Stage Verslag Roemenië
Anouk Verwijs 3D
Voorwoord Ik ga stage lopen bij Casa Ruchama in Roemenië. Mijn opa en oma vertelde mij vroeger al verhalen over Roemenië. De verhalen intereseerde mij al vanaf jongs af aan, en het was toch een kleine droom van mij geworden om naar Roemenië te gaan om de mensen daar te helpen. Dus toen ik de kans kreeg ben ik natuurlijk op het aanbod ingegaan. Ik verwacht dat het een leuke en mooie tijd word. En ik wat kan betekenen voor de mensen daar. Ik denk ook dat het een zware tijd voor me gaat worden door de dingen die ik er te zien krijg. Maar daar gaan mijn neefje en ik elkaar in steunen. Mijn begeleiders zijn mijn opa, oma en Ijsbrand Roobol. Ik verwacht dat ze me steunen in de periode dat we daar zijn en dat ze me veel gaan leren over wat zij daar allemaal doen. Ze mogen van mij verwachten dat ik alles op alles zet om daar te helpen. Ze kunnen op me rekenen en dat ik erg mijn best doe voor ze.
Sollicitatie brief
Anouk Verwijs Vier Heemskinderenstraat 11 3077 NS ROTTERDAM
Rotterdam, 15 april 2014
Casa Ruchama t.a.v de heer Roobol Talmaweg 118 2992 AK BARENDRECHT
Geachte heer Roobol,
Mijn naam is Anouk Verwijs. Momenteel volg ik de opleiding havo. Ik zit in het 3e leerjaar van de Evangelische school voortgezet onderwijs de Passie in Rotterdam. Op school hebben we informatie gekregen over opleidingen en beroepen. Van 17 t/m 21 maart 2014 gaan alle leerlingen van het 3e leerjaar van onze school één week stage lopen. Ik heb van uw organisatie wat informatie meegekregen van mijn opa en oma, Bas Baartman en Gre Baartman, en ze raadde me aan om een keer mee te gaan om hulp te geven aan de mensen in Roemenië. Het lijkt me erg leuk, en het lijkt me leuk om jullie ook beter te leren kennen en meer over de organisatie te weten te komen. Daarom zou ik graag bij u stage willen lopen. Ik zie uw antwoord graag spoedig tegemoet. Met vriendelijke groet, Anouk Verwijs
De stageplaats De Stichting Casa Ruschama (= huis van ontferming) is 16 september 2011 opgericht vanuit de Diaconale Werkgroep Arad-Gai, uitgaande van de Hervormde Wijkgemeente Maranathakerk in Rotterdam-Zuid. Deze werkgroep is sinds 2002 actief in het armste deel van Roemenië en ondersteunt de plaatstelijke bevolking met kleding en andere primaire levensbehoefte. Ik wilde hier erg graag stage lopen door de verhalen die mijn opa en oma me sinds kleins af aan vertellen. Het had een beeld in mijn hoofd gevormt en het maakte me erg nieuwsgierig. Ik wilde hierdoor erg graag weten hoe het allemaal echt was. Later had ik nog hele gesprekken met de zoon van Ijsbrand over Roemenië. Hij zei dat het een mooie ervaring was en ik er voor moest gaan. Hierdoor heb ik besloten om mijn stage daar te doen. Ik ben met het vliegtuig naar München gevlogen en daar overgestapt op het vliegtuig naar Timasuara. Daar hebben we een auto gehuurd en zijn we naar onze verblijf plaats gereden. De ontmoeting in Roemenië met de vrouw waar we sliepen was erg bijzonder. Het was leuk om te zien hoe ze communiseerde met ons via gebarentaal en duits. De tijden dat we opstonden waren meestal rond 08:30. De pauzes hingen af van wat het programma die dag was. Er waren geen kledingvoorschriften maar het was beter om oude kleding aan te trekken omdat het snel vies kon worden door het werk. En het was buiten nogal stoffig door het droge weer. Als je ziek was mocht je in het huis van ons verblijf blijven. Er was altijd wel iemand die bij je kon blijven. De communicatie tussen de organisatie vanuit Nederland naar Roemenië gaat allemaal over de mail. Op dit moment zijn ze een weeshuis aan het bouwen in Arad-Gai. In een van de huizen komt onze tolk Otto te wonen met zijn gezin. We brengen met de organisatie ook pakketten naar de zigeuners buiten de stad. Er zijn vier bestuursleden. De rest zijn allemaal vrijwilligers die zich opgeven. Er zijn dan ook vier functies: penningmeester,secrataris,voorzitter en adjunct. Er moet alleen langer gebleven worden in Roemenië als het er echt niet goed gaat. Maar meestal gaat alles gewoon goed doormiddel van het overleg via de mail en de besprekingen als ze op de plaats zelf zijn.
