Nieuwsbrief Nummer 10
februari 2011
Stichting Scholen in Mali ‘Vous nous avez apporté le bonheur’ (Jullie hebben ons het geluk gebracht)
Met deze woorden neemt chef de village Amadi Tamboura afscheid van Françoise als ze in januari na een aantal weken verblijf in Mali het dorp verlaat. Voor de Stichting en in het bijzonder voor Françoise, verantwoordelijk voor het veldwerk, is het een geweldige opsteker. ‘Le bonheur’ is tijdens ons bezoek opgemerkt, het dorp krijgt energie…., begint zin te krijgen in ontwikkeling! De samenwerking met Lekel speelt hierbij een grote rol. Hierover meer in een verslag van de belevenissen in Sareseni. Hierna volgt informatie uit de bestuursvergadering en wordt verantwoording afgelegd over de financiën. Tot slot volgen de gebruikelijke mededelingen met speciale aandacht voor de komende tentoonstelling ‘ETNOGRAFICA’ MALI
Verslag van het verblijf in Sareseni Françoise vertrekt op 13 november naar Mali om te onderzoeken wat de mogelijkheden zijn voor het bouwen van een grotere salle de lecture. De huidige is immers te klein geworden. Als ze in Sareseni aankomt, wordt ze groots ontvangen. Onderwijzer en animateur Sekou houdt een vlammende toespraak en natuurlijk horen daar cadeaus bij. Het dorp weet dat de Stichting plannen heeft om een grotere salle de lecture te bouwen en dat de autoriteiten hiervoor grond ter beschikking hebben gesteld aan de coöperatie Lekel, waarmee de Stichting Scholen in Mali vanaf nu nauw gaat samenwerken. Daar is voor gekozen omdat een aantal doelstellingen van Lekel overeenkomt met die van onze Stichting. Wij zijn er blij mee, want het bestuur van de Stichting Scholen in Mali streeft al langer naar samenwerking met een plaatselijke organisatie, in de wetenschap dat ‘ontwikkelingshulp’ alleen werkt als de mensen van het land het zelf willen. Afgesproken is dat in de toekomst de krachten worden gebundeld. Ter info: De coöperatie Lekel houdt zich bezig met ontwikkeling op het gebied van landbouw en veeteelt. Sareseni telt zo’n 90 leden, die per maand een klein bedrag aan contributie betalen. Lekel steunt de dorpelingen die een perceel grond willen kopen voor het verbouwen van rijst en zorgt voor een dierenarts die het vee kan inenten. Verder zoekt Lekel een partner die kan helpen om de levensomstandigheden van de inwoners te verbeteren door middel van een alfabetiseringcentrum, een technische leerschool, leslokalen met latrines en een gezondheidscentrum. En voor alle vier van deze wensen/doelen is kennis nodig en daar komt onze Stichting om de hoek kijken, want door de uitgebreide collectie naslagwerken, lees- en prentenboeken en door de training van de beheerders van de bibliotheek ontsluit de wereld zich voor alle dorpelingen en kunnen ze kennis vergaren om zo hun land verder te helpen.
Abdou Kasse, president van de coöperatie Lekel neemt in overleg met Françoise de verantwoordelijkheid voor de procedure van de grondoverdracht. De Stichting betaalt de overdrachtskosten, ‘de titre foncier’, het bewijs dat Lekel officieel de eigenaar wordt.
