Persoonlijke Verantwoordelijkheid deel 2 Wayne Matthews 25 Oktober 2014

Persoonlijke Verantwoordelijkheid deel 2 Wayne Matthews 25 Oktober 2014

Welkom op deze Sabbat allemaal. In de vorige preek over dit onderwerp hebben we gekeken naar het feit dat wij persoonlijk de verantwoordelijkheid moeten opnemen voor onze gedachten, woorden en daden. Wij worden verantwoordelijk gehouden voor het werken of het niet werken in onze geest. We hebben gekeken naar het Levitische systeem en hoe zij, de Levieten, een taak hadden in de tempel. Zij moesten erken in de tempel. God woonde in het heilige en in de tempel. Wij hebben de vergelijking gemaakt met onze geest. Wij zijn namelijk de Tempel van God als Gods heilige geest in ons woont. God heeft Israël duidelijk gemaakt dat elke persoon de straf voor zijn eigen zonden moet betalen. God heeft ons ook verteld dat wij verantwoordelijk zijn voor onze keuzes. Wij zijn de Tempel van God als God in ons woont, als Gods heilige geest in ons woont. De titel van deze preek is Persoonlijke Verantwoordelijkheid deel 2. De bedoeling van deze preek is om er de nadruk op te leggen dat iedereen in het Lichaam van Christus, iedereen die God roept, persoonlijk de verantwoordelijkheid moet opnemen voor zijn keuzes, voor de beslissingen die hij of zijn neemt in het leven. Niet alleen op fysiek niveau maar, en dat is nog belangrijker, ook op geestelijk niveau. Wij moeten de verantwoordelijkheid nemen voor de geestelijke beslissingen in ons leven. Al deze geestelijke beslissingen worden in de geest genomen. Daarom bespreken we dit vandaag, wij moeten namelijk onze geest beschermen en wij moeten er zeker van zijn dat onze geest rein is en dat de Tempel (wij) rein zijn. We zullen even een kort teruggaan omdat deze vergelijking gaat over de geest, wat wij doen in onze gedachten, wat onze persoonlijke verantwoordelijkheid is in het zorgen voor onze geest. Wij zijn de Tempel. We gaan naar Numeri 18: 1 De Here nu zeide tot Aäron:: Gij en uw zonen en uw familie met u zult de ongerechtigheid, tegen het heiligdom begaan, dragen; hier hebben we naar gekeken. Zij moesten werken, dienen in de tempel en ze moesten het precies zo doen als God het opgedragen had. Als zij het verkeerd deden, dan zouden zij daar een straf voor moeten betalen, dan zouden zij de ongerechtigheid dragen. En we zullen later zien (waarschijnlijk in deel 3) dat de straf op hen van toepassing was. En als wij de zaken niet doen zoals God gezegd heeft (omdat ons verteld is dat wij de zaken in geest en waarheid moeten doen) zullen wij verantwoordelijk gehouden worden voor onze daden, voor de keuze die wij maken. Wij zullen de straf voor deze beslissing moeten betalen. Verdergaand ...en gij en uw zonen zult de ongerechtigheid, in uw priesterambt begaan, dragen. Dit is de verantwoordelijkheid die men draagt als men door God geroepen is om te dienen, om een dienstknecht van God te zijn. Wij zijn zelf verantwoordelijk voor wat er in de geest gebeurt. En dat is het belangrijkste punt. Zij werden verantwoordelijk gehouden voor wat zij deden in de tempel. Wel, wij zijn ook verantwoordelijk voor wat er in onze geest gebeurt. Vers 2 Doe ook uw broederen, de stam Levi, de stam van uw vader, met u naderen, opdat zij zich bij u aansluiten en u, en uw ...dienen, zij moesten Aaron dienen, hij was namelijk de hogepriester, zowel als uw zonen dienen, voor de tempel der getuigenis; Wij zijn de Tempel, wij zijn de geestelijke tempel der getuigenis. Wij moeten persoonlijk de verantwoordelijkheid opnemen voor onze tempel, onze geest. Wij zijn verantwoordelijk voor alles dat gebeurt in ons leven. Wij zijn persoonlijk verantwoordelijk voor onze trots, het egoïsme in ons leven. De menselijke natuur is egoïstisch en trots. Eens wij geroepen zijn beginnen we onze trots te zien, begonnen we ons eigen Persoonlijke Verantwoordelijkheid deel 2

1

egoïsme te zien. Wel, omdat wij geroepen zijn zullen wij verantwoordelijk gehouden worden voor de keuzes die wij maken, omdat wij kunnen zien wat wij zijn. Numeri 18: 3 Zij de andere priesters zullen hun taak vervullen jegens u de hogepriester, zowel als hun taak met betrekking tot de tabernakel; dit is die taak van dienstbaarheid. Wij moeten allemaal zorgen voor de tabernakel en daarom moeten wij ook zorgen voor onze geest. En het meest belangrijke is onze geest beschermen. Deze hele prekenserie gaat over het beschermen van de geest. Wij hebben de verantwoordelijkheid om onze geest te beschermen en te bewaken. Wij worden verantwoordelijk gehouden voor wat wij onze geest binnenlaten en wat er gebeurt in onze geest, en dan heb ik het over onze gedachten. Wij begrijpen dat Satan ‘de overste van de macht der lucht’ is. Hij zendt gedachten uit naar onze geest. Wij hebben een keuze: onderwerpen wij ons daar aan of niet. Wel, daar gaat het hier over. Het gaat over het zorgen, de taak vervullen, voor de tabernakel, voor onze geest zorgen. Wij moeten daar hard aan werken. Dat is een hele inspanning, je moet beslissingen nemen over wat je gaat doen, wat je je gedachten binnenlaat, wat je je geest binnen laat komen. De dingen komen onze geest binnen door onze ogen, door wat wij zien. En omdat wij nu eenmaal mens zijn moeten wij een keuze maken, nadat het door onze ogen onze geest is binnengekomen. Wij moeten keuzes maken. Soms zien we iets wat we niet hadden willen zien. Bijvoorbeeld, wij kijken naar een bepaald programma op tv. Misschien kijk je een natuurprogramma of een ander programma dat we leuk vinden, maar midden in het programma verschijnt er een bepaalde advertentie en dan zien we iets dat we beter niet gezien hadden. Want eens we het met onze ogen zien, gaat het onze geest in en moeten wij keuzes maken. Want wat er meestal gebeurt is dat sommige beelden via de ogen de geest binnenkomen. En deze beelden blijven zich in onze geest herhalen en wij moeten daar tegen vechten. Verschillende beelden komen de geest binnen die verschillende gedachten naar boven brengen. En daarom moeten wij waakzaam zijn over wat wij via onze ogen laten binnenkomen. Hetzelfde geldt voor onze oren, wat wij horen en de dingen die via onze oren onze geest binnenkomen. Wij moeten dus oppassen waar wij naar luisteren. Vaak zijn er liedjes op de radio waarvan de tekst werkelijk verschrikkelijk is, ze zijn slecht. Maar de muziek, het geluid en de beat, zijn aantrekkelijk voor ons en daarom luisteren we naar het liedje, naar de muziek en genieten we er van. Maar de woorden zijn niet van God en kunnen bepaalde gedachten in de geest doen ontstaan die problemen kunnen veroorzaken. Er is een bepaald nummer (liedje) dat ik vaak mee zong voor ik geroepen werd. Het zat in mijn gedachten. Als ik het nu op de radio hoor... ik ken het begin van het liedje en ik weet dat de woorden twijfel zaaien over Gods woord... het moment dat ik het hoor, dat ik het begin hoor, verander ik van radio station of zet ik de radio uit. Ik weet namelijk wat het veroorzaakt. Ik weet dat dit nummer God in twijfel trekt en ik weet dat dit liedje in mijn hoofd blijft spoken en dat ik het blijf zingen. Ik weet dat wij allemaal die strijd hebben. Een ieder van ons heeft die strijd, de herhaling van een liedje, in de geest. Vers 3 verdergaand tot het gereedschap van het heiligdom en tot het altaar echter, zullen zij niet naderen, opdat zij niet sterven, niet alleen zij, maar ook gij; Het dienen, eens wij geroepen zijn, in deze tempel is evaring, want het gaat namelijk over beslissingen nemen. Dienen in de tempel, werken in onze geest, eens wij geroepen zijn, is een beslissing tussen leven en dood. Het is een leven en dood situatie. Wij zijn verantwoordelijk voor het werk in de tempel, voor wat wij doen. En wij willen het niet verkeerd doen. En als wij ook maar in de buurt komen van iets dat wij niet moeten doen, kan dat tot de dood leiden. Eens wij geroepen zijn, ons bekeren en Gods geest in ons hebben wonen, moeten wij de keuze maken tussen leven en dood. En daarom moeten wij hier serieus mee omgaan. Wij moeten deze uitspraak op onszelf toepassen. Het enige moment dat Aäron, als hogepriester, het laatste 1/3de van de Tabernakel in mocht gaan was op de Verzoendag. Daar hebben we het op de Verzoendag over gehad. Maar door het offer van Jezus Christus hebben wij altijd toegang tot God. Wij kunnen altijd, op elk moment, voor Gods troon komen en met Hem praten. En dat doen we in onze geest. Wij zijn de Tempel en daarom moeten wij oppassen wat er onze geest binnenkomt. Kan het zijn dat een goede boom slecht vruchten voortbrengt? Wel, de Bijbel zegt dat dat niet mogelijk is. Het is ofwel een goede of een slechte boom. En daarom zal een goede boom geen slechte Persoonlijke Verantwoordelijkheid deel 2

