelner in de dancing, en leerde ik er ook wat de “gewone man” allemaal bezighield. Eens opgeleid als economist (Master E.W. aan de VUB) begon ik als leraar economische vakken, maar…. omdat ik een zelfstandig bijberoep had, gaf dit complicaties. De speciale “Onderwijscommissie De Bondt” moest een afwijking toestaan en dit duurde maanden. Ik vluchtte na één schooljaar richting “de privé” bij Anhyp (thans AXA) en deed er ongelofelijk veel ervaring op als bankier in verschillende directiefuncties. Ik was de coach van zelfstandige bankagenten en later werkte ik mee aan de opkuis van fiscale en problematische kredietdossiers waarmee de bank in moeilijkheden geraakte. Na de heropbouw van de bank startte ik als zelfstandig boekhouder-fiscalist en consultant. Mijn werkzaamheden als consultant bij bPost, waar ik onder meer de vroegere Postcheque herstructureerde, hebben mij ook de kant van de overheidsbedrijven leren kennen. En uiteraard, als boekhouder-fiscalist actief in alle sectoren zitten wij steeds op de eerste rij om onze klanten hun echte problemen met raad en daad te helpen oplossen. Kredietschaarste, loonkosthandicap, torenhoge belastingen, geschikt personeel vinden, wantrouwige administraties, regelneverij, etc… zijn ons dan ook niet vreemd…. De materie door en door kennen, maar ook de problemen van de mensen begrijpen, is steeds de basisvereiste om de juiste recepten uit te dokteren en te implementeren. Nooit werk ik beter dan wanneer ik gedreven ben door verontwaardiging. Dit wekt mijn temparament om aan goede oplossingen te bouwen voor de mensen. Mijn kennis is zeker een troef en mijn ervaring uiteraard een verdienste om te doen wat nodig is. Waarom Open Vld? Als liberaal in hart en nieren heb ik de politiek altijd met bijzondere aandacht gevolgd. Omwille van mijn ervaring als ondernemer weet ik perfect waar de economische en fiscale uitdagingen liggen en waar het anders en beter moet. Ook als economist weet ik gewoon dat de beste recepten voor structurele oplossingen bij de open Vld liggen. Het is trouwens ook de enige partij welke met haar 55-5 plan gaat voor een onmiddellijke lastenverlaging op vlak van loonkosten en belastingen. Waarom de andere partijen geen alternatief kunnen zijn voor de problemen moeten wij het kiespubliek ook in alle duidelijkheid uitleggen. Zo zijn socialisten terug volop de kaart van de overheidsbedrijven aan het trekken. Bij bPost is het management er in geslaagd om de waarde van het postbedrijf op te trekken van 0 euro in 2003 naar 4,2 miljard euro in 2013, wat meer dan de helft is van de structurele saneringen die in 2010-2014 werden gerealiseerd in land. We zouden er dus alles moeten aan doen om meerdere succesverhalen zoals bPost in België mogelijk te maken. Dit kan fors helpen bij de sanering
van de overheidsfinanciën zonder in de zakken van de hardwerkende mensen te moeten zitten. Het is bovendien uiterst merkwaardig dat socialistische ministers van overheidsbedrijven er kennelijk geen probleem mee hebben dat die 4,2 miljard euro meerwaarde quasi uitsluitend naar de kapitalistische aandeelhouders gaat (waaronder CVC Investeringsfonds) maar er wel een probleem mee heeft dat een stuk van de meerwaarde gedeeld wordt met het management en het personeel. Het is toch de wereld op zijn kop dat CVC dit wel wou doen en een socialistische minister niet. Met plat populisme rond verloning van CEO’s van overheidsbedrijven gaan we desastreuse situaties tegemoet en die moeten door elke burger begrepen worden in plaats van een cultuur van afgunst te installeren. Als overheidsmanagers maar de helft tot een