ARTIKEL 39 REGLEMENT VAN ORDE
(Schriftelijke vragen aan het college of aan de burgemeester)
Niet op barcode schrijven!!
Gemeente Bergen op _Zopm
Indiener: Fractie: Postadres: Onderwerp:
A.J.A. Nuijten van Aard D. Nuijten Partij van de Arbeid
Reg. Datum: Eenheid:
107-023566 18/07/2007 DIRSMD 1.09
St. Annastraat 6 Bergen op Zoom Misstanden Poolse werknemers
De PvdA - fractie leest met ontzetting dat Oost- en Centraal-Europese werknemers in onze gemeente vaak onder erbarmelijke omstandigheden werken. En dat er vaak misbruik wordt gemaakt van hun gebrek aan kennis van de Nederlandse wet- en regelgeving. Zie het artikel in de Metro van 18 juli 2007, "Leven in een koelcel". (Zie bijlage) In BN/DeStem van 18 juli 2007, lezen we: "Waar Poolse werknemers dan wel blijven, weet de wethouder ook niet. Onlangs sloot de gemeente met bestuursdwang een aantal panden waar illegaal te veel mensen woonden." (einde citaat)
Vragen: Is het college bekend met het geval dat in het artikel in Metro wordt genoemd? Is het college met andere vergelijkbare gevallen in Bergen op Zoom bekend? Op welke wijze denkt het College deze misstanden aan te gaan pakken? Denkt het College actie te ondernemen richting de huisjesmelkers of uitzendbureaus? In elk geval rekening houdend met de slachtoffers, zij mogen hiervan niet de dupe worden. Waar blijven de mensen die als gevolg van het sluiten van panden op straat komen te staan? Zijn er via de diverse (hulpverlenende) instanties (gezondheidsdienst, bed/bad&brood, arbeidsinspectie, politie) ook signalen binnengekomen over misstanden? Kan het College aangeven op welke wijze Oost- en Centraal-Europese werknemers ondersteuning van onze gemeente kunnen krijgen?
Gewenste wijze van beantwoording: £<] schriftelijke beantwoording binnen 30 dagen ö mondelinge beantwoording in de eerstvolgende commissievergadering
Datum: 18 juli 2007 Ondertekening: A.J.A. Nuijten van Aard, Raadslid PvdA D. Nuijten, Duoraadslid PvdA
Metronieuw 18 juli 2007
WEINIG GLITTER MAAR VEEL MOOIS LOKKEN, Veel Polen die naar Nederland worden gelokt om hier in korte tijd veel te verdienen, voelen zich bedrogen. Elke maand krijgt de Poolse ambassade klachten binnen en dat is volgens het hoofd consulaire zaken, Dawidowicz, nog maar het topje van de ijsberg. "Er zijn meerdere uitzendbureaus in Polen en Nederland actief die valse beloftes doen. Salarissen zijn lager dan vermeld en vooral de voorgespiegelde woonomstandigheden zijn vaak erg slecht." Volgens Erik Slingerland, directeur van Workforce Europe, is de huisvesting het grootste probleem voor zijn branche. De slechte reputatie van Polen en het gebrek aan duidelijke regels zouden daar debet aan zijn. "Bovendien werken we in Polen samen met verschillende selectiebureaus en kan ik natuurlijk niet altijd nagaan wat die de mensen voorspiegelen", zegt Slingerland. Het merendeel van de door hem in het Brabantse Halsteren ondergebrachte Poolse werknemers is dan ook woest over hun accommodatie. "We leven hier met twintig man als beesten in oude koelcellen en worden volledig uitgebuit. Dit is een catastrofe", stelt de 29-jarige Jacek die nu een maand in Nederland is. De gemeente Bergen op Zoom, waartoe Halsteren behoort, is er van op de hoogte dat regelmatig te veel mensen in het bewuste pand verblijven en dat dit 'alleen al uit oogpunt van veiligheid' onacceptabel is. "Maar we kunnen er niet 24 uur per dag bovenop zitten en kunnen ze ook nergens anders plaatsen."
