SP.A-GROEN LOKEREN
Samen wérkt Verkiezingsprogramma sp.a-Groen 2013-2018 sp.a-Groen Lokeren 14-10-2012
Verkiezingsprogramma sp.a-Groen voor de gemeenteraadsverkiezingen op 14 oktober 2012
Inleiding: ‘Toe aan vernieuwing’ Tussen 2006 en 2012 groeide de bevolking van Lokeren sterk aan. In 2006 waren er nog 37.850 Lokeraars. Intussen zijn we met meer dan 40.000. En nog is de demografische groei van de Durmestad niet ten einde. Prognoses van de Vlaamse regering voorspellen dat Lokeren in 2018 bijna 41.500 inwoners zal tellen. Een dergelijke groei brengt uitdagingen met zich mee. Uitdagingen en verantwoordelijkheden waarop het huidige openVld en CD&V-bestuur de voorbije beleidsperiode te weinig duurzame antwoorden heeft geformuleerd. Het kartel sp.a-Groen wil de verantwoordelijkheid opnemen om met slimme, onderbouwde oplossingen een duurzaam antwoord te formuleren op de problemen van vandaag en morgen. Er zijn 7 prioritaire werven waaraan sp.a-Groen in de volgende beleidsperiode 2013-2018 wil werken: meer sociale samenhang, lokaal ondernemerschap versterken, duurzame en veilige mobiliteit, verstandige ruimtelijke ordening, energie voor de toekomst, meer participatie en een integraal veiligheidsbeleid. Het kartel bekijkt elk van die velden aan de hand van 3 insteken die sturend zijn voor de oplossingen die we nastreven: duurzaamheid, het welzijnsondersteunende en participatie. Het progressief kartel wil immers inwoners en organisaties betrekken en verantwoordelijkheid geven om samen de stad te besturen. ‘Samen wèrkt’! Dat geldt ook voor de deelgemeenten, waar het huidige stadsbestuur de afgelopen jaren te weinig aan heeft gewerkt. Nochtans had de dorpsraad van Eksaarde een heldere eisenbundel en ook de bewoners van Daknam lieten meermaals weten wat zij prioritair vinden voor hun leefomgeving. Op een aantal van die werven zijn soms al zaken gerealiseerd die in de richting van een oplossing gaan, maar op andere heeft de huidige bestuursploeg de afgelopen jaren te weinig gedaan. Lokeren is dan ook toe aan vernieuwing. En die vernieuwing zit bij het kartel sp.a-Groen. Dat we klaar zijn voor die verantwoordelijkheid leest u niet alleen in het inhoudelijk programma, maar ook in het financieel luik dat dit programma onderbouwt. Dat is belangrijk, want uiteindelijk kiest de Lokeraar op 14 oktober voor de mensen die gaan beslissen wat de stad met zijn/haar belastinggeld gaat doen. Vandaar dat het kartel sp.a-Groen zeer concrete voorstellen heeft om de koopkracht van elke Lokeraar te versterken. Niet meer dan logisch op een moment dat de stad er financieel goed voorstaat. Voor ons speelt ook een lokaal bestuur een actieve rol in het beheersen van de financieeleconomische crisis. En moet het burgers daarin tegemoet komen. Zeker op een moment dat de dagelijkse kosten van alle Lokeraars stijgen.
2
Werf 1. Lokeren heeft nood aan een schepen van ‘sociale samenhang’ 1. Achtergrond Tussen 2006 en 2012 gaf het stadsbestuur 75 miljoen euro of zowat 3 miljard oude Belgische franken uit aan vooral baksteenprojecten. Grootschalige projecten vaak zonder goed na te denken over het extra verkeer. Die nieuwe (woon)projecten zijn dikwijls eilanden in de stad. Niet verbonden en niet verbindend. Veel straten liggen er slecht bij. In heel wat centrumstraten kunnen voetgangers niet eens de voetpaden comfortabel gebruiken. De stadsvernieuwing is er duidelijk niet voor alle Lokeraars. Nochtans zijn de noden in de ouderenzorg, de jeugdzorg en de zorg voor mensen met een arbeidsbeperking in Lokeren groot. De afgelopen 6 jaar heeft het openVld-CD&V bestuur hier onvoldoende antwoord op gegeven. Sterker nog: op het domein van de jeugdzorg is een ware afbraakpolitiek gevoerd. Hoog tijd om dit beleid te keren en te kiezen voor een volwaardig, geïntegreerd sociaal beleid. Voor het kartel sp.a-Groen moeten de mensen opnieuw centraal komen te staan. En niet langer de stenen. De cijfers zijn vaak hard. In Lokeren wordt vandaag 1 op de 10 kinderen geboren in een kansarm gezin. Daarmee scoort Lokeren een stuk boven het Vlaams gemiddelde. Heel wat jongerenorganisaties blijven niet bij de pakken zitten en zetten een werking op om deze specifieke doelgroep te bereiken (vzw Horizon, Actie91-60, El Jadid, …). Deze organisaties zijn ontstaan vanuit een leemte, een noodzaak. Het kartel sp.a-Groen wil met deze organisaties structureel samenwerken aan de hand van beheersovereenkomsten. Ook met een (wijk)ontmoetingshuis zoals de Moazoart wil het kartel sp.a-Groen vanuit een bestuur structureel samenwerken. Vaak werken zij met mensen die zo goed als onbereikbaar zijn voor de stedelijke diensten. De samenwerking mag er niet toe leiden dat deze werkingen een stuk van hun identiteit verliezen. Anderzijds willen we de bestaande ondersteuning (logistiek-financieel) van jeugdverenigingen behouden. Deze functioneert vandaag goed. Een antwoord op de vergrijzing moet breder gaan dan enkel voorzien in residentiële zorg. De wachtlijsten zijn op dit moment – ook in Lokeren – enorm. Sommige aanvragers krijgen zelfs de boodschap om het ergens anders te proberen. En de uitdaging zal alleen maar groeien. Volgens prognoses zal de Lokerse bevolking in 2025 voor 21,6% uit ouderen (65-plussers) bestaan. Daarbij valt vooral de grote groei van 80-plussers op die zich vandaag al doorzet bij de ouderen in Lokeren. Er moet een inhaalbeweging worden gemaakt door te investeren in netwerken van decentrale of buurtnabije zorg. Enkel op die manier kan “levenslang wonen” een realistisch optie zijn. Er moeten nieuwe woonvormen worden ontwikkeld. Op dit moment is er zelfs geen begin gemaakt met het ontwikkelen of toelaten van meegroeiwoningen en kangoeroewoningen. Nochtans is er op Vlaams niveau een wettelijk kader rond zorgwonen.
3
2. Concreet Ouderenzorg *Het kartel sp.a-Groen wil werk maken van lokale dienstencentra. Lokeren heeft er recht op 3, op dit moment is er geen enkel gerealiseerd. Voor de realisatie en exploitatie van een dergelijk dienstencentrum zijn er middelen op Vlaams niveau beschikbaar. De realisatie is noodzakelijk in de ondersteuning van de thuiszorg. De dienstencentra worden gerealiseerd in bestaande infrastructuur. *Het kartel sp.a-Groen wil het resterend contingent serviceflats waarop Lokeren recht heeft realiseren. Op dit moment zijn er slechts 66 van de 183 gerealiseerd. De overige 117 moeten gerealiseerd worden in de legislatuur 2013-2018 door het lokaal bestuur. *Het kartel sp.a-Groen wil een ‘Centrum voor dagverzorging’ realiseren. Een essentieel instrument in de thuiszorg. *Het kartel sp.a-Groen wil investeren in een ‘informeel netwerk’ – zonder naar nieuwe structuren te gaan - tussen alle betrokken actoren die een rol spelen in de thuiszorg. Het OCMW heeft hier een zeer duidelijke regierol te spelen. *Het kartel sp.a-Groen gaat voor een schepen van sociale samenhang. Op die manier wil het kartel het verbindende meer benadrukken. Nog te veel opereert het OCMW op een eiland in de stad. *Het voorzien van aangepaste ouderenwoningen in nieuwe huisvestingsprojecten zit standaard in elk project dat zich daartoe leent. Jeugdzorg & onderwijs *De jeugdverenigingen die werken met specifieke doelgroepen die door de stedelijke diensten zeer moeilijk of niet worden bereikt, krijgen een structurele ondersteuning (vzw Horizon, Actie 9160, El Jadid, …). Hetzelfde wil het kartel sp.a-Groen doen inzake opvoedingsondersteunende initiatieven. De opvoedingsondersteuning krijgt een sterkere identiteit in het toekomstige Huis van het kind. En ook met het (wijk)ontmoetingshuis de Moazoart wordt structureel samengewerkt. *De huidige logistieke en financiële ondersteuning van jeugdverenigingen blijft behouden. *Het progressief kartel erkent het onderwijsveld in Lokeren als een belangrijke partner voor het beleid. Op vraag van het onderwijsveld wordt een onderwijsraad opgericht, die netoverschrijdend en gevoed door expertise werkt aan een positief imago van Lokerse scholen en inzet op brede school, werkt aan taalbeleid voor nieuwkomers en preventie bij problematische opvoedingssituaties…. De idee voor een volledig uitgebouwde en overkoepelende Dienst Onderwijs wordt onderzocht op zijn haalbaarheid. *De financiële ondersteuning van het vindplaats gerichte werken bij t-klub, worden de volgende beleidsperiode structureel voorzien. Tegelijkertijd worden op beleidsniveau weer middelen vrijgemaakt voor straathoekwerk.
