Infokrantje Patrick Van Speybroeck
MEER DAN EEN WOORD
Verschijnt driemaandelijks, 4de jaargang, nr. 9, december 2010 V.U.: Van Damme Lies en De Maesschalck Philippe, Kriekerijstraat 6, 9040 Gent Kantoor van uitgifte: Evergem
NIEUWS UIT SAN MIGUEL Beste Vrienden, Groot nieuws: we zijn gestart! De hospitalito (ziekenhuisje) komt eindelijk van de grond. Inmiddels is de grond geëffend met de graafmachine, dit was echter geen evident werk hier in Guatemala; enkele grote rotsblokken belemmerden de weg en een breuk in de graafmachine deden de werken 14 dagen vertragen. Maar het gaat vooruit, sinds kort zijn de metselwerken gestart.
de graafmachine aan het werk Don Pablo, de aannemer, maakte het prijsbestek van het eerste deel van de werken: funderingen, vloerplaat en plaatsen van de afvoerbuizen voor het sanitair en optrekken van den muren van het gelijkvloers. De prijs is geraamd op 28.000 euro.
De werken zouden tegen eind december 2010 moeten voltooid zijn. Daarna komt de tweede schijf: het gieten van het dakplatform voor nog eens 23.000 euro. Nadien volgen de vloeren, plakwerken, badkamers, inrichting kamers, enz. We hopen dat de ruwbouw er staat vóór het regenseizoen (april – mei 2011). De totale kost van het eerste deel van het hospitalito is momenteel geschat op 85.000 euro. Wel hebben we voorlopig een volledige vleugel weggelaten uit de planning, anders moesten we nog een paar jaar wachten op voldoende budget om te starten. De financiële crisis laat zich ook hier voelen. Maar wachten is enkel ten nadele van de lokale bevolking en zij hebben het ziekenhuisje meer dan nodig. Marijke, uit Lovendegem, is voor minstens een jaar aan het werk bij DIFAM in San Miguel. Ze doet de supervisie van de werken voor het hospitalito samen met Don Pablo. Ze is ook verantwoordelijk voor de boekhouding van het hospitalito om zo Enma en Aureliano van DIFAM nniet extra te belasten. Marijke zorgt voor het nodige fotomateriaal en volgt de werken op de voet, zo kunnen we jullie regelmatig op de hoogte houden van de werken. Het regenseizoen van 2010 is ondertussen voorbij, de orkaan Agatha heeft op het laatst nog voor heel veel waterschade gezorgd aan de wegen in Guatemala. Het nieuwe asfalt van vorig jaar is weggespoeld of verzakt. Dit maakt dat alle transport zeer moeilijk loopt. Op sommige plaatsen is er slechts één rijvak vrij, met grote files tot gevolg
Grondverschuivingen deden mensen ook op de vlucht slaan. De oogst is gedeeltelijk vernield of staat heel slecht doordat het na de regen onmiddellijk zeer koud was. Daardoor werd een goede bevruchting van de maïs belemmerd. Tijdens mijn verblijf in San Miguel namen we een dag vrijaf op DIFAM, we trokken met 6 mensen de vulkaan Tajumulco op. Met zijn 4260m de hoogste berg van Centraal Amerika. Het was zwaar maar het deed deugd om samen onderweg te zijn. En dat is wat DIFAM tot zo een bijzonder project maakt: samen onderweg zijn! In dit krantje komen heel wat vrienden van DIFAM aan het woord, ik wens jullie dan ook veel leesgenot! Patrick
