92
Ontdekking Sierra Nevada
© M. P.
Sierra Nevada
Besneeuwde bergtoppen in de rug, een rotsige singletrack onder de wielen en een prachtig zicht op de vallei ver beneden!
Sierra Nevada: heaven, droom of werkelijkheid? Droom jij soms van een achtertuin met oneindige singletracks, uitgestrekte bergen en dalen? De deur opendoen en, uitkijkend over een prachtig landschap, enkel beslissen in welke windrichting je vandaag vertrekt? Join the club!
H
et is een droom die onbereikbaar lijkt en toch zijn er bikers zoals jij en ik die deze droom zijn achterna gegaan en die ons, die de stap om allerlei redenen niet zetten, daar vandaag van laten meegenieten. Deze mensen zijn vreemden die je zomaar in “hun” paradijs rondleiden. Dankzij het internet zijn
ze slechts “a mouse click away” en komen ze op korte tijd heel dicht bij je te staan. Ik droomde van de Sierra Nevada als achtertuin. De magische woorden in Google – MTB Sierra Nevada – leverden me in 1 seconde 5 links op die elk een hemelpoort naar Sierra Nevada heaven bleken
te zijn. Twee ervan waren beschikbaar in de periode dat ik zou afreizen en die testte ik voor jou uit. Ik laat je hier kort van mijn belevenissen meegenieten in afwachting tot je zelf je ultieme MTB vakantie boekt met Shaun en Csilla van ‘Ride Sierra Nevada’ of Jenny en Tim van ‘Pure Mountains’.
© S.M.
© M. P.
© S.M.
93
Shaun als gids en mechanicien, ook dat hoort bij zijn job.
We rijden lange tijd achter elkaar zonder veel woorden, het terrein spreekt voor zich.
‘Ride Sierra Nevada’ biedt een totaalpakket op maat van de geoefende biker. Je moet beschikken over een stevige technische en fysieke basis of een grote dosis lef, anders kan je niet genieten van de tochten. Wat Shaun bij onze eerste ontmoeting zei, geeft een duidelijk standpunt weer: “There isn’t anything easy in the Sierra Nevada”. Met deze stelling geeft hij aan dat hij er duidelijk voor kiest alleen bikers te ontvangen die weten wat trail biken is. Je verblijf bij Ride Sierra Nevada is zo lang of zo kort als je het zelf wil. Ik spendeerde twee dagen in Monachil met Ride Sierra Nevada en vertrok met ongestilde honger naar de volgende bestemming. Als jij er heen gaat, kom je met twee dagen niet toe, dat geef ik je op een briefje. Hieronder beschrijf ik twee ‘doordeweekse’ dagen bij Bike Sierra Nevada zoals ik ze heb meegemaakt. Bedenk hierbij dat Shaun en Csilla dit ook voor jou in petto hebben, voor jou alleen, of voor je volledige club.
Rough roads and tricky trails De dag begint “at tenish”, rond 10 uur. Het koppel valt ons huisje binnen en we zetten koffie. Terwijl overloopt Shaun de
route en maakt Csilla heerlijke sandwiches als lunchpakket voor onderweg. De fietsen gaan in de van en we rijden tot op 2500m hoogte. Hierbij word je verwend met prachtige zichten. Kom je laat in het seizoen, zoals ik, dan kom je zelfs tot op de sneeuwgrens. Van waar het busje stopt, fietsen we nog enkele 100-en meters verder omhoog tot Shaun halt houdt en aanraadt de zadels naar beneden te zetten. Ik kijk rechts van ons en zie een pad verder weg kronkelen tegen de bergwand. Dat ziet er ok uit. Shaun’s blik gaat echter naar links, waar ik enkel afgrond onderscheid... Voor je in het niets naar beneden duikt, geeft Shaun nog enkele tips mee. Gewicht naar achter, armen soepel, één vinger aan de remmen, vooruit kijken,... Ik riskeer de sprong en ben vertrokken voor een lange afdaling met prachtige zichten op de besneeuwde bergtoppen en de vallei. Het is concentreren geblazen en de voldoening is groot wanneer je een haarspeldbocht juist inschat, over en tussen de rotsen manoeuvreert en zo soepel mogelijk naar beneden botst. Shaun kent zijn achtertuin als zijn broekzak. Hij is een stille gids en zegt de juiste woorden op het juiste moment. Maar
PROFIEL: SHAUN EN CSILLA
Ik stel graag aan u voor: Shaun en Csilla, een Schots koppel dat in Londen een bikeshop openhield op de plaats waar nu het Eurostarstation staat. Bij de aanleg van het station werd hun winkel onteigend en hebben ze van de nood een deugd gemaakt. Hun droom achterna, reden ze naar hun favoriete bike spot, de Sierra Nevada. Ze belandden in het idyllische dorpje Monachil, hebben daar een huisje gekocht en richtten hun eigen fietsorganisatie op die ze ‘Bike Sierra Nevada’ doopten. © S.M.