2

vruchten dragen. Daarom, als wij aan onze geest werken, als Gods geest in ons woont, zullen er geen slechte vruchten voortgebracht worden. Maar als wij een slechte boom zijn, wat betekent dat Gods heilige geest niet in ons woont en de menselijke natuur aan het werk is, dan zal de menselijke natuur daar de vruchten van voortbrengen. En de vrucht van de menselijke natuur is egoïsme. Wij hebben op elk moment dat wij willen toegang tot Gods geest, en dat doen wij met onze geest. Wij kunnen op elk moment met God praten en tot God bidden. We kunnen dat doen als we wandelen. We kunnen dat als we in bed liggen. Wij kunnen voor God komen en voor God knielen. Wij kunnen voor God staan. Dat maakt niet uit. Het is een kwestie van onszelf tot God wenden en onszelf aan God onderwerpen, om in Hem te vertrouwen en naar Hem gaan om antwoorden te krijgen over het leven. Laten we naar Hebreeën 9: 24 gaan. Dit gaat over wat Christus voor ons gedaan heeft en over de grootsheid van het Pascha offer van Jezus Christus. Want Christus is niet binnengegaan in een heiligdom met handen gemaakt, dit verwijst niet naar de fysieke tempel. Het heiligdom met handen gemaakt is het heiligdom, Salomo die de tempel gebouwd heeft. Christus is daar niet binnen gegaan. Daar gaat het niet over. Het gaat over het geestelijke. Het is niet fysiek, het is geestelijk. Een heiligdom met handen gemaakt, een afbeelding van het ware, fysieke dingen die gemaakt waren, de fysieke structuur is gemaakt naar, een type van, het geestelijke. Het verwijst dus naar iets. Maar in de hemel zelf, om thans, voor ons, voor het aangezicht Gods te verschijnen; de tabernakel, later de tempel, die in de woestijn gebouwd werd, verwijzen naar (of waren kopieën van) dingen die in de hemel zijn, daar waar God woont. Daar verwijzen zij naar. De hogepriester ging slechts eenmaal per jaar dat laatste 1/3de binnen, Jezus Christus is daar voor ons, Hij is daar altijd voor ons. Hij is nu aan de rechterhand van God de Vader. Vers 25 Ook niet om Zichzelf dikwijls te offeren, het was niet iets dat bleef duren, zoals de offers. Men offerde constant offers. Wel, Jezus Christus heeft Zichzelf eens en voor altijd geofferd. ...gelijk de hogepriester jaarlijks het heiligdom ingaat met vreemd bloed. Dat was op de Verzoendag. Vers 26 Want dan had Hij Jezus Christus dikwijls moeten lijden sinds de grondlegging der wereld; maar thans is Hij éénmaal, bij de voleinding der eeuwen, dit is aan het eind van de eerste 4.000 jaar van de mens. Daarvoor was er alleen een fysieke ‘show’ om de zonden te bedekken. De waarheid is namelijk dat om de zonden te bedekken de dood van Jezus Christus, het gevloeide bloed van Jezus Christus, nodig was. Daarvoor waren de zonden niet bedekt en daarom had de mens allerlei rituelen en geboden van God inzake de offers en het laten vloeien van bloed. Dit verwees allemaal naar wat er in de toekomst ging gebeuren, het bedekken van zonden door het aannemen van het offer van Jezus Christus, het bloed van Jezus Christus. Hij Jezus Christus is éénmaal verschenen om door Zijn offer de zonde weg te doen. Het offersysteem was door God opgezet en werd gedaan door de Levitische priesters en nu door Jezus Christus, in 31 na Christus. Hij is gestorven om te betalen voor de zonden. De straf was het probleem. ‘Het loon der zonde’ dat wat wij verdienen, omdat wij zondigen, ‘is de dood.’ Het bloedvergieten was de enige manier om de zonden te bedekken. Het bloed van stieren en geiten kon de zonden niet bedekken. Alleen door God de Vader, door Jezus Christus, omdat Jezus Christus Zichzelf voor ons opofferde, konden de zonden bedekt worden. En zij zijn bedekt. En daarom hoeven wij het loon der zonden of de straf der zonden (de dood) niet te betalen. Wij hoeven daar niet voor te betalen door het offer van Jezus Christus en bekering van onze kant. Daarom is bekering zo belangrijk. Wij moeten naar God gaan. Wij kunnen namelijk voor God gaan en onze fouten toegeven. Wij moeten niet onszelf rechtvaardigen, maar onze verantwoordelijkheid opnemen voor elke zonde die in ons is. En mettertijd zullen wij zien wat er omgaat in de menselijke geest. Wij leven in zonden. Zonden en egoïsme zijn de basis van onze menselijke natuur, en alle egoïsme is een zonde. Vers 27 En zoals het de mensen beschikt is, éénmaal te sterven en daarna het oordeel, aan het eind van de 7.000 jaar zal er een opstanding tot oordeel zijn. En dat is besproken op de Laatste Grote Dag.

Persoonlijke Verantwoordelijkheid deel 2

3

Vers 28 Zo zal ook Christus, nadat Hij Zich éénmaal geofferd heeft om veler zonden op Zich te nemen, ten tweede male zonder zonde aanschouwd worden door hen, die Hem tot hun heil verwachten. De eerste komst van Jezus Christus was om de zonden te bedekken. En de 2de komst van Jezus Christus is voor verlossing. De dood van Jezus Christus heeft plaatsgevonden en nu kunnen wij in volle vertrouwen doorgaan. Want de straf voor onze zonde is betaald, en (dit is natuurlijk allemaal gebaseerd op onze bekering)... en daarom kunnen wij met vertrouwen uitkijken naar de 2de komst van Jezus Christus, Hij komt om (de mensheid) te verlossen. Jezus Christus komt terug, samen met de 144.000, die losgekocht zijn van deze aarde. Gedurende 6.000 jaar heeft God gewerkt en bij de wederkomst van Jezus Christus is er de 1ste oogst, de 1ste oogst van de mensheid. Hier kijken wij naar uit. Wij kijken reikhalzend uit naar Zijn wederkomst, naar Jezus Christus, naar Zijn 2de komst. Daar kijken wij allemaal naar uit. Hebreeën 10: 1 Want de wet dit verwijst naar het Levitisch systeem van offers en rituele. Want de wet slechts een schaduw heeft en een schaduw is iets dat verwijst naar de toekomende goede dingen Gods genade voor ons, Hij heeft ons het Pascha offer gegeven voor bedekking van onze zonden. Dat was het toekomende goede ding. De wet, deze Levitische wet van offers en rituelen verwees naar iets dat God ging geven, en dat was Jezus Christus. Dat was het goede dat zou komen. En het goede dat gekomen is, is dat de zonden nu bedekt zijn door de dood en het offer van Jezus Christus. ...niet het beeld der dingen zelf, is zij nimmer in staat ieder jaar met dezelfde offeranden, die onafgebroken gebracht worden, degenen, die toetreden, te volmaken. Het maakte diegenen die dit deden geestelijk niet rein of zuiver. Want zonden konden niet vergeven worden. Zij deden deze offers, ze deden ze constant als ze zich bewust waren van hun fouten en zij waren er van overtuigd dat zij een offer voor hun zonden moesten brengen. De realiteit is echter dat deze zonden geestelijk niet vergeven werden, omdat fysieke dingen (het loon der zonden, zoals God ze noemt) niet bedekt konden worden. Vers 2 als de zonden niet vergeven werden.. immers zou anders het offeren van deze offers daarvan niet opgehouden zijn? Want als deze fysieke offers vergeving van zonden konden schenken, wel, dan zou iedereen constant offers offeren. Maar dat kon niet. Iedereen die een offer offerde werd niet vergeven van zijn zonden. De vraag is dus: Immers zou anders het offeren daarvan niet opgehouden zijn? Zou dat? Wel, nee! Mensen zouden blijven offeren en ook vandaag zou men nog offers offeren. Doordat degenen, die de dienst verrichten, na eenmaal gereinigd te zijn, generlei besef schuldgevoel van zonden meer hadden? Zij zouden hun offers kunnen offeren, weglopen en al de zonden zouden vergeven zijn. Vers 3 Doch door die offeranden in de tempel werden ieder jaar de zonden in gedachtenis gebracht; hun zonden werden niet vergeven, omdat door offers zonden niet vergeven kunnen worden. Vers 4 Want het is onmogelijk, dat het bloed van stieren of bokken zonden zou wegnemen. Daarom zegt Hij Jezus Christus bij Zijn komst in de wereld: Slachtoffer en offergaven hebt Gij God de Vader niet gewild, God verlangde geen fysieke offers, maar Gij hebt Mij een lichaam bereid. Dit verwijst naar Jezus Christus. Fysiek, zoals de mens, maar ook naar het Lichaam van Christus, de Kerk van God. Wij zijn het Lichaam van Christus. Wij moeten dit serieus nemen en verantwoordelijk zijn, want.. Gij God de Vader hebt Mij een lichaam bereid. Wij kunnen dit fysiek bekijken, Jezus Christus zegt dat ja, God de Vader Hem een lichaam bereid heeft. Hij was Emanuel, God in het vlees. Hij dacht zoals God. Hij had Gods gedachten. Maar Hij had een fysiek lichaam gekregen, zodat Hij zou lijden, zodat Zijn dood de zonden zou bedekken. Maar God heeft ook een Lichaam, de Kerk van God, voor Jezus Christus bereid. Wij zijn in het Lichaam van Christus geroepen. Wij zijn het Lichaam van Christus, wij zijn de Tempel van God. Vers 6 In brandoffers en zondoffers hebt Gij geen welbehagen gehad. God wil graag in ons leven, in de Tempel (wij zijn de Tempel) ten bate van anderen. Het is dus heel belangrijk, het gaat niet over Persoonlijke Verantwoordelijkheid deel 2