4
Wonen * Inzake wonen kan een verfijnd woonbeleid zorgen voor toegankelijker en betaalbaar wonen. Binnen de zogenaamde ‘Regie voor grond- en bouwbeleid’ wordt een Community Land Trust opgericht, waarbij ook in Lokeren nieuwe formules - zoals het huis kopen zonder de grond - worden ontwikkeld. Dit systeem maakt wonen betaalbaar voor jonge gezinnen en alleenstaanden omdat ze de grond – vandaag zeer duur – niet moeten aankopen. De stad blijft eigenaar van de grond, de koper koopt enkel het huis. Jaarlijks betaalt de eigenaar van het huis een vergoeding voor het gebruik van de grond. Bij een verkoop van het huis ontvangt de stad (de beheerder van de Community Land Trust) een percentage op de meerwaarde. Er wordt dus gewerkt met een ‘recht van opstal’ zoals dat ook gebeurd op de industrieterreinen. Op die manier blijft de gemeenschap eigenaar van de grond en kan er sturend worden gewerkt om buurten leefbaar te houden. *Uit verschillende cijfers blijkt er vooral een probleem op de privéhuurmarkt in Lokeren. Er zijn nog steeds een pak weinig kwalitatieve panden die gehuurd worden door vaak kwetsbare huurders. Het kartel sp.a-Groen wil een sociaal verhuurkantoor installeren. Dat is er niet enkel op gericht om kwalitatieve panden op de markt te brengen, maar ook om met de medewerking van kleine eigenaars een traject op te zetten dat hen de service geeft om het wonen kwalitatief te maken , ook voor een verouderende bevolking. In ruil voor de gebundelde service die ze krijgen inzake aanpassingsmogelijkheden en isolatiekansen wordt een service opgestart met energiesnoeiers, isolatieklussers, en een bekendmaking die de betrokken panden profileert als kwaliteitswoningen (standaardnorm,…). Dat kan gebeuren aan de hand van een certificaat. * Gezien de groeiende bevolking moet er ook woonruimte bij komen. Het kartel sp.a-Groen wil het parkgebied langsheen de N47 herbestemmen tot woongebied. De effectieve ontwikkeling tot park is immers niet langer noodzakelijk door het geplande park op de Hoedhaarsite. In plaats van de woonuitbreidingsgebieden aan te snijden worden deze herbestemd tot agrarisch gebied als compensatie voor het feitelijk landbouwgebruik van het parkgebied N47. Op die manier kan het volledige parkgebied N47 ontwikkeld worden als woongebied. Een ontwikkeling van het parkgebied N47 als woongebied maakt dat Lokeren groeit binnen de ring en vermijdt het aansnijden van de open ruimte aan de rand van de stad. Wooninbreiding in plaats van woonuitbreiding heeft als voordeel dat de nieuwe bewoners die richting de voorzieningen van het centrum willen gaan dit op een aanvaardbare en verkeersveilige manier kunnen doen. Deze nieuwe bewoners moeten niet langer hun leven riskeren bij het kruisen van de ring. Als dit parkgebied N47 kan uitgerust worden met een park op wijkniveau (ongeveer 1ha) wordt de kralenketting van parken rond het centrum verder uitgebreid. Een dergelijke ontwikkeling mag best ambitieus zijn: de ontwikkeling van de eerste ‘klimaatwijk’ in Lokeren. Uiteraard worden de bestaande volkstuintjes geïntegreerd in dit plan als belangrijke schakel binnen het sociale weefsel. *De site van het slachthuis heeft als nabestemming wonen. Op dit moment wil het openVld-CD&V stadsbestuur een projectontwikkelaar onder de arm nemen die vooral hoogbouw realiseert. Het kartel sp.a-Groen wil daar een duurzaam woonproject realiseren dat voluit rekening houdt met de omgeving. In dat project moet ruimte zijn voor aangepaste ouderenwoningen. Een type woning dat in Lokeren zo goed als niet voorkomt, maar waar vandaag al een duidelijke behoefte aan is.
5
Werf 2. Het versterken van lokale ondernemers & een actief jobbeleid 1. Achtergrond De afgelopen jaren staat de leefbaarheid van het stadscentrum onder druk. Naast de wildgroei van baanwinkels is er een forse koopvlucht naar shoppingcentra en naar andere steden. De leegstand in het centrum legt een zware hypotheek op de uitstraling van de stadskern. Tegelijk slibt het verkeer dicht en zijn de industrieterreinen moeilijk bereikbaar: er is daar amper openbaar vervoer en met de fiets is het levensgevaarlijk. De Zelebaan is stilaan een nieuwe A12 geworden, een Boomse Steenweg. Gezellig winkelen is ver weg. Daarnaast stijgt de werkloosheid in Lokeren en ligt met 7,13% boven het Vlaamse gemiddelde. Bovendien scoort de Durmestad ook niet zo goed op de werkgelegenheidsgraad (aantal werkende tegenover de beroepsbevolking). Niet echt logisch als je weet dat heel wat nieuwe bedrijven zich intussen op de nieuwe industrieterreinen hebben gevestigd. Sommige van die nieuwe ondernemingen zijn op zoek naar laaggeschoold personeel, nu net de groep die oververtegenwoordigd is bij de Lokerse werkzoekenden. Dit zijn de 2 assen binnen de lokale economie waarop het kartel sp.a-Groen de volgende legislatuur wil werken. 2. Concreet *De aanstelling van een ‘citymanager’ die verantwoordelijk is voor de commerciële strategie om van Lokeren een regionale toeristische aantrekkingspool te maken. Het bestuur voert een actief beleid rond leegstaande handelspanden. De citymanager gaat – met de portefeuille van leegstaande commerciële panden- actief op zoek naar potentiële ondernemers. Tegelijkertijd werkt de citymanager samen met de eigenaars van de leegstaande panden om marktconforme huurprijzen te vragen. *De loonkost van de ‘citymanager’ wordt betaald door de inkomsten uit de krotbelasting. De krotbelasting blijft geen dode letter zoals vandaag, maar wordt een sturend instrument in het kader van stadsvernieuwing. Ze wordt ook progressief: ze stijgt dus elk jaar voor hardleerse eigenaars. Verkrotting heeft een negatieve impact op de winkelkernen in het stadscentrum (bijv. de Schoolstraat). *Om de leefbaarheid van het stadscentrum te verhogen gaat het kartel sp.a-Groen voor het plaatsen van aangepast straatmeubilair, toegankelijke voetpaden, een dynamisch parkeerbeleid voor fiets en auto met parkeervouchers voor winkelende bezoekers, goed bewegwijzerde parkings aan de rand van het centrum en een centrale fietsenstalling in het centrum. Door bijv. de onderbenutte parking in de Knokkestraat actiever te promoten kan je heel direct de ondernemers in de Kerkstraat ondersteunen en versterken. Eenzelfde systeem kan ook opgezet worden op den Dam. *Het Ruimtelijk Uitvoeringsplan (RUP) waarin het project van de winkelwandelstraat (site Hagewinde-Bergez) vervat zit, wordt opnieuw opgemaakt. Er wordt eerst, zoals terecht gevraagd door de middenstandsraad en de GECORO (Gemeentelijke Commissie voor Ruimtelijke Ordening) een behoeftestudie gemaakt. Dit in overleg met zoveel mogelijk partners. Zo maar blindweg de commerciële oppervlakte van de binnenstad verdubbelen – zonder dat onderbouwd gebeurt – is
6