kwart kunnen verdienen dan wat gebruikelijk is in de privé-sector, hoeveel Fyra-ontsporingen gaan we dan nog wel meemaken? Nog een voorbeeld: Zo vertelde Johan Vande Lanotte, Minister van Economie nota bene, in de studio van Terzake dat de Staat beter aandeelhouder kan blijven bij Belgacom omdat de staat dan 400 miljoen euro dividenden krijgt en er anders maar 200 miljoen euro zou kunnen bespaard worden op rentekosten via de verlaging van de staatsschuld. Bijgevolg is zijn advies dat alle gezinnen beter een lening nemen, als het moet met hun huis als onderpand, om het geld te beleggen in Belgacom-aandelen, want het dividend is groter dan de rente op de lening. Toch wel een wereldvreemde redenering, allesinds indruisend tegen elke economische logica. Intussen heeft de nieuwe CEO van Belgacom gelukkig lagere dividenden in het vooruitzicht gesteld. Uiteraard is de enige echte oplossing vergaande privatisering met goede beheerscontracten en duidelijke service-levels, zoals we nu ook reeds onderdelen van gevangenissen en andere instellingen uitbesteden. Toch nog een tip voor sp.a: “Tevreden medewerkers verhogen de waarde van het dividend”. Over de N-VA kunnen wij kort zijn. Mocht NV-A sterk uit de verkiezingen komen stevenen wij met zekerheid terug af op zeer langdurige onderhandelingen die uiteindelijk alleen onrustige financiële markten en een duurdere staatsschuld zullen opleveren. Persoonlijk geloof ik niet al te sterk in onafhankelijkheid, maar wel in aanhankelijkheid. Er zijn genoeg problemen die ons verenigen om samen aan oplossingen te werken in het belang van alle Belgen, Vlamingen, Walen en Duitse broeders. Van de CD&V kunnen wij, onder het voorwendsel van de financiële crisis en het begrotingsevenwicht, alleen maar het ergste vrezen want de zogenaamd “ernstige” politieke partij stelt – weliswaar na de afschaffing van de door de Open VLD ingevoerde “jobkorting Vlaanderen” – “misschien” een forse belastingdaling in het vooruitzicht maar…. daarvoor is nog geduld nodig. Boer let op jouw eieren, want: “misschien” = neen in twee lettergrepen. Wat de CD&V ministers kunnen, daar hebben wij ondertussen met Koen Geens, Minister van Financiën, al schitterende staaltjes van gezien. De nieuwe autofiscaliteit is nog verstikkender dat de C02-uitstoot die ze zo graag wil bekampen, en we kregen het door de maag gespitst met ontelbare reparatiebesluiten. Vervolgens schudde Mr. Geens met veel spitstechnologie, zoals “alleen een stroper die boswachter werd” het zou kunnen, de liquidatiebonus uit zijn mouw die dan nog op die manier gemodelleerd werd om vroegtijdig geld in de staatskas te brengen. Dat dit haaks stond op een beleid om de kapitaalsstructuur van de KMO’s sterk te houden…. dit mocht niemand deren. Een andere puike prestatie was het om voor de grootbanken met belastinggeld het bankroet te vermijden en dan nadien met de veralgemeende bankentaks “bank-roet” in het eten van de kleinere (spaar)banken te gooien die nu wel met commissiedalingen aan hun agenten en/of
herstructureringen op de kap van hun personeel en/of middels tarifering evenzeer aan de consument de factuur zullen doorschuiven. En wat dan te zeggen over Groen. Met het 02-Plan zullen ze exact het omgekeerde bereiken dat wat ze beogen. Groen kiest voor de gemakkelijkheidsoplossing, namelijk die van de vermogensbelasting én fiscale heffingen voor ondernemers en gepensioneerden die goed zijn voor 48,09% van de door hen beoogde opbrengsten die nodig zijn om de rekening te doen kloppen. Puur simplisme: “Laat de 15% rijksten voortaan alles betalen”. Ze spreken zelf terecht van “de