Personeelskrant. In dit nummer: November Nr. 38. Bouw van een gloednieuw kinderdagverblijf en kantoren in Lokeren

Personeelskrant November 2013 - Nr. 38

In dit nummer: Bouw van een gloednieuw kinderdagverblijf en kantoren in Lokeren Solidariteit voor het Gezin en Eurotuin zetten maandelijks een bijzonder persoon in de bloemetjes Solidariteit voor het Gezin schrijft haar taalvisie uit Goed nieuws vanuit Comfortzorg

2 PERSONEELSKRANT

4

Tweedaagse Oostende: directieleden en hoger kader steken de koppen bij elkaar voor een betere zorg

6

Bouw van een gloednieuw kinderdagverblijf en kantoren in Lokeren

8

Solidariteit voor het Gezin geeft kansen

10

Solidariteit voor het Gezin en Eurotuin zetten maandelijks een bijzonder persoon in de bloemetjes

13

Een eigen jobsite

14

Sol-cowboys in het verkeer zijn schadelijk voor gezondheid, milieu en imago

Werkten mee aan dit nummer: Inge Coekaerts Pol Debrock Cindy Defossé Mieke Denoo Cindy Devolder Erwin Devriendt Marleen De Weer Ann Eelbode Sandra Hemelsoet Els Hertschap Annelies Molein Frieda Okerman Nele Ottevaere Greet Pauwels Philippe Rijssaert Charlotte Van Boxstael Leen Vanderijcken Wendy Vanelderen Nico Waege

16

Solidariteit voor het Gezin schrijft haar taalvisie uit

18

Laat je niet verrassen door de winterprik

20

Goed nieuws vanuit Comfortzorg!

22

Levensloop Aalter

Eveline Vereecken

24

Diensten gezinszorg trekken aan de alarmbel

26

Naar een nieuwe aanpak van arbeidsveiligheid

29

Studiedagen voor verzorgenden brengen verheldering

30

Solidariteit voor het Gezin verwelkomt 100ste vrijwilliger in de zorgregio Oudenaarde

De volgende editie van de personeelskrant verschijnt in april. Kom je graag eens in de krant met je verhaal, alleen of samen met collega’s? Bezorg ons dan een tekst met eventueel fotomateriaal vóór 15 maart. Als tekst krijgen we bij voorkeur een worddocument en het fotomateriaal in een afzonderlijke file of op papier. Voor tekstverbetering en layout zorgen wij!

31

Dienst voor onthaalouders te Brussel wordt succesverhaal

Eindredactie: Frieda Okerman

Lay-out:

Vind 2 extra bijlagen in deze personeelskrant! 

•

Jaarkalender 2014

•

Mooie raamposter*

*Solidariteit voor het Gezin heeft een ruim aanbod aan diensten voor jonge gezinnen. Help bij de bekendmaking ervan en hang de poster op een goed zichtbare plaats!

Foto voorpagina: De tweedaagse Welzijnszorg, Comfortzorg en Gezondheidszorg in Oostende

Alles is op te sturen naar: [email protected] of [email protected]

PERSONEELSKRANT 3

H

et gaat goed met Solidariteit voor het Gezin. Financieel hebben we kordaat de vinger aan de pols gehouden, organisatorisch hebben we ons versterkt met nieuwe disciplines en mensen, inhoudelijk zijn we ons krachtdadig aan het voorbereiden op de toekomst en kwalitatief scoren we in de zorgmarkt bijzonder sterk. Nu het jaar 2013 constructief naar zijn einde loopt en onze neuzen al richting 2014 georiënteerd staan, mogen we fier zijn over onze dynamiek. Vooral bij de twee laatste elementen (inhoud & kwaliteit) wil ik eventjes stilstaan.

Terwijl de overheid verlamd geraakt door verkiezingskoorts en groenboeken over de zesde staatshervorming, moet een zorgbedrijf als Solidariteit voor het Gezin dagelijks performant klaarstaan voor haar klanten en patiënten. Terwijl de overheid in de knoei geraakt met het betaalbaarheidsprobleem van de vergrijzing, moeten wij er steeds voor zorgen dat wij betaalbare zorg- en welzijnsdiensten kunnen afleveren door gemotiveerd personeel. Tenslotte, terwijl de overheid nog steeds niet beseft dat er zich een bijzonder energieke zorgmarkt in Vlaanderen aan het ontwikkelen is, moeten wij ervoor zorgen dat Solidariteit voor het Gezin een waardig marktaandeel weet in te nemen. In Vlaanderen zijn er dus twee snelheden en twee verschillende dynamieken in zorg en welzijn: één door de zorgbedrijven en de zorgverleners en één door de politiek en de overheidsadministraties. Deze pijnlijke vaststelling maakt onherroepelijk duidelijk dat de overheid meer moet delegeren naar de private stakeholders in welzijn en zorg. De drang naar innovatie en de drive naar performante dienstverlening zit ingebakken bij de private zorgverstrekkers en zorgbedrijven. De toekomst van onze zorg en welzijn zal dus moeten komen van diegenen die zorg en welzijn organiseren en exploiteren en niet door diegenen die de zorg reglementeren en controleren. Dit impliceert dat zorgbedrijven en zorgverstrekkers zich meer en meer onafhankelijk moeten opstellen van deze trage en disfunctionele overheid. Wij gaan meer en meer ons oor moeten te luisteren leggen bij onze klanten en patiënten, los van big-brother-overheid. We gaan onze zorgpolitiek dus grondig moeten wijzigen in functie van de individuele zorgvraag. De mens moet weer centraal komen te staan in elk zorg- en welzijnsproces, wat vandaag amper het geval is. Het aanbodgestuurd beleid en een subsidiebeleid van instellingen en structuren zal ons zorgsysteem volledig laten imploderen. Vanuit Solidariteit voor het Gezin voelen wij dit al lang aan en de tendensen in onze sectoren wijzen ook in deze richting. Daarom gaan we binnenkort een krachtig signaal geven naar de buitenwereld om de traditionele verouderde zorgpolitiek aan te klagen. Door de mens opnieuw centraal te stellen in alles wat we doen, krijgt zorg en welzijn opnieuw een menselijk gelaat, waarbij het woord “verantwoordelijkheid” gigantisch belangrijk wordt. Solidariteit voor het Gezin zal niet alleen deze maatschappelijke discussie trekken, zij zal ook haar interne structuren aan deze noodzakelijke evolutie aanpassen. Door de mens centraal te stellen, zullen we onszelf anders moeten structureren om de ideale zorg-op-maat-dienstverlening aan te kunnen bieden. De vraagsturing wordt een centraal

Woord vooraf managementbegrip in ons beleid. Ons vlaggenschip van de geïntegreerde zorg zal een unieke bijkomende invulling krijgen. Daarmee zal Solidariteit voor het Gezin binnen enkele jaren weer het enige zorgbedrijf zijn in Vlaanderen dat effectief in staat zal zijn zorg-op-maat te concretiseren, dat niet alleen een meerwaarde zal zijn voor de zorgconsument, maar ook voor de overheid. Los van dit inhoudelijk stuk wil ik ook even kort reflecteren over onze sterke kwalitatieve inzet in de zorg- en welzijnssector. Het feit dat wij elk jaar een significante klantengroei mogen vaststellen en het feit dat onze tevredenheidsmetingen steeds resulteren in prachtige en bemoedigende scores, wijst op het feit dat de zorgconsument onze diensten en zorgproducten zeer goed weet te smaken. Dit is vooral de verdienste van onze basismedewerkers die dagelijks in contact staan met onze klanten en patiënten. Deze pluim verdienen zij meer dan ooit. Wij willen van onze kant deze pluim jaarlijks ook symboliseren met een extra kleine functionele beloning. Het geschenk voor onze medewerker is steeds een uiting van dankbaarheid voor de geleverde prestaties. Ondertussen is dit geschenk ook een traditie geworden binnen ons zorgbedrijf. Bij mijn talrijke contacten met mijn medewerkers in de afdelingen krijg ik zelfs vaak suggesties voor een zinvol geschenk voor het komende jaar. Welnu, het geschenk voor de medewerker van 2013 is aldus het resultaat van één van deze suggesties, dat ook werd ondersteund via de ondernemingsraad en het Comité Preventie. Wij willen uiteraard uw inspraak graag honoreren en zijn u daarvoor erkentelijk. Daarom heeft het geschenk dit jaar een bijzonder bruikbaar karakter en ik hoop dan ook dat dit voor u een stimulans kan betekenen om verder gemotiveerd onze klanten en patiënten te dienen. Met deze laatste editie voor dit jaar wens ik jullie niet alleen veel leesgenot met alle noemenswaardige gebeurtenissen binnen Solidariteit voor het Gezin, maar ook een boeiend eindejaar. Wij kunnen nu al garanderen dat we in 2014 de talrijke nieuwe uitdagingen niet uit de weg zullen gaan. Want wie bij Solidariteit voor het Gezin werkt, weet dat we nooit stil zullen staan.

Erwin Devriendt Afgevaardigd Bestuuder

4 PERSONEELSKRANT

2

daagse

Oostende

Directieleden en hoger kader steken de koppen bij elkaar voor een betere zorg

We spreken binnen Solidariteit voor het Gezin al ruim 30 jaar over ‘geïntegreerde zorg’ en toch ging er op 12 en 13 september in Oostende een tweedaagse door die historisch te noemen is. Het was immers voor het eerst dat de directeurs, hoger leidinggevenden en stafleden van Welzijnszorg, Gezondheidszorg en Comfortzorg samen waren om de gezamenlijke werking te evalueren, te optimaliseren en het team te versterken. Dat er nog werk aan de winkel is, was voor iedereen wel duidelijk...

Pol Debrock leidde de tweedaagse in met een voor iedereen zeer herkenbaar voorbeeld: een nieuwe cliënt die beroep wil doen op gezinszorg, thuisverpleging en oppas zal drie telefoontjes krijgen: één van de sectorverantwoordelijke, één van de hoofdverpleegkundige en één van de coördinator vrijwilligerswerk! Voor de klant moet dit op zijn minst verwarrend overkomen, zeer geïntegreerd is dat niet, dus dat moet beter kunnen! Daarover ging het dan ook: hoe kunnen we ons op korte en middellange termijn reorganiseren op afdelingsen bestuursniveau opdat ons Unique Selling Point, de geïntegreerde zorg, daadwerkelijk voor de klant zo overkomt en ervaren wordt. De begeleiding tijdens de tweedaagse werd uit handen gegeven. Jens Hardy zorgde voor de actieve, fysieke teambuilding waarbij dankbaar gebruik gemaakt werd van de natuurelementen die daar op die plek nu eenmaal in overvloed aanwezig zijn: zand, schelpjes, zeewier en de wind.

PERSONEELSKRANT 5

Foto links en boven: Sfeerbeelden van de tweedaagse in Oostende 2013

Bovenstaande foto toont het resultaat van dit gezamenlijk, bij momenten hilarisch, labeur! Voor het serieuzere denkwerk werd Kris Lebacq ingehuurd. Hij kan als geen ander losse ideeën, suggesties, oplossingen in brainstormsessies naar boven laten komen en er dan structuur in brengen om het overzichtelijk te houden. En ideeën waren er, hele pancartes vol!

Op de tweedaagse was er geen weerstand tegen verandering merkbaar, integendeel, daar was iedereen er klaar voor en wilden ze er eigenlijk meteen invliegen!

Alle ideeën werden genoteerd en samen met de acties die op diverse fronten al bezig zijn, zou het heel binnenkort voelbaar moeten zijn dat er iets aan het veranderen is. Rome en Parijs zijn niet op één dag gebouwd – het schip Solidariteit voor het Gezin een betere koers laten varen zal ook langzaam gebeuren. Op korte termijn zullen veranderingen merkbaar zijn in het PR-beleid, binnen de afdelingen zal de werkvloer waar dit kan heringericht worden om de samenwerking te verbeteren, de doorverwijzing door onze partners en het teruggeven van feedback zal professioneler verlopen vanaf januari 2014 en bij aanvragen voor poets- of huishoudhulp zal één verantwoordelijke het klantendossier opstellen en afwerken. Om soepel te kunnen ingaan op diverse vragen van de klant staan onze eigen pijlers eigenlijk in de weg. Voor eenduidigheid naar de klant en een vraaggestuurd beleid zouden ze daarom een stukje moeten afgebroken worden. Heel de organi-

satiestructuur steunt echter op die pijlers, dus een koerswijziging op dat vlak moet met de nodige omzichtigheid gebeuren en zal tijd vragen. Alle directie-, kader- en stafleden weten alvast wat hen de komende maanden te doen staat!

