Strijdkreet. Tijdschrift van het Leger des Heils Stichter: William Booth Jaargang 125 nr. 2. Doen wat we geloven

Tijdschrift van het Leger des Heils • Stichter: William Booth • Jaargang 125 • nr. 2

t e e r k d j i r t S

Doen wat we geloven

Foto cover: De Wending

Aftrap jubileumjaar

Dieuwertje Mulders, 25 jaar en jeugdwerker:

‘Het Leger is als een grote familie’

De foto op de cover is genomen in De Wending. Dit is een ontwenningscentrum van het Leger des Heils voor mannen en vrouwen met een alcoholverslaving. Veel cliënten die anno 2012 in De Wending worden behandeld, hebben (anders dan Theo Havinga in 1991, zie pag. 4 en 5) al een lange hulpverleningsgeschiedenis achter de rug. Een groot aantal heeft schulden, is dak- of thuisloos en heeft problemen met justitie. Het ontbreekt ze vaak aan een sociaal netwerk en zingeving. De Wending bestaat uit zeven afdelingen; een polikliniek en de afdelingen woon- en werktraining, woonbegeleiding, beschermd wonen, meerzorg en een nieuwe afdeling die een behandeling volgens het Minnesota-model aanbiedt.

Vijftien maanden oud was Dieuwertje Mulders toen het Leger des Heils in Nederland zijn 100-jarige verjaardag vierde. Nu, in 2012, het 125e jubileumjaar van het Leger, is ze dus 25. Haar leven lang groeide zij op binnen het Leger des Heils. In haar thuiskorps Rotterdam Oost is Dieuwertje tienerleider. ‘Jongeren zijn kritisch, daar hou ik van. Ze laten duidelijk weten dat ze niet zitten te wachten op mooie woorden. Ze willen in praktijk zien wat je gelooft.’ Als jong meisje ging Dieuwertje met vriendinnetjes mee naar de jeugdclub en catechisatie van de Hervormde kerk. Ook was ze lid van een kinderkoor. Op zondag bezocht zij met haar ouders het Leger des Heils in Leiden.

Kijk ook op www.dewending.org.

125-jarig Leger des Heils trakteert op warme soep

Een lekkere kop warme soep. Dat was 125 jaar geleden één van de praktische pijlers onder het werk van het Leger des Heils en in 2012 staat de combinatie Salvation en Soep nog steeds centraal. Om de start van dit bijzondere jubileum te vieren, trakteerde het Leger des Heils het Nederlandse winkelend publiek op 28 januari op een heerlijk kopje soep. In zo’n 35 winkelcentra verspreid door heel Nederland genoten vele honderden mensen van de warmte van het Leger des Heils. 125 jaar geleden, op 8 mei 1887, hield het Leger des Heils zijn eerste samenkomst in Nederland, in de Amsterdamse Pijp. In de jaren erna groeide de dienstverlening sterk en werd het Leger op steeds meer terreinen actief. Inmiddels werkt het Leger des Heils in bijna 125 landen over de hele wereld. In Nederland met meer dan 6.000 professionals en 5.500 vrijwilligers: stuk voor stuk mensen die met passie zorg verlenen aan mensen die geen helper hebben. Zo beschikt het Leger des Heils over een groot aantal soepbussen, soepfietsen en mobiele soep-uitgeefpunten. Mensen kunnen bij het Leger altijd op een maaltijd rekenen als zij hulp nodig hebben.

App ‘Soep’ Tegelijkertijd met de start van het jubileumjaar lanceerde het Leger des Heils een speciale app ‘Soep’ voor iPhone en iPad. In de app zijn nieuwe recepten te vinden van Nederlandse topkoks en bekende Nederlanders. Deze recepten vullen we regelmatig aan. De app is gratis en geschikt voor de beginnende kok én voor ervaren lekkerbekken. De app ‘Soep’ is te downloaden in de app-store. Kijk voor meer informatie op www.legerdesheils.nl. Overigens organiseert het Leger des Heils dit hele jubileumjaar 2012 tal van activiteiten en festiviteiten. Kijk voor informatie, nieuws en evenementen ook op www.legerdesheils.nl.

