lente 2014
Tuinpark Lissabon, Sloterweg 865, 1066 CB Amsterdam
Inhoud De Lissabon voorjaar 2014 1
Bestuur tuinpark Lissaon
2
Inhoud
3
Redactie
4
Even bijpraten
6
Van de redactietafel
7
Tuintips voor de voorjaarstuin
11
11 Manieren om van de Lente te genieten
15
De Meeuw
20
Daslook
26
Ledenlijst
28
Plattegrond
30
Het hek gaat weer open en het water erop
36
Lente in februari
41
Lenteui soep
42
Huisregels
44
Geluidenboek
E-mailadres:
ail.com
gm tuinparklissabon@
parklissabon.nl
website: www.tuin
Even bijpraten
Het was weer leuk u te ontmoeten op de nieuwjaarsreceptie, ook mijn collega’s hebben dat zeer op prijs gesteld. Op zaterdag 29 maart gaat de vernieuwde tuinwinkel dit jaar voor het eerst open. Wij, de heer De Vroom, de heer Hirs en ik hebben hier veel tijd ingestoken. Ik nodig u van harte uit om het resultaat te bekijken. Alléén propaangasflessen van Shell of Antargaz kunnen omgeruild worden, andere merken worden niet geaccepteerd door onze leverancier. Voor zover van toepassing moet ook de beschermkap ingeleverd worden, is deze er niet bij dan moet u € 5,00 extra betalen, dit brengt onze leverancier ook in rekening. Parkeren Wilt u de ruimte vóór het hek van de gasopslag en vóór het hek bij trekker vrij laten? Naast de container van de Groengroep is parkeren niet toegestaan van maandag tot en met vrijdag van 08:00 tot 18:00 uur. Deze ruimte moet vrij blijven omdat de grote auto’s van de gasleverancier en de afvaldienst anders de bocht niet kunnen maken en dan wellicht uw geparkeerde auto beschadigen. De afgelopen maanden heeft de “winterploeg” weer veel werk verricht. Namens alle tuinleden wil ik de leden van deze ploeg hartelijk danken voor hun inzet! Ik heb de heren ook weer bezig gezien op de takkenwal: er werd weer ruimte gemaakt! Werkt u a.u.b. mee om het netjes te houden!
Voor uw agenda heb ik nog een paar mededelingen: 29 maart tuinwinkel open van 11:00 tot 12:00 uur. 1 april de potentillahaag vóór uw tuin moet gesnoeid zijn. 10 april voorjaarsoverleg met de commissieleden (u krijgt hiervoor nog persoonlijk een uitnodiging). 24 april ledenvergadering, aanvang 20:00 uur 25 april grofvuildag 17 mei schouw Week 25 na-schouw n.a.v. de aanschrijvingen De datum voor de milieu-educatiedagen zal de heer Blom nog bekend maken. De Trekker Wilt u iets gebracht hebben naar uw tuin met de trekker dan zijn hier een paar regels om alles soepel te laten verlopen: - U geeft uw bestelling door in de winkel. Grote hoeveelheden geven wij door aan de leverancier Normaliter staat dat dan de week erop voor u klaar. - U maakt een afspraak met de heer Blom of één van de andere heren voor het gebruik van de trekker, telefoonnummers kunt u in de win kel krijgen. - U zorgt voor hulp bij het op- en afladen van de artikelen. - U kunt vooruit of na levering afrekenen in de winkel. Verderop in deze uitgave van de Lissabon staan de “huisregels” afgdrukt. Niets bijzonders, het stond allemaal al op afzonderlijke blaadjes, maar dit oogt net even beter! Denkt u ook nog even aan het vervangen van de gasslangen zowel buiten als in uw tuinhuis! maart 2014, K. van den Bosch, voorzitter.
Zo heb je Kerstmis en oud en nieuw en zo is het al weer voorjaar, waar blijft de tijd ? We hebben een heerlijk lang najaar gehad, ( ik schrijf dit op 13 februari ) en of er nog een winter komt is nog niet bekend. Door de Olympische Winterspelen in Sotsji zag je gedurende die tijd weinig tuinders aan het klussen. Het was in die tijd opvallend stil. U heeft nu het voorjaarsnummer in de hand dat door de volledige redactie is samengesteld, inclusief onze vormgeefster Han van Hoogen, die praktisch volledig is hersteld van haar open hartoperatie. Zij dankt u voor de vele beterschapwensen. Er staan weer leuke artikelen en wetenswaardige artikelen in, die de moeite van het lezen zeker waard zijn. Het belooft een prachtig voorjaar te worden en een leuke zomer, geniet is onze devies. Mocht uzelf nog leuke of interessante wetenswaardigheden tegenkomen, aarzel niet schrijf of mail ons en wij zijn er weer blij mee. De redactie wenst u een bijzonder levendige zomer toe en tot ziens op de paden. P.H.
Van de
Redactietafel
Tuintips voor de voorjaarstuin Als de voorjaarszon zich zo nu en dan laat zien en je tuin langzaam aan weer groen wordt, is het tijd om je tuin lente klaar te maken. Het groen gaat uitbotten, het onkruid begint te groeien en het gazon kan wel een opkikkertje gebruiken. Je hebt dus genoeg te doen. Hier weer een reminder wat je moet doen met de borders, de bomen en struiken, de rozen en het gazon.
Kleur in de borders Als je borders in je tuin hebt, kun je, na de vorstperiode de afgestorven delen van de vaste planten afknippen. Als je er erg veel hebt, kun je dit klusje met een heggenschaar uitvoeren. De afgeknipte resten kun je, in kleine stukjes, op de bodem laten liggen. Verwijder eventueel onkruid en vanaf eind februari kun je de border bemesten. Als er gaten zijn gevallen, plant dan wat bloeiende bollen, of primula’s of viooltjes.. Ook op je tuintafel kun je een pot met bijpassende bloeiende bollen, viooltjes of primula’s neerzetten. In de paastijd kun je kiezen voor gele bloemen. De bloemen en bladeren van voorjaarsbloemen, zoals krokussen, tulpen, narcissen en sneeuwklokjes, kun je gewoon laten afsterven. Na de bloei trekken ze hun voedingstoffen uit bloem en bladeren terug in de bol, om deze het volgende voorjaar weer te gebruiken. Laat de bladeren en de bollen dus met rust tot de bladeren vergeeld zijn. Narcissen vormen hierop een uitzondering, bij hen moet je wel de uitgebloeide bloemen verwijderen omdat anders te veel energie wordt gebruikt voor de zaadvorming.
