Privé-Vermogensbrief december 2012

 

  Privé-Vermogensbrief – december 2012

Stremersch, Van Broekhoven & Partners denkt met u mee over de bescherming van uw vermogen. In deze Privé-Vermogensbrief verneemt u alles over de plannen van de regering Di Rupo en de invloed hiervan op uw geld. Stremersch, Van Broekhoven & Partners licht de nieuwe begrotingsronde door. Spaarders en beleggers moeten de staatskas extra spijzen. Wat kan u doen met uw vermogen: hoe koop je voordelig kunst? Tot slot: twee kastelen aan een soldenprijs. Inhoud - De regering Di Rupo en uw geld - Hoe voordelig kunst kopen? - Château Montbrun en Ashford Castle: koop een kasteel met korting

De regering Di Rupo en uw geld ‘Nieuwe begrotingsmaatregelen zijn genomen zonder fiscale visie of structuur’ De regering Di Rupo heeft opnieuw aan de boom geschud. ‘Iedereen zal een stukje welstand moeten inleveren’, zegt Jo Stremersch. Een lading begrotingsmaatregelen staat klaar om in februari-maart in uitvoeringsbesluiten te worden gegoten. ‘Het zijn helaas allemaal kleine maatregelen geworden, zonder enige fiscale visie of structuur’, zucht Jo Stremersch. Opvallend: de ‘rijkentaks’ vervalt en geldt nu voor iedereen! Een gesprek met Jo Stremersch over het nieuwe 2013 en de groeiende rechtsonzekerheid. ‘Stremersch, Van Broekhoven & Partners wil een vooruitgeschoven uitkijkpost zijn met voor elke vermogensvraag een antwoord.’ Vluchten kan niet meer, de overheid is alomtegenwoordig en de fiscus schakelt een versnelling hoger. De samenleving wordt financieel transparant en dat is een uitloper van de 9/11 Twin Towers aanslagen. ‘De Amerikanen willen sindsdien alle onzichtbare geldstromen naar de oppervlakte krijgen in hun strijd tegen Al Qaida en het terrorisme. Ze kregen hierbij zelfs de Zwitsers met hun bankgeheim op de knieën, want indien Zwitserland niet zou meewerken dan verloren de Zwitserse vermogensbanken hun licenties voor de Amerikaanse markt’, weet Jo Stremersch. ‘Denk maar aan de knieval van UBS in 2010 waarbij de gegevens van meer dan 4400 Amerikaanse klanten werden vrijgegeven aan de Amerikaanse fiscus’. ‘De Europese lidstaten koppelden hun karretje aan de Amerikaanse strategie en de Europese Spaarrichtlijn voerde in 2005 een systeem van fiscale informatie-uitwisseling in. Doel van de Spaarrichtlijn is dat de ruil van bankinformatie tussen de EU-lidstaten de norm wordt. De houdbaarheidsdatum van het bankgeheim verstrijkt dus. Wie niet inziet dat we een andere richting uitgaan komt onherroepelijk voor problemen te staan’. www.svbp-financieleplanners.be | [email protected] | tel:03.205.10.20 | Page 1 of 10

 

‘Als niet-EU-land is Zwitserland niet gebonden door de Europese Spaarrichtlijn, maar onder Europese en Amerikaanse druk is de opheffing van het bankgeheim ook daar een kwestie van tijd. Duitsland heeft anderzijds nu als eerste EU-land een Rubik-akkoord naar de uitvinder van de kubusvormige puzzel - afgesloten met Zwitserland. Bij zo’n Rubik-akkoord blijft het bankgeheim behouden. In ruil daarvoor kreeg Duitsland van Zwitserland een vergoeding van 34 procent van het volledige kapitaal dat in dat land op rekeningen van Duitse burgers staat.’ De grote ééngemaakte Europese ruimte krijgt vorm, maar toch zijn er fiscaal-financiële verschillen. De Spaarrichtlijn laat het vrij verkeer van kapitaal ongemoeid, maar om kapitaalvlucht te voorkomen is beslist dat spaargeld wordt belast in het land waar de ontvanger woont. Door een informatie-uitwisseling tussen de EU-landen schakelt men ook de fiscale concurrentie tussen de lidstaten uit want elke lidstaat behoudt zijn eigen nationale fiscale wetgeving.

