Een rieten dak met wilde wingerd, een wegje, dat er henen slingert door ´t weke lover, dat al leutert; Een dreumes, die beteuterd naar ‘n ietsje en een nietsje ziet; Een vogeltje van wiedewied! Een gele zon-verheugde ketel, een rode lap bij dovenetel een appel, die te berste bloeit in ‘t licht, dat met het windje stoeit en fladdert in het glanzig veld en van iets vriendelijks vertelt;…. Een klein beetje stilte en zonnigheid, Een klein beetje tevredenheid, En overal die blauwe hemel Met tintel-ver dat blond gewemel Een veertje, dat er nederdwerelt. *
*
*
*
Er is iets heel liefs in de wereld!
Sloterweg 1173 1066 CE Amsterdam www.tuinparkeigenhof.nl
[email protected]
Jubileumboekje juni 2012 ter gelegenheid van het 75 jarig bestaan van Eigen Hof.
Gedichtje en tekening voorpagina overgenomen uit jubileumboekje 20 jarig bestaan.
Jubileumcommissie: Joop Wilmans Irene Kuipers Herman Sleijster Lydia Sleijster
tuin: 031 tel: 0624265247 tuin: 130 tel: 0623667190
Betekenis Sprevpot In vroegere tijd hadden arme mensen zo´n pot aan hun huis hangen. De spreeuwen kwamen er maar al te graag nestelen, legden hun eieren en brachten de jongen groot. Ze genoten van de gestrooide kruimels en ze kwekten er lustig op los (spreeuwen zijn nu eenmaal een praatgraag volkje). Wat ze niet wisten was er zat buiten het vlieggat aan de voorkant van de pot ook nog een gat aan de achterkant. De pot was zo tegen het huis opgehangen dat de bewoners van het huis door een luikje in de wand bij de pot konden komen. Waren de jongen groot en vet genoeg dan werden ze voordat ze konden uitvliegen via dat luikje uit het nest gehaald door de bewoners en opgegeten.
2
75 jaar bestuur Eigen Hof. Tien jaar geleden, bij het 65 jarig jubileum van Eigen Hof schreef Henk Smit van tuin 33 een mooi verhaal over de geschiedenis van Eigen hof. Het verscheen in de Westerpost en staat nu op onze website. Uit dat verhaal blijkt dat Eigen Hof nogal eens in haar bestaan bedreigd is, zoals zovele tuinparken, omdat de grond altijd wel ergens anders voor nodig was en ach, tuintjes kun je verplaatsen. Eigen Hof heeft uiteindelijk alle aanvallen overleefd, al is er in de jaren vijftig wel een groot aantal tuinen in het zuidelijk gedeelte van het park verplaatst van de oost- naar de westkant. In de tien jaar sinds het verhaal van Henk, is de dreiging van opheffing van tuinparken niet verdwenen. Integendeel, de druk op de tuinparken is eerder toe- dan afgenomen. Er zijn tuinparken, zoals Ons Buiten, die kort geleden nog op de nominatie stonden om te verdwijnen. Door de crisis is dat voorlopig niet doorgegaan. Eigen Hof heeft een veiliger positie, omdat het in de Groene As opgenomen is, de ecologische zone die de afgelopen 10 jaar tot ontwikkeling gebracht is aan de westkant van de stad tot aan de ringvaart. Ecologisch beheer van ons tuinpark, ook van de individuele tuinen, is daarmee onze opgave voor de komende jaren. Bovendien moeten we ervoor zorgen dat ons park aantrekkelijk blijft als openbaar wandelpark. Publieke toegankelijkheid was al het ideaal van de pioniers van ons park, vele jaren geleden. Dat ideaal is gerealiseerd, maar het onderhoud van de ruimte buiten de eigen tuin is daardoor nog belangrijker geworden en vergt een extra inspanning van de tuinders. We redden het met de huidige vrijwilligers, commissie- en bestuursleden net: er zijn gelukkig steeds weer mensen te vinden die extra werk willen verzetten buiten de verplichte uren. We hopen dat er ook in de toekomst enthousiaste mensen zullen zijn die iets extra's voor onze gemeenschap willen doen. Het bestuur wenst iedereen plezierige jubileumdagen toe en nog vele fijne jaren op ons mooie tuinpark.