Het planten en snoeien van bomen en struiken Bekijk je tuin kritisch en wees niet terughoudend om planten te verwijderen die het vorig jaar niet goed deden. Als je ze wilt vervangen en bomen of struiken in je tuin bij wilt planten of verplanten dan kan dat, als het niet vriest, tot half april. Struiken die in het voorjaar bloeien, zoals de krentenboom en de sering, mag je nu nog niet snoeien. Je zou er de bloemknoppen mee wegknippen, die al aan de takken zitten. Struiken die in het voorjaar bloeien worden, als dat nodig is, na de bloei terug gesnoeid.
Struiken die pas in de zomer bloeien, zoals sommige soorten van de vlinderstruik Buddleja, mogen wel in het voorjaar worden gesnoeid. Maar let op, want er zijn verschillende soorten vlinderstruiken, met verschillende bloeiperioden en dus ook verschillende snoeimaanden. Handig is, en dat geldt niet alleen voor vlinderstruiken, om de planten-etiketjes van alles wat er in je tuin staat te bewaren. Hierop staat altijd duidelijk de snoeimaand aangegeven. Zomerbloeiende struiken vormen hun bloemen op nieuw hout, dus hierbij kun je geen bloemknoppen wegknippen. Bijvoorbeeld hortensia’s. Knip hierbij alleen de oude bloemen weg als de struik nog verder mag doorgroeien. Wordt hij te groot, knip dan de oude stelen helemaal tot aan de voet weg. Er zijn ook bomen, zoals de berk en notenbomen, die beter niet in het voorjaar worden gesnoeid. Ook wijnranken kun je beter met rust laten in de lente. Fruitbomen als de appel en de perenboom kun je wel snoeien, maar met fruitbomen zoals de kers en de pruim moet je wachten tot na de bloesem. Wat alle bomen en struiken betreft, als je twijfelt kun je het beter eerst opzoeken op internet dan direct te gaan knippen.
Rozen Rozenstruiken verdienen altijd speciale aandacht. Vanaf ergens in maart kun je de eventuele winterbescherming bij de rozen weghalen. Als je rozen op stam hebt, controleer dan of de stokken ernaast nog sterk genoeg zijn. Bij klimrozen, en andere klimplanten, moet je controleren of het bindmateriaal nog goed zit, niet te los maar ook zeker niet te vast zodat het de plant kan afknellen. Als het niet meer vriest kun je ook gaan snoeien. “Laat je ergste vijand je rozen snoeien” is een gezegde waarmee wordt bedoeld dat je niet te weinig weg moet snoeien. Uiteindelijk is het beter voor de roos als je flink te keer gaat. Rozenstruiken worden, afhankelijk van het soort roos, vaak zowel in de lente als de herfst gesnoeid. In het voorjaar snij je de dode of beschadigde takken af. De sterke takken snoei je terug tot zo’n twintig centimeter van de grond. De zwakkere takken snij je nog verder af, tot ongeveer tien centimeter. Zo bevorder je de groei van de sterkere loten ten opzichte van de
zwakkere. Klimrozen moeten nog verder terug worden gesnoeid, tot ongeveer 7,5 centimeter van de grond. Bij alle rozen snoei je nieuwe, lange takken die niet hebben gebloeid flink terug. Na het snoeien kun je de rozen bemesten, eventueel met speciale rozenmest. Doe dit daarna elke maand tot in juli.
Het gazon Gras kun je vanaf maart mest gaan geven. Het gazon is erg dichtgegroeid, dan moet je het eerst verticuteren. Dat is een mooi woord voor het verwijderen van mos en vervilt gras. Je krabt dit open zodat de grasmat weer ventileert. Als je erg veel grasland in je tuin hebt, kun je bij een tuincentrum een speciale verticuteerder kopen, met of zonder motor. Verticuteren mag je overigens alleen doen als het gazon droog is, als het nat is zou je het kapot trekken. Na de winter zal het gras ook hard aan mest toe zijn. Met speciale gazonmest of organisch materiaal zoals compost of stalmest kun je het gras snel weer in topvorm krijgen. Als je gazon kale plekken vertoont, kun je die vanaf april bijzaaien. Als je het gras voor de eerste keer maait, zet dan de messen van de grasmaaier wat hoger. Ontwijk de plekken waar bollen staan, want de bladeren hiervan hebben zes weken nodig om af te sterven en hun voeding weer terug naar de bol te sturen. Tot slot “Goed gereedschap is het halve werk” is een heel wijs gezegde, dat niet alleen voor de timmerman geldt maar ook voor het werken in de tuin. Vooral als je een grote tuin hebt, loont het de moeite om meerdere gespecialiseerde scharen te kopen, zoals een heggeschaar of een knipper waarmee je takken tot wel vijf meter hoog kunt snoeien. Plan je voorjaars-tuinklussen op een paar mooie lente dagen, maar wees voorzichtig met het verwijderen van beschermmateriaal van de winter, zoals bladeren en stro. Na een paar warmere voorjaarsdagen kan het in maart of april zo maar ineens weer gaan vriezen. Onkruid lijkt altijd veel minder last van de kou te hebben. Zodra het de kop opsteekt, begin het dan direct aan te pakken. Vergeet daarbij niet om onder eventuele hagen of langs schuttingen te wieden. En als je een vijver in je tuin hebt, neem die dan ook mee in het lenteklaar maken. Het voorjaar is een ideale tijd om de pomp, de filter en de vijver zelf en de waterplanten goed schoon te maken.
11 Manieren om te Genieten van de Lente! De lente laat zich langzaam zien. Het is langer licht, de zon wordt warmer en de natuur maakt zich klaar. Met deze tips geniet je van de vroege lente!
vroege morgen kunt ruiken. Wat doe je met deze extra tijd? Maak een lekkere ochtendwandeling, doe wat sport, yoga of neem de tijd om op je gemak te ontbijten of een fijn boek te lezen terwijl de natuur buiten ontwaakt.
Genieten van het mooiste seizoen! De lente is het seizoen van een fris begin. De natuur begint opnieuw, en ook wij krijgen de kriebels om het leven weer een frisse draai te geven. Nu de lente echt in aantocht is, is het tijd om dit prachtige seizoen niet ongemerkt voorbij te laten gaan. Neem eens tijd om te genieten van de lente met de onderstaande manieren! 1. Vroeg opstaan Als je besluit om vroeg op te staan zul je de eerste tekenen van de lente al snel ontdekken. Zelfs vroeg in de ochtend begint het al een klein beetje licht te worden en je hoort de vogeltjes zachtjes fluiten. Bovendien ruikt het buiten anders, de lente heeft haar eigen geur die je vooral in de
2. In de tuin eten Vroeg of laat komt de eerste dag dat het warm genoeg is om in de tuin te eten. Buiten eten geeft een heerlijk zomers gevoel en is vaak al mogelijk als de temperatuur een beetje aangenaam begint te worden. Zelfs als het ‘s avonds nog te koud is om buiten te dineren kun je al snel prima buiten lunchen! Nu is dus ook de tijd om je terras of balkon weer helemaal op te lappen. Klop de winter uit je buitenplaats en maak er een fijne plaats van waar je de komende maanden heerlijk kunt genieten van zonneschijn, lekker eten en goede wijn!