blind beleid. Bovendien is het niet aan een projectontwikkelaar om een RUP uit te tekenen, maar is het aan het beleid om op een verantwoorde, onderbouwde manier een beslissing te nemen. *Lokeren heeft nood aan een sterke schepen van Economie die verbindingen maakt met andere beleidsdomeinen en een volwaardig loket Lokale Economie uitbouwt. Op de website van de stad moet ‘Werk & Ondernemen’ een volwaardig klantgericht digitaal platform worden met alle mogelijke informatie voor de lokale ondernemer. Voor betere dienstverlening en minder administratieve lasten. *Er wordt een veel actiever werkgelegenheidsbeleid gevoerd. Zoveel mogelijk bedrijven in industrieterreinen is niet het eindpunt. Samen met de geijkte partners (VDAB, Werkwinkel, …) wordt een veel actiever beleid gevoerd om Lokerse werklozen en bedrijven die op zoek naar nieuw personeel dichter bij elkaar te brengen. *Het kartel sp.a-Groen wil dat de stad Lokeren rekening houdt met milieu- en sociale criteria voor alle aankopen. Kiezen voor fairtrade hoort daar bij. Het kartel wil verdergaan op de ingeslagen weg en in zijn diensten en scholen de overgang maken naar eerlijke consumptie. Het kartel pleit ook voor de korte keten, d.w.z. een zo kort mogelijke afstand tussen producent en consument. Lokale producenten worden daarom in de vitrine gezet en gepromoot. Consumenten kunnen op die manier hun ecologische voetafdruk verkleinen. De stad zou een veggiedag kunnen promoten in diensten en scholen, waarbij met lokale producenten en producten wordt gewerkt. Dit komt lokale boeren en producenten ten goede. *Het kartel sp.a-Groen wil de bijdrage van de wekelijkse Kloddemarkt aan de stadskas – jaarlijks 20.000 euro – herbekijken. Een rommelmarkt past immers in een kringloopeconomie waarbij afgedankte goederen een tweede bestaan krijgen. Bovendien steunt de organisatie op vrijwilligers. *Het kartel sp.a- wil vol gaan voor de mogelijkheden in de lokale economie en de zorgeconomie. Lokeren kent een groeiende bevolking, met veel jongeren (een echt ‘groene’ stad’) en een steeds groeiende groep ouderen die ondersteunende diensten vragen, terwijl de groep van de beroepsbevolking permanent gaat dalen tot 2030. Het komt er dus op aan dat iedereen die kan werken, zijn handen uit de mouwen kan steken. In Lokeren staat er veel te gebeuren, gezien de vele zorgnoden: ouderenzorg, jeugdzorg, mensen met een arbeidsbeperking. De sociale economie geeft hierop antwoorden met een dienstverlening die beantwoordt aan lokale behoeften en die tegelijk ook het klassieke ondernemen complementair faciliteert. Beschutte en sociale werkplaatsen zijn al jaren trouwe partners van de klassieke ondernemingen. In Lokeren ging dit even de verkeerde richting uit met de afbouw van de beschutte werkplaats. Toch zijn er mogelijkheden legio. Het coöperatief ondernemen illustreert als vernieuwde ondernemingsvorm waar het om gaat: samen werken, telkens partners vinden en oplossingen aandragen. * Het kartel gelooft in nieuwe verenigingsvormen en wil burgerinitiatieven ondersteunen. Wij denken aan wijk- en buurtcomités en initiatieven zoals Lets, een creatief netwerk van uitwisseling van goederen en diensten (Lets = Local Exchange and Trading System, zie www.letsvlaanderen.be ). Gezamenlijke aankopen, autodelen, alternatieven die van bewuste burgers uitgaan verdienen aanmoediging. Met name Lets situeert zich binnen de driehoek economie – sociaal beleid – ecologie en is per definitie een duurzame basisbeweging. De Stad Lokeren kan met de lokale Letsgroep
7
nadenken hoe ze in navolging van het Torekesproject in de Rabotwijk in Gent ook als overheid in het Letsverhaal kan stappen. Ze kan haar burgers stimuleren rond het opnemen van gemeenschapstaken (bv. zwerfvuil opruimen in eigen straten of wijk, sneeuwpaden vrijmaken voor minder mobiele bewoners) en daar eigen waardering tegenover zetten (zwembadabonnementen, hout leveren, steun voor wijkevenementen, afspraken maken met de Lokerse BMX’ers aan wie een terrein ter beschikking wordt gesteld en waarbij de jongeren na de rudimentaire uitvoering van wat terreinwerk door de stad, als tegenprestatie één keer per maand een wijk zwerfvuilvrij kunnen maken…).
8
Werf 3. Een duurzaam en slim mobiliteitsbeleid 1. Achtergrond Een goed mobiliteitsplan is een must voor elke gemeente. In Lokeren keurde de gemeenteraad in 2002 (!) unaniem een ambitieus mobiliteitsplan goed. Tien jaar later stellen we vast dat daar veel te weinig mee gedaan is. Verkeersstromen in het stadscentrum blijven zich nog teveel volgens dezelfde assen voltrekken. De leefbaarheid van centrumstraten (zoals bijvoorbeeld de Heilig-Hartlaan, de Brouwerijstraat en de Voermanstraat) staat daardoor onder druk. Een nieuw wegdek zal daar weinig verandering in brengen. Vaak heeft het succes van de herinrichting van een straat te maken met de mate waarin de bewoners en gebruikers worden betrokken bij de opmaak van de plannen. In de Luikstraat heeft dat goed gewerkt en is het resultaat een knappe verbetering. In de Heilig-Hartlaan kunnen we spreken van een mislukking, net omdat er geen inspraak is georganiseerd. Het Lokerse stadscentrum is van die grootteorde dat alles in eerste instantie goed en veilig bereikbaar moet zijn voor fietsers en voetgangers (verplaatsingen tot een tweetal km). De inrichting van de Markt – dat eerder een sluitstuk moest zijn en geen beginpunt - speelt hier duidelijk niet op in, om dan nog niet te spreken over de omliggende en toeleidende straten. Nochtans brengt druk autoverkeer verschillende ongemakken met zich mee: verkeersdrukte, verkeersonveiligheid, luchtvervuiling en geluidshinder. De laatste 6 jaar heeft het uittredend stadsbestuur in het centrum nieuwe bouwprojecten gerealiseerd, zonder rekening te houden met de inherente mobiliteitsafwikkeling. Er zijn heel wat appartementsgebouwen bijgekomen, er is het nog te realiseren project in de Veldstraat en straks opent de nieuwe fuifzaal. Tel daarbij de appartementen in aanbouw op de site Bergez en misschien nog een ‘winkelwandelstraat’ op de site van de Hagewinde… allemaal projecten die extra verkeer genereren. En toch is er de afgelopen 6 jaar niks veranderd aan de infrastructuur. Dat illustreert de kortzichtigheid op vlak van mobiliteit van de zittende meerderheid. Geen van die projecten is verbonden met de stad, het zijn als eilanden die te weinig zijn verbonden met elkaar. Tot wat dat leidt kan je zien op het Stationsplein: bestemmings- en doorgaand verkeer hinderen elkaar, fietsers en voetgangers komen elke dag opnieuw in onveilige situaties terecht. Het is dan ook een gemiste kans dat de huidige meerderheid het structureel overleg met de NMBS over de herinrichting van het station en het Stationsplein niet tot een goed einde heeft gebracht. Opvallende vaststelling: op dit moment wordt werk gemaakt van een mobiliteitsstudie die alle verkeersstromen in de Stationswijk in kaart brengt. Hiermee wordt impliciet toegegeven dat er vandaag geen zicht is op de verkeerssituatie in de Stationswijk wat onbegrijpelijk is binnen de context van de heraanleg van de Markt. Dit is een kenmerk van onverantwoord besturen. Er is helaas nog meer. De gewijzigde verkeerssituatie op de Markt heeft de verkeersafwikkeling in het centrum in het algemeen en in de Stationswijk in het bijzonder dermate verstoord dat er meer filevorming is. In die context is de Brandweer zelfs op zoek naar een nieuwe locatie omdat de vlotte bereikbaarheid van de kazerne bij interventies niet langer kan gegarandeerd worden. Het illustreert de bedenkelijke manier waarop dit stadsbestuur omgaat met mobiliteit. Maar ook buiten het centrum zijn er grote knelpunten op vlak van mobiliteit. Het uittredend openVld-CD&V-stadsbestuur organiseerde mee die verkeersonveiligheid door stedenbouwkundige vergunningen uit te reiken voor tal van baanwinkels langs de Zelebaan (N47), of te investeren in