Voorwoord Warm welkom De warme ontvangst. Vraag je mensen naar hun ervaring met het Leger des Heils, dan noemen ze dat negen van de tien keer als eerste. Bij het Leger ben je welkom. Wie je ook bent, wat voor problemen je ook hebt. Wij kijken niet naar je geloof, ras of geaardheid. Van ons hoor je niet ‘eigen schuld, dikke

bult’ of ‘zoek het zelf maar uit’. Dat zit niet in onze aard. Zo gaan wij niet met mensen om. Wij doen het net even anders. Waarom? Omdat iemand óns eerst heeft liefgehad. Iemand die voor ons tot het uiterste is gegaan. Voor ons is gestorven: Jezus Christus. Daarom gaan wij ook tot het uiterste om

mensen te helpen die problemen hebben, geen dak meer boven hun hoofd hebben, verslaafd zijn, schulden hebben, uitgekotst zijn door de samenleving. Wij geloven dat iedereen een nieuwe kans verdient, telkens weer. Wij geloven in wat we doen, en we doen wat we geloven. Al 125 jaar.

En daar bleef je ‘hangen’? Ik ontdekte dat ik mij in het Leger des Heils meer op mijn plaats voelde. Dat was mijn kerk, ook al was er niet veel jeugd. Als negenjarig meisje kreeg ik een muziekinstrument in de handen gestopt en ik leerde spelen om uiteindelijk in het muziekkorps mee te blazen. Op enig moment maakte ons gezin de overstap naar het Leger des Heils in Gouda, onder meer omdat daar meer jeugd was. Ik ging mee naar verschillende nationale activiteiten, zoals de Jongsoldaten Doedagen. Op mijn 14e ging ik meespelen in de Regionale Jeugdbrassband en daar leerde ik Daniël kennen, mijn latere man.

Onze belangrijkste taak is dat wij tussen de mensen staan Je bent ook heilssoldaat geworden, waarom? Niet omdat dat er nu eenmaal bij hoort. Nee, ik stond er volledig achter, want ik had mijn keus voor God al gemaakt. Of eigenlijk… God koos mij. Dat stond los van het dragen van een uniform. God was altijd in mijn leven aanwezig. Heilssoldaat worden betekende een bewuste keus om mij aan het Leger des Heils te verbinden en uniform te dragen. Onze organisatie is zó prachtig: waar je ook ter wereld in contact komt met het Leger des Heils, het voelt als een grote familie. Je ontmoet mensen met dezelfde drijfveer, sfeer en uitingsvormen en er is direct verbondenheid. Je hebt én een drukke baan op een advocatenkantoor én je bent jeugdwerker? Ik ben ervan overtuigd dat God ons gebruikt op die plekken waar we nodig zijn. Het werken met tieners heeft absoluut mijn hart. Ik zie de noodzaak om met deze leeftijdsgroep een band op te bouwen. Jongeren hebben juist op deze leeftijd mensen om zich heen nodig die er voor ze zijn. Vaak houden ze mij een spiegel voor en hun kritische vragen over het geloof houden mij scherp. Hoe zie jij de toekomst van het Leger des Heils? Onze belangrijkste taak is dat wij tussen de mensen staan. Een organisatie die opstaat voor mensen in nood. Mijn geloof beperkt zich dan ook niet tot de zondag, het vraagt van mij een praktische houding. Door mijn heilssoldaatschap wil ik er voor mensen zijn, op praktisch gebied, maar ook als zij geestelijke nood hebben. Ik wil mensen dan ook wijzen op Gods liefde die Hij in zijn zoon Jezus liet zien. Mensen zijn op zoek naar zingeving en verdieping. Loop maar eens een boekwinkel binnen, er wordt ons zoveel aangereikt aan religieuze en mystieke zaken. Ik vind het niet in allerlei meditatiecursussen, mijn geloof in God is het fundament van mijn leven. Dat wil ik uitdragen. Tekst: Trix Kruisinga-Remigius Fotografie: Wendy Bos

Theo Havinga bevrijd van alcoholverslaving

‘De storm is gaan liggen’

Theo Havinga werd twintig jaar geleden bij het Leger des Heils behandeld voor zijn alcoholverslaving. Het begin van een totaal nieuw leven. ‘God heeft mij aan mijn nekvel uit mijn problemen getrokken.’

Oprecht, vriendelijk en warm Zijn tijd daar vergeet hij nooit meer. ‘Toen ik binnenkwam, was ik bang dat ik op mijn kop zou krijgen, maar niets van dat alles. Ik werd er behandeld als een volwaardig persoon. Wel één met een probleem, maar daar werd aan gewerkt. Ik heb me op De Wending geaccepteerd gevoeld zoals ik was. De mensen waren oprecht vriendelijk en warm. Je hoort weleens dat mensen zeggen dat iets voelt als een ‘warm bad’. Dat was zeker zo op De Wending.’