3. Een lentewandeling maken Wandelen is een geweldige manier om lekker in je vel te komen. Zodra de zon je streelt met die heerlijke warme stralen kan het een goed idee zijn om een flinke wandeling te maken door de stad of de natuur. Ga lekker naar buiten om tot jezelf te komen, of maak een gezellig wandeling met een vriend(in) in plaats van op de bank te hangen. Heb je een hond? Dan is de lente een heerlijk seizoen om te genieten van lange wandelingen waar zowel jij als je hond helemaal gelukkig van worden!
4. Een terrasje pakken Lekker in de vroege lentezon genieten van een verkoelende rosé is natuurlijk niet verkeerd! De komende weken zullen de terraswarmers langzaam plaatsmaken voor parasols en zullen de terrasjes weer volstromen met de eerste zonaanbidders. 5. Lekker tuinieren In de lente kun je heerlijk tuinieren zonder dat het zweet je aan alle kanten uitbreekt. Bovendien valt er veel te beleven in de tuin, veel bomen, bloemen en planten komen tot bloei en er mag van alles gesnoeid worden! Tuinieren is een rustgevende bezigheid die alleen maar leuker wordt met een warm zonnetje op je rug en fluitende vogels om je heen.
6. Voor het eerst naar buiten zonder jas Ieder jaar is het weer een mooi moment als je naar buiten kunt lopen zonder je jas aan te hoeven trekken. Een heerlijk gevoel van vrijheid. Over een paar weken is het zover, dan kun je je winterjas lekker opbergen! Heb jij al nagedacht over jouw outfit voor deze lente en zomer? Want nu je je niet meer kunt verbergen achter je makkelijke winterjas is het tijd om jezelf lekker fris te stylen! 7. Lekker skaten of hardlopen In de milde lentezon kun je heerlijk hardlopen, fietsen of skaten in de buitenlucht. Het is niet te warm, niet te koud en het regent minder dan in de winter. Pak je kans en geniet van dat lekkere briesje langs je wangen. Kom in beweging met een goede vriend of vriendin en geniet van het vroege lenteweer!
8. Picknicken in de buitenlucht Weg met het gourmetstel en de steengril. De lente is het seizoen waarin je weer voor het eerst kunt picknicken! Neem de tijd om op een mooie dag een lekkere picknick voor te bereiden en ervan te genieten in de buitenlucht met je vrienden of kinderen. Vul een lekkere mand en geniet samen met fijne mensen in de natuur van een geweldige lunch!
9. Genieten van de veranderende natuur Ga de natuur in en zie hoe alles verandert. De bomen komen tot bloei, de dieren ontwaken uit hun winterslaap en bloemen schieten overal uit de grond. Laat je opvrolijken door alles wat de lente te bieden heeft. Geen kale takken meer, geen dode bladeren. Kleine kuikentjes, eendjes, kikkers en overal vogels die druk bezig zijn. Overal is leven en kleur! 10. Jezelf laten wekken door de opkomende zon Laat je gordijnen eens op een kier staan en laat jezelf wekken door de opkomende lentezon. Met niets word je zo lekker wakker als met echt zonlicht. Opstaan met de zon is een goede start van de dag, het maakt je vrolijk! Lees ook 11 Manieren om de Dag Goed te Beginnen!. 11. Genieten van de vroege lentezon Zodra het kan kun je lekker op een kleedje in het gras genieten van warme zonnestralen. Neem afscheid van je winterdepressie en laat je lekker verwennen door de warmte van de zon! Als je uit de wind zit dan kun je al heel vroeg in de lente uit de kleren gaan en voor het eerst zonnebaden. Laat de lente maar komen!
de MEEUW, brutaal, slim en luidruchtig
Liggend tegen de duinen bij de zee geniet ik vaak van de witte meeuwen, afgetekend tegen de blauwe lucht, die zich rustig laten meevoeren op de thermiek. Ik fantaseer dan over de oorsprong van hun gedrag. Het resultaat leest u hier, in het 100ste sprookje. Aan het einde van de laatste IJstijd leefden wijd verspreid, groepjes mensen in kleine nederzettingen op de eindeloze toendra’s en in de uitgestrekte wouden. De grote sterke Larus, gekleed in de vacht van een witte sneeuwpanter, was zowel een moedig als brutaal man. Hij werd geprezen en gevreesd. Hoe jong ook, hij was de beste jager. Onverschrokken redde hij menigmaal met gevaar voor eigen leven, zijn maten die tijdens de jacht in het nauw raakten. Als hem iets niet beviel, krijste hij met luide stem zo hard dat de vogels verschrikt opvlogen. Maar de witte man met zijn grote neus maakte zich onmogelijk, hij vocht met iedereen die hem niet aanstond en, erger, hij stal het eten van zijn dorpsbewoners.
Wil je in een nederzetting in de wildernis overleven, dan moet er geluisterd worden naar de leider. De dorpsoudste kon na eerdere vermaningen en straffen, niet anders dan Larus voor zijn onbehouwen agressieve gedrag de zwaarste straf opleggen: verstoting. Hij kreeg één dag om zich voor te bereiden op zijn vertrek.
