RESPONS Amsterdam, april 2008 jaargang 9 Nr. 22

RESPONS Amsterdam, april 2008 jaargang 9 Nr. 22 Orgaan van de Reünistenvereniging Apenrots, verbonden aan de Oratorische Vereniging Areopagus, opgericht op 10 januari 2001 te Amsterdam.

IN DEZE RESPONS: 17de lustrum der O.V. – Nieuws – Persoonsinfo – ‘Het Kasboek van Ares’ door S. Hartkamp – ‘Veilig Verkeer Suriname’ door K. Broertjes – Oproep aan jaren 1955-1965 – Apenrots postadres wijziging Waarde Reünisten, Het is nog ruim zeven maanden, vanaf het moment van schrijven, voordat wij ons 17de lustrum in gaan. Tegelijkertijd weten we allemaal dat de tijd voorbij kan vliegen. Voor we het door hebben, breekt de voor onze O.V. mooie maand november aan! De datum voor de Reünistendag in het lustrum is vastgelegd. Noteer de volgende datum 18 oktober ’08 in uw agenda en houdt deze dag vrij! De Reünistendagcommissie is al hard bezig met de organisatie van deze dag. In het Grand Hotel hebben we vijf jaar geleden een fantastische groep Areiopagieten bij elkaar gekregen waar we als dispuut trots op mogen zijn. Een dag als deze kan alleen maar overtroffen worden wanneer we nog meer mensen bij elkaar weten te krijgen. Spoor mensen aan, bel elkaar op en zorg dat u met uw jaar aanwezig bent om mooie verhalen uit te wisselen en te drinken op Areiopagos! Ook de rest van het actieve dispuut is druk doende in de aanloop naar o.a. een lustrum almanak, de buitendagen, een lustrumfeest en als klap op de vuurpijl natuurlijk een afsluitend Diesgala. Het lustrumbestuur zal de lijntjes strak houden voor een goed verloop van deze gebeurtenissen. Ook de tijdige communicatie richting de reünisten is van groots belang. Uitnodigingen en bekendmaking van data zullen u vanuit de verschillende commissies toekomen. In deze respons treft u een schrijven aan van Siebold Hartkamp (’57), welke wij veel eerder in ons bezit hadden, echter de Respons was de vorige editie zo rijkelijk gevuld dat we hadden besloten het stuk vooruit te schuiven. Hetzelfde geldt voor wat Kees Broertjes ons heeft toegezonden. Beide hebben we toentertijd moeten teleurstellen, maar het moment is daar! Vervolgens kunnen wij melden dat Ruud Blokker (‘98) de Respons redactie gaat verlaten. Wij zijn hem erg dankbaar voor zijn tijd en energie bij het in elkaar zetten van de respons de afgelopen 4,5 jaar. Waar er iemand stopt, begint een ander. In de komende weken zal de opvolger van Ruud het viertal weer compleet maken. Omdat er eerder gesproken is over het vrij houden van bijzondere dagen in uw agenda, maken wij de data voor de komende reünies ook bekend. De data staan vermeld in het vervolg van deze Respons. Afgelopen nieuwjaarsborrel was een groot succes. De jaars hebben gedurende een groot deel van de nacht kennis gemaakt met de elementen van onze aardbol na de barre tocht over het strand. De dag daarna konden zij uitblussen, waarbij ’s avonds een afsluiting plaatsvond van hun jaarsweek. Toevalligerwijs was dat ook de dag dat de nieuwjaarsborrel in de planning stond. Uiteindelijk werden de oudere Areiopagieten vanuit café P’96 naar restaurant Dulac op de Haarlemmerdijk gebracht om met de jongste generatie te gaan tafelen, waar het voor enkele reünisten later is geworden dan vooraf ingecalculeerd. Wellicht een insteek die we volgend jaar kunnen herhalen! Wij hopen dat u allen weer met veel plezier de Respons zult lezen. De komende reünie zal plaatsvinden op 24 mei vanaf 16:00 in Café P’96, Prinsengracht 96 te Amsterdam.