Frieda Okerman kwaliteitscoördinator

6 PERSONEELSKRANT



Bouw van een gloednieuw kinderdagverblijf en kantoren in Lokeren.

Op de hoek van de Gentse Steenweg en de Koningin Fabiolalaan in Lokeren, begint Solidariteit voor het Gezin binnenkort met de bouw van een kinderdagverblijf en kantoren. Het terrein aan de ring ligt al lang braak, maar verandert vanaf november 2013 in een heuse bouwwerf. In de komende weken zal je er dus een torenkraan zien verschijnen en zullen af- en aanrijdende camions en tientallen werknemers dagelijks het bewijs leveren van grote bedrijvigheid. De nodige voorbereidingen zijn getroffen om een mooi en modern gebouw met 2 bouwlagen neer te zetten. Alleen aan de kopzijde is een beperkte 3de bouwlaag voorzien om de stookruimte in onder te brengen. Op het gelijkvloers komt het kinderdagverblijf dat geschikt zal zijn voor 48 kinderen, maar in een eerste fase zullen daar slechts 24 kinderen opgevangen worden. Waarom we het dagverblijf niet meteen voor 48 kinderen open stellen, heeft te maken met onze erkenning. Spijtig genoeg heeft Kind en Gezin ons immers voorlopig maar een erkenning gegeven voor 24

PERSONEELSKRANT 7

Foto links en boven: de inplanting en het geveloverzicht van de nieuwe kantoren en kinderdagverblijf te Lokeren

opvangplaatsen. We kunnen alleen maar hopen dat zij onder druk van de groeiende vraag haar mening zal herzien en ons de gevraagde 48 opvangplaatsen zal toekennen. Afwachten dus. Op de bovenverdieping komen moderne kantoren en vergaderruimten. De bedoeling is immers om onze burelen die zich nu nog in de Sterrestraat bevinden, naar hier over te brengen. Uiteraard zal er voldoende parking voorzien worden en zullen we het aanwezige groen integreren in het project. Zowel de kindjes als het personeel zullen dus kunnen genieten van een mooi aangelegde tuin. De afspraken met de aannemer zijn zeer strikt, want op minder dan één jaar tijd moet het project gerealiseerd worden, zodanig dat vanaf 1 oktober 2014 de eerste kinderen kunnen opgevangen worden en we kunnen overgaan tot de verhuis van de burelen. Het gloednieuwe kinderdagverblijf zal aan de modernste vereisten voldoen en zal een bijzondere aantrekkings-

pool betekenen voor de buurt. De grote Sloeber op de gevel (een logo die we bij al onze kinderdagverblijven gebruiken) zal de ouders met kindjes de weg wijzen. De ingang wordt voorzien via de Pastorijstraat, want dat is de minst drukke en dus veiligste van de drie straten die het project omsluiten.

Met de realisatie van dit project zullen we alvast aan twee behoeften voldaan hebben: enerzijds zullen we, zij het veel te beperkt, tegemoet komen aan de vraag tot kinderopvang, anderzijds zal het personeel aangenamere burelen krijgen, met wat minder parkeerproblemen.

Maar misschien ook zit er een combinatie van beiden in: namelijk personeelsleden die hun eigen kindje meenemen naar het werk en het in het nieuwe kinderdagverblijf onderbrengen. En nu maar uitkijken naar 1 oktober 2014!

Pol Debrock adjunct algemeen directeur

8 PERSONEELSKRANT

Solidariteit voor het Gezin geeft kansen Ik heb in het verleden verschillende jobs gehad: in een restaurant gewerkt, bij een beenhouwerij en een tijdje in een fabriek. Via de VDAB ben ik de opleiding polyvalent verzorgende gestart bij Solidariteit voor het Gezin in 2006. Dit was een opleiding

zorgvrager aanspreken met ‘meneer’ en ‘mevrouw’ zie ik als een teken van respect. Wat dan ook weer niet wil zeggen dat er een afstand is tussen het personeel en de zorgvrager. Integendeel, ik ben van mening dat het zorghotel voor de residenten een warme,

De zorgvragers stelden mij soms vragen waar ik zelf niet op kon antwoorden, maar mijn interesse was wel gewekt. Ik had het eerste jaar al meteen het gevoel dat ik er meer wou kunnen betekenen. Ik heb dan gekozen om de opleiding van verpleegkundige te

van één jaar, vanaf de eerste stage wist ik meteen dat dit mijn ding was.

veilige omgeving is, een echte thuis. Er zijn geen rondslingerende verzorgingskarren, geen incontinentiemateriaal dat open en bloot te zien is. Ik kan mij ook volledig vinden in het fixatiearme beleid, nogmaals, respect is zeer belangrijk.

gaan volgen. Meteen had ik hier ook de steun van mijn verantwoordelijke voor. Ik startte de opleiding in avondonderwijs. Mijn collega’s en verantwoordelijke hielden rekening met mijn uurrooster zodat ik naar de les kon. Ik kon thuis zijn om te studeren voor mijn examens en ik heb een groot aantal uren educatief verlof gekregen, kortom: niets dan lof hierover. Een deel van mijn stage kon ik op het werk doen waarbij ik als mentor mijn adjunct-hoofdverpleegkundige had. Het eerste jaar is moeilijk met al die nieuwe verpleegtechnische handelingen. Geen enkele student blinkt meteen uit

Het contact met de zorgvragers, elke dag die anders is, ... het voelde meteen goed aan. Een jaar na die opleiding ben ik beginnen werken in het zorghotel te Gent als zorgkundige. Wat mij meteen opviel is de mooie omgeving, er is absoluut geen sprake meer van een ‘oud mannekes huis’. Mooie kamers, een grote tuin, aandacht voor het maaltijdgebeuren aan een mooi gedekte tafel en geen plateautje dat men zomaar gaat voorzetten. Ik heb zelf een fiere, trotse grootvader gehad die een hekel had aan betutteling. Het feit dat we de

Het duurde ook niet lang of ik had mijn plaats gevonden in het team waar niet alleen tijd is om te werken, maar ook voor een lach en soms ook een traan. Want de combinatie van zorg dragen voor en een gezonde dosis empathie geeft natuurlijk als gevolg dat je ook gevoelsmatig betrokken geraakt.

PERSONEELSKRANT 9 en staat te springen om een inspuiting te geven. Ik kan zeggen dat ik in het zorghotel op mijn eigen tempo de tijd heb gekregen om competenties te verwerven. Als ik van de eerste of tweede keer iets niet begreep heb ik nooit het gevoel gehad dat het teveel was om me iets uit te leggen. Er werd echt wel voor gezorgd dat ik niet aan papegaaienwerk deed maar dat ik wel degelijk wist waarom ik Kies iets deed en niet alleen omdat ik het zo zien doen had. voor een job In mijn tweede jaar heb ik in de zorg! de kans gekregen via project 600 om naar het dagonderwijs te gaan en zo verder les te volgen. Van februari 2013 ben ik geriatrisch verpleegkundige, ik ben fier en trots dat ik dit diploma behaalde! Ik heb nooit mijn middelbare school afgemaakt want ik ben gestopt in mijn laatste jaar. Bij het behalen van mijn diploma hogeschool heb ik ook het diploma middelbaar onderwijs gekregen. Ik werk nu als verpleegkundige in het zorghotel, elke dag is anders en spannend, zeker niet saai. Ik heb een grote verantwoordelijkheid, kan echt iets betekenen voor de zorgvrager. Er is ruimte om ideeën aan te brengen, ik ben van betekenis bij een palliatief gebeuren, kan iemand omringen met warme zorgen en er zijn voor de familieleden als het levenseinde nadert, spring soms even binnen bij iemand die trots de foto’s van de achterkleinkinderen laat zien, ...

Een grapje vertellen, tranen drogen en regelmatig een knuffel uitdelen of in ontvangst nemen, het hoort er allemaal bij! Ik ben blij en dankbaar met de gekregen kans. Het voordeel van pas op latere leeftijd te gaan studeren is dat het van mij een super gemotiveerde verpleegkundige heeft gemaakt. Ik heb echt gekozen voor dit beroep, anders ga je na een werkdag niet nog eens 5 uur op de schoolbanken zitten. Stop ik nu met dromen en is mijn doel bereikt? Neen, ondertussen kijk ik al verder. Ik zou graag referentieverpleegkundige worden, misschien via een Bachelor opleiding. Solidariteit voor het Gezin betekent ook dat er de kans is om te groeien en te blijven groeien. Mede dankzij mijn werkgever heb ik bereikt waar ik vandaag sta!

Cindy Defossé verpleegkundige zorghotel Gent

Bedankt, collega’s! Graag zou ik een woordje van dank willen brengen aan de diensten die mijn stiefvader Romain Meeus zo goed geholpen hebben. Dat zijn de mensen van het dagverzorgingscentrum, de verpleging van regio Wondelgem, de Solmobiel en de vrijwilligers. Zij hebben alles gedaan om het leven voor mijn moeder en stiefvader wat te verlichten. Ik ben dankbaar voor al de goede zorgen die hij gekregen heeft en de vele steun en raad die mijn moeder gekregen heeft. Vijf jaar geleden kreeg mijn stiefvader een hersenbloeding. Hoewel hij toch nog mobiel was, werd er hem toch veel afgenomen, maar het laatste jaar ging zijn gezondheid snel achteruit door Parkinson en vergevorderde dementie. Daar de thuissituatie onmogelijk werd, heeft mijn moeder met veel pijn in het hart de stap moeten zetten om hem te laten plaatsen. Gelukkig komt haar vaste helpster Nadine nog aan huis. En ik weet dat ze er veel zal aan hebben. Dus aan iedereen onze welgemeende dank voor alles.

Sandra Hemelsoet verzorgende, sector 10

10 PERSONEELSKRANT

Solidariteit voor het Gezin en Eurotuin zetten maandelijks een bijzonder persoon in de bloemetjes Eurotuin, een tuincentrum met een Aandacht! winkel in Aandacht! Merelbeke, Deinze, Ophasselt en een webshop, bood Solidariteit voor het Gezin aan om, in ruil voor een foto met Eurotuin-vermelding in de personeelskrant, maandelijks een bijzonder persoon in de bloemetjes te zetten. Wij vonden dit een mooi idee en zijn erop in gegaan. Voor deze actie zijn we nu op zoek naar personen, verbonden aan Solidariteit voor het Gezin als medewerker, klant of vrijwilliger, die om een buitengewone reden een bloemetje verdienen. Het liefst van al gaat het om een persoon die door zijn of haar actie het positieve imago van Solidariteit voor het Gezin versterkt heeft. Het verhaal van de eerste winnaar zal meteen duidelijk maken wat we bedoelen.

De tuin van de strijkwinkel “voor”

Het was een regenachtige zaterdag in september. Nancy Lecompte, verpleegkundige voor afdeling Oudenaarde was aan het werk zoals ze dit al 26 jaar doet. Plots merkte ze aan de zijkant van de weg een groepje wielertoeristen dat niet aan het rijden was maar waaronder een nogal paniekerig persoon dat net gevallen was. Nancy stopte onmiddellijk en bood aan te helpen en het slachtoffer te verzorgen. Wat bleek? Het slachtoffer was een collega-werknemer van Solidariteit voor het Gezin én Nancy’s baas, Stefaan Noreilde, directeur Gezondheidszorg maakte deel uit van het groepje! Stefaan was zeer blij dat ‘zijn’ verpleegkundige toch maar mooi gestopt was om te helpen en hij vond dat zij wel dat eerste bloemetje verdiende. Wij zijn het daar uiteraard helemaal mee eens!