Het bestuur.
3
Overgenomen uit 20 jarig jubileumboekje.
4
Bijdrage Henk Smit tuin 033 De Waarheid, 31-8-1953
DONKERE WOLKEN BIJ TUINDERSFEEST „Eigen Hof” vierde jubileum bij dreigende ontruiming
(Van een onzer verslaggevers) AMSTERDAM, 31 Aug. — De volkstuinfamilies van het tuincomplex „Eigen Hof" hebben gisteravond het zilveren jubileum van de Bond gevierd met vetpotjes en fanfare-muziek. Eigenlijk had het feest Zaterdagavond reeds zullen plaats hebben, maar de regen spoelde alle feestvreugde uit de natte tuinen weg. Trouwens, een onbezorgd feest was het toch niet. Want behalve regenwolken, hingen de donkere wolken van de dreigende ontruiming boven de hoofden der „Eigen Hof-leden. Reeds vele malen schreven wij over de uitbreidingsplannen van de stad Am sterdam, waaraan een aantal volkstuincomplexen ten offer moet vallen. Over Klein Dantzig", dat verhuizen moest naar de Groot Duivendrechtsepolder, over „Vredelust", over de 35 tuinders van „Ons Buiten" aan de Zuidelijke Wandelweg, die moesten wijken voor een werkweg en ook over de 140 tuinders van „Eigen Hof", die plaats zouden moeten maken voor de aanleg van sportvelden. In al de jaren, dat de amateur-tuinders van „Eigen Hof" de poldergrond aan de Sloterweg hebben bewerkt, hebben zij een lustoord aangelegd, waarin talrijken recreatie vinden. Kosten noch moeiten hebben de 140 gezinnen hier gespaard om er één van de mooiste volkstuinparken van Amsterdam neer te zetten. En nu zou dit alles met één pennestreek vernietigd moeten worden. Er moeten meer sportvelden komen in Amsterdam. Ook de volkstuinders van „Eigen Hof" en hun actieve bestuur zrjn daarvan overtuigd. Doch zij vragen zich wel af: was er voor de gemeente geen andere mogelijkheid? Voor een sportveld, dat passen moet in een geprojecteerd complex, moet „Eigen Hof" opschuiven. De tuinders mogen in de Sloterpolder blijven, maar dan enkele tientallen meters verderop. En hierin schuilt nu de grief van „Eigen Hof". Waarom moet dat sportveld juist op hun grond worden aangelegd? Waarom wil de gemeente de voordeligste weg kiezen ten koste van de tuinders? Mèt de volkstuinders zouden wij willen aandringen op een andere oplossing. Zo deze er beslist niet mocht zijn, dan dienen de tuinders, die geheel opnieuw moeten beginnen, volledig schadeloos gesteld te worden. De gemeente Amsterdam zal de consequenties van zijn plannen moeten aanvaarden.
