Preek van ds. J. van de Wetering over Handelingen 11 : 23 en 26b. Laatst gehouden in oktober 2013. Thema: Wil jij, wilt u bij de HERE Jezus blijven? Gemeente van Christus, 1. Is geloven eigenlijk wel zo moeilijk? Wat vind jij daarvan? Beste catechisant, en jij Alfacursist, en jij puber van 14/15 jaar? En wat vindt ú daarvan? Het geloof is soms net zo'n grote hoge glijbaan. Jullie kennen die wel: 5 banen naast elkaar! Ik zie een meisje van 6 jaar een matje pakken, ze gaat er op zitten. En ze glijdt met volle pret naar beneden. Pappa vangt haar beneden op. Het gaat vanzelf! Zo gaat het geloof soms ook vanzelf! Heerlijk toch!? Op een Bijbelstudieavond of een wijkavond waar je van hart tot hart spreekt. Op de belijdeniscatechisaties, op een mannendag, een Bondsdag met zingen, bidden, Bijbelstudie; op een Kloosterdag, op een Alfacursus, op een Festival voor Christelijke jongeren, op een Christelijk vakantiepark, op een DVNdag, bij de 4 Musketiers. Heerlijk met zoveel, vaak gemotiveerde, Christenen bij elkaar! Een inspirerende ervaring! Een geweldige sfeer, een bemoedigend gevoel, een kick! Geen twijfel aan: ik geloof in Jezus Christus, mijn Verlosser! Vanzelfsprekend! Mooi om zoiets mee te maken! Láát het geloof ook eens vanzelf gaan! Het geloof is een gáve! Een geschénk van de Heilige Geest! Je krijgt het! Je merkt het! Prachtig! Een vreugde! Zo gaat het ook een keertje in de tijd van Nehemia 12 Veel ballingen zijn teruggekeerd. Onder leiding van Nehemia is Jeruzalem herbouwd, de stadsmuren en tempelgebouwen. Nehemia organiseert géén mannen-of vrouwendag of jeugdfestival. Maar mannen , vrouwen en jeugd komen allen bij elkáár voor de feestelijke inwijding van de muur en de tempel. Twee zangkoren gaan zingend over de muren met muziekinstrumenten. Ezra en Nehemia voorop. Offers worden gebracht! Iedereen is vrolijk! Vrolijk over de Kérk! Over het gelóóf! Wat een dag!! De blijdschap van het geloof, de vreugde in God – het gaat allemaal vanzelf op zo’n dag. Iedereen doet enthousiast mee! Wat een inspirerende dag. We gaan van Nehemia naar Antiochië (Hand. 11). Zo is het ook in Antiochië, Een bruisende gemeente. De gemeenteopbouw, de gemeentegroei, het geloof in de Here Jezus Christushet gaat geweldig in Antiochië; het loopt als een trein. Antiochië- de 3e wereldstad toen; een half miljoen inwoners; multiculturele stad à la Amsterdam. Gevluchte Christenen komen de stad binnen (gevlucht uit Jeruzalem na de dood van Stefanus). Ze vertellen het Evangelie aan Joden die in Antiochië wonen en aan de heidenen in die stad. En er ontstaat in die wereldstad binnen korte tijd een grote gemeente. Het geloof in Jezus Christus lándt er! Het zijn niet eens zendelingen of Apostelen, die in Antiochië het Evangelie brengen.