De tuin van de strijkwinkel “na”

In alle geledingen van Solidariteit voor het Gezin zijn er ongetwijfeld medewerkers, vrijwilligers of klanten die het verdienen een bloemetje te ontvangen voor iets uitzonderlijks. Nancy heeft als eerste voor afdeling Oudenaarde de spits mogen afbijten in november 2013 maar er is meer, ook voor december 2013 zijn de

winnaars al gekend! Liesbeth Rutten, regiomanager, ontving in de afdeling te Geel een bloemcadeau voor haar en haar collega Kathie vom Berghe. Wat zij samen presteerden was ook heel uitzonderlijk. Naast afdeling Geel was er tot voor kort een strijkwinkel van Solidariteit voor het Gezin. De winkel werd in juni gesloten maar de huur liep nog 3 maanden langer. Na beëindiging van de huurovereenkomst in september wou de verhuurder van de winkel de huurwaarborg enkel terugbetalen op voorwaarde dat de tuin werd opgekuist. Die tuin was niet zeer groot maar het onkruid stond, na 3 zomermaanden,

PERSONEELSKRANT 11 metershoog. Een plaatselijke tuinman kon je voor die klus niet vinden, een karweiman van Gent naar Geel sturen was al helemaal te gek. Liesbeth en Kathie trokken op zaterdag dan maar zelf de gummilaarzen aan en gingen met hun eigen alaam naar Geel om die klus te klaren. Bravo meisjes, jullie hebben dat goed gedaan! Laat je horen als je een collega, klant of vrijwilliger kent die omwille van iets bijzonders een bloemetje verdient. Alle verhalen met foto’s van de overhandiging van de bloemen worden gepubliceerd in de personeelskranten van 2014 zodat iedereen kan meegenieten!

Babyborrel

Frieda Okerman kwaliteitscoördinator De cijfers liegen er niet om: 2013 belooft opnieuw een erg goed jaar te worden wat betreft het aantal aanvragen kraamzorg in Zuid en Midden West-Vlaanderen. Dit jaar echter stonden een zestal collega’s mee garant voor die stevige groei.

Foto: Boven: Nancy ontvangt de bloemen van haar hoofdverpleegkundige Sabine Van Der Meiren. Midden: Kathie ontvangt de ruiker bloemen. Onder: Liesbeth wordt ook in de bloemetjes gezet.

Een enthousiaste afdeling nodigde de zes mama’s uit voor een ‘babyborrel’. Vier onder hen konden zich probleemloos vrijmaken voor een gezellige babbel en een drankje op de afdeling.

Op de foto herkennen we van links naar rechts: Hanne (SV Comfortzorg) met dochtertje Lou, Bieke (SV Welzijnszorg) met Siebe, Evelien (SV Comfortzorg) met Liam en tenslotte Eveline (SV Welzijnszorg) met Jef. Op de foto ontbreken Caroline Henry (SV Welzijnszorg) met de tweeling Luca en Noa en Emma Vandeghinste (SV Welzijnszorg) mama van dochtertje Nore. We wensen de kersverse mama’s en uiteraard ook de papa’s van harte geluk met de nieuwe spruit(en).

Philippe Rijssaert teamleider afdeling Kortrijk

12 PERSONEELSKRANT

CKG Sloeberhof viert ‘Fourth of July’ ‘Fourth of July’ werd - bij wijze van toeval - het thema van een teambuildingnamiddag in Evergem. Op 4 juli in de voormiddag kregen de gezinsbegeleiders vorming en een intervisie over de gewenste manier van werken binnen het kader van de nieuwe regelgeving. In de namiddag ging het er iets meer ontspannen aan toe en werd een ‘hapjeswandeltocht’ georganiseerd. Groepjes van twee collega’s hadden een hapje klaargemaakt dat ze aan de andere duo’s aanboden. Bij elk hapje hoorde ook telkens een kleine opdracht (een quiz, een doe-ding, een vragenronde). Door het samen werken, samen voorbereiden en samen uitvoeren van de opdrachten konden de collega’s elkaar eens op een andere manier leren kennen. Omdat de activiteit op 4 juli plaatsvond was het thema snel gevonden: ‘Independence Day’!

Ann Eelbode manager CKG Sloeberhof

Verzorgenden van Kortemark maken hun klanten bijzonder blij Dit is Joseph uit Kortemark. Verzorgenden uit de regio gaan elke dag bij hem langs, ook in het weekend. Zijn echtgenote, die tevens mantelzorger is van Joseph, werd opgenomen in het ziekenhuis maar dankzij de dagelijkse zorg van de verzorgenden kon Joseph toch thuis blijven. Na 3,5 maanden mocht Lia naar huis komen. De verzorgenden hadden vlaggetjes opgehangen en een feesthoed gemaakt voor Joseph. Joseph kan zich zelf moeilijk uitdrukken maar zo kon hij tonen hoe blij hij was met de terugkeer van zijn vrouw. De thuiskomst van Lia was ... daar zijn geen woorden voor ... Ikzelf was zo blij dat ‘mijn’ verzorgenden door zo’n eenvoudig gebaar het echtpaar zo gelukkig kon maken. Trouwens niet alleen hen maar ook hun kinderen! Een welgemeende dank u wel aan alle verzorgenden van Kortemark-Houthulst, want zij zaten allemaal in “het complot” !

Els Hertschap sectorverantwoordelijke

PERSONEELSKRANT 13

in zorg

Een eigen jobsite Solidariteit voor het Gezin is een groot bedrijf. Wij zijn dan ook continu op zoek naar nieuwe collega’s, en dit in tal van functies én in verschillende regio’s! Dit is niet altijd even makkelijk. Voor sommige functies ervaren wij immers een tekort op de arbeidsmarkt. Dan is het vaak zoeken om een geschikte kandidaat in dienst te kunnen nemen.

Met deze jobsite willen wij de aantrekkingskracht van Solidariteit als werkgever in de verf zetten, en dit zowel voor onze eigen medewerkers als voor nieuw talent! Je kan er al onze openstaande vacatures terugvinden alsook informatie over onze grootste diensten. Maar ook jij kan je steentje bijdragen! Voel jij je als medewerker ook “helemaal thuis” bij SOL? Help ons om nieuwe collega’s te vinden!

HOE?

ook! Volg ons op Faceb

- Volg ons op Facebook en “deel” onze vacatures! Op die manier kunnen we onze vacatures onder nog meer mensen verspreiden! - Breng zelf nieuwe medewerkers aan! (En ontvang voor sommige functies een aanbrengpremie…) - Maak bij vrienden, kennissen en collega’s reclame voor onze nieuwe jobsite! Een beetje extra promotie voor onze vacatures is dan soms nodig. Om onze vacatures extra in de schijnwerpers te plaatsen, lanceerden wij in oktober een eigen jobsite.

Benieuwd? Ga zeker eens een kijkje nemen! www.werkenbijsolidariteit.be

14 PERSONEELSKRANT

Sol-cowboys in het verkeer zijn schadelijk voor gezondheid, milieu en imago Met meer dan zeshonderd zijn ze, de wagens van Solidariteit voor het Gezin die dagelijks rondrijden in Vlaanderen en Brussel. Doelstelling nummer één van het wagenpark is uiteraard de chauffeur verplaatsen van a naar b naar c naar… maar dat is niet het enige wat het doet...

Het wagenpark is ook al altijd ons beste en mooiste Public Relations middel geweest en het vervult die rol tot op vandaag. De naam ‘Solidariteit voor het Gezin’ doet jammer genoeg nog steeds bij veel mensen géén belletje rinkelen maar als we zeggen ‘die met die blauwe auto’s met de handjes’, dan klaren de gezichten op want dan weten ze plots wel waarover het gaat.

Als middel om onze naambekendheid te doen toenemen moeten we onze ‘Sol-auto’s’ dus koesteren.

houden aan de verkeersregels en altijd hoffelijk zijn voor andere weggebruikers. Inderdaad: altijd! Als men al eens niet hoffelijk is in het verkeer of de verkeersregels sporadisch eens aan zijn/haar laars lapt, dan kan dat zonder veel gevolgen passeren indien men in een anonieme auto zit. Het risico daarentegen, dat het wél grote gevolgen heeft voor een chauffeur van een wagen van Solidariteit voor het Gezin, is aanzienlijk! We kunnen dit illustreren met enkele voorbeelden die ons gesignaleerd werden door attente, goed menende burgers: •

De wagens zijn er toch, we hebben ze nodig om tot bij onze klanten te geraken, we kunnen er maar beter goed en dubbel gebruik van maken. Iedereen beseft wellicht dat het imago van Solidariteit voor het Gezin ermee gebaat is als haar chauffeurs altijd met een propere wagen rijden die altijd technisch in orde is, als ze zich altijd

“Een man stopt met een wagen van Solidariteit voor het Gezin in de winkel bij een benzinestation, koopt er twee blikken van een halve liter bier, stapt weer in de wagen, rijdt 500 meter verder, parkeert zich aan de kant van de weg om er rustig te genieten van zijn pint. Een toevallige voorbijganger ziet het hele tafereel en belt de hoofdzetel omdat hij vindt dat dit

niet kan.” •

“Ik reed vandaag achter een wagen van Solidariteit van het Gezin. Al rijdende op de brug smeet een blonde vrouwelijke bestuurster een pak gescheurde documenten op de rijweg. Zulk een gedrag door een medewerker van een organisatie die ecologie hoog in het vaandel draagt, kan toch niet! Meer dan 100 stukken van 10 cm verspreidden zich al gauw op de rijweg en ik raapte er een paar op. Ik denk dat het duidelijk is dat je deze medewerker best eens aanspreekt omtrent deze feiten en dat ze meer respect mag tonen voor het milieu.”

Foto: vlnr.

Nathalie Kempeneers, mevrouw en meneer Brants-Van Houtvinck en Christine Beesemans)

•

Een mevrouw belde met een klacht over het rijgedrag van de chauffeur van een wagen van Solidariteit voor het Gezin. De dame hing veel te dicht achter de auto voor haar, was aan het bellen aan het stuur, wisselde constant van rijbaan, ging zwaar over de witte lijn, ging spookrijden. De beller vond dat dit onverantwoord is voor een firma die zorg verstrekt… Deze drie voorbeelden zijn niet zonder gevolg gebleven.

Hoffelijk rijgedrag en respect voor de verkeersregels moeten eigenlijk altijd maar hopelijk maakt dit artikel duidelijk dat dit nog veel meer telt wanneer men in een auto van Solidariteit voor het Gezin zit. We hebben het toch allemaal goed voor met ons zorgbedrijf? We willen toch dat we op alle vlakken een betrouwbaar imago uitstralen? Wel dan, alleen de beste rijvaardigheden en rijstijl zijn goed genoeg. Ga er als chauffeur van uit dat uw naam en telefoonnummer in koeien van letters op uw carrosserie staat en gedraag u vervolgens zoals u wilt dat de omstaanders u zien! Uw veiligheid, uw eigen naam en die van Solidariteit voor het Gezin zal er wel bij varen.

Frieda Okerman, kwaliteitscoördinator

Medewerkers in Leuven zetten echtpaar in de bloemetjes Op 5 september 2013 vierden de heer en mevrouw Brants-Van Houtvinck uit Leuven hun zestigste huwelijksverjaardag. Dit was een mooie reden om het echtpaar in de bloemetjes te zetten! Dankzij de goede zorgen van de thuisverpleging (Nathalie Kempeneers links op foto) en de gezinszorg (Christine Beesemans rechts op foto) van Solidariteit voor het Gezin kunnen zij nog steeds thuis blijven wonen. En wat is hun geheim om zo lang samen te zijn? Veel kibbelen, steeds weer bijleggen en… veel water bij de wijn doen, zo zeggen ze het zelf!