4

offers en brandoffers. God wil namelijk in ons wonen. God heeft Jezus Christus gegeven zodat onze zonden bedekte zouden kunnen worden en zodat God de Vaders geest, Gods heilige geest, in ons kan wonen. Wij zijn de Tempel. En God wil in de Tempel wonen. God wil in ons wonen. Alleen als wij ons niet van onze zonden bekeren kan God niet in ons wonen. Hij heeft ons geroepen omdat Hij in ons wil wonen. Wij zijn Gods woonplaats. Wij zijn de Tempel van God. En dit allemaal ten bate van anderen. God wil in ons leven, Hij wil ons Zijn denken geven zodat wij een getuige zijn door hoe wij leven, door de keuzes die wij maken omdat wij ons aan Gods heilige geest onderwerpen. Vers 7 Toen zeide Ik: zie, Ik kom, in de boekrol staat van Mij geschreven dit gaat over Jezus Christus, om Uw wil, o God, te doen! Dat geldt ook voor ons. Wij zijn de Kerk van God, omdat wij hebben toegezegd om voor de tempel van God te zorgen, wij hebben toegezegd om voor onze geest te zorgen. Wij kunnen Elohim niet ingaan als wij niet voor onze geest zorgen. Dat is absoluut onmogelijk. De menselijke natuur is namelijk gebaseerd op egoïsme en God eist dat wij deze manier van denken veranderen. Daarom moeten wij voor onze geest zorgen. Wij moeten hard werken om onze geest te beschermen. Het is heel makkelijk om in de val van de menselijke geest te trappen en te vallen voor de verleiding door de uitzendingen van het kwaad door Satan. God wil dat wij onze tempel rein en op orde hebben. Dat betekent dat onze gedachten zuiver en op orde moeten zijn. Wij moeten dus onze geest zuiver houden. Het grootste gevaar is wat wij in onze geest toelaten. Want dat kan een eigen leven gaan leiden en beginnen te etteren. En dat leidt tot zonden. Vaak denkt men dat de verleiding een zonde was, maar dat is niet zo. De gedachte die de geest binnenkomt is geen zonde, het is wat wij er mee doen, of wij iets met die gedachten gaan doen. Als een gedachte de geest binnenkomt en wij weten dat het niet correct is, wij willen er vanaf en dat kunnen wij door tot God uit te roepen dat we niet zo willen denken. Maar die gedachte is geen zonde. Het gaat om wat wij doen met die gedachte. Het gaat om hoe wij reageren. Gaan we er met een goddelijke manier mee om, gaan we onze geest rein en zuiver houden of gaan we onze geest vervuilen door deze gedachten te laten etteren zodat we daarna slechte gedachten hebben, het slechte doen. Dat is namelijk wat wij doen. Vers 8 Als Hij tevoren gezegd had: slachtoffers en offerande en brandoffers en zondoffers hebt Gij God de Vader niet gewild, noch daarin een welbehagen gehad, hoewel zij naar de wet geofferd worden. Het fysieke offerstelsel dat naar het geestelijke verwijst. Vers 9 Toen sprak Hij: Zie, Ik Christus kom, om Uw wil te doen, o God! Hij neemt het eerste weg, Jezus Christus. Het oude systeem van fysieke offers. Dat is het eerste. Dat had God voor Israël ingesteld. ...om het tweede te stellen. Geestelijke offers. Wij offeren onze egoïstische verlangens op. Dat is het tweede. Nu gaat het over de geest van de zaak, over onze intentie, waarom wij doen wat wij doen. Het eerste, het oude systeem is afgeschaft. Wij hoeven geen dieren te offeren, maar wij moeten wel iets anders opofferen. Wij moeten onszelf opofferen. Daar gaat het over. Het gaat over de verandering die moet plaatsvinden. God kijkt naar het hart, naar de intentie. Is het onze intentie om voor de tempel te zorgen? Is het onze intentie om de tempel zuiver te houden? Is het onze intentie om er zeker van te zijn dat we werken in de tempel? Want dat is het allerbelangrijkste. Wij moeten in onze geest werken. Vers 10 Krachtens die wil de 2de, Gods wil, zijn wij eens voor altijd geheiligd aparte gezet door Gods woord, de waarheid, door het offer van het lichaam van Jezus Christus. Het fysieke lichaam van Christus is eens voor altijd geofferd en dit systeem is nu veranderd. Het geestelijke Lichaam van Christus moet geestelijke offers maken. En deze offers zijn dankbaarheid en het verloochenen van jezelf. Wij moeten in onze geest werken. Vers 11 Voorts staat elke priester dagelijks in zijn dienst om telkens dezelfde offers te brengen, die nimmer de zonden kunnen wegnemen: deze Jezus Christus echter is, na één offer voor de Persoonlijke Verantwoordelijkheid deel 2

5

zonden te hebben gebracht, voor altijd gezeten aan de rechterhand van God, voorts afwachtende, totdat Zijn vijanden gemaakt worden tot een voetbank voor Zijn voeten. Want door één offerande heeft Hij Jezus Christus voor altijd hen volmaakt, die geheiligd worden. Apart gezet voor heilig doel. Vers 15 En ook de heilige geest geeft ons daarvan getuigenis, Gods geest in ons openbaart de geestelijke zaken, want nadat Hij gezegd had: dit is het verbond, waarmede Ik Mij aan het verbinden zal na die dagen, zegt de Here: Ik zal Mijn wetten in hun harten leggen, en die ook in hun verstand schrijven, Nu we Gods heilige geest in ons hebben, zijn wij verantwoordelijk om ons te onderwerpen aan Gods denken. Ons onderwerpen zal opgemeten worden. Gods gedachten komen in ons, maar wij moeten er zelf voor kiezen om ons te onderwerpen. Wij moeten kiezen om Gods heilige geest niet te laten uitdoven. Want als wij ons niet onderwerpen, als wij het negeren, als wij Gods wegen negeren, zal Gods geest uitdoven. Vers 17 Dan zegt Hij God hun zonden en ongerechtigheden zal Ik niet meer gedenken. De zonden kunnen vergeven worden en God zegt dat Hij ze niet meer zal gedenken. Als wij ons bekeren. Onze zonden zijn vergeven en vergeten ALS wij ons op de correcte manier bekeren. Ons op een correcte manier bekeren betekent dat wij onszelf verafschuwen. Wij weten dat wij fout zijn geweest, wij weten dat wij gezondigd hebben en dat wij niet meer zo willen zijn. We doen dat in onze geest, in gebed. Dit gebeurt dus allemaal in onze geest. Het gaat om hoe wij denken. En daarom moeten wij verantwoordelijk zijn en er zeker van zijn dat wij onze geest beschermen. Vers 18 Waar dan voor deze de zonden dingen vergeving bestaat, is er geen zondoffer meer. Het is niet langer nodig een zondoffer te brengen, daar Christus Zichzelf eenmaal voor allen heeft opgeofferd. Daar door dit feit, wij dan, broeders, volle vrijmoedigheid bezitten het vertrouwen, omdat wij vrijheid hebben, om in te gaan in het heiligdom door het bloed van Jezus Christus. Wij kunnen het Heiligste ingaan. Wij kunnen op elk moment dat wij willen met God praten, allemaal in de geest. De context van Hebreeën 10: 19 gaat over gebed en vrijmoedigheid hebben. Dit is vrijheid, vertrouwen in de vrijheid die ons gegeven is om in gebed voor Gods troon te komen. Vers 20 langs de nieuwe en levende weg, door Gods heilige geest. Je moet geroepen zijn om voor God te kunnen komen, om het Heilige in te gaan. Je moet je kunnen bekeren om te kunnen zien wat wij zijn. Wij zijn mens en wij moeten vergeving van onze zonden krijgen. Daarvoor moet je gedoopt zijn. Wij hebben ook kracht nodig om deze nieuwe weg te bewandelen. En die kracht is Gods heilige geest. Eens God in ons woont, in ons verblijft, en wij Zijn manier van denken hebben, dan zullen wij altijd naar God willen gaan. Wij kunnen dit op elk moment doen. Er is dus een nieuwe en levende weg, aangedreven door Gods heilige geest. Verdergaand in vers 20 die Hij Christus ons ingewijd heeft, door het voorhangsel, dat is, Zijn vlees dit is mogelijk door het offer van Jezus Christus. Hij heeft Zich voor ons opgeofferd. Nu kunnen wij ons bekeren en kunnen onze zonden vergeven worden. En wij een Hoge Priester over het huis Gods hebben, de Kerk van God over ons, laten wij toetreden met een waarachtig hart, het moet dus in oprechtheid gedaan worden, in onze innerlijke gedachten. Als we het woord hart zien staan gaat het over de innerlijke gedachten, de geest. Wij kunnen op elk moment voor Gods troon komen met een oprecht hart. Wij moeten dit dus met een zuiver motief doen, met de intentie om in God te willen vertrouwen, om God in ons leven te willen hebben. Wij doen dit in volle verzekerdheid des geloofs, Wij geloven God. Wij geloven dat Jezus Christus de straf voor de zonden heeft betaald. Wij geloven dat God de Vader Jezus Christus gegeven heeft om de zonden te bedekken. Wij geloven God. Wij geloven God, wij geloven dat Hij zegt dat Hij ons zal vergeven als wij ons bekeren. Wij geloven dat. Verdergaand in vers 22 ... met een hart, dat door besprenging gezuiverd is van besef van kwaad, door bekering, en met een lichaam, dat gewassen is met zuiver water. Door het woord van God, dat onze gedachten wast en onze zonden zullen vergeven worden. In de verzen 21 en 22 wordt ons aangemaand om dichter tot God te groeien, met vertrouwen en geloof dat door Christus onze zonden vergeven zijn, onze zonden verwijderd zijn, dat onze zonden