Die laatste dag verdween een meisje en iedereen ging zoeken. Larus vond het verschrikte kind al snel in een boom met onder zich een troep wolven en bracht haar veilig terug. Een eenmaal uitgesproken vonnis niet herzien worden, Larus werd verbannen. Die laatste nacht kreeg hij bezoek van de vader van het kind die hem een cadeau gaf: ‘Ik ben
dankbaar dat je mijn kind hebt gered. Als je in nood verkeerd, Larus, zal deze kristal je redden. Mijn vader heeft hem gekregen van zijn vader. Wees er zuinig op, je kunt hem maar een keer gebruiken.’ Slechts de allersterksten kunnen in de wildernis overleven. Larus was een van hen en ontmoette tijdens zijn rondzwervingen andere overlevers. Samen trokken zij verder en gaandeweg ontstond er een groep rondtrekkende ruige bannelingen die de gehuchten die ze passeerden beroofden. De wildemannen waren berucht en gevreesd. Door de nood geboren kwamen de dorpsoudsten uit de wijde omgeving voor het eerst in de geschiedenis bijeen en ze besloten tot een tegenaanval om de overvallen te stoppen. Gezamenlijk achtervolgden de dapperste krijgers uit ieder dorp de wildemannen en ze doodden de meesten. Opgejaagd vluchtten de overgebleven wildemannen zich ver weg in de zanderige heuvels bij de zee. Vanzelfsprekend werd de
onverschrokken Larus, de leider, en omdat hij zo groot was noemden ze hem de Grote Burgemeester. De bannelingen bleven jagers die niets en niemand ontziend, de wijde omgeving van de delta afstroopten op zoek naar eten. Veranderingen vinden altijd sprongsgewijs en onverwachts plaats. De koude van de laatste ijstijd maakte al langere tijd plaats voor een milder klimaat, het ijs smolt, waardoor de rivieren steeds vaker buiten hun oevers traden en de zeespiegel steeg. Op een nacht drong de zee tijdens springtij met zware stormen en meterhoge golven diep het land binnen. De wildemannen zaten op het topje van hun hoge duin te midden van de kolkende zee in de val. Toen de zee hun eilandje dreigde te overspoelen, dacht Larus aan het kristal dat hij ooit had gekregen van de dankbare vader uit zijn dorp. Met het kleinood in zijn hand schreeuwde hij boven de bulderende zee uit: ‘Help ons!’ Direct veranderden de drenkelingen in vogels die uit het water opvlogen.
Wederom overleefden ze, nu als witte vogels. Nog immer grote, brutale, krijsende en ruziemakende alleseters op zoek naar eten: niet alleen vis, maar ook de eieren en de jongen van anderen en soms zelfs van hun soortgenoten. Tot de dag van vandaag zijn het bijzondere, slimme en luidruchtige witgrijze vogels, die zich laten meevoeren op de thermiek en die de hoge golven, de stormen, de regen en de kou doorstaan: de Stormvogels, de Zilvermeeuwen, de Mantelmeeuwen, de Kokmeeuwen, de Jagers en de Burgemeesters.
De witte grote burgemeester (Larus hyperboreus) is een zeer grote meeuw die vooral in het noordelijk deel van de Atlantische Oceaan leeft. Op de Noordzee komt hij af en toe. De kleine burgemeester (Larus glaucoides) is ook een dwaalgast langs de Noordzeekust en is kleiner dan zijn grote broer. Het zijn wittige meeuwen, de enige die geen zwart in het verenpak hebben. De bruine grote, middelste en kleine jager (Stercorarius skua, Stercorarius pomarinus en Stercorarius parasisticus) is de meest agressieve roofmeeuw, die bij voorkeur het eten dat andere vogels hebben gevangen in spectaculaire achtervolgingsvluchten afpak, maar ook jongen van andere vogels rooft. Ze komen voor langs de kusten van de Noordzee tijdens de trek en je kan ze vooral zien na een storm. De kleine mantelmeeuw (Larus fuscus), die zijn naam dankt aan de leigrijze bovenkant van de vleugels, zien we veelvuldig aan de kust en ook in het land. Ze broeden op de grond, maar door de opmars van de vossen die de eieren roven, nestelen ze, net als de zilvermeeuw, vaak op platte
daken in de kuststeden, waar ze in het afval naar eten zoeken. Het zijn alleseters, die vis, aas, afval en jonge vogels eten. De grote mantelmeeuw (Larus maninus), net iets groter dan de grote burgemeester, is de grootste meeuw ter wereld. Hij leeft op zee in het noordelijker deel van de Atlantische Oceaan, maar is aan de Noordzeekust met enige regelmaat te spotten. Net als de kleine mantelmeeuw, heeft een volwassen vogel een, donkergrijze ‘mantel’ en gele poten.
De witgrijze zilvermeeuw (Larus argentatus)met zijn roze poten was de meest voorkomende meeuw in Nederland, maar wordt in aantal verdrongen door de kleine mantelmeeuw. De vos is de grote boosdoener, waardoor ze net als de kleine mantelmeeuw, ook in de steden op de daken broeden en voor de stadsbewoners met hun lawaai en het openbreken van vuilniszakken, tot last zijn. Het zijn alleseters en zijn in het binnenland vaak trappelend op het gras te zien om regenwormen te verschalken. De veel kleinere kokmeeuw heeft een opvallend rode snavel en rode poten met in de zomer een zwarte kop en in de winter slechts een ‘koptelefoontje’, We zien ze veel langs de kust maar ook in het binnenland. Je kunt hem vaak zien bij eendjes voeren, met veel gekrijs pikken ze het brood van de eenden in. Tenslotte de witgrijze stormmeeuw, met de groengele poten komt hij veel voor en wordt makkelijk verward met de zilvermeeuw. De stormmeeuw is wat compacter en heeft een rondere kop met zwarte kraaloogjes. Overgenomen uit Natuurverhalen.nl
Daslook
(niet te verwarren met bieslook, knoflook ,
berglook of moeslook)
Ik was altijd gek op daslook. Als ik ergens in een bos liep te wandelen en ik rook daar de geur van verse knoflook, ui en bieslook wist ik alweer hoe laat het was. Daslook. Vlug plukte ik een paar handen verse blaadjes die ik thuis op goede olijfolie zette. Nog lekkerder was het om de blaadjes in een stenen pot, au bain Marie, een uurtje of twee met de olie te verwarmen. Heerlijk op de sla maar het is nog heel gezond ook. Goed tegen de hoge bloeddruk en bij darminfecties. Ik heb van geen van beide erg veel last dus voor mij was het eerder de heerlijke geur dan de geneeskrachtige werking. Oh ja…het zwavelgehalte en vitamine C gehalte zijn heel hoog. Ook goed voor het lijf. Daslook is zwaar beschermd. Eigenlijk mocht ik helemaal geen blaadjes plukken. Maar er stond in dat stukje
Amsterdamse Bos, vlak bij de geitenboerderij, zoveel daslook dat ik de verleiding niet kon weerstaan en er zelfs een paar heb uitgegraven en in mijn rotstuintje geplant. Dit is dus streng verboden. Daslook staat hoog op de lijst van Beschermde planten. Ik heb ook geen idee hoe het komt dat de daslook met duizenden voorkomt in een klein stukje gemeenschappelijk groen op Lissabon. Het stukje groen waar vroeger een grote composthoop lag, vlak bij tuin 13 is vergeven van de daslook. Er zou dus eigenlijk een bord moeten staan: Verboden daslook te plukken. Maar onze orchissen zijn net zo zeldzaam en daar staat ook geen bordje bij. Gelukkig maar want er staan al borden genoeg op Lissabon. Sinds kort staat er ook een bord van een hurkende hond. Ik vind het een mooi bord. Een hurkende hond. Blijkbaar mag de hond niet hurken want het is een verbodsbord. Ter verdediging kan ik aanvoeren dat ik het Engelse rotstuinenboek pas heb gekocht nadat de