9
nieuwe industriezones zonder eerst werk te maken van een goede verkeersafhandeling waardoor de leefbaarheid van de omliggende straten in het gedrang komt. De hele N47, van E17 tot aan het kruispunt met de N70 is volgens een rapport van Touring trouwens een van de gevaarlijkste banen in Vlaanderen. Het kartel sp.a-Groen wil dat beter wordt samengewerkt met, en waar nodig druk wordt uitgeoefend op het Vlaams Gewest om deze weg veiliger te maken, met veilige oversteekpunten voor alle weggebruikers en een goede ontsluiting van bestaande industriezones. Het kartel pleit zelfs voor een stop in de ontwikkeling van het bedrijventerrein E17-4, zolang er geen fatsoenlijke verkeersregeling is voor E17-3. Lokeren heeft de voorbije jaren fors geïnvesteerd in stenen en beton. Maar straten moeten volgens het kartel sp.a-Groen zo ingericht worden dat de verkeersveiligheid en het comfort van de gebruikers gegarandeerd worden. Dat is nu niet altijd het geval. Het comfort van Lokerse centrumstraten is soms ver te zoeken. Voetpaden zijn vaak te smal of met hindernissen bezaaid. De kasseien, de opwippers tussen straten met een verschillend wegdek of de te smalle voetpaden zijn bijzonder hinderlijk voor fietsers, mensen met kinderwagens of rolstoelgebruikers. Onlangs lanceerde het stadsbestuur een fietsrouteplan voor de schoolgaande jeugd: maar liefst 5 zwarte punten werden opgelijst, met de raad om die te vermijden…. Een verantwoordelijk bestuur werkt zwarte punten weg in plaats van ze gewoon op te lijsten. Het picknickplein aan de Durme is van op de Markt niet toegankelijk voor rolstoelgebruikers. De aanleg van een fietspad langs de Eksaardebaan of de Nijsstraat is toe te juichen, maar mag niet doen vergeten dat op vele plaatsen in Lokeren de fietspaden er bijzonder slecht aan toe zijn (zoals de Zelebaan), soms niet meer zijn dan een smalle betonstrook (Rozen) of gewoon ontbreken (bijv. de ‘missing link’ langs de spoorweg tussen Lokeren en Zele, onder de brug van de E17). Auto’s dienen de maximumsnelheden te respecteren. Slechte straatinrichting zorgt er voor dat deze beperking niet wordt nageleefd, zoals in de Heilig-Hartlaan, ondanks het vernieuwde wegdek, de Daknamstraat, of in Eksaarde-Dorp. Het hele stadscentrum (waar nu betalend parkeren geldt of men met ‘blauwe’ zone werkt) zou zone 30 moeten worden, want de smalle straten laten geen sneller verkeer toe. Sensibilisering, controle en sanctioneringsbeleid zijn hierbij van belang. 2. Concreet *Het kartel sp.a-Groen wil het mobiliteitsplan dat goedgekeurd werd in 2002 door de voltallige gemeenteraad actualiseren en uitvoeren in de nieuwe beleidsperiode. Daarbij moet een oplossing gezocht worden voor de huidige knelpunten: het Stationsplein, de verbinding van de Sportlaan naar de Stationsbuurt en de Markt. Wat betreft de stationsbuurt is een masterplan nodig om alle knelpunten niet alleen in kaart te brengen, maar ook op te lossen. Inzake de Markt is er duidelijk bijsturing nodig. Het is niet logisch dat een ‘noodbrug’ een definitief karakter krijgt. Het progressief kartel volgt in deze de analyse van de vzw ABBLO. De brug aan het museum verdwijnt en er komt een nieuwe brug ter hoogte van de bocht in de Koophandelstraat. Daardoor komt het autoverkeer van de Sportlaan dat aan het station moet zijn, niet langer op de Markt terecht. Op die manier verdwijnt een van de gevaarlijkste punten voor fietsers (zoals overigens ook aangegeven in de studie van Technum, het technisch bureau dat de herinrichting van de Markt begeleidde). Tegelijkertijd komt er een veilige oversteek voor fietsers en voetgangers. Die nieuwe brug komt overigens niet volledig op conto van de Lokerse belastingbetaler. Dergelijke projecten worden ondersteund door de Vlaamse gemeenschap (Waterwegen en Zeekanaal), de provincie en zelfs Europa (EFRO).
10
*Het kartel sp.a-Groen wil een kwaliteitsinjectie in de centrumstraten waar de voetpaden en de fietsinfrastructuur op dit moment te wensen overlaat (waaronder de Veldstraat, het Zand, …). *Het kartel sp.a-Groen wil ook nagaan hoe met slimme ingrepen de snelheid van auto’s in bijvoorbeeld de Zelestraat, Heilig-Hartlaan, de Daknamstraat en Eksaarde-Dorp kan aangepakt worden. *Het kartel sp.a-Groen wil er ook werk van maken om in zoveel mogelijk centrumstraten fietsers in twee richtingen te laten rijden (w.o. ook de Stationsstraat, een belangrijke verbinding voor fietsers vanuit Lokeren-Zuid). *Er komt een stop op meer baanwinkels langs de N47. De bestaande infrastructuur is duidelijk niet aangepast om de extra bewegingen aan te kunnen. Bovendien zuigen deze baanwinkels het centrum economisch leeg, wat niet de bedoeling kan zijn. *Er komt geen ontwikkeling van E17/4 alvorens de mobiliteitsproblemen die E17/3 genereert in de woonstraten volledig opgelost zijn. Het kartel sp.a-Groen wil dat er in eerste instantie werk wordt gemaakt van verkeerscirculatieplannen die ook worden afgedwongen tegenover het sluipverkeer dat de leefbaarheid van de betrokken straat zwaar onder druk zet. sp.a-Groen zal in een meerderheid ook werk maken van een actievere rol bij het Vlaams Gewest om de hele N47 aan te pakken. *Het Zand is 35 jaar na de aanleg van de ring rond Lokeren nog altijd een gewestweg vanwege zijn voormalige functie als toegangspoort tot de stad. De terechte kritiek om te voorzien in een heraanleg van het Zand wordt systematisch gepareerd met de opmerking dat dit een bevoegdheid is van het gewest. Het Zand moet dan ook onmiddellijk overgedragen worden aan de stad. *Het kartel sp.a-Groen wil een grondige evaluatie van het parkeerbeleid, vooral dan in Lokeren-zuid: bewonerskaarten spreken hier op straten (bijv. een bewoner van de Bosmanstraat heeft een parkeervignet voor de Bosmanstraat en kan dus strikt genomen niet parkeren in de Veldstraat. Idem voor een bewoner van de toch wel kleine Pieter Tackstraat.) Een oplossing is het werken met parkeerkaarten die zones van meerdere straten dekken. Daarbij wil het kartel er vooral voor zorgen dat vooral de bewoner van het centrum en mensen die minder mobiel zijn kunnen parkeren in de stad. Bezoekers zijn aangewezen op de randparkings die dicht bij het centrum liggen (station, Grote kaai). *Initiatieven vanuit het lokale beleid om de mobiliteit voor de burgers te verbeteren, is een noodzaak. Degelijk aansluitende voor- en natrajecten op het openbaar vervoer of alternatieve fietsen autodeelformules, zoals Cambio, moeten een plek vinden in Lokeren. *Op dit moment zijn de industrieterreinen (bijvoorbeeld E17/3) enkel bereikbaar met de auto. Nochtans zijn er heel wat Lokeraars die wel willen werken in eigen stad, maar niet beschikken over een auto. Vandaar dat het kartel sp.a-Groen wil werken aan de ontsluiting van de Lokerse industrieterreinen met openbaar vervoer en veilige fietsinfrastructuur.