6

gereinigd zijn. Wij kunnen nu een ware omgang met een zuiver geweten, met God de Vader en Jezus Christus hebben, omdat zij in ons wonen. Vers 23 Laten wij de belijdenis van hetgeen wij hopen onwankelbaar vasthouden, want Hij, die beloofd heeft, is getrouw. Alles dat God beloofd heeft zal gebeuren. God is namelijk getrouw. Wij moeten in God vertrouwen, in wat Hij gezegd heeft. Wij mensen zijn geneigd God niet te geloven. Alhoewel God zegt dat Hij zal vergeven en vergeten, vergeven wij onszelf niet of vergeten wij niet. Wij zijn geneigd onze zonden op te blijven rakelen. Dit heeft te maken met volwassenheid. Mettertijd geloven wij en zien wij en weten wij het. Wij bekeren ons. Omdat wij geloven dat God onze zonden vergeven heeft. En daarom kunnen wij voortgaan in vertrouwen. Dat vergt, meestal, tijd. In het begin bekeren we ons, maar willen het niet. Het laten gaan is moeilijk voor ons. Wij moeten standvastig zijn in Gods woord, in Zijn beloften. Vers 24 in de context van ware omgang met God en Christus, moeten wij ons daar naar gedragen, wij moeten deze manier van omgang niet alleen met God en Christus hebben, maar ook met diegenen die God geroepen heeft, de broeders. Dit moeten wij altijd voor ogen houden. Wij moeten hen, de broeders, accepteren en met hen omgaan alsof zij naaste familieleden zijn. Vers 24 En laten wij op elkander acht geven waarom? Om elkaar aan te vuren tot liefde agapé en goede werken. Het gaat over hoe wij denken. Wat is een goed werk? Liefde, dat uit ons stroomt, ten bate van anderen. Dat is Gods liefde. God geeft ons Zijn geest, zodat onze gedachten kunnen veranderen. Het heeft geen enkele zin dat God in ons woont als wij geen liefde hebben, als wij niet veranderen, als wij niets doen. Wij moeten iets doen. Het doel is om liefde aan te wakkeren. Het belangrijkste dat wij kunnen doen om liefde te tonen, liefde te hebben, in liefde te leven is in gebed. Het gaat om hoe wij bidden, voor wie wij bidden, waarover wij bidden. Dat zijn de goede werken. Gods geest woont in ons zodat wij goede werken kunnen doen. Als wij in gebed eerlijk en oprecht voor het welzijn van anderen bidden, zal dat onze gedachten veranderen. Dit is de beste manier waarop wij kunnen omgaan met de problemen die wij met iemand anders hebben. Wij moeten op onze knieën gaan, voor God, om te bidden om wat het beste is voor die persoon. Dit alles gebaseerd op Gods wil. Onze gedachten over die persoon moeten veranderen. Dit zal Gods geest in ons aanwakkeren, God heeft namelijk geen verkeerde gevoelens. Als wij voor anderen bidden, als wij met een juiste houding bidden, dan zal dat goede werken in ons aanwakkeren. Vers 25 Wij moeten onze eigen bijeenkomst niet verzuimen niet onze samenkomst voor God verzuimen, zoals sommigen dat gewoon zijn, maar elkander aansporen, en dat des te meer, naarmate gij de Dag ziet naderen. De verzen 24 en 25 gaan over onze houding en aanpak ten opzichte van alle anderen in het Lichaam van Christus. Onze omgang is niet alleen met God en Christus, maar als het een waarachtige omgang is, dan is dat juist ten opzichte van anderen in Gods Familie, de broeders. Wel, op dat punt zijn wij aangekomen. Die tijd is nu aangebroken. En des te meer, naarmate wij of gij de Dag ziet naderen. Wij zien dat de Dag, de wederkomst van Jezus Christus, nadert. Wij zien deze Dag naderen. Het duurt niet lang meer. We moeten tijdens deze periode (deze periode van vernietiging) die voor de deur staat, meer dan ooit in ons leven in God vertrouwen. Dit gaat een moeilijke tijd worden. Al hebben wij Gods geest, al zijn wij de Tempel van God, al hebben wij al deze waarheid, het zal heel, heel moeilijk zijn. Het zal heel, heel moeilijk zijn. Wij zien deze dag naderen en het is aangewezen om je nu in gebed tot God te keren en ons hart uit te storten, om onze intenties duidelijk te maken voor God en om God aan te roepen en om God te vertellen dat we niet in onszelf willen vertrouwen, dat we niet op onze menselijke, egoïstische natuur willen vertrouwen. Het moment is nu aangebroken om je in geest en waarheid in gebed tot God te richten. Vers 26 Want indien wij opzettelijk zondigen opzettelijk onszelf overgeven aan het kwaad of zondigen. Met andere woorden, dit is een opzettelijke keuze. Een weloverwogen keuze. ...nadat wij de kennis der waarheid ontvangen hebben, wij hebben de waarheid ontvangen. Maar als wij ons van God afkeren en weigeren te bidden, dan vertrouwen wij op onszelf. En dat is een opzettelijke, Persoonlijke Verantwoordelijkheid deel 2

7

weloverwogen keuze. Met andere woorden, wij willen God niet meer in ons leven. Nadat wij de kennis der waarheid ontvangen hebben, wij zijn geroepen en bekeerd en wij hebben begrip gekregen. Maar als wij ons opzettelijk afkeren, met andere woorden, wij willen God niet meer in ons leven, blijft er geen offer voor de zonden meer over. Dan hebben wij de onvergeeflijke zonde gepleegd. Je afkeren van God is een serieuze zaak. Het niet voor de geest zorgen, het de geest niet bewaken, de geest niet zuiver houden is een zeer serieuze zaak. Vers 27 Maar een vreselijk inzicht op het oordeel het resultaat van het oordeel zal ons gegeven worden, en de felheid van een vuur, dat de weerspannige zal verteren. De 2de dood. Ik wil nu iets bespreken dat op de (Kerk) website staat, het gaat over de Bijbelverzen die gaan over lastering tegen de heilige geest. Dit is de onvergeeflijke zonde (zie FAQ – Onvergeeflijke zonde). Mattheus 12: 31. We bespreken dit omdat we voor de tempel, onze geest, moeten zorgen. Dat is zo belangrijk. Het is een beslissing over leven en dood. En als wij dit weigeren, op dit punt in ons leven, nadat wij geroepen zijn en ons bekeerd hebben, als wij weigeren en moedwillig niet op God vertrouwen, als wij moedwillig niet bidden en in God vertrouwen nu de wederkomst van Christus voor de deur staat... als wij dit moedwillig doen, als wij moedwillig niet voor onze geest zorgen, dan hebben wij de onvergeeflijke zonde gepleegd. Omdat het moedwillig gedaan wordt en omdat wij God niet meer in ons leven willen. Dat is een bewuste keuze en dan hebben wij de onvergeeflijke zonde gepleegd. Mattheus 12: 31 Daarom zeg Ik u: Alle zonde en lastering zal de mensen vergeven worden, maar dit is dus het tegenovergestelde, de lastering van/tegen de geest zal niet vergeven worden. Dit is bewust tegen Gods macht ingaan, Gods macht (Gods de heilige geest) verwerpen en dat zal niet vergeven worden. Want het is moedwillig en doelbewust. Met andere woorden, wij willen ons helemaal niet meer aan God onderwerpen. Wij willen God helemaal niet in ons leven. Vers 32 Spreekt iemand een woord tegen de Zoon des mensen, tegen Jezus Christus, het zal hem vergeven worden, mensen doen dat constant, in de vorm van godslastering. Zij zijn namelijk niet geroepen, zij begrijpen God niet en zij hebben een verdraaid beeld van God en Jezus Christus. Wel, dat zal vergeven worden, omdat het niet moedwillig is. Zij kennen namelijk de waarheid niet. ...maar spreekt iemand tegen de heilige geest, de heilige geest is Gods macht, zij spreken dus tegen Gods macht. Iemand die de heilige geest lastert, die weigert God in zijn leven toe te laten... dat is moedwillig. Zij willen God niet, zij zijn tegen God, en het zal hem niet vergeven worden, noch in deze eeuw, noch in de toekomende. We kijken nu naar de 6.000 jaar die aan de mens toebedeeld zijn. Als iemand geroepen is en zich bekeert en zich dan moedwillig tegen God keert, bewust... ze doen dit bewust, zij willen God niet meer in hun leven. Zij vechten tegen Gods heilige geest, zij weigeren bewust en moedwillig Gods heilige geest. Zij weten dat het fout is, maar ze doen het, omdat zij dit willen. Wel, als zij dit gedaan hebben, hebben zij hun geest permanent gefixeerd en God zegt dat het hen niet vergeven zal worden. En in de komende tijd, gedurende de volgende 1.100 jaar geldt ditzelfde principe. God zal Zijn heilige geest geven en de mens zal de kans krijgen zich te bekeren. Wel, eens zij aan dit proces beginnen dan zegt God dat als zij tegen Gods geest ingaan, tegen Gods macht in hen (de geest van God die in hen woont), als zij die keuze maken, dat zij Gods wegen niet willen, dan keren zij zich moedwillig tegen God. Dan vechten zij tegen God en dat wordt gezien als de onvergeeflijke zonde en dit zal niet vergeven worden. De reden dat dit niet vergeven wordt is omdat zij zich niet willen bekeren. Het is niet zo dat God niet kan vergeven. God wil vergeven. Maar deze persoon wil zich niet bekeren. Hij of zij weigert zich te bekeren. Hij of zij wil niets met bekering te maken hebben. En daarom zal God deze persoon niet vergeven omdat hij/zij zich niet wil bekeren. Maar als hij/zij zich zou bekeren zou God hem of haar vergeven. Maar omdat zij tegen Gods geest (de heilige geest, Gods macht in hen, Gods wegen) in hun geest ingaan, vechten zij daar tegen. Zij verzetten zich daar tegen, zij willen het niet. En God zegt dat zij zich niet willen bekeren. En God zegt dat Hij hen niet vergeeft.


8

Dit vers moet gelezen worden met in het achterhoofd het feit dat de heilige geest geen persoon, maar dat zij de kracht van de enige ware God zelf is. Met deze zelfde kracht kan een mens geïmpregneerd (door God verwekt) worden. Hierdoor worden wij zonen van God, verwekte zonen van God, door de kracht van Gods heilige geest, die in ons woont. Iemand kan geïmpregneerd worden met de heilige geest... ...na de doop en de handoplegging. God openbaart dat nadat een mens verwekt is door Gods geest Hij en Zijn Zoon in die mens beginnen te leven (te verblijven) Dit is wat we vandaag bespreken. Dit gaat over de tempel, over ons. God wil in ons wonen. Als God in ons leeft worden wij de tempel, de woonplaats, de verblijfplaats van God de Vader en Jezus Christus. Dat is de reden waarom Jezus Christus stierf. Hij stierf zodat de zonden van de mens vergeven zouden kunnen worden, opdat Hij en Zijn Vader geestelijk zouden kunnen beginnen te leven in diegenen die verwekt zijn door God. Dit gaat over de verwekking met Gods heilige geest. Het gaat over Gods geest die in ons woont. Die geest maakt ons tot de Tempel van God. De realiteit is dat wij de Tempel van God zijn en daarom moeten wij voor onze geest zorgen. Wij moeten altijd op onze hoede zijn om er zeker van te zijn dat onze geest rein en zuiver is, dat onze geest op orde is. Wij moeten oppassen dat wij geen zaken in onze geest toelaten die niet in onze geest zouden moeten zijn, die de tempel, onze geest verontreinigen. Verdergaand met wat er op de website staat: Nadat men gedoopt en door God verwekt is, nadat Hij en Zijn Zoon in die persoon beginnen te leven, begint die persoon geestelijk te groeien. Wanneer je zondigt na die nieuwe overeenkomst, dat nieuwe verbond dat je bij je doop aangegaan bent, moet je je snel bekeren. God kan niet in en bij onze zonden leven. Daarom moeten wij onze geest bewaken. God kan namelijk niet wonen waar zonden zijn. En als wij zondigen kan God niet in onze geest wonen, verblijven. Dan hebben wij onze geest niet bewaakt en is onze geest verontreinigd en onzuiver. God kan daar niet wonen. En daarom moeten wij ons snel bekeren en onze geest reinigen. Daarvoor is Jezus Christus gestorven, Hij is gestorven als ons Paschalam, zodat zonden vergeven kunnen worden en God verder in ons kan leven. Wanneer men nu op het punt komt dat men weigert zich te bekeren, dan komt men gevaarlijk dicht bij de onvergeeflijke zonde (zonden waarvan men zich niet bekeerd kunnen ook niet vergeven worden) En dat is het belangrijkste. Dat soort mensen willen zich niet bekeren. Zij weigeren zich te bekeren. Zij willen zich bekeren en dus kunnen zij ook niet vergeven worden. Als zo iemand niet tot bekering gebracht kunnen worden door middel van genade en lankmoedigheid van God, die in hen en in hun leven werkt, dan heeft hij of zij de onvergeeflijke zonde begaan en zal hij de eeuwige doodstraf ondergaan (nooit meer tot leven opgewekt worden) De 2de dood. Dit is een definitieve straf voor allen die weigeren om zich te bekeren van zonden: een eeuwige straf (niet een eeuwigdurende bestraffing!) Dit is de eeuwige dood, deze persoon zal nooit meer leven. God verlangt dat ieder zich bekeert van zonden. Zolang je gehoor geeft aan de genade, het geduld en de liefde van God om je te bekeren van zonden, dan zul je willen dat God in jou Persoonlijke Verantwoordelijkheid deel 2