Een minpuntje: de Europese Spaarrichtlijn geldt alleen voor natuurlijke personen en niet voor bedrijven. Die kunnen dus volop aan winstmaximalisatie doen, onder meer door ‘transfer pricing.’ ‘Bedrijven zoeken een legale manier om hun belasting te beperken. Grote bedrijven zoals Starbucks en Facebook kwamen daar recent mee in het nieuws. Ze zijn winstgevend in de UK, maar betalen verhoudingsgewijs vrijwel geen belasting. Zo zette Starbucks zijn winst af tegen royaltyvergoedingen die vanuit een lager gefiscaliseerd land (in casu Nederland) werden aangerekend. Hierdoor ontliep de Britse fiscus ettelijke miljoenen belastingsinkomsten. Vele mutinationals doen aan winstverschuiving naar fiscaal interessantere locaties.’ ‘Wij leven niet op een eiland. Onze succesvolle tax shelter voor de Belgische filmindustrie haalt heel wat projecten naar hier. Nederland staat dan weer bekend voor de lage belasting van royalty’s zodat supergroepen zoals de Rolling Stones of grote merkbedrijven daar hun fiscale zetel hebben of winsten via dit systeem kunstmatig afromen. Multinationals laten al die verschillende regels voluit spelen. Dat zie je ook bij de beslissing van Ford Europe om Genk te sluiten en naar Spanje te verhuizen.’ Zolang alle EU-lidstaten hun eigen nationale fiscale wetgeving (voorlopig?) behouden, zijn er verschillen. Zo kent Nederland een vermogens- en rendementsbelasting en heeft president François Hollande een échte rijkentaks ingevoerd van 75 procent op inkomens boven het miljoen euro. ‘Dat is geen belasting meer, maar een confiscatietarief’, aldus Jo Stremersch. ‘Hollande is daar nu de zaadjes aan het planten voor een enorme economische en financiële catastrofe.’ ‘De Belgische politici, de wetgever en de fiscus moeten beseffen dat er een belangrijke Europese context is en dat we niet op een eiland wonen. Of er in de toekomst een evolutie zal zijn naar één fiscale ruimte, valt af te wachten. Maar als je zoals nu beslist dat fiscale verschillen mogen blijven bestaan, en je hebt ook het Europese grondrecht van vrij verkeer van personen, goederen en diensten, dan mag een vermogen ook de weg zoeken naar een beter fiscaal klimaat.’ ‘Je kan dan uitkomen in Luxemburg, Monaco of zelfs in België. Kijk naar de controverse rond Bernard Arnault of Gerard Depardieu. Een hele heisa waar twee maten en gewichten worden gehanteerd. Grieken en Spanjaarden mogen zich hier toch ook vrij vestigen? En Bernard Arnault hoofd van de luxegroep LVMH en rijkste man van Frankrijk zou niet welkom zijn? Hij wordt nu afgeschilderd als een fraudeur...’

www.svbp-financieleplanners.be | [email protected] | tel:03.205.10.20 | Page 2 of 10

