The Rainbow Times

België-Belgique PB 1000 Brussel 1

The Rainbow Times Bi-monthly newspaper of the Brussels Rainbow House Year 2, nr. 8 1000 BXL 1 P209983

Woordje vooraf Erik is niet meer. Hij heeft zijn functie als voorzitter aan de kapstok gehangen om es wat anders te gaan doen. Begrijpelijk misschien, want de afgelopen jaren heeft hij heel wat energie en tijd gestoken in zowel het Regenbooghuis als het HOB. De resultaten zijn dan ook navenant. In analogie van de alomgekende lijstjes die Erik opmaakte voor het dagelijks bestuur, het aan het werk houden van het personeel, als voorbereiding van de vele vergaderingen, enz., hebben wij er nu ook ééntje opgesteld en dit voor een keertje geheel tegen zijn wil in. Want er zijn toch een aantal niet onbelangrijke verwezenlijkingen gerealiseerd die we grotendeels op zijn conto moeten schrijven :

• herstructurering van het Regenbooghuis tot een tweetalige vzw aanwervening van twee halftijdse personeelsleden herinrichten van het Regenbooghuis verder uitbouwen van het Regenbooghuis als informatiepunt brainstorm over inhoudelijke aspecten van de vzw's bemiddelaar tussen de verschillende groeperingen, overheden, ... • stuwende kracht achter het dagelijkse bestuur.

• • • • •

En dan hebben we het nog niet gehad over de vele putten en bulten die het leiden van een Brusselse tweetalige holebivereniging met zich meebrengt en die hij telkens met de nodige diplomatie en inzicht heeft weten te overwinnen. Dus Erik, bedankt voor de leidende hand, de kordate blik, de onvermoeide inzet, het optimisme en de dadendrang. Je hebt het je opvolger tegelijk moeilijk en gemakkelijk gemaakt. Wij wensen je het beste toe met je nieuwe projecten. Chille Deman zal ons nu ongetwijfeld met evenveel enthousiasme naar nieuwe einders leiden, dus maak je geen zorgen : het Regenbooghuis zal de ambitie blijven koesteren om op hetzelfde elan verder te gaan.

BC4185

March - April 2004

Edito Voila un début d'année 2004 assez prometteur du

point de vue de l'évolution législative : l'application de l'élargissement aux personnes de même sexe de la loi sur le mariage aux non belges et la proposition de loi ouvrant l'adoption aux couples homosexuels. La première va permettre les unions entre personnes de même sexe pour peu qu'une des deux possède la nationalité belge, alors que précédemment les deux heureux-ses époux-ses devaient être du terroir. Voici donc une discrimination d'éliminée.. La deuxième prend actuellement la forme d'une proposition de loi qui permet aux couples homosexuels d'adopter des enfants, mais ce droit serait restreint à l'adoption d'enfants belges, ceci afin d'éviter une réaction négative de certains pays ayant des accords sur l'adoption avec la Belgique mais ne reconnaissant pas les couples homosexuels. La Ligue des droits de l'homme a demandé la suppression de cette limitation, arguant notamment que la "Suède qui autorise, (...), l'adoption par les couples homosexuels, y compris l'adoption à l'étranger, depuis le 1er février 2003 (...) établit en effet qu'en cas d'adoption internationale, les limitations et les termes de la législation de l'Etat d'origine sont d'application". Mais voilà, pendant qu'on se marie joyeusement , il y en a d'autres quelque part qui risquent la lapidation et/ou la prison....il est temps que le législateur se penche sur notre droit d'asile et reconnaisse la persécution sur base de l'orientation sexuelle comme un motif suffisant d'octroi du statut de réfugié politique, à l'instar des convictions religieuses ou de l'appartenance ethnique... Sandrine Debunne

Het Regenbooghuisteam.

www.rainbowhouse.be The Rainbow House is the Brussels gay and lesbian meeting and information point, Kolenmarkt 42 rue du Marché au Charbon 1000 Brussel/Bruxelles

Met de steun van: Avec le soutien de:

L’homosexualité est elle un droit de l’homme? Les Nations Unies se penchent sur la question Une première historique

A la dernière session de la Commission des droits de

l'homme de l'ONU à Genève en avril 2003, la délégation brésilienne a - et ce fut une première - présenté un projet de résolution intitulé « Droits de l'homme et orientation sexuelle » (E/CN.4/2003/L.92). Centrée sur les violations des droit humains et libertés fondamentales basée sur l’orientation sexuelle, cette résolution demande aux Etats de promouvoir et protéger les droits humains de toute personne indépendamment de son orientation sexuelle, et aux procédures spéciales de la Commission des droits de l’homme ainsi qu’au Haut-Commissaire des Nations Unies aux droits de l'homme d’accorder leur attention à ce sujet.

Vatican et pays musulmans Dès sa présentation, le texte a provoqué l'ire des délégations de plusieurs pays du monde musulman qui ont vertement manifesté leur désapprobation face à la résolution allant même jusqu’à se permettre des jeux de mots douteux sur la question. Plusieurs pays africains ont aussi manifesté leur désapprobation face au texte. Du côté de l’Amérique latine, certains représentants gouvernementaux ont clairement indiqué qu’ils auraient plutôt voté favorablement s’ils n’avaient subi un lobbying particulièrement appuyé de la part du Vatican. Ces oppositions, ainsi que l’arbitrage de la Lybie, dont l’élection à la Présidence de la Commission des droits de l’homme pour 2003 avait déjà fait couler beaucoup d’encre, ont eu pour résultat que la résolution brésilienne a été la seule de la session dont le vote ait été repoussé à l’année suivante. Soutien des ONG Nombre d’ONG étaient présentes à Genève, certaines ayant pu suivre l’intégralité des débats. Pour Amnesty, le vote représentait « un test crucial de l'attachement des Etats membres à l'universalité des droits de l'homme », un vote négatif de leur part signalant un désaveu des« principes fondamentaux défendus par la Déclaration Universelle des Droits de l’Homme: à savoir que les être humains sont