11
Werf 4. Een verstandige en duurzame aanpak van open ruimte en natuur 1. Achtergrond Er wordt in Lokeren aan een hoog tempo open ruimte ingenomen door industrieterreinen en bouwprojecten. Tegelijkertijd staan de natuurwaarden onder druk. De afgelopen jaren verdween maar liefst 4 hectare bos in Lokeren of zowat 8 voetbalvelden. En de Durmestad bengelt met 4% bos helemaal onderaan, ver onder het gemiddelde in Vlaanderen. Nochtans zit er een duidelijke opdracht in het Gemeentelijk Ruimtelijk Structuurplan, een opdracht waarvoor de uittredende meerderheid de afgelopen jaren geen oog heeft gehad. Bossen hebben een belangrijke functie, niet alleen als stapsteen voor de natuur en als klimaatbuffer, maar ook om ervoor te zorgen dat mensen in een aangename omgeving kunnen wonen, werken en ontspannen. Ruimtelijke ordening en stadsplanning is een kwestie van gezond verstand. Is het opportuun om een nieuwe fuifzaal te bouwen in gebied gewonnen op de Oude Durme? En daarvoor een extra kost van 1 miljoen euro te moeten betalen om het nieuwe gebouw te funderen? Is het slim om op nauwelijks 30 meter van de nieuwe fuifzaal appartementen in te planten? En op die manier als stadsbestuur zelf nieuwe overlast te organiseren? Er is meer. Trage wegen- of voetwegenbeleid is in Lokeren afwezig. In maart 2012 kreeg de Durmestad zelfs de bedenkelijke eer om in de provincie Oost-Vlaanderen uitgeroepen te worden tot slechtste leerling van de klas. Het dossier van de Lange Kantwegel is hierbij exemplarisch. Deze voetweg tussen Staakte en Oudenbos wordt reeds vermeld in 1617 en heeft dus een grote erfgoedwaarde. Het probleem is tweeërlei: hij wordt op bepaalde plaatsen voor een stuk mee geploegd bij de aanpalende akker, en hij wordt maar twee maal per jaar gemaaid door de stadsdiensten. Vrijwilligers van de wijk Oudenbos boden het stadsbestuur bij herhaling aan om zelf te maaien, maar krijgen hiervoor geen toestemming. Het kartel sp.a-Groen wil om te beginnen alle voetwegen in Lokeren in kaart brengen, ze herwaarderen en voor het onderhoud afspraken maken met de buurt. We willen deze wegen, alsook de aangelegde banen in ruilverkavelingsgebieden (Eksaarde, Doorslaar), voorzien van passende (creatieve en recreatieve) naamgeving, met borden en toelichting waar mogelijk. De natuurverenigingen zijn hard voor het beleid van de afgelopen 6 jaar. ‘Fel anti-naturel’ is bij hen te horen. Verschillende ondoordachte en zelfs niet-vergunde projecten waarvan de stad opdrachtgever is, verzuurden de relaties. Er ligt dan ook een zware opdracht klaar voor de volgende 6 jaar: het normaliseren van de relaties met vzw Durme en Natuurpunt en hun expertise valoriseren in het toekomstig beleid op vlak van ruimtelijke ordening en natuur. Het kartel sp.a-Groen beseft dat dit een belangrijke prioriteit is. De stilstand van de afgelopen jaren, wordt cash betaald door de jonge inwoners van de stad. Op dit domein zal dus een zeer grote inhaalbeweging moeten worden gemaakt. 2. Concreet *Het kartel sp.a-Groen wil het Gewestplan – dat een visie op de stad in 1970 als basis heeft! – herbekijken en aanpassen in functie van de noden. Ook moeten een aantal merkwaardige inkleuringen worden aangepast. Zo is het Prinses Josephine Charlottepark ingekleurd als woongebied! Dit park wordt best herbestemd tot parkgebied om zo het park te beschermen.
12
Anderzijds is een deel van de gronden langs de N47 (tussen Hillarestraat, Vondelstraat en Sterrestraat) ingekleurd als parkgebied. De effectieve ontwikkeling tot park is echter niet langer noodzakelijk door het geplande park op de Hoedhaarsite. Een deel van het parkgebied langsheen de N47 wordt dan herbestemd tot woongebied. In plaats van de woonuitbreidingsgebieden aan te snijden worden deze herbestemd tot agrarisch gebied als compensatie voor het feitelijk landbouwgebruik van het parkgebied N47. Op die manier kan het volledige parkgebied N47 ontwikkeld worden als woongebied. Een ontwikkeling van het parkgebied N47 als woongebied maakt dat Lokeren groeit binnen de ring. De nieuwe bewoners die richting de voorzieningen van het centrum willen gaan kunnen dit op een aanvaardbare manier doen en moeten niet langer hun leven riskeren bij het kruisen van de ring. Als dit parkgebied N47 kan uitgerust worden met een park op wijkniveau (ongeveer 1ha) wordt de kralenketting van parken rond het centrum verder uitgebreid. Een dergelijke ontwikkeling mag best ambitieus zijn: de ontwikkeling van de eerste ‘klimaatwijk’ in Lokeren. *De site van het slachthuis heeft als nabestemming wonen. Op dit moment wil het openVld-CD&V stadsbestuur een projectontwikkelaar onder de arm nemen die vooral hoogbouw realiseert. Het kartel sp.a-Groen wil daar vooral een duurzaam woonproject realiseren dat voluit rekening houdt met de omgeving. In dat project moet ruimte zijn voor aangepaste ouderenwoningen. Een type woning dat in Lokeren zo goed als niet voorkomt, maar waar vandaag al een duidelijke behoefte aan is. *Het kartel sp.a-Groen wil alle voetwegen in Lokeren in kaart brengen, ze herwaarderen en voor het onderhoud afspraken maken met de buurt. *Het kartel sp.a-Groen gaat voor het behoud van onverharde dijken ten noorden van Daknam. ‘Onverhard’ betekent niet ‘ontoegankelijk’. Respect voor natuurwaarden moeten daarbij voorop staan. Het kartel sp.a-Groen wil bovendien een zelfbedienend veer realiseren tussen Moervaartveer en Pieter Heydensveer, ten behoeve van wandelaars en fietsers. Hierbij willen we maximaal gebruik maken van de aangeboden subsidies van de provinciale diensten (in 2011 kon een hoge subsidie worden aangevraagd, maar het stadsbestuur weigerde een aanvraag in te dienen). *Het kartel sp.a-Groen wil de dalende curve van het Lokerse bosbestand ombuigen. Het bestaande bosbestand wordt geïnventariseerd. Hetzelfde wordt gedaan voor waardevolle bomen (waar nodig wordt een beschermingsprocedure opgestart). Het ontbrekende deel van het Everslaarbos wordt versneld gerealiseerd. Bosuitbreiding en bosverbindingen worden onderzocht en gerealiseerd. Bestaande parken en bossen worden beter beheerd. De bevolking wordt betrokken bij stedelijke boomplantacties. Voor jeugdbewegingen wordt een speelbos voorbehouden. Als er een nieuw industriepark E17/4 komt, tussen Everslaar en de E17, dient ook het Everslaarbos als buffer doorgetrokken, zoals voorzien het Gemeentelijk Ruimtelijk Structuurplan. En daardoor dient ook een bosfietspad te komen. * Lokeren heeft dringend nood aan een zogenaamd groenstructuurplan. Een groenstructuurplan is een verfijning van de gewenste groenstructuur uit het Ruimtelijk Structuurplan Lokeren. Het toont waar het stadsbestuur parken, natuur en bos wil realiseren en zoekt tevens groene verbindingen tussen de bestaande en toekomstige geplande groenstructuren. Naast een langetermijnvisie, bevat het ook een actieplan met maatregelen voor de komende 6 jaar. Het groenstructuurplan is een
13
belangrijk middel om de komende jaren een samenhangend netwerk van groengebieden verspreid over Lokeren uit te bouwen, dit zowel op niveau van elke wijk als van de stad. *Het progressief kartel is ook te vinden voor een nauwe samenwerking met verenigingen die op het terrein actief zijn, zoals vzw Durme en Natuurpunt. Deze verenigingen beheren Lokerse natuurgebieden en dragen bij tot het in stand houden van waardevolle groene ruimte. Zij hebben bovendien een zeer sterke verankering met de bevolking en een sterke gebiedskennis. Zij worden betrokken bij het beleid. Het kartel wil ook subsidies aan deze terrein beherende verenigingen geven, bij aankoop van reservaatpercelen (a rato van 0,5 euro per m²). Daarnaast krijgt het educatieve aspect van het Lokerse groen de nodige aandacht, in alle mogelijke informatiekanalen. *Het kartel kiest ook voor een vernieuwde aansluiting bij het Regionaal Landschap Schelde-Durme. Lokeren was één van deelnemende gemeenten bij de oprichting, maar heeft als enige die samenwerking na twee jaar opgezegd, daar waar bijv. drie aanpalende gemeenten Berlare, Zele en Waasmunster (met Vld-burgemeesters!) positief bleven samenwerken (zie www.rlsd.be ) en hier thans de vruchten van plukken via inrichtingsprojecten. Ook hier is Lokeren, onder sterke impuls van de Lokerse Vld, de slechtste leerling van de "groene klas". *De ‘verwoestijning’ van onze open ruimte dient dringend een halt toegeroepen te worden. Bij het verlenen van kapvergunningen voor bijv. straatbomen (plantrecht) wordt in de meeste gevallen wel heraanplant opgelegd, maar de controle hierop ontbreekt totaal. Het merendeel van de eigenaars lapt deze verplichting aan zijn laars. Het resultaat is dat ook deze laatste groenelementen in het open ruimtegebied en binnen openbaar domein met een snel tempo uit ons landschap verdwijnen. Deze controle moet terug een prioraire taakstelling worden van de groenambtenaar. *Het rooien van elke boom wordt stedenbouwkundig vergunningsplichtig. Op die manier kan via de stedenbouwkundige vergunning een eventuele heraanplant afgedwongen worden. Deze heraanplant wordt effectief gecontroleerd. *In buurten waar onvoldoende openbaar groen is (de groennorm van minimum 75m² - normaal ligt die op 100 m²! - per woning is daarbij richtinggevend) kan de stad openbare domeinen openstellen of percelen aankopen en er kleine buurtparkjes van maken. We denken daarbij o.a. aan de molensite in de drukbevolkte Heirbrug en het groene terrein achter dekenij en Cultureel Centrum. Het SintLaurentiusplein achter het museum kan een groene ‘make-over’ gebruiken. Participatie van de buurt en gedeelde verantwoordelijkheid kunnen bijdragen tot sociale controle. Er moet de volgende 6 jaar ook gewerkt worden aan het ‘herwaarderen’ van de stadsparken als ‘speelruimte’. Rekening houdend met de al aanwezige sportinfrastructuur opteert het kartel sp.a-Groen ervoor om het park achter het station ‘op te laden’ met speelprikkels waaronder kunstgrasvelden voor minivoetbal. *Afvalbeleid is een belangrijk beleidspunt voor het kartel. Sluikstorten, sluikverbranding of zwerfvuil zijn een terechte bron ergernis van vele burgers. Wil Lokeren een echte afvalarme stad worden, dan moet nog veel meer werk gemaakt worden van een preventie- en handhavingsbeleid inzake sluikstorten, sluikverbranding en zwerfvuil. Kort op de bal spelen, is absoluut nodig. Eén zwerfvuilactie per jaar is niet genoeg. Wie betrapt wordt, moet gesanctioneerd worden. Daarnaast zijn andere acties nodig die inzetten op hergebruik, doorgeven van afgedankte spullen en dies meer (bijv. op de kloddenmarkt). De forfaitaire huisvuilbelasting schrappen we, waardoor alleen nog betaald wordt voor het aangeboden afval. Wie geen afval aanbiedt via de huisvuilophaling, wordt
14
daarop aangesproken (op grond van vermoeden van sluikstorten of andere ‘illegale’ verwerking).
