42e jaargang juni 2015 nummer 3
ONDERWEG Tweemaandelijks gemeenteblad van de Doopsgezinde-Remonstrantse Gemeente Nijmegen
Brandde ons hart niet toen hij onderweg met ons sprak en de Schrien voor ons ontsloot? Luk. 24 : 32
Ov e r d e n k i n g Zie, ik maak alle dingen nieuw Terwijl ik schrijf waait er een stevige wind door de bomen achter mijn huis. Verbeeld ik het me of is het werkelijk zo dat de wind voor Pinksteren heel vaak extra van zich laat horen? Alsof hij zeggen wil: “Laat gaan alle spinsels, gedachten en alle zorgen. Geef ze aan mij. Ik weet er wel raad mee. Ik blaas je vrij en wapper alle webben uit je geest om ruimte te maken voor de rust en de s0lte die vooraf gaan aan een nieuw begin. Adem eens rus0g naar je buik en laat mij het werk doen”. ‘Zie, ik maak alle dingen nieuw’ prijkt er boven de hoofdingang van ons kerkgebouw. Prach0g, zo boven de deur, de poort kun je ook zeggen. Want het bewust binnenkomen onder deze tekst door kan een kleine rite de passage zijn. De tekst is te lezen in de Openbaringen van Johannes 21:5. Woorden, die God spreekt. De Ik uit de tekst is dus de Eeuwige. Hij maakt alles nieuw. Voor werkelijke vernieuwing moeten we bij Hem (Haar) zijn. S0l worden en ons verbinden met de Eeuwige. De Geest door ons heen laten waaien. Wat zou het goed zijn als we ons dat bij binnenkomst steeds even zouden realiseren, ons zouden herinneren. Ooit zei iemand tegen mij: de gemeente is niet van jou of van wie dan ook. De gemeente is van God. Wij zijn stenen, levende stenen. En laten wij ons gebruiken om het geestelijk bouwwerk van de gemeente te vormen met elkaar? Hoe anders klonken de verhalen van de sprekers in de gespreksgroepen in Utrecht op 16 mei jl. Op de dag waarin het ging over lokaal spiritueel ondernemen. Onderdeel van de campagne van de Remonstranten. Daar waren sprekers en gespreksleiders als Jelle Ritsma, hij was onder andere manager bij Applestore. Of Mickel Dielissen. Hij is docent marke0ng en verkoop, was zelf jarenlang accountmanager op diverse plekken. Hun kennis van en ervaring met verkoop zou ook ons in die heel andere wereld van de kerk, de gemeente, kunnen helpen. Een aantal punten die ze noemden: • In de verkoop gaat het om contact maken, kort belangstelling wekken, dan moet de ander de ruimte krijgen om te kijken of de boodschap aanspreekt. Mogelijk komt hij/zij nog een keer en wil hij zich verder in de zaak verdiepen. Mogelijk wordt iemand dan vriend. Vervolgens is het belangrijk iemand binnen te houden. Dat proces wordt al0jd doorlopen. De ene keer sneller, soms gaat het in één keer. Het is zaak de gast niet te overladen met informa0e of teveel hartelijkheid. • Hoe zorg ik als kerk dat ik gezien word? Hoe bereik ik mensen? • De eerste boodschap moet kort zijn. Pas later ga je dieper. Wat bouw je in om iemand verder te krijgen? • Je moet 20 keer een nee kunnen incasseren voor één ja. • Waarmee zet je in? Meer algemene zaken aanbieden als ontmoe0ng, verdieping, gemeenschap spreekt mensen van nu meer aan dan kerkelijke taal.