Gewone mensen, vluchtelingen die er vol van zijn!! Die!! En massale bekeringen tot de Here Jezus Christus! Het gaat vanzélf!! Net als dat meisje, dat vanzelf van die glijbaan gaat. Vanuit Jeruzalem wordt de apostel Barnabas (14:14) gestuurd om poolshoogte te nemen en een pastoraal bezoék te brengen. Barnabas is meteen enthousiast! Hij ziet meteen Góds werk in die wereldstad; Gods ingrijpen; Gods genade, goedgunstigheid over al die mensen, over die stad! Het geeft Barnabas een enorme kíck! En Barnabas is ontzettend blij! Evenals Nehemia ontzettend blij was bij de inwijding van de muren van Jeruzalem en de herbouw van de tempel. Ja gemeente, er zijn van die tijden, die dagen, dat het allemaal vanzelf gaat in de Kerk, in het geloof. Inspirerende, bemoedigende tijden, dagen. Wat prachtig! Wat een hoogtepunten! Je wordt opgeladen! 2. Maar kun je die hoogtepunten vasthouden? Kan men dat in Antiochië en in de tijd van Nehemia? Kunnen wij dat? Want aan alles komt een eind! Ook aan hoogtepunten! Aan een mooie Bijbelavond komt een eind! Aan de feestelijke inwijding van de muren van Jeruzalem! Aan de massale bekeringen in Antiochië! Aan een Christelijk jeugdfestival, aan een kloosterdag met bezinning, zang en gebeden. Aan de belijdeniscatechisatie, aan die inspirerende ervaringen, dat bemoedigende gevoel, aan een gemeenteproject: Feest van genade! Kon je het maar vasthouden! Maar het leven gaat door. Het harde leven gaat door! Eenzaamheid, gemis. Je hoort dat het huwelijk van één van je kinderen lang niet zo goed zit. En de thuissituatie (de opvoeding) vraagt alles van je. Ja, het harde leven gaat door! Het zóndige leven óók! Ook in Antiochië! Antiochië is een schitterende wereldstad. Schitterende parken, tempels, villa's, handelsgebouwen, regeringsgebouwen (de romeinse consul zetelt er), sportmanifestaties. Een met marmer geplaveide hoofdboulevard met aan het eind het grote beeld van oppergod Jupiter. Een echte romeinse stad. Én met een gróót bos, het bos van Daphne, dát is een pretpark!... Daar geven velen zich over aan gruwelijke zedeloosheid en prostitutie. Antiochië wordt een riool van zedeloosheid genoemd. Het zondige leven in de stad gaat dóór! Amsterdam is er niks bij. De Christenen (ouderen en jongeren) komen er in aanraking met de uitwassen van de zonde; met alles wat God verboden heeft. Geloven in Jezus Christus gaat vanzelf! Gelooft ú het?? Ja! Een tijdje op die hoogtepunten in je leven, of in de kerk. Maar dat is in Antiochië gauw voorbij! Ze krijgen de bijnaam, de spótnaam: christen! Jij bent christen geworden hè? Meen niet dat jij de enige bent die het bij het rechte eind heeft, in deze stad met veel religies. Meen niet dat het christelijke geloof het ware geloof is. Jij bent christen hè? Jij mag niet eens een keertje naar het pretpark Daphne waar iedereen naar toe gaat. Een christen niet; bekrompen zijn jullie! Jij gelooft in Jezus hè? Ik zou daar maar mee stoppen. Kijk eens naar die tegenslagen; doe je het daarvoor?
Gemeente gaat geloven vanzelf? In Antiochië? Vandaag? Met dat bandeloze sociale mediagebruik, van alles is via de webcam te zien!? Gelooft u het? 3. Daarom krijgen de gemeenteleden- allemaal - huisbezoek van de apostel Barnabas. “Iedereen” staat er. Dus elk adres krijgt huisbezoek. En Barnabas komt vandaag (in onze tekst) ook bij ú, jou en mij langs. En hij stelt op dat huisbezoek deze vraag: heb je dat meisje ook naar bóven zien lopen? Geloven is óók: de glijbaan óp! Die hoge trap op! Niet alleen eraf; dát gaat vanzelf. Dat kleine meisje klimt ook naar bóven, tree na tree! Dat gaat niet vanzelf. Dat is doorzetten, volhouden voor dat meisje! Het geloof is een gave (de glijbaan af), ook een opgave ( de glijbaan op). Dat is volhouden! Doorzetten! Blijven! Barnabas kijkt ons (de mensen in Antiochië) ernstig aan en vraagt op de man, de vrouw, de jongen, het meisje af: wil jij wel bij de HERE Jezus blijven? Zet je ook dóór? Zoals dat kleine meisje op de trap doorzet! Houd je het ook levenslang vol? Ik hoor de gemeenteleden van Antiochië al reageren! Waarom stelt u die vraag op huisbezoek, Barnabas? We hebben ons bekeerd tot Jezus Christus. Niet Jupiter is onze heer. Maar Jezus! Wij zijn enthousiast! Prachtig, zegt Barnabas. Maar zie je dat meisje die glijbaan ook ópgaan? Zul je ook bij de Here Jezus blijven in deze stad? Het volhouden? Levenslang? Barnabas neemt ook ons onder 4 ogen op huisbezoek (oud en jong). En ik hoor het je al zeggen: ik ga met mijn ouders naar de kerk, ik ga trouw naar de catechisatie; ik doe enthousiast mee aan de gemeenteactiviteiten. Prachtig zegt Barnabas. Maar hij kijkt jou toch ook ernstig aan: wil je ook bij de Here Jezus blijven? Altijd? Je leven lang? Zul je niet afhaken,( zoals zovelen vandaag) en kiezen voor het hier en nu? Barnabas komt ook bij onze bejaarde brs. en zrs. op huisbezoek. 