UNIVERSITEIT GENT
FACULTEIT ECONOMIE EN BEDRIJFSKUNDE ACADEMIEJAAR 2013 – 2014
Sportbeurzen in de VS
Masterproef voorgedragen tot het bekomen van de graad van Master of Science in de Bedrijfseconomie
Lynn Moonen onder leiding van Prof. dr. Bart Clarysse
UNIVERSITEIT GENT
FACULTEIT ECONOMIE EN BEDRIJFSKUNDE ACADEMIEJAAR 2013 – 2014
Sportbeurzen in de VS
Masterproef voorgedragen tot het bekomen van de graad van Master of Science in de Bedrijfseconomie
Lynn Moonen onder leiding van Prof. dr. Bart Clarysse
PERMISSION Ondergetekende verklaart dat de inhoud van deze masterproef mag geraadpleegd en/of gereproduceerd worden, mits bronvermelding.
Moonen Lynn
I.
Voorwoord
Deze masterproef werd gemaakt naar aanleiding van de studie bedrijfseconomie. Door mijn interesse in sport en diploma als licentiaat lichamelijke opvoeding en bewegingswetenschappen, besloot ik een scriptie-onderwerp te zoeken die aansluit bij mijn voorgaande opleiding. Door de mogelijke onderwerpen te bekijken ben ik bij Prof. Dr. Clarysse terecht gekomen om mijn scriptie te begeleiden. Na een gesprek hadden we beide indruk dat bij het verder studeren, sport op een de achtergrond verdwijnt. Zelf ben ik hier ook een voorbeeld van. Spijtig dat de studenten een keuze zouden moeten maken. Zou dit ook anders kunnen? Waarom blijven de studenten in de VS wel sporten tijdens het studeren en waarom lukt dit hier niet? Waar ligt het verschil tussen de VS en Vlaanderen? Na wat brainstorming kwamen we tot het onderwerp ‘Sportbeurzen in de VS’. In dit voorwoord zou ik graag mijn dank betuigen aan de mensen die bijgedragen hebben tot de realisatie van dit werk. Eerst en vooral wil ik Prof. dr. B. Clarysse bedanken voor het promoten en begeleiden van deze scriptie. Een woord van dank gaat ook uit naar mijn vrienden en familie. Voor het luisteren, adviseren en nalezen maar ook voor het ontstressen en op tijd en stond een duwtje in de rug te geven. Tot slot wil ik mijn vriend en ouders even apart bedanken voor hun onvoorwaardelijke liefde en steun. Voor het bijstaan, oneindig veel advies en de juiste woorden op de juiste momenten van mijn vriend specifiek. En dankzij mijn ouders heb ik de kans gekregen om verder te studeren en alle mogelijkheden te benutten om kennis en vaardigheden op te doen aan de Universiteit Gent.
II.
Inhoudstafel
I.
Voorwoord ........................................................................................................................................
II.
Inhoudstafel ......................................................................................................................................
III. Lijst met figuren en tabellen ............................................................................................................. Tabellen ...................................................................................................................................................... Grafieken .................................................................................................................................................... Figuren........................................................................................................................................................ Inleiding ................................................................................................................................................... 1 1. Beurzen................................................................................................................................................ 2 1.1 Wat is een beurs? ............................................................................................................................... 2 1.1.1 Merit-based ................................................................................................................................. 2 1.1.2 Need-based ................................................................................................................................. 3 1.1.3 Private beurzen ........................................................................................................................... 3 1.1.4 Grants .......................................................................................................................................... 3 1.1.4.1 Verschil tussen een grant en een beurs ................................................................................... 4 1.1.5 Student loans............................................................................................................................... 4 1.2 Sportbeurzen ...................................................................................................................................... 4 1.2.1 Wat is een sportbeurs? ............................................................................................................... 4 1.2.2 De belangrijkste organen ............................................................................................................ 5 1.2.2.1 National collegiate athletic association (NCCA) ....................................................................... 6 1.2.2.2 National association of intercollegiate athletics (NAIA)........................................................... 6 1.2.2.3 National junior college athletic association (NJCAA) ............................................................... 6 2. Sportsubsidies in Amerika ................................................................................................................... 7 2.1 Subsidies aan de scholen .................................................................................................................... 7 2.2 Soorten sportsubsidies in de VS ......................................................................................................... 9 2.2.1 Subsidies voor sportinfrastructuren ............................................................................................ 9 2.2.2
Vormen van subsidies......................................................................................................... 10
2.2.3 Argumenten voor subsidies....................................................................................................... 11 2.2.4 Effecten van sportsubsidies....................................................................................................... 11 2.2.5 Effecten economische crisis ...................................................................................................... 12 2.2.6 Toekomst van de sportsubsidies ............................................................................................... 13
3.
Economie en sport in de VS........................................................................................................... 14 3.1 Populariteit ....................................................................................................................................... 14 3.1.1 Aantal toeschouwers ................................................................................................................. 14 3.1.2 Tijd doorbrengen op wedstrijden.............................................................................................. 15 3.1.3 Wedstrijden volgen via media ................................................................................................... 16 3.2 Invloed van sport op economische activiteit ................................................................................... 18 3.2.1 De leveranciers in de sportindustrie ......................................................................................... 18 3.2.2 De vrager van de sportindustrie ................................................................................................ 20
4.
Sportparticipatie in de VS .............................................................................................................. 22 4.1 Inactiviteit in de VS ........................................................................................................................... 22 4.1.1 Inactiviteit over de jaren heen .................................................................................................. 22 4.1.2 Inactiviteit per leeftijdscategorie .............................................................................................. 23 4.1.3 Populairste sporten ................................................................................................................... 24 4.2 Invloed van sport op school ............................................................................................................. 27 4.3 Achtergrond competitiegevoel ........................................................................................................ 28
5.
Sportsubsidies in Vlaanderen ........................................................................................................ 32 5.1 Lokaal sportbeleidsplan.................................................................................................................... 32 5.2 De sportsubsidies ............................................................................................................................. 34 5.2.1 De structurele subsidies ............................................................................................................ 34 5.2.2 De projectsubsidies ................................................................................................................... 35 5.2.3 Subsidies voor sportevenementen............................................................................................ 35 5.2.4 Subsidies voor sportinfrastructuur ............................................................................................ 35
6.
Sport en economie in Vlaanderen ................................................................................................. 36 6.1
Directe economische voordelen van sport in Vlaanderen ......................................................... 36
6.1.1 Financiering en private bestedingen ......................................................................................... 36 6.1.2 Sportparticipatie : de micro-economische impact van sport .................................................... 38 6.2
Indirecte economische voordelen van de sport ......................................................................... 38
6.2.1 Betekenis van de sport voor de industrie en de markt ............................................................. 38 6.2.2 Betekenis van sport voor de werkgelegenheid en vrijwilligerswerk ......................................... 40 6.2.3 De economische impact van sportevenementen...................................................................... 42 6.2.4 De economische betekenis van sportfaciliteiten ...................................................................... 42 6.3 Sportinfrastructuur in Vlaanderen ................................................................................................... 43 6.4 De lange termijn bijdrage van sport aan de economie .................................................................... 45
7.
Sportparticipatie van de Vlamingen .............................................................................................. 46 7.1 Lidmaatschap.................................................................................................................................... 46 7.2 Populairste sporten .......................................................................................................................... 48 7.3 Sportparticipatie volgens opleiding.................................................................................................. 49 7.4 Sportparticipatie volgens leeftijd ..................................................................................................... 51
8.
Sporten aan de universiteit te Gent .............................................................................................. 52 8.1 Sporten aan Universiteit Gent .......................................................................................................... 52 8.1.1 Westrijden Seniorenkonvent..................................................................................................... 53 8.1.2 Interfacultaire kampioenschappen ........................................................................................... 53 8.1.3 Interuniversitaire kampioenschappen ...................................................................................... 54 8.2 Hoe wordt alles gepromoot?............................................................................................................ 54 8.3 Topsport aan de UGent .................................................................................................................... 55
9.
Studeren in Amerika vanuit het oogpunt van studenten in België en Nederland ........................ 57 9.1 Begeleiding van de studenten .......................................................................................................... 57 9.2 Mening en opmerkingen van de studenten ..................................................................................... 58
10. Conclusie ....................................................................................................................................... 61 IV. Bibliografie .................................................................................................................................... 64 V.
Bijlagen .......................................................................................................................................... 68 Interviews ............................................................................................................................................... 68
III.
Lijst met figuren en tabellen
Tabellen Tabel 1: gegevens van scholen in 2012 en subsidies 2011 .......................................................................... 8 Tabel 2: Geschatte totale aanwezigheid op sportevenementen in 2005 .................................................. 14 Tabel 3: geschatte jaarlijkse uren gespendeerd aan het bijwonen van sportevenementen als toeschouwer in 2005(000,000s) ................................................................................................................. 16 Tabel 4: geschat aantal toeschouwers via televisie in 2005 ...................................................................... 17 Tabel 5: samenvattende statistieken van de bedrijven van de sportindustrie in 2002 ............................. 18 Tabel 6: Tabel 6: bronnen van inkomsten voor firma’s in sportindustrie in 2002 ($000,000s) ................. 19 Tabel 7: Consumentenuitgaven op geselecteerde sportitems in 2005 ..................................................... 20 Tabel 8: aankoop van sportmateriaal door consumenten in 2005 (millions of dollars) ............................ 21 Tabel 9: geschat aantal deelnemers bij sport in VS in 2005....................................................................... 24 Tabel 10: geschat aantal sportdeelnemers in 2000 (gebaseerd op BRFS Survey) ..................................... 26 Tabel 11: aantal sportbeleidsplannen en verenigingssportbeleidsplannen van de gemeenten ............... 32 Tabel 12: SBP/VSBP per provincie .............................................................................................................. 33 Tabel 13: aantal impulssubsidies (IS) ......................................................................................................... 34 Tabel 14: aantal ondernemingen en vestigingen actief in de sportsector................................................. 39 Tabel 15: bezoldigde tewerkstelling in de sportsector ............................................................................. 41 Tabel 16: cijfers sportaccommodatie per provincie in 2005 ..................................................................... 43 Tabel 17: cijfers sportaccommodatie per provincie in 2011 ...................................................................... 44 Tabel 18: cijfers sportaccommodatie per provincie in 2013 ...................................................................... 44 Tabel 19: lidmaatschap per leeftijd 2001 ................................................................................................... 47 Tabel 20: lidmaatschap per leeftijd 2011 ................................................................................................. 47 Tabel 21: sportparticipatie volgens opleiding 2004, 2008 en 2011 ........................................................... 50 Tabel 22: totaal activiteitsgraad in 2004 en 2011 ...................................................................................... 51
Grafieken Grafiek 1: inactiviteitsgraad en aantal inactieven 2012 ............................................................................. 22 Grafiek 2: inactiviteitsgraad per leeftijdscategorie in 2012 ....................................................................... 23 Grafiek 3: invloed van LO tijdens kindertijd op activiteit ........................................................................... 27 Grafiek 4: sportparticipatie per opleiding in 2004, 2008 en 2011 ............................................................. 50 Grafiek 5: sportparticipatie per leeftijd in 2004 en 2011 ........................................................................... 51
Figuren Figuur 1: Publieke geldstromen voor de sport in Vlaanderen in 2004 ...................................................... 37 Figuur 2: sociale-statuspiramide ................................................................................................................ 49
Inleiding In deze scriptie wordt er eerst en vooral meer informatie gegeven over beurzen. Door het bestaan van sportbeurzen zijn er meer mogelijkheden in de Verenigde Staten om verder te studeren. Specifieke organisaties zijn in VS ontstaan om het sporten op de colleges en universiteiten te regelen. Ook zij kunnen beurzen uitdelen. Uiteindelijk is de vraag naar boven gekomen of het systeem van de sportbeurzen ook bij ons toepasbaar zou zijn. Om hier een antwoord op te kunnen geven heb ik meer informatie gezocht over de sportgewoonten en sportindustrie in de VS en Vlaanderen. Eerst en voor heb ik naar de steun van de overheid via subsidies voor de sportsector gekeken. Hierbij komen de verschillende subsidies aan bod als ook hun effect. In hoofdstuk drie heb ik de relatie tussen sport en economie onder de loep genomen. Zowel de populariteit van sport komt hier aan bod als de invloed op de economische activiteit. Er kan naar sport gekeken worden maar dit kan ook beoefend worden. Zijn de Amerikanen even actief in sport dan in het bijwonen van sportevenementen? Het antwoord op deze vraag wordt uitgewerkt in hoofdstuk vier. Dezelfde drie onderdelen werden ook voor Vlaanderen onderzocht in hoofdstuk vijf, zes en zeven. Het was echter niet zo makkelijk om informatie over exact dezelfde onderdelen als het stuk over de VS te vinden. Hierdoor zijn andere aspecten van bijvoorbeeld de economie beschreven maar het geeft wel een duidelijk algemeen beeld. Globaal is wel dezelfde structuur gevolgd bij zowel Vlaanderen als bij de VS. Tijdens het jaar was er gevraagd om een sportvoorstel uit te schrijven voor de universiteit Gent. Maar na meer informatie en een gesprek met de sportverantwoordelijken aan het GUSB te Gent, kon ik enkel concluderen dat het sportsysteem naar mijn mening goed zit. Natuurlijk zijn er nog altijd verbeteringen mogelijk en daar zijn ze zich ook van bewust. Hoe het sportsysteem nu juist in elkaar zit, wordt toegelicht in hoofdstuk acht. Het laatste hoofdstuk voor conclusie was mijn startpunt van deze thesis. Namelijk meer informatie verkrijgen hoe studenten van deze omstreken, het studeren in de VS ervaren en hun mening weten over het schoolsysteem. Ze hebben kennis van beide systemen en hun ervaringen kunnen helpen om eventueel de drop out bij ons, bij het verder studeren, tegen te gaan. In de conclusie wordt alles eens kort samengevat en een aantal suggesties gegeven over hoe we de sportparticipatie aan de universiteiten kunnen verhogen.
1
1. Beurzen 1.1 Wat is een beurs? Iedereen heeft al van de term ‘beurs’ gehoord maar wat is juist de betekenis van dit woord? De eerste gedachte zal hoogstwaarschijnlijk uitgaan naar een link met aandelen, Wall Street, en dus DE beurs. Maar we kunnen ook spreken over een beurs die in verband staat met studies. Oxford dictionary omschrijft dit als volgt: “a grant or payment made to support a student’s education, awarded on the basis of academic or other achievement” (Oxford English Dictionary, 1884). Echter niet iedereen komt in aanmerking voor het verkrijgen van een beurs. Er hangen voorwaarden en criteria aan vast die meestal reflecteren wat de waarden en doelen van de gever/stichter van de beurs zijn. De kandidaten moeten aan deze voorwaarden voldoen vooraleer ze kans maken op de beurs. Een beurs kan als een hulpmiddel aanzien worden omdat het de mogelijkheid biedt aan studenten om te kunnen verder studeren bij financiële problemen. Aan de hand hiervan kan hun studie gedeeltelijk of volledig gefinancierd worden. Verder kan nog gezegd worden dat bepaalde beurzen niet terugbetaald moeten worden maar het is echter niet zo makkelijk om zo’n beurs vast te krijgen. Eén van de voorwaarden is meestal het behalen van goede cijfers, meer bepaald eindigen bij de top vijf tot tien procent van de klas. Dit geldt niet voor een keer maar de goede cijfers moeten behouden worden tijdens de hele studie en de duur van de beurs. Er kan dus gezegd worden dat ze meestal gegeven wordt op basis van een academische prestatie maar het kan ook gebaseerd zijn op een artistieke of atletische prestatie. De beurzen zijn niet afkomstig van één enkele bron maar hulp wordt geboden door onder andere hogere instituten, religieuze groepen, ondernemingen, de overheid, individuen en non-profit organisaties. Er is een groot assortiment van verschillende beurzen beschikbaar voor studenten. Deze kunnen onderverdeeld worden in meerdere categorieën.
1.1.1 Merit-based Dit is een soort beurs dat toegekend wordt op basis van individuele successen zoals academische, atletische, artistieke of andere prestaties. Meestal worden ze uitgereikt aan studenten met sterke academische prestaties en die sterk leiderschap vertonen. Betrokkenheid bij de gemeenschap werkt ook altijd in het voordeel van de student. Het is mogelijk om deze beurzen te vernieuwen voor enkele jaren zolang de student aan de academische eisen blijft voldoen. Een groot voordeel aan deze beurzen is dat ze niet terugbetaald moeten worden.
2
1.1.2 Need-based Deze beurzen worden toegekend op basis van de mogelijkheid van jou of je familie om verder studeren te kunnen betalen. Ze worden uitgereikt door de overheid, specifieke scholen en soms door private ondernemingen.
1.1.3 Private beurzen Private
beurzen
worden
voorzien
door
verschillende
organisaties,
clubs,
bedrijven,
liefdadigheidsorganisaties en individuen. Deze beurzen hebben duidelijke objectieven en kunnen aan studenten toegewezen worden op basis van kwalificerende academische prestaties en financiële noden. Soms wordt dit soort beurs aan een student gegeven als deze een lid is van een specifieke organisatie of streeft naar toegang in een speciaal veld van expertise of aan andere richtlijnen voldoet die noodzakelijk zijn.
1.1.4 Grants Een grant is geld dat gegeven wordt door een non-profit organisatie die over het algemeen taksvrij is. Eén van de beste voorbeelden hierbij is de overheid maar ook bedrijven en stichtingen kunnen grants geven aan studenten. Ze worden meestal uitgereikt voor een project en in ruil brengt de student steeds verslag uit aan de gever (Exforsys, 2007). Grants variëren in hun eisen, hoeveelheden en verwachtingen. Er is vastgesteld dat er miljarden dollars mogelijk en beschikbaar zijn om uit te reiken. Bij interesse moet je bij de gever een voorstel indienen om kans te maken om één te kunnen bemachtigen. Ze kunnen onder verschillende omstandigheden gegeven worden zoals aan mensen die het slachtoffer zijn van natuurrampen. Het merendeel gaat wel naar ondernemers en kleine business. De overheid geeft geregeld grants als een resultaat van een fiscale onbalans. Zo hopen ze het verschil wat weg te werken en terug in evenwicht te herstellen. Dit wordt niet altijd aan iemand gegeven die verder gaat studeren maar zoals hierboven al eerder vermeld is, kan het ook iemand zijn die een onderneming aan het opstarten is of iemand die een tragedie heeft meegemaakt (Exforsys, 2007). Dit is in tegenstelling tot de vorige besproken beurzen die dichter betrokken zijn bij het studeren. Wanneer iemand een grant bekomen heeft, moet deze niet aan de eisen blijven voldoen. Wanneer ze de aanvraag en administratieve processen voorbij zijn, is het geld van hun en kan daar weinig aan veranderd worden.
3
Als laatste kunnen grants ook als een alternatief gezien worden van een beurs wanneer je niet voldoet aan de eisen voor het behalen van gewone beurs. Op deze manier kan je dan nog steeds proberen om de middelen te verkrijgen om het verder studeren mogelijk te maken.
1.1.4.1 Verschil tussen een grant en een beurs Eerst en vooral is de gelijkenis tussen deze twee mogelijkheden dat beide niet terugbetaald moeten worden. Aan de andere kant zijn grants in het algemeen eerder need-based en komen ze van de overheid terwijl beurzen zowel als need en merit-based aanzien kunnen worden en van meerdere bronnen afkomstig kunnen zijn. Beurzen zijn echt gericht op studenten die naar een hoger instituut willen gaan om te studeren terwijl grants een groter doelpubliek hebben. Kort samengevat is een grant dus geld die in het algemeen need-based zijn en toegekend worden door bijvoorbeeld de overheid. Ze kunnen ook op basis van academische prestaties toegewezen worden of de master die je nastreeft. Beurzen zijn daarentegen meer gericht op studenten en het mogelijk maken om verder te studeren.
1.1.5 Student loans Een studentenlening is geld van de scholen dat wel terugbetaald moet worden. De federale overheid zorgt er echter wel voor dat deze leningen betaalbaar zijn. Vele van deze studentenleningen moeten pas terugbetaald worden na je afgestudeerd bent.
1.2 Sportbeurzen 1.2.1 Wat is een sportbeurs? Naast academische beurzen kunnen er ook sportbeurzen verdiend worden. Dit geeft je de mogelijkheid om op een college of universiteit te sporten zonder voor school te hoeven betalen of enkel een deel. Het is een meer voorkomend fenomeen dat studenten die sporten op een hoog niveau een keuze moeten maken tussen hun sport en hun studie. Het enige land waar dit niet zo blijkt te zijn, is de Verenigde Staten. De Amerikaanse scholen geven de mogelijkheid om studie en sport zo goed mogelijk te combineren.
4
Als student onderteken je een contract om de school in kwestie te vertegenwoordigen en in ruil hiervoor zal de universiteit jou een financiële ondersteuning bieden om het inschrijvingsgeld en andere relevante kosten te betalen. Dit kan door middel van een beurs zijn. Scholen bieden sportbeurzen aan om zich te laten vertegenwoordigen door atleten in de aangeboden sporten. Hierbij komen de atleten met een team uit tegen een team van een andere school. Dit zijn nationale competities en tornooien dat voor een goede publiciteit kunnen zorgen. Op deze manier kunnen scholen een status verwerven en hun netwerk uitbreiden. Eigenlijk is het dus een win-win situatie voor zowel de atleet als de school. Een beurs kan qua bedrag variëren van een percentage van het jaarlijkse inschrijvingsgeld tot een volledige beurs die alle kosten dekt. Het geeft je de mogelijkheid om jezelf volledig te ontwikkelen en te verbeteren als sporter, terwijl je van het Amerikaanse studentenleven kan genieten en werken aan het behalen van een hoger diploma. Hoe wordt er nu juist voor een goede combinatie van studie en sport gezorgd? De sporters worden getraind en begeleid door een fulltime coach. Algemeen wordt er tussen de twee en vier uur per dag getraind, afhankelijk van de gekozen sport. Het is voor een atleet ideaal om je sportief te kunnen ontwikkelen terwijl je ook de mogelijkheid krijgt om je diploma te behalen. Eenmaal afgestudeerd aan de universiteit of college kan je de droom om een professional te worden nog steeds verwezenlijken. Een sportbeurs wordt meestal niet gegeven aan sporters op clubniveau, een bepaald niveau is vereist. De studenten moeten niet alleen goed zijn in hun sport, ze moeten verder nog een hoofdvak kiezen in een ander vakgebied dan sport. Dit soort beurs kan ook gegeven worden door een atletische associatie waar de school mee geassocieerd is. Voor een academiejaar kan er van een paar duizend dollar tot 30,000 dollar gegeven worden. Er zijn wel strikte limieten bij de hoeveelheid beurzen die gegeven mogen worden per jaar. Een grote beurs mag wel opgesplitst worden in een paar kleine beurzen zodat er meer mogelijkheden zijn (The US-UK Fullbright Commission).