2
• Als mensen moeten betalen voor dingen wordt het commitment groter • Heel belangrijk is je te focussen. Bijvoorbeeld in een jaarprogramma. Wees duidelijk wat je wilt brengen, waar je voor staat. • En wees klantgericht. Stel je open voor wat de klant wil en richt niet alleen erop dat je mensen binnenhaalt in jouw wereld. Heb de bereidheid zelf te veranderen, maar wees ook werkelijk enthousiast over wat je te bieden hebt. Ik noem maar wat zaken die aan de orde kwamen. Teruglopend naar de trein bedacht ik me hoe deze woorden verschilden van de taal die gehanteerd wordt als je een geestelijk proces beschrijC. En toch sluit het een het ander niet uit. Beide zijn wegen naar vernieuwing. Dus laat de geest waaien, laat je leiden, maar dat sluit het gebruikmaken van de wijsheid en ervaring van de ondernemer en verkoper niet uit. Mooie Pinksterdagen. Els de Clercq
in memoriam Piet Bruinsma 1930-2015 Op 13 mei jl. overleed plotseling ons gemeentelid Piet Bruinsma. Piet was 85 jaar. Hij woonde met zijn vrouw in Groesbeek. Piet Bruinsma was doopsgezind en een bezield voorvechter van het doperse vredesdenken. Al langere 0jd was hij een niet ac0ef lid van onze gemeente. Ik ontmoeAe hem een enkele keer. Vaker kwam ik hem tegen toen Piet en ik beide in de redac0e van het toenmalige Doopsgezind Weekblad zaten. Ik heb hem toen ook leren kennen als een man met gevoel voor humor. Een echte Fries ook. Hij ging zijn eigen gang. Onze gedachten van medeleven gaan naar Piets vrouw en zijn kinderen. Els de Clercq
3
o n z e va d e r In het Aramees
Het Onze Vader in het Aramees, de spreektaal van Jezus, is vertaald door Ds. Bert Koek, die zondag 22 maart bij ons preekte als vervanger van de zieke Jan-Daan Noest. Een aantal van ons vond dit Onze Vader prach0g, reden waarom ik het naar de redac0e van Onderweg heb gestuurd. Truus Fledderman
Onze Vader, Bron van Zijn die ik ontmoet in wat me ontroert, ik geef u een naam opdat ik u een plaats kan geven in mijn leven. Bundel uw licht in mij - maak het nuFg. Ves0g uw rijk van eenheid nu. Uw enige verlangen handelt dan samen met het onze. Geef ons wat we elke dag nodig hebben aan brood en aan inzicht. Maak de koorden van fouten los die ons vastbinden aan het verleden, zoals wij ook anderen hun misstappen kunnen vergeven. Laat oppervlakkige dingen ons niet misleiden. Uit u wordt de al-werkzame wil geboren de levende kracht om te handelen, het lied dat alles verfraait en dat zich van eeuw tot eeuw vernieuwt.
4
KERKDIENSTEN De kerkdiensten vinden plaats in de Do-Re kerk op elke zondag om 10.30 u, behalve de eerste zondag van de maand, tenzij dit een kerkelijke feestdag is. Na elke dienst is er een collecte voor onze diaconale projecten. 31-05
dr. P. Nissen
05-07
Bezield fietsen
07-06
Bezield wandelen
12-07
dhr. A. Overdiep
14-06
ds. JD Noest
19-07
ds. D. Lunenburg-Moret
21-06
ds. Els de Clercq
26-07
Dr. E.P. Meijering
28-06
ds. M. Fernhout
02-08
Bezield wandelen
Verzorgingshuis De Vijverhof Vanuit onze gemeente werden dit jaar twee diensten verzorgd in verzorgingstehuis De Vijverhof, Kwakkenberg 150, Nijmegen. De Iden0teitsraad van de Vijverhof, waar namens onze gemeente Edith Moens in zit, bekijkt halverwege het jaar of de diensten kunnen worden voortgezet.
Muta'es Als nieuwe vriend van Re begroeten wij mevr. L. Modderman, Meijhorst 62-46 6537 LR Nijmegen. Op 13-05-2015 is op 85-jarige leeCijd overleden Do lid dhr. Piet Bruinsma.
mededeling Van 10 t/m 14 juni ben ik op retraite met de Remonstrantse predikanten in Ierland. Van 29 juni t/m 2 augustus ben ik op vakan0e. In voorkomende gevallen neme men contact op met de kerkenraad. Els de Clercq
5
ko f f i e c o l l e g e Oproep Beste leden, vrienden en belangstellenden van onze gemeente, Al zo’n der0g jaar verzorgt een gezelschap vrijwilligers het natje en droogje voor onze kerkgemeenschap, begonnen in ons huidige kerkgebouw onder leiding van Arie en Cock de Visser. En niet alleen voor de diensten op zondag, maar ook op thema-avonden, gemeenschappelijke diensten en andere bijzondere gelegenheden. Het zogenaamde Koffiecollege kent onder haar leden vaste kerkgangers, maar ook mensen die graag dienstbaar willen zijn en met hun beurt een kerkdienst ‘meepikken’. Onze vrijwilligers weten zich gedragen door de gemeenschap en worden alom gewaardeerd. Waarom dan nu het zoeklicht op deze groep? Ons scheepje komt langzaam maar zeker in zwaar weer terecht en dat heeC alles te maken met de voortschrijdende 0jd. De gemiddelde leeCijd van onze leden is flink boven de
70 en jaarlijks kennen wij uitvallers, voornamelijk als gevolg van gezondheidsproblemen. Er is nu een moment aangebroken waarop het niveau van de huidige serviceverlening niet meer gegarandeerd kan worden. Het is dringend noodzakelijk dat zich een nieuwe genera0e ‘schenkers’ aandient en dat geldt evenzeer voor Edith en mij, die deze taak al0jd met plezier hebben verricht, maar nu de 80 naderen of zijn gepasseerd. Wij doen een dringend beroep op onze mede broeders en -zusters deze dankbare en gewaardeerde onderlinge zorgtaak geleidelijk aan over te nemen en een mooie tradi0e voort te zeAen. Of moeten we straks voor koffie en thee naar café Groenewoud? Ik dank u voor uw aandacht. Ton Moens, T. 024-355 13 80 E.