égaux en dignité et en droits sans distinction aucune », l’orientation sexuelle et l’identité de genre étant « des éléments fondamentaux constitutifs de ce qui fait de nous des êtres humains ». Cette position était également celle qui avait défendue par la plupart des pays occidentaux. Pour une inclusion de l’ « identité de genre » A Manille, l'ILGA, la fédération mondiale des associations défendant les droits des personnes homosexuelles, bisexuelles et transgenres, a relevé l'importance historique du texte, tout en déplorant le fait que la version finale ne mentionne pas l'« identité de genre » ignorant ainsi les droits des personnes transgenres. Les délégations présentes à la conférence, représentant des associations et ONG du monde entier (plus de 30 pays), ont donc pris la décision de soutenir l’inclusion de l’ « identité de genre » dans la résolution qui sera examinée à Genève lors de la 60e session de la Commission des droits de l’homme de l’ONU du 15 mars au 23 avril 2004. L’ILGA organise en outre une pétition en ligne que l’on peut signer sur www.brazilianresolution. com Un combat serré Lors de la présentation de la résolution, tant les gouvernements que les Organisations non gouvernementales (ONG) avaient été pris de court. Cela ne sera pas le cas en mars et avril prochains, et les pays s’opposant à la résolution auront eu tout le loisir de former un front encore plus uni face aux tenants de l’universalité des droits humains. De leur côté, les pays déjà favorables à la résolution, et ceux qui auront été mobilisés par les associations défendant les droits des personnes homosexuelles, bisexuelles et transgenres, ne manqueront pas de rappeler l’importance symbolique d’une acceptation du texte. Pour plus d'information : http://www.brazilianresolution.com Ce texte est un communiqué de presse de l'ILGA : email: [email protected]

Natuurlijk Holebi!: een vriendengroep voor holebi's Natuurlijk Holebi! is een vriendengroep van holebi's die houden van de natuur en die er samen willen van genieten. De activiteiten zijn zeer divers, maar hebben steeds de natuur als centrale thema. De groep werd opgericht in de herfst van 2003 en sindsdien waren er reeds verschillende activiteiten. Zo gingen we wandelen in het Laarbeekbos in Jette en in het natuurreservaat Molsbroek in Lokeren. We maakten ook een uitstap naar Monchau net over de Duitse grens, waar de bossen net getooid waren in schitterende herfstkleuren. We bezochten ook de tentoonstelling "Fatal Attraction" over het paringsgedrag bij dieren in het Natuurhistorisch museum in Brussel. Een aantal leden van de groep zijn geïnteresseerd in natuurfotografie en er werden reeds mooie foto's op de website geplaatst. Ook holebi's die graag zelf aan natuurbeheer doen of die zich graag uitleven in de tuin kunnen zich verwachten aan een aantal aantrekkelijke activiteiten. Via de website van Natuurlijk Holebi!, een msn-groep, houden de leden contact met elkaar. Momenteel zijn er 32 leden. Het is de bedoeling dat de leden van Natuurlijk Holebi! actief gebruik maken van het internet-netwerk. Er kan via de website informatie worden uitgewisseld over mooie wandelroutes, toffe plekken om te kamperen, tips voor reizen naar de natuur, e. d. Natuurlijk Holebi! is geen formele vereniging met een bestuur dat alle activiteiten netjes plant. Alle leden worden aangemoedigd

‘t Kan verkeren : van hetero– naar homorelatie Getrouwd met het verkeerde geslacht

A

" ls ik zou kunnen herbeginnen, zou ik veel vlugger de stap zetten." Bijna vijfentwintig jaar is Erika getrouwd geweest. Maar diep in haar hart is ze altijd blijven houden van Eva waar ze als negentienjarige verliefd op was. Wat toen niet kon is toch nog waar geworden. We hebben afgesproken in het Regenbooghuis op een avond dat het café niet open is. We zitten dus rustig denken we. Maar dat is buiten de waard gerekend want boven wordt er luidruchtig vergaderd. Nog voor we ons gesprek beginnen vraagt ze mij uitdrukkelijk of ze de namen mag veranderen. “Niet dat ik er zelf moeite mee heb, maar zowel ikzelf als mijn vriendin staan in het katholiek onderwijs. In principe is dat geen probleem, maar toch wil ik het risico niet lopen. Het blijft nog altijd een delicaat punt." Als we hier vanavond zitten is het om haar verhaal te horen. Het verhaal van Erika die bijna 25 jaar getrouwd is geweest, een dochter heeft uit dat huwelijk maar diep in haar hart altijd is blijven houden van Eva waar ze als 19 jarige verliefd was op geworden. Ze zaten samen op de normaalschool, werden vriendinnen en meer dan dat. Alleen was dat allemaal niet zo evident in die tijd – we spreken over de jaren zeventig - herinnert Erika zich. "Het woord homo of lesbienne behoorde nog niet tot de standaardtaal. Er was ook nergens informatie over te vinden. Je werd dus helemaal aan je lot overgelaten. Het was allemaal erg verwarrend. Ik had wel een vriend maar ik voelde mij meer aangetrokken tot Eva. Alleen wist ik geen blijf met dat gevoel. En ik liet het ook niet toe. Lesbisch zijn betekende voor mij "mannelijk" zijn en zo voelde ik mij helemaal niet. Het was ook absoluut niet bespreekbaar thuis. Ik durfde er gewoon niet mee naar buiten komen. Er was ook niemand met wie ik er kon over praten.. Homoseksualiteit was nog een groot taboe." Het einde van het laatste jaar normaalschool was dus meteen ook het einde van hun relatie. Met pijn het hart nemen ze afscheid van elkaar. Er is immers geen alternatief. "Dus ben ik getrouwd met mijn vriend. Dat was wat iedereen verwachtte. Ik heb daar verder niet bij stil gestaan."

