Regio Noord-Holland INHOUD. Samenwerking Alkmaar Amsterdam Haarlem Hoorn en Zaandam

Samenwerking Alkmaar – Amsterdam – Haarlem – Hoorn en Zaandam

Regio Noord-Holland

Stichting Postactievengroep Belastingdienst Noord-Holland een feit

Redactie: J.A. de Haas Albert Schweitzerlaan 38

Zoals u ook in een andere bijdrage in deze Nieuwsbrief kunt lezen is bovengenoemde stichting werkelijkheid geworden. Wij, als bestuurders, lopen nu minder persoonlijke risico’s bij het vrijwillige werk dat wij voor de respectievelijke postactievengroepen (regio’s) doen. Ook spelen wij hiermee in op de veranderingen die momenteel spelen binnen de Belastingdienst.

2037 RS HAARLEM (023) 536 07 99 E-mail: [email protected] Bram Otte @ postactieven.haarlem. [email protected] @

In de toekomst gaan er Belastingkantoren sluiten en wij zullen hier als bestuur binnen die regio’s waarin wij actief zijn op in moeten spelen. Ook de bestuurlijke kwetsbaarheid binnen onze eigen regio’s lossen wij op met de oprichting van de nieuwe stichting. Wij streven naar verregaande samenwerking tussen de regio besturen.

INHOUD * SPBN-H een feit * Wist u dat …….. * Pseudo interview (2): J. Plas * Expeditie Zeeland * Dagtocht Overijssel * Van Gogel tot Google * Het Groene Hart/FIOD Magazine * Versterking contactpersoon Hoorn * Ga in gesprek met ABP-bestuur * Nieuwjaarsreceptie Amsterdam * Nieuwe aanmeldingen * Agenda 2013/14

Zoals bij het oprichten van een stichting gebruikelijk is, moest er een bestuur gekozen worden. Wij hebben het bestuur van de stichting zoveel mogelijk samengesteld uit de huidige regiobestuurders. In onderling overleg zijn de verschillende functies ingevuld. Daarbij deed zich de omstandigheid voor dat Gé Peeks, vele jaren lang voorzitter van het samenwerkingsverband tussen onze regio’s, in 2014 gaat stoppen met al zijn bestuurlijke werkzaamheden voor de postactieven. Mij is toen gevraagd voorzitter te worden van het bestuur van de op te richten stichting. Vanaf deze plaats wil ik Gé nogmaals bedanken voor de fijne samenwerking binnen het Noord-Hollandse samenwerkingsbestuur. Omdat Gé ook stopt als voorzitter van de regio Amsterdam, wordt zijn plaats daar ingenomen door Chris Lelieveld.

www.postactieven-belastingdienst-nh.nl

Bij de vergaderingen van het Stichtingsbestuur zullen, net als voorheen, ook vaak aanwezig zijn de vertegenwoordigende leden van de Commissie Postactieven Belastingdienst (CPB) Bob van Houten en André Piket en de websitemedewerkers Henk Kraak en Bram Otte.

COMF Nieuwsbrief 40

Het bestuur van de Stichting Postactievengroep Belastingdienst NoordHolland is nu als volgt samengesteld:

Peter Bom (Hoorn) voorzitter

André de Vries (Zaandam) secretaris

Gerard Brouwer (Haarlem) penningmeester


december 2013

1

Jan Dorrestein Alkmr bestuurslid

Dick de Haan (Alkmr) bestuurslid

Wij hopen u met deze uitleg een goed beeld te hebben gegeven van onze nieuwe stichting. Indien u nog meer wilt weten over de nieuwe stichting schroom dan niet een van de bestuursleden te benaderen.

Co de Haas (Haarlem) bestuurslid

Chris Lelieveld (Amsterdam) bestuurslid

Voor u – als lid van uw postactievengroep (regio) – verandert er praktisch niets. De bestaande regiobesturen en -contactpersonen blijven zich met veel enthousiasme inzetten om activiteiten voor u te organiseren binnen de eigen regio’s en in het bestaande samenwerkingsverband.

Namens het stichtingsbestuur, Peter Bom (voorzitter)


Wist u dat

......................

wij als contactpersonen in Noord-Holland naar aanleiding van een presentatie op een Algemene Vergadering van landelijke regiovertegenwoordigers postactieven zijn gaan nadenken over de risico's die wij lopen als (vrijwillige) bestuurders binnen de huidige structuur? deze risico's inhouden dat wij als bestuurders persoonlijk aansprakelijk gesteld kunnen worden voor eventuele materiële en/of immateriële schadeclaims? dit tot gevolg heeft gehad dat wij als regio een Werkgroep AAP hebben ingesteld bestaande uit André Piket, André de Vries en Peter Bom, om onderzoek te doen naar het oprichten van een Stichting Postactieven Noord-Holland? wij als bestuurders van een stichting in principe niet persoonlijk aansprakelijk gesteld kunnen worden en ons kunnen verzekeren tegen schadeclaims? de zelfstandigheid van onze Noord-Hollandse regio's gewaarborgd blijft binnen de structuur van de op te richten stichting en dat voor u niets verandert ten opzichte van de bestaande situatie? het voorstel om een stichting op te richten uiteraard besproken was in het bestaande regionaal overleg van de contactpersonen/besturen van de regio's Alkmaar, Amsterdam, Haarlem, Hoorn en Zaandam en allen positief hebben gereageerd? de werkgroep de conceptstatuten uitgewerkt en op 14 november 2012 besproken heeft in het regionaal overleg van Noord-Holland? de werkgroep verder is gegaan met het voorbereiden van de oprichting met als doel deze eind 2013 in werking te laten treden? de besprekingen met de notaris goed zijn verlopen en er door de notaris een ontwerp van de akte is gemaakt? dit tot resultaat heeft gehad dat op 18 oktober 2013 de akte is getekend? u eerder in deze nieuwsbrief al kon lezen over de oprichting van de stichting? u bij vragen altijd één van de contactpersonen/bestuursleden kunt benaderen?