[email protected]
6
A g e n da Ac'viteiten binnen en buiten de gemeente
Medita'egroep donderdag 04-06-2015 donderdag 02-07-2015
www.facebook.com/ vocescaelestesnijmegen
Voor s0lte en inkeer, iedereen is welkom. Aanvang 20.00 uur plaats: DoRe kerk.
‘t Rustpunt maandag 15-06-2015 maandag 20-07-2015
Buitendag zondag 07-06-2015 zie pag. 9
Verdieping met behulp van muziek en tekst. Iedereen is welkom. Plaats: DoRe kerk, aanvang 20.00 uur.
Pelgrimage zaterdag 06-06-2015
Bezoek uit Noord-Holland woensdag 17 –06-2015
Lustrumconcert van Gregoriaanse vrouwenschola Voces Caelestes i.s.m. koperkwintet Per Sonare 20.30-22.00 uur Dominicuskerk, Prof. Molkenboerstraat 7, Nijmegen Kaartjes: € 7,50 (tot 12 jaar gra0s). Zie ook www.everyoneweb.com/vocescaelestes
zie pag. 10
Bezield fietsen zondag 05-07-2015 zie pag. 10
werk aan de kerk Verslag Zaterdag 28 maart jl. was het opnieuw klusjesdag. De helpers stonden niet in rijen van vier voor de deur, maar met de enthousiaste mensen die er waren konden we veel werk verrichten. In het kerkgebouw werd geverfd, de kasten werden schoongemaakt en in het Liedboek werden blaadjes met de tekst en muziek van het lied ‘Zegen ons en behoed ons’ geplakt, zodat dat in de toekomst correct meegezongen kan worden. In de tuin werd gesnoeid, de heg rechts naast de hoofdingang werd verwijderd en het onkruid gewied zodat er in de herfst een nieuwe, gezonde heg aangeplant kan worden. Rond 13.00 uur werden we uitgenodigd voor een goed verzorgde lunch en het is al0jd gezellig met elkaar te eten. Daarna de banken in de kerkzaal nog even in de ‘zomerstand’ zeAen, opruimen en vervolgens kon een ieder weer zijns weegs gaan. Namens de S0ch0ng Exploita0e Kerkgebouw wil ik iedereen hartelijk bedanken voor haar en zijn inzet om het gebouw en de tuin er weer wat beter uit te laten zien. Ellen Hoogenhout.
7
b u i t e n dag Zondag 7 juni 2015 Het allerlaatste nieuws over de buitendag is dat de bamboebouw start op 11 juni. Na onze buitendag dus. Van onze oorspronkelijke keuze van Megen voor de buitendag is daarmee de hoofdreden vervallen. Niet genoeg meebouwers uit kerkelijke kring en nog geen bouwac0viteiten te zien. Maar zonder dat heeC Megen ook veel te bieden. Zoals het ontmoe0ngscentrum Acropolis met de mooie kapelzaal in het oude gymnasium waar we onze dienst houden en het Franciscanen klooster waar wij om 13.00 uur een korte rondleiding krijgen van Broeder Loek Bosch. Dit is heel uitzonderlijk omdat dit nooit op zondag gebeurt . We krijgen ook een kijkje in de tuin van de broeders Franciscanen. We staan even s0l bij de tombe van het heilig Bruurke van Megen. We lopen door het historisch centrum. Er is een ooievaarsnest met 4 jongen op de Gevangenentoren. De toren dateert van 1400 na Chr. Tot op heden hebben 18 deelnemers zich aangemeld. Maar: wij hopen op meer belangstelling. Het programma is aangepast: ♦ 09.30 uur verzamelen bij de DoRe kerk. ♦ 10.30 uur Ontvangst met koffie, thee en vlaai in de kapelzaal van gemeenschapshuis Acropolis, Broeder Everardusplein 1, 5366 BE Megen . ♦ 11.00 uur Buitendienst, voorbereid door Els de Clercq in samenwerking met kring Oss. ♦ 11.45 uur Lunch ♦ 13.00 uur Wij worden verwacht in de kapel van het klooster voor de rondleiding door broeder Loek Bosch en aansluitend een korte stadswandeling door het oude stadje Megen onder leiding van de heer Kees van de Wiel, die onze gids zal zijn. We hopen op goed weer en graag tot ziens in Megen. Namens de Osse kring, Bieneke Meyboom U kunt zich nog aanmelden bij: Paul van Es te Oss, tel. 0412 – 450 978 of 06 – 515 23 357 Kosten voor de lunch € 12,50 p.p. Betaling op rekening P. van Es NL 23 INGB 0000 441 344