daslook zich al onuitroeibaar in mijn tuin had gevestigd. Want in dat boek, ik moet nu even uit m’n hoofd citeren omdat ik het boek verkocht heb via www. Boekwinkeltjes.nl ( doe dus nooit een boek weg is mijn advies) staat heel duidelijk: “Daslook mag onder geen enkel voorwendsel OOIT in wat voor tuin dan ook geplant worden”. En gelijk had die ouwe Engelse rotstuinenfreak die dat boek schreef. Natuurlijk geldt dit ook voor akkerwinde, haagwinde, zuring, distels en andere onkruiden. Maar deze fraaie plant is absoluut géén onkruid. Ik genoot altijd van haar heerlijke frisse uienlucht en prachtige ranke witte bloemen. In m’n onschuld heb ik dus wat bolletjes geplant. Toen ik de bolletjes in het Amsterdamse Bos uitgroef, had er al een lichtje bij me moeten gaan branden. Hoe was het in Godsnaam mogelijk dat er zulke grote velden daslook bestonden. Als je er langs reed kon je de knoflooklucht al ruiken. Ik stopte ze in mijn rotstuintje en de eerste jaren gebeurde er niets. Helemaal niets. Ik was ze al weer vergeten totdat ik het vroege voorjaar een paar, voor mij onbekende, sprietjes uit de grond kwamen. Mooie lichtgroene
blaadjes. Eind april bloeien de eersten en na nog een week bloeien ze allemaal: bescheiden hoofdjes witte sterretjes die op zich niet zo veel voorstellen maar in de massa een idyllisch lentebeeld geven. Na één week zijn ze uitgebloeid, vóór eind mei is het blad alweer verdwenen en in half juni vallen de kleine zwarte zaadjes. En dan kan de zomer beginnen. Volgend jaar komen de zaadjes op. Massaal. Tienduizenden zaailingen. Naar schatting kan één bolletje daslook in tijd van 5 jaar een kleine 100 vierkante meter grond bedekken. Dus je kunt doen wat je wilt: die krijg je nooit meer uit je tuin. Mijn voorjaar is één grote campagne. Schoffelen. Schoffelen en nog eens schoffelen. Waar heb ik dat trouwens eerder gelezen? Ik schoffel alle zaailingen weg en tevens een deel van de “oude” aanplant. Ik pluk bloemknoppen weg en vooral de zaadhoofdjes. Stinkend naar knoflook ga ik door het leven.
Pesto van Daslook Ik heb een kennis die er pesto van maakt. Erg goed plan maar ik vrees dat zelfs grootschalige industriële verwerking weinig zal uitrichten tegen dit tere, zielige, met uitsterven bedreigde schepseltje dat, als het de kans krijgt, in enkele jaren heel Lissabon zal bevolken. Het lijken wel halsbandparkieten. Het recept is trouwens heel simpel. Twee grote handen daslook Klein handje pijnboompitten Goeie olijfolie Citroensap Geraspte parmenzaanse (of heel oude uitgedroogde geitenkaas) Peper en zout. Daslook samen met de pijnboompitten, olijfolie en citroensap in de keukemachine. Als je die niet hebt probeer het dan met een staafmixer of stop alles in de vijzel. Als het een mooie homogene, niet al te fijne massa is, lepel dan de kaas er door heen. Naar uw eigen smaak peper en zout. Lekker door de pasta, op een stukje stokbrood of gewoon een flinke schep om je partner te pesten. Dus neem van mij een goede raad aan, plant géén daslook in je tuin. Lelietjes van dalen zijn nog makkelijker weg te krijgen dan deze schatjes. Jan van Osch
Plattegrond
Tuinpark Lissabon maart 2014
Het hek gaat weer open en het water erop. Magische zin. Het hek weer open en het water erop. Voor mij betekent het weer het begin van een nieuw tuinseizoen. Niet meer af hoeven te stappen als je aan komt rijden. Niet meer de auto uit om het hek open te maken. Gewoon de vrijheid hebben om ons park weer op te rijden. En zomaar weer je kraan openzetten en er water uit laten komen. Ik kom tegenwoordig regelmatig op een heel oud volkstuinpark in Haarlem. Ze hebben een prachtig vol automatisch hek. Net zo een hek als wij hebben maar dan met twee hydraulische deuropeners. Even de kaartlezer voor het hek en het gaat vanzelf open. Maar het kan natuurlijk ook stuk. Lastig als je er in of uit wilt met je auto. Gelukkig is er ook nog een voetgangershek. Smal poortje dat overdag altijd open staat. Ze hebben dus een prachtig hek maar géén water. Als je geen water hebt, heb je ook geen WC. De tuinders maken gebruik van een toiletgroep. Iedereen heeft een elektronische sleutel. Deze sleutel heb je ook nodig als je water gaat halen. De een heeft een biervat, de ander een 20 liter Jerry-can, maar water halen moet. Ook gebruik maken van het toilet gebeurt in de toiletgroep. Er zijn natuurlijk ook wastafels en een paar douches. Het is tenslotte een park waar de bewoners mogen overnachten. Dit soort onzin kennen wij gelukkig niet.
Wel moet je er wat voor doen om je water weer aan te sluiten. De bouwcommissie heeft alle hoofdkranen gecontroleerd of ze dicht staan. Maar……ga er niet blindelings vanuit dat er dan ook niets kan gebeuren. Vorig jaar was mijn hoofdkraan defect. Misschien stuk gevroren, misschien gewoon op. Het gebeurt wel eens meer. Op zich weinig aan de
hand maar ik heb de kranen van mijn geiser open gezet. De geiser hangt niet boven het aanrecht, dus niet boven de gootsteen of hoe je dat ook wil noemen. Gelukkig kwam ik dezelfde middag al in mijn huisje en de totale schade viel wel mee. Het huisje staat niet meer helemaal recht en het water was via een paar gaten en gleuven weggelopen. Rond en onder het huisje stond alles blank. Ik weet waar de hoofdkraan van het eiland zit dus kon gelukkig de boel weer dichtdraaien. Maar als u dit stukje leest, zit het water er weer op. Andere jaren moest je vaak heel voorzichtig zijn met het opendraaien van de hoofdkraan. Het liefst deed je het met z’n tweeen. Een draait de kraan open, de ander is in het huisje en let heel goed op of er geen spuitende waterleidingen zijn. Ik heb geen idee wat maart gaat doen. Een late vorstinval is nog altijd mogelijk maar voorlopig ziet het er tot 7 maart rustig uit. Het zou trouwens heel vervelend zijn voor al de vroege uitlopers. Niet voor alle krokussen, narcissen en vroege tulpen maar veel meer voor de bloesemknoppen. Wat zou je trouwens denken
van alle fuchsia’s en geraniums die nog steeds volop in blad staan. Ik kan me niet heugen wanneer ik voor het laatst geraniums heb overgehouden. Ik weet ook niet wat ik er mee moet doen. Ik ga ze, na de ijsheiligen, terugsnoeien. Oh ja..de zogenaamde ijsheiligen vieren dit jaar hun naamfeest van 10 mei tot 14 mei. Het zou na IJsheiligen niet meer vriezen maar houd me daar niet aan. Ik heb wel stevige nachtvorst in juni meegemaakt. Maar het gaat eigenlijk meer om de plantjes die u in de grond stopt.