1.2.2 De belangrijkste organen Atletische verenigingen in Amerika bepalen en regelen de college en universiteit sporten en stellen hier regels voor op, met name voor beurzen en atletenrekrutering. De belangrijkste verenigingen worden hieronder kort weergegeven.
5
1.2.2.1 National collegiate athletic association (NCCA) Bij deze organisatie worden de leden ingedeeld in drie verschillende categorieën waarvan divisie 1 de meest competitieve is. De standaarden liggen hoog waardoor enkel de studenten met de grootste mogelijkheden gerekruteerd kunnen worden. De lat wordt bij deze organisatie dus hoog gelegd om een selecte groep over te houden. Het behalen van gemiddeld een C (in GSCE-grades) of een drie (Scottish standards) en geslaagd zijn op minstens vijf vakken inclusief wiskunde, Engels, wetenschap en sociale studies (geschiedenis, aardrijkskunde,…) is een belangrijke vereiste. Ook is er een schuivende norm voor de minimum SAT scores. Hoe hoger je academisch gemiddelde is, hoe lager je SAT score moet zijn. Dus de studenten met een B als gemiddelde, moeten een minimum score halen van 620 punten op de SAT. Bij een B- moeten ze een score halen van 820 punten en met een C, een score van 1010 punten. Bij de divisie 2 is hier een score van 820 vereist (The US-UK Fullbright Commission). 1.2.2.2 National association of intercollegiate athletics (NAIA) De meeste NAIA colleges hebben een uitstekend sportprogramma en bieden een paar sportbeurzen aan. Het niveau van de atleten moet nog altijd aan de voorwaarden voldoen maar de normen liggen minder hoog dan voor de NCAA teams. Een gemiddelde van een C of een drie is nodig of een alternatieve kwalificatie dat de school kan bevestigen dat zijn/haar scores bij de top van de klas zit. Als laatste moet de student een minimum score van achttien hebben op de ACT of een 860 op de SAT (The US-UK Fullbright Commission). 1.2.2.3 National junior college athletic association (NJCAA) Ook bij deze organisatie wordt een onderverdeling gemaakt van drie divisies. Niet bij elke divisie is er de mogelijkheid om een beurs te geven. Dit privilege is enkel weggelegd voor de eerste en tweede divisie. Maar ook tussen deze divisies is er een verschil. De studenten die bij de eerste divisie geraken, hebben de kans op een volledige beurs. Wanneer ze bij de tweede divisie terecht komen, kunnen ze enkel een gedeeltelijke beurs behalen. Over het algemeen zijn er niet veel divisie 1 of 2 junior colleges dus internationale studenten moeten hun beste beentje voorzetten en bewijzen dat ze een zeer competitieve atletische en academische vaardigheid hebben om een junior college beurs te ontvangen. De getalenteerde individuen die bij de voorgaande organisaties uit de boot vielen hebben niet alle kansen op een beurs verloren maar kunnen steeds bij een junior college proberen. Deze hebben elk hun eigen toegangsvoorwaarden die misschien beter in lijn liggen met deze studenten. Er wordt wel een limiet van 25 procent gelegd op het aantal beurzen dat via deze organisatie aan internationale studenten gegeven kunnen worden (The US-UK Fulbright Commission).
6
2. Sportsubsidies in Amerika 2.1 Subsidies aan de scholen Nu de beurzen kort besproken zijn, moet er onderzocht worden van waar het geld voor deze beurzen vandaan komt en in hoeverre sport gesteund wordt door bijvoorbeeld subsidies. De Verenigde Staten spendeert meer belastingsgeld aan een studerende atleet dan aan bijvoorbeeld een studerende wiskunde student. Dit is een groot verschil in tegenstelling tot andere landen. Hoewel de atleten zelf geen loon krijgen, is er duidelijk wel veel geld mee gemoeid in de NCAA sport. Analyse toont aan dat subsidies gegeven worden aan de meest atletische afdelingen van publieke scholen. Gaat het belastingsgeld echter naar de juiste plaatsen? Dit is een vraag dat meer en meer gesteld wordt. Deze kwestie is een steeds meer voorkomend probleem ook in de professionele sport. De belastingsbetalers betalen om privéfaciliteiten te bouwen en de onderhouden en in ruil daarvoor worden hoge omzetten beloofd voor het publiek onder de vorm van economische ontwikkeling. Dit zijn mooie woorden en mooie beloften maar uiteindelijk is dit niet altijd waar. De kans bestaat dat de steden in kwestie in schulden achterlaten worden. In onderstaande tabel kunnen we kennis maken met de opbrengsten, kosten en verkregen subsidies van scholen in 2012 en de subsidies die ontvangen werden in 2011.
7
Tabel 1: gegevens van scholen in 2012 en subsidies 2011 (Berkowitz B., Brady E., Upton J.,2013)
School
Totale
Totale kosten
Verschil
opbrengsten
Totale
Totale
subsidies in subsidies in 2012
Texas A&M
$119,702,222
$81,792,118
Texas
$163,295,115
$138,269,710
Michigan
$140,131,187
$115,200,187
Ohio State
$142,043,057
$124,419,412
Arkansas
$99,757,482
$82,470,473
LSU
$114,787,786
$101,989,116
Florida
$120,772,106
$105,102,198
Alabama
$124,899,945
$108,204,867
Oklahoma
$106,456,616
$96,250,328
Kansas State
$63,271,615
$50,994,785
2011
$32,710,104 $5,200,000
$9,856
$25,025,405 $0
$0
$24,672,115 $258,885
$272,684
$17,623,645 $0
$0
$15,337,829 $1,949,180
$1,850,500
$12,798,670 $0
$0
$11,313,451 $4,356,457
$4,367,071
$11,233,878 $5,461,200
$5,235,300
$10,206,288 $0
$0
$9,540,897
$3,291,651
$2,735,933
Hoe komt de school aan zoveel opbrengsten? Dit is voornamelijk gegenereerd door ticketverkoop, contributies, rechten/licenties, studiegeld, schoolfonds en nog dergelijke meer. Naast de opbrengsten zijn ook de uitgaven een belangrijk onderdeel. Deze worden voornamelijk gevormd door het uitbetalen van lonen aan de coaches en staf, het uitreiken van beurzen en het onderhouden en beheren van gebouwen en grond. Zelfs tijdens tijden van strikte budgetten voor hogere studies kregen de grote college atletische departementen, die zichzelf konden onderhouden, subsidies onder de vorm van studiegeld, school- of overheidssteun. In 2011-2012 haalden slechts 23 van de 228 atletische departementen van de NCAA divisie 1 publieke scholen genoeg geld op van mediarechten, ticketverkoop, donaties en andere bronnen (niet inclusief subsidies van institutionele of overheidssteun of studiegeld) om hun kosten te dekken (Berkowitz B., Brady E., Upton J.,2013).
8
Van deze groep hebben er zestien een vorm van subsidie gehad. Tien van deze zestien hebben meer geld van subsidies gekregen in 2012 dan in 2011. Het gemiddelde van deze verhoging voor deze tien departementen was iets meer dan $160,000. Ten opzichte van de budgetten is dit maar een klein bedrag. De verhoging kwam als een gevolg van de grote stijging van de subsidies die voorzien worden voor grote college sport programma’s in zijn geheel. Subsidies voor alle divisie 1 sporters is ongeveer $200 miljoen dollar gestegen ten opzichte van 2011. Niet alle scholen krijgen subsidies om hun te helpen de kosten te drukken (Berkowitz B., Brady E., Upton J.,2013). Atletische departementen krijgen dus subsidies wanneer ze zelfgenoegzaam zijn en dit brengt grote vragen naar boven over instituties die altijd proberen catch-up te spelen in het atletische rijk, vertrouwen op de instituties en de overheid subsidies en studiegeld om te voldoen bij tijden wanneer de bronnen gelimiteerd zijn (Anne D. Neal, president of the American Council of Trustees and Alumni) (Berkowitz B., Brady E., Upton J.,2013). Dertien departementen hadden een opbrengst over de $100 miljoen. Polls tonen aan dat de Amerikanen vinden dat instituties hun lesgeld moeten verminderen. De atletische programma’s moeten op gang gehouden worden maar er wordt vooral meer institutionele fondsen en studiegeld gevraagd.
2.2 Soorten sportsubsidies in de VS 2.2.1 Subsidies voor sportinfrastructuren Onderzoek heeft aangetoond dat er een dramatische stijging is in de bouw van nieuwe sportinfrastructuren tijdens de voorbije twintig jaar (Robertson, 2009). Dit gaat zowel van gebouwen voor professionele competitie tot colleges en recreatie faciliteiten. Tussen 1991 en 2006 zijn enkel en alleen voor competitie 64 nieuwe sportfaciliteiten gebouwd (Feng and Humphreys, 2008). Dit fenomeen lijkt een trend te zijn die niet snel zal stoppen. 9
De meeste kosten en renovaties van deze faciliteiten zijn gesubsidieerd. Degene die gesteund worden door subsidies geloven dat een nieuwe infrastructuur tot een positieve economische impact zal leiden door de steun van fans, creatie van jobs en fiscale ontvangsten. Hierdoor worden honderden miljoenen aan subsidies door de steden uitgegeven aan sportfranchise. Dit wordt voornamelijk gedaan door de uitgifte van obligaties. Hiervoor zijn verschillende taksen speciaal gemaakt met de bedoeling om deze obligaties af te betalen. Een mooi voorbeeld hiervan is de hoteltaks waarbij een deel of alles naar het terugbetalen van deze obligaties gaat. Ook verkoopbelastingen op bepaalde uitgaven kunnen gebruikt worden om deze obligaties af te betalen (Coats & Humphreys, 2004). Hoewel er nog veel debat is over de effecten van de sportfaciliteiten blijven de steden nog veel subsidies geven met amper een kleine aarzeling.
2.2.2 Vormen van subsidies De subsidies komen voor in drie verschillende vormen voor: fiscale voordelen, gesubsidieerde stadiums (het gebruik van de arena’s aan een lage prijs) en verschillende ‘sweetheart’ deals (Stanley Eitzen, 2000).
Fiscale voordelen: wanneer een professioneel sport team verkocht wordt, beschouwt de fiscus de winst als kapitaalvoordelen voor de eigenaar. Volgens de huidige belastingswet wordt deze winst getaxeerd volgens een lager tarief dan andere bronnen van inkomen, bijvoorbeeld het loon van de conciërge die het stadium opruimt na de wedstrijd.
Gesubsidieerde stadiums: de meest gekende vorm van overheidssteun voor sportteams is de mogelijkheid om aan een lage prijs te sporten in een sportfaciliteit. Arena’s en stadiums zijn essentieel voor het financieel succes van professioneel sporten. Teameigenaars zoeken nieuwe en verbeterde infrastructuren, meestal ten koste van de belastingsbetalers, en krijgen ze meestal. Als ze dit niet krijgen, verplaatsen ze meestal het team naar een meer tegemoet komende plaats.
Sweetheart deals: de subsidies eindigen niet met de kost van het stadium. Fans moeten naar de faciliteit kunnen rijden dus de federale overheid moet de kost van nieuwe wegen, snelwegen, viaducten en dergelijke betalen. Op de koop toe krijgen de teameigenaars meestal alles of een groot deel van de opbrengst van de parking, concessies en niet-sport evenementen die plaatsvinden in de nieuwe arena. Soms voorzien de steden de eigenaars van
verplaatskosten,
oefenvoorzieningen,
kantoorruimte,
land
en
speciale
investeringsmogelijkheden om het team te verleiden om te blijven of te verplaatsen. Bijvoorbeeld: de Baltimore Ravens eigenaar, Art Modell, kreeg $105 miljoen over twintig jaar om de naam ‘PSINet Stadium’ te geven aan de faciliteit die de stad Baltimore aan hem heeft geleverd.
10
2.2.3 Argumenten voor subsidies Een van de voordelen die aangekaart wordt om te investeren is de creatie van jobs. In het begin zijn dit voornamelijk jobs voor de constructie van de faciliteit en wanneer dit afgewerkt is, zijn individuen nodig om deze te runnen en draaiende te houden. Dit varieert van ticketverkopers tot vast personeel en een managementteam. Ten tweede, mensen die naar de wedstrijden gaan kijken of werken voor het team zorgen voor een verbreding van de lokale werkgelegenheid. Een derde voordeel is het spenderen van geld door fans en medewerkers in de lokale gemeenschap. De toeristische attractie zorgt voor voordelen door het geld dat in de gemeenschap uitgegeven wordt. Als laatste kan er gesproken worden van een ‘multiplier effect’ door de uitgaven. Dit komt voornamelijk voor wanneer het verhoogde lokaal inkomen voor nog meer uitgaven en jobs zorgt (Feng & Humphreys, 2008). Tegenstanders betwisten dat het multiplier effect voor sport vaak aanzienlijk minder is dan voor andere entertainment uitgaven. De meeste inkomsten van sport worden gebruikt om spelers, managers, coaches en trainers te betalen. In tegenstelling tot de werknemers van lokale restaurants, theaters en winkels, leven vele van deze spelers, managers, coaches en trainers zelfs niet voltijds in de stad. Daardoor worden hun lonen ook uitgegeven in andere steden en dus andere staateconomieën (Coats & Humphreys, 2003). Nog een voordeel voor de teameigenaars is dat ze een deel van hun spelers lonen mogen aangeven als fiscale verliezen. Dit soort van takssubsidie is uniek aan professionele sport. Geen andere zaken in de Verenigde Staten verminderen de waarde van mensen als een kost van hun bedrijf.
2.2.4 Effecten van sportsubsidies De effecten op jobs, inkomen en fiscale ontvangsten zijn aangetoond bij onderzoeken maar de immateriële effecten worden meestal genegeerd. Sportfaciliteiten en teams zouden een impact hebben op de kwaliteit van het leven binnen de gemeenschap. Dit is dan weer gerelateerd aan de trots en burgerplicht, zichtbaarheid van de gemeenschap en de verbetering van de stad zijn imago. Hoewel deze effecten moeilijk te meten zijn, mogen ze niet vergeten worden (Coates & Humphreys, 2004). Een professioneel sportteam creëert een publiek goed, wat eigenlijk een voordeel wil betekenen waar de gebruikers die sport volgen van genieten, ongeacht of ze er mee voor betaald hebben of niet. De grootte van dit voordeel is ongekend en niet door iedereen gedeeld maar toch bestaat het wel. Als resultaat hiervan zullen sportfans accepteren dat ze hogere belastingen moeten betalen of een verminderde publieke service zullen hebben om een team aan te trekken of te behouden, ook al wonen ze de matchen niet zelf bij. 11
Deze fans, die door de teams, lokale media en lokale interesses die direct in lijn staan met de voordelen van het stadium worden aangetrokken, vormen de basis van de politieke steun voor gesubsidieerde sport faciliteiten (Zimbalist & Noll, 1997). Verder is gebleken dat sportfaciliteiten een significant positief effect hebben op de waarde van de omliggende huizen en dit effect vermindert als de afstand tot de faciliteiten vergroot (Feng & Humphreys, 2004). Een nieuwe sportfaciliteit die buiten het centrum van een grote stad gebouwd wordt en niet gerelateerd is aan een stedelijk herontwikkelingsprogramma zal ervoor zorgen dat residentiële eigendomswaarden rond de faciliteit tienduizenden dollars zal stijgen (Feng & Humphreys, 2008). Dit zou
kunnen verklaren waarom steden sport faciliteiten blijven subsidiëren terwijl academische
onderzoekers suggereren dat het resulteert in geen of weinig materiële economische voordelen. Onderzoek (Siegfried en Zimbalist, 2000) geeft weer dat het effectief bruikbaar economisch leven van een sportstadium rond de dertig jaar ligt. Dit komt ongeveer overeen met de gemiddelde leeftijd van de stadiums die vervangen zijn in de laatste zes jaar. Spijtig genoeg bevatten deze argumenten een slechte economische redenering die leidt tot een overdreven beeld van de voordelen van de stadiums. Economische groei vindt plaats wanneer de bronnen van de gemeenschap –mensen, kapitaalinvesteringen en natuurlijke bronnen- productiever worden. Een verhoogde productiviteit kan op twee manieren tot stand komen. Ten eerste, van voordelige economische specialisatie door de gemeenschap met het doel van ruilen met andere regio’s of van lokale toegevoegde waarde dat hoger is dan ander gebruik van lokale werkers, land en investeringen. Een stadium bouwen is goed voor de lokale economie enkel en alleen wanneer het stadium de meest productieve manier is om kapitaalinvesteringen te maken en de werkers te gebruiken (Zimbalist & Noll, 1997).
2.2.5 Effecten economische crisis Tegen de economische crisis die vandaag merkbaar is in Amerika is de sportindustrie niet immuun. Brett Yormark, chief executive van de New Jersey Nets was duidelijk wanneer hij zei “We’re not just competing for people’s entertainment dollars anymore. We’re going up against milk and orange juice” (Futterman, 2008). Vele jaren hebben televisiecontracten bijgedragen om professionele sport af te zonderen van de vluchtigheid van de economie. Maar door de veranderende economie zijn de teams meer afhankelijk van ticketopbrengsten. Door de stijgende kosten van de dagelijkse noodzakelijkheden kiezen families er steeds vaker voor om thuis te blijven en hun favoriet sportevenement op televisie te bekijken. Dit zorgt voor een grote klap in de sportindustrie (Futterman, 2008).
12
2.2.6 Toekomst van de sportsubsidies Het ziet er niet naar uit dat de sportsubsidies snel geschrapt zullen worden. Ook al zijn er nu federale antitrustwetten, de steden zullen nog steeds met elkaar blijven concurreren. Door de grote populariteit van sport in de Amerikaanse cultuur zal er waarschijnlijk geen eind komen aan de publieke subsidies voor sportfaciliteiten. Momenteel zijn er meer dan honderd sportfaciliteiten nationaal. Daar is ongeveer dertig procent van privaat eigendom en meer dan zeventig procent publiekelijk eigendom (chapter 13: stadiums & arenas, 2006). De sportteams waar het publiek zijn geld aan geeft is dus niet echt van hen zelf. Met de uitzondering van één grote competitie ploeg –football’s Green Bay Packers- is ieder pro team in het bezit van een ofwel een individu, een bedrijf of een onderneming. De eigenaar kan de favoriete spelers verkopen of ruilen. Verder beslist deze ook hoeveel er voor een ticket betaald moet worden. Als laatste kan de eigenaar ‘ons’ team naar een andere stad verplaatsen, zelfs na het verkrijgen van massale publieke subsidies van de lokale gemeenschap (Stanley Eitzen, 2000). Waarom is de sportindustrie in de Verenigde Staten een ware geldbusiness en blijven de steden geld investeren? Dit heeft vaak te maken met trots en burgerplicht in de gemeenschap (Coates & Humphreys, 2004). De mensen zijn trots als ze kunnen zeggen dat hun ploeg gewonnen heeft. Daarom doen ze er ook alles aan om hun team in hun stad te houden maar hier wordt vaak misbruik van gemaakt door de eigenaars van de teams. Voor de gemiddelde fan is sport iets dat gaat over winnen, verliezen, wedstrijden en helden. Maar wanneer er naar sport gekeken wordt in economische termen, een door het publiek gesubsidieerde monopolie, zien we iets anders. Vanuit dit perspectief is het een zaak van economisch welzijn. De Verenigde Staten heeft wel regels en reglementen die speciaal gericht zijn op het verhinderen van monopolies. Deze zijn nu wel niet snel terug te vinden in de sportsector. De grote leagues werken meer als een kartel samen. Dit is een groep van concurrenten die samenwerken voor een gezamenlijk economisch voordeel (Stanley Eitzen, 2000).
13
3. Economie en sport in de VS 3.1 Populariteit 3.1.1 Aantal toeschouwers Sport is zeer populair in de Verenigde Staten, dat zal niemand ontkennen. Maar hoe populair juist kan nagegaan worden door wat verder onderzoek. In tabel 2 wordt meer informatie weergegeven over hoeveel toeschouwers aanwezig waren op sportwedstrijden in het jaar 2005. Welke sporten nu het populairste zijn en het meeste publiek trekken, zal snel duidelijk worden. Tabel 2: Geschatte totale aanwezigheid op sportevenementen in 2005 (Humphreys & Humphreys, 2008)
Sport
Total aanwezigheid
Major League Baseball
74,385,100
NCAA Football
43,486,574
NCAA Men's Basketball
30,586,645
National Basketball Association
21,369,078
National Hockey League (2004)
19,854,841
National Football League
17,011,986
Minor League Baseball
15,636,000
NASCAR Winston Cup Series
6,300,000
Minor League Hockey
6,179,000
Horse Racing
5,979,000
Professional Rodeo
5,429,000
NASCAR Busch Series
3,911,000
Professional Golfers Association
3,200,000
Arena Football League
2,939,000
Major League Soccer
2,900,715
Minor League Basketball
2,625,000
Professional Tennis
1,970,000
Professional Boxing
1,931,000
IndyCar Racing
1,914,000
National Hot Rod Association
1,835,000
NASCAR Truck Series
1,708,000
Champ Car racing
1,490,000
Professional Bowling Association
1,310,000
Women's National Basketball Association
1,087,000
Professional Lacrosse (MLL, NLL)
1,019,000
Major Indoor Soccer League
992,000
14
Met een aantal toeschouwers van 74,385,100 mensen komt professioneel baseball als populairste sport uit de bus. Bij de Major League waren er meer 74,000,000 toeschouwers maar ook de Minor League Baseball kan op veel belangstelling rekenen. Alles bij elkaar bekeken is baseball de populairste sport. Het hoge aantal kan ook aan het feit liggen dat er veel professionele teams zijn in de Major en Minor League en ze een relatief lang seizoen hebben. Dit geeft veel opportuniteiten om een wedstrijd bij te wonen. De top drie wordt vervolledigd door basketball en football op school (NCAA). Dit bewijst de populariteit van sportwedstrijden op scholen. Ook hier zijn er veel colleges en universiteiten waardoor er veel mogelijkheden zijn om wedstrijden bij te wonen maar een totaal van meer dan 43,000,000 en 30,000,000 toeschouwers is nog steeds veel. De National Football League is pas terug te vinden op de zesde plaats met 17,000,000 toeschouwers . Dit is nog een groot aantal maar dit lager getal kan verklaard worden door het relatief korte seizoen van deze sport. Het totaal aantal toeschouwers dat terug te vinden is in tabel 2 komt neer op 277 miljoen. Hiertoe behoren de individuen die tickets gekocht hebben voor meerdere wedstrijden, inclusief seizoenspassen, en de mensen die naar verschillende sporten gaan kijken. Toch is 277 miljoen tickets verkocht in 2005 een groot aantal als je weet dat de totale populatie van de Verenigde Staten op dat moment 296.6 miljoen was. Dit is een teken van grote economische activiteit (Humphreys & Humphreys, 2008). De tickets kopen, iets eten of drinken, vervoer, een souvenir,…hoort allemaal bij het bijwonen van een sportwedstrijd.