8
bezoe k u it Noor d-H oll and woensdag 17 juni 2015 Op 17 juni komt een groep doopsgezinden uit verschillende gemeenten in NoordHolland naar Gelderland. Ze verblijven in het Dominicanenklooster in Huissen en komen ons een bezoek brengen op 17 juni van 14.00-16.30 uur. We zullen een gezamenlijk medita0ef moment hebben en daarna is er uitgebreid gelegenheid om van gedachten te wisselen over het gemeentewerk. Vaak brengt zo’n uitwisseling beide kanten op nieuwe ideeën. U bent van harte uitgenodigd in de kerk aanwezig te zijn de 17e juni. Els de Clercq
bezield fietsen zondag 5 juli 2015 Plaats: DoRe kerk (start) Aanvang: 10.30 uur In plaats van het ‘bezield wandelen’ op de eerste zondag van de maand willen we op deze zondag een keer ‘bezield fietsen’. Ons reisdoel wordt het klooster van St. Agatha bij Cuyk, 17 km. fietsen vanaf de DoRe kerk. Daar is het Nederlandse Erfgoedcentrum Kloosterleven geves0gd, waar in de zomer van 2015 een tentoonstelling te zien is, die is geïnspireerd op teksten van Teresa van Avila. Dit jaar wordt haar 500ste geboortedag gevierd. Teresa was al op jonge leeCijd een sterke en onaUankelijk denkende vrouw, die voor zichzelf geen toekomst zag als getrouwde vrouw. Hoewel ze met de officiële kerk een ingewikkelde rela0e had waren er velen die haar om raad kwamen vragen. Met haar grote organisatorische talent heeC ze tal van kloosters ges0cht rond Avila. In haar geschriCen beschrijC ze op prak0sche en beeldende wijze hoe je een band met God kunt opbouwen en onderhouden en hoe je kan bidden. Bijzonder is een nieuw groot glas-in-lood raam, dat na de tentoonstelling in een kerk te Boxmeer wordt geplaatst. De ontwerpster is bereid een toelich0ng te geven bij het raam: de gekozen symbolen, kleuren, materialen enz. Daarnaast zijn in het centrum vele andere aspecten van het kloosterleven te bezich0gen. Degenen die liever met de auto naar St. Agatha gaan zijn natuurlijk ook welkom. Als u meegaat graag opgave bij Mike Rijken
[email protected] of telefonisch 024-378 72 13 of 06-522 24 844
9
Uit de kerkenraad Kort en krach0g deze keer overwegend posi0eve berichten: ♦ Truus Fledderman heeC aangeboden de KR te komen versterken! Wij zijn hier erg blij mee, en zullen haar op de ALV in oktober als kandidaat-lid aan u voorstellen. Tot die 0jd draait ze al mee. ♦ De interne reorganisa0e van de KR en de omvorming van commissies tot taakgroepen beginnen vorm te krijgen. Op de laatste ALV zijn de voorstellen besproken en er lijkt een groot draagvlak te bestaan. Met vragen of opmerkingen bent u welkom bij de leden van de KR en projectgroep. ♦ De 3-delige serie over de ‘Goddeeltjes’ was een succes. Elders in dit nummer leest u er meer over. Er is een aantal thema’s ter sprake gekomen waar de KR op terug zal komen, zoals het avondmaal en duurzaamheid. Hierbij willen wij Els de Clercq en vooral Peter Nissen nogmaals hartelijk bedanken
voor hun inspirerende begeleiding. ♦ Er komt een vacature in de KR voor boekhouder. De kandidaat moet nauwkeurig zijn, met de computer kunnen werken en affiniteit met cijfers hebben. Herkent u zich in dit profiel: meldt u dan aan bij de KR. Inlich0ngen bij Karen Dawson of Julius Cohen, adres gegevens zie voorin in dit blad. ♦ TensloAe: Tom Mikkers, algemeen secretaris van de Remonstrantse broederschap, is een van de genomineerden voor de 0tel ‘Theoloog des vaderlands”. Omdat wij verwachten dat landelijke publiciteit ook uitstraalt naar onze samenwerkingsgemeente, brengen wij u dit onder de aandacht. U kunt uw stem uitbrengen op hAp:// www.nachtvandetheologie.nl/ theoloog-des-vaderlands/ Namens de KR, Marieke Hartgerink, secretaris.