Het is 1991. Theo Havinga is niet meer de man die hij was. Hij is er slecht aan toe. ‘Wat wil je. Ik dronk elke dag anderhalve liter jenever. Dat trekt je lichaam op een gegeven moment niet meer.’ Nadat hij zelf om hulp vraagt en er geen plek voor hem is in een reguliere instelling, kan hij via zijn voormalige baas terecht op De Wending, de verslavingskliniek van het Leger des Heils in Apeldoorn. Strijdkreet 4

Genegeerd Dat laatste geldt ook voor het kerkgenootschap waarvan Theo deel uitmaakt sinds hij is behandeld voor zijn alcoholverslaving. ‘Ik was van huis uit bij de hervormde kerk. Toen ik na De Wending terugkwam in mijn kerk negeerden de mensen mij. Ik dacht terug aan mijn tijd bij het Leger des Heils en wist dat het Leger ook een kerk was. Dus dacht ik waarom bezoek ik hun samenkomsten niet? Nou, dát was een verademing en ook daar werd ik warm ontvangen!’ Op het spoor van het Leger gezet Twintig jaar later is hij er nog steeds en verleent hij in het korps (kerkelijke gemeente) overal hand- en spandiensten. ‘Het Leger des Heils is mijn geestelijk thuis. Ik vind er dezelfde warmte als op De Wending.

Dat onbevooroordeelde. jezelf mogen zijn en je geloof kunnen delen met anderen. Het is niet voor niets geweest dat ik met het Leger des Heils in aanraking kwam. Ik geloof dat God mij aan mijn nekvel uit de problemen heeft getrokken. Hij heeft mij op het spoor van het Leger gezet, omdat hij een plan met mijn leven heeft. En dat is gebleken.’

een visserskotter. ‘Ik vaar nog weleens mee. Het kan flink spoken op zee. Dan moet je je best doen om je staande te houden. Dat lukt niet altijd, maar gelukkig zijn er dan mensen die je overeind helpen. De storm zelf gaat altijd weer liggen. Een mooiere vergelijking met mijn eigen leven kan ik niet maken.’

Een nieuw begin Theo is het levende bewijs dat een verslaving niet het einde van de wereld hoeft te betekenen. ‘Integendeel. Voor mij betekende het letterlijk een nieuw begin.’ Dat bestond niet alleen uit een tot nu toe volledig alcoholvrij leven, maar ook geluk in de liefde. ‘Toen ik thuiskwam uit Apeldoorn waren mijn buren verhuisd en woonde er een nieuwe buurvrouw. We leerden elkaar kennen en het klikte.’ Een paar jaar geleden trok Theo de deur van zijn huis voorgoed achter zich dicht en trouwde met de buurvrouw. Inmiddels is zij ook lid van het Leger des Heils.‘ Zij heeft er zelfs voor gekozen om heilssoldaat te worden en het uniform te gaan dragen. Dat had zij zelf een aantal jaren geleden ook niet kunnen verzinnen.’ Flink spoken In de hal van hun huis staat een herinnering aan een vorig leven: het leven op zee. Als schipper op Strijdkreet 5

Op zaterdagmiddag heb je zo een elleboog in je zij te pakken

‘Wat een hufter!’ Hard en ruw. Dat is het maatschappelijk klimaat in Nederland anno 2012. Hoe komt dat en wat kunnen we eraan doen? Een gesprek met filosoof/socioloog Dr. Bas van Stokkum.