COMF Nieuwsbrief 40

december 2013

2

Een pseudo interview (2)

‘Je schrijft regelmatig in ons blad…’, sprak hoofredacteur Bram Otte, … ´en het lijkt mij leuk je eens te interviewen. Maar nog beter is het misschien als je zelf eens iets zou schrijven.’ Deel twee Met de cursus voor ontvanger brak een nieuwe fase aan in mijn leven. Als mijn geheugen mij niet in de steek laat, namen twaalf personen aan de cursus deel. Allemaal mannen, van emancipatie was kennelijk nog geen sprake. Eén van de deelnemers was de helaas veel te vroeg overleden -mede-Haarlemmer Haarlemmer Bernard van Dongen. Tussen ons groeide een hechte vriendschapsband. Ook bij deze cursus de driedeling met de mondelinge lessen, stages en de studie thuis. De aandacht richtte zich vooral op het Burgerlijk Wetboek (met name deel 3) en het Invorderingsrecht van fiscus, respectievelijk gedoceerd door een zeer enthousiaste cursusleider mr. Gijs van Willigenburg en de sympathieke drs. Wim Touw. Voor de stages werd een bezoek gebracht aan de diverse onderdelen van de Belastingdienst, welke voor de studie en de latere praktijk van belang waren. Maar niet allen waren bijster interessant. Zo kon de stage Invoerrechten en Accijnzen ons – Bernard en mijzelf – bijvoorbeeld niet bijster bekoren. Het befaamde proeflokaal van Wynand Fockink, in de nabij gelegen Pijlsteeg, bood uitkomst. Daar schenkt men namelijk een heerlijke likeur met de naam ‘Boswandeling’, die we met enige regelmaat tijdens de pauze in bescheiden mate tot ons namen. Op een dag kwamen we wat later binnen en dat ontlokte het toenmalige hoofd Visser de opmerking: “jullie hebben het wel uitgehouden.” De uitleg dat een frisse boswandeling hiervan de oorzaak was ontmoette alle begrip en dat hebben he we ook maar zo gelaten! Het eindexamen was een spannende zaak. Daar kwam bij dat de rangorde van slagen medebepalend was voor volgorde bij de keuze uit de beschikbare standplaatsen. Hoewel ik als eerste mocht kiezen opteerde ik tot veler verbazing, maar aar wel tot tevredenheid van mijn gezin, niet voor een “eigen” kantoor in een kleinere plaats maar voor Amsterdam. Zonder mij overigens in Amsterdam te hebben gemeld, volgde direct al een detachering naar – nota bene – mijn woonplaats Haarlem. Ik viel met mijn neus in de boter, want aldaar speelde op dat moment de zgn. ‘Kennemerbouwfraude’ zich af en het was als nieuwkomer een verbijsterende ervaring op een gegeven moment te moeten worden ontzet uit de agressieve omstrengeling door de ‘Capo di tutti capi’. Op zeker moment ging het dan tóch richting Amsterdam. Als teamleider van een invorderingsteam beging ik daar de al eerder aangekondigde blunder. Wat was het geval? Op mijn tafel lag een brief van een ex-echtgenote ex echtgenote met de nodige wraakgevoelens. Zo berichtte b zij dat in een bepaald kastje van haar voormalig echtgenoot, een notoir slechte belastingbetaler, een forse bedrag lag opgeborgen. Aan twee opgetrommelde deurwaarders de taak om nog maar weer eens beslag te gaan leggen en daarbij vooral langzaam naar aar het bewuste kastje toe te werken. En jawel hoor: dat leverde een grote geitenharen sok op met als inhoud Fl. 40.000,--. 40.000, . Een forse bedrag, maar de belastingschuld was nog aanmerkelijk hoger. De volgende dag belde de man op met het verzoek de zaak met mij m te mogen bespreken. Bij zijn komst legde hij uit, in een uiterst meewarig betoog, hoezeer hij gedupeerd was in zijn plannen voor de toekomst. Was er nu werkelijk niets aan te doen? Ik gaf daarop te kennen wel in te zijn voor een compromis. De man veerde op en dacht opgelucht toch zaken te kunnen doen. Waarop ik vervolgde met de woorden: woorden “ú krijgt uw sok terug en ík houd het geld!” Ik heb nog nooit iemand zo kwaad gezien. Ik had mijn tong wel kunnen afbijten. Het scheelde niet veel of hij klom over mijn n bureau, maar gelukkig bleef het uiteindelijk beperkt tot deze verontwaardiging. Op de ambtelijke ladder bleef ik stijgen en werd achtereenvolgens sectorhoofd (leider van twee invorderingsteams) en uiteindelijk hoofd van het complete complete invorderingsapparaat. In laatstgenoemde functie behandelde ik ook met enige regelmaat de zwaardere gevallen. Zo herinner ik me ik mij nog een bekende drugsdealer, die aankondigde vergezeld van twee bodyguards te zullen komen. Op mijn beurt heb ik hem toen toe ontvangen met twee medewerkers van het Bureau Warmoesstraat aan mijn zijde.
COMF Nieuwsbrief 40