die houden van de natuur om via de website een activiteit te lanceren en elkaar beter te leren kennen. Natuurlijk Holebi! staat open voor alle holebi's die houden van de natuur: zowel man als vrouw, jong en oud, dik en dun, van eender welke kleur of afkomst. Aangezien ook buitenlanders welkom zijn kreeg Natuurlijk Holebi! ook een Engelstalige naam, namelijk Gay Outdoors Belgium. De groep staan dan ook vermeld op de website van de International Gay Outdoors Organization. Wie meer informatie wenst kan een mail sturen naar [email protected] of een kijkje nemen op de website http://groups.msn.com/NatuurlijkHolebi

Stoute schoenen Tien jaar later ontmoeten ze elkaar toevallig weer. En Erika beseft : de vonk is er nog altijd. Er worden adressen uitgewisseld en de belofte om elkaar te bellen. Maar daar blijft het bij. Erika gaat echter meer en meer inzien dat ze niet de juiste keuze heeft gemaakt . "Ik zat niet goed in mijn vel. Ik had altijd het gevoel dat ik in een rol was geduwd.. Ik wist niet meer waar ik aan toe was. Ik ben dan in therapie gegaan. En toen werd het voor mij duidelijk dat al die jaren mijn hart was uitgegaan naar vrouwen of beter naar die ene vrouw die ik jaren geleden had ontmoet. Ik heb dan mijn stoute schoenen aangetrokken en heb haar opgebeld." Het klikte meteen. De draad werd moeiteloos terug opgepikt. De tijd had geen vat gehad op de diepe band die er vroeger was. "We zijn heel voorzichtig en vriendschappelijk met elkaar omgegaan dat eerste jaar. Ik had toch een relatiebreuk en bijna vijfentwintig jaar huwelijk te verwerken en Eva had een vaste relatie. Het was niet evident om die zomaar op te geven. Maar uiteindelijk hebben we voor elkaar gekozen. We zijn nu vier jaar samen. Ik heb eindelijk het gevoel dat ik mijn bestemming heb bereikt.". Bang om ermee naar buiten te komen is Erika niet meer, behalve dan in de school waar ze les geeft. Uit voorzichtigheid verduidelijkt ze, omdat homoseksualiteit nog altijd heel gevoelig ligt in heel wat katholieke scholen. Toch zijn de tijden erg veranderd vindt ze. Lesbisch of homo zijn wordt nu veel meer aanvaard. Zo is het voor haar dochter helemaal geen punt dat ze samenleeft met een vrouw. Ook haar ouders zijn bijgedraaid, vooral omdat ze zien dat ze gelukkig is nu. Als ze al van iets spijt heeft dan is het dat ze niet vroeger de stap heeft durven zetten en haar hart heeft gevolgd. Eigenlijk geeft ze toe, waren het verloren jaren. Daarom ook wilde ze haar verhaal vertellen. Omdat ze zo vaak meisjes en vrouwen ontmoet die, zoals zij vroeger, met vragen en twijfels zitten en niet durven naar buiten komen met hun gevoelens. "Kom ervoor uit" is haar boodschap. "Je laat anders zoveel kansen voorbijgaan." Hilde Desmedt

‘Van hetero- naar homorelatie’ Gespreksavond op 23 april 2004 om 20 uur in het Regenbooghuis Onder leiding van psychologe Marianne De Bauw Deze gespreksavond zou de aanzet kunnen zijn naar bijeenkomsten op regelmatige basis rond deze problematiek. U bent van harte welkom

Welkom in Holebigem! Brainstorm

De voorbije jaren heeft de holebibeweging goed

gescoord. Een wettelijk verbod op discriminatie van holebi¹s en de openstelling van het huwelijk voor koppels van gelijk geslacht zijn al gerealiseerd. Inmiddels is duidelijk dat de openstelling van adoptie en de mogelijkheid te huwen met een buitenlandse partner snel zal volgen. Tegelijk met de vreugde om deze overwinningen groeide echter ook een ongerustheid in de beweging. Zou Vlaanderen dezelfde kant op gaan als Nederland? Bij onze noorderburen brak een moeilijke tijd aan voor de holebibeweging na het behalen van de juridische gelijkheid. De overheid en het algemene publiek waren immers van oordeel dat de emancipatie van holebi¹s nu voltooid was en dat verdere inspanningen niet meer nodig waren. Maar wetten zijn gemakkelijker te veranderen dan mentaliteiten. Nederlands(en Vlaams) onderzoek toont aan dat er nog geen reden tot jubelen is: discriminatie van holebi¹s is nog steeds een alledaags gegeven (ondermeer in het onderwijs en op de werkvloer). Ook na hun coming-out hebben holebi¹s het door de band moeilijker met hun omgeving, maar ook met zichzelf dan de algemene bevolking en worstelen ze vaker met psychische problemen(depressie, eetstoornissen, suïcide, problematisch drug- en alcoholgebruik). En dan zijn er nog de alarmerende cijfers omtrent hiv en aids: homomannen vrijen tegenwoordig minder veilig en het aantal besmettingen met hiv en andere soa stijgt sterk. Bevruchtingsdag Dit alles was reden voor de Vlaamse holebi- en aidsorganisaties om samen aan tafel te gaan zitten. Uit de besprekingen van de Holebifederatie, Wel Jong Niet Hetero en sensoa in 2002 groeide een ambitieus plan. Gedurende de komende negen jaar zullen ze nauw samenwerken aan een nieuwe holebicampagne, waarbij ze in de voorbereiding homo¹s en lesbiennes zoveel mogelijk willen betrekken. De campagne, die onder de naam Holebigem meekreeg, gaat van start op 3 april met een "bevruchtingsdag". Op deze hearing kunnen holebi¹s zélf aangeven wat de inhoud van de campagne zal zijn. Zeker is alvast dat de Holebigem-campagne niet enkel over veilig vrijen zal gaan. Traditionele safe sexcampagnes blijken immers niet meer aan te slaan. Het vermanende "gij zult veilig vrijen!"-vingertje is niet meer van deze tijd: meer dan ooit willen holebi¹s zélf kunnen beslissen over hun (seks)leven. Maar in de praktijk blijkt (on)veilig vrijen af te hangen van hoe sterk iemand zelf in zijn schoenen staat: wie zich slecht in zijn vel voelt, vrijt minder vaak veilig. En Vlaams en internationaal onderzoek laat echter zien dat het niet zo best gesteld is met de "geluksbarometer" van holebi¹s. Eén op één Het aantal uitgaansmogelijkheden, zowel op commercieel vlak als in het verenigingsleven, is de voorbije tien jaar ontzettend toegenomen. Toch vinden velen dat het gemeenschapsgevoel onder holebi¹s verminderd is. Jongeren en ouderen, mannen en vrouwen, leernichten en brave burgers, bezoekers van holebiverenigingen en horeca, komen mekaar steeds minder