Greet Pauwels sectorverantwoordelijke

16 PERSONEELSKRANT

Solidariteit voor het Gezin schrijft haar taalvisie uit De Vlaamse overheid verplicht alle gesubsidieerde organisaties een taalvisie uit te schrijven en beoogt daarmee uiteraard het gebruik van het geschreven en gesproken Nederlands te bevorderen. Ondergetekende kweet zich mooi van deze taak en zette zich samen met een werkgroep aan het schrijven. Voor de meeste collega’s en klanten in Vlaanderen zal deze visietekst vanzelfsprekend zijn, zij die in Brussel of aan de rand van de taalgrens wonen en/of werken zullen onmiddellijk beseffen dat er nog een lange weg te gaan is voor deze visie ook realiteit wordt. Aan iedereen - en aan de leidinggevenden in het bijzonder – vragen we mee te helpen om deze visie uit te dragen en te checken of het door de medewerkers goed begrepen werd. Zo hopen we iedereen geïnformeerd te hebben over hoe we omgaan met taal binnen onze organisatie. Uitgangspunt Solidariteit voor het Gezin is een Nederlandstalige organisatie die actief is in Vlaanderen en Brussel. Voor wat taalgebruik binnen de organisatie betreft, respecteren wij in de eerste plaats de Belgische taalwetgeving en vervolgens de richtlijnen rond taalgebruik van de subsidiërende organismen. Heel wat van de diensten die SvhG aanbiedt, worden gesubsidieerd door de Vlaamse overheid en door de Vlaamse Gemeenschapscommissie. Hoewel meertaligheid een verrijking is voor iedereen binnen de organisatie, vinden we het heel belangrijk dat collega’s goed met elkaar en met de klanten kunnen communiceren, dat collega’s begrijpen wat er gezegd wordt op de werkvloer, ook als ze niet rechtstreeks betrokken zijn in een gesprek en dat niemand zich hoeft buitengesloten te voelen omdat men de taal niet begrijpt. Het Nederlands is daarom voor de hele organisatie de eerste en gemeenschappelijk te gebruiken taal. Hulpmiddelen zoals vertaalde documenten, pictogrammen, gebaren, aantonen, tolken alsook gebruik van mondelinge andere talen kunnen aangewend worden om zich verstaanbaar te maken. Alle anderstalige collega’s motiveren en stimuleren we om het Nederlands te gebruiken. Het bevorderen van de kennis van de Nederlandse taal vinden wij een gedeelde verantwoordelijkheid. Zowel werkgever als werknemers moeten er inspanningen voor leveren.

PERSONEELSKRANT 17 In wat volgt geven we een overzicht van de maatregelen en richtlijnen om het gebruik van het Nederlands als gemeenschappelijke en eerste taal in onze organisatie te realiseren.

1

Start bij het selectieproces

Tijdens het selectieproces van toekomstige medewerkers wordt de kennis van het Nederlands gecheckt. Afhankelijk van de in te vullen functie zal die kennis een absolute vereiste zijn tot een minimaal niveau van spreken, lezen en schrijven. Het gewenste niveau van deze competentie staat beschreven in de competentieprofielen. Afwijkingen hierop kunnen uitzonderlijk van toepassing zijn indien de andere competenties in voldoende mate aanwezig zijn en er een wil is bij de kandidaat om zich te vormen in het Nederlands binnen een onderling afgesproken termijn. Bovendien mogen er geen andere kandidaten voorhanden zijn die wel volledig voldoen aan het gezochte functieprofiel en de invulling van de functie moet dringend zijn.

2

Hoffelijkheid op de werkvloer

3

Kansen voor anderstalige collega’s

Alle collega’s gedragen zich hoffelijk en spreken Nederlands met elkaar op de werkvloer.

Iedereen binnen Solidariteit voor het Gezin geeft anderstalige collega’s zoveel mogelijk kansen om Nederlands te oefenen en te spreken en de anderstalige collega’s benutten de kansen die ze krijgen om de taal te verwerven.

4

Schriftelijke communicatie

Alle schriftelijke communicatie die vertrekt vanuit de hoofdzetel (excl. arbeidsrechtelijke documenten die ook in het Frans kunnen) naar medewerkers is in het Nederlands. De leidinggevenden (en de collega’s) nemen de tijd om te checken of de documenten begrepen zijn en geven mondelinge toelichting wanneer nodig.

5

Wij spreken de taal van de klant

Al onze klanten gebruiken in hun communicatie met SvhG de taal die zij verkiezen. Klantgerichtheid betekent in deze dat medewerkers van SvhG zich bij mondelinge contacten aanpassen aan de taal van de klant voor zover dit mogelijk is. Hulpmiddelen zoals een vertaalmachine op de computer, inschakeling van een collega die wel een gemeenschappelijke taal kent, pictogrammen, … kunnen gebruikt worden indien er geen gemeenschappelijke contacttaal is. Medewerkers geven anderstalige klanten zoveel mogelijk kansen om Nederlands te spreken. Klantgerichtheid betekent daarom ook dat klanten die inspanningen leveren om Nederlands te spreken hierin ondersteund worden en dat er door de medewerkers zeker niet overgeschakeld wordt op een andere taal omdat dit efficiënter zou zijn. Is de klant een kind in de kinderopvang dan is Nederlandse taalverwerving een prioritaire doelstelling.

6

Nederlandstalige organisatie

Voor klanten moet het duidelijk zijn dat SvhG een Nederlandstalige organisatie is die voldoet aan de Belgische taalwetgeving en aan die van de subsidiërende overheden. Alle officiële schriftelijke communicatie (contracten, reglement, facturen…) gebeurt daarom in het Nederlands, ook bij die klanten die anderstalig zijn en in de mondelinge contacten een andere taal kiezen. Indien nodig kunnen de documenten ondersteund worden door vertalingen, pictogrammen, … Specifiek voor anderstalige cursisten die een opleiding polyvalent verzorgende/zorgkundige volgen te Brussel is een taalcoach ter beschikking en is het cursusmateriaal hertaald in een eenvoudige taal.

Frieda Okerman kwaliteitscoördinator Tips over bevorderen van het Nederlands: www.klaretaalrendeert.be

Tips over de taalwet: www.taalwetwijzer.be

18 PERSONEELSKRANT

Laat je niet verrassen door de winterprik!

Tijdens de wintermaanden mogen we ons verwachten aan periodes van lage temperaturen, gladheid en onvoorspelbare situaties op de weg. Wie voorbereid is, kan zijn auto beter onder controle houden als winterse omstandigheden het asfalt onveilig maken. Anders kan de weg van en naar het werk een echte lijdensweg worden. Niet alleen de automobilisten maar ook diegene die met de fiets het woon-werkverkeer trotseren, gaan beter goed voorbereid op pad...

Wat voor iedereen een groot aandachtspunt moet zijn, is met onderhouden materiaal de baan op te gaan. Zorg ervoor dat alle verlichting goed werkt, kapotte lampjes vervangen zijn, koplampen en achterlichten regelmatig schoongemaakt worden. Gebruik ruitenwisservloeistof die bestand is tegen temperaturen tot -30°C. Sterretjes in de voorruit worden best hersteld vóór de winter, om te voorkomen dat door het grote temperatuursverschil de ruit verder zou barsten. Remblokjes van de fietsen moeten ook schoongeborsteld worden en vervangen indien ze te glad geworden zijn. Door de lage temperaturen in de winter kunnen uw ruiten bevroren zijn. Vertrek pas wanneer uw ruiten volledig ijsvrij en vanbinnen niet bewasemd zijn.

PERSONEELSKRANT 19 Neem volgende maatregelen: Voorzie een goede ijskrabber en verwijder al het ijs van de ruiten Dek de avond voordien de voorruit af met een stuk karton Start onmiddellijk de motor en laat deze stationair draaien

Indien je ondanks je preventief rijgedrag toch gaat slippen, is het belangrijk om de juiste reflexen te hebben: Blijf kalm en rem vooral niet te bruusk Duw het ontkoppelingspedaal in en los het gaspedaal Kijk altijd naar de te volgen weg. Kijk zeker niet naar hindernissen want je zou er recht naartoe rijden. Concentreer je op een punt in de verte. Probeer de controle over je voertuig te bewaren door naar dit punt in de verte te sturen.

Schakel de achterruitontdooiing in Gebruik nooit warm water (een antiijs spuitbus kan eventueel wel) Eens je goed voorbereid vertrokken bent, is rustig reageren het belangrijkste. Snel optrekken, hard remmen en hoge snelheden kan je beter vermijden. Trek rustig op en schakel zo snel mogelijk naar een hogere versnelling om het risico op slippen te vermijden. Houd voldoende afstand en vertraag voor een bocht. Realiseer je dat de remweg veel langer is bij een glad wegdek. Rem zoveel mogelijk op de motor en doe dat zeer geleidelijk om te voorkomen dat de remmen blokkeren en je gaat slippen. Kleurveranderingen op het wegdek (donkerder of lichter) wijzen vaak op ijzel. Toch is het niet makkelijk om met de ogen de staat van het wegdek in te schatten, zeker niet bij ijzel. IJzel duikt bij voorkeur op bepaalde plaatsen op: bosranden, aan de wind blootgestelde wegen, schaduwgebieden, mistzones, toppen of dalen van heuvels, onder- en overbruggingen, ...

Nico Waege preventiemedewerker

Voor fietsers zijn nog een paar andere aandachtpunten van belang:

*1

Probeer de minst gevaarlijke route te kiezen, liefst een weg met een apart fietspad waar er voldoende ruimte is tussen het autoverkeer en jezelf.

*2

Neem het zekere voor het onzekere: stap af en neem de tijd als je even niet zeker bent van je zaak. Hou zoveel mogelijk afstand van het autoverkeer, ook wanneer je stilstaat.

*3

Draag een fietshelm, kies kleren met lichte kleuren en reflectorstrepen. Een fluohesje lijkt misschien niet erg modebewust, maar je valt er wel mee op.

*4

Draag bij voorkeur een muts en geen kap: een muts geeft meer bewegingsvrijheid en een kap belemmert het zicht naar beide zijden. Denk er tot slot aan om het weerbericht te controleren voor u thuis vertrekt en vergeet niet om bij winterweer vroeger te vertrekken.

20 PERSONEELSKRANT

Goed nieuws vanuit Comfortzorg! Zoals in een vorige personeelskrant vermeld, staat de sector van de dienstencheques onder zware financiële druk. Steeds meer bereiken ons berichten over dienstenchequebedrijven die hun activiteiten stoppen. Dit alles heeft te maken met het feit dat het subsidiebedrag dat we vanuit de overheid per dienstencheque ontvangen niet langer volstaat om alle werkingskosten te kunnen dragen.

Solidariteit voor het Gezin wilde zich echter niet gewonnen geven en heeft daarom beslist om aan de Comfortzorgklanten vanaf 1 april een extra bijdrage van €1,20€ per uur aan te rekenen. Een gedurfde maar absoluut noodzakelijke beslissing! De klanten werden hierover met een eerste schrijven geïnformeerd in december. Via de 2000 huishoudhulpen bezorgden we in februari een nieuw contract aan de klanten met daarin het artikel betreffende de bijdrage. Hierbij was ook een begeleidend schrijven waarin de noodzaak van deze maatregel nog eens duidelijk werd geschetst. Het werd bang afwachten hoe de klan-

ten hierop zouden reageren. De eerste weken stonden onze telefoons roodgloeiend. Meestal belden klanten met de vraag naar meer verduidelijking maar af en toe kregen we ook wel te maken met een minder vriendelijke klant. De opleidingen communicatie kwamen nu meer dan ooit van pas. Waar we niet hadden durven op hopen was de overtuigingskracht van onze medewerkers! Eén voor één overhaalden de huishoudhulpen onze klanten om ondanks de bijdrage toch verder hulp af te nemen bij ons. Sommigen ontpopten zich tot ware commerciële talenten!

Het gevolg was dat 90% van de klanten het contract hebben ondertekend. Wij kunnen hieruit alleen maar concluderen dat de tevredenheid over onze dienstverlening groot is! Voor de regiomanagers, sectorverantwoordelijken en departementsassistenten was het eveneens een erg drukke periode.