december 2013

3

Maar de uitersten raken elkaar en mij viel ook de eer te beurt Koningin Beatrix tijdens een werkbezoek te vertellen welke middelen er voor de fiscus zoal openstaan om tot betaling te komen. Het geheel besloeg ongeveer een half uur en de Majesteit was zeer geïnteresseerd en had ook een aantal adequate vragen in petto. Bij de voorbereiding van het koninklijk bezoek kwam de vraag naar voren “wat zal de Majesteit drinken?” Een wel heel voorname hofdame sprak op een zeer geaffecteerde toon: “Hare Majesteit heeft graag een ORANGE JUICE! Toen het moment suprême daar was en een ingehuurde kelner de vraag stelde, antwoordde de Koningin: “Ach, geef mij maar een sapje.” Op kantoor verliep alles naar mijn beste weten tot tevredenheid. Toch kwam het tot een breuk, laat laa ik hier volstaan met te melden zwaar aangeslagen het Kantoor Amsterdam te hebben verlaten. Dankzij collega Wil Witte vond ik emplooi op de Directie Amsterdam. Een ideale oplossing was dat echter niet. Tot het bericht kwam welkom te zijn op het Ministerie van Financiën en wel bij de afdeling Invordering. Dankzij het hoofd Aad van Vliet Vl en zijn rechterhand Arie van Eijsden, vond ik weer helemaal mijn draai en bloeide op! Een belangrijke plaats werd ingenomen door de werkzaamheden rond het wetsontwerp ontwerp voor de nieuwe Wet op de Invordering. Werkzaamheden waaraan ik met veel enthousiasme deelnam. Het voordeel daarbij was dat alle benodigde documentatie steeds beschikbaar was. Dat heeft er zeker toe bijgedragen dat ik in samenwerking met mr. V.T.A. Helmich voor uitgeverij Fed een handzaam boekje heb geschreven rond de nieuwe Invorderingswet. Dit boekje ging later onder vakgenoten door het leven als “de kleine Plas”. Maar nog was de koek niet op. Op uitnodiging van dezelfde uitgeverij volgde in de reeks reeks Fiscale Brochures een uitgebreide versie en ditmaal alleen van mijn hand. Geheel onverwacht kwam de uitnodiging om samen met Bernard van Dongen en een directeur van de ABN-Amrobank ABN Amrobank een cursus Invorderingsrecht te verzorgen op de universiteit van Leiden. Leiden. Deze cursus was het gevolg van het voorstel van een aantal rechtenstudenten om wat buiten de gebaande paden te treden. Het geheel besloeg vijf bijeenkomsten. Het leuke was dat Bernard en ik de show stalen, omdat wij in tegenstelling tot de bankmeneer, ons ns verhaal konden illustreren met een aantal pakkende voorbeelden uit de praktijk. Maar er volgde meer! Een volslagen verrassing was de uitnodiging van de PvdA om – als niet lidlid aan een werkgroep te gaan deelnemen. Deze werkgroep droeg de wat onbescheiden naam Fiscale Brein Groep en had als taak zich in breed verband te buigen over belastingzaken. Deze uitnodiging had ik met name te danken aan de komende behandeling van het wetsontwerp voor de nieuwe Wet op p de Invordering in de Tweede Kamer. Aan deze werkgroep namen onder andere Willem Vermeend, Ad Melkert en prof. Flip de Kam deel. De besprekingen waren meestal levendig. Vooral Flip de Kam kon met zijn ideeën heel Willem Vermeend Ad Melkert Flip de Kam oorspronkelijk uit de hoek komen. De behandeling deling in het oude gebouw van de Tweede Kamer verliep buitengewoon positief. Zonder noemenswaardige wijzigingen werd het ontwerp verheven tot wet en het was een belevenis om hiervan vanuit de ambtenarenloge getuige te kunnen zijn. Of dit alles nog niet genoeg oeg was, stond mij nog wat te wachten. Op een morgen toog ik namelijk voor een onderhoud naar de Directie Amsterdam. Daar aangekomen werd ik een zaal binnengeloodst en tot mijn grote verbazing zaten daar mijn echtgenote, zoon en dochter, vergezeld van vele bekenden. Wat bleek: het had Hare Majesteit behaagd mij die dag te benoemen tot officier in de Orde van Oranje Nassau. Ik was werkelijk overrompeld. Toen brak de datum van 1 augustus 1992 aan en dat betekende een dienstverband van maar liefst 40 jaar met mogelijkheid om van de zogenaamde VUT-regeling VUT regeling gebruik te maken. Terugkijkend kan ik niet anders dan concluderen dat de ups de downs in hoge mate hebben overtroffen en nam dan ook afscheid van de Belastingdienst als een tevreden mens. De tijd voor (nog meer) meer) lezen, bridgen, reizen enz. was aangebroken. september 2013. Jaap Plas