'tValt niet mee hè? Al die ouderdomsgebreken. Die aftakeling; altijd geholpen moeten worden! Barnabas stelt ook u de vraag: zult ú bij de Here Jezus blijven? Op Hem blijven vertrouwen? Bij álles wat u meemaakt en waarvan u niks begrijpt? De apostel neemt ook die puber, die jongen of dat meisje van 14/15 jaar apart (onder 4 ogen): jij wilde vanmorgen niet naar de kerk hè? Even een conflict met vader en moeder? Geen zin aan die kerk! Barnabas vraagt jou níet: had je wel of geen zin? Dat is niet het belangrijkste. Maar hij kijkt je aan: wil jij, gedoopte puber, ook bij de Here Jezus blijven, of dank je Hem af? Ach gemeente, de apostel Barnabas -op bezoek in Antiochië- is blij met die hoogtepunten daar. Met die dagen dat alles vanzelf gaat in 't geloof en in de Kerk van Antiochië. Maar Barnabas kènt de gevaren! Het gedachtegoed van de wereld sijpelt zomaar onze gedachten in. In Antiochië en vandaag! De (sociale-)media nemen de plaats in van de Bijbel in dit land. Je wordt zomaar verleid tot zonde: op een bedrijfsfeestje waar van alles gebeurt, achter de computer, op je tablet met internet, als je gaat stappen. En iedereen doet die zonden. En vreemdgaan is vooral spannend. Moet een keer kunnen.
De duivel schiet zijn pijlen af op Christelijke gezinnen. Als ze maar druk zijn, te druk voor de Bijbel. Voorgangers vallen in zonden en worden geschorst (hoeveel al de laatste 10 a 15 jaar?). Gevaren genoeg voor het Christelijk geloof. Óók als het leven totaal anders gaat dan je had gehoopt. Of je komt in een donker dal terecht. Begrijpt u/jij Barnabas' vraag? Zult u wel bij de Here Jezus blijven? Houd je 't wel vol? Zet je wel door? Peter R de Vries- u kent hem wel: die misdaadverslaggever- zei eens in NOVA: 'ik kom uit een gelovig gezin, maar ik wilde niet naar de kerk. Ik moest wel maar wilde niet....Daarom heb ik afgehaakt.....Ik geloof niet; ik blijf niet bij Jezus Christus. En ik heb er tot vandaag aan de dag geen spijt van' Dáárom kijkt de apostel Barnabas u, jou, mij ernstig aan op huisbezoek: zul jij wél bij de Here Jezus blijven en niet kappen? Het gaat vandaag in 2013 niet vanzelf. Kijk nog een keer naar dat meisje, zegt Barnabas op het huisbezoek. Daar gáát ze, tree na tree verder. Ze zál en wíl boven komen. Dat neemt ze zichzelf voor. Je ziet het aan haar . Dat is het voornemen van haar hart. Dat is het besluit in haar hart. Ze wíl boven komen. Volhouden! Doorzetten! En....ze komt er! Jij jongen, meisje, u bejaarde broeder, zuster thuis, u die ziek bent, u die gezond bent, in de kracht van het leven; néém in je hart hetzelfde besluit als dat meisje! Ik wil volhouden! Doorzetten! Altijd bij de Here Jezus blijven! Het geloof is een gave (de glijbaan af) en opgave (de glijbaan op). Bídt de Heilige Geest dat je dat innerlijk besluit neemt! Ik wil volhouden, Heilige Geest! Ik wil me niet van de wijs laten brengen vandaag! Ik laat me niet gek maken door de wereld! Ik laat me niet door drank en uitgaansleven wegzuigen bij de Here Jezus, bij de kerk, bij het eeuwige leven. Ben je nou helemaal!! Neem dat besluit in je hart jongelui! En ook als het moeilijk in mijn leven wordt; ik ga niet bij Jezus weg! Ik blijf Hem volgen! Ik gá voor Hem. Néém dat innerlijk besluit brs en zrs!! De apostel Barnabas heeft zelf dat besluit ook in zijn hart genomen. Er staat over hem (vs. 24): een diep gelovig man die vervuld was van de Heilige Geest. Wie vervuld is van de Heilige Geest, is vervuld van/vol van Jezus Christus. Jezus Christus is voor Barnabas álles! Barnabas blijft bij Jezus. Dat heeft hij besloten (in zijn hart). En hij spoort de gelovigen in Antiochië en ons aan dat zelfde te doen. Denk aan die drie vrienden van Daniël, Sadrach, Mesach en Abednego. Die zeggen tegen Nebukadnesar: of wij nu verbrand worden in de vuuroven van u of niet; of onze God ons eruit redt of niet- we blijven onze God trouw en we buigen niet voor uw beeld. Dat is volhouden! Zo wij! Here Jezus U bent mijn Verlosser, mijn Heiland, mijn Meester! En U blijft het! In dagen van licht! Op hoogtepunten, als het geloof vanzelf gaat! En in donkere dagen, op dieptepunten. Ik blijf bij U! Ik laat me niet bij wegzuigen, ik wil volhouden (alzo de vervolgde christenen in China- N. Korea) 4. Ik kan me voorstellen brs. en zrs, jongelui, dat nu de vraag bij u opkomt: akkoord! Ik wil dat besluit in mijn hart (biddend tot de Heilige Geest) nemen. Maar hoe red ik het dan om daarná (na zo’n besluit) het levenslang vol te houden? Door te zetten?