9

leeft, zodat je geestelijk kan groeien en uiteindelijk deel van Gods Koninkrijk kunt gaan uitmaken. Is dat niet opwindend, om te mogen begrijpen?! Wij begrijpen wat de onvergeeflijke zonde inhoudt. Wij begrijpen wat dit is. Het is iets dat opzettelijk gedaan wordt. Dit is allemaal gebaseerd op een keuze. Deze persoon wil zich niet bekeren. Zij zijn gelukkig zoals ze zijn. Ze willen deze manier van leven, war ze voor gekozen hebben. Wij moeten dus onze geest zuiver houden en de deuren naar onze geest bewaken. Hebreeën 6: 4 Want het is onmogelijk, degenen, die eens verlicht zijn geweest, iemand die verlicht is, is iemand die geroepen is en kennis van de waarheid heeft. Deze persoon heeft Gods heilige geest in zich wonen, waardoor hij of zij verlicht is, de waarheid kan zien. ...van de hemelse gave genoten hebben Gods geest en deel gekregen hebben aan de heilige geest hij heeft deel gekregen aan de heilige geest. Dit is de roeping en het krijgen van Gods heilige geest. En nu nemen zij deel aan Gods geest, Gods denken. Zij hebben de geest van God, zij zien de waarheid, ...en het goede woord Gods de waarheid. Het goede woord van God is de waarheid van God, het Logos dat in iemand woont, en de krachten der toekomende eeuw gesmaakt hebben, Vers 6 En afvallen, dit is een moedwillige beslissing. Zij willen niets te maken hebben met deze manier van leven, en als zij afvallen, weder opnieuw tot bekering te brengen, zij hebben de keuze gemaakt zich niet te bekeren, daar zij wat hen betreft de Zoon van God opnieuw doen en tot een bespotting maken. Want de aarde, die de regen, welke er telkens op valt, indrinkt en gewas voortbrengt, geschikt voor hen, ter wille van wie hij ook bewerkt wordt, ontvangt zegen van God; doch als hij doornen en distelen draagt, is hij ondeugdelijk en niet ver van de vervloeking, die uitloopt op verbranding. Dit verwijst allemaal naar de 2de dood. Wij zijn als de aarde. Wij zijn als een tuin. Wij moeten ‘gewassen’ moeten dragen, omdat wij de regen indrinken. De regen is Gods heilige geest, Gods denken. En wij worden getransformeerd en wij ontvangen deze zegeningen van God. Maar als wij ons afkeren van God, als wij moedwillig God verwerpen, en wij doornen en distelen dragen, worden wij verworpen. In deze tuin groeien planten, maar er groeien ook doornen en distels. Zij worden eruit getrokken en vernietigd, verbrand. En dit verwijst allemaal naar iets geestelijks. En daarom moeten wij er voor zorgen dat wij voor onze geest zorgen, dat wij onze geest bewaken. Verdergaand met wat er op de website staat: Dit (wat we zonet gelezen hebben) verwijst naar een waarlijk bekeerd persoon (iemand die geroepen is, zich bekeerd heeft, gedoopt is en de heilige geest ontvangen heeft door de handoplegging) die volledig bewust en met opzet de waarheid verloochent die hem of haar gegeven is, en die God en Jezus Christus niet in zich laten wonen (verblijven). Het moet opzettelijk en bewust gedaan worden. Deze persoon weet wat hij doet. Hij maakt deze keuze. Het gaat hier niet om iemand die door verwaarlozing en/of misleiding geestelijk in slaap gevallen is, zoals over de Kerk geprofeteerd staat in de Bijbel. Het gaat dus over iets dat willens en wetens, opzettelijk gedaan wordt. Het gaat niet over iemand die door verwaarlozing in slaap valt of wegvalt, in de zin van dat hij God verwerpt. Daarom is het zo belangrijk dat wij voor de tempel zorgen. Hebreeën 10: 28. We kijken hier naar omdat er een analogie is. Het gaat over de fysieke Levieten die voor de tempel zorgden. Zij hadden een verantwoordelijkheid en zij werden verantwoordelijk gehouden. Wel, de analogie is dat wij de Tempel van God zijn en dat wij ook voor deze Tempel moeten zorgen. Wij hebben persoonlijk de verantwoordelijkheid om te werken in de tempel en wij zijn verantwoordelijk voor het werk dat wij doen. Je kan het fysieke met het geestelijke vergelijken. En als we dingen in het Oude Testament lezen, dan kunnen we dit op het geestelijke toepassen. Het gaat over wat er in onze geest gebeurt. Zij begrijpen niet wat zij deden. Het waren fysieke rituelen, fysieke offers. Maar voor ons is het allemaal geestelijk. Het gebeurt allemaal in de geest. Wij moeten voor


10

onze geest zorgen. Wij moeten deze geest beschermen. De offers komen voort uit onze geest, uit ons denken. Hebreeën 10: 28 Indien iemand de wet van Mozes terzijde heeft gesteld, wordt hij zonder mededogen gedood op het getuigenis van twee of drie personen. Als er iets gebeurde en er waren 2 of 3 getuigen kon deze persoon ter verantwoording worden geroepen, en dan zou deze persoon ter dood gebracht worden, omdat er deze getuigen waren. Vers 29 Hoeveel zwaarder straf, meent gij, denk je zal hij verdienen, iemand die geroepen is en zich bekeert die de Zoon van God met voeten heeft getreden, het bloed des verbonds, het Pascha, zo worden zonden vergeven, waardoor hij geheiligd was, apart gezet door de dood van Jezus Christus. Wij zijn apart gezet voor heilig gebruik en doel, allemaal door het bloed van Jezus Christus. Als wij dit offer van Jezus Christus onrein geacht hebben, als iets normaal zien, en de geest der genade gesmaad heeft? Hoe worden wij opgemeten? Denken wij dat wij wegkomen met het vertrappen van de Zoon van Gods offer door het niet te overwegen? Door niet hart te werken in de tempel? Wat denken we dat het resultaat daarvan is? Als de fysieke priesters vernietigd werden omdat zij niet voor hun tempel zorgden, omdat ze hun taak niet uitvoerden... als fysieke mensen gezondigd hadden en er getuigen waren, dan werden zij ter dood gebracht... en dat geldt ook voor ons. Hoe serieus moeten wij zijn over het zorgen, beschermen van onze geest. Wij moeten ijverig zijn dat wij het offer van Jezus Christus, waarom Hij voor ons gestorven is, niet verwaarlozen. Vers 30 Want wij kennen Hem God de Vader, Die gezegd heeft: Mijn is de wraak, Ik zal het vergelden, spreekt de Here. En wederom: de Here Jahweh Elohim zal Zijn volk oordelen. Het punt is dat als wij onszelf oordelen, wij niet geoordeeld hoeven te worden en de straf voor de zonde hoeven te betalen. Maar als wij stoppen met ons te bekeren van onze zonden, zal God ons doen betalen voor onze zonden. Mijn is de wraak. Dit gaat over hoe wij werken, wat wij in onze geest doen. Als wij het offer van Jezus Christus, als wij onze roeping als niets zien, als wij dat wat God voor ons gedaan heeft niet hoog achten, dan zegt God: Ik zal het vergelden. God zal ons oordelen. Hij zal Zijn volk oordelen naar hun werken, hoe wij onze geest bewaken. Wij worden opgemeten en het gaat allemaal over hoe wij denken, wat wij doen met Gods woord. Achten wij het offer van Jezus Christus, de betaling voor onze zonden hoog? Zullen wij dit hoog achten of licht opnemen? Zullen wij wat God voor ons gedaan heeft met de voeten treden? Zullen wij het met de voeten treden? Zullen wij het negeren? Zullen wij er voor kiezen om Gods instructies niet te volgen? Wat gaan wij doen? Wel, dat is waar het leven over gaat. God zegt dat we er niet mee wegkomen. Wat onze keuze ook is, welk beslissing wij ook nemen, God zegt Mijn is de wraak. Ik zal vergelden. Wij zullen moeten betalen voor de keuzes die wij maken. Wel, daarom is dit zo’n serieuze zaak. Het bewaken van onze geest, het zorgen voor onze gedachten en oppassen hoe wij denken en ons bekeren, ons altijd bekeren, altijd waakzaam zijn, altijd oppassen wat er onze geest binnenkomt, altijd bereid zijn ons te bekeren zodat God in ons kan wonen... daar gaat het leven over. God zegt dat Hij Zijn volk zal oordelen. Wel, wij worden nu geoordeeld. Wij worden nu geoordeeld. En het beste wat wij in het leven kunnen doen is ons bekeren. Wij zijn allemaal trots en dat is een groot probleem. Wij zijn namelijk geneigd onszelf te verheffen en onszelf te rechtvaardigen of te verdedigen. Wij willen helemaal geen verantwoordelijkheid nemen voor wie wij werkelijk zijn. Het geheim in het leven is de verantwoordelijkheid nemen voor elke keuze die wij maken. Als wij een fout maken, als wij ons vergissen, als wij zondigen dan moeten wij ons bekeren. God heeft een prachtig plan voor de mensheid. De geest kan transformeren, veranderen, zodat eeuwig leven gegeven kan worden. Dat is een ongelofelijk iets. Vers 31 Vreselijk is het te vallen in de handen van de levende God. Wanneer kunnen wij in de handen van de levende God vallen? Als wij stoppen met ons te bekeren. Als wij stoppen met bekeren. Als wij stoppen met onze gedachten, woorden en daden te oordelen. Dan stoppen wij met het zorgen voor onze geest. Dan stoppen wij met werken in de tempel. Dan stoppen wij met het zuiver houden van de geest. Het is vreselijk om in de handen van de levende God te vallen. Wanneer wij stoppen met bekeren vallen wij in Gods handen. Dan worden wij geoordeeld. Onze gedachten, onze woorden en onze daden worden opgemeten. Wij moeten onszelf opmeten. Wij moeten waakzaam zijn