tegen. Veel holebi¹s hebben bovendien een negatieve kijk op hun subcultuur. Ze omschrijven die als koud, enkel op seks gericht en niet combineerbaar met een relatie. Eens ze een partner hebben gevonden, trekken veel holebi¹s zich dan ook terug uit de holebiwereld. Dat negatief beeld gaat voor sommigen ook op voor holebiverenigingen. Ze stellen dat je moeilijk aanvaard wordt wanneer je niet beantwoordt aan de bepaalde normen. Ben je bi, gehuwd, allochtoon of transgender, dan val je gemakkelijk uit de boot. Bovendien is voor velen de drempel om met anderen in contact te komen nog steeds te hoog. Veel holebi¹s hebben hoge verwachtingen over vaste relaties. Een relatie die "hetzelfde" is als een heterorelatie maakt dat velen zich beter aanvaard voelen, door hun omgeving, maar ook door zichzelf. Toch blijkt dat zowel lesbiennes als homo¹s vaak ontevreden zijn met hun huidige relatie en/of met de seks daarin. Niet alle relaties zijn even gezond: enkele studies geven aan dat in één op vijf relaties van homo¹s en lesbiennes geweld voorkomt. Het algemeen maatschappelijke ideaal van de monogame 1/1-relatie, dat sterk leeft onder holebi¹s, strookt niet altijd met de realiteit. Homorelaties blijken effectief vaak open relaties te zijn, doch soms zonder medeweten van beide partners en vaak zonder dat er goede afspraken zijn gemaakt. Vermits in vaste relaties dikwijls geen condooms gebruikt worden, kan een onveilig sekscontact buiten de relatie ernstige gevolgen hebben. Homomannen worden vaker besmet door partners en vaste seksvriendjes dan door losse sekspartners. Diversiteit De diversiteit in relaties onder holebi¹s is groot. Toch komen in de beeldvorming van holebirelaties vrijwel uitsluitend "traditionele" holebikoppels aan bod, en wordt over andere relatievormen weinig gepraat. Het cliché dat onder holebi¹s méér kan, klopt niet altijd in de realiteit. Er wordt vaak afwijzend geoordeeld over wie van de norm afwijkt. Ook algemene maatschappelijke trends zoals verminderde solidariteit en gemeenschapsgevoel hebben een weerslag op de holebisubcultuur. Opinies als"wie vandaag de dag als holebi nog gediscrimineerd wordt, heeft dat vooral aan zichzelf te danken" en "sommige holebi¹s bewijzen een slechte dienst aan de emancipatie van holebi¹s", worden door een niet onaanzienlijke minderheid van de holebi¹s onderschreven. Al te vaak vinden we de grootste en giftigste criticasters van holebi¹s in eigen rangen. De actuele individualistische mentaliteit, waarbij mensen terugplooien op zichzelf en hun intieme kring, maakt het minder duidelijk wat we tegenwoordig als holebi¹s nog met mekaar gemeenschappelijk hebben. Zijn er eigenlijk nog waarden en normen waarin we ons allen kunnen terugvinden? Boze buitenwereld De hierboven opgesomde problemen zijn niet eigen aan holebi¹s of aan homoseksualiteit, maar hangen samen met de positie die holebi¹s in de huidige samenleving toebedeeld krijgen. Natuurlijk heeft de overheid hierin een verantwoordelijkheid en de holebibeweging zal niet nalaten om haar daar op te blijven wijzen, maar wachten tot anderen deze manco¹s oplossen, is niet de beste strategie. Vroeger bestond, uit zelfverdediging, de reflex om minder leuke aspecten van het holebiwereldje onder de mat te vegen, uit angst voor stereotypering door de boze "buitenwereld". , Het nadeel van deze politiek correcte houding is dat we die pijnpunten daarmee ook voor onszelf onbespreekbaar maken. —>