PERSONEELSKRANT 21

Foto: diamanten huwelijk Yvonne en Roger Scheerlynck-De Boom

Uurroosters wijzigen en bijsturen nam nu meer dan ooit al hun tijd in beslag. Maar met een positief resultaat: het aantal uren dat er geen post werd gevonden was minimaal. Ondertussen is de storm gaan liggen en zijn bijna alle uurroosters opnieuw mooi gevuld met vaste klanten. Onze doelstelling is nu onze dienstverlening nog verder kwalitatief uit te bouwen en klanten waar voor hun geld te geven. Hiervoor doen we beroep op de coaches van Securex en ons eigen opleidingscentrum, klanten kunnen kwaliteitsvolle producten op vrijblijvende basis bestellen via het klantenportaal, huisbezoeken worden afgelegd in het kader van kwaliteit en tevredenheid, sectorverantwoordelijken worden opgeleid tot volwaardige coaches, huishoudhulpen krijgen 2u opleiding per kwartaal, … Maar uiteraard mogen we niet enkel kwaliteit garanderen aan onze klanten, we moeten ook blijven inzetten op onze vele medewerkers! Het behoud van zoveel klanten is namelijk het resultaat van de inzet van de huishoudhulpen en de omkadering van Comfortzorg. Via deze weg wil ik dan ook nog eens alle Comfortzorgmedewerkers danken voor de inspanningen en gedrevenheid van de voorbije maanden!

Nele Ottevaere directeur Comfortzorg

Klanten uit Welle (bij Aalst) vieren diamanten huwelijksverjaardag De heer en mevrouw Scheerlinck-De Boom uit Welle waren op 1 augustus 60 jaar getrouwd! De verzorgenden hadden dit heuse wapenfeit doorgegeven op een wijkwerking met de bedoeling die heuglijke dag toch niet zomaar te laten voorbijgaan. Sectorverantwoordelijke Debbie April ging langs met een bloemetje en feliciteert ook via deze weg en uit naam van haar hele sector Yvonne en Roger. Dat zij nog veel mogen genieten van elke dag samen!

sector 4 afdeling Aalst

Verzorgende uit Hasselt brengt verkoeling Bij de hitte op enkele dagen van afgelopen zomer, zorgde Ellen Janssen, verzorgende van sector 81 (Hasselt) dat haar klanten op een leuke en originele manier de extreme warmte konden trotseren. Ellen vond er niet beter op dan mevrouw Engelen een heerlijke en aangename verwendag met voldoende afkoeling te bezorgen door een ploeterbadje bij mevrouw op haar terras te installeren!

Wendy Vanelderen sectorverantwoordelijke

22 PERSONEELSKRANT

Levensloop Aalter In beweging voor het goede doel



Het was de verzorgende Céline De Ketelaere die begin 2013 met het idee kwam om met de collega’s deel te nemen aan ‘Levensloop’ in Aalter. Zij werkte toen al mee als vrijwilligster en wilde dit verhaal graag delen met de rest van de groep.

Levensloop is een actie voor de Stichting tegen Kanker die reeds in een aantal gemeenten werd georganiseerd. Verschillende organisaties en groepen trokken tijdens het weekend van 12 – 13 oktober hun wandelschoenen aan en konden afwisselend gedurende 24 uren wandelen of lopen. Iedere deelnemer betaalde 10 euro inschrijvingsgeld die rechtstreeks naar de Stichting tegen Kanker ging. Aangezien het om zo een mooi initiatief ging, was ik net als een groot deel van de groep direct akkoord om hieraan deel te nemen. Ook Solidariteit voor het Gezin stapte mee in het verhaal door het inschrijvingsgeld voor haar rekening te nemen! Niet alleen de mensen van Aalter en Nevele, maar ook enkele enthousiastelingen uit de groepen van Eeklo schreven zich in. Aangezien we 24 uur moesten rond krijgen en het altijd leuker is om met een aantal mensen samen te stappen, werden ook enkele partners en familieleden opgetrommeld. Zij droegen tijdens het wandelen ook

PERSONEELSKRANT 23

Foto: Levensloop Aalter: een mooie delegatie van SvhG was aanwezig

een Sol-jas/bodywarmer/ handschoenen/... en werden zo opgenomen in de Sol-familie. Zelfs de hond van een verzorgende kreeg de sjaal van Solidariteit voor het Gezin om zijn nek. De start was meteen een emotioneel moment. Een kleine honderd ‘vechters’ uit Aalter - dat zijn mensen die kanker hebben of de ziekte in het verleden overwonnen hebben – startten het wandelparcours. Ze droegen allemaal een paars T-shirt en werden door de duizenden mensen langs het parcours onder luid applaus aangemoedigd. Heel wat mensen lieten daarbij hun tranen de vrije loop. Langs het parcours stonden tientallen tentjes van organisaties, scholen en bedrijven uit de buurt. Op die manier bleef ook de kassa 24 uren rinkelen. Tijdens de vele optredens kon je ook gewoon dansen in plaats van te wandelen, zolang je maar in beweging bleef. Dit was net de vergelijking met de ziekte. Dag en nacht gaat het door, kanker slaapt ook nooit. Net zoals een koekoeksklok komt er elk uur een vogeltje genadeloos uit

zijn huisje om je te storen en je er aan te herinneren dat je kanker hebt. Rond 21u werden alle lichten gedoofd en werd het parcours enkel nog verlicht door de honderden kaarsen. Om 1u ‘s nachts gingen echter de hemelsluizen open, maar dit kon de vechtlust niet temperen. De vele vrijwilligers stapten en liepen onverzettelijk voort. Gelukkig konden we ook even gaan schuilen in een ondergrondse garage.

Levensloop Aalter heeft een absoluut recordbedrag opgeleverd. Na 6 maanden vol acties en het slotweekend met 24 uren wandelen, stond de teller op 291.336 euro. Dit bedrag zal onder andere gebruikt worden voor wetenschappelijk onderzoek en ondersteunende initiatieven voor patiënten en hun familie. Nergens in Vlaanderen heeft een Levensloop-actie ooit zoveel geld

opgebracht sinds het ontstaan er van in 2011! Dat we hieraan hebben meegewerkt is dus een hele eer. Langs deze weg wil ik onze teamkapitein Céline De Ketelaere nog eens extra bedanken voor haar onvoorwaardelijke inzet en het ongelooflijk mooie initiatief waarvan ze ons liet meegenieten. Hartelijk dank ook aan alle verzorgenden en familieleden die mee hebben gewandeld. Zeker de mensen die de nacht en de regen trotseerden. Dankzij hen kregen we de 24 uren rond. Verder hoop ik dat het ook een steun mag betekenen voor alle mensen die binnen Solidariteit voor het Gezin ooit met kanker geconfronteerd werden. Jammer genoeg zijn dit er tot op de dag van vandaag nog steeds heel veel. De ziekte laat niemand onberoerd. Geïnteresseerd om ook deel te nemen aan een levensloop met je collega’s? Volg het dan op www.levensloop.be

Mieke Denoo sectorverantwoordelijke

24 PERSONEELSKRANT

Diensten gezinszorg trekken aan de alarmbel

De vraag naar thuiszorg neemt niet alleen toe door de vergrijzing. Ook andere evoluties maken dat de druk op de diensten voor gezinszorg toeneemt. Dit zijn enkele voorbeelden: •

De werkgevers van de diensten voor gezinszorg hielden een stille optocht in Brussel op vrijdag 27/9/2013. Alle diensten voor gezinszorg en aanvullende thuiszorg staan voor grote uitdagingen. De vraag naar thuiszorg neemt jaar na jaar toe en de zorg wordt steeds complexer. De subsidiëring echter stijgt niet evenredig. De werkgevers vroegen aan de Vlaamse overheid om aandacht te hebben voor een financieel toegankelijke gezinszorg en uitten hun bekommernis over de financiële leefbaarheid van de diensten.

•

•

•

•

•

Vergroening in de steden: er is nood aan extra kinderopvang en gezinsondersteuning Minder stabiele gezinssituaties: er is nood aan extra ondersteuning van éénoudergezinnen Gewijzigde arbeidsmarkt: tweeverdieners is de norm; kinderen kunnen vaak niet meer zelf instaan voor hun zorgbehoevende ouders Kortere ligduur ziekenhuizen: dit heeft als gevolg dat men thuis meer zorg nodig heeft Toenemende sociale ongelijkheid: de gezondheidskloof tussen arm en rijk neemt toe, het aantal cliënten in kansarmoede stijgt jaar na jaar Mondigere cliënten: de zorgbehoevende Vlaming wil zolang mogelijk zelfstandig thuis blijven en de regie over zijn zorg in eigen handen nemen

Foto: Louis-Philippe Scholts, directeur Welzijnszorg, tijdens de stille manifestatie

Zorg voor de thuiszorg De diensten voor gezinszorg en aanvullende thuiszorg maakten aan minister Vandeurzen duidelijk dat ze ook in de toekomst een loyale partner willen zijn van de Vlaamse overheid in de uitvoering van haar zorgbeleid. Opdat ze hun rol in de toekomst ten volle zouden kunnen opnemen, zijn echter een aantal bijsturingen aan hun financiering nodig.

dersteuning en begeleiding (vorming, intervisie, supervisie, coaching). Op vrijdag 27/9 hielden de werkgevers een stille optocht om hun bezorgdheid te uiten. De Raad van Bestuur van de Vereniging had een gesprek met minister Vandeurzen waarbij ze hun bekommernissen konden meedelen. Dat die bekommernissen terecht zijn tonen volgende cijfers aan: •

Zorg voor de zorgenden Gezinszorg en aanvullende thuiszorg is weinig zichtbaar, maar van onschatbare waarde. Verzorgenden en poetshulpen kunnen door hun langdurige, laagdrempelige aanwezigheid een belangrijke bijdrage leveren aan de zorg in zeer diverse situaties. Duizenden verzorgenden en logistieke hulpen doen dit dagelijks met een groot engagement en gedrevenheid. Om hun steeds meer complexe zorgtaken met succes te kunnen uitvoeren hebben zij nood aan voldoende, aangepaste on-

•

•

In de voorbije 10 jaar stellen wij (over alle diensten voor gezinszorg heen) een toename vast van de gemiddelde baremieke anciënniteit van de medewerkers van 3 jaar tot iets meer dan 14 jaar. Het aantal uren arbeidsduurvermindering 45+ is in de periode 2007-2011 gestegen van 296.169 uren tot 483.396 uren. Dit is een toename met 63,2%! Door toedoen van steeds kortere zorgbeurten stijgt het aantal door de medewerkers afgelegde kilometers per uur gezinszorg. Alleen

al voor de private diensten gezinszorg resulteert dit in 5.125.000 extra gereden kilometer op jaarbasis. Een meerkost van 769.000 euro die de diensten zelf moeten dragen. •

Lokale besturen schrappen meer en meer hun subsidie aan de diensten gezinszorg. Alleen al de twee grootste diensten gezinszorg hebben hierdoor van 2007 tot 2012 828.021 euro minder ontvangen.

•

De Vlaamse overheid indexeert sinds het uitbreken van de financiële crisis in 2008 de werkingsmiddelen niet meer. Dit kost de diensten gezinszorg en aanvullende thuiszorg bij elke indexsprong bijna 400.000 euro.

De werkgevers die op de barricades staan, het is eens wat anders. Of het iets zal opgeleverd hebben, is nog af te wachten.

26 PERSONEELSKRANT

Naar een nieuwe aanpak van arbeidsveiligheid. Niet alleen anders, maar ook beter.

Zoals bekend organiseren we tegenwoordig geen klassiek periodiek medisch onderzoek meer. We vervingen het in bepaalde diensten al door iets totaal nieuws en, zo te horen aan de eerste reacties, verloopt dit tot grote tevredenheid van het betrokken personeel. Uiteindelijk is het de bedoeling dat tegen 2014 iedereen van die nieuwe aanpak zal kunnen genieten.