11

en hard werken door ons te bekeren. En als wij ons niet bekeren, dan is dat een vreselijk iets. Het is vreselijk om in de handen van God te vallen, omdat wij weten dat het loon der zonden de dood is. Waarom is dat vreselijk? God zal iedereen die er niet in slaagt terugbetalen. Dat is het resultaat. Iedereen die zich niet bekeert en moeten betalen. Zij zullen het loon der zonden moeten betalen. En ons angst moeten inboezemen om onze geest niet te beschermen, om de geest niet zuiver te houden.

zich te bekeren, met de dood moedwillig tegen God ingaat zal daarom is het vreselijk. Het zou om niet in de tempel te werken,

Vers 32 Doch gedenkt de vorige dagen, in dewelke, nadat gij verlicht zijt geweest, geroepen zijt om geestelijk te zien, gij veel strijd des lijdens hebt verdragen. Wij onderwerpen ons aan Gods manier van denken. Dat is wat wij moeten doen. En de ‘ik’ lijdt door onze keuze om te vechten, om tegen onszelf te vechten. Wij hebben grote strijd en wij lijden omdat wij onze ‘ik’ ter dood brengen. Vers 33 Ten dele, als gij door smaadheden en verdrukkingen ontberingen door deze wereld, een schouwspel voor anderen geworden zijt; en ten dele, een ander deel, als gij gemeenschap gehad hebt met degenen, die alzo behandeld werden. Andere leden van het Lichaam, andere geroepenen. Als wij omgaan met de leden van het Lichaam van Christus, zijn we geïsoleerd in de wereld, dan worden wij metgezellen van elkaar. Wij trekken weg van de wereld en daarom zullen wij verdrukt worden. Wij worden (gedeeltelijk) een schouwspel om wie wij zijn. En ook omdat wij veranderen, wij veranderen en hebben Gods heilige geest in ons wonen. Door dit zorgen voor de tempel, door het beschermen van de geest vindt er een grote verandering plaats. En andere mensen zien dat. Vers 34 Want gij hebt ook over mijn banden medelijden gehad, en de roof uwer goederen met blijdschap aangenomen, zij hebben getrouw gegeven om het werk van God te steunen. En wat was er nodig om Paulus en zijn werk te onderhouden? Wel, zij gaven en als hij iets vroeg, dan steunden zij hem. Zij ondersteunden hem ook als hij niets vroeg, omdat zij Gods geest in zich hadden wonen. ...wetende, dat gij hebt in uzelven een beter en blijvend goed in de hemelen. De beloning is geestelijk, niet fysiek. Zij gaven vrijwillig, zij steunden vrijwillig het werk van God, zij steunden een apostel. Paulus... wel, zij wisten dat hun beloning geestelijk was, omdat het allemaal over de geest van de zaak gaat. Het gaat over Gods heilige geest. Vers 35 Werpt dan uw vrijmoedigheid niet weg, het vertrouwen in wat wij geloven... gooi dat niet weg, welke een grote vergelding des loons heeft. de beloning komt van Jahweh Elohim. De beloning is geestelijk leven in de Familie van God. Laten we dit vertrouwen in onze roeping, het vertrouwen in wat wij geloven, niet weggooien. Vers 36 Want gij hebt volharding nodig, om, de wil van God doende, gehoorzaamheid en onderwerping aan Gods geest, te verkrijgen hetgeen beloofd is. De belofte van God. Vers 37 Want nog een korte, korte tijd, en Hij, die komt, zal er zijn en niet op Zich laten wachten, zal niet dralen, zal niet vertragen, zal het niet uitstellen. Jezus Christus komt en Hij zal niet vertragen. Gods plan ligt vast en is perfect qua volgorde en timing. Wij moeten niet terugtrekken, wij moeten niet nalatig worden. Wij moeten voorwaarts gaan, met groot vertrouwen. Vertrouwen in wat wij geloven. Wij moeten volhouden tot het einde, zodat God ons kan belonen met wat Hij ons beloofd heeft. En dat is het leven. Er is geen andere manier waarop iemand zal willen leven, eens wij dit leven geleefd hebben. Eens wij van het goede woord van God, Gods heilige geest geproefd hebben, waarom zouden wij terug de wereld in willen gaan? De wereld heeft niets te bieden! Vers 38 En de rechtvaardige zal uit geloof leven; wij leven in geloof. Geloof is God geloven. Wij leven naar wat wij geloven. Dat is wat wij doen. Maar als hij nalatig wordt, zich onttrekt nalatig worden, je onttrekken betekent dat je God niet gelooft. De rechtvaardige zal uit geloof leven, zij geloven God. Wel, als wij ons onttrekken en God niet meer geloven, leven wij niet meer in geloof, dan onttrekken wij ons. Wij geloven God niet langer, als wij dat doen. Dan heeft Mijn leven in hem geen welbehagen. Hier spreekt God. God kan niet meer in ons wonen als wij gebrek aan geloof hebben. Persoonlijke Verantwoordelijkheid deel 2

12

Want dan geloven wij Hem niet. En als wij Hem niet geloven, wat doen wij dan? Dan zeggen wij dat God een leugenaar is. Dit is geestelijk, niet fysiek. Mijn leven Mijn heilige geest kan niet in hem wonen. Dat is wat God zegt. Dan heeft Mijn leven in hem geen welbehagen. Wel, vaak zien wij dit fysiek en zeggen: ‘Wel, God heeft geen welbehagen in iemand, omdat hij of zij zich onttrekt.’ Maar dit is geestelijk! God kan niet in iemand leven die zich onttrekt, omdat er een gebrek aan geloof is, omdat men niet langer God gelooft. Geloof is God geloven en daar naar leven. Wel, als wij onszelf onttrekken dan geloven wij God niet en daarom leven wij niet naar dat geloof. Gods geest kan niet in iemand, in een tempel (wij zijn een tempel) leven als die persoon God niet gelooft. Want als wij God niet geloven, noemen wij God een leugenaar. Vers 39 Maar wij zijn niet van degenen, die zich onttrekken ten verderve, het resultaat daarvan is dat wij God niet meer geloven. En dat leidt tot verderf. Verderf is vernietiging. Dit onttrekken, dit God niet geloven zal tot de 2de dood leiden. ...maar van degenen, die geloven tot behouding der ziel. God geloven zal ons leven behouden. God geloven, God vertrouwen leidt tot leven. Geloof is zo belangrijk. Wij moeten begrijpen dat het neerkomt op het volgende: ofwel geloven wij God of niet. Als wij God geloven dan hebben wij geloof en leven wij daar naar, dan passen wij dat toe in ons leven. Maar als wij onszelf onttrekken dan zeggen wij eigenlijk dat wij God niet meer geloven. Maar als je je onttrekt, als je nalatig wordt, wat zal er dan gebeuren? Dan staart het verderf, vernietiging ons in de ogen. Wij zijn gestopt met God geloven en dat leidt tot de dood, omdat God Zijn heilige geest van ons wegneemt. En daarom vallen wij terug op de menselijke natuur, en dat leidt tot de dood. ‘De gezindheid van het vlees is vijandschap tegen God, want het onderwerpt zich niet aan de wet Gods, trouwens, het kan dat ook niet.’ Ofwel geloven wij God, ofwel geloven wij God niet. God redt het leven van diegene die God gelooft. Want als God in ons woont, geeft ons dat waarachtig leven. Gods geest leeft in onze geest, in de tempel, en wij zijn die tempel. Hebreeën 11: 1 wat is geloof? Het geloof nu vertrouwen in God. Wij geloven God, is de zekerheid der dingen, die men hoopt, en het bewijs der dingen, die men niet ziet. Dit is het vertrouwen dat wij in Gods woord hebben. Wij geloven God. Wij hebben vertrouwen. Als wij God niet geloven hebben wij geen geloof. Wij mogen ons niet onttrekken door God niet te geloven. Want als wij ons onttrekken betekent dat, dat wij God niet langer geloven. Hebreeën 11: 39 In dit hoofdstuk staan de mannen en vrouwen die geloof hadden, beschreven. Mensen die hun vertrouwen op God gesteld hadden, die op Gods woord vertrouwden en in God geloofden. Deze mensen lieten zien dat zij God geloofden, dat zij geloof hadden en de hoop die daarmee gepaard gaat. Zij leefden hier naar. Vers 39 Ook deze allen, al deze mensen hoewel door het geloof een getuigenis aan hen gegeven is, zij geloofden God. Zij geloofden wat Hij zei, hebben het beloofde niet verkregen, eeuwig leven. Zij hebben dat op dat moment nog niet gekregen. Zij zijn gestorven en wachten in het graf. Zij wachten op een opstanding. En wij weten dat zij zullen opstaan bij de wederkomst van Jezus Christus, bij de 7de Trompet. Dan zullen de 144.000 opgewekt worden. Wel, dat is het verkrijgen van de belofte, de belofte van eeuwig leven. Vers 40 daar God iets beters met ons voor had, zodat zij niet zonder ons tot volmaaktheid konden komen. Dit gaat over dat zij volmaakt gemaakt worden. De opstanding tot leven zal op datzelfde moment gebeuren. Alle mensen van geloof, allen die een getuigenis gekregen hebben, om hun geloof, door hun geloof... zij hebben de belofte, het eeuwige leven, nog niet gekregen. Maar God heeft in Zijn plan vastgelegd dat de 144.000 opgewekt zullen worden bij de wederkomst van Jezus Christus. Zij zullen volmaakt worden (dat betekent verandert tot geestelijk wezen) en dat kan pas gebeuren tot allen volmaakt zijn. Het getal van de 144.000 is compleet. Dat is gebeurd. De verzegeling van de 144.000 is compleet, dat ligt achter de rug. Dat is gedaan door Jezus Christus, door het werk van God in hen. Hun geest is verandert. Zelfs al zijn zij gestorven... maar er zijn er nog een aantal in leven vandaag de dag... God zal hen opwekken, zodat zij samen, volmaakt, Elohim in kunnen gaan. God heeft een ontzagwekkend plan! Zij zullen op hetzelfde moment de belofte van eeuwig leven ontvangen.