  Een Belg in Frankrijk Ons land is voor rijke mensen interessant door de nulbelasting op vermogenswinsten en huurinkomsten. Toch is België volgens KPMG wereldkampioen belasting innen, maar er bestaat een lange lijst van belastingvrijstellingen. ‘Voor Bernard Arnault is het duidelijk dat de man bezig is met zijn successieplanning. Voorts is het een praktische beslissing: de afstand Brussel – Parijs kan je dagelijks makkelijk pendelen. Je moet een vrij Europa consequent toepassen.’ ‘Het is ook omgekeerd geweest, dat slimme Belgen in Frankrijk gingen wonen, waar hun pensioenkapitaal niet werd belast. Een Belg die via een groepsverzekering een mooie som had gespaard, verhuisde naar Frankrijk en vroeg vervolgens het kapitaal van zijn groepsverzekering op. Het gaat hier om extralegale pensioenen, dus de manieren om uw wettelijke pensioen aan te vullen binnen de tweede (bijvoorbeeld de groepsverzekering) en de derde pensioenpijler (bijvoorbeeld het pensioensparen). Hij ontsnapte hiermee aan de Belgische belasting van 10 procent of 16,5 procent op de kapitalen van een groepsverzekering. Een doorn in het oog van de Belgische fiscus die artikel 364 bis in het Wetboek Inkomstenbelastingen invoegde. De zogenaamde emigratieclausule: ‘de betaling of de toekenning van het pensioen werd geacht te hebben plaats gehad de dag voor de verhuizing naar het buitenland.’ ‘De Europese Commissie tekende hier verzet tegen aan en Belgie werd door het Europees Hof van Justitie en haar eigen rechtspraak teruggefloten. België heeft immers met veel landen dubbelbelastingverdragen afgesloten om te vermijden dat eenzelfde inkomen door twee landen wordt belast. In het dubbelbelastingverdrag tussen België en Frankrijk staat te lezen dat de zogenaamde woonstaat van de genieter het kapitaal van de groepsverzekering mag belasten. Verhuist een Belg naar Frankrijk dan mag dat land het kapitaal van de groepsverzekering belasten. Wat Frankrijk eerst niet deed, maar sinds 1 januari 2011 wél waardoor de ontsnappingsroute terug dicht is. In 2006 werd overigens beslist dat de emigratieclausule ‘niet meer van toepassing is indien de belastingplichtige zijn woonplaats of de zetel van zijn fortuin heeft overgebracht naar een lidstaat van de Europese Economische Ruimte.’ De Belgische fiscus moet voortaan dus rekening houden met de bepalingen van het dubbelbelastingverdrag afgesloten tussen België en een andere EU-lidstaat.’ ‘Het is alvast niet te hopen dat Di Rupo zich laat inspireren door François Hollande. Moody's heeft de rating van Frankrijk in november verlaagd van Aaa naar Aa1. Het ratingagentschap wijst op de verslechterde economische omstandigheden en de financiële risico's. Eerder dit jaar verlaagde ook Standard & Poor's de Franse kredietrating tot AA, met een negatieve outlook. The Economist noemt het land een tikkende tijdbom onder Europa.’ ‘Wat vooral kwaad bloed zet, is dat de regering Di Rupo I het fiscale gegeven van de Brepols doctrine – dat de belastingplichtige de minst belastbare weg mag volgen – steeds meer op de helling zet. Ook de media gewagen telkens van ‘fraude’ wanneer belastingplichtigen fiscaal de minst belaste weg volgen. Zo ging het over de ‘fraude met spaarboekjes.’ De intresten op spaarboekjes zijn tot 1.830 euro per persoon vrijgesteld van roerende voorheffing. Tegen de huidige lage rentevoeten betekent dit dat je zo’n 200.000 euro kan plaatsen op een klassiek spaarboekje bij de grootbanken. Vermogende mensen met meer dan 200.000 euro spreiden dit over verschillende spaarboekjes en blijven onder de radar. Het is echter perfect legaal om verschillende spaarboekjes te www.svbp-financieleplanners.be | [email protected] | tel:03.205.10.20 | Page 3 of 10

 

hebben. Als zoiets niet meer mag, dan moet de wetgever dit verbieden, maar dat is nog altijd niet het geval.’

Vermogensbeheerders en fiscalisten durven publiekelijk geen ruchtbaarheid meer geven aan fiscale optimalisaties, uit schrik dat wat ze uitleggen bij het volgende rondje belastingen heffen, door de overheid wordt aangepakt. Zo is de regering voortdurend op zoek naar spaar- en beleggingsproducten waar de fiscus tot nu het rendement niet of nauwelijks van afroomt. Dat zorgt voor onzekerheid bij spaarders en beleggers, want welk financieel product is fiscaal nog interessant? En hoe lang blijft dat nog zo?’ ‘De overheid kan het best beginnen met de belastingregels te vereenvoudigen, zodat het systeem eerlijker wordt. Eenvoud moet het halen van complexiteit en dat zal ook zorgen voor meer rechtszekerheid voor de belastingplichtigen. De overheid moet vooral weer betrouwbaar worden’, is de overtuiging van Jo Stremersch. Het is dan ook een goede zaak dat het eenvoudig systeem van de bevrijdende roerende voorheffing terugkeert vanaf 2013. Het tarief stijgt wel, maar in vergelijking met het buitenland blijft 25 procent ‘redelijk’. De regering Di Rupo werkte vorig jaar een ‘rijkentaks’ uit met een aangifteplicht voor het jaar 2012. Premier Di Rupo besliste toen dat de roerende voorheffing 21 procent zou bedragen en dat wie meer dan 20.020 euro aan roerende inkomsten incasseerde, op het gedeelte daarboven nog eens vier procent ‘rijkentaks’ verschuldigd was. Zowel een melding van de inkomsten aan een meldpunt (dat nooit in werking is gesteld), en een aangifteplicht in de belastingaangifte in bepaalde gevallen, maakten alles ingewikkeld. De beslissing werd ook gezien als een eerste stap naar een vermogenskadaster. ‘Bij de opmaak van de begroting 2013 is beslist dat de roerende voorheffing opnieuw bevrijdend wordt, maar dat ze voor iedereen wordt verhoogd van 21 naar 25 procent. Spaarders en beleggers betalen de rekening, net in een tijd dat een risicoloze belegging geen tot zelfs een negatief rendement heeft’, weet Jo Stremersch. ‘Het wordt in 2013 zeker kwestie het vermogen zo te organiseren dat er een voldoende netto rendement kan gegenereerd worden om alle projecten te kunnen financieren. Dat vergt enige planning’. Hoe moet de aangifte voor 2012 dan concreet gebeuren? In eerste instantie werd de aangifteplicht voor 2012 (een melding in de belastingaangifte) niet geschrapt. Minister van Financiën Steven Vanackere beweert nu dat de aangifteplicht voor 2012 onder bepaalde voorwaarden wordt geschrapt. De roerende inkomens waarop 21 of 25 procent roerende voorheffing is betaald, moeten niet meer worden aangegeven als het totaal van die inkomens lager is dan 20.020 euro. Het volstaat dat de belastingplichtige in de aangifte op erewoord verklaart dat hij geen inkomsten heeft waarop de ‘rijkentaks’ van vier procent is verschuldigd. Belastingplichtigen met een hoger roerend inkomen boven 20.020 kunnen tot eind december vragen 21 + 4 procent in plaats van 21 procent roerende voorheffing in te houden en vermijden op die manier de aangifteplicht van hun roerende inkomens. Antimisbruikbepaling Jo Stremersch is tevreden dat de regering Di Rupo het fiscale angstregime met een boete van 309 procent (geheimecommissielonenaanslag) voor ‘overdreven’ voordelen van alle aard gaat terugschroeven. Een voordeel in natura van 100 euro voor een reis, kleding of www.svbp-financieleplanners.be | [email protected] | tel:03.205.10.20 | Page 4 of 10