15
Werf 5. De energie van de toekomst: groen en duurzaam 1. Achtergrond Lokale besturen hebben hefbomen in handen om het voortouw te nemen in de aanpak van klimaaten energieproblemen. Door het ondertekenen van een ‘convenant of mayors’ engageert Lokeren zich om hier in de komende jaren iets aan te doen. Met de ondertekening van dat Europese Covenant of Mayors (burgemeestersconvenant) engageren de gemeenten zich om de uitstoot van CO2 op hun grondgebied met meer dan 20% te verlagen tegen 2020. Op vlak van energie zijn we de afgelopen jaren ter plaatse blijven trappelen. Historische dieptepunten waren het gevecht van de openVld-CD&V tegen de windmolens op het Heiende – terwijl een van de Vld-schepenen dit als provincieraadslid goedkeurde! – en het antwoord op de vraag naar een stand van zaken betreffende het energiegebruik in de eigen stedelijke gebouwen: “we hebben in de sporthal alle lampen vervangen door spaarlampen.” Wat betreft de windmolens: opmerkelijk dat in de plannen van E17/4 windmolens kunnen voor de industrie, maar dat de openVld en de CD&V zich verzetten tegen windenergie voor de gewone Lokeraar. Het is duidelijk waar hun belangen liggen. In 2006 kondigde het nieuwe stadsbestuur aan dat het 7 stadsgebouwen ging onderwerpen aan een energieaudit. Vervolgens schoof ze het dossier 5 jaar voor zich uit. In 2011 werden de audits eindelijk uitgevoerd, maar het budget 2012 voorzag nergens investeringen om de energie-efficiëntie van de stedelijke gebouwen te verhogen. In tegendeel. Om het klimatisatieprobleem in het Cultureel Centrum op te lossen, installeerde het bestuur airco’s. Geen structurele, duurzame oplossing. En dan is er nog d’Oude Bank, het volledig gerestaureerde bankgebouw waarin het vredegerecht en de dienst integrale veiligheid huist. De energiekosten van dit nieuwe gebouw swingen de pan uit. 2. Concreet *Het kartel sp.a-Groen wil inzetten op energie-efficiëntie in stedelijke gebouwen (nieuwe gebouwen moeten energieneutraal zijn), wil werk maken van een stedelijke reductie van de CO²-uitstoot met 20% en wil burgers mobiliseren om zuinig en bewust met energie om te gaan (o.a. door zelf het goede voorbeeld te geven, en tips voor zuinig omspringen met energie of ‘groen bouwen’ aan te bieden). Om de eigen stadsgebouwen energie-efficiënt te maken worden investeringsbudgetten vrijgemaakt, vanuit de wetenschap dat dergelijke investeringen zich op een redelijke termijn terug betalen. *Groen-sp.a heeft geen probleem met de realisering van windturbines op de door de provincie voorziene locatie langs de E17. *De sociale woonmaatschappij Tuinwijk maakt zijn woningpatrimonium energiezuinig door te investeren in isolatie. Dit komt de huurders ten goede. Zij zullen hun energiefactuur fors zien dalen. Gezinnen die het financieel moeilijk hebben, krijgen daardoor meer marge, en tegelijk realiseert de stad een belangrijke milieudoelstelling. *Het progressief kartel maakt ook een energieplan op waarbij opportuniteiten op vlak van alternatieve energie in kaart worden gebracht en gerealiseerd. Het door de Provincie OostVlaanderen opgemaakte windplan wordt maximaal ingevuld. Ook de idee om het dak van het
16
Cultureel Centrum te gebruiken voor zonne-energie wordt onderzocht op zijn (technische) haalbaarheid. *Het aflopende milieuconvenant loopt nog voor dit jaar en 2013. Een duurzaamheidsambtenaar kan dus nog tot eind 2013 worden gesubsidieerd a rato van 30.000 EUR per jaar voor gemeenten met minder dan 40.000 inwoners. Vanaf 40.000 inwoners (Lokeren in 2012!) is dit 60.000 EUR. Is een duurzaamheidsambtenaar een meerwaarde voor Lokeren? Zeker wel, als hij/zij de ruimte van het beleid krijgt om degelijk werk te doen. Het geld van de milieuconvenant zal vanaf 2014 (integraal) gebruikt worden voor het handhavingsbeleid en voor de subsidiëring van rio(lerings)projecten. Normaal gezien zal er dan alleen nog kunnen ingetekend worden op projectsubsidies, maar wat er vanaf 2014 in de plaats komt is nog een open vraag...).