10
m e n n o n i t e s i n c a n a da Vakan'eno''e Warner en ik zijn weer op een tocht door Canada. Dit keer met een camper van Toronto naar Vancouver. Wat ons weer, net als de vorige keren, opvalt is dat er in zoveel kleine plaatsjes zoveel verschillende, redelijk grote kerkgebouwen zijn. We verbazen ons over de namen van al die kerken: Holy Trinity Anglican Church, United Church, Jehova's Kingdom Hall, Roman Catholic Church, Lutherian Church, Gospel Chapel Church, Pentacostal Church. In Nederland hebben we veel stromingen, maar hier zijn er nog meer, denken wij! Op 5 mei gaan we naar Steinbach in Manitoba, Canada. Daar is een Mennonite Heritage Village, een soort openluchtmuseum over de Doopsgezinden dus. Op de plaAegrond van Steinbach tellen we vijf soorten (!) Mennonietenkerken. Dus meerdere stromingen. In het openluchtmuseum bekijken we eerst een museum over de historie van de Doopsgezinden in de wereld. Volgens dit museum telde Nederland in 2003 nog ruim 11.000 Doopsgezinden. En zij tellen (natuurlijk) dan alleen de volwassen leden mee. Volgens dezelfde gegevens zijn er in heel Europa 65.000 doopsgezinden, dus verhoudingsgewijs veel in Nederland. De Mennonites in Steinbach zijn vanuit Danzig naar de Oekraïne getrokken. Na de communis0sche revolu0e zijn ze vandaar via Nederland gevlucht naar Canada. Opvallend is dat ze nog steeds onderling een soort plat Duits spreken. Zo worden we in het openluchtmuseum ook als eerste aangesproken. De vrouwen en meisjes dragen lange zwarte rokken en kleine kapjes op het lange haar. Toen we drie jaar geleden in Lethbridge (Alberta) waren hadden we ook al gezocht naar een Mennonites Restaurant. Dat was er toen niet meer, maar hier kunnen we uit van alles kiezen, typisch (?) Doopsgezind eten. Wij kiezen voor borscht (soep), foarma worscht (warme cervelaatworst), vereniki (pasta-ach0g envelopje met ei erin), coleslaw (fijne koolsla) en groundbread met plautz (plaatkoek met rabarbervulling) toe. We genieten ervan, vooral ook omdat het hele openluchtmuseum zo mooi is onderhouden en groots, verzorgd is opgezet. De Mennonites hier zijn duidelijk trots op hun herkomst. Wellicht kan één van onze doopsgezinden medekerkgenoten ons uitleggen wat er aan dit eten Doopsgezind is. Wij denken zelf dat het meer eten is vanuit hun oorspronkelijke tradi0e en dat het niet zozeer met het Mennonites zijn te maken heeC. Ik moet al0jd wel weer denken aan iets anders: mijn meisjesnaam is Tibben. In de middeleeuwen was ‘0bbe’ een scheldnaam voor doopsgezinden. In Deventer is er nog steeds een Tibbesteeg, waar vroeger de Doopsgezinde kerk was. Hansje Krelekamp-Tibben
11
v r i j e n v e r d r a a gz a a m g e l ov e n Goddeeltjes, impressies 18 april 2015 VijCien belangstellenden kwamen op die zonnige 18de april erop af: de eerste bijeenkomst van drie over de ‘Goddeeltjes’ van de Remonstrantse Broederschap. ‘Mens’ en ‘Geest’ waren de deeltjes die Peter Nissen bij ons inleidde en ons op weg hielpen naar bezinning en uitwisseling van gedachten. Op tafel lagen op gekleurd papier kernwoorden klaar uit de proeve van Belijden van 2006 en we mochten daaruit een keuze doen. Begrippen als verwondering, bestemming, rust, wakkerheid, aanvaarding. En één voor één spraken wij over wat die woorden bij ons opriepen en luisterden naar wat de ander te zeggen had. Zo ontstond een soort gesproken bijlage bij het deeltje ‘Mens’ dat Chris0ne Berkvens met voorbeelden van alledag en toepasselijke bijbelteksten had geschreven. Het werd een spontaan, kleurrijk en vaak in0em gebeuren. Na de koffiepauze kwam het meer filosofische deeltje ‘Geest’ van Foeke Knoppers aan de orde. Peter vroeg ons welke associa0es dit begrip bij ons opriep en ook hier mochten we verrassende persoonlijke reac0es beleven, waarvan sommige zeer ontroerend en aangrijpend. Peter sloot af met het voorlezen van een oude hymne, opgenomen in het nieuwe Liedboek en vertaald door J.W. Schulte Nordholt, ‘Kom, Schepper Geest, daal tot ons neer’. In dit mooie lied wordt de Geest bezongen onder andere als de gave Gods, de grote Trooster, Verlichter van verstand, Verlosser van de vijand en Leidsman door het leven. Het was een indrukwekkende afslui0ng van een morgen die ons niet alleen bezieling schonk, maar ons ook verbond. Met dank aan de leidsman van die dag. Ton Moens
v r i j e n v e r d r a a gz a a m g e l ov e n Goddeeltjes, impressies 16 mei 2015 De zes ‘Goddeeltjes’ waren de basis voor de drie bijeenkomsten rond ‘vrij en verdraagzaam geloven’. Bijeenkomsten die door Peter Nissen en gedeeltelijk door Els de Clercq werden geleid. De Goddeeltjes zijn gebaseerd op de Remonstrantse geloofsbelijdenis. Deze geloofsbelijdenis vertrekt vanuit ons eigen zoeken en vermoeden. Op de eerste bijeenkomst werden deeltjes een en twee: Mens en Geest behan-
deld. Op de tweede bijeenkomst kwamen Jezus en God aan bod. Wat hebben ze met elkaar te maken, hoe zijn onze beelden over Jezus en God? Op deze derde bijeenkomst is de groep aangegroeid tot bijna twin0g personen en gaan we het hebben over :’Kerk en Toekomst’. Een lange tafel staat vol met voorwerpen die iets met ‘Kerk’ te maken hebben.