Samen met de arbeidsgeneeskundige dienst en het Comité voor Preventie en Bescherming op het Werk, werd een concept uitgewerkt waarin de werknemer op een veel individuelere manier dan vroeger, begeleid wordt in haar of zijn functioneren. En vermits dat functioneren nogal verschilt van werknemer tot werknemer, werd ervoor gekozen om per pijler een andere invalshoek te hanteren. Anders dan de klassieke medisch onderzoeken, zal het personeelslid in kwestie dus veel persoonlijker benaderd worden en zal de aanpak onmiddellijk gelinkt zijn aan de concrete situatie op het werk. Meer nog: dankzij een meer persoonlijke aanpak vanwege de arbeidsgeneeskundige dienst van Securex, gaat de aandacht uit naar diegenen die die aandacht op dat ogenblik het best kunnen gebruiken, terwijl de anderen ongemoeid gelaten worden. En dit tot op het moment dat ook zij de ondersteuning kunnen gebruiken. In één van de vorige personeelskranten werd dit al eens aangekondigd.

PERSONEELSKRANT 27 Vandaag kunnen we daar iets concreters over zijn. We pikken er vier concepten uit.

1

Acties binnen de pijler Welzijnszorg

2

Binnen de pijler Comfortzorg wordt verder gewerkt aan het concept ‘met plezier hier’. •

Binnen de pijler Welzijnszorg werd gekozen voor 4 soorten acties: •

Een specifieke opleiding rond ergonomie, waarbij aandacht besteed wordt aan rugsparend werken en aan valpreventie. Die opleiding is bedoeld voor alle poetshulpen en voor alle verzorgenden die nieuw in dienst komen. Ook verzorgenden die al het slachtoffer werden van een arbeidsongeval zullen hierop intekenen.

•

Een uitgebreid medisch onderzoek (uiteraard op basis van vrijwilligheid) voor medewerkers die lijden aan een chronische aandoening en die samen met de arbeidsgeneesheer willen meewerken aan een actieplan om een haalbaar evenwicht te vinden tussen werk- en privésituatie.

•

Een opleiding voor leidinggevenden tot het voeren van verzuimgesprekken, waarin enerzijds het belang van empathie (meeleven) wordt benadrukt en anderzijds aandacht besteed wordt aan de continuïteit van de hulpverlening.

•

Acties binnen de pijler Comfortzorg

•

In deze pijler zal er vooral gewerkt worden rond individuele ‘coaching van poetshulpen. Thema’s als ergonomie, valpreventie, schoonmaaktechnieken en veiligheid in het algemeen, zullen daarbij ruimschoots aan bod komen. Ook de leidinggevenden zullen klaargestoomd worden om hun personeel met raad en daad bij te staan op de individuele werkvloer. Refererend naar de titel ‘met plezier hier’, zal vooral gewerkt worden aan de arbeidstevredenheid van het personeel, omdat dat nu eenmaal een factor is die zowel voor het personeelslid zelf, als de klant, als de organisatie niet alleen het meest aangename, maar vooral ook het meest efficiënte is.

3

•

Neem nu het voorbeeld van iemand die zich ziek meldt en van haar behandelende geneesheer verbod krijgt om gedurende 8 dagen te gaan werken. Dan zijn er verschillende mogelijkheden (laat ons aannemen dat het in de drie gevallen over exact dezelfde medische aandoening gaat): 1. De werknemer die veel arbeidsvreugde kent zal proberen om reeds na 4 dagen afwezigheid opnieuw te gaan werken. 2. De werknemer die het werk niet graag doet, zal de volle 8 dagen benutten om thuis te blijven. Alles liever dan te gaan werken. 3. De werknemer die aan burnout lijdt, elke motivatie verloren heeft en geweldig opziet tegen het werk zal na 8 dagen opnieuw naar de dokter gaan en om verlenging van haar ziekte vragen.

Acties binnen de pijler Gezondheidszorg De pijler Gezondheidszorg koos dan weer voor het concept ‘goed gezind’. • Het streefdoel is om goedgezindheid aanstekelijk te laten zijn voor klanten en collega’s.

Opname van het thema ‘veiligheid’ in de vorming en opleiding van verzorgenden.

• Daartoe zal bij de verpleegkundigen in de loop van het najaar uitgepakt worden met een enquête die zal peilen naar de tevredenheid over loopbaan, teamwerk, collega’s, veranderingsbeleid, zinvolheid van het werk, motivatie en engagement. In functie van de resultaten zullen een aantal actieplannen uitgewerkt worden om pijnpunten weg te werken en verbetervoorstellen te lanceren. •

Goed gezind op het werk is goed gezind thuis.

28 PERSONEELSKRANT

4

Acties binnen de pijlers Kinderzorg en Woonzorg

De pijlers Kinderzorg en Woonzorg willen dan weer werken rond het thema veiligheid en ergonomie. •

•

In de pijler Kinderzorg zal ondermeer nagegaan worden hoe we bij de medewerkers een attitudewijziging kunnen bewerkstelligen. Niet door terecht te wijzen, maar door op een positieve manier te motiveren. Er zal bekeken worden hoe medewerkers daarin het best begeleid worden. In de pijler Woonzorg zal meer gewerkt worden met het systeem van ‘coaching op de werkvloer’. Bij dit laatste gaat het erover dat een gespecialiseerde medewerker van Securex tijdens het werk de werknemer komt bezoeken om raadgevingen te geven over veiligere manieren van werken.

Het resultaat van al die verschillende acties zal er hopelijk toe leiden dat ons werk er aangenamer en veiliger zal op worden. En voor alle duidelijkheid: de medische aanwervingsonderzoeken en de medisch onderzoeken bij werkhervatting na meer dan vier weken ziekte, blijven bestaan zoals vroeger. Bovendien staan de arbeidsgeneesheren van Securex ter beschikking om al wie spontaan een medisch onderzoek wenst, op haar/zijn wenken te bedienen. Al deze acties die de komende maanden, samen met de arbeidsgeneesheren zullen uitgewerkt worden, hebben tot doel om van welbevinden een centraal thema te maken. In de eerste plaats de collega’s moeten er wel bij varen, maar ook de klanten zullen er onrechtstreeks hun voordeel bij doen.

Pol Debrock preventieadviseur

Een praktisch antwoord op al die vragen kregen (en enkele groepen moeten het nog krijgen) grote groepen van verzorgenden de afgelopen weken tijdens een studienamiddag. En ‘praktisch’ mag wel letterlijk genomen worden. De studienamiddagen werden gevuld met filmpjes die uit het leven van bijzondere cliënten gegrepen waren. Voor veel aanwezige verzorgenden was dit nieuw: collega’s die niet langer langsgaan bij een cliënt van 8u tot 12u voor de was en de plas, de boodschappen, de maaltijden en de wekelijkse schoonmaak maar die wel kozen voor een flexibele invulling van hun werkuren voor het uitvoeren van zeer gevarieerde taken bij heel diverse klanten. Die klanten kunnen personen met een beperking zijn of pas bevallen mama’s Foto: Een reactie van Yamina Ayouda na de studiedag te Gent

PERSONEELSKRANT 29

Studiedagen voor verzorgenden brengen verheldering

Aanbodgestuurd, vraaggestuurd: zowel in de afdelingen van Solidariteit voor het Gezin als bij cliëntenoverleg durven die woorden al wel eens te vallen. Wat bedoelt men daar nu mee? Waarom moeten wij veranderen? Maakten wij Solidariteit voor het Gezin al niet altijd bekend met ‘wij bieden zorg op maat’ en ‘bij ons staat de cliënt centraal’? Wat moet er dan nog vernieuwen? Waren we al die jaren dan toch niet goed bezig? Foto: Eveline Decock, in naam van Louis-Philippe Scholts, op de studiedag voor verzorgenden

of ouderen die enkel met externe hulp op buitennormale uren nog in hun woning kunnen blijven wonen. Allen hebben ze dat gemeen dat een oplossing op maat van de klant zeer boeiend is voor de verzorgende en dat ze hulp nodig hebben op een moment dat niet noodzakelijk past in een 9 to 5 job. Bovendien is het ook kenmerkend dat die hulpsituaties snel kunnen evolueren en dat een verzorgende dus alert moet zijn om dit te rapporteren aan haar verantwoordelijke zodat een snelle aanpassing mogelijk is. Is het zo dat de ‘oude’ gezinszorg helemaal out is en dat het voortaan altijd en overal gezinszorg ‘nieuwe stijl’ zal zijn? Neen, dat waarschijnlijk niet maar dat er steeds meer unieke vragen zullen komen die een uniek antwoord moeten krijgen staat wel vast. Daar

moeten we eigenlijk wel blij om zijn want dit zal nooit veranderen: Solidariteit voor het Gezin zal altijd garant staan voor kwaliteit van zorg en het is dus maar goed dat ook die nieuwe klanten op ons beroep doen! Dat de studiedag naast verheldering ook wel nieuwe vragen of bedenkingen opriepen maken de evaluaties uit Harelbeke duidelijk: - De verzorgenden vonden het een duidelijke boodschap met mooie getuigenissen. Iemand vond het veelbelovend dat verzorgenden zelf ook een inbreng zullen krijgen in het hulpverleningsproces. - Een bezorgd iemand maakte zich de bedenking dat de cliënt dan wel zeer centraal staat maar wat met de verzorgende? Die zal meer onregelmatige uren moeten presteren en

meer nood hebben aan psychologische vorming om die verschillende problematieken aan te kunnen. Tot slot nog deze, als mooie afsluiter, van een verzorgende die het helemaal begrepen heeft: “Dat vraaggestuurd, dat is niet niks hé! Amai… maar wel heel modern en die projecten zijn heel mooi voor de mensen. Ik vind het leuk dat dat er is, dat mensen langer in hun eigen omgeving kunnen blijven en echt ondersteund worden in hun eigen leven. Ik zou graag zelf zo oud kunnen worden maar ik zou het niet graag organiseren want het moet heel heel moeilijk zijn”.

Frieda Okerman kwaliteitscoördinator

30 PERSONEELSKRANT

Solidariteit voor het Gezin verwelkomt 100ste vrijwilliger in de zorgregio Oudenaarde Ken jij iemand die interesse heeft in vrijwilligerswerk? Laat dan zeker niet na om onze gegevens door te geven: 070 23 30 28 of [email protected] ie vindt u ook t a m r o f in r e Me riteit.be op www.solida

Foto: Huldiging van Maria Vanhoutte, 100ste vrijwilliger regio Oudenaarde

Op 5 september werd Maria Vanhoutte, 100ste vrijwilliger in de zorgregio Oudenaarde, feestelijk gehuldigd op het stadhuis van Oudenaarde door Burgemeester Marnix De Meulemeester. Maria staat symbool voor alle honderd vrijwilligers die zich dag en nacht inzetten voor zorgbehoevende personen. Ook de andere vrijwilligers werden niet vergeten. Naar jaarlijkse traditie werden zij die zich al vijf, tien of vijftien jaar lang inzetten voor anderen in de bloemetjes gezet.

Dankzij de onvoorwaardelijke hulp van onze vrijwilligers kan Solidariteit voor het Gezin de klok rond hulp aanbieden. Vrijwilligers halen ook heel wat voldoening uit hun engagement. ‘Laatst ging ik langs bij een mevrouw in een rolstoel. Wanneer zij alleen is, kan zij niet meer genieten van haar grote tuin. Bij mooi weer neem ik mevrouw mee naar buiten. Het geeft voldoening als je als vrijwilliger ziet dat iemand terug eventjes kan opfleuren door eens buiten te komen.’ getuigt Maria.

Het vrijwilligerswerk binnen Solidariteit voor het Gezin kent sinds de oprichting een sterke evolutie. Ieder jaar stijgt het aantal uren waarbij vrijwilligers zorgbehoevende personen ondersteunen. Om een passend antwoord te bieden op de stijgende vraag is Solidariteit voor het Gezin steeds op zoek naar nieuwe mensen die zich vrijblijvend willen inzetten voor de ander.