 

het gebruik van een gsm dat niet correct wordt aangegeven, kost 309 euro extra door de toepassing van de bijzondere aanslag. Dat wordt nu toch gemilderd. Bedrijfsleiders die bijvoorbeeld niet op tijd of correct hun restaurantkosten aangeven, worden niet meer automatisch onderworpen aan deze ‘monstertaxatie’.

De nieuwe antimisbruikbepaling stelt dat de fiscus een constructie kan negeren als die (bijna) als enig doel heeft belastingen te ontwijken. Toch mag u nog altijd voor de minst belaste weg kiezen. Het volstaat evenwel als fiscus om zich te beroepen op een vermoeden van fiscaal misbruik om de belastingplichtige te verplichten het tegenbewijs te leveren dat hij niet alleen fiscale, maar bijvoorbeeld ook bedrijfseconomische motieven heeft. In de praktijk creert dit vooral rechtsonzekerheid. ‘Wat is exuberant, wat niet? Zoiets moet je altijd bekijken in de bedrijfseconomische context’, zegt Jo Stremersch. ‘De fiscus kan via de antimisbruikbepaling veel in vraag stellen en dat heeft belangrijke financiële en juridische consequenties. De discussie is: zijn de gemaakte kosten rechtmatig? Het is overigens niet hier dat de grote fiscale fraude zit, als je met een fijne kam door een boekhouding gaat zul je altijd wel iets vinden. Ik betreur het repressieve karakter van de nieuwe regels. Duidelijk is dat elke vorm van fiscale structurering voortdurend tegen het licht moet worden gehouden.’ ‘Zo ook de regeling voor de bedrijfsvoertuigen of de aankoop van een onroerend goed deels privé en deels via een vennootschap. Is er nog een fiscaal voordeel? Wie zijn onroerend goed via zijn vennootschap gekocht heeft, heeft de heffing erop zien verdubbelen. Door de antimisbruikbepaling heeft de fiscus een wapen in handen om de gesplitste aankoop van een onroerend goed door een vennootschap en een bedrijfsleider strenger te controleren. Toch is het zo dat als die transactie volgens de regels verloopt er geen sprake is van misbruik.’ Indien u privé gebruik maakt van een deel van het gebouw waarvan uw vennootschap de eigendom heeft, moet je daar in principe huur voor betalen. Doe je dat niet, dan wordt u belast op een voordeel in natura - het voordeel gratis woonst. ‘Hier gaat de fiscus via de antimisbruikbepaling strenger controleren én zorgt de regering Di Rupo voor een verhoging van de voordelen van alle aard voor de privéwoning : deze belasting verdubbelt zowat als het kadastraal inkomen meer dan 745 euro bedraagt. Ook het voordeel voor gratis elektriciteit en verwarming wordt opgetrokken. Jaarlijks betalen voor dit voordeel in natura kan dus mogelijk hoger uitvallen dat wanneer men niet gesplitst aankoopt. Er zijn belastingplichtigen die hun huis uit hun vennootschap halen: met opnieuw kosten tot gevolg (registratierechten of de zogenaamde ‘miserietaks’).’ ‘Ook de invoering van de antirechtsmisbruikregels in het kader van de successierechten en de registratierechten veroorzaakt de nodige deining. Op basis van een “white list” en “black list” tracht de fiscale administratie een richtsnoer te geven over wat voor hen toelaatbaar is in het kader van successieplanning en wat niet. Alsof successieplanning per definitie fiscale planning is. Veelal is successieplanning veeleer civielrechtelijk dan fiscaalrechtelijk van aard. Hoe behoud ik controle? Hoe voorkom ik ruzie tussen erfgenamen ? Of hoe bescherm ik mijn langstlevende partner ? Dat houdt mensen veel meer bezig’ stelt Jo Stremersch. Het is overigens een klassieke denkfout van de overheid dat elke nieuwe belastingregel ook automatisch zorgt voor meerinkomsten aan belastinggeld. Iedereen past zich immers aan de gewijzigde fiscale situatie aan, dus de netto ontvangsten van de overheid liggen www.svbp-financieleplanners.be | [email protected] | tel:03.205.10.20 | Page 5 of 10