Barnabas deelt in vs 26 een A4-tje uit aan de gemeenteleden. Samen met Paulus, die heeft hij inmiddels gehaald. Want het werk wordt Barnabas teveel. Het is een uitnodiging aan alle gemeenteleden: om een heel jaar lang samen te komen en actief mee te doen in het kerkelijk leven. Dat A4-tje is dus een jaarplan, met tal van activiteiten in de gemeente. Vertaal het maar naar vandaag: Huisbezoek, doopbezoek, kerkboekje voor de kinderen, een aantal ouderenmiddagen, de plannen van taak- en werkgroepen, catechisatie, Bijbelstudie, kerkdiensten, vergaderingen van kerkenraad, diakenen, moderamen, gemeenteprojecten als warme-gemeente-zijn of discipelschap. En op dat A4-tje zetten Paulus en Barnabas 1 belangrijk speerpunt, een prioriteit, nl. het onderwijs, het onderricht over Jezus Christus natuurlijk. Dáár ligt het accent van alle activiteiten; dát staat centraal in de gemeente. Hoe blijf ik levenslang bij de Meester en verlaat ik Hem nooit?? Het antwoord is: onderricht! Valt het antwoord u tegen? Had u/jij gedacht: God loven, prijzen, bezingen en vrolijk zijn, geloofsblijdschap! Akkoord! Het zou niet best zijn als we dat achterwege laten in de kerk. Een aanbiddingsmoment in de liturgie? Best. Maar voorop gaat altijd: het Woord van God tot je nemen! Anders kom je niet tot lof, dank, prijzen, toewijding aan God, navolgen van Christus. Onderricht, goede catechisaties voor de jeugd, voor belijdende leden, Bijbelstudie, goede kerkdiensten, op de iPhone uit de Bijbel lezen (kan overal; dat apparaat goed gebruiken) dát geeft verdieping, geloofsgroei, geloofsbeleving, geloofsblijdschap, geloofskracht! Zonder het Woord tot je te nemen vervlak je! Gaat de beleving weg! Gaat de dank en de lof verschralen en de aanbidding. Altijd je weer in de inhoud van het Christelijk geloof verdiepen, bespreken met elkaar! Onder de verlichting van de Heilige Geest zodat het Woord je raakt. Dáár leggen Barnabas en Paulus de prioriteit in het kerkelijk leven. Dán zet je door! Zoals dat meisje op de trap! Dán volhard je in het geloof! Dán blijf je bij de Here Jezus! Brs, zrs. en jongelui, je blijft in de Kerk leerplichtig! Niet tot je 16e of 18e, maar tot je 80e, levenslang! Eén van de mooiste kanten van het predikant-zijn is: leerling van de Bijbel, leerling van Jezus Christus. Een predikant is levenslang leerplichtig. Ik ben constant op school bij Jezus Christus. Thuis zien uw kinderen het: ma bereidt zich voor op de Bijbelstudie. Ze is allang van catechisatie af maar ze is nog steeds leerplichtig. En pa dacht aan komende zondag: dan is het Avondmaal. Hij leest een stuk uit het Avondmaalsformulier en mediteert een moment over zijn Here Jezus Christus. Leerplichtig zijn we. Samen buigen we ons over de vragen van het leven in de gemeente, bij de open Bijbel. Ik ben niet de enige die met levensvragen zit! Zo zorg je voor je ziel. Door het onderricht te volgen in de gemeente. We zorgen voor van alles, voor ons lichaam, voor onze kinderen, voor de tuin, voor de hond en de paarden en de boot, voor heel veel! Zorgt u/jij ook genoeg voor uw ziel? Op zondag en door de week? Schade aan je ziel is de ergste schade die je kunt oplopen! Daar krijg je heel veel last van. Blijf daarom levenslang
