U bent in overtreding en wordt staandegehouden "Sie wissen warum wir Sie anhalten?", vertaald "U weet waarom we u laten stoppen?", is een bekende openingszin van de politie. Vaak zelfs een bewust gekozen openingszin. Zo ook de vraag "Na, waren wir wohl ein bisschen zu schnell" vertaald "En, reden wij niet wat te hard?". Dan eerlijk: bij bijna alle overtredingen moet het antwoord dan natuurlijk "Ja" zijn. Een 80 km aanduiding (bord) op een mooie overzichtelijke weg hebben de meesten van ons al meer dan eens genegeerd.
Het belangenconflict hierbij tussen de twee partijen, de politie en de motorrijders, is bijna net zo'n natuurlijk gegeven als bij een meningsverschil tussen man en vrouw.
Nu even terug naar een concrete situatie (staandehouding door de politie naar aanleiding van een verkeersovertreding). Wie bewust is van het feit dat hij een verkeersovertreding gepleegd heeft, kan dit beter niet laten blijken (tenzij men weet dat het om een heel simpele overtreding gaat, of dat men bereid is om de gevolgen sportief op zich te nemen). Hier geldt namelijk een weinig bekende regel (wet) "Wer etwa absichtllich schneller als erlaubt gefahren ist oder das Übelholverbot bewusst missachtet hat, zahlt doppelt (eventuelle Punkte und Dauer eines Fahrver bots bleiben unverändert" vertaald "Wie kennelijk harder gereden is dan is toegestaan of een inhaalverbod bewust overtreden heeft, betaalt dubbel (eventuel e puntenaftrek of de duur van een rijverbod blijven onveranderd). Dit is ingevoerd door een wetsverandering in februari 2009 onder de naam "Vorsatzklausel" vertaald "Opzet clausule".
Om de "opzet" te kunnen vaststellen, gebruikt de politie graag de bovengenoemde vragen. Is de tenlastelegging ( het strafbare feit) meer dan een gering feit, is er sprake van strafpunten, betreft het hogere geldboetes, is er sprake van rijverbod of zelfs inbeslagname van het voertuig, dan is het raadzaam om buiten de persoonsgegevens niets te zeggen / te verklaren. Wees terughoudend maar beleefd en gebruik geen dreigende gebaren of intimiderende taal / woorden. Dit heeft alleen maar een negatief effect. 1
Dit zegt de advocaat
(Rechtsanwalt Ingo Becker)
Begin 2009 werd de Duitse Boeteregeling ( Bussgeldkatalog - Verordung, afgekort BKatV), in het bijzonder de regeling inzake de verkeersovertredingen met opzet (voorwaardelijke opzet), opnieuw vastgesteld. Hierbij werd voor verkeersdelicten waaruit van nature een opzet ten grondslag ligt, een nieuwe regeling (strafbepaling) vastgesteld. Deze verkeersovertredingen (delicten) worden nu met aanzienlijk hoge straffen beboet. Wie nu bijvoorbeeld met een andere motorrijder een wedstrijd aangaat, riskeert een boete van € 400,00 en een rijverbod van 1 maand. Begrijpelijk is dat deze verkeersovertreding alleen met opzet gepleegd kan worden. Zonder medeweten (kennis / opzet) kan niemand een wedstrijd aangaan met een andere persoon.
Daarnaast werd artikel 3, lid 4 a van deze regeling (BKatV) zo aangepast dat elk opzettelijk gepleegde verkeersovertreding met een dubbele geldboete bestraft wordt. Volgens afdeling 1 van de BKatV geldt dit voor overtredingen met een minimaal boetebedrag van € 35,00. Wie bijvoorbeeld buiten de bebouwde kom 40 km te hard rijdt, krijgt normaliter hier een boete van € 160,00 voor. Wordt deze overtreding opzettelijk gepleegd, dan wordt de boete verdubbeld en bedraagt het boetebedrag € 320,00. Bij het bepalen van de boete moet de politie (overheid) ervan uitgaan dat de overtreding uit onachtzaamheid werd gepleegd. Hiermee bestaat de verplichting om eventuele opzet te bewijzen op basis van de verklaring door de verdachte. De klassieke smoes van "Ik weet dat ik te hard reed, maar ik moet zeker op tijd op de afspraak komen" leidt er toe dat hieruit de opzet blijkt. In plaats van een goede reden te hebben voor de overtreding, geeft men aan dat men de overtreding opzettelijk heeft gepleegd. Resultaat is een verdubbeling van het boetebedrag. Hetzelfde gebeurt als je met versleten banden rijdt en hierbij aangeeft, vertelt dat je al nieuwe banden besteld hebt. Je geeft hierdoor aan dat je wist dat de banden kaal/versleten waren en dat je opzettelijk in overtreding bent. De boete is dan geen € 50,00 maar € 100,00. Niet voor het eerst worden deze verklaringen gebruikt om bij een eventuele rechtszaak de strafmaat vast te stellen; de verklaringen worden dan als bewijs gebruikt. Een verklaring kan dan gemakkelijk leiden tot het bewijzen van de opzet en dus tot verdubbeling van de straf (boetebedrag). Het is daarom erg belangrijk om voorzichtig te zijn met het afleggen van een verklaring tegenover een politieambtenaar. Hierbij geldt de goeden regel; " Spreken is zilver, zwijgen 2