Potplanten hebben veel minder last van nachtvorst. We hebben het in ons meteowereldje ook altijd over vorst op “klomphoogte”. Dus wacht even met slaplantjes in de volle grond te zetten. Zelf zet ik mijn slaplanten tegenwoordig in een plantenbak. Ik heb drie langwerpige plastic plantenbakken op een paar schragen staan en die vul ik met wat slaplanten en kruiderij. Het lekkere van slaplanten is dat je gewoon de buitenbladeren gebruikt en het hart laat zitten. Alles groeit gewoon door. Maar veel belangrijker is dat je geen slakken hebt. Een klein slakje spoel je wel van de slablaadjes af maar voordat je het weet hebben de slakken je sla opgegeten en moet je zelf slakken eten. Op zich niets mis met slakken maar je moet ze eerst goed spoelen. Gewoon een paar dagen in een terrarium met alleen maar slablaadjes. Ze poepen zich lekker schoon en zijn, gebakken met een lekkere knoflookboter en geblust met een scheutje Ricard, niet te versmaden. Mijn kleinkinderen denken nog steeds dat ik ze op deze manier slakken laat eten. Is natuurlijk onzin. Ik koop ze gewoon, gevuld en wel, uit de diepvries en maak ze in een koekenpan met dikke bodem (Dutch oven) klaar. Dat een zogenaamde Dutch Oven drie pootjes zou moeten hebben, van gietijzer moet zijn en boven een houtvuurtje hangt of staat is onzin. Gewoon een dikke koekenpan met sluitende deksel doet wonderen. Leg de tosti maar gewoon in de koekenpan. Vuur natuurlijk niet te hoog. Prima tosti. Pizza laten ontdooien of verse pizza kopen, in de koekenpan en op laag vuur warm laten worden. Oventje werkt prima.
Ik weet het weer. Het ging over IJsheiligen. Dus wees voorzichtig tot na 14 mei. Het water zit er dus weer op, u kunt weer naar de WC, koffie en thee kan weer gezet worden. De een maakt schoon, de ander denkt waarom zou ik het schoonmaken ik ben hier zo vaak geweest het is nog wel schoon. Zelf maak ik de koekenpannen altijd schoon. Wat het is weet ik niet maar ik vind tegenwoordig vaak van die kleine spitse zwarte korreltjes in m’n koekenpannen. Niet groter dan millimeter of 6 á 7. Heerlijk het tuinleven kan weer beginnen. Ik schrijf dit stukje op woensdag 26 februari. De zon heeft mij vanochtend om half acht wakker gemaakt. De luchten waren prachtig. Het oosten was één grote, vuurrode gloed. Het is nu rond elf uur en de witte muren van de flat tegenover me zijn zo wit door het zonlicht dat ik met m’n ogen zit te knijpen. Het is zulk stralend weer dat het eigenlijk alleen maar minder kan worden. Even een klein geheugensteuntje. De maand februari was heel zonnig, relatief warm en het
heeft ook nog een beetje geregend. Volgens Jan Visser van RTVNH is dit heel normaal februariweer. Als het niet vriest, regent, sneeuwt, hagelt, stormt, mist of nevelig is dan is het weertype dat ik nu beschrijf (mooi zonnig) heel normaal in februari. Blijft het hek nog over. Het blijft nog dicht tot 1 april. Pas na 1 april mag het hek overdag open blijven. De ene keer kom ik om 11 uur en is het hek nog dicht, de andere keer staat het om 9 uur al open. Kijk het opendoen is geen punt maar het sluiten vraagt wel enige aandacht. In april gaat het hek rond 1800 uur weer dicht. De
overige maanden steeds een uurtje later tot we in augustus weer geen aftellen. Maar wie sluit s’avonds dat hek eigenlijk. Geen idee. Waarschijnlijk de kaboutertjes. U mag ook voor kaboutertje spelen. Er wordt echt niemand boos als u om een uur of half zes naar huis gaat en het hek achter u sluit. Ik heb het hek wel eens om kwart over vier gesloten. Ik ken de langparkeerders en weet welke auto’s vastgeroest staan. Als alleen deze auto’s er nog staan en het is geen stralend februariweer maar miezerig, somber, donker aprilweer dan sluit ik het hek vast. Ik weet dat de vroege slapers altijd de hekken sluiten maar ook de vroege slapers zijn wel eens wat later in het seizoen. Water, hek, ijsheiligen. Wat hebben we nog meer op de verlanglijst. WIFI. Wegens enorm succes verlengd. Er is vorig jaar heel veel gebruik gemaakt van de WIFI, kantoor werkplek achter de Stake. Lekker droog, uit de wind, prettige stoelen en een fijne werktafel. Welke grotere luxe kan een mens zich wensen. WIFI op de hele tuin. Hier heeft het Bestuur zich al heel wat keertjes in verdiept. Maar het wordt te duur. Veel te duur. Maar wie weet wat UPC in de toekomst nog voor ons in petto heeft. Er schijnen 500.000 free wifi spots in Nederland te komen. Misschien kunt u straks meeliften op de WIFI spot van de buren. We staan wel op FACEBOOK. Dus als u nog geen FB vriend bent van Tuinpark Lissabon wordt het dan zo gauw mogelijk. Misschien is FB wel het aangewezen medium om leuke berichtjes uit te wisselen. Niet zo formeel als onze website maar gewoon leuke berichtjes. Dus snel allemaal naar FB en meld je aan als vriend van Tuinpark Lissabon.