17
Werf 6. Een schepen vrije tijd: de verbinding tussen cultuur, toerisme, verenigingen, jeugd en sport 1. Achtergrond Het kartel sp.a-Groen stelde eerder al dat het huidige bestuur te weinig verbindend werkt. Met de mening van adviesraden wordt geen rekening gehouden, laat staan met dat van inwoners. Integendeel: projecten worden gepresenteerd als ze af zijn en daarna van bovenaf doorgeduwd. Vandaar ook dat het progressief kartel met de slogan ‘Samen wérkt’ naar de kiezer trekt. Omdat wij er wel van overtuigd zijn dat participatie – of beter het geven van verantwoordelijkheid aan inwoners – wel degelijk werkt. Het is met die insteek dat we de bewoners rond het slachthuis hebben gemobiliseerd om hun probleem duidelijk aan te kaarten. Dat werkt verbindend en verhoogt de betrokkenheid. Ook vrije tijd bekijken we op die manier. sp.a-Groen wil dat het vrijetijdsbeleid 'geïntegreerd' wordt aangepakt. We bedoelen dat cultuur, sport, evenementen, toeristisch-recreatieve infrastructuur, een deel van jeugd samen wordt uitgebouwd. Nu staan er vaak hoge schotten. Uiteraard zijn er ook grote verschillen tussen sectoren, die een eigen aanpak verantwoorden. Dat is bijv. zo voor Jeugd, dat deels behoort tot de vrije tijd, maar breder gaat, van onderwijs tot welzijnsbeleid. De verbindende rol van het verenigingsleven is belangrijk. In mei 2012 kregen de mensen van de Waterwijk niet eens 125 euro stadssteun voor hun buurtinitiatief. Ze werden afgescheept met het ‘argument’ dat er zoveel wijken en straten zijn in Lokeren. Die nieuwe verenigingsvormen zoals buurtof wijkgroepen moeten meer aandacht en ondersteuning krijgen. Dit stadsbestuur heeft duidelijk niet door dat er een verenigingsleven 2.0 is ontstaan. Ze missen ook elk gevoel om met deze verenigingen samen te werken: de stad zou kunnen samenwerken met verenigingen of burgers om gemeenschapstaken op te nemen zoals zwerfvuil opruimen, buurtgroen, pleintjes of voetwegen onderhouden, voetpaden sneeuwvrij maken. De stad zou dat kunnen waarderen in de vorm van een zwemabonnement of vrijkaarten voor film, toneel of voetbal. Ook bewust omgaan met ons erfgoed verbindt mensen. In deze is het niet overbodig te wijzen op voorbeeldprojecten zoals de actie voor de rode beuk in de Beukenlaan, de twee projecten over de bombardementen in Lokeren, of het boek over de Dallasblokken. Laagdrempelige projecten, samen met de mensen van de buurt. Inzake erfgoed kiest het kartel ook voor het opstarten van de beschermingsprocedure voor de Lokerse waardevolle begraafplaatsen, voor een toeristisch Pieter Heydensveer over de Moervaart en voor het behoud van Huis Thuysbaert, met name als toeristisch onthaalpunt en ruimte voor kleine tijdelijke tentoonstellingen. Het getuigt van weinig visie om in 2009 in een brochure over Open Monumentendag in Lokeren de site Hagewinde te beschrijven als ‘uniek erfgoed’ en dat erfgoed enkele jaren later zo maar te verkwanselen in de handen van een projectontwikkelaar. Zoals eerder gesteld wil het kartel sp.aGroen het Ruimtelijk Uitvoeringsplan rond de winkelwandelstraat herbekijken en ten minste onderzoeken hoe een en ander spoort met de bedreigde erfgoedsite. Uit verschillende enquêtes door de jeugd- en seniorenraad en van Samenlevingsopbouw blijkt dat heel wat doelgroepen hun gading niet vinden in de programmering van het Cultureel Centrum. Nochtans zijn die doelgroepen bereid om in alle openheid het debat aan te gaan. Het kartel sp.a-
18
Groen wil dit debat alle kansen geven, zodat het CCL drempelverlagend en meer participerend kan werken. Sport is de grootste sociale beweging ter wereld en heeft een positieve kracht in zich. Sport bezit de kracht bruggen te bouwen tussen mensen met verschillende achtergronden, discriminaties tussen man en vrouw weg te werken… Sportbeoefening in groeps- of verenigingsverband bevordert het sociale contact en is een positief element in de ontwikkeling van een sociaal weefsel in de stad. Daarenboven brengt sport mensen bij elkaar, kan ook zorgen voor onthaasting en ontspanning en is het een goed middel tot inburgering en kennis over verschillende culturen. 2. Concreet *Vrijetijdspas: graag vervangen we al die kaarten, passen en abonnementen voor de bibliotheek, sport, cultuur, jeugd, … door 1 vrijetijdspas. Elke inwoner kan die opladen volgens zijn behoeften aan vrijetijdsbesteding. Aan deze pas worden sociale kortingen gekoppeld (voor bijv. OCMWsteuntrekkers, leeftijdsgebonden kortingen, …) en men kan hem ook gebruiken bij niet-stedelijke organisaties. Bijv. om korting te krijgen op het lidgeld van de sportclub, om naar het theater of een fuif te gaan, in het kader van de brede school, … . *Er komt een breed overleg met bepaalde doelgroepen (senioren, jongeren, etc.) om te kijken hoe de programmering van het CCL beter bij hun noden kan aansluiten. *Participatie wordt een rode draad doorheen de werking van alle culturele diensten van de stad. Op die manier geven we geëngageerde vrijwilligers ruimte om van onderuit initiatieven te nemen om van Lokeren een bruisende en dynamische stad te maken. Binnen het budget cultuur worden extra middelen vrijgemaakt om verbindende projecten een kans te geven. *Inzake de nieuwe fuifzaal werd eerder gesteld dat het stadsbestuur zelf toekomstige overlast organiseert door op nauwelijks 30 meter ook appartementen te bouwen. Er zal dus moeten geïnvesteerd worden in buurtoverleg met alle betrokken actoren om de verstandhouding tussen de verschillende functies (sport – fuiven – wonen) zoveel mogelijk te verzoenen. Tegelijkertijd bestaat er nu al een druk vanuit de sport op de nieuwe fuifzaal. Vandaar dat het kartel sp.a-Groen gaat voor het behoud van jeugdcentrum Bergendries. Dit afbreken in functie van dure luxe-appartementen is geen antwoord op de huidige behoeften op de Lokerse woonmarkt. Anderzijds bekijken we ook wat kan om maximaal gebruik te maken van de infrastructuur van Sporting Lokeren op momenten dat er geen wedstrijd doorgaat (het concept ‘open stadion’ moet ook in Lokeren gerealiseerd worden). *Het kartel sp.a-Groen gaat ook voor het afschaffen van de combi-regeling voor thuissupporters bij de wedstrijden van Sporting Lokeren. Op die manier willen we elke supporter de kans geven om op de dag zelf nog te kunnen beslissen om een thuiswedstrijd bij te wonen.
19
Werf 7. Veiligheid: van een één- naar een meersporenbeleid 1. Achtergrond Veiligheid is een basisrecht. Mensen moeten zich in hun omgeving, hun wijk, dorp, gemeente of stad veilig kunnen voelen. Daarbij gaat het zowel om het wegnemen van reële onveiligheid als het werken rond onveiligheidsgevoelens. Veiligheid als basisrecht heeft daarbij te maken met eigendoms- en gewelddelicten, maar ook met verkeersveiligheid, milieuveiligheid, sociale veiligheid in de ruime zin. Een veiligheidsbeleid kan niet werken met alleen maar preventie of repressie. Het kartel sp.a-Groen kiest voor een integraal veiligheidsbeleid, dat werkt aan de hele veiligheidsketen: van preventie in de breedste zin van het woord tot controle, vervolging en strafuitvoering. De laatste jaren is er door het uittredend stadsbestuur aan één aspect van het veiligheidsbeleid onevenwichtig veel aandacht geweest: het cameraproject. Intussen werd er aan het hele project zo’n 3 miljoen euro uitgegeven. Dat is nog zonder de meerkost te rekenen aan personeel bij de politie die 24 uur op 24 de beelden monitort. Zelfs op plaatsen waar geen probleem is, kiest het bestuur eenzijdig voor camera’s. Een dure oplossing die de problemen vaak verschuift. Anderzijds werd het straathoekwerk als methode weggegooid, ondanks de meerwaarde die de methodiek overal in Vlaanderen biedt. Gelukkig vult t-klub deze leemte op met het vindplaatsgericht werken (eigenlijk straathoekwerk 2.0). Welzijnszorg bekroonde het project ondertussen met de Prijs Armoede Uitsluiten 2012. Opnieuw krijgt een Lokers project erkenning op Vlaams niveau. Het lokale bestuur kan dan ook niet achterblijven. 2. Concreet *Het kartel sp.a-Groen pleit niet voor meer blauw in het algemeen, wel voor blauw meer op straat. We moeten prioritair inzetten op een nabije en aanspreekbare politie, die borg staat voor een kwalitatieve basispolitiezorg (onthaal, wijkwerking, interventie, slachtofferbejegening, opsporing en onderzoek, handhaving en herstel van de openbare orde, verkeer). *De politieraad legt de prioriteiten voor het politiebeleid vast in het zonaal veiligheidsplan. Vanuit een integrale visie op veiligheid wordt daarbij, naast de terechte aandacht voor eigendoms- en gewelddelicten, ook voldoende aandacht besteed aan thema’s als verkeersveiligheid, intrafamiliaal geweld, milieudelicten en financieel-economische criminaliteit. * Politie moet voor iedereen nabij en aanspreekbaar zijn, niet alleen in het centrum, maar ook in “moeilijke” buurten. Er is nood aan voldoende wijkagenten die te voet of per fiets in de wijk aanwezig zijn, en aanspreekbaar als eerstelijnszorger. Om te zorgen dat burgers hun wijkagent(en) kennen en agenten de wijk, maken gemeenten en politiezone de contactgegevens ruim bekend (via folder, website,…) en wordt ernaar gestreefd het verloop van wijkagenten te beperken. *Investeren in straathoekwerk is voor een stad als Lokeren met bijna 40.000 inwoners een noodzakelijkheid. Het kartel sp.a-Groen zal opnieuw – op basis van de realiteit – in het jeugdbeleid deze methodiek uitwerken.