12
13
Aan bod komen vragen als: hoe staan we in de gemeenschap? hoe staan we tegenover elkaar? wat hopen en verwachten we? wat zijn onze dromen over de toekomst? De kerk: iedereen heeC een eigen mening, een eigen verhaal over de kerk en die is gebaseerd op de eigen ervaringen (warmte, geborgenheid, pijn, leed aan de kerk, een s0lzwijgend wegglijden) Peter legt ons vier stellingen voor: 1. Het gaat om de toekomst van onze mensenwereld, de kerk is een middel, geen doel 2. Het is niet belangrijk dat de kerk bestaat, wèl dat ze gebeurt. (de kerk is er niet omwille van zichzelf). 3. De kerk begint pas echt wanneer de dienst is afgelopen, als we de wereld weer ingaan. 4. De kerk kan niet zonder kerkmomenten. De kerk hoort geen plicht of last te zijn. De kerk is een vertel- vier- en doegemeenschap en het mag ook nog plezierig zijn om eraan mee te doen. Iedereen wordt nu uitgenodigd om iets te vertellen over zijn of haar kerkgevoel aan de hand van de uitgestalde voorwerpen. Onderwerpen als: verbondenheid, de verbindende waarde van het samen zingen, het belang van de diaconie, de avondmaalsviering, de noodzaak van interreligieuze ontmoe0ngen, kwamen aan
de orde. Na de pauze bogen we ons over de Toekomst. Aan de hand van het laatste stukje van de Remonstrantse geloofsbelijdenis werden ons de volgende vragen voorgelegd: 1. Wat drijC u in het leven, waarvoor leeC u? 2. Hoe is de dood in uw leven gekomen, bent u daar veel mee bezig? 3. Wat zijn uw dromen voor de toekomst: uw eigen toekomst, die van kinderen en kleinkinderen, die van de wereld, die van de kerk? Tijdens het gesprek kwamen grote thema’s aan bod: duurzaamheid, mondiale verantwoordelijkheid, hoe dragen we de aarde over aan onze kinderen en kleinkinderen. Een ander groot spanningsveld in onze 0jd: wij leven in luxe, maar de overgrote meerderheid van de mensen leeC in armoede. Die ongelijkheid is een van de redenen van het huidige geweld. Hoe verhouden we ons tot het leed in de wereld? Helpen helpt ook om zelf de moed er in te houden. Peter besluit deze bijeenkomst met een gedicht van Rutger Kopland: Grensland. Dit gedicht eindigt met de tot nadenken stemmende zin: ‘het geheim van de wereld is het zichtbare, niet het onzichtbare’. Lia Visser
14
e e n ker kdie nst in Sch otl and Een grote kerk, grauwwiAe stenen aan de buitenkant. Een voorplein dat bestaat uit kiezels. Het lijkt alsof het tegelpad links, dat naar achteren voert, vaker wordt gebruikt. Ik voel of het hoge ijzeren hek dat het terrein afsluit van de straat open is. Het is avond en er is een kerkdienst. Ik ben een passante, een bedelares, die vraagt om even opgenomen te mogen worden binnen deze gemeenschap. Tegelijker0jd benadruk ik mijn onaUankelijkheid door mijn kleding: een lange broek en trui en een rugzakje op mijn rug. De meeuwen in de straat achter mij roepen naar me. Er komen mensen aan: vrouwen, mannen, jongere en oudere. Ze vragen of ik mee naar binnen wil. Ik knik en onmiddellijk worden er handen naar me uitgestoken en vriendelijke welkomstwoorden gezegd. We lopen met z'n allen het pad af naar de zijdeur. Er wordt me uitgelegd dat de kerk zelf alleen bij hoog0jdagen gebruikt wordt. Nu gaan we naar één van de kleinere ruimten. We gaan door een keukentje naar binnen . De zaal waarin de dienst wordt gehouden heeC een afgesleten plankenvloer; de glas-in-lood ramen zijn prach0g, met blauwgroene kleuren, hoewel sommige behoorlijk beschadigd zijn. Er staan wat stoelen op een rij, vooraan bevindt zich een podium waar de preekstoel op staat en daarnaast een keyboard. De dominee komt binnen en haast zich naar mij toe. Hij steekt zijn hand uit en ik zie dat er stempels op staan van beestjes. Hij heeC kennelijk kleine kinderen! Om even zijn beroep uit te oefenen heeC hij over zijn lichtblauwe trui