Pauline et Paulette Neolesbian Comedy

Een greep uit ... Rusland Greep uit de wereld

Vous vous souvenez sans doute, sinon du film, en tout Drie merkwaardige verhalen uit Rusland, een piepjonge cas de son titre, et peut-être vous étiez-vous demandé, à sa sortie : "mais pourquoi diable les deux protagonistes du film, deux sœurs, ont-elles des prénoms si semblables? Leurs parents n'avaient-il donc aucune imagination?" Cette question absolument sans intérêt pour introduire une autre question de tout aussi peu d'intérêt, mais qui par moments me turlupine : pourquoi tant de couples de lesbiennes où les deux partenaires ont le même prénom?? J'ai rencontré un jour un duo de Thérèse (si, si!), et puis, bien sûr, il y a Sandrine et Sandrine (celle de la MAC et celle des Biches), ou encore les deux Isabelle (qu'en passant je félicite chaleureusement pour la naissance de Nicolas, et bonjour à Albert le papa! Fin du carnet rose, sortez vos bavoirs, et fermez la parenthèse) .... ajoutez à la liste d'autres prénoms, je suis sûre que vous en connaissez. Alors, quoi? Clin d'œil du destin ou fatalité? Particularité d'une communauté particulière ou simple hasard? On pourrait dire, simplement, que c'est normal, statistiquement inévitable, que quand les filles s'apparient, quelquefois elles aient le même prénom. Rien à voir, donc, avec notre soi-disant (?) propension aux histoires fusionnelles. Le mythe de "qui se ressemble s'assemble", ou de "ma copine est une autre moi-même" n'aurait absolument rien de rien à voir avec ça? La question est ouverte. Pour en savoir plus, et faire avancer la science, je fais appel à vos contributions. Il suffit de répondre à la question suivante : "Est-ce pareil chez les mecs?" Si la concordance des prénoms est une marque de fabrique du couple lesbien, les gays devraient être moins concernés. Donc, à vos plumes pour démentir; si vous connaissez davantage de René et René et Marco et Marco que de Simone et Simone, faites-le moi savoir. De même si tous vos amis hétéros s'accouplent en duos de type Michel et Michèle ou Dominique et Dominique. Vous pouvez même nous envoyer leur photo! Typoline De Holebigem-campagne stelt zich daarom tot doel om "de bestaande patronen bij holebi¹s rond relatievorming en (veilige) seksualiteitsbeleving, onderlinge groepsvorming en het beleven van de seksuele identiteit te belichten, waarderen en uit te dagen." Een stevige uitdaging, maar er volgt nog meer: "De dialoog hierrond moet leiden tot een positieve invulling van diversiteit en solidariteit bij holebi¹s, in het holebimilieu en bij de samenleving in haar geheel." Qua ambities kan dit tellen, natuurlijk. Vooral omdat ook nog niet duidelijk hoe is hoe dit alles aangepakt moet worden. Maar samen komen we er hopelijk wel uit. Welkom in Holebigem: zaterdag 3 april 2004. Aanvang: 13u30, slot: 18u00 (aansluitend receptie) Deelname is gratis mits inschrijving via www.holebigem.be (online vanaf 1 maart 2003) Adres: Vlaams Parlement, Leuvenseweg 27, Brussel

democratie die duidelijk nog worstelt met zichzelf en met de progressieve koers die ze vandaag zegt te varen. Het eerste speelt zich af in Moskou. Ene Sherbakow heeft er een rechtszaak aangespannen tegen een bedrijf dat pornomateriaal verkoopt. De man die tevens journalist is bij de nationale radio en televisie, beweert na het bekijken van “obsceen, erotisch materiaal” plots homoseksueel te zijn geworden en eist nu een schadevergoeding van niet minder dan 10 miljoen euro wegens het toebrengen van fysiek en mentaal geweld. Alvorens het proces van start gaat, moet Sherbakow zich melden in het Serbski-hospitaal waar specialisten zijn zogenaamde geaardheidsmutatie nader zullen onderzoeken. Op een boogscheut van het ziekenhuis ligt de Technische Universiteit van Moskou. In het populaire studentenblad van de school, de “Studentcheskaya Pravda”, is onlangs voor het eerst een artikel verschenen over de herenliefde. Het stuk, getiteld “De andere liefde”, werd geschreven door Pavel Bezrukih, een hetero die geen flauw idee heeft over wat er reilt in het Russische homoleven en dan ook lustig en ongegeneerd morst met de clichés en stereotypes rond homo’s. De officieuze website van de universiteit, www.baumanka.ru, wenste in een enquête na te gaan wat de studenten van het stuk vinden. Hoewel een kleine 60% beweert geschokt te zijn door wat de auteur schrijft, zegt toch 1 op 3 akkoord te gaan met de bewering dat “passieve homo’s verwijfde mannen of manwijven zijn die in een vergevorderd stadium volledig man of vrouw worden, zonder een spoor na te laten van hun oorspronkelijke geslacht”. Dan maar liever op het platteland gaan wonen, dan in de homofobe grootstad, moeten enkele gekrenkte homoseksuele lezers gedacht hebben. Geen slecht idee, aangezien een Oeralse holebirechtenbeweging met concrete plannen zit om een heus homodorp uit de grond te stampen. Een aantal activitisten heeft zijn zinnen gezet op Sverdlovsk oblast, een gebied van 200.000 km² op de grens van Europa en Azië waar ze in een verlaten gat een zelfvoorzienende landbouwgemeenschap wensen op te richten. Om haar Dogville-droom waar te maken, rekent de beweging op geld van een zakenman uit de streek die beloofd heeft het stuk land te kopen waar de beweging op aast. Het doel van de initiatiefnemers is om er gewassen te telen en dieren te laten grazen, maar vooral om een toevluchtsoord te bieden aan Russische homo’s die hun levenskwaliteit willen verbeteren. Een brief naar de hoofdzetel volstaat om bij de groep aan te sluiten. Volgens de beweging is dergelijke aparte nederzetting voor vele homo’s de enige manier om een vernederend bestaan te ontlopen. Anders Brunlid

Arthur Rimbaud (1854-1891) Een tentoonstelling die u niet mag missen / Une exposition à ne pas manquer

NL:

In Brussel liet Arthur Rimbaud Une saison en enfer uitgeven, een meesterwerk uit de Franse literatuur. Nog in Brussel

brak hij definitief met Paul Verlaine, metgezel in voor- en tegenspoed.