Organigram Bij de organistatie was niet echt sprake van een organisatiestructuur. Er zijn vier bestuursleden met een taak. Bas Baartman - Penningmeester Lisanne van Dijk - Secretaris Ijsbrand Roobol - Voorzitter Edmund Timm - Adjunct En dan heb je de vrijwilligers die zich aanmelden.
Logboek en Verslag Dag 1
18 maart 2014
Om 05:00 vanochtend opgestaan om me klaar te maken voor vertrek. Om 06:00 haalde mijn oom me op samen met mijn neefje Maurice. Toen mijn opa en oma ophalen en Ijsbrand. En snel door naar het vliegveld. Het was voor mij nieuw om te vliegen. Maar het ging gelukkig goed. Overgestapt in München naar het vliegtuig naar Timisuara. Daar hebben we een auto gehuurd en zijn we naar Arad-Gai gereden. We zijn eerst naar het weeshuis gegaan die ze daar aan het bouwen zijn. Ijsbrand en opa waren aan het vergaderen met de bouwvakkers. Gelukkig was Otto de tolk er. Ijsbrand en Otto spraken duits tegen elkaar en Otto en de bouwvakkers Hongaars. Ze hadden nog een discussie met de buurman, want hij eiste meer geld voor de stroom. Hierna zijn we naar onze slaap plaats gegaan. Het was echt prachtig. Ons avond eten aten we bij de familie van Otto. Het was echt heerlijk. Als voorgerecht soep. Als hoofdgerecht aardappelpuree met kip. En als dessert een grote taart die de moeder van Otto ook zelf gemaakt had. Ik vond het echt prachtig om te zien hoe erg ze haar best erop gedaan had. Nu zit ik na te genieten op mijn bed van een fijne dag en ben benieuwd wat morgen allemaal gaat gebeuren. Dag 2
19 maart 2014
Ochtend begon goed met een heerlijk ontbijtje. Na het ontbijt haalden we Otto op en gingen we boodschappen voor de pakketten voor de zigeuners halen. Er stond een klein jongetje te bedelen voor de ingang. Hij stopte een muntje in het winkelwagentje zodat jij een karretje had. IJsbrand had een grote zak snoep in zijn rugzak zitten en gaf hem wat zakjes. Hij begon te dansen en te lachen. Dat was echt en heel mooi gezicht. Hierna zijn we naar de container gegaan die bij het weeshuis stond. In de container zijn alle dozen met kleding en spullen opgeslagen. We hebben alles eruit gehaald en opnieuw gesorteerd. Ondertussen hebben Maurice en ik ook nog de pakketten voor de zigeuners gemaakt. s’ Middags zijn we nog naar de markt geweest. En de monumenten bezichtigd. Ik vroeg nog of we een typisch katholiek kerkje in konden omdat ik er erg van hou om in een ander land kerkjes te kijken. s ‘Avonds hebben we bij een gezinnetje gegeten met hun geestelijk gehandicapte zoon en Otto. Het was weer eens heerlijk. Als voorgerecht soep, hoofdgerecht krootjes met aardappelpuree, kip en kalkoen. Als dessert een heerlijke chocolade taart. Daarna naar de zigeuners. Dat was wel heftig. We hebben samen gebeden en gelezen uit de bijbel. Ze hebben nog voor on gezongen dat was echt heel erg mooi. Rond half 12 reden me terug naar huis. Nog een stukje taart op en nog even met een vriend geskyped om ervaringen te delen. Het was een heftige avond dus ik ga nu lekker slapen.
Dag 3
20 maart 2014
Vandaag kon ik uitslapen. Rond half 10 opgestaan en gaan ontbijten. Heerlijke gebakken eitjes. Mijn opa, oma, IJsbrand en Otto gingen naar de container en ik en Maurice konden thuis nog even uitrusten. Toen ze om half 1 thuis kwamen gingen we naar Dedeman, een soort Gamma van Roemenië, om dingen voor het weeshuis uit te zoeken. Hier bleven we tot half 3. Daarna zijn we bij de MC Donalds in de stad gaan eten. Hier zijn we een tijdje gebleven om uit te rusten. We moesten om kwart voor 5 bij de zigeuners zijn om wat gereedschap en kleding af te geven. Daarna zijn we naar de kleermaker geweest om voor IJsbrand een pak op te laten meten. Toen naar ons huis om pakketten en medicijnen op te halen voor Isa dokter. We blijven bij haar, haar neefje en haar moeder eten. IJsbrand, opa en oma hadden na het eten nog een vergadering dus Maurice en ik zijn gezellig gaan praten met het neefje op zijn kamer. s ‘Avonds nog naar een enorm winkelcentrum geweest. Even een souvenirtje halen. Nu voorbereiden en alles inpakken om morgen te vertrekken. Ga het allemaal erg missen. Dag 4
21 maart 2014
Vandaag terug naar Nederland. Heb ik er zin in? Absoluut niet! Ik zou veel liever hier blijven, maar dat gaat natuurlijk niet. Ik heb wel heel erg veel ervaringen en bijzondere belevenissen meegemaakt. Ik heb ook absoluut geen spijt dat ik meegegaan ben. Ik zou het zo nog een keer over doen. Nu in het vliegtuig uitrusten en wat tekenen om alles even tot me door te laten dringen en te overdenken. Ik ben heel erg blij dat ik dit allemaal heb meegemaakt en vond het super gezellig met mijn opa, oma, neefje en IJsbrand.