13

Terug naar Numeri 18: 4 verdergaand met de instructies En opdat zij zich bij u aansluiten en hun taak vervullen met betrekking tot de tent der samenkomst wij begrijpen dat dit de tent is. naar de gehele dienst der tent; maar een onbevoegde zal tot u niet naderen. Dit is interessant, dit is fysiek. Maar wij kunnen de analogie doortrekken naar het geestelijke. Als wij niet geroepen zijn om God te dienen, kunnen wij geen dienst doen in de tempel. Dat is het belangrijkste punt. Als iemand niet geroepen is, kan die persoon zijn geest ook niet beschermen. Want de menselijke geest is van nature egoïstisch. En ja, misschien bewaakt of beschermt men ten delen de geest, maar het wordt uit egoïsme gedaan. Men heeft besloten dit te doen gebaseerd op hun eigen begrip. Maar dat heeft niets te maken met Gods woord. Iemand die niet geroepen is om God geestelijk te dienen, kan geestelijk ook zijn eigen geest niet dienen. Men kan niet werken in de tempel. En daarom staat er een onbevoegde zal tot u niet naderen. Men kan niet zomaar tot God komen, God moet roepen. Wij zijn geroepen om voor onze geest, Gods woonplaats, te zorgen. Dit kan je vergelijken met de dienst in de tempel. Vers 5 Gij echter zult uw taak vervullen met betrekking tot nummer 1 het heilige en nummer 2 het altaar, waarom? ...opdat er geen toorn straf voor de zonden meer op de Israëlieten ruste. Dat is het belangrijkste. Zij waren als stam door God geroepen om dienst te doen in het heilige, in de tabernakel. Zij moesten bepaalde taken uitvoeren. Ze moesten de tabernakel schoon houden, moesten dingen in een bepaalde volgorde doen, precies zoals God gezegd had. Een de taak van het altaar waren de offers. Waarom? Zodat Gods toorn niet langer over de Israëlieten rustte. Dit was de straf voor de zonden. Wel, dat geldt ook voor ons. Wij moeten er zeker van zijn dat wij voor het heilige zorgen en de dat wij de taak van het altaar vervullen. Het schoonmaken van het heilige is het beschermen van de geest, er zeker van zijn dat onze geest rein is en niet vervuild wordt. De taken van het altaar zijn de offers die wij moeten maken. Wij begrijpen dat deze offers de dank aan God voor alle dingen is. Maar het is ook onze taak om onszelf op te offeren. Het is onze taak om onszelf op te offeren, om onszelf te verloochenen, om ons te onderwerpen aan Gods heilige geest, zodat wij onszelf kunnen verloochenen, zodat wij onszelf kunnen opofferen ten bate van anderen. Opdat er geen toorn meer rust. Wel, dat er geen zonden meer zijn. Want het loon der zonden is de dood. Als wij aan onszelf werken en onszelf opofferen, dan zullen er geen zonden zijn. Want wij onderwerpen ons aan Gods heilige geest. En daarom is de straf voor de zonden niet op ons van toepassing. Het loon der zonden is de dood. Door deze bekering, door het werken het heiligdom, door het werk bij het altaar, door het onszelf opofferen, door God te eren, door in gebed tot God te gaan kunnen wij ons blijven bekeren. En daarom, als wij ons blijven bekeren, is het loon voor de zonden niet op ons, op Israël, van toepassing. Als wij aan onze geest werken kunnen wij de straf voor de zonden, de toorn van God, de dood, ontlopen. Wij moeten aan onze geest werken, wij moeten werken, net zoals de priesters fysiek moesten werken. Wel, wij zijn de geestelijke priesters en daarom moeten wij aan onze geest werken. Hard werken. Wij moeten waken over onze geest, onze gedachten, onze woorden en daden. Wij moeten er zeker van zijn dat de tempel rein is en dat ze niet onrein is, of dat er iets is dat de tempel kan verontreinigen. Er zijn bepaalde aspecten die wij kunnen gaan begrijpen, en dat heeft te maken met het fysieke aspect van rein en onrein. Als wij pas geroepen zijn vinden we vaak rein en onrein het meest belangrijke. Dat is fysiek. En we doen er alles aan om er zeker van te zijn dat wij geen onrein voedsel tot ons nemen. En wij willen dat al het voedsel rein is, naar Gods woord. En daarom proberen we uit te zoeken wat voor vis het is. En als het bijvoorbeeld haai is, zeggen we: ‘dat is onrein, dat eet ik niet.’ We focussen ons zeer op het fysieke. Maar de realiteit is dat er fysieke wetten zijn, die voor het goed van ons lichaam zijn, voor onze gezondheid. Maar dit heeft ook alles te maken met onze geestelijke gezondheid. Fysieke en geestelijke gezondheid gaan hand in hand. Dit rein en onrein is voor onze gezondheid, voor ons lichaam. En onze geest zit in ons lichaam. En daarom moeten wij ijverig zijn om er zeker van te zijn dat wij rein voedsel eten en geen onrein voedsel eten. Maar het verwijst naar het geestelijke.


14

Als wij pas geroepen zijn ligt onze focus op het fysieke in plaats van op de geest van de zaak, in plaats van het geestelijke aspect van dit rein en onrein. Het rein en onrein verwijst naar het geestelijke. Het verwijst naar geestelijk rein of geestelijk onrein. Het gaat over de geest rein, zuiver houden. Het gaat over of wij zonden toelaten. Want dat is onrein. Gods heilige geest toelaten is rein. Wij moeten rein voedsel eten, dat betekent dat Gods heilige geest in ons woont, dat Gods gedachten in ons zijn. Of nemen wij de beslissing om onrein voedsel te eten? Onrein zijn de gedachten van de menselijke natuur en de gedachten die ons door Satan gegeven worden. Onderwerpen wij ons daaraan en doen we die dingen? Wij zijn ofwel rein en hebben Gods geest in ons wonen ofwel zijn wij onrein en dan hebben wij de menselijke egoïstische natuur, waardoor, en door Satans uitzending, op een bepaalde manier gaan denken. Wij zijn dus ofwel rein of onrein. Onze tempel (onze geest) is ofwel rein of onrein. Het is het één of het ander. Ik wil ergens naar kijken, vanuit ons gezichtspunt, vanuit ons denken. Leviticus 10: 8. Dit is voor de priesters. Wij zijn Gods mensen en wij zijn geroepen om een relatie met God te hebben, om God te dienen. Wij hebben een taak van dienstbaarheid. Wel, daar gaat Leviticus 10: 8 over, het gaat over het verbod van bedwelmende drank voor de priesters. Leviticus 10: 8 De Here sprak tot Aäron: Wijn of bedwelmende drank zult gij niet drinken, gij noch uw zonen, wanneer gij de tent der samenkomst binnengaat, opdat gij niet sterft. Het is een altoosdurende inzetting voor uw geslachten. Wat wordt er gezegd? Er staat drink geen bedwelmende drank. En wanneer moet dat gebeuren? Wanneer je de tent der samenkomst binnengaat. Het punt was dat zij alcohol konden drinken. Zij konden wijn drinken, maar het gaat hier over als zij de tent der samenkomst binnengaan, als zij voor God komen, opdat gij niet sterft. Zij moesten de tent der samenkomst met een nuchtere geest binnengaan. En het was een altoosdurende inzetting voor al uw geslachten. Waarom? Opdat gij scheiding kunt maken tussen heilig en onheilig, tussen onrein en rein, en opdat gij de Israëlieten kunt onderwijzen in al de inzettingen die de Here door de dienst van Mozes tot hen gesproken heeft. Dit is zeer interessant. De Kerk van God heeft ingesteld dat één of twee drankjes genoeg moet zijn. Het gaat over de geest. Het gaat ook over het beschermen van de geest. Door teveel alcohol kan men de controle over de gedachten verliezen. Als we naar Leviticus kijken, dan zien we dat zij niet voor God mochten komen, niet in de tempel mochten werken als zij alcoholische dranken gedronken hadden. Dan zouden ze hun functie verliezen. Dan zouden zij controle over zichzelf verliezen en konden ze niet meer bepalen wat heilig en onheilig was. Dan zouden ze fouten maken. Dan zouden ze zondigen. En zij zouden niet meer kunnen bepalen wat rein en onrein was. Hoe belangrijk is het voor ons, om waakzaam te zijn. Teveel alcohol veroorzaakt wat? Dan kunnen we niet meer bepalen wat heilig en onheilig is. Dan kunnen we niet meer bepalen wat rein en onrein in onze geest is. Dit gaat niet over het geestelijke voedsel. Dit gaat over het geestelijke! Als wij alcohol drinken moeten wij zeer, zeer voorzichtig zijn. Hoe dom is het als iemand teveel drinkt zodat hij de controle over zijn denken verliest en dan tot God bidt? Hoe dom zou dat zijn?! Want de geest, de tempel is dan verdraaid. Hoe verontreinigen wij de tempel? Door te veel te drinken, door de controle over onze zintuigen te verliezen, in de zin van geestelijke zaken. Want dan verliezen wij de controle over onze gedachten. En als wij dat doen kunnen wij het verschil tussen heilig en onheilig niet zien. Wat wordt er bedoeld? Wat is heilig? God is heilig! Gods geest is heilig! Het wordt Gods heilige geest genoemd omdat het van God komt. Het is rechtvaardig denken. Wat is onheilig? Iets dat vanuit de menselijke geest komt. Dat komt niet van God. Teveel drinken, dronken zijn, de controle over je zintuigen, over je gedachten verliezen, geen controle meer hebben... dan weten we niet meer wat van God is, wat van God komt en wat er van de menselijke natuur komt. Dan kunnen wij geen onderscheid in onze gedachten maken en daarom kunnen wij zeer snel zondigen. Want dan noemen wij iets dat niet heilig is, heilig. Dan zullen we zeggen: ‘ah, dat komt van God.’ Maar wij hebben de controle over onze zintuigen verloren, door de bedwelmende drank. Wij kunnen dan niet meer bepalen wat rein is, wat van God komt. Wat is rein? Gods wegen zijn rein. Gods wegen zijn zuiver. En wat is onrein? Wat is vervuild? Wat? Datgene dat van Satan of van onze menselijke natuur komt.