 

vaak een heel pak lager dan wat de overheid had gehoopt te ontvangen. Het is bijvoorbeeld afwachten of de nieuwe belasting op de sector van de bedrijfsvoertuigen voldoende zal opbrengen. Er is daar een verhoging van het voordeel van alle aard van zware wagens: de berekeningsmethode houdt niet langer rekening met het aantal privékilometers, maar gaat nu uit van de cataloguswaarde van het voertuig, de CO2uitstoot en de ouderdom. ‘Luxewagens worden nu massaal uit vennootschappen gehaald, bedrijven geven hun werknemers een lager model of zware wagens worden simpelweg niet meer gekocht, met een derving van BTW en verkeersbelasting voor de overheid tot gevolg.’

Jo Stremersch betreurt dat er geen grote fiscale visie zit achter het begrotingswerk van de regering Di Rupo. ‘Het is een onoverzichtelijke reeks van kleine en grote maatregelen om bij burgers en bedrijven geld te vinden. De nieuwe fiscale regels zijn telkens duidelijk budgettair geïnspireerd en daarom niet samenhangend.’ Het eerst wel (van 15 naar 25 procent) en dan toch weer niet verhogen van de belasting op auteursrechten toont aan dat de regering niet altijd de impact beseft van de maatregelen die ze gaat nemen. Er zijn nog voorbeelden. Zoals de hervorming van de individuele pensioentoezegging (IPT): zelfstandigen met een vennootschap kunnen hun eigen individueel pensioenfonds opzetten, maar dat moet voortaan wel worden uitbesteed. De IPT is een levensverzekering die door de onderneming wordt gefinancierd voor de zaakvoerder. Deze pensioensom kon worden geparkeerd op de balans van de onderneming of extern gefinancierd middels een IPT-verzekering. Het bedrijf kan de premies aftrekken als kosten, op voorwaarde dat het de 80-procentregel naleeft: het wettelijk én aanvullend pensioen mag niet meer bedragen dan 80 procent van het laatste brutoloon van de zelfstandige tijdens zijn loopbaan. Als de zelfstandige tot zijn 65ste aan de slag blijft en op die leeftijd ook zijn pensioenkapitaal krijgt uitgekeerd uit de IPT-verzekering, wordt het voorkeurtarief van 10 procent toegepast. Maar neemt hij het kapitaal op zijn 60ste op, dan betaalt hij met ingang van 1 juli 2013 dubbel zoveel belastingen (20 procent). Op 61 jaar wordt dat 18 procent en tussen 62 en 64 jaar is dat 16,5 procent. ‘De interne provisionering van het pensioensom op de balans van de onderneming is sinds 1 januari 2012 verboden. De pensioenopbouw moet voortaan worden geëxternaliseerd. De interne pensioenprovisies die werden aangelegd tot 31 december 2011, worden bevroren. Daarnaast worden ze onderworpen aan een belasting van 1,75 procent, die ofwel volledig kan worden betaald in 2012, of gespreid over drie boekjaren (2012, 2013 en 2014) tegen 0,60 procent per jaar. Op nieuwe stortingen dan weer zal een verzekeringstaks van 4,4 procent worden geheven.’ Voor het bedrijf zorgt dit voor een slechtere balans en dit in een tijd waarin liquiditeiten net zo belangrijk zijn voor ondernemingen. Zeker nu banken moeilijk kredieten geven. ‘De regering Di Rupo neemt hiermee een maatregel die louter budgettair is geïnspireerd en geen oog heeft voor een lange termijnvisie. Structureel wil men immers geen knopen doorhakken over een indexsprong, een meerwaardebelasting, een BTW-verhoging, een loonblokkering, enz…’ Fiscale regularisatie Opvallend is dat de regering Di Rupo kiest voor een grote, allerlaatste, fiscale regularisatie. Zwart geld krijgt nog tot eind 2013 de kans terug te keren naar ons land. Door een einddatum aan te kondigen voor deze ‘laatste’ procedure van fiscale www.svbp-financieleplanners.be | [email protected] | tel:03.205.10.20 | Page 6 of 10