De Redactie

R.V. Apenrots, ab actiaat: Eerste Helmersstraat 176-I, 1054 EK Amsterdam e-mail: [email protected], giro:5397951

Persoons- en familieberichten In Memoriam Klaas Kes Op 31 maart overleed in Bussum, 88 jaar oud, Klaas Kes. Hij studeerde scheikunde en was vrijwel zijn hele actieve leven leraar aan het Willem de Zwijgercollege in Bussum. In 1940, de oorlog was net begonnen, kwam hij aan. Aanvankelijk ging het dispuutsleven voort, zo goed en zo kwaad als dat kon en ook toen er ondergedoken moest worden. Stoere en zorgzame Klaas, staat er in het overlijdensbericht. Actie tegen de bezetter. Klaas werd neergeschoten en gearresteerd. Kwam terecht in Buchenwald, maar overleefde. Terug uit Duitsland (alleen Zuid-Nederland was nog bevrijd) belde hij aan bij de ouders van Jan Hoogteijling (jaar 1942) in Tilburg. Met deze dispuutsgenoot, die aan dezelfde faculteit studeerde, is er altijd een speciale band geweest. Later logeerde Jan ook vaak bij Klaas in Marken. Samen paling eten, rechtop in de pan. Veel dierbare herinneringen. Na de oorlog werd het dispuutsleven hervat. Karel Ruiter herinnert zich ter ere van Klaas Kes een speciale avond met politieke poppenkast waarbij alle Areopagieten zich weerden. De foto’s zijn bewaard en zouden in dit nummer moeten staan. Klaas was rector in 1945/46. Daarmee eerde het dispuut het enige lid dat een concentratiekamp overleefde. Ook als reünist was hij lange tijd actief en betrokken. Menige dies- of lustrumfoto toont zijn kop. Markante Markenaar: toen eens bij een lustrum de fiscus hem voorhield dat Klaas nog niet betaald had, vertrok hij prompt. Ook de laatste jaren is er contact met Klaas geweest: alleen telefonisch, want zijn gezondheid was zwak. Een interview durfde hij niet meer aan. Helaas: het zou veel wetenswaardigheden hebben opgeleverd over bewogen jaren. Respons wilde hij wel graag ontvangen en Areopagus was hij bepaald niet vergeten. Ook wij vergeten hem en zijn lieve Koosje niet.

Verhuizingen Drs. S.D. Bolt (’99) Sluisstraat 8-II 1075 TE Amsterdam

Dienstbetrekkingen Steven Beukers (’02) is als projectmanager begonnen bij het bedrijf Ebuilders. Dit bedrijf ontwikkelt en produceert applicaties en content voor het internet. Steven richt zicht op het managen van projecten wat inhoudt: ontwerpen, designen en productie van websites, banners & applicaties.

Huwelijken Op 8 september 2007 is Jasper Emmering (’92) getrouwd met Andrea Prause (Leonidas ‘83), toevallig ook de moeder van zijn 2 kinderen, die “hierdoor niet langer als bastaarden in zonde zullen worden grootgebracht”, zo verwoordde Jasper himself!


Op 5 april is Jeroen Wulfse (’95) in het huwelijksbootje gestapt met Carlot van Burger (Nikh ‘95). In het stadhuis van Naarden gaven zij elkaar het ja-woord. ’s Avonds werd in black tie feestelijk en vooral swingend afgesloten op de discovloer in de tuin van Huize Wulfse te Bosch en Duin.

Geboorten Arend Jan Dijksterhuis (’98) is voor de tweede maal vader geworden. Flip kan nu vertellen dat zijn broertje Thibbault Antoine, roepnaam Thibbes, 4080 gr woog bij de geboorte op 19 februari. De steeds populairder wordende babyborrel vond plaats in de Heeren van Aemstel. Pieter Kraan (’95) is op 4 januari jongstleden vader geworden van Tijn Julius. Diverse Areiopagieten zullen al op Kraan-visite zijn geweest voor deze eerste gezinsuitbreiding.