leerplichtig! 5. Zul jij, zult u bij de Here Jezus blijven? Weet u wel, mijn brs. en zrs, mijn beste catechisanten, kinderen, Wie die vraag vanmorgen aan u, aan jou stelt? Ik niet!! Paulus en Barnabas niet. Maar in Barnabas en Paulus (en in élke ambtsdrager) de Here Jezus Zelf! En Hij verwacht antwoord van u, van jou, van mij, vandaag! Let wel, geen antwoord is ook een antwoord! Geef aan de Here Jezus een goed antwoord vandaag in uw of in jouw gebed. Hij rekent op antwoord. Een kerkdienst is niet vrijblijvend! ´Wil je Mij liefhebben daar in (…..), vraagt de Here Jezus ´en niet de wereld van 2013? Ik heb mijn leven voor u overgehad. Is dat niet genoeg dan? Wil je wel bij Mij blijven en niet naar een ander gaan? Het is de Here Jezus zelf, die dit aan u, aan jou vraagt vanmorgen. Ik heb een idee: Ik hang in de hal een groot papier op, als de koster het goed vindt, met de vraag: Wie wil hier in de kerk, allemaal bij de Here Jezus blijven? Als het geloof vanzelf gaat en als het niet vanzelf gaat. Dan kunt u daar uw naam opzetten. Ik wil wel beginnen met mijn naam er op te zetten, als u/jij dan volgt! U denkt misschien: dat is toch een gek idee; de prediker is even de kluts kwijt. Nee! Het is, gemeente, helemaal geen gek idee! Dit deed Nehemia, na de wederopbouw van Jeruzalem(11:10) Vastleggen in een oorkonde, op papier: “Wij dienen allemaal in de herbouwde stad Jeruzalem de HERE; wij gaan leven naar de Bijbel (de 5 boeken van Mozes)”. Dat spreken ze af als kerk in hoofdstuk 10. Namen op papier, zelfs onder ede! Handtekening eronder! Wij leven begin 21e eeuw in een tijd van verval; van ontkerkelijking; van toenemend ongeloof; van afval in Europa (niet in de rest van de wereld). Willen jullie in Nederland, in Europa wel allemaal bij Mij blijven begin 21e eeuw? vraagt de Here Jezus zelf. Laten we dan als complete gemeente nu afspreken: wij blijven levenslang bij U Here Jezus! we willen levenslang leerplichtig zijn! We tekenen ervoor! Zo'n afspraak brengt een kerk tot bloei! Kijkt u nog één keer naar dat kleine meisje, brs en zrs, jongelui. Tree na tree zet ze door! Dat kleine ding! Ze houdt vol!!! Wie volharden zal tot het einde, die zal behouden worden! Amen.
Votum en zegengroet. opm.: het thema van de preek is: Wilt u/wil jij bij de Here Jezus blijven? David wil dat wel. Wij zingen zijn psalm 63 : 1 en 2 Gebed Schriftlezing: de schriftlezing gaat over 2 hoogtepunten in de kerk: in de oudtestamentische kerk ten tijde van Nehemia en in de nieuwtestamentische kerk van Antiochie. Nehemia 10 : 1 - 30 en 12: 31,38,43 Handelingen: 11 : 19-26 zingen: psalm 84 : 2,5 Tekst: Handelingen 11 : 23 en 26B en Preek Amenlied: gezang 163 : 1,2,3 Apostolische Geloofsbelijdenis gezang 161 : 3,4
of De Tien Woorden Liedboek 473 : 1,2,5
Gebed
Kollekte Slotzang: psalm 52 : 5,6 Zegen. ---------------------------------------------------------------------------------Kernwoorden van de preek Thema: Wil jij / wilt u bij de Heer Jezus blijven ? 1. Geloof is als een glijbaan: gaat vanzelf. Zo in Nehemia 12 en in Antiochie. 2. Kun je het hoogtepunt vasthouden ? Harde leven gaat door en het zondige leven. 3. Huisbezoek van Barnabas: geloven is ook de glijbaan op. Willen de mensen in Antiochie / willen wij ook bij de Here Jezus blijven ? Gevaren. Het meisje op de glijbaan neemt een besluit. 4. Het A4-tje van Paulus: onderricht / leerplicht. 5. Een groot papier in de hal van de kerk. Volhouden !!