PERSONEELSKRANT 31

Dienst voor onthaalouders te Brussel... Sinds midden 2012 is Solidariteit voor het Gezin ook in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest actief met de dienst voor onthaalouders. Eén van de onthaalouders Samira werd geïnterviewd door BON (Brussels Onthaalbureau voor inburgering) over haar job als onthaalouder. We willen jullie dit gesprek niet onthouden: Samira Badi, 38 jaar, Spaans-Marokkaanse, woont sinds 2011 met haar gezin in België. Ze volgde het inburgeringsprogramma van BON en werkt sinds 2013 als Nederlandstalige onthaalouder bij Solidariteit voor het Gezin. Ze vangt van maandag tot vrijdag 5 kindjes op bij haar thuis in Anderlecht. Samira: Op een dag, tijdens de Nederlandse les, ik zat op dat moment in niveau 2.2., kwam een medewerkster van Solidariteit voor het Gezin ons informeren over de mogelijkheid om onthaalouder te worden. Dat leek me wel iets voor mij. De medewerkster van Solidariteit voor het Gezin kwam thuis kijken of ons appartement voldeed aan de voorwaarden. Ik moest een aantal zaken aanpassen, meubels wegzetten of vervangen door veiliger meubilair. Ik kreeg ook een budget om materiaal te kopen. Gedurende vier maanden kreeg ik ook wekelijks opvolging en bijsturing aan huis. Ik volgde ook een aantal lessen: voeding, reanimatie, EHBO.

Nederlands nog grondiger moet beheersen. BON: Ben je blij dat je voor deze job gekozen hebt? Samira: Ja, ik heb absoluut de juiste beslissing genomen. Maar let wel, je moet van kinderen houden om deze job graag te doen want het is intensief. En je hebt tenslotte een verantwoordelijkheid over het kind van iemand anders. Ik zou het echt andere mensen aanraden. Het aantal onthaalouders is trouwens op korte tijd uitgebreid. In het begin waren we met twee onthaalouders, nu zijn we al met zeven. Wil je meer info over de job van onthaalouder van Solidariteit voor het Gezin: http://www.solidariteit.be/Kinderzorg.aspx

BON: Je spreekt Nederlands met de kindjes? Samira: Jaja, dat moet! Ik wil trouwens in september mijn niveau 2.3 starten in avondles want ik vind dat ik het

Foto: Samira Badi, onthaalouder bij Solidariteit voor het Gezin

...wordt succesverhaal De dienst voor onthaalouders in Brussel heeft sinds het verschijnen van dit artikel niet stilgestaan. Ondertussen zijn er 10 onthaalouders actief. De werving en selectie van nieuwe onthaalouders is een continu proces. Zo zullen er dit najaar nog een 3-tal onthaalouders opstarten. Daarenboven diende Solidariteit voor het Gezin een dossier in om de dienst voor onthaalouders ‘de Spruitjes’ over te nemen. Uit de verschillende aanvraagdossiers koos de Vlaamse Gemeenschapscommissie voor Solidariteit voor het Gezin. Kind en Gezin dient deze overname nog wel goed te keuren. Deze beslissing wordt in de loop van december verwacht, wij zijn alvast hoopvol gestemd!

Cindy De Volder stafmedewerker Kinderzorg

32 PERSONEELSKRANT

Dag van de

verzorgende doet stilstaan bij het werk van alledag 16 oktober was het de “Dag van de verzorgende”. Leen Vanderijken is in regio Tienen al 14 jaar verzorgende bij Solidariteit voor het Gezin (haar eerste werkgever) en is daar heel fier op. Naar aanleiding van de Dag van de verzorgende is zij op het net op zoek gegaan naar een tekst die haar aansprak. Zij vond het op http://spoedfan.1001dichters.nl/ en wil dit graag met haar collega’s delen...

Leen vindt dat het gedicht heel goed weergeeft wat het is om verzorgende te zijn: “er zijn van die dagen dat een mens niet graag werken gaat, maar een lach, een gezellige babbel, een hele gewone ‘dank u wel’ van de mensen of een schouderklopje van de verantwoordelijke maakt dit meteen weer goed...”.

Voel jij je ook wel eens machteloos, als een zorgvrager verdrietig is of boos en je komt er maar niet achter waarom Begrijp ik het niet? Of ben ik nu zo dom.

Voel jij je ook wel eens pessimistisch, als je in de kranten leest dat de politiek wel alle problemen begrijpt maar een verhoging van de ziekenfonds premie vreest.

Voel jij je ook wel eens verdrietig, als een zorgvrager waaraan je bent gehecht steeds verder achteruit gaat en tenslotte niets meer zegt.

Voel jij je achteraf wel eens gebruikt, als je iets moet doen wat je niet mag of wil maar omdat er niemand anders is sta je er even niet bij stil.

Voel jij je ook wel eens opstandig, als het met steeds minder moet en er steeds meer blijft liggen hoe goed je je best ook doet.

Voel jij je ook wel eens warm, als een zorgvrager geniet van jouw arm die je om haar/hem heengeslagen hebt, bedoeld om haar/hem te troosten zodat zij/hij zich veilig voelt.

Voel jij je ook wel eens boos, als er weer iemand komt klagen over iets wat voor je gevoel zo belangrijk is dat het bij al het andere valt in het niets.

Voel jij je ook wel eens koud, als iedereen tegen je snauwt de bewoners, collega's, terwijl niemand merkt. dat je al zeven dagen hebt gewerkt.

Voel jij je ook wel eens belazerd, als je weer die dienst niet krijgt waar je om hebt gevraagd en je toch maar weer "ja" hebt gezegd omdat het anders ten koste van de zorgvragers gaat.

Voel jij je ook wel eens miskend, als je je benen uit je lijf hebt gerend als mede door jou inzet, je kunt zeggen: we hebben het weer gered! maar er is niemand die dank je wel tegen je zegt.

Voel jij je ook wel eens optimistisch als het een dag heel lekker gaat en je alle aandacht kunt geven waar de zorgvrager steeds om vraagt.

Voel jij je ook wel eens een tevreden mens, als je na je dienst naar buiten gaat dat lijkt me een fijn gevoel, een wens zodat je de volgende dag weer naast de zorgvrager staat...

PERSONEELSKRANT 33

Schot in de roos met eerste prenatale cursus Op 17 oktober ging onze allereerste prenatale cursus van start in Gent. Op Facebook en onder de plaatselijke medewerkers werd een minicampagne opgezet om mogelijke kandidaten warm te maken voor onze lessen. De eerste cursus werd gegeven door onze vroedvrouwen Anneke Melckebeeck en Kathleen De Paepe. Met veel enthousiasme en kennis van zaken stonden zij de jonge moeders en vaders in spe met raad en daad bij. Bedoeling is dat na 5 lessen de mama’s en papa’s beter voorbereid zijn op de bevalling en het ouderschap. Iedere les wordt er gefocust op een ander thema. Zo komen onder meer arbeid, bevalling, kraamperiode, voeding van de baby en ouderschap ruimschoots aan bod. ‘Wij merken dat bij vele jonge mama’s er nog vaak twijfel bestaat tussen borstvoeding of flesvoeding. In onze lessen proberen we zonder een oordeel te vellen de pro’s en contra’s van beide keuzes uit te leggen. Op die manier kunnen moeders de voor hen beste keuze maken.’ aldus vroedvrouw Anneke. De prenatale lessen worden gegeven in kleine groepjes van vijf koppels. Dit heeft als voordeel dat er zeer interactief gewerkt kan worden.

Prenatale cursus

De tweede lessenreeks gaat van start op dinsdag 19 november in Gent. In 2014 zullen de lessen op verschillende locaties verspreid over heel Vlaanderen worden ingericht. Voor meer informatie of inschrijvingen (voor de super rappe onder ons :-) ) één adres:

/prenatale

eit.be www.solidarit

34 PERSONEELSKRANT

Zorghotel Wellington valt het eerste werkjaar al meteen in de prijzen In Oostende bestaat een werkgroep “Fietseling” die het fietsen in de stad wil promoten. Jaarlijks loven ze de ‘Gouden Spaak’ uit, een prijs aan fietsvriendelijke initiatieven en tegelijkertijd gaat de ‘Verroeste Spaak’, u raadt het al, naar het tegenovergestelde. Bij de 16de uitreiking ontving zorghotel Wellington een Gouden spaak omwille van de zeer mooie fietsenstalling vlakbij de Nieuwpoortsesteenweg aan de ingang van het zorghotel. Wie met de fiets wil komen werken of op bezoek gaat bij een bewoner hoeft zich inderdaad geen zorgen te maken over een veilige parkeerplek voor zijn/haar stalen ros! De prijs was een verrassing maar we zijn er wel heel fier op!

Josephine De Petter werd

Op 19 augustus 2013 hadden we in sector Aalst een goede reden om iets te vieren. Onze patiënte Josephine De Petter was 100 jaar geworden! Josephine is 25 jaar geleden klant geworden van de poetsdienst en 10 jaar later werden de verpleegkundigen van Solidariteit voor het Gezin ingeschakeld. Ik ken Josephine als een kranige vrouw die realistisch, vriendelijk en behulpzaam is. Haar gehoor en haar ogen zijn haar zwakke punten, haar geheugen daarentegen is perfect. Het is ook hierdoor dat ze nog in haar serviceflat kan blijven wonen. Jammer genoeg heeft ze enkele slechte momenten in haar leven gekend. Op 75-jarige leeftijd werd ze weduwe en op 91-jarige leeftijd heeft ze moeten afscheid nemen van haar twee zonen en daar heeft ze het tot op vandaag nog altijd zeer moeilijk mee. Ze heeft nog één dochter en ze krijgt veel steun en hulp van haar familie. Het geheim van haar hoge leeftijd heeft ze me nog niet willen vertellen. Ik weet wel dat ze af en toe graag een glaasje drinkt en volgens mij heeft dat er ongetwijfeld iets mee te maken! Proficiat Josephine van ons allemaal en doe er nog eens vele jaren bij!

Elke Van Goethem verpleegkundige afdeling Aalst

Foto: Elke (l), verpleegkundige en Machteld (r), poetshulp zijn blij met hun honderdjarige klant

PERSONEELSKRANT 35

Opleidingscentrum te Tienen krijgt hoog bezoek De provincie Vlaams-Brabant zette, naar aanloop van de Dag van de Verzorgende, de toekomstige zorgkundigen in de bloemetjes in het opleidingscentrum te Tienen. Als verzorgende werk je met je hoofd, je handen én je hart. Dat is wat cursisten leren op de opleiding tot polyvalent verzorgende van Solidariteit voor het Gezin. Monique Swinnen, gedeputeerde voor welzijn, gaf een toelichting voor de aanwezige pers. ‘We kunnen de cursussen voor polyvalent verzorgenden en zorgkundigen enkel toejuichen want te weinig mensen kiezen vandaag voor een zorgjob. Om het tekort aan zorgkundigen op te vangen, ondersteunen we initiatieven die werkzoekenden aanmoedigen om een opleiding in die richting te volgen. Zo steunen we de opleiding tot polyvalent verzorgende, die wordt aangeboden door vier organisaties in Vlaams-Brabant: Pajottenlands centrum, Thuishulp vzw, Solidariteit voor het Gezin, Woonzorgnet Dijleland en Landelijke Thuiszorg. Het Planbureau voorspelt tegen 2020 een tekort van zo’n 100.000 beroepskrachten in de zorg. We kunnen niet zonder zorgberoepen, maar het aanbod zorgkundigen kan de vraag niet volgen. Daarom vragen wij aandacht voor mensen die vandaag kiezen voor een opleiding in de zorg.

Deze opleiding is aantrekkelijk voor jonge mensen, maar ook voor mannen en vrouwen die ouder zijn en een carrièreswitch willen’, zei gedeputeerde Monique Swinnen. De cursisten te Tienen lieten zich al die belangstelling wel gevallen. Zij blijven alvast overtuigd dat ze de juiste keuze maakten!