COMF Nieuwsbrief 40




december 2013

4

Expeditie Zeeland: een aangenaam gebeuren

Donderdag 26 september betekende op een wel heel vroeg tijdstip uit de veren. Toch waren de 56 deelnemers ruimschoots op tijd om een plaatsje te zoeken in de ditmaal extra lange bus. Aan het stuur de ons zo vertrouwde Pieter Korver (foto), die onderweg weer blijk gaf van zijn brede kennis. Colleges volgden over het verblijf in Nederland van de Romeinen, de wandaden van de Noormannen en het verleggen van de Rijn. Oorspronkelijk mondde deze uit in Katwijk en dus nu in Rotterdam. Volgens mij toch bovenal een vroeg staaltje van ontwikkelingshulp! Bij dit alles toonde Pieter nu ook letterlijk goed van de tongriem te zijn gesneden. In de provincie Zeeland aangekomen, voor mij nota bene het eerste bezoek aan deze provincie, gaan de gedachten vooral uit naar de watersnoodramp. Een zware noordwesterstorm in combinatie met springvloed, zette in de nacht van 31 januari naar 1 februari 1953 een groot deel van Zeeland onder water. De gevolgen waren rampzalig: 1836 mensen verloren het leven en meer dan 100.000 mensen verloren have en goed. Dit jaar zijn opgravingen in Zierikzee gedaan om via een Dna-onderzoek 30 slachtoffers alsnog een naam te geven. Het medeleven in het land was groot en de inzamelingsactie “Beurzen open, dijken dicht” bracht maar liefst 138 miljoen harde guldens op. Over participatie gesproken! Een belangrijke rol werd daarbij gespeeld door de NCRV-coryfee en spelletjesman Johan Bodegraven. Overigens voor die tijd gelijk zijn vader, werkzaam bij de Belastingdienst. Het vergaren van geld was hem dus met de paplepel ingegoten. Keurig op tijd arriveerde het gezelschap in Burghsluis om voor een rondvaart in te schepen op ‘Den Onrust’, alwaar de beloofde koffie en appelgebak al uitnodigend wachtte. Ons doel de Oosterschelde, met 37.000 ha het grootste natuurpark van Nederland, staat rechtstreeks met de zee in verbinding en kent derhalve ook het fenomeen van eb en vloed. Zo stroomt bij elke getijwisseling 800 miljard liter water de Oosterschelde in of uit! Een belangrijk product zijn de overbekende Zeeuwse mosselen. In het vroege voorjaar laten de mosselen hun zaadcellen los in het water. Wolken van miljoenen mannelijke en vrouwelijk cellen ontmoeten elkaar en zo ontstaan in deze kraamkamer de kleine mosseltjes. Deze worden uitgezet op de afgebakende percelen en na twee jaar kan worden geoogst. Vooral België is hiervan een grote afnemer, maar ook in eigen land wordt de mossel steeds populairder bij de consument. Bij het droogvallen van de zandbanken kunnen vogels van diverse pluimage hier naar hartenlust foerageren. Daarbij de lepelaars, tureluurs, aalscholvers en scholeksters. De aalscholvers zijn uitstekende duikers. Gelet op hun voorkeur daarbij voor paling , zijn zij verre van populair bij de beroepsvisserij. De scholeksters staan bekend vanwege het feit dat zij zelfs de hardste schelpen met hun snavel kunnen openbreken. Maar de Oosterschelde heeft meer te bieden, zo vinden ook kreeften en de Japanse oesters daar onderdak. Of de Japanse oesters de naam daaraan te danken hebben is mij niet bekend, maar zij gedragen zich uiterste agressief en tot verdriet van velen verdrijven zij daarbij alle andere scheldpieren, waaronder ook de Zeeuwse oesters. Regelmatige bezoekers van de zandbank zijn ook de zeehonden. Met de telescoopkijker waren deze dieren goed naar voren te halen en de vele kilo’s vis die zij dagelijks verorberen zijn duidelijk van hun speklaag af te lezen. Een zeehondenmoeder, die een tweeling baart, kan maar één jong voeden. De andere is ten dode opgeschreven en deze laat, evenals de bij noodsituaties in de steek gelaten jongeren, een hartverscheurend geluid horen en draagt dan ook de toepasselijke naam ‘huiler’. Minder spectaculair toonden de passerende bruinvissen zich. Voor een opmerkelijke toeschouwer was zo nu en dan een rugvin te zien. Ik herinner mij nog dat in mijn jeugdjaren in het Marsdiep bij Den Helder regelmatig scholen voorbijtrokken, die over het water leken te dansen en de bijnaam ‘tuimelaar’ droegen. Een compliment bij dit alles is op zijn plaats voor de interessante en deskundige toelichting door één van de dames van de bemanning.
COMF Nieuwsbrief 40