RIDESIERRANEVADA.COM
Ontdekking Sierra Nevada
Een prachtig lunchplekje, het hoogste punt van Granada met zicht op de Moorse burcht, Alhambra.
© S.M.
© M. P.
94
© M. P.
Besneeuwde bergtoppen in de rug, een rotsige singletrack onder de wielen en een prachtig zicht op de vallei ver beneden!
er valt niet veel te zeggen, de omgeving en het terrein spreken voor zich. Na de adembenemende afdaling, volgt een vloeiend makkelijk berijdbaar stuk dat je naar een bar brengt, waar je de nodige cafeïne opdoet en geniet van de heerlijke sandwiches die je meedroeg in de rugzak. Het tweede deel van de dag begint met een lichte lange klim op een grindweg, maar dat duurt niet lang. Shaun is een berggeit en hij kan het niet lang uithouden op een effen weg. Daar kan je alleen maar blij om zijn, want uitdagende trails en een grof parcours, dat is waarvoor je naar hier komt. Je krijgt waar voor je geld en je haalt er je hart op. Ik overstijg mezelf en mijn fietsje toont zich van zijn beste kant. Dit is waar ik van droomde als ik aan de Sierra Nevada dacht. Shaun stelt zijn gasten niet teleur, het is “even beyond my expectations”. Als de dag vordert krijg je nog een kers op de taart. Je moet je beenspieren nog even laten gelden, maar wat je er voor in de plaats krijgt, daar wil je je beentjes wel even pijn voor doen. We staan op een hoge top en krijgen een blik door de hemelpoort. Daarna bollen we over begraasde heuvelruggen, op af op af, weer naar het schilderachtige dorpje. Het laatste stukje is er nog eentje voor stalen zenuwen. Rotsen, steile korte bochten,… De ontlading is groot als we het dorp inrijden, recht naar de bar. Met
knikkende knieën stap ik van de fiets. De café manchada smaakt als nooit tevoren. Tijdens de middagstop bespreken we het traject voor de volgende dag en ik kan amper wachten tot het zover is. ’s Avonds eet ik in El Caluche, bij vrienden van Shaun en Csilla. Dit is een tapasbar enkele kilometers boven het dorpje. Een aanrader!
When biking meets culture
Shaun en Csilla nemen je mee naar Granada. Vanuit het dorpje rijd je over een singletrack die rond de rivier slingert en je passeert een bikepark dat aangelegd werd door de plaatselijke jeugd. De jumps en de drops ontwijk ik met mijn hardtail wijselijk, maar de jonge Spaanse gids in opleiding die ons vergezelt, bezorgt ons een liveshow. De weg is fysiek veel zwaarder dan de dag voordien, maar makkelijker berijdbaar. We zetten een lange klim aan van enkele kilometers die ons tot op een mooi aangelegd plateau met picknickmogelijkheden brengt. Hier stop je niet, want Shaun heeft een ander mooi lunchplekje in gedachten. We duiken een quasi onzichtbaar weggetje naar beneden in, en rijden langs de flank van het plateau op een bochtige richel van 50 cm richting stad. Je hoogtevrees heb je beter niet bij je, het bruggetje van nog geen meter breed – zonder balustrade – over de ravijn
neem je best met je ogen dicht. In de vallei ligt de voorstad van Granada en je hebt zicht op een prachtige Moorse burcht op de tegenoverliggende flank (zie foto). Shaun gidst je niet alleen door de trails, hij gidst je ook door de geschiedenis van de streek en de monumenten die je tegenkomt. Het is ronduit genieten in alle opzichten. Voor je de oude stad binnenrijdt, stop je aan een grote fietsenwinkel, waar je extra materiaal kan aanschaffen. Binnenbanden, remblokjes; altijd handig in zulke extreme omstandigheden.