3.1.2 Tijd doorbrengen op wedstrijden Nu we weten hoeveel toeschouwers er jaarlijks op een wedstrijd aanwezig zijn, kan er nagegaan worden hoeveel uur ze er gemiddeld doorbrengen. Dit zowel voor het totaal gespendeerde uren per jaar als het gemiddelde per persoon per jaar. Het gaat nog steeds over het jaar 2005. De totale uren worden weergegeven in honderdduizend uren.
15
Tabel 3: geschatte jaarlijkse uren gespendeerd aan het bijwonen van sportevenementen als toeschouwer in 2005(000,000s) (Humphreys, Humphreys, 2008)
Activiteit
Totale uren
Gemiddelde per persoon
Watching baseball
186,200
2.21
Watching basketball
261,100
3.10
Watching football
200,200
2.38
Watching soccer
73,480
0.87
Watching car racing
76,210
0.91
Sports total
797,190
9.48
Watching TV
78,780,000
936.68
Listening to radio
803,200
9.55
Het totaal aantal gespendeerde uren door de Amerikanen kijkend naar baseball wedstrijden in 2005 was 186 biljoen. Bij basketball en football is dit nog meer. De vijf sporten samen bekeken geven een totaal van bijna 800 biljoen uren. Verder worden het aantal uren TV kijken en naar de radio luisteren ook weergegeven. Dit is over het algemeen en niet alleen gerelateerd met sport. Al zal het verder uitwijzen dat er ook veel naar sport gekeken en geluisterd wordt via deze mediakanalen. De gemiddelde Amerikaan spendeert 9.48 uur enkel en allen door naar sportwedstrijden te kijken. Er moet wel gezegd worden dat ze honderd keer meer dan dit aantal gewoon naar TV kijken dan naar sport of naar de radio te luisteren.
3.1.3 Wedstrijden volgen via media Na het bespreken van het aantal uren dat mensen gemiddeld en totaal naar sport op TV kijken, gaan we even dieper in op hoeveel mensen juist sport via dit kanaal volgen. Om een beter zicht te krijgen welke sporten allemaal gevolgd worden, is er een onderverdeling gemaakt van de professionele sport leagues.
16
Tabel 4: geschat aantal toeschouwers via televisie in 2005(Humphreys & Humphreys, 2008)
Sport
TV publiek
National Football League
105,874,000
Major League Baseball
76,744,000
National Basketball Association
60,877,000
NASCAR Winston Cup Series
45,588,000
Professional Golfers Association
37,899,000
NASCAR Busch Series
27,981,000
Professional Tennis
26,187,000
Horse Racing
21,560,000
IndyCar Racing
19,366,000
Professional Rodeo
18,862,000
Professional Boxing
18,094,000
Arena Football League
17,094,000
National Hockey League
13,870,000
Professional Bowling Association
13,470,000
Women's National Basketball Association
12,220,000
NASCAR Truck Series
12,073,000
Major League Soccer
10,010,000
Minor League Baseball
9,668,000
National Hot Rod Association
7,900,000
Minor League Basketball
7,126,000
Champ Car racing
6,678,000
Minor League Hockey
3,315,000
Professional Lacrosse (MLL, NLL)
3,103,000
Major Indoor Soccer League
2,338,000
De National Football League heeft duidelijk de meeste televisiekijkers. Hun 105 miljoen is meer dan een derde van de populatie in 2005. Ook hier komen dezelfde populaire sporten naar boven als in de vorige tabellen, namelijk football, basketball en baseball. Het is echter wel niet makkelijk om te weten hoeveel uur of hoe intens de kijker naar de wedstrijd kijkt. De wedstrijd kan evengoed op de achtergrond opgezet worden terwijl je ander werk aan het verrichten bent.
17
3.2 Invloed van sport op economische activiteit 3.2.1 De leveranciers in de sportindustrie In het volgend gedeelte wordt de impact van sport op de economische activiteit in de Verenigde Staten bekeken. Het is echter niet zo makkelijk om de volledige economische activiteit van de sportmarkt terug te vinden. Om deze reden heeft Humphreys (2008) in zijn paper een onderscheid gemaakt tussen de leveranciers en de vragers in de sportindustrie. De leveranciers maken en verkopen goederen en services en de vragers kopen en consumeren deze. Onderstaande tabel geeft de subindustrieën weer van de sportmarkt. Hierdoor kan de grootte van de sportmarkt een beetje ingeschat worden door onder andere het aantal etablissementen en werknemers. Tabel 5: samenvattende statistieken van de bedrijven van de sportindustrie in 2002 (Humphreys B.R and Humphreys B.R., 2008)
Sub-Industry
Etablissmenten
Spectator Sports 674
Werknemers
Opbrengsten (mil) Lonen (mil)
40,746
$13,025
$9,106
47,121
$6,702
$995
19,860
$2,585
$664
Teams Racetracks
646
Other Spectator 2,752 Sports Golf Courses
12,261
312,812
$17,533
$6,656
Skiing Facilities
387
70,083
$1,801
$631
Fitness/Rec.
25,290
445,508
$14,987
$4,953
4,924
82,010
$3,074
$904
Athl. 2,235
62,166
$11,855
$2,075
1,080,306
$71,562
$25,984
Centers Bowling Centers Sporting/ Gds. Mfg. Totaal
49,169
De fitness en recreatiecentra zijn het sterkst vertegenwoordigd met meer dan 25,000 vestigingen en 445,508 werknemers. De golfterreinen volgen op een tweede plaats met 12,261 terreinen en 312,812 werknemers. Ondanks de vele fitness en recreatiecentra hebben ze niet de hoogste opbrengst gehad in 2002. Deze titel behoort toe aan de golfterreinen. De spectator sports teams vragen de hoogste lonen met een totaal van $9.105 miljard in 2002. 18
Dit kan verrassend lijken door hun kleiner aantal werknemers maar het kan wel verklaard worden door de hoge lonen die de professionele atleten krijgen in de top leagues. In 2002 waren er in al deze subindustrieën samen 49,169 etablissementen waargenomen die in verband staan met sport. Tezamen was dit goed voor 1,080,306 werknemers. Bij werknemers horen natuurlijk ook lonen en dit kostte in 2002 in totaal 25.984 miljard dollar. De opbrengst echter was met zijn 71.562 miljard dollar ongeveer drie keer zo hoog als de loonkosten. In de bovenstaande tabel gaf het aantal opbrengsten weer voor het jaar 2002. Maar van waar komen deze opbrengsten juist? Er kunnen vier grote categorieën onderverdeeld worden met de grote bronnen, namelijk toegangsgelden, schulden, eten/drinken en radio/TV opbrengsten. Dit zijn natuurlijk niet de enigste bronnen van inkomen. Tabel 6: Tabel 6: bronnen van inkomsten voor firma’s in sportindustrie in 2002 ($000,000s) (Humphreys B.R and Humphreys B.R., 2008)
Sub-Industry
Toegangsgelden
Spectator Sports 4,623
Schulden
Eten/drinken
Radio/TV
/
171
4,852
/
260
306
/
8
21
Teams Racetracks
1,169
Other Spectator 31 Sports Golf Courses
/
5,904
3,931
/
Skiing Facilities
13
138
213
/
Fitness/Rec.
636
8,620
641
/
12
0,38
847
/
Centers Bowling Centers
De Spectator Sports Teams subindustrie haalt 35,5% van de opbrengsten uit toegangsgelden ($4.6 miljard in 2002) en 37% uit uitzendrechten bij de TV/radio ($4.8 miljard in 2002). Bij de golfindustrie komt 57% van de opbrengsten uit lidmaatschap schulden en 24% van eten/drinken. Bij de fitness en recreatiecentra komt 57% van de opbrengsten uit lidmaatschap schulden ($8.6 miljard in 2002).
19
3.2.2 De vrager van de sportindustrie Nu is voornamelijk de leveranciers zijde besproken. Meer informatie over de vraagzijde volgt hieronder. Hiertoe behoren de aankoop van inkomkaarten, sportmateriaal, materiaal nodig om wedstrijden op TV te bekijken of naar de radio te luisteren,… Tabel 7: Consumentenuitgaven op geselecteerde sportitems in 2005 (Humphreys B.R and Humphreys B.R., 2008)
Item
Totale uitgaven
Sports Equipment (NSGA survey)
13,474,300,000
Sports Apparel (NSGA survey)
10,898,000,000
Sports Footwear (NSGA survey)
15,719,000,000
Admission to Spectator Sporting Events (BEA)
15,900,000,000
In het jaar 2005 werd enkel en alleen aan sportmateriaal 13,474,300,000 dollar uitgegeven. Onder deze categorie behoort geen kledij want dit wordt afzonderlijk bekeken. Daar werd nog eens 10,898,000,000 dollar gespendeerd. Het meeste geld ging in 2005 uit naar schoeisel en toegangsticketten voor sportevenementen voor respectievelijk 15.7 miljard dollar en 15.9 miljard dollar. Nu geweten is hoeveel er door de consumenten in 2005 aan materiaal en dergelijke gespendeerd wordt, kan verder uitgediept worden aan welke sport de consument het meeste uitgeeft voor materiaal.
20
Tabel 8: aankoop van sportmateriaal door consumenten in 2005 (millions of dollars) (Humphreys & Humphreys, 2008)
Sport
Uitgaven
Baseball and Softball
372.4
Basketball
309.3
Bowling
183.5
Exercise
5176.6
Football
95.2
Golf
3465.5
Skating (Hockey & Ice Skates)
138.5
Racquetball
45.4
Snow Skiing
642.7
Soccer
66.5
Tennis
379.1
Volleyball & Badminton Sets
32.1
Athletic Goods Team Sales
2567.5
Total
13,474.3
Het meeste geld voor materiaal wordt uitgegeven bij exercise sporten ($5.2 miljard) en golf ($3.5 miljard). Volleybal en badminton eindigen onderaan de lijst met $32.1 miljoen. Snow Skiing is ook niet goedkoop en hier spenderen de consumenten 642.7 miljoen dollar aan. Zoals in tabel 7 al vermeld werd, werd er in 2005 een totaal van 13,474.3 miljoen dollar geconsumeerd.
21
4. Sportparticipatie in de VS De relatie tussen sport en economie in de VS is nu uitvoerig besproken. De economische effecten van sport zijn duidelijk geworden maar hoe actief zijn de Amerikanen eigenlijk?
4.1 Inactiviteit in de VS 4.1.1 Inactiviteit over de jaren heen In het ‘Participation Report’ (Physical Activity Council, 2013) wordt verklaard dat de term inactieven wordt gebruikt voor degene die niet deelnemen aan een actieve sport. Door het gebruik van deze definitie kunnen er 80.4 miljoen Amerikanen bestempeld worden met de term ‘inactief’. Dit getal is lichtjes gestegen in vergelijking met de 78.9 miljoen inactieven in 2011. Ondanks dit verloop is de inactiviteitsgraad wel minder snel aan het stijgen. Er zijn dus veel inactieven maar aan de andere kant zijn er ook veel actieven. In 2012 waren er 206.7 miljoen actieven vanaf zes jaar. Hoewel dit getal hoog is, moet er nog steeds werk van gemaakt worden om de Amerikanen te inspireren om fysiek actief te blijven. In het zuiden van de VS is er meer inactiviteit vastgesteld en de actievere populaties wonen in het noorden en westen. De meeste staten hebben een gemiddelde inactiviteitsgraad van 18.8%. In grafiek 1 is de evolutie van de inactiviteit uitgetekend. Het is duidelijk dat er een stijgend verloop is. Tussen 2008 en 2010 is de stijging niet zo groot zoals bij de jaren 2007 en 2011. Na de grote stijging tussen 2010 en 2011 is het verloop tussen 2011 en 2012 terug aan het afvlakken. Uiteindelijk is de algemene stijging van 2007 tot 2012 nog vrij groot met een aantal van bijna 10 miljoen.
Percentage
Inactiviteit 28.5
82
28
80
27.5
78
27
76
26.5
74
26
72
25.5
70
25
68
24.5
66
24
Inactiviteitsgraad Aantal inactieven
64 2007 2008 2009 2010 2011 2012
Grafiek 1: inactiviteitsgraad en aantal inactieven 2012 (Physical Activity Council, 2013)
22
4.1.2 Inactiviteit per leeftijdscategorie In het rapport (Physical Activity Council, 2013) wordt meer informatie gegeven over de inactiviteit per leeftijdsgroep. Bij de leeftijdsgroep van zes tot twaalf jaar is sinds 2007 (ongeveer 16.5%) een stijging op te merken tot 2012. Er zijn wel fluctuaties te zien bij deze groep door de kleine dalingen in 2009 en 2011. In 2012 is er een totale inactiviteitsgraad van 19.5%. Bij de leeftijdsgroep van dertien tot zeventien is ook een toename van de inactiviteitsgraad zichtbaar. De stijging gebeurd geleidelijk aan van 17.5% in 2007 tot 19.2% in 2012. De grootste stijging tussen 2007 en 2012 is terug te vinden bij de leeftijdsgroep van 18 tot 24 jaar. Dit aantal gaat van 22% naar 26.4%. Bij de Amerikanen tussen 25 en 44 is dezelfde beweging op te merken. Er is niet veel verschil tussen 2007 en 2010, enkel het laatste jaar is er een iets grotere stijging. De inactiviteitsgraad ligt bij deze leeftijden rond de 25%. Al moet wel gezegd worden dat de deze bij 35-44 jaar lichtjes gedaald is tussen 2011 en 2012. Het totaal in 2012 is minder bij deze groep dan bij de groep van 18 tot 24 jaar. Van 45 tot 65 is er weer een stijging van de inactiviteit zichtbaar. Dit gaat van 25% tot 29.3% en 30% tot 33.9%. Bij de laatste leeftijdsgroep (65+) komt een ander scenario boven drijven. In 2007 was het totaal van inactiviteit ongeveer 39%. De jaren nadien, voornamelijk vanaf 2009, is er een stijging zichtbaar tot bijna 41%. In 2012 is dit aantal terug gedaald tot het cijfer van 2007. Dit is een stap in de goede richting. De meeste actieven zijn terug te vinden in de categorie van dertien tot zeventien jaar. Bij 18 tot 24 zou dit procent best dalen maar dit is makkelijker gezegd dan gedaan. Het gaat echter wel de goede richting uit dankzij de stabilisatie tijdens de laatste 2 jaar. Ondanks de daling bij de 65+ is de 39% nog altijd de hoogste inactiviteitsgraad. In grafiek 2 is er een samenvatting terug te vinden over de inactiviteitsgraad per leeftijdsgroep in 2012.
Inactiviteitsgraad 45 40 35 30 25 20 15 10 5 0
39 33.9 26.4 19.5
29.3 25.1
24.7
19.2 Inactiviteitsgraad
6 tot 13 tot 18 tot 25 tot 35 tot 45 tot 55 tot 65+ 12 17 24 34 44 54 64
Grafiek 2: inactiviteitsgraad per leeftijdscategorie in 2012 (Physical Activity Council, 2013)
23
Wanneer de samenvatting voor het jaar 2012 geanalyseerd wordt, stijgt de inactiviteitsgraad naarmate de leeftijd hoger wordt. Al moet gezegd worden dat er bij de leeftijdsgroep 18 tot 24 jaar een hoger percentage terug te vinden is dan de twee daaropvolgende leeftijdscategorieën.
4.1.3 Populairste sporten Nu hebben we al meer info over de inactiviteitsgraad in het totaal en per leeftijdsgroep. De tegenhanger van de inactieven zijn natuurlijk de actieven. Welke sporten zijn nu het populairste bij de Amerikanen? Fitness is de populairste vorm van fysieke activiteit (60%). Dit is het geval sinds 2008. Een daling is voornamelijk over de jaren terug te vinden bij de individuele sporten (41% naar 36.7%) en teamsporten (23% naar 21.6%) (Physical Activity Council, 2012). Onderstaande tabel (Humphreys, 2008) kan meer informatie verschaffen over de populaire sporten voor het jaar 2005. Tabel 9: geschat aantal deelnemers bij sport in VS in 2005 (Humphreys, Humphreys, 2008)
Sport of activiteit
Aantal deelnemers
Walking
87,500,000
Swimming
56,500,000
Bowling
44,800,000
Health Club Membership
37,000,000
Bicycling
35,600,000
Weightlifting
32,900,000
Running/Jogging
29,200,000
Basketball
26,700,000
Golf
24,400,000
Baseball
14,600,000
Soccer
14,000,000
Softball
12,400,000
Volleyball
11,100,000
Inline Skating
10,500,000
Tennis
10,400,000
Mountain Biking
9,200,000
Downhill Skiing
6,400,000
Martial Arts (2004)
5,400,000
Snowboarding
5,200,000
Ice/Figure Skating (2003)
5,100,000
Cross Country Skiing
2,600,000
Ice Hockey
2,600,000
24
De populairste sport bij uitstek is duidelijk wandelen. Met zijn 87,500,000 deelnemers steekt het met kop en schouders boven de andere sporten uit. Dit is geen dure sport en hier heb je ook niet veel uitrusting voor nodig. Het is verder ook zeer evident om te doen en de mens doet het meer dan je zelf zou denken. Te voet naar school of het werk spaart kosten uit, is makkelijk en gezond. Door de lage kosten heeft het een lage economische activiteit. De 2e populairste sport volgens deze tabel is zwemmen. Dit is een sport die geschikt is voor jong en oud. Dit uit zich ook in het aantal deelnemers van 56,500,000. Het zijn meer individuele sporten die zich bovenaan de lijst bevinden. Bijvoorbeeld basketbal is ‘pas’ op een achtste plaats terug te vinden met een deelnemersaantal van 26,700,000. Deze tabel kan een sporter bij meerdere sporten indelen. Sinds het totaal aantal deelnemers in de tabel op een 484 miljoen deelnemers komt en er in 2005 een populatie was van 297 miljoen. Er zou meer onderscheid gemaakt moeten worden tussen de intensiteit van het kijken. Om de populariteit van de sporten te bekijken bij het meer frequent beoefenen van de sport wordt er informatie gebruikt van een tabel die gebaseerd is op het jaar 2000 (Humphreys, 2008).
25
Tabel 10: geschat aantal sportdeelnemers in 2000 (gebaseerd op BRFS Survey) (Humphreys, Humphreys, 2008)
Sport
Gemiddelde
Walking
69,301,784
Running/Jogging
12,901,119
Weightlifting
7,396,304
Golf
4,982,688
Bicycling
4,791,467
Aerobics
4,355,448
Basketball
3,461,372
Health Club Workout
2,510,246
Swimming
2,356,134
Calistenics
2,208,816
Bike or Rowing Machine
1,622,729
Tennis
1,171,802
Soccer
1,010,848
Martial Arts
649,406
Skating (Ice and Roller)
633,485
Bowling
611,725
Volleyball
531,830
Snowskiing
373,660
Raquetball
359,900
Boxing
208,423
Touch Football
179,878
Waterskiing
158,624
Squash
101,219
Surfing
101,219
Badmiton
50,090
Table Tennis
38,056
Handball
18,249
Softball
8,203
Total
122,094,722
De sport die het meest op frequente basis gedaan wordt, is ook volgens deze tabel wandelen. Ongeveer 70 miljoen deelnemers geven aan de ze frequent wandelen. Dit is net geen 1 op 4 van de hele populatie.
26
De 87,500,000 deelnemers in 2005 die zowel frequent als niet-frequent wandelen zijn samen ongeveer 30% van de Amerikanen. De grootste verschillen tussen de twee tabellen zijn terug te vinden bij alle sporten behalve wandelen. Bijvoorbeeld zwemmen gaat van 56,500,000 deelnemers (tabel 9) naar 2,356,134 deelnemers (tabel 10). Dit wil dus zeggen dat er heel veel niet-frequente zwemmers zijn. Dit kan bij bijna alle sporten gezegd. Enkel wandelen is een uitzondering op deze regel. Elk jaar is er een meting van meer dan 50% van de Amerikaans populatie die regelmatig aan sport doet. Nog een groter deel van de populatie doet soms of occasioneel aan sport. Uiteindelijk is het belangrijk dat de mensen actief zijn. Best op regelmatige basis maar occasioneel is toch al beter dan nooit sporten.
4.2 Invloed van sport op school Uit een rondvraag bij achttien-plussers blijkt dat lichamelijk opvoeding tijdens de kindertijd een belangrijke invloed heeft op de mate van actief bezig zijn als volwassene (zie grafiek 3).
Invloed van PE 18 51 16 46 14 41 12 31 8 22 10 22 7 20 3 14 3 10 49 5
Team
Sport
Cycling Watersports Wintersports Golf None of the above 0
20
40
60
No Physical Education Physical education 67 80
Percentage
Grafiek 3: invloed van LO tijdens kindertijd op activiteit (Physical Activity Council, 2012)
Wie tijdens zijn schooltijd sport gehad heeft op school heeft vier keer meer kans om actief te zijn in de raketsporten en drie keer meer de mogelijkheid om deel te nemen in team-, outdoor-, winter- en golfsport. Ook de andere sporten tonen een verhoogde activiteit bij degene die LO gehad hebben. Teamsporten hebben de hoogste participatiegraad. Alle sporten tonen een hogere participatie bij degene die LO gehad hebben tijdens de schooltijd dan wanneer ze dit niet gehad hebben.