december 2013

5

Tijd voor de lunch in het toeristische plaatsje Burgh Haamstede. Daarbij denk ik vooral aan de heerlijke tomatensoep en de kroket, die uiteraard niet mocht ontbreken. Onderweg naar het volgende hoogtepunt Middelburg, passeerden we de imposante Deltawerken, het antwoord op de watersnoodramp en het voormalige werkeiland Neeltje Jans. Voor mij betekende de kennismaking met Middelburg een ontmoeting die naar meer smaakt. Een stad met de Lange Jan als dominante toren en veel intieme smalle straatjes. Maar er is meer te bewonderen, zoals de uit de 12e eeuw stammende Abdij, die nu onderdak biedt aan het bestuur van de provincie, het werkelijk schitterende stadhuis en niet te vergeten de statige pakhuizen van de voormalige VOC. Dat is des te opmerkelijker omdat bij het bombardement van 19 mei 1940 door Duitse vliegtuigen een groot deel van binnenstad ernstig werd beschadigd. De historici onder ons zullen nu denken, maar toen waren we toch al twee dagen gecapituleerd!? De verklaring is dat in de stad ook een Frans legeronderdeel actief was en deze weigerde zich bij deze capitulatie neer te leggen. In tegenstelling tot Rotterdam heeft Middelburg gekozen voor het herstel via de traditionele bouw en dat heeft er toe geleid, dat er nu zoveel moois te bewonderen is . Na dit hoogtepunt tijd om aan de inwendige mens te denken. Over de 5200 meter lange Zeelandbrug richting Bruinisse. Dat bleek geen eenvoudige opgave te zijn. Als gevolg van omleidingen moest Pieter al zijn stuurmanskunst aangrijpen om zich via allerlei kronkelpaden een weg te banen. Maar dat loonde wel alle moeite, want het diner in restaurant de Greveling was werkelijk voortreffelijk. Een lekkere bouillon vooraf, Wienerschnitzel of zalm naar keuze, aangevuld met diverse soorten groente. Het geheel werd afgesloten met een wel bijzonder smakelijke vruchtenbavarois. En passant meldde Gerard Brouwer, dat we een jarige in ons midden hadden en wel Darril Cadogan. Uit volle borst werd hij enthousiast toegezongen. Dezelfde Gerard verloor wel de weddenschap met zijn echtgenote. Hij had het aantal liefhebbers dat de voorkeur gaf aan de Wienerschnitzel schromelijk overschat. Hoogste tijd om richting Haarlem te vertrekken. Nog nagenietend van een imposante zonsondergang , arriveerde de bus om circa 21.00 uur op de Frankrijklaan. Bekend is dat het veelvuldige gebruik van superlatieven leidt tot vervlakking. Alleen daarom heb ik mij op dat vlak ingehouden. Dank aan de organisatoren Jack Bloem en Gerard Brouwer voor deze voortreffelijke dag!! Deze dank geldt zeker ook voor Pieter en voorzitter Leo Dijkstra voegde daar een meer dan verdiend stoffelijk bewijs van waardering aan toe. Haarlem, oktober 2013 Jaap Plas

COMF Nieuwsbrief 40

december 2013

6



Dagtocht Overijssel: schilderkunst en muziek

Naast een mooie rit stond de dagtocht van donderdag 17 oktober 2013 min of meer ook in het teken van de schilderkunst en muziek. De Zaandam-instappers, de eersten van de 54 deelnemers aan de dagtocht voor postactieven Alkmaar, Hoorn en dus Zaandam, moesten al vroeg op pad want al om 07.30 uur vertrok daar de bus. De weersverwachting voor die donderdag was niet bijster gunstig en we werden dan ook in het donker onthaald op een flinke wind. Achteraf gezien is het weer reuze mee gevallen. Maar goed, in de bus werden we verwelkomt door Antoon, de vervanger van de ons bekende Dirk Gorter die door werkzaamheden voor zijn baas in het buitenland zat en niet zelf de bus kon rijden. Na enige vertraging door een ongeval op de weg kwamen we later aan bij de opstapplaatsen Alkmaar en Hoorn met een extra stop op de dijk. Hier zorgde de afwezige Dirk voor een verrassing door als stand-in zijn vrouw Ingrid te laten instappen om de zaak verder in goede banen te leiden. Via de dijk Enkhuizen–Lelystad reden we richting Kampen en Zwolle en arriveerden we kort na tien uur voor koffie met gebak bij Expo “Madrid”. Een restaurant dat ligt in een bosrijke omgeving van het buurtschap Hessum niet ver van ‘Kasteel Rechteren’ aan de weg naar Dalfsen. Het restaurant bestaat sinds 1862 en was destijds een herberg en stalhouderij waar de postkoetsen van Zwolle naar Coevorden van paarden werden gewisseld. Ook heeft dit restaurant een bijzondere bezienswaardigheid. Het betreft een nageschilderde kopie op ware grootte van de wereld beroemde Nachtwacht. Het origineel hangt uiteraard in het Rijksmuseum en is 350 jaar geleden gemaakt door Rembrandt van Rijn. Het verschil met het origineel is dat op deze kopie de zijdelen te zien zijn die op het origineel ontbreken. De maker van dit wat je toch wel mag noemen, meesterwerk, was de buurman van het restaurant, Jan van der Horst. Ooit begonnen als huisschilder nam hij op zeker moment het besluit om het wereldberoemde schilderij van Rembrandt na te schilderen. Hij realiseerde de klus na vijf jaren (1985–1990) van intensieve arbeid. Omdat deze kopie is gemaakt in de oorspronkelijke afmeting van 3.90x4.80 meter moest er naast het restaurant een speciale expositieruimte worden gebouwd waar het sinds 1992 hangt. In een interessante video wordt verteld over de maker en alles wat er voor komt kijken om zo’n groot schilderij te maken en te plaatsen. Gewezen wordt op een grap in het schilderij en wel de punt van de laars van kapitein Frans Banning Cock, die met je meedraait als je langs loopt. Na afloop van de video konden we zelf de grap testen en het schilderij op ons gemak bekijken. Ja, op ons gemak want het voordeel was dat in hetzelfde pand onze lunch, sorry, het 3-gangen diner werd geserveerd.

Zeulen met de 'Nachtwacht' door het bos. Dat gebeurde op 3 april 1991 in de bossen bij Dalfsen waar een replica van het beroemde schilderij van Rembrandt, van de hand van de Dalfsense Schilder Jan van der Horst, op transport ging naar een tentoonstellingsruimte in de Overrijselse Hessum.