Het Kasboek van Ares WAT NU ? Ik heb altijd alles bewaard Voor later Maar dat is, denk ik, ongeveer nu Wat nu ? Een verblijf, onlangs, op mijn nogal grote zolder bracht mij, vertwijfeld zittend tussen de rekken en de dozen, tot bovenstaand diepzinnig gedicht. Na een moment van moedeloosheid leek het me het beste niet bij al deze pakken te blijven neerzitten, maar de dichtstbijzijnde eens open te trekken. Er kwam een kasboek uit. Van Ares. Om precies te zijn: “kasboek v.d. orat.ver. a.d. V.U. A.R.E.I.O.P.A.G.O.S “ stond er voorin. “Deel I “ had een profetische hand erbij geschreven. Het boekje zelf zag eruit zoals in een papeterie-museum een kasboek er uit zal zien: een bruin gekartonneerd kaft, smal roodlinnen bandje, rode lijntjes. De kosten van het boekje waren zelf ook keurig onder de uitgaven verantwoord: 60 ct had het gekost, samen met het kwitantieboekje. Geen idee hoe ik eraan kwam. Mij ter hand gesteld door een reünist die in mij het juiste type hamster herkende? Of in een studentikoze bui bij iemand achterover gedrukt? In ieder geval: als ik het niet had verduisterd dan was het zèker zoekgeraakt. ”Uitgaven/inkomsten 23/24” staat er boven de eerste bladzijden. Het was inderdaad het kasboekje van onze pilgrimfathers: oprichtingskosten f 13,87, Hamer f 4,00; de eerste penningmeester was duidelijk geen bewonderaar van de grafische bedrijfstak: “drukrommel” 23,70, staat er als laatste post. Dit bracht de uitgaven van Ares dat jaar op f 42,17. Die werden bestreden door 6 x f 5 entreegelden en contributie van 3 (!) leden: Lindeboom, Spier en Groenenberg. f 4 per persoon. Het aldus ontstane tekort van 17 ct werd keurig getransporteerd naar het jaar ‘24/25. De achterstallige contributies werden alsnog onverbiddelijk geïncasseerd, er verscheen een diesbijdrage van f 10,- , er werden linten aangeschaft en reglementen gedrukt. Er verschijnt voor het eerst een post “zaalhuur”, er worden “bestuurskosten” (daar begint het gelazer al) gemaakt en zelfs een “fooi” gegeven van maar liefst f 3,50. Er wordt positief afgesloten met een saldo van f 15,93. We zien Ares groeien: in ’28 is de jaaromzet al vertienvoudigd naar f 429. Een kascontrolecommissie o.l.v. P. Tollenaar – wie anders? – heeft dan de boeken goedgekeurd. We maken ook kennis met de eerste sporen van dubbele boekhouding: “voor juiste specificatie zie het in gebruik zijnde hulpboek” schrijft fiscus H.F. Sanders raadselachtig in de marge. De inkomsten en uitgaven zouden overigens ongeveer op dat niveau blijven met een uitschieter in ’33 (2e lustrum) naar f 688,37. Het patroon is zeer eenduidig en het kan ieder jaar allemaal op één bladzijde. De uitgaven bestaan steevast uit linten, penningen, kalligraferen bullen, ab-actiaatskosten, zaalhuur. De vaste leveranciers zijn Paris voor het drukwerk en Groeneveld voor de bullen. Bij de


inkomsten probeert men kennelijk hardnekkig de contributie laag te houden. Dat kan overigens niet uit: langzamerhand verschijnen er hogere entreegelden en hoofdelijke omslagen. Bij de uitgaven prikkelen de postjes die van het algemeen patroon afwijken de fantasie en bieden de meeste petite histoire. “Restant Sociëteitsschuld Pilon F 57,15” (?) vermeldt het jaar 1930 en in ’32 schaft het bestuur zowaar een pakje “cigaretten” aan (toe maar) en geeft f 20,- aan fooien uit. In ’33 wordt voor f 62,60 een stempel voor Ares gemaakt, maar ook een boete opgelegd aan een lid (f 1,20) Fiscus H.H. Douma in ’34 was ongetwijfeld een bekwaam achteraf- en achteruitboekhouder: aan het handschrift te zien heeft hij het hele jaar in één ruk opgeschreven. De kas klopt dan ook. Fotograaf Schuitvlot duikt voor het eerst op in ’36. Wij kennen hem nog uit de zestiger jaren, toen wij hem steevast toezongen dat hij geen geld kreeg “want hij brengt het direct naar de hoeeeeee –fsmid”. Hij kon er jaar in, jaar uit niet om lachen, maar bleef wel komen. De winnaar van het biljarttoernooi in ’37 krijgt voor 60 cent bier. De dies ’37 is kennelijk uit de hand gelopen: er moeten overuren aan de zaalverhuurder worden betaald. In mei ’39 wordt voor f 8,75 een vat bier aangeschaft zonder verdere verklaring van deze zuippartij. In 39/40 is er voor het eerst sprake van PONS en krijgt Klaas Beks bloemen bij zijn verloving. In datzelfde jaar duikt nòg een interessante post op: “ emancipatie Anneke Oldeboom”. Zij zou, als eerste vrouw in Ares, de Wilhelmina Drucker worden van de generatie in de flowerpower-periode toen het dispuut opnieuw geëmancipeerd werd – een progressiviteit die in de reactie daarna weer verloren zou gaan. Anneke zat overigens niet stil: op 2e paasdag 1940 verloofde ze zich met Jaap van der Steenhoven, blijkens een post “bloemen” van f 4.Het boek sluit af in mei 1940 – niet vanwege de oorlog, denk ik, maar omdat het vol was. ”Zie voor vervolg kasboek nr. II”, schrijft de fiscus J.S. Biesheuvel er onder. Ja, op wiens zolder ligt dat eigenlijk? Siebold Hartkamp (‘57)