20
21
Financiële verantwoording 1. Achtergrond Het is niet meer dan normaal dat politieke partijen die dingen naar de gunst van kiezers, transparant communiceren over de betaalbaarheid en haalbaarheid van hun project. Vandaar dat het kartel sp.a-Groen graag toelichting geeft bij de manier waarop ze de belastinggelden van de Lokeraars de volgende jaren wil inzetten. Belangrijk om vooraf te weten is dat de stad op dit moment financieel gezond is. Dat hebben we ook altijd erkend. Het financieel vermogen van de ‘Regie voor Grond- en bouwbeleid’ (instrument waarlangs de stad gronden en panden aan- en verkoopt, zoals bijv. de omzetting van landbouwgrond in industriegrond in E17/3 en 4) ligt op dit moment op zo’n 22 miljoen euro. De schuldpositie van de stad is de afgelopen beleidsperiode verbeterd. Een trend die is ingezet zowat 10 jaar geleden. De stadsbegroting werkt in zijn totaliteit elk jaar met zo’n 22 à 23 miljoen euro. Daarvan gaat het grootste deel op aan wedden van personeel en werkingskosten, de toelage aan OCMW en politie. Toch boekt de stad elk jaar een overschot op de gewone werking. In 2010 ging dat om zo’n 14,2 miljoen euro (vanwege een aantal uitzonderlijke inkomsten), dit jaar zal het overschot zo’n 5,9 miljoen euro bedragen. Een groot deel van de overschotten zijn te wijten aan de groeiende bevolking in Lokeren. Zo valt het resultaat van de ‘Aanvullende belasting op de Personenbelasting’, kortweg APB (7,5%) – goed voor een kleine 11 miljoen euro – keer op keer beter uit dan verwacht. In 2011 boekte de stad via de APB nog een late bonus van 800.000 euro. En ook de ‘opcentiemen op onroerende voorheffing’ op huizen stijgt jaar na jaar. Op dit moment bedragen die zogenaamde opcentiemen 1250 wat resulteert in een jaarlijkse inkomst van zo’n 8,6 miljoen euro. Met andere woorden: er komen steeds meer Lokeraars bij die ook zorgen voor extra belastingsinkomsten. Om de investeringen te betalen, gebruikt de huidige bestuursploeg de overschotten en het financieel vermogen dat is opgebouwd in de eerder genoemde ‘Regie voor Grond- en bouwbeleid’. Dat er op dit moment weinig wordt geleend, is een logische optie in het licht van de actuele situatie op de financiële markten. 2. Concreet *Het kartel sp.a-Groen ziet geen redenen om in de volgende legislatuur de APB (7,5%) of de opcentiemen op de onroerende voorheffing (1250) te verhogen. *Het kartel sp.a-Groen vindt het onlogisch dat de meerinkomsten waarvoor het groeiend aantal Lokeraars zorgen, niet deels bij hen terecht komen. Op dit moment dienen ze enkel om de vele bouwprojecten te financieren. In tijden waarbij heel wat inwoners kampen met een dalende koopkracht omwille van de financieel-economische crisis enerzijds en dat de stad extra middelen binnenhaalt omwille van de bevolkingsaangroei anderzijds, neemt het kartel sp.a-Groen andere opties. Bovendien ligt het pensioen van de Lokerse gepensioneerden lager dan het Vlaams gemiddelde. Ook de gemiddelde inkomsten van de werkende Lokeraars ligt onder het gemiddelde. Als we verantwoordelijkheid kunnen nemen willen we een aantal belastingen afschaffen waardoor we willen zorgen voor een directe verhoging van de koopkracht van elke Lokeraar. We viseren heel
22
concreet 2 zogenaamde forfaitaire belastingen: de vaste sokkel in de huisvuilbelasting en de retributie op administratieve stukken.
Schrapping van de vaste sokkel in de huisvuilbelasting. Waarom? Een degelijk fiscaal beleid maakt geen gebruik van forfaitaire belastingen zoals de algemene huisvuilbelasting. Forfaitaire belastingen zijn niet alleen ondoelmatig omdat ze geen gedragssturend effect hebben, maar ze zijn ook onrechtvaardig, omdat ze iedereen even zwaar treffen, ongeacht inkomen of verbruik. Op dit moment zorgen ze voor 1,2 miljoen euro aan inkomsten. Gezien het overschot op de gewone dienst, kan dit verlies aan inkomsten opgevangen worden.
Wat betreft de retributie op administratieve stukken (bijv. de kosten bij de aanmaak van een identiteitskaart): het is logisch dat een burger een bijdrage betaalt voor diensten maar wanneer de burger bepaalde diensten op geen enkele manier kan vermijden, dan is het logischer dat de kosten voor die dienst worden gedekt door de algemene middelen. Op dit moment zorgen die retributies voor 140.000 euro aan inkomsten. Ook die kunnen perfect worden opgevangen binnen de algemene middelen. Bovendien kost het innen van deze retributies meer dan ze eigenlijk opbrengen. Met de afschaffing kunnen we meteen ook werk maken van een efficiëntere inzet van het personeel.
*Elk jaar betaalt het parkeerbedrijf 400.000 euro aan de stad. Dit geld verdwijnt gewoon in de pot van de algemene middelen. Zoals gesteld in het luik ‘Werf 2. Het versterken van lokale ondernemers & een actief job beleid’ wil het kartel sp.a-Groen een deel van deze middelen gebruiken om de ondernemers in het centrum te ondersteunen. Het budget dat we nodig hebben om de parkeervouchers te realiseren om bijv. de parking in de Knokkestraat efficiënter in te zetten, komt uit deze middelen. * Zoals eerder gesteld onder Werf 2 wil het kartel sp.a-Groen wil de bijdrage van de wekelijkse kloddenmarkt aan de stadskas – jaarlijks 20.000 euro – herbekijken. Een rommelmarkt past immers in een kringloopeconomie waarbij afgedankte goederen een tweede bestaan krijgen. Bovendien steunt de organisatie op vrijwilligers. *Op vlak van patrimonium is er nog een pak werk inzake onderhoud en renovatie. De afgelopen bestuursperiode slaagden de Open Vld en CD&V er niet in om het Huis Thuysbaert te verwerven. Het pand staat nog steeds te koop. Het kartel sp.a-Groen wil dit pand definitief verwerven voor de Lokeraars. Tegelijkertijd willen we de invulling en bestemming van dit pand herbekijken. Zeker de strategische ligging aan het Station is zeer interessant in functie van de uitbouw van een zichtbaar toeristisch kantoor. Bovendien lijkt een meer ceremoniële functie (bijv. voltrekking huwelijken) een optie, in combinatie met de mooie tuin. *De gemeente stimuleert duurzaam gedrag via subsidies, premies en gunsttarieven: premies voor energie- en wateraudits, voor energie- en waterbesparende investeringen, een groene mobiliteitskaart voor autodelers en niet-autobezitters,… Deze steunmaatregelen zijn helder en eenvoudig aan te vragen. Er wordt gewerkt met een Energiefonds binnen het budget om deze uitgaven te kunnen doen. Lokeren is zowat de enige die geen ondersteuningsbeleid heeft naar inwoners die willen investeren in duurzaamheid (zonne-energie, windenergie, isolatie, …).
23
*Logischerwijs worden ook bestaande belastingen op milieuvriendelijk gedrag afgebouwd (bv. de belasting op het ontbreken van parkeerruimte). Op dit moment vraagt de stad 10.000 euro per ontbrekende parkeerplaats. Deze belasting wordt afgeschaft. Als het van het kartel afhangt zal er eerder worden gekeken naar de mate waarin de projectontwikkelaar rekening houdt met de inplanting van handige fietsinfrastructuur in het desbetreffende project. *Bij heffingen op een onwenselijke toestand kiezen we voor progressieve heffingen, die stijgen naarmate de grond langer onbebouwd blijft, een pand langer leegstaat, een perceel of gebouw langer verwaarloosd wordt. *Het kartel sp.a-Groen opteert ook voor een bewuste link tussen het fiscaal beleid en het beleid op
het gebied van ruimtelijke ordening en wonen. Daarbij is het nuttig om te werken met een sturende belasting op leegstand en verkrotting alsook belastingen op onbebouwde kavels en tweede verblijven. Op dit moment bestaat de krotbelasting enkel op papier. Ze wordt niet geïnd en niet ingezet als instrument tegen de verkrotting in het centrum. *Op vlak van personeel worden een aantal opties genomen: de aanwerving van een citymanager, een duurzaamheidsambtenaar en 2 vindplaatsgerichte werkers zowel voor jongeren als kwetsbare gezinnen. Het kartel sp.a-Groen gaat ervan uit dat de citymanager als het ware zichzelf terugbetaalt: als er meer ondernemers in het centrum investeren stijgen ook de inkomsten voor de stad. Inzake de duurzaamheidsambtenaar: op dit moment zijn daarvoor nog middelen voorzien op Vlaams niveau. Toch beseffen we dat dit hier een meerkost zit op het personeelsbudget. Net zoals het in dienst nemen van 2 straathoekwerkers. Maar gezien het investeringen zijn die de stad en haar inwoners ten goede komen, vindt het kartel sp.a-Groen ze toch te verantwoorden. Gezien de overschot op de gewone dienst zijn ze ook financieel haalbaar.
24