Voorzichtig met al onze beschermde planten en ik zie u weer op de paden. Jan van Osch
Lente in februari Lieve lezers, heeft u dat gevoel ook wel eens: “de dag kan niet meer stuk”. Meestal heb ik dit soort overdenkingen pas bij het avondmaal van spruitjes, aardappelen en een balletje gehakt (zoals dominee Gremdaat zo mooi kan zeggen). Maar deze ochtend had ik dit gevoel al bij het opstaan. Eindelijk was de zon doorgebroken en kon ik genieten van het lentegevoel. Het is lente, het is lente, ik voel het in m’n elementen. Zo’n soort gevoel had ik. Je ruikt de lente, je proeft de lente, je beleeft de lente. Het was 22 februari en in het zonnetje op mijn tuin wees de thermometer óók 22 graden aan. Deuren konden open en de kachel hoefde niet meer aan. Deze 22ste februari kon voor mij niet meer stuk.
Na een lekker fietstochtje door de ontluikende natuur kwam ik vrolijk fluitend op Lissabon. Het schijnt dat ik altijd loop te fluiten en dat buurhonden en katten helemaal gestoord raken van dat gefluit. Is me nog nooit opgevallen. Verbaasd valt mijn oog op een tuinder die op zijn knieën door het gras kruipt. Ik gooi m’n fiets aan de kant en bereid me al voor op het ergste. Wanneer heb ik nu voor het laatst een oudere heer op zijn knieën door het gras zien kruipen. Het valt allemaal wel mee. Hans Blom zoekt de eerste orchissen in een onkruidperceel. Dit denk ik in al m’n onschuld. Voor mij is het een onkruidperceel en bestaat het grotendeels uit zuring, brandnetels en wilgenroosjes. Maar Hans wijst mij op de schoonheid van de eerste sneeuwklokjes, narcissen, winterakonieten en nog niet in bloei staande fritillaria. De kievietsbloem. Volgens hem kwamen er weer honderden. Nu pas zag ik hoe mooi deze vroege bloempjes zijn..Ik loop al weken over dit pad en nooit zag ik de schoonheid van de bloeiende maagdenpalm.
Waar liep je dan wel naar te kijken heer van Osch? Tijdens onze zoektocht kwamen we ook de eerste blaadjes van de orchis tegen. Net toen Hans me ging uitleggen wat een gevlekte orchis is, kwam Nico R. langs. Ook een eilander. Niet te verwarren met de soap “De eilanders” maar hij woont op het zogenaamde Eiland. Aan één woord had hij genoeg om z’n eigen invulling aan het verhaal te geven “Heeft Blom het weer over orgiën, zullen wel sex-orgiën zijn”. Zijn lach schaterde over het tuinpark en de halsbandparkieten dachten dat er een nieuw soort papagaai op Lissabon was. Even over die halsbandparkieten. Ze schreeuwen en krijsen de hele boel bij elkaar en persoonlijk vind ik dat ze helemaal niet op Lissabon thuis horen. Als oudmedewerker van Vluchtelingenhulp Nederland sta ik zeer ruim tegenover asielzoekers. Anders ligt het met illegale vogels. Je kan op een tuincomplex nog beter illegale bouwsels hebben dan illegale vogels. Illegale bouwsels zijn alleen strijdig met Voorschriften en regle-
menten maar illegale vogels zijn een ramp voor de natuur. Alles verjagen ze. De mezen, winterkoninkjes, tjiftjaf en boomklevers krijgen de zenuwen van die schreeuwers. Komt ook nog eens bij dat er niet eens het juiste voedsel voorhanden is. Maar gelukkig zijn er tuinders die wel gek zijn op die valse krengen en ze daarom ook regelmatig voorzien van pinda’s en kokosnoten. Ik heb niets tegen op een zwerm staartmezen. Als bolletjes wol dartelen ze door de bomen. Erger is het als een zwerm
halsbandparkieten luid krijsend twintig keer over je tuin heen scheert. De vogels hoeven trouwens helemaal niet bijgevoerd te worden. Er is volop te eten. Daarnaast hebben de jonkies behoefte aan eiwitrijk voedsel. Wormen, torretjes, sprinkhanen. Mensen baby’s hebben net als jonge vogels ook behoefte aan
bouwstoffen. Vetten en oliën zijn slecht voor jonge vogels en voor baby’s (geen erwtensoep voor hun eerste levensjaar). Dus lieve tuinders stop met bijvoeren. Stop helemaal met bijvoeren van eenden. Waarom? Daarom!!!!! Een eend zwemt met haar tien pulletjes door de sloot achter m’n huis. Een idyllisch plaatje. Onrustig kijkt ze om zich heen. Ze houdt haar jonkies goed in de gaten maar is ook alert op een veel groter en dreigend gevaar waar ze steeds rekening mee moet houden. Een groepsverkrachting. Met veel geraas strijken er vier woerden neer die, WELDOORVOED ALS ZE ZIJN, om beurten proberen het vrouwtje te dekken. Onder water. Ze krijgt geen tijd om weer bij te komen. De pulletjes raken helemaal in paniek. Keer op keer moet ze er aan geloven. De natuur is mooi maar wreed en daar hoeft u niet aan mee te werken. Stop met bijvoeren. Ze moeten er zelf voor zorgen. Hoe meer voer, des te hitsiger de woerden. Gelukkig heb ik jaren op honkbal gezeten en heb ik nog steeds een zuivere worp. De woerden worden vrij hard geraakt en schrikken zich rot. Het vrouwtje heeft weer een uurtje rust.
Wat gebeurt er toch veel op zo’n mooie februari lentedag. De meeste tuinders zijn gestopt met hun winterslaap en moeten zich een slag in de rondte werken om die tuin weer een beetje toonbaar te krijgen. Er zijn zelfs tuinders die hun hele tuin omspitten in de hoop dat ze zo het drieblad weg krijgen. Er is maar één remedie. Schoffelen. U zult schoffelen tot het bittere einde. Dat onze tuinen zo weelderig bloeien heeft niet alleen met de gezonde manier van tuinieren te maken maar ook met de soms bizarre naamgeving. De volgende plantennamen komen uit de grote Thieme’s “Wat bloeit daar?” en niet uit de laatste roman van Heleen van Royen.