Twee jaar geleden verscheen uw boek ‘Wat een hufter! Ergernis, lichtgeraaktheid en maatschappelijke verruwing.’ Is er iets veranderd? ‘Niet echt. Grote maatschappelijke veranderingen komen en gaan in curven van 20 tot 30 jaar. De verharding en verruwing van de Nederlandse maatschappij is eind jaren ’90 begonnen. Het duurt dus nog zeker 15 tot 20 jaar voordat er een omslag te zien is.’ Waardoor zijn we zo hard geworden? ‘Omdat we cynisch zijn. We willen ons niet meer inleven in de ander en staan wantrouwend tegenover gezag en politiek.’ Hoe komt dat? ‘Twee dingen. De generaties die zijn opgegroeid vanaf midden jaren ’60 zijn door hun ouders op een voetstuk geplaatst. Ze kregen veel aandacht in hun opvoeding en hebben als gevolg daarvan narcistische trekjes. Zij zijn nu veeleisend, kunnen maar moeilijk met tegenslagen omgaan en zijn erg lichtgeraakt.’ En het tweede? ‘Het radicale neoliberale denken, de markteconomie. Het is steeds meer ‘ieder voor zich’. We zijn concurrenten van elkaar geworden. Het recht van de sterkste is leidend. In de jaren ’80 deed de marktwerking haar intrede in onze gemeenschappelijke voorzieningen. Bij energiebedrijven, in de telecommunicatie, bij de spoorwegen. De gedachte was dat de kwaliteit beter werd, als er maar voldoende concurrentie was. Als er één blaadje op de rails ligt, rijden de treinen niet en in de nieuwe treinen moet je straks in de bestuurderscabine plassen in een plaszak. Dat maakt mensen cynisch.’ Wat betekent dat voor de onderlinge solidariteit? ‘Die is in onze samenleving vrijwel verdwenen. ‘Als we het zelf maar goed hebben’ is de gedachte. Alles wat afwijkt van de norm wordt afgewezen en gestigmatiseerd. Dat zie je aan hoe de samenleving kijkt naar daklozen, (ex-) gedetineerden, gehandicapten, allochtonen, noem maar op.’ Kan de economische crisis zorgen voor een omslag? ‘Dat betwijfel ik. Mensen zien problemen in het publieke domein niet als hun verantwoordelijkheid, maar die van de overheid. Mensen zeggen wel dat ze zelf gelukkig en tevreden zijn, maar maken zich tegelijkertijd zorgen over hoe we in de publieke ruimte met elkaar omgaan. Dat constateerde het Sociaal Cultureel Planbureau onlangs.

Strijdkreet 6

De verruwing is onze grootste zorg, maar we willen dat de overheid het voor ons oplost door meer blauw op straat, een steeds hardere aanpak, meer regels, meer controle en meer handhaven. We zijn in Nederland geobsedeerd door veiligheid.’ Is dat in andere landen niet zo? ‘Veel minder. Als ik naar België of Frankrijk ga, dan tref ik daar een veel ontspannener sfeer. Mensen geven elkaar daar nog wat ruimte. Kom daar maar eens om in een willekeurig stadscentrum op zaterdagmiddag in Nederland. Dan heb je zo een sneer of een elleboog in je zij te pakken. Kunnen we iets doen om het tij te keren? ‘Als individu is dat heel moeilijk. Tegenbewegingen hebben tijd nodig om zich te ontwikkelen en moeten gedragen worden door veel mensen, maar alle bewegingen beginnen klein. Dus, wie weet…’ Strijdkreet 7

‘Gefeliciteerd, jongen!’ riep de coach terwijl hij zijn opkomende ster uit het water hielp. ‘Dat was een geweldige overtreding.’ Het tafereel achter de speler leek zo uit een oorlogsfilm van Steven Spielberg te komen. Het wateroppervlak was bezaaid met lichamen. Steeds enthousiaster over de prestatie van zijn kwaadaardige waterpolo-pupil ging hij verder: ‘Eigenlijk had je er een rode kaart voor moeten krijgen!’ Het geluk van de coach kon niet op.

Wordt onze Deze hedendaagse watergladiator mocht dan maar een lange magere 11-jarige zijn, zijn coach had van hem al een monster gemaakt die complete chaos in het water veroorzaakte. Zijn tegenstanders waren hun leven niet zeker. Een trap onder water hier, een elleboog in een gezicht daar, tijdens het zwemmen nog even een trap in de buik van zijn tegenstander of doen alsof hijzelf slachtoffer van een overtreding was en onder water zinken, pijn en blessures voorwenden om zo de bal in zijn bezit te krijgen. Het kind verdiende een Oscar voor zijn acteerprestaties. Hij zag er zo onschuldig uit als de scheidsrechters tegen hem floten. Maar hij was niet de enige. De coach had al zijn jonge pupillen vuil spel leren spelen. Boos Na de wedstrijd, terwijl de kinderen van het verslagen team hun wonden verzorgden, sloeg de sfeer onder de Strijdkreet 8