PRAKTISCH Boek je vlucht op Malaga. Huur op voorhand een auto die groot genoeg is voor je fietskoffer. Van Malaga is het een vlotte 126 km naar Monachil (richting Granada). Eens in het dorpje parkeer je op het pleintje. Je geeft Shaun een belletje en hij komt gezwind aangefietst. Hij brengt je naar het huisje dat zich op 20 meter in een smal steegje bevindt. Logeren doe je tot 12 personen in hun huis. Ontbijt is incluis. Ingerichte keuken, 3 badkamers, 4 aparte kamers, fietsenstalling. www.ridesierranevada.com
© M. P.
95
Je voelt je klein en nederig in dit prachtige landschap. Je fiets, de natuur en een eindeloos vergezicht.
En dan begint het traject door de prachtige stad. Wat een kick om hier te rijden. Via een lange klim komen we op de plaats die Shaun als lunchplek in gedachten had. Het is al ver over het middaguur, maar dit plein is het uitstel meer dan waard. We zijn op het hoogste punt van de stad en we kijken uit op het Alhambra, een Moors fort dat door Unesco als monument is geklasseerd. Vol adrenaline parkeren we de fietsen en het blijft een lange tijd stil. Na de break racen we door de kleine steegjes van de stad, daveren we van Moorse trappen en over kasseitjes. We kijken onze ogen uit en genieten van het totaalpakket: biken en cultuur, Shaun laat deze twee werelden soepel in elkaar overvloeien. Aan het einde van de rit trakteren we onszelf weer op koffie en pikt Csilla ons op met het busje. Mijn verblijf zit er na 2 dagen op, maar ik kan alleen maar aanraden om een hele week te boeken. Hun huisje kan tot 12 mensen te slapen leggen en heeft voldoende sanitaire voorzieningen en een ruime ingerichte keuken. Vlakbij is een winkeltje, een bakker, bars en alle faciliteiten die je nodig hebt. Granada ligt op 30 km en is makkelijk bereikbaar met het openbaar vervoer. Ideaal voor wanneer je het een dagje rustiger aan wil doen. Ride Sierra Nevada heeft slechts enkele huurfietsen ter beschikking. Best neem je je eigen fiets mee of bespreek je op voorhand de mogelijkheden.
PUREMOUNTAINS.COM Ik haast me naar mijn volgende gastheer en –vrouw in Berchulès, Jenny en Tim van Pure Mountains. Ze wonen in een dorpje dat letterlijk aan de flank van de Sierra Nevada hangt, zoals een zwam aan een boom. Ze gaven me de tip om te logeren in hotel Berchulès, dat is het eerste huis als je het dorpje binnenrijdt. Het hotel wordt uitgebaat door een Engelse weduwe en haar depressief lijkende zoon. Het heeft een zwaar Fawlty Towers-gehalte en ik ben blij dat we er maar één nacht verblijven. Tijdens het seizoen, van april tot oktober, logeer je bij Jenny en Tim zelf. Zij wonen 2 km boven het dorp en hun huis is enkel bereikbaar met de fiets, een 4X4 of te voet.
Biken zonder weerga
Om 10u stipt haalt Jenny ons op met de Land Rover en de aanhangwagen. We vullen papieren in dat we zelf verantwoordelijk zijn voor gebeurlijke ongevallen. Dat hebben we bij Shaun en Csilla niet getekend. Vergeten of niet nodig? Daarna kronkelen we met de Rover naar boven via een hachelijk pad en we komen aan in een oase van rust en pracht. Jenny en Tim hebben dit huis zelf laten bouwen in functie van hun fietsvakanties. Er is een ruime garage met te huren fietsen. Vier kamers, een ruime keuken, binnenplaats en
woonkamer. Je voelt je er meteen thuis en wenst dat je er je hele leven kan blijven. We verdelen ons. Mijn partner rijdt een easy going tour met Jenny en ik ga voor een thrilling and exciting rit met Tim. Wat Shaun
PROFIEL: JENNY EN TIM
Jenny en Tim zijn jonge veertigers die in een vorig leven meedraaiden in het systeem. Jenny als advocaat en Tim als acteur. Ze woonden en werkten beiden in Londen en waren het drukke bestaan beu. Ze lieten hun hebben en houden achter en bouwden een huis en een nieuw leven rond hun fietspassie in de Sierra Nevada.