Foto: Een spelletje petanque in het zorghotel Wellington

Zorghotel Wellington 198 dagen later Op vrijdag 15 maart 2013 werd het zorghotel Wellington te Oostende onder grote persbelangstelling en met veel feestvreugde officieel geopend. Twee dagen later kende het zorghotel een grote volkstoeloop op “Dag van de Zorg”. We telden meer dan 1000 bezoekers! Na de feestroes was er nog even tijd om alles in orde te brengen en de kamers netjes voor te bereiden op de komst van de eerste bewoners. Woensdag 3 april 2013 werden de eerste enthousiaste bewoners verwelkomd in de nieuwe setting. Het was even wennen, nieuwe bewoners en nieuwe medewerkers en dit in een nieuw gebouw, voorwaar niet vanzelfsprekend! Iedereen was er echter helemaal klaar voor. Nu, 198 dagen later telt het zorghotel 78 bewoners verdeeld over vier verdiepingen. De laatste drie plaatsen zijn gereserveerd en weldra telt onze nieuwe setting dus 81 bewoners. Dit alles kon maar bereikt worden dankzij de inzet van een groep gedreven medewerkers onder de sturende kracht van Birgitte, hun manager en de ondersteuning van twee coördinatoren, Hyacinthe en Melanie: vandaag zijn ze met 46 of omgerekend 35,88 full time equivalenten. Dankzij dit team is het zorghotel op quasi 200 dagen reeds helemaal volzet! Een welgemeende dank u wel!

Françoise Lefevere directeur Woonzorg

Foto: de toekomstige verzorgenden in het opleidingscentrum te Tienen

36 PERSONEELSKRANT

Nieuwe stafmedewerker vervoegt het team Comfortzorg Annelies Molein, 29 jaar, Ledeberg Na mijn studies communicatiewetenschappen, sprong ik in de verzekeringswereld. De jaren in de financiële sector deden me beseffen mijn werkleven over een andere boeg te willen gooien en resoluut voor een job in de zorgsector te gaan. Als zorgtrajectpromotor bij Artsenkring Halle en Omgeving vzw zette ik samenwerkingsverbanden op tussen verschillende eerstelijnszorgverleners. Daarnaast stond ik in voor de organisatie van tal van activiteiten voor diabetespatiënten zoals infosessies, diabetesbeurzen, wandeldagen en kookworkshops. In die tijd kwam ik in contact met Solidariteit voor het Gezin. Bij mijn verhuis naar Gent leek het dan ook een zeer logische keuze om voor deze werkgever te kiezen. Mijn job als stafmedewerker Comfortzorg zal gevarieerd zijn: opleidingen voor de personeelsleden in goede banen leiden, instaan voor de marketing- en communicatieopdrachten en oplossingen zoeken voor bepaalde problemen op het werkveld. Een heel takenpakket waar met ik met veel goesting aan begin.

De Druivenstreek werkt... hand in hand met SOL De gemeenten Hoeilaart en Overijse sloegen voor de tweede maal de handen in elkaar om in samenwerking met de VDAB en het OCMW een jobbeurs te organiseren in de Druivenstreek. Een twintigtal werkgevers waaronder kleine en grote bedrijven, handelaars en dienstverleners waren van de partij. Solidariteit voor het Gezin werd Foto: Kenneth Muylaert en Inge Coekaerts vertegenwoordigd door HR-assistenten Inge Coekaerts en Kenneth Muylaert van afdeling Tienen en Brussel. De beurs werd georganiseerd in de mooie zaal van het Gemeenschapscentrum Felix Sohie te Hoeilaart. Hier stelden Inge en Kenneth ook hun stand van Solidariteit voor het Gezin op. Veel werkzoekenden vonden de weg naar de jobbeurs. Voor hen was het vaak een eerste kennismaking met Solidariteit voor het Gezin. Veel effectieve sollicitanten heeft de beurs niet opgeleverd, maar naambekendheid des te meer. Op naar de volgende…

Inge Coekaerts HR-assistente

Solidariteit voor het Gezin… een woordje van dank, recht uit het hart

Foto: Annelies Molein

Dit artikel is ter nagedachtenis aan mevrouw Claire Van Hemelrijck. Met dank aan de familie en in het bijzonder haar zus, mevrouw Josiane Van Hemelrijck, die ons deze prachtige afscheids- en danktekst bezorgde. In het voorjaar van 2013 vernamen wij het heengaan van mevrouw Claire Van Hemelrijck. Haar zus Josiane, week geen meter van haar zijde. Ze woonden naast elkaar in aanpalende appartementen te Oostende. Ze waren eigenlijk hartsvriendinnen, veel meer dan zussen.

PERSONEELSKRANT 37

De tijd van toen... Wat is dat lang geleden! Jeanne Vandenborre, een oudere dame uit Harelbeke maakte de beginjaren van Solidariteit voor het Gezin mee en duwde mee aan de kar om er een cursus voor bejaardenhelpsters (zonder vast lokaal noch materiaal) tot een goed einde te brengen. In dat memorabele jaar ‘76 studeerden ze af met 12, het vereiste minimum aantal. Mevr. Vandenborre liet ons weten nog steeds zeer tevreden en gelukkig te zijn dat zij mee de eerste bouwsteentjes legde voor een organisatie waar men vandaag in Vlaanderen niet meer kan naast kijken! Zij bezorgde ons het ‘stencilke’ waarmee er in die tijd kandidaten voor de cursus gezocht werden.

Wijkwerking in oktober ’13 Op 1 oktober had Sarah Dossche, sectorverantwoordelijke in Merelbeke een wijkwerking gepland met haar team. Bij aankomst in de voorziene zaal bleek die dubbel geboekt te zijn. De groep heeft dan maar het aangename aan het nuttige gekoppeld en creatief naar een oplossing gezocht… Zo te zien was niemand daar boos om en bovendien, de ruimte was helemaal gratis! Foto: Wijkwerking Merelbeke op 1 oktober 2013!

Josiane was steeds aanwezig, steeds bereid te helpen of bij te springen. “Marraintje”, zoals mevrouw Claire Van Hemelrijck binnen de familie werd genoemd, wou ondanks haar vele fysieke beperkingen niemand tot last zijn. Haar zus Josiane gaf haar dan ook niet die indruk. Op deze manier verliep de tijd in harmonie en tot eenieders tevredenheid. Maar zonder die andere helpende handen zou dit niet gekund hebben: de onbaatzuchtige vrijwilliger Noël Vandenbrande, die tot tweemaal per week met de “twee zusjes” ging wandelen. Met de fiets vanuit Bredene kwam hij, door weer en wind, bij tij en ontij, steeds was hij present. Voor de twee zusjes hét hoogtepunt, hét keerpunt in de week. De thuisverpleging en de bejaardenhulp van Solidariteit voor het Gezin, de kinesisten, de huisarts, kortom de volledige ploeg die tot op het einde aan “Marraintje” die prachtige steun en begeleiding gaf. Zij maakten het verschil, zij gaven het leven de meerwaarde die een afscheid draaglijk maken. Daarvoor hartelijk én oprechte dank. Dank voor jullie immense inzet en de ongelooflijke zorg.

Mevrouw Josiane Van Hemelrijck en familie.

Foto: Claire Van Hemelrijck en Noël Vandenbrande, vrijwilliger

38 PERSONEELSKRANT

Met pensioen

In naam van alle collega’s wensen wij hen een welverdiende rust toe.

Christine Buyle, poetshulp uit afdeling Oudenaarde Monique Beutjens, poetshulp uit afdeling Hasselt Marie-Rose Lepère, poetshulp uit afdeling Gent Anne-Marie Vandermassen, oppasser van zieke kinderen, afdeling Gent Cécile De Reu, logistieke hulp uit afdeling Evergem Francine Van Renterghem, logistieke hulp uit afdeling Evergem Christine Beheyt, verzorgende uit afdeling Kortrijk Myriam Degryse, verzorgende uit afdeling Kortrijk

Monique, Bedankt voor je vele jaren inzet. Geniet nu maar van je welverdiend pensioen! Je sectorverantwoordelijken en collega’s van sector 52

Foto: pensioenviering Christine Buyle

Beste Christine, Je kwam in dienst bij Solidariteit voor het Gezin in maart 1989. Je vervulde je functie als poetshulp prachtig. De cliënten waren van jou steeds content, want je was met de glimlach present! Foto: Sandra Christiaens en Monique Beutjens

Alle zetels werden in het huis verzet. Je grondigheid bezorgde de klanten pret. Ook al had je last van je heup en rug, na een ziekteperiode kwam je steeds terug! Je zorgde met collega’s voor een vrolijke noot in de wijkwerking en had met je sectorverantwoordelijken een goede samenwerking. Christine, geniet maar volop van het leven, er is immers nog van alles te beleven! Dankjewel, ook in naam van alle cliënten voor al je jaren van inzet en toewijding. Wil je nog graag iets voor onze cliënten betekenen? Dan verwelkomen we je graag bij het vrijwilligerswerk. Het ga je goed! Marleen de Weer, teamleider Oudenaarde

Foto: Anne-Marie Vandermassen en Mildred Sterck

Proficiat met je pensioen, Anne-Marie Vandermassen!

PERSONEELSKRANT 39 Christine Beheyt is woonachtig te Vleteren en geboren op 04/04/1955 . Op jonge leeftijd was Christine ondermeer tewerkgesteld als onderhoudshulp in een ziekenhuis. Vanuit die ervaring groeide vrij vlug de interesse voor een job in de sociale sector. In 1978-1979 nam Christine de beslissing om de cursus verzorgende te volgen. De keuze viel op SvhG waar zij de cursus volgde via avondonderwijs. De thuiszorgstages gingen zelfs door tijdens de weekends. Al bij al een niet geringe prestatie en dit in combinatie met een dagelijkse job.

Zij toonde zich van meet af aan een prima verzorgende, flexibel en door iedereen geliefd. Christine blijft ook na haar pensionering actief. Haar passies zijn reizen met de motorfiets, fietsen en wandelen. Voorts is er veel interesse voor de computerles en een opleiding Photoshop. Tenslotte staat Christine ook in voor de zorg voor de twee kleinkinderen.

In 1981 kwam Christine in dienst van Solidariteit voor het Gezin. Met haar 32 dienstjaren is Christine een oudgediende. Myriam Degryse is woonachtig in Boezinge (Ieper) en geboren op 21/10/1955 . Aanvankelijk werkte Myriam als bediende binnen een bedrijf. Een job die haar niet erg lag waardoor ook Myriam in 1978–1979 koos om de cursus verzorgende te volgen bij SvhG. Die cursus ging door in Poperinge. Na het behalen van haar getuigschrift mocht Myriam in 1980 reeds starten bij SvhG Poperinge. Daar ontpopte Myriam zich tot een zeer goed verzorgende, collegiaal en flexibel, een echte moederfiguur voor de collega’s. In tegenstelling met haar collega Christine is Myriam veeleer een huismus. Ook Myriam staat in voor de zorg voor haar kleinkind. Wat de toekomst betreft heeft Myriam beslist het allemaal wat rustiger aan te doen en rustig de kat uit de boom te kijken.

Foto onder: Proficiat met jullie pensioen, Cécile De Reu en Francine Van Renterghem

In de loop van de jaren zijn Myriam en Christine twee hechte vriendinnen geworden. Je mag gerust spreken van twee handen op één buik. Zo zorgt Christine op wijkwerking steeds voor de koffie terwijl Myriam de versnaperingen voor haar rekening neemt. Bedankt Christine en Myriam voor de jarenlange inzet voor SvhG. Samen met de collega’s wensen wij jullie een deugddoende pensionering toe.

Van ons heengegaan... Carla Van Den Meerssche, huishoudhulp uit afdeling Aalst

+18/8/2013

Op 18 augustus is Van den Meerssche Carla, poetshulp dienstencheques afdeling Aalst, op 47-jarige leeftijd overleden na een jarenlange ziekte. We wensen haar familie en vrienden veel sterkte toe. Rust nu maar uit, je hebt je strijd gestreden Je hebt je als een moedig mens gedragen Wie kan begrijpen wat je hebt geleden? Wie kan voelen wat je hebt doorstaan?

Marie-Rose Lepère, proficiat met je pensioen, geniet ervan! Vele groetjes, de collega’s van sector 20.

Van Boxstael Charlotte sectorverantwoordeijke afdeling Aalst

VRIJWILLIGERSWERK

een hart hebben voor anderen

Klaar voor een vrijwillig engagement? Heb je het hart op de juiste plaats en wil je instaan voor toezicht en gezelschap bij zorgbehoevende personen in hun thuissituatie? Contacteer ons: 070 23 30 28 of [email protected]. www.solidariteit.be