SANTÉ De laatste en tevens eerste keer dat ik Guatemala bezocht was in 2007. Nu, in 2010 ben ik hier weer, samen met mijn oom Patrick. 3 jaar geleden bezocht ik heel wat mooie plaatsen, maar ook dit jaar heb ik een aantal nieuwe ontdekkingen gedaan. Eén dag is mij bijzonder bijgebleven... Zondag 31 oktober vertrokken Patrick, Magda en ik vanuit San Miguel richting Huehuetenango. We overnachtten er 1 nacht om de volgende dag vroeg te kunnen vertrekken naar Todos Santos, een klein afgelegen dorpje in de bergen. Todos Santos betekent letterlijk „Allerheiligen‟ en wordt daar uitgebreid gevierd. Na een korte nacht zijn we vroeg uit de veren voor een 2 uur durende autorit. Onderweg is duidelijk te zien (en te voelen) dat de wegen er serieus op vooruit gegaan zijn in vergelijking met 3 jaar terug. Eenmaal aangekomen in Todos Santos merk je al vlug dat het een drukke dag beloofd te worden. Heel grappig om de straten te zien vollopen met alle inwoners, met allen hetzelfde pakje aan, de typische klederdracht in Todos Santos. Het is een grote waas van rode broeken, rieten hoedjes en blauwe bovenkleren. Al vlug merken we dat de inwoners al enkele uren aan het feesten zijn. Hier en daar zien we mannen uitgeput (lees: dronken), ver van de wereld langs de kant van de straat liggen. In de verte horen we muziek van een marimba. Eenmaal dichterbij zien we een 20-tal mannen goed beschonken dansen op de muziek. We voegen ons bij de andere toeschouwers en slaan de dans even gade. Daarna gaan we naar het terrein waar de „paardenrace‟ plaatsvindt, we zijn benieuwd. We installeren ons langs de kant van de straat die voor enkele meters is afgezet.
Eenmaal het eerste paard met ruiter aankomt, blijven de paarden en ruiters toestromen, we zien 10 tot 15 paarden heen en weer lopen. Een betere blik leert ons dat de ruiters ook niet volledig nuchter meer zijn. Onze buurvrouw vertelt dat de mannen zich oppeppen met alcohol om meer moed te hebben om paard te rijden... Algauw merken we dat 1 november niet een van de veiligste feestdagen is in Todos Santos.
Als buitenstaander slaan we dit tafereel toch met grote ogen en soms met een bedenkelijke blik gade. Maar de inwoners genieten duidelijk met volle teugen van deze dag! Na deze ervaring, kan ik niet wachten op de volgende reis naar Guatemala en een nieuwe belevenis. Imara
HOOG BEZOEK UIT SAN MIGUEL Met een brede glimlach en een doosje pralines stapten Don Pablo en Gustava op 15 juni '10 onze woonkamer binnen. Wat is de tijd voorbij gevolgen... Drie jaar geleden vertoefden wij nog in San Miguel. We hielpen er Pablo met het metselen van een muurtje en trokken met Gustavo door de akkers en weiden naar een bijeenkomst van de lokale boeren. Mooie herinneringen die nooit zullen verdwijnen en die een opflakkering kenden toen Pablo en Gustavo ons afgelopen zomer bezochten. We verwelkomden hen in perfect Mam, hun Maya-taal (al moesten we daar op voorhand toch nog even onze dagboeken van toen op nalezen). We genoten van het blijde weerzien en al snel was duidelijk dat ze nog geen haar veranderd waren. Pablo, de rustigheid zelve. Gustavo, steeds glimlachend en dikwijls een schaterlach.
Gustavo
Pablo had voor ons ook een brief mee van zijn zoon, de vader van Cleidy, 'ons petekindje'. Het deed deugd om te lezen dat Cleidy, ondertussen een flinke kleuter van drie, het heel goed stelt.