rode draad” en kopiëren het Franse “Hollande-beleid” waarvan de nefaste resultaten door iedereen intussen gekend zijn. Blinder voor de economische realiteit kan men echt niet zijn, nog roder kan men moeilijk worden…. Een vermogensbelasting is een dubbele belasting. Een vermogen opbouwen heeft bloed, zweet, tranen en veel belastingen gekost. Wie het heeft opgebouwd heeft risico’s genomen en heeft zich veel moeten ontzeggen. Het is fundamenteel onrechtvaardig dit als overheid aan te slaan. Ah, ja voor Groen nog een vraagje: Wat moeten we doen als we een bedreigde diersoort een bedreigde plant zien opeten? Hoe beleeft u zo’n campagne? Zeer intensief. Vooreerst is het belangrijk echt maximaal de belangen van uw kiespubliek zo goed mogelijk in het partijprogramma te krijgen. Ik ben trouwens positief verrast over het democratisch gehalte en de efficiëntie waarmee dit kan gebeuren bij open Vld. Zo diende ik vlot, juist geteld, tien amendementen in bij resoluties rond ons verkiezingsprogramma. Niet altijd fundamentele wijzigingen, maar vaak ook toevoegingen en/of nuances die zeer belangrijk zijn om de latere implementatie op het juiste spoor te houden. Er moet ook van alles en nog wat gebeuren om zich in korte tijdspanne als kandidaat duidelijk kenbaar te maken. Gelukkig krijgen wij ook de steun en hulp van de lokale Vld-afdelingen waarvan ik echter nog veel leden beter moet leren kennen. Ik zal er met veel plezier, spoed en dankbaarheid werk van maken. Wat vormt voor u de inzet van deze verkiezingen? Het mag geen wonder heten dat het belang van de verkiezingen van 25 mei 2014 uitermate groot is. ECONOMIE, FISCALE HERVORMINGEN, BETAALBARE JOBS, LAGERE LOONLASTEN en STIJGENDE KOOPKRACHT moeten nu echt maatschappelijke speerpunten worden. Het moet nu echt wel anders en ik wil mij dan ook ten volle engageren voor open Vld, en dit op alle niveaus, om mee te helpen bouwen aan een (eenvoudiger) fiscaalvriendelijke toekomst en efficiënter overheidsapparaat. In heel wat landen heb je nog dwangarbeid, in België hebben we verlangarbeid. Studenten en gepensioneerden die willen werken, kunnen er vaak alleen maar van dromen. Zelf de zogenaamde uitzonderingsstelsel zoals het statuut voor gelegenheidsarbeid in de Horeca brengt geen soelaas. Men mag “slechts” maximum twee opeenvolgende dagen tewerkgesteld worden, er mag maar maximum 50 dagen gewerkt worden als werknemer en een werkgever mag het maar voor maximum 100 dagen gebruiken. Al die verstikkende regeltjes moeten eruit. De simpele en eenvoudige weg is de beste weg. Laat iedereen zoveel werken als hij wil, de consumptie (i.e. economische groei) zal vanzelf volgen.
En, gesproken over de Horeca, wij hebben er een nieuw spreekwoord bij: “geen rook zonder spervuur”. Ik doel hierbij op het spervuur aan restricties en controles op roken in cafés en in andere eetgelegenheden, inclusief met “open” terras (als er maar geen paal of bloembak in de weg staat). Er is uiteraard nog veel meer, ook naar andere sectoren toe. Ik wil trouwens werk maken van een KISS-PACT (Keep It Short & Simple) met de burgers en ondernemers van dit land. Visie, tekst en uitleg over mijn stokpaardje is te lezen op mijn website www.nuytten.be Vul aan aub: “Vrijheid betekent voor mij …” Vrijheid betekent voor mij “het brood en beleg op de plank, de toekomst en de zon die dagelijks opgaat”. “Vlaanderen Vleugels geven doe je door….” Vlaanderen Vleugels geven doe je door “ondernemerschap te stimuleren en iedereen te laten werken zoveel als hij wil, wars van regelneverij”. Integrale versie van het interview voor blauw – nr. 25 – april 2014