27
4.3 Achtergrond competitiegevoel Volgens de National Federation of High School Associations speelden in 2013 respectievelijk 7.7 miljoen kinderen in een middelbaar schoolteam. Kinderen van de middenklasse doen regelmatig try outs om te kunnen spelen in een all-star team waar je betaald wordt om te spelen. Dit team geeft je ook de kans om niet alleen regionale maar ook nationale wedstrijden te leren kennen (Friedman, 2013). Ze pronken dan ook graag met hun verdiensten en zetten in plaats van boeken in de boekenkast, hun trofeeën op een goed zichtbaar schap. Dat Amerika zo gefocust is op sport is niet altijd zo geweest. Een goede eeuw geleden waren het vooral de kinderen uit de lagere klassen die buiten speelden en onderling wedstrijdjes hielden zonder toezicht van de ouders. Van de kinderen uit de hogere klasse werd verwacht dat zij activiteiten zoals dansen, muziekles, tekenen en dergelijke meer deden. Hier is pas verandering in gekomen na WOII. Vanaf die tijd is competitie ook bij de middelste en bovenste deel van de middenklasse de kop beginnen opsteken. Buiten de schooltijd was er nu ook sprake van vrije tijd. Dit moest goed aangewend worden en zo kwamen ook zij terecht in sport en de competitie die daarmee gepaard kan gaan. Deze ouders waren er wel niet zo gerust op dat hun jongens speelden zonder toezicht. Dit heeft geleid tot het ontstaan van georganiseerde sport. Het werd gezien als een belangrijk onderdeel in het leren van de Amerikaanse waarden van samenwerken, hard werken en respect voor gezag Het begin van deze verandering kan terug gebracht worden tot in 1903. Toen organiseerde de New York City’s Public School Athletic League for Boys formele wedstrijden tussen kinderen. Deze werden door volwassenen georganiseerd met het doel om de jongens te doen terugkeren naar de activiteiten, clubs en school. Deze competitie zorgde voor een blijvende participatie want de kinderen wouden niet liever doen dan de eer en de records van hun team te verdedigen. De Little League Baseball is een van de eerste activiteiten voor kinderen die nationaal georganiseerd werden op een competitieve manier. Momenteel is dit een van de bekendste jeugd sportprogramma’s (Friedman, 2013). Mettertijd zijn er toch wat vragen en problemen boven komen drijven in verband met de wedstrijden. Is competitie op zo’n jonge leeftijd echt al ideaal en verantwoord? De vrees ontstond dat de leagues enkel de allerbeste atleten zouden steunen en de andere ‘aan hun lot overlaten’. Dit bracht zorgen met zich mee over de schadelijkheid van competitie. In het midden van de twintigste eeuw zorgde de televisie voor nog meer fans en populariteit van sport. Beurzen werden uitgereikt aan atleten en de zoektocht naar het volgende talent begon al in de lagere school. De scholen, voornamelijk colleges en universiteiten, ondervonden dat hun reputatie gevormd kon worden afhankelijk van het succes van hun football en basketball programma’s. Allemaal wouden ze het winnend team in hun midden hebben (Ripley, 2013). 28
In de jaren zestig vreesden de scholen voor wat competitie met de kinderen zouden kunnen doen, waardoor ze besloten om te werken aan de eigenwaarde. Zo werd de focus gelegd op het opbouwen van de kinderen hun zelfvertrouwen en talenten zonder met andere vergeleken te worden. Ook was er geen plaats om er negatief over te oordelen. De private organisaties wouden iets doen aan het feit dat dit initiatief niet echt bij sport terecht kwam. Met als gevolg dat de ouders meer competitieve opportuniteiten wouden voor kinderen en ze zouden hier voor betalen. Dit zorgde voor quality time van de ouders met hun kinderen (Friedman, 2013). Voornamelijk in de jaren zestig is de competitiviteit pas echt beginnen groeien volgens historicus Peter Stearns, door de moeilijkere opgave om binnen te geraken bij de colleges. De topscholen konden de vraag voor toelatingen niet bijhouden, dus de zekerheid viel weg dat de student aan de geprefereerde school kon starten. De innovatieve technologie maakte het er niet beter op want hierdoor was meer en betere informatie beschikbaar over de scholen. De voormalige Princeton University president William Bowen linkt de angst van de ouders aan de verhoogde focus op atletiek als bescherming voor hun kinderen tegen het uit colleges gezet worden waar de student wel behoort. De sociologist James Coleman zei dat in 1961 een bezoeker aan een Amerikaanse middelbare school bij het binnen komen hoogstwaarschijnlijk op de prijzenkast zal stoten. Deze bestaat uit de trofeeën die met het sportteam gewonnen zijn. Uitzonderlijk zal er een academische prijs tussen staan. Kan dit instituut dan nog aanzien worden als een educatieve school? In de jaren zeventig en tachtig was de toegang tot colleges iets makkelijker dan de jaren voordien. Je zou dan verwachten dat de competitiviteit een beetje zou wegvallen maar niks is minder waar. De families waren zich meer bewust van wat er op het spel stond waardoor ze nog competitiever werden, zelfs bij de naschoolse activiteiten. In de late jaren negentig en begin 2000 werd het terug moeilijker om in een “top” college binnen te geraken. De meeste leggen hun grenzen hoog en proberen bij de beste scholen toegelaten te worden. De studenten sturen meer toelatingsbrieven op dan ooit tevoren. Zoals de geschiedenis al doet vermoeden werd de competitiviteit hierdoor niet verminderd, in tegendeel. De ouders bereiden hun kinderen steeds vroeger en vroeger voor op de college aanvragen en toelatingen. Sinds de late 19e eeuw in Amerika kan gezegd worden dat de competitieve activiteiten voor kinderen geëvolueerd zijn. Door een verandering in het educatief systeem zoals verplichte scholing, werken aan eigenwaarde en hogere eisen bij studieaanvragen, spenderen de Amerikanen hun vrije tijd vooral aan sport.
29
Sport zit nu eenmaal ingeburgerd in de Amerikaanse scholen. Dat gaat soms wel gepaard met de academische schoolresultaten maar zo erg blijken de Amerikanen dit niet te vinden. Wanneer aan buitenlandse studenten gevraagd wordt hoe sport beleefd wordt in Amerika zei negen op tien studenten dat de kinderen hier veel meer begaan zijn met sport dan in hun thuisland. Ook de meerderheid van de Amerikanen bevestigen deze conclusie. De voordelen van de schoolsport zijn beweging, lessen in sportiviteit en doorzettingsvermogen, schoolgeest en plezier. De scholen bieden zoveel meer aan dan alleen lessen. Als er moet gekozen worden tussen besparen op sport of besparen op iets academisch zullen de Amerikaanse scholen al snel de laboratoria afsluiten in plaats van een sportprogramma op te geven. Ze zullen er alles aan doen om hun sportteams alle mogelijkheden te geven. De kosten voor een football speler kan al snel oplopen tot $1,300 per speler in tegenstelling tot een wiskunde student die ‘amper’ $618 kost voor de school. Toch wordt meestal de voorrang gegeven aan de atleten. Het is zo’n gewoonte geworden dat de echte kosten wel eens uit het oog verloren worden. Een financiële studie van Marguerite Roza, auteur van Educational Economics, bracht aan het licht dat een bepaalde school $328 uitgaf per student voor wiskunde en minstens vier keer meer aan cheerleading ($1,348 per cheerleader. En dit ondanks het feit dat cheerleaden geen prioriteit was en het strategische plan van het district in kwestie beweert dat de focus op wiskunde ligt (Ripley, 2013). Tijdens bijvoorbeeld het football seizoen ligt de focus van de Amerikaanse directeuren, leerkrachten en studenten bij de sport en helemaal niet bij het academisch gedeelte. De scholen verleggen zelfs hun uren zodat er ’s ochtends les gegeven wordt waardoor er een hele middag getraind kan worden. Sport kan natuurlijk ook de aanzet geven tot studeren. Atleten die geen interesse hebben om een diploma te behalen, kunnen door hun sport toch de motivatie vinden om te willen verder studeren en hun diploma behalen. Wanneer de studenten zich ergens thuis voelen, zullen ze er meer aan doen om er te kunnen blijven en het gevoel te behouden. De laatste jaren hebben een aantal scholen door budgetproblemen een aantal sportprogramma’s moeten schrappen. In de meeste gevallen wordt dit als tijdelijk aanzien, maar toch wordt dit als een tragisch verlies en ernstige opofferingen gezien. Er wordt dan ook geprobeerd om de kosten elders op te vangen, bijvoorbeeld door ouders, dan de programma’s te moeten verminderen. De studiemethode van de Amerikanen wordt dikwijls in vraag gesteld maar uiteindelijk doet sport meer goed dan slecht voor de atleten zelf. In 2010 heeft een studie van Betsey Stevenson, toen aan de University of Pennsylvania, uitgewezen heeft dat er een stijging is in het aantal meisjes dat op de
30
middelbare school aan sport doen tot een verhoogde aanwezigheid op colleges en werkgelegenheid gezorgd heeft bij vrouwen (Ripley, 2013). Als de Amerikanen hun obsessief gedrag ten opzichte van sport, klassementen, trots en dergelijke meer zouden verzetten naar academische prestaties, zouden ze niet zo veel verschillen van bijvoorbeeld Japan. Zij zijn meer gefocust op academische prestaties. Beide aanpakken kunnen ook wel verkeerd uitpakken en kinderen opzadelen met stress en ontgoocheling.
31
5. Sportsubsidies in Vlaanderen In Vlaanderen is er sprake van tal van subsidiestromen gericht naar sport. Hiertoe behoren de structurele subsidies, projectsubsidies, subsidies voor sportevenementen en subsidies voor sportinfrastructuur (BLOSO). Vooraleer we hier op verder gaan, wordt het sportbeleidsplan besproken. Dit staat in verband met het verkrijgen van een aantal subsidies.
5.1 Lokaal sportbeleidsplan Om sport te promoten in de gemeenten is het ‘Sport voor Allen-decreet’ opgesteld. Om aan de eisen van dit decreet te voldoen, moet een sportbeleidsplan opgesteld worden. Dit is een meerjarensportbeleidsdocument dat aan de gemeenteraad voorgelegd moet worden vooraleer dat het groen licht kan krijgen. Het plan wordt uitgevoerd en geëvalueerd op basis van een interactieve bestuursstijl. De inhoud van het document bevat onder andere de doelstellingen, inspanningen, instrumenten en voorzieningen die noodzakelijk zijn voor het voeren van een sportbeleid. Daarnaast wordt er nog informatie verschaft over de wijze waarop de sportraad betrokken is en begeleidt. Als laatste wordt er aandacht geschonken aan de kwaliteit van de sportbeoefening (BLOSO). Algemeen bekeken is het een belangrijk document dat voor een strategisch langetermijnplanning zorgt voor een integraal en kwaliteitsvol lokaal en regionaal sportbeleid (ISB). Een verenigingssportbeleidsplan kan door de sportraad of een representatieve groep van sportverenigingen ingediend worden indien de gemeente niet is ingestapt in het Sport voor Allendecreet. Tabel 11: aantal sportbeleidsplannen en verenigingssportbeleidsplannen van de gemeenten (BLOSO, 2010)
2008-2013
2009-2013
Totaal
280
5
285
Verenigingssportbeleidsplan 10
2
12
Geen SBP/VSBP
/
11
Sportbeleidsplan
/
Zoals de tabel weergeeft is er slechts een klein aandeel van de gemeenten die geen sportbeleidsplan (SBP) of een verenigingssportbeleidsplan (VSBP) ingediend hebben. Elf op 308 is geen slecht resultaat. Dit wil toch zeggen dat de gemeenten begaan zijn met sport en deze willen promoten, verbeteren en zoveel mogelijk toegankelijk maken voor iedereen.
32
Tabel 12: SBP/VSBP per provincie(BLOSO, 2010)
Antwerpe
Limburg
O-Vl
Vl-Br
W-Vl
Totaal
61
51
59
280
n SBP ’08-‘13
67
42
SBP ’09-‘13
1
1
3
5
VSBP ’08-‘13
1
7
VSBP ’09-‘13
1
1
43
63
62
61
297
97,73%
96,92%
95,38%
95,31%
96,43%
1
2
3
3
11
44
65
65
64
308
Totaal %
68
SBP/VSBP
totaal
tov 97,14%
2
10 2
aantal
besturen Geen SBP/VSBP Totaal
2
aantal 70
besturen
Het is overduidelijk dat er meer sportbeleidsplannen ingediend zijn dan verenigingssportbeleidsplannen. Over het algemeen hebben 96,43% van de gemeenten een SBP of een VSBP ingediend. Dit is een zeer hoog getal. Enkel de provincies Vlaams-Brabant en West-Vlaanderen liggen onder dit getal. De andere provincies doen het beter. Opvallender is dat Vlaams-Brabant de meeste VSBP ingediend heeft ten opzichte van andere provincies. Het niet hebben van een SBP of een VSBP verschilt niet zoveel in aantal. Geen enkele provincie heeft een nul in de tabel staan maar ook geen enkele heeft meer dan drie bij het niet hebben van een SBP/VSBP.
33
5.2 De sportsubsidies 5.2.1 De structurele subsidies Eerst en vooral maken we kennis maken met de structurele subsidies. Dit omvat de subsidiëring van de georganiseerde
sport.
waartoe
de
sportfederaties,
de
Vlaamse
provincies,
de
Vlaamse
Gemeenschapscommissie (VGC), de Vlaamse steden en de gemeenten behoren. Het wordt via een aantal decreten geregeld. Het kan gezien worden als de ruggensteun voor sportdiensten en sportfederaties (Vlaanderen.be). BLOSO wordt verantwoordelijk gesteld voor de administratieve begeleiding, financiële ondersteuning en de controle van het georganiseerd sportbeleid in Vlaanderen. Een voorbeeld van een dergelijk decreet is het Sport voor Allen- decreet . Hierbij is sprake van beleidssubsidies en impulssubsidies. Wat is nu juist het verschil tussen beleidssubsidies en impulssubsidies? De impulssubsidies mogen enkel aangewend worden voor het thema dat gekozen is. Deze periode is dit het verbeteren van de kwaliteit van de jeugdsportbegeleider. De beleidssubsidies kunnen voor meerdere doeleinden aangewend worden. Tabel 13: aantal impulssubsidies (IS) (BLOSO, 2010)
Antwerpen
Limburg
O-Vl
Vl-Br
W-Vl
Totaal
IS ‘09-‘13
61
41
56
48
56
262
IS ’10-‘13
4
0
3
5
1
13
Totaal IS
65
41
59
53
57
275
95,35%
96,72%
98,15%
96,61%
96,49%
%
IS
tov 95,59%
SBP Geen IS
2
1
2
3
3
11
Totaal SBP
70
44
65
65
64
308
De meeste gemeenten die een sportbeleidsplan gemaakt hebben, hebben ook een impulssubsidie gekregen. Er zijn niet veel gemeenten die geen impulssubsidie gekregen hebben of geen sportbeleidsplan ingediend hebben. De provincie Antwerpen telt de meeste gemeenten met dit soort subsidie. Ook zij tellen de meeste sportbeleidsplannen. Hier scoort Vlaams-Brabant wel heel goed. Nu scoren Antwerpen en Limburg onder het totaal.
34
5.2.2 De projectsubsidies Als 2e kunnen we spreken over de projectsubsidies. Dit gebruikt de Vlaamse overheid om projecten mogelijk te maken of versterken die relevant zijn voor het Vlaamse sportbeleid. De subsidies in kwestie ondersteunen organisaties bij het realiseren van een in tijd en opzet afgebakend project. Deze initiatieven hoeven niet noodzakelijk structuren te hebben om beoefend te kunnen worden. Voorbeelden hiervan zijn de “Start to”-initiatieven, groep wielertoeristen, joggingsgroepjes,…
5.2.3 Subsidies voor sportevenementen Een 3e soort subsidie die in Vlaanderen terug te vinden is, zijn de subsidies voor sportevenementen. Een financiële ondersteuning voor sportevenementen op Vlaamse bodem wordt door Vlaanderen geboden wanneer deze bijdragen aan bepaalde beleidsdoelstellingen. Zo wordt bijvoorbeeld enkel hoogstaande topsportevenementen ondersteund wanneer ze onder meer bijdragen tot de uitstraling van Vlaanderen en het Vlaamse topsportbeleid. Wanneer sportevenementen bijdragen tot de promotie van een breed sportaanbod, zullen deze ook ondersteund worden.
5.2.4 Subsidies voor sportinfrastructuur Als laatste kan er gesproken worden over de subsidies voor sportinfrastructuur. Voor het uitbreiden en verbeteren van sportinfrastructuur wordt via deze subsidie ondersteuning aangeboden door Vlaanderen. Er wordt door Vlaanderen voornamelijk ingezet op de realisatie van zwembaden, sporthallen,
kunstgrasvelden
en
grotere
multifunctionele
sportcentra
via
het
Vlaams
Sportinfrastructuurplan. De sportclubs en sportevenementen worden ook de lokale overheden (steden en gemeenten) ondersteund (Vlaanderen.be).
35
6. Sport en economie in Vlaanderen De economische bijdrage van sport wordt wel eens uit het oog verloren. Belangrijke zaken zoals sponsoring, mediarechten, de vrijetijdsindustrie, de potentiële opbrengst van het organiseren van sportevenementen en dergelijke meer behoren nu eenmaal ook tot sport en economie. Met dit in het achterhoofd heeft Kleissner (2006) een ruimere definitie opgesteld van sport waarbij de amusement/media
industrie,
sporttoerisme,
verzekeringen,
de
productie
en
verkoop
van
sportgoederen, de sportopleidingen en trainingen, publiciteit, sponsoring en gezondheid werden toegevoegd (De Knop, De Bosscher, 2010).
6.1 Directe economische voordelen van sport in Vlaanderen 6.1.1 Financiering en private bestedingen De overheid, private bedrijven, consumenten, lokale autoriteiten en dergelijke meer zorgen ervoor dat sport gefinancierd wordt. Dit heeft geleid tot het decreet ‘Sport voor allen’. Via dit decreet wordt er gewerkt naar het stimuleren van mensen om aan actieve sportbeoefening te doen. Niet alleen stimuleren maar ook uitnodigen, begeleiden en de ruimte aanbieden om dit mogelijk te maken. Er wordt geprobeerd om een zo ruim en gevarieerd mogelijk aanbod aan te bieden, zowel in clubverband als buiten een club (De Knop, De Bosscher, 2010). De private bestedingen van gezinnen zijn een belangrijke bron van financiering in de sportsector. Volgens een berekening in 1996 kwam de totale private besteding toen uit op 4.15 miljard euro (Taks & Késenne, 1999). De Vlaamse bevolking zelf gaf in het totaal in het jaar 1998 iets meer dan 4 miljoen euro uit aan sportbesteding (Késenne et al., 1998). Nu deze informatie gekend is, kan wel gezegd worden dat consumenten vrij veel over hebben om hun sport te kunnen beoefenen. De gezinsuitgaven zijn natuurlijk niet de enigste inkomsten voor sport, ook de overheid draagt zijn steentje bij. Zij doen dit via directe en indirecte financiering en reguleringen met de sportmarkt. De directe aanpak is voornamelijk het subsidiëren en onderhouden van de in het algemeen nietkostendekkende sportaccommodaties zoals sporthallen, sportterreinen, zwembaden of diverse breedtesportinitiatieven. Doordat de private sector zich voornamelijk toelegt op winstgevende initiatieven, bijvoorbeeld fitness, probeert de overheid sport op deze wijze te stimuleren (De Knop, De Bosscher, 2010).
36
Voor Vlaanderen bepaalden Késenne, Van Langendonck en Vanreussel (2006) de publieke geldstroom van de sport in 2004 op ongeveer 500 miljoen euro (zie figuur 1). Hiervan gaat 25% naar topsport en 75% naar breedtesport. De Vlaamse Gemeenschap leverde in 2004 met 58.5 miljoen euro de grootste financiële bijdrage aan BLOSO die in 2004 een werkingskost had van 84.7 miljoen euro. De belangrijkste subsidiebron voor sport in Vlaanderen zijn de gemeenten die vooral geld besteden aan personeel en werking van de gemeentelijke sportdiensten. De reguliere publieke geldstromen zijn geldstromen die begroot worden door overheidsinstanties. Ze zijn bevoegd voor sport op Vlaams, provinciaal en gemeentelijk niveau. De niet-reguliere geldstromen omvatten stromen die eigenlijk een subsidiëring zijn van topsportscholen, topsporters, de sportdienst van de openbare omroep VRT, beweging en gezondheid,…
REGULIER
NIET-REGULIER
VLAAMSE GEMEENSCHAP
VLAAMSE PROVINCIES
VLAAMSE GEMEENTEN
VLAAMSE GEMEENSCHAP
FEDERALE OVERHEID
€101,666,000
€16,429,000
€314,324,000
€28,033,246
€37,999,457
(23.5%)
(3.8%)
(72.7%)
(42.5%)
(57.5%)
€432,419,000
€66,032,703
Figuur 1: Publieke geldstromen voor de sport in Vlaanderen in 2004 (Késenne et al., 2006, p35) (De Knop, De Bosscher, 2010)
37
6.1.2 Sportparticipatie : de micro-economische impact van sport De economische effecten van sport zijn enkel mogelijk door de participatie en interesse in deze activiteit. Dit hoeft daarom niet actief te zijn want ook passieve sportparticipatie kan aanleiding geven tot de organisatie van sportactiviteiten en dus het creëren van een markt en industrie. Scheerder (2007) vermeldt dat in Vlaanderen de actieve sportparticipatie 66.4% bedraagt. Het merendeel hiervan zijn recreatiesporters. Door de participatie en interesse geeft een gezin gemiddeld 1500 euro per jaar uit aan actieve sportbeoefening (Késenne et al., 1998). Wat kan dit nu allemaal inhouden? Dit is voornamelijk lidgeld en de aankoop van kledij/materiaal. Het lid- en toegangsgeld alleen kan al oplopen tot meer dan 400 euro. De passieve sportconsumptie vraagt ongeveer 272 euro per jaar, iets meer dan 1/6 e van het actieve bedrag. Tot de passieve uitgaven behoren bijvoorbeeld inkomkaart, steunend lidmaatschap, consumpties op de sportmanifestaties,… Tot slot wordt nog 25 euro per jaar uitgegeven, door een gezin met kinderen, aan de lessen lichamelijke opvoeding en de schoolsport (Késenne et al., 1998).
6.2 Indirecte economische voordelen van de sport 6.2.1 Betekenis van de sport voor de industrie en de markt De markt wordt geopend door de vraag naar sportgoederen. Dit is echter geen markt die stil staat. Het is een zeer innovatieve markt die erg veranderlijk is. Door topsport is er namelijk de drang om te innoveren en producten te ontwikkelen die voor betere prestaties zouden kunnen zorgen. Deze verbeteringen zijn natuurlijk niet enkel goed voor topsport maar zal uiteindelijk ook een weg vinden naar het bredere sportpubliek (bijvoorbeeld skiuitrustingen, betere fietshelmen,…). Voor België stelde The Sport Industries Federation (2001) vast dat de omvang van de sportgoederenindustrie in 1 999 850 miljoen euro was en voor 2003 werd een omzet van 990 miljoen euro voorzien (De Knop, De Bosscher, 2010). In de onderstaande tabellen wordt een overzicht gegeven van het aantal ondernemingen en vestigingen die actief zijn in de sportsector. Het jaar 2005 wordt als basisjaar genomen om de andere jaren mee te vergelijken.