Ik heb ze verpakt in een verhaaltje. Mocht u aan mijn integriteit twijfelen dan adviseer ik u er een plantenboek naast te leggen. Ik heb de namen niet verzonnen. Om het u iets eenvoudiger te maken laat ik alle plantennamen met een Hofdletter beginnen. “Gras” Zeggen de Russen (titel slaat nergens op maar zijn wel drie Plantennamen) Op een mooie lentedag marcheerde het Soldaatje fier over tuinpark Lissabon. Hoewel hij geen lid was van de Blauwe Knoop was het leven voor hem toch wel Bitterzoet. Al jaren was hij op zoek naar zijn geliefde Veronica. De laatste keer dat hij haar met zijn Guldenroede wilde benaderen was deze helaas niet IJzerhard en zij koos daarom ook voor een Brave Hendrik met een Geitenbaard en een Ossetong. Ons Soldaatje keek vol verwondering naar een Bleek Bosvogeltje dat vanuit haar met Venusgras gevulde Vogelnestje tegen hem begon te praten. “Oh lief Soldaatje, ik ben betoverd door die oude Bosbes die verderop op haar Elfenbankje zit. Ze heeft zich verstopt onder een
Vrouwenmantel maar ze is ook herkenbaar aan haar Vrouwenschoentjes maat 49”. Inderdaad…een oude heks met schoenmaat 49, een paar Muizenoortjes en een Koeieoog is redelijk herkenbaar tussen de andere bewoners van Lissabon. “Oh….. Soldaatje als je me op mijn Vogelbekje kust zal ik weer een prinses worden.”
Nu had hij dat al eens gedaan met een kikker en zat nog steeds onder de Waterpest. Een Kikkerbeet is namelijk levensgevaarlijk. Je houdt er niet alleen een vorm van Waterpest aan over je loopt ook nog het risico op Spurrie en Guichelheil. Onze Kale Jonker was dit onheil bespaard gebleven en had slechts last van Bultkroos.
Wijs geworden besloot het Soldaatje eerst maar eens met de Bosbes te gaan praten. Met zijn Speerdistel in de aanslag liep hij naar haar toe. Verscholen onder de Maagdenpalm zat zij reeds op hem te wachten. De reputatie van zijn Guldenroede was hem al vooruit gesneld en gniffelend keek ze naar zijn Raket. Bang dat ze zijn raketje zou veranderen in een Hengel, of nog erger een Stalkaars, koos hij eieren voor zijn geld en ging toch maar de vrijpartij met het Bleek Bosvogeltje aan. Hij kuste haar en trok een bek alsof hij door een wesp gestoken werd. Weg was de frisse smaak van Munt en Roomse Kamille. Weg zijn dromen. Daslook. De penetrante Knoflook geur sneed hem door zijn ziel. Oh had hij maar gekozen voor de oude Bosbes en haar Donzige Klis. Gelukkig overwon zijn afkeer voor Daslook en gaf de moed niet op. En zoals altijd in sprookjes loopt ook dit verhaal goed af. Het Bleke Bosvogeltje veranderde spontaan in een Wilde Bertram en ons Soldaatje hoefde zijn gevoelens voor deze Vroegeling niet langer te onderdrukken. Hij maakte hem tot zijn geliefde en samen trokken zij naar het heerlijke Luzerne om in alle rust van de Alpenroosjes te kunnen genieten. Uw correspondent van tuin 12
Lente ui soep Bereidingstijd 30 minuten Aantal personen: 4 Ingrediënten: 2 bosjes lente uitjes 2 liter bouillon (of 2 eetlepels bouillonpoeder) 1 ui 30 gram koriander 2 tenen knoflook 2 theelepels sambal 200 ml slagroom roomboter Bereidingswijze: Snij de ui en knoflook fijn en fruit in een soeppan met wat roomboter Snij de lente-ui in ringen en voeg toe, bak kort mee Voeg de bouillon toe Voeg 2/3 van de koriander, de sambal en wat peper toe aan de soep en laat 10 minuten zachtjes koken Haal de pan soep van het vuur en pureer de soep met een staafmixer Roer de slagroom door de soep en zet nog even op laag vuur Serveer de soep met de rest van de koriander
HUISREGELS In de gebouwen van Tuinpark Lissabon is roken niet toegestaan. Voor uw eigen veiligheid adviseert het bestuur u de volgende kleding te dragen tijdens een werkbeurt:
- Shirt met lange mouwen, - Lange broek, - Gesloten schoenen, - Werkhandschoenen.
Deze kleding geeft ook bescherming tegen insectenbeten en teken. Bij gebruik van machines is het verplicht gehoorbeschermingsmiddelen en een veiligheidsbril te gebruiken. Er zijn voor knielend werk kniebeschermers beschikbaar. Er zal niet altijd een EHBO’er of een BHV-er bij een werkbeurt aanwezig zijn. Mocht zich een situatie voordoen waarbij u toch dringend een hulpverlener nodig heeft, bel dan onmiddellijk 112. De teamcoach wijst iemand aan om bij de poort de ambulance, politie of brandweer op te wachten. Tevens wijst hij/zij iemand aan om de hulpverleners naar de plaats van het ongeval te brengen. Ook dient er direct contact opgenomen te worden met een lid van het bestuur.
Het Bestuur aanvaardt geen enkele aansprakelijkheid voor schade, in welke vorm dan ook, veroorzaakt door werkzaamheden die niet in haar opdracht zijn en/of worden uitgevoerd. De machines of ander gereedschap zijn voor gebruik in het algemeen werk dat wordt uitgevoerd door de medewerkers van het algemeen werk; alleen dan valt dit onder de verzekeringen. Zonder toestemming van het bestuur mogen er voor privédoeleinden geen machines of ander gereedschap worden gebruikt en/of worden uitgeleend. Voor dit privégebruik sluit het bestuur uitdrukkelijk elke aansprakelijkheid uit. Februari 2014, Het Bestuur van Tuinpark Lissabon.
Voor de vogelaars op Lissabon een speciale website waar u nog veel kunt leren, geniet !
GELUIDENBOEK Herkennen van vogels is vooral het herkennen van hun zang en hun roepgeluidjes. In het veld merk je de meeste vogels pas op als ze roepen of zingen, anders zie je ze vaak niet eens tussen de bladeren of hoog in de lucht. Iedereen die meer van vogels wil weten, zou zich in elk geval de geluiden van de bekendste soorten eigen moeten maken. Vogeldagboek wil daarbij graag een handje helpen. Als aanvulling op de foto’s en de beschrijvingen is Vogeldagboek in mei 2009 gestart met een reeks ‘geluiden uit de natuur’, ook van andere dieren. Deze rubriek wordt doorlopend bijgewerkt en uitgebreid. Kijk op:
http://www.vogeldagboek.nl
Autobedrijf
De Leeuw
Pilotenstraat 17 1059 CH Amsterdam 020 - 617 75 22
Voor: Reparaties alle merken auto’s A.P.K. Benzine-auto’s A.P.K. Diesel-auto’s Schade en Taxaties MILIEUVRIENDELIJK AUTOBEDRIJF