wereld

ooit

supporters om. Iedereen was boos op alles en iedereen; de spelers, de scheidsrechters, de blessures, de coaches, het winnen, het verlies, de ouders van de verliezers en de ouders van de overtreders. Het was een kruitvat dat maar een klein vonkje nodig had om te ontploffen. Hier was opnieuw een bewijs van de verhuftering van onze maatschappij zichtbaar. Het scheelde niet veel of er was oorlog op de tribune. Verhuftering Ooit was het woord ‘hufter’ straattaal, maar inmiddels is het volledig geaccepteerd. In kranten en op radio en tv. Overal wordt vrijuit gesproken over de ‘verhuftering’ van onze maatschappij. In gevangenissen en op politiebureaus zijn ‘hufterproof ’-cellen (zo heten ze echt) waarin niets kan worden vernield of beschadigd. Toch is het nog steeds de vraag of onze maatschappij wel zo gemakkelijk te beveiligen is. We zijn wel op een erg

hufterproof? bedenkelijk niveau terechtgekomen sinds ambulance-, brandweer- en politiepersoneel regelmatig zelf het slachtoffer worden van fysiek geweld tijdens de uitoefening van hun taak. Dat er een bewustwordingscampagne op radio en tv nodig is om aanvallen op hulpverleners die mensen in nood helpen, kan ik maar niet begrijpen. Kennelijk is de enige hufterproof wereld het Paradijs. Los van God en gebod Maar ondertussen leven we hier en nu. Feit is dat er een enorme verscheidenheid in normen en waarden in onze samenleving is. We denken niet allemaal hetzelfde. Het respect voor elkaar neemt snel af. Ik vraag me dan ook weleens af wat de uitdrukking ‘los van God en gebod’ betekent. Waarmee krijgt iemand dan te maken? Het is jammer dat God in deze uitdrukking in één zin staat met ‘geboden’. We zien geboden als restricties, beperkend en negatief. Ze zijn er om ons ongelukkig te maken.

Heb je naaste lief als jezelf Als ik met zaken als deze bezig ben, komen de woorden van Jezus boven. Hij gaf als antwoord op de strikvraag ‘Wat is het grootste gebod?’: ‘Heb de Heer, je God, lief met heel je hart en met heel je ziel en met heel je verstand. Het tweede is daaraan gelijk: heb je naaste lief als jezelf.’ (Matt 22: 36 – 39). Als we dat gebod naleven en als die deel gaat uitmaken van onze waarden en normen, dan is de hufterproof maatschappij binnen handbereik en dat lijkt mij paradijselijk! Tekst: Ron Thomlinson Cartoon: Ben Huisjes

Strijdkreet 9

Leger des Heils strijdt wereldwijd tegen human trafficking

slachtoffers van huiselijk geweld en human trafficking (mensenhandel). Een deel van de vrouwen bleef daar, maar voor sommigen waren de behoefte aan drugs en de hang naar het leven op straat te sterk. Anne Drie dagen later kwam er een jonge vrouw ons kantoor binnen, Anne. Ze zag eruit alsof ze liever wilde wegrennen dan binnenkomen. Ze vertelde haar verhaal met horten en stoten. Anne was uit haar thuisland naar het ‘rijke’ Zuid-Afrika gelokt met de belofte van werk en een beter leven. In plaats daarvan zat ze gevangen in de prostitutie. Haar pooier nam alles wat ze verdiende van haar af in ruil voor drugs en wat eten. Ze zei: ‘Het Leger des Heils zat hier in de buurt en ik kon er om hulp vragen. Ik wil graag uit dit leven, maar ik weet niet of dat ook voor mij is weggelegd. Bang om geweigerd te worden Haar gezicht kwam me bekend voor. Toen ik haar vroeg of ze onlangs in de opvang was geweest, kwamen de tranen: dat was zo. Ze was na een tijdje de straat weer opgegaan, omdat ze dacht dat er voor haar geen alternatief was. Ze was bang dat ze zou worden geweigerd als ze voor een tweede keer naar onze opvang zou komen. Daarom besloot ze maar gewoon verder te gaan met haar ellendige leven in de prostitutie. Ze schaamde zich voor ons. ‘God kan mij veranderen’ De zorg voor slachtoffers van human trafficking is een lange, moeilijke en soms ingewikkelde weg. Een weg vol bochten en hindernissen. Anne is terug in onze opvang en doet het goed. Ze zegt dat ze weet dat God haar kan veranderen. ‘Ik wil terug naar mijn land, maar eerst wil ik mijn leven op orde hebben.’