een donker jasje aangetrokken en ten teken van zijn waardigheid een rond wit boordje omgedaan. Zijn haren en huid zijn donker en ook zijn naam klinkt uitheems: Amez. Het keyboard wordt aangezet en er klinkt een soort gospelsong. We zingen mee. Het geluid van het instrument is onnatuurlijk, niet in harmonie met dit oude gebouw. Wanneer de dominee ons vertelt over welke tekst hij zal preken, slaan de mensen hun meegebrachte bijbels open. Later hoor ik dat hij ze dit heeC voorgesteld om de preek beter te kunnen volgen. Vanavond gaat het over het oordelen over anderen. Ik kan niet alles volgen wat hij zegt door zijn Schotse accent. Hij besluit met een prach0g verhaal: Een jonge indiaan wordt tot opperhoofd van zijn stam gekozen vanwege zíjn moed en wijsheid. Er wordt gestolen binnen de stam en de mensen voelen zich onveilig. Zij vragen hun opperhoofd hier iets aan te doen. Hij antwoordt hen: "Let goed op zodat wij de dader kunnen grijpen. Ik zal hem straffen met 0en stokslagen." Het stelen gaat echter onverminderd door en de stam wordt opstandig. Opnieuw gaat men naar het opperhoofd. "Doe toch iets." roepen ze. De wijze jongeman stelt een paar maatregelen voor en besluit vervolgens met de mededeling dat de dief veer0g stokslagen wacht wanneer hij gepakt wordt. De volgende dag brengt men
15
zijn oude moeder bij hem. Zij blijkt de dief te zijn. "Ze heeC veer0g stokslagen verdiend!” roept het volk en het jonge opperhoofd beves0gt: "Zij heeC veer0g stokslagen verdiend." De oude vrouw wordt naar de strafplaats gebracht en iedereen verzamelt zich er omheen. Wanneer de man die de straf zal voltrekken zijn arm opheC snelt de zoon naar zijn moeder, buigt zijn lichaam over het hare en ontvangt de veer0g stokslagen. De dienst is afgelopen. We krijgen koffie en thee. Een jonge Amerikaanse, getrouwd met een Schot, komt naar me toe. Ze vraagt hoe lang ik blijf en biedt aan mij de omgeving te laten zien. Ik vertel haar dat ik hier eerder ben geweest, dat de omgeving mij vertrouwd is en dat ik goed mijn weg weet. We praten met elkaar alsof we elkaar al jaren kennen en wanneer we afscheid nemen krijg ik een warme omhelzing. Ik ben dankbaar en ontroerd door dit gebaar. Wanneer ik weer door de straten van het stadje loop klinken de stemmen van de meeuwen niet meer zo droefgees0g. Fanneke van der Bent
f i l m avo n d A l e x a n d r a Verslag Het jaarprogramma 2014-15 van de DoRegemeente staat in het teken van ‘levenskunst’. Iedereen kent wel de worstelingen met het volwassen worden. In de puberteit loop je butsen en schrammen op. Dat hoort bij de groei naar volwassenheid. In een ontspoort gezin is het extra las0g om op te groeien als een gezond en gelukkig mens. Maar een warm gezin is geen garan0e voor een gezonde groei naar volwassenheid. Daarover gaat de film Alexandra. De naam ‘Alexandra’ komt van een ‘gevangenis voor jongeren’ in Harreveld. Het betreC jongeren die al heel wat op hun kerfstok hebben en daarmee al een zwaar leven. Op 19 maart jl. is de film vertoond in de koffieruimte van onze kerk. In de film (eerder vertoont op tv bij Human) zoekt regisseur Sarah Harkink naar het waarom van haar opname in Huize Alexandra. En vooral wat er van sommige lotgenoten is geworden na hun vrijla0ng. Interessant is, dat zij de vriendinnen van
toen volgt zonder waardeoordeel, ook al is er veel aan te merken op hun huidige levenswijze. Heel anders oordeelt ze over de ‘behandeling’. De misstanden over de behandeling stelt ze aan de kaak, gebruikmakend van deskundigen. Dat brengt ze op overtuigende wijze in beeld. Na het zien van de film konden de aanwezigen met Sarah, die speciaal voor de vertoning naar Nijmegen was gekomen, in gesprek gaan. Onder de aanwezigen bleken in ieder geval twee ouders te zijn, die Huize Alexandra kenden van hun kinderen. Zij waren Sarah dankbaar voor haar werk. Het gesprek was persoonlijk en raakte de aanwezigen. Zo kan een leven dus ook verlopen. En zo dichtbij. Dat maakte de avond geslaagd. Na afloop bestond de mogelijkheid om een glaasje wijn te drinken en informeel wat verder te praten. Dat bleek nodig: er werd gre0g gebruik van gemaakt. Mike Rijken