38
Tabel 14: aantal ondernemingen en vestigingen actief in de sportsector (Studiedienst van de Vlaamse Regering, RSZ, 2013)
2005
2008
2009
2010
2011
671
672
658
625
638
30
28
26
25
6
6
4
4
73
70
63
64
221
218
204
202
325
318
311
325
17
18
17
18
1,305
1,244
1,466
1,425
en 24
24
23
22
22
van 736
742
687
877
852
van 288
151
129
153
137
217
253
273
277
274
96
103
107
108
39
29
30
32
Toegeleverde producten
Vervaardiging van andere 33 kleding en toebehoren, n.e.g. Vervaardiging
van 6
sportartikelen Reparatie en onderhoud 78 van schepen Groothandel in sport- en 222 kampeerartikelen,
met
uitzondering van fietsen Detailhandel in sport- en 316 kampeerartikelen
in
gespecialiseerde winkels Verhuur
en lease van 16
sport-
en
recreatieartikelen Kernproducten Sport-
1,383
recreatieonderwijs Exploitatie sportaccommodaties Activiteiten voetbalclubs Fitnesscentra
Overige sportactiviteiten, 73 n.e.g. Exploitatie van snooker- 45 en biljartenzalen Totaal sport
2,054
1,977
1,902
2,091
2,063
Alle sectoren
151,660
156,696
157,628
159,653
159,612
Groei sport (index)
100.0
96.3
92.6
101.8
100.4
Groei alle sectoren (index)
100.0
103.3
103.9
105.3
105.2
39
Het aantal ondernemingen en vestigingen van de toegeleverde producten in de sportsector is sinds 2005 steeds gedaald. Enkel het laatste jaar (2011) is er terug een stijging zichtbaar. De daling is verder op alle vlakken terug te vinden, enkel de detailhandel doet het beter en blijft stijgen. De meeste vestigingen en ondernemingen zijn actief in de detailhandel. Bij de kernproducten is een ander verhaal zichtbaar. Sinds 2005 is er een daling op te merken maar in 2010 is er een echte opflakkering. De activiteiten van de voetbalclubs zijn drastisch gedaald, zelfs meer dan gehalveerd. Sinds 2009 kent ook de exploitatie van sportaccommodaties een groei. Er zijn sinds 2005 meer vestigingen en ondernemingen in de fitnesscentra maar vanaf 2009 blijft dit getal vrij stabiel. Door de daling van de ondernemingen van de toegeleverde producten en de stijging bij de kernproducten is er geen groot verschil waar te nemen bij het totaal. De groei in de sportsector is niet erg spectaculair. Maar het gaat terug de goede richting uit na een terugval in 2009. Wanneer alle sectoren samen bekeken worden, is er wel een zichtbare groei.
6.2.2 Betekenis van sport voor de werkgelegenheid en vrijwilligerswerk Sport heeft tot een toenemende werkgelegenheid geleid. Dit is het gevolg van de commercialisatie van sport en vooral de toename van de sportparticipanten. Het leidt niet alleen tot voltijdse arbeidsplaatsen maar de vrijwilligers mogen niet vergeten worden. In 2005 had Vlaanderen ongeveer 17,000 clubs, - goed voor 1.5 miljoen leden (VRIND, 2009) – die door ongeveer 200,000 vrijwilligers gerund worden. Hun rol mag dus zeker niet vergeten worden want de inbreng die zij leveren , is essentieel voor het voortbestaan en functioneren van de sportsector.
40
Tabel 15: bezoldigde tewerkstelling in de sportsector (Studiedienst van de Vlaamse Regering, RSZ, 2013)
Toegeleverde producten Vervaardiging
van
2005
2008
2009
2010
2011
4,228
4,576
4,610
4,660
4,632
309
259
247
232
52
46
35
33
990
999
968
854
1,031
1,023
1,051
919
2,091
2,174
2,244
2,477
103
109
115
117
andere 315
kleding en toebehoren, n.e.g. Vervaardiging
van 60
sportartikelen Reparatie en onderhoud van 1,184 schepen Groothandel in sport- en 1,194 kampeerartikelen,
met
uitzondering van fietsen Detailhandel in sport- en 1,398 kampeerartikelen
in
gespecialiseerde winkels Verhuur en lease van sport- 77 en recreatieartikelen Kernproducten
10,604
10,181
10,252
10,057
10,013
Sport- en recreatieonderwijs
153
131
151
159
167
6,751
6,912
6,457
6,315
Exploitatie
van 6,741
sportaccommodaties Activiteiten van voetbalclubs
2,385
1,556
1,546
1,818
1,722
Fitnesscentra
983
1,284
1,139
1,134
1,243
373
424
426
506
86
80
63
60
Overige
sportactiviteiten, 241
n.e.g. Exploitatie van snooker- en 101 biljartenzalen Totaal sport
14,832
14,757
14,862
14,717
14,645
Alle sectoren
2,013,754
2,139,878
2,160,072
2,146,956
2,170,097
Groei sport (index)
100.0
99.5
100.2
99.2
98.7
Groei alle sectoren (index)
100.0
106.3
107.3
106.6
107.8
41
Ondernemingen en vestigingen gaan gepaard met tewerkstelling. Het aantal jobs in de sector van toegeleverde producten is sinds 2005 gestegen. Sinds 2009 is dit cijfer vrij stabiel gebleven met kleine stijgingen in de jaren 2009-2010 en een kleine daling in 2011. Ondanks de stabiele cijfers is dit evenwicht bij de onderverdeling verder te zoeken want overal zijn duidelijke dalingen op te merken. Enkel de detailhandel en verhuur van artikelen volgen dit patroon niet. Het aantal jobs in de detailhandel is bijna verdubbeld. Hoe meer ondernemingen en vestigingen, hoe meer personeel nodig. Bij de kernproducten volgt de tewerkstelling een licht dalende trend. De grootste stijgingen zijn terug te vinden bij de fitnesscentra en overige sportactiviteiten. Bij het sport- en recreatieonderwijs is ook een vermeerdering zichtbaar. De overige onderdelen vertonen een vrij grote daling. Ook dit kan grotendeels verklaard worden door de tabel met het aantal ondernemingen en vestigingen. Een stijging op het ene vlak, leidt tot een stijging op het andere vlak. Enkel bij de exploitatie van sportaccommodaties is er een tegengesteld patroon zichtbaar. Het cijfer voor het totaal aantal jobs in de sportsector blijft over de jaren heen stabiel. Er zijn een paar kleine fluctuaties zichtbaar maar geen extreme. De jobs bij alle sectoren groeien, enkel in 2010 was er een terugval maar deze werd in 2011 al terug goed opgevangen. Ondanks deze terugval bleven de jobs in 2010 wel in evenwicht.
6.2.3 De economische impact van sportevenementen Evenementen zoals de Olympische Spelen en Wereldbeker voetbal hebben een grote impact op de economie. Bij evenementen van zo’n groot kaliber kan het niet anders dan dat er grote bedragen bij betrokken zijn. Dit kan zowel in positieve als negatieve richting werken. Kijk maar naar Athene die de OS van 2004 nog steeds moeten verwerken. Ze zijn de financiële kater nog steeds niet te boven en in de omgeving zelf staan veel ongebruikte tempels te verkommeren (De Knop, De Bosscher, 2010). Ook het regelmatig organiseren van sportwedstrijden, zoals de voetbalcompetitie, leidt tot een economische impact. Dit is niet zozeer door investeringen maar wel door de aanwezigheid van toeschouwers (De Knop, De Bosscher, 2010).
6.2.4 De economische betekenis van sportfaciliteiten De Vlaamse overheid zou in de toekomst via het Vlaams sportinfrastructuurplan 225 miljoen euro spenderen om een inhaalbeweging te maken op vlak van sportinfrastructuur. Het tekort werd ongeveer geraamd op 620 miljoen euro. Het investeringsprogramma is eind 2007 gestart en opgenomen in het lokaal sportbeleidsplan dat geassocieerd kan worden met het “Sport voor Allen”-beleid (De Knop, De Bosscher, 2010).
42
6.3 Sportinfrastructuur in Vlaanderen Een artikel in het magazine Knack (Belga, 2013) toont aan dat er in Vlaanderen nog steeds een groot tekort is aan sportinfrastructuur. En dit ondanks hun inspanningen die al zorgden voor een inhaalbeweging tijdens de voorbije jaren. Om aan de behoeften van de inwoners te kunnen voldoen zijn 6,387m² extra overdekte zwembaden en 3,4810m² extra sporthallen nodig. Verder heeft BLOSO in samenwerking met de KU Leuven berekent dat er op 71 inwoners 1m² wateroppervlakte nodig is. Verder heeft ook elke Vlaming recht op 4.72m² voetbalveld. De studie toont aan dat vooral de provincies Oost-Vlaanderen en Antwerpen te weinig overdekte zwembaden en sporthallen hebben. Dankzij de start van het Sportinfrastructuurplan dat vijf jaar geleden door de Vlaamse overheid gestart is, zijn we nu aan een inhaalbeweging begonnen. Dit is niet zo evident want bij de opstart bleek dat veertig procent van de gemeenten een structureel tekort hadden aan sportinfrastructuur. Via dit plan, dat werkt publiek-private samenwerking, werden tot nu toe twaalf sporthallen, zeven multifunctionele sportcentra, 35 kunstgrasvelden en één zwembad gerealiseerd. In onderstaande tabellen kunnen we een overzicht terug vinden van de evolutie van de accommodatie per provincie. Tabel 16: cijfers sportaccommodatie per provincie in 2005 (BLOSO, 2013)
2005 Sporthal
Sportlokaal
Overdekt
Openlucht
zwembad
zwembad
Openluchtsportveld Totaal
Antwerpen
309
1433
79
22
3656
5499
Vlaams
205
556
41
13
1466
2281
Limburg
228
642
44
21
2183
3118
Oost-
256
1076
44
14
2008
3398
249
922
67
26
1891
3155
1247
4629
275
96
11204
17451
Brabant
Vlaanderen WestVlaanderen Totaal
43
Tabel 17: cijfers sportaccommodatie per provincie in 2011 (BLOSO, 2013)
2011 Sporthal
Sportlokaal
Overdekt
Openlucht
zwembad
zwembad
Openluchtsportveld Totaal
Antwerpen
349
1412
70
17
3833
5681
Vlaams
211
612
38
5
1527
2393
Limburg
248
565
41
18
2207
3079
Oost-
281
1000
39
12
2659
3991
253
911
59
18
1931
3172
1342
4500
247
70
12157
18316
Brabant
Vlaanderen WestVlaanderen Totaal
Tabel 18: cijfers sportaccommodatie per provincie in 2013 (BLOSO, 2013)
2013 Sporthal
Sportlokaal
Overdekt
Openlucht
zwembad
zwembad
Openluchtsportveld
Totaal
Antwerpen
278
1440
67
17
3991
5793
Vlaams
170
623
39
5
1532
2369
Limburg
212
567
39
18
2208
3044
Oost-
225
1004
39
12
2742
4022
230
927
57
18
1976
3208
1115
4561
241
70
12449
18436
Brabant
Vlaanderen WestVlaanderen Totaal
44
Als we de cijfers bekijken, is er een stijging zichtbaar tussen 2005 en 2013. Dit is in alle provincies waar te nemen, behalve bij Limburg want daar kunnen we spreken van een daling. De grootste verandering in het totaal is momenteel terug te vinden bij Oost-Vlaanderen maar ook in Antwerpen is een duidelijk verschil zichtbaar. Ondanks de stijgingen van de sportaccommodatie bij Antwerpen en Oost-Vlaanderen geven de cijfers weer dat er een daling is in het aantal sporthallen en overdekte zwembaden. Dit fenomeen is merkbaar bij de beide provincies. Deze daling wordt wel opgevangen door een stijging in de sportlokalen en openluchtsportvelden. Om dus de behoeften van de inwoners volledig in te vullen, is er nog heel wat werk.
6.4 De lange termijn bijdrage van sport aan de economie De direct subsidiëring van clubs en sportfederaties en de vorming van kaders passen in het sportbeleid van de overheid. Door het verbeteren van het aanbod kan er meer kans zijn op deelname en goede begeleiding van de participanten. Deze verbetering is mogelijk door de kwaliteit omhoog te trekken van de sportdiensten en het starten van promotiecampagnes (De Knop, De Bosscher, 2010). Fysieke activiteit en gezondheid zijn gerelateerd aan elkaar. Dit levert argumenten om sport van overheidswege te ondersteunen (Rzewnicki, De Bourdeaudhuij, Vanreusel, 2003). Jaarlijks zijn er veel ziektekosten door inactiviteit en dergelijke meer dus het stimuleren van fysieke activiteit kan deze kosten drukken. Verder bestaat er zoiets als een terugverdieneffect (Annemans, 2005). Dit zou namelijk op lange termijn tot stand komen door investeringen vanwege de overheid in infrastructuur, de noodzakelijke stimuli en omgevingsfactoren. Als laatste kan ook nog gezegd worden dat sport tamelijk sterk verweven is in onze maatschappij. Het is ook van sociaal, economisch en gezondheidsgerelateerd belang voor onze samenleving (De Knop, De Bosscher, 2010).
45
7. Sportparticipatie van de Vlamingen 7.1 Lidmaatschap De KU Leuven (Campuskrant Jaargang 24, nr. 06, 27 februari 2013) heeft sinds de eind jaren zestig onderzoeken gevoerd naar de sportparticipatie van de Vlamingen. Zo zijn ze tot de vaststelling gekomen dat sport steeds meer aan populariteit wint hier bij ons. Ongeveer veertig jaar geleden deed minder dan één op vijf volwassen Vlamingen aan sport. Momenteel is dit aantal gestegen naar drie op vijf. In cijfers kan dus gezegd worden dat de sportdeelname evolueerde van 15% in 1969 naar 41% in 1989 en 60.5% in 2009. Dit is daarom niet op het vlak van clubniveau maar eerder losse sportvormen. De stijging is voornamelijk te merken bij volwassenen boven de veertig. Hiertoe behoren mensen die bijvoorbeeld in hun jeugd niet aan sport deden maar nu dus wel hun weg naar een sport gevonden hebben. In de twintigste eeuw was sport iets dat vooral door mannen beoefend werd. Hedendaags is dit patroon niet meer terug te vinden en kan dus gezegd worden dat de vrouwen en de mannen evenwaardig beschouwd kunnen worden op sportvlak. Zoals eerder vermeld, is de sportparticipatie gestegen maar dit uit zich niet op het vlak van clubniveau. De populariteit van clubs is aan het dalen en de mensen zoeken hun sportplezier elders. Zo is sporten in licht georganiseerd verband (46% van de sportieve volwassenen) steeds populairder aan het worden. Afspreken met een groepje om bijvoorbeeld samen te gaan fietsen of joggen is een steeds meer voorkomend fenomeen. Vooral bij vrouwen, mensen met een hoog inkomen en hoogopgeleiden is sport light zeer populair. Er moet wel gezegd worden dat bij de volwassenen het aantal clubsporters in omvang is toegenomen maar dat die stijging is verwaarloosbaar als dit vergeleken wordt met de algemene toename van de sportparticipatie. De evolutie van de actieve deelname in clubverband wordt door professor Scheerder (2013) als stijgend ervaren in de jaren zeventig en tachtig. Vanaf de jaren negentig blijft dit cijfer stabiel. Zoals al eerder vermeld, heeft de professor ook het fenomeen ondervonden waarbij de sportparticipatie gestegen is maar niet op het vlak van clubniveau. Het wordt nog maar eens bevestigd dat er meer mensen aan sport doen maar slechts een minderheid hiervan de weg naar een sportclub vinden (Scheerder, 2013). In onderstaande tabellen is het lidmaatschap voor de verschillende leeftijden terug te vinden. Hier wordt geanalyseerd of het aantal clubleden over de jaren heen effectief gedaald is of niet. Verder is ook controleerbaar waar de daling zich juist bevindt op vlak van leeftijd.
46
Tabel 19: lidmaatschap per leeftijd 2001 (Survey van de Vlaamse Studiedienst van de Vlaamse Regering, 2013)
2001 Nooit lid
Vroeger
Passief lid
Actief lid
Bestuurslid Totaal
lid
Absolute aantallen
<25j
35.0
30.1
2.5
31.3
1.2
100
163
25-34j
45.2
23.6
0.8
28.4
2.0
100
250
35-44j
49.3
21.0
3.1
22.4
4.1
100
290
45-54j
60.2
15.9
3.6
17.9
2.4
100
251
55-64j
68.4
15.3
3.6
10.2
2.6
100
196
64-74j
80.5
7.8
0.6
9.1
1.9
100
154
75j+
84.6
8.8
2.9
3.7
0.0
100
136
Absolute
837
263
36
271
33
/
1440
alle 58.1
18.3
2.5
18.8
2.3
100
/
aantallen %
leeftijden
Tabel 20: lidmaatschap per leeftijd 2011 (Survey van de Vlaamse Studiedienst van de Vlaamse Regering, 2013)
2011 Nooit lid
Vroeger
Passief lid
Actief lid
Bestuurslid Totaal
lid
Absolute aantallen
<25j
26.1
38.8
0.7
34.3
0.0
100
134
25-34j
29.7
40.2
2.9
23.4
3.8
100
209
35-44j
38.5
31.6
2.2
22.5
5.2
100
231
45-54j
41.8
33.1
2.7
20.9
1.5
100
263
55-64j
53.1
23.5
2.2
18.1
3.1
100
226
64-74j
64.9
18.3
2.6
13.6
0.5
100
191
75j+
76.8
11.9
2.1
6.2
3.1
100
194
Absolute
689
407
33
281
38
/
1448
alle 47.6
28.1
2.3
19.4
2.6
100
/
aantallen %
leeftijden
47
De grootste verschillen tussen 2001 en 2010 zijn terug te vinden in de kolommen nooit lid en vroeger lid. In 2010 zijn er minder voorvallen van nooit een lidmaatschap terug te vinden dan tien jaar eerder. Dit aantal wordt wel gecompenseerd door de mensen die vroeger lid geweest zijn van een club en nu niet meer. Wat ook opmerkelijk is aan deze tabellen zijn de verhoudingen van actief lid en vroeger lid. Voornamelijk in de eerste rijen zien we bij 2001 dat het cijfer bij vroeger lid lager ligt dan bij actief lid. Kijken we naar dezelfde cijfers bij 2010, zien we dat vroeger lid hogere cijfers heeft dan actief lid. Bij het totaal van actief lid is er geen groot verschil tussen de beide tabellen maar als je de tabel goed bekijkt, valt het op dat de cijfers vanaf 55+ relatief hoger liggen dan bij 2001. Deze tabellen bevestigen wat professor Scheerder (2013) al zei dat de mensen minder snel nog de weg naar een sportclub vinden.
7.2 Populairste sporten Nieuwe trends zoals zumba hebben een belangrijke invloed op de sportparticipatie. Zumba is de belangrijkste nieuwkomer onder de sporttakken en zeer populair zowel bij volwassenen als meisjes uit het secundair onderwijs (Stevens, KU Leuven, 2013). Andere sterke nieuwkomers zijn spinning, circustechnieken en ropeskipping. Vooral solosporten winnen aan populariteit bij zowel volwassenen, jongeren als kinderen. Lopen komt als populairste sport uit de bus: 30% van de sportieve volwassenen doet aan lopen. Fietsen wordt met 26% op de tweede plaats gezet en zwemmen met 15.5% op een derde plaats. De top vijf wordt aangevuld met fitness (14.5%) op een vierde plaats en sportief wandelen (12%) op een vijfde plaats. In onderstaande afbeelding zien we de sociale-statuspiramide van sportend Vlaanderen. Zeilen, windsurfen en golf zijn de meest elitaire sporten. De meest gedemocratiseerde sporten volgens de piramide zijn de Oosterse vechtsporten, terwijl hengelen en voetbal zich meer onderaan aan de piramide bevinden. Het wielertoerimse heeft aan status gewonnen waardoor het hedendaags als lower middle class sport gezien kan worden.
48
Figuur 2: sociale-statuspiramide (Scheerder, 2013)
7.3 Sportparticipatie volgens opleiding Tijdens het afgelopen decennia is er onderzoek gebeurd naar de relatie tussen sportparticipatie en de mate van opleiding. Als er naar de relatie tussen onderwijsvorm en sportparticipatie gekeken wordt, komen grote verschillen naar boven. Bij jongeren uit ASO gaat de sportdeelname erop achteruit terwijl er bij de jongeren in TSO,BSO en KSO een stabilisatie merkbaar is. Ondanks deze stagnering liggen de cijfers van de laatste groep nog steeds beduidend lager dan bij de jongeren van ASO (Scheerder, 2013). Niet alleen de opleiding maar ook de sociale achtergrond kan als een belangrijke factor gezien worden. Hoe hoger de opleiding van de ouders is, hoe hoger het gezinsinkomen zal zijn, wat zorgt voor de uitkomst dat de kans groter is dat de kinderen zullen sporten (Scheerder, Academia Press, 2013). De onderstaande tabellen geven meer informatie meer over de opleiding en sportparticipatie en hun evolutie over de tijd. Er wordt een onderscheid gemaakt tussen geen diploma of enkel lager onderwijs gestudeerd, het lager secundair, het hoger secundair, het hoger niet-universitair onderwijs en afstuderen aan de universiteit.
49
Tabel 21: sportparticipatie volgens opleiding 2004, 2008 en 2011 (SCV-survey, 2013)
Totaal percentage
2004
2008
2011
61.7
57.6
49.8
Sportparticipatie per opleiding 79.3
Universitair
64.4 73.7
Opleiding
Hoger niet-universitair onderwijs
58.6 67.3 54.4
Hoger secundair
2004 2008
57.9
Lager secundair
2011
43.9 46.4
Geen/Lager onderwijs
27.8 0
20
40
60
80
100
Percentage
Grafiek 4: sportparticipatie per opleiding in 2004, 2008 en 2011 (SCV-survey, 2013)
Zoals hierboven vermeld is, daalt de sportparticipatie over de jaren. De trend die hierbuiten nog waargenomen wordt, is een stijgende lijn in de participatiegraad en opleiding. Hoe hoger het diploma, hoe hoger de participatiegraad. Verder liggen de cijfers van de sportparticipatie van mensen zonder diploma/lager onderwijs en mensen met een hoger diploma vrij ver uit elkaar.