‘Een weg uit de prostitutie bieden’ Social justice staat wereldwijd hoog op de agenda van het Leger des Heils. Human trafficking, mensenhandel dus, meestal voor de sexindustrie, moeten we bestrijden en de slachtoffers ervan begeleiden naar een normaal leven. Majoor Marieke Venter uit ZuidAfrika vertelt over wat haar onlangs overkwam in Johannesburg.

Strijdkreet 10

‘Het was één van die gewone doordeweekse ochtenden. Business as usual, niets bijzonders op de agenda. Totdat de telefoon ging: de politie. Of het Leger des Heils kon en wilde helpen? De avond ervoor hadden ze maar liefst 34 jonge vrouwen opgepakt die beschuldigd werden van illegale prostitutie. Wilden we met ze praten en ze de kans op een beter leven voorhouden? Het lukte mij om 20

heilssoldaten en andere christenen op te trommelen. Meteen gooiden zij hun agenda voor die dag om! Even later werden we op het politiebureau naar de cellen gebracht waar de vrouwen verbleven. Hang naar leven op straat te sterk voor sommigen Door dat bezoek konden we een aantal jonge vrouwen onderbrengen in één van onze opvanghuizen voor

Eén nacht per maand Het Leger des Heils in Zuid-Afrika beschikt sinds drie jaar over een team dat zich bezighoudt met human trafficking. Dat richt zich op bewustwording en op hulp aan de slachtoffers. Eén van onze korpsen (kerkelijke gemeenten) in Johannesburg probeert op een bijzondere manier in contact te komen met eventuele slachtoffers. Een groep heilssoldaten (en vrienden) komt één nacht per maand samen in de straten van Johannesburg. Ze proberen op een vriendelijke manier gesprekken aan te knopen. Vanuit het geloof in Jezus In het holst van de nacht ontmoeten ze mensen die God het meest nodig hebben. Daklozen, prostituees en pooiers. De groep wil ze op een praktische manier Gods liefde tonen. Door er sowieso te zijn en ze te wijzen op een leven buiten de prostitutie en de misdaad. De groep doet dat vanuit het geloof in Jezus Christus en de overtuiging dat Hij deze mensen liefheeft net zoals Hij ons liefheeft. De boodschap van het Evangelie is er voor iedereen. Niemand uitgezonderd. Uit: Revive Strijdkreet 11

Internationale Leger des Heils helpt Haïti na grote aardbeving

‘We moeten een stad

bouwen en een land redden’

Herbouw en reparatie van scholen Haïti, twee jaar geleden, vijf uur ’s middags. De grond trilt, gebouwen schudden, mensen gillen. Op 12 januari 2010 wordt Haïti getroffen door een catastrofale aardbeving. In de maanden daarna krijgt het land ook nog eens te kampen met een orkaan, een cholera-epidemie en politieke en sociale onlusten. Samen met andere hulporganisaties werkte het internationale Leger des Heils de afgelopen twee jaar hard aan de wederopbouw, onder andere op het gebied van levensonderhoud, beroepsopleiding, medische assistentie en herbouw van scholen. Haïti is het armste land van het westelijk halfrond en wordt tevens geplaagd door grote corruptie en politieke instabiliteit. Daarom is het Leger des Heils er al sinds 1950 actief, met klinieken, voedingscentra en kinderhuizen. Toen de aarde die noodlottige middag beefde, raakten enkele van deze gebouwen zwaar beschadigd. Zo werd het kantorencentrum van het Leger des Heils in de hoofdstad Port-au-Prince te onveilig om in te werken, dus huurde het Leger een tijdelijk gebouw om van daaruit noodhulp te geven. Onderdak van karton en plastic Deze hulp richtte zich met name op de 20.000 slachtoffers die noodgedwongen op het plaatselijke voetbalveld leefden. Na de beving werden zij dakloos en zochten zij hun toevlucht tot het voetbalveld om daar een geïmproviseerd onderdak van karton en plastic te bouwen. Het Leger des Heils deelde ruim 1.000 tenten en 600.000 maaltijden uit. Verder zorgde het Leger voor een team van medische experts en financierde twee waterzuiveringsinstallaties. Strijdkreet 12