16
lekenpreekje Wandelen in vrijheid Een poosje geleden had ik het naar aanleiding van 4 en 5 mei met een paar mensen over vrijheid. Veel mensen denken daarbij automa0sch aan een soort absolute, onbegrensde vrijheid. Dat roept bij mij het beeld op van een prairie met zo ver als het oog reikt alleen maar gras. Hoog, hard, geelgroen gras tot eindeloos voorbij de horizon. Geen weg te bekennen, geen pad, zelfs geen wildspoor. Geen zon of ster om rich0ng te geven. Alleen maar gras. En je bent absoluut, volkomen vrij, je mag gaan waar je wilt… Persoonlijk geloof ik hier niet zo in. Vrijheid zonder grenzen leidt tot zinloosheid en eenzaamheid. Ik ben meer van de prairie met wegen en paden, en met bermen die je beter kunt mijden. Sommige wegen zijn breed en makkelijk herkenbaar, andere zijn slechts een spoor in het gras, moeilijk te onderscheiden, moeilijker nog te begaan. Maar ze leiden allemaal ergens naartoe, al weet je niet al0jd waar naartoe en of je dat eindpunt zult bereiken. Je vrijheid is hier bijna net zo onbegrensd, maar je bent niet overgeleverd aan leegte en zinloosheid. God heeC ons die wegen en paden gegeven, begrenzingen die de prairie begaanbaar maken. Ze liggen op zijn minst in onze natuur, want er zijn nu eenmaal dingen die we niet kunnen, al zouden we ze nog zo graag willen. Zo vond Icarus zijn
prairiegras toen hij te hoog wilde vliegen. We kunnen van de wegen afwijken, de berm, het hoge gras in lopen. Om meer vrijheid te hebben, om een kortere weg te zoeken. Maar het is de vraag of we daar nu zo gelukkig van worden. Of we dan nog wel ergens aan zullen komen. God geeC ons meer dan alleen de wegen. Hij wijst ons vaak ook de juiste wegen door die prairie, de wegen die uiteindelijk leiden naar onze en ieders individuele bestemming. En nee, volgens mij staan die rich0ngwijzers niet alleen in de bijbel. We vinden ze ook in ons hart, in onze ziel en in ons verstand. Sommige van meet af aan, sommige aan ons overgedragen door onze wijzen, zoals in de bijbel, sommige door onszelf gaandeweg ontdekt. Bij sommigen helder en duidelijk, bij anderen minder zichtbaar. Maar zelden onvindbaar, denk ik op0mis0sch. En we zijn het aan God en aan onszelf verplicht om de juiste wegen te zoeken. Niemand met min of meer gezonde vermogens kan zeggen dat hij of zij in het leven geen enkele rich0ng gekregen heeC en daardoor verdwaald is. Wie verdwaald is heeC zich ooit laten verleiden tot andere wegen dan Gods wegen, wegen die de berm en het gras in leiden. Want ook dat is onze vrijheid… Cecilia Reijnen
17
Onderweg is een uitgave van de Doopsgezinde-Remonstrantse Gemeente Nijmegen, in vriendschap verbonden met de Evangelische Friedensgemeinde, Kelsterbach (DL). Redac'e: Aysa Dawson, Cecilia Reijnen, Bothastraat 32, 6543 ND Nijmegen, T: 024-377 68 31, E:
[email protected]
Het volgende nummer verschijnt ca. 01-08-2015 Kopij aanleveren uiterlijk woensdag 22 juli 2015
18
Licht De zachte grond het groene gras een vogel die mijn vriendje was Ik zet mijn stappen stevig neer waar ga ik heen een duizend keer? De bomen buigen in de wind omwuiven mij in zoete zin Kom mensenkind loop door het licht en door het leven Laat je ziel in eeuwigheid samen zijn met al dat is en verder nog en buitendien heb alles lief een zalig zijn niet in de duisternis maar in het eeuwig licht Fanneke van der Bent
Doopsgezinde-Remonstrantse Gemeente Nijmegen Professor Regoutstraat 23, 6524 RZ Nijmegen
19