Na het prima verzorgde diner werd de tocht voortgezet richting Lemelerveld in Salland, om een bezoek te brengen aan een bijzondere boer die, naast het telen van bloembollen en kweken van lelies, zijn eigen orgel en concertzaal bouwde. Door deze boer, Ad Huetink, werden we ontvangen met koffie, thee en een koek. Voor aanvang van het door Huetink zelf te geven concert werd ook hier een video getoond van zijn bloembollenbedrijf en vertelde hij zijn levensverhaal. Als kind was hij al in de ban van orgelmuziek en als jochie van 10 fietste hij naar Arnhem om de toen beroemde organist Feike Asma te horen spelen. Zijn vader was, zoals hij zegt, een ‘vergaderboer’ die vond dat zoonlief alles mocht worden, behalve boer of organist. Min of meer uit rancune is hij toch boer geworden en heeft om zo te zeggen goed geboerd en een prachtig bedrijf opgebouwd.


COMF Nieuwsbrief 40

december 2013

7

Maar zijn liefde voor de orgelmuziek bleef en uiteindelijk is het hem na veel studie gelukt organist te worden en een eigen, 4-klaviers digitaal orgel met realtime sampling te laten bouwen. Realtime sampling is klanken per pijp opnemen en vervolgens digitaliseren.

Om dit orgel tot zijn recht te laten komen heeft hij een voormalige kalverstal op zijn erf verbouwd tot concertzaal. Waarbij het bijzondere aan deze concertzaal de constructie is, want de akoestiek en geluidsboxen zorgen ervoor dat het muzikale effect van een kathedraal kan worden bereikt. In deze zaal gaf Huetink een demonstratie van zijn orgelspel en speelde hij voor ons uit het speciaal voor IdeeTours-Andijk samengesteld muziekprogramma. Dit programma was zeer gevarieerd en ging van Bach tot Hazes en oud Hollandse volksliedjes die iedereen kon meezingen. Tot slot werd dit muzikale deel van de dag afgesloten met een drankje en een hapje. Daarna vertrokken we met chauffeur Antoon, die op hete kolen zat vanwege zijn rijtijden, richting opstapplaatsen om na een heel mooie en interessante, maar lange dag met veel indrukken voldaan thuis te komen. André de Vries



Van Gogel tot Google Of: hoe een ruzie tussen een koning, een minister én een rijke weduwe tóch nog voor een feestelijke inloopmiddag zorgde. e

Het was ook nog eens een heel gezellige middag, die 17 oktober 2013 in het personeelsrestaurant van het Belastinggebouw in Haarlem. Wel 62 bezoekers hadden zich aangemeld en die konden na de koffie met gebak genieten van de tragikomische woordenstrijd tussen de personages Willem-I ,Alexander Gogel en de weduwe Johanna Borskivan de Velde. Zij werden ten tonele gevoerd door spelers van Living History Kennemerland: Fred Rosenhart, Jan Roeleveld en Joan Roeleveld. Ze voerden een kleine komedie op, geschreven en geregisseerd door theatermaker Rosenhart. Alleen hun kostuums waren al fraai om te zien: het vorstelijk galauniform compleet met reuzenepauletten en ‘hermelijnen’ mantel, het elegante jacquet van Gogel afgezet met fijn blauw fluweel en de zwarte zijden japon van ‘La Borski’, compleet met chique kanten muts (alsof zij zo uit een schilderij van Bakker Korf was gestapt). Waarover ging het in dit stuk? Met theaterman Fred Rosenhart was afgesproken een stukje historie op te voeren dat aansluiting kon hebben met de belevingswereld van oud-medewerkers van de Belastingdienst. De persoon van A. Gogel leek hiervoor een geschikte figuur. Hij was een Amsterdams financier (Vught 1765Overveen 1821) en een vurig patriot. In 1798 werd hij de eerste Agent (eigenlijk de minister) van Financiën tijdens de Bataafse republiek tot 1801.
COMF Nieuwsbrief 40

december 2013

8

Tussen 1805 en 1809 was hij staatssecretaris onder koning Lodewijk Napoleon en van 1810 tot 1813 intendant-generaal generaal onder keizer Napoleon. Napoleon (zie ook kader.) De e weduwe Borski, geboren Jakoba van de Velde: zij zette de zaak van haar overleden man Willem voort. Deze was bankier, makelaar en koopman in Amsterdam en hoorde tot de rijkste inwoners. Zij bewoonden o.a. het landgoed Elswout in Overveen. Overve Toen de Nederlandsche Bank in 1816 werd opgericht ontbrak een

Gogel reorganiseerde het belastingstelsel

dat tot 1892 grondslag bleef en legde het zwaartepunt op de directe belastingen.

Gogel heeft zich in het bijzonder met de

geld- en kapitaalmarkt bemoeid toen hij na

1801 een tijdje terug was in Amsterdam. Hij was als bewindsman deskundig en buitengewoon actief en werd zeer

gerespecteerd. En hij stuurde aan op de inrichting van een Centrale Bank.

Het wetsontwerp daarvoor kwam pas in 1814 onder Willem-I Willem uit de la.

(Drs. J.K.T. Postma, oud Secretaris-generaal Secretaris

startkapitaal. Tegen voor haar van het ministerie houdt het er op dat Gogel gunstige voorwaarden leende zij de grondslag heeft gelegd voor de latere toen de ontbrekende miljoenen. Zij Nederlandsche Bank.) In de jaren van de wordt niet voor niks de meest e succesvolle zakenvrouw van de 19 Bataafse republiek was hij voorstander van eeuw genoemd. Het grootste deel een centraal geregeerde eenheidsstaat, van haar fortuin is geërfd door de terwijl anderen een federale staat wilden. Amsterdamse familie Van Loon, waarvan het stadspaleis aan de Keizersgracht nu al 40 jaar een museum is. Koning Willem-I Willem is iedereen bekend als de man die op 30 november 1813 uit Engeland terugkwam terug na en ballingschap van 18 jaar,, bij het Scheveningse strand aan land kwam en vervolgens werd uitgeroepen tot soeverein vorst om even later koning te worden. (red.: vorige maand nog herdacht bij 200 jaar Koninkrijk )