De Waarheid, 1-12-1954
Verhuizing van volkstuinen
AMSTERDAM, 1 December. — Van het volkstuincomplex „Eigen Hof" ten Zuiden van Sloten zullen 32 tuintjes van het Zuid-Oostelijk deel van het complex plaats moeten maken voor nieuwe sportterreinen, wanneer een voorstel van B. en W. door de raadsleden wordt aangenomen. In Westelijke richting zullen dan echter 42 tuintjes worden aangelegd, zodat alle volkstuinbezitters een nieuw tuintje krijgen. Ten Westen van het oude complex wil men 201 tuinen voor de leden van de Vereniging van Amateurstuinders aanleggen, die nu bij de Westlandgracht een tuin bezitten. 5
Verleden
6
Heden
7
Boom Ooit één boom zien staan, midden in een weiland. Eenzaam, kwetsbaar en machteloos. Ieder kwaad van buitenaf zal doel treffen. Ongedierte, bliksem en zelfs de zon. Dan een bos, veel bomen samen, het onkruid krijgt geen kans. De bomen samen steunen elkaar, zelfs de storm zal minder invloed hebben. Zo lijkt het wel een vereniging. Leden of met andere woorden tuinders, of misschien wel lotgenoten. Tuinders doen het samen, alles staat of valt met de inzet van tuinders. Alleen ben je niets, net als die boom in het weiland. Bomen steunen elkaar links en rechts, zo is het ook bij onze vereniging. Soms gaat het groeien wat moeizaam, maar met een beetje mest, aandacht en goede wil, staat er een sterk bos, een geweldige vereniging. Eigen Hof en tuinders gefeliciteerd we bestaan 75 jaar. Lydia Sleijster
8
AGENDA JUBILEUMWEEKEND MEEZINGAVOND
Vrijdag
10 augustus
20:00u - 24:00u
Zaterdag
11 augustus
12:00u - 16:00u
Zaterdag
11 augustus
20:00u - 24:00u
Zondag
12 augustus
9:00u - 11:00u
Zondag
12 augustus
13:00u - 15:00u
Zondag
12 augustus
16:00u - 18:00u
Ouderwets gezellig
FEESTMARKT Ambachten / Creatief FEESTAVOND Live Muziek PYJAMA ONTBIJT Via inschrijving PUZZELTOCHT Ontdek Eigen Hof HIGH TEA Via inschrijving
Wij hopen dat u aan dit feestweekend veel plezier mag beleven en dat de weergoden met ons zullen zijn. Kom kijken of doe mee, aan ons zal het niet liggen, wij hebben er zin in. Een fijn weekend namens Herman, Lydia, Joop en Irene Jubileumcommissie
9
Volkstuingeschiedenis Als kind van een jaar of zeven, logeerde ik een weekje bij mijn tante op de volkstuin. Zij had een dochter van mijn leeftijd en zo konden wij fijn samen spelen. In mijn beleving was het huisje klein en donker en er waren spinnen in het slaapkamertje, ik wilde er nooit meer naar toe. Die zelfde tante kocht later huisje 58 “Eigen Hof” en mijn moeder werd medehuurster. Daar kwam ik wel eens op bezoek en met mij nog veel familieleden. Later kocht mijn moeder haar eigen tuinhuis nr 135. Daar kwam ik regelmatig met mijn gezin om te helpen en van de zon te genieten. Ik kan me herinneren dat er op zondag niet gefietst mocht worden op “Eigen Hof”. Maar omdat mijn moeder dat eind vanaf de ingang niet meer zo goed kon lopen kreeg zij permissie om toch te fietsen. Na mijn moeders overlijden erfde mijn broer haar tuinhuisje en niet lang daarna betrok ik het tuinhuisje tegenover hem. Naar een huisje op een ander tuincomplex heb ik nooit gekeken. De charme van “Eigen Hof” met zijn parkachtige lanen en zijn verscheidenheid aan huisjes en tuinen, maken het tot een oase waar genoten kan worden van de natuur en de rust. Mijn schoonzoon werkte onlangs een aantal dagen op “Eigen Hof” om mijn tuinhuisje te schuren en te schilderen. Hij was zo gecharmeerd van de sfeer en al het groen dat hij zich ook heeft laten inschrijven samen met mijn dochter en kleinzoon. Hij hoopt snel een geschikt huisje te kunnen kopen. Zelf kom ik zo vaak het kan naar mijn paradijsje. Bezig zijn in je eigen tuin is het mooiste dat er is. Nicoline Barens huisje 140
1973
2012 10
Wie is er niet groot geworden op Eigen Hof
11