 

regularisatie voor geld uit het zwarte circuit hoopt de regering in 2013 nog 513 miljoen euro aan fiscale opbrengsten binnen te halen. Dat is bijna evenveel als wat de procedure sinds de start in 2006 heeft opgebracht. Er kwam twee miljard euro zwart geld boven water, wat de schatkist spekte met ruim 518 miljoen euro.

Bij de grote, eenmalig bevrijdende aangifte (EBA) uit 2004, werd 5,7 miljard euro kapitaal teruggehaald, goed voor een fiscale opbrengst van 496 miljoen euro. De boetetarieven van 6 en 9 procent lagen toen wel lager dan de tarieven die nu worden gehanteerd: voor zwarte inkomsten gaat het boetetarief van 10 naar 15 procent. Ze moet betaald worden bovenop de normale belasting op de niet-aangegeven inkomsten. Daarnaast is een regeling uitgewerkt voor 'ernstige' fiscale fraude, ook voor vennootschappen. Misbruik van vennootschapsgoederen en witwassen kunnen worden geregulariseerd tegen een boete van 35 procent op het verjaarde zwart kapitaal. In ruil krijgt men de garantie dat men niet strafrechtelijk vervolgd zal worden. Pikzwart geld (uit misdrijven zoals drugssmokkel, wapenhandel, enz…) kan niet worden geregulariseerd. Jo Stremersch vindt dat de federale regering een voorbeeld moet nemen aan de ‘slimme’ Vlaamse fiscaliteit. De Vlaamse regering bereikte eerder dat er minder zwart geld wordt betaald bij de aankoop van een woning door de verlaging van de registratierechten (van 12 naar 10 procent) en een ‘meeneembaarheid’ van betaalde taksen, waardoor de de overheid door minder te belasten toch meer inkomsten realiseerde. Ook de nieuwe Vlaamse fiscale regeling voor de overdracht van kmo’s in Vlaanderen is succesvol. De Vlaamse regering begon in het najaar van 2011 met een campagne voor de opvolging en de overname van kmo's, om zo de continuïteit van familiebedrijven te verzekeren. ‘Vóór 2012 was het voor ondernemers fiscaal voordeliger hun bedrijf na overlijden over te laten (aan nul procent) dan tijdens hun leven te schenken (aan twee procent). Sinds januari 2012 is de regeling omgekeerd: wanneer de familiale ondernemer zijn zaak bij leven overlaat, moet hij nul procent schenkingsrechten betalen. Wanneer de familiezaak na het overlijden van de bedrijfsleider in handen komt van een erfgenaam in eerste lijn, betaalt deze drie procent successierechten (andere erfgenamen tot zeven procent). Dat is strategisch veel meer doordacht en zorgt zelfs voor zuurstof in deze familiale ondernemingen’, aldus Jo Stremersch. ‘Let wel op voor vorderingen en rekening-couranten ten opzichte van het eigen bedrijf, die vallen sinds 1 januari uit de boot van de verlaagde rechten’. Voor vermogenadviseurs zijn het drukke tijden met veel studiewerk. ‘Het is een onoverzichtelijk amalgaam van maatregelen, zodat we telkens per individueel geval moeten onderzoeken wat financieel de beste keuze is. Er is geen ontsnappen aan, dus moet voor elke persoon en diens vermogen de juiste combinatie worden gemaakt.’ ‘De laatste vijf jaar waren enorm turbulent: eerst in 2008 de instorting van de kapitaalmarkt. De kredieten voor bedrijven drogen op nu alle banken door de Basel IIInormen hun kapitaalbasis moeten versterken. Het rendement van roerend vermogen zoals termijnrekeningen, dividendaandelen en obligaties brengt door een zwak financieel klimaat reëel niets op én alles wordt extra afgeroomd door de overheid, want we zien nu het vertraagde effect van armlastige overheden die hun eigen boekhouding niet op orde hadden en daarom zwaar moeten bezuinigen.’ ‘De wereld was enkele jaren geleden relatief veel eenvoudiger’, glimlacht Jo Stremersch. ‘Maar ja, we weten nu dat toen blijkbaar veel op lucht was gebaseerd.’ Jo Stremersch www.svbp-financieleplanners.be | [email protected] | tel:03.205.10.20 | Page 7 of 10

