Samen zorgen in je buurt Bijeenkomst Wijkzorg Indische Buurt/Oostelijk Havengebied Maandag 30 juni Mantelzorgers, actieve buurtbewoners, buurtinitiatieven en medewerkers van zorg- en welzijnorganisaties, werden welkom geheten door de gastheer en –vrouw Frank Stork en Laetitia Kramp van de middag (OAR en Amsterdam Oost Verenigd). Stork en Kramp leggen uit dat de middag in het teken staat van het zoeken van samenwerking tussen buurtbewoners en professionele zorgverleners in de wijk. Om deze samenwerking vleugels te geven wordt het wijkzorgspel gespeeld en een marktplaats georganiseerd. Het is de bedoeling uw netwerk te verbreden, elkaar te leren kennen, verbindingen aan te gaan en praktische oplossingen te zoeken. Echter, voor het zo ver is, zijn er wat mensen uitgenodigd om iets meer te vertellen over de participatiewet en de ontwikkelingen hierin. Ben Booij, programmamanager wijkzorg van Dienst WZS, vertelt over de achtergrond van de wijkzorg. Amsterdam wordt in 2015 opgedeeld in 22 gebieden waarin wijkzorgteams, bestaande uit huisarts, wijkverpleegkundige en maatschappelijk werker, actief zullen zijn. Om de wijkzorg zo goed en soepel mogelijk te laten verlopen is het van groot belang dat deze teams geaard zijn in de wijk, en dat buurtbewoners hen goed weten te vinden.
Josine Emons, projectleider ZGAO van de kerngroep wijkzorg in de Indische Buurt/Oostelijk Havengebied, vertelt over de werkwijze van de wijkzorgteams. Huisartsen werken met vaste maatschappelijk werkers, en het is meestal zo dat patiënten zelf een thuiszorgorganisatie kiezen.
Irith Sy, maatschappelijk werker bij Civic Amsterdam en Esra Tiryaki, wijkverpleegkundige van Leven en Zorg, vertellen hoe zij in de praktijk samenwerken. Op een goede dag kwam Irith het kantoor van Leven en Zorg binnenwandelen om een casus van een overbelaste mantelzorger te bespreken. Zij zijn toen samen op huisbezoek gegaan. Sindsdien zoeken ze elkaar regelmatig op en werken ze nauw samen.
José Nagelmaeker, van De Open Alliantie Informele Zorgnetwerken, waarbij buurtinitiatieven in de Indische Buurt en het Oostelijk Havengebied zich kunnen aansluiten, legt uit wat de rol is van De Open Alliantie met betrekking tot de wijkzorg. De Open Alliantie geeft hun visie op preventie, is partner van de kerngroep wijkzorg en heeft het stedelijk convenant wijkzorg ondertekend. Zij neemt daarmee verantwoordelijkheid voor de nieuwe samenwerkingen tussen de buurtinitatieven en de formele zorgaanbieders. Het is duidelijk er bij de formele zorgverlening grote behoefte is aan ondersteuning van De Open Alliantie.
Nevin Özütok, portefeuillehouder Zorg en Welzijn van Stadsdeel Oost, was de laatste spreker. Zij benadrukte dat het invoeren van de decentralisatie en het nieuwe zorgstelsel niet over één nacht ijs gaat. Samenwerken is hierbij het sleutelwoord. Een deelnemer in de zaal steekt haar hand op: “Hoe kunnen wij, als bewoners van Amsterdam Oost, invloed uitoefenen?” Özütok: “De Centrale Stad geeft de kaders, en wij, Stadsdeel Oost, voert uit. Wij kunnen aangeven of iets werkt of niet in de praktijk. Daarbij hebben we de hulp van u, bewoners van Oost, hard nodig. U bent de ogen en oren van de buurt.”
Frank Stork kondigt aan dat dat nu het wijkzorgspel gespeeld zal gaan worden. Een hand van de bewoonster gaat in de lucht. Zij vraagt: “Waarom zijn we hier? Ik hoor alleen maar formele zorgaanbieders en professionals aan het woord. Welke rol hebben wij, buurtbewoners van Oost, tijdens deze bijeenkomst?”
Frank Stork legt uit dat bewoners hier zijn om mee te denken met de professionals en samen te werken. De formele zorgverlening kan niet zonder het inzicht, de signalering en de ondersteuning van de buurtbewoners om de werking van het nieuwe stelsel te laten slagen. Daarom worden er nu ook cases besproken. Op die manier willen we de krachten bundelen om oplossingen te vinden voor situaties in de praktijk waar we samen; de zorgverlening , maar ook familie, buren, etc. tegenaan lopen.