Veilig Verkeer Suriname De zin "ik heb een ongeluk gemaakt" wordt veel gebezigd door patiënten die zich komen melden aan de balie. In tegenstelling tot wat ik aanvankelijk aannam, is dit allesbehalve een schuldverklaring. Het betekent dat deze persoon een verkeersongeval heeft gehad en dat kan natuurlijk nooit zijn schuld zijn geweest. Meestal zijn ze gesneden, af en toe tegen de achterruit aangereden, soms zijn ze over de hoed gevallen - wat zoveel wil zeggen als dat ze in aanraking zijn gekomen met de motorkap maar bijna altijd hebben ze verwondingen in allerlei vormen en gradaties. Het aantal decibellen dat geproduceerd wordt, is steevast omgekeerd evenredig met de ernst van de verwondingen. De grote, kermende neger met een schaafwond op zijn schouder als sprekend voorbeeld: "Dokter, kunt u me verdoven als u straks de wond gaat schoonmaken?". Toch lijkt het alleszins wel mee te vallen. Het aantal verkeersdoden in Suriname is al jarenlang stabiel tussen de 85 en 95 per jaar terwijl in Nederland het aantal verkeersdoden jaarlijks al gauw de 850 nadert. Dat zijn er bijna 2 en een halve per dag! Het land lijkt op dàt vlak met zijn cijfers dus wel goed af te steken bij zijn vroegere overheerser, maar per miljoenen inwoners wordt het natuurlijk wel een ander verhaal. Als men ervan uitgaat dat er 500.000 mensen in Suriname wonen, waarvan het overgrote deel in Paramaribo, dan is 1 verkeersdode per 4 dagen – en nu citeer ik Steven, mijn Belgische drinkcompagnon uit Hasselt – “regelrechte terreur”. Vorige week kreeg deze terreur gezichten toen 2 jongens werden binnengebracht die op de fiets waren aangereden. Nou is dat helemaal niet zo verwonderlijk. De wegen zijn, hoewel geasfalteerd, berekend op 2 auto's die er naast elkaar kunnen rijden zonder de zijspiegels te verliezen. Er blijft dus een zeer kleine strook over waar de fietsers het mee moeten doen. Een klein stukje naar links (er wordt hier links gereden) wordt beloond met een diepe val de berm of de greppel in. Een manier om