De voordracht

In de voordracht werd Willem-I Willem I onverwacht uit het verleden op de inloopmiddag van de oud-medewerkers medewerkers gedropt. Nadat de koning van zijn verbazing was bijgekomen voegde Gogel zich bij hem, waarna zich een bitse strijd tussen beiden ontspon. Vooral door de afgunst gunst van de koning jegens de verdiensten van Gogel terwijl die daarentegen trots was op zijn prestaties. Waarna ‘La Borski’ de beide heren de oren waste en duidelijk liet merken dat zonder haar miljoenen er niets van hun fraaie regeringsplannen terecht zou zijn gekomen. Nadat Alexander Gogel de koning bovendien inpeperde dat het Rijksmuseum en het Belasting & Douanemuseum eigenlijk zíjn n musea waren, stond de koning perplex. Alleen: ook Gogel begreep maar niet wat ‘Van Gogel naar Google’ betekende. Dat kon de weduwe wel uitleggen: “Gogel is uw naam en Google……. dát át is een encyclopedie. Daar staat alles over ons genoteerd.. Wij zijn heel beroemd geworden”. En toen Gogel zich dan ook nog zeer vereerd toonde dat hij bij zijn oud-medewerkers medewerkers op bezoek was, begon de koning te sputteren: “Het is ook 200 jaar koninkrijk”.. Daarna ontspon zich nog een kleine scheldpartij: Gogel riep: “Oranjefriek Oranjefriek”, en de koning blies :”Patriot!” Daarop volgde een energiek ordenend optreden van de weduwe die de heren samen terugvoerde naar hun eeuwige verblijfplaats. Na dit knetterende slot volgden een vrolijk applaus en een kleine bloemenhulde. Inmiddels was de sfeer in de zaal geweldig zodat de bezoekers nog een hele tijd gezellig op hun eigen manier de persoonlijke en onderlinge geschiedkunde beoefenden. Henk Duym COMF Nieuwsbrief 40



december 2013

9

In nummer 3 van 2013 van Het Groene Hart spelen water en schepen een prominente rol. Zo zijn er nieuwsberichten over de recente Wereldhavendagen, waar de Douane met onder meer enkele patrouillevaartuigen present was, en over de Grote Stern – waarvan de bemanning onlangs een jacht in nood naar veilige haven sleepte. De strijd tegen drugs keert terug in het achtergrondverhaal over de backscatter van Douane Schiphol Cargo – een apparaat dat met behulp van hoogstaande stralingstechniek verborgen verdovende middelen in vliegtuigwanden en luchtcontainers feilloos in beeld brengt. ‘Geld stinkt niet’, zo leert een oude uitdrukking. Toch zit er aan veel grote partijen contant geld die in reizigersbagage,postpakketten en koerierszendingen de grens overgaan een luchtje. Een douanespecialist op het terrein van liquide middelen legt uit hoe onze dienst middels cash-controls steeds meer greep krijgt op de internationale witwasserij van zwart en crimineel vermogen.

Zojuist verschenen

Vers van de ‘digitale’ pers is nummer 4 van Het Groene Hart beschikbaar gekomen. In dit nummer veel persoonlijke verhalen met een historische inslag. Zo vertelt collega Marinus Bakker in het achtergrondartikel ‘Terug naar de Balkan’ over zijn missie naar Macedonië ten tijde van de burgeroorlog in Joegoslavië. Van een geheel andere aard is het relaas van directiesecretaresse Nadia Soochit, (omslagfoto) die dit vroege voorjaar verslingerd raakte aan het boksen. Openhartig weidt ze uit over hoe the noble art of selfdefence haar leven volledig veranderde. En dan is er – natuurlijk! – aandacht voor het pure douanewerk. In de rubriek ‘Onze man in…’ doen collega’s Ger Abbring en Peter Sannes uit de doeken wat zij deden in respectievelijk Wenen en Istanbul. De redactie en hoofdredacteur Harald Meijer, hopen dat u veel plezier beleeft aan deze en volgende edities. Wilt u zich aanmelden voor een gratis abonnement of kent u postactieve oud-collega’s die ook ‘Het Groene Hart’ willen ontvangen? Schroom dan niet en mail naar: [email protected]. onder vermelding van uw of hun naam en e-mail-adres.Voor alle beschikbare nummers van Het Groene Hart: http://www.postactievenbelastingdienst-nh.nl/

FIOD Magazine Voor oud-medewerkers van de FIOD ( en uiteraard andere belangstellende postactieve collega’s) heeft de Nieuwsbriefredactie toestemming gekregen om ook de digitale (PDF)-versie van het FIOD Magazine te publiceren via onze website http://www.postactieven-belastingdienst-nh.nl.

Versterking regiocontactpersoon Hoorn Contactpersoon Peter Bom voor Hoorn (landelijk regio 18) heeft welkome versterking e gekregen door de aanmelding van Aris Moens (juli 1949) als 2 contactpersoon. Aris Moens is met echtgenote woonachtig in Bovenkarspel.