Het wijkzorgspel Kas Burger legt uit wat het wijkzorgspel inhoudt. Er wordt een filmpje getoond met een voorbeeld uit de dagelijkse praktijk en de dilemma’s ervan. Na het zien van de filmpjes gaan de groepjes, die ieder bestaan uit een mix van professionals en buurtbewoners, met elkaar in gesprek om met elkaar mogelijke oplossingen te bedenken. Deze ideeën worden op een groot wit vel geschreven. Dan gaat een aantal mensen van de groep hoppen naar andere groepjes om te bekijken wat daar bedacht is. Eén persoon van ieder groepje blijft achter, om de ideeën te verkopen aan de andere groepjes. Ieder groepje geeft een pluim aan het groepje met het beste idee. Na afloop heeft het groepje met de meeste pluimen gewonnen.
Het eerste filmpje vertelt het verhaal van een oudere heer die alleen thuis woont. Zijn vrouw woont in een verpleeghuis en eenzaamheid en verwaarlozing liggen op de loer. Meneer houdt van bier en vissen; hij heeft nog een visvriend van vroeger. Hij eet weinig. De dochter en maatschappelijk werker maken zich zorgen over de situatie van de meneer. Wat zouden oplossingen kunnen zijn om meneer een meer sociale omgeving te bieden, zodat hij wellicht minder snel een biertje pakt en beter en geregelder gaat eten? Wat ideeën:
“De meneer wordt niets gevraagd.!” “Wat wil hij zelf? De zorgverlening en de dochter bepalen nu wat goed is voor meneer!” “Alsof hij zelf niets kan beslissen!” Het filmpje leverde pittige discussies en verontwaardigde reacties op. Maar hoe pakken de groepjes het zelf aan? Hieronder de sheet van het groepje dat uiteindelijk de meeste pluimen oogstte:
De reden dat het groepje bedolven wordt onder de pluimen is dat dit groepje denkt en handelt vanuit de behoefte van de man.
Het tweede filmpje laat een vrouw zien die geopereerd is. Na een periode van revalidatie zal de mevrouw terugkeren naar huis. Het probleem is echter dat in het huis van mevrouw overal stapels spullen liggen: op de trap, in de hal, in de woonkamer, noem maar op. Mevrouw gooit niet graag iets weg. De maatschappelijk medewerkster geeft aan dat dit een probleem is voor de thuiszorg, zo kunnen de medewerkers niet werken. Mevrouw is het hier niet mee eens. Hoe kunnen we het voor elkaar krijgen dat het huis opgeruimd genoeg is voor de thuiszorg? De groepen gaan wederom in conclaaf.
Het populairste idee:
Het idee van het groepje links (twee andere groepsleden ontbreken op de foto) is dat de mevrouw ambassadeur voor duurzaamheid wordt. De mevrouw kan ingezet worden om uit te leggen hoe je spullen kunt verzamelen en hergebruiken, in plaats van meteen weg te gooien. Het groepje benadrukt dat je haar verzamelwoede niet als “probleem” moet benaderen, maar juist positief moet bekijken!
Marktplaats Het volgende onderdeel in het programma is Marktplaats. Wat heb je nodig en wie van de aanwezigen kan helpen? Coördinator van wijkservicepunt Sporenburg steekt meteen van wal. Zij zoekt mensen in de buurt die hulp nodig hebben. Er zijn vrijwilligers en er is ruimte, maar weinig mensen om te helpen. Een hand gaat de lucht in: “Stadsdorp Java eiland heeft ruimte nodig!” Visitekaartjes worden uitgewisseld. Nog een hand gaat de lucht in: “Zorgvrijwilligers in de buurt hebben ruimte nodig”. En zo gaat het een tijdje door. Een andere aanwezige is bezig met het opzetten van een bewonersmarkt bij een grote flat om zo buren met elkaar in contact te brengen. Is er iemand die ervaring heeft in het organiseren van zo iets? Jazeker! Kaartjes worden uitgewisseld. En zo worden er vele vragen gesteld. Voor iedere vraag was er wel iemand die kon helpen of wist men wel iemand die zou kunnen helpen.
En toen alle vragen op waren, was het tijd voor de borrel! Nienke Gasseling, kwartiermaker en medeorganisator van de bijeenkomst, dankte iedereen hartelijk voor de inbreng en de inspiratie. Nogmaals bedankt voor uw komst!