Polen opgelicht "We leven hier met twintig man als beesten in oude koelcellen en worden volledig uitgebuit." DOUWE DE HAAN
[email protected]
Leven in een koelcel door Douwe de Haan Geplaatst op woensdag 18 juli 2007 om 10.03
• Bar slechte huisvesting voor Polen • 'We leven als beesten' Een maand geleden kwam Jacek samen met zijn vriendin uit het Poolse Gdansk naar Nederland. "Eigenlijk zou ik in Polen als manager bij een autoverhuur bedrijf beginnen maar toen kwam dit langs en het leek ons wel een spannend idee om in korte tijd veel geld te verdienen", licht Jacek zijn komst uit. "Ze beloofden ons een redelijk huis en ons salaris zou elke week netjes uitbetaald worden. Het tegendeel is waar en we voelen ons totaal uitgebuit!" Wekelijks ontvangen Jacek en zijn vriendin ieder dertig euro aan zakgeld en de huurkosten worden verrekend met het salaris dat later wordt betaald. "Het zakgeld is nauwelijks voldoende om sigaretten en telefoonkaarten van te bekostigen en dan moeten we nog eten ook! Kijk, wij krijgen samen tenminste nog zestig euro per week, dat is al behoorlijk lastig rondkomen maar die anderen zijn alleen en dan wordt het echt een probleem." Die 'anderen' zijn een twintigtal jongens en meiden die net als Jacek en zijn vriendin hun geluk in Nederland komen beproeven. Stuk voor stuk werken ze in de tuinbouw en stuk voor stuk betalen ze 150 euro in de maand voor hun 'huisvesting' in een oud bedrijfspand aan de Halsterseweg in het Noordbrabantse Halsteren. In het voormalige catering bed rijf hangen de jonge Polen overal rond. "We leven hier als beesten", vat Jacek de situatie samen. Recht tegenover de volledig wit betegelde
keuken waar een jongen frites en vissticks in de oven klaarmaakt, is met gipsplaatjes een ruimte afgetimmerd die dienst doet als zijn slaapkamer. Een door de tocht wapperend doek doet dienst als deur. Een paar meter verderop hangt een thermometer boven een zware deur van een oude koelcel. In de kleine ruimte staan twee bedden waarop Martin met een koptelefoon naar zijn muziek zit te luisteren. "Welkom in mijn kamer", lacht hij schaapachtig voordat hij zijn gal spuwt over zijn erbarmelijke woonomstandigheden. "En voor dit hok betalen we dan twee keer 150 euro per maand, kun je het geloven?" Met een busje rijdt het hele gezelschap vijf a zes keer per week naar het dertig kilometer verderop gelegen Klaaswaal om op de uitgestrekte slavelden te werken. "Prima werk, waar we goed behandeld worden", zeggen de meesten. "Al krijgen we wel uitslag van de bestrijdingsmiddelen die we moeten gebruiken." Twee jongens stropen de mouwen op en laten hun rood-bestippelde onderarmen zien. "Van de bestrijdingsmiddelen kan het niet komen", zegt Erik Slingerland van Workforce Europe, het uitzendbureau dat de jongeren naar Nederland heeft gehaald, hen huisvest en aan werk helpt. "Ik weet dat het een probleem is, maar we denken dat het eczeem is dat ze van onkruid krijgen." De tweeling Ella en Gregor heeft het na vijf weken Halsteren helemaal gehad. Wanneer ze toevallig in contact komen met Teresa Januszewska, die twintig jaar geleden naar Nederland kwam, houden ze het voor gezien en trekken ze tijdelijk bij haar in. Januszewska: "Ze hadden geen geld meer om te eten en waren volledig uitgeput toen ze hier bij mij in Leiden aankwamen. Ik schrok er echt enorm van." Ella vertelt dat ze het liefst zo snel mogelijk een tijdelijke woning en ander werk vindt. "Om geld voor mijn ouders en vier broertjes en zusjes te verdienen. Als dat niet lukt wil ik terug naar Polen om te gaan studeren maar op dit moment gaat dat niet omdat we nog niets betaald hebben gekregen." Volgens Jacek is dat ook precies de truc die het uitzendbureau met iedereen uithaalt. "De meesten van ons willen hier weg maar we hebben geen geld om terug te gaan en we zijn bang dat we helemaal niet betaald krijgen als we weggaan voordat we ons salaris hebben ontvangen." "Onzin", zegt Slingerland. "Die uitbetaling komt heus wel, dat kost gewoon wat tijd. Iedereen die weg wil, kan dat gewoon en over die huisvesting: dat is voor onze hele branche het grootste probleem. Het ene pand is het andere niet. Halsteren is niet bepaald een luxe maar in Barneveld bijvoorbeeld hebben een heel ruim hotel."
BN/DeStem 18 juli 2007. 'Vakantiewoningen niet voor Polen' door Laurent Heere
Woensdag 18 juli 2007 - BERGEN OP ZOOM - Dat ze er zijn, is vrijwel zeker. Maar waar de Poolse werknemers verblijven, weet wethouder Arnold Hagenaars ook niet. Maar zeker is - wat hem betreft - dat ze niet komen in nieuwe vakantiehuizen die gebouwd worden bij camping Vredenburg. "We hebben daar afspraken over gemaakt. Die huisjes zijn niet voor permanente bewoning. Maar evenmin voor groepen Polen die hier tijdelijk komen. Ze zijn echt bedoeld voor mensen die vakantie komen vieren", zegt Hagenaars. Het gaat om 250 bungalows die gepland zijn. Volgens de wethouder worden de plannen nog verder uitgewerkt, maar wordt tegelijkertijd sluitend vastgelegd dat illegale bewoning in welke vorm dan ook, is uitgesloten. Waar Poolse werknemers dan wel blijven, weet de wethouder ook niet. Onlangs sloot de gemeente met bestuursdwang een aantal panden waar illegaal te veel mensen woonden. "Het is niet onze taak om te volgen wat er met de bewoners gebeurt. Wij moeten erop toezien dat er geen illegale of gevaarlijke situaties ontstaan. Als dat het geval is, grijpen we in", zegt Hagenaars desgevraagd. Het is in ieder geval niet de bedoeling dat werknemers bijvoorbeeld in tuinbouwkassen worden ondergebracht. "Daar zullen we krachtig tegen optreden", aldus Hagenaars. Wel heeft de gemeente inmiddels een verzoek binnen gekregen om mee te werken aan de vestiging van een pension. "Zo'n verzoek bekijken we uiteraard zorgvuldig. Maar op zich is er niets op tegen als dat allemaal volgens de regels gebeurd."