50
7.4 Sportparticipatie volgens leeftijd Net zoals bij de Amerikanen gaan we hier ook even een kijk nemen op de sportparticipatie volgens leeftijd. Tabel 22: totaal activiteitsgraad in 2004 en 2011 (SCV-survey, 2013)
Totaal percentage
2004
2011
61.7
49.8
Sportparticipatie per leefijd 100
83.4 69.5
Percentage
80 60
67.2
40
58.7
62.9
61.6
58.7
52.6
55
51.8
20
53.8 27.9 42.2
2011 2004
22.8
0 <25j
25-34j 35-44j 45-54j 55-64j 64-74j
75j+
Leeftijdscategorie
Grafiek 5: sportparticipatie per leeftijd in 2004 en 2011 (SCV-survey, 2013)
Als we kijken naar de evolutie van cijfers van 2004 naar 2011 kunnen we voornamelijk een daling vaststellen. In 2004 deed nog 61.7% van de populatie aan sport en in 2011 is dit nog amper 49.8%. De daling is terug te vinden bij alle leeftijdscategorieën. Hoe hoger de leeftijd, hoe lager de activiteitsgraad. De grootste verandering is bij de jongeren onder de 25 jaar. Dit zouden we moeten proberen tegen gaan. Een sportparticipatie van 1 op 2 is te weinig. 51
8. Sporten aan de universiteit te Gent 8.1 Sporten aan Universiteit Gent In België is het niet zo evident om sport, met name topsport, en studies te combineren. Het lijkt erop dat er vaak een keuze gemaakt moet worden tussen sporten en verder studeren. De meest logische keuze die de Vlaamse studenten zullen maken, is kiezen voor de studies. Er zijn natuurlijk voorbeelden bij wie de combinatie sporten en studeren wel succesvol is. In Vlaanderen ligt de prioriteit eerder bij het studeren dan bij het sporten. Dit is niet de schuld van de student zelf of van de scholen, het is nu eenmaal onze maatschappij. De nadruk ligt niet op sporten maar dat is nu eenmaal niet onze mentaliteit. Er worden niet altijd genoeg mogelijkheden aangeboden om deze drop out tegen te gaan. De universiteiten proberen echter wel de afvloeiing van sport tegen te gaan. Voor alle studenten die door het studeren de mogelijkheid niet meer hebben om hun sportroutine te vervolgen of studenten die het kotleven eraf willen sporten, krijgen de mogelijkheid om dit te doen aan de universiteit. De UGent biedt meerdere mogelijkheden aan om te sporten. Hier speelt het GUSB een belangrijke rol bij. Zij vormen het centrum van het sportgebeuren aan de universiteit met onder andere de ligging van het sportsecretariaat in hun midden. Hier kan je steeds terecht met vragen over het sportgebeuren, het gebruik van de infrastructuur en dergelijke meer. Ze zijn zeer aanspreekbaar en helpen in de mate van het mogelijke. Prof. Dr. Paul Van Cauwenberge, vorige rector van de UGent, is een echte sportliefhebber. Hij heeft altijd gepleit om studenten en personeel binnen de universiteit aan het sport te krijgen. Om dit te kunnen realiseren zijn de universitaire sportvoorzieningen onmisbaar. Het Universitair Sportcomplex bestaat uit een modern zwembad met instructiebad, een sauna, drie polyvalente sportzalen, een zaal voor gevechtsporten, twee vergaderzalen,één tafeltenniszaal, twee sauna’s, twee buitensportvelden, één kunstgrasveld en een cafetaria met buitenterras, van waaruit er zicht is op de Watersportbaan. Studenten en personeel van de UGent kunnen in het Universitair Sportcomplex terecht om hun favoriete sporttak te kunnen beoefenen. Er is een keuze tussen sporten op zowel individuele basis als groepsverband, zowel recreatief als competitief. Ook topsporters kunnen gebruik maken van de verschillende faciliteiten. Er worden een vijftigtal sporten aangeboden op jaarlijkse basis. Deze sporten zijn vrij uiteenlopend en voor ieder wat wils. In de aanbieding zijn intensieve sporten, ontspannende sporten, denksport en nog veel meer. De meeste bieden wekelijkse afspraken aan maar soms wordt er gewerkt met lessenreeksen. Dit is bijvoorbeeld bij sporten als salsa, duiken en tennis. 52
Bij de wekelijkse sessies is het niet noodzakelijk om op voorhand in te schrijven. Hier staat ook geen limiet op het aantal deelnemers. Bij de lessenreeksen liggen de data op voorhand vast. Bij dit is het wel nodig om op voorhand in te schrijven en het inschrijvingsgeld te betalen. Jaarlijks wordt er deelgenomen aan Vlaamse en Belgische studentenkampioenschappen in diverse disciplines. Verschillende studenten- en personeelscompetities, de jaarlijkse personeelssportdag, tal van activiteiten die georganiseerd worden door de Vlaamse Liga van Bedrijfssport,… Dit zijn enkele voorbeelden die aangeven dat het sportgebeuren een heel jaar door leeft. Zoals hierboven aangegeven wordt, kunnen een aantal van de aangeboden sporten zowel op recreatief als competitief vlak beoefend worden. Dit is en blijft de keuze van student zelf natuurlijk. Ook kunnen bepaalde wedstrijden georganiseerd worden bij een gegeven sport. De meest voorkomende zijn de interfacultaire en interuniversitaire kampioenschappen. Er wordt niet alleen aan de studenten maar ook aan het personeel gedacht. Zo worden ook personeelskampioenschappen aangeboden bij sporten als badminton, tafeltennis, tennis, minivoetbal,…
Als laatste is er de mogelijkheid voor het
Seniorenkonvent om deel te nemen aan wedstrijden.
8.1.1 Westrijden Seniorenkonvent Dit zijn wedstrijden die georganiseerd worden voor leden van het Seniorenkonvent. Dit is een vereniging voor streekgebonden studentenclubs. Het Seniorenkonvent Ghendt is een overkoepelende organisatie voor zeker 35 hogeschoolclubs, streekclubs en caféclubs.
8.1.2 Interfacultaire kampioenschappen Het FaculteitenKonvent bestaat uit ongeveer 25 opleidingsgebonden studentenkringen aan de UGent. Deze studentenverenigingen zijn verbonden aan een specifieke opleiding of faculteit. Al deze verenigingen bieden een breed gamma aan activiteiten aan om zoveel mogelijk te kunnen inspelen op de noden van de studenten. Jaarlijks gaan de studentenclubs onderling de strijd aan om de prestigieuze IFK-beker binnen te halen. De studentenvereniging met het hoogste puntentotaal, dat verzameld is door verschillende wedstrijden, kan de winst op zijn naam schrijven.
53
8.1.3 Interuniversitaire kampioenschappen De verschillende universiteiten laten niet alleen de studentverenigingen de strijd in competitie aangaan. Ze zullen dit ook onderling aangaan om zo uit te maken welke universiteit uitblinkt in welke sport. Om zoveel mogelijk competities op hun palmares te kunnen schrijven, zullen ze proberen om hun team zo sterk mogelijk te maken. De beste studenten overtuigen om de universiteit in kwestie te vertegenwoordigen zou dus een stap in de goede richting zijn. Hoe gaan de universiteiten hiervoor te werk? Er wordt een verantwoordelijke aangesteld die de studenten hun sportprestaties zal nagaan. Deze studenten worden gecontacteerd en hun interesse voor de universitaire ploeg wordt nagegaan. De leden van deze ploeg hebben meestal contacten in de sportwereld en hun sport waardoor er sneller een goed team samengesteld kan worden. De universiteiten pakken dit allemaal op ongeveer dezelfde manier aan. Er zijn afspraken rond gemaakt en er wordt gebruik gemaakt van dezelfde systemen.
8.2 Hoe wordt alles gepromoot? Voor de wedstrijden van het IFK is het noodzakelijk dat de studentenverenigingen goed weten welke sporters zich in het midden van hun opleiding of faculteit bevinden. Een goed team samenstellen is van belang als ze de eindoverwinning willen binnenhalen. De sporters in kwestie zullen aangesproken worden maar ook mails en een Facebook-pagina doen hun werk. Bij een wedstrijd horen natuurlijk ook supporters en deze mogen dus niet ontbreken. Hoe meer sfeer en publiciteit, hoe beter. Het werk ligt dus bij de studentenverenigingen die zo goed mogelijk hun kleuren willen verdedigen. Voor de universitaire ploeg is de universiteit zelf verantwoordelijk. Vooral via netwerken wordt een team samengesteld. Wanneer je echt geïnteresseerd bent om te sporten in naam van de universiteit en je niveau is goed genoeg, dan vind je vanzelf een weg naar de ploeg. Via de website van de UGent kan je uzelf opgeven om in aanmerking te komen voor de ploeg. Er wordt zoveel mogelijk publiciteit gemaakt via de sociale media en posters. De werknemers die hiervoor verantwoordelijk zijn, proberen zo goed mogelijk met hun tijd mee te gaan. Zo zijn er op de affiches codes die gescand kunnen worden met een iphone om informatie te verkrijgen.
54
Er zijn weinig gebreken terug te vinden in dit systeem. Duidelijk is er over nagedacht en de systemen van de verschillende universiteiten worden op elkaar afgestemd. Ze zijn er zich wel van bewust dat er nog altijd meer promotie gemaakt kan worden. Als je er echt in geïnteresseerd bent, komt alle info bij jou terecht, maar als buitenstaander kom je niet veel in contact met de universitaire ploegen. Het zou nog beter zijn als er meer promotie gevoerd wordt naar de buitenstaanders. Zo zal er meer publiek zijn en een betere voeling met sport en de trots om deel uit te maken van de universiteit.
8.3 Topsport aan de UGent De UGent probeert topsport zo goed mogelijk te integreren in zijn beleid. De topsportvriendelijke politiek door middel van het toekennen van studie- en examenfaciliteiten voor de beloftevolle sporters en topsporters volgt deze filosofie. Niet iedereen kan van deze privéleges genieten dus een aantal criteria moeten een onderscheid maken. Het maakt niet uit welke sport de student(e) beoefent, zolang deze maar aan één van volgende criteria voldoet (ugent.be): 1. Erkend worden als topsporter door BOIC of BLOSO 2. Erkend zijn als topsporter bij een erkende topsportfederatie 3. Geselecteerd zijn voor studentenWK of Universiade 4. Geselecteerd zijn voor deelname aan EK of WK 5. Geselecteerd zijn voor de nationale ploeg Verder is absolute basisvereiste dat je per week minstens deelneemt aan vijf trainings- of wedstrijdsessies. De minimumvereisten kunnen verschillen per sporttak en worden duidelijk weergegeven op de website van UGent. Bijvoorbeeld voor gymnastiek moet je Belgisch Kampioen zijn bij de jeugd, op het podium staan bij het BK en deelnemen aan een EK, World Cup of WK. Wanneer aan al deze vereisten voldoen wordt, zal er weinig twijfel zijn bij het goedkeuren van de aanvraag. Het kan wel zijn dat een aanvraag nog groen licht krijgt ook al wordt niet aan alle vereisten voldaan. De sporters die toegelaten worden, hebben de mogelijkheid om gratis gebruik te maken van de sportinfrastructuur. Ook wordt er hulp aangeboden door een aangestelde professor en trajectbegeleider wanneer er bijvoorbeeld practica, examens, stages,…op de verkeerde momenten vallen. Samen wordt er naar een oplossing gezocht en kunnen examens verplaatst worden naar een gepast moment.
55
Elk jaar wordt ‘De Prijs Benny Vansteelant’ uitgereikt aan een student(e). De student in kwestie moet niet alleen goed scoren op sportvlak maar ook de studies moeten op een verdienstelijke wijze afgesloten worden. Enkele winnaars van deze prijs zijn: Sigrid Rondelez (windsurfen), Tim Maeyens (roeien) en Liesbeth Decroix (wielrennen). Voor topsporters die veel naar het buitenland moeten reizen, is topsport niet goedkoop. Topsportstudenten kunnen dan een aanvraag indienen voor financiële ondersteuning aan de UGent. De student in kwestie moet echter wel geselecteerd zijn voor deelname aan internationale wedstrijden van topniveau. De tarieven gaan van 250 euro voor de Olympische Spelen/Paralympics, Universiade en WK Studenten tot 200 euro voor de selectie voor een WK of EK van een topsportfederatie en 100 euro voor de selectie voor een WK of EK van een niet-topsportfederatie (ugent.be). Dat de UGent de combinatie van topsport en studie mogelijk maakt, wordt door een aantal studenten bewezen. Enkele positieve voorbeelden zijn: Evi Van Acker (zeilen), Jolien D’Hoore (wielrennen), Eline Berings (atletiek), Lieselot Decroix (wegwielrennen), Valerie Courtois (volleybal), Cedric Nolf (atletiek), Gilles De Wilde (zwemmen),…
56
9. Studeren in Amerika vanuit het oogpunt van studenten in België en Nederland 9.1 Begeleiding van de studenten Studenten van België en omstreken krijgen ook de kans om in Amerika te studeren en dus sport en studie optimaal te combineren. De studenten in kwestie kunnen voor hulp terecht bij een organisatie zoals OverBoarder. Maar wat is en doet OverBoarder juist? Dit bedrijf kan beter gezien worden als een rekruteringsbureau dat opgericht is in 2007. De personen die verantwoordelijk zijn voor de opstart zijn Benoit Matival en Dennis Mertens. Zelf hebben ze ervaring opgedaan in Amerika door er hun studies af te werken. Beide zijn ze erg in contact met sport en gepassioneerd door topsport. Door hun ervaringen op academisch en sportief vlak kunnen ze sporttalenten vooruit helpen die een veelbelovende toekomst voor ogen hebben. Per jaar krijgen ze ongeveer 250 aanvragen maar enkel 120-125 kunnen hiervan behandeld worden. De selectie wordt gemaakt op basis van de studies, welke sport, niveau,… Voornamelijk de normen van de minimumbeurzen worden in consideratie genomen. In wel negentien sporten kan dit bedrijf studentatleten verder helpen. Verder zijn ze niet alleen actief in België maar ook in Nederland en Frankrijk. Deze bevatten 90% van hun doelpubliek. De klanten zijn echter wel afkomstig van 29 verschillende landen. In zes van deze landen heeft het bedrijf een verantwoordelijke of een bureau (overboarder.com). Het is niet evident om zelf een beurs te regelen, het is een lang en gecompliceerd proces. Daarom moet je snel het proces opstarten bij OverBoarder zodat ze over de juiste beurs binnen jouw mogelijkheden kunnen onderhandelen. Het bedrijf heeft goede contacten in de Verenigde Staten waardoor ze een gedetailleerde database hebben kunnen samenstellen. Momenteel bevinden zich in 44 staten van de Verenigde Staten de student-atleten van OverBoarder. Na een eerste ontmoeting wordt een profiel opgesteld van de sporter en op basis hiervan wordt over de verschillende studiebeurzen onderhandeld bij internationaal erkende universiteiten. De beurs geeft je de mogelijkheid om een universitair diploma te behalen terwijl je intensief blijft sporten. De uiteindelijke beslissing van universiteit wordt aan de sporter in kwestie overgelaten. OverBoarder blijft de sporter natuurlijk zo goed mogelijk opvolgen. Ze geven persoonlijke begeleiding, raad en deinzen er niet voor terug de schooldocumenten te vertalen. Ze helpen je stap voor stap om in de Verenigde Staten te geraken en eens daar toegekomen, word je niet aan je lot overgelaten. OverBoarder heeft een record-studiebeursgemiddelde van 86,2% behaald bij zijn laatste 100 klanten. Met dit soort studiebeurs zijn je boeken, sportkledij, eten, appartementskosten, studiegelden en verplaatsingen binnen Amerika volledig betaald (overboarder.com). 57
Het mooiste bewijs van het succes van deze organisatie is dat door OverBoarder student-atleten op de Olympische Spelen of Wereldkampioenschappen vier medailles behaald zijn. Waarom wordt er juist voor de Verenigde Staten gekozen om mee samen te werken? Engels is een veel gesproken wereldtaal. Dit geeft je de kans om deze taal nog beter onder de knie te krijgen en te beheersen. Ook de sportieve accommodatie is niet te vergelijken met wat we hier terugvinden. De Amerikaanse universiteiten hebben financiële middelen waar wij Belgen alleen maar over kunnen dromen. Het is niet ongewoon om universitaire Amerikaanse voetbalstadiums te zien met meer dan 100,000 zitplaatsen of universitaire basketbalarena’s met meer dan 40,000 zitplaatsen. De betere sporters worden daar helden aanschouwd door hun medestudenten. Het is en blijft een stereotiep dat de sporters aan de school, de populaire kinderen zijn. Sport kan dus als een invloedrijk aspect aanzien worden. Verder is en blijft het ook een levenservaring die niemand je ooit nog kan afnemen. Vele van de grootste atleten aller tijden hebben voor hun profcarrière enkele jaren in Amerikaanse universiteiten gestudeerd. Enkele voorbeelden hiervan zijn: Michael Jordan (University of North Carolina), Tiger Woods (Stanford University), James Blake (Harvard), John Mc Enroe (Stanford University), Shaquille O’Neal (Louisiana State University) en nog veel meer. In Amerika studeren is niet zo vanzelfsprekend. De kosten van een schooljaar lopen op van $20.000 tot $50.000. De universiteiten zijn natuurlijk niet onmenselijk en willen geld niet als enige mogelijkheid om te kunnen studeren. Ze kunnen als vrijgevig aanzien worden door het aanbieden van verschillende studiebeurzen. Afhankelijk van het sportieve niveau van de atleet variëren de studiekosten van 0% tot 50%. Atleten die een volledige beurs krijgen, hoeven dus niets te betalen tijdens hun studieloopbaan omdat de universiteit voor alle kosten opdraait. In ruil daarvoor verdedigt de atleet met trots de kleuren van universiteit.
9.2 Mening en opmerkingen van de studenten Uit een rondvraag bij een aantal student-atleten, begeleidt door de organisatie OverBoarder, die voornamelijk de sporten tennis, zwemmen en atletiek beoefenen, blijkt dat ze meer kansen ondervinden in de VS om sport en studies te combineren. Na het middelbaar onderwijs hebben de meeste van deze atleten direct voor de optie studeren in de Verenigde Staten gekozen in plaats van nog verder te studeren in het thuisland. Dit was voornamelijk voor de uitdaging, ervaring , talenkennis maar ook om hun sport op hetzelfde (hoge) niveau te kunnen blijven beoefenen.
58
Wanneer er naar de sportfaciliteiten op de school gevraagd wordt, verschillen de antwoorden maar de aanwezige sportaccommodatie is fenomenaal. Er is sprake van tennisterreinen, zwembaden, mogelijkheid tot baseball, softball, atletiek, basketbal, worstelen, voetbalvelden, turnzaal, fitness, american football,… Minstens de helft van al deze accommodaties zijn terug te vinden in één school. In Europa is het ver zoeken naar een school die zoveel mogelijkheden tot sporten biedt. De student-atleten hebben gemiddeld een beurs van 70%-100%. Zonder deze beurs was het vrijwel onmogelijk om in de VS te gaan studeren tenzij je een heel dikke portemonnee hebt. Het inschrijvingsgeld alleen bedraagt tussen de $15000 en $45000. Dankzij het verkrijgen van de beurs is het studeren in de VS nu betaalbaar. Het bestaan van de beurzen wordt toegejuicht door de student-atleten want volgens hen geeft het veel sporters de kans om hun studie verder te zetten zonder het niveau van hun sport in het gedrang te laten komen. De meningen zijn wel verdeeld als het gaat over de toepassing van sportbeurzen in België en Nederland. Voor de ene zou het systeem overal in Europa toegepast moeten worden maar de andere heeft zijn twijfels over de werking ervan in het buitenland. Waarom streven de Amerikanen nu juist naar het verkrijgen van een beurs? Dit komt voornamelijk door het hoge inschrijvingsgeld en al de andere kosten die met het studeren gepaard gaan. In België is het helemaal niet onbetaalbaar om te studeren. Ook zijn er niet overal toelatingsexamens of de eis voor het behalen van een bepaald cijfer. In Amerika moeten er een studieaanvraag ingediend worden bij de universiteiten waar de student dan een positief of negatief antwoord op krijgt. Verder is er in de VS veel meer geld om in de sportteams te steken. Daar kunnen we hier alleen maar van dromen. De sportfaciliteiten die de scholen aanbieden, kunnen wij niet evenaren. Als laatste kan er ook gezegd worden dat in de VS de lessenroosters naar het sporten wordt aangepast. Bij ons zou dit omgekeerd zijn. De leraren doen niet moeilijk bij de vraag voor uitstel of vrijstelling. De Verenigde Staten staan gekend om hun sportcultuur. Dit zorgt voor de aanwezige grote sportdrive. De college wedstrijden van basketbal, baseball en football zijn zeer bekend en populair. Er kan zelfs gezegd worden dat ze bij een aantal sporten populairder zijn dan bij de professionele leagues. Uit de vragenlijst kon opgemaakt worden wat er al verwacht werd en dat is dat de atleten een zeer hoog aanzien en status hebben. Ze worden erg gerespecteerd door hun medestudenten, leerkrachten en publiek. Er is een sterk gevoel van teamspirit dat er voor zorgt dat het niveau nog zal stijgen. Je maakt deel uit van iets groter en samen proberen er het beste uit te halen. De atleten zullen vaak proberen om van een college team naar een professioneel team te gaan na het afstuderen.
59
Het gevoel van onderwaardering is aanwezig bij de sporters in België. Er bestaat wel de mogelijkheid om sport en studies te combineren maar vaak is dit alleen weggelegd voor de echte toppers. De aanwezigheid van deze combinatie wordt niet erg gepromoot. De nadruk ligt meer op academische prestaties. Daar is op zich niks mis mee maar als we de sportparticipatie omhoog willen krijgen, moet er iets veranderd worden. Het is echter wel niet makkelijk om een cultuur te veranderen. Het is een lang proces dat veel geduld vraagt. Hoe zouden de universiteiten bij ons hun steentje hiertoe kunnen bijdragen? Meer steun en promotie is altijd al een stap in de goede richting. Er zijn niet veel voordelen verbonden aan het behalen van goede sportresultaten buiten een kleine geldsom die door de UGent wordt geschonken bij belangrijke prestaties. Natuurlijk moet de drive niet het geld zijn maar het is altijd handig. In België is het vrijwel onmogelijk om als sporter van je verdiensten te leven. Voor een voetballer kan dit nog lukken maar dit is ver de enige sport met die mogelijkheid. Juist om die reden zou de combinatie sport en studie meer aangeboden moeten worden omdat een opleiding ook nog steeds belangrijk is. Uit deze rondvraag is duidelijk geworden dat de meeste studenten naar Amerika getrokken zijn omdat ze de mogelijkheid tot het combineren van sport en studie in hun thuisland niet optimaal vonden.
60
10.