Niet toekijken Al snel werd duidelijk dat noodhulp alleen niet genoeg was, maar dat ook de wederopbouw snel moest beginnen. ‘We moeten een stad bouwen en een land redden. Blijf niet toekijken, maar word een bouwer,’ zo sprak divisiecommandant majoor Lucien Lamartiniere van het Leger des Heils. Dankzij internationale schenkingen kon het Leger des Heils de afgelopen twee jaar maar liefst tien projecten ontwikkelen en uitvoeren, zoals op het terrein van levensonderhoud, beroepsopleiding, medische assistentie en herbouw van scholen. Dit moet de ingestorte Haïtiaanse samenleving helpen om haar sociale en educatieve vaardigheden weer op te bouwen. 600.000 mensen in tenten Ondanks alle inspanningen en goede moed wonen er op dit moment nog steeds 600.000 mensen in tenten. De regering heeft grote moeite om aan alle behoeften van de Haïtianen te voldoen. Daarom blijven we als Leger bezig met wederopbouw van woningen, scholen en ziekenhuizen én die van mensenlevens.

De aardbeving beschadigde circa 24 scholen van het Leger des Heils, in de buurt van Port-au-Prince. De interkerkelijke ontwikkelingsorganisatie ICCO stelde - in lijn met het plan van de Haïtiaanse regering om de hoofdstad te ontlasten en het platteland te versterken - geld beschikbaar voor het herstel van bijna de helft van alle beschadigde Leger des Heils-scholen. Niet alleen krijgen de studenten daardoor weer ruime en veilige studieplekken, maar de herbouw verhoogt ook het registratievermogen van scholen op het platteland vanwege de verschuiving in de bevolking die de aardbeving teweeg heeft gebracht. Het project omvat ook de selectie en opleiding van een Leger des Heils-onderhoudsteam dat bij de schoolgebouwen grote en kleine reparaties kan verrichten. Beschadigde scholen moeten namelijk voor 2014 hersteld zijn. Inmiddels zijn de reparaties van de eerste vier scholen afgerond en is een onderhoudsteam getraind.

Emotionele ondersteuning voor kinderen en jong volwassenen 1.000 Haïtiaanse jongeren tussen 7 en 16 jaar doen drie keer per week mee aan allerlei educatieve, creatieve en sociale activiteiten. Via dit project ‘Yon Kote Timoun aprann ak ke Kontan’(een plaats waar kinderen leren met een blij hart) helpen het Leger des Heils en ontwikkelingsorganisatie ICCO mee aan de ontwikkeling van vaardigheden en leerbehoeften van deze grote groep jongeren. ‘Yon Kote Timoun aprann ak ke Kontan’ richt zich op de ontwikkeling van kinderen en jong volwassenen, die door de aardbeving verlies hebben geleden en trauma’s hebben opgelopen. Ook helpt het project lokale Haïtianen om te gaan met emotionele en sociale problemen binnen hun gemeenschap. Veldwerkers trainen hen drie keer per jaar onder meer op het gebied van kindpsychologie, onderwijsmethoden en klaslokaalmanagement. Lees meer over de wederopbouw van Haiti op http://samenwerkendehulporganisaties.nl/actions/aardbeving-haiti-2010/ Strijdkreet 13

Winnaar kerstpuzzel

Tips Onewomanshow heilsofficier groot succes

‘Deze namen zal Hij dragen: wonderbare Raadsman, Goddelijke Held, Eeuwige Vader, Vredevorst’. Deze tekst uit de Bijbel (Jesaja) was de oplossing van de Zweedse kerstpuzzel in de kersteditie van de Strijdkreet. Uit de honderden inzendingen kan er natuurlijk maar één de winnaar zijn: Annie Dennekamp-Woudenberg uit Eerbeek. Van harte gefeliciteerd! Binnenkort ontvangt zij van de redactie van de Strijdkreet een passend winnaarspakket.

Colofon Magazine

van het Leger des Heils Stichter: William Booth Internationaal leider: generaal Linda Bond Landelijk leider Nederland: commissioner Hans van Vliet

Adressen Internationaal Hoofdkwartier: P.O. Box 249 London EC4P 4EP, England Nationaal Hoofdkwartier: Adres: Spoordreef 10, 1315 GN Almere Telefoon: (036) 539 81 11 ING bank: 120120 Internet: www.legerdesheils.nl

Doe het zelf

Redactie Elisabeth Bouwmeester Jurjen Sietsema Marko Mellema Jeroen van der Bijl [email protected]

Grafische

vormgeving

Novente vormgevers, Lunteren

Administratie

Een voorstelling over naar hoe zij, in de verschillende rollen die ze in haar leven vervult, naar zichzelf kijkt. Zelf noemde ze het, in het promotiemateriaal, ‘de rol van haar leven’. En dat was het. Voor een enthousiast publiek gaf ze een beurtelings humoristische en ontroerende kijk in haar eigen leven en een beeld van

het leven van een officier van het Leger des Heils. Een afwisselend en soms spannend leven, waarin een avondje op pad met de Strijdkreet voor een bijzondere verrassing zorgt. Grenzen leren kennen De voorstelling is voor Jolanda Fennema de afsluiting van een periode in haar leven waarin ze ‘zichzelf en haar grenzen beter heeft leren kennen’. Het is nog onzeker of de voorstelling ook andere plaatsen aandoet. Er is inmiddels wel belangstelling vanuit diverse delen van het land.