Hun prille passionele relatie bereikte een tragisch hoogtepunt – lees: dieptepunt – in een aftandse Brusselse hotelkamer, tussen de Grote Markt en de Koninginnegalerij. De twee dichters krijgen slaande ruzie. Verlaine lost twee revolverschoten op Rimbaud. De twee mannen belanden in het politiebureau. Voor de onderzoekers moeten ze hun portefeuilles leegmaken. Op tafel verschijnen prachtige liefdesbrieven van beide geliefden. Verlaine verdwijnt twee jaar in de gevangenis van Bergen, Rimbaud sluit zichzelf op in Roche. In de boerderij van z’n moeder voltooit hij Une saison en enfer. Hij publiceert de bundel op eigen kosten bij een kleine Brusselse drukker. Niet veel later zegt het verschrikkelijke beest, dixit zijn jeugdvriend Ernest Delahaye, de literatuur vaarwel, doorkruist hij Europa en zoekt uiteindelijk zijn heil in Afrika. Een van de allermooiste episodes uit de Franse poëzie kreeg haar neerslag in het proces-verbaal van de Brusselse politie. Niet zo toevallig herdenkt Brussel dus de 150ste verjaardag van de man met de windzolen met een tentoonstelling. U krijgt heel wat persoonlijke documenten te zien, nooit eerder aan het publiek getoond: tekeningen, archiefmateriaal, brieven en gedichten. Centraal staat de juridische en literaire schat van het Brusselse dossier. Maar de tentoonstelling brengt ook Rimbauds literaire wederwaardigheden in kaart. De bezoeker treedt in Rimbauds voetsporen en deelt zijn kwellingen, twijfels én dromen. Ik is een ander. Deze ophefmakende tentoonstelling laat niemand onberoerd en wordt aangevuld door een programma van lezingen, debatten, ateliers, concerten en voorstellingen. Bernard Bousmanne , conservator handschriftenkabinet , Koninklijke bibliotheek van België is de commissaris van deze tentoonstelling. Het concept is van Blitz (Steven van Watermeulen, Oscar van den Boogaard, Sven Grooten) . Voor de scenografie tekenen de B-architecten.

Fr:

C'est à Bruxelles qu'Arthur Rimbaud a publié" Une saison en enfer", une oeuvre majeure de la littérature française. C'est à

Bruxelles également qu'il se disputa définitivement avec Paul Verlaine, son compagnon d'infortune et d'aventure. . Leur relation, entamée quelque mois plus tôt, trouvera son paroxysme dans une chambre d'un triste hôtel bruxellois, entre la Grand'Place et les Galeries de la Reine. Les deux poètes se disputent. Verlaine, ivre de bières et de ressentiment, tire sur Rimbaud deux coups de revolver. Les deux hommes sont emmenés devant les autorités de police. Face aux inspecteurs, chacun doit vider son portefeuille. S'y trouvent des lettres superbes, échangées entre les deux amants. Verlaine est incarcéré pour deux années à la prison de Mons, tandis que Rimbaud se réfugie à Roches, dans la ferme familiale, pour terminer Une saison en enfer, qu'il publiera, à compte d'auteur, chez un obscur imprimeur bruxellois. Peu de temps après, le "Voyageur toqué", "Chose", "l'Affreuse bête", comme aimait à l'appeler son ami d'enfance Ernest Delahaye, abandonnera l'écriture pour se perdre dans de multiples voyages en Europe, avant de s'embarquer définitivement pour l'Afrique. Une des plus belles pages de la poésie française a pris fin dans des constats de police. C'est donc logiquement à Bruxelles qu'une exposition consacrée à "l'homme aux semelles de vent" devait voir le jour. Celle-ci réunit, à l'occasion du 150ème anniversaire de la naissance du poète, une série de pièces exceptionnelles: dessins, documents d'archives, lettres et poèmes autographes. ... Centrée sur les documents juridiques et littéraires du "dossier de Bruxelles" - l' exposition retrace les cheminements poétiques d'Arthur Rimbaud. Le visiteur est invité à suivre Rimbaud, dans ses tourments, ses doutes, mais aussi ses rêves. "Je est un autre". Une exposition percutante qui ne laissera personne indifférent, complétée par un programme de conférences, débats, ateliers, concerts et spectacles. Bernard Bousmanne , conservateur du Cabinet des Manuscrits à la Bibliothèque royale de Belgique est le commissaire de cette exposition . Le concept est de Blitz (Steven van Watermeulen, Oscar van den Boogaard, Sven Grooten) . La scénographie est signée B-architecten. Op donderdag 1 april vanaf 18u organiseert het Paleis voor Schone Kunsten in samenwerking met het Regenbooghuis een nocturne voor holebi's Die avond kost een toegangsticket u slechts 5 ipv 7 euro. We verloten ook, voor de snelle bellers 10 tickets (02/503 59 90 -1 ticket per persoon). Inschrijven kan tot 1 april : [email protected] of 02/503 59 90 Tentoonstelling: 27.02 >> 16.05.2004-02-02 , Paleis voor Schone Kunsten, Ravenstein 23, B-1000 Brussel Van dinsdag tot zondag 10:00 > 18:00; donderdag tot 21:00. Maandag gesloten. Meer info : www.bozar.be