Interview Ik heb mijn opa geïnterviewd voor mijn verslag. Ik heb het over de mail gedaan want in Roemenië hadden we een druk programma dus mij leek het handiger om het over de mail te doen. Interview met opa: - Sinds wanneer neemt u deel aan de organisatie? Sinds 2011 want toen is Casa Ruchama opgericht. - Wat is uw functie in de organisatie? Mijn functie in deze organisatie is penningmeester. - Waarom heeft u voor deze organisatie gekozen? Omdat deze organisatie klein en zeer betrokken is om weesjongeren in Roemenië onderdak te kunnen bieden. - Werkt u graag zelfstandig of in een team? Zelfstandig doe ik het liefst maar ik maak ook geen probleem van om in een team te werken. - Hoe is de sfeer in de organisatie? Open sfeer /Korte lijnen/ Sterk betrokken met ons werk. - Wat vind u leuk aan de organisatie? Om mee te helpen om een aantal woningen te bouwen voor weesjongeren in Roemenië. - Heeft u ook op andere plekken vrijwilligers werk gedaan? O.a. op de Hoornbeeck college/ Bedrijf van onze schoonzoon/Maranatha gemeente/Bezoeken van mensen met een beperking. - Wat is het bijzonderste wat u heeft meegemaakt in de organisatie? Dat we op de bodem van onze kas zaten en ons afvroegen hoe het verder moest met het bouwen er plotseling een bedrag gestort werd om weer verder te kunnen GODS LEIDING hebben we hierin ervaren.
- Hoelang bent u nog van plan met deze organisatie mee te draaien? Als de bouw van de woningen af zijn hoop ik mij terug te trekken om zo weer plaats te maken voor de jongeren. - Heeft u wel eens het werk van God gezien in de organisatie? Ja nog steeds zie we Gods werk in onze stichting nu we een steeds meer mensen op ons pad komen om ons te helpen en met raad en daad bij te staan. - Zou u het andere aanraden? Zeker zou ik het anderen aanraden het geeft een enorme verrijking en voldoening om voor de minder bedeelde jongeren/ouderen in daadwerkelijk bezig te zijn om daar samen met hen GOD te DANKEN voor zijn GOEDHEID, dat overstijgt alle grenzen.
Nawoord Ik ben heel erg blij dat ik dit aanbod niet heb afgeslagen en toch meegegaan ben. Het was allemaal voor mij nog maar de vraag in verband met mijn lichamelijke problemen. Maar ik heb gemerkt dat mijn oma, opa en neefje me er doorheen gesleept hebben en me erg hebben geholpen. Ik vond het een geweldige stage. Vooral het gevoel dat je echt iets voor een ander kan betekenen. Ik had wel verwacht dat het zo ging verlopen, en toch ook weer niet. Omdat het in gedachte toch anders is dan hoe je het in werkelijkheid meemaakt. Het is toch weer wonderlijk om te zien hoeveel verschil jijzelf kan maken. Ik zou wel vaker meewillen. Ik heb altijd wel iets gehad met mensen helpen. Het lijkt me geweldig om dan de pakketten klaar te maken en rond te brengen bij de zigeuners, dat vond ik het mooiste van deze hele week. Dit heeft mij wel een blik op mijn toekomst gegeven en ook hoe ik eigenlijk in het leven moet staan. Het feit dat wij allemaal zo erg veel zeuren dat het allemaal niet genoeg is. En dat er weer problemen zijn. Maar als je naar de mensen daar kijkt. Die hebben echt bijna niks en zijn tevreden met wat ze hebben. Ik zou het zeker aan iemand aanbevelen. Het is een geweldige ervaring en het geeft je een andere kijk op de wereld en het leven.
dag 1
vlucht en vertrek
de bouw van het weeshuis
flat van Otto’s moeder
ons verblijf
heerlijke eten bij Otto’s moeder
dag 2
inkopen voor de zigeuners en ordenen van de container
bij de zigeuners pakketten uitdelen, bijbel lezen, bidden en zingen
de monumenten
het katholieke kerkje
Dag 3 gereedschap voor zigeuners
stadhuis
flat van Isa dokter haar moeder en heerlijke maaltijd
Met het neefje van Isa op de foto