COMF Nieuwsbrief 40

december 2013

10

Wijziging bestuur regio Amsterdam In verband met het terugtreden van Gé Peeks als voorzitter van de regio Amsterdam wordt de samenstelling het Amsterdamse bestuur anders. Tijdens de bestuursvergadering van 15 januari 2014 wordt de nieuw te installeren samenstelling met voorlopige portefeuilleverdeling alsvolgt:

Bestuursleden

Voorlopige portefeuilleverdeling

Chris Lelieveld

Voorzitter, tevens lid regionale en landelijke vergaderingen

Dolf Steen

Contacten servicebureau (e.e.a. met secretariaat)

Tiny Zwolle-Vonhoff

Secretariaat (e.e.a. met contacten servicebureau)

Peter Groenewoud

Organisatie uitstapjes

Rob Mikkers

Organisatie uitstapjes

Henk Zwolle

Penningmeester

Meindert Salentijn

Penningmeester

Bas Blok

Lief en leed

Bob Talman

Organisatie nieuwjaarsreceptie

Johan Keswiel

Nog toe te delen

Ga in gesprek met het ABP-bestuur De ontwikkelingen rondom pensioenen zijn soms lastig te volgen. Het is niet altijd duidelijk wat er gaat veranderen en vooral waarom deze veranderingen nodig zijn. Om u op de hoogte te houden van de laatste ontwikkelingen en om u de gelegenheid te geven vragen te stellen, organiseert ABP vanaf dit najaar het ´ABP webinar´. Het webinar is een live-uitzending die plaatsvindt via internet. Het kan vergeleken worden met een tv-uitzending. U logt in via abp.nl en volgt de uitzending live op uw eigen computer of tablet. Elk webinar heeft een thema dat van tevoren is bepaald. Over dit thema kunt u vragen stellen tijdens het webinar. De intentie is om zoveel mogelijk vragen te beantwoorden. Mocht uw vraag niet aan bod zijn gekomen, dan wordt hier later op terug gekomen. Het eerste webinar was op 29 oktober. Vicevoorzitter José Meijer praatte deelnemers bij over de veranderingen die nodig zijn om ons pensioenstelsel toekomstbestendiger te maken. Ook beantwoordde ze vragen van kijkers. Ruim 2600 deelnemers namen deel en gezamenlijk stelden ze meer dan 800 vragen over de nieuwe pensioenregeling, maar ook over de verhoging van de AOW-leeftijd en de financiële situatie van ABP. Tweede ABP Webinar Op dinsdag 10 december konden tijdens het tweede ABP webinar vragen gesteld aan vicevoorzitter Cees de Veer en financieel beleidsadviseur Paul Duijsens worden over het onderwerp ‘solidariteit’. De stelling voor deze uitzending luidde ´Ons pensioenstelsel is eerlijk voor jong en oud. Wilt u deelnemen aan de webinars? Registreren en aanmelden kan met de link: http://frontend.mediamission.nl/abp/10december.aspx. 

COMF Nieuwsbrief 40

december 2013

11

Nieuwjaarsreceptie Amsterdam: nu in Damzaal De nieuwjaarsreceptie van de postactieven Amsterdam in het Belastinggebouw ‘De Knip’ op 9 januari 2014 is verplaatst van het bedrijfsrestaurant naar de DAMZAAL. Deze zaal bevindt zich op de begane grond en zal duidelijk aangegeven worden bij de ingang en vanuit de parkeergarage. Toiletten en vestiaire in de nabijheid. Geen vervoer met de liften meer. Neem wél uw bewijs van toegang mee! 

Nieuwe aanmeldingen Hoorn

Alkmaar

Zaandam

M.S. Dekkers; Wijdenes

Mw. J.Beulink- Plukkel Heerhugowaard

Geen aanmelding

T. van Duijkeren; Zwaag

Haarlem R.L.C. Duijn; Santpoort-Noord

W.W. Kips; Hoorn G.W.C. van Oosten; Hoorn Rectificatie In nummer 39 stond in deze rubriek J. Roelfs (Hoorn). Dit moet zijn J. Roelofs.

Amsterdam Geen aanmelding

R.J.A. Leijen; Castricum

Agenda 2013/2014 Alkmaar 7 januari 2014

Nieuwjaarsbijeenkomst in Belastingkantoor Alkmaar

Amsterdam 9 januari 2014

Nieuwjaarsbijeenkomst in ‘DE KNIP’ te Amsterdam

15 januari 2014

Bestuursvergadering

Haarlem 20 december 2013

Kerstdiner in Hotel Haarlem (zie uw uitnodiging)

7 januari 2014

Nieuwjaarsbijeenkomst in Ontmoetingskerk te Haarlem

11 februari 2014

Voorjaarsvergadering bestuur COMF

26 maart 2014

Inloopmiddag in Belastinggebouw Haarlem

Medio april 2014

Dagtocht (nog nader te bepalen bestemming)

7 oktober 2014

Najaarsvergadering bestuur COMF

14 oktober

Inloopmiddag in Belastinggebouw Haarlem

Hoorn 18 december 2013

Kerstdiner in Zaandam (zie uw uitnodiging)

10 januari 2014

Nieuwjaarsbijeenkomst in Belastingkantoor Hoorn

Zaandam 18 december 2013

Kerstdiner in Zaandam (zie uw uitnodiging)

8 januari 2014

Nieuwjaarsbijeenkomst in Belastingkantoor Zaandam

Regio Nrd-Holland e

4 februari 2014

1 vergadering SPBNrd-Holland (Stichtingsbestuur)

Mei of Juni 2014

8-daagse reis naar het Bodenmeer (D) (onder voorbeh.)

Landelijk 24 september 2014

COMF Nieuwsbrief 40

Landelijke dag ‘DE ONTMOETING’ te Nieuwegein

december 2013

12