15

Waarom mochten de priesters geen bedwelmende drank drinken, als zij in de tent der samenkomst voor God kwamen? Welke consequenties had dit? Dan zouden ze sterven. Waarom? Omdat zij fouten zouden maken in wat zij deden en wat zij dachten. Zij zouden niet meer weten wat het juiste was. Wel, dat geldt ook voor ons. Als wij voor God komen dan moeten wij bij machte zijn om te kunnen bepalen wat heilig en onheilig is, door het woord van God, door Gods macht in ons. Het zou dom zijn als wij niet waakzaam zijn in deze. Wij moeten namelijk altijd waakzaam zijn over hoeveel alcohol wij tot ons nemen. Wij hebben namelijk altijd toegang tot God en wij zijn de Tempel van God, waar God in wil wonen. Daarom, als wij teveel alcohol gedronken hebben, verliezen wij de controle over ons functioneren, over ons denken en dat is een zonde. Dronken worden, zodat wij geen controle meer hebben over onze gedachten, is een zonde. Omdat wij controle over onze gedachten moeten hebben. Het moment dat wij teveel drinken verliezen wij de controle over onze gedachten en dan zijn wij als het ware gereedschap voor Satan. Dan zal Satan duidelijk uitzenden en wij weten niet meer wat goed en fout is, wat rein en onrein is, wat heilig of wat niet heilig is. Dit is voor ons, vandaag de dag, nog belangrijker dan toen, voor de priesters. Teveel drinken kan de poort openen voor slechte gedachten. Dit geestelijke principe in Leviticus 10 moeten wij toepassen als wij het over het zorgen voor onze geest hebben. Wij mogen nooit voor God komen als wij dronken zijn. We gaan nu in 1 Kronieken 21 kijken naar het nemen van verantwoordelijkheid. Dit is vaak besproken in Gods Kerk. Het gaat over David, die een volkstelling van Israël wil houden. Er staan hier een aantal punten waardoor we de verantwoordelijkheid die David nam, kunnen begrijpen. Maar er wordt hier ook gesproken over de consequenties van de beslissingen die wij nemen en waarom wij altijd waakzaam moeten zijn als het gaat over onderscheiden wat rein en onrein is. Wat goed en fout is, wat van God is en wat niet, wat heilig is en wat niet. 1 Kronieken 21: 1 Satan keerde zich tegen Israël en zette David aan, Israël te tellen. Hier lezen we het. Satan probeert David te beïnvloeden. Toen zeide David tot Joab en tot de oversten van het volk: gaat Israël tellen van Berseba tot Dan, en brengt mij de uitslag, opdat ik het getal wete. David wilde de sterkte van zijn leger weten. Hij wil de sterkte van zijn leger bepalen. Het gaat dus over sterkte. Wat houdt deze sterkte in? Op jezelf vertrouwen. Jezelf verdedigen. Als hij weet hoeveel manschappen hij heeft, dan weet hij hoe sterk hij is. Dit is een teken van gebrek van vertrouwen in God. David is verleidt, er is uitgezonden naar zijn geest en hij onderwerpt zich daaraan. Hij heeft zijn geest niet beschermd. Vers 3 Toen zeide Joab: De Here moge aan Zijn volk nog honderdmaal toevoegen als er nu zijn. hij zegt hier: ‘wel, laten we niet op getallen vertrouwen. Laat God ons beschermen. Laat God ons beschermen en Hij kan het aantal vergroten, wij hoeven niet te tellen.’ Zijn zij, mijn heer de koning, niet allen dienaren van mijn heer? Dit vroeg hij aan David. Waarom verlangt mijn heer dit? ‘Waarom wilt u het aantal weten?’ Hij weet namelijk dat dit niet gedaan moet worden. Joab had gelijk. Het was niet nodig om Israël te tellen, om te weten hoe sterk zij waren. Maar dit is wat David vroeg te doen. Hij werd verleid om dit te doen, en hij onderwierp zich daar aan. Waarom moet daardoor een schuld op Israël komen? ‘U maakt het tot iets belangrijks, de mensen zullen het belangrijk vinden, laten we het niet doen!’ Maar het bevel van de koning was sterker dan Joabs verzet; dus ging Joab heen en trok geheel Israël door, waarna hij te Jeruzalem terugkwam. Toen meldde Joab aan David de uitkomst van de volkstelling: alle Israëlieten tezamen waren één miljoen honderdduizend man, die het zwaard konden voeren; die konden vechten, die een bepaalde leeftijd hadden en konden vechten. ...en Juda telde vierhonderdzeventigduizend man, die het zwaard konden voeren. Levi en Benjamin echter had hij niet meegeteld, want het bevel des konings was Joab een gruwel. Joab vond dat hij dit niet moest doen, en daarom gehoorzaamde hij de instructies van David niet. Hij had besloten dat hij niet de juiste aantallen aan David zou laten weten. Maar deze zaak was kwaad in Gods ogen, en Hij God sloeg Israël. Toen zeide David tot God: Ik heb zwaar gezondigd, doordat ik dit gedaan heb; nu dan, doe toch de ongerechtigheid van uw knecht weg, want ik heb zeer dwaas gehandeld. Hij vraagt om vergeving. Hij realiseert zich dat door deze zonden anderen lijden. Israël lijdt door Davids beslissing. David heeft zijn gedachten niet beschermd en omdat hij dit niet gedaan heeft, moeten anderen lijden. Wel, datzelfde principe is ook Persoonlijke Verantwoordelijkheid deel 2

16

op ons van toepassing. Als wij onze geest niet beschermen kunnen anderen daardoor lijden. Wij denken daar vaak niet aan, vaak weten we niet eens dat wij dat doen. Maar anderen kunnen lijden, en wij doen dat soort dingen. Als wij zondigen schaden wij niet alleen onszelf maar ook anderen. Zo zijn wij nu eenmaal. Vers 9 En de Here sprak tot Gad, de ziener van David: ga heen en spreek tot David: zo zegt de Here: drie dingen leg Ik u voor; kies u er één van; dan zal Ik dat over u doen komen. De zonden kunnen vergeven worden, maar de straf moet nog altijd betaald worden. Dit gebeurt vaak in het leven. Wij maken fouten en de straf moet betaald worden. Niet de straf, zoals het in ‘het loon der zonde,’ maar de straf die volgt als consequenties van de zonde. Wij begrijpen dat er bepaalde wetten zijn. Hier zegt God: ‘wel, ja, je zonde is vergeven, maar de straf zal je moeten betalen.’ Vers 11 Daarop kwam Gad bij David en zeide tot hem: zo zegt de Here: kies of drie jaren hongersnood, of drie maanden vluchten voor uw tegenstanders, terwijl het zwaard van uw vijanden u achterhaalt, of drie dagen dat het zwaard des Heren, de pest, in het land heerst en de engel des Heren in het gehele gebied van Israël verderf brengt. Overweeg dan nu, wat antwoord ik Hem God die mij gezonden heeft, moet antwoorden. Dit is moeilijk voor de menselijke geest, maar David, omdat hij een bepaald hart, een bepaalde manier van denken had, wist dat God barmhartig was... En dat moeten wij begrijpen over deze gebeurtenis. Wij moeten naar God gaan en in God vertrouwen. Wij moeten in God vertrouwen, omdat wij zelf niet weten wat het beste voor ons is. Wij denken dat wij weten wat het beste voor ons is, maar dat weten we niet! God is barmhartig, daar kunnen wij in vertrouwen en geloven. God zegt dat Hij barmhartig is en Hij heeft ons dat in zoveel dingen laten zien... het offer van Christus bijvoorbeeld. En ook het feit dat Hij ons geroepen heeft is een bewijs van Gods grote genade en barmhartigheid voor ons. Vers 13 Toen zeide David tot Gad: het is mij zeer bang te moede; laat mij toch vallen in de hand des Heren, want Zijn barmhartogheid is zeer groot; maar laat mij niet vallen in de handen van mensen. Dit is wijsheid. Dit is ware nederigheid. Begrijpen dat God het het beste weet is nederigheid. Vers 14 De Here dan gaf pestilentie in Israël; en er vielen van Israël zeventigduizend man. En God zond een engel naar Jeruzalem, om die te verderven; en als hij haar verdierf, zag het de Here, en het berouwde Hem over dat kwaad; en Hij zeide tot de verdervende engel: het is genoeg, trek nu uw hand af. De engel des Heren nu stond bij de dorsvloer van Ornan, de Jebusiet. Als David zijn ogen ophief, zo zag hij de engel des Heren, staande tussen de aarde en tussen de hemel, David ziet iets. Dit is symbolische taal. Bijvoorbeeld het zwaard. Het zwaard is het symbool voor de dood. David ziet iets, omdat God het hem in de geest laat zien. Wij zien het in de geest. Hij ‘ziet’ deze engel, staande tussen de aarde en de hemel, met zijn uitgetrokken zwaard in zijn hand, uitgestrekt over Jeruzalem; toen viel David, en de oudsten, bedekt met zakken, op hun aangezichten. Zij waren in zakken gekleed, omdat zij vastten. En David zeide tot God: Ben ik het niet, die gezegd heb, dat men het volk tellen zou? Hij stelde deze vraag, omdat David zelf gevraagd had om Israël te tellen. Hij nam persoonlijk de verantwoordelijkheid voor zijn eigen zonde. Het was namelijk zijn zonde. Ja, ik zelf ben het, die gezondigd en zeer kwalijk gehandeld heb; maar deze schapen deze mensen, wat hebben die gedaan? De realiteit is dat zij mens zijn, zij zondigden. Maar hij stelt de vraag. ‘Wat hebben zij gedaan, vergeleken met wat ik gedaan heb? Ik heb Israël laten tellen. Ik heb op mijn eigen sterkte vertrouwd, ik heb geprobeerd mijzelf te beschermen, ik heb niet in U vertrouwd. Ik had Israël niet mogen tellen. Ik hoef niet te weten hoeveel man er zijn, want dat maakt geen verschil. Als er niemand is, maakt dat geen verschil,’ want God is almachtig en Gods wil zal geschieden. Verdergaand, O Here, mijn God, dat toch Uw hand tegen mij, en tegen het huis mijns vaders zij, maar niet tegen Uw volk ter plage. Dit is persoonlijk de verantwoordelijkheid nemen voor wat wij doen, voor onze gedachten, onze woorden en daden. Wij moeten verantwoordelijk zijn voor het beschermen en bewaken van onze geest. Wij zijn degenen die teveel kunnen drinken. Wij zijn degenen die het kunnen laten varen. Wij zijn degenen die onze roeping kunnen verwaarlozen. Wij worden verantwoordelijk gehouden voor onze keuzes. Hiermee beëindigen we de preek vandaag, volgende keer gaan we verder.


17

Persoonlijke Verantwoordelijkheid deel 2 Wayne Matthews 25 Oktober 2014

Recommend Documents