Hoe lees je de bijbel? In Hoe lees je de Bijbel? legt auteur Jan Vermeer op eenvoudige wijze uit hoe je de Bijbel kunt lezen en toepassen. Als de Bijbel een onbegrijpelijk boek voor je is, of het lezen ervan je niets doet, dan is dit boek een handig hulpmiddel om verder te komen. Hoe lees je de Bijbel? bevat handreikingen, tips, citaten van ‘lotgenoten’ en oefeningen. Door het toegankelijke taalgebruik is dit boek ook zeer geschikt voor jongeren en bijvoorbeeld mensen die een (Youth) Alpha cursus volgen Achterin het boek is een bijbelleesrooster opgenomen, die in een jaar tijd de hele Bijbel doorneemt.

Druk Senefelder Misset BV, Doetinchem. Alle Bijbelgedeelten zijn overgenomen uit De Nieuwe Bijbelvertaling, tenzij anders vermeld.

Wat

Vul alle gevraagde woorden in, zodat een kloppend kruiswoordraadsel ontstaat. Woorden van vier letters: emoe - gage - kern - muts Woorden van vijf letters: animo - blind - gebak - kolom - reeds - slede - talud - zeboe Woorden van zes letters: bijlage - ekster - noemer - rijsbos Woorden van elf letters: lakenvelder - ridderspoor - varensgezel - vestenmaker Als je de hele puzzel hebt ingevuld, dan kun je ook de letters in de vakjes met de cijfers in de logische volgorde zetten. Je leest dan de uiteindelijke oplossing.

Strijdkreet 14

Leger

des

Word nu

Ik verheug me zo op Valentijnsdag…

…een mooie kaart, rode rozen en een doos bonbons…

Wat romantisch!

Heils?

abonnee

Bel nu: (036) 539 81 of vul de bon in en stuur deze in een envelop zonder postzegel naar: A  dministratie SK

Naam:

Titel: Hoe lees je de Bijbel? Praktische tips voor (beginnende) bijbellezers. Auteur: Jan Vermeer Uitgever: Ark Media Paperback, 64 pagina’s. ISBN 97890 338 1955 1 Prijs: € 7,95

is het

Het Leger des Heils is een internationale beweging en behoort tot de universele christelijke Kerk. Zijn boodschap is gebaseerd op de Bijbel. Zijn dienst­verlening wordt gestimuleerd door de liefde tot God. Zijn opdracht is het Evangelie van Jezus Christus te prediken en in zijn naam menselijke nood te lenigen zonder enige vorm van discriminatie.

Antwoordnummer 209 1300 WJ Almere

Straat en nr.: Niet echt…

Ik moet ze zelf kopen!

Postcode:

Plaats:

Rekeningnummer: Prijs: 1 12,50 (voor de rest van het jaar.) Betaling kan alleen via automatische incasso. Meer informatie ontvang je via een bevestigingsbrief.

"

Een heilssoldate in een onewomanshow. Geen cabaretière in een Leger des Heilsuniform, maar een echte. Kapitein Jolanda Fennema (voorganger van het Leger des Heils in Harderwijk) speelde op vrijdagavond 13 januari in een afgeladen Nieuwe Kerk in Harderwijk haar voorstelling ‘Jij Heilssoldaat?’

abonnementen

Adres: Spoordreef 10, 1315 GN Almere Telefoon: (036) 539 81 51 ING bank: 420000 Jaarabonnement € 13,50 De abonnementsperiode begint op 1 januari van het nieuwe kalenderjaar. Opzegging, uitsluitend schriftelijk, zes weken voor het einde van de abonnementsperiode.

51

Maar wat de Geest doet groeien en rijpen, is liefde, vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid en vertrouwen, zachtmoedigheid en zelfbeheersing. Naar Galaten 5:22