De landmeter komt er aan te pas en het grappige is dat twee weken later, als de paaltjes verdwenen zijn, de mannen gaan meten en i.p.v. een paal zelf op de hoeken gaan staan. Naast al dit overleg zijn Françoise en Abdou Kasse ook druk met aannemers voor zowel de omheining als de salle de lecture. Een enorme klus die ook nog geklaard moet worden voor de regentijd. Het bouwmateriaal kan n.l. alleen over land vervoerd worden als het waterniveau laag is en dat is tussen april een half juni. Er zit druk achter. Ondertussen tellen we zowel in Nederland als in Mali onze knopen… hoeveel heeft de Stichting in kas? En dan wordt het 6 december: Mathieu en ik (twee andere bestuursleden) vertrekken naar Mali voor een vakantie, met daarin opgenomen een uitgebreid bezoek aan Sareseni. In Bamako worden we door Françoise opgewacht en bijgepraat. De eerste paar dagen reizen we door het land richting Mopti, al overleggend hoe verder, want de kosten voor het bouwen van een nieuwe leeszaal rijzen de pan uit. De bedragen die genoemd zijn, kan de Stichting nooit betalen. Dus we moeten onze plannen w.b. de bouw bijstellen. De grond ligt er, de procedure is geregeld. Maar hoe we verder moeten …. dat vraagt om brainstormen, weer alles op een rijtje zetten, realisme, beleid… kortom vergaderen! Na rijp beraad wordt besloten het bouwen van een nieuwe salle de lecture een jaartje uit te stellen. Hopelijk hebben we dan genoeg gespaard om een groter gebouw te financieren. Er is nu wel genoeg in kas voor een omheining, twee hangars (afdakjes), een huisje voor de bewakers, twee latrines en een Stichtingshuisje, daarover later meer. De Stichting betaalt de materialen, het dorp zorgt zelf voor de realisatie ervan. Met dit voorstel gaat Françoise terug naar het dorp, bespreekt het met Abdou Kasse en Amadou Cisse, secretaris van Lekel. Hij woont in Sevare, maar heeft schoonfamilie in Sareseni en kent het dorp op zijn duimpje. Hij heeft gezag en kennis! Cisse begrijpt de problematiek heel goed en zegt toe met de autoriteiten te gaan praten om ons voorstel uit te leggen en te benadrukken dat de dorpelingen zelf de handen uit de mouwen moeten steken, vooral ook omdat het werk van de Stichting past in het beleid van de overheid: capaciteiten versterken, educatieve steun d.m.v. bibliotheken, geestelijke ontwikkeling en verbeteren van inkomsten van de gemeenschap. Daarom al is het een vruchtbaar, positief en gewaardeerd partnerschap. Dat zijn interventie werkt, blijkt uit de ontvangst die ons de volgende dag te beurt valt: Het is 11 uur als Marijke, een medereizigster en sympathisant van de Stichting, Françoise en ik met de pinasse vanuit Mopti naar Sareseni vertrekken. Op de kade voor de leeszaal worden we hartelijk verwelkomd door kinderen met fluitjes en een paar mannen in prachtige boeboes. Binnen een mum van tijd worden de spullen uit de boot naar de leeszaal gebracht. Die ziet er geweldig uit, super geordend, een en al kleur, kortom een vrolijke en leerrijke omgeving.
Na een poosje haalt Abdou Kasse ons op om naar de cour van de chef te gaan. Daar zitten de
autoriteiten, onder een hangar op een matje. De twee onderwijzers/animateurs Adama en Sekou en secretaris Cisse van Lekel zijn er ook bij. Na de begroeting begint de vergadering met een lange toespraak van Sekou. Opeens komt Bagnon, de animateur uit het dorp, om de hoek met een geit aan een touw: een gezamenlijk cadeau van de dorpsnotabelen. Het is de bedoeling dat de geit geslacht wordt en in de pan gaat, voor ons….. Vervolgens krijgt Françoise het woord. Zij herhaalt nog eens het voorstel dat Cisse die avond te voren is komen uitleggen. Iedereen is overtuigd dat de Stichting goed werk doet en dat zij zelf aan de bak moeten. De stemming is echt plezierig, het is geweldig om mee te maken. De tongen op de mat komen los. Het is OK, bevestigd wordt dat zij tevreden zijn met de voorstellen en er voor willen gaan. Essentie is dat wij het materiaal betalen en zij het werk doen, allemaal in de lokale leembouw stijl. Daarna wordt er druk en lang gediscussieerd over de prijzen van diverse materialen en komen we uiteindelijk uit op een bedrag van 540 euro voor twee afdakjes, het huisje voor de bewakers en de twee latrines.
De omheining Cisse, de secretaris van Lekel, is als intermediair een hulp en toeverlaat voor de Stichting geworden. Op ons verzoek heeft hij een offerte laten maken voor een omheining van cement, want de muur moet stevig en duurzaam zijn, omdat de kuddes vee erlangs lopen. Het terrein zelf heeft een oppervlak van 800 vierkante meter, de omtrek is 25 bij 32 meter, totaal dus 114 meter muur. De kosten hiervoor bedragen 6588 euro. Dit geld is inmiddels overgemaakt, met gevolg dat de bodem van onze schatkist in zicht is. Maar daar staat tegenover dat we dit jaar veel bereikt hebben. We kunnen zeer tevreden zijn over de samenwerking met en een groeiend bewustwordingsproces van de dorpelingen.