Pablo en Gustavo hielpen ons bij het vouwen van het vorige DIFAMkrantje (zomer-editie). Er werden leuke herinneringen boven gehaald en ook de laatste nieuwtjes over de collega's van DIFAM en de bewoners van het dorp werden uitgewisseld. We voelden ons terug even in Guatemala en konden door al deze verhalen even wegdromen naar San Miguel... Pablo en Gustavo keerden de week nadien terug en hoopten dat ze ons binnenkort bij DIFAM op hun beurt konden verwelkomen. Ook wij hopen dat het niet bij dagdromen blijft... Na een innige omhelzing en een stevige handdruk vertrokken Pablo en Gustavo... Tot in San Miguel!! Lies en Philippe
Don Pablo aan het werk
DE LENTE VAN GUATEMALA Ik heb de Belgische herfst geruild voor de eeuwige lente van Guatemala.... Sinds mijn laatste bezoek was het alweer 4 jaar geleden, het werd dan ook dringend tijd dat ik mijn vrienden van weleer nog eens terug kon zien. Na een bezoek aan Antigua, de mooiste koloniale stad van Guatemala, reden we naar Quetzaltenango waar Aureliano ons opwachtte. Op weg naar San Miguel zagen we wat de orkaan had aangericht: hele stukken weg waren weggespoeld, verzakt of bezaaid met rotsblokken. Ongelooflijk wat een ravage! Net nu de weg eindelijk goed was. Na een volle dagrit wachtte ons zoals gewoonlijk een warm onthaal (en lekkere maaltijd) door de DIFAM-ploeg. Het zijn schatten, en mede door hun werk en kennis is DIFAM gegroeid tot wat het nu is: een organisatie die het mogelijk heeft gemaakt dat vele families in San Miguel en de omliggende aldeas meer welvaart kennen dan ooit voor mogelijk werd gehouden. En, het blijft maar groeien. Dit alles onder de bezielende kracht van “Don Patricio” Van Speybroeck. Naast bezoeken aan de groepen die deel uitmaken van DIFAM, genieten van de zon en de prachtige natuur, was de bouw van het ziekenhuis het belangrijkste doel van mijn reis. De aankoop van het terrein ligt al een tijd achter ons en zoals zoveel in Guatemala kende de bouw een moeilijke start. Nu verloopt alles vlot en Dr. Hector Bamaca (die studeerde met een beurs van de Vrienden van Belgie) is enthousiast om te beginnen aan de verdere uitbouw van de plannen.
Enma, Magda en Roselia
De bedoeling is om naast spoedgevallen en consultaties, zorg te verlenen aan moeder en kind. Vooral probleembevallingen en spoedkeizersnedes zullen hier gebeuren. Maar voor de bouw van het ziekenhuisje is (veel!) geld nodig. Daarom doe ik via deze weg een oproep aan jullie gulle hand. Want dat er nood is aan een degelijk ziekenhuis en dito gezondheidszorg heb ik nog maar eens mogen ervaren. Bij een bezoek aan 'mijn' voormalige pleegstudent Venancio die nu leraar is, ging ik nog even langs bij zijn ouders. Wat ik daar zag tart elke verbeelding. In een donkere hoek van hun armoedige huisje zat zijn zus, graatmager en in dekens gewikkeld. Zij is reeds 3 maanden ziek tgv een mondinfectie. Ik vrees dat zij het zonder de nodige hulp niet zal halen... Daarom is een degelijk ziekenhuis met de nodige faciliteiten zo belangrijk.
Het terrein waar het ziekenhuis wordt gebouwd ligt tussen San Miguel en San Marcos, waar een staatsziekenhuis is. Ik ben er geweest en geloof me, dit is zelfs de naam ziekenhuis niet waardig. Privé-zorg kunnen enkel de rijken zich veroorloven. Bij mijn thuiskomst heb ik nog maar eens vastgesteld hoe goed we het hier hebben. Een bezoek aan San Miguel en omstreken is telkens confronterend en zet aan tot denken. Maar dat laatste brengt geen zoden aan de dijk. DOEN! Alle giften, groot en klein, hulp en materiaal zijn meer dan welkom. Alvast heel erg bedankt Magda
STEUN DIFAM BOUWEN JULLIE OOK MEE AAN ONS ZIEKENHUISJE? Giften ZONDER fiscaal attest op rek. nr. 747-4152500-54 van „Projecten Guatemala Patrick Van Speybroeck‟ Giften MET fiscaal attest op rek. nr. 430-0836951-26 (voor giften vanaf €40), van DISOP vzw, Spastraat 32, 1000 Brussel vermelding: „DIFAM Guatemala‟
Een hartelijke dank aan allen die een bijdrage stortten voor het gouden huwelijks jubileum van Jeanine en Herman.