hier toch zo veilig mogelijk te manoeuvreren is snelheid houden. Zolang de trappers maar rondgaan, gaat de fiets ook in een rechte lijn, maar de leraar die dat hier aan de schoolkinderen gaat onderwijzen moet helaas nog geboren worden. Met de hielen op de trappers, de beide voeten naar buiten wijzend, verplaatsen de lokale fietsers zich tergend langzaam door de straten van Paramaribo die door de automobilisten veelal worden beschouwd en gebruikt als snelwegen. 's Avonds zijn de snelheden waarmee auto's je inhalen duizelingwekkend, en gesprekken in mijn stamkroeg aan de Verlengde Keizerstraat worden ritmisch gestoord door het Doppler effect van voorbij razende vehikels, de uitgesproken grappen en grollen marginaliserend tot het bewegen van lippen. Een dronken Surinamer op de fiets is op dergelijke wegen en tijden een recipe for disaster en dat wordt wekelijks op de spoedeisende hulp van het Academisch Ziekenhuis geserveerd. De 2 jongens van 12 en 14 jaar waren dan ook in een slechte conditie toen ze werden binnengebracht door de ambulance. Ik ontfermde me samen met de arts-assistent over de jongste, die zijn linker bovenbeen vlak boven de knie had gebroken. Een lelijke breuk door de groeischijf die waarschijnlijk een been-lengte verschil als levenslange zichtbare herinnering aan het gebeuren zal achterlaten. Toen verder alles gecontroleerd en goed bevonden was, liepen we naar de oudste waar het drukker was rond het bed: de tube in zijn mond, de rechter bovenarm in een onnatuurlijke stand, een plankharde buik en een gebroken bekken waren geen voorboden voor een goede afloop. Ondanks verwoede pogingen de bloeddruk op peil te houden, naderde de jongen het einde van zijn leven. De operatiekamer is nog wel gehaald, maar dat was dan ook uiteindelijk het eindstation. Hij zal de boeken ingaan als de 57e verkeersdode van Suriname in 2007. Kees Broertjes (‘00)

Van eind juli tot medio september 2007 zat Kees Broertjes voor een keuze co-schap in Suriname op de spoodeisende hulp van het Academisch Ziekenhuis Paramaribo. Gedurende bijna 2 maanden was hij dus getuige en betrokken bij alles wat in die periode spoedeisende hulp behoefte: van splinters tot schotwonden, van botbreuken tot beroertes, van malaria tot messteken, etcetera...

Reünistenborrel 24 mei 2008: Oproep aan de jaren 1955-1965 De volgende reünistenborrel, in dit nummer aangekondigd, is zaterdag 24 mei. Vanaf 16.00 uur op het bekende adres: café P’96, Prinsengracht 96 in Amsterdam. Vijf minuten lopen vanaf de Westermarkt. Ongewtijfeld zal weer een flinke groep van de jongere reünisten aanwezig zijn, evenals de inmiddels vaste kern van de senioren. We proberen elke keer een bepaalde groep van de ouderen voor de volgende borrel enthousiast te maken. Vorige keer was een flinke groep uit de jaren 1950 tot 1960 present. Dat was een succes. Voor sommigen is het laat geworden, omdat het actieve dispuut die avond een feestje had, waar de oudjes zeer hartelijk zijn ontvangen. Deze keer schuiven we wat op en mikken we op de jaren 1955 tot 1965. Ouderen of jongeren natuurlijk ook van harte welkom! Mensen: trek een keer de stoute schoenen aan, bel jaargenoten en kom. Je zult er geen spijt van hebben en kunt alvast warm lopen voor het lustrum dat eraan komt. De borrels zijn van 16.00 uur tot zo’n 19.00 uur. Meestal is er wel een aantal nablijvers om in de buurt met elkaar nog wat te eten. Tot ziens op 24 mei! Job Dienske Tel. 0297 564986 Mail: [email protected] R.V. Apenrots, ab actiaat: Eerste Helmersstraat 176-I, 1054 EK Amsterdam e-mail: [email protected], giro:5397951

Data Reünie Voor twee reünies, welke na de borrel van mei aanstaande plaatsvinden, hebben wij de data bepaald. Er zal een reünie plaatsvinden op: -

13 september 2008 (’s avonds naar Areshuis voor de 3de ronde van de 2de groentijd)

-

24 januari 2008 (nieuwjaarsborrel)

Noteer deze in uw (zak)agenda, PDA of mobiele telefoon, zodat u ze niet kan missen!

Postadres (is veranderd !) Omdat de heer Blokker afscheid heeft genomen van het Apenrots bestuur, kunt u voor tips, adreswijzigingen, persoons- en familieberichten en/of roddels uiteraard nog steeds naar ons schrijven, maar dan wel op onderstaand postadres: R.V. Apenrots T.a.v. A.J. Knol Eerste Helmersstraat 176-I 1054 EK Amsterdam Wilt u liever mailen, we zijn nog steeds per e-mail bereikbaar op: [email protected]

Tot 24 mei !!! Jaap Biesheuvel

 06-24557695

Reinout Kellermann Slotemaker  06-47786537 Albert Jan Knol

 06-47828730


RESPONS Amsterdam, april 2008 jaargang 9 Nr. 22

Recommend Documents