Le jeudi 1 avril à 18h le Palais des Beaux-Arts organise en collaboration avec la maison Arc-en-ciel une nocturne pour les holebi's . Ce soir-là un ticket d'entrée vous coûtera 5 au lieu de 7 euro. Nous mettons en loterie, pour ceux qui nous télephonent rapidement 10 tickets (02/503 59 90 - 1 ticket par personne possible). Pour participer à la nocturne : [email protected] ou 02/503 59 90 Exposition du 27. 02 au 16. 05. 2004Palais des Beaux-Arts de Bruxelles, 23 rue Ravenstein, Bruxelles Du mardi au dimanche de 10 à 18h, jeudi jusqu'à 21h. Fermé le lundi. Plus d'information sur l'expo et son programme en annex sur www.bozar.be

Rainbow House Agenda All activities in this agenda take place at the Rainbow House, Kolenmarktstraat 42 rue du Marché au Charbon, 1000 Brussels, except otherwise noted MAART-MARS 2004: 6/03 : HalleLesbienne HalleLesbienne houdt de bar open in het Regenbooghuis, 18u 24u HalleLesbienne fera l’accueil au bar, Maison Arc-en-Ciel, 18h 24h 10/03 : Basta Basta houdt de bar open in het Regenbooghuis, 18u - 22u 12/03 : Fédération Arc-en-Ciel Arc-en-Ciel fera l’accueil au bar, Maison Arc-en-Ciel, 18h - 24h Arc-en-Ciel houdt de bar open in het Regenbooghuis, 18u - 24u

Op 15u openen we de deuren van het Regenbooghuis (inkom gratis), pruttelt de koffie en liggen de taarten vers gesneden klaar voor jullie. Welke films staan op het menu? Aimée en Jaguar ,The life of Brian , Juste une question d’amour 14/04 : Basta Basta houdt de bar open in het Regenbooghuis, 18u - 22u 16/04 : BGS BGS houdt de bar open in het Regenbooghuis, 18u—24u BGS fera l’accueil au bar, Maison Arc-en-Ciel, 18h - 24h 17/04 : Fuchsia Fuchsia houdt de bar open in het Regenbooghuis, 18u - 24u 23/04 : Gespreksavond ; ‘Van hetero– naar homorelatie’ Georganiseerd door het HOB in het Regenbooghuis, vanaf 20 uur. Meer info op pagina 3 23/04 : Les Biches Les Biches feront l’accueil au bar, Maison Arc-en-Ciel, 18h - 24h

Quiz + jeu de société / gezelschapsspelen 13/03 : Genres d’a coté Genres d’a coté fera l’accueil au bar, Maison Arc-en-Ciel, 18h 24h 18/03 : Gueulante 18 20h30 Tous les troisième jeudi de chaque mois à la MAC 19/03 : BGS BGS houdt de bar open in het Regenbooghuis, 18u—24u BGS fera l’accueil au bar, Maison Arc-en-Ciel, 18h - 24h 20/03 : Fuchsia Fuchsia houdt de bar open in het Regenbooghuis, 18u - 24u 26/03 : Les Biches Les Biches feront l’accueil au bar, Maison Arc-en-Ciel, 18h - 24h APRIL - AVRIL 2004 : 1/04 : Nocturne Rimbaud Zie pagina 6 - Voir page 6

Vrouwen-taalpraatcafé Ter gelegenheid van de Regenboogweek starten wij met een gloednieuw initiatief . Welke lading dekt ons “vrouwen-taal-praat-café” ? Vrouwen : Praten onder vrouwen gaat makkelijker zonder onze mannelijke vrienden erbij. Er kunnen al eens andere onderwerpen op tafel gebracht worden. Vrouwen onder elkaar voelen zich beter, vrijer in een gesprek zonder mannen. Taal : Een taal leren op school is er dikwijls niet meer bij. Al die regeltjes en dat schrijven schrikken af. Toch wil iedereen al eens kunnen meepraten in ons multicultureel Brussel. Dus een taal leren spreken is een must. Praat : Zeggen dat vrouwen graag praten is een open deur intrappen. Babbelen en kletsen is ons lang leven. Al pratend een andere taal meepikken is dus zeker mooi meegenomen. Of hoe je het aangename aan het nuttige kan paren.

7/04 : HalleLesbienne HalleLesbienne houdt de bar open in het Regenbooghuis, 18u 24u HalleLesbienne fera l’accueil au bar, Maison Arc-en-Ciel, 18h 24h

Cafe : Sporadisch en vrijblijvend een avondje cafeeën terwijl we nieuwe vrouwen leren kennen , met wie we dan ook nog een gezellige babbel hebben. En terzelfder tijd ook nog een taal leren.

9/04 : Fédération Arc-en-Ciel Arc-en-Ciel fera l’accueil au bar, Maison Arc-en-Ciel, 18h - 24h Arc-en-Ciel houdt de bar open in het Regenbooghuis, 18u - 24u

Deze caféavondjes gaan wekelijks door op maandagavond van 19.00u tot 21.00u, natuurlijk in het Regenbooghuis.

Quiz + jeu de société / gezelschapsspelen 10/04 : Genres d’a coté Genres d’a coté fera l’accueil au bar, Maison Arc-en-Ciel, 18h 24h 11/04 : Xtra ism het Regenbooghuis : Zin in een relaxe paaszondag 11 april? Kom dan zeker langs op de filmmarathon die Xtra samen met het Regenbooghuis organiseert!

Wat wil je nog meer ?