is goud". In de meeste gevallen zijn de smoesjes of redenen die je opgeeft dan ook eerder schadelijk dan behulpzaam. Zelfs te vertellen dat je de weg dagelijks aflegt, de streek goed kent, leiden al tot de conclusie dat je bekend bent met de situatie en dat er opzet in het spel is. Belangrijk is het om te weten dat men als verdachte (Beschuldigter eines Verkehrsverstosses) buiten de persoonsgegevens (naam, voornaam, geboortedatum, geboorteplaats, woonplaats) geen verklaring hoeft af te leggen, dan wel dat men verplicht is om de waarheid te spreken. Dat geldt dus ook voor vragen zoals waar je vandaan komt, waar je heen gaat, of je weet waarvoor je bent staandegehouden (angehalten). Dit recht om niets te hoeven verklaren ( in Nederland wordt dit de cautioplicht genoemd) moet de politieambtenaar je mededelen, vanaf het moment dat je als verdachte wordt verhoord. Natuurlijk moet je bij dit recht rekening houden met hetgeen men je ten laste legt. Het is niet in je voordeel als je bij een geringe snelheidsoverschrijding je meteen een beroep doet op je zwijgrecht. Dan kan het voorkomen dat de politieman/vrouw het nodig vindt om je motor zodanig te controleren dat er alsnog iets anders uit komt (niet goedgekeurde uitlaat bijvoorbeeld). In zo'n situatie is het beter om ruimhartig toe te geven dat je fout was en dat je de consequenties hiervan accepteert. Vaak leidt dit dat tot een waarschuwing in plaats van een boete.
3
Dit zegt de politie
(Norbert Lihs, hoofdagent /
motorsurveillance)
Ook als ik als politieman werkzaam ben, dan nog ben ik een normaal mens en gedraag ik mij ook als zodanig. Daarom verwacht ik dat ook iemand die ik heb staandegehouden, zich ten opzichte van mij, normaal gedraagt. Dit betekent dat men netjes en respectvol met elkaar spreekt, dat men de helm afzet ( ik doe dat natuurlijk ook) en dat men de zonnebril afzet. Door de motor uit te schakelen en af te stappen, geeft men duidelijk aan dat men een gesprek wenst te voeren. Men moet zich bewust zijn en erop anticiperen dat de vastgestelde overtredingen feiten zijn, die de ambtenaar heeft waargenomen en die, waar mogelijk, ook geregistreerd zijn. Dat kan met behulp van camera's en meetinstrumenten die zijn ingebouwd in mijn speciale surveillancemotor. Er is dan ook geen ruimte om over de vastgelegde strafbare feiten te discussiëren. In het geval dat het een minder ervaren motorrijder betreft dan ben ik graag bereid om alles goed uit te leggen op de plaats van de overtreding.
Hierbij is het natuurlijk zo dat niemand verplicht is om een verklaring af te leggen met betrekking tot het strafbare feit. Het is een beschreven recht dat niemand zichzelf hoeft te belasten ( mee te werken aan diens eigen veroordeling). Ook het gebruik maken van dit recht ( geen verklaring af te willen leggen) kan men echter op een nette respectvolle wijze kenbaar maken, dan is dat OK. Men kan zich na het ontvangen van het proces-verbaal (Bussgeldbescheids) altijd nog over dit feit uiten (een verklaring afleggen). Als iemand mij echter meteen respectloos tegemoet komt en bijvoorbeeld met een advocaat dreigt, dan word ik ook de formele politieman die hij kennelijk verwacht. Dan is er geen mogelijkheid voor enige discussie omdat er geen gesprek mogelijk is waardoor de overtreder iets kan leren. Dit komt echter zelden voor. Ik moet hierbij zeggen dat de meerderheid, meer dan 90 procent van de motorrijders, bereid is om iets te leren (inzicht te krijgen). In de laatste jaren was er maar één persoon die meteen een grote mond tegen me had. De meerderheid van de motorrijders is zich ook anders gaan gedragen, ze zijn voorzichtiger geworden. Helaas is het aantal ongevallen toch gestegen. Dit toont aan dat de politie door moet gaan met verkeerscontroles.
4
Bron: Motorrad Online "Wie reagiert mann richtig?" 2010
vertaling: www.hansenwebsites.nl
5