Conclusie
Leidt het systeem van de VS en met name de sportbeurzen nu tot betere sportresultaten? Hier moet ik het antwoord van Dennis Mertens in volgen en met ‘ja’ antwoorden. De Verenigde Staten straalt nu eenmaal sport in hart en nieren uit. Hierbij denk ik niet aan de obesitas maar aan de steun die de sporters krijgen. Er worden veel sporten door de Amerikanen uitgeoefend die zeer populair zijn. Als we gaan kijken naar de behaalde resultaten op alle Olympische Spelen samen (winter en zomer) van 1896 tot 2014 zien we een groot verschil tussen de Verenigde Staten en België. De VS staat overtuigend op de eerste plaats met een totaal van 2682 medailles (1071 goud, 861 zilver en 750 brons). De 2 e plaats heeft een totaal van 1204 medailles. Hier is duidelijk een zeer grote kloof. België is terug te vinden op plaats 32 met 147 medailles (38 goud, 53 zilver en 56 brons). Dit illustreert duidelijk dat de VS betere sportresultaten heeft dan België en dus ook Vlaanderen. Al moet dit met een korreltje zout genomen worden want de VS heeft een veel grotere poule aan sporters. De scholen in de VS verkiezen sportresultaten boven academische resultaten. Dit is dan ook te merken aan hun academisch niveau en het resultaat op wereldniveau van wiskunde, wetenschappen en lezen. De VS scoren in elke categorie onder het OECD-gemiddelde (Economic Cooperation and Development). België daarentegen scoort ruim boven het gemiddelde voor wiskunde en lezen. Er kan zelfs gezegd worden dat ze voor het jaar 2012 in de top 10 zitten bij beide categorieën. Voor wetenschappen scoren we iets minder maar nog steeds boven het gemiddelde. Maar hier zitten ze niet zo erg mee in. De studenten zullen proberen via sporten op een college of universiteit naar keuze binnen te raken met een beurs. De beurzen zijn goed voor in de Verenigde Staten omdat het inschrijvingsgeld ontzettend hoog ligt en niet voor iedereen betaalbaar is. In de VS worden veel sporten op een hoog niveau uitgeoefend. Want als we kijken naar de top drie van de populairste sporten in de VS kwamen we steeds uit op baseball, football en basketball maar enkel deze laatste is een Olympische sport. Om het medaille totaal te behalen van de VS moeten ze dus scoren in andere sporten. Maar op de meeste scholen worden meer dan drie sporten aangeboden dus dit is een goede basis om toppers te lanceren.
61
Mijn mening is dat het systeem van de sportbeurzen in België niet zou werken. Eerst en vooral door de laagdrempelige toegang tot hogescholen en universiteiten. Het is niet noodzakelijk om ergens in uit blinken om te kunnen verder studeren. Het schoolsysteem is zo anders in de VS en Vlaanderen dat het om een andere aanpak vraagt. Een tweede reden is de ondersteuning van de sporter. In Vlaanderen is er niet altijd veel begrip voor sporters. Bij de topsporters ligt dit anders maar ook sporters zonder een topsportstatuut kunnen minstens drie tot vier keer per week trainen. Zij krijgen niet altijd de mogelijkheid om hun sport en studie dan te combineren als ze niet erkend zijn. Wanneer de student op kot zit, moet er soms een nieuwe club gezocht worden omdat de verplaatsingen van het kot naar de sportclub niet mogelijk zijn. Een derde reden is het tekort aan sportinfrastructuur. Zoals in deze scriptie geschreven is, heeft de VS ongelooflijk veel mogelijkheden om aan sport te kunnen doen. Er zou gezegd kunnen worden dat de faciliteiten in heel Gent samen, de mogelijkheden zijn op één school (of maximum twee) in de VS. Zeker bij de scholen van divisie 1 worden al hun aangeboden sporten op een hoog niveau beoefend dus een goede infrastructuur is noodzakelijk. Een vierde reden is het geld. In de Verenigde Staten zit gewoon ook veel meer geld. Als we kijken naar de opbrengsten van één school, gaat dit van 60 miljoen dollar tot 160 miljoen dollar. Dit is het budget van heel Vlaanderen tezamen. De scholen in de VS hebben meer capaciteiten om in hun sportteam te steken en dit zal uiteindelijk ook tot betere sportresultaten leiden. Een vijfde en laatste reden is de cultuur. Het is al vaak vermeld geweest maar de VS staat nu eenmaal gekend om hun sport spirit. Dit is niet zo makkelijk en op één, twee, drie aan te passen. De sportindustrie in de VS en Vlaanderen is zo verschillend dat het moeilijk te vergelijken is. Vlaanderen is veel kleiner dan de VS dus we kunnen niet verwachten dat we dezelfde middelen als hun hebben. De sportparticipatie in de VS is de laatste jaren gedaald maar momenteel is deze daling minder sterk dan de vorige jaren. Sport is er zeer populair om te volgen en bij te wonen maar de Amerikanen moeten wat meer gestimuleerd worden om zelf ook actief te zijn. De sportparticipatie in Vlaanderen is volgens de meeste bronnen erop achteruit gegaan. Maar er moet wel gezegd worden dat er aan de sportpromotie gewerkt wordt. De scholen proberen hier in mee te gaan maar ook hier zijn nog suggesties voor verbeteringen mogelijk.
62
Niet alleen voor topsporters en een aantal beloftevolle sporters maar ook sporters met veel potentieel die uit de boot vallen. Zo kan het sportniveau omhoog gekrikt worden want er blijft meer tegenstand. Verder kunnen de interuniversitaire wedstrijden meer gepromoot worden. Ook kunnen er eventueel wedstrijden georganiseerd worden voor de meer recreatieve sporters. Niet alleen via de studentenverenigingen en dus de interfacultaire wedstrijden maar dit concept nog meer uitbreiden. De studentenverenigingen worden door deze kampioenschappen aangespoord om sport aan te bieden. Een financiële bonus voor het organiseren sportactiviteiten zou altijd mooi meegenomen zijn. Een kleine steun voor vervoer, verblijf, kledij,… kunnen ook een positieve invloed hebben. Dit is een teken van appreciatie en steun voor de sporter. Dit wordt nu al gegeven voor belangrijke prestaties. In Vlaanderen is het vrijwel onmogelijk om enkel en alleen te leven van sport. Daarom is een goede combinatie van sport en studie noodzakelijk. Kleine beetjes kunnen in de toekomst een groot gevolg hebben. Alles moet nu niet in teken van sport staan maar we weten dat sport veel positieve effecten heeft. Waarom dit dan niet nog meer promoten om een stap in de juiste richting te zetten.
Kort samengevat kan dus gezegd worden dat het systeem van de beurzen in de VS zeer effectief is als er naar de sportresultaten gekeken wordt. In Vlaanderen zou het moeilijk toepasbaar zijn omdat het schoolsysteem helemaal anders is. Bij ons staat sport op een lager pitje maar dit wil niet zeggen dat er niets aan gedaan wordt of kan worden. Wanneer de Vlamingen er zelf van overtuigd zijn dat sporten belangrijk is, zullen er veranderingen komen. Maar zolang dat de meeste hier niet achter staan, zullen we beetje op dezelfde plaats blijven hangen. Momenteel is dit het geval en trainers zoals Jacques Borlee hebben dit ook gemerkt en daarom heeft hij zijn zonen via Overboarder naar de VS laten gaan om hun niveau op te krikken. Sport speelt op verschillende vlakken nu eenmaal een belangrijke rol. Daarom mag het nooit verwaarloosd worden want uiteindelijk hangen er veel positieve voordelen aan vast.
63
IV.
Bibliografie
Amorose A., Horn T. (2001). Pre- to post-season changes in the intrinsic motivation of first year college athletes: relationships with coaching behavior and scholarship status. Journal of applied sport psychology, 13, 355-373 Amorose A., Horn T. (2000). Intrinsic motivation: relationships with collegiate athletes’ gender, scholarship status, and perceptions of their coaches’ behavior. Journal of sport & exercise psychology, 22, 63-84 Belga (2013). Vlaanderen heeft te weinig sportinfrastructuur. Knack, 2013, 8, Aug
Bell L. (2009). Examining academic role-set influence on the student-athlete experience. Journal of issues in intercollegiate athletic, 19-41 Berkowitz B., Brady E., Upton J. (2013). Most NCAA Division I athletic departments take subsidies. USA TODAY Sports, 2013, 1, Jul BLOSO (2013). Sportinfrastructuur. Opgeroepen op 2014, van www.bloso.be: BLOSO (2010). Subsidiering. Opgeroepen op 2013, van www.bloso.be: < https://www.bloso.be/Subsidiering/Documents/SVA/SVA_Stat_decreet_febr2010.PDF> BLOSO. Subsidiering. Opgeroepen op 2013, van www.bloso.be: BLOSO. Topsport. Opgeroepen op 2013, van www.bloso.be: Chavous T., Sellers R. (1997). Motivation versus structure : factors in the academic performance of African American college athletes. University of Virginia Coates D., Humphreys B.R. (2008). Do Economists Reach a Conclusion on Subsidies for Sports Franchises, Stadiums, and Mega-Events? Working Paper Series, Paper No. 08-18 64
Coates D., Humphreys B.R. (2003). Professional Sports Facilities, Franchises and Urban Economic Development. UMBC Economics Department Working Paper 03-103
Covington M., Simons H., Van Rheenen D. (1999). Academic motivation and the student athlete. Journal of college student development, 40, 151-161 De Knop P., De Bosscher V. (2010). De organisatie van sport in Vlaanderen. VUBPRESS Easterbrook G. (2013). How the NFL fleeces taxpayers. The Atlantic, 2013, 18 sep
Exforsys (2007). Difference between scholarship and grant. Exforsys, 2007, 19 feb
Eitzen S. (2000). Public Teams, Private Profits: How Pro Sports Owners Run Up the Score on Fans and Taxpayers. Dollars & Sensemagazine March/April 2000 issue
Fisher M., Friedman S., Juszczak L. (1996). Sports participation in an urban high school: academic and psychologic correlates. Journal of adolescent health, 18, 329-334
Fortes P., Rodrigues G., Tchantchane A. (2010). Investigation of academic and athletic motivation on academic performance among university students. International conference on economics, business and management, 181-185
Freeman D., Milton P., Williamson L. (2012). Do athletic scholarships impact academic success of intercollegiate student-athlete: an exploratory investigation. Journal of issues in intercollegiate athletics, 5, 329-338
Friedman H.L. (2013). When did competitive sports take over American childhood? The Atlantic, 2013, 20 sep
Garofalo P, Waldron T. (2012). If You Build It, They Might Not Come: The Risky Economics of Sports Stadiums. The Atlantic, 2013, 7 sep
Gaston-Gayles J.L. (2004). Examining academic and athletic motivation among student athletes at a division 1 university. Journal of college student development, Volume 45, number 1, Jan/Feb 2004 65
Humphreys B.R and Humphreys B.R. (2008). The size and scope of the sports industry in the United States. Working Paper Series, No. 08-11
ISB Vlaams Instituut voor Sportbeheer en Recreatiebeleid. Sportbeleidsplan. Opgeroepen op 2014, van www.isbvzw.be: Kantrowitz M. (2011). Backgrounder: athletic scholarships. Student aid policy analysis Keating R.J. (1999). The Costly Relationship between Major League Sports and Government. Policy analysis, No 339
Lederman D. (2010). Sports Subsidies Soar. Inside Higher Education OerBoarder. Studiebeurzen. Opgeroepen op 2013, van www.overboarder.com:
Physical Activity Council (2012). The Physical Activity Council’s annual study tracking sports, fitness and recreation participation in the USA. 2012 Participation Report
Physical Activity Council (2013). The Physical Activity Council’s annual study tracking sports, fitness and recreation participation in the USA. 2013 Participation Report
Ripley A. (2013). The case against High-school sports. The Atlantic, 2013, 18 sep
Robertson R. (2010). The economic impact of sports facilities. The sport digest-ISSN: 1558-6448
Rowe D. (2012). Reflections on Communication and Sport: On Nation and Globalization. Communication & Sport 2013 1: 18 Scheerder J., Vandermeerschen H., Borgers J., Thibaut E. en Vos S. (2013). Vlaanderen sport! Vier decennia sportbeleid en sportparticipatie. Academia Press, 2013 66
Shuman M. (2009). Academic, athletic, and career athletic motivation as predictors of academic performance in student athletes at a division 1 university.
Siegfried J., Zimbalist A. (2000). The Economics of Sports Facilities and Their Communities. Journal of Economic Perspectives, Volume 14, Number 3, Pages 95–114
Stanley Eitzen (2000). How pro sports owners run up the score on fans and taxpayers. Dollars & sense March/April 2000 issue
Stevens R. (2013). Vlaming sport meer dan ooit. KU Leuven Campuskrant Jaargang 24, nr. 06 (27 februari 2013)
Universiteit Gent. Flexibel studeren-topsport. Opgeroepen op 2013, van www.ugent.be:
US-UK Fullbright Commission. Sport scholarships & athletic recruitment process for study in the US. Opgeroepen op 2013, van www.fulbright.org:
Vlaanderen. Cijfers. Opgeroepen op 2013, van www.vlaanderen.be:
Vlaanderen. Subsidies in de sport. Opgeroepen op 2013, van www.vlaanderen.be: Weisenthal J. (2013). Here’s the new ranking of the top countries in reading, science, and math. Businessinsider, 2013, 3 dec Werbrouck U. (2013). Hoorzitting over het onderzoek ‘Vlaandere Sport! Vier decennia sportbeleid en sportparticipatie. Vlaams Parlement Commissie voor cultuur, jeugd, sport en media, stuk 2092 (20122013) – Nr. 1 Zimbalist A., Noll R. G. (1997). Sports, Jobs, & taxes: are new stadiums worth the cost? Brookings, summer 1997
67
V.
Bijlagen
Interviews Interview Dennis Mertens (7 november 2013)
Hoeveel aanvragen krijgen jullie jaarlijks om te behandelen?
Wij begeleiden 120 atleten per jaar. Dit is voor 90% uit België, Nederland en Frankrijk. De andere 10% zijn mensen die van daarbuiten op onze website terecht komen. In principe krijgen ongeveer 250 aanvragen per jaar waarvan we er op 120 kunnen ingaan. Deze hebben zowel het niveau van studie als het niveau van sport. Vaak is het ene of het andere niet goed, bijvoorbeeld met een BSO-diploma is het moeilijk om te gaan. Op het gebied van sport moet voldoen worden aan de normen voor het verkrijgen van een minimumbeurs. Ook staat er nog geld tegenover want als je goed genoeg bent, wordt alles voor je betaald maar wanneer je geen volledige beurs hebt, moet je bijvoorbeeld eten en drinken zelf betalen en kamer. Dit moet je dus financieel willen opbrengen.
Wat zijn de belangrijkste vertrekredenen?
In de eerste plaats heb je daar de mogelijkheid om je topsport en studie te combineren, wat in België, Nederland en Frankrijk bijna onmogelijk is. Om de zoveel jaren heb je wel nog eens een voorbeeld van iemand die het echt kan maar je ziet het toch wel heel weinig. Ook is het een unieke ervaring om daar vier tot vijf te mogen studeren. Uiteindelijk kan je dan op je 22 beslissen, wanneer je u diploma hebt, ga ik verder om mijn master te behalen of ga ik nog verder in mijn sport (als je op het vereiste niveau zit).
Wordt in België een sportcarrière genoeg gesteund?
In elk Europees land, eigenlijk elk land buiten Amerika, houdt het geld eigenlijk veel tegen. In Amerika heb je wel de opportuniteiten. Als we ook terug kijken naar de vorige vraag. Vier jaar de mogelijkheid om te studeren waarbij je enkel je vlucht moet betalen. Waarom zou je dit niet doen? De sporters klagen over de federaties omdat er te weinig geld is om de sporters te ondersteunen in hun verdere carrière.
Klopt het dat bijna elke school in Amerika veel sportfaciliteiten heeft?
Ja, dit gaat uiteindelijk van goed naar beter en best. De top divisie 1 universiteiten hebben het meeste. De helft van onze Belgische klanten komen van topsportscholen en die zeggen van wat we daar zien is niet te vergelijken met wat wij in de topsportscholen hadden.
68
Hoeveel is het inschrijvingsgeld gemiddeld?
Wanneer je geen beurs hebt, betaal je tussen de 20,000 en 50,000 dollar per jaar.
Vind je het systeem van de beurzen goed?
Ja, absoluut. Als ik nu tegen u zeg, je bent een zwemster of een atletiekster, als je wil kan je vier jaar gratis bijvoorbeeld economie studeren aan top universiteit en je kan sporten als een profatlete. Wat zou jou daar dan in tegenhouden?
Is er iets dat je zou willen veranderen aan het systeem?
Het is goed zoals het nu is.
Denk je dat zoiets ook in België toegepast zou moeten worden? Of is dit niet mogelijk?
Dit is onmogelijk want er is gewoon geen geld voor. En daar hebben de universiteiten apart zoveel geld. Zij hebben budgetten van tientallen miljoenen dollars om hun sportteams vooruit te helpen. Het zou mooi zijn als de universiteit van Gent of Leuven of Antwerpen zegt: wij gaan nu een voetbalteam creëren en ze zes keer in de week training geven in de beste faciliteiten. Dan heb je een goede coach en conditietrainer nodig. Dit kost allemaal wel veel geld natuurlijk.
In de VS wordt de jeugd precies meer aangespoord om te blijven sporten terwijl dit hier lijkt stil te vallen. Kan jij hier een verklaring voor geven?
Dit komt door het college systeem. Doorheen de middelbare school klaar proberen geraken om hopelijk in college te kunnen sporten of een universiteit en indien mogelijk met een beurs.
Zou er in België ook een mogelijkheid kunnen zijn om sport meer te stimuleren?
Het probleem hier is het tekort aan faciliteiten en in Amerika is alles op de campus. Ook het lessenrooster wordt aangepast aan het sportrooster. Dit is de wereld op zijn kop in vergelijking met hier.
Is de grote sportdrive in Amerika echt door de cultuur?
Ja, absoluut. Je kan daar moeilijk met twee een gezellig diner met kaarslicht nemen. Je hebt tien flatscreens rondom u waar verschillende wedstrijden op bezig zijn met een knop in het midden van je tafel om het geluid van de gekozen tv te regelen. Dit nog maar een idee over hoe daar alles om sport draait. Als je een pint gaat pakken gaat het ook heel de tijd over ‘this game and that game’.
69
Wordt er echt zoveel opgegaan in de wedstrijden tussen de scholen?
Absoluut, zeker in American Football, baseball en basketball. Dit is populairder dan hier de eerste klasse voetbal. Als je ziet, mijn universiteit toen had een American Football stadium met 102,000 personen capaciteit. Dit is nu al uitverkocht voor volgend jaar en ze hebben een ‘pure profit’ bij elke thuismatch van 1.5 miljoen dollar. Waarom kan dit? Omdat dit in Amerika populairder is dan de professional leagues. Een capaciteit van 102,000, grote stadiums. Bij ons ligt deze capaciteit eerder op 30,000-40,000 toeschouwers maximum.
Vanuit de college dan proberen om in een professioneel team te geraken?
Dit zou de ideale stap zijn om na de college gerekruteerd te worden voor een professioneel team.
Zou hier bijvoorbeeld de interuniversitaire kampioenschappen meer aangespoord moeten worden?
Dit zou wel fijn zijn. Ik heb zelf in België meegedaan aan wedstrijden maar alle kosten moesten zelf betaald worden en anders als het wel bekostigd werd, moest je uren rijden naar het treinstation om dan lang op de trein te zitten en dergelijke.
Leidt het systeem van Amerika volgens jou tot betere sportresultaten?
Ja, Amerika is toonaangevend in zowat alle sporten ter wereld. Dit lijkt me wel logisch. Bijvoorbeeld Jacques Borlee heeft mij aangesproken om zijn zonen naar Amerika te krijgen omdat ze hier te weinig faciliteiten en ondersteuning hebben. Wij hebben ze dan begeleid naar Amerika en uiteindelijk hebben ze daar hun grote sprong gemaakt. Het wil al heel wat zeggen als vader Borlee dit zelf inziet.
70
Interview Stefan Vergeer: 1. Naam? Stefan Vergeer 2. Geboortedatum? 21-04-1993 3. Huidige woonplaats? Halfweg, Noord-Holland, Nederland 4. Welke sport beoefen je of heb je beoefend? Tennis 5. Op welk niveau beoefen je deze sport? Nationaal niveau 6. Heb je in België verder gestudeerd aan een universiteit of hogeschool? Zo ja, aan welke school? In Nederland: aan de Vrije Universiteit van Amsterdam, hier studeer ik ook op dit moment. 7. Indien je ja geantwoord hebt op de vorige vraag, werd je genoeg gesteund om je sportcarrière na te streven? Jazeker, zowel mijn ouders, trainer als vrienden steunden mij in het sporten op hoog niveau en het feit dat ik daar soms dingen voor op moest geven. 8. Waar studeer je in Amerika? In Greeneville, Tennessee 9. Hoe noemt deze school? Tusculum College 10. Heeft deze school faciliteiten om te sporten? Zo ja, welke? Ja, er waren veel sportfaciliteiten aanwezig: American Football stadion, Baseball Arena, Basketball hal, voetbalvelden, tennisvelden, een fitnessruimte en een behandelruimte met o.a. fysiotherapie
71
11. Welk soort sportbeurs heb je? $10000 ($3000 academisch) 12. Hoeveel was het inschrijvingsgeld zonder beurs? $28000,- voor een jaar. $14000,- voor een semester 13. Hoeveel was het nu met een beurs? $1000,14. Vind je het systeem van sportbeurzen goed? Ik vind het systeem van sportbeurzen geweldig voor het stimuleren van sporten tijdens het studeren. Echter vind ik het wel apart dat de grootte van sportbeurzen significant verschilt ten opzichte van de academische beurzen. Ik zou het logischer vinden wanneer er meer werd geïnvesteerd in het belonen van goede academische resultaten. 15. Wat zou je er eventueel aan veranderen? Aan de sportbeurzen zelf zou ik weinig veranderen. Mogelijk alleen het verschil met academische beurzen verkleinen 16. Zou dit in België ook toegepast moeten worden? In Nederland is het een heel ander en onvergelijkbaar systeem waarbij, naar mijn mening, studie voldoende gesubsidieerd wordt. 17. Word je goed gesteund in Amerika om te blijven sporten? Ik werd goed gesteund om te blijven sporten: we waren een goed team en waren vaak met elkaar te vinden. Daarnaast werd er veel getraind en werden we aangemoedigd om naast de baan ook conditie- en krachttraining uit te oefenen.
18. Werd je genoeg gesteund in België om een profcarrière na te streven? In Nederland werd ik zeker gesteund. Al was het niet prioriteit nummer één om uiteindelijk het professionele circuit in te gaan.