 

ziet overigens niet meteen beterschap: ‘Het gratis geld van FED-baas Ben Bernanke is niet goed voor Amerika en de wereldeconomie. Dollars drukken lost het probleem niet op, dat is een morfinepomp die de pijn verdooft, maar structureel niets oplost. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden.’ ‘Kijk naar Japan dat een gigantische staatsschuld heeft en economisch dood is: een dure Yen, een netto verouderende populatie die niet meer aangroeit, integendeel zelfs afneemt. Europa moet opletten dat het niet in dergelijk Japans moeras sukkelt. De overheid moet respect hebben voor mensen die risico nemen. Zonder risicokapitaal is er geen economisch leven en wordt creativiteit en innovatie vernietigd. Niemand durft nog te ondernemen en investeren, een negatieve spiraal die economisch nefast is. Zonder ondernemers is er geen economie en geen welvaart.’ ‘De impact van de nieuwe begrotingsmaatregelen van de regering Di Rupo zal pas duidelijk worden als in februari-maart de uitvoeringsbesluiten zullen verschijnen. Stremersch, Van Broekhoven & Partners wil daarbij fungeren als een vooruitgeschoven uitkijkpost en proactief klanten bijstaan en ondersteunen. Wij onderzoeken hoe alles in de praktijk evolueert om dan te zien of mensen financieel-fiscaal het geweer van schouder moeten veranderen’, besluit Jo Stremersch.

Hoe voordelig kunst kopen? Het spaarboekje brengt niets op, de beurs kwakkelt en goud is te duur. Toch dan maar een stukje kunst kopen, omdat u het mooi vindt en het een goede investering is? Sta dan wel stil bij de juridische en fiscale aspecten die de aankoop van een kunstwerk met zich meebrengt. Zo kan u bij de aankoop de prijs drukken door rechtstreeks van de kunstenaar te kopen, want dan betaal je slechts 6 procent BTW en geen volgrecht. Dat volgrecht is een auteursrecht van de kunstenaar. Het volgrecht wordt berekend op de prijs van de verkoop door een tussenpersoon (zo profiteert een kunstenaar mee van de latere waardestijging van een werk). Koop je van een galerijhouder, dan wordt er 21 procent BTW aangerekend én moet je het volgrecht betalen omdat u koopt van een tussenpersoon. Koop je kunst, vraag dan een certificaat inzake de herkomst en authenticiteit. Wanneer je kunst koopt, krijg je niet automatisch het reproductierecht. Dat moet u uitdrukkelijk bedingen. Koop je een kunstwerk, dan wordt u alleen eigenaar van het materiële voorwerp. De kunstenaar en diens erfgenamen blijven tot 70 jaar na het overlijden van de kunstenaar de intellectuele eigenaar van het werk. De kunstenaar heeft drie morele rechten die niet kunnen worden afgestaan: het recht om het werk bekend te maken, het recht het vaderschap van het werk op te eisen en het recht op integriteit (zo kan de kunstenaar zich verzetten tegen elke misvorming, verminking of wijziging van het werk). Zorg voor een goede verzekering. Veel verzamelaars doen dit niet uit schrik voor de hoge kostprijs en de aangifteplicht van Belgische verzekeraars bij overlijden. Om dit te vermijden kan je een verzekering nemen bij een buitenlandse verzekeringsfirma. Opgelet: de erfgenamen hebben nog altijd zelf een aangifteverplichting. Om de hoge successierechten te vermijden, kan je uw kunstwerken via een handgift doorgeven. Die handgift moet niet worden geregistreerd en is onbelast. Wel moet de www.svbp-financieleplanners.be | [email protected] | tel:03.205.10.20 | Page 8 of 10

 

schenker nog drie jaar overleven (laat dus een bedankbrief met datum opstellen) en het werk moet ook daadwerkelijk zijn overgedragen. Een schenking voor de notaris is veiliger, aan een vast tarief van drie procent (naaste familie) of zeven procent (derden). Bij een buitenlandse notaris kan je de schenking onbelast doen, maar ook hier geldt dan de regel dat de schenker drie jaar moet overleven.