Het Stichtingshuisje (Sundu in lokale taal) In Sareseni is geen kampeerterrein, laat staan een eenvoudig pensionnetje. Wil je in het dorp overnachten dan ben je afhankelijk van de plek waar je een (muskieten)tentje op kunt zetten. Er is geen enkele privacy en ook geen plaats voor je eigen spullen of voor die van de Stichting die daar opgeslagen moeten worden, zoals matrasjes en tenten. Dat is niet altijd makkelijk. Françoise weet ervan omdat zij er vaak verblijft. Vandaar dat het idee geboren is om op de cour een eenvoudig huisje te laten bouwen in de leembouwstijl. De kosten hiervoor zijn berekend, totaal 650 euro, en dat is precies het bedrag dat de Insingerschool heeft opgebracht met hun geweldige ‘maandagcent’ aktie. Super bedankt allemaal: de kinderen, meesters en juffen.. .. en in het bijzonder Dorothe en Kristin, de twee vrijwilligers, die op de school een presentatie en tentoonstelling verzorgd hebben. Nu weten alle leerlingen van deze school dat de kinderen in Sareseni heel blij zijn met de leeszaal vol boeken en spelletjes en dat zíj daarvoor hun zogenaamde maandagcent gespaard hebben…. en dat zullen ze in Sareseni weten, want er wordt een tegel gebakken met een tekening gemaakt door Bibi, Annika en Milou. Die tegel krijgt een mooi plekje op de muur van het huisje. Nagekomen bericht: Amber, Jasmijn, Lisa en Annika hebben nog als levend standbeeld bij het winkelcentrum gestaan en maar liefst 109 euro opgehaald, wie doet het hen na??
Nieuws uit Sareseni De leeszaal wordt steeds drukker bezocht. In 2010 zijn er maar liefst 3272 bezoekers geweest. Veel dorpelingen wippen even binnen, zogenaamd om naar de foto’s van hun kinderen te kijken, maar ze nemen ook weleens een boek ter hand (het begin van een vrouwengroep?). De jongemannen-groep die Bagnon begeleidt is aardig op weg, zij willen nu zelfs Frans leren lezen. Behalve lezen, oefeningen maken, puzzelen en spelen worden er ook animaties gehouden, 175 dit jaar. Daar zijn de kinderen gek op want er worden verhalen verteld uit hun eigen cultuur. Ook de middelbare scholieren komen trouw, ze zijn nog steeds zeer gemotiveerd omdat ze ervaren dat ze meer weten en vaardiger worden dan hun klasgenoten op de school in Mopti. De school in Sareseni is hard toe aan een nieuw gebouw en we hebben met eigen ogen gezien dat daar nu aan gewerkt wordt. Voor de regentijd moet het gebouw klaar zijn, dan staan er drie lokalen, een kamer voor de directeur en latrines. Dat zal een enorme verbetering zijn voor het onderwijs aan de kinderen van het dorp. Adama en Sekou zijn de meesters en tegelijkertijd animateurs in de leeszaal. Bagnon neemt de kinderen die niet naar school gaan en de alfabetisering voor zijn rekening. Bij elkaar een vrolijk en gemotiveerd team.
Mededelingen uit het bestuur Eerst een bestuurswisseling. De komende man is Han van der Aa, voorgesteld in de vorige nieuwsbrief, de vertrekkende Mathieu Houben. Hij heeft zijn bestuursfunctie, in goed overleg om zowel persoonlijke redenen als om verschil in visie, opgegeven. Wij betreuren maar begrijpen het en vinden het heel jammer dat Mathieu in Mali door ziekte niet mee kon gaan naar Sareseni, om de energie in het dorp te voelen, maar ook om te zien wat er al bereikt is en waar hij per slot aan meegewerkt heeft. Wij danken hem voor zijn inzet als secretaris van de Stichting. Door de komst van Han zijn de taken anders verdeeld en wel als volgt: Joke wordt voorzitster van de vergaderingen en van de Stichting: La Presidente. Francoise blijft veldwerkster en is Vice-Presidente. Han wordt penningmeester/secretaris en vaste notulist. Hieronder het beloofde financiële overzicht jaar 2007
Inkomsten € 5004
uitgaven € 2188
2008
€ 6959
€ 8114
2009
€ 10361
€ 8621
2010
€ 9473
€ 6972
-