Voor het begeleiden van deze tafels hebben we uiteraard vrouwen nodig die deze taal machtig zijn. Verschillende vrouwen per taaltafel zou gemakkelijker zijn, zodat het niet elke week dezelfde begeleidster is die moet komen opdraven om die tafels te animeren . De taal die gegeven wordt hangt af van de begeleidsters die we kunnen vinden. Starten doen we zeker met Nederlands, Frans, Engels en waarschijnlijk Spaans. Zin om mee te werken als begeleidster ? Zie je het meer zitten om zelf wat bij te leren of wil je nog meer informatie ? Mail of bel dan naar het regenbooghuis. (Français, voir page suivante svp)

Café parlant au féminin

Verenigingen HOB • Adzon : Kolenmarkt 33, 1000 Brussel, Tel : 02 513 94 02, www.adzon.be, [email protected] • Artemys: [email protected], 0494 27 94 27 • Basta (t.e.m. 25 jaar): PB 1696, 1000 Brussel 1, [email protected] • BAV! (volleybal), 0474 392 391 of 0495 92 30 03, [email protected] • Fuchsia (lesbiennes): [email protected] www.fuchsiabrussel.be • HALLElesbienne (wandelgroep nl/fr): 02 360 37 80, [email protected] • HLB (studenten VUB): PB 32, 1040 Etterbeek 3, [email protected] • Natuurlijk holebi : [email protected] http://groups.msn.com/NatuurlijkHolebi • Sacha: PB 336, 1000 Brussel 1, 02 520 77 30 (ma-do 19-22u), [email protected] • Xtra (van 26 tot 36 jaar): PB 477, 1000 Brussel 1, [email protected] Associations CHB • Brussels Gay Sports (BGS): rue du Midi 32, 1000 Bruxelles, tel. 02/514.50.88, [email protected] • Cercle Homo Etudiant (CHE): CHE c/o "Aimer à l'ULB", Avenue Jeanne 38, 1050 Bruxelles, [email protected] • Communauté du Christ Libérateur (CCL): BP 104, 1000 Bruxelles 1, tel. 0478.35.19.03, [email protected] • Ecolo nous prend homo (ENPH): rue du Séminaire 8, 5000 Namur, tel. 081/22.78.71, alain.yves@infonie. be • English-speaking Gay Group (EGG): [email protected] • Ex Aequo: rue Locquenghien 41, 1000 Bruxelles, tel. 02/736.28.61, [email protected] • Fédération arc-en-ciel: www.arc-en-ciel-bxl.be courrier : [email protected] • Federations des Associations Gays et Lesbiennes (FAGL): [email protected] • Gay and Lesbian Hikers Group : http://homeusers. brutele.be/glhg • Genres d'à Côté: [email protected] • Homoparentalités: homoparentalité[email protected] • Infor Homo: Avenue Opale 100, 1030 Bruxelles, tel. 02/733.10.24, [email protected] • Les Méga Top Biches : www.mega-top-biches.org • Merhaba: [email protected] • Magenta (lesbiennes): BP 5, 1040 Etterbeek 3, Tel : 0472.841.571, [email protected] • Roze Atomium Rose (RAR): Rue de Laeken 147/6, 1000 Bruxelles, GSM 0473.53.60.71 (seulement sms !! )Fax 02/223 73 80, [email protected] • Tels Quels: rue du Marché au Charbon 81, 1000 Bruxelles, tel. 02/512.45.87, [email protected]

www.rainbowhouse.be [email protected]

Avec la semaine Arc -en- Ciel en perspective, nous lançons une toute nouvelle initiative. Le café parlant au feminin. Ce que cela veut dire ? Eh bien , parlons en : Café : c'est l'endroit idéal pour se voir, se parler, prendre un verre et faire connaissance, aller à la rencontre d'autres femmes qui comme vous aiment parler et échanger des idées. On y va quand on a envie, sans façon ni obligation. Parlant : bavarder, papoter, faire la causette font partie de la condition féminine.. Mais au Café Parlant on parle pour apprendre : le néerlandais, le français, l'anglais ou l'espagnol. Le temps d'apprendre une langue en milieu scolaire est bien révolu pour la plupart d'entre nous. Syntaxe et grammaire ça n'est plus votre affaire ! Et pourtant vous tenez à avoir votre mot à dire dans une ville cosmopolite et multiculturelle comme Bruxelles. Féminin : C'est que les femmes on leur "parler" à elles. Se parler entre femmes est bien plus aisé sans la présence d'hommes. On se sent plus libre, la discussion est plus ouverte et on aborde des sujets plus féminins. Le Café Parlant : c'est une invitation lancée à toutes le femmes qui veulent apprendre une langue en faisant ce que toute femme aime de faire : bavarder. Ces "soirées" ont lieu tous les lundis de 19 à 21 heures à la Maison Arc en Ciel. Chaque table a son "animatrice" qui maîtrise parfaitement la langue à apprendre. Afin d'éviter que cette tâche incombe chaque fois à la même personne, un tour de rôle s'impose. Le tout est de trouver des femmes qui sont prêtes à jouer ce rôle. Cette invitation est donc aussi un appèl. Une chose est toutefois certaine : le néerlandais, le français et l'anglais sont déjà au programme. Et l'espagnol suivra sans doute. La chose vous tente ? Vous voulez animer une table ou plutôt participer à la conversation ? Ou vous désirez simplement des informations plus détaillées ? Envoyez nous un email ou teléphonez à la Maison Arc-en-Ciel.

Info Coördinatie/Coordination: Jan Leerman, Sandrine Debunne (Fr) Redactie/Rédaction: Philippe Braem, Anders Brunlid, Sandrine Debunne, Hilde De Greef, Hilde Desmedt, Dimitri Devuyst, Françoise Nimal, Typoline Fotografie/Photographie: Dimitri Devuyst Redactie-adres/ Adresse de la rédaction: Rainbow Times, Kolenmarkt 42 rue du Marché au Charbon, 1000 Brussel/Bruxelles tel: 02/503.59.90 (only tuesday 18-22), fax: 02/611.54.71 Verantwoordelijke uitgever/ éditeur résponsable: Chille Deman - Sandrine Debunne, Kolenmarkt 42 rue du Marché au Charbon, 1000 Brussel/Bruxelles