Mogelijk is het aangewezen om de kunstverzameling te organiseren in een afzonderlijke structuur: een maatschap, een vereniging zonder winstoogmerk (vzw) of een stichting. De verzameling of een deel ervan kan ook worden ondergebracht in het Roerend Erfgoedfonds of in een fonds op naam bij de Koning Boudewijnstichting. Gulle verzamelaars kunnen hun kunst aan nul procent schenken aan de Vlaamse Gemeenschap of je kan de successierechten milderen door de regeling te gebruiken van de inbetalinggeving van kunstwerken. De verschuldigde successierechten worden dan met kunst betaald.

Château Montbrun en Ashford Castle: koop een kasteel met korting Je moet altijd leven onder uw inkomen, nooit boven uw stand. Bent u toch van de verkwistende aard, dan is nu de tijd rijp om goedkoop een kasteel te verwerven en u zo naar de hoogste (adel)stand te promoveren. U kan hier kiezen tussen het Franse Château Montbrun of Ashford Castle in Ierland. Ashford Castle uit 1228 is een historisch icoon. Dit vijfsterrenhotel wordt algemeen gezien als het beste hotel in Ierland en werd door Condé Nast Traveller recent gerangschikt als derde beste hotel in Europa. Het 13de eeuwse kasteel bij Cong in het graafschap Mayo heeft een rijke geschiedenis en was lang in handen van de brouwersfamilie Guinness die het als uitvalsbasis gebruikte voor de jacht, golf en de vissport. Bijzonder is dat het kasteelhotel nu op de markt wordt gebracht aan de helft van de prijs die er in 2008 is voor betaald. Ashford Castle werd toen door de Ierse zakenman Gerry Barrett gekocht van een groep Iers-Amerikaanse ondernemers voor een bedrag van 50 miljoen euro. Gerry Barrett ging daarvoor een lening aan bij de Bank of Scotland, maar door de Ierse vastgoedcrisis sloot moederbedrijf Lloyds later de deuren van de Bank of Scotland. De Ierse huizen- en kantorenmarkt stortte in elkaar, net zoals de markt van het luxevastgoed. Dat blijkt alvast uit de vraagprijs voor Ashford Castle: 25 miljoen euro, de helft van wat Barrett er vier jaar geleden voor betaalde. De nieuwe eigenaar verwerft een hotel met 83 kamers (inclusief zes suites), op een prachtig en bosrijk domein van 365 hectare, met tal van sportieve en recreatieve mogelijkheden zoals golf, paardrijden, kleiduifschieten, bootexcursies, enz… Ashford Castle is in veel films als decor gebruikt, onder meer in ‘The Quiet Man’ met John Wayne. Tal van bekendheden logeerden in het hotel: Grace Kelly, Brad Pitt, John Lennon, Oscar Wilde, Ronald Reagan, de Britse koning George V en de gewezen James Bondacteur Pierce Brosnan gaf er zijn huwelijksfeest. Het hotel is winstgevend en vooral populair bij Amerikanen. De prijzen voor een nachtje Ashford Castle variëren van 400 tot 950 euro. Iets goedkoper en dichter bij de deur is Château Montbrun, een Frans middeleeuws www.svbp-financieleplanners.be | [email protected] | tel:03.205.10.20 | Page 9 of 10

 

kasteel in Dournazac in de Haute-Vienne op zo’n vijftig kilometer van Limoges. Het kasteel dateert uit 1179 en de legende gaat dat hier Richard I Leeuwenhart overleed, twaalf dagen nadat hij zwaargewond raakte tijdens de belegering van een nabijgelegen kasteel. Het natuurdomein beslaat 165 hectare en de koper krijgt er ook een taverne, stallingen en een boerderij bij. De verkoopprijs startte twee jaar geleden aan 24 miljoen euro en is nu gezakt naar 20.500.000 euro. Het kasteel is eigendom van een particulier die er met zijn familie ook verblijft en daarom is alles ingericht om een maximaal wooncomfort te hebben: twee liften, centrale verwarming, modern sanitair, een bioscoopzaal, een jacuzzi, enz… Het kasteel heeft een masterbedroom en vijftien gastenkamers. Brad Pitt en Angelina Jolie kwamen een kijkje nemen, maar Angelina prefereerde een eigendom aan de Azurenkust dicht bij de zee. www.ashford.ie

www.montbrun.com

www.svbp-financieleplanners.be | [email protected] | tel:03.205.10.20 | Page 10 of 10