Ontdekking Sierra Nevada
© S.M.
96
Als je bedenkt dat je een paar uur eerder aan de overkant van de vallei reed, gaat het even duizelen.
Hier alleen je weg zoeken is onverantwoord en misschien wel onmogelijk. Zowel Tim als Shaun hebben de singletrails gevonden door veel te fietsen, door tips van de lokale bevolking en gebruik te maken van Google Earth. Ze hebben de routes al zo vaak gereden dat ze ze kennen als hun broekzak. Voor de lunch kiezen we een plekje aan het riviertje in het dal. We reden eerst langs de rechterkant en het tweede deel van de dag aan de linkerkant van de kloof. Als je van die kant ziet waar je een paar uur geleden gereden hebt, dan voel je je klein. Geen seconde kan je je concentratie laten zakken en dat maakt het, bovenop de fysieke inspanning, nog zwaarder. We stoppen weinig en toch vorderen we traag, dat zegt wat over de aard van het parcours. Om 5 uur arriveren we terug in het hotel waar Jenny en mijn partner ons opwachten met heerlijke chocoladecake en hete koffie. Ook mijn partner is enthousiast over zijn dag. Zij zijn vanuit het huis vertrokken met de honden van Jenny als chaperonne. ’s Middags lunchten ze op het terras en daarna oefenden ze op techniek.
PRAKTISCH Landen doe je op Almeria. Je wordt opgehaald op de luchthaven door een chauffeur van Pure Mountains. Een auto heb je niet nodig , want je zal een week lang geen meter wijken van de prachtige oase die Jenny en Tim hebben gecreëerd. Tenzij natuurlijk dagelijks voor de trips met de fiets. Fietsen huren kan, Pure Mountains is geassocieerd met Giant en beschikt over fietsen van goede kwaliteit. Pure Mountains biedt een week all inclusief: slapen, eten, fietstochten. Je logeert bij hen in hun huis. Ontbijt wordt voorzien en ’s avonds kookt een kok voor de hele groep. Het aangenaamste is dat je een groep vormt en gezamenlijk inschrijft. Of je kan als koppel gaan en je laten verrassen door de collega bikers. Capaciteit: 8 tot 10 personen. www.puremountains.com
Slot
De Sierra Nevada bedwingen was een droom sinds ik de eerste meters op de MTB reed. Maar het is een uitdaging die je niet zonder de nodige ervaring aangaat. Mensen met een hart en ziel voor het biken, zoals Shaun en Csila en Tim en Jenny, openen je de hemelpoort naar Sierra Nevada heaven. Sara Mertens
© S.M.
bij Ride Sierra Nevada niet kon aanbieden, is bij Pure Mountains wel mogelijk: een etappe voor de minder technische rijder. Wij namen lunchpakketjes mee vanuit het hotel, maar tijdens het seizoen gaat Tim met je op stap en komt Jenny op een afgesproken plaats langs met de catering. Zij stellen maar een ding als doel: hun fietsers laten genieten in alle opzichten: fysiek, emotioneel en gastronomisch. Ik ben van elf tot vijf uur in de namiddag met Tim onderweg. Het is een zwaar en uitdagend parcours. Ook hier krijg je wat je verwacht en meer. De Sierra Nevada in al zijn puurheid doorklieven met de fiets en je technische vaardigheden op de proef stellen. We beginnen de etappe met een lange klim op een grindpad, daarna doorkruisen we een dennenbos en komen vervolgens weer op een grindpad. Tim waarschuwt me en vraagt me hem te vertrouwen wanneer hij plots rechts van de weg afwijkt en ergens inslaat wat na een tijdje een trail blijkt te zijn. De trails zijn ontstaan door dieren die deze singletrails volgen en volgens Tim komt er geen andere levende ziel dan hijzelf met jou op de fiets. Dat is een bijzondere gedachte en in stilte genietend vervolgen we onze weg. Ik heb de indruk dat het fysiek belastender is dan de twee dagen bij Ride Sierra Nevada. Daar werden op de eerste dag vooral de technische skills op de proef gesteld en de tweede dag de fysieke. Vandaag zijn de twee perfect in balans, ik zwoeg en zweet om de trails te bedwingen. Het is wederom een zegen om hier te kunnen rijden in de sporen van iemand die het terrein door en door kent.