info boeken en leermiddelen hutkisten 2000 boeken biblionef + vervoer ervan hutje op cour + hangar + matjes 4 kasten en 4 hutkisten reparatie schoollokaal 8 studiebeurzen inkoop handel eerste materiaal voor salle de lecture bouw salle de lecture en deur naar straatkant interieur voor de salle boeken en naslagwerk vergoeding animateurs + internetlessen boeken malinese context verblijfspullen stichting notariskosten procedure titre foncier vergoeding animateurs + internetlessen handel en expositie-objecten betalingsverkeer + websiteonderhoud (alle jaren)
Het schema geeft hopelijk een beeld van waar de donaties zoal naar toe gaan. Alles ligt ter inzage voor degenen die meer willen weten. Uit de bedragen blijkt wel dat we een kleine Stichting zijn, waarvan alle inkomsten ten goede komen aan het werk in Mali. Een strijkstok hebben we niet, het bestuur reist op eigen kosten naar Mali en alle activiteiten in Nederland worden door ons zelf betaald. En ja, we willen door, zeker nu de aanwezigheid van een bibliotheek zijn vruchten begint af te werpen. Deze ‘ontwikkelingshulp’ heeft zin. Daarom onze oproep:
Help ons de grotere salle de lecture te verwezenlijken. Help ons de voorwaarden te scheppen zodat kinderen en volwassenen in achterstandsgebieden kennis kunnen vergaren om zo hun land verder te helpen. Het rekeningnummer staat onderaan de nieuwsbrief, maar nog makkelijker is het door op de website www.scholeninmali.org rechtsboven op het logootje ‘doneren’ te klikken. De Stichting heeft een fiscaal nummer en de ANBI goedkeuring: giften zijn dus aftrekbaar van de belasting. Geld overmaken is heel fijn, maar los daarvan kunt u altijd een beroep op ons doen om een presentatie over Mali te houden, een kraam Malihandel of een project op school te verzorgen.
Donaties Onze trouwe en nieuwe donateurs willen we hartelijk bedanken voor de giften die wij mochten ontvangen, groot, klein, eenmalig, structureel…. we zijn er blij mee en weten ons gesteund in ons werk.
Logo De Stichting heeft inmiddels ook een logo, ontworpen door Souad Aabaad die ook verantwoordelijk is voor het onderhoud van de website.
Tentoonstelling De datum van de tentoonstelling komt dichterbij. We zijn er druk mee bezig en hebben er zin in. De uitnodiging is klaar, het programma rond, de ruimte is mooi en de objecten staan klaar om vervoerd te worden. Vrijdags gaan we sjouwen, zaterdag inrichten en zondag 27 maart hopen we op een grote opkomst voor de opening. Zondag 3 april houdt Françoise om 15.00 uur een lezing over Mali en 10 april wordt om 16.00 een veiling gehouden van de stukken die niet verkocht zijn. Hopelijk verlaten we daarna een lege
‘Ruimte’ Hartelijke groeten en tot ziens in Amsterdam??? namens het bestuur van de Stichting ‘Scholen in Mali’, Joke Selders
H. van der Aa F. Haeck J. Selders
[email protected] [email protected] [email protected]
06-25404364 020-6257173 0183-581757
www.scholeninmali.org gironummer 5160344 t.a.v. Stichting Scholen in Mali Langeweg
Zondag 3 april 2011 houdt drs. Françoise Haeck een lezing over Mali Aanvang: 15.00 uur Plaats: Galerie ‘Ruimte’, Pieter de Hoochstraat 22-2 linker deur, 1071 EE Amsterdam In de lezing zullen verschillende onderwerpen aan bod komen zoals -
- de roemrijke geschiedenis van Mali de grote variëteit aan landschappen en etnische bevolkingsgroepen - het toerisme als steunpilaar voor de economie - de muziek en artistieke creaties...
Françoise is afkomstig uit de Picardië in Frankrijk. Ze is sociologe en cultureel antropologe. Haar ervaring: zes jaar ontwikkelingswerk voor verschillende organisaties en bilaterale projecten, twintig jaar werk als trainer bij het Tropen Instituut in Amsterdam en twee jaar docente Frans in China. Daarnaast begeleidt ze sinds tien jaar Nederlandse toeristen in Mali. Tegenwoordig is ze 'vicepresidente' van de stichting: www.scholeninmali.org, die een project hebben in een Peuldorp langs de rivier de Niger. Al tijdens haar eerste baan in 1967 bij de ‘Volontaires du Progrès’ is ze verliefd geworden op Mali en er dus vaak naar teruggekeerd, dat maakt dat ze er met enthousiasme en passie over kan vertellen.