72
19. Neemt u deel aan de wedstrijden tussen de scholen? Op sportief gebied deed ik mee aan de wedstrijden. Het was competitieseizoen in de periode dat ik daar studeerde en heb vele wedstrijden, zowel uit als thuis, moeten spelen. Dit varieerde in de maanden maart en april tussen de 1, 2 en soms zelfs 3 dagen per week. Ik speelde voornamelijk op de zesde positie in een team van 11 spelers. 20. Zou het helpen om dit in België meer te promoten? Ik denk dat de combinatie van sport en studie op de universiteiten meer gestimuleerd kan worden. De fitheid onder studenten in Nederland is vaak treurig en het lijkt me bijna een plicht om met het toenemende overgewicht dit meer aan te moedigen. Er is op de Vrije Universiteit bijvoorbeeld een topsportregeling aanwezig alleen wordt deze amper gepromoot. 21. Waarom ben je naar Amerika gegaan? Wat was de aanzet? De aanzet was de mogelijkheid om op hoog niveau te kunnen tennissen in het buitenland. De ervaring van het overzee zijn en een half jaar op mezelf te wonen en nieuwe mensen te leren kennen was ook een belangrijke reden. Het was daarnaast ook mooi meegenomen dat mijn Engels flink verbeterde en dat ik kon studeren. 22. Wat vind je het grootste verschil tussen België en Amerika? En op sportgebied? Het grootste verschil tussen Nederland en Amerika vind ik het eetgedrag. In het gebied waar ik me bevond waren er zeer veel fastfood ketens te vinden en was er daarnaast een enorme hoeveelheid mensen (ook sporters) die hier gretig gebruik van maakte. Het gezondere eten in het cafetaria was daarnaast slecht voorbereid en zeer onsmakelijk, waardoor het ongezondere voedsel aantrekkelijk werd. Op sportgebied vond ik de gerichtheid op resultaat treffend. Wordt er in Nederland veel naar (technische) ontwikkelingen gekeken, wordt in Amerika de statistieken en punten veel belangrijker geacht.
73
23. Leidt hun systeem volgens jou tot betere resultaten dan België? Ik denk niet dat dit systeem tot betere resultaten zal leiden dan in Nederland of België, in tegendeel. Het tekort aan trainingsmomenten waarin specifieker wordt gewerkt aan techniek en spelmomenten werkt negatief op de sportprestaties. In plaats hiervan werden louter wedstrijden gespeeld tijdens de trainingen waardoor de techniek achteruit ging en dit de prestaties negatief beïnvloedde. 24. Heeft u nog interessante opmerkingen of weetjes, dan mag u deze hier vermelden. Als sporter heb je in de Verenigde Staten een hoog aanzien, je wordt erg gerespecteerd en het wordt goed begrepen als je vrijstelling nodig hebt. Dit maakt het erg prettig om je daar als sporter aan een college of universiteit te kunnen koppelen. Ik heb er dan ook een geweldige tijd doorgemaakt.
74
Interview Vivian Brandhoff: 1. Naam? Vivian Brandhoff 2. Geboortedatum? 27-6-1993 3. Huidige woonplaats? Memphis, TN, USA 4. Welke sport beoefen je of heb je beoefend? Atletiek (nu), vroeger boksen en (reddings) zwemmen 5. Op welk niveau beoefen je deze sport? Atletiek- Nationaal niveau, andere 2 op recreatief niveau 6. Heb je in België verder gestudeerd aan een universiteit of hogeschool? Zo ja, aan welke school? Nee, ik ging gelijk naar de USA. 7. Indien je ja geantwoord hebt op de vorige vraag, werd je genoeg gesteund om je sportcarrière na te streven? 8. Waar studeer je in Amerika? Memphis, TN, USA 9. Hoe noemt deze school? University of Memphis 10. Heeft deze school faciliteiten om te sporten? Zo ja, welke? Ja, een rec center voor alle studenten en aparte faciliteiten voor de atleten. Zie www.gotigersgo.com 11. Welk soort sportbeurs heb je? Ik heb een 100% scholarship 12. Hoeveel was het inschrijvingsgeld zonder beurs? Ik heb geen idee 13. Hoeveel was het nu met een beurs? Ik hoef alleen m’n vliegtickets heen en weer naar Nederland te betalen en extra dingen die ik nodig heb zoals benzine voor m’n auto. 14. Vind je het systeem van sportbeurzen goed? Heel goed! 15. Wat zou je er eventueel aan veranderen? Meer gelijke kansen voor iedereen. 16. Zou dit in België ook toegepast moeten worden? Ja! In heel Europa zou dit mogelijk moeten zijn. 17. Word je goed gesteund in Amerika om te blijven sporten? Jazeker! 18. Werd je genoeg gesteund in België om een profcarrière na te streven? Nee. (in mijn geval Nederland). Het is moeilijk om een universitaire studie en topsport te combineren in Nederland als je nog net niet goed genoeg bent voor Europees/Wereld niveau. 75
19. Neemt u deel aan de wedstrijden tussen de scholen? Ja. 20. Zou het helpen om dit in België meer te promoten? Ja. 21. Waarom ben je naar Amerika gegaan? Wat was de aanzet? Het feit dat topsport en school in Nederland moeilijk te combineren is. Ik werd uitgenodigd door een bedrijf genaamd Overboarder uit Belgie om naar Amerika te komen en met een studiebeurs te gaan studeren. Dit gaf de aanzet om over Amerika na te gaan denken want ik was zelf nooit op het idee gekomen. 22. Wat vind je het grootste verschil tussen België en Amerika? En op sportgebied? Het grootste verschil is dat in Amerika alles groter is. Op sportgebied is dit ook zo; sport is een groot ding. Er bestaan geen ‘Interscholastic and Collegiate Sports’ in Europa en alles is gewoon veel grootschaliger en er zijn meer kansen in de sportwereld. 23. Leidt hun systeem volgens jou tot betere resultaten dan België? Dat zou wel eens kunnen omdat er zoveel nadruk ligt op sport in Amerika. 24. Heeft u nog interessante opmerkingen of weetjes, dan mag u deze hier vermelden. De school hier is makkelijker te doen dan in Europa. Het niveau is niet al te hoog (al hangt dat waarschijnlijk ook wel van de school af). Daarentegen is het sportniveau een stuk hoger!
76
Interview Sunayna Wahi: 1. Naam? Sunayna Wahi 2. Geboortedatum? 14-08-1990 3. Huidige woonplaats? Alamosa, Colorado, USA 4. Welke sport beoefen je of heb je beoefend? Atletiek nl. 100 en 200m sprint 5. Op welk niveau beoefen je deze sport? Nu op college niveau. Ik heb mijn land, Suriname wel op verschillende internationale wedstrijden vertegenwoordigd o.a. WK Atletiek 2009 in Berlijn, Duitsland. 6. Heb je in België verder gestudeerd aan een universiteit of hogeschool? Zo ja, aan welke school? Nee. 7. Indien je ja geantwoord hebt op de vorige vraag, werd je genoeg gesteund om je sportcarrière na te streven? 8. Waar studeer je in Amerika? Adams State University te Alamosa, Colorado. 9. Hoe noemt deze school? 10. Heeft deze school faciliteiten om te sporten? Zo ja, welke? Ja, voor atletiek(indoor en outdoor), volleybal, basketbal, voetbal, lacrosse, baseball,softball, zwemmen, american football, worstelen en een uitgebreide en goed gesorteerde gym. 11. Welk soort sportbeurs heb je? Ik heb een volledige sport- en studie beurs. 12. Hoeveel was het inschrijvingsgeld zonder beurs? 13. Hoeveel was het nu met een beurs? per jaar ongeveer USD 20.000 met alles bij berekend. 14. Vind je het systeem van sportbeurzen goed? Ja, het geeft veel sporters de kans om hun studie voort te zetten zonder hun sport op te geven. 15. Wat zou je er eventueel aan veranderen? Meer informatie, zodat de kosten minimaal gehouden kunnen worden door bv. niet naar een speciale instantie te stappen voor hulp. 16. Zou dit in België ook toegepast moeten worden?
77
17. Word je goed gesteund in Amerika om te blijven sporten? Ja ik zie mezelf als gelukkig, omdat ik de volledige beurs heb en genoeg competitie om hard door te trainen. 18. Werd je genoeg gesteund in België om een profcarrière na te streven? 19. Neemt u deel aan de wedstrijden tussen de scholen? Ja. 20. Zou het helpen om dit in België meer te promoten? 21. Waarom ben je naar Amerika gegaan? Wat was de aanzet? Ik ben uit Suriname naar Amerika gekomen voor een goede studie en om me atletiek carrière voort te zetten met de goede faciliteiten die er zijn. 22. Wat vind je het grootste verschil tussen België en Amerika? En op sportgebied? 23. Leidt hun systeem volgens jou tot betere resultaten dan België? 24. Heeft u nog interessante opmerkingen of weetjes, dan mag u deze hier vermelden.
78
Interview Manon Lavrijssen: 1. Naam? Manon Lavrijssen 2. Geboortedatum? 28-06-1994 3. Huidige woonplaats? Tilburg 4. Welke sport beoefen je of heb je beoefend? Tennis 5. Op welk niveau beoefen je deze sport? Niveau 3 / 4, landelijk 3e klasse 6. Heb je in België verder gestudeerd aan een universiteit of hogeschool? Zo ja, aan welke school? In Nederland, Tilburg University 7. Indien je ja geantwoord hebt op de vorige vraag, werd je genoeg gesteund om je sportcarrière na te streven? De mogelijkheid is er om in Tilburg topsport te combineren met een universitaire studie, maar daar heb ik niet voor gekozen. 8. Waar studeer je in Amerika? Edinburg, Texas 9. Hoe noemt deze school? The University of Texas – Pan American 10. Heeft deze school faciliteiten om te sporten? Zo ja, welke? Ja, fitnesscentrum inclusief sportzalen en speciaal krachttrainingscentrum voor de atleten. Hardloop en atletiekbanen, tennisvelden en een grote basketbal/volleybalzaal met tribunes. 11. Welk soort sportbeurs heb je? Volledig 12. Hoeveel was het inschrijvingsgeld zonder beurs? Ongeveer $15,000 13. Hoeveel was het nu met een beurs? Niets. 14. Vind je het systeem van sportbeurzen goed? Ja 15. Wat zou je er eventueel aan veranderen? Niets 16. Zou dit in België ook toegepast moeten worden? Nee 17. Word je goed gesteund in Amerika om te blijven sporten? Ja 18. Werd je genoeg gesteund in België om een profcarrière na te streven? Ja, maar heb er uiteindelijk niet voor gekozen. 19. Neemt u deel aan de wedstrijden tussen de scholen? Soms, niet regelmatig 79
20. Zou het helpen om dit in België meer te promoten? Weet ik niet. 21. Waarom ben je naar Amerika gegaan? Wat was de aanzet? De ervaring. 22. Wat vind je het grootste verschil tussen België en Amerika? En op sportgebied? Meer teamspirit 23. Leidt hun systeem volgens jou tot betere resultaten dan België? Ja 24. Heeft u nog interessante opmerkingen of weetjes, dan mag u deze hier vermelden. Alle vragen waar Belgie in staat moeten worden gelezen alsof er Nederland staat, omdat ik in Nederland woon. Ik heb ook maar 1 jaar in de US gestudeerd en studeer nu weer in Nederland, dus bijvoorbeeld de vraag waar studeer je zou waar studeerde je moeten zijn.
80
Interview Jaimy Lee Taskin: 1. Naam? Jaimy Lee Taskin 2. Geboortedatum? 13-05-1994 3. Huidige woonplaats? Noordwijkerhout (Nederland) 4. Welke sport beoefen je of heb je beoefend? Zwemmen 5. Op welk niveau beoefen je deze sport? Nederlandse top (top 10) 6. Heb je in België verder gestudeerd aan een universiteit of hogeschool? Zo ja, aan welke school? nee 7. Indien je ja geantwoord hebt op de vorige vraag, werd je genoeg gesteund om je sportcarrière na te streven? 8. Waar studeer je in Amerika? Bridgeport- Connecticut 9. Hoe noemt deze school? University of Bridgeport 10. Heeft deze school faciliteiten om te sporten? Zo ja, welke? Ja:
Zwembad Voetbalveld Turnhal Soft-base bal veld Basketbal-volleybal hal 2 sportscholen
81
11. Welk soort sportbeurs heb je? $23,500 athletic scholarship $10,000 Academic scholarship 12. Hoeveel was het inschrijvingsgeld zonder beurs? $44.300 dollar 13. Hoeveel was het nu met een beurs? $5,400 dollar per semester - 10,800 per jaar. 14. Vind je het systeem van sportbeurzen goed? Ja, anders is het onbetaalbaar 15. Wat zou je er eventueel aan veranderen? 16. Zou dit in België ook toegepast moeten worden? Kosten voor universiteit/hogeschool is in Nederland betaalbaar voor de meeste mensen, om sporters meer te moviteren om ook te blijven studeren zou je voor sporters inderdaad een sportbeurs kunnen geven. Maar op dit moment hebben universiteiten/hogescholen geen sportteams, dus heeft het geven van een sportbeurs geen voordeel voor de school. 17. Word je goed gesteund in Amerika om te blijven sporten? Ja, hier in Amerika is het nog mogelijk om meer dan 20 uur in de week te trainen, wat bij bijna geen enkele univesiteit in Nederland mogelijk is. 18. Werd je genoeg gesteund in België om een profcarrière na te streven? In Nederland zou het in principe onmogelijk zijn voor mij om meer dan 20 uur per week te kunnen trainen op een universiteit, roosters worden er namelijk niet op aangepast en daarom word het moeilijk om je trainingsuren te halen. Ook lessen missen wegens wedstrijden is moeilijk omdat je dan veel lesmateriaal mist. 19. Neemt u deel aan de wedstrijden tussen de scholen? Ja, bijna elk weekend. Vanaf half Oktober tot eind Februari
82
20. Zou het helpen om dit in België meer te promoten? Meer promotie en meer geld vrijmaken voor sporten op een universiteit zou inderdaad helpen om meer athleten in Nederland te houden. 21. Waarom ben je naar Amerika gegaan? Wat was de aanzet? In eerste instantie inderdaad: om door te kunnen blijven trainen en mijn niveau te behouden. Maar het avontuur en zelfstandigheid zijn ook grote redenen om hier te zijn. 22. Wat vind je het grootste verschil tussen België en Amerika? En op sportgebied? Mogelijkheid om studeren en te sporten tegelijk, beide op hoog niveau is een groot verschil, omdat dit in Amerika wel kan en in Nederland niet. Ook geeft het amerikaanse sportsysteem meer motivatie om een deel uit te maken van een team en je prestaties te verhogen. 23. Leidt hun systeem volgens jou tot betere resultaten dan België? Ik denk inderdaad dat dit systeem tot betere resultaten leidt, omdat een athleet niet hoeft te kiezen tussen school en sport in Amerika, je kan beide uitoefenen en nog met de top meedoen. Als ik niet zou denken dat dit systeem beter was zou ik hier in principe ook niet zijn. 24. Heeft u nog interessante opmerkingen of weetjes, dan mag u deze hier vermelden.
83
Interview Alexander Maisin: 1. Naam? Alexander Maisin 2. Geboortedatum?
30 april 1994
3. Huidige woonplaats?
Overijse, Belgie / Binghamton, New York
4. Welke sport beoefen je of heb je beoefend?
Tennis
5. Op welk niveau beoefen je deze sport?
Hoogste nationaal niveau
6. Heb je in België verder gestudeerd aan een universiteit of hogeschool? Zo ja, aan welke school? Nee 7. Indien je ja geantwoord hebt op de vorige vraag, werd je genoeg gesteund om je sportcarrière na te streven? / 8. Waar studeer je in Amerika? Binghamton, New York 9. Hoe noemt deze school? Binghamton University oftwel State University Of New York At Binghamton 10. Heeft deze school faciliteiten om te sporten? Zo ja, welke?
Tennisterreinen, zwembaden
(+duiken), baseball, softball, atletiek (lopen + poolstokspringen, …) , basketball, worstelen 11. Welk soort sportbeurs heb je? +- 70% betaald 12. Hoeveel was het inschrijvingsgeld zonder beurs? -+ 20.000 dollar 13. Hoeveel was het nu met een beurs? 0 dollar – Ik krijg ongeveer 1500 dollar terugbetaald voor eten en huur, de rest van het eten en de huur moet ik zelf betalen 14. Vind je het systeem van sportbeurzen goed?
Ja, anders had ik niet naar hier kunnen komen
want de universiteiten zijn zeer duur 15. Wat zou je er eventueel aan veranderen?
/
16. Zou dit in België ook toegepast moeten worden?
Nee, absoluut niet. Unif is hier ook
helemaal niet duur en er zijn amper scholen 17. Word je goed gesteund in Amerika om te blijven sporten? Ja, veel meer dan in belgie
84
18. Werd je genoeg gesteund in België om een profcarrière na te streven? Nee, ik wou ook nooit een profcarriere hebben 19. Neemt u deel aan de wedstrijden tussen de scholen? Ja, wekelijks in lente 20. Zou het helpen om dit in België meer te promoten?
Ja, het idee op zich vind ik wel goed
21. Waarom ben je naar Amerika gegaan? Wat was de aanzet?
Geen idee, het leek me gewoon
tof om het eens te proberen en weg te zijn van mijn ouders. 22. Wat vind je het grootste verschil tussen België en Amerika? En op sportgebied?
Er zijn
veel meer wekelijkse evaluaties in de lessen: elke week toetsen voor bijna elk vak. Je word veel meer opgevolg zowel in de klas als op sportgebied. 23. Leidt hun systeem volgens jou tot betere resultaten dan België?
Ik denk het wel, je moet
elke week blijven volgen zodat je bij je examens alles al ongeveer kan 24. Heeft u nog interessante opmerkingen of weetjes, dan mag u deze hier vermelden.
85
Interview Van Eylen Filip: 1. Naam? Filip Van Eylen 2. Geboortedatum? 1 februari 1988 3. Huidige woonplaats? Uniondale, New York, USA 4. Welke sport beoefen je of heb je beoefend? Tennis, voetbal, basket, veldloop, zwemmen, fitness 5. Op welk niveau beoefen je deze sport? Nu: Allemaal op recreatief niveau 6. Heb je in België verder gestudeerd aan een universiteit of hogeschool? Zo ja, aan welke school? Ja, 1 jaar aan KUL. Psychologie 7. Indien je ja geantwoord hebt op de vorige vraag, werd je genoeg gesteund om je sportcarrière na te streven? Absoluut niet 8. Waar studeer je in Amerika? New York 9. Hoe noemt deze school? New York Institute of Technology 10. Heeft deze school faciliteiten om te sporten? Zo ja, welke? Ja: Basket, fitness, tennis, voetbal, lacrosse, veldlopen, baseball , volleybal en softball 11. Welk soort sportbeurs heb je? Cross country scholarship, academic scholarship en tennis scholarship 12. Hoeveel was het inschrijvingsgeld zonder beurs?39,000 in mijn eerste jaar, 40,000 in mijn tweede jaar en 42,000$ in mijn laatste jaar 13. Hoeveel was het nu met een beurs? In mijn eerste 2 jaar: 0$, in mijn laatste jaar: 2,000$. 14. Vind je het systeem van sportbeurzen goed? Absoluut! Zo word je gemotiveerd om hard te blijven sporten, zelfs als je niet het grootste talent bent. 15. Wat zou je er eventueel aan veranderen? De leeftijds-regel in divisie 1 wat aanpassen.
86
16. Zou dit in België ook toegepast moeten worden? Ja, maar aangezien Belgie niet zo sportminded is, gaat dit nooit lukken. Een Belg wil enkel betalen om topsport te zien. Een tennis match in Heren 1 is soms zelfs beter dan op TV maar als er inkom van meer dan 2 euro betaald moet worden, gaan er geen fans op afkomen. Hier vullen de football stadions van college, amateurs dus, 100,000 zitjes die gemakkelijk verkocht worden aan 50 dollar per stuk gemiddeld. 17. Word je goed gesteund in Amerika om te blijven sporten? Na het college leven niet echt, maar dat is normaal denk ik. Na afstuderen ben je volledig voor jezelf verantwoordelijk, ook in de keuze om te blijven sporten. 18. Werd je genoeg gesteund in België om een profcarrière na te streven? Ik was nooit een absoluut toptalent en enkel de absolute toptalenten worden gesteund om door te groeien. Als je niet het absolute toptalent bent ga je maar beter studeren. Belgen vergeten vaak dat je met hard werk ook heel ver kunt geraken in een sport. 19. Neemt u deel aan de wedstrijden tussen de scholen? Ja. Voor de tennis en de veldloop ploeg. 20. Zou het helpen om dit in België meer te promoten? Ik denk dat niet. De belgische mentaliteit is te verschillend. 21. Waarom ben je naar Amerika gegaan? Wat was de aanzet? De mentaliteit en de sport. Lichtjes verblind misschien door de verbloeming van de Amerikaanse series en films, maar eigenlijk zijn veel van die onwaarschijnlijke dingen hier een waarheid gebleken.
87
22. Wat vind je het grootste verschil tussen België en Amerika? En op sportgebied? De mentaliteit. In Belgie word vooral het talent ondersteund, in Amerika de harde werker. In amerika geloof je soms ECHT dat je eender wat kan worden. In belgen kan je eender wat worden, zolang het een universitaire studie inhoud als je geen top sport talent bent. Op sportgebied is het verschil gigantisch. In Belgie zijn er eigenlijk slechts 2 sporten die door de media uitgebuit worden, en bijgevolg super populair zijn: Voetbal en wielrennen. Maar basket en tennis is in Belgie eigenlijk ook zeer sterk, maar ge ziet amper live basket op de Belgische tv, en de eerste klasse tennis interclub in Belgie krijgt hoogstens een mini verslagje in de locale krant. In Belgie heb je basebal, basketbal, ijshockey en american football waarvan een ongelooflijk aantal matchen wordt uitgezonden op tv van alle niveaus: Professioneel, college, amateur leauges, zelfs middelbare school ploegen! 23. Leidt hun systeem volgens jou tot betere resultaten dan België? Hangt ervan af wat je in het leven verlangt. Hangt totaal af van persoon tot persoon. Voor mij persoonlijk heeft dit systeem tot onnoemelijk veel beter resultate geleid dan in Belgie want hier ben ik ongelooflijk gegroeit in de laatste 3 jaar, terwijl ik in Belgie al 5 jaar stilstond. 24. Heeft u nog interessante opmerkingen of weetjes, dan mag u deze hier vermelden. Ik ben afgestudeerd in mei van dit jaar (2013) in Communication Arts en werk nu full time voor de Madison Square Garden in New York City, in de sports media.
88
